မိုးေကာင္းကင္အိပ္မက္မ်ား (၁)

ဒီၿမိဳ႕ေလးသို႔ ေဒါက္တာ သင့္ေဇာ္ ေျပာင္းေရႊ႕  တာဝန္က်လာသည္မွာ ႏွစ္ႏွစ္ေက်ာ္၍ သုံးႏွစ္ထဲ ေရာက္လာၿပီ။ ၿမိဳ႕က သိပ္မႀကီးလွေပမဲ့ ေဆး႐ုံက ကုတင္ ၁၀၀ ျဖစ္၍ အထူးကုဆရာဝန္မ်ား ရွိ၏။ ေဒါက္တာသင့္ေဇာ္က အေထြေထြခြဲစိတ္အထူးကု၊ လက္ရွိအခ်ိန္မွာေတာ့ သားဖြားမီးယပ္၊ ေမ့ေဆး နဲ႔ ဓာတ္မွန္ အထူးကုတို႔သာ ရွိသည္။ OG ေဒါက္တာေမသူ က သူ႔ခင္ပြန္းနဲ႔ ကြဲေနသူမို႔ တစ္ေယာက္တည္းသမား၊ က်န္ အထူးကု ႏွစ္ေယာက္ကေတာ့ မိသားစုႏွင့္ျဖစ္သည္။ ၿမိဳ႕ႀကီးေတြနဲ႔ နည္းနည္းေဝးၿပီး ေဘးပတ္ဝန္းက်င္ရြာေတြကပါလာၾကေတာ့ လူနာေတာ္ေတာ္မ်ားသည္။

ေဒါက္တာသင့္ေဇာ္ အလုပ္သင္ဆရာဝန္ဘဝမွာ သူနာျပဳသင္တန္းဆင္း ေအးသက္ခိုင္ ႏွင့္ တာဝန္က် ေဆး႐ုံမွာေတြ႕ၿပီး ေမတၱာမၽွၾကသည္။ ေဒါက္တာသင့္ေဇာ္ အစိုးရအလုပ္မရခင္ျပင္ပအထူးကု ေဆး႐ုံမွာလုပ္ေတာ့လည္း ေအးသက္ခိုင္ ညဖက္ special nurse ဝင္လုပ္သည့္ေဆး႐ုံမွာ အတူတူပင္။ ေဒါက္တာသင့္ေဇာ္ အေထြေထြခြဲစိတ္ အထူးကုျဖစ္ေတာ့ ေအးသက္ခိုင္လည္း အလုပ္ထြက္၍ ခင္ပြန္း တာဝန္က်ရာ ၿမိ့ု ေတြ အတူလိုက္ေန၏။ သူနာျပဳလုပ္ခဲ့ဖူးေတာ့ ကိုယ္ပိုင္အျပင္ေဆးခန္းမွာ ဝင္ကူ၏။

ဖုန္းလာ၍ ေအးသက္ခိုင္ ထူးလိုက္သည္။

”ဟယ္လို“
“မမ၊ ဆရာႀကီး က accident တစ္ခုက အေရးေပၚလူနာေတြ ေရာက္လာလို႔ ေန႔လည္ ထမင္းျပန္မစားေတာ့ဘူးတဲ့ ရွင့္“
“ေအး၊ ခဏေန ခ်ိဳင့္လာပို႔ေပးလိုက္မယ္“

Ward ထဲက ဆရာမတစ္ေယာက္ျဖစ္မည္။ ကိုေဇာ္ က ပုံမွန္ ေန႔လည္ ၁၂ နာရီ ေက်ာ္ရင္ အိမ္ျပန္ ထမင္းစား၏။ ခုလို အေရးေပၚရွိရင္ ေဆး႐ုံကို ခ်ိဳင့္ပို႔ေပးရသည္။ ဆရာမေတြကေတာ့ ခ်ိဳင့္အျမဲ ထည့္လာၿပီး ေဆး႐ုံမွာပဲ စားၾက၏။ ေအးသက္ခိုင္ ငါးဆင့္ခ်ိဳင့္ ႏွင့္ ေဆး႐ုံပို႔ရန္ျပင္ဆင္လိုက္၏။ ဒီလိုအလုပ္မ်ားတဲ့ေန႔ဆိုရင္ ေန႔လည္စာကို ကိုေဇာ္က ဆရာမေတြ၊ လက္ေထာက္ဆရာဝန္ေတြနဲ႔ ဘဲ စုၿပီး ဟင္းခ်ိဳင့္ေတြ ပုံကာ အတူစားၾက၏။ အျခားသူေတြ အတြက္ပါဆိုေတာ့ ဟင္းကို မ်ားမ်ားထည့္ေပးလိုက္၏။ အထူသျဖင့္ အသားဟင္း။ ဆရာမေတြခ်ိဳင့္က အသားဟင္းပါတာ နည္းတယ္ေလ၊ ကိုယ္လည္း nurse လုပ္ဖူးေတာ့ ကိုယ္ခ်င္းစာသည္။ ေဆး႐ုံအဝင္ဝ ေရာက္ေတာ့ ေဒၚေမသူ နဲ႔ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္မိသည္။ ကိုယ္ကအဝင္ သူကအထြက္။

ကိုေဇာ့္ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္လည္းျဖစ္၊ အျပင္ေဆးခန္းကလည္း ကပ္လ်က္ ဆိုေတာ့ ခဏခဏလည္းေတြ႕ေနရ၊ ကိုယ့္ထက္လည္း အသက္ ငါးႏွစ္ေလာက္၊ ကိုေဇာ္ထက္ တစ္ႏွစ္ပိုႀကီးေတာ့ ေအးသက္ခိုင္ကဘဲ အရင္ႏႈတ္ဆက္လိုက္သည္။

“မမ ထမင္းစားျပန္ေတာ့မလို႔လား၊”

ေရွ႕မွာေတာ့သူမ်ားေတြလိုဘဲ မမ ေခၚလိုက္သည္။ အျခားေနရာေတြမွာ သူ႔အေၾကာင္းေျပာရင္ေတာ့ ေဒၚေမသူ လို႔ဘဲ ေအးသက္ခိုင္သုံးသည္။

“ဟုတ္တယ္ သက္၊ အလုပ္လဲမရွိေတာ့တာနဲ႔၊ ကိုေဇာ္တို႔ေတာ့ ဒီေန႔ အလုပ္ေတာ္ေတာ္မ်ားေနတယ္၊”

အဲတာေတြ မုန္းတာ။ ကိုေဇာ့္ကို သက္ေခၚသလို ကိုေဇာ္ လို႔ေခၚသည္။ သူမ်ားေတြလို ဆရာႀကီး မေခၚခ်င္ရင္ေတာင္ ဆရာလို႔ ေခၚေခၚ၊ ကိုသင့္ေဇာ္ ေခၚေခၚေပါ့။ ကိုေဇာ့္ ကို ဒီအေၾကာင္းတစ္ခါ ေျပာေတာ့ ကိုေဇာ္က သူ႔ ေဒၚေမသူဘက္က။

“သက္ ကလဲကြာ၊ သူ ေခၚခ်င္သလိုေခၚေပါ့၊ ကိုယ္ကဒီလိုမေခၚပါနဲ႔လို႔ ေျပာလို႔မွ မရတာ၊ သက္ မႀကိဳက္ရင္ သက္ ကေျပာင္းေခၚေပါ့။ ရည္းစားဘဝကတည္းက ကိုေဇာ္ ခ်ည္းေခၚလာတာ၊ လင္မယားျဖစ္တာ ဘဲ ခုနစ္ႏွစ္ေက်ာ္ေနၿပီ၊ ကိုကို တို႔၊ အခ်စ္ တိို႔၊ ဒါလင္ တို႔ တစ္ခုခု စမ္း ေျပာင္းေခၚ ၾကည့္ပါလား၊” ကိုေဇာ့္စကားဆုံးတာနဲ႔ “ေဩာ္၊ သူ႔ ဘက္ လိုက္တာေပါ့့၊ ေျပာင္းေတာ့မေခၚဘူး၊ ဒါပဲရမယ္” လို႔ စိတ္တိုတိုနဲ႔ေျပာၿပီး ကိုေဇာ့္ ဗိုက္ေခါက္ကို ဆြဲလိမ္ပစ္လိုက္သည္။

သက္ ကိုေဇာ္ကို မေက်နပ္လၽွင္ ခ်က္ခ်င္းေျပာ ခ်က္ခ်င္းလုပ္သည္။ ဗိုက္ဆြဲလိမ္ရင္ ကိုေဇာ္ ေျပာတာကို မႀကိဳက္သလို လက္လဲမခံနိုင္လို႔။ မႀကိဳက္ေပမဲ့ ကိုေဇာ္ေျပာတာေတြက အမွန္ျဖစ္တယ္လို႔ လက္ခံရင္ေတာ့ ကိုေဇာ့္ ေပါင္တြင္းေၾကာကို ဆြဲလိမ္သည္။ ေျပာတဲ့အေၾကာင္းအရာေပၚ မူတည္ၿပီး အသာဆြဲလိမ္တာရွိသလို တကယ္နာေအာင္ ဆြဲတာလည္းရွိ၏။ ဘယ္လိုဘဲဆြဲဆြဲ သက္ က ကိုေဇာ့္ ေပါင္ရင္းနားဆြဲတာဆိုေတာ့ သြားရာလမ္းေၾကာင္းမွာ လက္က ကိုေဇာ့္ေပါင္ၾကားက အတံေကာ ဥ ေကာ လက္နဲ႔ ထိ၊ပြတ္ ေဆာ့ကစားသြားစျမဲ။ ကိုေဇာ္ ကေတာ့ သက္ကို ကလိရ စရတာကိုေပ်ာ္သည္။

သက္နဲ႔ကိုေဇာ္ ဆက္ဆံေရးက တျခား ဆရာဝန္နဲ႔ သူနာျပဳ လင္မယားေတြနဲ႔ေတာ့ နည္းနည္း ကြာလိမ့္မည္။ သက္က ကိုေဇာ္နဲ႔ ေမတၱာရွိကတည္းက ဘာလုပ္လုပ္ ကိုေဇာ္ကို ဦးစားေပး စဥ္းစားလုပ္မွန္း ကိုေဇာ္သိသည္။ ကိုေဇာ္ကလည္း သက္ကို အထူး တန္ဖိုးထားသည္။ အေလးထားသည္။ သက္ နဲ႔ ကိုေဇာ္ စေတြ႕ေတာ့ သက္က ေဆး႐ုံမွာ အငယ္ဆုံး၊ အေခ်ာဆုံး။ ျဖဴေဖြးႏူးညံ ့ေခ်ာမြတ္တဲ့ အသားအေရ၊ နက္ေမွာင္ေျဖာင့္ဆင္းတဲ့ ဆံေကသာ၊ မ်က္ႏွာကလည္း ေခ်ာေမာလွပလြန္းသလို body ကလည္း သူ႔ အရပ္ ၅ေပ၅ နဲ႔ လိုက္ဖက္စြာပင္ ေတာင့္တင္းလွပ အခ်ိဳးအစားက်သည္။ သက္ေမတၱာကို လိုခ်င္သူေတြေကာ၊ သက္ကို အေပ်ာ္ႀကံခ်င္သူေတြပါဝိုင္းဝိုင္းလည္ခဲ့သည္။ ေဆး႐ုံလာတဲ့ ခ်မ္းသာ ႂကြယ္ဝ သူေတြ၊ ဆရာဝန္ႀကီးေတြကအစ ဆရာဝန္လတ္ ဆရာဝန္ငယ္ေတြ သာမက ေဆးေက်ာင္းသားေတြ အဆုံး။  ဆရာဝန္မေလးေတြ၊ ေဆးေက်ာင္းသူေတြ မနာလိုေလာက္ေအာင္ သူတို႔ေတြထက္ပင္ popular ျဖစ္တဲ့သူ။

