Skip to main content

နမ္းခြင့္ရေပမဲ့...ပန္းပြင့္ဘဝကိုညႇာတာတယ္..

လြန္ခဲ့ေသာ...၄..ႏွစ္က....။

ေတာက္..မင္းေတာ္ေတာ္မိုက္ရိုင္းတဲ့မိန္းမပဲ...။ငါတစ္သက္လုံးအထင္ႀကီးခဲ့တာေတြ...ေလးစားေပးခဲ့တာေတြ..ဘာမွမပက္သက္ေတာ့ေပမဲ့၊တစ္ခ်ိန္တုန္းက....၂ႏွစ္ခြဲတိတိ
ခ်စ္ခဲ့ၿပီး...၆လတိတိေပါင္းခဲ့ဖူးတာေတြနဲ႔..ငါ...မင္းကို.....မင္းမို႔ေျပာထြက္ရက္တယ္ကြာ..ေအးေလ...မင္းကဒီအခ်ိန္မွာေျပာအားရွိၿပီေပါ့ကြာ...။ရပါတယ္...
သႏၲာ...ရပါတယ္...။မင္းသိေအာင္တစ္ခုေတာ့ေျပာလိုက္မယ္....မွတ္ထား....မွတ္သြားလိုက္...။ငါလမ္းေဘးကေကာင္မဟုတ္ဘူးကြ...ေၾကာင္ၾကာၾကာေရမငုတ္ပါဘူး..။
ေနာင္တစ္ခ်ိန္မင္းနဲ႔ငါ...ျပန္ဆုံခဲ့ရင္..ခုမင္းမ်က္ႏွာအေပၚက...အျပဳံး...ေအးခုလိုပဲ..ျပဳံးနိုင္ပါေစ..။မင္းနဲ႔ငါ...ျပန္ဆုံခ်င္ပါေသးတယ္..သႏၲာ..ျပန္ဆုံခ်င္ပါေသးတယ္..။

လက္ရွိ..၂၀၁၂...။

"ဟန္နီလား"....."အင္း.ဟုတ္တယ္".."ကိုခုပဲျပန္ေရာက္တာ.ေလ..။မဟုတ္ဘူး...ကိုေမးလ္လွမ္းပို႔ထားလိုက္ေသးတယ္ေလ...မရဘူးလား..။မေန႔ညကမွ...ကိုေသေသခ်ာခ်ာကို..ပို႔ေပးထားတာ...။အင္း...ကိုညေနလာႀကိဳမယ္ေလ...အလုပ္ကို...ဟုတ္လား...။စိတ္မေကာက္ပါနဲ႔..ခ်စ္ရယ္...ညေနက်ရင္.ဟန္နီႀကိဳက္တဲ့...ေၾကးအိုးသြားေသာက္မယ္ေလ...ေနာ္..။အင္း..အင္း..အာဘြား..ေနာ္..အရမ္းခ်စ္တယ္သိလား".။

"ဟြန႔္...ကိုကဘယ္ေတာ့မွ..ႀကိဳမေျပာဘူး..အျမဲအဲလိုပဲ..၊ဘာလဲ..ဘယ္သူေတြလာႀကိဳခိုင္းလို႔လဲ.."
ခ်စ္သူေလးက..မ်က္ႏွာေလး..စူပုပြပြ..လုပ္ရင္း...မ်က္ေစာင္းေလးထိုးကာေျပာလာသည္..။
ေက်ာ္ခန႔္...အသာယာပင္ျပဳံးလိုက္မိသည္...။
"မဟုတ္ပါဘူး..ဟန္နီရယ္.မာမီတို႔လာႀကိဳတာပါ။..ကိုတို႔အလုပ္က..သိတဲ့အတိုင္းပဲ...ဘယ္ေတာ့မွ..ႀကိဳေျပာလို႔မွ..မရတာ."
"ခုေတာင္...မန္ေနဂ်ာကို...ငါေရာက္ေနတာ..၂ လခြဲရွိေနၿပီေနာ္...မင္း...ခု..ငါေအာက္ေသြးေတြအရမ္းတိုးေနၿပီ...မင္းဘယ္လိုတာဝန္ယူမွာလဲ..ေျပာလိုက္မွ..၊ဒီေကာင္..မလႊတ္ခ်င္လႊတ္ခ်င္နဲ႔..လႊတ္လိုက္တာ..ဟန္နီရဲ့.."
"ကိုေနာ္....သူဒါပဲ.ေတြးေန..."
ဟန္နီစံ....အရမ္းခ်စ္စရာေကာင္းသည့္ခ်စ္သူေလး၊....မ်က္ႏွာေလး...ရဲကနဲျဖစ္သြားရင္း..သူ႔လက္ေမာင္းကို..လက္သည္း..ခၽြန္ေလးမ်ားျဖင့္..အသာဆြဲဆိတ္သည္..။
သူခ်စ္သူေလးကို..စခ်င္လာသျဖင့္...
"ဟာ...ဒါဆို..ဟန္နီက...မေတြးဘူးေပါ့...၊..g talk မွာ..skype..မွာက်ေတာ့..ကို႔ကိုေရာ...ကို႔ညီေလးကိုေရာ..လြမ္းလွၿပီဆိုတာ..ဘယ္သူလဲ..ကဲေျပာ.."
နဂိုကမွ..ပန္းဆီေရာင္သမ္းေနေသာ..မ်က္ႏွာေလးမွာ..ပိုၿပီးစေတာ္ဘယ္ရီေရာင္..ဆန္ဆန္.ရင့္သြားရင္း..
"ဟာ...ကို..ကလည္း.ကြာ...ဆိုင္ႀကီးမွာ..သူမ်ားေတြၾကားသြားဦးမယ္..".
.ဟု..အရွက္သည္းစြာ..ဆိုလာသျဖင့္..သူ႔မွာ..ရင္ထဲမွာ..လၽွပ္စစ္ဓါတ္တစ္ခု.ျဖတ္စီးသြားလိုက္သလိုခံစားလိုက္ရသည္။
သူဒီေကာင္မေလးကို..တစ္ကယ္ခ်စ္ပါသည္..။ဟုတ္ပါသည္...အတိုင္းအဆမရွိကို..ခ်စ္မိပါသည္..။ဘယ္ေတာ့မွ..ေနာက္ထပ္ျဖစ္မလာနိုင္ေတာ့ဟု..ထင္ခဲ့ေသာအခ်စ္တစ္ခု.၊ဒီေကာင္မေလးနဲ႔စေတြ႕စဥ္အခ်ိန္ကထဲက...ယခင္က..အထင္အျမင္မ်ား..မွားယြင္းသြားခဲ့ေၾကာင္း..သူရင္ခုန္စြာလက္ခံခဲ့မိသည္။
ဘဝတြင္..တစ္ခ်ိန္က..အမဲစက္ရွိခဲ့ဖူးေသာ..သူလိုလူကို..မည္သည့့္အျပစ္တင္ျခင္းမ်ား..အနိုင္ယူဗိုလ္က်ျခင္းမ်ား..ကင္းစင္စြာျဖင့္..ကေလးငယ္တစ္ေယာက္လို..
အျမဲျဖဴစင္စြာျဖင့္..ဘဝတစ္ခုလုံး..လက္မထပ္ရေသးပဲ..ရဲရဲရင့္ရင့္...ပုံအပ္ေပးခဲ့ေသာ..ခ်စ္သူေလးမို႔လည္း..သူအတိုင္းဆမရွိ..ျမတ္နိုးမိပါသည္။
ဒီေလာက္ခ်စ္စရာေကာင္းေသာ..ခ်စ္သူေလးႏွင့္ဆုံဆည္းေပးခဲ့ေသာ...ကံတရားကိုလည္း..သူေက်းဇူးတင္ေနမိသည္။ဟုတ္သည္ေလ...ကံဆိုတာ..ထူးဆန္းတဲ့အရာ
မဟုတ္လား..။သူကေတာ့...သူ႔ေလာက္ကံေကာင္းသူမရွိဟုသာ..ယူဆေနခဲ့သည္..။ဒါေပမဲ့...ကံဆိုတာဘယ္သူျမင္နိုင္မွာမို႔လို႔လည္း..။

"အား....ကို..ေတာ္ေတာ့ကြာေနာ္...ဟန္နီမခံနိုင္ေတာ့ဘူး...ခ်စ္ေပးေတာ့ကြာေနာ္..."
ဒီေန႔..ခ်စ္သူေလး.ကိုခြင့္ယူခိုင္းလိုက္သည္။ဟုတ္သည္ေလ...သူ႔မွာအခ်ိန္က..သိပ္မရ..အလုပ္က...၃ ပတ္ခြင့္ေပးလိုက္သည္..ဆိုေပမဲ့..သူတို႔လို..service engineer..ေတြအဖို႔က.အေရးႀကီးလာလၽွင္ႀကီးလာသလို..ျငင္းဆန္ခြင့္မရွိ..။ျငင္းလည္း..မျငင္းရက္...။အလုပ္က..လည္း.ေတာ္႐ုံျဖင့္မေခၚပါ။ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္..ရသမၽွအခ်ိန္ေလးကို..ခ်စ္သူေလးကိုသာ..သူေပးဆပ္ခ်င္သည္ေလ..။
"ကို..ေတာ္ၿပီလို႔...အရမ္းယားလာၿပီ..မခံနိုင္ေတာ့ဘူးကိုရဲ့"
ခ်စ္သူေလးက..ေအးစက္ေသာ...ဟိုတယ္အဲကြန္းခန္းထဲမွာ..သူ႔ကို..ေခၽြးေလးမ်ားျပန္ကာ..ေျပာလာသျဖင့္..သူလည္း..ခ်စ္သူေလး..ေပါင္ၾကားထဲ...ေရငုပ္ေနရာမွ..ထၿပီး...
"အင္း..ဒါဆိုဟန္နီ..ေပါင္ေလး..ကားလိုက္ေနာ္.."
သူ..ခ်စ္သူေလးဧ။္...မလိုင္ႏွစ္ေရာင္..ေပါင္ေလး.၂ ခုၾကားထဲဝင္ၿပီး..ေနရာယူရင္း..
ညီေလးဧ။္.ထိပ္ဖူးႏွင့္..အသာ..ပန္းပြင့္ေလးဧ။္..ပြင့္လႊာဖတ္ေလး...၂ခုၾကား..အသာယာပြတ္ဆြဲလိုက္သည္..။မဟုတ္လၽွင္..ဝတ္ရည္ေလးမ်ားမထြက္ပဲ..ခ်စ္သူေလးပြန္းရွသြားမွာကို..စိုးရိမ္မိသည္ေလ..။
"အင္း...အင္း...အ..အ...ကို..ထည့္ေတာ့ေလ...ကြာ.."
"အင္းပါ...မီးနာသြားမွာစိုးလို႔ပါ.."
"ရတယ္..ကို..ထည့္ေတာ့..."
မီးစိမ္းျပၿပီဆိုမွေတာ့...သူ..အသာပင္.တံခ်ဴကို...ပန္းပြင့္ေလးဧ။္..ဝတ္ရည္.လွိုင္ေခါင္းေလး...ထဲ..ႏွစ္သြင္းလိုက္သည္..။
"အားေကာင္းတယ္ကြာ....ကို..ရာ..ကိုညီေလးက..ပိုမ်ားႀကီးလာသလား...မသိဘူး၊ျပည့္က်ပ္ေနတာပဲ"
"အား...အဲလိုေမႊရင္ပိုထိတယ္ကြာ....ကိုက..အရမ္းခ်စ္တတ္တာပဲ..ကြာ"
သူအသာေလး..ေရွ႕တိုးေနာက္ဆုတ္လုပ္ရင္း.၁ဝခ်က္.၁၅ခ်က္ေလာက္လုပ္ရင္း..တစ္ဝက္ေလာက္အေရာက္...ဆတ္ကနဲဖိသြင္းလိုက္သည္.။
"အ...ရွီး...ကိုရာ...ရင္ေခါင္းထဲေရာက္သြားသလားပဲ...ကြာ"
"ရွီး...ရွီး...ေကာင္းတယ္...ကိုရယ္ေဆာင့္ေပးပါ...ေဆာင့္..ေဆာင့္...အ...အ..."ဟု..ျမည္တမ္းရင္း...ခ်စ္သူေလးၿပီးသြားၿပီဟု...သူသိလိုက္သည္..။ေခတၱအရွိန္ကိုအသာ..ခ်ေပးကာ..အသာပင္သူ..ဝတ္ရည္မ်ားစိုရႊဲေနသာ..လွိုင္ေခါင္းေလးအတြင္း..ညီေတာ္ေမာင္ကို..စိမ္ထားရင္း...သူစို႔လြန္းသျဖင့္..ပန္းေသြးေရာင္မွ..ပတၱျမားညိဳေရာင္ေပါက္ကာစ..ျပဳေနၿပီျဖစ္ေသာ...နို႔သီးထိပ္ေခါင္းေလးကို...အသာလၽွာေလးျဖင့္ေမႊေနာက္ကစားေနလိုက္သည္..။
"ေကာင္းလိုက္တာ...ကိုရာ..ကိုမၿပီးေသးဘူးမွတ္လား...ၿပီးေအာင္ခ်စ္လိုက္ေနာ္..ဘယ္လိုေနေပးရမလဲ.."
သူခ်စ္မိေသာအေၾကာင္းမ်ားထဲတြင္လည္း..ဒီတစ္ခ်က္လည္း..အပါအဝင္ျဖစ္သည္..။လူေရွ႕တြင္သာ...ျမန္မာမိန္းကေလး..ပီပီ..အရွက္သည္းတတ္ေသာ္လည္း...ခုလိုႏွစ္ေယာက္ထဲ.ရွိခ်ိန္တြင္..ေတာ့..ပြင့္လင္းစြာဆက္ဆံတတ္သည္။သူ႔အေနႏွင့္လည္း.ဒါကိုသေဘာက်သည္..။လြယ္လြယ္ႏွင့္ေတာ့မရ..သူေတာ္ေတာ္ကို..စည္း႐ုံးယူခဲ့
ရသည္..။
"အင္း..ဟန္နီေဘးကို..ေစာင္းလိုက္ပါလား..."
"ဒီလိုလား..".တစ္ဘက္သို႔ခါးေလးကို..လိမ္ကာေစာင္းလိုက္ရင္း..သူ႔ကိုလွည့္ေမးလာသည့္ခ်စ္သူေလးကို..သူျမတ္နိုးစြာ..ပါးေလးကိုအသာနမ္းရင္း...
ေပါင္ေလး၂ ဘက္ကို.အသာေနာက္မွ..ဟလိုက္ကာ..သူ႔ညီေလးကို...အသာေလး..ႏွစ္သြင္းလိုက္သည္..။
"အား....စီးေနတာပဲကြာ...ဟန္နီ့ဟာေလးက.."
သူအသာပင္ကပ္ၿပီး..ေညႇာင့္ေပးေနရာမွ...တစ္ဆုံးဆြဲထုတ္ၿပီး..တစ္ဆုံးျပန္ထည့္ေသာနည္းျဖင့္..ေဆာင့္ေတာ့သည္..။
"ေဖါင္း..ဖတ္...ေဖါင္း...ဖတ္...စြိ..စြိ.ႁပြတ္.ၿပိ.."
ခ်စ္သူေလးလည္း..ခါးေလး...လိမ္ကာ..တစ္ေစာင္းေလး...ေနရာမွ..တင္ေလး..ကိုအေနာက္သို႔..ပိုၿပီး..ပစ္လာရင္း..
"အ..အ...ရွီး.ရွီး..ေကာင္းတယ္ကို...ေကာင္းလာၿပီ...ေဆာင့္..ေပးပါ..ေဆာင့္..ေပး."
သူလည္း...အရွိန္ကို..ျမႇင့္တင္လိုက္ရင္း...
"ေကာင္းတယ္ကြာ...ခ်စ္ရာ....ဟန္နီအဖုတ္ေလးက...အရမ္းညႇစ္ထားတယ္ကြာ..."
"အ..ထိတယ္ကို...ထိတယ္ကြာ..."သူအဆက္မျပတ္ေဆာင့္ေနရင္း..တေစာင္းအေနထားမွ..ႏုတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးကို..ဆြဲစုပ္လိုက္ရင္း...အနီးကပ္တိုက္စစ္အေနျဖင့္..
ကပ္ေဆာင့္ရာ...အထဲမွ..တထုတ္ထုတ္ျဖင့္...ထိပ္ကို..လာထိရာ...မွ
"အား....အား...ထြက္ကုန္ၿပီကိုုရ....ထြက္ကုန္ၿပီ...ဟု"
တြန႔္လိမ္စြာ..ၿပီးသြားေသာခ်စ္သူေလးကို...ၾကည့္ရင္း...ပခုံးေလး..ႏွစ္ဖက္ကို..ကိုင္ကာ..ေဆာင့္ရင္း...၂လခြဲစာ..ေအာင္းထားေသာ...သုတ္ေရ..ေႏြးေႏြးမ်ားကို..ပန္းထုတ္လိုက္မိေတာ့သည္..။

