နတ္သမီးေပးတဲ့ ... ခ်စ္လက္ေဆာင္

၀ါသနာဆိုတာမ်ိဳးကေလ ... တေယာက္မွာ တမ်ိဳးဆီေတာ့ ရွိၾကတာပဲ ... တံဆိပ္ေခါင္းစုတာ ၀ါသနာပါတဲ့လူ ... ေရွးေဟာင္း ပစၥည္း စုတာ ၀ါသနာပါတဲ့လူ ... ကၽြန္ေတာ္လည္း ... စာအုပ္အေဟာင္းေတြ စုတာ ၀ါသနာပါတယ္ ... ထားပါေတာ့ဗ်ာ ... ဘႀကီးခန႔္ဆိုတဲ့ ... ကၽြန္ေတာ့္ ဦးေလးက ... လူ႔ဂြစာဗ် ... သူ႔ဝါသနာက အဆန္း ... ပုလင္းေသးေသးေလးေတြကို စုေဆာင္းရတာ အရမ္းဝါသနာပါတယ္ ... သူက လူပ်ိဳႀကီး .. အင္းယားၿမိဳင္က ၿခံထဲမွာ ေနတာ ... ကၽြန္ေတာ့္ရဲ့ ေမြးစားအေဖ ေက်းဇူးရွင္လို႔လည္း ေျပာလို႔ ရပါတယ္ ... ကၽြန္ေတာ္တို႔က ျပည္ ေပါင္းတည္ ဇာတိ ... ကၽြန္ေတာ္ ဆယ္တန္းေအာင္တဲ့ႏွစ္မွာ ... ကၽြန္ေတာ့္ မိဘေတြက ဆုံးသြားေတာ့ ... အေမ့ရဲ့ အစ္ကိုႀကီး ... ဘႀကီးခန႔္က ကၽြန္ေတာ့္ကို ... ေမြးစားလိုက္တာ ... ေဆြမ်ိဳးဆိုလို႔လဲ ဒီတူအရီးႏွစ္ေယာက္ပဲ ရွိတာ ... ဘႀကီးခန႔္က ... စိတ္ရင္းေတာ့ အရမ္းေကာင္းတယ္ ... လူေျဖာင့္လို႔ ေျပာရင္ရတယ္ ... ဘယ္ေလာက္ ေျဖာင့္သလဲဆိုရင္ ... ေပတံေတာင္ သူ႔ေလာက္မေျဖာင့္ဘူး ... ရိုးရိုးသားသားေနတယ္ ... မနက္ေစာေစာထ ... ဘုရားရွိခိုး ... လမ္းေလၽွာက္ ... ျပန္လာရင္ ... ေကာ္ဖီနဲ႔ မုန႔္စား ... ၿပီးရင္ ... သူ႔အခန္းေဘးက ... ပုလင္းေတြသိမ္းထားတဲ့ ... ေျမေအာက္ခန္းကို ဖြင့္ ... ရွိသမၽွပုလင္းေတြကို ... အဝတ္သန႔္သန႔္ေလးနဲ႔ ထိုင္သုတ္ေတာ့တာပဲ ... ဘႀကီးခန႔္က အလုပ္မလုပ္ဘူးဗ် ... အဘိုးလက္ထက္က အေမြေတြက ... ေတာ္ေတာ္မ်ားတယ္ ... ဘဏ္ထဲမွာ အပ္ထားတယ္ ... ေနာက္ၿပီး အင္းယားလမ္းထဲမွာ ၿခံတၿခံအေမြရတယ္ ... အဲဒီၿခံကို နိုင္ငံျခားကုမၸဏီတခုကို ... ေဒၚလာနဲ႔ ငွားစားထားတာ ... တလ သိန္း သုံးဆယ္ေလာက္ ရပါတယ္ ... ရတဲ့ပိုက္ဆံနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ တူအရီးႏွစ္ေယာက္ ေလာက္ငွပါတယ္ ... ပိုေတာင္ပိုေသးတယ္ ... ေဟာ့ေဟာ့ရမ္းရမ္း သုံးၾကတာမွ မဟုတ္တာ ... ကၽြန္ေတာ့္ကိုလည္း ေတာ္ေတာ္ဂ႐ုစိုက္ပါတယ္ ... အေဖအေမ ဆုံးထားေတာ့ ... ကၽြန္ေတာ္ စိတ္ညစ္ေနမွာစိုးလို႔ ... သုံးခ်င္တာသုံးဖို႔ ... တလ သုံးသိန္း သုံးခြင့္ေပးထားပါတယ္ ... ကၽြန္ေတာ္က သိပ္မဝယ္တတ္ပါဘူး ... စာအုပ္ေတြ ဖတ္ရတာေတာ့ ႀကိဳက္တယ္ ... ဘႀကီးခန႔္က ... ပန္းဆိုးတန္းမွာ ... စာအုပ္ေတြ လိုက္ဝယ္ေပးပါတယ္ ...ဘႀကီးခန႔္က ... ကၽြန္ေတာ့္အေပၚေကာင္းရွာပါတယ္ ...



ကၽြန္ေတာ္တို႔တဲ့ ေနတဲ့ ... အိမ္ေလးက ... တထပ္တိုက္ ... ခပ္မွိုင္းမွိုင္း မီးခိုးေရာင္ သုတ္ထားပါတယ္ ... ဝင္ဝင္ခ်င္းက ဧည့္ခန္း ... ဘယ္ဘက္ေျခရင္းက ... ကၽြန္ေတာ့္အခန္း ... ကၽြန္ေတာ့္ေဘးမွာ တခန္းလြတ္တယ္ ... ဧည့္သည္လာရင္တည္းဖို႔ ... တခါမွလည္း ဧည့္သည္မလာပါဘူး ... ညာဘက္ေခါင္းရင္းက ... ဘုရားခန္း ... ဘုရားခန္းေဘးက ... ဘႀကီးခန႔္ ... ေနတယ္ ... အခန္းတိုင္းမွာ ... ေရခ်ိဳးခန္း အိမ္သာ ပါၿပီးသား ... ေနာက္မွာေတာ့ ထမင္းစားခန္းနဲ႔ ... မီးဖိုခန္းရွိတယ္ ...  တထပ္တိုက္ေပမယ့္ ... ေအာက္မွာ ေျမေအာက္ခန္းရွိတယ္ ... ဘႀကီးခန႔္ အခန္းထဲကေန ဝင္ရတာ ... သူ႔ပုလင္းေတြ ထားတဲ့ အခန္းေပါ့ ... အိမ္ေဘးမွာေတာ့ ... ေရကူးကန္ေလး ရွိပါတယ္ ... ဘႀကီးခန႔္ ေျပာတာေတာ့ ... ေရမကူး ျဖစ္တာ ၾကာၿပီတဲ့ ... ဒါေပမယ့္ ... ေရကူးကန္က ... သန႔္သန႔္ရွင္းရွင္း ရွိပါတယ္ ... ဘႀကီးခန႔္က ... တနဂၤေႏြေန႔တိုင္း သန႔္ရွင္းေရးလုပ္ပါတယ္ ... ကၽြန္ေတာ္ေရာက္လာေတာ့ ... ကၽြန္ေတာ္ပဲ သန႔္ရွင္းေရး လုပ္တယ္ ... ဘႀကီးခန႔္က ... အဆုတ္သိပ္မေကာင္းဘူး ... နည္းနည္းေအးတာနဲ႔ ... ေခ်ာင္းဆိုးခ်င္တယ္ ... ေခ်ာင္းဆိုးရင္ ... ျမန္မာေဆးပဲ ေသာက္တယ္ ... အဂၤလိပ္ေဆးေတြကို ... မယုံဘူးတဲ့ ... တခါတေလ ... ဘႀကီးခန႔္က ... ဂြ ... တကယ့္ဂြ ...

ဘႀကီးခန႔္က တျခားကိစၥေတြဆို ေတာ္ေတာ္အလိုလိုက္ပါတယ္ ... ဘာစားခ်င္သလဲ ... ဘာဝတ္ခ်င္သလဲ ... သြားဝယ္ေခ် ... သြားစားေခ် ... ဒါေပမယ့္ ... အဲဒီအခန္းထဲကိုေတာ့ ဝင္တာ လုံးဝ လုံးဝ မႀကိဳက္ဘူး ... မွတ္မွတ္ရရ ... တခါပဲ ေရာက္ဖူးပါတယ္ ... ဘႀကီးခန႔္ စိတ္လိုလက္ရ ... ျပတာ ... ေပ ၃၀ ပတ္လည္ေလာက္ရွိတဲ့ ေျမေအာက္ခန္းထဲမွာ ... ပုလင္းေတြဗ်ာ ... နည္းတာ မဟုတ္ဘူး ... ဗီဒိုထဲမွာ စီထားတာမွ အစီအရီပဲ ... သူ႔ပုလင္းေတြက ... အႀကီးႀကီးေတြေတာ့ မဟုတ္ဘူးဗ် ... ေရေမႊးပုလင္းလို ... ေသးေသးေလးေတြ အမ်ားႀကီးပဲ ... ပုလင္းေတြေဘးမွာ စာရြက္ေလးေတြ ကပ္ထားတယ္ ... စာရြက္ေပၚမွာ ... ဘယ္ႏွခုႏွစ္က ဘယ္ကရတယ္ ... ဘယ္သူ႔ပစၥည္း စတာေတြ ေရးထားတယ္ ... ဘႀကီးခန႔္ ေျပာတာေတာ့ ... ပုလင္းတလုံးခ်င္းဆီမွာ ရာဇဝင္ေတြ ရွိတယ္တဲ့ ... ပုလင္းေလးေတြက ေတာ္ေတာ္လွပါတယ္ ... ကႏုတ္ပန္းေလးေတြနဲ႔ ပုလင္းေလးေတြရဲ့ပုံစံက ... ေတာ္ေတာ္ထူးျခားပါတယ္ ... ပုလင္းတလုံးဆို ... ဂရိဘက္ကလာတာတဲ့ ... ေျမေအာက္ခန္းထဲမွာ ... မီးခံေသတၱာ တလုံးလဲ ရွိပါတယ္ ... အဲဒီထဲမွာေတာ့ ... အရမ္းတန္ဖိုးႀကီးတဲ့ ေရွးေဟာင္းပုလင္းေတြ ထည့္ထားတယ္တဲ့ ... ကၽြန္ေတာ္က စိတ္မဝင္စားတာနဲ႔ ... သူေျပာသမၽွ နားထဲမေရာက္ပါဘူး ... သူကလည္း ... ကၽြန္ေတာ္ စိတ္မဝင္စားတာ ရိပ္မိေတာ့ ... ေနာက္ပိုင္း မေျပာေတာ့ပါဘူး ...


ကၽြန္ေတာ္တို႔အိမ္မွာ ... တျခားလူ မရွိဘူး ... ဘႀကီးခန႔္ရယ္ ... ကၽြန္ေတာ္ရယ္ ... ႏွစ္ေယာက္ထဲ ... ေနတယ္ ... အိမ္ကို သူငယ္ခ်င္း အေပါင္းအသင္းေတြ အလည္မေခၚရဘူး ... လမ္းၾကဳံလို႔ဝင္လာရင္လည္း ... လက္မခံရဘူး ... တမ်ိဳးပဲဗ် ... ေပါင္းရသင္းရခက္သလားဆိုေတာ့လည္း ... မဟုတ္ျပန္ဘူး ... မနက္အိပ္ရာထရင္လည္း ... နိုးၿပီလား ... သား ဘာစားခ်င္သလဲ ... ဘာညာနဲ႔ ဂ႐ုစိုက္ပါတယ္ ... ကၽြန္ေတာ္ မသိတဲ့ အေၾကာင္းေတြဆို ... စိတ္လိုလက္ရ ရွင္းျပတတ္တယ္ ... သူ ေျပာတာေတာ့ ... အိမ္ကို ဧည့္သည္လာတာ မႀကိဳက္ဘူး ... လုံးဝမႀကိဳက္ဘူး ... အိမ္ကို ဧည့္သည္ လာတာ မႀကိဳက္တာ ... ဘႀကီးခန႔္က ... လကုန္ရက္မ်ိဳး ... အထူးသျဖင့္ ... လကြယ္ရက္မ်ိဳးမွာ ... အျပင္သြားေလ့ရွိတယ္ဗ် ... သုံးေလးရက္ေလာက္ ျပန္မလာဘူး ... ဘယ္သြားလဲ ေမးေတာ့လည္း ... မသိခ်င္ပါနဲ႔ကြာတဲ့ ... ေနာက္မေမးနဲ႔ ... အိမ္မွာသာ ေကာင္းေကာင္း ေစာင့္ေနတယ္တဲ့ ... အစပိုင္းေတာ့ ေနရတာ နည္းနည္း ပ်င္းေပမယ့္ ... တကၠသိုလ္က်ာင္းေတြ ဖြင့္ေတာ့ ... ေက်ာင္းတက္ ... ျပန္လာ ... စာဖတ္နဲ႔ ... ေနသားက်သြားတယ္ ...

သန္လ်င္နည္းပညာေကာလိပ္ (GTC) တဲ့ ... ေက်ာင္းစဖြင့္တာ ႏွစ္ရက္ရွိၿပီ ... ကၽြန္ေတာ္ မတက္ခ်င္ပါဘူး ... ကားကို အၾကာႀကီး ေမာင္းမွ ရာက္တဲ့ ေက်ာင္း ... ေက်ာင္းေရွ႕ေရာက္ေတာ့လည္း အခန္းေရာက္ဖို႔ အေတာ္ကို လမ္းေလၽွာက္ရသည္ ... ေက်ာင္းတက္ရတာ စိတ္မပါ ... ေက်ာင္းစဖြင့္ေတာ့ ... အခန္းထဲက ... ေကာင္ေတြက သိပ္မမိုက္ဘူးဗ် ... ေျပာခ်င္သလိုလို မေျပာခ်င္သလိုလို ... မိန္းကေလးေတြလည္း ... ဒီအတိုင္းပဲ ... ကိုယ္က ခင္ခ်င္လို႔ မိတ္ဆက္တာေတာင္ ... ေဖာ္ေဖာ္ေရြေရြမရွိဘူး ... ေခၚခ်င္သလိုလို မေခၚခ်င္သလိုလို ... ေနေပါ့ကြာ ... အထာေတြ လာမကိုင္နဲ႔ ... အဲဒီလို လူမ်ိဳးေတြနဲ႔ သူငယ္ခ်င္း မျဖစ္ခ်င္ပါဘူး ... သူတို႔က ခပ္တည္တည္ဆိုေတာ့ ကိုယ္လည္း ခပ္တည္တည္ပဲ ေနရေတာ့မွာေပါ့ ... အတင္းလိုက္ေရာရင္ ငေပါျဖစ္သြားမယ္ေလ ... ရန္ကုန္ကလူေတြက တမ်ိဳးဗ် ... သိပ္ေဖာ္ေဖာ္ေရြေရြမရွိဘူးဗ် ... ခပ္တည္တည္နဲ႔ တမ်ိဳးပဲ ... ေက်ာင္းနဲ႔ အိမ္က ေတာ္ေတာ္ ေဝးပါတယ္ ... ဘႀကီးခန႔္က ... ေက်ာင္းသြားရင္ စီးဖို႔ ... အမည္းေရာင္ ေဘာက္စဂြန္ကားေလး တစီးဝယ္ေပးပါတယ္ ... ညေနဘက္ ... ကားေမာင္းသင္ရင္း ... ေနာက္ပိုင္းေမာင္းတတ္ေတာ့ ... မနက္ဆို ... ကိုယ့္ကားကို ေမာင္းသြား ... ျပန္လာ ... အဆင္ေျပပါတယ္ ... ေက်ာင္းစတက္တဲ့ေန႔က ... နည္းနည္းေတာ့ ရြာလည္ပါတယ္ ... ရန္ကုန္ကလမ္းေတြက နည္းနည္းရႈပ္တယ္ဗ် ... ေက်ာင္းစတက္တဲ့ေန႔က ... ဘႀကီးခန႔္လိုက္ပို႔ေပးေတာ့ ... မွတ္မိေသးတယ္ ... ေနာက္ေန႔ ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္သြားေေတာ့ ... လမ္းနည္းနည္းမွားသြားတယ္ ... သာေကတဘက္မွာ လည္ေနလို႔ ... မနည္းေမးၿပီး ... သန္လ်င္ဘက္ သြားရပါတယ္ ... သန္လ်င္တံတားေက်ာ္သြားေတာ့မွ ... လမ္းကို မွတ္မိတယ္ဗ် ... ဒီအတိုင္းေမာင္းရင္း ... ေက်ာင္းေရွ႕ေရာက္ေတာ့ ... ၁၀ နာရီခြဲေက်ာ္သြားၿပီ ... တခ်ိန္ေတာ့ လြတ္သြားၿပီနဲ႔တူတယ္ ...

ေက်ာင္းသားေရးရာအေရွ႕ေရာက္ေတာ့ ... လူေတြ သိပ္မရွိဘူး ... ရွင္းေနတယ္ ... စာသင္ေနၾကၿပီနဲ႔တူပါတယ္ ... အရိပ္ရတဲ့ေနရာမွာ ... ကားရပ္လိုက္တယ္ ...အခ်ိန္စာရင္းအရ ... Drawing အခ်ိန္ ... တီေပတံရယ္ ... လြယ္အိတ္ရယ္ ယူၿပီး ... အခန္းေလၽွာက္ရွာၾကည့္ပါေသးတယ္ ... အခန္းက ဘယ္နားမွာမွန္း မသိဘူး ... ဟိုေလၽွာက္ ဒီေလၽွာက္နဲ႔ .. မေတြ႕တာနဲ႔ ... ေက်ာင္းသား တေယာက္ကို .. ေမးၾကည့္လိုက္ေတာ့ ... အခန္းက နည္းနည္း ေဝးေသးတယ္ ... ကားကိုလည္း မေရႊ႕ခ်င္ေတာ့ပါဘူး ... ဒီအတိုင္း ေလၽွာက္လာရင္း ... ေကာင္မေလး တစ္ေယာက္ ... ငိုမဲ့မဲ့နဲ႔ ထိုင္ေနတယ္ ... သူ႔ပုံစံေလးက ... လွတယ္ဆို႐ုံေလး လွတယ္ ... ေခ်ာတယ္ ဆို႐ုံေလး ေခ်ာတယ္ ... ထူးျခားတာေလးက ... သူ႔မ်က္ႏွာ ... အရမ္းခ်စ္ဖို႔ေကာင္းပါတယ္ ... ရင္ေအးေစတဲ့ မ်က္ႏွာေပါက္မ်ိဳးဆို ပိုမွန္ပါလိမ့္မယ္ ... ရင္ထဲမွာ ေအးကနဲ ျဖစ္သြားတယ္လို႔ ... ခံစားမိတယ္ဗ်ာ ... ၾကည့္ရတာ ... သူလည္း ကၽြန္ေတာ့္လိုပဲ အခန္းေပ်ာက္ေနတယ္နဲ႔ တူတယ္ ... လမ္းေပၚမွာလည္း ဘယ္သူမွ မရွိေတာ့ ... သနားပါတယ္ ... ကၽြန္ေတာ္ေလၽွာက္လာတာ ျမင္ေတာ့ ... အားကိုးတဲ့အၾကည့္နဲ႔ လွမ္းၾကည့္ေနပါတယ္ ...

"တခုေလာက္ ေမးပါရေစရွင့္ ... Drawing အခန္းက ဘယ္နားမွာလဲမသိဘူးေနာ္"
"ညီမက ... ဘယ္အတန္းကလဲ"
"Electrical Power ပထမႏွစ္ပါရွင့္"
"ဟင္ ... ဒါဆို ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ အတူတူပဲဗ် ... ကၽြန္ေတာ္လည္း EP ပဲ"
"ဟုတ္လား ... အိ ... ဝမ္းသာလိုက္တာ ... ေက်ာင္းေနာက္က်ေတာ့ ... အခန္းက ဘယ္လိုမွ ရွာမရဘူး ... ငိုေတာင္ ငိုခ်င္တယ္"
"ကၽြန္ေတာ့္နာမည္ ... ခန႔္မင္းပါ ... "
"ဟုတ္ကဲ့ရွင့္ ... အိနာမည္အရွည္က ... ယြန္းအိလို႔ ေခၚပါတယ္ ... သူငယ္ခ်င္းေတြက ယြန္းအိလို႔ ေခၚၾကတယ္"
"ကၽြန္ေတာ္လည္း ... အရမ္းဝမ္းသာပါတယ္ ... ယြန္းအိ ... လို႔ပဲ ေခၚမယ္ဗ်ာ"

"ဟုတ္ကဲ့ရွင့္ ... ကိုခန႔္လို႔ ေခၚရင္ရတယ္မွတ္လား"
"ရပါတယ္ ခင္ဗ် ..."

ယြန္းအိ ... နာမည္ေလးကလည္း ျမန္မာဆန္ဆန္ေလးနဲ႔ ... ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းသား ... အသံေလးက ခ်ိဳၿပီး ... နားထဲေအးသြားေစတဲ့ အသံ ... အရင္ဘဝက ေရခဲတုံးေတြ အမ်ားႀကီး လႉခဲ့တယ္ထင္ပါရဲ့ ...

"အင္း ... ဒါနဲ႔ အေဆာင္က မေရာက္ေသးဘူးလားဟင္"
"ေရာက္ေသးဘူး ... ဟိုးမွာ လိုေသးတယ္"
"ေညာင္းလာၿပီ ... ဟင့္"

သယ္လာတာ ေလးလို႔ ထင္ပါရဲ့ ... ယြန္းအိ ... ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းေလး ကိုက္ရင္း ... မ်က္ႏွာေလးက နီရဲရဲေလးျဖစ္ေနတယ္ ... ခ်စ္ဖို႔ေတာ့ အရမ္းေကာင္းတယ္ဗ် ...

"ျခင္းေတာင္းကိုင္ေပးမယ္ေလ ... ေလးေနၿပီနဲ႔ တူတယ္ ... ေပးပါဗ်ာ"
"အို ... ရပါတယ္ရွင့္"

ကၽြန္ေတာ္ ... ယြန္းအိ လက္ထဲက ျခင္းေတာင္းကို အတင္းယူလိုက္ပါတယ္ ... ယြန္းအိလက္ကေလးက ... အရမ္းႏူးညံ့တာပဲဗ်ာ ... မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ရဲ့ လက္ကို ... တကယ္ပါ ... ပထမဆုံး ကိုင္ဖူးတာပါ ... လူကဖိန္းကနဲ ရွိန္းကနဲ ျဖစ္သြားေပမယ့္ ... ဘာေၾကာင့္မွန္းေတာ့ မသိေသးပါဘူး ... သူလည္း တြန႔္ကနဲ ျဖစ္သြားပါတယ္ ... သူလည္း ေညာင္းေနၿပီ ထင္ပါရဲ့ ... သိပ္မျငင္းရွာဘူး ... ယြန္းအိ နဲ႔ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ ဆို ... ကၽြန္ေတာ္က ေခါင္းတစ္လုံးေလာက္ ပိုျမင့္တယ္ဗ် ... ယြန္းအိ က ဂါဝန္အျဖဴေရာင္ ဝမ္းဆက္ေလး ဝတ္ထားတယ္ ... မွတ္မိတာေပါ့ဗ်ာ ... နည္းနည္းခြာေလၽွာက္တယ္ ဆိုေပမယ့္ ... ယြန္းအိ သုံးတဲ့ ေရေမႊးအန႔ံက သင္းပ်ံ႕ေနတာပဲ ... အဲဒီတုန္းက ... ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ့ စိတ္ေတြက ျဖဴျဖဴစင္စင္ေလးေတြမို႔ ... ဟိုဟိုဒီဒီ မေတြးတတ္ေသးပါဘူး ... ယြန္းအိ သိပ္လွတာေတာ့ သိပါတယ္ ...

"ေျဖးေျဖးေလၽွာက္ပါ ... ကိုခန႔္ရယ္ ... ေနာက္က က်ားလိုက္လာတာက်ေနတာပဲ"
"ေဆာရီး ... ယြန္းအိ ... ေမာေနၿပီလား"
"အင္း ... ေခၽြးေတာင္ နည္းနည္းစို႔လာၿပီ"
"ဟိုေရွ႕က အေဆာင္က ... Drawing ခန္းပဲ "
"ဟုတ္ကဲ့ရွင့္"

ယြန္းအိနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ ... အခန္းထဲဝင္လာေတာ့ ... အတန္းထဲက လူေတြ အားလုံး ၀ိုင္းၾကည့္ၾကတယ္ ... ဆရာ့ကို ... ခြင့္ေတာင္းၿပီး ... သုံးတန္းေျမာက္ ခုံမွာ ... ေနရာယူလိုက္ပါတယ္ ... ဆရာက ပုံအသစ္ သင္ဖို႔ စလုပ္ေနတုန္း ... ဆိုေတာ့ ... အေတာ္ပါပဲ ... ကၽြန္ေတာ္ ပုံေကာင္းေကာင္းဆြဲဖို႔ လုပ္ေနတုန္း ... ယြန္းအိ ဘက္ကို လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ... ယြန္းအိမွာ ပုံဆြဲစာရြက္မပါဘူးေလ ... သနားပါတယ္ ... ဗလာစာအုပ္ထုတ္ၿပီး ... ငိုမဲ့မဲ့ေလး ျဖစ္ေနရွာတယ္ ...

"ယြန္းအိ ... စာရြက္မပါဘူးလား"
"ဟင့္အင္း ... ဗလာစာအုပ္ေတြပဲပါတယ္"
"ေရာ့ ... တရြက္ယူၿပီး ဆြဲ"

ကၽြန္ေတာ့္ ပုံဆြဲ စကၠဴေလးငါးရြက္ထဲက ... တရြက္ယူၿပီး ... ယြန္းအိ စားပြဲေပၚမွာ ခင္းေပးလိုက္တယ္ ... ပုံဆြဲတဲ့ခုံေတြက ... ေသခ်ာမစီထားေတာ့ ... နည္းနည္း ၾကပ္တယ္ဗ် ... အမွတ္မထင္ပါပဲ ... ကၽြန္ေတာ့္လက္ေမာင္းက ... ယြန္းအိ ရင္သားေလးကို ... ထိသြားတယ္ဗ် ... ပြတ္ဆြဲသြားတယ္ ... ဖိန္းကနဲ ရွိန္းကနဲဗ်ာ ... ခံစားခ်က္ကို ... ေသခ်ာေတာ့မေျပာတတ္ဘူး ... လက္ေမာင္း တေလၽွာက္ ... ၾကက္သီးေတြ ထသြားတာေတာ့ သိလိုက္တယ္ ... ယြန္းအိကို လွမ္းၾကည့္ေတာ့ ... မ်က္ႏွာ ရဲကနဲ ျဖစ္သြားၿပီး ... သူ႔ကိုယ္လုံးေလး တြန႔္ကနဲ ျဖစ္သြားတယ္ ... အားနာလိုက္တာ ယြန္းအိရယ္ ...

"ဟာ ... မေတာ္လို႔ပါဗ်ာ ... ေတာင္းပန္ပါတယ္ေနာ္ ... ယြန္းအိ ... ကၽြန္ေတာ္ တမင္သက္သက္လုပ္တာ မဟုတ္ဘူးေနာ္"
"ရပါတယ္ ... ကိုခန႔္ရဲ့ ..."

ယြန္းအိ ... မ်က္ႏွာေလး ... ပိုရဲသြားတယ္လို႔ထင္ပါတယ္ ... နည္းနည္းေတာ့ ရွက္သြားမယ္ ထင္တယ္ဗ်ာ ... အားနာလိုက္တာဗ်ာ ... တကယ္ပါ ... တမင္သက္သက္ လုပ္တာ မဟုတ္ရပါဘူးဗ်ာ ...

ယြန္းအိ ... အသံေလးတိတ္သြားတယ္ ... သူလည္း တခါမွ ... ဒါမ်ိဳး မျဖစ္ဘူးဖူးနဲ႔ တူပါတယ္ ... ကၽြန္ေတာ့္ကို နည္းနည္းေလး ... ရွိန္သြားတယ္ ... ကၽြန္ေတာ့္ကို အခြင့္အေရးယူတတ္တဲ့ေကာင္လို႔မ်ား ... ထင္သြားလား မသိပါဘူးဗ်ာ ... စကားလည္း ျပန္မေျပာေတာ့ဘူးဗ် ... ငါးမိနစ္ေလာက္ ၿငိမ္ေနၿပီး ... လွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ ... ယြန္းအိ ပုံ သိပ္မဆြဲတတ္ဘူးထင္ပါရဲ့ ... ေနာက္ၿပီး ယြန္းအိေပတံေလးက တိုတိုေလး ... ခဲတံကလည္း ... ေကာင္းေကာင္းမပါဘူး ...

"ကိုခန႔္ ... လုပ္ပါအုံး ... ဘယ္ကဘယ္လို စဆြဲရမွန္းမသိေတာ့ဘူး"
"ယြန္းအိ ... ေပတံအရွည္မပါဘူးလားဟင္"
"ဟင့္အင္း ... မပါဘူး"
"ေရာ့ ... ဒီေပတံနဲ႔ဆြဲ"

ကၽြန္ေတာ့္ ေပတံရွည္ကို ... ယြန္းအိကိုေပးလိုက္ပါတယ္ ... ကၽြန္ေတာ္ ... ယြန္းအိခုံနား ကပ္ၿပီး ... ဟိုလိုဆြဲ ဒီလိုဆြဲနဲ႔ ... သင္ေပးပါတယ္ ... ယြန္းအိ ေပတံကိုင္တာက အစ ... လြဲေနတယ္ ... ဒါမ်ိဳးက ျဖစ္တတ္ပါတယ္ ... ကၽြန္ေတာ္လည္း ငယ္ငယ္က ေဖေဖသင္ေပးလို႔ ... ဒါမ်ိဳးေတြက ဆြဲတတ္ေနတာပါ ... ယြန္းအိလိုမ်ိဳး အခုမွ စသင္ရရင္ ... ေယာင္ခ်ာခ်ာ ျဖစ္ေနမွာေပါ့ဗ်ာ ... ယြန္းအိအနားမွာ ကပ္ၿပီး သင္ေပးေတာ့ ... ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ေတြ ... လႈပ္ရွားေနပါတယ္ ... မိန္းကေလးေတြနဲ႔ ရင္းရင္းႏွီးႏွီး ... မေနဖူးေတာ့ ... ဒီလိုမ်ိဳးအနီးကပ္ေနလိုက္ရင္ ... ကၽြန္ေတာ့္ တကိုယ္လုံး ၾကက္သီးေလးေတြ ထသြားတာ ဘာလို႔လဲဗ်ာ ... ရင္ထဲမွာ ... တမ်ိဳးပဲဗ်ာ ... ေနရတာ ရွို႔တို႔ရွန္းတန္းနဲ႔ ... နည္းနည္း ရွက္သလိုလို ... ေက်နပ္သလိုလို ျဖစ္ေနတာ ... ဘာမွန္းကို မသိေတာ့ပါဘူး ... ယြန္းအိ ရွက္ေနမွာစိုးလို႔ ... ေနာက္မျဖစ္ရေအာင္ ... ဂ႐ုတစိုက္ေတာ့ ထိန္းတာပဲဗ်ာ ... ပုံဆြဲတာကို ... ျပေပးေတာ့ ... တေယာက္နဲ႔ တေယာက္ ... ေျခာက္လက္မေလာက္ပဲ ကြာပါတယ္ ... ယြန္းအိ ကိုယ္လုံးေလးက ... ေႏြးေႏြးေလးဗ် ... ကၽြန္ေတာ္ မထိေတြ႕ရေပမယ့္ ... ခံစားလို႔ရပါတယ္ ... ယြန္းအိေရာ ... ရင္ေတြခုန္ေနလား မသိပါဘူး ... ကၽြန္ေတာ္ေတာ့ ရင္ေတြ ခုန္လာတယ္ ... တခ်က္တခ်က္ ... အၾကည့္ခ်င္း ဆုံမိရင္ ... ယြန္းအိ မ်က္ဝန္းေလးက ... ပထမပိုင္းမွာ လႊဲလႊဲပစ္လိုက္ေပမယ့္ ... ေနာက္ေတာ့ ... ကၽြန္ေတာ့္ကို ရႊန္းရႊန္းစားစားနဲ႔ ျပန္ၾကည့္ပါတယ္ ... စားပြဲခုံက ... နည္းနည္းပုေတာ့ ... ခါးကိုင္းၿပီးနဲနဲဆြဲရပါတယ္ ... ယြန္းအိ ဝတ္လာတဲ့ ... အျဖဴေရာင္ဂါဝန္ေလးက ... လည္ပင္းေပါက္ နည္းနည္းေတာ့ က်ယ္တယ္ ... လွစ္ကနဲ ျမင္လိုက္ရတဲ့ ... အတြင္းခံ ဘရာစီယာေလးက ... အျဖဴေလးဗ် ... ကၽြန္ေတာ္ ၾကည့္လဲ ၾကည့္ခ်င္တယ္ ... မၾကည့္လဲ မၾကည့္ရဲပါဘူး ... စိတ္ထဲမွာ ... မေကာင္းဘူးထင္လို႔ ... အတင္း မၾကည့္ေတာ့ပဲ ေနလိုက္တယ္ ...

ဒီလိုနဲ႔ ... အတန္းၿပီးသြားေတာ့ ... ယြန္းအိနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ ... ပိုၿပီး ရင္းႏွီးသြားပါတယ္ ... သူကလည္း ... ေက်ာင္းသူသစ္ဆိုေတာ့ ... အားကိုးတယ္ေလ ... ကၽြန္ေတာ္ကလည္း ... ကၽြန္ေတာ့္ကို အေရးတယူရွိတဲ့ ေကာင္မေလးဆိုေတာ့ ... ခင္မင္မိတာေပါ့ဗ်ာ ... အတန္းၿပီးေတာ့ ... ကန္တင္းသြားၾကေတာ့ ... ယြန္းအိျခင္းေတာင္းေလးကို ... ကၽြန္ေတာ္ပဲ ကိုင္ပါတယ္ ... ယြန္းအိက ... အားနာေနတယ္ ... စကားေျပာရင္းနဲ႔ သူ႔အေၾကာင္း ကၽြန္ေတာ္ ... သိလာပါတယ္ ... သူက ယုဇန ပလာဇာနားမွာ ေနတယ္ ... ညီမေလး တစ္ေယာက္ ရွိတယ္ ... သူ႔အေဖက ... ပလာဇာမွာ ေခါက္ထီးေတြ ေရာင္းတယ္ ... သူ႔အေၾကာင္းေျပာၿပီးေတာ့ ... ကၽြန္ေတာ့္အေၾကာင္း ေျပာျပျဖစ္တယ္ ... ယြန္းအိ ... ကၽြန္ေတာ့္ အေၾကာင္းသိသြားေတာ့ ... သနားသြားတယ္ ...

"ေအာ္ ... ဒါေၾကာင့္ ... ကိုခန႔္က ... ပုံဆြဲတာ အရမ္းေတာ္ေနတာေပါ့ ..."
"ေတာ္ပါဘူး ... နည္းနည္းပါးပါး ဆြဲတတ္တာပါ"
"ေတာ္ပါတယ္ ... ယြန္းအိကို ... ကူညီေပးလို႔ ေက်းဇူးဆပ္တဲ့အေနနဲ႔ ... ေကာ္ဖီတိုက္မယ္ေနာ္"
"ဟိတ္ ... ယြန္းအိနဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္ၾကားမွာ ေက်းဇူးခံ ေက်းဇူးစား မျဖစ္ခ်င္ဘူး ... ကၽြန္ေတာ္တို႔က သူငယ္ခ်င္းေတြေလ ... ဟုတ္တယ္ဟုတ္"
"ေဆာရီး ... ယြန္းအိ စကားမွားသြားတယ္ ... သူငယ္ခ်င္းျဖစ္တဲ့ အထိမ္းအမွတ္ ... ေကာ္ဖီတိုက္မယ္ေနာ္"
"အင္း ... ဒီလိုမွေပါ့ ... ယြန္းအိရဲ့"

ကန္တင္းမွာ ထမင္းစားေတာ့ ... ပဲျပဳတ္ဆီဆမ္းနဲ႔ ၾကက္ဥေၾကာ္ေလး တလုံး ... မွာစားျဖစ္တယ္ ... ယြန္းအိက ... သူ႔ဟင္းခြက္ထဲက ... ပုဇြန္တေကာင္ထည့္ေပးတယ္ဗ် ...

"ကိုခန႔္ ... ပုစြန္စားတယ္မွတ္လား"
"အင္း ... စားတာေပါ့ ... ကၽြန္ေတာ္က ... အမဲသားပဲ မစားတာ"
"အတူတူပဲ ... ေရာ့"

ကၽြန္ေတာ္လည္း ... အလယ္က အႏွစ္ကို မပါေအာင္ ... ပိုင္းၿပီး ... ၾကက္ဥေၾကာ္ တျခမ္းကို ... သူ႔ခ်ိဳင့္ေလးထဲ ထည့္ေပးတယ္ ...

"ၾကက္ဥစားတယ္မွတ္လား"
"အို ... စားပါ ကိုခန႔္ရဲ့ ..."
"တေယာက္တဝက္ေပါ့ေနာ့ ... ယြန္းအိက အလယ္က အႏွစ္မစားဘူး မွတ္လား"
"ဘယ္လိုသိလဲဟင္ ..."
"ကၽြန္ေတာ္က အၾကားအျမင္ရတယ္ေလ"
"ဟုတ္လား ... တကယ္"
"အင္း ... ဟုတ္တယ္ ... တခါတေလ စိတ္ထဲက ထင္ရင္ မွန္တယ္ ... အတင္းေမးရင္ မွန္ေတာ့ဘူး"
"ထူးဆန္းတယ္ေနာ္ ..."
"အင္း ... သိပ္ရင္းႏွီးတဲ့ လူမွ ... ကၽြန္ေတာ္ ေျပာျပတာ ... နို႔မို႔ဆိုရင္ ... ေဂါက္ေနလားလို႔ ေျပာခံရမွာ"
"ဟုတ္တယ္ေနာ္ ... "

ကၽြန္ေတာ္တို႔ စားၿပီးေတာ့ ... ေကာ္ဖီ ေသာက္မလို႔ လုပ္တုန္း ... ယြန္းအိက ...

"ကိုခန႔္ ... ခြက္ခ်င္းတိုက္ရအုံးမယ္ေလ"
"အင္"

ကၽြန္ေတာ္ ေၾကာင္သြားတယ္ ... ယြန္းအိ ဘာလုပ္ခ်င္တာလဲ ... ကၽြန္ေတာ္ ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ျဖစ္ေနတာၾကည့္ၿပီး ... ယြန္းအိ ရီတယ္ ...

"ကိုခန႔္ကလဲ ... သူငယ္ခ်င္းျဖစ္တဲ့ အထိမ္းအမွတ္ ..."
"ေအာ္ ... ဟုတ္ၿပီ ... ဟား ဟား ဟား"
"သူငယ္ခ်င္း ျဖစ္တဲ့ အထိမ္းအမွတ္ ... ခ်ီးယား ... ဟား ဟား ဟား"
"ခစ္ ... ခစ္ ... ခစ္"

ယြန္းအိ ... ရီေနတာေလးကို ... အရမ္းသေဘာက်တာပဲဗ်ာ ... တကယ္ပါ ... ကၽြန္ေတာ့္ရင္ေတြကို ... ၾကည္ႏူးေစတဲ့ ... ယြန္းအိ အျပဳံးေတြ ေအာက္မွာ ... ကၽြန္ေတာ္ သာယာ သြားပါတယ္ ... ေဘးဝိုင္းက ေကာင္ေတြ ... မသိမသာနဲ႔ ရွိုးေနတာကို ... သိသားပဲ ... ယြန္းအိကို ... စိတ္ဝင္စားတဲ့အၾကည့္ေတြနဲ႔ ... ကၽြန္ေတာ့္ကိုလည္း ... ယြန္းအိနဲ႔ ... ဘယ္လိုလဲဆိုတာ ေတြးေနၾကတယ္ထင္ပါတယ္ ... အဲဒီလို အၾကည့္ေတြေၾကာင့္ ... ကၽြန္ေတာ္ ယြန္းအိအေပၚ စိတ္ဝင္စားတာေတြက ... အေရာင္ေျပာင္းသြားပါတယ္ ... ယြန္းအိသာ ... ကၽြန္ေတာ္ ခ်စ္သူေလးဆိုရင္ ... ဟာ ... ငါ ဘာေတြ ေလၽွာက္ေတြးေနမွန္းမသိပါဘူး ... ယြန္းအိ သိသြားရင္ ... မေကာင္းဘူး ... အခုမွ ခင္မင္ကာစ ရွိေသးတယ္ ... အခြင့္အေရးယူတတ္တဲ့ ေကာင္လို႔ ထင္သြားအုံးမယ္ ...

"ကိုခန႔္ ... တကယ္ အၾကားအျမင္ရတာလား"
"အင္း ... တခါတေလ အာ႐ုံရတယ္"
"မွန္းၾကည့္ေပးပါလား ... ယြန္းအိ ... အိမ္က စာၾကည့္စားပြဲေပၚမွာ ဘာပစၥည္းတင္ထားလဲဟင္ ... မနက္ဆို ယြန္းအိ ဘာမွ မတင္ထားဘူး ... အကုန္ရွင္းထားတယ္ ... ညီမေလး ဘာေတြ လာတင္ထားမလဲဆိုတာ"
"ဝက္ဝံ႐ုပ္ႀကီး ... အျဖဴေရာင္"

ကၽြန္ေတာ့္ ပါးစပ္က ... လႊတ္ကနဲ ထြက္သြားတယ္ ... ဟုတ္မဟုတ္ေတာ့ မသိ ... ယြန္းအိ မ်က္ႏွာေလးက ... ကၽြန္ေတာ္ေျပာတာကို သိပ္ေတာ့ မယုံဘူး ...

"ခဏေလးေနာ္ ... ကိုခန႔္ ... အိမ္ကို ဖုန္းဆက္ၾကည့္မယ္ ... ဟုတ္မဟုတ္ ... ဟုတ္တယ္ဆိုရင္ ... မနက္ျဖန္က်ရင္ ... မုန႔္ဝယ္ေကၽြးမယ္ေနာ္"
"အင္း ..."