ေရြးစရာေတြ အမ်ားႀကီးထဲကမွ သက္ က ကိုေဇာ္ ႏွင့္ တြဲခဲ့သည္။ သက္ က ကိုေဇာ္ရဲ့ အခ်စ္ဦး ျဖစ္သလို သက္ လည္း ကိုေဇာ္ နဲ႔မွ အခ်စ္ကို စေတြ႕ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ သက္က ဝါသနာပါလို႔ သူနာျပဳ လုပ္တာ၊ မိဘေတြက ေခ်ာင္လည္သည္။ ရွမ္းျပည္နယ္က၊ လိေမၼာ္ၿခံ၊ လက္ဖက္ၿခံေတြရွိသည္။ သူတို႔ ေမာင္ႏွမေတြ အတြက္ဆိုၿပီး ၿခံႏွစ္ၿခံ ေပးၿပီး ႏွစ္တိုင္း ရတဲ့ အက်ိဳးအျမတ္ေတြ သားသမီးေတြကို ခြဲေပးသည္။    ကိုေဇာ္ကေတာ့ ငယ္ငယ္ကတည္းက အေဖဆုံးသည္။ အေမကေတာသူ၊ ဆင္းရဲသည္။ ကိုေဇာ့္အေဖဘက္ မိဘေဆြမ်ိဳးေတြက အေမကိုသေဘာမတူူ၊ အေမက ကိုေဇာ့္ပညာေရးကို ငဲ့ၿပီး အေဖ့မိဘေဆြမ်ိဳးေတြ နဲ႔ဘဲ သည္းခံၿပီး စိတ္ဆင္းရဲစြာ ေနလာခဲ့ရသည္။ ကိုေဇာ္ ကို ပညာေရးသာ ဂ႐ုစိုက္ခိုင္းသည္။ ေက်ာင္းပိတ္ရက္ ဆိုရင္လည္း အေမ့ဆီ လာမေနခိုင္း၊ ကိုေဇာ္က လည္း ကိုးတန္း ဆယ္တန္းေတြ ဂိုက္လိုက္ၿပီး ေငြရွာသည္။ အေမ လူပင္ပန္း စိတ္ပင္ပန္းတာ၊ က်န္းမာေရးမေကာင္းတာ၊ အေဖ့အမ်ိဳးေတြက လစ္လ်ဴ ရႈ ထားတာေတြ၊ ေဆးကုမေပးတာေတြ ကိုေဇာ္မသိခဲ့။ ကိုေဇာ္ ေဟာက္စ္ စဆင္းခ်ိန္ အေမ ဆုံးလို႔ ျပန္သြားေတာ့မွ သူမ်ားေတြက တစ္ဆင့္ အေမ့ အေၾကာင္းေတြ စုံစုံလင္လင္ သိရသည္။ အေမ ရက္လည္ၿပီး ကတည္းက အမ်ိဳးေတြနဲ႔ ကိုေဇာ္ အဆက္အသြယ္မလုပ္ေတာ့။

အေမ့အတြက္ ဝမ္းနည္းေၾကကြဲ ယူက်ဳံးမရ ျဖစ္ေနတဲ့ ကိုေဇာ့္ကို ႏွစ္သိမ့္ အားေပးသူက သူနာျပဳ ဆရာမေလး ေအးသက္ခိုင္။ ေနာက္ေတာ့ ခ်စ္သူေတြျဖစ္သြားသည္။ ကိုေဇာ္ လိုသမၽွ သက္ က စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာသာမက ႐ုပ္ပစၥည္းပိုင္းဆိုင္ရာပါ အစစ အရာရာ ပံ့ပိုးေပးသည္။ အလုပ္မရခင္ကာလအစ၊ ဆရာဝန္ေပါက္စဘဝအလယ္၊ေနာက္ဆုံး ဘြဲ႕လြန္တက္ခ်ိန္အထိ။ ခုေတာ့ ကိုေဇာ္ အေထြေထြခြဲစိတ္အထူးကုျဖစ္ေနၿပီ။

“မနက္ျဖန္ ေတာင္ႀကီး သြားၾကမလို႔ဆို”
ေဒၚေမသူ က ေမးလိုက္သည္။
“ဟုတ္တယ္ မမ၊ သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္ wedding  ရွိလို႔၊ မမ ဘာမွာအုန္းမလဲ။”
“မွာစရာ မရွိပါဘူး သက္ရယ္၊ ဒါေပမဲ့ ကိုေဇာ္တို႔ က ဒီေန႔ ေတာ္ေတာ္ အလုပ္မ်ားေနတာ ဆိုေတာ့ သူေတာင္ လိုက္နိုင္ပါေတာ့မလား ”
“မလိုက္နိုင္ရင္ေတာ့ သက္ တစ္ေယာက္တည္း သြားရေတာ့မွာေပါ့ မမ၊ ဟိုကလည္း အရမ္းခင္တာဆိုေတာ့၊ ကိုေဇာ့္ အတြက္က အလုပ္က ပိုအေရးႀကီးတာပဲေလ”
“ဟုတ္လို႔လား သက္ရဲ့၊ ေဆး႐ုံမွာ ေျပာေနၾကတာေတာ့ ဆရာႀကီးအတြက္ ပထမ က မမသက္ ဆိုၿပီးေတာ့၊ သက္ နဲ႔ စကားေကာင္းေနလိုက္တာ၊ သြားလိုက္အုန္းမယ္ေနာ္၊ lunch ၿပီးရင္ ေဆးခန္း သြားရ အုန္းမွာေလ၊ မမ လူနာေတြက ေဘးရြာေတြကပါေတာ့ ညဖက္ပဲ ဆိုရင္ အဆင္မေျပမွာစိုးလို႔ ေန႔ခင္းပါ ထို္င္ေပးေနရတယ္”
ၿမိဳ႕ႀကီးေတြမွာ ႐ုံးဖြင့္ရက္ ေန႔လည္ အျပင္ထြက္ၿပီး ေဆးခန္း မထိုင္ဖို႔ ေျပာထားတယ္ဆိုတာနဲ႔ ကိုေဇာ္ လည္း စေန၊တနဂၤေႏြ ေတာ့ ေန႔ဖက္ ဖြင့္ၿပီး ၾကားရက္ဆိုရင္ ညဖက္သာ ေဆးခန္းထိုင္သည္။ ခရမ္းေရာင္ ပါတိတ္ဝမ္းဆက္ ဝတ္ထားၿပီး ေဒါက္ဖိနပ္သံ တခြပ္ခြပ္ႏွင့္ ထြက္သြားေသာ ေဒၚေမသူ႔ ေနာက္ေက်ာကို ၾကည့္ရင္း ေအးသက္ခိုင္ စဥ္းစားခန္း ဝင္ေနမိသည္။ ေဒၚေမသူ က အရပ္ ၅ေပရ ေလာက္ရွိမည္။ အသား နည္းနည္း ညိဳေပမဲ့ အခု အနီးကပ္ ၾကည့္ေတာ့ အသားအေရကႏူးညံ့ေခ်ာေမြ႕ေန၏။ မ်က္လုံးအစုံက လည္းထူးျခားသည္။ ဆန႔္က်င္ဖက္ လိင္အတြက္ေတာ့ ရႊန္းလဲ့ေတာက္ပသည္လို႔ ထင္ရမည္။ ေအးသက္ခိုင္ ကေတာ့ ကလက္သည္ လို႔ ထင္သည္။  ကျပားဆိုေတာ့ ႏွာတံေပၚ ၿပီး၊ ႐ုပ္က သိပ္ေခ်ာတယ္လို႔ မေျပာနိုင္ေပမဲ့ ၾကည့္လို႔ ေတာ္ေတာ္ႀကီးကိုေကာင္းသည္။ ေနာက္ ရင္ေတြ တင္ေတြလည္း ႀကီးသည္။  sexy ျဖစ္တဲ့႐ုပ္မ်ိဳး၊ ေယာက္်ားေတြကို ေကာင္းေကာင္းဆြဲေဆာင္နိုင္တဲ့ ႐ုပ္မ်ိဳး။
Ward ထဲ ေရာက္ေတာ့ ကိုေဇာ္တို႔ ခြဲခန္း က မထြက္လာနိုင္ေသး။ ဆရာမေလး အေျပာအရလည္း စိုးရိမ္ရတဲ့ အေျခအေနရွိသူေတြပါတာဆိုေတာ့ ေဒၚေမသူ ေျပာသလို မနက္ျဖန္ ကိုေဇာ္ ေတာင္ႀကီး လိုက္ဖို႔ လြယ္မည္မထင္။ ဒီေန႔ က ေသာၾကာ။ အစကေတာ့ စေနထြက္၊ တနဂၤေႏြ မဂၤလာေဆာင္ဝင္၊ တနလၤာ ည ျပန္လာရင္ ဒီကို အဂၤ ါ ေန႔လည္ဆို ျပန္ေရာက္ၿပီ။ ေဆး႐ုံအုပ္နဲ႔လည္း တနလၤာ၊ အဂၤ ါ ခြင့္ ႏွစ္ရက္ယူဖို႔ ညႇိၿပီးသား။ ကိုယ္ ခြင့္ယူၿပီး ခရီးသြားတုန္း ေရာက္လာတဲ့ လူနာေတြအတြက္ ဘာမွမလုပ္နိုင္ေပမဲ့ ကိုယ္ကုထားၿပီး စိတ္မခ်ရေသးခင္ ထြက္သြားလို႔ကေတာ့ မျဖစ္။ ခ်ိဳင့္ ထားခဲ့ၿပီး အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ သင္းသင္း ဆီဖုန္းဆက္ၿပီး ေတာင္ႀကီး သြားဖို႔ ကိစၥ ျပန္ စီစဥ္သည္။
ေအးသက္ခိုင္၊ သင္းသင္းေထြး နဲ႔ ေဝေဝ တို႔က သင္တန္းမွာေကာ၊ အလုပ္မွာေကာ အတူဆုံၿပီး အရမ္းခင္ၾကတဲ့သူေတြ။ သင္းသင္း က မန ၱေလး မွာ ကိုထင္ေအာင္ ႏွင့္ အိမ္ေထာင္က်သည္။ ေဝေဝ က အခု အသက္ သုံးဆယ္ နီးမွ ေတာင္ႀကီး မွာ မဂၤလာေဆာင္ မွာမို႔ မန ၱေလး က သင္းသင္း နဲ႔ ခ်ိန္းၿပီး အတူတူ သြားၾကမလို႔။ သင္းသင္း လည္း တစ္ေယာက္တည္း သြားမွာ၊ ကိုထင္ေအာင္ က ခေလး ေက်ာင္းမပိတ္လို႔ ေနခဲ့ရမည္။ သင္းသင္း နဲ႔ က မျပတ္ ဆက္သြယ္ျဖစ္သည္။ သင္းသင္း နဲ႔ ေအးသက္ခိုင္ က ႏွစ္ေယာက္စပ္ၿပီး အိမ္ေၿမ အေရာင္းအဝယ္ လုပ္ေနတာ။ သင္းသင္း ကေတာ့ ေဗဒင္ေတြ ယၾတာ ေတြ အကုန္ေမး အကုန္လုပ္သည္။  သင္းသင္း နဲ႔ ေအးသက္ခိုင္ က ေသာၾကာ နဲ႔ တနဂၤေႏြ မို႔ ကံစပ္တယ္လို႔ ဆရာ တစ္ေယာက္ က ေျပာဖူးသည္။ အဲတာေၾကာင့္ ဟုတ္မဟုတ္ေတာ့မသိ၊ အေရာင္းအဝယ္ေတြ ကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ အဆင္ေျပေနသည္။
သင္းသင္း နဲ႔ ဖုန္းေျပာၿပီးေတာ့ အရင္အပတ္က သင္းသင္း နဲ႔ ေျပာခဲ့ တာေတြ ျပန္ၾကားေယာင္ ေနမိသည္။ အဓိက ကေတာ့ ဒီေန႔ ေဒၚေမသူ ကိုေတြ႕ခဲ့လို႔။
“သက္၊ ကိုယ့္ေယာက္်ားက ေအးတယ္ဆိုၿပီး ဒီအတိုင္းေတာ့ သိပ္လြတ္မထားနဲ႔၊ အျမဲတမ္း ဂ႐ုေတာ့ စိုက္ထား”
“ကိုေဇာ္က ရိုးပါတယ္”
“သူကရိုးေပမဲ့ ေကာင္မေလး က သူ႔ေပါင္ေပၚ တက္ထိုင္လိုက္ရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ၊ ခုေခတ္ ေကာင္မေလးေတြက ခပ္ကဲကဲ ရယ္”
“သင္းကလဲကြာ၊ ဘာလဲ၊ ကိုထင္ေအာင္ႀကီး အစြမ္းျပေနၿပီလား”
“ကိုထင္ေအာင္ က ဘာမွမလုပ္နိုင္ဘူး၊ သူ႔ေဘးမွာ all clear၊ သက္ လူ ကသာ ဆရာဝန္မေလးေတြ၊ ဆရာမေလးေတြ၊ လူနာမေလးေတြ နဲ႔ ေန႔တိုင္းေတြ႕ေနရမွာေလ”
“ကိုေဇာ္နဲ႔ ယူတာ ခုနစ္ႏွစ္ေတာင္ေက်ာ္ၿပီ၊ ဘာမွ မွ မျဖစ္ခဲ့တာ”
“အဲလိုၾကာသြားတာေေတြက ပိုေၾကာက္ရတယ္၊ သူတို႔ ေယာက္်ားေတြေျပာတာ ၾကားဖူးတယ္ မဟုတ္လား၊ ေန႔တိုင္း ၾကက္သားဟင္း စားေနရရင္ေတာင္ တစ္ခါတေလ ဝက္သားဟင္း တို႔ ပဲ ဟင္းတို႔ ေျပာင္းစားခ်င္တယ္ ဆိုတာေလ၊ သင္း က ၾကဳံ လို႔ ေစတနာနဲ႔ ေျပာတာပါ”
အဲဒီတုန္းက အင္းပါ လို႔ စိတ္မပါတပါ အဆုံးသတ္ခဲ့ေပမဲ့ ခုေတာ့ ျပန္ ေတြးေနမိသည္။
ေဒၚေမသူ က ဝက္သားဟင္းလား၊ ပဲဟင္းလား။