"ဟန္ေန...ေန႔တိုင္းေတြ႕ခ်င္တာမင္းရဲ့မ်က္ႏွာေလး...ေန႔တိုင္းၾကားခ်င္တာမင္းရဲ့အသံေလး....ေဟး.."

အဆက္မျပတ္ျမည္ေနေသာ..ဖုန္းသံေၾကာင့္..သူမ်က္စိမွိတ္ထားရင္း...လက္က..ဖုန္းရွိနိုင္မည့္..အသံၾကားရာေနရာကို..လိုက္စမ္းေနမိသည္..။
"ဟဲလို".."ဟုတ္ကဲ့..ေျပာပါ..ေက်ာ္ခန႔္ေျပာေနပါတယ္.."

မေန႔ကခ်စ္ရသူေလးႏွင့္..အသကုန္ကဲထားသည့္အရွိန္ေၾကာင့္..သူတိုက္ခန္းကို..ည.ေတာ္ေတာ္မိုးခ်ဳပ္မွျပန္ေရာက္သည္။ေရာက္တာႏွင့္..အဝတ္အစားေတာင္..ျဖစ္သလိုလဲၿပီး..အိပ္ရာထဲတန္းဝင္ကာ..ေခါင္းခ်လိုက္သည္ႏွင့္အိပ္ေပ်ာ္သြားသည္..။

"ေဟ့ေရာင္...ကိုခန႔္...ငါ..ေက်ာ္ျမင့္ကြ.."

"မင္း..ေရာက္ေနတယ္လို႔...အန္တီတို႔ေျပာလို႔...ငါဖုန္းလွမ္းဆက္လိုက္တာ.."

"မင္းေတာ္ေတာ္ေနနိုင္တဲ့ေကာင္ပဲ....ငါ့ဆီေတာင္ဖုန္းဆက္ေဖၚမရဘူး.."စသည္ျဖင့္...ျမည္တြန္ေတာက္တီးေနေတာ့ရာ...၊သူ႔မွာ..မဖြင့္ခ်င္ေသာ..မ်က္လုံးကို.အတင္းအားယူကာဖြင့္ၿပီး..ကုတင္ေပၚမွထထိုင္လိုက္ရသည္။

"ေဟ့ေကာင္...ေအေပး..ေစာစာစီးစီး...သူမ်ားအိပ္ခ်ိန္ကို..က်က္သေရယုတ္လိုက္တာကြာ.၊ငွက္ဆိုးထိုးသံနဲ႔."

သူႏွင့္ေက်ာ္ျမင့္တို႔က..သူတို႔..ဆယ္တန္းထဲက..တူတူ..၊ေနာက္..သူမာမီတို႔.ရွိရာ..us.သို႔လိုက္သြားၿပီး..M.I.T တြင္..ေက်ာင္းသြားတက္သည့္အခ်ိန္က်ေတာ့လည္း
သေကာင့္သားက...သူ႔ေမြးစားအေမ..သူ႔အေဒၚအရင္းရွိရာ..u.s သို႔.မၾကာခဏလာလည္ရင္း..သံေယာဇဥ္မျပတ္ခဲ့ေသာငယ္သူငယ္ခ်င္း...အရင္းေခါက္ေခါက္..။
ဒီေကာင့္..အက်င့္ကတစ္မ်ိဳး..သူလည္း..ဆယ္တန္းတုန္းက..အမွတ္ေကာင္းၿပီး..u.sတြင္သူႏွင့္အတူေက်ာင္းတက္နိုင္ေသာ္လည္း..သူကျမန္မာျပည္ကိုမခြဲနို္င္ဟုဆိုကာေက်ာင္းလာမတက္ခဲ့။

ခုလက္ရွိ..သူက..စလုံးမွ engineering company တစ္ခုတြင္..senior service engineer အျဖစ္.လုပ္ေနခ်ိန္တြင္..ေက်ာ္ျမင့္က..ရန္ကုန္တြင္.architect ျဖင့္ၿပီးကာ..ကိုယ္ပိုင္.ေဆာက္လုပ္ေရးကုပၼဏီခပ္ေသးေသးတစ္ခုေထာင္ထားၿပီး..သူကိုယ္တိုင္ဝင္က်ဲေနၿပီ..။
"ေဟ့ေကာင္..ေမာင္ခန႔္..မင္းထၿပီလား..ခု..."..ဟာ..ေသေတာ့မွာပဲ..သူသိလိုက္ၿပီ..ဒီေကာင္..သူ႔တိုက္ခန္းနားေရာက္ေနေလာက္ၿပီ..ဟု
သူမနိုးမျခင္း...ေႏွာင့္ယွက္ေနမွာေသခ်ာသည္..။

"ေအး...ေဟ့ေကာင္ေရ...ငါ..ထေနၿပီကြ..မင္းလာၾကည့္ပါလား...ေဘာင္းဘီေတာင္ေပါက္ထြက္ေတာ့မယ္.သိလား.." ဟု..သူလည္း..ခပ္ရြဲ႕ရြဲ႕ေျပာလိုက္ရာ
ထင္သည့္အတိုင္း...
"!@$#$&##$...." ဖုန္းထဲမွ..သူ႔ကို..ဆဲေနေတာ့သည္။သူလည္း..မေနနို္င္စြာ..ျဖင့္..တခစ္ခစ္...ရီလိုက္ရင္း..(ကိုဟိတ္.ခဏယူသုံးလိုက္တယ္ေနာ္..ဟိ)
"ေအးပါ..ေယာက္ဖရယ္...ငါကမင္းကိုခ်စ္လို႔စတာပါ..မင္းကလည္း..ေစာေစာစီးစီး..ကြာ.မဂၤလာမရွိ.."

"ခုမင္းဘယ္မွာလဲ...တိုက္ေအာက္ေရာက္ၿပီလား..ငါတံခါးဖြင့္ထားတယ္..တက္လာခဲ့..ေကာ္ဖီေဖ်ာ္ေပးထားမယ္..ok.." ဟုေခ်ာ့လိုက္ေတာ့မွ..သေကာင့္သားက
မေက်မနပ္ေလသံျဖင့္..
"ေတာ္ၿပီ..ငါေအာက္ကေစာင့္ေနမယ္..ၿပီးရင္စိတ္တိုင္းက်..သြားရေအာင္..မင္းျမန္ျမန္ဆင္းလာခဲ့..ဟု" ျပန္ေျပာေဖာ္ရေတာ့သည္။

သူလည္းကမန္းကတန္း..မ်က္ႏွာသစ္၊သြားတိုက္ၿပီး.ေက်ာ္ျမင့္အတြက္ဝယ္လာသည့္.arrow shirt ထည့္ထားသည့္အိတ္ကိုယူ.levis 501 နက္ျပာေရာင္တစ္ထည္ႏွင့္.dieselတီရွပ္တစ္ထည္..ၿပီးစလြယ္ေကာက္စြပ္ကာ..ဆံပင္တစ္ခ်က္.ႏွစ္ခ်က္ခန႔္.သပ္ၿပီး..ေျပးဆင္းလိုက္သည္။မဟုတ္က..ေက်းဇူးရွင္.ေယာက္က်ားတန္မဲ့စကားနာထိုးေနမည္ကိုစိုးရိမ္ရေလသည္.။

ေအာက္ေရာက္သည္ႏွင့္..မ်က္ႏွာကို..ရွစ္ေခါက္ခ်ိဳးကာ..အျဖဴေရာင္..mark-2 ေဘးတြင္ရပ္ကာသူ႔ေစာင့္ေနေသာ..ခ်စ္သူငယ္ခ်င္းအား.သူ႔အတြက္ဝယ္လာေသာ
လက္ေဆာင္အိတ္ေျမႇာက္ျပလိုက္ေတာ့မွ..ငနဲသားမ်က္ႏွာက..ေခါက္ခ်ိဳးေျပေလေတာ့သည္..။

"ဟင္း..ဟင္း..ဒီလိုက်ေတာ့လည္း..တပည့္ႀကီးကေတာ္သားပဲ..ဆရာ့အတြက္..ေတာ့မေမ့ရွာဘူးပဲ." ဟု..ေက်နပ္ေသာ..မ်က္ႏွာျဖင့္ေျပာေဖာ္ရေတာ့သည္။
သူလည္း."လစ္ရေအာင္ေလကြာ..ငါဗိုက္ဆာေနၿပီကြ..ၾကက္သားပလာတာစားခ်င္တာနဲ႔..အေတာ္ပဲ.."ဟု..ေျပာလိုက္ရာ..