ကၽြန္ေတာ္ အေတြးက ... ဟုတ္ခ်င္မွလည္း ဟုတ္မွာပါ ... တခါတေလလည္း မွန္တယ္ ... တခါတေလလည္း ... လြဲတယ္ ... ယြန္းအိ ထသြားေတာ့ ... ေနာက္က လိုက္ၾကည့္မိပါတယ္ ... ဂါဝန္အျဖဴေရာင္ေလး ... ေအာက္က ... ကားတက္ေနတဲ့ ... ယြန္းအိ တင္သားက်စ္က်စ္ေလးေတြက ... နည္းနည္းေတာ့ ... ထြားတယ္ ... အရမ္းႀကီး သိသိသာသာ ကားတက္ေနတာမဟုတ္ေပမယ့္ ... လမ္းေလၽွာက္သြားတိုင္း ... တင္သားဆိုင္ေလးေတြ ... သိမ့္ကနဲ ... ညိမ့္ကနဲ ... ယမ္းခါသြားတာကို ... ၾကည့္ၿပီး ... ရင္ထဲမွာ က်လိက်လိ ျဖစ္သြားပါတယ္ ... လွတယ္ ယြန္းအိရယ္ ... လွတယ္ ... လွပ္ကနဲ ေပၚေပၚသြားတဲ့ ... ေျခသလုံးသား ျဖဴျဖဴေလးေတြကိုလည္း ... နမ္းပစ္လိုက္ရင္ ... ေကာင္းမယ္နဲ႔ တူတယ္ေနာ္ ... ရင္ထဲမွာ ... အေတြးရိုင္းေတြေၾကာင့္ ပူေလာင္လာေတာ့ ... သက္ျပင္းခ်ၿပီး ... ေျဖေဖ်ာက္ပစ္လိုက္တယ္ ... မေကာင္းပါဘူးေလ ... ဒီအေတြးေတြက ...

ယြန္းအိ ... ေကာင္တာက ... ဖုန္းနဲ႔ အိမ္ကို ဆက္ၿပီး ... ေမးေနတယ္ ... ယြန္းအိ ပုံစံေလးက ... ကေလးေတာ့ ဆန္တယ္ ... ဒီပုံစံေလးက ... ခ်စ္ဖို႔လည္း ေကာင္းပါတယ္ ... ယြန္းအိ ဖုန္းေျပာေနရင္းနဲ႔ ... ကၽြန္ေတာ့္ဘက္ကို ၾကည့္ၿပီး ... မယုံနိုင္တဲ့ အၾကည့္မ်ိဳးနဲ႔ ... မ်က္လုံးေတြ ျပဴးျပတယ္ ... ၿပီးေတာ့ ... သေဘာေတြ က်ေနတယ္နဲ႔ တူတယ္ ... ျပဳံးျပဳံး ျပဳံးျပဳံး နဲ႔ ဖုန္းခ်သြားတယ္ ... ယြန္းအိ ... ကၽြန္ေတာ့္ ေရွ႕က ... ထိုင္ခုံေလးမွာ ... ျမန္ျမန္ ထိုင္ၿပီး ...

"ကိုခန႔္ ... ေျပာတာ ... အရမ္းမွန္တယ္ ..."
"ဟင္ ... ဟုတ္လား ... ကၽြန္ေတာ္က ေလၽွာက္ေျပာေနတာ"
"မဟုတ္ပါဘူး ... တကယ္ ... ယြန္းအိ စားပြဲေပၚမွာ ... ဝက္ဝံ႐ုပ္ႀကီး အႀကီးႀကီး တေကာင္ေရာက္ေနတယ္တဲ့ ... အေရာင္က အျဖဴေရာင္တဲ့ ..."
"ဟား ဟား ဟား ... ယြန္းအိအတြက္ ... ဘယ္သူဝယ္ေပးတာလဲဟင္ ..."
"ေဘးအိမ္က ... အန္တီေလး ... စကၤာပူကေန ျပန္လာတာ ... ယြန္းအိတို႔ ညီအမအတြက္ လက္ေဆာင္ဝယ္လာတာတဲ့"
"ဟုတ္လား ... မိုက္တယ္ေနာ္"
"ကိုခန႔္ ... အရမ္းေတာ္တာပဲေနာ္ ... ကိုခန႔္ ... အၾကားအျမင္ရတယ္ဆိုတာ ... အဟုတ္ပဲ"
"ရႉးတိုးတိုး ... သူမ်ားေတြ ၾကားကုန္မယ္"
"အင္ ... ဘာျဖစ္လို႔လဲဟင္"
"ကၽြန္ေတာ္ ဒုကၡေရာက္လိမ့္မယ္ ... ယြန္းအိ ... ဂတိတခုေတာ့ ေပးရမယ္ေနာ္ ... တျခားဘယ္သူမွ မေျပာပါဘူးဆိုတဲ့ ဂတိ"
"အင္းပါ ... ဘယ္သူမွ မေျပာျပဘူး ... ဟိ ဟိ ... ကိုခန႔္ ထီဂဏန္းမွန္းၿပီး ထိုးပါလား ... ဒါဆို သိန္း ၁၀၀၀ ဆုေတြ ေပါက္မွာ"
"မဟုတ္ဘူး ... ယြန္းအိ ... ထင္တာ လြဲေနၿပီ"
"ဘယ္လိုလြဲတာလဲဟင္"
"ကၽြန္ေတာ္က ... လက္ရွိအခ်ိန္မွာ ျဖစ္ပ်က္ေနတာကိုပဲ ... သိတာ ... အတိတ္အေၾကာင္းတို႔ ... အနာဂတ္အေၾကာင္းတို႔ မျမင္ရဘူး"
"ဟုတ္လား ... ကိုခန႔္ ... ငယ္ငယ္ေလးထဲက ... ျမင္ရတာလား"
"အင္း ဟုတ္တယ္ ... ငယ္ငယ္တုန္းက .. ပါးစပ္ ပိုစီးတယ္ ..."
"ပါးစပ္စီးတယ္ ... အဲဒါက ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲဟင္"
"ပါးစပ္စီးတယ္ဆိုတာက ... က်ိန္ဆဲရင္ ... ခ်က္ခ်င္း လက္ငင္းျဖစ္တတ္တာမ်ိဳးေပါ့ ..."
"ဟုတ္လား ... ေၾကာက္စရာႀကီး"
"ဟုတ္တယ္ ... ငယ္ငယ္တုန္းက ... ေဘးအိမ္က ... ေကာင္ေလးတေယာက္က ... ကၽြန္ေတာ့္ကို တအား အနိုင္က်င့္တာ ... ခဏခဏ လုပ္ေတာ့ သည္းၿငီးမခံနိုင္ေတာ့ဘူး ... အပင္ေပၚက ... ျပဳတ္က်ပါေစ လို႔ က်ိန္ဆဲလိုက္တာ ... သိပ္မၾကာပါဘူး ... ညေနဘက္လည္း ေရာက္ေရာ ... မန္က်ည္းပင္ေပၚက ... ျပဳတ္က်တာ ... ေပါင္က်ိဳးသြားတယ္ေလ ..."
"ဟယ္ ... ဟုတ္လား"
"အင္း ... အေမသိသြားေတာ့ ... ကၽြန္ေတာ့္ကို ... ေနာက္မလုပ္ပါဘူးလို႔ ဂတိေတာင္းတယ္"
"ကိုခန႔္ ... ကိုယ့္စိတ္ကိုယ္ ေတာ္ေတာ္ထိန္းရမယ္ေနာ္"
"ကၽြန္ေတာ္ ... ေဒါသမထြက္တာ ေတာ္ေတာ္ၾကာၿပီ ... ျပႆနာတက္မွာစိုးလို႔ ... လူေတြနဲ႔ သိပ္အေပါင္းအသင္းမလုပ္ဘူး ..."
"ယြန္းအိနဲ႔ က်ေတာ့ေရာ ..."
"ယြန္းအိကို ... ျမင္ျမင္ခ်င္း ခင္သြားလို႔ပါ ... ေနာက္ ... ယြန္းအိ ပုံစံက ေအးတယ္ေလ"
"ခစ္ ... ခစ္ ... ယြန္းအိလည္း ... ကိုခန႔္ကို ခင္ပါတယ္ ..."

စကားတေျပာေျပာနဲ႔ ... စာသင္ခန္းထဲ ေရာက္လာေတာ့ ... စကားစျပတ္သြားတယ္ ... ယြန္းအိလည္း ... ေကာင္မေလး ႏွစ္ေယာက္ ထိုင္ေနတဲ့ ... အတန္းမွာ သြားထိုင္တယ္ ... ကၽြန္ေတာ္က သူ႔ေနာက္က အတန္းမွာသြားထိုင္ၿပီး ... စာအုပ္ေတြ ထုတ္လိုက္ပါတယ္ ... ကၽြန္ေတာ္ထိုင္တဲ့အတန္းက ... ဘယ္သူမွ မထိုင္ၾကဘူး ... ေကာင္းပါတယ္ ... တေယာက္ထဲ ... ေနတာ ပိုအဆင္ေျပတယ္ ... ယြန္းအိ ထိုင္တဲ့ အတန္းက ... ေကာင္မေလး ႏွစ္ေယာက္က ... ေတာ္ေတာ္ေခ်ာပါတယ္ ... သီရိထြန္းစံ ... ကၽြန္ေတာ့္ စိတ္ထင္ ... ဒီအတန္းထဲမွာ ကြင္းျဖစ္မယ့္ တစ္ေယာက္ ... ေခ်ာသည္ ... လွသည္ ... ေတာင့္သည္ ... ေျဖာင့္သည္ ... ပထမေန႔က ... ေက်ာင္းကို ... သူကိုယ္တိုင္ ကားေမာင္းၿပီး ... လာတာေတြ႕လိုက္ေသးသည္ ... ဒီေန႔ေတာ့ ... ကားပါသလား ... မပါသလား ... မပါဘူးထင္တယ္ ... ထူးထူးျခားျခား ... ဝင့္ႂကြားတဲ့ ရင္ႏွစ္မႊာက ... မ်က္စိလႊဲမရေအာင္ ... ထြားမို႔သည္ ... နႏၵလွိုင္လို ... မဟာဆန္သည္ ... ဆံပင္ ဂုတ္ဝဲကို ... အဖ်ားေကာက္ထားသည္ ... မ်က္လုံးဝိုင္းသည္ ... ဒါေပမယ့္ ... စကားေျပာတာ နည္းနည္း ... ရင့္သည္ ... အလွတရားေၾကာင့္ ... မာနတက္ေနသလားေတာ့ ... မသိ ... အခန္းထဲက ... ေကာင္ေလးေတြကေတာ့ ... သူနဲ႔ ခင္မင္ခ်င္ၾကသည္ ... စကားေျပာခ်င္သည္ ... အေရာဝင္ခ်င္သည္ ... ျဖစ္ခ်င္ေလာက္ေအာင္လည္း ... သူ႔မ်က္လုံးက ... ညႇို႔မ်က္လုံး ... သူ႔မ်က္လုံးနဲ႔ တည့္တည့္ၾကည့္ၿပီး ... စကားေျပာရင္ ... ေတာ္႐ုံေယာက်္ားေလး ေႂကြေလာက္သည္ ... ကၽြန္ေတာ္လား ... သူနဲ႔ မခင္ခ်င္ဘူး ... အရမ္းလွၿပီး ... မာနႀကီး ေကာင္မေလးမ်ိဳးကို ... ေၾကာက္တယ္ ... သူလိုလူမ်ိဳးနဲ႔ ... ေပါင္းရင္ ... အနည္းဆုံး ... လူကို ရင္ပူေစသည္ ... ေသြးႂကြေစသည္ ... မျဖစ္ ... လုံးဝမျဖစ္ ... ကၽြန္ေတာ့္အေၾကာင္း ကၽြန္ေတာ္သာ သိသည္ ...

ေနာက္တေယာက္ကို နာမည္ မသိဘူး ... ေမာ္ဒယ္တေယာက္လို ... ပိန္တယ္ ... မ်က္ႏွာေလးက သြယ္တယ္ ... ယြန္းအိလို ... မ်က္စိေအးတဲ့ အလွမ်ိဳးရွိသည္ ... ထူးျခားတာက ... မ်က္ဝန္း ... ဥႆဖရားေက်ာက္လို ... သူ႔မ်က္ဝန္းက ... တဖ်ပ္ဖ်ပ္လက္ေနသည္ ... ဉာဏ္ရည္ဉာဏ္ေသြး အလြန္ထက္ျမက္မည္ဆိုတာ ေသခ်ာသည္ ... စကားေျပာတာေတာ့ ... သီရိထြန္းစံလို ... မရင့္ ... ယဥ္ေက်းသည္ ... ကၽြန္ေတာ္တို႔ ထိုင္တဲ့ေနရာ ေဘးမွာ ... ျပတင္းေပါက္ ... ေန႔လည္ေန႔ခင္းဆိုေပမယ့္ ... ေလက  တျဖဴးျဖဴးနဲ႔ ... ခဏခဏ တိုက္ေနသည္ ... ေလက ... အပ်ိဳကညာ သုံးဦးကို ... ျဖတ္ၿပီး ... သင္းရနံ့ေတြ သယ္ေဆာင္လာတာ ... ကၽြန္ေတာ့္ ႏွာေခါင္းက သိသည္ ... ခ်ိဳအီေမႊးေနတဲ့ ... အနံ့ေတြက ... အပ်ိဳနံ့ေတြ ... ၾကာၾကာရႉမိရင္ ... တဏွာထႂကြလာလိမ့္မယ္ ... ထူးထူးျခားျခား ... ေအးကနဲ သင္းပ်ံ႕ေနတာက ... သီရိထြန္းစံ ... သူဆြတ္ထားတဲ့ ... ေရေမႊးက ... ေတာ္ေတာ္ ေစ်းႀကီးလိမ့္မယ္ ... အတန္း တခ်ိန္ေလာက္ ... ကၽြန္ေတာ့္ႏွာေခါင္းက ... အပ်ိဳသုံးေယာက္ အနံ့ရႉေနရေတာ့ ... ေခါင္းက အီလည္လည္ ျဖစ္လာသည္ ...  မျဖစ္ေသးပါဘူး ... အတန္းၿပီးေတာ့ ... သာလိကာမေလး သုံးေယာက္  ... အေနာက္ဖက္ကို လွည့္ၿပီး ... ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ စကားေျပာသည္ ... အဓိက ေသြးေဆာင္သူက ... ယြန္းအိ ... ခုနကတုန္းက ... ေက်ာင္းလာတာ ... ဘက္စ္ကား ေတာ္ေတာ္ၾကပ္တဲ့အေၾကာင္း ... အခန္း ေပ်ာက္ေနတဲ့ အေၾကာင္း ... ကယ္တင္ရွင္ ... ကၽြန္ေတာ့္အေၾကာင္း ... ရႊန္းရႊန္းေဝေအာင္ ... သူတို႔ကို ေျပာျပသည္ ... ယြန္းအိ ... တခုေတာ့ ေကာင္းသည္ ... ကၽြန္ေတာ့္အေၾကာင္း ... ဘာမွမေျပာ ... ႏႈတ္လုံသည္ ... ယြန္းအိက ... သီရိထြန္းစံကို ပုခုံးဖက္ၿပီး ...

"ဒီမမက ... မသီရိထြန္းစံ"
"ဒီညီမေလးက ... ေအးျမတ္လွိုင္"
"ဟုတ္ကဲ့ ... ေတြ႕ရတာ ဝမ္းသာပါတယ္ ... ကၽြန္ေတာ့္ နာမည္ ..."
"ကိုခန႔္မင္း ... ဟုတ္တယ္ဟုတ္ ..."
"အင္ ... ဘယ္လိုသိတာလဲဗ်"
"ယြန္းအိ ... ေျပာျပထားတာ ... ဒီေန႔ အခန္းေပ်ာက္ေနတုန္း ... ကယ္တင္ရွင္ ေပၚလာလို႔ ... နို႔မို႔ဆို ... ယြန္းအိ ... ငိုေတာ့မယ္ ..."
"ဟုတ္ဘူးေနာ္ ... ယြန္းအိ ... မငိုပါဘူး"
"ငိုခ်င္ရင္ ငိုခ်င္တယ္ေပါ့ ... ေအးျမတ္တို႔ ... ငိုခ်င္လည္း ... ကိုခန႔္ကို အကူအညီေတာင္းမယ္ေနာ္ ... ခစ္ ခစ္"
"ေအာ္ ... ေအာ္ ... ဟုတ္ကဲ့ ... တတန္းထဲဆိုေတာ့ ... အကူအညီလိုရင္လည္း ေျပာပါ ... တတ္နိုင္သေလာက္ ကူညီပါ့မယ္ ..."
"ဟုတ္ကဲ့ရွင့္"

သုံးေယာက္လုံး ... သံၿပိဳင္ေအာ္လိုက္တာ ... ကၽြန္ေတာ္ လန႔္သြားသည္ ... မလြယ္ ... သိပ္ေတာ့ မလြယ္ ... ဒီသုံးေယာက္ ... အခ်ိန္ တစ္နာရီေလာက္ေလးအတြင္း ... ငယ္ေပါင္းႀကီးေဖာ္လို ... ေပါင္းမိသြားသည္ ... ယြန္းအိအတြက္ေတာ့ ေကာင္းသည္ ... မိန္းကေလး သူငယ္ခ်င္းရၿပီေပါ့ ...

"ကိုခန႔္ ... ဒီႏွစ္ ... ယြန္းအိတို႔အခန္းမွာ ... ကြင္းဘယ္သူရမယ္ထင္လဲဟင္ ... ယြန္းအိေတာ့ ... မသီရိရမယ္လို႔ထင္တယ္ ..."
"အင္း ... ဟုတ္တယ္ ... ျဖစ္နိုင္ပါတယ္"

ျဖစ္နိုင္ပါတယ္ဆိုတဲ့ ... ကၽြန္ေတာ့္ စကားကို ... သီရိ ... နည္းနည္းေတာ့ ... မႏွစ္ၿမိဳ႕တဲ့ အရိပ္အေယာင္ေလး ... သမ္းသြားသည္ ... ကၽြန္ေတာ္ကလည္း ... ျမင္ျဖစ္ေအာင္ ျမင္လိုက္သည္ ... ကၽြန္ေတာ္ စကားနည္းနည္းမွားသြားသည္ ...  ျဖစ္နိုင္ပါတယ္ ေျပာရမွာ မဟုတ္ဘူး .. ျဖစ္ကိုျဖစ္တယ္ ... ေသခ်ာတယ္ေျပာရမွာ ... ယြန္းအိက ...

"ကိုခန႔္ကလည္း ... ျဖစ္နိုင္တယ္ မဟုတ္ဘူး ... ျဖစ္ကိုျဖစ္မွာ ... ဟုတ္တယ္ေနာ္ ... ေအးျမတ္"
"ဟုတ္တယ္ ... ကိုခန႔္ရဲ့ ... ဒီအခန္းထဲမွာ ... သီရိက အလွဆုံး"
"ယြန္းအိ ေျပာတာ ဟုတ္တယ္ ... ျဖစ္ကို ျဖစ္မွာ ဟဲ ဟဲ"

ယြန္းအိနဲ႔ ... ေအးျမတ္ ... သီရိအလွကို ဝိုင္းခ်ီးမြမ္းၾကလို႔ ... သီရိ ... မ်က္ႏွာ နည္းနည္း ျပဳံးျပဳံးရႊင္ရႊင္ ျပန္ျဖစ္လာသည္ ... နည္းနည္းေတာ့ ေက်နပ္သြားတဲ့ ပုံပါပဲ ... ဒါေပမယ့္ ... ကၽြန္ေတာ္ သိသည္ ... သူ႔အတြင္းစိတ္ေလးက ... ကၽြန္ေတာ့္ကို ... ေတးထားၿပီ ... ဟင္း ... ခက္ေတာ့တာပဲ ... ကၽြန္ေတာ္လည္း ေက်နပ္ေလာက္ေအာင္ ... နည္းနည္း ပင့္ေပးမွနဲ႔ တူတယ္ ...

"သီရိ ... ေက်ာင္းလာတက္ကတည္းက ... ကၽြန္ေတာ္သိပါတယ္ ... ဒီေမဂ်ာရဲ့ ကြင္းျဖစ္မယ္ဆိုတာ ..."

ဒီလိုေလး အပင့္စကားေလး ေျပာေတာ့ ... ယြန္းအိက သိပ္မေက်နပ္ ...

"ကိုခန႔္က ... သီရိကို သိၿပီးသားေပါ့"
"ဟင့္အင္း ... ျမင္တယ္ေျပာတာပါ ... အခု ယြန္းအိ မိတ္ဆက္ေပးမွ စကားေျပာျဖစ္တာ"
"ဟုတ္လို႔လား ... မေန႔က ... ကိုခန႔္ ... ေမွာက္ခုံလဲၿပီး ဒူးျပဲသြားတယ္ဆို ... "
"ဟုတ္လား"

ေအးျမတ္နဲ႔ ... သီရိ ... ကၽြန္ေတာ့္ကို ... ၀ိုင္းေမးသည္ ... ခက္ၿပီ ... ယြန္္းအိ အခၽြန္နဲ႔ မၿပီ ... မိန္းကေလးေတြ စိတ္ကေလ ... မွန္းရခက္သည္ ... စကားေလး တခြန္းမွားတာနဲ႔ ... တသက္လုံး ရန္သူျဖစ္သြားနိုင္သည္ ...

"အင္ ... မဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ"
"ဟုတ္ပါတယ္ ... သိၿပီသိၿပီ ... သီရိကို ... အငမ္းလြန္သြားတာ ဟုတ္တယ္ဟုတ္"
"အာ"

ယြန္းအိ ... ေပၚတင္ႀကီး စလိုက္ေတာ့ ... ကၽြန္ေတာ္ ရွက္သြားသည္ ... မ်က္ႏွာ တခုလုံး ပူထူသြားတာပဲ ... သီရိကေတာ့ ... ဘာမွမျဖစ္ ... ဒါမ်ိဳး ၾကဳံေနၾက ျဖစ္ဟန္တူသည္ ... ရိုးေနၿပီဆိုတဲ့ ပုံစံမ်ိဳး ... ေနာက္ ဒီလိုမ်ိဳး ... သူ႔အလွမွာ ... ေကာင္ေလးေတြ ေႂကြသြားတာကို ... သေဘာက်သည္ ... ထင္သည္ ... ကၽြန္ေတာ္ ... ေဇာေခၽြးေတြ ျပန္လာသည္ ... မ်က္ႏွာက နီလာသည္ ... မဟုတ္ပါဘူးလို႔လည္း ... မျငင္းရဲ ... သီရိ ... စိတ္ခုသြားမွာ စိုးသည္ ...

"ခဏေလးေနာ္ ... ေရသြားေသာက္လိုက္အုံးမယ္ ..."
"အို ... ကိုခန႔္ကလည္း ... မရွက္ပါနဲ႔ဆိုမွ ..."

ကၽြန္ေတာ္ ... ၾကာၾကာမထိုင္ရဲ ... လစ္မွရေတာ့မည္ ... ယြန္းအိကို ... လက္သီးေလး ဆုပ္ျပၿပီး ... အခန္းအျပင္ဘက္ ထြက္လာသည္ ... ယြန္းအိတို႔ ... တခစ္ခစ္နဲ႔ က်န္ခဲ့သည္ ... ယြန္းအိ ... ယြန္းအိ ... ကၽြန္ေတာ့္ကို ... မ လိုက္တာ ... ဘိုးေတာ္ထက္ဆိုးသည္ ...

ကၽြန္ေတာ္ ... ကန္တင္းက ... ေရသန႔္ဘူး ... တဘူးဝယ္ၿပီး ... ၁၅ မိနစ္ေလာက္ ... ကန္တင္းမွာ ထိုင္ေနလိုက္ေသးတယ္ ... အခန္းကို ခ်က္ခ်င္း မျပန္ခ်င္ေသးဘူး ... အခန္းဘက္ ျပန္လာေတာ့ ... အခန္းထဲ မဝင္ခ်င္ ... နည္းနည္းေတာ့ ရွိန္သည္ ... တျခားေကာင္ေလးေတြလို ... မိန္းကေလးေတြရဲ့ အထာေတြကို မနပ္ေတာ့ ... စကားေျပာရတာ သိပ္အဆင္မေျပဘူး ... နည္းနည္းေလးမွားတာနဲ႔ ... ၀ိုင္းၾသဘာေပးခံရတယ္ ... ခက္လိုက္တာဗ်ာ ... အခန္းနားေရာက္ေတာ့ ... အခန္းထဲက လူေတြ ... လြယ္အိတ္ ကိုယ္စီနဲ႔ ... ထြက္လာၾကၿပီ ... အတန္းမရွိတာလား ... အတန္းေျပာင္းတာလား ... အခန္းထဲ ခပ္သြက္သြက္ဝင္သြားေတာ့ ... ယြန္းအိတို႔ပဲ က်န္ေတာ့တယ္ ... ကၽြန္ေတာ့္ကို ေစာင့္ေနတာ ထင္တယ္ ...

"ကိုခန႔္ရယ္ ... ၾကာလိုက္တာ ... ေရသြားေသာက္တာလား ... ကန္တင္းက ေကာင္မေလးေတြ သြားငန္းေနတာလား"
"မဟုတ္ပါဘူး ... ယြန္းအိကလည္း ... အတန္းထဲမွာ ဘယ္သူမွလဲ မရွိေတာ့ဘူး ... အတန္းမရွိေတာ့ဘူးလား"
"အင္း ... မရွိေတာ့ဘူး ... ျပန္ရေတာ့မယ္ ... ယြန္းအိတို႔က ... ကိုခန႔္ကို ေစာင့္ေနတာ ..."
"ဟုတ္လား ... ေက်းဇူးပဲဗ်ာ ..."

ကၽြန္ေတာ္ စာအုပ္ေတြ ျမန္ျမန္သိမ္းၿပီး ... အျပင္ေရာက္ေတာ့ ... ယြန္းအိက ...

"ကိုခန႔္ ... ဘယ္ျပန္မွာလဲဟင္ ... "
"လွည္းတန္း"
"သီရိက ... ေျမနီကုန္း"
"ေအးျမတ္က ... ယြန္းအိနဲ႔ ... အတူတူပဲ ... အိမ္ခ်င္းနီးတယ္ ..."
"ဟုတ္လား ... ယြန္းအိ ... အေဖာ္ရတာေပါ့"
"အင္း ... တလမ္းေက်ာ္ပဲ ေဝးတယ္ ... ေအးျမတ္နဲ႔ ... တာေမြမွာဆင္းၿပီး ... အတူတူျပန္မယ္ေလ"

ေက်ာင္းေရွ႕ကို လမ္းေလၽွာက္ေတာ့ ... ပထမေတာ့ ... ေလးေယာက္ အတူတူ ေလၽွာက္ျဖစ္တယ္ ... အေဆာင္ သုံးေလးခု ေက်ာ္ေရာ ... သူတို႔သုံးေယာက္ကအေရွ႕ကေလၽွာက္တယ္ ... ကၽြန္ေတာ္က အေနာက္က ေလၽွာက္ျဖစ္တယ္ ... တမင္သက္သက္ ေနာက္ခ်န္ၿပီး ... ေလၽွာက္တာ မဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ ... သူ႔အလိုလို ... က်န္ခဲ့တာပါ ... အဲဒီမွာ ဇာတ္လမ္းစတာပဲဗ်ာ ... အပ်ိဳေခ်ာေလး သုံးဦး ... အေရွ႕ကေန ... လႈပ္လီလႈပ္လဲ့ ... ေလၽွာက္တာ ... သိပ္လွတယ္ ... ပထမ ... ကၽြန္ေတာ္ မၾကည့္ရဲပါဘူး ... တစ္ခ်က္ဗ်ာ ... တစ္ခ်က္ ... ကၽြန္ေတာ္ခိုးၾကည့္မိပါတယ္ ... ေကာင္မေလး သုံးေယာက္ရဲ့ ... ေနာက္ပိုင္းအလွေတြက ... ကၽြန္ေတာ့္ရင္ေတြ ... ပူလာေစတယ္ ... တေယာက္နဲ႔ တေယာက္ ... အလုံးအထည္မတူဘူးဗ် ... ေအးျမတ္က တင္သိပ္မရွိဘူး ... ပါးပါးေလး ... သီရိ ... ေနာက္ပိုင္းက ... ေတာ္ေတာ္ေတာင့္သည္ ... မယ္ျမန္မာ အေသးစားေလးဆို ... ပိုမွန္လိမ့္မယ္ ... သိမ္တဲ့ ခါးကေန ဆင္းလာတဲ့ ... တင္သားဆိုင္ေတြက ... ႐ုတ္တရက္ ... မို႔ေမာက္သြားသည္ ... ကားစြံ့လာသည္ ... တင္သားႏွစ္ခုက တင္းၿပီး ... က်စ္လစ္ေပမယ့္ ... နည္းနည္းထြားေတာ့ ... ပန္းအိုးေလးေတာင္ ... တင္ထားလို႔ ရမယ္ထင္တယ္ ... ထမီအနက္ေရာင္ေလးကလည္း ... အသားေပ်ာ့ေတာ့ ... တင္သားဆိုင္ေတြကို ... အရွိအတိုင္း ... ေပၚေစသည္ ... တကယ္ပါဗ်ာ ... အနိမ့္အျမင့္ အတက္အက်ေတြက ... မတူဘူးဗ် ... ပစၥည္းႀကီးေလ ... အတက္အက် ပိုၾကမ္းေလပဲ ... ယြန္းအိ တင္ေလးက ... သီရိေလာက္ မထြား ... သူ႔ပစၥည္းနဲ႔ သူ ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းသည္ ... အိအိေလးနဲ႔ ... သိမ့္ကနဲ ၿငိမ့္ကနဲ ... လႈပ္ရွားတတ္သည္ ... ယြန္းအိ တင္ေလး ... လႈပ္တာကို ... ကၽြန္ေတာ္ ပိုစိတ္ဝင္စားသည္ ... ခ်စ္ဖို႔လည္း ေကာင္းသည္ဟုထင္သည္ ... ၿငိမ့္ကနဲ သိမ့္ကနဲက ... မ်က္စိထဲကို စြဲေစသည္ ... သီရိက်ေတာ့ ... ဒီလိုမဟုတ္ ... ရင္ပူေစသည္ ... ထြာဆိုင္ေတြက ... အလႈပ္အျပဳ ၾကမ္းသည္ ... တျခားေကာင္ေလးေတြဆိုရင္ေတာ့ ... သည္းသည္းလႈပ္သေဘာက်လိမ့္မည္ ... လွပါသည္ ... ႂကြပါသည္ ... ကားကားေလးနဲ႔ ... ျပည့္ေနတဲ့ ... အိုးေလးက ... ညဘက္ ... အိပ္ရာဝင္တိုင္း ... ေတြးခ်င္စရာ ... ဟာ ... မေကာင္းပါဘူးဗ်ာ ... အေတြးေတြက ... ရိုင္းလိုက္တာ ... ကၽြန္ေတာ္ အေတြးေတြကို ... အျမန္ဖယ္ထုတ္လိုက္တယ္ ... သူတို႔ကို ... မၾကည့္ပဲ ဟိုဘက္မ်က္ႏွာလႊဲၿပီး ေလၽွာက္ေတာ့ ... ရင္ထဲက အပူေလ်ာ့သြားသည္ ... မလြယ္ဘူး ... တကယ္မလြယ္ဘူး ...

ကံကလည္း ဆိုးခ်င္ေတာ့ ... ဟိုဘက္ေငးရင္း ... ခလုတ္တိုက္ၿပီးလဲပါေရာ ... ရွက္လိုက္တာဗ်ာ ... ယြန္းအိတို႔ သုံးေယာက္ ... ေနာက္လွည့္ၿပီး ... ကၽြန္ေတာ့္ကို ဝိုင္းရီၾကတယ္ ... ရွက္လိုက္တာဗ်ာ ... ရွက္လိုက္တာ ...
သီရိက ... "ကိုခန႔္ေနာ္ ... ေနာက္ကေန ... ဘာေတြ အငန္းလြန္ၿပီးေခ်ာ္လဲ ... အဲ ... ဟုတ္ပါဘူး ... ဘာေတြ အေတြးလြန္ေနတာလဲဟင္"

ဟာ ... သြားပါၿပီဗ်ာ ... ဘယ္လိုရွင္းျပရမလဲ မသိေတာ့ဘူး ... သူတို႔ အိုးေလးေတြကို ... ငမ္းလို႔ ... ေခ်ာ္လဲသြားတယ္ဆိုရင္လည္း ... ႏွာဘူးက်တဲ့ေကာင္လို႔ ထင္သြားအုံးမယ္ ... သီရိက ... ဒါမ်ိဳးေတြ ၾကဳံေလ့ရွိတယ္နဲ႔ တူပါတယ္ ... ကၽြန္ေတာ့္ကို ေခ်ာင္ပိတ္ေမးခြန္း ေမးတယ္ ... သူေမးတာ အေၾကာင္းမဟုတ္ဘူး ... ယြန္းအိ စိတ္ထဲ တမ်ိဳးထင္သြားမွာ ... ကၽြန္ေတာ္ စိုးရိမ္တယ္ ...

"ဟာ ... မဟုတ္ရပါဘူး ... သီရိကလည္း ..."
"ဘာ မဟုတ္တာလဲ ... ကိုခန႔္ရဲ့"

သီရိ ကၽြန္ေတာ့္ကို ၾကပ္ေနၿပီ ... ရွက္လိုက္တာဗ်ာ ... ေတာ္ေတာ္လည္း စိတ္အိုက္တယ္ ... ကၽြန္ေတာ္ ဘာေျပာရမွန္းမသိဘူး ... ရွက္စိတ္ေၾကာင့္ ... ကၽြန္ေတာ့္ တကိုယ္လုံး နီရဲတြတ္လာသည္ ...

"ဟိုေလ ... ပုဆိုးနဲ႔ ေျခေထာက္ ၿငိၿပီး ... ေခ်ာ္လဲတာ"

ယြန္းအိက ... ကၽြန္ေတာ့္ လြယ္အိတ္က ... ဖုန္ေတြကို ခါေပးပါတယ္ ...

"ကိုခန႔္ကလည္း ... ကေလးက်ေနတာပဲ ... ေမွာက္ခုံလဲရတယ္လို႔ ... လြယ္အိတ္မွာ ဖုန္ေပသြားၿပီ ... ဆက္ခါလိုက္အုံး"

ယြန္းအိ ... ကၽြန္ေတာ့္လြယ္အိတ္ကို ... ဖုန္ခါေပးတာကို ... သီရိက ၾကည့္ေနတယ္ ... သီရိအၾကည့္က ... ကၽြန္ေတာ္တို႔ ႏွစ္ေယာက္ကို ... သိပ္မသကၤာတဲ့ အၾကည့္မ်ိဳး ... သီရိက စကားနာ ထိုးသည္ ...

"ယြန္းအိက ... အရမ္းၾကင္နာတတ္တယ္ေနာ္ ..."
"အင္း ... ကိုယ့္ေရွ႕မွာ ေခ်ာ္လဲေနတဲ့လူေတြ႕ရင္ ... ယြန္းအိက ... ဖာသိဖာသာ မေနတတ္ဘူး ... အဟဲ"
ေအးျမတ္က "ယြန္းအိ စိတ္ထားက လွတယ္ေနာ္"
သီရိက "ဟုတ္တယ္ ... ယြန္းအိက ... စိတ္ထားေကာင္းတယ္ေနာ္"
ယြန္းအိက ... "ဟုတ္ ... ေက်းဇူးေနာ္"

ကၽြန္ေတာ္လည္း ... မေနနိုင္ေတာ့ဘူး ... ယြန္းအိကို ... ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္းေျပာရေတာ့တာေပါ့ ...

"ယြန္းအိ ... ေက်းဇူးပဲဗ်ာ"
"အို ... ရပါတယ္ ... ကိုခန႔္ကလည္း ... သူငယ္ခ်င္းေတြပဲဟာကို ..."

သီရိနဲ႔ ... ေအးျမတ္က ... အေရွ႕ကေလၽွာက္သည္ ... ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ ယြန္းအိက ... အလိုလို ... ေနာက္က်န္ေနခဲ့သည္ ... ဒီတစ္ခါေတာ့ ... သီရိ အိုးလွလွေလးကို ... ကၽြန္ေတာ္ ... မငမ္းရဲေတာ့ၿပီ ... ခပ္စိုက္စိုက္နဲ႔ ေလၽွာက္လာရင္း ... ကၽြန္ေတာ့္ ကားရပ္ထားတဲ့ေနရာကို ေရာက္လာသည္ ...

"ယြန္းအိ ... ကၽြန္ေတာ္ ကားပါလာတယ္ ... အကုန္လုံးကို လိုက္ပို႔ေပးမယ္ေလ ..."
"အင္ ... ဘယ္မွာလဲ ..."

ေဘာက္စဂြန္ ကားေလးကို လက္ညႇိုးထိုးျပၿပီး ...

"ဒီကားေလ ..."
"ဟင္ ... တကယ္ေျပာတာလား"
"အင္း ... တကယ္ေပါ့ ... ဒီမွာၾကည့္"

ယြန္းအိ ... ယုံေအာင္ ... ကားတံခါး ဖြင့္ျပလိုက္သည္ ...

"သီရိ ... ခဏေလး ... ကိုခန႔္က ကားပါတယ္တဲ့ ... အကုန္လုံးကို ... လိုက္ပို႔ေပးမယ္တဲ့ ..."

သီရိတို႔ ႏွစ္ေယာက္ ... ျပန္လွည့္ၾကည့္ၿပီး ...

"ဟုတ္လား ... တကယ္လိုက္ပို႔ေပးရမွာေနာ္ ... ကိုခန႔္"
"အင္း ... လိုက္ပို႔ေပးမယ္ေလ ... တက္တက္ ..."
"ညာၿပီး ... အိမ္မေခၚသြားရဘူးေနာ္"
"ေအာင္မေလးဗ်ာ ... ေခၚသြားမွာ ... စိတ္ခ် ..."
"အံမယ္ ... ေခၚရဲ ေခၚၾကည့္ပါလား ... ခစ္ ... ခစ္ ... ခစ္ ..."

ကၽြန္ေတာ္ ... သူတို႔ အေၾကာကို ... နည္းနည္းေတာ့ နပ္လာတယ္ ... အလိုက္သင့္ ... ဟိုလိုဒီလိုလို ... ေျပာေတာ့ ... ရီရတာေပါ့ဗ်ာ ... သာလိကာမေလး သုံးေယာက္ ... ကားေပၚတက္ၾကတယ္ ... ယြန္းအိနဲ႔ ... ေအးျမတ္က ေနာက္မွာ ထိုင္တယ္ ... သီရိက ... အေရွ႕မွာ ထိုင္တယ္ ... တမ်ိဳးပဲဗ်ာ ... နည္းနည္းေတာ့ ... ရွိန္းတိန္းတိန္းနိုင္တယ္ ... ခပ္ေခ်ာေခ်ာ ေကာင္မေလး သုံးေယာက္နဲ႔ ... ဒီလိုမ်ိဳး သြားလာရတာ ... တမ်ိဳးပဲဗ် ... ေက်နပ္သလိုလို ... ဝမ္းသာေနသလိုလို ...

"ကိုခန႔္ ... သီရိတို႔ သုံးေယာက္လုံး ... အိမ္ေခၚသြားၿပီး ... ဘာလုပ္မွာလဲဟင္"
"တေယာက္ကို ... ေကာ္ဖီေဖ်ာ္ခိုင္းမယ္ ... တေယာက္ကို ... ထမင္းခူးခိုင္းမယ္ ... တေယာက္ကို ... ေရခ်ိဳးခိုင္းမယ္ ..."
"အယ္ ... ေတာ္ေတာ္ ညစ္ပတ္တယ္ ... ကိုခန႔္ေနာ္ ... "

ဘာရယ္မဟုတ္ဘူး ... စလိုက္ေပမယ့္ ... ကၽြန္ေတာ့္ ... လက္ေမာင္း ... ဆစ္ကနဲ နာသြားသည္ ... သီရိေလ ... ကၽြန္ေတာ့္ကို ဆြဲဆိတ္တယ္ ... ဟာကြာ ... ဒီေကာင္မေလးကေတာ့ ... ဖက္နမ္းပစ္လိုက္ရင္ေတာ့ ... အကုန္လုံး ရႈပ္ကုန္မယ္ ... ကၽြန္ေတာ္က ... ကၽြန္ေတာ့္အသားနာရင္ မႀကိဳက္ဘူးဗ် ... ဒီလိုမ်ိဳး လက္ပါတာမ်ိဳးလည္း မႀကိဳက္ဘူး ... ဒါေပမယ့္ ... ခြင့္လႊတ္လိုက္ပါတယ္ ... ကၽြန္ေတာ္က ေတာေျပာေတာင္ေျပာ ... ေလၽွာက္ေျပာမိတာကိုး ... အဲဒီမွာ ပါးစပ္ေသနတ္ သုံးလက္ ၀ိုင္းပစ္တာ ခံရေတာ့တာပဲ ... နားထဲ အူေနတာပဲ ... ကၽြန္ေတာ္ေလ ... ေခါင္းေတာင္ မေဖာ္နိုင္ေတာ့ဘူး ... သုံးေယာက္တေယာက္ဆိုေတာ့ ... မနိုင္ဘူးေလ ... မီးမ်ားမီးနိုင္ေပါ့ ... တာေမြနား အထိ ... စကားေတြ တတြတ္တြတ္ ... တီတီတာတာေတြေျပာလာၾကတာ ... ကားေပၚကေန ... ဟီးဟီးဟားဟား ရီေမာသံေတြက ... လၽွံထြက္ေနတာပဲဗ်ာ ... ယြန္းအိ အိမ္ကို အရင္ေရာက္တယ္ ... ေနာက္ကေန ... ဟိုဘက္ေကြ႕ ... ဒီဘက္ေကြ႕ ... လမ္းညႊန္ေပးရင္း ... အိမ္ေရာက္ေတာ့ ...