အေရးႀကီးလူနာေတြ ထားသြားလို႔ မရတာ သက္ က သေဘာေပါက္သည္။ အလုပ္နဲ႔ ပတ္သက္ လာရင္ ကိုေဇာ့္စိတ္တိုင္းက်။ အျပင္ေဆးခန္းမွာ ဆိုရင္လည္း သင့္႐ုံသာယူသည္။ မတတ္နိုင္ရင္ ေဆး႐ုံ တက္ခိုင္းသည္။ ေဆး႐ုံမွာ မျပည့္စုံသူ ေတြကို  ကူညီေပးေနတဲ့ ေစတနာရွင္ အဖြဲ႕အစည္းေတြ ရွိတယ္ေလ။ အရင္ ၿမိဳ႕တုန္းကေတာ့ အသက္အရြယ္ ႀကီးတဲ့လူေတြကို အခမဲ့ ကုေပးခဲ့ဖူးသည္။ အဲဒီမွာ ျပႆ  နာက ေရာဂါေပ်ာက္ေတာ့ လူႀကီးေတြက သူတို႔ သားသမီးေတြကို သြားကန္ေတာ့ ခိုင္းသည္။ လာကန္ေတာ့တဲ့ ပစၥည္းတန္ဖိုးက ကိုယ္ ယူမဲ့ ေဆးကုခထက္မ်ားေနသည္။ ေနာက္ေတာ့ အခမဲ့ မျဖစ္ေတာ့။ စတိေတာ့ ယူေပး ရသည္။ ဒါေပမဲ့ ခုထိေတာ့ သံဃာေတာ္ေတြကို ကုသိုလ္ျဖစ္ ကုေပးေနတုန္း။ ကိုယ္က ေစတနာ အျပည့္နဲ႔ ေငြမ်က္ႏွာ မၾကည့္ဘဲ ကုေပးေတာ့ ေရာဂါေပ်ာက္သြားတဲ့အခါ လူနာေတြ၊ လူနာရွင္ေတြက တတ္နိုင္သလို လာ ကန္ေတာ့ၾကသည္။ ဒါကလုံးဝ ျငင္းလို႔မရ။ ရြာထြက္ စားစရာေတြ၊ တန္ဖိုးမမ်ား လွတာ ေတြ ကေန တန္ဖိုးႀကီး ပစၥည္းေတြအထိ သူတို႔တတ္နိုင္သေရြ႕။ အိမ္မွာ စားစရာ သုံးစရာကေတာ့ အလၽွံပယ္။
ညေန ကိုေဇာ္ျပန္လာေတာ့ မနက္ျဖန္ မလိုက္နိုင္ေတာ့ဘူးလို႔ ေျပာသည္။
“ေန႔လည္ ခ်ိဳင့္လာပို႔တုန္းကရင္း ကိုေဇာ္ မလိုက္နိုင္ေလာက္ေတာ့ဘူးလို႔ ေဒၚေမသူက သက္ကို ေျပာခဲ့ ၿပီးသား”
ကိုေဇာ့္ကို ေဒၚေမသူ ဂ႐ုတစိုက္ရွိလွတာကို သက္ သတိထားမိေၾကာင္း မသိမသာ အသိေပး လိုက္၏။
“ေန႔လည္က ေဆး႐ုံတစ္ခုလုံးရႈပ္ေနတာဆိုေတာ့ သူလည္းခန႔္မွန္းမိမွာေပါ့ေလ၊ သက္ တစ္ေယာက္တည္း ျဖစ္ေနရင္ အိအိစိုး ေခၚသြားပါလား၊ သုံးေလးရက္ကေတာ့ ၾကဳံသလို စားလို႔ရပါတယ္၊ ေဆးခန္းအတြက္လည္း ေဆး႐ုံက nurse တစ္ေယာက္ေခၚထားရင္ ျဖစ္ပါတယ္”
“သက္ က အဆင္ေျပပါတယ္၊ မႏၲေလးးေရာက္ရင္ သင္းသင္းလည္း ရွိၿပီ၊ ကိုထင္ေအာင္ လည္း မလိုက္နိုင္ေတာ့ သူငယ္ခ်င္း ႏွစ္ေယာက္တည္း လြတ္လြတ္လပ္လပ္ သြားမယ္ေလ”
ကိုေဇာ္နဲ႔သက္ လက္ထပ္ၿပီးၿပီးခ်င္း သက္ဇာတိၿမိဳ႕သြားလည္သည္။ သက္ ေရာက္တယ္ၾကားေတာ့ သက္ ေက်ာင္းေနဖက္ ငယ္သူငယ္ခ်င္း နန္းခင္တင့္ သူ႔ရြာကေန လာၿပီး သက္ကို အကူအညီ ေတာင္းသည္။ ငယ္ငယ္ကရင္း အေဖမရွိတဲ့ သူ႔ ဝမ္းကြဲ ညီမေလး နန္းအိအိစိုး၊ အခု အေမက ဆုံးသြားျပန္သည္။ အသက္က ၁၂ႏွစ္၊ ေျခာက္တန္း ေအာင္ထားသည္။ နန္းခင္တင့္က အိမ္ေထာင္က်တာေစာေတာ့ ကေလးသုံးေယာက္နဲ႔ မို႔ သူလည္းေခၚမထားနိုင္။ မိန္းခေလးလည္းျဖစ္၊ ခိုင္းေကာင္းတဲ့ အရြယ္လည္း မဟုတ္ေတာ့ ဘယ္အမ်ိဳးကမွ တာဝန္မယူခ်င္။ ေတာရြာအေနနဲ႔ စာေတာ္တဲ့ ကေလးျဖစ္ေနေတာ့ နန္းခင္တင့္ က သူ႔ဝမ္းကြဲ ညီမေလးကို ပညာဆက္သင္ေစခ်င္သည္။ ကူေဖာ္ေလာင္ဖက္ အျဖစ္ သက္ အိမ္မွာ ေခၚထားၿပီး ေက်ာင္းထားေပးဖို႔။ ကိုေဇာ္ကိုေမးေတာ့ သက္ သေဘာဆိုတာနဲ႔ မႏၲေလး ေခၚလာ ခဲ့သည္။ အိမ္နားကေက်ာင္းမွာ ထားေပးသည္။ နန္းခင္တင့္ကို အစကတည္းက ရွင္းေအာင္ေတာ့ ေျပာထားသည္။ သူငယ္ခ်င္းရဲ့ ဝမ္းကြဲညီမကို အိမ္ေခၚထားတာ၊ ဒီကေလးမကိုေမြးစားတာ လုံးဝ မဟုတ္ဘူးလို႔။ သက္ ဒီလိုေျပာရတာက သက္တို႔က ခုမွ အ္ိမ္ေထာင္က်တာ၊ ကိုယ့္မိသားစု ကိုယ့္ရင္ေသြးေလးေတြ ရခ်င္သည္။ ဒါေပမဲ့ အိမ္ေထာင္သက္ ခုနစ္ႏွစ္ေက်ာ္လာ တာေတာင္ ကေလး မရေသး။ မသိသူေတြက နန္းအိအိစိုးကို သက္ ရဲ့ ညီမအရင္းထင္သည္။ သိသူ တခ်ိဳ႕ကေတာ့ အိမ္ေထာင္က်က်ခ်င္း ဒီကေလးမေလး ကို အိမ္ေခၚလာလို႔ ကေလးမရတာလို႔ေျပာေပမဲ့ သက္ ေကာ ကိုေဇာ္ေကာ ဒါကိုေတာ့ လက္မခံ၊ မယုံ။
သက္ တို႔က နန္းအိအိစိုးကို ညီမအရင္းလိုပဲ သေဘာထားပါသည္။ ကိုးတန္း တက္ရမဲ့ ႏွစ္ ကိုေဇာ္ နယ္ေျပာင္းရေတာ့ နယ္ကို ေခၚမသြားဘဲ နာမည္ႀကီး ေဘာ္ဒါ တစ္ခုမွာ ထားေပး၏။ နန္းအိအိစိုး ကလည္း လိမၼာၿပီး စာႀကိဳးစား၏။ ဆယ္တန္းကို ဂုဏ္ထူးေလးခုနဲ႔ ေအာင္ေပမဲ့ မိန္းခေလး ဆိုေတာ့ ေဆးေက်ာင္းမမွီခဲ့၊  သြား ကိုလည္း တစ္မွတ္နဲ႔ ကပ္လြဲခဲ့သည္။ ဒီႏွစ္ခု မရေတာ့ တစ္ျခားဘာသာေတြ ယူခိုင္းေပမဲ့ အေဝးသင္ အဂၤလိပ္ ပဲ တက္ၿပီး သက္ ကိုလိုက္ကူသည္။ ခု ေနာက္ဆုံးႏွစ္ ေရာက္ေနသလို အိမ္ထိန္း ခ်က္ျပဳတ္ ေဆးခန္းကူ တာေတြလည္း သက္ နားကေန ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား တတ္ေနၿပီ။ သက္ ကိစၥရွိလို႔ ခရီး ထြက္တိုင္း အိမ္မွာ စိတ္ခ်လက္ခ် လက္လႊဲ နိုင္ၿပီ။ သက္ က သင္းသင္း နဲ႔ အိမ္ေၿမ ဝယ္ေရာင္း လုပ္ ေနေတာ့ မႏၲေလး ခဏခဏ ဆင္းျဖစ္သည္။ အရင္ၿမိဳ႕တုန္းက ဘာမွမျဖစ္။ ခု ေဒၚေမသူ နဲ႔ေတြ႕တာ ၾကာ လာေတာ့ သက္ တစ္မ်ိဳး ျဖစ္ေနသည္။