"ခ်ီးဗိုက္ဆာပါလား..ဟင္..မင္းေစာေစာကက်ေတာ့..ေသေနတာေလ...၊ထေတာင္မထဘူးမွတ္လား..ခုမွဘာဆာတာလဲ"...ဘာလဲႏွင့္စက္သနတ္ပစ္သလိုေျပာေလေတာ့သည္။

သူလည္းျပန္ဖက္ေျပာမေနေတာ့ပဲ...S-3 ေလးထုတ္..နားတြင္နားက်ပ္ထုတ္တပ္ကာ...သီခ်င္းဖြင့္နားေထာင္ေနလိုက္ေတာ့သည္။

"ကဲေရာက္ၿပီ ဆရာေကာင္ .. ဆင္းေတာ့."
ေက်ာ္ျမင့္.. သူ႔လက္ေမာင္းကို ကိုင္ၿပီးေျပာေတာ့မွသူမ်က္လုံးပိတ္ထားရာမွဖြင့္ၾကည့္မိလိုက္သည္။သီခ်င္းနားေထာင္ရင္းသူေမွးကနဲျဖစ္သြားမိသည္ကိုး။
ဆိုင္ေရွ႕မွာေတာ့ ထုံးစံအတိုင္းမေျပာင္းလဲပဲကားမ်ားစြာရပ္ထားတာေတြ႕ရသည္။တစ္ခါတစ္ခါ သူစဥ္းစားၾကည့္မိသည္။ျမန္မာျပည္ကလူေတြ ကိုဆင္းရဲၾကသည္သာေျပာတာ ခုလိုဆိုင္ေတြရယ္၊ဘီယာဆိုင္ေတြရယ္၊မွာေတာ့ လူစည္ကားျမဲစည္ကားလၽွက္ပဲဟု။
"ေဟ့ေကာင္" "ဆင္းေလကြာ" ေက်ာ္ျမင့္စိတ္မရွည္စြာထပ္ေျပာေတာ့မွ
"ေအးပါကြာ..ေယာက္ဖကလည္း စိတ္ႀကီးပဲ" ဟုျပန္ေျပာရင္း သူလည္းကားေပၚမွဆင္းကာဆိုင္ထဲဝင္လာလိုက္သည္။

"ငါကေတာ့ၾကက္သားပလာတာ..မင္းေရာ.." ဟုသူေက်ာ္ျမင့္ကိုေမးလိုက္မွ
"ငါ ေတာ့လဘၠက္ရည္ပဲေသာက္ေတာ့မယ္.." ဟုေျပာရင္းတဆက္တည္း "ညီေလး.. RUBY တစ္ဘူးပါေပးကြာ"ဟုလွမ္းမွာေနသည္။
သူလည္းေရေႏြးငွဲ႕ရင္းႏွင့္မွ
"ေယာက္ဖ.. မင္း.. ေအာင္ဝင္းစိုးတို႔၊ေက်ာ္လင္းတို႔နဲ႔ေရာေတြ႕ျဖစ္ေသးလား" ဟုသူသတိတရေမးလိုက္သည္။
"အင္း.. ေတြ႕ျဖစ္ပါတယ္။ဒီတေလာမေတြ႕တာေတာ့နည္းနည္းၾကာေနၿပီ"ဟု သူငွဲ႕ေပးထားေသာေရေႏြးကိုမႈတ္ေသာက္ရင္းျနဲ႔့န္ေျဖသည္။
ဒီလိုပဲ၊ဒီေကာင့္အက်င့္ကေတာ့.. ေမးတစ္ခြန္း၊ေျဖတစ္ခြန္းဆိုတာ။
သူစိတ္မရွည္စြာျဖင့္ "ေဟ့ေရာင္.. ဆက္ေျပာေလကြာ၊သူတို႔ဘာေတြလုပ္ေနၾကလဲ" ဟုေမးမွ
ေသာက္လက္စေရေႏြးခြက္ကို ခ်ၿပီး"အင္း.. ေအာင္ဝင္းစိုးက ခု ျမဴးဇစ္ပရိုဂ်ဴဆာ လုပ္ေနတယ္၊ဟိုေကာင္ေက်ာ္လင္းကေတာ့ ခုသူ႔ကားေတြကို ကိုယ္ပိုင္စတူဒီယို တစ္ခုဖြင့္ထားၿပီးေရာင္းေနတယ္။၂ေယာက္လုံးအဆင္ေျပတယ္။ငါေျပာထားၿပီးၿပီ။မင္းကိုလည္း သူတို႔၂ေယာက္လုံးေတြ႕ခ်င္ေနၾကတယ္၊ကဲ ဘာမ်ားသိခ်င္ေသးလဲ"
ဟု စိတ္မရွည္ေသာေလသံႏွင့္ျပန္ေျဖေဖာ္ရေလသည္။

ထိုအခ်ိန္မွာထားသည္မ်ားေရာက္လာသည္ႏွင့္စကားစျပတ္သြားေတာ့သည္။
သူလည္းစားေသာက္ၿပီး ruby တစ္လိပ္မီးညႇိလိုက္သည္။ေက်ာ္ျမင့္ကေတာ့ထုံးစံအတိုင္း လဘၠက္ရည္ကို ဇိမ္ဆြဲေသာက္ေနရာမွ
"ကိုခန႔္ ငါမင္းကိုေျပာစရာတစ္ခုရွိတယ္၊ေျပာသင့္လားမေျပာသင့္လားစဥ္းစားေနတာ" ဟုေျပာလာသည္။
သူလည္း..စီးကရက္ကို တစ္ခ်က္ရွိုက္လိုက္ရင္းမွ
"ေအး.. ေအး မင္းစဥ္းစားၿပီးရင္ေျပာေလကြာေနာ္"ဟု ရြဲ႕လိုက္ရာ
သူ႔ကိုမ်က္လုံးျပဴးၾကည့္ရင္းမွ
"ေဟ့ေကာင္ ငါအေကာင္းေျပာေနတာ၊မင္းကိစၥကြ..မင္းနဲ႔ဆိုင္တဲ့ကိစၥ" ငါ့လာရြဲ႕မေနနဲ႔ဟုေျပာလာသျဖင့္
"ဘာ.. ဘယ္လို၊ငါနဲ႔ဆိုင္တယ္ဟုတ္လား ေပါက္ကရငါမေန႔၊တေန႔ကမွျပန္ေရာက္တာ ဘာကိစၥလဲ"ဟုျပန္ေမးလိုက္မွ
"အင္း..ဟုတ္ပါတယ္ေလ.. မင္းနဲ႔မဆိုင္ဘူးေျပာလည္းရပါတယ္"ဟုေျပာလာရာ၊သူလည္းစိတ္မရွည္စြာျဖင့္
"ေယာက္ဖ၊မင္းဘာေတြေျပာေနတာလဲ၊ငါနားလည္ေအာင္မင္းမေျပာတတ္ဘူးလားဟု"ေျပာလိုက္မွ
ေက်ာ္ျမင့္လည္း သက္ျပင္းတစ္ခ်က္ခ်လိုက္ရင္းမွ
"ကိုခန႔္၊မင္း သႏၲာ့ကိုသတိရေသးလား၊သႏၲာေလ.. ပန္းပြင့္သႏၲာ ေပါ့ကြာ"

သူ ရင္ထဲဖ်င္းကနဲ၊ဒါမွမဟုတ္ တစ္ကိုယ္လုံးမွာရွိေသာေသြးမ်ားပြက္ပြက္ဆူလာသလို၊အမတန္ေအးခဲေသာ ေရခဲေငြ႕ပါေသာေလကို ႐ုတ္တရက္ရႈလိုက္ရသလိုခံစားလိုက္ရသည္။

လြန္ခဲ့ေသာ.(၇) ႏွစ္ခန႔္က..

အိပ္မက္ေတြကို..
အေရခြံလဲလို႔ရရင္ေကာင္းမယ္။
ဒါမွ..
ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ
သူတို႔အသက္ရွင္နိုင္ၾကမွာေပါ့...။
တစ္ခ်ိဳ႕အခ်ိန္မွာ
နိုးၾကားေနရတာေကာင္းေပမဲ့..
တစ္ခ်ိဳ႕အေျခေနမွာ
အိပ္မက္...မက္ေနရတာ
ပိုေကာင္းပါတယ္....။
ငါဟာ....
ၾကယ္ေတြကိုထမ္းၿပီး
လာလမ္းကို...
ျပန္မလွည့္ခ်င္သူပါ...။ (ေနေနာ္..ႏွင္းစက္ကႀကိဳး)

"ဖတ္..ဖတ္..ႁပြတ္.စြတ္...ၿပိ..အင္း...အင္း..."

"အား..အား.."
"အ...အ..ေကာင္းတယ္ကြာ.."

"ေနေရာင္...ယူကအရမ္းေတာ္တယ္ကြာ.."

"ေဆာင့္..ေဆာင့္..အင္း...'

"နာနာေလး..ေဆာင့္..."

"ဟုတ္တယ္..အဲလို...မ်ိဳး.."

"အ...အ...."

"အဆင္ေျပလား..ယမင္း....ကိုယ္လုပ္ေပးတာ.."

သူ..အီမိုေကဆန္ဆန္..ဆံပင္တစ္ျခမ္းေစာင္းႏွင့္..စုလွိုင္ႏွင္း..ဆံပင္ပုံစံဟု..ေခတ္စားေနေသာ..ေအာက္နားတြင္အတို၊ရွည္မညီညဳပ္ထားသည့္..ဆံပင္ပုံစံႏွင့္
ယမင္းေရႊဇင္ ဟုေခၚေသာ..အလန္းေလးကို..စည္းခ်က္ညိညီေစာင့္ေပးေနရင္းမွ....ဆံပင္ေလးကို..သပ္တင္ေပးရင္း..ေမးလိုက္သည္။
"အ....အ....အရမ္းေကာင္းတယ္ကြာ..."
"ျပင္းျပင္းေလး...လိုးေပးကြာ..ေနာ္..ေနေရာင္.."
ေတာင္းဆိုသည့္သူက..ေတာင္းဆိုလာမွေတာ့...သူလည္း...စည္းခ်က္ကို..ျမႇင့္တင္လိုက္သည္..။
ခါးက်င္က်င္ေလး..ႏွစ္ဖက္ကို..ေသခ်ာဆြဲကိုင္လိုက္ရင္း...
"ယမင္း...နာရင္ေျပာေနာ္ကိုယ့္ကို..."ဟု..အားေပးလိုက္ရင္း...
ဒစ္ဖ်ားနား..ေရာက္သည္ထိ...ဆြဲထုတ္..ဥျမဳတ္သြားေလာက္ေအာင္ထိ..ေဆာင့္သြင္းသည့္နည္းျဖင့္..ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း..စိတ္ကိုလႊတ္ေပးလိုက္သည္။

"ေဖါင္း..ေဖါင္း..ေဖါင္း..ႁပြက္..ႁပြတ္..."

"အင့္...အင့္...ဖန္းဖန္း...အ..အား..."

"အ..ေဆာင့္ပါ....ေဆာင့္ေပးပါ...ေနရယ္...တို႔..စပ္ပပ္..ကြဲခ်င္ကြဲပါေစ..."

"ေဆာင့္...ေဆာင့္...အု...အု...အု..ထိတယ္..ဟင့္..ထိတယ္ကြာ..."

ယမင္းတစ္ေယာက္...အသံေတာင္ထြက္မလာနိုင္ေတာ့ပဲ...ေခါင္းအုန္း..ႏွင့္မ်က္ႏွာအပ္ကာ..ဘာေတြမွန္းမသိ..ပလုံးပေထြး..ေရရြတ္ေနတာ့သည္..။
ဘယ္ႏွစ္ခ်ီေလာက္ၿပီးသြားမွန္းလည္းမသိေတာ့...အဖုတ္မွ..အရည္မ်ားလည္း...ထြက္ရလြန္းလို႔..ေပါင္ၿခံမွစီးက်ကာ..ေမႊ႕ရာတစ္ခုလုံးလည္း.ရႊဲနစ္ေနၿပီ..။
ေအာ္ရလြန္းလို႔လည္း..လည္ေခ်ာင္းထဲမွအသံေတာင္ေပ်ာက္သေလာက္ျဖစ္ေနၿပီ..။

သူလည္း....လီးတစ္ေခ်ာင္းလုံး..အတြင္းမွ..တစစ္စစ္ႏွင့္...ခေလာက္ခံရေသာ..ဘီယာဘူးကဲ့သို႔ဆူတက္လာေနသည္ကို...ေဆာင့္ေနရင္း...သတိထားမိသည္..။
"ဖန္း...ဖန္း...ေဖါက္...ေဖါက္..စြိ..စြိ.."

သူေဆာင့္ေနတုန္းမွာပင္...

"ဟား...အြန္း...အ...အ...ၿပီး.....ၿပီ...အား..တို႔...ထြက္ကုန္...ၿပီ...အ...အ.."

ဟု..လည္ပင္းညဳစ္ခံရသလို..အသံျဖင့္..ေအာ္ရင္း..ေပါင္သားေလးမ်ား..တဆတ္ဆတ္တုန္...ကာ..တြန႔္လိန္ရင္း..ၿပီးသြားေလသည္.။
သူလည္း...အရွိန္ကိုအနည္းငယ္ထပ္ျမႇင့္လိုက္ရင္း....

"ေဖါင္း...ေဖါင္း...ႁပြတ္..ႁပြတ္..စီး...စြီး.စြိ..."

ေလးဘက္ေထာက္အေနအထားမွ...ေမွာက္ရက္ျဖစ္သြားေသာ..ယမင္းဧ။္ေက်ာေလးေပၚေမွာက္ခ်လိုက္ရင္း...သုက္မ်ားကို.တထုတ္ထုတ္ပန္းထုတ္လိုက္ေလေတာ့သည္..။

ေခၽြးေစးမ်ားျဖင့္...ေမာေနေသာ..ယမင္းလည္း..ေမွာက္ရက္မွ..ပက္လက္အေနထားသို႔ေျပာင္းလိုက္ရင္း...