"ကိုခန႔္ ... ေက်းဇူးပဲေနာ္ ... ညက်ရင္ေလ ... စာေမးလို႔ရေအာင္ ... ဖုန္းနံပါတ္ ေပးအုံး"
"အင္း ... xxx xxx xxx"
"xxx xxx xxx ေနာ္ ... အိမ္ဖုန္းလား ... စကားေျပာလို႔ရတယ္ မွတ္လား ..."
"ရတယ္ ... ရတယ္ ... လွမ္းေခၚလိုက္ေနာ္ ... ဘိုင့္"
"တာ့ တာ ... မနက္ျဖန္မွ ေတြ႕မယ္ေနာ္"

ကၽြန္ေတာ့္ကားေလး ... လမ္းထိပ္ ေရာက္တဲ့အထိ ... ယြန္းအိ ရပ္ၾကည့္ေနတုန္း ... အင္း ... နည္းနည္းေတာ့ စိတ္မေကာင္းဘူး ... စေတြ႕တာ တရက္ပဲရွိေပမယ့္ ... ယြန္းအိကိုေလ ... ရင္ထဲက သံေယာဇဥ္ ျဖစ္မိပါတယ္ ... ယြန္းအိ က်န္ေနခဲ့တာကို ... စိတ္မေကာင္းဘူး ... ဟူး ... မတတ္နိုင္ဘူးေလ ... မနက္ျဖန္က်ရင္ ေတြ႕ရအုံးမွာပဲဟာကို ...

ေအးျမတ္အိမ္က ... တလမ္းေက်ာ္မွာ ... ေအးျမတ္ကလည္း ... ငေလာင္ ...

"ကိုခန႔္ ... ေက်းဇူးပဲေနာ္ ..."
"ရပါတယ္ ... မနက္ျဖန္မွ ေတြ႕မယ္ေနာ္"
"ကိုခန႔္ ... သီရိကို အိမ္ေရာက္တဲ့အထိ ... ေသခ်ာပို႔ေပးလိုက္အုံးေနာ္ ..."
"အင္းပါ ... စိတ္သာခ် ... ကၽြန္ေတာ့္ အိမ္ေခၚသြားမယ္ ..."
"ဟား ဟား ဟား ... တကယ္လား ... သီရိက ... တိုက္ကြမ္ဒို ... တတ္တယ္ေနာ္ ... ဟိ ဟိ ... စိတ္ခ်မယ္ေနာ္ ... ကိုခန႔္ ... ခစ္ ... ခစ္ ခစ္"

အ ... ဆစ္ကနဲ ... နာသြားျပန္ၿပီ ... လုပ္ျပန္ၿပီ ေနာက္တစ္ခါ ...

"တာ့ ... တာ"
"သြားၿပီေနာ္ ... ေအးျမတ္"
"ဟုတ္ ... တာ့တာ"

ကားေလး ေမာင္းထြက္လာေတာ့ ... စစခ်င္း ... တမိနစ္ေလာက္ ... ၿငိမ္သြားသည္ ... သီရိ ... ဟိုဘက္ေငးၿပီး ... ေလၽွာက္ၾကည့္ေနသည္ ... အခုမွ သတိထားမိသည္ ... သီရိက ... ေတာ္ေတာ့္ကို လွသည္ ... မ်က္ခုံး ... မ်က္လုံး ... ႏွာတံ ... မ်က္ႏွာေပါက္ ... ခႏၶာကိုယ္အခ်ိဳးအစား ... ေဘးကေနၾကည့္ရတာ ... ေတာ္ေတာ္ေလးကို လွသည္ ... အထူးျခားဆုံးက ... သီရိရဲ့ ရင္ႏွစ္မႊာ ...  ထြားသည္ ... မို႔သည္ ... တခ်က္ၾကည့္ၿပီးရင္ ... မ်က္စိမခြာနိုင္ေလာက္ေအာင္ ... ထြားသည္ ... ဘရာစီယာခြက္ပဲ ႀကီးေနတာလား ... တကယ္ ရင္သားႀကီးတာလား ... ခၽြတ္ၾကည့္မွ သိမယ္ထင္တယ္ေနာ္ ...

"ဟိတ္ ... ဘာလို႔ ဒီေလာက္ ... ၾကည့္ေနတာလဲဟင္ ... အေရွ႕ကို တည့္တည့္ၾကည့္ေမာင္း"
"အရမ္းလွလို႔"
"ဟုတ္လို႔လား ... ယြန္းအိနဲ႔ ... သီရိ ... ဘယ္သူပိုလွလဲဟင္"
"ယြန္းအိက ... ကေလးတစ္ေယာက္လို ... ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတာ ... သီရိက ... တကယ့္မိန္းမေခ်ာ ... ေခ်ာတယ္လို႔ ေျပာရမယ္ ... မတူဘူး"

ဒီလိုမ်ိဳး ... ေမးခြန္းေတြကို ... နည္းနည္းေတာ့ ေရွာင္တတ္လာၿပီ ... မုဆိုး စိုင္သင္ေပါ့ ... စိုင္လွလွေတာင့္ေတာင့္ေလး ... သင္ေပးလို႔ေလ ...

"ကိုခန႔္က ... သီရိကို ဘယ္လိုျမင္လဲဟင္ ..."

ဟိုက္ ... ဘယ္လိုျမင္တယ္ ေျပာရမလဲ ... လွတယ္ ... ေခ်ာတယ္ ... ေတာင့္တယ္ ေျဖာင့္တယ္ ... ေျပာရမလား ... အတိုခ်ဳံးေျပာမွရမယ္ ...

"အရမ္းလွတယ္ ... အရမ္းေခ်ာတယ္ ..."
"ဟုတ္လို႔လား ... ဘယ္လို လွတာလဲဟင္"
"ေယာက္်ားေလး တစ္ေယာက္ ... ငမ္းငမ္းတက္ ျဖစ္ေလာက္ေအာင္ ... လွတယ္ ..."
"အဟား ... ကိုခန႔္က အရမ္းေျမႇာက္ေျပာတတ္တယ္ေနာ္ ... "
"ကၽြန္ေတာ္က ... ေျမႇာက္ပင့္ မေျပာတတ္ဘူးဗ် ... အရွိတရားအတိုင္း ... အမွန္အတိုင္း ေျပာျပတာ ... သီရိရဲ့ ... စိတ္ေနစိတ္ထားေတာ့ ... ကၽြန္ေတာ္ မေျပာတတ္ေသးဘူး ... တပတ္ တလေလာက္ေနရင္ေတာ့ ... အကဲျဖတ္လို႔ရၿပီ ..."
"အင္း ... မုန႔္ဝယ္ေကၽြးမယ္ေနာ္ ... သီရိကို ငမ္းတဲ့ ထဲမွာ ... ကိုခန႔္လည္း ပါတယ္မွတ္လား"

ဟာဗ်ာ ... သီရိဆိုတဲ့ ေကာင္မေလးက ... ႐ုပ္ေလးလွသေလာက္ ... သူမ်ားကို ေခ်ာင္ပိတ္ေမးတာ ... ေတာ္ေတာ္ အက်င့္ပါေနလားမသိပါဘူး ...

"သီရိရယ္ ... မိန္းကေလး တေယာက္ ... သိပ္လွရင္ ... မၾကည့္တဲ့ ေယာက္်ားရွိလို႔လား"
"တကယ္ေျပာတာလား ... ဒါဆို ... ကိုခန႔္ ေမွာက္ခုံလဲတာ ... သီရိေၾကာင့္လားဟင္ ... ခစ္ ... ခစ္"

ေခ်ာင္ပိတ္ေမးခြန္းေတြက ... မမိုက္ဘူးဗ်ာ ... အဲဒါမေကာင္းဘူးဗ် ... မေကာင္းဘူး ... လူတေယာက္ကို ... အႏုနည္းနဲ႔ ... အနိုင္က်င့္တာ ... ကၽြန္ေတာ္ သေဘာေပါက္လိုက္တာက ... သီရိက ... အလွတရားေၾကာင့္ ... မာနေတြ ေသြးနားထင္ေရာက္ေနတဲ့ ... ေကာင္မေလးတေယာက္ဆိုတာကိုပဲ ... ကၽြန္ေတာ္လည္း ... ရြဲ႕ခ်င္တဲ့ စိတ္က ေပၚလာတယ္ ...

"ဟုတ္တယ္ ... သီရိကို အငမ္းလြန္တာ ... ေမွာက္ခုံလဲတာပဲ ... ဟား ဟား"
"အယ္ ... ကိုခန႔္ ေနာ္ ... ဟြန႔္ ..."

သီရိ ... ရွက္သလိုလို ရြံ့သလိုလိုနဲ႔ ... မ်က္ႏွာေလးက နည္းနည္းရဲလာသည္ ... ျဖစ္မွာေပါ့ ... မိန္းကေလးတေယာက္က ... သူ႔ေနာက္ပိုင္းအလွကို ... ေပၚတင္ႀကီး အငမ္းခံရတာ ... ငမ္းပါေၾကာင္း ... ၾကည့္တဲ့အေၾကာင္း ... ေပၚတင္ႀကီး ဝန္ခံလိုက္ေတာ့ ... ရွက္သြားတယ္နဲ႔ တူတယ္ ... မွတ္ထား သီရိေရ ... ကၽြန္ေတာ္က ... စိတ္မထင္ရင္ ... ရြဲ႕တတ္တယ္ ... သူ႔ဘက္ကို နည္းနည္းတိုးၿပီး ...

"ဟိတ္ ... တကယ္ အိမ္ေခၚသြားမွာေနာ္ ..."
"ဟင္ ... ကိုခန႔္ေနာ္ ... "
"လိုက္မယ္မွတ္လားဟင္"

သီရိ ... နည္းနည္းေလး ... မ်က္ႏွာေလး ပ်က္သြားသည္ ... ေၾကာက္သြားသည့္ ပုံစံ ... မ်က္ႏွာႏွစ္ခုက ... ေပဝက္ေလာက္ပဲ ေဝးေတာ့သည္ ... ကၽြန္ေတာ္ သီရိမ်က္လုံးေတြကို ... စိုက္ၾကည့္တာ ... ဆယ္စကၠန႔္ေလာက္ ၾကာသြားသည္ ...

"အို ... ကိုခန႔္ကလည္း ..."
"တကယ္ေျပာတာ ... သီရိကို ၾကည့္ၿပီး ... အရမ္း ရင္ေတြ ခုန္တယ္ဗ်ာ ..."
"အို ..."

သီရိ ... အၾကည့္ခ်င္း လႊဲဖယ္သြားသည္ ... ၿငိမ္သြားသည္ ... နည္းနည္း ... စိတ္အိုက္သြားသည့္ပုံ ... ဒီေလာက္လွတဲ့ မိန္းကေလးတေယာက္ ... ဒီလိုမ်ိဳး ရီးစားစကားေတြ ... အေျပာခံရတာ မဆန္းပါဘူး ... ဆန္းတာက ... ကားေပၚမွာ ... ႏွစ္ေယာက္ထဲေလ ... ေရွာင္ေျပးလို႔လဲမရ ... မသိခ်င္ေယာင္ ေဆာင္လို႔လဲမရ ...

"ဟိတ္ တကယ္ အိမ္ေခၚသြားရမွာလားဟင္ ..."
"ကိုခန႔္ေနာ္ ... သိပ္မစနဲ႔ ... တကယ္လိုက္ခဲ့မွ ... ဟိုလိုလို ... ဒီလိုလို မလုပ္နဲ႔ ..."
"အိုေက ... ဒါဆို ... အိမ္မျပန္နဲ႔ေတာ့ေနာ္ ..."
"အင္ ... အဲဒီလို မေနာက္ရဘူးေလ ... ခစ္ ... ခစ္"
"ေရာ္ ... ခက္ေတာ့တာပဲ ... အမိကလည္း ... တကယ္ေျပာတာပါဆို ..."
"ဟင့္အင္းေနာ္ ... သီရိက ... ငယ္ေသးတယ္ ..."
"ဘာငယ္တာလဲဟင္ ..."

ကၽြန္ေတာ့္ စကားက ... နည္းနည္းေတာ့ လြန္သည္ ... မတတ္နိုင္ ... မာန မိုးမႊန္ေအာင္ ႀကီးေနတဲ့ ေကာင္မေလးကို ... နည္းနည္းေတာ့ ... ႏွိပ္စက္အုံးမယ္ ....

"အို ... ကိုခန႔္ကလည္း ..."

သီရိ ... သူ႔ကိုသူ ... မလုံမလဲ ... ရင္ဘတ္ေလးေပၚ ... လက္ဖိလိုက္သည္ ... သီရိ ... ရင္ေတြ ခုန္ေနပုံရသည္ ... သူ႔ပစၥည္းသူ ထြားမွန္း သိပုံရသည္ ...

"ကိုခန႔္ေနာ္ ... သိပ္မဆိုးနဲ႔ ... သီရိက ... ရိုးရိုးသားသားခင္တာ ... ဟိုစိတ္ဒီစိတ္ မေမြးရဘူးေလ"
"ဘယ္စိတ္ကို ေျပာတာလဲဟင္"
"အို ... ေျပာေလ ... ကဲေလပဲ ..."
"ကဲမွာေပါ့ ... သီရိက ... သိပ္လွတာကိုး"
"အိုး ... ကိုခန႔္ေနာ္ ... ဟြန႔္ ... တိုင္ေျပာမယ္ ၾကည့္ေန"
"တိုင္တလုံး ... ငါးျပား ... ႀကိဳက္တဲ့လူကိုတိုင္ ... တရားသူႀကီးေတာ့ သြားမတိုင္နဲ႔ေနာ္ ... တခါထဲ လက္မွတ္ထိုးပစ္လိုက္မယ္ ... ဟား ဟား ဟား"

အတည္လိုလို ... အရႊန္းလိုလိုနဲ႔ ... သီရိကို ၾကပ္ေနသည္ ... မသိရင္ပဲ ... ကၽြန္ေတာ့္ပုံစံက ... တခါတည္း ... လက္ထပ္ပစ္လိုက္ေတာ့မယ့္ပုံစံ ...

"အို ... ကိုခန႔္ေနာ္ ... သိပ္မစနဲ႔ ... သီရိ ရွက္လာၿပီေနာ္"
"ဟား ဟား ... အလကားေျပာတာေနာ္ ... စိတ္မဆိုးနဲ႔"
"ေတာ္ေတာ္ အူျမဴးေနတယ္ ... ဟြန႔္"

ဆစ္ကနဲ ... နာသြားျပန္ၿပီ ... ေနာက္တစ္ခါ ... ဆြဲဆိတ္ျပန္တယ္ ... သီရိ ... သီရိ ... ေနာက္တခါ မဆိတ္ရဲေအာင္ ... ဖက္နမ္းပစ္မွနဲ႔တူတယ္ ...

"ကိုခန႔္ကို ... အကူအညီတခုေတာင္းမလို႔ ... အရမ္းစေတာ့ ... မေတာင္းေတာ့ပါဘူး ..."
"အလကား ေလၽွာက္စေနတာ ... ကၽြန္ေတာ္ဘာလုပ္ေပးရမလဲ ... ေျပာပါ ... အားမနာပါနဲ႔"
"ဟိုေလ ... သီရိ ... ပုံဆြဲဖို႔ ... စာရြက္ေတြရယ္ ... ပစၥည္းေတြရယ္ ... ဝယ္ရမယ္ ... ဘယ္မွာ ဝယ္ရမလဲဟင္"
"လမ္း ၃၀ မွာ ေရာင္းတယ္ ... ၿမိဳ႕ထဲလမ္းေတာ့ ... သိပ္မကၽြမ္းဘူးေနာ္ ..."
"အင္း ... သိၿပီ ... ထရိတ္ဒါး ေအာက္ဘက္က ဘေလာက္ ... "
"အဲဒီပဲ ေမာင္းလိုက္မယ္ေနာ္ ..."
"ဟုတ္"

"သီရိက ... ေမာင္ႏွမေတြရွိေသးလား"
"မရွိဘူး ... ကိုခန႔္ရဲ့ ... သီရိက ... တဦးတည္းေသာ သမီး"
"အတူတူပဲ ... ကၽြန္ေတာ္လည္း ... တဦးတည္းေသာ သား"
"ဟယ္ ... ဟုတ္လား ... ဒါဆို ... လူဆိုးေတြေပါ့"
"အင္း ... ဒါေပမယ့္ ... မိဘေတြက ... မရွိေတာ့ဘူး ... ေပါင္းတည္က အိမ္မွာ ဆုံးသြားၾကတယ္ ..."
"ဟင္ ... ဟုတ္လား ... သနားပါတယ္ ..."
"ဟုတ္တယ္ ... သီရိရဲ့ ... ကၽြန္ေတာ္ စိတ္တအားညစ္လို႔ ... ေလၽွာက္စေနတာ ... တမ်ိဳးေတာ့ မထင္နဲ႔ေနာ္ ..."
"အာ ... ရပါတယ္ ... စိတ္မညစ္ပါနဲ႔ ... ကိုခန႔္ရဲ့ ... သီရိတို႔ရွိပါတယ္ ... ေပ်ာ္ေအာင္သာေနေနာ္ ... စိတ္မညစ္ရဘူး"
"အင္း ... ေက်းဇူး"
"အခုေကာ ... ဘယ္သူနဲ႔ ေနလဲဟင္"
"ကၽြန္ေတာ့္ ဘႀကီးနဲ႔ အတူတူေနတယ္ ..."
"ဟုတ္လား ... ဘႀကီးက ... အိမ္ေထာင္နဲ႔လား ..."
"ဟုတ္ဘူး ... လူပ်ိဳႀကီး ..."
"ထမင္းစားေတာ့ ... ဝယ္စားတာလား"
"အင္း ... ဝယ္စားတယ္ ... သူလည္း သူႀကိဳက္တာ ဝယ္တယ္ ... ကၽြန္ေတာ္လည္း ... ကၽြန္ေတာ္ႀကိဳက္တာ စား"
"ေနာက္ေန႔ ... ထမင္းဘူး ပိုထည့္လာေပးမယ္ေနာ္ ... စားမယ္မွတ္လား"
"သီရိ ေကၽြးရင္ ... အကုန္စားမယ္"
"အို ... ကိုခန႔္ေနာ္"

သီရိမ်က္ႏွာ ... ရဲကနဲ ျပန္ျဖစ္သြားတယ္ ... ေရာ္ ... အထအန သိပ္ေကာက္တာပဲ ... ထမင္းကို ေျပာတာပါဗ် ... ထမင္းကို ေျပာတာ ... ဒီလို... မထိတထိေလးေတြ ေျပာ ... သီရိကလည္း ... မထိတထိေလး ျပန္ေျပာ ... ၾကာရင္ ... ထိသြားေတာ့မယ္နဲ႔ တူပါရဲ့ ... ၿမိဳ႕ထဲေရာက္လာေတာ့ ... စကားစ ပ်က္သြားသည္ ... ၿမိဳ႕ထဲက ... ကားေတာ္ေတာ္ရႈပ္သည္ ... ထရိတ္ဒါးေနာက္ဘက္မွာ ... ကားရပ္လိုက္သည္ ... သီရိ အရင္ဆင္းသည္ ... ဆိုဖာခုံေလးကေန အထမွာ ... ကၽြန္ေတာ္ မသိမသာေလး လွမ္းၾကည့္လိုက္သည္ ... သီရိ ဖင္ေလးက ... လုံးလုံးေတာင့္ေတာင့္ေလးဗ် ... ကားတက္ေနတာပဲဗ်ာ ... ကားထဲကထြက္ေတာ့ ... သီရိအေနာက္ပိုင္းေလးက ... သိသိသာသာ ေကာက္ၿပီး ... ေနာက္ကို ပစ္ထားသလိုျဖစ္ေနသည္ ... အနီးကပ္ ျမင္ခြင့္ရေတာ့ ... သက္ျပင္းကို ခပ္ျပင္းျပင္းခ်ပစ္လိုက္တယ္ ... ဟင္း ... ဘယ္ဘဝက ကုသိုလ္အဟုန္ေတြေၾကာင့္ ... ဒီေကာင္မေလး ... ဒီေလာက္လွၿပီး ေတာင့္ေနတာလဲ မသိပါဘူးဗ်ာ ... လမ္း ၃၀ ဘက္ကို ကူးလာသည္ ... ကားေတြက ၾကပ္ညပ္ေနတာပဲဗ်ာ ... ကၽြန္ေတာ္ ဒုကၡ ေရာက္ၿပီ ... လမ္းမကူးတတ္ဘူးဗ် ... မကူးရဲဘူးဗ်ာ ... ေဝါကနဲ ... ေဝါကနဲ ... သြားေနတဲ့ ကားေတြ ၾကား ဘယ္လို ဘယ္လို ကူးရမွန္းကို မသိေတာ့ပါဘူး ...

"လာေလ ... ကိုခန႔္ ... ျမန္ျမန္ ..."

သီရိ ... ကၽြန္ေတာ့္ကို ၾကည့္ၿပီး ... သေဘာေပါက္သြားသည္ ... ေတာသား ၿမိဳ႕ေရာက္ေတာ့ ... ဘယ္ကူးတတ္ပါ့မလဲ ...

"လာ ... ျမန္ျမန္ ... သီရိေနာက္ကလိုက္ခဲ့ေလ ..."

လိုက္ခဲ့ေလ ... ဆိုေပမယ့္ ... မလိုက္ရဲဘူးဗ် ... ကားေတြက ဝွီးကနဲ ဝွီးကနဲ ျဖတ္ေနတာ ... ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္နဲ႔ ရပ္ေနတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ကို ... သီရိ ... စိတ္မရွည္ေတာ့ ... ဆက္ကနဲ လက္ကို ... ဆြဲၿပီး ... လမ္းကူးေတာ့သည္ ... ဒါေၾကာင့္ေျပာတာ ... မိန္းကေလးေတြက ... ေယာက္်ားေလးေတြထက္ သတၱိပိုရွိပါတယ္လို႔ ... ကၽြန္ေတာ့္လက္ကို ... ဆြဲၿပီး ... ဟိုဘက္ေရာက္တဲ့အထိ ... မလႊတ္ေသးဘူးဗ် ... ကၽြန္ေတာ္ေလ ... ရင္ေတြ တအားခုန္တာပဲဗ်ာ ... ေကာင္မေလးတေယာက္က ... လက္ဆြဲၿပီး ... ကားလမ္းကူးတာ ... ဒါပထမဆုံးပဲဗ်ာ ... အရမ္းကို ... စိတ္လႈပ္ရွားမိပါတယ္ ... ႏူးညံ့တဲ့လက္ကေလးကို ... ကိုင္ၿပီး ... တဒိတ္ဒိတ္နဲ႔ ... ကားလမ္းကူးတာ ... ကၽြန္ေတာ့္တသက္မွာ စိတ္အလႈပ္ရွားဆုံး အခ်ိန္ေလးပါပဲ ... သီရိလက္ကေလးက ... ေႏြးေႏြးေလး ... ၾကင္နာမႈေတြပါတဲ့ လက္ကေလးကို ... ကၽြန္ေတာ္ ... မလႊတ္ပဲ ကိုင္ထားတုန္းပဲ ... တကယ္ပါ ... မလႊတ္ခ်င္ပါဘူး ...

"ကိုခန႔္ ... လက္ကိုလႊတ္အုံးေလ ..."
"ဟင့္အင္း ... မလႊတ္ခ်င္ေတာ့ဘူး"
"အြန္ ... လႊတ္ပါ ... ကိုခန႔္ရယ္ ... လူေတြအမ်ားႀကီး ၾကားထဲမွာေနာ္ ... ဟင့္"

သိပ္လွတဲ့ ... သီရိမ်က္ႏွာေလး ... ညိဳသြားသည္ ... အသံေလးကလည္း တိုးသြားသည္ ...

"လႊတ္ပါေနာ္ ..."

ေဆာင့္႐ုန္းလိုက္ခ်င္ရေပမယ့္ ... သီရိ မ႐ုန္းေသး ... ကၽြန္ေတာ္ကလည္း မလႊတ္ေသး ...

"တသက္လုံး ကိုင္ခြင့္ေပးပါလားဗ်ာ ... ေနာ္ ... သီရိ ... ကၽြန္ေတာ္ေလ ... သီရိကို ..."
"ဟိုးဆရာ ... ဟိုးထား ... ဟိုမွာကားလာေနၿပီ ..."

ကၽြန္ေတာ္ လွည့္ၾကည့္လိုက္တုန္း ... သီရိ ... ဇတ္ကနဲ ... ႐ုန္းၿပီး ... လမ္းထဲကို ခပ္သြက္သြက္ ေျပးေတာ့သည္ ... လူလည္မေလး ... သီရိ ... ကၽြန္ေတာ့္ကို လွည့္စားတယ္ ... သီရိမ်က္ႏွာေလးကို ... ရိပ္ကနဲ လွမ္းျမင္လိုက္ရသည္ ... ရွက္ရြံ့စြာ ရင္ခုန္ေနတဲ့ ... မ်က္ႏွာေလး ... အထိအေတြ႕က ... ကၽြန္ေတာ့္ရဲ့ စိတ္ကို ... ယိမ္းယိုင္ေစသလား ... ကၽြန္ေတာ္မေျပာတတ္ ... အစက ... ယြန္းအိကို ... စိတ္ထဲမွာ ေတာ္ေတာ္ႏွစ္သက္မိသည္ ... အခု ... သီရိ ... ခ်စ္တယ္လို႔ ဖြင့္ေျပာဖို႔ စကားေလးပဲ က်န္ေတာ့သည္ ... ကၽြန္ေတာ့္ စိတ္ေတြက ယိမ္းယိုင္လြယ္တာလား ... ဒါမွမဟုတ္ ... သိပ္လွတဲ့ သီရိက ... ညႇို႔ယူဖမ္းစားနိုင္တာလား ... ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ပဲ ျဖစ္မွာပါေလ ... သိပ္လွတဲ့ လူလည္မေလး သီရိ ... ခပ္ေကာ့ေကာ့နဲ႔ ... အေရွ႕ကေလၽွာက္သြားတာကို ... မနည္းမွီေအာင္ ... လိုက္ရင္း ... သီရိ ေနာက္ပိုင္းေလးကို ... စိုက္ၾကည့္မိျပန္သည္ ... လွသည္ ... ေတာင့္သည္ ... တင္သားဆိုင္ေလး ... ႏွစ္ခုက ... သီရိအပ်ိဳစစ္စစ္ပါလို႔ သက္ေသခံေနသည္ ... ခပ္သြက္သြက္သြားေပမယ့္ ... ယမ္းခါမေန ... ေဝ့ကနဲ ၀ိုက္ကနဲ ... သိမ့္ကနဲ ... စေကာဝိုင္းေလးလို ... ေအာက္ကို က်ၿပီး အေပၚကို ျပန္ျပန္တက္သြားသည္ ... သီရိတင္သားဆိုင္ေလး ... ေအာက္ကို ... အိကနဲ က်သြားတဲ့အခ်ိန္မွာ ... ကၽြန္ေတာ့္ရင္ထဲ ... သိမ့္ကနဲ ျဖစ္သြားပါတယ္ ... တကယ္ပါဗ်ာ ... တင္သားဆိုင္ေလး ျပန္တက္သြားတဲ့အခ်ိန္ ... ရင္ထဲမွာ ... ဒုန္းကနဲ ရင္ခုန္သြားတယ္ ... လွတယ္ဗ်ာ ... သိပ္လွတယ္ ...

စာေရးကိရိယာဆိုင္ထဲ ... သီရိဝင္သြားမွ ... ကၽြန္ေတာ့္ စိတ္ေတြ ... နည္းနည္း ျပန္ၿငိမ္သြားသည္ ... မေကာင္းပါဘူးေလ ... သီရိ ... A3 စာရြက္ တလိပ္ ... တီ ေပတံ ... ဝယ္တယ္ ...

"ကိုခန႔္ ... ပုံဆြဲဖို႔ ... ဘာေတြလိုေသးလဲဟင္ ... "
"compass နဲ႔ pencils လိုတယ္ ... ruler ေကာင္းေကာင္းလိုတယ္"
"ဘယ္တံဆိပ္ ဝယ္ရမလဲဟင္"
"STAEDTLER ဝယ္ေလ ... ကိုလည္း ... ဒါပဲသုံးတယ္"

ဟဲ ဟဲ ... ခပ္တည္တည္နဲ႔ ... ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ကို လို႔ သုံးၾကည့္လိုက္တယ္ ... သီရိ ... ဆတ္ကနဲ ကၽြန္ေတာ့္ကို ... လွန္ၾကည့္တယ္ ... သူ႔အၾကည့္က ... ဘာမွလည္း မဆိုင္ေသးပဲနဲ႔ ... ဒီလိုေျပာရလားေပါ့ ...

ေဘာက္ခ်ာျဖတ္တဲ့ ကုလားက ... ေတာ္ေတာ္ စကားရွည္တယ္ ... ဘာယူအုံးမလဲ ... ဟိုဟာလိုေသးတယ္ ... ဒီဟာလိုေသးတယ္ ... သူေျပာတိုင္း ... သီရိက ... ကၽြန္ေတာ့္ကို လွမ္းလွမ္းၾကည့္တယ္ ... ေထာက္ခံမဲေတာင္းေနတာ ... လိုအပ္သလား ... ယူသင့္သလား ... ေပါ့ ... လိုအပ္တာေလး နည္းနည္းဝယ္ၿပီး ... ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျပန္ထြက္လာတယ္ ... သီရိ ဝယ္သမၽွအထုပ္ေတြကို ... ကၽြန္ေတာ္ပဲ ဆြဲတယ္ ... ေယာက္်ားေလးပဲဗ်ာ ... ဒီေလာက္ေတာ့ ... လုပ္သင့္ပါတယ္ ... ဟုတ္ဘူးလား ... ဒီတခါေတာ့ ... ကားလမ္းကူးတာ ... ကၽြန္ေတာ္ေသၿပီ ... ကၽြန္ေတာ္ မကူးရဲဘူး ... ခုနက သီရိ ဆြဲေခၚသြားေတာ့ ... အလြယ္တကူပဲ ... အခုေတာ့ ... ကၽြန္ေတာ္ မကူးရဲ ... မကူးတတ္ ... သီရိလမ္းကူးတာ တဝက္ေရာက္သြားၿပီ ... စိတ္ထင့္သြားတယ္နဲ႔ တူတယ္ ... ကၽြန္ေတာ့္ကို ... ျပန္လွည့္ၾကည့္တယ္ ...

"လာေလ ... ကိုခန႔္ ... ျမန္ျမန္"

ကၽြန္ေတာ္ ဘာစကားမွ ျပန္မေျပာတတ္ ... တကယ္ပါဗ်ာ ... ကၽြန္ေတာ္ ... အရမ္းငိုခ်င္လာတယ္ ... ေျခေထာက္ေတြက ... တလွမ္းဆို ... တလွမ္းမွ ေရႊ႕လို႔မရဘူးဗ်ာ ...ခ်ီတုံခ်တုံနဲ႔ ... မကူးရဲဘူးဗ်ာ ... မကူးရဲဘူး ...

သတၱိနည္းတယ္ပဲေျပာေျပာ ... တကယ္ကို ... မကူးရဲတာဗ်ာ ... သီရိ ... ျပန္လွည့္လာတယ္ ... ကၽြန္ေတာ္ အရမ္းဝမ္းသာသြားတယ္ ... ကယ္တင္ရွင္မေလး ... ကၽြန္ေတာ့္လက္ကို အတင္းဆြဲၿပီး ...

"ျမန္ျမန္ကူး ... ဟိုမွာ မီးပြိဳင့္စိမ္းသြားၿပီ ..."

ညာဘက္ကေန ... ကားေတြ ေဝါကနဲ ေျပးခ်လာသည္ ... သီရိက ေရွ႕ကေျပး ... ကၽြန္ေတာ္က ေနာက္က ေျပး ... မိုင္ကုန္ပဲ ... ကၽြန္ေတာ္ဗ်ာ ... ဝမ္းသာတယ္ ... အရမ္းဝမ္းသာတယ္ ... ဒုကၡေရာက္တဲ့အခ်ိန္မွာ ... ကိုယ္ခ်စ္တဲ့သူက ... ျပန္လာေခၚတဲ့ ... ခံစားခ်က္ကို ... ဒီတသက္ေမ့မွာမဟုတ္ဘူး ... သီရိလက္ကို ... ခပ္တင္းတင္းကိုင္ထားရင္း ... ဝမ္းသာပီတီေၾကာင့္ ... ကၽြန္ေတာ့္ ေျခေထာက္ေတြ ... ကတၱရာလမ္းနဲ႔ ထိတယ္လို႔ ... မထင္ဘူးဗ်ာ ... ဟိုဘက္ျခမ္းက ... လူတခ်ိဳ႕ကလည္း ... ကၽြန္ေတာ္တို႔ကို ... ၀ိုင္းၾကည့္တယ္ ... သိပ္လွတဲ့ ေကာင္မေလးက ... လမ္းတဝက္ကေန ... ေကာင္ေလးကို ျပန္လာေခၚၿပီး ... ေျပးတယ္ ... အားက်တဲ့အၾကည့္ေတြကို ... ကၽြန္ေတာ္ ေသခ်ာျမင္လိုက္ပါတယ္ ... အရမ္းကို ေက်နပ္တယ္ဗ်ာ ... ေက်နပ္တယ္ ... ကၽြန္ေတာ္ေလ ... ေပ်ာ္လြန္းလို႔ ... မ်က္ႏွာက ျပဳံးၿဖီးၿဖီး ျဖစ္ေနမွာပဲဗ်ာ ...

"ကိုခန႔္က ... ကားလမ္း မကူးတတ္ဘူးလား"
"ဟင့္အင္း ... ကူးတတ္ဘူး"
"ဘာျဖစ္လို႔လဲဟင္ ... ေၾကာက္လို႔လား"
"အင္း ... ကားေတြက ဝွီးကနဲ ဝွီးကနဲ ျဖတ္ေနတာ ... မကူးတတ္ဘူးဗ်ာ ... သီရိလာေခၚလို႔ ... နို႔မို႔ဆို ... မလြယ္ဘူး ..."
"အားကိုးတယ္ေပါ့ ... ေတာ္ေတာ္ဟုတ္တယ္ ... သီရိက ... အားကိုးရမလား မွတ္တယ္ ... ကိုခန႔္က ... ဆိုးတယ္ေနာ္ ..."
"မဆိုးပါဘူးဗ်ာ ... နယ္ကလာေတာ့ေလ ... အက်င့္မရေသးလို႔ပါ ..."
"ေတာ္ပါ ... ကားလမ္းကူးတတ္မွ ... ရီးစားစကား လာေျပာ ... ခစ္ ခစ္"
"တကယ္ေျပာတာလား ..."
"အင္း ... လက္လႊတ္အုံး ..."
"ဟင့္အင္း ... တသက္လုံး သီရိလက္ကို ကိုင္ထားခ်င္တယ္ ..."
"အပိုေတြ ... လမ္းျဖင့္မကူးတတ္ပဲနဲ႔ ... လႊတ္ေပးကြာ ... သီရိ ရွက္လာၿပီ ..."
"ေဆာရီး"
"မေစာေတာ့ဘူး ... ၄ နာရီခြဲေက်ာ္ေနၿပီ ..."
"ဟား ဟား ဟား"
"ဘာရီတာလဲ ..."
"ကၽြန္ေတာ္ အရမ္း ဝမ္းသာတယ္ သိလား ... သီရိ ျပန္လာေခၚတာကိုေလ ... အရမ္းဝမ္းသာတယ္ ..."
"ခစ္ ခစ္ ... လမ္းမကူးတတ္တဲ့ ေတာသား ..."

လမ္းမကူးတတ္တဲ့ ... ေတာသားကို ... ၿမိဳ႕သူလွလွေလးက ... လက္ဆြဲၿပီး ေျပးတယ္ေလ ... ဟဲ ဟဲ ... ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ေတြ ... အရမ္းေပ်ာ္ေနတယ္ဗ်ာ ... ကားေပၚတက္ထိုင္ၿပီး ... အထုပ္ေတြေနာက္ထဲထည့္ေတာ့ ... ကၽြန္ေတာ္ကလည္း အလွည့္ ... သီရိကလည္း အလွည့္ ... သီရိမ်က္ႏွာေလးနဲ႔ ... ကၽြန္ေတာ္ ေတာ္ေတာ္ေလး ကပ္သြားတယ္ ... သီရိရဲ့ ဝင္ေလထြက္ေလ ... ေႏြးေႏြးေလးက ... ကၽြန္ေတာ့္ပါးကို လာထိတယ္ ... တစကၠန႔္ ... ႏွစ္စကၠန႔္ ... သုံးစကၠန႔္ ... ႐ုတ္တရက္ဗ်ာ ... ကမၻာႀကီး ရပ္သြားသလိုပဲ ... ကၽြန္ေတာ္ေလ ... အခ်ိန္ေတြကို ရပ္ဆိုင္းလို႔ရရင္ ... ဒီအတိုင္းေလးပဲ ရပ္ထားပစ္လိုက္ခ်င္ပါတယ္ ... အရင္ဆုံး လႊဲဖယ္လိုက္တာက ... သီရိ ...

"ခန႔္ေနာ္ ... လမ္းလယ္ေကာင္ႀကီးမွာ"

ခန႔္ ... တဲ့ဗ်ာ ... ကို တလုံး မၾကားမိတာလား ... ျပဳတ္က်န္ခဲ့တာလား ... မျဖစ္နိုင္ဘူး ... ဒီေလာက္ကပ္ကပ္ေလး ေျပာတာကို ... တမင္သက္သက္ သီရိ ခ်န္ခဲ့တာ ... ေသခ်ာတယ္ ... ဟာဗ်ာ ... လွိုက္ကနဲ ဝမ္းသာသြားတဲ့ ... စိတ္ကို ... ဘယ္လို ေျပာရမွန္းကို မသိေတာ့ပါဘူး ...

"ခန႔္ တလုံးပဲ ေခၚတာလားဟင္ ..."

ကၽြန္ေတာ္က မေသခ်ာမွာစိုးလို႔ ... သီရိမ်က္ဝန္းေလးကို ... ေသခ်ာစိုက္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ... သီရိ အၾကည့္လႊဲသြားျပန္တယ္ ... ဒါေပမယ့္ ... ႏႈတ္ခမ္းဖူးေလးက ...

"အင္း ..." တဲ့ ...

သီရိနဲ႔ ... ကၽြန္ေတာ္ ပိုရင္းႏွီးသြားတယ္လို႔ ခံစားမိပါတယ္ ... ဝမ္းသာလိုက္တာဗ်ာ ... ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္း ... ၾကည္ႏူးျခင္း ... ခ်စ္ျခင္းေတြေၾကာင့္ ... ကၽြန္ေတာ့္ စိတ္ေတြ ေလထဲ လြင့္ေနသလို ခံစားရပါတယ္ ...

"သီရိလက္ကို ... တသက္လုံး ကိုင္ထားခြင့္ ဘယ္ေတာ့ရမွာလဲဟင္"
"တို႔ ေျပာၿပီးၿပီပဲ ... ကားလမ္းကူးတတ္မွလို႔ ..."
"တကယ္လား ..."
"တကယ္ေပါ့ ... ခန႔္ရဲ့ ... သီရိ မလိမ္တတ္ဘူး ... ဟာကြာ ... မေမးနဲ႔ေတာ့ ... သီရိ အရမ္းရွက္လာၿပီ ..."
"ဟား ဟား ဟား ... အရမ္းေပ်ာ္တယ္ ... ေနာ္ ... သီရိ"
"ခစ္ ... ခစ္ .. ခစ္ ... ေတာ္ပါ ..."

သီရိ ... ရွက္လြန္းလို႔ထင္ပါရဲ့ ... ဟိုဘက္လွည့္ၿပီး ... အျပင္ကို ၾကည့္ေနတယ္ ... မ်က္ႏွာလႊဲထားတဲ့ ... မ်က္ႏွာေလးက ... ရွက္ေသြးေတြ ယွက္ျဖႇာလို႔ ေနသည္ ... ခ်စ္တယ္ သီရိရယ္ ... ခ်စ္တယ္ ... ေဘာက္စဂြန္ကားေလးက ... အခ်စ္ေတြ လၽွံက်ေနလို႔လား မသိပါဘူးဗ်ာ ... ရႊတ္ကနဲ ... ေျမနီကုန္းေရာက္သြားသည္ ... ဟာဗ်ာ ... ျမန္လိုက္တာ ... သီရိ အိမ္နားေရာက္ေတာ့မယ္ ...

"လမ္းထိပ္မွာပဲ ... ရပ္လိုက္ေနာ္ ... ခန႔္ "
"အင္း ... သီရိအိမ္ကို လိုက္ပို႔ေပးမယ္ေလ"
"ဟင့္အင္း ... ေမေမ ဆူလိမ့္မယ္ ... နားလည္တယ္မွတ္လား"
"အင္း ... ဖုန္းနံပါတ္ေပးအုံးေလ ..."
"တို႔ ဆက္လိုက္မယ္ေနာ္ ... ဒီမွာေရးေပး ..."
"အင္း ... သီရိ ... မနက္ ေက်ာင္းဘယ္လိုသြားမွာလဲဟင္ ..."
"၂၁၆ လိုင္းကားစီးသြားမယ္ေလ ... "
"ဟင့္အင္း ... သြားနဲ႔ ... ကို လာႀကိဳမယ္ ... ၆ နာရီ ... ဒီေနရာမွာပဲ ေစာင့္ေန ..."
"အင္း ... ၆ နာရီေနာ္ ... ေစာင့္ေနမယ္ ..."
"သီရိ ... တို႔က ... တကယ္ခ်စ္တာေနာ္ ... ျပန္ခ်စ္မယ္ မွတ္လားဟင္"
"တို႔ ေျပာၿပီးၿပီပဲ ... လမ္းကူးတတ္မွ ... ရီးစားစကား လာေျပာလို႔ ... ခစ္ခစ္ ... ေတာ္ပါ ... ကားေသခ်ာေမာင္းသြားအုံး"
"အင္းပါ ... ခ်စ္တယ္ေနာ္ ... သီရိ"
"သြားေတာ့ေနာ္ ... ေမေမ ထြက္လာရင္ ... ျပႆနာတက္မွာစိုးလို႔ ..."
"ဖုန္းဆက္လိုက္ ... ေစာင့္ေနမယ္ ..."
"အင္း"

ကားေလးကို ... ေမာင္းထြက္လိုက္ေပမယ့္ ... စိတ္ေတြက ... ခ်စ္သူဆီမွာ က်န္ခဲ့သည္ ... ေနာက္ၾကည့္မွန္ကေန ... သီရိလက္ျပေနတာကို ... ေက်နပ္သေဘာက်ေပမယ့္ ... သီရိက်န္ခဲ့တာကို ... စိတ္မေကာင္းဘူး ... ခ်စ္ဦးစဆိုေတာ့ေလ ... အခ်ိန္ေလးတခု ခြဲေနရတာကို ... ဝမ္းနည္းမိတာ ... ရင္ထဲက ဆႏၵပါ ...  တကယ္လည္း ... ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ထဲမွာ ... သီရိလက္ေလးကို ... တခ်ိန္လုံး ကိုင္ထားခ်င္တယ္ဗ်ာ ... ခ်စ္တယ္ဆိုတဲ့ ခံစားခ်က္ကို ... အခုမွ စသိေပမယ့္ ... ကၽြန္ေတာ္ေလ ... အခ်စ္ကို မေဝခြဲတတ္ေသးဘူး ... သိပ္လွတဲ့ ... သီရိကို ... ခ်စ္မိတာ ... သီရိရဲ့ အလွတရားေၾကာင့္လား ... အေတြ႕အထိေၾကာင့္လား ... မနက္တုန္းက ... ယြန္းအိကို ကၽြန္ေတာ္ ... စိတ္ဝင္စားမိတာကေကာ ... ကၽြန္ေတာ္ ... ယြန္းအိကို ခ်စ္တာလား ... ကၽြန္ေတာ္ ခ်စ္တာ ... ယြန္းအိလား ... သီရိလား ... ဟာဗ်ာ ... ေခါင္းေတြ ရႈပ္လာၿပီ ... အခ်စ္ဆိုတဲ့ အရာဘယ္လိုမွန္း ဘယ္လိုဆုံးျဖတ္ရမယ္မွန္း ... မသိေပမယ့္ ... ေသခ်ာတာေတာ့ သီရိကို ရီးစားစကားေျပာခဲ့ၿပီးၿပီ ...  ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ သီရိကို ခ်စ္တယ္ဗ်ာ ...

အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ ... ဘႀကီးခန႔္က ... ဧည့္ခန္းထဲမွာ ... ပုလင္းေသးေသးေလး တခုကို တသသနဲ႔ ၾကည့္ေနပါတယ္ ... ပုလင္းေလးထဲက ... အရည္က အျပာေရာင္ ... တခ်က္တခ်က္ ... လက္ကနဲ လက္ကနဲ ျဖစ္သြားသည္ ... ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ စိတ္မဝင္စားဘူး ... သီရိနဲ႔ ၾကဳံခဲ့ရတဲ့ ၾကည္ႏူးမႈေတြ ဖုံးလႊမ္းေနတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ကို ... ဘႀကီးခန႔္ ပုလင္းေလးက ... မလႊမ္းမိုးနိုင္ပါဘူးဗ်ာ ...  ဘႀကီးခန႔္က ... ကၽြန္ေတာ့္ကို ၾကည့္ၿပီး ...

"သား ... ေက်ာင္းသြားတာ ... အဆင္ေျပရဲ့လား"
"ဟုတ္ ... ေျပပါတယ္ ... ဘႀကီးခန႔္ရဲ့ ..."
"ဟုတ္လား ... သားပုံစံက ... ေတာ္ေတာ္ အဆင္ေျပလာပုံရတယ္ ..."
"ခင္ဗ်ာ ..."

ကၽြန္ေတာ္ နည္းနည္းေတာ့ လန႔္သြားသည္ ... ဘႀကီးခန႔္ပုံစံက ဆူတာလည္း မဟုတ္ ... ရိတာလည္းမဟုတ္ ... သူ ဘာေျပာခ်င္တာလဲ ... ကၽြန္ေတာ့္ကားေပၚမွာ ေကာင္မေလး သုံးေယာက္ပါလာတာ ... သီရိနဲ႔ ... ၿငိတိတိျဖစ္ခဲ့တာ ... ဘႀကီးခန႔္က သိေနတာလား ... ေမေမ မေသေျပာဖူးတာက ... ဘႀကီးခန႔္က ... အန႔ံအာ႐ုံ ခံနိုင္တယ္တဲ့ ... လူေတြရဲ့အနံ့ကို ခံၿပီး လူေကာင္းလား ... လူဆိုးလား ... ဘဝျဖစ္စဥ္ကို တခါတေလ ေျပာျပေပးနိုင္တယ္တဲ့ ... ကၽြန္ေတာ့္ရဲ့ ေမေမဘက္က အမ်ိဳးေတြမွာ ... တေယာက္ကို တမ်ိဳးစီ ... စိတ္စြမ္းအင္ေလးေတြ ပိုင္ဆိုင္ၾကပါတယ္ ... တခါတေလလည္း ... ျပင္းျပင္းထန္ထန္ အာ႐ုံရတယ္ ... တခါတေလလည္း ... မရဘူး ... ဆန္းေတာ့ ဆန္းတယ္ဗ် ... အထူးသျဖင့္ ... ဘႀကီးခန႔္ေပါ့ ... လူတေယာက္ကို အာ႐ုံစိုက္ၿပီး အန႔ံခံရင္ ... မိုင္ေထာင္ခ်ီေအာင္ေဝးလည္း ... ဘယ္မွာ ရွိတယ္ဆိုတာ သိတယ္တဲ့ ... ငယ္ငယ္က ေမေမေျပာတုန္းကေတာ့ ... ပုံျပင္လို႔ပဲ ထင္ထားတာ ... အခုေတာ့ ... ကၽြန္ေတာ့္ကိုယ္ေပၚက အနံ့ေတြ ... သူ ရေနၿပီ ...

"ဟား ဟား ... ငါ့သားကိုယ္ေပၚမွာ ... အပ်ိဳနံ့ေတြ သင္းထုံေနတယ္ေလ ..."

ကၽြန္ေတာ့္ကို ၾကည့္ၿပီး သေဘာက်သလိုနဲ႔ ... ဘႀကီးခန႔္ ... ေျပာေတာ့ ... ဘႀကီးခန႔္နားမွာ ထိုင္ၿပီး ... ကၽြန္ေတာ္လည္း ... ကိုယ့္ကိုကိုယ္ နမ္းၾကည့္တယ္ ...

"ဟုတ္လား ... ကၽြန္ေတာ္ေတာ့ဘာနံ့မွ မရဘူး ..."
"အင္း ... သားက ဘယ္ခံစားလို႔ရအုံးမလဲ ... ဒါေတြက အေလ့အက်င့္နဲ႔ ဆိုင္တယ္ေလ ..."
"ဟုတ္ကဲ့ ... ေက်ာင္းကအျပန္ ... ေကာင္မေလးသုံးေယာက္နဲ႔ အတူတူျပန္ခဲ့ပါတယ္ ... ဘႀကီးခန႔္ ..."
"ငါ့သားက တယ္စြံပါလား ... ေဟ့"
"မစြံပါဘူး ... ဘႀကီးခန႔္ရယ္ ... အခုမွ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္ၾကတာ"
"အင္း ... တခုေတာ့ သတိေပးမယ္ ... သား ... ဂ႐ုစိုက္ရမယ္"
"ဟုတ္ကဲ့ ေျပာပါ ဘႀကီးခန႔္ ..."

လူႀကီးသူမက ဆုံးမတာကို နာခံရမယ္ေလ ... ဘႀကီးခန႔္ဆိုတာကလည္း ... အလကားေနရင္ ဆူပူတာမ်ိဳးတခါမွ မရွိဘူး ... အက်ိဳးသင့္အေၾကာင္းသင့္ ... ေျပာျပသြန္သင္တတ္ပါတယ္ ... ဘႀကီးခန႔္ေျပာတာကို ... ကၽြန္ေတာ္ ေသခ်ာ နားေထာင္ျဖစ္တယ္ ... ဘႀကီးခန႔္က မ်က္စိမွိတ္ၿပီး ...

"သားနဲ႔ ... အတူတူျပန္လာတဲ့ ေကာင္မေလး သုံးေယာက္ထဲက ... တေယာက္က ... Aphrodite ရဲ့ ကိုယ္န႔ံမ်ိဳးျဖစ္ေနတယ္ ..."
"ခင္ဗ်ာ ... "

Aphrodite ဆိုတာ ဘာလဲဗ်ာ ... ကၽြန္ေတာ္လည္း မသိဘူး ... အလွကုန္ပစၥည္းလား ... ျဖစ္နိုင္တယ္ ... ေပါင္းတည္ ဘုရားပြဲတုန္းက ... အလွကုန္ေရာင္းတဲ့ ဆိုင္မွာ ဆိုင္းဘုတ္အႀကီးႀကီး ေတြ႕ဖူးတယ္ ...

"ဘာေျပာတာလဲဟင္ ... ဘႀကီးခန႔္ ... ကၽြန္ေတာ္ မသိလို႔ပါ ..."
"အင္း ... Aphrodite ဆိုတာကေလ ... ဂရိနတ္ဘုရားမ တပါးေပါ့ ..."
"ဗ်ာ ... ဟုတ္ ..."

Aphrodite နဲ႔ ... သီရိတို႔ ဘာဆိုင္လို႔လဲဗ်ာ ... တမ်ိဳးပဲ ... သိပ္နားမလည္ေတာ့ ... ဘႀကီးခန႔္ေျပာတာကို ဆက္နားေထာင္ျဖစ္တယ္ ...

"ဒီနတ္ဘုရားမက ... လူသားေတြေနတဲ့ ... ကမၻာေျမဆီကို ... ခ်စ္ျခင္းေမတၱာရယ္ ... အလွတရားရယ္ သယ္ေဆာင္လာတယ္ ..."
"ဟုတ္ကဲ့ ..."
"သူက အရမ္းလွတယ္ သား ... ဘယ္ေလာက္လွသလဲဆိုရင္ ... နတ္ဘုရားအခ်င္းခ်င္းေတာင္ ... ေဖာက္ျပန္ေစေလာက္ေအာင္ ... လွတယ္ ..."
"ေနာက္ သူက ... အလိုရမက္လည္း ႀကီးတယ္ ... သစၥာလည္းမရွိဘူး ... သူ႔ေယာက္်ား ... နတ္ဘုရား ေနာက္ကြယ္မွာ ... ေဖာက္ျပန္တယ္ ... ဇာတ္လမ္းေတြ အမ်ားႀကီးပဲ ... ေနာက္ၿပီး စိတ္ဆိုးလြယ္တယ္ ... အျပစ္ဒဏ္ေပးလြယ္တယ္ ..."
"ဟုတ္ ..."
"မိန္းကေလး တေယာက္မွာ ... Aphrodite ရဲ့ အနံ့မ်ိဳးရရင္ ... အမ်ားအားျဖင့္ ... အဲဒီမိန္းကေလးဟာ ... ေရႊအဆင္းလို လွတယ္ ... ေတာ္႐ုံေယာက္်ားေလး ... မၾကည့္ပဲမေနနိုင္ဘူး ... အလိုရမက္ႀကီးတယ္ ... သစၥာမရွိဘူး ... အခ်စ္ေနာက္ကို ေကာက္ေကာက္ပါေအာင္ ... လိုက္တဲ့ သေဘာရွိတယ္ ... သား"
"ဗ်ာ ..."

ကၽြန္ေတာ္ အရမ္းအံ့ၾသသြားတယ္ ... ဘႀကီးခန႔္ ေျပာခ်င္တာ ... နည္းနည္းေတာ့ နားလည္လိုက္တယ္ ... သီရိ ... ယြန္းအိ ... ေအးျမတ္ ... ဒီသုံးေယာက္ထဲက ... တေယာက္က Aphrodite နတ္ဘုရားမလို ျဖစ္မယ့္သူလား ...

"Aphrodite ရဲ့ ကိုယ္ရနံ့မ်ိဳးနဲ႔ ေမြးဖြားလာတဲ့ ကေလးမ တေယာက္ကို ... မခ်စ္ပါနဲ႔ မႀကိဳက္ပါနဲ႔ ... တားဆီးဖို႔ခက္တယ္ ... ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ ... Aphrodite က ခ်စ္ျခင္းေမတၱာတရားကို ... ကမၻာေျမကို သယ္ေဆာင္လာလို႔"
"ဟုတ္လား"
"သူ႔ရဲ့ ကိုယ္န႔ံကို ရလိုက္တာနဲ႔ ... အခ်စ္စိတ္ေတြ ဝင္သြားတယ္ ... တျခားအာ႐ုံေတြ ေပ်ာက္ၿပီး ... သူ႔ကိုပဲ ခ်စ္ခ်င္တဲ့ စိတ္ပဲ ေပၚေနေလာက္ေအာင္ ... ဖမ္းစားနိုင္တယ္ ... သတိထားေပါ့သားရယ္ ... ဟုတ္ၿပီလား"
"အျပစ္ဒဏ္ေပးလြယ္တယ္ ... ဆိုတာကေကာဟင္"
"သူ႔စိတ္အလိုက ... အေျပာင္းအလဲ ျမန္တယ္ ... သူ႔ကို ခ်စ္တဲ့စိတ္ေလ်ာ့သြားတာနဲ႔ ... သူက ျပႆနာေတြ ဖန္တီးေလ့ရွိတယ္ သား"
"ဟုတ္ကဲ့ ... သား ဂ႐ုစိုက္ပါ့မယ္ ..."
"ေအးပါ ... သားရယ္ ... အထိအေတြ႕ကို ... ဂ႐ုစိုက္ေပါ့ ... ဘႀကီးကေတာ့ ဒါပဲ မွာခ်င္တယ္ ..."
"ဟုတ္ကဲ့ ... စိတ္ခ်ပါ ... ဘႀကီးခန႔္"

ဇေဝဇဝါနဲ႔ ... ကၽြန္ေတာ္ထလာၿပီး ... ကၽြန္ေတာ့အခန္းထဲ ... ေရာက္ေတာ့ ... ေခါင္းထဲ ဝင္လာတာက ... သီရိ ... သိပ္လွတဲ့ေကာင္မေလးက ... Aphrodite ရဲ့ ကိုယ္ရနံ့မ်ိဳးရွိေနလို႔လား ... သီရိနဲ႔ အတူတူသြားတဲ့အခါ ... ဘာလို႔ ခ်စ္စိတ္ေတြ ယိုဖိတ္လာတာလဲ ... အခ်စ္ဆိုတာ ကိုယ့္စိတ္နဲ႔ ကိုယ္ျဖစ္တာလား ... ဒါမွမဟုတ္ ... ဘႀကီးခန႔္ ေျပာသလို ... ျဖစ္ေနတာလား ... သူနဲ႔ ခ်စ္ရင္ ... သီရိကေကာ သစၥာေရာရွိပါ့မလား ... ကၽြန္ေတာ့္စိတ္မွာ ... ခ်စ္မိေလေတာ့လည္း ... ခ်စ္ရသူေလးဘက္ကို ... ေဖးေဖးမမေလးေတြးၾကည့္သည္ ... သီရိက ... မ်က္ႏွာမ်ားတဲ့ ... မိန္းကေလးေတာ့ မဟုတ္ေလာက္ပါဘူး ... မာနေတာ့ နည္းနည္းႀကီးတယ္ ... လွတာကိုး ... မာနႀကီးတာလည္း တမ်ိဳးေကာင္းတာပဲ ... ေတာ္႐ုံေယာက္်ားေလး ... ကပ္လို႔မရေတာ့ဘူးေပါ့ ... ခ်စ္တယ္ ... သီရိရယ္ ... ခ်စ္တယ္ ... သီရိနဲ႔ ခ်စ္ၿပီးမွ ... ခ်စ္ၿငိဳးျပစ္ဒဏ္ေတြလည္း ... ေပးခ်င္ေပးပါေစေလ ... ေပးမွာမဟုတ္ပါဘူး ... သီရိက ... ကၽြန္ေတာ့္ကို ... ခ်စ္လို႔ မလုပ္ရက္ဘူးလို႔ ယုံတယ္ ... ဒီအခ်ိန္မွာ ... ကၽြန္ေတာ့္ေခါင္းထဲမွာ ... ယြန္းအိအေၾကာင္းေမ့သြားတာ ... အမွန္ပါပဲ ... ေအးေအးေလးနဲ႔ ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတဲ့ ... ယြန္းအိကို ... စစခ်င္းေတြ႕ေပမယ့္ ... အခုေတာ့ ... ကၽြန္ေတာ့္ရင္ထဲမွာ ... သီရိမွ ... သီရိ ျဖစ္ေနပါတယ္ ... သိပ္လွတဲ့ ... သီရိ ... အခုခ်ိန္ဆို ... ဘာေတြမ်ားလုပ္ေနမလဲဗ်ာ ... အာ႐ုံစိုက္ၿပီး ... သီရိအေၾကာင္းေလးကို စဥ္းစားေတာ့ ... အေတြးထဲမွာ သီရိေပၚလာသည္ ... သီရိ ... ေရခ်ိဳးဖို႔ ... အက်ႌေလးကို ခၽြတ္ေနသည္ ... သိပ္လွတဲ့ သီရိမွာ ... စြဲေဆာင္အားေကာင္းတဲ့ ရင္ႏွစ္မႊာရွိတာ ... ကၽြန္ေတာ္သိပါတယ္ ... အရင္တုန္းက ... မိန္းကေလးေတြနဲ႔ ပတ္သက္ရင္ ... ကၽြန္ေတာ့္စိတ္က ရိုးသားေပမယ့္ ... အခုေတာ့ ဆန္းျပားခ်င္ေနပါတယ္ ... သီရိရဲ့ လွေသြးႂကြယ္ေနတာေလးကို ... ျမင္မိေတြ႕မိေတာ့ ... ေယာက္်ားစိတ္ေတြ ... ထႂကြလို႔လာပါတယ္ ... ခ်စ္ခ်င္တယ္ သီရိရယ္ ... ထြားအိတဲ့ ရင္သားေတြက ... လွလိုက္တာဗ်ာ ... အေတြးထဲက ... သီရိ ရင္ႏွစ္မႊာက ... ဝင္းမြတ္ေနသည္ ... ပန္းသစ္ေတာ္သီးလို ... ထြားထြားမို႔မို႔နဲ႔ ... ထိပ္ဖ်ားေလးက ... ပန္းနီေရာင္ေလး ... ဂြမ္းပုံေလးထဲမွာ နစ္ေနသလို ... ေသးေသးေလး ... ဟင္း ... ကၽြန္ေတာ့္ရင္ေတြ ပူလာသည္ ... ခ်စ္ခ်င္လာၿပီကြာ ... သီရိ ရင္သားေလးကို ပြတ္သပ္ခ်င္တယ္ ... ျဖစ္နိုင္ရင္ ... အနမ္းပြင့္ေလးေတြ ေပးၾကည့္ခ်င္တယ္ ... သီရိက ... ခြင့္ျပဳပါ့မလား ... ခြင့္ျပဳပါ သီရိရယ္ ... ေနာ္ ... ရင္ႏွစ္မႊာကို ေဆာ့ကစားၿပီးရင္ ... ေအာက္က ... တင္သားဆိုင္ေလးေတြကိုလည္း ... ကိုင္ၾကည့္ခ်င္တယ္ ... ေက်ာင္းကအျပန္ လမ္းေလၽွာက္တုန္းက ... ဖြံ့ဖြ႕ံကားကား ... တင္သားဆိုင္ေလးေတြ ... လႈပ္လီလႈပ္လဲ့ ... ျဖစ္ေနတာကို ... ျပန္သတိရမိသည္ ... ရင္ပူေစတယ္ဗ်ာ ... စိတ္ႂကြေစတယ္ ... ဘယ္အခ်ိန္မွ ... သီရိရဲ့ တင္သားဆိုင္ေလးေတြကို ... ပြတ္သပ္ခြင့္ ရမလဲမသိပါဘူးဗ်ာ ... ကိုင္ခြင့္ရရင္ေတာ့ေလ ... ကၽြန္ေတာ့္လက္ဝါးနဲ႔ အုပ္ၿပီး ... ခပ္တင္းတင္း ကိုင္ၾကည့္ခ်င္တယ္ ... လက္ဝါးနဲ႔ေတာင္ ဆန႔္ပါ့မလား ...

ျဖတ္ကနဲ ေပၚလာတဲ့ အေတြးထဲမွာ ... ေဖာင္းမို႔ေနတဲ့ ... ပန္းႏုေရာင္ ေတာင္ကုန္းေလး ... သြယ္သြယ္လ်လ် ... ေပါင္တံေလးႏွစ္ခုၾကားက ... ဝင္းဝင္းမို႔မို႔ေလး ... ႏုထြားေလးမို႔ ... ကိုင္ၾကည့္ခ်င္သည္ ... ေရႊအိုေရာင္ ေျပာင္းဖူးေမႊးေတြလို ... အေမႊးႏုေလးေတြက ... ေပါက္ခါစ ... ေသခ်ာျမင္လိုက္ရတာ ... ညာဘက္ပြင့္ဖတ္ေလးေပၚမွာ ...အနီေရာင္ အစက္ေလးတစက္ ... ခဲတံေနာက္က ... ခဲဖ်က္အရြယ္အဝိုင္းေလာက္ရွိတဲ့ ... အမွတ္ေလး ... လွလိုက္တာဗ်ာ ... တကယ္ခ်စ္ၿပီဆိုမွ ... ဟုတ္မဟုတ္ ... ေသခ်ာေအာင္ ၾကည့္ရမယ္ ... အခုေတာ့ ... နမ္းခ်င္လာၿပီဗ်ာ ... ေအာ္ သီရိ ... သီရိ ... အလွခ်င္းၿပိဳင္ရင္ ... ဘယ္သူနိုင္ပါ့မလဲ ... ဘႀကီးခန႔္ေျပာသလို ... Aphrodite ဖန္ဆင္းထားတဲ့ သမီးပ်ိဳလားမသိပါဘူး ... သီရိရယ္ ... မနက္ျဖန္မနက္ ... ေတြ႕လို႔ ... စိတ္မထိန္းနိုင္ရင္ ... ဖက္နမ္းပစ္မိလိမ့္မယ္ ... အမ်က္ေတာ္ရွၿပီး ... ျပစ္ဒဏ္ေပးလည္း ... ခံခ်င္ပါတယ္ ... ျဖစ္ခ်င္တာသာ ျဖစ္ပေလ့ေစေတာ့ ... ကၽြန္ေတာ္ေလ ... Aphrodite မေလးကို ... ရယူပိုင္ဆိုင္ခ်င္လာၿပီ ... ဆႏၵေတြေၾကာင့္ ထႂကြလာတဲ့ တဏွာကို ... ကၽြန္ေတာ္ ဘယ္လိုရွင္းရမလဲ ... အတြင္းခံ ေဘာင္းဘီေအာက္မွာ ... ေတာင့္တင္းေနတဲ့ ... ေအာက္ကေကာင္ေၾကာင့္ ... ကၽြန္ေတာ့္ ေအာင့္လာပါတယ္ ... ခႏၶာကိုယ္က ... အေၾကာေတြ တင္းလာၿပီး ... ရင္ေတြလည္း ပူလာပါတယ္ ... ေသြးသားက ေတာင္းဆိုလာလို႔ ... ေသြးေၾကာထဲမွာ ... ပုရြက္ဆိတ္ေတြ ေလၽွာက္သြားေနသလို ... ယားေနေတာ့ ... ဟာဗ်ာ ... မျဖစ္ေသးပါဘူး ... စိတ္အေျပာင္းအလဲျဖစ္ေအာင္ ... ေရခ်ိဳးခန္းထဲဝင္ၿပီး ... ေခါင္းကေန ... ေလာင္းခ်ိဳးပစ္လိုက္တယ္ ... ေအးျမတဲ့ေရက ... ခႏၶာကိုယ္က အပူေတြကို ... ေလ်ာ့က်သြားေစပါတယ္ ... ဒါေပမယ့္ ... သီရိကို ခ်စ္တဲ့ စိတ္က ... ဒီေရအလား တိုးလို႔သာေနပါတယ္ ... ေရခ်ိဳးၿပီးေတာ့ ... စာအုပ္ေတြထုတ္ၿပီး ... စာၾကည့္လိုက္တယ္ ... အာ႐ုံစိုက္ၿပီး စာဖတ္ေနရင္း ... ယြန္းအိေလးက ... အေတြးထဲ ေရာက္လာျပန္တယ္ ... ဟင္း ... ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတဲ့ ယြန္းအိကိုေလ ... သိပ္လွတဲ့ သီရိသာ မရွိရင္ ... ကၽြန္ေတာ္ ခ်စ္မိသြားလိမ့္မယ္ ... ကၽြန္ေတာ္ ႏွစ္သက္သေဘာက်တဲ့ မိန္းကေလးပုံစံမ်ိဳးက ... ယြန္းအိေလးလိုမ်ိဳး ... ခ်စ္ဖို႔လည္း ေကာင္းတယ္ ... မ်က္စိလည္း ေအးေစတဲ့ ေမ့ေမ့လို မိန္းကေလးမ်ိဳးကို ... လိုခ်င္ပါတယ္ ... ေယာက္်ားေလးေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ... သူတို႔ရဲ့ အေမနဲ႔ တူတဲ့ ... မိန္းကေလးမ်ိဳးကို ... လိုက္ရွာၾကတယ္တဲ့ ... အေမ့ရဲ့ ေႏြးေထြးမႈ ... ယုယမႈ ... ၾကင္နာမႈ လိုမ်ိဳးေပးနိုင္တဲ့ ... မိန္းကေလးမ်ိဳးကို ... ေတာင့္တၾကတယ္တဲ့ ... ဒါေပမယ့္လည္း ... ကံဆိုတဲ့ ဇာတ္ဆရာအလိုက် ... ဖူးစာဖက္ရတာပါပဲ ...

စာအုပ္ေတြ ဖြင့္ထားၿပီး ... အေတြးေတြက ... ေတာေရာက္ေတာင္ေရာက္နဲ႔ ... ျဖစ္ေနတုန္း ... ဘႀကီးခန႔္ တံခါးလာေခါက္တယ္ ...

"သား ... ဖုန္းလာေနတယ္ ... ေကာင္မေလး တေယာက္ပဲ"
"ဟုတ္ကဲ့ ... ဘႀကီးခန႔္"

သီရိမ်ား ဆက္တာလား ... ကၽြန္ေတာ္ ... ဖုန္းသြာကိုင္ေတာ့ ... ခပ္ခ်ိဳခ်ိဳအသံေလးက ... ယြန္းအိ ...

"ဟယ္လို ... ကိုခန႔္လား"
"ဟယ္လို ... ယြန္းအိလား"
"အင္း ... ျပန္ေရာက္ၿပီေပါ့"
"ျပန္ေရာက္ၿပီ ..."
"သီရိကို ... ေသခ်ာမွ ျပန္ပို႔ေပးလိုက္ရဲ့လား"
"အင္း ..."
"ဟိတ္ ... မွန္မွန္ေျပာေနာ္ ... သီရိကို ႀကိဳက္လား"

ဘယ္လို ေျပာရမလဲဗ်ာ ... သိပ္လွတဲ့ ေကာင္မေလးကို ... မႀကိဳက္ဘူးဆိုတာ မျဖစ္နိုင္ပါဘူး ... သီရိကိုလည္း ... ရီးစားစကားေျပာၿပီးသြားၿပီ ... ဒါေပမယ့္ဗ်ာ ... ကၽြန္ေတာ္ေလ ... ယြန္းအိကို ... မေျပာျပခ်င္ဘူး ... ဘာေၾကာင့္ရယ္ဆိုတာ ေသခ်ာမသိေပမယ့္ ... ယြန္းအိ မသိေစခ်င္ဘူး ...

"ယြန္းအိကလည္း ... အခုမွ ခင္ၾကမင္ၾကတာကို"
"အခုမွဆိုေတာ့ ... ေစာေသးတယ္ေပါ့ ... ေနာက္မွေပါ့ ဟုတ္လား"
"ယြန္းအိ ... သိပ္မစနဲ႔ကြာ ... အျဖဴကို အေရာင္မဆိုးရဘူးေလ"
"အင္းပါေနာ္ ... ေနာက္မွ ... အဲဒီအျဖဴကို အေရာင္ဆိုးခ်င္လို႔ ... ယြန္းအိရယ္ ... ကူညီပါအုံးဆို ... ဟိ ဟိ ..."
"ဟား ဟား ... ေျပာေလ ... ကဲေလပဲ ... ယြန္းအိ ... စိတ္ေက်နပ္ေအာင္ ... ေျပာျပမယ္ ... သီရိက တအားလွတယ္ ... အရမ္းႀကိဳက္တယ္ ... ဟုတ္ၿပီလား"
"ဟင္ ... အဲဒါမ်ား ကိုခန႔္ရယ္ ... ညေနက အတူတူ ျပန္တာ ... ကားေပၚမွာ ... အပိုင္ပဲ ..."
"ဟုတ္တယ္ေနာ္ ... ဒါေပမယ့္ ... ကၽြန္ေတာ္ မေျပာတတ္ဘူး"
"အလိုက္တာ ... ဟိတ္ သီရိ ... မင္းတို႔ကို ျပန္ခ်စ္ခ်င္ခ်စ္ ... မခ်စ္ရင္ ... အိမ္ေခၚသြားမယ္"

ဟိုက္ ... ဗိုလ္ေအာင္ဒင္ေလသံနဲ႔ ... ယြန္းအိ ... ကၽြန္ေတာ့္ကို လက္ခ်ာလာေပးေနတယ္ ... သီရိကို ... ခ်စ္ခြင့္ေတာင္းတာ ... လက္တကမ္းအလိုေတာင္ ေရာက္ေနတာ သူမသိေသး ... စိတ္ထဲမွာ တဟားဟားရီၿပီး ... ကေလးဆန္တဲ့ ... ယြန္းအိေျပာသမၽွ ... ေလၽွာက္ေျပာရင္း ... ဖုန္းခ်လိုက္တယ္ ... ယြန္းအိနဲ႔ စကားေျပာရင္ ... ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ေတြ ... ေပ်ာ္ရႊင္ၾကည္ႏူးလာတာ ... ယြန္းအိ အစြမ္းလားေတာ့ မသိပါဘူး ... ကၽြန္ေတာ္ ... ဖုန္းေမၽွာ္ေနတာက ... သီရိ ... ဆက္တာက ... ယြန္းအိ ...

သီရိ ဆီကဖုန္းကို ... ေစာင့္ရင္း ... ဧည့္ခန္းထဲမွာ တီဗီ ထိုင္ၾကည့္ေနတာ ... ၁၀ နာရီလည္း ... မလာေသးဘူး ... ၁၁ နာရီလည္း ... မလာေသးဘူး ... ၁၂ နာရီ ... မ်က္စိလည္း ေညာင္းလာၿပီ ... အိပ္ခ်င္လာၿပီ ... ဘႀကီးခန႔္ကေတာ့ ... အိပ္ေပ်ာ္သြားၿပီ ... အိပ္ခန္းထဲ ျပန္ေတာ့မယ္ဆိုေတာ့မွ ... ဖုန္းေလးက ... ကလင္ ကလင္ ထျမည္သည္ ... သီရိ ... ေသခ်ာတယ္ သီရိဆက္တာ ... ဝမ္းသာအားရ ... ဖုန္းေကာက္ကိုင္လိုက္ေတာ့ ... ကၽြန္ေတာ့္ အေတြး မွန္တယ္ ...

"ဟယ္ ... လို ..."
"ခန႔္လား ..."
"ဟုတ္တယ္ ... အခ်စ္"
"ဘာအခ်စ္လည္း ... ဟြန႔္ ... သူ႔ကိုေတာင္ အေျဖမေပးရေသးပဲနဲ႔ ... လူကိုေနာ္ ... ပိုင္စိုးပိုင္နင္းနဲ႔ ... ခန႔္ေနာ္ ... မအိပ္ေသးဘူးလား"
"အိပ္ေသးဘူး ... သီရိဖုန္းကို ေစာင့္ေနတာ"
"ဟုတ္လို႔လား"
"ဟုတ္တယ္ ... သီရိက ဆက္မယ္ဆိုလို႔ ထိုင္ေစာင့္ေနတာ ... အိပ္ခ်င္မူးတူးနဲ႔ ... ခ်စ္တယ္ ခန႔္ရယ္လို႔ မ်ား ေျပာမလားလို႔ ..."
"ဟား ဟား ... ျဖစ္ရမယ္ ... တို႔ေျပာၿပီးၿပီပဲ ... ကားလမ္း ကူးတတ္မွလို႔ ..."
"ကၽြန္ေတာ္ေတာ့ ... သီရိကို အရမ္းခ်စ္ေနၿပီသိလား ..."
"အင္း ... ဒါပဲေနာ္ ... ေမေမလာေနၿပီ ... ၆ နာရီေစာင့္ေနမယ္"

ဂြပ္ကနဲ ဖုန္းခ်သြားေတာ့ ... ကၽြန္ေတာ့္ရင္ေတြ ဟာကနဲ ျဖစ္သြားသည္ ... ခ်စ္သူေလးနဲ႔ ... စကားေျပာလို႔ ... ဖီလင္ေလးက တက္ခါစ ... ဖုန္းကို ... ခြပ္ကနဲ ခ်သြားသည္ ... သီရိပုံစံက ... သူ႔အေမကို ေတာ္ေတာ္ေၾကာက္တဲ့ပုံ ... ေယာကၡႀကီးက လြယ္ဘူးနဲ႔တူတယ္ ...

ေပ်ာ္ရႊင္စြာနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ အခန္းထဲ ျပန္လာၿပီး ... သြားတိုက္ မ်က္ႏွာသစ္ၿပီး ... အိပ္ယာထဲမွာ လွဲခ်လိုက္သည္ ... မနက္ ၅ နာရီ ထနိုင္ေအာင္ ... ႏွိုးစက္ေလးကို ေပးထားၿပီး ... ၾကည္ၾကည္ႏူးႏူးနဲ႔ ... ကၽြန္ေတာ္ အိပ္ေပ်ာ္သြားသည္ ... ဖ်က္ကနဲ ျပန္နိုးလာေတာ့ ... ငါးနာရီထိုးဖို႔ တမိနစ္အလို ... အိပ္ယာကေန ျမန္ျမန္ထ ... ေရမိုးခ်ိဳးၿပီး ... သပ္သပ္ရပ္ဝတ္ၿပီး ... ဘႀကီးခန႔္ကေတာ့ ျပဳံးစိစိနဲ႔ ... ကၽြန္ေတာ့္ကို ၾကည့္ေနတယ္ ... ကၽြန္ေတာ္လည္း ... ရွက္ကိုးရွက္ကန္းနဲ႔ ... ခပ္သုတ္သုတ္ ... ေျမနီကုန္းဘက္ ထြက္လာခဲ့တယ္ ...  

၅း၄၅ ... ခ်စ္ရသူေလးကေတာ့ ... မထြက္လာေသးဘူး ... သီရိထြက္လာမယ့္ လမ္းေလးကို .. ေစာင့္ၾကည့္ေနရင္း ... ကၽြန္ေတာ္ရင္ေတြ ခုန္လာတယ္ ... သီရိရယ္ ... ဘာေၾကာင့္ ... သီရိအေၾကာင္းေတြးရင္ ရင္ေတြ ခုန္ရတာလဲ ... ဘာေၾကာင့္ ... သီရိအလွေတြကို ... ေတြးမိရင္ ... ေသြးေတြက ဆူပြက္လာတာလဲ ... မေတြးတတ္ဘူးဗ်ာ ... ခ်စ္တယ္ဗ်ာ ... ခ်စ္ခ်င္တယ္ဗ်ာ ... ကၽြန္ေတာ့္ စိတ္ႏွလုံးကို ဖမ္းစားထားတဲ့ ... အခ်စ္နတ္သမီးက ... ေဟာ ... လာပါၿပီ ... ပန္းႏုေရာင္ဇာ ဝမ္းဆက္ေလးနဲ႔ ... လွလိုက္တာဗ်ာ ... ႏုထြားတဲ့ ... ေရႊရင္မို႔မို႔ကို ... ပန္းႏုေရာင္ ဖိုင္ေလးနဲ႔ ... ရွက္ကိုးရွက္ကန္း ... ကြယ္ထားသည္ ... သီရိလမ္းေလၽွာက္ပုံက ... ေမာ္ဒယ္ေတြလို ... မ်ဥ္းတေျပးတည္း ... ဒါ့ေၾကာင့္ထင္ပါရဲ့ ... မေန႔က ... သီရိေလၽွာက္တာ ... အလႈပ္အျပဳ နည္းနည္းေလး ... ၾကမ္းတယ္လို႔ထင္တာ ... ပန္းေရာင္ ေဒါက္ဖိနပ္ေလးကို ... စီးထားတဲ့ ... ေျခဖဝါးေလးက ... မ်ဥ္းတေျပးတည္းက်ေအာင္ ... လွမ္းေတာ့ ... အေနာက္က ... တင္းသာဆိုင္ေတြ ... လႈပ္ခါၿပီေပါ့ဗ်ာ ... သိပ္လွတဲ့ သီရိ ... လမ္းေလၽွာက္လာတာက ... ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ထဲမွာ ... နတ္သမီးေလး ေလၽွာက္လာသလိုပဲ ... ခ်စ္ရတဲ့သူဆိုေတာ့ ... အျပစ္မျမင္ဘူးေပါ့ ... အနားကို နီးလာေတာ့ ... သီရိမ်က္ႏွာေလးက ... သာမန္ေလာက္ပဲ ျပင္ထားသည္ ... ဒါေပမယ့္ ... ကၽြန္ေတာ္ သိလိုက္တာက ... ပန္းႏုေရာင္ ႏႈတ္ခမ္းေလး ... ပန္းေရာင္ ဝမ္းဆက္ဖက္ရွင္လား မသိပါဘူးဗ်ာ ... သီရိ ႏႈတ္ခမ္းက မထူမပါး ... အေပၚႏႈတ္ခမ္းက ... ပါးတယ္ ... ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းက ထူတယ္ ... နမ္းးခ်စ္စရာေလးဗ်ာ ... အသဲယားလာၿပီ ... ေနအုံးေပါ့ ... သီရိရယ္ ... ခ်စ္တယ္လို႔ ... အေျဖေပးတဲ့ေန႔ ... အားရေအာင္ ... နမ္းပစ္လိုက္အုံးမယ္ဗ်ာ ... စိတ္ဆိုးခ်င္လည္း ဆိုးပေလ့ေစ ... အသဲယားတယ္ဗ်ာ ...

"ေရာက္ေနတာ ... ၾကာၿပီလား ...
"ဟင့္အင္း ၾကာေသးဘူး ...

သီရိ ... ကားေပၚေရာက္တဲ့ အထိ ... ေစာင့္ေနလိုက္တယ္ ... ကားေပၚ ေစြ႕ကနဲ ဝင္လာေတာ့ ... တင္သားဆိုင္အိအိေလးက ... အိကနဲ ... ျပားသြားသည္ ... ကၽြန္ေတာ္ သက္ျပင္းေလး တခ်က္ ခိုးခ်လိုက္သည္ ...

"အရမ္းလွတယ္ေနာ္ သီရိ ... "
"အပိုေတြ ... လာေျမႇာက္မေနနဲ႔ ... မုန႔္ဟင္းခါးဝယ္ေကၽြးမယ္ေနာ္"
"ခဏေလးေနာ္ ... သီရိ ..."
"ဘာလုပ္မလို႔လဲ ..."
"ေစာင့္ၾကည့္ေန ..."

သီရိ ကားေပၚကေန ... ကၽြန္ေတာ့္ကို လိုက္ၾကည့္ေနတယ္ ... ကားေပၚက ဆင္းၿပီး ... ျပည္လမ္း ဟိုဘက္ျခမ္းကို ...ကူးလိုက္တယ္ ... ကားက ရွင္းေတာ့ ... ေအးေဆးေပါ့ ... ဒီဘက္ျပန္လာတယ္ ... ကားထဲဝင္ၿပီး ...

"ေတြ႕လား ... သီရိ ..."
"ဘာလုပ္တာလဲဟင္"
"ကားလမ္းကူးျပတာ ..."
"ခစ္ ... ခစ္ ... အပိုေတြ ..."
"အေျဖေပးေတာ့ေလ ... ကို ... ကားလမ္းကူးတတ္သြားၿပီ ..."
"အံမယ္ ... လူလည္ေတာ္ေတာ္က်တယ္ ... ကားမွမရွိတာ ... ကူးရဲတာေပါ့ ..."
"မရဘူး ... မရဘူး ... သီရိပဲ ေျပာၿပီးေတာ့ ... ကားလမ္းကူးရဲရင္ ... ျပန္ခ်စ္မယ္ဆို ..."
"အို ... ခန႔္ေနာ္ ..."
"သီရိေနာ္ ... မညစ္ပတ္ရဘူး ... ကတိတည္ရမယ္ေလ ..."
"ဟာ ... မရဘူးေလ ... တို႔ေျပာတာက ... လမ္း ၃ဝနားက ကူးခိုင္းတာ ... ခန႔္ ဉာဏ္မမ်ားနဲ႔ေနာ္ ..."
"ဟုတ္သားပဲ ..."

ခ်စ္လြန္းလို႔ လူလည္က်ၾကည့္တာ ... ရဘူးဗ် ... သီရိက လည္တယ္ ... အေျဖေပးေသးဘူး ... ညစ္ထားတယ္ ... သီရိ ကၽြန္ေတာ့္ကို ခ်စ္တာ ... သိသာပါတယ္ ... ကၽြန္ေတာ္ သိတယ္ ... ဒီေန႔ေတြ႕ ... ဒီေန႔ႀကိဳက္ ... ဒီေန႔အေျဖေပးရင္ ... တန္ဖိုးမထားမွာ စိုးလို႔ထင္ပါရဲ့  ... အခ်ိန္ဆြဲထားတယ္ ... ဒါေၾကာင့္ေျပာတာ ... အခ်ိန္က တန္ဖိုးရွိပါတယ္လို႔ ... မတတ္နိုင္ဘူးေလ ... ေစာင့္ရမွာေပါ့ ... ကိုယ္ကခ်စ္မိေနၿပီဆိုေတာ့လဲ ...  

"မုန႔္ဟင္းခါး ႀကိဳက္လား ..."
"အင္း ႀကိဳက္တယ္ ... သီရီေလာက္ေတာ့ မႀကိဳက္ဘူး ..."
"ခန႔္ေနာ္ ... ခဏခဏေျပာနဲ႔ ... ဟိုဘက္ကိုေမာင္း ..."

ဆစ္ကနဲ ... လက္ေမာင္းက ... နာသြားသည္ ... ခ်စ္မ်က္ေစာင္းက ... ဒိုင္းကနဲ ေရာက္လာသည္ ... ဟင္းေနာ္ ... ခ်စ္ခ်င္ေနတဲ့ လူတစ္ေယာက္ကို ... လာဆြေပးေနတယ္ ... မ်က္ေစာင္းေလးထိုးၾကည့္ေနတဲ့ ... သီရိကိုၾကည့္ၿပီး ... ဖက္နမ္းပစ္လိုက္ခ်င္တယ္ ... ဟင္း ... စိတ္ထိန္း ... စိတ္ထိန္း ...