ညစာစားၿပီး ေဆးခန္းသြားၾကသည္။ အေစာင့္ေကာင္ေလးက တံခါး ႀကိဳ ဖြင့္ထားလို႔ ထိိုင္ေစာင့္ေနတဲ့ လူနာ သုံးေလးေယာက္ေတာ့ ရွိေနသည္။ ကားရပ္လိုက္တာနဲ႔ နန္းအိအိစိုးက ေဆးအိပ္ယူၿပီး ေဆးခန္းထဲ ဝင္သြားသည္။ လုပ္စရာရွိတာေတြ ႀကိဳ လုပ္ထားေတာ့မည္။ ကိုေဇာ္ နဲ႔ သက္ ကားေပၚကဆင္းလာခ်ိန္ မွာ ေဘးခန္းက ေဒၚေမသူတို႔ ေဆးခန္းပိတ္ေနၿပီ။ ေဒၚေမသူ က ေန႔လည္ လည္းဖြင့္၊ ည လည္း ေစာဖြင့္ေတာ့ ကိုေဇာ္တို႔ နဲ႔ အဖြင့္ အပိတ္ အျမဲလိုလို ဆုံျဖစ္ၾကသည္။
“မမ၊ သိ္မ္းၿပီလား”
သက္ က အရင္ႏႈတ္ဆက္လိုက္သည္။
“ဟုတ္တယ္ သက္၊ ကိုေဇာ္- သြားႏွင့္ေတာ့မယ္္၊ ဟိုမွာ ကိုေဇာ့္ လူနာေတြ ေစာင့္ေနၿပီ”
ေရွ႕ကျဖတ္ၿပီး ဆိုင္ကယ္ဆီ ေလၽွာက္သြားတဲ့ ေဒၚေမသူ႔ ကို သက္ ေနာက္ ကေန ၾကည့္ေနမိသည္။ အရပ္ျမင့္ေပမဲ့ သူ႔အရပ္နဲ႔လိုက္ဖက္ညီစြာ အခ်ိဳးအစားက်တဲ့ ခႏၶာကိုယ္ကို ပိုင္ဆို္င္ထားတာပဲ။ လမ္းေလၽွာက္ သြားလို႔  နိမ့္တုံျမင့္တုံ ျဖစ္ေနတဲ့ ေဒၚေမသူ႔ တင္ပါးဆုံကိုၾကည့္ရင္း အသက္ ၃၅ ဆိုေပမဲ့ တင္ ေတြက ေတာင့္တင္းလွပ စြဲမက္ဖြယ္ျဖစ္ေနဆဲလို႔ မွတ္ခ်က္ခ် မိသည္။ ဝတ္ထားတဲ့ ထဘီ အစိမ္းႏုေရာင္ ကလည္း ပါးပါးအိအိေလးမို႔ ေဒၚေမသူ႔ ေနာက္ပိုင္းအလွကို ပိုေပၚလြင္ေစသည္။  ဆိုင္ကယ္ေပၚ တက္ ထိုင္လိုက္ေတာ့ တင္ထြားထြားေလးက ေဘးကိုအိကားသြားသည္။ သက္ ေဘးက ကိုေဇာ္ ကို လွည့္ၾကည့္လိုက္သည္။ ကိုေဇာ့္ အၾကည့္ကလည္း အဲဒီေရာက္ေနတာ။ သက္ မ်က္ေစာင္းထိုး လိုက္သည္။ အျပင္မွာျဖစ္ေနလို႔။ အိမ္မွာဆို ဗိုက္ေခါက္ဆြဲလိမ္ လိုက္ၿပီ။
ေဆခန္းအျပန္ ေဆး႐ုံဝင္ၿပီး ေန႔လည္က အေရးေပၚခြဲထားရတဲ့ လူနာေတြ အေျခအေန ဝင္ၾကည့္၊ မွာစရာရွိတာ မွာၿပီးမွ ျပန္လာတာမို႔ အိမ္ေရာက္ေတာ့ ည ဆယ္နာရွိေနၿပီ။ သက္ ေရခ်ိဳးခန္းထဲ ဝင္သြားသည္။ ကိုေဇာ္ကေတာ့ ညဖက္ျပန္လာရင္ internet ဝင္ျဖစ္သည္။ အိမ္မွာ adsl line တပ္ထားသည္။ လူနာေဟာင္း တစ္ေယာက္က ဒီၿမိဳ႕မွာ public access center ဖြင့္လာတာၾကာၿပီ။ ခုေတာ့ ဖုန္းနဲ႔ internet သုံးတာ မ်ားလာေတာ့ အလုပ္က အဆင္မေျပေတာ့။ ဆိုင္ပိတ္ၿပီး ပစၥည္းေတြကို net game ဆိုင္ကို တစ္ဝက္ေဈး နဲ႔ေရာင္းသည္။ adsl line ကိုေတာ့ ဝယ္မဲ့သူမရွိ။ သူကလည္း ရန္ကုန္ေျပာင္းေတာ့မွာ ဆိုေတာ့  ဆရာ့ကို လက္ေဆာင္ေပးမယ္ဆိုၿပီး အိမ္မွာ လာဆင္သည္။ ကိုေဇာ္ အလကား မယူပါ။ သူ တျခား စက္ေတြေရာင္းသလိုပဲ ကြန္ျပဴ တာ သုံးလုံးအတြက္ တစ္ဝက္ေဈး အတင္းေပးလိုက္သည္။ server အထိုင္ အျဖစ္သုံးတဲ့ laptop ကို ကိုေဇာ္ ကိုင္ၿပီး  အေပၚထပ္မွာ သက္ သုံးဖို႔ နဲ႔ ေအာက္ထပ္ မွာ နန္းအိအိိစိုး အတြက္ desktop  တစ္လုံးစီ ဆင္ခိုင္းလိုက္သည္။ ကိုေဇာ္က internet ကို အေထြေထြသတင္းၾကည့္၊ ေနာက္ဆုံးေပၚ ေဆးပညာ သတင္း ေတြေလ့လာ၊ ေနာက္ မိတ္ေဆြ၊သူငယ္ခ်င္း၊ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ အျပင္ ဆရာေတြနဲ႔ပါ ဆက္သြယ္တာ၊ အႀကံေတာင္းတာ၊ တိုင္ပင္တာေတြ လုပ္သည္။ သက္ ကေတာ့ သင္းသင္း နဲ႔ အိမ္ပုံ၊ေျမကြက္ပုံ ေတြ ပိုု႔တာရယ္၊ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ chatting ရယ္ေေပါ့။ နန္းအိအိစိုး အတြက္လည္း သူ႔ assignment ေတြလုပ္လို႔ လိုရင္ reference လုပ္ဖို႔၊ ေနာက္ ေလ့လာခ်င္တဲ့ ဘာသာရပ္ အသစ္ေတြ ေလ့လာခ်င္ရင္ ေလ့လာဖို႔၊ ဗဟုသုတ ရွာဖို႔ ဆိုၿပီး သူ႔အခန္းထဲ စက္တစ္လုံး ဆင္ေပးထားသည္။ ဒီေန႔ေတာ့ ေနာက္က်ေနၿပီ။ mail ပဲ စစ္ေတာ့မည္။
ေရွးအိႏၵိယ စာေပပညာရွင္ Chanakya ေျပာဖူးတာရွိသည္။
 “ A good wife is one who serves her husband in the morning like a mother does, loves him in the day like a sister does and pleases him like a prostitute in the night.”
သက္ က ကိုေဇာ့္ အတြက္ မနက္ပိုင္းသာမက ေန႔လည္ ႏွင့္ ည ပါ အေမ တစ္ေယာက္လို ေကာင္းမြန္ ျပည့္စုံစြာ စီစဥ္ေကၽြးေမြးပါသည္။ ေမာင္ႏွမလိုသာမက သူငယ္ခ်င္းလိုပါ အျမဲတမ္း ခ်စ္ခင္ၿပီး တိုင္ပင္လို႔လည္း ရပါသည္။ မ်ားေသာအားျဖင့္ prostitute ဆိုတာ ေငြနဲ႔ ကာမ လဲတာပါ။ သက္ က ကိုယ့္ ေယာက္်ားကို ကိုယ္ေရာ စိတ္ပါ ျပဳစု ဆက္ဆံသည္မွာ ညဖက္သာမဟုတ္။ ေန႔လည္ေန႔ခင္း ကိုေဇာ္ ျပန္ လာရင္း ဆႏၵရွိလို႔ သက္ ေရ တစ္ေခါက္ေလာက္ ဆိုရင္ သက္ က တစ္ကိုယ္လုံး ခၽြတ္ၿပီးသား။ ကိုေဇာ္ က သက္ မလုပ္ခ်င္တာ ဘာမွ လုပ္စရာမလိုဘူး လို႔ အျမဲေျပာေပမဲ့ သက္ ကေတာ့ ကိုေဇာ္ က လိုခ်င္ရင္ အျမဲတမ္း အဆင္သင့္။
ကိုေဇာ္ ထိုင္ရာက ထၿပီး လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သက္ က ပန္းႏုေရာင္ အကၤ် ီနဲ႔ ဒူးဖုံး႐ုံ ေဘာင္းဘီေလး ဝတ္ၿပီး ကိုေဇာ္ ကို ၾကည့္ေနသည္။ မနက္ျဖန္ သက္ ခရီးသြားမွာဆိုေတာ့ ႏႈတ္ဆက္ အခ်စ္ပြဲ ႏႊဲရအုန္းမည္။ ကိုေဇာ္ နဲ႔ သက္ တစ္ေယာက္ေယာက္ ခရီးထြက္ရင္ မသြားခင္ညေတာ့ သူတို႔လင္မယား တစ္နည္းနည္းႏွင့္ ခ်စ္ပြဲ ဝင္ၾကသည္။  ဒီအစဥ္အလာက အိမ္ေထာင္သက္ ခုနစ္ႏွစ္မွာ တစ္ခါမွ မပ်က္ခဲ့။ ကိုေဇာ္ က သက္ ကို  ေနာက္ကေန သိုင္းဖက္ရင္း သက္ ပါးျပင္ ျဖဴျဖဴ ႏုႏု ေလးကို နမ္းကာ
“သက္၊ မနက္ေစာေစာ သြားရမွာ မဟုတ္လား” လို႔ ေမးလိုက္သည္။
“အင္းပါ၊ ဒီေန႔ ဘာေန႔လဲ ၾကည့္လိုက္အုန္း၊ ေတာ္ေတာ္ေတာင္ေနာက္က်ေနၿပီ၊ ေရအရင္ ခ်ိဳး လိုက္ေတာ့ေနာ္”
ျပကၡဒိန္ ၾကည့္လိုက္ေတာ့မွ ဒီရက္ေတြက သက္ ရဲ့ period  မွန္းသတိရမိသည္။ သက္ ရဲ့ ေနာက္ ပါးတစ္ဖက္ကို နမ္းၿပီး ေရခ်ိဳးခန္းထဲ ကိုေဇာ္ ဝင္သြားေတာ့သည္။