"အရမ္းေကာင္းတာပဲ..ေနရယ္. ၊ေကာင္မေလးေတြဒါေၾကာင့္ယူ႔ကိုခိုက္ေနတာျဖစ္မယ္ " ဟုပက္လက္လွန္ရင္းမွ..ေျပာလာသည္။
"ဟက္..ဟက္..ေပါက္ကရေတြကြာ.. ယမင္းကလည္း.. " ဟုျပန္ေျပာရင္းသူနသယ္စပ္မွစိးက်ေနေသာေခၽြးေစးေလးမ်ားကို၊သူယုယစြာသုတ္ေပးရင္းေျပာလိုက္သည္။
"ဟုတ္တယ္ ေနေရာင္ရဲ့ ယူကအ-ိုးသန္သလိုခုလိုၾကင္နာတတ္တာေတြေၾကာင့္.. ျဖစ္မွာေပါ့" ဟုျပန္ေျပာလာသည္။
သူလည္းဘာမွျပန္မေျပေနေတာ့ပဲ ယမင္းနဖူးေလးမ်ားႏွင့္နားရြက္ဖ်ားေလးမ်ားကိုသာနမ္းေနလိုက္သည္။သူ အျမဲအၾကင္နာျဖင့္သာဆက္ဆံတတ္ပါသည္..။မိန္းကေလးဆိုတာ အားႏြဲ႕တဲ့အမ်ိဳးမဟုတ္လား။

"ေအာ္.. ေမ့ေနလိုက္တာ ေနေရာင္.. ေနာက္တစ္ပတ္ထဲမွာ တို႔ေမြးေန႔ရွိတယ္ေနာ္ သိလား။ယူလာရမယ္ေနာ္၊ယူ႔ကို.. အလန္းေလးေတြနဲ႔မိတ္ဆက္ေပးမယ္ေလ..ဘယ္လိုလဲ"
ဟု မခ်ိဳမခ်ဥ္မ်က္ႏွာထားျဖင့္ေမးလာသည္။
သူလည္း.. ဒါမ်ိဳးရႈတ္ရႈတ္ရွက္ရွက္ပြဲေတြဝါသနာမပါေသာ္လည္း.. ယမင္းဧ။္ဒုတိယဝါက်ကို အနည္းငယ္စိတ္ဝင္စားသြားသည္။
ဒီၾကားထဲ ေလာေလာဆယ္လည္းဘာမွအလုပ္မရွိေသးသျဖင့္သေဘာတူလိုက္သည္။
"အခ်ိန္က.. "
"ည. ရနာရီ..တိတိ ေနေရာင္.."

-----------------------------------။--------------------------

"ေဟ့ေကာင္..ေက်ာ္ခန႔္.. " အနားမွ ေအာ္လိုက္သည့္ ေက်ာ္ျမအသံေၾကာင့္သူ..အတိတ္မွ.. လက္ရွိအခ်ိန္သို႔ျပန္လည္ေရာက္ရွိလာသည္။
"ဟာ... ဘာလဲကြာ.. ေယာက္ဖ မင္းကလည္း အလန႔္တၾကား."
"ဘာကြ " ဟုေဒါသတႀကီးျဖင့္သူ႔ကိုမ်က္လုံးႀကီးျပဴးၾကည့္ရင္းေမးလာေသာ.. သေကာင့္သားကို ၾကည့္ရင္း..
"ဟဲ.ဟဲ.ေဆာရီးကြာ.. ငါနည္းနည္းအေတြးလြန္သြားလို႔ပါ..သယ္ရင္းကလဲ..ေျပာေလ..ေျပာ.မင္းဘာေျပာမလို႔လဲ" ဟုမ်က္ႏွာခ်ိဳေသြးရင္းသူေမးလိုက္သည္။
ျပဴးေနေသာမ်က္လုံးမွာ.. ထိုအခါပိုက်ယ္သြားရင္း...
"ေဟ့ေကာင္..ေက်ာ္ခန႔္..မင္း..မင္း.. ငါ့ကိုလာေျပာင္ေနတာလား.. ငါေမးေနတာကြမင္းကို.." ဟု..ေဒါသတႀကီးျဖင့္.. ေျပာလာေတာ့သည္။

သူလည္း.. အေျပးလႊားစဥ္းစားလိုက္ရင္း..
"ေအာ္.. ေအးပါ"ဟု ေျပာရင္း "မင္းေမးတာ.. သႏၲာကိစၥမွတ္လား" ဟု ခပ္တည္တည္ႏွင့္ရႊီးလိုက္ေတာ့မွ.
"ေအးေလ..မင္းသူ႔ကိုသတိရေသးလားခု" ဟုထပ္ေမးလာေတာ့မွ
သူလည္းသက္ျပင္းတစ္ခ်က္အသာခ်ရင္း..
"အင္း.. မွန္တဲ့အတိုင္းဝန္ခံရရင္ေတာ့ တစ္ခါတစ္ေလတိုက္ဆိုင္မႈေလးေတြရွိခဲ့ရင္ေတာ့၊သတိရမိပါတယ္၊မင္းကဘာလို႔.. လာေမးေနရတာလဲ"ဟုေမးရင္း
သူလည္းအနည္းငယ္စိတ္ဝင္စားသြားသည္။

ဟုတ္သည္ေလ.. သူတို႔ျပတ္ေတာက္သြားခဲ့သည္မွာ.. လူတစ္ေယာက္၊ဒါမွမဟုတ္ဘဝတစ္ခုကိုေျပာင္းလဲဖို႔.. ေကာင္းေကာင္းလုံေလာက္သည္မဟုတ္ပါလား။
"အင္း.. ဘာမွေတာ့မဟုတ္ပါဘူး.။လြန္ခဲ့တဲ့တစ္ႏွစ္ေလာက္က.. သႏၲာ ငါ့ဆီေရာက္လာတယ္ကြ..၊မင္းကိုေမးတယ္.. ဘယ္မွာလဲတဲ့
ငါလည္း.. ဒီမိန္းမ ကိုေ-ာက္ျမင္ကပ္တာနဲ႔မသိဘူး၊ေနာက္.. ဟန္နီစံနဲ႔မင္းနဲ႔ၾကားမွာလည္း.. စိတ္အေႏွာင့္ယွက္ျဖစ္မွာစိုးလို႔.. ငါမေျပာလိုက္ဘူး။"
ဟုေျပာလာေလသည္။

သူေတာ္ေတာ္စိတ္ဝင္စားသြားသည္။ဘာလဲ..ဒီမိန္းမ.. သူ႔သိကၡာ၊သူ႔မာန၊သူ႔အရွက္တရား၊.. အိုအားလုံးပါပဲ..မာမီႏွင့္ဒက္ဒီေရာ. ဒီမိန္းမေၾကာင့္
အမ်ားႀကီးေပးဆပ္ခဲ့ရၿပီးၿပီ..။ခုမွဘာလုပ္ဖို႔ေပၚလာတာလဲ..ဒီမိန္းမ..။

သူငယ္ခ်င္းအရင္းေခါက္ေခါက္အေနျဖင့္..ေက်ာ္ျမလုံးဝမလြန္ေခ်။ ဟုတ္ပါသည္..ဒီေကာင္ကိုယ္တိုင္ေတာင္ဒီဇတ္လမ္းမွာ.. အမ်ားႀကီးပက္သက္ခဲ့ရဖူးသည္ပဲ။
"အင္းေလ.. ထားလိုက္ပါ..မင္းမွန္ပါတယ္သူယ္ခ်င္း. ကဲျပန္ၾကရေအာင္..၊ငါ့ကို.. ငါ့အခန္းပဲျပန္ပို႔ေပးကြာ..ေနာ္..ညက်မွ..မင္းရယ္၊ငါရယ္ ဟိုေကာင္၂ ေကာင္နဲ႔
ဆုံရေအာင္..၊မင္း.သူတို႔၂ေယာက္ကို.. တစ္ခ်က္ေလာက္ခ်ိန္းေပးၿပီး..ညေနငါ့ကိုလာေခၚေလကြာေနာ္.." ဟုသူေျပာလိုက္ရာ..ေက်ာ္ျမလည္း..ေခါင္းညိတ္လိုက္ရင္း
"ေအးေလ.. ငါလည္းမင္းကိုပို႔ၿပီး၊႐ုံးသြားလိုက္မယ္..မင္းနားလိုက္ပါဦး..ညေနမွငါလာေခၚလိုက္မယ္"ဟုေျပာရင္း.၂ေယာက္သားျပန္ခဲ့ၾကေတာ့သည္..။

ငါမငိုဘူး။
ဒါေပမဲ့
ႏွလုံးသားမွာ
ဘီလူးဝင္ပူးတယ္။

လက္သည္းခၽြန္မ်ားနဲ႔
ေမွာ္ဆရာက
ငါ့ႏွလုံးသားကို
ရင္ဘတ္ကေနဆြဲခြါတယ္
နာက်င္ေပမဲ့
ငါမငိုဘူးကြယ္။

ငါ့ရဲ့ဝိညာဥ္မွာ
ပန္းႏွင္းဆီေတြ အျပာလြင္ဆုံးပြင့္
ငါ့ရြက္တိုင္ကို အျမင့္မားဆုံးလႊင့္ထူမယ္။

ေဟး... ပင္လယ္
ေဟး... လွဲအိိပ္ေနတဲ့ပင္လယ္
ခုထစမ္း
သင့္ဆီငါလာတယ္။
(တာရာမင္းေဝ..ပန္းေခတ္ကလမင္း)

သူရဲ့.. audi x-6 တံခါးႏွစ္ေပါက္ပါ.. မိုးျပာေရာင္ရင့္ရင့္ sport type ၿပိဳင္ကားကို.. အသင့္ဖြင့္ထားေသာၿခံတံခါးဝမွေကြ႕ဝင္လိုက္သည္ႏွင့္.. လုံျခဳံေရးဂိတ္ေစာင့္
မွေျပးလာၿပီး..

"ဟာကိုေလး.. ေနာက္မွာပြဲစေနၿပီ..။ကားေသာ့ထားခဲ့လိုက္က်ေနာ္.. ပါကင္ထိုးထားလိုက္မယ္" ဟုသူ႔ကိုေျပာလာသျဖင့္.. သူလည္းေခါင္းတစ္ခ်က္ဆတ္ျပလိုက္ရင္း..
တံခါးကိုဖြင့္ကာထြက္ရင္း.. မီးေရာင္စုံပ်ိဳးျပက္လက္ေနသည့္.. တိုက္ေနာက္ဘက္သို႔ေလၽွာက္သြားလိုက္ေတာ့သည္။

သူေနာက္ဘက္ေရာက္သည္ႏွင့္မ်က္စိကို.. ေဘးဘယ္ညာေဝ့ဝဲၾကည့္ရင္း.. ကစားလိုက္ရာ.. တိုက္ေနာက္ဘက္.. အိုလံပစ္စတိုင္.. ေရကူးကန္ေဘး..ဘယ္ညာ
ျ္မက္ခင္းျပင္ေပၚတြင္.. အေရာင္အေသြးစုံစြာျဖင့္..လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားေရာက္ေနၾကၿပီကိုေတြ႕လိုက္ရသည္..။

သူ႔ေဘာင္းဘီအိတ္ထဲ၊ညာက္လက္ကိုႏွိုက္ရင္း.. ဘားေကာင္တာရွိရာသို႔လမ္းေလၽွာက္သြားလိုက္သည္..။ထိုစဥ္..။

"ေဟး... ေနေရာင္.. ယူေနာက္က်တယ္ကြာ၊တို႔ယူ႔ကို..ေမၽွာ္ေနတာလြန္ခဲ့တဲ့.. တစ္နာရီထဲကပဲ." ဟု.. ေျပာရင္း.သူ႔လက္ေမာင္းကိုတြဲလာသည့္ယမင္းကို..ျပဳံးျပရင္း..
"HAPPY BIRTHDAY ယမင္း..ဟု.." ႏုတ္ဆက္လိုက္သည္..။

" THANK YOU ပါ.ေနေရာင္"

"ေရာ့.. ယမင္း.. ဒီမွာယူ႔အတြက္.. ဘက္ေဒးပရဲဆင့္.." ဟုေျပာရင္း..သူ႔လက္ထဲမွ နက္ျပာေရာင္.. ကတၱီပါဘူးေလးကို..လွမ္းေပးလိုက္သည္။
" ၀ိုး... ေနရယ္..ယူကေတာ့အရမ္းခ်စ္စရာေကာင္းတာပဲ.." ဟုေျပာရင္း... မွဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေလသည္။

" အိုး.. ေန.. ေန.. ဒါ.. ဒါ.. ဘယ္လဂ်ီယံ ကတ္(cut).. virgo နဲ႔လုပ္ထားတာမွတ္လား.."
"ေနေရာင္ရယ္.. ယူကေတာ့ဒါေၾကာင့္လည္း.. ေကာင္မေလးေတြေႂကြေနတာျဖစ္မယ္".. ဟု.သူေပးေသာ.. စိန္ရင္ထိုးေလးကို..ကိုင္ၾကည့္ရင္း..စိတ္လႈပ္ရွားစြာ
ေျပာလာသည့္.. ယမင္းကို..သူျပဳံးၾကည့္ရင္း...

"အင္း.. ယမင္းႀကိဳက္လား..၊ယမင္းႀကိဳက္တယ္ဆိုရင္.. တို႔ေပးရႀကိဳးနပ္တာေပါ့." ဟု.ေျပာလိုက္ရာ

"ဟာ.. ေနကလဲ.. ဘယ္လိုေမးလိုက္တာလဲ..၊တို႔..မာမီကို..ပူဆာေနတာၾကာၿပီ..ေစ်းႀကီးေသးတယ္ဆိုၿပီး.. ေျပာေနလို႔.."

"ေအာ္.. ယမင္းရယ္.ေစ်းကအဓိကမဟုတ္ပါဘူး..၊ယူႀကိဳက္နိုင္တယ္လို႔.ထင္လို႔တို႔.. သူငယ္ျခင္းကိုလွမ္းမွာလိုက္တာပါ.."

"ဟင္း.. ဟင္း.. သိတယ္ေလ.အဲဒါေၾကာင့္လည္း.. တို႔ယူ႔ကို. စြဲေနရတာေပါ့.၊ယူပြဲၿပီးတဲ့ထိ.ေနရမယ္ေနာ္.. ဒီေလာက္သိတတ္တဲ့၊ယူ႔ကိုဒို႔ကလည္း.. ျပန္တာဝန္ေက်ရမွာေပါ့" ဟု သူ႔နား.နားကပ္ကာ.. စေတာ္ဘယ္ရီနံ့သင္းပ်ံ႕ေနသာ.. ႏုတ္ခမ္းမွထြက္ေသာေလသံျဖင့္ေျပာလာရာ..