"ဟုတ္ကဲ့ ခင္ဗ်"

သီရိေျပာတဲ့အတိုင္း ေမာင္းၿပီး တေနရာေရာက္ေတာ့ ... မုန႔္ဟင္းခါးဆိုင္မွာ ... ဝင္စားျဖစ္သည္ ...

"သီရိ ဘာစားမလဲ ..."
"ခန႔္ေကာ ဘာစားမလဲ ..."

သီရိက ... ကၽြန္ေတာ္ ဘာစားမလဲ သိခ်င္သည္ ... ကၽြန္ေတာ္ကလည္း ... သူဘာစားမလဲ သိခ်င္သည္ ...

"ညႇပ္ေခါက္ဆြဲ ... ဗူးသီးေၾကာ္ ... ဟင္းရည္နည္းနည္း ..."
"သီရိေရာ ..."
"အတူတူပဲ ... စားေတာ့မယ္ ..."

အရင္က သီရိဘာႀကိဳက္တတ္မွန္းမသိေပမယ့္ ... ကၽြန္ေတာ္ မွာတာကို ... သူလိုက္စားတာ ... ကၽြန္ေတာ္ ဝမ္းသာသည္ ... ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ တသားတည္းျဖစ္ဖို႔ ... ကၽြန္ေတာ့္အႀကိဳက္လိုက္စားသည္ ဟု ... ထင္သည္ ... ဟဲ ... ဟဲ ... ကိုယ့္အထင္နဲ ့ ကိုယ္ေတာ့ ဟုတ္ေနတာပဲဗ်ာ ... မုန႔္ဟင္းခါး ပုံစံတူ ႏွစ္ပြဲမွာလိုက္သည္ ... မုန႔္ဟင္းခါး ... ခပ္သြက္သြက္ ... စားၿပီးေတာ့ ... ေက်ာင္းဘက္ကို ေမာင္းေတာ့သည္ ... ကားေပၚမွာ ... တီတီတာတာနဲ႔ ... ပလီပလာ စကားမ်ားဆိုၾကသည္ ... သီရိကို မထိတထိ စလိုက္ ... သူ ဆြဲ ဆိတ္လိုက္ ... ၾကာရင္ေတာ့ ... ခက္ရခ်ည္ရဲ့ ... ဟင္းေနာ္ ... ဖက္နမ္းပစ္ခ်င္စိတ္ကို ... အတင္းထိန္းထားရတယ္ ... သိပ္လွတယ္ ... သီရိရယ္ ...

အေကြ႕တစ္ခုမွာ ... ကၽြန္ေတာ္ ... အရွိန္နဲ႔ ေကြ႕ေနတုန္း ... ျဗဳန္းဆို ... ဟိုဘက္က ... ၂၁၆ ကားႀကီး ... ေပၚလာေတာ့ ... ဆတ္ကနဲ ... ေဘးကို ဆြဲခ်ပစ္လိုက္သည္ ... ေတာ္ေသးသည္ ... ဘာမွ မျဖစ္ ... သီရိခႏၶာကိုယ္ေလးက ... အိကနဲ ... ကၽြန္ေတာ့္ဘက္ ယိုင္က်လာသည္ ... စကားေျပာေနရင္း ...႐ုတ္တရက္ဆိုေတာ့ ... တခုခုကို ဖမ္းကိုင္ဖို႔ မမွီေတာ့ ... ၿပိဳယိုင္လဲကုန္သည္ ...

"အရမ္းေမာင္းတာပဲ ... ခန႔္ရယ္ ..."
"ေဆာရီး ... လန႔္သြားလား ..."
"အင္း ..."

ကၽြန္ေတာ္ ကားေလးကို ... ရပ္လိုက္တယ္ ... လမ္းကလဲ ရွင္းတယ္ ... ေဘးဘက္မွာလည္း ကြင္းျပင္ႀကီး ... ဘယ္သူမွ မရွိတုန္း ... သီရိကို ၾကင္ၾကင္နာနာေလး ေမးလိုက္တယ္ ... သီရိရဲ့ ေရႊရင္ႏွစ္မႊာက ... အထိတ္တလန႔္ေၾကာင့္ ... တသိမ့္သိမ့္တုန္ေနသည္ ... ဖားဖိုလို နိမ့္လိုက္ ျမင့္လိုက္နဲ႔ ...

"ဆက္ေမာင္းေလ ... ခန႔္ရဲ့ ..."
"အရမ္းလန႔္သြား တယ္မွတ္လား ..."
"အင္း"

သီရိက ... ကၽြန္ေတာ့္ကို ရႊန္းရႊန္းစားစား ျပန္ၾကည့္လို႔ ...

"မွန္းစမ္း ... ရင္ေတြ တုန္ေနလား"

ကၽြန္ေတာ္လက္က ... သူ႔ေရႊရင္ေတြကို ... စမ္းဖို႔ လက္ေျမႇာက္႐ုံပဲရွိေသးတယ္ ... သူ႔ရင္ႏွစ္မႊာကို ... လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ ကာထားရင္း ... သီရိ ... အတင္းျငင္းေတာ့သည္ ...

"အို ... ခန႔္ေနာ္ ... လက္ႀကီးက ..."
"သီရိ ... ကို ေလ ... သီရိလက္ေလးကို ... မေန႔ကလိုပဲ ကိုင္ထားခ်င္တယ္ ..."
"ဟြန႔္ ... အေျဖမွ မေပးရေသးတာကိုကြယ္ ..."
"မရဘူး ... ကို အရမ္းကိုင္ခ်င္တယ္ ... တမိနစ္ေလာက္ ေပးကိုင္ပါေနာ္ ..."

ကၽြန္ေတာ့္ရဲ့ ... ျပင္းျပတဲ့ ဆႏၵကို ... သူနားလည္တယ္ ထင္ပါရဲ့ ... ခ်စ္ရည္ရႊမ္းတဲ့ အၾကည့္နဲ႔ ... ၃ စကၠန႔္ေလာက္ ... စိုက္ၾကည့္တယ္ ...

"ခန႔္က ... တို႔ကို ... တကယ္ခ်စ္တာလား"
"အင္း ... ခ်စ္တယ္ ..."
"တို႔ကို ... တကယ္လက္ထပ္နိုင္ပါ့မလား"
"အခု လက္ထပ္ျပရမလား ..."
"ဟုတ္လို႔လား ... တို႔က အပ်ိဳမဟုတ္ဘူးေနာ္ ... "
"ဟား ဟား ... သီရိက အပ်ိဳမဟုတ္လို႔ ... တခုလပ္ျဖစ္ျဖစ္ ... တလင္ကြာျဖစ္ျဖစ္ ... ကၽြန္ေတာ့္ကိုခ်စ္လို႔ ... သစၥာရွိမယ္ဆို ... ယူမယ္ဗ်ာ ... ဒီအတြက္ ဘယ္ေတာ့မွ စိတ္ထဲမထားဘူး ..."
"တယ္ဆိုတဲ့ စာပါလား ..."
"စာဆိုမဟုတ္ဘူးဗ်ာ ... တကယ္ခ်စ္တာ ... သီရိက မယုံလို႔လား ..."
"ယုံေအာင္ ဘယ္လိုသက္ေသျပမလဲဟင္"
"အင္း ... ယုံေအာင္ ... ဒီလိုျပမယ္ေလ ..."
"သီရိမ်က္စိမွိတ္လိုက္ ..."
"အင္း ... မွိတ္လိုက္ၿပီ ..."
"ခိုးမၾကည့္ရဘူးေနာ္"
"အင္း ..."

မ်က္စိမွိတ္ထားတဲ့ ... သီရိ မ်က္ႏွာေလးနဲ႔ ကပ္ေအာင္ တိုးသြားလိုက္သည္ ... ပန္းႏုေရာင္ ႏႈတ္ခမ္းဖူးေလးကို ... နမ္းခ်င္လိုက္တာဗ်ာ ... တိုးတယ္ ... တလက္မခ်င္း တိုးၾကည့္တယ္ ... ဆီးေစ့ေလာက္အကြာအေဝးမွာ ... ကၽြန္ေတာ္ရပ္လိုက္တယ္ ... သီရိရယ္ ... အနားကပ္တာနဲ႔ ... ကၽြန္ေတာ့္ တကိုယ္လုံး ၾကက္သီး တျဖန္းျဖန္းထသြားသည္ ... ကၽြန္ေတာ့္ပုံစံက နမ္းသည္လည္း မဟုတ္ေသး ...

"ခန႔္ ... ဘာေတြလုပ္ေနတာလဲဟင္ ... ၾကက္သီးေတြထလာၿပီ ... အို ... ခန႔္ေနာ္ ... "

ဟုတ္ပဗ်ာ ... သီရိ တကိုယ္လုံး ... ၾကက္သီးဘုေလးေတြ ထလာသည္ ... ၾကက္သီးေလးထလာေတာ့ ... သီရိ မေနနိုင္ ... မ်က္စိေလးဖြင့္လိုက္ေတာ့ ... မ်က္ႏွာခ်င္းက ကပ္ေတာ့မတတ္ ... သီရိ မ်က္ႏွာေလး လႊဲဖို႔ ႀကိဳးစားလိုက္သည္ ... ရင္ထဲမွာ ... ဟာကနဲ ျဖစ္သြားေပမယ့္ ... လႊတ္ေပးလိုက္ပါသည္ ... ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ကို ကၽြန္ေတာ္ နိုင္ေအာင္ ထိန္းၿပီး ... ဆုံးျဖတ္လိုက္သည္ ... ခ်စ္သူက ခြင့္ျပဳခ်က္မရမခ်င္း ... မထိမကိုင္ပါလို႔ ...

"ခန႔္ေနာ္ ... ဘာေတြ ေလၽွာက္လုပ္မွန္းမသိဘူး ... ရင္ေတြ အရမ္းခုန္တာပဲကြာ ..."
"ရင္ေတြ အရမ္းခုန္တာ ... အရမ္းခ်စ္လို႔တဲ့ ... ယုံၿပီလား"
"ဟြန႔္ ... ေတာ္ေတာ္ တတ္တယ္ ... ဘာလို႔ ... တို႔ကို ... မနမ္းတာလဲဟင္"
"အရမ္းခ်စ္လို႔ ..."
"အို ..."
"မယုံရင္ ... သီရိလည္း ျပန္စမ္းၾကည့္ေလ ... တို႔က ခ်စ္လား မခ်စ္လား ... သိရေအာင္"
"အပိုေတြ ... ခစ္ ... ခစ္ ... ခန႔္ကို ... မယုံဘူး ... စမ္းၾကည့္မယ္"
"စမ္းၾကည့္ေလ ..."

"မ်က္စိကို မွိတ္"
"အင္း ... မွိတ္လိုက္ၿပီ ..."
"ခိုးမၾကည့္ရဘူးေနာ္"
"အင္း ..."

ရီေတာ့ ရီရတယ္ ... သီရိက ... ကၽြန္ေတာ္ေျပာသလိုမ်ိဳးေျပာ ... ကၽြန္ေတာ္ကလည္း ... သူေျပာသလို ျပန္ေျပာ ... ဟား ဟား ... သီရိ ... ကၽြန္ေတာ့္မ်က္ႏွာနားကို ကပ္လာသည္ ... မ်က္စိမွိတ္ထားေပမယ့္ ... ကၽြန္ေတာ္ သိတယ္ ... ဟာဗ်ာ ... ၾကက္သီးေတြ ထလိုက္တာဗ်ာ ...

သီရိႏႈတ္ခမ္းေလး ... ကၽြန္ေတာ့္ ႏႈတ္ခမ္းကို ကပ္လိုက္တဲ့ အခ်ိန္မွာ ... ကၽြန္ေတာ့္ရင္ေတြ ... ေျဗာင္းဆန္သြားတယ္ဗ်ာ ... ထိေတာ့မယ္ ... သိတယ္ ... ထိၿပီ ... ထိတယ္ ... ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္ခု ... အိကနဲ ကပ္သြားတယ္ ... သိလိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာ ျပန္ကြာသြားတယ္ ... တကယ္ပါ ... ငါးစကၠန႔္ ... ဆိုတဲ့ အခ်ိန္ေလးက ... ကၽြန္ေတာ့္ တသက္တာမွာ ... အေက်နပ္ဆုံး အခ်ိန္တခုလို႔ ေျပာလို႔ရပါတယ္ ... သီရိေပးတဲ့ ... အနမ္းဦးကို ... ဘယ္ေတာ့မွ မေမ့ဘူးဗ်ာ ... မေမ့ဘူး ... ကၽြန္ေတာ္ေသသြားရင္ေတာင္ ... မွတ္မိေနအုံးမွာ ... ခ်စ္ပါတယ္ဆိုတဲ့ အေျဖကို ... သိပ္လွတဲ့ ... သီရိက ... ဒီလိုေလး ျပန္ေပးေတာ့ ... ကၽြန္ေတာ့္ ရင္ေတြ တသိမ့္သိမ့္တုန္သြားသည္ ... အရမ္းေက်နပ္တယ္ဗ်ာ ... ေက်နပ္တယ္ ... ခ်စ္တတ္လိုက္တာ ... သီရိရယ္ ...

"သီရိေနာ္ ... ဘာေတြ ေလၽွာက္လုပ္မွန္းမသိဘူး ... ကို႔ ရင္ေတြ အရမ္းခုန္တာပဲကြာ ..."
"ရင္ေတြ အရမ္းခုန္တာ ... အရမ္းခ်စ္လို႔တဲ့ ... ယုံၿပီလား"
"ဟြန႔္ ... ေတာ္ေတာ္ တတ္တယ္ ... ဘာလို႔ ... ကို႔ကို ... နမ္းတာလဲဟင္"
"အရမ္းခ်စ္လို႔ ..."
"တကယ္လား"
"တကယ္ေပါ့"
"တခါေလာက္ နမ္းခ်င္တယ္ကြာ"
"ဟင့္အင္း ... နမ္းနဲ႔ ..."
"မရဘူး ... နမ္းလိုက္ၿပီ ... ရႊတ္ ..."
"ဟာ ... ခန႔္ ... အို ... အရမ္းဆိုးတယ္ကြာ ..."

ရႊတ္ကနဲ ... သီရိပါးေလးကို နမ္းပစ္လိုက္တယ္ ... ခ်စ္တယ္ဗ်ာ ... သိပ္ခ်စ္တယ္ ... ကၽြန္ေတာ္ မမ်ိဳသိပ္နိုင္ေတာ့ဘူး ... ကၽြန္ေတာ့္လက္ေမာင္းကိုေလ ... ဆစ္ကနဲ ပူသြားေအာင္ ... ဆြဲလိမ္ပစ္လိုက္တယ္ ... ဟဲ ဟဲ ... နာေတာ့နာတာေပါ့ ... ဒါေပမယ့္ ေက်နပ္တယ္ဗ်ာ ... အနမ္းဆိုတာမ်ိဳးက ... ဆားငန္ေရလိုပဲ ... နမ္းၿပီးတိုင္း ... နမ္းခ်င္ေနတာ ... အခ်စ္ရဲ့ ဆြဲအားလို႔ ေျပာရမယ္ ထင္ပါရဲ့ ... ရွက္လြန္းလို႔ ... ႐ုန္းဖယ္ေနတဲ့ ... ခ်စ္သူေလးကို ... အနမ္းမိုးေတြ ေႁခြပစ္လိုက္တယ္ ... တခါ ... ႏွစ္ခါ ... သုံး ေလးခါ ...

"ဟိတ္ ... ခန႔္ ... ေတာ္ၿပီေနာ္ ... ကားလမ္းေဘးမွာ ... ေတာ္ေတာ္ကဲေန ..."
"ဟဲ ... ဟဲ ..."
"ခ်စ္တယ္ေနာ္ ... သီရိ ..."
"ခ်စ္တယ္ကြယ္ ... ေက်ာင္းေရာက္ရင္ ... မကဲရဘူးေနာ္ ..."
"မကဲပါဘူး ... သီရိရယ္ ..."
"ခန႔္ကို ... အရမ္းခ်စ္မိသြားလို႔ ... အေျဖေပးလိုက္တာေနာ္ ..."
"သိပါတယ္ဗ်ာ ... သီရိ ခ်စ္တယ္ဆိုတာ ..."
"သူမ်ားေတြ မသိေစခ်င္ေသးဘူးကြယ္ ..."
"အင္း ..."
"ေက်ာင္းမွာ ... အေနအထိုင္ ဆင္ျခင္ရမယ္ေနာ္..."
"ဟုတ္ကဲ့ ..."

စည္းမ်ဥ္းေတြ အထပ္ထပ္ ထုတ္ျပန္ေနတဲ့ ... ခ်စ္သူေလးေျပာသမၽွကို ... ဟုတ္ကဲ့ ... ဟုတ္ကဲ့ နဲ႔ နာခံလိုက္ပါတယ္ ...

ေက်ာင္းထဲကို ... တက္ႂကြတဲ့အျပဳံးမ်ားနဲ႔ ... ေမာင္းလာရင္း ... ခ်စ္ဦးသူေလးကို ... ခဏခဏ ၾကည့္ရတာလည္း အေမာ ... ၾကည့္မဝဘူးဗ်ာ ... ကန္တင္းဘက္ေရာက္လာေတာ့ ... နည္းနည္း ... ကိုယ္ရွိန္သပ္လိုက္သည္ ... ယြန္းအိနဲ႔ ... ေအးျမတ္ ေရာက္ေနၿပီ ... ယြန္းအိ ... ကၽြန္ေတာ္တို႔ကို လက္ယပ္ ... လွမ္းေခၚေနပါတယ္ ... ယြန္းအိကေတာ့ ... တကယ့္ကေလးပဲ ... ယြန္းအိနဲ႔ ... ေအးျမတ္က ... အတူတူထိုင္ေနၾကတယ္ ... ကၽြန္ေတာ္က သူတို႔ ေရွ႕မွာ ဝင္ထိုင္တယ္ ... သီရိက ... ကၽြန္ေတာ့္ေဘးမွာ ... ယြန္းအိလည္း ... ဒီေန႔လွပါတယ္ ... ဂ်ပန္ကာတြန္းပုံ ... အ႐ုပ္မေလးပါတဲ့ ... တီရွပ္ကို ဝတ္ထားတယ္ ... ယြန္းအိရဲ့ ... ရင္ႏွစ္မႊာက ... သိပ္မေပၚေတာ့ဘူး ... ဒါေပမယ့္ ... ခ်စ္ဖို႔ ေကာင္းတယ္ ... ေအးျမတ္ကလည္း ... တီရွပ္နဲ႔ ... ဂ်င္းေဘာင္းဘီနဲ႔ ... ဒီလိုဆိုေတာ့လည္း ... ကိုရီးယားမင္းသမီးက်ေနတာပဲ ... သူလည္း လွတာပဲ ...

"ကိုခန႔္ ... မေန႔က ... သီရိကို ဘယ္ေခၚသြားတာလဲဟင္ ... မွန္မွန္ေျပာေနာ္ ... ယြန္းအိသိတယ္ ..."
"မေခၚပါဘူး ..."
"အိမ္ကို ..."

ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ ... သီရိ ... အတိုင္အေဖာက္ လြဲသြားၿပီ ... ကၽြန္ေတာ္က ျငင္းတယ္ ... သီရိက ေလၽွာက္ေျပာတယ္ ... ဟား ဟား ... ယြန္းအိတို႔က ရိပ္မိတာေပါ့ ...

"မင္းသားနဲ႔ မင္းသမီး ... အတိုင္အေဖာက္ မညီဘူးေနာ္ ..."
"ေအးေလ ... နဲနဲ ညႇိပါအုံး ... "
"ေအးျမတ္ ... နင္မေန႔ကရတဲ့ ... ၿဂိဳလ္တုသတင္းက ဘာလဲ ... ေျပာျပလိုက္စမ္း ..."
"ျမန္မာစံေတာ္ခ်ိန္ ၅ နာရီ ဝန္းက်င္တြင္ ... မဟာဗႏၶဳလႏွင့္ ... လမ္း ၃၀ ေထာင့္တြင္ ... အရမ္းေခ်ာေမာလွပေသာ ... မိန္းကေလးတဦးက ... ေယာက္်ားေလးတစ္ဦးကို ... လက္ဆြဲေျပးျခင္း ..."

ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ ... သီရိ ... တေယာက္ကို တေယာက္ ၾကည့္ၿပီး ... ေသၿပီ ဆရာ ... ကၽြန္ေတာ့္မ်က္ႏွာ ပ်က္ေနတာေတာ့ ေသခ်ာသည္ ... သီရိကေတာ့ ေအးေဆး ... ပုံမွန္ပါပဲ ... ခပ္ျပဳံးျပဳံးနဲ႔ ရီေနတယ္ ...

"ရွင္းတယ္ေနာ္ ... သတင္းအတိအက် ရထားတယ္ ... ကဲ ... သတင္းေထာက္ေတြကို ... ႏႈတ္ပိတ္ခ ... ဘာေကၽြးမွာလဲ ..."
သီရိက ... "စားခ်င္တာစား" တဲ့ ... ကၽြန္ေတာ္က ရွက္ရမ္းရမ္းၿပီး ... ေလၽွာက္ေျပာမွ ပိုဆိုးကုန္သည္ ...

"ယြန္းအိကလည္း ... ငါ လမ္းမကူးတတ္လို႔ပါကြ ... သီရိက ... သေဘာရိုးနဲ႔ ... ကူညီတာပါ ..."
"ဟယ္ ... ေအးျမတ္... နင္ယုံလား ..."
"ဟင့္အင္း ယုံဘူး ..."
"ဂ်ီတီေက်ာင္းတက္ေနတဲ့ လူက ... လမ္းကူးတတ္ဘူးတဲ့ ..."
"ဟား ဟား ဟား ... ေတာသား ..."

ယြန္းအိ ... ကၽြန္ေတာ့္ကို တမုန္းၾကပ္ေတာ့သည္ ... ယြန္းအိ ဟားရင္လည္း ... ခံရမွာပဲ ... ကၽြန္ေတာ္က ကူးမွ မကူးရဲတာ ...

"မွန္မွန္ေျပာေနာ္ ... ေတာသား ... တို႔ၿမိဳ႕သူလွလွေလးကို ... သနားေအာင္ ဉာဏ္ဆင္တာမွတ္လား "
"မဟုတ္ပါဘူး ... ယြန္းအိကလည္း ... ကၽြန္ေတာ္ တကယ္မကူးရဲတာပါ ... "
"ဟုတ္ပါၿပီ ... ဒါဆို ... ဒီက မင္းသမီးကေကာ ... ဘာျဖစ္လို႔ ... ေတာသားလက္ကို အတင္းဆြဲရတာလဲ ..."
"ဟုတ္တယ္ ... ဟုတ္တယ္ ... ေျဖရွင္းခ်က္ေပးပါ ..."

ျမႇားဦးက ... သီရိဘက္လွည့္သြားသည္ ... သီရိကလည္း ငေလာင္ ...

"အမွန္က ... တို႔က ... လက္ဆြဲေျပးဖို႔ ... မရည္ရြယ္ပါဘူး ... "
"ဟုတ္ကဲ့ရွင့္ ... ဆက္ေျပာပါအုံး ..."
"ကားလမ္းေဘးမွာေလ ... ေတာသားတေယာက္ ... ေၾကာက္ဒူးတုန္ေနတာနဲ႔ ... သနားၿပီး ...  လမ္းကူၿပီး ကူးေပးတာပါ ... လမ္းကူးတာေလ ... မ်က္ႏွာေလးက သနားစရာ ... ဟိုအေစ့ေလာက္ပဲရွိတယ္ ..."
"ဟဲ့ ... ဟဲ့ ... ဘယ္အေစ့လဲ ..."
"ဆီးေစ့ ..."
"ခစ္ ... ခစ္ ... ခစ္ ..."
"မွန္မွန္ေျပာေနာ္ ... ဒီေန႔မနက္ကားေပၚမွာ ... သီရိကို ... ဘာလုပ္ေသးလဲ ..."
"ဟင့္အင္း ... မလုပ္ပါဘူး ... သီရိက လုပ္လိုက္တာ ..."
"ဟယ္ ... ဘာလုပ္လိုက္တာလဲ ... ရင္ေတြ တုန္လိုုက္တာ ... ခစ္ ခစ္ ..."
"ေျပာျပကြာ ... သီရိကလည္း ... "
"ဟင့္အင္း ... သိခ်င္ရင္ ... ေတာသားကို ေမးၾကည့္ ... ခစ္ ခစ္ ခစ္ ..."

မီးမ်ားမီးနိုင္ ... ေရမ်ားေရနိုင္ တဲ့ ... သီရိတို႔သုံးေယာက္ ... ဆြမ္းႀကီးဝိုင္းေလာင္း ... သမၽွ ခံေပေတာ့ ... ေတာသားေရ ... ကၽြန္ေတာ္ ေခါင္းေတာင္ မေဖာ္နိုင္ဘူး ... ရွက္လိုက္တာဗ်ာ ... သိမယ္ ... ဟားတိုက္ရီေနတဲ့ သီရိ ... အျပန္က်မွ ... အျပစ္ေပးတဲ့အေနနဲ႔ ... အားရေအာင္ နမ္းပစ္လိုက္အုံးမယ္ ... အုပ္စုေတာင့္တုန္းေတာ့ ... ရီထားအုံး ... ဟား ဟား ဟား ...

ယြန္းအိက ... မုန႔္ဟင္းခါး ... မွာစားသည္ ... ေအးျမတ္က ... ပဲျပဳတ္ဆီဆမ္း ... ၾကက္ဥေၾကာ္နဲ႔ ... ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ ... သီရိက ... ေကာ္ဖီ ...

"ေအးျမတ္ရယ္ ... မုန႔္ဟင္းခါးက ... ေကာင္းလိုက္တာ ... ယြန္းအိ ... ဝေတာင္ မဝဘူး ..."
"မဝရင္ ထပ္မွာေလ ... ဒီမွာ ဒကာမေလးက ... ေတာင့္ပါတယ္ ..."
"ဟဲ့ ... ဘာေတာင့္တာလဲ ..."
"ဟီး ဟီး ... စပြန္စာေတာင့္တယ္ ... ေျပာတာပါ ... ခစ္ခစ္ ... ဟုတ္တယ္ေနာ္ ... ကိုခန႔္ ..."
"အင္း ..."
"ဘာအင္းလဲ ... ေတာသားေနာ္ ... ရိုးမလိုနဲ႔ ... ေတာ္ေတာ္ လက္သြက္တယ္ ..."

မရေတာ့ ... မရေတာ့ ... ကၽြန္ေတာ္ ... အလူးအလဲကို ခံေနရသည္ ... ဘာမွလည္း ျပန္မေျပာနိုင္ ... ၾကာရင္ ... မ်က္ႏွာပူလြန္းလို႔ ... အရည္ေပ်ာ္သြားနိုင္သည္ ... ေဘးက ... ေကာင္ေလးေတြက ... ၀ိုင္းၾကည့္ေနသည္ ... အားက်သည့္ ... ပုံစံမ်ိဳး ... ဟား ဟား ... ကုသိုလ္ကံက ... ေကာင္းလြန္းသလိုလိုနဲ႔ ... မ်က္ႏွာေတာ့ ေတာ္ေတာ္ပူတယ္ဗ်ာ ... နာရီဝက္ေလာက္ ၾကာတဲ့ ... ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ့ အေပ်ာ္ေလးက ... လူတေယာက္ေၾကာင့္ ပ်က္စီးသြားပါတယ္ ... ၾကက္သေရတုံးလိုက္တာဗ်ာ ...

ေဘးဝိုင္းက ... ေကာင္တေကာင္က ... ဘာမေျပာညာမေျပာ ... သီရိေဘးနားမွာ လာထိုင္သည္ ... ကြိဳင္ပဲ ... ဘာလဲဟ ... ငတိပုံစံက ... လူမင္းလိုလို ... မင္းဦးလိုလို ပုံစံမ်ိဳး ... ေထာင္ေထာင္ေမာင္းေမာင္း ... ဗလေတာင့္ေတာင့္ ... ငတိက ... ကၽြန္ေတာ္တို႔ကို ဂ႐ုလုံးဝမစိုက္ဘူးဗ် ... သီရိကို ၾကည့္ၿပီး ...

"ကၽြန္ေတာ္က ... mechnical က သန႔္ေဇာ္ပါ ..."
"ဟုတ္ ..."
"ကိုယ္က ... ခင္ခ်င္လို႔ပါ ... ရတယ္မွတ္လား"
"ခင္ခ်င္တယ္ ..."
"ကိုယ္ေလ ... မင္းကို စေတြ႕ေတာ့ ... ေလာကႀကီးက ရပ္သြားသလိုပဲ ..."
"ဪ ... ဟုတ္လား"

ယြန္းအိတို႔က ျပဳံးစိစိနဲ႔ ... ၾကည့္ေနတုန္း ... အေျခအေနကေတာ့ ... မမိုက္ဘူးဗ်ာ ... ဘာလဲဗ် ... ကၽြန္ေတာ့္ရင္ထဲ တေျဖးေျဖးနဲ႔ ... တင္းလာတယ္ဗ်ာ ... ဘယ့္ႏွယ့္ ... ကိုယ္ခ်စ္တဲ့ ေကာင္မေလးကို ကိုယ့္ေရွ႕မွာ ... လာေၾကာင္ေနတာ ... ဘယ္လို သည္းၿငီးခံရမွာလဲ ... သီရိကေတာ့ ... ျပဳံးျပဳံးနဲ႔ နားေထာင္ေနတယ္ ... သေဘာမက်ဘူးဗ်ာ ... ထထိုး ပစ္လိုက္ခ်င္တယ္ ... ကၽြန္ေတာ္ ေဒါပြေနတာ့ ဝင္ေျပာပစ္လိုက္တယ္ ...

"အဲဒီေတာ့ ... မင္းက ဘာျဖစ္ခ်င္လဲ ..."
"မင္းနဲ႔ မပတ္သတ္ရင္ ဝင္မေျပာပါနဲ႔လား ..."
"ဘာကြ ... ေတာက္"

ကၽြန္ေတာ့္လက္ကေလ ... အေအးပုလင္းကို ... တင္းတင္းဆုပ္ထားေနၿပီ ... သီရိရဲ့ စကားတခြန္းသာ ဝင္မေျပာရင္ ... ရိုက္ထည့္ပစ္လိုက္ၿပီ ...

"ရီးစား စကားဆိုရင္ေတာ့ ... ကန္ေတာ့ဆြမ္းပါရွင့္ ... သီရိမွာ ခ်စ္သူရွိပါတယ္ ... ေဆာရီးေနာ္ ... ဆက္ဧည့္မခံနိုင္ေတာ့တဲ့အတြက္ ... ဝမ္းနည္းပါတယ္ ..."
"ရီးစားရွိတာ ... မယုံဘူးဗ်ာ ... သီရိရယ္ ... ကိုယ္က ... တကယ္ခ်စ္တာပါ ... ကိုယ့္ကို စဥ္းစားေပးပါလားဗ်ာ ... ေနာ္"

ျဖတ္ကနဲ ကၽြန္ေတာ္ ... သီရိကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ ... သူ႔အၾကည့္က ... လက္မပါဖို႔တားေနတယ္ ... ကၽြန္ေတာ္ သည္းၿငီးခံလိုက္ပါတယ္ ... သီရိေျပာပုံကို ႀကိဳက္တယ္ဗ်ာ ... အျပတ္ပဲ ... ရီးစားရွိတယ္ ... ဒိုးေတာ့ ... စကားဆက္မေျပာခ်င္ဘူးလို႔ ...

"သီရိ ေျပာၿပီးၿပီပဲ ... သီရိမွာ ခ်စ္သူရွိတယ္လို႔ ... နားလည္မယ္လို႔ ထင္ပါတယ္ ..."
"ခ်စ္သူရွိတာ ... ေယာက္်ားရွိတာမွ မဟုတ္ပဲဗ်ာ ... လူပ်ိဳအပ်ိဳခ်င္း ... ခ်စ္ခြင့္ရွိပါတယ္ ... ဟုတ္တယ္ဟုတ္ ..."

သန႔္ေဇာ္ ေျပာတဲ့ပုံစံက ... ရင့္တယ္ထင္တာပဲဗ်ာ ... စည္းမရွိ ... ကမ္းမရွိ ... ေတာက္ ... ဟာကြာ ... ထရိုက္ပစ္လိုက္ရင္ေတာ့ ... ရန္ေတြ ျဖစ္ကုန္ေတာ့မယ္ ...

"မင္းကဘာေကာင္လဲ ... မဆိုင္ရင္ ... ၿငိမ္ၿငိမ္ေန ... ဟုတ္ၿပီလား ... "
"ၿငိမ္ၿငိမ္မေနေတာ့ ... ဘာျဖစ္လဲကြာ ... ငါက သီရိရဲ့ ..."

ကၽြန္ေတာ့္ပါးစပ္က ေျပာခါနီးဆဲဆဲမွ ... ခ်စ္ဦးသူေလး ... သီရိရဲ့ တားျမစ္ခ်က္ေတြကို ... သတိရလိုက္သည္ ... ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ ... သီရိ ... ခ်စ္ေနၾကတာ ... ဘယ္သူမွမေျပာရ ...

"မင္းဘာသာ ဘာျဖစ္ျဖစ္ ... ငါကေတာ့ ခ်စ္ခြင့္ရွိတယ္ ... ရီးစားစကားေျပာခြင့္ရွိတယ္ ... ဟုတ္ၿပီလား"

ကၽြန္ေတာ့္အသားေတြ တဆတ္ဆတ္တုန္ေနတယ္ ... ေဒါသေၾကာင့္ ... ဒင္းကို အမႈန႔္ႀကိတ္ပစ္ခ်င္စိတ္ေတြ ... တဖြားဖြား ေပၚလာသည္ ...

"ခ်ခ်င္လို႔လား ... လာေလ ... ေကာက္ရိုးပုံေစာင့္တဲ့ ေခြးလိုေတာ့ ... လာမေဟာင္နဲ႔"
"ဘာကြ ..."

ကၽြန္ေတာ္ ေတာ္ေတာ္ ေဒါသထြက္သြားသည္ ... ေတာ္႐ုံဆို ကၽြန္ေတာ္ သည္းၿငီးခံနိုင္ပါတယ္ ... ေက်ာင္းသားက ... ေက်ာင္းသူကို ႀကိဳက္လို႔ ရီးစားစကားေျပာတယ္ ... ယဥ္ယဥ္ေက်းေက်းေျပာေပါ့ဗ်ာ ... ေဘးက လူေတြကိုပါ ... လာဆဲေတာ့ ... ဝုန္းကနဲ ကၽြန္ေတာ္ ထၿပီး ... အေအးပုလင္းနဲ႔ ေကာက္ရိုက္ပစ္လိုက္သည္ ...

"မလုပ္နဲ႔ ... ခန႔္"

ၾကားထဲက ... သီရိ တားျမစ္သံေလးကို ... ကၽြန္ေတာ္ မနာခံေတာ့ ... လူကို ေခြးနဲ႔ ႏွိုင္းတဲ့ေကာင္ ...

"ငါ့ကို ေခြးနဲ႔ လာမႏွိုင္းနဲ႔ ... ကဲကြာ ..."

ဒီေခြးမသားကလည္း ... ကၽြန္ေတာ့္ထက္ပိုလ်င္သည္ ... ကၽြန္ေတာ္ ပုလင္းနဲ႔ ... ရိုက္မယ္ဆိုတာ ... သိမ်ားသိေနလားမသိပါဘူး ... ဆတ္ကနဲ ... ေရေႏြးခြက္နဲ႔ ... ေကာက္ပက္ပစ္လိုက္သည္ ... အရမ္းနီးလြန္းေတာ့ ... ဘယ္လိုမွေရွာင္မရ ... ေအးျမတ္ ... ေခြးမသားကို ... ေဆာင့္တြန္းပစ္လိုက္တာေတာ့ သိလိုက္သည္ ...

"အား ..."

ပူလိုက္တာဗ်ာ ... ေရေႏြးပူပူေတြက ... ကၽြန္ေတာ့္ မ်က္လုံးထဲကို တန္းတန္းမတ္မတ္ ဝင္ခ်လာသည္ ... မရေတာ့ဘူး ... ကၽြန္ေတာ္ မ်က္စိဖြင့္မရေတာ့ ... ေတာ္႐ုံေရေႏြးဆို ဒီေလာက္ျဖစ္မွာမဟုတ္ ... မနက္ေစာေစာ ... ႂကြက္ႂကြက္ဆူေအာင္တည္ထားတဲ့ ... ေရေႏြးဆိုေတာ့ ... အရမ္းပူသည္ ... ျပႆနာပဲဗ်ာ ... ကၽြန္ေတာ့္မ်က္စိ ဖြင့္မရေတာ့ဘူး ... ပူလိုက္တာဗ်ာ ... ကန္တင္းက ေက်ာင္းသားေတြ အားလုံး ... ေၾကာင္သြားသည္ ... ရန္ျဖစ္မည္ဟု မထင္ၾက ... ျဖစ္လၽွင္လည္း ... ဒီလိုမ်ိဳး ... မ်က္ႏွာကို ေရေႏြးနဲ႔ အပက္ခံရမယ္လို႔ မထင္ ... သြားၿပီဗ်ာ ... သြားၿပီ ... ကၽြန္ေတာ့္ မ်က္စိကန္းသြားၿပီ ... သီရိတို႔ ... ေတြ ကက္ကန္လန္ ရန္ေတြ႕ၾကတာလည္း ... ကၽြန္ေတာ္ မသိေတာ့ ... မ်က္စိကို လက္ဝါးနဲ႔ အုပ္ၿပီး ... ေခြးမသား ရွိမယ့္ ဘက္ကိုမွန္းၿပီး ... စိတ္ရွိလက္ရွိ ... ေအာ္ပစ္လိုက္တယ္ ...

"ေခြးမသား ... @^#*Q#@&$($*()@#"

မ်က္စိထဲမွာ ... တဆစ္ဆစ္နဲ႔ ... ပူေလာင္ေနတဲ့ ... ဒဏ္ရာက ... ခံရခက္လိုက္တာဗ်ာ ... အရမ္းခံရခက္တာက ... ကၽြန္ေတာ္ ဘာမွ မျမင္ရေတာ့ဘူးဗ်ာ ... ဘာမွ မျမင္ရေတာ့ဘူး ... လုပ္ၾကပါအုံးဗ်ာ ... ကၽြန္ေတာ္ ဘာမွ မျမင္ရေတာ့ဘူးဗ်ာ ... သီရိတို႔ ... ေဆး႐ုံကို အျမန္ေခၚသြားေပမယ့္ ... အေျခအေနက ထူးမလာပါဘူးဗ်ာ ... ေဆးေတြထည့္ေပးလို႔ ... စပ္ဖ်င္းဖ်င္း ဒဏ္ရာေတြ ေပ်ာက္သြားေပမယ့္ ... ကၽြန္ေတာ္သိပါတယ္ ... ကၽြန္ေတာ့္ မ်က္စိကန္းသြားၿပီဗ်ာ ... ဟီး ... ဘာမွမျမင္ရေတာ့ဘူး ... သီရိေလ ... ကၽြန္ေတာ့္ကို အတင္းဖက္ထားၿပီး ... ႏွစ္သိမ့္ရွာပါတယ္ ... ဒါေပမယ့္ဗ်ာ ... ဒါေပမယ့္ ... ဝမ္းနည္းၿပီး ... အားငယ္တဲ့ စိတ္က ... အလုံးအရင္း ဝင္လာေတာ့ ... ကၽြန္ေတာ္ ငိုခ်ပစ္လိုက္တယ္ ... ဟီး ...

အိစက္ေနတဲ့ ... သီရိရင္ခြင္ေလးကလည္း ... ကၽြန္ေတာ့္ အပူကို ... မေအးေစပါဘူး ... ၀ိုင္းၿပီး အားေပးၾကတဲ့ စကားသံေတြကိုလည္း ... ကၽြန္ေတာ္ မၾကားခ်င္ေတာ့ဘူး ... ကၽြန္ေတာ္ဗ်ာ ... လူျဖစ္ရႈံးၿပီဗ် ... တသက္လုံး အကန္းျဖစ္သြားၿပီ ... ဝမ္းနည္းလြန္းလို႔ ... ရွိုုက္ႀကီးတင္ ... ရွိုက္ငိုရင္း ... သီရိအက်ႌေတြ ... ကၽြန္ေတာ့္မ်က္ရည္ေၾကာင့္ ... ရႊဲရႊဲစိုကုန္ပါတယ္ ... ဒါေပမယ့္ ... သီရိေလ ... ကၽြန္ေတာ့္ကို မလႊတ္ဘူး ... အရမ္းဖက္ထားတယ္ ... ကၽြန္ေတာ္ အရမ္းဝမ္းနည္းတယ္ဗ်ာ ... ဝမ္းနည္းတယ္ ... ဒီတသက္ ... ကၽြန္ေတာ္ခ်စ္တဲ့ ... သီရိကို ... ေတြ႕ခြင့္မရနိုင္ေတာ့ဘူး ... သီရိေပးတဲ့ ... လတ္ဆတ္တဲ့အနမ္းေတြက ... ေန႔ေတာင္ မကူးဘူးဗ်ာ ... ျပဳံးေပ်ာ္ေနတဲ့ ... ခ်စ္ဦးသူမ်က္ႏွာေလးကို ... ထပ္ေတြ႕ခြင့္ ... ဟာဗ်ာ ... ကၽြန္ေတာ့္ရဲ့ ... ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းေတြ ... အရည္ေပ်ာ္သြားၿပီး ... ဝမ္းနည္းျခင္းသာ ... ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ကို ... တခ်ိန္လုံး ... ဖုံးလႊမ္းသြားပါတယ္ ...

"ခန႔္ ... မငိုနဲ႔ေနာ္ ... ခန႔္ ... ဘာျဖစ္ခ်င္လဲ ... ဘာစားခ်င္လဲ ... တို႔ လုပ္ေပးမယ္ေနာ္"
"ကၽြန္ေတာ္ ... ေၾကာက္တယ္ ... အရမ္းေၾကာက္တယ္ ... ကၽြန္ေတာ့္မ်က္စိ မျမင္ရေတာ့ဘူး ... ဟီး ..."
"ခန႔္ရယ္ ... သိပ္မၾကာခင္ ျပန္ေကာင္းသြားမွာပါ ... ေနာ္ ... မငိုရဘူးေနာ္ ... တိတ္ ... တိတ္"

သီရိရဲ့ ... ႏွစ္သိမ့္စကားက ... ကၽြန္ေတာ္သာ ကေလးဆို ယုံလိုက္ပါ့မယ္ ... ဒါေပမယ့္ ... ကိုယ့္အနာကို ကိုယ္က ပိုသိတယ္ ... ကၽြန္ေတာ့္ မ်က္စိေလ ... ကၽြန္ေတာ့္မ်က္စိ ... ကန္းသြားၿပီဗ် ... ဟီး ...