ေရခ်ိဳးရင္း ဟိုဟိုဒီဒီ စဥ္းစားခန္း ဝင္ေနမိသည္။ ခ်စ္သူေတြဘဝမွာ ဖက္တာ၊နမ္းတာ အေပၚယံေလာက္သာ သက္ က ခြင့္ျပဳေပမဲ့ လက္ထပ္တဲ့ေန႔ကစ၍ ကိုေဇာ္ စိတ္တိုင္းက်။ သက္ ဘဝမွာ ဘယ္ေယာက္်ားမွ မရွိခဲ့တာ ကိုေဇာ္သိသည္။ ကိုယ္ကလည္း ဘယ္မွာမွ အေပ်ာ္မရွာခဲ့ဖူး။ မဂၤလာဦးညက သက္ ကို တစ္ကိုယ္လုံးခၽြတ္ၿပီး သက္ ရဲ့ အပ်ိဳစင္ ခႏၶာကိုယ္ေလးကို ေခါင္းကေန ေျခဖ်ားထိ ေနရာလပ္မက်န္ ျမတ္ျမတ္နိုးနိုး နမ္းခဲ့သည္။ ဒါက ကိုေဇာ္ရဲ့ ျပင္းျပတဲ့ ဆႏၵ။ ကိုယ့္ fantasies ထဲက တစ္ခု။ အပ်ိဳစင္သက္ ရဲ့ ကိုယ္မွာ ကိုေဇာ္ မျမင္ဖူး မနမ္းဖူးခဲ့တဲ့ ေနရာ မရွိခ်င္လို႔ပါ ဆိုေတာ့ ထိန္ထိန္လင္းေနတဲ့ မီးေရာင္ေအာက္မွာ အရမ္းရွက္ေနေပမဲ့ သက္ က ခြင့္ျပဳခဲ့၏။ သာယာၾကည္ႏူး ေပ်ာ္ရႊင္စြာ အနမ္းခံခဲ့သည္။ ကိုေဇာ္အတြက္ကေတာ့ a dream come true ေပါ့။ ေနာက္တစ္ခါ ျပန္မၾကဳံနိုင္ေတာ့ဘူးေလ။ အဲဒီရက္ေတြတုန္းက မိုးလင္းတာနဲ႔ ႏွစ္ေယာက္သား စား၊ ကာမ၊ အိပ္ ဒီသုံးခုနဲ႔ တစ္ေနကုန္ လည္ပတ္ေနသည္။ ပထမေန႔ ကတည္းက ကိုေဇာ္ သက္ ကို ပါးစပ္နဲ႔ ဆက္ဆံခဲ့သည္။  သက္ အတြက္ေတာ့ oral sex ကို လုပ္ေပးဖို႔ ေတာ္ေတာ္ အခ်ိန္ယူ ရသည္။ သက္ ရာသီလာခ်ိန္တို႔၊ မအီမသာျဖစ္ခ်ိန္၊ ပင္ပန္းေနခ်ိန္ေတြမွာ ကိုေဇာ္တင္းေနရင္ သက္ က သူ႔ရဲ့ ႏူးည့့ံတဲ့ လက္အစုံေလးနဲ႔သာ ကိုေဇာ့္ ကို ႏွိပ္နယ္၊  ပြတ္သတ္ၿပီး masturbate ေပးသည္။ ကိုေဇာ္ကလည္း သက္ မလုပ္ခ်င္တာ ဘာမွလုပ္ဖို႔မလိုဘူးလို႔ အျမဲေျပာေပမဲ့ အိမ္ေထာင္သက္ေလး ရလာေတာ့ သက္ oral ကို စမ္းပါသည္။ အစပိုင္းေတာ့ ျဖည္းျဖည္းခ်င္းေပါ့။ သက္ သြားနဲ႔ ကိုေဇာ့္ ပစၥည္းကို ကိုက္မိလို႔ ေအာ္ရတာလည္းရွိခဲ့သည္။ ကိုေဇာ့္ ပစၥည္း နဲ႔ သက္ အာေခါင္ကို ထိုးမိလို႔ ေနာက္ရက္ထိ သက္ နာေနတာလည္း ရွိခဲ့ေပမဲ့ ေနာက္ပိုင္းေတာ့ သက္  ေကာင္းေကာင္း ကၽြမ္းက်င္သြားၿပီ။ ကိုေဇာ့္ ပစၥည္း တစ္ေခ်ာင္းလုံး ပါးစပ္ထဲ အဆင္ေျပေၿပ ထည့္နိုင္ၿပီ။ ကိုက္မိတယ္ ဆိုရင္လည္း မေတာ္တဆ မဟုတ္။ သက္ က တမင္သက္သက္လုပ္တာ။
သက္ စုပ္တတ္သြားေတာ့ ဒုကၡေရာက္တာက ကိုေဇာ္။ ပုံမွန္ဆိုရင္ ကိုေဇာ္က ေတာ္ေတာ္နဲ႔မၿပီး။ သက္ ကို ပုံမွန္ဆက္ဆံရင္ အၾကာႀကီးဆက္ဆံနိုင္သည္။ သက္ ေတာင္ အရင္ၿပီးသြားတတ္လို႔ အတူတူၿပီးခ်င္ရင္ ေတာ္ေတာ္ ညႇိယူ ရသည္။ ဒါမွမဟုတ္ သက္ ေနာက္တစ္ခါၿပီးတဲ့အခါမွ အတူၿပီးၾကသည္။ သက္ လက္နဲ႔ masturbate လုပ္ေပးရင္လည္း ႏူးညံ့တဲ့ သက္ ရဲ့ လက္အစုံက စုန္ဆန္ လွည့္ပတ္ ဘယ္ေလာက္ပဲ ေဆာ့ကစားကစား အၾကာႀကီး လုပ္ရသည္။ ဒါေပမဲ့ ကိုေဇာ့္ ပစၥည္းက သက္ ပါးစပ္ထဲ ေရာက္သြားၿပီး သက္ရဲ့လၽွာ၊ ႏႈတ္ခမ္းအစုံ တို႔နဲ႔ ေတြ႕တဲ့အခါ ၾကာၾကာေတာင့္ မခံနိုင္။ ခဏေလးနဲ႔ ၿပီးသြားသည္။ သက္ အစုပ္ ေတာ္လြန္းလို႔ေတာ့ မဟုတ္နိုင္။ သက္ oral စစမ္းခါစ ကတည္းက ကိုေဇာ့္ပစၥည္း သက္ ပါးစပ္ ထဲေရာက္တာနဲ႔ အလံျဖဴ ေထာင္ဖို႔ ျပင္ဆင္ေနသည္။ ခုအခ်ိန္ထိ သက္ ပါးစပ္နဲ႔ ဆက္ဆံေပးရင္ ကိုေဇာ္ ၿပီးတာ ျမန္ေနတုန္း။ တခ်္ို႔ကေတာ့ ပါးစပ္နဲ႔ဆို မၿပီးနိုင္လို႔ foreplay ကို ပါးစပ္နဲ႔ စၿပီး ေနာက္မွ ပုံမွန္ဆက္ဆံတာနဲ႔ အဆုံးသတ္တာ။ ကိုေဇာ္ က ေျပာင္းျပန္။ မၿပီးခ်င္ခင္ ထြက္တယ္လို႔ ဆိုရေအာင္ကလည္း သက္ကိုပုံမွန္ဆက္ဆံရင္ အၾကာႀကီးမွ ၿပီးတာေလ။ ၿပီးခါနီးတဲ့အခါ တျခားကိုအာ႐ုံေျပာင္းရင္ နည္းနည္းပိုၾကာနိုင္တယ္ဆိုေပမဲ့ သက္ က ကိုယ့္ကို စုပ္ေပးေနခ်ိန္မွာ ကိုေဇာ္အာ႐ုံေျပာင္းဖို႔ စိတ္မကူးခဲ့ဖူးပါ။ သက္ရဲ့ အထိအေတြ႕ အနမ္း အလ်က္ အစုပ္ေတြကို အျပည့္အဝ ခံစားေနမိသည္သာ။  အသက္ရႉတဲ့့ rhythm ကို ထိန္းၿပီး ႏွလုံးခုန္ႏႈန္း ေႏွးသြားေအာင္လုပ္ရင္ နည္းနည္းပိုၾကာ နိုင္တယ္ ဆိုေပမဲ့ သက္ ပါးစပ္ထဲ ကိုယ့္ဟာ  ေရာက္သြားတာနဲ႔ ရင္ခုန္တာက မျမန္ဘဲ မေနနိုင္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ၿပီးတာၾကာၾကာ မၾကာၾကာ ႏွစ္ေယာက္စလုံးက သာယာၾကည္ႏူး ေက်နပ္ေနၾကေတာ့ ဒါကအေရးႀကီးတဲ့ ကိစၥမဟုတ္။ စိတ္နဲ႔ ဆိုင္တာလည္း ျဖစ္နိုင္တယ္။ သက္ကို ကိုေဇာ္က great respect မို႔ သက္ ပါးစပ္ထဲမွာ ၾကာၾကာ မထည့္ ထားခ်င္တာလား။ ဒါဆို တျခားမိန္းမေတြ ပါးစပ္ထဲဆိုရင္ ဘယ္လိုေနမလဲ။ မမေမသူက စုပ္ေပးရင္ေကာ ၿပီးတာ ျမန္မွာလား။ အၾကာႀကီး အစုပ္ခံနိုင္မလား။ စမ္းခြင့္ ရမယ္ဆိုရင္ေတာ့…..
အေထြေထြခြဲစိတ္ နဲ႔ OG က အလုပ္သေဘာအရ ပတ္သက္ေနရသည္။ မမေမသူ သူ႔လူနာေတြကို ဗိုက္ခြဲရင္း အူကပ္တာတို႔၊ OG အပိုင္းထက္ ေက်ာ္တာတို႔၊ အေရးေပၚအေျခအေနတို႔နဲ႔ ၾကဳံလာရင္ ကိုေဇာ္တို႔ကို လွမ္း ေခၚရသည္။ တစ္ခါတေလ အသည္းအသန္မို႔ အေျပးအလႊား သြားကူေပးရသည္။ ဗိုက္ခြဲေမြးတဲ့မိခင္ေလာင္းက အူအတက္ပါ ျဖတ္ခ်င္တယ္လို႔ ႀကိဳေျပာထားရင္လည္း ကိုယ္တိုင္မလုပ္၊ လက္ေထာက္ကိုမခိုင္း၊ ၿမိဳ႕ႀကီးေတြမွာလို အေထြေထြ ခြဲစိတ္ ျဖစ္တဲ့ ကိုေဇာ့္ကို ေခၚသည္။ အဲဒီေတာ့ ပိုရင္းႏွီးလာၾကသည္။ မနက္ျဖန္လည္း အူအတက္ လာျဖတ္ေပးဖို႔ ေျပာထားေသးသည္။ အလုပ္ထဲမွာေတာ့ ကိုေဇာ္က လုံးဝ ျပတ္သားပါသည္။ လုံးဝ စည္းရွိပါသည္။ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ ေတြနဲ႔ေကာ၊ လူနာေတြနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ေကာ ဘာအပိုစိတ္မွ မရွိ။ ကင္းရွင္းသည္။  ကိုယ့္အလုပ္ကို ေစတနာအျပည့္နဲ႔ လုပ္သည္။ ဒါေပမဲ့ မမ ရဲ့ အေျပာအဆို အျပဳအမူေတြကလည္း ကိုေဇာ့္ကို ဖိတ္ေခၚေနသေယာင္ ကိုေဇာ္ခံစားမိသည္။  လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ပတ္က မမအိမ္မွာ မမ ၃၄ႏွစ္ျပည့္ ေမြးေန႔ ဆြမ္းကပ္ေတာ့လည္း သက္ပါတာေတာင္ မမက ကိုေဇာ္ကို ေနရာေပးလြန္းေနသည္။ အေရးေပးလြန္းေနသည္။ သက္က မိန္းမအခ်င္းခ်င္း ဆိုေတာ့ ရိပ္မိမည္္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီရက္ပိုင္း သက္ စကားေျပာရင္ အေႏွာင့္အသြား မလြတ္ခ်င္။ မမက ကိုေဇာ္ထက္ အသက္တစ္ႏွစ္ေက်ာ္ေက်ာ္ ႏွစ္ႏွစ္နီးပါး ႀကီးေပမဲ့ ဒီတေလာ seminar ေတြမွာ ျပန္ေတြ႕ေနတဲ့ ကိုေဇာ့္ same batch ရြယ္တူ ဆရာဝန္မေတြထက္ မမက ပိုငယ္ ပိုႏုေနသည္။ ပိုလည္းလွေနသည္။ ညေနကလည္း မမကို ေနာက္က ၾကည့္ေနမိသည္။ သက္လည္း သတိထားမိသြားသည္။ ေတာ္ေတာ္လွတဲ့ ကိုယ္လုံးကိုယ္ေပါက္။ အရပ္လည္းျမင့္ေတာ့ model show ေလၽွာက္ရင္ ေတာ္ေတာ္ ၾကည့္ေကာင္းမည္။ Fashion  အေနနဲ႔ ဘာအဝတ္မွ ဝတ္ဖို႔မလိုပါ။ High heels ေလး တရံ စီးထားရင္ ရၿပီ။ ထဘီ ဝတ္ထားရင္ေတာင္ မမရဲ့တင္ေတြက ေတာ္ေတာ္ ၾကည့္လို႔ေကာင္းတာ၊ ဘာမွမဝတ္ထားဘူး ဆိုရင္ေတာ့………
 ကိုယ့္စိတ္ေတြ ဘယ္ေရာက္ ေနမိပါလိမ့္။ မဟုတ္တဲ့ အေတြးေတြ အရမ္း ဝင္ေနပါလား။ ဒီလိုမ်ိဳးေတြ စဥ္းစားေနတာ သက္ သိသြားလို႔ကေတာ့ မိုးၿပိဳလိမ့္မည္။ အိပ္မက္ထဲေတာင္ မမက္နဲ႔လို႔ ေျပာအုန္းမည္။ ေရခ်ိဳးေနတာ ေတာ္ေတာ္ ၾကာသြားၿပီ။ တစ္ကိုယ္လုံးလည္း အထူးသန႔္ရွင္းေနၿပီ။ သက္ ေစာင့္ေနေတာ့မည္ေပါ့။