ေအာက္မွ.. ညီေတာ္ေမာင္က.. ေျဖာင္းကနဲ.. ကန္ထလာသျဖင့္..သူလည္း.
"ကဲ..ေမြးေန႔ရွင္..ခုတို႔ဗိုက္ဆာေနၿပီ.. တစ္ခုခုေတာ့အရင္ေကၽြးပါဦး" ဟုခပ္ရႊတ္ရႊတ္ေျပာလိုက္မွ..

"oh ! so sorry ပါ.ေနရယ္.လာ၊တို႔ ဘူေဖးေကာင္တာကိုလိုက္ပို႔မယ္" ဟုေျပာရင္း..ေရွ႕မွ.. သမင္မေျခလွမ္းျဖင့္ဦးေဆာင္ထြက္သြားရာ.. သူလည္းယမင္းဧ။္
ေပါင္လည္ေလာက္.. ထိေရာက္ေနေသာ..စကပ္အျဖဴေရာင္ေအာက္မွ.. လုံးဝန္းေသာ..စစ္ကိုင္းအိုး..ကို.ၾကည့္ရင္း.. ေနာက္မွလိုက္သြားလိုက္ေတာ့သည္။
(ကိုဟိတ္.. ခဏယူသုံးလိုက္တယ္ေနာ္..ဟက္.. ဟက္)

တစ္ကယ္ေတာ့..သူ႔ဘဝတြင္.လမင္းဆိုသည္မွာ..အျမဲေကာင္းကင္တြင္ထြန္းလင္းေနသည္ကိုသာေတြ႕ခဲ့ဘူးပါသည္။
ဒါေပမဲ့...ဒီညမွာေတာ့..ၿခံေထာင့္ဧ။္ညာဘက္ေထာင့္စြန္းစြန္းမွာ...မ်က္လုံးေထာင့္မွာရိပ္ကနဲလွမ္းအျမင္...တစ္ၿခံလုံးမီးေရာင္စုံမ်ား..အေရာင္အေသြးစုံေသာ
ပန္းပြင့္ေလးမ်ား..အားလုံး...ခဏမၽွအေမွာင္က်သြားသလိုခံစားလိုက္ရသည္..။

ထိုေနာက္႐ုပ္ရွင္ထဲမွအေႏွးျပကြက္လို..စိတ္ထဲမွာတစ္စုံတစ္ရာက.. သူ႔ကိုညိဳ႕ယူလိုက္သလို..ေျခလွမ္းမ်ားက...ထိုလမင္းတစ္စင္းထြန္းေနေသာစားပြဲဝိုင္းရွိရာ
တေရြ႕ေရြ႕အိပ္မက္တစ္ခုထဲလမ္းေလၽွာက္ေနသလို..ေရႊ႕လၽွားသြားမိသည္။စားပြဲအနီးအေရာက္..ျဖတ္ကနဲ..မ်က္ဝန္းတစ္စုံကပင့္ၾကည့္သည္ဆို႐ုံေလး၊
သူဘယ္လိုလုပ္ၿပီး... ဘာစကား၊ဘာခြင့္မွမေတာင္းမိပဲ..ထိုင္လိုက္မိသည္ကိုမသိလိုက္။

ငုံ႔ထားေသာေခါင္းကလည္း..ေရွ႕မွခ်ထားေသာအေအးခြက္ကိုသာၾကည့္ေနၿပီး..ထပ္ၿပီးေမာ့မၾကည့္လာေတာ့...။
"ေဟး...ေနေရာင္..ယူကဘယ္ေရာက္သြားတာလဲလို႔"
ယမင္းဧ။္အသံၾကားမွစိတ္ႏွင့္လူႏွင့္ျပန္ကပ္သြားမိသည္။ယမင္းက.. ေကာ့ေတးႏွစ္ခြက္ကိုင္ကာသူတို႔ဝိုင္းဆီေရာက္လာသည္။
"ေအာ္.. ယူက..ပန္းပြင့္ဆီေရာက္ေနတာကိုး...ဟင္း.ဟင္း.."
ထပ္မံၿပီး..ဒုတိယအႀကိမ္..ျဖတ္ကနဲေဝ့ၾကည့္လာေသာမ်က္ဝန္းကို..သူျမင္ခြင့္ရလိုက္သည္။
အျပာေရာင္..လုံးဝၾကည္လင္ေနေသာမ်က္သားအျပာေရာင္..တစ္စုံႏွင့္လိုက္ဖက္လွေသာ..မဟူရာေရာင္မ်က္ဆံ..အားလုံံးရင္ထဲေအးကနဲျဖစ္သြားသည္ကိုေတာ့
စိတ္နဲ႔ကိုယ္နဲ႔..မကပ္ပဲေနသည့္ၾကားမွ.. သတိထားမိလိုက္သည္။

"ေန.. ဒါ..ပန္းပြင့္တဲ့..နာမည္အျပည့္အစုံက..ပန္းပြင့္သႏၲာ..တဲ့.."
"ပန္းပြင့္... ဒါ..ေနေရာင္တဲ့.. ေနေရာင္ေက်ာ္ခန႔္..တဲ့"
မည္သူမၽွမေတာင္းဆိုပဲ.. ဝင္ေရာက္မိ္တ္ဆက္ေပးေသာ.. ယမင္းကိုပထမဦးဆုံးအႀကိမ္သူေက်းဇူးတင္မိသြားသည္။
သူေခါင္းပဲညိတ္ျပလိုက္မိသလား..။ျပဳံးပဲျပလိုက္မိသလား.. သတိမထားမိလိုက္..။
ေသခ်ာတာကေတာ့..ဘယ္ဘက္ရင္ဘတ္အျခမ္းမွ..ေသြးေတြတထိတ္ထိတ္ခုန္ေနတာေတာ့ေသခ်ာသည္။

"ပန္းပြင့္..တဲ့လား.."
မိတ္ဆက္လိုက္တာလား...ဒါမွမဟုတ္ေမးလိုက္တာလား..မေသခ်ာလိုက္။
"ရွစ္" သူ.. ဘာသာခပ္တိုးတိုးဆဲလိုက္မိသည္။
သတိထားစမ္းပါ.ေက်ာ္ခန႔္ရာ၊မင္း..သူငယ္ႏွပ္စားေလးမွ.. မဟုတ္ေတာ့တာပဲ။ခုမွမိန္းမ.. ျမင္ဖူးတာက်ေနတာပဲ။
ကိုယ့္ဘာသာ..စိတ္ထဲမွက်ိတ္ေျပာရင္း...
"ဟုတ္ကဲ့..သိရတာဝမ္းသာပါတယ္ဗ်ာ.."ဟုေျပာရင္း..ေခါင္းတစ္ခ်က္ဆတ္ျပလိုက္မိသည္။
ဟုတ္သည္ေလ..သူလက္ကမ္းၿပီးမိတ္ဆက္တာတို႔ဘာတို႔မလုပ္ခ်င္ပါ။အထူးသျဖင့္..ျမန္မာမိန္းကေလးတစ္ေယာက္အေနျဖင့္လက္ခံခ်င္မွလက္ခံမည္။
လက္မခံပါက..သူအူေၾကာင္ေၾကာင္အျဖစ္မခံနိုင္ပါ။
တစ္ဆက္တည္း..သူကိုယ့္ဘာသာေတြးလိုက္မိသည္။မဆိုး..ဒီေလာက္ဆိုကိုယ့္ကိုကိုယ္ထိန္းခ်ဳပ္နိုင္သြားၿပီဟု..။

စူးကနဲ.အၾကည့္တစ္ခ်က္ေရာက္လာတာကိုေတြ႕လိုက္ရသည္။အမတန္လွပေသာ.. ႏုတ္ခမ္းေလးမွဘာစကားမွေတာ့ထြက္မလာခဲ့။
"ယမင္း.. ငါျပန္ေတာ့မယ္..၊ေရာက္ေနတာလည္း..ေတာ္ေတာ္ၾကာသြားၿပီ။မိုးလည္းခ်ဳပ္ေနၿပီ။ happy birthday ျဖစ္ပါေစ.."
ခ်ိဳသာသည္ဟုထင္ရေသာ္လည္း..အနည္းငယ္မာဆတ္ဆတ္ျဖစ္ေနသည္ကို..သူသတိထားမိလိုက္သည္။
ထပ္ေတြးမိလိုက္သည္မွာ.. ဟာ.. ဒီမိန္းမ.. ငါတစ္ေယာက္လုံးရွိေနတာေတာင္.. ငါ့ကိုမႏုတ္ဆက္ပါလား.. လုံးဝအဖက္မလုပ္တဲ့သေဘာေပါ့..ဟု
ရင္ထဲေအာင့္ကနဲျဖစ္သြားေအာင္ေတြးမိလိုက္သည္ႏွင့္ဖ်င္းကနဲ.. မာနကေသြးမ်ားကိုဆူေဝလာေစသည္။
ေတြ႕ၾကေသးတာေပါ့..ကြာ..ဒါမ်ိဳးမွ..ေက်ာ္ခန႔္တို႔ကလည္း..ႀကိဳက္တာ။
"ဟာ..ျပန္ေတာ့မလို႔လား..တစ္ေယာက္ထဲ..ကၽြန္ေတာ္ျပန္ပို႔ေပးရမလား.."ဟု..ရြဲ႕ခ်င္ေသာစိတ္တစ္ဝက္၊ရင္ထဲမွတစ္ကယ္ျဖစ္ေသာ.. ေစတနာတစ္ဝက္ႏွင့္
သူေမးလိုက္မိသည္။
ထပ္မံၿပီး..မလိုလားေသာ..အၾကည့္စူးစူးႏွင့္အတူ..
"မလိုပါဘူး.. တကၠစီေတြမွ..တစ္ပုံႀကီး..ရွင့္ၾကည့္ရတာ.. သိပ္အခ်ိန္ေတြ၊ေငြေတြေပါမ်ားေနတယ္နဲ႔တူတယ္၊အဲဒါဆိုလည္း..လူေတြအက်ိဳးရွိတာေတြလုပ္ေပါ့
က်မအတြက္.. ေတာ့မလိုပါဘူး"ဟု..မဲ့သလို၊ေလွာင္သလို.အျပဳံးႏွင့္။
ပထမဆုံးအႀကိမ္.. ထြက္က်လာေသာရွည္လၽွားေသာဝါက်ႏွင့္အတူ၊မ်က္ႏွာကိုျဖတ္ရိုက္လိုက္သလို.. ပူကနဲခံစားလိုက္ရသည္။
သူလက္သီး.. ကိုတင္းကနဲဆုပ္လိုက္မိသည္။သူတစ္ခုခု.. ျပန္ေျပာမည္ျပဳစဥ္.. သူမက.. လွပစြာပင္ ယမင္းႏုတ္ဆက္သံကိုေတာင္မေစာင့္ပဲ..ထြက္သြားခဲ့
ၿပီျဖစ္သည္။

"ဟင္း..ဟင္း..ေနေရာင္..ယူခံလိုက္ရၿပီမွတ္လား."ဟု..စာနာသလို၊ကလိသလိုရီသံႏွင့္အတူ..ေျပာလာေသာယမင္းဧ။္အသံကိုလည္း.သူသတိမထားေတာ့။
သူသတိထားမိလိုက္သည္က..သူ႔ရင္ထဲတြင္..ဒီမိန္းမထြက္သြားခ်ိန္.. ရင္ဘတ္ထဲမွတစ္စုံတစ္ခုထြက္က်သြားသလို၊တစ္စုံတစ္ခုပဲ.. ရင္ဘတ္ထဲခုန္ဝင္လာသလို၊
မတူညီေသာခံစားမႈ၂ခုျဖစ္ထြန္းသည္ကိုေတာ့သတိထားမိလိုက္သည္..။

ထပ္ၿပီး..သတိထားမိလိုက္သည္က..၊(ေငြေတြ၊အခ်ိန္ေတြ..ေပါမ်ားေနရင္.ဆိုတဲ့စကား..)ေသခ်ာၿပီ..ဒီမိန္းမ..သူ႔ကိုေသေသခ်ာခ်ာကို..သိေနရမည္။
မဟုတ္ရင္.. ၾကားဖူးေနရမည္..ျဖစ္သည္။ထိုသို႔.. ေတြးမိလိုက္သည္ႏွင့္..ေစာေစာကေနာက္က်ိသြားေသာစိတ္က..အနည္းငယ္ျပန္လည္ၾကည္လင္လာသလို
ခံစားလိုက္ရသည္။တစ္ခ်က္လည္း.. သူညာဘက္ႏုတ္ခမ္းကိုတြန႔္ရင္းျပဳံးလိုက္မိသည္။
ပန္းပြင့္သႏၲာ..တဲ့လား.. ဟင္း..ဟင္း..
စိတ္ထဲမွသေဘာက်စြာေတြးလိုက္မိသည္။ေနေရာင္ေက်ာ္ခန႔္ႏွင့္..ေတြ႕ၾကၿပီေပါ့။