"မကန္းပါဘူး ... ခန႔္ရယ္ ... မကန္းပါဘူး ... ျပန္ျမင္ရမွာပါ ..."
"ဟင့္အင္း ... ဟင့္အင္း ... မျမင္ရဘူး ... မျမင္ရေတာ့ဘူး ..."
"ျဖစ္ျဖစ္ခ်င္းမို႔ပါ ... ခန႔္ရယ္ ... စိတ္ကိုေလၽွာ့ေနာ္ ... ဘာမွမေၾကာက္နဲ႔ ... အနားမွာ တို႔ရွိတယ္ ... ဟုတ္ၿပီလား ..."
"ခြဲမသြားရဘူးေနာ္ ..."
"အင္းပါ ... အင္းပါ ... ခဏအိပ္လိုက္ေနာ္ ... ခန႔္ ... အရမ္း ေမာေနၿပီ ... အိပ္လိုက္ေနာ္ ... ဆရာဝန္ကေျပာတယ္ ... မ်က္စိအနာသက္သာေအာင္ ... မငိုရဘူးတဲ့ ..."
"မသြားပါနဲ႔ေနာ္ ..."
"အင္းပါ ... ခန႔္နားမွာ တခ်ိန္လုံး ရွိေနမယ္ ... ဟုတ္ၿပီ ... ခဏအိပ္လိုက္ ..."

အရမ္းငိုထားလို႔ ... ကၽြန္ေတာ့္မွာလည္း အားအင္ေတြလည္း မရွိေတာ့ဘူး ... အေမွာင္ရယ္ ... အလင္းရယ္ ... ဒါပဲေတြ႕ေနရေတာ့ ... ကၽြန္ေတာ္ေလ ... စိတ္ေတြ ... ေတာ္ေတာ္က်သြားတယ္ ... ဘာမွလည္း ... မသိခ်င္ေတာ့ဘူး ... ဘာမွလည္း မၾကားခ်င္ေတာ့ဘူး ... ေျပာသမၽွ အားေပးစကားေတြလည္း နားမေထာင္ခ်င္ေတာ့ဘူး ... ဆရာဝန္က ေဆးတလုံးလာထိုးေပးပါတယ္ ... သိပ္မၾကာဘူး ... ကၽြန္ေတာ္ အိပ္ေပ်ာ္သြားတယ္ ...  အိမ္မက္ထဲမွာ ... ေဖေဖရယ္ ... ေမေမရယ္ ... ကၽြန္ေတာ့္ကို ... လာၾကည့္တယ္ ... ၾကင္နာစြာနဲ႔ ... ေမေမက ကၽြန္ေတာ့္ ဆံပင္ေလးေတြကို သပ္ေပးတယ္ ... ေဖေဖက ကၽြန္ေတာ့္လက္ကို ကိုင္ၿပီး အားေပးတယ္ ... ေမေမ့ကိုေလ ... ကၽြန္ေတာ္ အရမ္း ဝမ္းနည္းတဲ့အေၾကာင္း ေျပာျပတယ္ ... ေမ့ေမ့ကို ဖက္ၿပီး ... ငိုတယ္ ... ရွိုက္ႀကီးတငင္ ငိုတယ္ ... ဟီး ... ေနာက္ေတာ့ ... သီရိေရာက္လာတယ္ ... သိပ္လွတဲ့ သီရိ ... ကၽြန္ေတာ့္ကို ဖက္ထားၿပီး ... သူလည္း အရမ္းငိုတယ္ ... သီရိကို ... အတင္းဖက္ထားေပမယ့္ ... သီရိက ... မီးခိုးလိုပဲ ... တေျဖးေျဖး ေပ်ာက္ကြယ္သြားတယ္ ... ကၽြန္ေတာ့္အိမ္မက္ထဲမွာ ... ေတြးမိတာက ... သီရိက သိပ္လွတယ္ ... ကၽြန္ေတာ္သာ ဒီလိုမျဖစ္ခဲ့ရင္ ... သီရိနဲ႔ ခ်စ္ခြင့္ရမယ့္ အနာဂတ္ေတြကို ... ကၽြန္ေတာ္ ျမင္ေနရတယ္ ... ဒါေပမယ့္ဗ်ာ ... ကၽြန္ေတာ္က ကန္းသြားၿပီဗ် ... တက္ကန္းသြားၿပီ ... အိမ္မက္ျဖစ္ပါေစလို႔ ... ဆုေတာင္းေနပါတယ္ ... ဒါေပမယ့္ဗ်ာ ... တကယ္ၾကဳံေတြ႕ေနရတဲ့ ... အျဖစ္အပ်က္မို႔ ... ကၽြန္ေတာ္ အရမ္းဝမ္းနည္းမိပါတယ္ ... ကၽြန္ေတာ္ေလ ... ဒီလိုဘဝမ်ိဳးနဲ႔ အသက္မရွင္ခ်င္ဘူး ... မနိုးေသာ အိပ္စက္ျခင္းမ်ိဳးနဲ႔ ... ဘဝကို အဆုံးသတ္လိုက္ခ်င္ပါတယ္ ...


ကၽြန္ေတာ္ တေရးနိုးလာတဲ့အခ်ိန္မွာ ... ကၽြန္ေတာ့္ ေျခဖ်ားလက္ဖ်ားေတြ ေအးေနတယ္ ... ေမွာင္မည္းေနတဲ့ ... ပတ္ဝန္းက်င္က ... ေအးစက္စက္ ... ကၽြန္ေတာ္ ဘယ္ကမၻာမ်ားေရာက္ေနတာလဲဗ်ာ ... ကၽြန္ေတာ္ ေသသြားၿပီလား ... ဟင့္အင္း ... မျဖစ္နိုင္ဘူး ... ကၽြန္ေတာ္ ကန္းေနတယ္ ... ဘာမွမျမင္ရဘူး ... ဟင္း ... ကၽြန္ေတာ့္မွာ ... အာ႐ုံစိုက္စရာ ... နားနဲ႔ ႏွာေခါင္းပဲ ရွိတယ္ ... အသံေတြက တိတ္ဆိတ္ေနတယ္ ... ကၽြန္ေတာ္ ဘယ္ေရာက္ေနတာလဲ ... သီရိ ... ယြန္းအိ ... ေအးျမတ္ ... ဘယ္မွာလဲဗ်ာ ... ဘႀကီးခန႔္ ... သူေရာ ... ကၽြန္ေတာ္ ေနမေကာင္းျဖစ္တာ သိရဲ့လား ... ကၽြန္ေတာ့္ကို စိတ္ဆိုးေနမလား ... ရန္ျဖစ္လို႔ေလ ... သူ႔တူက အကန္းျဖစ္သြားေတာ့ ... ေခၚခ်င္ပါ့အုံးမလား ... ဒိတ္ကနဲ စိုးထိတ္သြားတာက ... သီရိ ... ကၽြန္ေတာ့္ကို ... ဘယ္ခ်စ္ေတာ့မလဲေနာ္ ... ဒီလိုအကန္းတေယာက္ကို ... သိပ္လွတဲ့ သီရိက ဆက္ခ်စ္ပါ့မလား ... ခ်စ္နိုင္သည္ပဲထားပါအုံး ... သူ႔အေမက ... ဘေဘာတူမွာမဟုတ္ ... အေတြးေတြေၾကာင့္ ... ရင္ထဲမွာ ပိုလို႔ ပူေလာင္လာသည္ ... ဝမ္းနည္းစိတ္က ... ကၽြန္ေတာ္ရင္ေတြကို ... ပူေလာင္ေစသည္ ... အနားမွာက ... ဘယ္သူမွမရွိ ... ကၽြန္ေတာ္က ... ေဆး႐ုံမွာလား ... ဟုတ္ေသးဘူး ... ေဆး႐ုံမွာဆို ... အသံဗလံေတြ ၾကားေနရမယ္ ... ညဘက္ဆိုရင္ေတာင္မွ ... ေခ်ာင္းဆိုးသံေတြၾကားေနရမယ္ ... အထူးခန္းလိုမ်ိဳးထဲမွာလား ... ျဖစ္ေတာ့ျဖစ္နိုင္သည္ ... ေမြ႕ယာကို နမ္းၾကည့္သည္ ... မဟုတ္ ... ဘာေဆးနံ့မွမရ ... ေသခ်ာေလၽွာ္ဖြပ္ထားတဲ့ ... ဆပ္ျပာနံ့ေလးရသည္ ... ဟင္း ... ႏွာေခါင္းက အာ႐ုံခံတာလည္း ... ဘာမွမရွိ ...

နားေလးကို စြံ့ၾကည့္ေတာ့ ... ပထမ ဘာမွမၾကားရ ... ေနာက္မွ ... ညာဘက္နားမွာ ... အသက္ရႉသံတိုးတိုးေလး ... ၾကားမိသည္ ... သီရိလား ... မဟုတ္ဘူး ... ရွန္ပူအနံ့သင္းသင္းေလးက ... သီရိ အနံ့မဟုတ္ ... ခ်စ္ဦးသူရဲ့ အနံ့မ်ိဳးမဟုတ္ ... ကၽြန္ေတာ္သိသည္ ... ဒီအနံ့က ... မိန္းကေလးအနံ့ ... သူဘယ္သူလဲ ... လက္ကေလးနဲ႔ ေလၽွာက္စမ္းၾကည့္တယ္ ... အိကနဲ လုံးလုံးေလးကို ... ထိမိတယ္ ... ဟိုက္ ... ငါေတာ့ မွားကိုင္ၿပီနဲ႔တူတယ္ ... ဒါက ...ဒါက ... မိန္းကေလး တေယာက္ရဲ့ ... ရင္သားလား ... ဟုတ္ေသးဘူးနဲ႔တူတယ္ ... မိန္းကေလးတေယာက္က ... ဒီအတိုင္းခၽြတ္ထားမယ္ ... မထင္ ... ဒါဆို ... ငါကိုင္မိတာ ဘာလဲ ... စဥ္းစားၾကည့္သည္ ... မေျပာတတ္ဘူးဗ်ာ ... ဟင္း ... သက္ျပင္းကို ခပ္ျပင္းျပင္းခ်လိုက္သည္ ...

သိခ်င္တာ သိခြင့္မရေလ ... ပိုသိခ်င္တဲ့ စိတ္ေၾကာင့္ ... ခုနက ... အသားအိအိေလးကို ... ျပန္ကိုင္ၾကည့္သည္ ... အိကနဲ အထိအေတြ႕က ... ျဖန္းကနဲ ၾကက္သီးထေစသည္ ... ကၽြန္ေတာ့္လက္ေမာင္း တေလၽွာက္ ... ၾကက္သီးဘုေလးေတြ အတန္းလိုက္ေပၚလာသည္ ... ဟာကြာ ... ဘယ္သူလဲ ...

"ဘယ္သူလဲဟင္ ... သီရိလား"

ခပ္ဆတ္ဆတ္ေလး ... အုပ္ကိုင္ၿပီး ... လႈပ္ႏွိုးလိုက္သည္ ... အသားေလးက ... အိအိေလး ...

"ကိုခန႔္ ... နိုးလာၿပီလား ..."
"အင္း ... ေအးျမတ္လား ..."
"ဟုတ္ ... ေရေသာက္မလားဟင္ ... "
"ဟင့္အင္း ... ကၽြန္ေတာ္ ... ဘယ္ေရာက္ေနတာလဲဟင္ ..."
"ကိုခန႔္တို႔ ... အိမ္မွာ ..."
"ေအာ္"
"ကိုခန႔္ အိပ္ေပ်ာ္တာ ... တရက္ေလာက္ ရွိၿပီ ..."
"ဟုတ္လား ..."
"အင္း ... မေန႔က ေဆး႐ုံမွာ ... ေဆးထိုးလိုက္တာ မွတ္မိလား ..."
"မွတ္မိတယ္ ... ကၽြန္ေတာ့္မ်က္စိ ... ျပန္ေကာင္းပါ့မလားဟင္ ... အမွန္အတိုင္း ေျပာျပပါေနာ္ ..."
"ျပန္ေကာင္းမွာပါ ... ကိုခန႔္ရယ္ ..."

ေအးျမတ္အသံက သိပ္အားမရ ... ကၽြန္ေတာ္ သိပါတယ္ ... သြားၿပီဆိုတာ ...

"သီရိတို႔ေရာ ..."
"ျပန္သြားၾကၿပီ ... ျမတ္က ညအိပ္ေစာင့္ေပးေနတာ ..."
"ဟုတ္လား ... "
"ကိုခန႔္အိမ္ကို ျပန္ေခၚလာေတာ့ ... ကိုခန႔္က အိပ္ေပ်ာ္ေနတယ္ ... အိပ္ေဆးအရွိန္ မျပယ္ေသးလို႔နဲ႔တူတယ္ ..."
"ဟုတ္လား ... ကၽြန္ေတာ့္အိမ္ကို ဘယ္လိုသိတာလဲဟင္ ..."
"ေက်ာင္းသားေရးရာမွာ ... ျမတ္ သြားေမးထားတာ ..."
"တယ္ေတာ္ပါလား ... ျမတ္က ဉာဏ္အရမ္းေကာင္းတယ္ေနာ္"
"အင္း ... ဒီေလာက္လည္း မဟုတ္ပါဘူး ... ကိုခန႔္က တေယာက္ထဲေနတာလား ..."
"ဟင့္အင္း ... ဘႀကီးခန႔္နဲ႔ အတူေနတာ ... ေမေမတို႔က ... ဆုံးသြားၿပီ ..."

ေမေမတို႔ ... ဆုံးသြားၿပီ ဆိုတဲ့စကားကို ... ကၽြန္ေတာ္ မေျပာခ်င္ပါဘူး ... ဝမ္းနည္းစိတ္ေတြ တဖန္ျပန္ေပၚလာမွာစိုးလို႔ ... ေအးျမတ္ စကားေျပာင္းလိုက္သည္ ...

"ဘႀကီးခန႔္"
"ဟုတ္တယ္ေလ ... ဘႀကီးခန႔္ကို မေတြ႕ဘူးလား"
"ဟင့္အင္း ... ေတြ႕ဘူး ... ျမတ္တို႔က ... ကိုခန႔္ တေယာက္ထဲေနတယ္ထင္တာ ..."

တျခားဟာေတြ ေလၽွာက္ေမးသည္ ... ဟိုေကာင္ကို ... ေက်ာင္းက ဆရာေတြ လိုက္ရွာေနတဲ့အေၾကာင္း ... သီရိ အရမ္းငိုတဲ့အေၾကာင္း ... ယြန္းအိလည္း ... ငိုတဲ့အေၾကာင္း ... သီရိကို ... သူ႔အေမက ... ဒီအိမ္မွာလာေခၚတဲ့အေၾကာင္း ... နားေထာင္ေနရင္း ... ေအးျမတ္အသံက ... သီရိအေမကို သိပ္မေက်နပ္တဲ့ ေလသံမ်ိဳး ျဖစ္ေနသည္ ... ကၽြန္ေတာ္ စိတ္ပိုညစ္သြားမွာစိုးလို႔ ... တခုခု ဖုံးကြယ္ၿပီး ေျပာေနတဲ့အသံ ... မ်က္ႏွာကို ... မျမင္ရေတာ့ ... အသံတုန္ေနတာ ... စကားလႊဲတာ ... ကို ခန႔္မွန္းၾကည့္တာပါ ... အင္း ... ျဖစ္နိုင္ပါတယ္ေလ ... သီရိအေမက ... ရႈပ္ရႈပ္ရွက္ရွက္ေတြ ... မႀကိဳက္ဘူး ထင္ပါရဲ့ ... သူ႔သမီးအေခ်ာအလွကို ... ျပန္ေခၚသြားမွာေပါ့ ... ကၽြန္ေတာ္ မဲ့ျပဳံးျပဳံးေလး ... ျပဳံးလိုက္မိပါတယ္ ... ရင္ထဲမွာေတာ့ ဆစ္ကနဲ နာက်င္သြားသည္ ...

"ဘယ္ႏွစ္နာရီ ရွိၿပီလဲဟင္ ..."
"မနက္ ၂ နာရီ ... "
"ေအးျမတ္က ... ဘယ္မွာေနတာလဲဟင္ ..."
"ျမတ္က .. အမဝမ္းကြဲနဲ႔ ... ေနတာ ..."
"နယ္ကလား ..."
"အင္း ... ေတာင္တြင္းႀကီးဘက္က ..."
"ျမတ္ အခုဘယ္လိုအိပ္တာလဲဟင္ ..."
"ထိုင္ခုံေပၚမွာထိုင္ ... ခုတင္ေပၚမွာ ေမွာက္အိပ္ ..."
"အယ္ ... "
"မအယ္နဲ႔ေလ ... ခစ္ ခစ္ ... ျမတ္ အိပ္တတ္ပါတယ္ ... ကိုခန႔္ ဗိုက္ဆာေနၿပီလား ..."
"အင္း ... နည္းနည္းဆာတယ္ ..."
"မ်ားမ်ားဆာတယ္လုပ္ပါ ... တေန႔လုံးအိပ္ေနတာ ... ဗိုက္ဆာေရာေပါ့ ... ေခါက္ဆြဲျပဳတ္စားမလား ..."
"အင္း စားမယ္ ..."
"ခဏေစာင့္ေနာ္ ... သြားျပဳတ္လိုက္အုံးမယ္ ..."
"ဒီလိုဆို ... ေအးျမတ္ ... ပင္ပန္းပါတယ္ ... ေကာ္ဖီနဲ႔ မုန႔္နဲ႔ပဲ စားေတာ့မယ္ ... အားနာစရာႀကီး ..."
"ဟိတ္ ... အားနာမေနနဲ႔ ... သူငယ္ခ်င္းဆိုတာ ... တေယာက္ ဒုကၡေရာက္ရင္ ... တေယာက္က ေစာင့္ေရွာက္ရမယ့္ တာဝန္ရွိတယ္ ..."
"ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ... ေအးျမတ္ရယ္ ..."
"ေက်းဇူးတကယ္တင္ရင္ ... ျမတ္လို႔ေခၚ ... ေအးျမတ္ဆိုတဲ့ နာမည္ကို မႀကိဳက္ဘူး ..."
"ဟုတ္လား ... ေဆာရီး ... ျမတ္လို႔ပဲ ေခၚမယ္ေနာ္ ..."
"အိုေက ... ကိုခန႔္ ... ေကာ္ဖီမေသာက္နဲ႔ေနာ္ ... အိပ္မေပ်ာ္ပဲေနလိမ့္မယ္ ... အိုဗာတင္း ရွိလား ..."
"ေျပာတတ္ဘူး ... ေၾကာင္အိမ္ထဲမွာ ရွာၾကည့္လိုက္ေနာ္ ..."
"အင္း ... ခဏေစာင့္ ..."

ကၽြန္ေတာ္ ဒုကၡေရာက္တုန္း ... ကူညီေပးတဲ့ သူငယ္ခ်င္းရယ္ ... တကယ္ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ... ျမတ္သာ ... ညအိပ္မေစာင့္ေပးရင္ ... ကၽြန္ေတာ္ နိုးလာတုန္း ... ဘယ္ေရာက္ေနလို႔ေရာက္မွန္းသိမွာမဟုတ္ဘူး ... မ်က္စိအလင္း မရေတာ့တဲ့ အျဖစ္က ... ေတာ္ေတာ္ဆိုးပါတယ္ ... ဘာမွမျမင္ရေတာ့ ... အကုန္လုံး စမ္းတဝါးဝါး ... ေတာ္ေတာ္ စိတ္ဒုကၡေရာက္သည္ ... ကၽြန္ေတာ္ ဘဝကို ဘယ္လိုေရွ႕ဆက္ရမလဲဗ်ာ ... တေယာက္ေယာက္ အနားမွာမရွိရင္ ... မျဖစ္နိုင္ဘူးနဲ႔တူတယ္ ... ဒုကၡပါပဲ ... အေတြးေတြ ရႈပ္ရွက္ခတ္လာေတာ့ ... ေဇာေခၽြးကျပန္လာသည္ ... လူက ငိုခ်င္လာသည္ ... ငိုခ်ေတာ့မလို ျဖစ္တုန္း ... ျမတ္ အခန္းထဲ ျပန္ဝင္လာသည္ ...

"ေဟး ... ေယာက္်ားဆိုတာ မငိုရဘူးေလ ... စိတ္ကိုခိုင္ခိုင္ထားရမယ္ေနာ္ ... ကိုခန႔္ေနာ္ ... ငိုနဲ႔ ..."
"ျမတ္ ... ကၽြန္ေတာ္ေလ ... ကၽြန္ေတာ္ မျမင္ရေတာ့ဘူး ... ကန္းေနၿပီဗ် ..."
"ေရာ္ ... ခက္ေတာ့တာပဲ ... ခ်က္ခ်င္းေတာ့ ဘယ္ျပန္ျမင္ရအုံးမလဲ ... အနာက်က္တဲ့အခ်ိန္ေတာ့ ေစာင့္ရမွာေပါ့ ... ေတာင္ေတြးေျမာက္ေတြး ေလၽွာက္မေတြးနဲ႔ ... ဒီအခ်ိန္မွာ ... အေရးႀကီးတာ ... မ်က္စိအနာ ျမန္ျမန္က်က္ဖို႔ပဲ ... ကိုခန႔္ငိုရင္ ... အနာေတြ မက်က္ပဲေနလိမ့္မယ္ ... အို ... ေခၽြးေတြလည္း ... စိုရႊဲေနပါလား ..."
"အင္း ... အရမ္းအိုက္တယ္ ..."
"ဟုတ္ပါရဲ့ ... ေခါက္ဆြဲျပဳတ္ေလး ... စားလိုက္အုံးေနာ္ ... ၿပီးမွ အဝတ္လဲေပးမယ္ ..."

ေခါက္ဆြဲျပဳတ္အန႔ံေလးက ... ႏွာေခါင္းထဲကို ... ဝင္လာသည္ ... စားခ်င္လိုက္တာ ... ဗိုက္ကေတာ္ေတာ္ဆာလာသည္ ... ဗိုက္ကလည္း ... ေတာ္ေတာ္ အလိုက္မသိ ... ဂြီ ကနဲ ထျမည္သည္ ... ျမတ္ ... တခစ္ခစ္ရီတယ္ ...

"အရမ္းပူေသးတယ္ ... ကိုခန႔္ရဲ့ ... ခဏေလးေနာ္ ... ျမတ္ခြံ့ေကၽြးမယ္ ... ပါးစပ္ဟ ..."

အားနာလိုက္တာ ျမတ္ရယ္ ... ကၽြန္ေတာ့္ကို ၾကင္ၾကင္နာနာနဲ႔ ဂ႐ုတစိုက္ေကၽြးတာ ... ဒီတသက္ ေက်းဇူးမေမ့ပါဘူးဗ်ာ ... ကၽြန္ေတာ္ ငယ္ငယ္က ... ေမေမကၽြန္ေတာ့္ကို ... ထမင္းခြံ့ေကၽြးတာကို ... သတိရမိပါတယ္ ... အဲဒီလိုပဲ ... သားေရ ... ထမင္းစားမယ္ ... ပါးစပ္ဟ ဆိုၿပီးေကၽြးတာ ... ကၽြန္ေတာ္ ထမင္းစားလို႔ ... ပါးစပ္မွာ ေပေရေနရင္လည္း ... ေမေမက ... လက္သုတ္ပုဝါေလးနဲ႔ သုတ္ေပးပါတယ္ ... အခုလည္းၾကည့္ ... ကၽြန္ေတာ္စားတာ ... ပါးစပ္မွာ ေပသြားေတာ့ ... ျမတ္ ... တစ္ရႉးေလးနဲ႔ သုတ္ေပးတယ္ ... ၾကင္နာတတ္လိုက္တာ ... ျမတ္ရယ္ ... ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ... ကၽြန္ေတာ့္ဘဝ အေမွာင္က်ေနတုန္း ... အေမတေယာက္ အစားျပန္ရသလို ခံစားမိပါတယ္ ...

"စားလို႔ေကာင္းလား ..."
"အင္း ... အရမ္းေကာင္းတယ္ ... ျမတ္က ... လုပ္တတ္တယ္ေနာ္ ..."
"အဟဲ ... သိပ္မခ်ီးက်ဴးနဲ႔အုံး ... ျမတ္တို႔ ညီအမက ... ေခါက္ဆြဲျပဳတ္ပဲ ေန႔တိုင္းစားတာ ..."
"ဟုတ္လား"
"ဗိုက္မဝေသးဘူးမွတ္လား ... ေရာ့ ဒီမွာ ထပ္စားအုံး ..."
"ျမတ္ေရာ ... မစားဘူးလား ..."
"ရပါတယ္ ... ထပ္ျပဳတ္လိုက္မယ္ေလ ... "
"ဟင့္အင္း ... ဒီဟာကိုစား ... ကၽြန္ေတာ္ ခြံ့ေကၽြးမယ္ ..."
"ဟား ဟား ... တကယ္ ... ကိုခန႔္က ... ေကၽြးတတ္လို႔လား ..."
"အံမယ္ ... ေကၽြးတတ္တာေပါ့ ... ပန္းကန္ေပး ... ပါးစပ္ဟထားေနာ္ ..."

ကၽြန္ေတာ့္လက္ထဲက ... ေခါက္ဆြဲပန္းကန္ကို ... ခပ္ၿပီး ...  ျမတ္ ပါးစပ္ ရွိမယ့္ေနရာကို မွန္းၿပီး ... ဇြန္းကို ေရွ႕တိုးလိုက္သည္ ... ျမတ္က ... အလိုက္သိသည္ ... အမွန္က ... ပါးစပ္နဲ႔ ... ဇြန္းက ... တလြဲ ... သူက အတင္းလိုက္ၿပီး ... ပါးစပ္ဟကာ ... စားလိုက္သည္ ... ကၽြန္ေတာ္မ်က္စိမျမင္လို႔ ... အဆင္မေျပတာကို ... မသိေစခ်င္ ...

"ဟဲ ဟဲ ... ေကာင္းတယ္ ... ကိုခန႔္က ေတာ္တယ္ေနာ္ ... ေကၽြးတတ္တယ္ ..."
"ေကၽြးတတ္တာေပါ့ ... ျမတ္ကို ... ကၽြန္ေတာ္ ျမင္ရတယ္ ... "
"တကယ္လား ..."
"အင္း ..."

ကၽြန္ေတာ္  စိတ္ေပ်ာ္ေအာင္ ေနာက္ေျပာင္ေနေပမယ့္ ... ျမတ္ လိုက္ေျပာေနေပမယ့္ ... ကၽြန္ေတာ္လည္း သိပါတယ္ ...

"ပန္းကန္ေပးေတာ့ေနာ္ ... ျမတ္ဘာ့သာ ျမန္ျမန္စားလိုက္ေတာ့မယ္ ..."
"အင္း ..."

ျမတ္ ... ရွလြတ္ ရွလြတ္နဲ႔ ... အျမန္စားတယ္ ... ကၽြန္ေတာ္ၾကားပါတယ္ ... သူေတာ္ေတာ္ ဗိုက္ဆာေနတဲ့အသံ ... အားလုံးစားၿပီးေတာ့ ... ျမတ္က ... ကၽြန္ေတာ့္လက္ကို ဆြဲၿပီး ... ေရခ်ိဳးခန္းထဲ ေခၚသြားသည္ ... သြားတိုက္ဖို႔ ျပင္ေပးေတာ့ ... ကၽြန္ေတာ္သြားတိုက္လိုက္သည္ ... မ်က္စိမျမင္ေတာ့ ... အကုန္လုံး အလြဲလြဲ အေခ်ာ္ေခ်ာ္ ... ေန႔စဥ္လုပ္ေနက် ကိစႆစေလးေတြကလည္း ... အဆင္မေၿပ ... ဟိုေခ်ာ္ ဒီေခ်ာ္နဲ႔ ... ဒုကၡပါပဲဗ်ာ ... ေတာ္ေသးသည္ ... ျမတ္က ကူလုပ္ေပးသည္ ... အဝတ္လဲေတာ့ ... ကၽြန္ေတာ္ ရွက္လိုက္တာဗ်ာ ... အေပၚအက်ီလဲေတာ့ ... ကိစၥမရွိဘူး ... ေအာက္က ပုဆိုးလဲေတာ့ ... ဒုကၡပါပဲဗ်ာ ... မိန္းကေလး တေယာက္ရဲ့ အေရွ႕မွာ ... ပုဆိုးလဲရမွာ ... အဆင္ေျပရင္ ေကာင္းရဲ့ ... ကို႔ယို႔ကားယား ျဖစ္ရင္ ... ရွက္စရာႀကီးဗ်ာ ...

"ဟိတ္ ... ပုဆိုးလဲအုံးေလ ..."

"အဟဲ ... ျမတ္ ဟိုဘက္လွည့္ေန ..."

"ေအာင္ျမတ္ေလး ... ကိုလူပ်ိဳရဲ့ ... ျမတ္ကမရွက္ရဘူး ... သူက ရွက္ေနတယ္ ... အင္းပါ ... လွည့္လိုက္ၿပီ ... လဲေတာ့ ... ခစ္ ... ခစ္ ..."



ကၽြန္ေတာ္ ပုဆိုးကို ... ျမန္ျမန္လဲလိုက္သည္ ... ေတာ္ေသးတယ္ ... အဆင္ေခ်ာလို႔ ...



"ရၿပီလား ..."

"အင္း ရၿပီ ..."

"တယ္ဟုတ္ပါလား ... ဝတ္တတ္သားပဲ ..."



ဟဲ ဟဲ ... ကၽြန္ေတာ္ ရီလိုက္မိသည္ ... ျမတ္ရဲ့ ... အားေပးစကားေျပာပုံေလးကို ... ကၽြန္ေတာ္ အသိအမွတ္ ျပဳလိုက္ပါတယ္ ... သူက ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ေလး ေပ်ာ္ေစခ်င္သည္ ထင္ပါရဲ့ ... ယုံၾကည္မႈကို ျပန္လည္တည္ေဆာက္ေပးေနတဲ့ ... ျမတ္က ... ကၽြန္ေတာ့္ရဲ့ ... မီးအိမ္ရွင္မေလးလား ... ကၽြန္ေတာ္ မ်က္စိမျမင္ရတာ ... ခဏေလာက္ ေမ့သြားသည္ ...



"ကိုခန႔္... အိပ္ေတာ့ေနာ္ ... ၃ နာရီေတာင္ထိုးေတာ့မယ္ ..."

"အင္း ... ျမတ္ေရာ ဘယ္မွာအိပ္မွာလဲ ..."

"ခုနကလိုအိပ္မယ္ေလ ...

"ဟင့္အင္း ... အဲလို မအိပ္နဲ႔ ..."

"အဲလို မအိပ္ရင္ ဘယ္လိုအိပ္ရမွာလဲ ..."

"ကၽြန္ေတာ့္ေဘးမွာလာအိပ္ ..."

"ရွင္ ..."

"ျမတ္ေနာ္ ... တျခား ဘာစိတ္မွမေတြးနဲ႔ ... ျမတ္ကို ... မွဲ႕တစ္ေပါက္ မစြန္းေစရဘူး ... ဟုတ္ၿပီလား"

"အဲလိုလဲ မဟုတ္ပါဘူး ... ကိုခန႔္ကို ယုံပါတယ္ ..."

"အံဆြဲထဲမွာ ဓါးတစ္ေခ်ာင္းရွိတယ္ ... ကၽြန္ေတာ္ ... တခုခု ... ျမတ္ကိုအတင္းလုပ္ရင္ ... ထိုးသာ ထိုးလိုက္ ... ဟုတ္ၿပီလား ..."

"အင္း ..."

"ဒါဆိုလာအိပ္လာ ..."



ကၽြန္ေတာ္ မျမင္ရေပမယ့္ ... စာနာေပးနိုင္ပါတယ္ ... ညအိပ္လာေစာင့္ေပးတဲ့ ျမတ္က ... ခုတင္ေဘးမွာ ထိုင္လ်က္အိပ္တာ ... ဘယ္လိုလုပ္အဆင္ေျပမွာလဲ ... ကၽြန္ေတာ့္ ခုတင္က ... တေယာက္ ကုတင္ ... ဒါေပမယ့္ ...က်ယ္ပါတယ္ ... ကၽြန္ေတာ္ ဟိုဘက္ကပ္အိပ္ရင္ ... ျမတ္ ေကာင္းေကာင္းအိပ္လို႔ရတယ္ ... ကၽြန္ေတာ္ ဟိုဘက္ေရႊ႕ၿပီး ... အိပ္ေတာ့ ... ျမတ္က ... ေဘးနားမွာလာအိပ္သည္ ... တကယ္ပါ ... ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ထဲမွာ ... ဟိုုလိုလို ဒီလိုလို ျဖစ္ခ်င္ေပမယ့္ ... အတင္းတားျမစ္လိုက္ပါတယ္ ... မေကာင္းဘူးေလ ... ကိုယ့္ကို ေစတနာနဲ႔ လာေစာင့္ေပးတဲ့ ... သူငယ္ခ်င္းကို ... မညစ္ပတ္ခ်င္ဘူး ... စိတ္ယုတ္ေတြနဲ႔ ... မႀကံစည္ခ်င္ဘူး ... ေက်းဇူးကန္းတဲ့ေကာင္ မျဖစ္ခ်င္ပါဘူး ... ကၽြန္ေတာ္ ... ေတာေတြး ေတာင္ေတြးနဲ႔ ... ေမွးကနဲ ျဖစ္သြားေတာ့မယ့္အခ်ိန္မွာ ... ျမတ္ဆီက ... သက္ျပင္းေလး ... ခိုးခ်သံ ... ကၽြန္ေတာ့္နားနဲ႔ ဆတ္ဆတ္ ၾကားလိုက္ပါတယ္ ... ျမတ္လည္း ရင္ခုန္ေနတယ္ ထင္ပါရဲ့ ... ကၽြန္ေတာ္ ဇာတ္လမ္းစလိုက္ရင္ ... ခ်စ္ဇာတ္လမ္းေတြ ျဖစ္လာလိမ့္မယ္ ထင္ပါတယ္ ... ဒါေပမယ့္ ... ကၽြန္ေတာ္ မလုပ္ရက္ဘူးဗ်ာ ... ကၽြန္ေတာ့္လို ... မ်က္မျမင္တေယာက္ဘဝထဲ ... ျဖဴျဖဴစင္စင္ သူငယ္ခ်င္းေလးကို ... ဆြဲမသြင္းခ်င္ပါဘူး ...



ေမွးကနဲ အိပ္ေပ်ာ္သြားရင္း ... တီတီ တီတီနဲ႔ ... ႏွိုးစက္သံေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ နိုးလာပါတယ္ ... ၅ နာရီ ထိုးၿပီ ... မေန႔က ... ဒီအခ်ိန္မွာ ... ကၽြန္ေတာ္ ... သီရိကို ႀကိဳဖို႔ ... အိမ္ကေန စထြက္တဲ့ အခ်ိန္ေပါ့ ... ဟင္း ... ပထမဆုံး သတိထားမိတာက ... ျမတ္ ... ကၽြန္ေတာ့္ရင္ဘတ္ေပၚကို ... လက္ေလးတင္ၿပီး ... ကၽြန္ေတာ့္ကို ဖက္ထားပါတယ္ ... ျမတ္ရဲ့ ... ရင္ႏွစ္မႊာက ... ကၽြန္ေတာ့္ ညာဘက္ခါးကို ... ကပ္ထားသလို ျဖစ္ေနေတာ့ ... ဟင္း ... ေႏြးပါသည္ ... အိပါသည္ ... အတြင္းကအခုအခံေတြ ရွိေပမယ့္ ... ျမတ္ရဲ့ ရင္ေငြ႕က ေႏြးေႏြးေလး ... သူ႔ႏွာေခါင္းက ... ရႉထုတ္လိုက္တဲ့ ... ေလပူေလးကလည္း .. ကၽြန္ေတာ့္ ပုခုံးကို ... ေႏြးကနဲ ေႏြးကနဲ ... ျဖစ္သြားေစသည္ ... ေအာ္ ... သနားပါတယ္ ... ျမတ္ရယ္ ... ကၽြန္ေတာ့္ကို ... လာေစာင့္ေပးတာ ... ေတာ္ေတာ္ အိပ္ေရးပ်က္ရွာတယ္နဲ႔ တူတယ္ ... အခန္းေလးက ... နည္းနည္းေအးေတာ့ ... ေႏြးေအာင္ ကၽြန္ေတာ့္ကို ဖက္ထားသလားမသိ ... စိတ္ထဲမွာ ျဖဴျဖဴစင္စင္ထားေပမယ့္ ... ေသြးမေတာ္ သားမစပ္ ... အဖိုနဲ႔အမ ... ဖက္အိပ္ေတာ့ ... ကၽြန္ေတာ့္ စိတ္ေလးက ... ဟိုဘက္ဒီဘက္ ... ယိမ္းယိုင္စ ျပဳလာပါသည္ ... ကၽြန္ေတာ္ ေခါင္းေလးကို ေစာင္းၿပီး ... ျမတ္ ႏွဖူးေလးကို ... တခ်က္နမ္းလိုက္ပါတယ္ ... ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိ ... ကၽြန္ေတာ္ ... ျမတ္ကို နမ္းၾကည့္ခ်င္သည္ ... ခ်စ္တာလား ... ဟင့္အင္း ... မေျပာတတ္ဘူး ... ကၽြန္ေတာ္ ခ်စ္တာ သီရိလို႔ထင္သည္ ... ဒါျဖင့္ ... ဘာလို႔နမ္းတာလဲ ... ျမတ္နိုးတာ ... ဟုတ္တယ္ ... ျမတ္နိုးတာ ... ဒုကၡေရာက္တဲ့အခ်ိန္မွာ ... လာကူညီေပးတာ ... ေႏြးေထြးမႈေပးတာ ... ကၽြန္ေတာ့္အေမလိုပါပဲ ... ရင္ထဲက ... ျမတ္နိုးစိတ္ေၾကာင့္ ... ဖြဖြေလး ... နမ္းလိုက္ပါတယ္ ...



ဒီအခ်ိန္ထိ ... ျမတ္မနိုးေသး ... အိပ္ေရးပ်က္ေတာ့ ... ႏွစ္ႏွစ္ခ်ိဳက္ခ်ိဳက္ အိပ္ေပ်ာ္ေနတယ္နဲ႔ တူတယ္ ... ကၽြန္ေတာ္ေလ ... ေနာက္ထပ္ အနမ္းတပြင့္ ထပ္ေခၽြလိုက္တယ္ ... အဲဒီမွာ ကၽြန္ေတာ္ ဒုကႆခေရာက္တာပဲ ...

"ကိုခန႔္ ... ျမတ္ကို ဘာလို႔နမ္းတာလဲဟင္ ..."

ဟိုက္ ... သြားၿပီ ... ျမတ္ ... မအိပ္ဘူး ... နိုးေနတယ္ ... မ်က္စိမျမင္ရတာ ... ေတာ္ေတာ္ဆိုးတယ္ဗ်ာ ... ကိုယ့္အေတြးနဲ႔ကိုယ္ ျမတ္ အိပ္ေနမယ္ထင္တာ ...

"ဟိုေလ ... ျမတ္ကို အရမ္းေက်းဇူးတင္လို႔ပါ ..."
"ေက်းဇူးတင္ရင္ ... နမ္းေရာလား ..."
"ကၽြန္ေတာ္ ဒုကႆခေရာက္ေနတုန္း ... ကၽြန္ေတာ့္အေမ အစားျပန္ရသလို ... ခံစားရတယ္ ... စိတ္မရွိပါနဲ႔ေနာ္ ... ကၽြန္ေတာ္က စိတ္ယုတ္နဲ႔ ... နမ္းတာဟုတ္ပါဘူး ... ျမတ္နိုးလို႔ နမ္းတာ ..."
"ဟြန႔္ ... ေတာ္ပါ ... စကားတတ္တိုင္း ..."
"စိတ္ရင္းနဲ႔ ေျပာတာပါ ျမတ္ရယ္ ... ျမတ္မယုံရင္ ... "
"ဟုတ္ပါၿပီ ... ညာတာပါေတးနဲ႔ ... သီရိကိုေရာ နမ္းေသးလားဟင္"
"နမ္းတယ္ ... ဟိုေန႔က ... ေက်ာင္းလာတုန္းက ..."
"ဟယ္ ... လူဆိုးပဲ ..."

သီရိကို ခ်စ္ခဲ့မိပါသည္ ... သီရိကလည္း ျပန္ခ်စ္ခြင့္ေပးပါသည္ ... သိပ္လွတဲ့ သီရိကို ... အနမ္းပြင့္ေတြ ေခၽြခဲ့တဲ့ ... ကၽြန္ေတာ္က လူဆိုးလားဗ်ာ ... အခုေတာ့ ... အခုေတာ့ ... ကၽြန္ေတာ္ မ်က္စိ မျမင္ရေတာ့ဘူး ... သီရိနဲ႔ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ႀကီး ေရႊလည္တြဲခြင့္က ... ေဝးကြာလို႔သြားၿပီထင္ပါရဲ့ ... ကၽြန္ေတာ္ ျမတ္ကို ... စကားေတြ ျပန္မေျပာနိုင္ေတာ့ဘူး ... ျမတ္လည္း ရိပ္မိတယ္ ထင္ပါတယ္ ... စကားလႊဲသြားတယ္ ...

"ကိုခန႔္ ... ျမတ္ ... အိမ္ ခဏျပန္လိုက္အုံးမယ္ေနာ္ ..."
"အင္း ..."
"ေရသန႔္ဘူး ... မုန႔္ အကုန္လုံး စားပြဲေပၚမွာ သိလား ... "
"အင္း ..."
"သြားၿပီေနာ္ ... "

ျမတ္ ထြက္သြားၿပီး ... အိမ္ေလးက တိတ္ဆိတ္သြားပါတယ္ ... ကၽြန္ေတာ္လည္း ... လုပ္စရာမရွိတာနဲ႔ ... ျပန္အိပ္လိုက္တယ္ ... ဘာမွလည္း မေတြးခ်င္ေတာ့ဘူး ... ဘာမွလည္း ... မစဥ္းစားခ်င္ေတာ့ဘူး ... ကၽြန္ေတာ့္ရဲ့ အနာဂတ္ေတြ ေပ်ာက္ဆုံးသြားၿပီေလ ... ကၽြန္ေတာ္ အိပ္ရာထဲမွာ လွဲေနတုန္း ... တေယာက္ေယာက္ အနားကပ္လာတယ္ ... ဘယ္သူလဲ ... ေျခသံက ဖြဖြေလး ...