ကိုေဇာ္ အိပ္ခန္းထဲ ေရာက္တာနဲ႔ သက္ ကို အသာအယာ ဖက္ရင္း သက္ ရဲ့ ႏူးည့ံေပ်ာ့ေပ်ာင္းတဲ့ ဆံေကသာ ေတြကို ဖြဖြေလးနမ္းလိုက္သည္။ သက္ က ကိုေဇာ္ကို၊ အခန္းထဲမွာ laptop ကိုင္တာတဲ့အခါ၊ စာဖတ္တဲ့အခါ တိို႔မွာ သုံးတဲ့ သားေရဆုံလည္ခုံေပၚ ထိုင္ခိုင္းလိုက္ၿပီး ကိုေဇာ့္ ဆံပင္ေတြကို hair dryer နဲ႔ မႈတ္ေပးသည္။ ကိုေဇာ္က ထိုင္ေနရင္း ဒူးႏွစ္ဖက္ကို ေဘးနည္းနည္းကားထားၿပီး မ်က္ႏွာခ်င္း အေနအထားကေန သက္ ရဲ့ ဖင္တစ္ဘက္တစ္ခ်က္ကို  သိုင္းဖက္ ကိုင္တြယ္္ၿပီး ႏွစ္ေယာက္သား ပိုနီးကပ္သြားေအာင္ သက္ ကို ေပါင္ၾကားထဲ ဆြဲသြင္းလိုက္ပါသည္။ ၿပီးေတာ့ သက္ ညဝတ္အက်ႌက ၾကယ္သီးေတြကို တစ္လုံးခ်င္းျဖဳတ္ေန၏။ သက္ရဲ့ ျဖဴေဖြး လုံးဝန္း တင္းရင္းတဲ့ ရင္သားႏွစ္မႊာက တျဖည္းျဖည္းခ်င္း ေပၚလာပါေတာ့သည္။ သက္ ဘရာစီယာ ဝတ္မထားပါ။ သက္ရဲ့ ညဝတ္အက်ႌကို ခၽြတ္ေတာ့လည္း သက္ က အလိုက္သင့္ပင္၊ ေခါင္းမႈတ္ေပးတာမပ်က္။ ကိုေဇာ္ မ်က္ႏွာကို သက္ ဗိုက္သားခ်ပ္ခ်ပ္ေလးမွာအပ္ရင္း သက္ ခ်က္တဝိုက္ကို လၽွာဖ်ားေလးနဲ႔ ရစ္ပတ္ေဆာ့ကစားေန၏။ သက္ ဗိုက္သားျဖဴျဖဴႏုႏုေလးေတြကို နမ္းလိုက္၊ လၽွာနဲ႔ လ်က္လိုက္ လုပ္ေနရင္း လက္ေတြကေတာ့ သက္ရဲ့ တင္းတင္းရင္းရင္း ရွိလွတဲ့ ဖင္လုံးလုံးေလးေတြကို တစ္ဖက္တစ္လုံးစီ ကိုင္ညႇွစ္ ပြတ္သတ္ေပးေနမိ၏။ သက္ရဲ့ တင္ ေတြက ခုထိ တင္းတင္းရင္းရင္း ရွိေနဆဲပါ။ လပ္ထပ္စ ကတည္းက ကိုင္လာ ညႇစ္လာ ေဆာ့လာခဲ့တာ ခုထိ မဝနိုင္ေသး။ ဘယ္အခ်ိန္ျဖစ္ျဖစ္ ကို္င္လို႔ေကာင္းတုန္း၊ ညႇစ္လို႔ေကာင္းတုန္း။
ကိုေဇာ္ ဆုံလည္ခုံရဲ့ အျမင့္ကို adjust လုပ္လိုက္သည္။ ကိုေဇာ္ ႏႈတ္ခမ္းအစုံ နဲ႔ သက္ နို႔ ႏွစ္လုံးက တစ္တန္းတည္း ျဖစ္သြားၿပီ။ ကိုေဇာ္ ညာဘက္လက္ကို သက္ ဘယ္ဘက္ နို႔ ေပၚတင္ၿပီး နို႔ တစ္လုံးလုံးကို အသာအယာေလး ဖ်စ္ညႇစ္ ေပးေနသည္။  ဘယ္ဘက္လက္ကေတာ့ သက္ရဲ့ တင္ကို သိုင္းဖက္ကိုင္တြယ္ထားဆဲပါ။ သက္ နို႔ေလးေတြကလည္း တင္းတင္းရင္းရင္း နဲ႔ ကို္င္လို႔ ေကာင္းလွသည္။ ဖင္ ကို ကိုင္တဲ့ အရသာနဲ႔ နို႔ကို ကိုင္ရတာ မတူေပမဲ့ ႏွစ္ခုစလုံးက ကိုင္လို႔ ညႇစ္လို႔ ေကာင္းလွတာကေတာ့ အမွန္။ သက္ရဲ့ ရင္ခြင္ထဲ ပါးအပ္ကာ သက္ ရဲ့ ေမႊးႀကိဳင္တဲ့ ကိုယ္သင္းန႔ံ ေလးကို ရွိုက္ရႉလိုက္သည္။ ကိုေဇာ့္ လၽွာဖ်ားေလးနဲ႔ သက္ရဲ့ ညာဘက္နို႔သီးေခါင္းေဘး တဝိုက္ကို တို႔လိုက္ လ်က္လိုက္ ဆယ္ခါေလာက္လုပ္ၿပီး သက္ရဲ့ ပန္းႏုေရာင္ နို႔သီးေခါင္းေသးေသးေလးကို ႏႈတ္ခမ္းအစုံနဲ႔ ငုံၿပီး အသံျမည္ေအာင္ အၾကာႀကီး ဆြဲစုပ္လိုက္သည္။ သက္က ေခါင္းမႈတ္ေပးေနတာေတာင္ ခဏတာတန႔္သြားၿပီး  အသက္ရႉသံ အနည္းငယ္ျပင္းသြားသည္။ ကိုေဇာ္ လက္ေတြကို ဘက္ေျပာင္းကိုင္လိုက္သည္။ ဒီတစ္ခါ ကိုေဇာ္ ပါးစပ္က သက္ ဘယ္ဘက္နို႔ဆီသို႔။ လ်က္တာ စုပ္တာေတြမလုပ္ဘဲ သက္နို႔သီးေခါင္းေလးကို သြားနဲ႔ဖိကိုက္လိုက္သည္။
“အား”
လၽွာနဲ႔ လာလ်က္မယ္လို႔ ေမၽွာ္လင့္ေနတုန္း နာေအာင္ အကိုက္ခံလိုက္ရ၍ သက္ ကိုယ္လုံးေလးတြန႔္သြားသည္။ ငုံ႔ၾကည့္လာေသာ သက္ ကို ကိုေဇာ္ျပဳံးျပလိုက္သည္။ သက္က မ်က္ႏွာတည္တည္ႏွင့္ ေျပာသည္။
“မွတ္ထား၊ ျပန္ကိုက္မွာ”
သက္ hair dryer ကို ပိတ္၍ စားပြဲေပၚတင္လိုက္သည္။ ကိုေဇာ္ကို မထူလိုက္ၿပီး ရင္ခ်င္းအပ္ကာ ကိုေဇာ္ကို ဖက္ထားလိုက္သည္။ ကိုေဇာ္ကလည္း သက္ကို ျပန္ဖက္ထားလိုက္သည္။ သက္ က ကိုေဇာ္ လည္ပင္းတဝိုက္ ညင္ညင္သာသာေလး လိုက္နမ္းေနသည္။ ကိုေဇာ့္ နားဖ်ားေလးကို ႏႈတ္ခမ္းႏွင့္ ငုံလိုက္ၿပီး အသာေလးကိုက္လိုက္သည္။ ရင္ဘတ္တဝိုက္ ဖြဖြေလး လိုက္နမ္းျပန္သည္။ ၿပီးေတာ့ ကိုေဇာ္လုပ္ခဲ့ သလို နို႔သီးေခါင္းေဘး ဆယ္ခါေလာက္ လ်က္လိုက္ နမ္းလိုက္ လုပ္ၿပီး နို႔သီးေခါင္းကို ကိုက္လိုက္သည္။ ခုန နားဖ်ားေလးကို ကိုက္တုန္းကထက္ အားပိုပါေတာ့ ကိုေဇာ္လည္း တြန႔္သြားသည္။ သက္ ကိုေဇာ့္ခါးမွာ ပတ္ထားတဲ့ ပဝါကို ေျဖၿပီး ကုတင္ေပၚပစ္တင္လိုက္ကာ ခုံေပၚထိုင္၍ ခုံကို အနိမ့္ဆုံး ခ်လိုက္ေတာ့ သက္မ်က္ႏွာက ကိုေဇာ့္ ခါးေအာက္နားမွာ။
“ဒီတစ္ခါ အကိုက္ခံမဲ့ ေနရာကို ေရြးခြင့္ေပးမယ္”
ေမာ့ၿပီး ျပဳံးျပဳံးေလးႏွင့္ သက္ကေျပာသည္။ သက္ ပါးစပ္က ကိုေဇာ့္ ေပါင္ၾကားတဝိုက္ဝဲေနေလၿပီ။ တစ္ခါထက္ တစ္ခါ အားက ပိုျပင္းလာမွာဆိုေတာ့ အေရွ႕ဘက္ေတာ့မျဖစ္။ ကိုေဇာ္ ကိုယ္လုံးကို အျမန္လွည့္ေပးလိုက္သည္။ သက္ ကိုေဇာ့္တင္ပါးကို အားရပါးရကိုက္လိုက္သည္။
“အ….”
ၾကည့္စရာမလို။ ေသြးထြက္တာ။ေပါက္တာတို႔မျဖစ္ေပမဲ့ သက္ သြားရာကေတာ့ေကာင္းေကာင္းထင္ေနေတာ့မည္။ ကိုက္ထားတဲ့ေနရာကို သက္က ဖြဖြေလးနမ္းၿပီး ႏူးည့ံတဲ့ လက္ေလးနဲ႔ အသာအယာ ပြတ္ေပး၏။ ကိုေဇာ္ကို မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ျဖစ္ေအာင္ သက္က လွည့္လိုက္သည္။ ႏူးည့ံေသာသက္ႏႈတ္ခမ္းေလးေတြက ကိုေဇာ့္ ပစၥည္း ထိပ္ပိုင္းကို ငုံလိုက္သည္။ သက္ လႊတ္ထုတ္လိုက္တဲ့ အာေငြ႕ေလးက ကိုေဇာ့္ ပစၥည္းထိပ္ကို ေလေျပေႏြးေလးလို လာတိုက္ခတ္သည္။ ထိပ္ပိုင္းကို ငုံထားရင္း သက္လၽွာဖ်ားေလးကလည္း ကိုေဇာ့္ ပစၥည္းထိပ္ပိုင္းရဲ့ ေအာက္ဘက္ျခမ္းကို လ်က္ ေပးေနသည္။ ဖြဖြေလးလုပ္လိုက္၊ ဖိလိုက္၊ ကန႔္လန႔္ ေဒါင္လိုက္ အဝိုင္းလိုက္ အမ်ိဳးစုံေအာင္ လ်က္ေပးၿပီး ထိပ္ပိုင္း တစ္ခုလုံးကိုလည္း ႏႈတ္ခမ္းေလးနဲ႔ ငုံစုပ္ေပးေနေတာ့ ကိုေဇာ့္ ပစၥည္းကလည္း တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ေတာင့္တင္း မာေက်ာ ေထာင္မတ္ လာပါေတာ့သည္။ ေတာင္ေနတဲ့ ကိုေဇာ့္ ပစၥည္းကို သက္က ႏူးညံ့တဲ့လက္ေလးနဲ႔ ကိုင္ေပးထားၿပီး  သက္ ႏႈတ္ခမ္းအစုံက ကိုေဇာ့္ေပါင္အတြင္းဘက္ေတြကို လိုက္နမ္း၏။ သက္ လၽွာဖ်ားေလးက ကိုေဇာ့္ေပါင္ၾကား ဥေအာက္ပိုင္းကို လ်က္ေပးေနျပန္ရာ ကိုေဇာ္ကေတာ့ သက္ ဆံေကသာေတြကိုဖြလိုက္ သက္ ေက်ာျပင္ေလးကိုပြတ္လိုက္ သက္နို႔ကို ညႇစ္လိုက္ လုပ္ေနမိေတာ့သည္။ ကိုေဇာ့္ ဥတစ္လုံးကို သက္က ပါးစပ္နဲ႔ ငုံလိုက္ၿပီး တႁပြတ္ႁပြတ္နဲ႔ အသံျမည္ေအာင္ စုပ္ေပး ျပန္ရာ ကိုေဇာ္ကေတာ့ မွိန္းၿပီး အရသာခံ ေနေတာ့သည္။ ခဏေနေတာ့ ေနာက္ဥတစ္လုံးကို ေျပာင္းစုပ္ေပးျပန္သည္။ သက္ လၽွာက ေတာင့္မာေနတဲ့ ကိုေဇာ့္အတံ ေအာက္ပိုင္းတေလၽွာက္ လ်က္ေပးျပန္၏။ အတက္အဆင္းကို ေႏွးလိုက္ျမန္လိုက္္။ ကိုေဇာ္စိတ္ေတြလည္း လႈပ္ရွားေနလွၿပီ။ ကိုေဇာ့္လက္ေတြက သက္နို႔ေတြကို တစ္ဘက္တစ္လုံးစီ တင္းတင္းေလး ဆုပ္ကိုင္ ထားသည္။ သက္ က ကိုေဇာ့္ ပစၥည္း တစ္ေခ်ာင္းလုံးကို ငုံလိုက္သည္။ စိုစြတ္ႏူးညံ့ ေႏြးေထြးတဲ့ ႏႈတ္ခမ္းအစုံကို ထက္ေအာက္စုန္ဆန္ လႈပ္ရွားၿပီး စုပ္ေပးျပန္ပါသည္။ Speed ကို အမ်ိဳးမ်ိဳးေျပာင္းလိုက္၊ ခဏနားလိုက္။ ပါးစပ္ထဲ ကိုေဇာ့္ ပစၥည္းကို ငုံထားေနတဲ့ ၾကားထဲမွာ သက္ လၽွာကလည္း  ဝင္လ်က္ေပးေနျပန္ရာ ကိုေဇာ္ၾကာၾကာေတာင့္ မခံနိုင္ေတာ့မွန္းသိသည္။ တျခားကို စဥ္းစားဖို႔ဆိုေတာ့ မမေမသူက စိတ္ကူးထဲ ဝင္လာျပန္သည္။ ဆုံလာၾကတာ ႏွစ္ႏွစ္ေက်ာ္လာၿပီ။ ဒီရက္ပိုင္းေတြမွာမွ မမေမသူ ပိုၾကည့္ေကာင္းလာ သလိုပဲ။ ဒါမွမဟုတ္ ခုမွ ဂ႐ုစိုက္မိတာလား။ မဟုတ္ေသးပါဘူး။ ေအာက္မွာက သက္။ အာ႐ုံက သက္စုပ္ေပးေနတာကို ျပန္ခံစားလိုက္တာနဲ႔ ကိုယ့္ေကာင္က သစၥာေဖာက္ေတာ့သည္။ ကိုေဇာ္ ထြက္ေတာ့မွာကို အခ်က္ျပတဲ့ အေနနဲ႔ သက္ နို႔သီးေခါင္းေလး ေတြကို လက္မနဲ႔လက္ညိိႈးၾကား ဖိညႇစ္လိုက္သည္။ သက္ လက္တစ္ဘက္က ကိုေဇာ့္ ဥႏွစ္လုံးကို အုပ္ကိုင္လိုက္ၿပီး ညင္ညင္သာေလး ႏွိပ္ေပးေနကာ ေနာက္ လက္တစ္ဘက္ရဲ့ လက္မနဲ႔ လက္ညိိႈးက ကိုေဇာ့္ ပစၥည္းအရင္းကို ပတ္ကာ ကိုင္လိုက္သည္။ သက္ပါးစပ္ကေတာ့ အရွိန္ျမႇင့္ၿပီး ထက္ေအာက္လႈပ္ရွား မနားတမ္း စုပ္ပြတ္ေပးေနရာ  ကိုေဇာ္လည္း မေအာင့္နိုင္ေတာ့ပါ။ သက္ ပါးစပ္ထဲ လႊတ္ထည့္လိုက္ပါေတာ့သည္။ သက္က ႏႈတ္ခမ္းကို တင္းတင္းစိၿပီး  ကိုေဇာ့္ ပစၥည္း အေပၚပို္င္း သုံးပုံတစ္ပုံ ေလာက္ကို ငုံထား၏။ အရင္းကိုေတာ့ သက္ လက္မနဲ႔ လက္ညိိႈးက ျဖည္းညႇင္းစြာ ပြတ္တိုက္ေပးေနၿပီး သက္ရဲ့ ႏူးညံ့တဲ့ ေနာက္လက္တစ္ဘက္ကေတာ့ ကိုေဇာ့္ ဥႏွစ္လုံးကို အသာအယာ ညႇစ္ေပး ေနေတာ့သည္။ အရည္ေတြကုန္ၿပီး ကိုေဇာ့္ ပစၥည္း စေပ်ာ့က်လာေတာ့ သက္က ေဘးက tissue ဘူး ထဲက tissue paper ေတြ ဆြဲထုတ္လိုက္ၿပီး ကိုေဇာ့္ ပစၥည္းကို သုတ္ေပးရင္း  ပါးစပ္ထဲက ထုတ္လိုက္သည္။ သက္ ႏႈတ္ခမ္းတဝိုက္ကိုလည္း သုတ္လိုက္သည္။ အစပိုင္းတုန္းကေတာ့ သက္က Kleenex Tissue ပဲ သုံးသည္။ ႏူးညံ့ၿပီး သုတ္ရတာအဆင္ေျပလို႔။ အထူးကုျဖစ္ၿပီး နယ္ထြက္ေတာ့ ကိုယ့္ speciality မွာ ကိုယ္က ဘုရင္။ ေဆး promotional tissue ဗူး ေတြကမ်ားေတာ့ ရွိတာပဲသုံးေတာ့သည္။ သက္ ကိုေဇာ့္အရည္ေတြကို ငုံထားရင္း ေရခ်ိဳးခန္းထဲ ဝင္သြားသည္။ ကိုေဇာ္ ေရခ်ိဳးခန္းထဲ လိုက္ဝင္သြားေတာ့ သက္ ေဆးေၾကာသန႔္စင္ၿပီးေနၿပီ။ ကိုေဇာ့္ ပစၥည္းကို သက္ က ေရေဆးေပးၿပီး ေျခာက္သြားေအာင္ သုတ္ေပးသည္။ သက္ မ်က္ႏွာေလးက ကိုေဇာ့္ ေပါင္ၾကား တစ္ခ်က္ေဝ့ ဝင္လာၿပီး ကိုေဇာ့္ကို က်ီစယ္လိုက္ေသးသည္။ ခါတိုင္းဆိုရင္ second round ေတြ ရွိတတ္ေပမဲ့ မနက္ျဖန္ မနက္ေစာေစာ သက္ ခရီးထြက္မွာဆိုေတာ့ ဒီေလာက္နဲ႔ အိပ္ယာဝင္ၾကေတာ့မည္။