သူအေတြးလြန္ေနရင္းမွ..အနည္းငယ္ဗိုက္ဆာလာေနသည္ကိုသတိရလာေသာေၾကာင့္..မေရာက္ျဖစ္လိုက္ေသးသည့္၊ဘူေဖးေကာင္တာရွိရာသို႔ထသြားလိုက္သည္။
ဒီေလာက္..ဧည့္သည္မ်ားတာေတာင္..အစားအေသာက္မ်ားကအလၽွံပယ္က်န္ေနေသးသည္ကိုေတြ႕လိုက္ရသည္။
အင္းေပါ့ေလ..ဒီေလာက္ကေတာ့..ယမင္းတို႔ကဘယ္စာဖြဲ႕မွာလဲ။ေတာ္ေတာ္ေလးေတာ့ကုန္က်မည္ဟု..သူသိသည္။

"ေဟ့..ေန..ခုမွစားမလို႔လား..စားႏွင့္ေနာ္..တို႔..ဟိုတယ္..service အဖြဲ႕ကိုေငြသြားရွင္းေပးလိုက္ဦးမယ္ေနာ္၊ဗိုက္ေတာ့သိပ္တင္းမေနေစနဲ႔ဦး..သိလား"ဟုေျပာရင္း
သူ႔ကို..မ်က္စိတစ္ဖက္မွိတ္ျပကာထြက္သြားသည့္ယမင္းကို.. သူျပဳံးၾကည့္ေနလိုက္သည္။
သူဗိုက္ထဲကဆာေသာ္လည္း..စိတ္မပါစြာႏွင့္ထည့္လာေသာ..broccoli.. အနည္းငယ္ႏွင့္..lamb chop ကိုစိတ္မဝင္စားစြာႏွင့္..စားေနရင္းမွေခါင္းထဲသို႔
ေစာေစာက.. ဟိုမိန္းမေျပာသြားေသာ..စကားတို႔ကို..သတိရေနမိသည္။
ဘာတဲ့..အခ်ိန္ေတြ၊ေငြေတြပိုေနသတဲ့လား..သူစားေနရင္းမွမဲ့ျပဳံးျပဳံးလိုက္မိသည္။

"ဟိတ္..ဆရာႀကီး..ဘာေတြသေဘာက်ေနလဲ"ဟုေျပာရင္းမွ..သူငွဲ႕ထားေသာ..၀ိုင္ခြက္ကို..ယူေသာက္ေနေသာယမင္းကို..သူေငးၾကည့္ေနမိသည္။
"အမေလး..ေမာလိုက္တာ..ေနရယ္၊ခုမွပဲအေမာေျပသြားေတာ့တယ္"ဟုသူ႔ကိုၾကည့္ရင္း.. ေျပာလာေသာယမင္းကို..ၾကည့္ရင္း..ေတြးေနမိသည္။

တစ္ကယ္ဆို..ယမင္းႏွင့္သူက..လက္တြဲမယ္ဆိုရင္..ဘာမွေျပာစရာမလိုသလို၊ဘယ္သူမွလည္း.. ကန႔္ကြက္မည့္သူမရွိ။
ယမင္း..တို႔မိဘေတြႏွင့္သူ႔မိဘေတြက.. ငယ္ေပါင္း၊စီးပြားဖက္ေတြမဟုတ္ေပမဲ့.. ႏွစ္အိမ္တစ္အိမ္ဝင္ထြက္ေနသူေတြ။
ယမင္း အေဖႏွင့္သူ႔အေဖဆို.. ဆုံျဖစ္တိုင္း..ယခင္က..ေဂါက္ဖ္.. ၇ိုက္ေနၾက။တိုင္ပင္ေနၾက..။ယခု..သူ႔မာမီႏွင့္ဒက္ဒီက..ယူအက္စ္မွာအလုပ္ကိစၥေၾကာင့္
သြားေနရသလို၊ယမင္းမိဘေတြကလည္း..ၾသဇီမွာ.. ပန္းခ်ီ၊ပန္းပု.. စေသာ..လက္မႈပညာဆိုင္ေတြ..သြားေရာက္ဖြင့္ထားတာသူသိသည္။
ဒီျပင္လုပ္ငန္းခြဲေတြအမ်ားႀကီးရွိမွန္းလည္း..သူသိထားသည္။ဒါေပမဲ့.. ဒီထက္ပိုၿပီး.. သူေသခ်ာသိသည္က..ယမင္းကိုသူဘယ္လိုမွရင္မခုန္ျခင္းပင္။
သူႏွင့္ယမင္းအေနထားက..အေနာက္နိုင္ငံမ်ားမွာလို..(sex friend) အေနထားမ်ိဳးသာျဖစ္ေနသည္။
ယမင္းလည္း.. သူ႔လိုပဲဟုသူယုံၾကည္သည္။

"ေဟ့..ဟာ..လူကိုဘလိုင္းႀကီးၾကည့္ၿပီး..ဘာစကားမွလည္း.မေျပာပါလား.. "

ယမင္းေျပာမွပင္.. သူအေတြးလြန္သြားသည္ကို.. သိလိုက္သည္။
သူယမင္းလက္ထဲမွ.. ၀ိုင္ခြက္ကို..ဆြဲယူေမာ့ေသာက္ရင္း..

"မဟုတ္ပါဘူး.. ယမင္းကအရမ္းလွေနလို႔ေငးေနမိတာပါကြာ"

"ဟ..ဟ.. ေပၚတင္ႀကီးလာေျမႇာက္ေနပါလား.." ဟုႏုတ္ခမ္းေလးကိုခ်စ္စဖြယ္ဟရင္း..သူ႔ကိုေလွာင္ေနသည့္ယမင္းကို.. သူဘာမွမေျပာပဲေငးသာၾကည့္ေနလိုက္သည္။

"အားလုံးလဲျပန္သြားၿပီ.. အရမ္းလည္း..ညီးစီစီႀကီးျဖစ္ေနလို႔..ေရကူးမလား..ေန" ဟုသူ႔ကို.. ၾကည့္ရင္း.. ေမးလာသည့္ယမင္းကို..သူေငးေနရင္း..မွ

"အင္း.. ကူးေလ ယမင္း.. တို႔ေစာင့္ေပးမယ္ေလ.. "ဟုျပန္ေျပာလိုက္ရာ
ခ်စ္စဖြယ္မ်က္ေစာင္းေလးထိုးရင္းမွ

"အိုး..ဒါေတာ့ယူေျပာမွလား.. တူတူကူးရေအာင္လို႔ေျပာတာကို.." ဟု ႏုတ္ခမ္းကိုေထာ္ရင္းေျပာရင္း.. ထိုင္ရာမွထကာ သူ႔ကိုေက်ာခိုင္းကာထြက္သြားေသာယမင္းဧ။္
အကာကြယ္မရွိေသာ ေနာက္ေက်ာျပင္ေဖြးေဖြးေလးကိုၾကည့္ရင္း.. သူလည္း.. ထလိုက္သြားေတာ့သည္။

ေရကူးကန္ေဘးရွိ (dead chair) တစ္ခုေပၚတြင္သူဝင္လွဲရင္းမွ ေနာက္ထပ္ပုလင္းထဲမွလက္က်န္ဝိုင္အနည္းငယ္ကို သူဖန္ခြက္ထဲငွဲ႕ထည့္ရင္း..ယမင္းကိုၾကည့္လိုက္
ခ်ိန္တြင္ .. ယမင္းက အက် ႌေတာင္ခၽြတ္ၿပီးသြား၍စကပ္ကိုေတာင္ ကုန္းကာခၽြတ္ခ်ေနၿပီျဖစ္သည္။

သူအနည္းငယ္.. ရင္ခုန္သြားသလိုခံစားလိုက္ရသည္။ျမင္ဖူးေတြ႕ဖူးေနၾကေပမဲ့.. ရင္ထဲတစ္မ်ိဳးခံစားလိုက္ရသည္။
ေတြးေနခိုက္မွာပင္.. သူမက ေရထဲသို႔ လွပစြာဒိုက္ဗင္ထိုးခ်သြားၿပီျဖစ္သည္..။

တစ္ဘက္ကမ္းသို႔အေရာက္တြင္..ပက္လက္လွန္ကာ၊ဒီဘက္ကမ္းသို႔ျပန္ကူးလာေနသည္ကို.. ေတြ႕ရခ်ိန္တြင္..သူအာေခါင္ေတြေျခာက္ကာ.. ေရငတ္သလိုျဖစ္လာသျဖင့္
လက္ထဲမွ ၀ိုင္လက္က်န္ကို. တစ္ခ်က္ထဲေကာက္ေမာ့လိုက္ကာ.. သူ႔အက် ႌေတြေဘာင္းဘီေတြ.. အကုန္ခၽြတ္လိုက္မိသည္။
ထိုေနာက္.. ေရထဲသို႔ဒိုက္ဗင္ထိုးဆင္းလိုက္သည္..၊ေအးျမေသာလည္း၊ေႏြးေထြးသည္ဟုစိတ္ထဲခံစားလိုက္ရသည့္ေရဧ။္အထိေတြ႕ေၾကာင့္..ညစ္ညဴးေနသာ
သူ႔စိတ္မ်ား အနည္းငယ္ၾကည္လင္လာသလို..ျဖစ္လာသည္။
သူယမင္းဆီသို႔.. လက္ပစ္ကူးသြားလိုက္သည္။

"ခစ္.. ခစ္..ေျပာသားပဲ.ေရထဲလိုက္မလာနဲ႔လို႔.."ဟု ေျပာရင္း..သူ႔ကိုေလွာင္ေနသည့္..ယမင္းကိုအနားအေရာက္တြင္ဆတ္ကနဲေပြ႕လိုက္ၿပီး..ခ်ိဳျမေသာႏုတ္ခမ္းေလးကို
အားႏွင့္ငုံကာဆြဲစုပ္လိုက္သည္။

"အြန္း..အြန္း..ဖ႐ူး..ဟြန္း.."
သူစကားေျပာခြင့္မေပးခ်င္ေတာ့ပါ.။သူ႔ၾကမ္းတမ္းမႈႏွင့္ ထပ္တူပင္ သူမကလည္းမြတ္သိပ္စြာတုံ႔ျပန္လာေလသည္။သူနမ္းေနရင္းမွ လက္တစ္ဖက္က ဘယ္ဘက္နို႔တစ္ဖက္ကို ဆုပ္ညႇစ္ရင္း..ညာဘက္လက္က ေအာက္ဘက္ ပင္တီေလးထဲေလၽွာကနဲ တိုးဝင္ကာ အေမြးစုစုေလးေအာက္မွ အကြဲေၾကာင္းေလးထဲ.
လက္ခလယ္ကို အေျမႇာင္းလိုက္ပြတ္လိုက္သည္။

သူမလက္ကလည္း..သူ႔ကိုတင္းက်ပ္စြာဖက္ရင္း..နမ္းေနရင္းမွ လက္တစ္ဖက္က သူ႔ေဘာင္းဘီထဲတိုးဝင္လာသည္။ထိုေနာက္...
သူ႔ဒစ္.. လိုင္းတစ္လၽွာက္လက္မေလးႏွင့္ေဝ့ဝိုက္ပြတ္သပ္ရင္း..က်န္လက္ေခ်ာင္းေလးမ်ားကလည္း.. ေရွ႕တိုးေနာက္ဆုတ္ကစားေနေတာ့သည္။
ထိုစဥ္.. ယမင္းကနမ္းေနရင္းမွျဖတ္ကနဲခြါလိုက္ၿပီး..ဆတ္ကနဲေရထဲသို႔ငုပ္သြားသည္။ေနာက္... သူ႔ေဘာင္းဘီကို ခၽြတ္ပစ္လိုက္သည္ကို သူသိလိုက္သည္.။
ေနာက္ထပ္... ေအးျမေသာေရထဲမွာပင္..သူ႔အတန္တစ္ခ်ာင္းလုံး..ေႏြးေထြးသြားသည္ကိုခံစားလိုက္ရသည္။

"အား..အ..အ "
သူမခံနိုင္စြာပင္ ႏုတ္မွထုတ္ကာညည္းမိသည္.။ေနာက္.. ဝဲဂယက္တစ္ခုလို အားပါေသာျပင္းထန္ေသာ စုပ္စြဲမႈဧ။္ေနာက္တြင္ သူ႔အတန္ႀကီးမွ
သုတ္မ်ား..အရွိန္ဟုန္ျပင္းစြာထြက္သြားသည္ကို..သိလိုက္သည္။

"ဗြမ္း.. ဖူး.. ေကာင္းလားဟင္ ေန.."
ဟုေမးလာသည့္ သူမကို သူအနမ္းျဖင့္တုန႔္ျပန္လိုက္သည္။အနည္းငယ္ ငံက်ိခါးသက္ေသာ အရသာကို သူခံစားမိသည္။
ျပသာနာမရွိပါ... သူမရြံပါ.. သူမေတာင္သူ႔ကို ဒီေလာက္ဂ႐ုစိုက္ေပးသည္ပဲ။

သူ လည္းေရထဲသို႔ငုပ္မည္ျပဳစဥ္..ဖ်တ္ကနဲသူ႔လက္ကိုဖမ္းဆြဲထားလိုက္ၿပီး..
"ဟင့္အင္း..ေန.တို႔နည္းနည္းခ်မ္းေနၿပီ..အေပၚ က တို႔အခန္းကိုသြားရေအာင္ေနာ္.."ဟုေျပာလာသျဖင့္.. သူေခါင္းကိုဆတ္ကနဲၿငိမ့္ၿပီး..ေစြ႕ကနဲ ပခုံးေပၚေရထဲမွာ
ေကာက္ထမ္းလိုက္ၿပီး.. သူမအိပ္ခန္းဆီသို႔တက္လာခဲ့လိုက္သည္။