"သား ... ဘယ္လိုေနေသးလဲ ... ေနေကာင္းရဲ့လား"
"ဘႀကီးခန႔္ ..."

ဘႀကီးခန႔္အသံ ၾကားလိုက္ရေတာ့ ... ကၽြန္ေတာ္ အရမ္းအားတက္သြားမိပါတယ္ ... ဘာေၾကာင့္မွန္းေတာ့ မသိ ... ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ထဲမွာ ... အားရွိသြားသည္ ...


"မငိုရဘူးေနာ္ ... အားတင္းထား ... သား သူငယ္ခ်င္း ေျပာျပလို႔ ... ဘႀကီး အားလုံး သိၿပီးသြားၿပီ ... "
"ဘႀကီး ... ကၽြန္ေတာ့္မ်က္စိေလ ... မျမင္ရေတာ့ဘူး ... သိလား ..."
"ျပန္ျမင္ရမွာေပါ့ သားရယ္ ... စိတ္မေလာရဘူး ... ဆရာဝန္ေတြ ကုလို႔မရလို႔ ... လက္ေလ်ာ့သြားရင္ေတာင္မွ ... ဘႀကီးခန႔္ ကုေပးမွာေပါ့ ..."
"တကယ္လားဟင္ ... ဘႀကီးခန႔္ ... ကၽြန္ေတာ္ တကယ္ျပန္ျမင္ရမွာေပါ့ေနာ္ ..."
"ဟား ဟား ... ငါ့သားကိုယ္မွာ ... အပ်ိဳနံ့ေလးက ... စြဲေနျပန္ၿပီ ... Aphrodite မေလးေတာ့ မဟုတ္ဘူး ... မွတ္လား"
"သီရိေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး ... ေအးျမတ္လွိုင္ပါ ... ခုနက တေယာက္ေလ ..."
"ေအး ... အဲဒီတေယာက္ကိုေတာ့ ... ငါေတာ္ေတာ္သေဘာက်တယ္ ... သားနဲ႔ဆို ... ေတာ္ေတာ္လိုက္တယ္ ..."
"ဗ်ာ ..."
"မဗ်ာနဲ႔ ... သူ႔ရဲ့ ဉာဏ္ရည္ဉာဏ္ေသြးက အရမ္းေကာင္းတယ္ ... မ်က္လုံးေလးကို ေတာက္ေနတာပဲ ... စိတ္ထားလဲ အရမ္းလွတယ္ ... ဘႀကီးခန႔္ေျပာတာယုံ ... ဒီမိန္းကေလးက ... မင္းဘဝရဲ့ ... အလင္းၿပ မီးအိမ္ေလး ျဖစ္လာလိမ့္မယ္ ..."
"ဒါေပမယ့္ ဘႀကီးခန႔္ရယ္ ... ကၽြန္ေတာ္ခ်စ္တာ ... သီရိေလ ..."
"ဟား ဟား ... ေအးပါကြာ ... သား သေဘာ ... သားသေဘာ ... ေရမိုးခ်ိဳးအုံး ... စိတ္ကို ၾကည္ၾကည္လင္ျဖစ္ေအာင္ထား ... ဟုတ္ၿပီလား ..."

ဒီေန႔ ... သီရိမလာဘူး ... ယြန္းအိလာတယ္ ... အားေပးတယ္ ... ရီသံေလး တခစ္ခစ္က ... ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ေတြကို ေပ်ာ္ေစတယ္ .. မ်က္စိမျမင္တာကို ခဏေလာက္ေမ့သြားတယ္ ... ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ... ယြန္းအိ ...

ယြန္းအိလည္း ... ျမတ္နဲ႔ အတူတူ လာတယ္ ... အားေပးတယ္ ... တီတီတာတာ ... နဲ႔ စတယ္ ... ေနာက္တယ္ ... ကၽြန္ေတာ္ စိတ္ေပ်ာ္ေအာင္လို႔ ... ဂိမ္းေတြ ကစားၾကတယ္ ... ေပ်ာ္မိပါတယ္ ... ယြန္းအိနဲ႔ ျမတ္တို႔ရဲ့ ... ေႏြးေထြးမႈက ... ကၽြန္ေတာ္ တသက္မေမ့ပါဘူး ... ယြန္းအိက ဒိုးဆက္ေလးေတြယူလာတယ္ ... ေမွာက္ထားတဲ့ ဖဲကို မွန္ေအာင္ေျပာရတယ္ ... ေျပာလို႔မွန္ရင္ ... ဆရာလို႔ ေခၚရမယ္ ... မွားရင္ ... ဂလိထိုးခံရမယ္ ... ဘယ္လိုလဲ ကစားမလားတဲ့ ... ယြန္းအိ ... စမွန္းတယ္ ... ၆း၁ ... မွားတယ္ ... ၂း၄ ... ဘာမွမဆိုင္ဘူး ... ျမတ္နဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ ... ယြန္းအိကို ကလိ ဝိုင္းထိုးတယ္ ... ယြန္းအိ ... ရီလိုက္တာ တခစ္ခစ္နဲ႔ ... ေနာက္တလွည့္ ... ျမတ္ အလွည့္ ... သူလည္း မွန္ဘူး ... တဟားဟားနဲ႔ ... ရီေရာ ... ကလိထိုးေတာ့ ... ျမတ္က ပိုယားတတ္တယ္ ... ဟင္း ... အပ်ိဳေလးခါးတို႔ေတာ့ ... အိအိေလးေတြနဲ႔ ... ထိမိပါတယ္ ... အေတြ႕အထိက စိတ္လႈပ္ရွားဖို႔ေကာင္းတယ္ ... ကၽြန္ေတာ္ မ်က္စိမျမင္တာကို ေမ့သြားတယ္ ... ခဏေပါ့ ...

ကၽြန္ေတာ္ ေမၽွာ္ေနတာက ... သီရီ ... တရက္လည္း မလာ ... ႏွစ္ရက္လည္း မလာ ... ျမတ္ေျပာတာေတာ့ ... သိပ္ပုံစံမက် ... ေက်ာင္းလည္းမလာဘူး ... သူ႔အေမမ်ား မလႊတ္ေတာ့တာလား ... ျဖစ္နိုင္တယ္ ... သူ႔သမီး တာဝန္ယူရမွာစိုးလို႔လား ... ဟင့္အင္း ... ယူပါမယ္ဆိုရင္ေတာင္ ... မယူဘူး ... နစ္နာတာက ကၽြန္ေတာ္ေလ ... သူ႔ေၾကာင့္ ရန္ထျဖစ္တယ္ ... မ်က္စိကန္းတယ္ ... ဒါေပမယ့္ ... ကၽြန္ေတာ္ သီရိကိုခ်စ္တယ္ ... ကၽြန္ေတာ့္ ေၾကာင့္ သူ႔ဘဝ မနစ္ေစခ်င္ဘူး ... ဝန္မပိေစခ်င္ဘူး ... ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းမ်ားနဲ႔ ... သူ႔ကို ျမင္ခ်င္တယ္ ... ဒါကၽြန္ေတာ့္ ဆႏၵ ... ဒါေပမယ့္ ... ရင္ထဲမွာ ... ပန္းႏုေရာင္ ႏႈတ္ခမ္းေလးကို ... သတိရတယ္ .... အပ်ိဳနံ့ေလး သင္းေနတဲ့ ...  သီရိပါးျပင္ေလးကို သတိရတယ္ ... ခ်စ္ပါတယ္ ... သိပ္လွတဲ့ ... သီရိသာ အနားမွာရွိရင္ ... ေပြ႕ဖက္ထားခ်င္တယ္ ... ဒါေပမယ့္ဗ်ာ ... မျဖစ္နိုင္ေတာ့ပါဘူး ... ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ သီရိ ... ခ်စ္ျခင္းဟာ ... တခန္းရပ္သြားၿပီ ...

ျမတ္ ... ညေနတိုင္း ေက်ာင္းကေန လာတယ္ ... တခုခု ယူလာတယ္ ... ကၽြန္ေတာ့္ကို ေကၽြးတယ္ ... ခြံ့ေကၽြးတယ္ ... သူလည္းစားတယ္ ... ေပ်ာ္ပါတယ္ ... ၾကင္နာျခင္း ... ေႏြးေထြးျခင္းေတြ ... ေပးကမ္းေနတဲ့ ... သူငယ္ခ်င္းကို အရမ္းေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ... ဘႀကီးခန႔္က ... ယိုးဒယားေခၚသြားဖို႔ ဗီဇာကိစၥေတြ လုပ္ေနတယ္ ... ျမတ္က အိမ္ေစာင့္ေပးပါတယ္ ... အိမ္ကို ဧည့္သည္လာတာ မႀကိဳက္တဲ့ ဘႀကီးခန႔္ ... ျမတ္ကိုက်ေတာ့ ... လိုလိုခ်င္ခ်င္ ... ေခၚပါတယ္ ... သမီး ... သမီးနဲ႔ ... ဒီလိုနဲ႔ ... တပတ္ေက်ာ္သြားတယ္ ... ျမတ္နဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္ၾကားက ... သံေယာဇဥ္ေလးက ... တိုးလာတယ္ ... အျဖဴေရာင္ စည္းေလးက ... ပါးလာတယ္ ... ေမွာင္မဲေနတဲ့ ဘဝထဲ မလာပါနဲ႔ဗ်ာ ... တကယ္ပါ မေခၚရက္ပါဘူး ...

တခါတေလ ... ကၽြန္ေတာ္ ငိုမိတယ္ ... စိတ္ဓါတ္က်တယ္ ... ဒီလို မျမင္ရတဲ့ဘဝမွာ ေနခ်င္ဘူး ... အရမ္းငိုတယ္ ... ပထမေတာ့ ... ျမတ္လည္း ... အားေပးပါတယ္ ... ေနာက္ေတာ့ ... သူလည္း ငိုတယ္ ... ကၽြန္ေတာ့္ကို ... သူ ဖက္ထားတယ္ ... ဝမ္းနည္းမႈေတြကို ... သူ႔ရင္ခြင္ထဲမွာ .. ေျပေလ်ာ့ေစတယ္ ... အိထြားတဲ့ သီရိ ရင္ခြင္နဲ႔ေတာ့ မတူဘူး ... ျမတ္လည္း ရင္သားဆိုင္ခဲေလးက ... ရွိသင့္သေလာက္ ... ရွိပါတယ္ ... သူ႔ရင္ခြင္က ... ေႏြးတယ္ ... ဒါေပမယ့္ ... ရင္ကို ေအးေစတယ္ ... အပူေတြကို ေလ်ာ့သြားေစတယ္ ... ကၽြန္ေတာ္ အရမ္းငိုမိေလ ... ကၽြန္ေတာ့္ကို အတင္းဖက္ထားေလပဲ ... သူလည္း သိပါတယ္ ... ကၽြန္ေတာ္ ျပန္မျမင္ရေတာ့ဘူးဆိုတာ ...

တေန႔ေတာ့ ... ကၽြန္ေတာ့္ဘဝထဲကို ... သူ ဝင္လာပါတယ္ ... ကၽြန္ေတာ္ အတင္းေခၚတ ... အဲဒီေန႔က ၾကာသပေတးေန႔ ... ဘႀကီးခန႔္က ... ဗီဇာကိစႆစသြားေမးတယ္ ... ျမတ္ ေရာက္လာတယ္ ... ကၽြန္ေတာ့္ အခန္းကို ရွင္းေပးတယ္ ... ေရဒီယိုေလး ဖြင့္ေပးတယ္ ... ဒီေန႔ သီခ်င္းေတြ ေကာင္းတယ္တဲ့ ... အိပ္ယာခင္းေတြ လဲေပးတယ္ ... ေနာက္ေတာ့ တကိုယ္လုံး ကပ္ေစးေစးျဖစ္ေနလို႔ ... သူ ေရခ်ိဳးတယ္ ... ကၽြန္ေတာ္ ေရဒီယိုက ... ထူးအိမ္သင္ သီခ်င္းေလးကို ... နားေထာင္ေနတယ္ ...

ေျပာင္းလဲတက္တဲ့ ... မင္းကို ...
ဒို႔ဘယ္လိုမွ ... နားမလည္ ...
ၾကင္နာတတ္ေသာ ... အညိဳေရာင္မ်က္ဝန္းမ်ား ...
စိမ္းကားေလရဲ့ ...
ႏွလုံးသားအိမ္ကို ဓားနဲ႔ မႊန္းေနတဲ့ စကားေလးေတြ ...
ကိုယ့္ရင္ထဲမွာ ပဲ့တင္ထပ္ေနတယ္ အျမဲပဲ...။

ခ်စ္တက္လြန္းတဲ့ ... စိတ္ေတြ ...
(အိုး)တကယ္ကိုေၾကကြဲဲေန ...
သာယာခ်ိဳၿမိန္ခဲ့ေသာ ... အနီေရာင္ႏႈတ္ခမ္းမ်ား ...
ခါးသက္ေလရဲ့ ...
ေမ့မရနိုင္ေအာင္ ... စြဲလမ္းမိေနတဲ့ ... အျပဳံးေလးေတြ ...
ကိုယ့္ရင္ထဲမွာ ညစဥ္အိပ္မက္ေပး...။

ေမွာင္ေနမယ့္ ... ကိုယ့္ရဲ့ကမၻာမွာ ... မင္းမရွိခဲ့ရင္ေလ ...
ၾကင္နာသူ ... ကိုယ့္ဘဝအလင္းတန္းေလး ...
ဘယ္ဆီကို ေရာက္ေနၿပီလဲ ...
အိုးဝိုး... အိုးဝိုး

စိမ္း ရက္ ေလ အား

စိမ္း ရက္ ေလ အား

စိမ္း ရက္ ေလ အား


ဒီသီခ်င္းေလးကို နားေထာင္ၿပီး ... ကၽြန္ေတာ္ ... ငိုတယ္ ... အရမ္းငိုတယ္ ... သီရိနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ကၽြန္ေတာ့္ခံစားခ်က္ေတြက ... သီခ်င္းထဲကလို ျဖစ္ေနၿပီလား ... ျမတ္ ေရခ်ိဳးၿပီး ျပန္ထြက္လာေတာ့ ... ကၽြန္ေတာ့္ကိုၾကည့္ၿပီး ... ဝမ္းနည္းသြားတယ္ ... ကၽြန္ေတာ့္ကို ေခ်ာ့တယ္ ... ကၽြန္ေတာ့္ကို သူ႔ရင္ခြင္ထဲမွာ ဖြက္ထားၿပီး ႏွစ္သိမ့္တယ္ ... စကားေတြ ေလၽွာက္ေျပာတယ္ ... ကၽြန္ေတာ္ ငိုတာ ေလ်ာ့သြားတယ္ ... ေႏြးေထြးတဲ့ ျမတ္ရင္ခြင္ထဲမွာ ... ကၽြန္ေတာ္ တသက္လုံး ေနလိုက္ခ်င္ပါတယ္ ... ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ေတြ ယိမ္းယိုင္ေနတယ္ ... ျမတ္ရဲ့ အၾကင္နာေတြ ... ကၽြန္ေတာ့္ ႏွလုံးသားကို စီးဆင္းေနတယ္ ... ကၽြန္ေတာ္သိပါတယ္ ... ၾကင္နာတတ္တဲ့ ျမတ္ကို ... ကၽြန္ေတာ္ ခ်စ္တယ္ ...

"ကိုခန႔္ ... ႏႈတ္ခမ္းေမႊးေတြ ရွည္ေနၿပီေနာ္ ... ျမတ္ ရိပ္ေပးမယ္ ..."

ကၽြန္ေတာ့္ကို မုတ္ဆိတ္ေမႊးေတြ ရိပ္ေပးတယ္ ... ျမတ္က ... ကၽြန္ေတာ့္ကို ထိုင္ခိုင္းၿပီး ...မ်က္ႏွာေမာ့ခိုင္းတယ္ ... သူက မတ္တပ္ရပ္ၿပီး ... ရိပ္ေပးတယ္ ... သူရိုးသားေပမယ့္ ... ကၽြန္ေတာ္ မရိုးသားေတာ့ဘူး ... ေအးေအးေလးနဲ႔ ေမႊးေနတဲ့ ... အပ်ိဳနံ့ေလးကို ... ကၽြန္ေတာ္ ရႉၾကည့္တယ္ ... ႏူးညံ့တယ္ ... လတ္ဆတ္တယ္ ... ေျဖးေျဖးေလးနဲ႔ ... ကၽြန္ေတာ့္ ေသြးေတြ ဆူလာတယ္ ... ပန္းအိအိေတာင္ကုန္းေလးက ... ကၽြန္ေတာ့္ႏွာေခါင္းေရွ႕မွာ ... ဟိုလိုလိုဒီလိုလို ... ေရြ႕ေနတယ္ ... ျမတ္ကို ... နမ္းၾကည့္ခ်င္တယ္ ... ဖက္ထားၾကည့္ခ်င္တယ္ ... ျမတ္ရဲ့ အတြင္း ပစႆစည္းေလးေတြကို ... ကိုင္ၾကည့္ခ်င္တယ္ ... ျမတ္ ကၽြန္ေတာ့္ ေမးေစ့ေလးကို ကိုင္ၿပီး ရိပ္ေပးတယ္ ... ကၽြန္ေတာ္ ရင္ေတြ ခုန္လာတယ္ ... ကၽြန္ေတာ့္လက္က ... သူ႔ခါးကို ကိုင္လိုက္တယ္ ...

"ကိုခန႔္ေနာ္ ... ဟြန႔္ ..."

ျမတ္ ေလသံက ... ျငင္းဆန္တာလား ... ကၽြန္ေတာ္ မထင္ပါဘူး ... ဒီဘက္လက္ကိုင္ၿပီးေတာ့ ... ဟိုဘက္ကလည္း ကိုင္လိုက္တယ္ ...

"ဟိတ္ ... ယားတယ္ေနာ္ ... ၿငိမ္ၿငိမ္ေန ... ရွကုန္လိမ့္မယ္ ..."
"ဟင့္အင္း ... ျမတ္ကို ဖက္ထားခ်င္တယ္ ..."
"ကိုခန႔္ေနာ္ ... စကားဆန္းေတြ ေျပာနဲ႔ ..."
"ျမတ္ကို ခ်စ္တယ္"
"အိပ္ခ်င္မူးတူးနဲ႔ ... ေလၽွာက္ေျပာမေနနဲ႔ ... ခစ္ ... ခစ္"
"တကယ္ေျပာတာ ... ျမတ္ ... ကၽြန္ေတာ့္ကို ခ်စ္တယ္မွတ္လားဟင္"
"အို ... ကိုခန႔္ေနာ္ ... ယားတယ္ ... ဟိတ္ ... အေမ့"

ကၽြန္ေတာ္ ... ျမတ္ခါးကိုကိုင္ၾကည့္ေနရင္းက ... ဆတ္ကနဲ ... ဖက္ပစ္လိုက္တယ္ ... ျမတ္တကိုယ္လုံး ... ကၽြန္ေတာ့္ေရွ႕ကို ေရာက္လာတယ္ ... ကၽြန္ေတာ့္မ်က္ႏွာကို ... ျမတ္ရင္ခြင္ထဲ ျမႇပ္ထားၿပီး ... ျမတ္အခ်စ္ကို ေတာင္းခံလိုက္တယ္ ... ေမႊးတယ္ဗ်ာ ... အရမ္းေမႊးတယ္ ... အပ်ိဳနံ့သင္းသင္းေလးက ... ရင္ခုန္စရာ ...

"ကိုခန႔္ေနာ္ ... ျမတ္ကို လႊတ္ ..."
"ဟင့္အင္း ... မလႊတ္ဘူး ... ခ်စ္တယ္ေျပာမွ လႊတ္မယ္ ... ေမာင့္ကို ခ်စ္တယ္မွတ္လားဟင္ ..."
"ဘာ ေမာင္လဲ ... လႊတ္ကြာ ... ျမတ္ မေနတတ္ဘူး ... ယားတယ္ ..."
"ခ်စ္တယ္ေျပာရမယ္ကြာ ..."
"ေဟ့ေအး ... ဟိတ္ ... မနမ္းနဲ႔ေလ ... အရမ္းယားတယ္ေနာ္ ..."

ကၽြန္ေတာ္ ... ျမတ္ရဲ့ ရင္သားဆိုင္ေလးေတြကို နမ္းလိုက္တယ္ ... ျမတ္ တြန႔္ကနဲ ... ယားသြားတယ္ ... ျမတ္႐ုန္းတယ္ ... ကၽြန္ေတာ္ မလွြတ္ဘူး ... ထပ္နမ္းတယ္ ... အေသြးအသားေတြက ဆူပြက္လာတယ္ ... လက္ေတြက လႈပ္ရွားလာတယ္ ... ျမတ္ အတင္း႐ုန္းေလ ... ကၽြန္ေတာ္ အတင္းနမ္းေလပဲ ... အိအိစက္စက္ ... ရင္သားဆိုင္ေလးေတြေပၚမွာ ... ဝတ္ထားတဲ့ ဘရာစီယာက ပါးပါးေလး ... အေပၚဝတ္ေလးကလည္း ပါးပါးေလး ... ၾကက္သီးေတြ တျဖန္းျဖန္းထသည္ ... ကၽြန္ေတာ္ ... ျမတ္ ရင္သားဆိုင္ေလးကို ... နမ္းတာ အားမရ ... ေဖာင္းမို႔မို႔ေနရာေလးကို ... ဖိၿပီးနမ္းသည္ ... ရင္ထဲမွာ ပူေလာင္လာသည္ ... ကိုက္ၾကည့္သည္ ... ျမတ္ ထြန႔္ထြန႔္လူးသြားတယ္ ...

"ေဟ့ေအးေနာ္ ... ကိုခန႔္ ... အဲဒီလို မနမ္းနဲ႔ကြာ ... ျမတ္ အရမ္းရင္တုန္တယ္ ... ဟာာာ ... ဟင့္ ..."
"ဟာကြာ ... ေျပာစကားနားမေထာင္ဘူး ... အရမ္းယားတယ္ကြာ ... ျမတ္ မေနတတ္ဘူး ... အို ... အို ..."

ေထာင္မတ္ေနတဲ့ ... ျမတ္ ရင္သားထိပ္ဖ်ားေလးကို ... ကၽြန္ေတာ္ ရွာေတြ႕သြားတယ္ ... ျမတ္လည္း အေသြးအသားနဲ႔ပါ ... သူလည္း ... စိတ္ႂကြမွာေပါ့ ... ျမတ္ရဲ့ အတြန္းအ႐ုန္းေလးေတြက ... အားမရွိေတာ့ ... ခပ္ေပ်ာ့ေပ်ာ့ ႐ုန္းၾကည့္သည္ ... မရ ... ျမတ္ လက္ေလ်ာ့သြားသည္ ... ကၽြန္ေတာ္ ... သြားေလးနဲ႔ ... ျမတ္ နို႔သီးေခါင္းေလးကို ျခစ္ၾကည့္သည္ ...

"ဟာာ ... ဘာေတြ ေလၽွာက္လုပ္ေနတာလဲကြယ္ ... ျမတ္ မေနတတ္ေတာ့ဘူး ... ေတာ္ၿပီေနာ္ ... "

သူက ေတာ္ၿပီဆိုေပမယ့္ ... ကၽြန္ေတာ္က မေတာ္နိုင္ ... စိတ္ေတြက မရပ္နိုင္ေအာင္ ... အရမ္းခ်စ္ခ်င္ေနသည္ ... ျမတ္ ခါးကို ခပ္တင္းတင္းဖက္ထားၿပီး ... လက္တဖက္က .. ျမတ္ တင္သားေလးကို ... ပြတ္သည္ ... သပ္သည္ ... မေနနိုင္ ... ညႇစ္ပစ္လိုက္သည္ ... အင့္ .. ျမတ္ ႏႈတ္ခမ္းက တိုးတိုးေလး ... ဒါေပမယ့္ ... ကၽြန္ေတာ္ၾကားတယ္ ...

ျမတ္ တင္ပါးေလးကို ... ဆုပ္လိုက္ ... နယ္လိုက္ ... ညႇစ္လိုက္ ... အခ်စ္စာမ်က္ႏွာ ... အထက္ေအာက္ ... ဖြင့္ၿပီး ခ်စ္ေရးဆိုေတာ့ ... ျမတ္ စုပ္တသပ္သပ္ ျဖစ္လာသည္ ... မ႐ုန္းေတာ့ ... ပါးစပ္က ခ်စ္တယ္ မေျပာေသးေပမယ့္ ... ကၽြန္ေတာ္ လုပ္သမၽွ ... အလိုလိုက္ေနတယ္ ... ခ်စ္ပါတယ္လို႔ ဖြင့္ေျပာစရာမလိုေတာ့ ... ကၽြန္ေတာ္ သိပါတယ္ ... ျမတ္ ကၽြန္ေတာ့္ကို ခ်စ္တယ္ ...

"ကိုခန႔္ရယ္ ... ျမတ္ကို တကယ္ခ်စ္တာလားဟင္ ... ဟင့္ ..."
"ခ်စ္တယ္ ျမတ္ ... အရမ္းခ်စ္တယ္ ..."
"ျမတ္လည္း ... ေမာင့္ကို ... အို အရမ္းမနမ္းနဲ႔ကြယ္ ..."

ကၽြန္ေတာ္ ခ်စ္လက္စကို ခဏရပ္ၿပီး နားစြင့္လိုက္တယ္ ... ျမတ္ရင္ေတြ တအားခုန္ေနတယ္ ...

"ေမာင့္ကို ... ဘာျဖစ္တယ္ ..."
"သိပ္ဆိုးတဲ့ ေမာင့္ကို ခ်စ္ဘူး ..."
"ျမတ္ မခ်စ္ဘူးေနာ္ ... ရတယ္ ... ရတယ္ ..."

ျမတ္ရင္ခြင္ထဲမွာ ... ကၽြန္ေတာ္ အနမ္းဆိုးေတြ ခပ္ကဲကဲေလးေပးပစ္လိုက္တယ္ ...

"ဟာ ... ေဟ့ေအး ... ေဟ့ေအး ... ေမာင္ ... ေတာ္ေတာ့ေနာ္ ... ျမတ္ မေနတတ္ဘူး ... ဟာ .... ဟာာာ ..."

ျမတ္ မေနနိုင္ပါဘူး ... ထြန႔္ထြန႔္လူးသြားတယ္ ... ကၽြန္ေတာ္လည္း ... မေနနိုင္ေတာ့ဘူး ... လက္တဖက္က ... ျမတ္ေပါင္သားေလးကို ... လိုက္ပြတ္တယ္ ... ျမတ္ ဘာမွ မေျပာဘူး ... ေနာက္ ... လက္က ... ျမတ္ ေပါင္ရင္းနား ေရာက္သြားတယ္ ...

"ဟိတ္ ... ဘာေတြ ေလၽွာက္ကိုင္တာလဲ ..."

အထိအေတြ႕က ႏူးညံ့လြန္းတယ္ ... ကၽြန္ေတာ့္လက္ကို ... တခုခုက သံလိုက္လိုပဲ စြဲငင္ေနတယ္ ... ကၽြန္ေတာ္ ကိုင္ၾကည့္ခ်င္တယ္ ... ဟင္း ...

အထိအေတြ႕က ႏူးညံ့လြန္းတယ္ ... ကၽြန္ေတာ့္လက္ကို ... တခုခုက သံလိုက္လိုပဲ စြဲငင္ေနတယ္ ... ကၽြန္ေတာ္ ကိုင္ၾကည့္ခ်င္တယ္ ... ဟင္း ... ကၽြန္ေတာ္ အရမ္း ျမင္ခ်င္တယ္ ... ျမတ္ရဲ့ အတြင္းသား အလွအပေတြကို ၾကည့္ခ်င္တယ္ ... တကယ္ေတာ့ မျမင္ရပါဘူး ... မ်က္စိထဲမွာ ျမင္ေယာင္လာတယ္ ... ျမတ္ သိပ္လွတယ္ ...

"ဟာ ... ေဟ့ ... ေမာင္ေနာ္ ... လြန္လာၿပီ ... အို ... အို ... ဟင့္ ..."

ႏူးည့ံတဲ့ ပန္းအိအိေတာင္ကုန္းေလးက ... ထမီေလးေအာက္မွာ ... ေဖာင္းအိေနသည္ ... ေႏြးသည္ ... ခံစားခ်က္က ... ၾကက္သီးတဖ်န္းဖ်န္းထသည္ ... ေရငတ္လာသည္ ... ခ်စ္တယ္ ... ျမတ္ရယ္ ... ျမတ္႐ုန္းသည္ ... တြန႔္ကနဲ ... လိမ္ကနဲ ... ခနႆဓာကိုယ္ေလးက ... တုန္သြားသည္ ... ျမတ္တင္ပါးေလးက ... အေနာက္ကို ေကာ့ေကာ့သြားသည္ ... မရ ... ေနာက္က ကၽြန္ေတာ့္လက္က ... အတင္းညႇစ္ပစ္လိုက္သည္ ... ျမတ္ ေျပးလို႔ မရ... အေပၚမွာ ရင္သားေတြကို ေဆာ့ကစားေနသည္ ... ေအာက္မွာ ပန္းပြင့္ေလးက ... မထိတထိ ... သူ ခံရခက္သည္ ... ကၽြန္ေတာ္ ကိုင္လို႔ေကာင္းသည္ ... ႏူးညံ့တဲ့ ပန္းေတာင္မို႔မို႔ေလးေပၚမွာ ... ကၽြန္ေတာ့္လက္ညႇိုးက ... အ႐ုပ္ေလးေတြ ေရးျခစ္လိုက္သည္ ... ျမတ္ ေဆာက္တည္ရာမရ ... တြန႔္ကနဲ ... ဆတ္ကနဲ ...

"ေမာင္ရယ္ ... ေတာ္ပါေတာ့ ... ျမတ္မေနတတ္ဘူး ... ဟင့္ ... ေမာင္ အရမ္းဆိုးတယ္ကြာ"

ကၽြန္ေတာ့္ အနမ္းေတြက ... ျမတ္ ရင္သားေလးေပၚမွာ ... အုပ္ဆိုင္းေနသည္ ... နမ္းသည္ ... စုပ္သည္ ... ကိုက္သည္ ... ဒီဘက္ၿပီးေတာ့ ဟိုဘက္ ... ကၽြန္ေတာ့္အေတြးေတြက ... အေမွာင္ကမႆဘာမွာ ... တဝဲလည္လည္ ... ျမတ္ကိုလည္း ေခၚသြားခ်င္သည္ ... ျမတ္က သိပ္မလိုက္ခ်င္ ... ကၽြန္ေတာ္လည္း အတင္းမေခၚရက္ ... ဒါေပမယ့္ ... ခံစားခ်က္ေတြက ... ကၽြန္ေတာ္တို႔ကို ... အတင္းတြန္းပို႔လိုက္သည္ ... ကၽြန္ေတာ္ ... ေမြ႕ယာေပၚကို ... လဲခ်လိုက္သည္ ... ကၽြန္ေတာ္သိသည္ ... ကုတင္က ... ကၽြန္ေတာ့္ ဘယ္ဘက္မွာ ... ျမတ္လည္း ... ၿပိဳလဲက်လာသည္ ... ခ်စ္တယ္ ... ျမတ္ရယ္ ... ျမတ္ ႏႈတ္ခမ္းေလးက ... ကၽြန္ေတာ့္ေရွ႕မွာ ... နမ္းပစ္လိုက္သည္ ... အို .. တဲ့ ... ျမတ္ ႏႈတ္ခမ္းေလးက ... ခ်ိဳသည္ ... ခပ္ပါးပါး ႏႈတ္ခမ္းေလးကို ... ကၽြန္ေတာ္ ခ်စ္သည္ ... မျမင္ရေပမယ့္ ... ျမတ္ကိုခ်စ္သည္ ... မ်က္စိသာ ျမင္ရရင္ ... ဘယ္ေလာက္ ေကာင္းေလမလဲဗ်ာ ... ေျဖးေျဖးေလး ... ငုံၿပီး စုပ္လိုက္သည္ ... ဂ်ယ္လီတုံးေလးလို ... ကၽြန္ေတာ့္ႏႈတ္ခမ္းထဲ ေပ်ာ္ဝင္လာသည္ ... ျမတ္လည္းခံစားရမွာ ... ကၽြန္ေတာ့္ရဲ့ ခ်စ္ျခင္းေမတႆတာေတြ ... ျမတ္ႏွလုံးသားထဲ ... ညိမ့္ညိမ့္ေလး စီးဝင္သြားသည္ ... အေပၚႏႈတ္ခမ္းၿပီးေတာ့ ... ေအာက္ ... ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းေလးက ... နည္းနည္းထူသည္ ... သီရိနဲ႔တူတယ္ ... ဟင္း ...


ဲဲဲႏွစ္ေယာက္ၾကားမွာ ညပ္ေနတဲ့ ... လက္တဖက္က ... ျမတ္ ပန္းအိအိေလးကို ... ကိုင္လိုက္သည္ ... ျမတ္ ေပါင္ေလးကို စိထားသည္ ... သူေၾကာက္လို႔ ထင္ပါရဲ့ ... မေၾကာက္ပါနဲ႔ ျမတ္ရယ္ ... ေမာင္ခ်စ္တယ္ ... ထိလို႔ေနတဲ့ ... ပန္းအိအိေလးကို ... ေျဖးေျဖးခ်င္းပြတ္ေပးသည္ ... ထမီေအာက္မွာ ... ျမတ္ရဲ့ ျမက္ခင္းႏုႏုေလးက ... ပါးပါးေလး ... ကၽြန္ေတာ္သိပါတယ္ ... ေတာင္ကုန္းေပၚက ျမက္ခင္းေလးက ... ႏုႏုေလးေတြ ...

ကၽြန္ေတာ္ အလည္သြားခ်င္ပါတယ္ ... ျမတ္ရဲ့ လၽွိုေျမႇာင္ေလးထဲ ... ဝင္ခြင့္ေပးပါ ခ်စ္သူရယ္ ...

ကၽြန္ေတာ့္ လၽွာေလးကို ... ျမတ္ ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္ခုၾကားထဲ ... ထိုးထည့္ၾကည့္သည္ ... ျမတ္ရဲ့ လၽွာေလးကို ... ထိမိသည္ ... ျမတ္ ... တုန္သြားသည္ ... တစကႆကန႔္ ... ဆတ္ကနဲ ျမတ္ လၽွာေလး ... အထဲကို ဝင္သြားသည္ ... ကၽြန္ေတာ္ လိုက္ဖမ္းသည္ ... မမိ ... ဟင္း ... ေအာက္ကလက္ေလးက ... ျမတ္ပန္းႏုႏုေလးေပၚမွာ ... တေနရာကို ... ကၽြန္ေတာ္စမ္းမိသည္ ... ဒါ လၽွိုေျမာင္ေလးရဲ့အစ ... နည္းနည္းေလး ... တိုးၾကည့္သည္ ... ျမတ္ ... ပါးစပ္ေလး ဟသြားသည္ ... ၿငီးခ်င္တယ္ ထင္ပါရဲ့ ... မိၿပီ ... ျမတ္ လၽွာေလးကို ... ကၽြန္ေတာ္ ထိသြားသည္ ... ျမတ္ေၾကာက္ေနသည္ ... ကၽြန္ေတာ္ ထပ္ကလိသည္ ... ေဆာ့သည္ ... ျမတ္လည္း ... လူပဲ ... အေသြးနဲ႔ အသားနဲ႔ ... ေသြးသားက ... ထႂကြစ အရြယ္ ... ခ်စ္လြန္းေတာ့လည္း ... ျပန္တုံ႔ျပန္သည္ ... မထိတထိ ... ကၽြန္ေတာ္ဖမ္းသည္ ... ေနာက္ေတာ့ သူျပန္ဖမ္းသည္ ... လၽွာေလးႏွစ္ခု ... ေဆာ့ကစားၾကသည္ ... ေပ်ာ္ပါတယ္ ... ခ်စ္ရသူရယ္ ...

သိပ္လွတဲ့ ျမတ္ကို ... တကယ္မျမင္ရေပမယ့္ ... ကၽြန္ေတာ္ ျမင္ေနရသည္ ... ျမတ္ ... ကၽြန္ေတာ့္ကိုခ်စ္သည္ ... သူ႔ေပါင္ေလးကို ... ပိုဟေပးသည္ ... ပန္းေလးကို ကိုင္ရတာ ... ပိုအဆင္ေျပလာသည္ ... တားျမစ္နယ္ထဲ ... ေျဖးေျဖးေလး က်ဴးေက်ာ္လာသည္ ... ျမတ္ ခြင့္ျပဳတယ္ ... ေတာင္ကုန္းမို႔မို႔ေအာက္က ... လၽွိုေျမႇာင္ေလးကို ... စမ္းမိတယ္ ... စိုစိုအိအိေလးကို ... ေျဖးေျဖးေလး ပြတ္ေပးလိုက္တယ္ ... ျမတ္ ... ထြန႔္ထြန႔္လူးသြားတယ္ ... အပ်ိဳေလးရဲ့ ပန္းႏုႏုကို ... ထင္သလို ေဆာ့ကစားၾကည့္တယ္ ... ျမတ္ ရင္ေတြ အရမ္းခုန္ေနတယ္ ... ၿငီးျငဴခ်င္တယ္ ... ကၽြန္ေတာ့္ႏႈတ္ခမ္းေလးကို ... သူလာကိုက္တယ္ ... သူေျပာခ်င္တာ ကၽြန္ေတာ္ သိတယ္ ... ေမာင္ အရမ္းဆိုးတယ္ ...

လက္ဖ်ားေလးက ... အရည္စိုစိုေလးကို စမ္းမိတယ္ ... ကၽြန္ေတာ္မေနနိုင္ ... အထဲကို နည္းနည္းေလး တိုးမိတယ္ ... ျမတ္ မေနတတ္ ... ႐ုန္းတယ္ ... ကၽြန္ေတာ္ ခါးေလးကို ခပ္တင္းတင္းဖက္ထားရင္း ... ခပ္သြက္သြက္ေလး ... ပြတ္လိုက္တယ္ ... ျမတ္ ... ၿငီးတယ္ .. တိုးတိုးေလး ... ေနာက္ေတာ့ က်ယ္လာတယ္ ... ကၽြန္ေတာ့္ကို ႐ုန္းတယ္ ... ေနာက္ေတာ့ ႐ုန္းေတာ့ဘူး ... အတင္းဖက္ထားတယ္ ...  ေကာင္းရဲ့လား ခ်စ္သူ ... ျမတ္ ... သိမ့္သိမ့္ေလး ... တုန္ခါေနတယ္ ...

ေမာင္ ... ေမာင္ ... ျမတ္ မေနတတ္ဘူး ... ဟင့္ ... ဟီး ...

လၽွိုေျမႇာင္ေလးထဲက ... ခ်စ္ဝတ္ရည္ေတြ သိသိသာသာ စိုလာသည္ ... ကၽြန္ေတာ္ ဘာဆက္လုပ္ရမလဲဗ်ာ ...

"ေမာင္ ျမတ္ကို တကယ္ခ်စ္တာလားဟင္"
"ခ်စ္တာေပါ့ ... ျမတ္ရယ္ ... အရမ္းခ်စ္တယ္"

"ေမာင့္ႏွလုံးသားထဲမွာ သီရိရွိေသးတယ္ေလ"
"ဟင့္အင္း ... မရွိေတာ့ဘူး"
"တကယ္ေနာ္ ... ေသခ်ာလား ... ျမတ္က ... ေမာင့္ကို ပထမဆုံးခ်စ္တာ ... ေမာင္ကေတာ့ ... ဟုတ္ဘူးေနာ္"
"ျမတ္ရယ္ ... ေမာင္ ... ျမတ္ကို တေယာက္ထဲပဲခ်စ္ေတာ့မယ္ ... ဟုတ္ၿပီလား"
"အင္း ..."
"အရမ္းခ်စ္တယ္ေနာ္"
"အတူတူပဲ ... အို ... ဟာာ ... ေမာင္ေနာ္ ... အာာာ ..."

ျမတ္က သိပ္ခ်စ္တယ္ ေျပာေတာ့ ... ကၽြန္ေတာ္ ကဲလိုက္သည္ ... ပန္းပြင့္ေလးကို ... ခပ္သြက္သြက္ ... ပြတ္ပစ္လိုက္သည္ ... ျမတ္ ... ျငင္းဆန္ေပမယ့္ ... ပန္းေလးကေတာ့ ... ခ်စ္ဝတ္ရည္ေတြ လွိုင္လွိုင္ထြက္လာသည္ ... ကၽြန္ေတာ္ မေနနိုင္ ... ျမတ္လည္း မေနနိုင္ ... ျမတ္ ထမီေလးကို ခၽြတ္လိုက္သည္ ... မျမင္ရေတာ့ ... ခက္သည္ ... ျမတ္က ျငင္းသည္ ...

"ေမာင္ေနာ္ ... ခၽြတ္နဲ႔အုံးကြယ္ ... ျမတ္ ရွက္တယ္ ..."
"ေမာင္မွ မျမင္ရတာ ... ခၽြတ္လိုက္ပါေနာ္ ... ျမတ္"
"ဟင့္အင္း ..."
"ဒါဆို ... ဟ႐ုံေလးဟေပး ..."
"ဘာလုပ္မလို႔လဲဟင္ ..."
"အထဲကေန ... ကိုင္ၾကည့္ခ်င္တယ္ ..."
"အို ... ေမာင္အရမ္းဆိုးတယ္ကြာ ..."

ျမတ္ ေၾကာက္ေနေပမယ့္ ... အလိုလိုက္သည္ ... ထမီေလးကို ဟေပးသည္ ... ျမတ္ဗိုက္ေလးေပၚကေန ... အထဲကို လက္ဝင္သြားသည္ ... ေကာင္းလိုက္တာ ... ႏူးညံ့လိုက္တာ ... ထမီေပၚကေန ကိုင္တာနဲ႔ ... ဘာမွမဆိုင္ ... ထိလို႔ထိမွန္းမသိ ... ဂြမ္းပုံေလးလို ... အိအိေလး ... ျမတ္ ... ၾကက္သီးေတြ တျဖန္းျဖန္းထေနသည္ ... ကၽြန္ေတာ္လည္း ျဖစ္သည္ ... ျမတ္ရဲ့ ပန္းေလးကို ကိုင္ရတာ ကၽြန္ေတာ့္ရင္ တထိတ္ထိတ္ ... ရင္ေတြ တအားခုန္သည္ ... ခ်စ္တယ္ ... ျမတ္ရယ္ ... သိမ့္ကနဲ ထိသြားတာနဲ႔ ... ျမတ္ ၿငီးတြားသည္ ... နာသြားလားခ်စ္သူရယ္ ...