သက္ မနက္ေစာေစာ မႏၲေလးသြားၿပီ။ စေနေန႔ ဆိုေတာ့ အျပင္ေဆးခန္းမွာ လာအပ္ထားတဲ့ minor case ေတြ လုပ္ၿပီး ေဆး႐ုံဝင္စစ္။ ေနာက္ မမေမသူ ေျပာထားတဲ့ အူအတက္ ဝင္ျဖတ္ေပးေပါ့။ ခြဲခန္းထဲကေန အတူထြက္လာၾကၿပီး အဝမွာ မမက ႏွစ္ကိုယ္ၾကား
“ကိုေဇာ္ ေန႔လည္စာ ဘာစားခ်င္လဲ၊ မမ လိုက္ေကၽြးမယ္ေလ။”
စားခ်င္တာလည္းရွိ၊ မမကိုေကၽြးခ်င္တာလည္း ရွိေပမဲ့ မျဖစ္နိုင္ေသးပါ။
“ရၿပီ မမ၊ အိမ္မွာ သက္ စီစဥ္ထားခဲ့ၿပီးသား ျဖစ္ေနတယ္”
အစက ကိုေဇာ္မလိုက္ျဖစ္ရင္္ နန္းအိအိစိုးကို ေခၚသြားမယ္လို႔ ေျပာခဲ့ဖူးေပမဲ့ သြားခါနီး တကယ္ မလိုက္ျဖစ္ေတာ့ သက္က တစ္ေယာက္တည္း သြားခဲ့သည္။ ခါတိုင္း သက္ ကိုေဇာ့္ကို သဝန္တိုတာတို႔ မယုံသကၤာတို႔ မျဖစ္ဖူးေပမဲ့ မမေမသူ နဲ႔ေတြ႕ေတာ့ တစ္မ်ိဳးေျပာင္းသြားသည္။ ကိုေဇာ့္ စိတ္ထဲ ေတာင္ေတာင္အီအီေတြ ေတြးေနတာ ရိပ္မိလို႔လား။ ခုလည္း နန္းအိအိစိုးကို ထားသြားခဲ့သည္။ ကိုေဇာ္စိတ္လြတ္ကိုယ္လြတ္ လုပ္ခ်င္တိုင္းလုပ္မရေအာင္။ မမနဲ႔ စိတ္မခ်တာ ေသခ်ာသည္။
အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ နန္းအိအိစိုးက
“အစ္ကိုႀကီး၊ မႏၲေလးက ပို႔လိုက္တာ ဆိုၿပီး ဖရဲသီးႏွစ္လုံးနဲ႔ ေဆးဘူးေလးတစ္ဘူး ေရာက္ေနတယ္၊ ပို႔တဲ့သူ နာမည္ေတာ့ မပါဘူး”
ဖရဲသီးက အေသးတစ္လုံး၊ အႀကီးတစ္လုံး။ စကၠဴဘူးေလးကေတာ့ tape ေတြနဲ႔ ပတ္ပိတ္ထားၿပီး ကိုေဇာ့္ လိပ္စာေရးထားသည္။ ဗိုလ္ေကာင္း ပို႔လိုက္တာေတြေတာင္ ေရာက္လာၿပီပဲ။
“ေဆးဘူးကို အေပၚထပ္ tv ေဘးမွာ သြားထားလိုက္၊ ဖရဲသီးက ေသးတဲ့အလုံးခြဲၿပီး ေရခဲေသတၱာထဲ ထည့္ထား၊ ညစာစားၿပီးမွ စားတာေပါ့”
ေဆးခန္းက ညေနသုံးနာရီခြဲဆိုေတာ့ ေန႔လည္စာစားၿပီးေတာ့ အခ်ိန္ပိုေနေသးသည္။ ဗိုလ္ေကာင္းက ပစၥည္းေတြပို႔မွာကို email နဲ႔ အေၾကာင္းၾကားခဲ့ၿပီးသား။ ေရာက္လာၿပီဆိုတာ email ျပန္ပို႔ရင္း ဗိုလ္ေကာင္းအေၾကာင္း စဥ္းစားခန္းဝင္ေနမိသည္။ ဗိုလ္ေကာင္းဆိုတာ ကိုေဇာ္တို႔က အကိုႀကီးလိုတစ္မ်ိဳး၊ ဆရာလိုတစ္သြယ္၊ ေလးစားခ်စ္ခင္ၿပီး ေခါင္းေဆာင္တင္ထားတဲ့ ေဒါက္တာေကာင္းလၽွံ။ ကိုေဇာ္တို႔ထက္ အသက္ေကာ၊အတန္းေကာ ပိုႀကီးသည္။ ေဆး႐ုံႀကီးတို႔၊ private school တို႔မွာ တာဝန္ခံဆရာႀကီးေတြကို ေရွ႕က ဗိုလ္တပ္ေခၚသလို ကိုေဇာ္တို႔တစ္ဖြဲ႕လုံးကလည္း ကိုေကာင္းလၽွံကို ဗိုလ္တပ္ၿပီး ဗိုလ္ေကာင္းလို႔ပဲ ေခၚၾကသည္။ ဗိုလ္ေကာင္းက နယ္ကေပမဲ့ မိဘဘိုးဘြားစဥ္ဆက္ ခ်မ္းသာသည္။ ဗိုလ္ေကာင္းရဲ့ အဘိုးက မိသားစုထဲ ဆရာဝန္တစ္ေယာက္ ျဖစ္ေစခ်င္တဲ့ဆႏၵ အထူးျပင္းျပေပမဲ့ ဘယ္သား ဘယ္ေျမးမွ မျဖစ္ခဲ့။ ဗိုလ္ေကာင္းက စာေတာ္သလို အဘိုးကလည္းသိပ္ခ်စ္တဲ့ေျမးဆိုေတာ့ အဘိုးဆႏၵ ျပည့္ေအာင္ ႀကိဳးစားသည္။ ပထမအႀကိမ္ ဆယ္တန္းေျဖေတာ့ စိတ္တိုင္းမက်လို႔ အက်ခံၿပီး ေနာက္တစ္ႏွစ္ ဂုဏ္ထူး ငါးဘာသာနဲ႔ ေအာင္ခဲ့သည္။ ေအာင္တဲ့ အထိမ္းအမွတ္ ရည္းစားကို ခိုးေျပးခဲ့သည္။ အဲဒီအခ်ိန္က မမထိုက္  ဆယ့္ေျခာက္ႏွစ္္ေတာင္ မျပည့္ေသး။ ႏွစ္ဖက္လူႀကီးေတြက ရင္းႏွီးလြန္းလို႔ ၿပ ႆ     နာ မျဖစ္ခဲ့။ လက္ထပ္  ေပးခဲ့ေပမဲ့ ေဆးေက်ာင္းတက္ေနတဲ့ မႏၲေလးကိုေတာ့ မမထိုက္ကို လိုက္ေနခြင့္မေပး။ နယ္မွာပဲေန။ ေက်ာင္းအားရင္ ဗိုလ္ေကာင္း ျပန္လာ။ လက္ထပ္ၿပီး တစ္ႏွစ္အၾကာ သားေလးတစ္ေယာက္ ေမြးသည္။ ဗိုလ္ေကာင္းတို႔က မႏၲေလးမွာ အိမ္ႀကီးေတြ ရွိေပမဲ့ သြားမေန။ အဌားခ်ထားၿပီး အေဆာင္မွာ ကိုေဇာ္တို႔နဲ႔ လာေနသည္။ ေခ်ာင္လည္သူဆိုေတာ့ အေကၽြးအေမြး အေပးအကမ္းလည္း ရက္ေရာသည္။ မိန္မနဲ႔၊ ကေလးနဲ႔။ လူကလည္း ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနသူဆိုေတာ့ ေက်ာင္းမွာလည္း အၾကာႀကီးေနသြားသည္။ ေဆးခြင့္တင္လိုက္၊ စာေမးပြဲက်လိုက္၊ ျပန္ေျဖလိုက္နဲ႔။ ဒါေပမဲ့ ဗိုလ္ေကာင္းက အဘိုးဆႏၵ ျပည့္ေအာင္ေတာ့ လုပ္သည္။ ေက်ာင္းထုတ္ခံရတဲ့ အဆင့္ထိ မေရာက္ခဲ့။  ကိုေဇာ္တို႔ထက္ တစ္ႏွစ္ပဲ ေစာၿပီး ဆရာဝန္ျဖစ္သည္။ ဗိုလ္ေကာင္း အဘိုးက ဆုခ်တဲ့အေနနဲ႔ မႏၲေလးမွာရွိတဲ့ သူပိုင္ေျမကြက္က်ယ္ႀကီးကို ေဆး႐ုံ   ေဆာက္ေပးခဲ့သည္။ ပစၥည္းအစုံျဖည့္ေပးခဲ့သည္။ ေကာင္းထိုက္ေဆး႐ုံ ဆိုၿပီး ဗိုလ္ေကာင္းနဲ႔ မမထိုက္ကို အပိုင္ေပးခဲ့သည္။ ခုေတာ့ သူတို႔ရဲ့တစ္ဦးတည္းေသာသား ေကာင္းထိုက္ ေတာင္ Final PartII ေရာက္ေနၿပီ။ သားက စာေတာ္ၿပီး တစ္ႏွစ္တစ္တန္းမွန္မွန္ ေအာင္သည္။ ေအးေအးေဆးေဆးလည္းေနသည္။ အေဖနဲ႔ မတူ။ ဗိုလ္ေကာင္းကေတာ့ မိန္းမရွိတာေတာင္ ကိုေဇာ္တို႔နဲ႔ အေဆာင္ေနတုန္းက အျပင္ထြက္ရွာသည္။ က်န္တဲ့ သူေတြကိုလည္း နည္းေပး လမ္းညႊန္သည္။ ဘယ္မွာဘာရွိသည္။ ဘယ္ပစၥည္းက ေကာင္းသည္။ က်န္းမာေရးေတာ့ ဂ႐ုစိုက္။ အကာအကြယ္ေတာ့ မေမ့ဖို႔။ မမထိုက္က ငယ္ငယ္ႏုႏုေခ်ာေခ်ာေလး။ သားတစ္ေယာက္ အေမလို႔မထင္ရ။ ကိုေဇာ္က ဗိုလ္ေကာင္းကို “မမထိုက္က ဒီေလာက္ခ်စ္စရာေကာင္းတာ ဘာလို႔ အျပင္သြားေသးတာလဲ” လို႔ေမးဖူးသည္။ “ထိုက္ က ငါ့နား အျမဲရွိတာမွမဟုတ္တာ။ ငါ့ေျပာင္း မပိတ္ေအာင္ မွန္မွန္ run ေပးရတယ္” လို႔ ဆင္ေျခေပးခဲ့သည္။ “style မတူတာေလးေတြလည္း စမ္းၾကည့္ခ်င္ေသးတယ္ေလ” လို႔ေျပာခဲ့သည္။ ခ်မ္းသာေပမဲ့ အငယ္ မထားလို႔သာ ေတာ္ေတာ့သည္။ ဗိို္လ္ေကာင္း ေက်းဇူးေၾကာင့္ အေပါင္းအသင္းေတြထဲမွာ ကိုေဇာ္က လြဲရင္ က်န္တဲ့သူ အားလုံးက အနည္းဆုံး တစ္ေခါက္ေတာ့ သြားစမ္းဖူးၿပီးသား ျဖစ္ေနသည္။ ဗိုလ္ေကာင္းက ေဆးလိပ္၊ အရက္၊ စားေကာင္း    ေသာက္ေကာင္း အကုန္ႀကိဳက္ၿပီး စားေသာက္တာမွန္သမၽွ သူ တကာခံေပမဲ့ အေပ်ာ္အပါးလိုက္တာေတာ့ ကိုယ့္စားရိတ္ ကိုယ္ရွင္းခိုင္းသည္။ “မင္းတို႔ ဖာခ်တာေတာ့ ငါမေပးနိုင္ဘူး” လို႔ ေျပာသည္။ ဗိုလ္ေကာင္း စည္း႐ုံးလို႔မရတာက ကိုေဇာ္တစ္ေယာက္တည္း။ ဘယ္လိုဆြယ္ဆြယ္ ကိုေဇာ္မလိုက္။ ေနာက္ေတာ့ ဗိုလ္ေကာင္း တစ္ထစ္ေလၽွာ့သည္။ ကိုေဇာ္ သြားလို႔ကေတာ့ ဘယ္ေလာက္ေၾကးႀကီးႀကီး သူထုတ္မည္ေပါ့။ ဒါလည္းမေအာင္ျမင္။ ေနာက္ဆုံး ကိုေဇာ့္ကို ပါေအာင္ေခၚသြားတဲ့သူ အတြက္ပါ ရွင္းေပးမယ္ဆိုတာေတာင္ ဘယ္သူငယ္ခ်င္းကမွ ကိုေဇာ့္ကို လိုက္ေအာင္ မလုပ္နိုင္ခဲ့ပါ။ ကိုေဇာ္ ကိုယ့္ရဲ့မျပည့္စုံတဲ့ဘဝ ကိုယ္သိသည္။ မုဆိုးမအေမကိုလည္း ျမင္ေယာင္ေနမိသည္။ သက္နဲ႔ ရည္းစားျဖစ္ေတာ့လည္း “ငါအခန္းစီစဥ္ေပးမယ္၊ မင္းေကာင္မေလးကို ရေအာင္ေခၚခဲ့” လို႔ေျပာေပမဲ့ ကိုေဇာ္တို႔က ေစာင့္ထိန္းခဲ့ပါသည္။ “ငါ့တပည့္ေတြထဲမွာ မင္းကအညံ့ဆုံး” လို႔ အမ်ားေရွ႕မွာေျပာေပမဲ့ အားလုံးထဲမွာ ဗိုလ္ေကာင္းက ကိုေဇာ္ကို အခင္ဆုံး။ သံေယာဇဥ္အရွိဆုံး။ ခုေတာ့ သက္ နဲ႔ မမထိုက္ ကလည္း အလြန္ ခင္မင္ရင္းႏွီးၿပီး အဆက္အသြယ္ ပုံမွန္ရွိေနသည္။ ခုုလို ၾကဳံတာေလးေတြ အျပန္အလွန္ ပို႔ေပးေနၾကသည္။