ထို႔ေနာက္တြင္ေတာ့...ျပင္းထန္ေသာ..ေဆာင့္ခ်က္အသံမ်ား..တအား အား ညည္းညဴသံမ်ားႏွင့္အတူ သူအိပ္ေပ်ာ္သြားခဲ့သည္။
ျဖတ္ကနဲလန႔္အနိုး..တြင္ သူ႔ေဘးတြင္ ဝတ္လစ္စလစ္အိပ္ေပ်ာ္ေနသာယမင္းကို တစ္ခ်က္ၾကည့္ရင္း.ေစာင္ကိုျခဳံေပးရင္း.. သူအဝတ္အစားမ်ားဝတ္ကာျပန္လာခဲ့လိုက္ေတာ့သည္။

သူလုံးဝမေက်နပ္ပါ…။ငယ္ငယ္ေလးထဲကေန..ခု ၂၃ ႏွစ္ထဲေရာက္သည့္အခ်ိန္ထိ…ဘယ္ေယာက္က်ားတစ္ေယာက္ကိုမွ..မပက္သက္ဘူးခဲ့သလို၊
ပက္သက္လာနိုင္သမၽွကိုလည္း..ေဝးေဝးမွေရွာင္ခဲ့သည္။

ပန္းပြင့္သႏၲာ…ဆိုေသာသူမဘဝအတြက္…ေယာက္က်ားတစ္ေယာက္ဆိုသည္မွာ၊ဒါမွမဟုတ္.. ေယာက္က်ားေတြဆိုသည္မွာ..ေဝးေဝးမွသာ..ေရွာင္ရွားစရာ..ဒါမွမဟုတ္ အႏၲာရယ္တစ္ခုအေနျဖင့္သာသေဘာထားခဲ့သည္။

ေမေမတို႔၊တီတီတို႔…ဘြားဘြားတို႔..ကိုလည္း..ဒီတစ္သက္…ဘယ္ေယာက္က်ားမွ..ပက္သက္စရာမရွိဟု..အျမဲေႂကြးေၾကာ္ခဲ့သည္မဟုတ္ပါလား။
မွတ္မွတ္ရ၇…ယမင္း.ရဲ့ေမြးေန႔ကို..သူမသြားျဖစ္ခဲ့လၽွင္.ယခုလို..ေယာက္က်ားတစ္ေယာက္အေၾကာင္းကို…သူမအခ်ိန္ကုန္ခံၿပီး..ေတြးေနမိမည္
မဟုတ္။

အဲဒီေမြးေန႔…တုန္းကလည္း..တမင္ကို..လူေတြ..အထူးသျဖင့္.. ေယာက္က်ားေတြႏွင့္ မပက္သက္ခ်င္သျဖင့္.. လူအရွင္းဆုံးစားပြဲမွာေရြးထိုင္ေနခဲ့
သည္မဟုတ္ပါလား။

အဲဒီေယာက္က်ား..ေမြးေန႔ပြဲကို..ဝင္လာကတည္းက..သူျမင္ပါသည္။ကိုယ့္ကိုကိုယ္..ယုံၾကည္မႈအျပည့္ရွိေသာ၊ဂ်စ္ကန္ကန္နိုင္ေသာမ်က္ႏွာေပးႏွင့္
လိုက္ဖက္လွစြာပင္..ျမင့္မားေသာအရပ္အေမာင္း..ကိုပိုင္ဆိုင္ေသာထို..ေနေရာင္ေက်ာ္ခန႔္..ဆိုေသာေယာက္က်ားကို..စဝင္လာကတည္းက
သူသတိထားမိပါသည္။သူမ.ေဘးဝိုင္းမွ.မိန္းကေလး..ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား…ရဲ့..တြတ္ထိုးသံမ်ား..ေၾကာင့္လည္း..ဒီေယာက္က်ား..ဘယ္သူဆိုတာ
သူသိပါသည္။ေတာ္ေတာ္ကို…ဘဝင္ျမင့္မဲ့..ပုံစံဟုလည္း..ရင္ထဲမွမွတ္ခ်က္ခ်မိခဲ့သည္။

သူမဝိုင္းတြင္လာထိုင္ကတည္းက..ထျပန္သြားဖို႔ေကာင္းပါသည္။ဒါေပမဲ့.. တစ္စုံတစ္ခုက..သူမကိုဆြဲေဆာင္ထားသလို၊သူမ..ေျခလွမ္းတို႔ရဲ့သစၥာ
ေဖာက္ျခင္းကို..ခံခဲ့ရသည္ႏွယ္..သူမထြက္မသြားျဖစ္ခဲ့။

ဒီေယာက္က်ား..သူမဝိုင္းတြင္လာထိုင္ကထဲက…ေဘးမွ.စူးစမ္းေသာမ်က္လုံးမ်ား..၊အမူအရာမ်ားေၾကာင့္..သူမထျပန္ဖို႔..ယမင္းကိုႏုတ္ဆက္လိုက္
ခ်ိန္မွာ..ျပန္ပို႔ေပးဖို႔လာေျပာစဥ္..သူမဧ။္တုန႔္ျပန္မႈေၾကာင့္…ေယာက္က်ားတန္မဲ့..ရဲတြတ္သြားေသာမ်က္ႏွာ..ေနာက္..မခံခ်င္ျဖစ္သြားပုံရေသာ
အမူအရာ..အားလုံးကို..ယခုထိသူမ..အေသးစိတ္မွတ္မိေနေသးသည္..။

ထိုေနာက္..ယမင္းရဲ့..ပိုင္စိုးပိုင္နင္းအမူအရာ..(ကၽြတ္)..ေသေတာ့မွာပဲ…
ငါဘာလို႔..ဒီေယာက္က်ားတစ္ေယာက္အေၾကာင္းကို..ေခါင္းထဲေရာက္ေနရတာလဲ..။

မ်က္ခုံးထူထူေအာက္မွ..အမတန္ၾကည္လင္ေသာမ်က္ဝန္းမ်ားႏွင့္..ထိုေယာက္က်ား.ဟာ..ေခ်ာသည္ဟုေျပာ၍မရေပမဲ့..အမတန္..(maleness)ျဖစ္
ေၾကာင္းကို..ေတာ့သူမ..မလိုလားစြာပင္အသိမွတ္ျပဳရမည္ျဖစ္သည္။

ဒါေၾကာင့္လည္း..ဟိုေန႔ကမိန္းကေလးေတြ..သဲသဲလႈပ္ျဖစ္ေနၾကတာေနမွာေပါ့။

ဟာ…မစဥ္းစားပါဘူးဆိုမွ..ေခါင္းထဲထပ္ေရာက္လာေနပါလား..ဟုေတြးရင္း..ေနာက္တစ္ပတ္အတြက္..ကေလးေတြကို..သင္ဖို႔..picture dictionary
စာအုပ္ကိုဆြဲယူလိုက္မိသည္။မေတြးေတာ့ပါဘူးဆိုမွ…ေယာက္က်ားတန္မဲ့..ဘယ္ဘက္နားမွာ..black.diamond.ထင္သည္..နားကပ္တစ္ဖက္က
လည္း.တပ္ထားလိုက္ေသးသည္..။ေတာ္ေတာ္လွခ်င္တဲ့ေယာက္က်ား…ဟု..ႏုတ္ခမ္းကို..မဲ့လိုက္မိရင္း..မွ..နားကပ္တပ္သည့္ေယာက္က်ားမ်ားကို
အမတန္ၾကည့္မရခဲ့ေသာ..သူမသည္..ဒီေယာက္က်ားကေတာ့ႁခြင္းခ်က္ျဖစ္ေၾကာင္း..စိတ္ထဲမွလက္ခံလိုက္ရသည္။

ေအာ္…ပန္းပြင့္ရယ္..နင္လည္း…ကိုယ့္ရဲ့..စံေတြ..ပ်က္စီးေတာ့မွာလား…။ေယာက္က်ားေတြဟာ..တစ္ေယာက္မွေကာင္းတာရွိတာမွမဟုတ္တာ၊ဒီျပင္
မၾကည့္နဲ႔..ကိုယ့္အေဖအရင္းေခါက္ေခါက္ကိုပဲၾကည့္…။အမတန္ခ်စ္လွပါသည္..ဟုဆိုၿပီး..အတင္း..လက္ထပ္ယူခဲ့ေသာ..ေမေမကိုေတာင္ပစ္သြားၿပီး
ယခု..ေနာက္မိန္းမႏွင့္..ေပ်ာ္ေမြ႕ၿပီးေနတာပဲမဟုတ္လား..ဟု..ကိုယ့္ကိုကိုယ္..သတိေပးရင္းမွ..ယိုင္နဲ႔သြားေသာ..စိတ္မ်ားကို..ျပန္လည္စုစည္း..ယူ
လိုက္မိသည္။
Xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx/\xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx“ခ်ီးယားစ္”..ဟု..ၿပိဳင္တူ..ေျပာၾကရင္းမွ..ခြက္ေလးခြက္..တစ္ၿပိဳင္တည္း..ကုန္ေအာင္.ေမာ့လိုက္ၾကသည္။

“ကဲ..ဆရာသမား..ေျပာစမ္းပါဦး..မင္းက..ဘယ္လိုျဖစ္ၿပီး..ငါတို႔နဲ႔..အဆက္သြယ္ျဖတ္ထားရတာလဲ..မင္း..ငါတို႔ေက်နပ္ေအာင္ရွင္းဒီကိစၥကို”ဟုေျပာရင္း…ေက်ာ္လင္းက.
.ကုန္သြားေသာ..စည္ဘီယာခြက္ကို..ခ်ရင္းမွသူ႔ကိုေမးလာသည္။

“ဟုတ္တယ္…ဟုတ္တယ္..ေဟ့ေကာင္..မင္း..ငါတို႔..မင္းဆရာႏွစ္ေယာက္..ေက်နပ္ေအာင္ရွင္း..”ဟု..ေအာင္ဝင္းစိုးကလည္း..ဝင္ေျပာလာသည္။

ေက်ာ္ျမကေတာ့..ဘာမွဝင္မေျပာပဲ…ကိုက္လန္ေၾကာ္တစ္ဖတ္ကို..တူျဖင့္..လွမ္းယူရင္း..သူတို႔ကို..ၾကည့္ရင္း..ျပဳံးေနသည္။

သူလည္း..ကုန္သြားေသာ..စည္ခြက္ကို..စားပြဲေပၚခ်ရင္း..စားပြဲထိုးေလးကို..လက္သုံးေခ်ာင္းလွမ္းေထာင္ျပရင္းမွ…

“ေအးပါကြာ…ေအးပါ..ငါမင္းတို႔ေက်နပ္ေအာင္ရွင္းျပပါမယ္…ေအးေဆးေပါ့..ခုေလာေလာဆယ္..အရွိန္ေလးထပ္တင္လိုက္ၾကတာေပါ့..ခုမွ..ညေန..
၆ နာရီပဲရွိေသးတာပဲ..ေစာပါေသးတယ္..မဟုတ္ဘူးလား…”ဟု..ေျပာေတာ့မွ..ႏွစ္ေကာင္သား..အင္တင္တင္ပုံစံျဖင့္..ၿငိမ္သြားေတာ့သည္။

“ကဲ..သယ္ရင္းတို႔..ဘာထပ္မွာဦးမလဲ..ဒီဝိုင္းကိုငါရွင္းမွာပါ..လိုတာထပ္မွာ” ဟုသူထပ္ေျပာလိုက္ေတာ့မွ..
အစားသမား…ေက်ာ္လင္းက..
“စိတ္ခ်၊ေဟ့ေကာင္..မွာဦးမွာ..မင္းကိုဆုံးမဦးမွာ..စိတ္မပူနဲ႔..” ဟု..ျပန္ေျပာေဖာ္ရေလသည္။

အေသာက္သမား..ေအာင္ဝင္းစိုးကေတာ့…သူ႔ထုံးစံအတိုင္း..ဒုတိယခြက္ကုန္လို႔..တတိယခြက္ေတာင္လွမ္းမွာေနၿပီျဖစ္သည္။

ဟိုေကာင္ေက်ာ္ျမကေတာ့…ၾကည့္ရတာ..ဒီညမွာ..သူ႔ကို..ဒီႏွစ္ေကာင္ႏွင့္ျဖစ္ခ်င္တာျဖစ္ဟု..လႊတ္ထားၿပီး..ပြဲၾကည့္ပုရိတ္သတ္လုပ္မည့္ပုံ..ရွိသည္။
သူတို႔..၄ေယာက္ခုလို..အတူတူမဆုံျဖစ္ၾကသည္မွာ..၁၀ စုႏွစ္တစ္ခု..နီးနီးရွိၿပီဟုသူထင္သည္။

သူဟိုမိန္းမနဲ႔…ျပသာနာေတြျဖစ္ေနတုန္းကလည္း..ေက်ာ္လင္းက..နယ္ေတြမွာ..ေအာက္ဒိုးေတြထြက္ေရးေနတုန္း၊ေအာင္ဝင္းစိုး..ကလည္း သူႏွင့္ေသခ်ာမဆုံျဖစ္ခဲ့…။ထိုစဥ္တုန္းက..ေက်ာ္ျမတစ္ေယာက္သာ..သူ႔ျပသာနာ..အလုံးစုံနီးပါးကို..ပါဝင္ပက္သက္ခဲ့သည္ပဲမဟုတ္လား။

သူတို႔..၄ေယာက္က..ခင္တာေတာ့..သာမာန္သူငယ္ခ်င္းေတြထက္..ပိုပါသည္။ဒါေတာ့ေသခ်ာပါသည္။တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္..ဘယ္ေလာက္ပဲအေနေဝးေဝး…
မိန္းမကေလးေတြလို…ဖြဲ႕ႏြဲ႕မေျပာၾကသည္ကလြဲလၽွင္..အားလုံး..အျမဲရင္ထဲမွာ..ခိုင္မာေသာ..ခင္မင္မႈႏွင့္သံေယာဇဥ္ရွိၾကတာကေတာ့ေသခ်ာပါသည္။

“ကဲ…ေဟ့ေကာင္..ေနေရာင္..လုပ္ေလကြာ..မင္းပဲအရွိန္ေလးတင္မယ္ဆို..ခ်ေလ..”ဟု..ေအာင္ဝင္းစိုးက..ေျပာလာသည္တြင္..သူလည္း..တစ္ဝက္
ေလာက္က်န္ေသာ..ခြက္ကို..တစ္ရွိန္ထိုးေမာ့လိုက္သည္။

“လုပ္ပါဦး..ေနေရာင္..မင္း..လြန္ခဲ့တဲ့..ရႏွစ္ေလာက္ကေန..ခုခ်ိန္ထိ..ျဖစ္ခဲ့တာေတြ..တစ္လုံးမက်န္..ငါတို႔ကို..ရွင္းျပပါဦး..ေနာက္..ငါတို႔..၂ေယာက္နဲ႔
အဆက္သြယ္ျပတ္သြားရတဲ့..အေၾကာင္းရင္း..ေလး..”ဟု..ေက်ာ္လင္းက…ေျပာလာသည္တြင္..