"အို ... ေမာင္ ... ေျဖးေျဖးေနာ္ ... အရမ္းေၾကာက္တယ္ကြယ္ ..."
"မေၾကာက္နဲ႔ေနာ္ ..."
"အင္း "

ျမတ္ လၽွိုေျမႇာင္အဝေလးမွာ ... ကၽြန္ေတာ္ ဝလုံးေလးေတြ ေလၽွာက္ေရးတယ္ ... ပန္းေလးက စိေနတာပဲ ... အပ်ိဳေလးမို႔ ... ခ်စ္ရမွာေတာင္ ႏွေျမာမိတယ္ ... ဒါေပမယ့္ ... ျမတ္ကို ခ်စ္တယ္ ... ပိုင္ဆိုင္ခ်င္တယ္ ... ေလၽွာက္စမ္းရင္း ... တေနရာမွာ ... ခပ္ဟဟေလး ျဖစ္ေနတယ္ ... သိမ့္ကနဲ ... လက္ဖ်ားေလး ဝင္သြားတယ္ ... ျမတ္ တုန္တက္သြားတယ္ ...

ဟာ ... ေမာင့္ ... ဘာလုပ္လိုက္တာလဲကြယ္ ... ျမတ္ ေၾကာက္တယ္ ...
ဟာ ... ဟင့္ ... အို ... အို ...

ေျဖးေျဖးေလး ထည့္လိုက္တယ္ ... လက္တဆစ္ ... ျမတ္ ပန္းေလးက ... အတင္းဖ်စ္ညႇစ္ထားတယ္ ... ေျဖးေျဖးေလး ျပန္ထုတ္လိုက္တယ္ ... မရ ... ညႇစ္ထားတယ္ ... ၾကည့္ပါအုံး ... ဝင္ေတာ့လည္း ညႇစ္ထားတယ္ ... ထြက္ေတာ့လည္း ညႇစ္ထားတယ္ ... မိန္းမေလးတို႔သေဘာ နားလည္ရခက္ပါလား ...

"ဟာာ ေမာင္ရယ္ ..."

လက္ေလး ျပန္ထုတ္လိုက္ေတာ့ .. ျမတ္ ၿငီးတယ္ ... လက္ေလးျပန္ထည့္ေတာ့လည္း ... ျမတ္ အတင္းဖက္ထားတယ္ ... ေမာင္ အရမ္းဆိုးတယ္တဲ့ ...

"ျမတ္ ... ထမီခၽြတ္လိုက္ေတာ့ေနာ္ ..."

ျမတ္ ... ဘာမွ ျပန္မေျပာ ... ဟင္းကနဲ သက္ျပင္းခ်သံနဲ႔အတူ ... ထမီေလးကို ခၽြတ္လိုက္တယ္ ... ထိသြားတယ္ ... ျမတ္ ေအာက္ပိုင္းမွာ ... ဘာမွ မရွိေတာ့ ... ျမင္ခ်င္လိုက္တာဗ်ာ ... သိပ္လွတဲ့ ... ျမတ္ရဲ့အတြင္းပစႆစည္းေလးေတြကို ျမင္ခ်င္လိုက္တာ ... ေပါင္သားဝင္းဝင္းေလးေတြ ... ျမက္ခင္း ပါးပါးႏုႏုေလး ... ေတာင္ကုန္းမို႔မို႔ေလး ... အပ်ိဳစင္ လွိ်ဳေျမႇာင္ေလး ... မတတ္နိုင္ ... မျမင္ရေတာ့ ... စမ္းၾကည့္လို႔ပဲ ရသည္ ... အေတြးထဲမွာေတာ့ ... ျမင္ရသည္ ... ျမတ္ သိပ္လွတယ္ ... ကၽြန္ေတာ္လည္း ... ပုဆိုးကို ခၽြတ္လိုက္တယ္ ...

"ဟာာ ... ေမာင္ေနာ္ ... ဘာလုပ္အုံးမလို႔လဲ ... ဝတ္ထားကြာ ... ရွက္စရာႀကီး ..."

ျမတ္ အသံေတြ တုန္ေနတယ္ ... သူလည္း ... သိမွာပါ ... ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဘာဆက္လုပ္မယ္ဆိုတာ ... ရင္ေတြ တုန္ေနလား ... ခ်စ္သူ ... သိပ္ခ်စ္တဲ့ ခ်စ္သူကို ပိုင္ဆိုင္ဖို႔ ... ဒီခရီးကို ကၽြန္ေတာ္ သြားရမယ္ ... မ်က္စိမျမင္လည္း ... ေလၽွာက္ရမယ္ ... ျမတ္လည္း သိပါတယ္ ... ကၽြန္ေတာ္ ခ်စ္ေတာ့မယ္ဆိုတာ ...

"ျမတ္ ... အက်ီလည္း ခၽြတ္လိုက္ကြာ ..."
"ဟာ ... ေဟ့ေအး ... ရွက္တယ္ကြာ ..."
"ေမာင္မွ မျမင္ရတာ ... မရွက္နဲ႔ေနာ္ ... ဒီနားကို နမ္းခ်င္တယ္ ..."

ျမတ္ ရင္ႏွစ္မႊာကို ... လက္ညႇိုးထိုးၿပီး ... ေတာင္းဆိုလိုက္တာ္ ... ဟင့္ ... လူဆိုးတဲ့ ... ျမတ္ ... အက်ီခၽြတ္လိုက္တယ္ ... ကၽြန္ေတာ္လည္း ခၽြတ္လိုက္တယ္ ... အထိအေတြ႕က ... ရင္တသိမ့္သိမ့္ပဲ ... အပ်ိဳနဲ႔ လူပ်ိဳ ... အဝတ္မပါပဲ ... ထိလိုက္တာ ဖိန္းကနဲ ရွိန္းကနဲ ... ကၽြန္ေတာ့္လက္ေတြ ျမန္လာတယ္ ... ရင္ခုန္သံေတြ ျမန္လာတယ္ ... အရမ္းခ်စ္တယ္ ျမတ္ရယ္ ... ျမတ္လည္း အရမ္းရင္ခုန္ေနတယ္ ...  ျမတ္ ကၽြန္ေတာ့္ကို အတင္းနမ္းတယ္ ... သိပ္ခ်စ္လြန္းတာလား ... ရွက္လြန္းလို႔လား ... ကၽြန္ေတာ္ မေျပာတတ္ ...

ရင္ခုန္သံေတြ ေပါင္းစည္းဖို႔ ... ကၽြန္ေတာ္ႀကိဳးစားရအုံးမည္ ... မ်က္စိမျမင္ေပမယ့္ ... ခ်စ္ခ်င္သည္ ... ျမတ္ကလည္း ... အိုအိုဟင္ဟင္နဲ႔ ... အလိုလိုက္သည္ ... သူလည္းရွက္ရွာမေပါ့ ... ထိလိုက္ ... တို႔လိုက္ ... လူးလိုက္ ... လွိမ့္လိုက္နဲ႔ ... ျမတ္ အေပၚကို ... ကၽြန္ေတာ္ ေရာက္သြားတယ္ ... ျမတ္ ... ႐ုန္းတယ္ ... ကၽြန္ေတာ္ ... ျမတ္ ... ပါးေလးကို နမ္းတယ္ ... ႏႈတ္ခမ္းေလးကို နမ္းတယ္ ... လည္တိုင္ေလးကို နမ္းတယ္ ... ရင္သားေလးကို ... ဖြဖြေလးနယ္ေပးတယ္ ... ခ်စ္တယ္ ... ျမတ္ရယ္ ... အရမ္းခ်စ္တယ္ ...

ျမတ္ကို နမ္းရတာ အားမရ ... ႏႈတ္ခမ္းေလးကို ... စုပ္နမ္းပစ္လိုက္တယ္ ... ျမတ္လည္း ျပန္နမ္းတယ္ ... ေအာက္မွာလည္း ... ခ်စ္စခန္း ထေနတယ္ ... ျမတ္ေပါင္ၾကားထဲမွာ ... ကၽြန္ေတာ့္ဟာက ... ဟိုထိုးဒီထိုး ... ဘယ္ဝင္မလဲ ... ျမင္မွမျမင္ရတာ ... အစိမ္းသက္သက္ ... လူငယ္ေတြမို႔ ... ခ်စ္ေရးခ်စ္ရာ ... မကၽြမ္းက်င္ ... သူကလည္း အပ်ိဳ ... ကၽြန္ေတာ္ကလည္း လူပ်ိဳ ... ဘာဆက္လုပ္ရမွန္းမသိ ... ဟိုေထာက္ဒီေထာက္ ... ဟိုပြတ္ ဒီပြတ္နဲ႔ ... ရင္ထဲမွာေတာ့ ... ရမက္ခိုးေတြ ေဝေနၾကသည္ ... ႏွစ္ေယာက္လုံး ... ခ်စ္ခရီးကို အတူတူသြားဖို႔ ... အဆင္သင့္ ... ခက္တာက ... မလုပ္တတ္ ... ဘယ္လို ထည့္ရမလဲဗ်ာ ... မျမင္ရေတာ့ ... ခက္လိုက္တာ ...

မွတ္မိတယ္ ... လက္ညႇိုးေလးဝင္သြားတဲ့ေနရာ ... ဒီေနရာကို ... ကၽြန္ေတာ့္ဟာထည့္ရမွာ ... ဝင္ပါ့မလား ... မထင္ ... လက္ညႇိုးေလးေတာင္ ၾကပ္ညပ္ေနတာ ... ကၽြန္ေတာ့္ဟာဆို ... မလြယ္ ... မလြယ္လည္း ... ခရီးဆက္ရမွာပဲ ... ကၽြန္ေတာ့္ဟာကို ကိုင္ၿပီး ... ျမတ္ ပန္းေလးကို ... ပြတ္ပစ္လိုက္တယ္ ... ျမတ္ တုန္ေနတာပဲ ... ထြန႔္ထြန႔္လူးသြားတယ္ ... ေျဖးေျဖးတဲ့ ... ကၽြန္ေတာ္ သိၿပီ ... ဒီလိုပဲ လုပ္ရမွာ ... သူယားေလ ထပ္ပြတ္ေလ ... အထက္ေအာက္ ... တခါ ... ႏွစ္ခါ ... သုံးေလးခါ ... အရည္ေလးေတြ စိုရႊဲကုန္တယ္ ... အရမ္းေမာတယ္ ... ေမာင္ရယ္ ... တဲ့ ...  အထဲကို ဖိသြင္းၾကည့္တယ္ ... မရဘူး ... ကၽြန္ေတာ္သိတယ္ ... လည္ၿပီး ေခ်ာ္ ထြက္သြားတယ္ ... တခါမရ ... ေနာက္တခါေပါ့ ... ျမတ္ ... အရမ္းေၾကာက္ေနတယ္ ... ကၽြန္ေတာ့္ကို ဖက္ထားတာ ... အတင္း ... ျမတ္ ေၾကာက္တာ ေလ်ာ့သြားေအာင္ ... လည္တိုင္ေလးကို နမ္းလိုက္တယ္ ... ပိုဆိုးတယ္ ... အတင္းဖက္ထားတယ္ ... ငါမွားၿပီနဲ႔ တူတယ္ ... ထပ္ထည့္ၾကည့္တယ္ ... ျမတ္ ေပါင္ေလး ပိုဟသြားတယ္ ... ေတ့ထားတယ္ ... ဝင္ေသးဘူး ... ခါးေလးကို အားထည့္ၿပီး ... ႏွစ္ခ်လိုက္တယ္ ... အားးးးးးးး

ျမတ္ ေအာ္တယ္ ... ငိုတယ္ ... ႐ုန္းတယ္ ... တအားပဲ ... ျမတ္ကို ခပ္တင္းတင္းေလး ဖက္ၿပီး ... နမ္းပစ္လိုက္တယ္ ... လြတ္သြားမွာစိုးပါတယ္ ... ျမတ္ ပန္းေလးထဲ စဝင္သြားတဲ့ အရသာက ... ဘယ္လို ေျပာရမလဲ ... အရမ္းေကာင္းတယ္ ... လမ္းေလၽွာက္ေနရင္း ... သိမ့္ကနဲ ... က်င္းနက္ထဲ ျပဳတ္က်သြားသလိုပဲ ... ကၽြန္ေတာ့္ဟာက ... တထစ္ထစ္နဲ႔ ... ျမတ္ ပန္းေလးထဲ ဝင္သြားတယ္ ... ၾကပ္တယ္ ... အရမ္းၾကပ္တယ္ ... ျပဳတ္တူနဲ႔ ညႇစ္ထားသလို စီးေနတာပဲ ... နည္းနည္းေအာင့္တယ္ ... ျမတ္ကေတာ့ ... ေအာ္တယ္ ... ႐ုန္းမရေတာ့ ၿငီးတယ္ ... ေတာ္ပါေတာ့ ေမာင္ရယ္ တဲ့ ... ရွိႀကီးခိုးပါတယ္ .... ေတာ္ပါေတာ့တဲ့ ... အရမ္းနာတယ္တဲ့ ...

ခက္ေတာ့တာပဲ ... ျမတ္ရယ္ ... ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ ... ရင္တသိမ့္သိမ့္ဆိုေပမယ့္ ... သူ႔အတြက္ ... ေသမတတ္ နာက်င္ေစသည္ ... ကၽြန္ေတာ္ မရက္စက္ခ်င္ပါဘူး ... ျမတ္နိုးရသူေလးကို ... ၾကင္နာတဲ့အေနနဲ႔ ျပန္ထုတ္လိုက္တယ္ ... ဟားးးး ... ဘယ္လိုလုပ္ရမွာလဲ ျမတ္ရယ္ ... ျပန္ထုတ္ေတာ့လည္း ... အတင္းဆြဲမထုတ္နဲ႔တဲ့ ... ျမတ္ နာမွာစိုးလို႔ ေျဖးေျဖးေလး ထုတ္သည္ ... ထည့္သည္ ... ဒါေတာင္ ျမတ္က .... တဟင္းဟင္းနဲ႔ ေအာ္သည္ ... အရမ္းနာတယ္တဲ့ ... ျမတ္ ပန္းေလးထဲ ထည့္ထားၿပီး ... နည္းနည္းၿငိမ္ေနလိုက္သည္ ... ၾကာၾကာေတာ့မေနနိုင္ ... အားရပါးရ ခ်စ္ပစ္လိုက္ခ်င္သည္ ... လည္တိုင္ေလးကိုနမ္း ... ပန္းေလးထဲကို ေမႊေပးလိုက္တယ္ ... ေျဖးေျဖးေပါ့ ... တဟင္းဟင္းနဲ႔ အဆင္ေျပသြားတယ္ ... ေလးငါးခါေလာက္ အဝင္အထြက္ေလး မွန္လာေတာ့ ... အဝင္အထြက္က ခပ္သြက္သြက္ ...

ေကာင္းပါတယ္ ... အရမ္းေကာင္းတယ္ ... တခါမွ မခံစားဖူးတဲ့ ... အရသာကို ခံစားမိေတာ့ ... ျမတ္ကို အရမ္းခ်စ္မိသြားသည္ ... ကၽြန္ေတာ့္ကို တကိုယ္လုံး ပုံခ်စ္တဲ့ ... ျမတ္ကိုလည္း ... ျမတ္နိုးသြားသည္ ... ခ်စ္တယ္ ... ျမတ္ရယ္ ... စိတ္ကေလးက ထန္လာေတာ့ ... နည္းနည္းေလး ၾကမ္းပစ္လိုက္သည္ ... တခ်က္ ... ေဆာင့္ထည့္လိုက္ေတာ့ ... ပလြတ္ကနဲ ... အတားအဆီးကို ေက်ာ္ဝင္သြားသည္ ... ဟာ ... ေကာင္းလိုက္တာ ျမတ္ရယ္ ... တင္းျပည့္ၾကပ္ျပည့္ ... အထဲကို ဝင္သြားသည္ ... ခုနကလည္း ဝင္ပါတယ္ ... အားမရ ... တဝက္ေလာက္သာ ဝင္ေတာ့ ... အားမရ ... အခုေတာ့ ... ဝင္သြားၿပီ ... အဆုံးပဲ ... ျမတ္ရဲ့ ဆီးခုံေလးနဲ႔ ... ကၽြန္ေတာ့္ဆီးခုံ ကပ္သြားသည္ ... ျမတ္ရဲ့ ရင္သားႏုႏုေလးေတြ ... ကၽြန္ေတာ့္ရင္နဲ႔ ကပ္သြားသည္ ... ခြာမရ ... ျမတ္က အခြာမခံ ... အရမ္းနာတယ္တဲ့ ... ေမာင္ ... အရမ္းရက္စက္တယ္တဲ့ ... ကၽြန္ေတာ္ ၾကားဖူးပါတယ္ ... အပ်ိဳပန္းေလး ... ဘယ္လိုခူးရတယ္ဆိုတာ ... အပ်ိဳပန္းေလးထဲဝင္သြားရင္ ... ဒီလိုမ်ိဳး ခံရခက္တတ္ပါတယ္ ...

"အရမ္းနာေနလား ... ဟင္ ..."
"ဟင့္ ... ေမာင္ မေကာင္းဘူး ... အရမ္းနာတယ္ ..."
"ျပန္ထုတ္လိုက္ရမလား ... ဟင္ ..."
"ထုတ္နဲ႔ ..."

ျမတ္ ... စိတ္ဆိုးသြားၿပီလား မသိပါဘူး ... အတင္းပဲ ဖက္ထားတယ္ ... ျမတ္က ထုတ္နဲ႔ဆိုေပမယ့္ ... ကၽြန္ေတာ္က ဆြဲထုတ္ခ်င္သည္ ... ထပ္ထည့္ခ်င္တာကိုး ...

ခ်စ္တယ္ ျမတ္ရယ္ ... အရမ္းခ်စ္တယ္ ... ျမတ္ပန္းေလးထဲက ... ဆစ္ကနဲ ဆစ္ကနဲ ... ညႇစ္ေနတယ္ ... ေပါင္ေတြက ကားလိုက္ စိလိုက္နဲ႔ ... ႐ုန္းေနတယ္ ... ေျဖးေျဖးေလး ဆြဲထုတ္လိုက္တယ္ ... ျမတ္ ၿငီးတယ္ ... ဟင့္ ...

ထိပ္ဖ်ားေရာက္ေတာ့ ... ေျဖးေျဖးေလး ျပန္ထည့္တယ္ ... တထစ္ထစ္နဲ႔ ျပန္ဝင္သြားတယ္ ... ျမတ္ အတင္းညႇစ္ထားတယ္ ... နာလို႔လားဟင္ ... စိုရႊဲေနတဲ့ ခ်စ္ဝတ္ရည္ေတြေၾကာင့္ ... အဝင္ေတာ့ နည္းနည္းေခ်ာလာတယ္ ... ခပ္ၾကပ္ၾကပ္ ... ပန္းပြင့္ေလးကို ... ေဆာ့ကစားေတာ့ ... ျမတ္ငိုတာေပါ့ ... လူကလည္း မေနနိုင္ ... စိတ္ကလည္း မထိန္းနိုင္ ... ခပ္သြက္သြက္လုပ္ပစ္လိုက္တယ္ ... ငိုပါနဲ႔ ခ်စ္သူရယ္ ... မၾကာခင္မွာ ... ပန္းေလး ပြင့္ေတာ့မွာပါ ... ကၽြန္ေတာ့္ စိတ္ေတြ ေလထဲလြင့္ေနတယ္ ... အရမ္းေကာင္းတယ္ ... ခံစားခ်က္က ... ရင္သိမ့္တုန္မို႔ ... ေအာက္ပိုင္းက ... ပိုသြက္လာတယ္ ... ျမတ္ငိုတယ္ ... ေအာ္တယ္ ... ကၽြန္ေတာ္ အတင္းဆက္လုပ္တယ္ ... နည္းနည္း ေမာလာတယ္ ... ေျဖးေျဖးေလး ... တခ်က္တခ်က္ ... ေဆာင့္ၾကည့္တယ္ ... အဝင္ၾကမ္းတယ္တဲ့ ... မခံနိုင္ဘူးတဲ့ ... သနားပါတယ္ ... ျမတ္ရယ္ ... ရင္ခုန္သံေတြက ေႏွးလိုက္ ျမန္လိုက္ ... စိတ္ေတြက ... ေရလွိုင္းေတြလို ... တလိမ့္လိမ့္တက္လာတယ္ ... ကၽြန္ေတာ့္ စိတ္ေတြ ေပါက္ကြဲေတာ့မယ္ ... ျမတ္ရယ္ ... ေမာင္ အရမ္းခ်စ္မွရေတာ့မယ္ ...

ျမတ္ကို ခပ္တင္းတင္းဖက္ထားရင္း ... ဆက္တိုက္ ... ေဆာင့္လိုက္မိတယ္ ... ျမတ္ လူးလိမ့္ေနတာပဲ ... ျမတ္အသံမထြက္ေတာ့ဘူး ... ျမတ္ႏႈတ္ခမ္းေလးကို ... အတင္းဖိကိုက္ထားတယ္ ... ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းေလးက ... ျပတ္ထြက္မတတ္ ... ကၽြန္ေတာ္ လၽွာေလးနဲ႔ ကလိပစ္လိုက္တယ္ ... ဟင့္ ... တဲ့ ... ရင္ခုန္သံေတြက ... ပိုလို႔က်ယ္လာတယ္ ... ျမတ္ အတင္းဖက္ထားတယ္ ... ျမတ္အတင္းဖက္ထားတယ္ ... ကၽြန္ေတာ္လည္း ... အတင္းဖက္ထားတယ္ ... ၾကားေလေသြးလို႔ ... ေဝးမွာစိုးပါတယ္ ... ခ်စ္တယ္ ... ျမတ္ရယ္ ... ျမတ္ပန္းေလးက ... တဇတ္ဇတ္နဲ႔ ... ညႇစ္ျပန္တယ္ ... ေကာင္းလိုက္တာ ... ျမတ္ရယ္ ... ျမတ္ အဲဒီလို ညႇစ္ေပးရင္ ... ဘယ္လို ခံစားရမွန္းကို မသိပါဘူးဗ်ာ ... အရမ္းေကာင္းတယ္ ... ပန္းႏုႏုေလးက ... ခပ္တင္းတင္းညႇစ္တိုင္း ... ကၽြန္ေတာ့္ရင္ေတြ ေျပာင္းဆန္ကုန္တယ္ ... ခ်စ္တယ္ ... အရမ္းခ်စ္တယ္ ... ျမတ္ရယ္ ... ဒီအခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ့္အေတြးထဲ ဘာမွမရွိေတာ့ဘူး ... ဟိုးအျမင့္က ပန္းတိုင္ကို ... ျမတ္နဲ႔အတူတက္ေနတယ္ ... ေဘးနားမွာ တိမ္ေတြ ေဝေနတယ္ ... ေလႏုေလးက ... ေႏြးေနတယ္ ... ေနေရာင္ျခည္က ျဖာက်တယ္ ... ေရာက္ၿပီ ... ဒီနိဗႆဗာန္ဘုံကို ... ကၽြန္ေတာ္တို႔ေရာက္ၿပီ ... ဟာာာား ... ျမတ္ပန္းေလးထဲကို ... အတင္းထိုးထည့္ထားရင္း ... ကၽြန္ေတာ့္ ေသြးေတြ ... အကုန္လုံး ညႇစ္ပစ္လိုက္တယ္ ... ေကာင္းလိုက္တာ ... ကၽြန္ေတာ့္ရင္ေတြ တသိမ့္သိမ့္တုန္ေနတယ္ ... အေသြးအသားေတြ အကုန္လုံးက ... ပြက္ပြက္ဆူၿပီး ... ျမတ္ကို အတင္းဖက္ထားရင္း ... တဇတ္ဇတ္နဲ႔ ... ကၽြန္ေတာ့္ကိုယ္လုံး ... ၿငိမ္သြားတယ္ ... ေလာကီဘုံရဲ့ အျမင့္ဆုံးရသကို ... ကၽြန္ေတာ္သိသြားၿပီ ... ျမတ္လည္း သိသြားၿပီ ...

"အရမ္းေကာင္းတယ္ေနာ္ ... ျမတ္ ..."
"ဟင့္အင္း ... အရမ္းနာတယ္ ..."
"ေတာ္ေတာ္နာေနလားဟင္"
"ေတာ္ပါ ... ေမာင္ ... အားႀကီးဆိုးတယ္ ... ဟင့္"

ကၽြန္ေတာ္ ... ျမတ္ကို ... ေထြးေပြ႕ထားရင္း ... လက္ရွိအေျခအေနေလးကို ... ေက်နပ္လို႔ေနပါတယ္ ... ခ်စ္တယ္ ျမတ္ရယ္ ... သိပ္ခ်စ္တယ္ ... ျမတ္ကို ေထြးေပြ႕ထားရင္း ... နမ္းလိုက္တယ္ ... သူလည္း ျပန္နမ္းတယ္ ... ရင္ထဲက ရမက္မီးေလးက ... ၿငိမ္းမွမၿငိမ္းေသးတာ ... ေလာင္စာအားနည္းသြားလို႔ ... မီးညြန႔္က်ိဳးသြားတယ္ ... အခု ... ဆနႆဒေတြက ... ထႂကြလာတယ္ ... ရမက္မီးက ... ျပန္ေတာက္ေလာင္လာတယ္ ... ျမတ္လည္း ... ျဖစ္ပါတယ္ ... သူလည္း ... ခ်စ္ခ်င္ေနတယ္ ... ခ်စ္ၾကတာေပါ့ ... ေနာက္တခါ ...

ဒီတခါ ... ျမတ္ကို ခ်စ္ရတာ ... ပိုအားရတယ္ ... သိမ့္ကနဲ ပန္းေလးထဲကို ဝင္သြားတာ ...  သိပ္မခက္ခဲေတာ့ ... ျမတ္ကို ခ်စ္ရတာ ... အားရတယ္ ... ျမတ္ကလည္း ... အားရပါးရ ႀကိဳဆိုတယ္ ... အခ်စ္ျမစ္ထဲမွာ ... ကာမေလွေလးနဲ႔ ... အစုန္အဆန္ ေလွာ္ခတ္ပစ္လိုက္တယ္ ... ရင္ခုန္သံ တဒိန္းဒိန္း ... ၿငီးျငဴသံေလးက ... တအိအိနဲ႔ ... ခ်စ္တယ္ ... ျမတ္ရယ္ ... ဒီတခါဝင္ေတာ့ ... ျမတ္ပန္းေလးကို ... အတင္းေမႊတယ္ ... ျမတ္ ကၽြန္ေတာ့္ခါးကို ... ဖက္ထားၿပီး ... ေအာ္တယ္ ... ၿငီးတယ္ ... ျမတ္ ခ်စ္လြန္းလို႔လား ... မသိပါဘူးဗ်ာ ... ေအာက္ကေန ... ပင့္ပင့္ေပးတယ္ ... ညႇစ္တယ္ ... အရမ္းညႇစ္တယ္ ... သူညႇစ္ရင္ ... ကၽြန္ေတာ္ ေဆာင့္တယ္ ... သူမညႇစ္ရင္ ... ကၽြန္ေတာ္ေမႊတယ္ ... ခ်စ္ရတာ ... အားမရဘူးဗ်ာ ... ေမာလာတယ္ ... ခဏေလး ရပ္လိုက္တာ ... ျမတ္ မေက်နပ္ ... သူ႔ကို ေက်နပ္ေအာင္ ... နဖူးေလးကို နမ္းတယ္ ... ပါးေလးကို ... နမ္းတယ္ ... ႏႈတ္ခမ္းေလးကို ငုံစုပ္ၿပီး ... ဆက္တိုက္ ေဆာင့္ပစ္လိုက္တယ္ ... ကၽြန္ေတာ့္အခ်စ္ၾကမ္းၾကမ္းကို ... သူ မခံနိုင္ဘူး ... တအားေအာ္တယ္ ... မတတ္နိုင္ဘူး ... ခ်စ္ခ်င္တယ္ ... ျမတ္ ... ငိုတယ္ ... ကၽြန္ေတာ္ကို အတင္းဖက္ထားတယ္ ... အတင္းညႇစ္ထားတယ္ ... အတင္းညႇစ္ေလ ... အတင္းထည့္ေလပဲ ... ခပ္တင္းတင္း ... ပန္းႏွစ္လႊာၾကားထဲမွာ ... အဝင္အထြက္ ခပ္သြက္သြက္နဲ႔ ... ခ်စ္တမ္းကစားေတာ့ ... ပန္းေလးက ... ငိုတာေပါ့ ... မ်က္ရည္ေတာ့ ထြက္မလာဘူး ... ခ်စ္ဝတ္ရည္ေတြ ထြက္က်လာတယ္ ... ဒလေဟာ ...

ေႏြးတယ္ ... ပူကနဲ ... ေႏြးသြားတယ္ ... ကၽြန္ေတာ္သိပါတယ္ ... ျမတ္ ခ်စ္ဝတ္ရည္ေတြ သြန္ခ်ပစ္လိုက္ၿပီ ... ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ... ရပ္လို႔မရေသး ... ပန္းတိုင္ကို ... ေမာင္ေရာက္ေအာင္ ... သြားရအုံးမည္ ...

ရမက္ေလွေလးကို ... ခပ္ျပင္းျပင္းေလး ... ေလွာ္ပစ္လိုက္တယ္ ... ေမာေတာ့ ေမာပါတယ္ ... ဒါေပမယ့္ ... ႀကိဳးစားၿပီးေလွာ္တယ္ ... ျမတ္လည္း ... လိုက္ရွာပါတယ္ ... အေသြးအသားေတြက ... ထႂကြလြန္းေတာ့ ... ရင္ခုန္သံေတြက ... ျမန္လြန္းေနတယ္ ... ျမန္ပေလ့ေစ ... ခ်စ္တာကိုး ... အဝင္အထြက္က ခပ္သြက္သြက္ ... ျမတ္ မေနနိုင္ ... ပန္းေလးက ... အလည္လာတဲ့ ... လူဆိုးကို ... အတင္းဖမ္းထားသည္ ... မရ ... ခ်စ္ဝတ္ရည္ေတြ စိုစိုရႊဲေနေတာ့ ... ဖမ္းရခက္သည္ ... ျမတ္ အားမရ ... ရေအာင္ဖမ္းၾကည့္ခ်င္သည္ ... အတင္းေကာ့ထားၿပီး ... ဖမ္းသည္ ... မိေတာ့မိသည္ ... တစကႆကန႔္ ... ဖမ္းမိေတာ့လည္း ... ခဏတာ ... ျပန္လႊတ္လိုက္သည္ ... ကၽြန္ေတာ္ ေမႊလိုက္တာကိုး ...

"အို ... ဟင့္ ... ေမာင္ ... ေတာ္ပါေတာ့ ... ျမတ္ မခံနိုင္ေတာ့ဘူး ... အို ... ဟင့္ ..."
"ေျပာလို႔လည္း နားမေထာင္ဘူး ... အရမ္း မျမန္နဲ႔ကြယ္ ... အသဲေတြ ေျပာင္းဆန္ကုန္ၿပီ ... ဟာာာ ... ဟာာာ ... ဟာာာ ... အီး ...."

ကၽြန္ေတာ္ ပန္းတိုင္ေရာက္ဖို႔ သိပ္မလိုေတာ့ ... ျမတ္ကို ... အတင္းခ်စ္ေတာ့သည္ ... ျမတ္ ... ငိုေတာင္ငိုသည္ ... ကၽြန္ေတာ္ မတရား ... ျမတ္နာမွန္းသိရက္နဲ႔ ... ေျဖးေျဖးမလုပ္ ... ကၽြန္ေတာ္လူဆိုးေလလား ... ျဖစ္နိုင္ပါတယ္ ... ကၽြန္ေတာ္ ရပ္လို႔မရေတာ့ဘူး ... စိတ္က ဒီထက္ျမန္ခ်င္တယ္ ... ခနႆဓာကိုယ္က ... မလိုက္နိုင္ ... ျမတ္ ပန္းေလးက ... ပြင့္အာေနသည္ ... ေအာက္မွာ ေကာ့ပ်ံေနသည္ ... ျမတ္သိပ္ခ်စ္တာ ... ကၽြန္ေတာ္သိသည္ ... ကၽြန္ေတာ့္အဝင္အထြက္ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေၾကာင့္ ... ပန္းေလးထဲက ... အသံဗလံေတြ ... လၽွံက်လာတယ္ ... ကၽြန္ေတာ္ ၿပီးေတာ့မယ္ ... ေဆာင့္တယ္ ... တခ်က္ ... ႏွစ္ခ်က္ ... သုံးေလးခ်က္ ...

ေကာင္းလြန္းလို႔ ... စိတ္မထိန္းနိုင္ ... အပ်ိဳေလး ျမတ္ကို ... အားရေအာင္ ခ်စ္ပစ္လိုက္တယ္ ... ျမတ္ ပန္းေလးက ... အတင္းအတင္း ညႇစ္ထားတယ္ ... သူနာရွာတယ္ထင္ပါရဲ့ ... ေနာက္ဆုံးမၿငီးေတာ့ဘူး ... သူ ႏႈတ္ခမ္းေလးကို ... ကိုက္ထားတယ္ ... ကၽြန္ေတာ္သိပါတယ္ ... အံႀကိတ္ၿပီး ... ခ်စ္သမၽွကို ... အလိုလိုက္ရွာတယ္ ... ခဏေလးပါ ... ျမတ္ရယ္ ... ခဏေလးပါ ... ေမာင္ၿပီးေတာ့မယ္ ... အဝင္အထြက္က ... အျမန္ဆုံးႏႈန္းနဲ႔ ... ျမတ္ ပန္းေလးကို ... ေဆာ့ကစားေနသည္ ... ကၽြန္ေတာ့္ နားထင္ေတြ ပူလာတယ္ ... ရင္ေတြ ပူလာတယ္ ... တဇက္ဇက္ ေဆာင့္ရင္း ... ျမတ္ကို မညႇာေတာ့ ... အားကုန္ ခ်စ္ပစ္လိုက္တယ္ ... ၿပီးၿပီ ... ကၽြန္ေတာ္ ၿပီးၿပီ ... ျမတ္ကို ... ခပ္တင္းတင္းဖက္ထားရင္း ...

"ေကာင္းလိုက္တာ ... သီရိရယ္ ... ေကာင္းလိုက္တာ ..."
"ဘာ ..."
"ဘာ ... ဘာေျပာတယ္ ..."

မွားသြားတယ္ ... ကၽြန္ေတာ္ မွားသြားတယ္ ... ဘာလို႔ သီရိကို တမ္းတရတာလဲ ... ျမတ္ ... အရမ္းငိုတယ္ ... ကၽြန္ေတာ့္ကို တြန္းထုတ္တယ္ ... ကၽြန္ေတာ္ စိတ္မေကာင္းဘူး ... အတင္းလိုက္ဖက္တယ္ ... အတင္းတြန္းထုတ္တယ္ ... ဘယ္လို ေခ်ာ့ရမလဲဗ်ာ ... ကၽြန္ေတာ္ မွားသြားတယ္ ... ဘာျဖစ္လို႔ ... သီရိကို တမ္းတရတာလဲ ... ကိုယ့္ကိုခ်စ္လို႔ တကိုယ္လုံး ပုံေပးတဲ့ ခ်စ္သူေရွ႕မွာ ... တျခားတေယာက္ကို တမ္းတေတာ့ ... ျမတ္ စိတ္ဆိုးတာေပါ့ ... စိတ္နာမွာေပါ့ ...

"ေမာင္ ေျပာေတာ့ ... ျမတ္ကို ခ်စ္တယ္ဆို ... အီး ..."
"မဟုတ္ပါဘူးျမတ္ရယ္ ... စကားမွားသြားတာပါ ..."
"ဘာမွားတာလဲ ... ဒီကေတာ့ ခ်စ္လိုက္ရတာ ... အီး ... ဟင့္ ..."

ကၽြန္ေတာ့္မွာ ... ေျပာစရာ စကားမရွိ ... ေသခ်င္တယ္ ... ကၽြန္ေတာ္ ေသခ်င္တယ္ ... ဘာျဖစ္လို႔ သီရိကို တမ္းတရတာလဲဗ်ာ ...

"သြား ... နင္က ... ငါ့ကို ခ်စ္တာမွ မဟုတ္ပဲ ... ငါကေတာ့ နင့္ကို ခ်စ္လိုက္ရတာ ... နင္ကေတာ့ ... ငါ့ကို ... ငါ့ကို ..."

ျမတ္ ငိုတယ္ ... အရမ္းငိုတယ္ ... သူ ရင္နာမွာေပါ့ ... ကၽြန္ေတာ့္လို မ်က္စိမျမင္ရေတာ့မယ့္ သူတေယာက္ကို ... ခ်စ္လြန္းလို႔ ... ပုံအပ္လိုက္တယ္ ... သူ ကၽြန္ေတာ့္ကို အရမ္းခ်စ္တာ ... ကၽြန္ေတာ္ သိပါတယ္ ... ကၽြန္ေတာ္လည္း သူ႔ကို ခ်စ္တယ္ ... ဘာျဖစ္လို႔ သီရိကို တမ္းတရတာလဲ ... ဟာဗ်ာ ... အရမ္းစိတ္ညစ္တာပဲ ... ကၽြန္ေတာ္ ေသခ်င္တယ္ဗ်ာ ...

ျမတ္ ... အဝတ္အစားေတြ လဲတယ္ ... ထြက္သြားတယ္ ... ကၽြန္ေတာ္ ငိုေနတယ္ ... ေနာက္ကေန လိုက္ဆြဲတယ္ ... အတင္းတြန္းထုတ္ပစ္တယ္ ... ျမတ္ ... ကၽြန္ေတာ့္ကို သိပ္စိတ္နာသြားတယ္ ... ကၽြန္ေတာ္ မွားပါတယ္ ... အရမ္းမွားတယ္ ... အစကတည္းက ... ျမတ္ကို ... ခ်စ္ခြင့္ မပန္ခဲ့ရင္ ... ျမတ္ရင္နာမွာ မဟုတ္ဘူး ... ကၽြန္ေတာ္ ငိုတယ္ ...

ကၽြန္ေတာ္ ဘဝကို ေရွ႕မဆက္ခ်င္ေတာ့ဘူး ... အဆုံးသတ္လိုက္ေတာ့မယ္ ... မ်က္စိဆုံးရႈံးတယ္ ... အခ်စ္ကို ဆုံးရႈုံးတယ္ ... ကၽြန္ေတာ့္ ေသခ်င္တယ္ ... မေနခ်င္ေတာ့ဘူး ...

ယုံၾကည္တာေတြ အားလုံးစြန႔္လႊတ္ခဲ့ပါတယ္ ...
တို႔အခ်စ္က ဆုံနိုင္ဖို႔သိပ္မလြယ္ ...
ေရမွာအ႐ုပ္ေရးမိသလိုပဲ အခ်စ္ဟာအရာမထင္တယ္ ...
ေပ်ာ္မယ္ဆိုေနခဲ့ေပါ့ ခ်စ္ရတဲ့သူရယ္ ...
အရႈံးေပးခဲ့ၿပီ ေက်နပ္ေတာ့ကြယ္ ...
ေရလိုဘဝေအးျမပါေစအခ်စ္ရယ္ တို႔ဆုေတာင္းပါတယ္ ...

ပန္းခင္းလမ္းပဲ ေလၽွာက္ပါ အခ်စ္ကေလးရယ္ ...
ခေရာင္းေတာထဲက တို႔ကိုထားခဲ့ကြယ္ ...
ခ်စ္ခဲ့ၾကတဲ့ အျဖစ္ဟာအိမ္မက္ပဲ ...
မင္းဘဝေန႔သစ္ေရာက္ၿပီ ေမ့လိုက္ကြယ္ ...
အို --- ေမ့လိုက္ေတာ့ အခ်စ္ကေလးရယ္ ...

ၾကင္နာတာေတြအားလုံး ေမ့ပစ္လိုက္ပါကြယ္ ...
နိုးတဝက္ တို႔အိပ္မက္ေလးပ်က္ျပယ္ ...
နာက်င္ေနတဲ့ ႏွလုံးသားငိုေနလည္း ... မင္းေပ်ာ္ပါေစကြယ္ ...
ရင္မွာ ေမၽွာ္လင့္ထားသမၽွ ဆုံး႐ူံးခဲ့ေပမယ့္ မင္းဘဝအတြက္ ကိုယ္ေက်နပ္မိတယ္ ...
ဒါေတြ တစ္ေန႔မင္းနားလည္မယ္ အခ်စ္ရယ္ ႏႈတ္ဆက္သြားပါကြယ္ ...

ထူးအိမ္သင္ သီခ်င္းေလးကို ၿငီးၿပီး ... ကၽြန္ေတာ္ တအားငိုတယ္ ... ဆုံးျဖတ္ခ်က္ခ်လိုက္တယ္ ... ကၽြန္ေတာ့္လက္ေကာက္ဝတ္က ... အေၾကာေတြကို ဓါးနဲ႔ လွီးပစ္လိုက္တယ္ ... ေသြးေတြ ထြက္လာတယ္ ... အမ်ားႀကီး ... ရင္ခုန္သံေတြ ျမန္လာတယ္ ... ေသြးေတြ ထြက္တာ မ်ားလာေတာ့ ... တေျဖးေျဖး ကၽြန္ေတာ္ အားနည္းလာတယ္ ... အသက္ရႈမဝေတာ့ဘူး ... နတ္သမီးေပးတဲ့ ... ခ်စ္လက္ေဆာင္ကို ... အေတြးထဲမွာ က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ထည့္ၿပီး  ... သိပ္ခ်စ္ရတဲ့ ျမတ္ေရ အျမဲေပ်ာ္ပါေစ ... သြားၿပီ ... ျမတ္ေရ ... သြားၿပီ ...ကၽြန္ေတာ္  ေလာကႀကီးကို ႏႈတ္ဆက္လိုက္တယ္ ...

ေႏြရာသီရဲ့ ... ေန႔လည္ခင္းမွာ ... ကၽြန္ေတာ္ ... ရင္ခုန္သံေတြ ရပ္ဆိုင္းသြားတယ္ ...


ၿပီးပါၿပီ