“အင္း…မင္းတို႔..၂ေယာက္နဲ႔က..တမင္အဆက္သြယ္ျပတ္တာ၊ျဖတ္ထားတာမဟုတ္ပါဘူးကြာ၊ငါ..မင္းတို႔အေၾကာင္းကို..ေက်ာ္ျမနဲ႔..အဆက္သြယ္ရတိုင္း..အျမဲေမး
ပါတယ္၊ဒီမွာ..ဒီေကာင္..ေရွ႕မွာငုတ္တုတ္ႀကီး..မင္းတို႔ေမးၾကည့္ပါ၊”

“အဲ..အဆက္သြယ္..မလုပ္ျဖစ္တာကေတာ့..ငါက..ဟိုသြားလိုက္ဒီသြားလိုက္နဲ႔..ကြာ..၊ၿပီးေတာ့..အလုပ္ကမပင္ပန္းေပမဲ့.၊ေခါင္းစားေတာ့..လူက
ဘာမွကို..မလုပ္နိုင္ေအာင္ကိုျဖစ္ေနတာ၊ငါ..ဟန္နီ့ေတာင္..တစ္ပတ္မွ..တစ္ရက္ေလာက္ပဲ..ဖုန္းမနည္းဆက္ရတာ”ဟု..ရွည္လၽွားစြာ..ရွင္းျပလိုက္မွ
၂ေယာက္သားအနည္းငယ္ေက်နပ္..သြားဟန္ျဖင့္..ေခါင္းညိတ္ေနေလသည္။

“လြန္ခဲ့တဲ့..ရႏွစ္က..ကိစၥကို..ရွင္းျပရမယ္ဆိုရင္ေတာ့…ငါ..ဒီစည္ေလာက္နဲ႔..ရမွာမဟုတ္ဘူး..အျပင္း..ကစ္မွရလိမ့္မယ္။မင္း..တို႔ကနားေထာင္ခ်င္တယ္ဆိုေတာ့.
.ငါ့ကိုဝိုင္းကူၾကေပါ့..မေကာင္းဘူးလား.”

“ဟာ..ေဟ့ေကာင္..ေတြ..မင္းတို႔ကြဲျပဲေနဦးမယ္ေနာ္၊ငါ..မင္းတို႔ကိုထမ္းမပို႔နိုင္ဘူးေနာ္..”ဟု..ေက်ာ္ျမက..အလန႔္တၾကား..ထေျပာလာရာ

“စိတ္ခ်ပါ..ေယာက္ဖရာ..ငါတို႔အရွိန္နဲနဲေလး..ထပ္တင္ယုံပါ..၊မင္းလည္း…ခ်ေလကြာေနာ္..”ဟု..သူေျပာလိုက္ရာ

“ဟာ..ေတာ္ေတာ္…ငါအျပင္းမေသာက္နိုင္ဘူး.၊မင္းတို႔ဘာသာ..ေသာက္ၾက..မူး႐ူးေအာင္ေတာ့မေသာက္နဲ႔…ဒါပဲ.”
ဟု..စိတ္မပါလက္မပါ..သေဘာတူညီခ်က္ရသျဖင့္…သူလည္း..၀ိတ္တာေလးကို..”ညီေလး..ကိုယ္တို႔ကို..CHIVAS တစ္လုံး..ခြက္..၃ခြက္.ေရသန႔္တစ္ဗူး၊ေရခဲတစ္ပြဲ..ေပး..ကြာ”ဟုလွမ္းမွာရင္း…
“ဒီလိုကြ…”…

Xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx/\xxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Popular posts from this blog

မွားၿပီးမွေတာ့ မထူးပါဘူး

ရီရီေဝသည္အသက္၃၀ႏွစ္ခန္.ရွိၿပီးအရပ္မွာ၅ေပ၃လက္မသာရွိေသာေၾကာင္.အနည္းငယ္ပုေသာ္လည္းကိုယ္လ့ုံးအခ်ိဳးအစားမွာ ေတာင့္တင္းၿပီးအသားအရည္မွာျဖဴဝင္း၏ ။ရီရီေဝမွာအိမ္ေထာင္က်တာ၄နစ္ၾကာၿပီျဖစ္ေသာ္လည္းေတာင့္ တင္းဆဲျဖစ္သည္။လမ္းထဲရွိေကာင္ေလးမ်ားျပစ္မွားျခင္းကိုခံရသူျဖစ္သည္။ဒီေန႔လည္း ရီရီေ၀ အေစာႀကီးႏိုးေနသည္။ေယာက်ာ္းကလည္း မနက္ကတည္းက အလုပ္သြား၍တစ္ေယာက္တည္း ပ်င္းေနစဥ္ ဖုန္းျမည္လာေလသည္။ဖုန္းျမည္လာ၍ၾကည့္လိုက္ေတာ.ညီမဆုမြန္ဆီမွဖုန္းျဖစ္ေနသည္။ " ဟယ္လို.... မမလား " " ေအး ေျပာ ညီမေလး " " ဒီည ကာရာအိုေကသြားဆိုမလို.လိုက္မလား " " ဘယ္သူေတြပါလဲဟ " " မန္ေနဂ်ာႀကီးရယ္ သမီးတို.သူငယ္ခ်င္းစုံတြဲ ၃ တြဲရယ္ေလၿပီးရင္အိမ္မျပန္ဘူးေလ စားေသာက္ၿပီး ႐ုံးမွာျပန္အိပ္က်မွာ " " လိုက္ေတာ.လိုက္ခ်င္တယ္ဟ. ငါက ၁ေယာက္တည္းျဖစ္ေနမွာဟ " " ရပါတယ္မမကလည္းး....မန္ေနဂ်ာႀကီးရွိသားပဲ ... ဟီး ဟီး " " အင္းပါ အိမ္ကလႊတ္ပါမလားမသိဘူး..." " အာ ..မမကေယာက်ာ္းပိုင္ပါတယ္ ..ညီမေလးအိမ္သြားအိပ္မလို ဆိုၿပီးေျပာလိုက္ေပါ့......" " အင္းအင္း ေျပာၾကည္. လိုက္မယ္ " ...

ဝိဇၨာနီ --- ပြဲဦးထြက္ အေတြ႕အၾကံဳ

ျမဴေတြ၊ ျမဴေတြ ထူထပ္စြာ ရစ္သိုင္းေနသည္။ သူေရာက္ေနေသာ ပတ္ဝန္းက်င္ကို အကဲခတ္ရန္ ေဗဒါရီ ႀကိဳးစားေသာ္လည္း ျမဴေတြေၾကာင့္ သဲသဲကြဲကြဲ မျမင္ရ။ မီးတိုင္ေတြ ထိန္ေနေအာင္ ထြန္းထားေသာ ဒီတဲႀကီးထဲတြင္ ဘာျဖစ္လို႔ ျမဴေတြ ရစ္သိုင္းေနရတာလဲ သူစဥ္းစားမရ။ လူသံလိုလိုၾကားရသျဖင့္ ေဗဒါရီ ေရွ႕သို႔အသာတိုးၾကည့္သည္။ သလြန္လိုလို ေညာင္ေစာင္းလိုလိုေပၚတြင္ တကိုယ္လုံး ေခြၽးစက္ေခြၽးေပါက္မ်ားျဖင့္ စို႐ႊဲေနသည့္ ခႏၵာကိုယ္ႏွစ္ခု သို႔မဟုတ္ ဝတ္လစ္စလစ္ျဖင့္ ခ်စ္တင္းေႏွာေနၾကသည့္ လုလင္ပ်ိဳႏွင့္ သူမႏွင့္ သက္တူ႐ြယ္တူ လုံမပ်ိဳ။ အသက္ ၂၀ ပင္ မျပည့္တတ္ေသးသည့္ မိန္းကေလး၏ မ်က္ဝန္းတြင္ နာက်င္ျခင္းေတြကို ေတြ႕သည္။ အို … ရွက္ရွက္ႏွင့္ မ်က္ႏွာလႊဲလိုက္ရသည္။ တဲနန္း၏ အျပင္ဘက္တြင္ ဘုရားထီးတင္ပြဲ က်င္းပေနၾကသည္။ ဝတ္ေကာင္းစားလွႏွင့္ ပရိသတ္က စည္ကားလွသည္။ ထီးတင္ေနၾကသူမ်ားကို ေဗဒါရီ အၾကည့္ေရာက္သြားသည္။ ေရွ႕ဆုံးက ပိုးထည္ အဝတ္ျဖဴကို ဝတ္ဆင္ထားေသာ သက္လတ္ပိုင္းအ႐ြယ္ ခန႔္ညားသည့္ ပုဂၢိဳလ္ႀကီးတစ္ဦး၊ သူ႔ေဘးတြင္ သူႏွင့္ သက္တူ႐ြယ္တူ အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦး … ပိုးထည္ အဝတ္ျဖဴႏွင့္ပဲ။ သူတို႔၏ ေနာက္တြင္ေတာ့ ဝတ္ေကာင္းစားလွႏွင့္ မင္းပ်ိဳမင္းလြင္တစ္ဦးႏွင့္ နန္းဝတ္နန္းစားႏွင...

သမီးဆိုး

တာင္းဆိုး ပုလုံးဆိုးကိုသာ ပစ္ၾက႐ိုး ထုံးစံ ရွိေပမယ့္ သားဆိုးသမီးဆိုးေတြကိုေတာ့ မိဘေတြက မပစ္ရက္ မပစ္ႏိုင္ၾကဘူး ဆိုတဲ့ စကား အတိုင္းပါဘဲ ။ ဦးဘေဖေသာ္သည္ သမီး အိမ့္ဇာေသာ္  ဘယ္ေလာက္ဆိုးဆိုး လမ္းမွားကေန လမ္းမွန္ကို ျပန္ေရာက္ဖို႔ကို စိတ္ရွည္ရွည္နဲ႔ သည္းခံ ေစာင့္ဆိုင္းၿပီး ႀကိဳးစားေနတဲ့ အေဖ တေယာက္ ပါ ။ အပ်ိဳျဖစ္ခါစ ဆယ့္ေျခာက္ႏွစ္ အ႐ြယ္ထဲ့ အေဖ့စကားကို နားမေထာင္ဘဲ ထင္ရာစိုင္းခဲ့တဲ့ အိမ့္ဇာေသာ္သည္ အခု အသက္ႏွစ္ဆယ္ တင္းတင္း ျပည့္တဲ့အထိ တည္ၿငိမ္ေအးခ်မ္းတဲ့ ဘဝကို မရရွိႏိုင္ေသး ။ အလုပ္သမားေလးေတြ ကားေဆးေနတာကို လွမ္းၾကည့္ေနရင္း ဦးဘေဖေသာ္သည္ သမီးဆိုးေလး အခု အခ်ိန္မွာ ဘယ္ဆီမ်ား ေရာက္ေနမလဲ လို႔ ေတြးေတာေနတယ္ ။ သမီး.....ရယ္...ေဖေဖ အရမ္း စိတ္ပူတာဘဲ...သမီး အသက္မွ ရွင္ေေနေသးရဲ႕လား......ေဖေဖ့ဆီ ျပန္လာပါကြာ.....လို႔ စိတ္ထဲမွာ ေျပာေနမိတယ္ ။ ဗဟိုလမ္းမႀကီး ေပၚက “ ေသာ္..ကားေရေဆးဆီထိုး ” လုပ္ငန္းႀကီးကို ပိုင္ဆိုင္ လုပ္ကိုင္ေနတဲ့ ဦးဘေဖေသာ္သည္ သမီးေလး ငါးႏွစ္အ႐ြယ္ ကထဲက ဇနီး ျဖစ္သူ ဆုံးပါးသြားခဲ့တယ္ ။ သမီးကို ခ်စ္လြန္းလို႔ အလိုလိုက္ခဲ့ရာက သမီးသည္ အသက္ ဆယ့္သုံးႏွစ္  အ႐ြယ္ေလာက္ ေရာက္လာတဲ့ အခ်ိန္ ကစၿပီး သ...