တစ္ေယာက္တည္း computer သုံးေနရင္း စက္ေတြလာဆင္တုန္းက ကိုဝင္း ေျပာခဲ့တာေတြ  ျပန္သတိရလာသည္။
“ဆရာ၊ ကၽြန္ေတာ့္ဒီ laptop က ဆိုင္မွာ server အေနနဲ႔ သုံးတာ၊ tracking software ေတြလည္း ထည့္ထားတယ္၊ ဆရာ ဒီလိုဝင္၊ ဒီကေနဆိုရင္ တျခားစက္ေတြ ဘယ္ site ေတြဝင္ထားတာတို႔၊ browsed history တို႔ကို ၾကည့္လို႔ရတယ္”
“မင္းကလည္းကြာ၊ တျခားစက္သုံးမွာက ငါ့မိန္းမေလ၊ မင္းဆိုင္မွာတုန္းကလို သိတဲ့သူေကာ မသိတဲ့သူေကာ လူစုံလာတာမွ မဟုတ္တာ။ အိမ္မွာ ဒါေတြမလိုပါဘူး”
“ေၾသာ္၊ ဆရာကလည္း၊ တစ္ခါတေလက်ေတာ့ ဆရာကေတာ္ ဘာစိတ္ဝင္စားတယ္၊ ဘာလိုခ်င္တယ္ သိထားရင္ ဆရာက ျဖည့္ဆည္းေပးလို႔ရတာေပါ့”
သူတစ္ပါး privacy ေတြဆိုေတာ့ ၾကည့္ဖို႔မသင့္မွန္း သိေပမဲ့ သက္လည္းမရွိတုန္း၊ ဒီတေလာ သက္ က သူ႔ကို မမေမသူနဲ႔ နည္းနည္း သံသယ ဝင္ေနခ်ိန္လည္း ျဖစ္ေနေတာ့ သက္ ထူးထူးျခားျခား စိတ္ကူး တာေတြမ်ား ရွိေလမလားဆိုၿပီး ကိုဝင္း သင္ေပးခဲ့သလို လိုက္စမ္းၾကည့္ေနမိသည္။ ဟိုဝင္ ဒီၾကည့္ လုပ္ေနရင္း စိတ္ဝင္းစားစရာေတြ ေတြ႕လာေတာ့ ဆက္ၾကည့္ေနမိလိုက္တာ အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ကုန္သြားသည္။ နာရီ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သုံးနာရီဆယ့္ငါး။ ေဆးခန္းသြား ရေတာ့မည္။ အဝတ္လဲ၊ ယူစရာရွိတာ ယူၿပီး ေအာက္ဆင္း လိုက္ေတာ့ နန္းအိအိစိုးက အဆင္သင့္ ေစာင့္ေနသည္။
ေဆးခန္းေရာက္ေတာ့ ထုံးစံအတိုင္း မမေမသူ အျပန္နဲ႔ ဆုံျဖစ္ျပန္သည္။ ႏွစ္ေယာက္သား ျပဳံးၿပီး ႏႈတ္ဆက္လိုက္သည္။ ခါတိုင္းဆိုရင္ နန္းအိအိစိုးက ေရာက္တာနဲ႔ ေဆးခန္းထဲဝင္ၿပီး လိုတာေတြႀကိဳ ျပင္ဆင္ထားသည္။ ဒီေန႔ ေကာင္မေလးက အထဲမဝင္ဘဲ ကိုေဇာ့္ေနာက္နားမွာ ရပ္ေစာင့္ေနေတာ့ စိတ္ထဲ ေထာင္းကနဲျဖစ္သြားသည္။ သက္ ခ်န္ထားေပးခဲ့တဲ့ တာဝန္ကို ေက်ပြန္ေအာင္ ထမ္းေဆာင္ေနသည္ေပါ့။ မမ နဲ႔ စကားမ်ားမ်ား မေျပာျဖစ္ေတာ့။ ေဆးခန္းထဲေရာက္ေတာ့ ဘယ္သူ႔ကိုမွ အပိုစကားမေျပာ။ မ်က္ႏွာတင္းတင္းနဲ႔ လုပ္စရာရွိတာလုပ္ၿပီး ျပန္လာသည္။ ဒီညေနပိုင္း စိတ္နည္းနည္းတိုေနသည္။ အိမ္ေရာက္ေတာ့ နန္းအိအိစိုးက ညစာ ငါးကို ဘယ္လိုခ်က္စားမလဲေမးေတာ့ ေၾကာ္လိုက္ လို႔ တိုတိုေျပာၿပီး အေပၚထပ္ တက္လာလိုက္သည္။
နန္းအိအိစိုးလည္း အရန္ဟင္းေတြ အရင္ျပင္ဆင္ၿပီး ငါးေၾကာ္ ကာ ေရအျမန္ခ်ိဳးလိုက္သည္။ ညစာအတြက္ ပန္းကန္ေတြထုတ္ေနရင္း ေန႔လည္ ေဆးခန္းက အေၾကာင္းေတြျပန္စဥ္းစားမိေနသည္။ အစ္ကိုႀကီး နဲ႔ ေဒၚေမသူ တို႔ ေဆးခန္းေရွ႕ ဆုံတုန္း ရပ္ၿပီး checking လုပ္သလို ျဖစ္သြားတာကို အစ္ကိုႀကီး စိတ္ဆိုးသြားပုံရသည္။ ေဆးခန္းထဲမွာ အစ္ကိုႀကီး ဒီေလာက္ မ်က္ႏွာတည္တာတစ္ခါမွ မၾကဳံဖူး။ မမသက္က အစ္ကိုႀကီး လိုက္လိုက္ မလိုက္လိုက္ သူ႔ကို ေတာင္ႀကီးေခၚသြားမယ္ေျပာခဲ့ၿပီးသား။ ခု ထားခဲ့တာက ေဒၚေမသူကို အဟန႔္ျဖစ္ေအာင္ ဆိုတာ မမသက္ မေျပာေပမဲ့  သေဘာေပါက္ၿပီးသားေလ။ စိတ္ကလည္း ဟိုဟိုဒီဒီေတြးေနရင္း ပန္းကန္ေတြကို အျမန္ထုတ္လိုက္တာဆိုေတာ့ လက္က ႐ုတ္တရက္ ေခ်ာ္သြားၿပီး ပန္းကန္ေတြ ေအာက္က်ကြဲသြားသည္။ နန္းအိအိစိုး ေခါင္းနားပန္း ႀကီးသြား၏။ ပန္းကန္ေတြက်ကြဲတာ အစ္ကိုႀကီးမႀကိဳက္လို႔ သတိထားကိုင္ဖို႔ မမသက္ေျပာဖူးသည္။ မမသက္ တစ္ခါက်ကြဲတုန္းက နန္းအိအိစိုးက အသံၾကားလို႔ အခန္းထဲက ထြက္သြား ၾကည့္ေတာ့ အစ္ကိုႀကီးက မမသက္ကို္ နားရြက္ဆြဲၿပီး ထိုင္ထလုပ္ခိုင္းေနသည္။ မမသက္ ပါးစပ္ကလည္း လုပ္ၿပီးတဲ့အေခါက္ကို တိုးတိုးေလး ရြတ္ေနသည္။ နန္းအိအိစိုး လည္း စိတ္ဝင္းစားလို႔ မသိေအာင္ ေခ်ာင္းၾကည့္ၿပီး နားေထာင္ေနမိသည္။ ထိုင္ထအခါ ၂၀။ ဒါ ပထမ အေခါက္မို႔လို႔၊ ေနာက္တစ္ခါဆို ဒီထက္ ပိုမယ္ လို႔ အစ္ကိုႀကီးကေျပာေတာ့ မမသက္က ဘယ္လိုပိုမွာလဲ ျပန္ေမးတယ္။ အခါေလးဆယ္လုပ္ရမယ္၊ ၿပီးေတာ့ ဒီအတိုင္းမဟုတ္ဘူး၊ Nude လုပ္ရမွာ လို႔ အစ္ကိုႀကီးကေျပာေတာ့ မမသက္က ျပဳံးစိစိနဲ႔ ခုေတာင္ ထပ္ခြဲခ်င္လာၿပီ လို႔ေျပာရင္း အစ္ကိုႀကီး ရင္ခြင္ထဲဝင္သြားသည္။ ၿပီးေတာ့ ႏွစ္ေယာက္သား တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ ဖက္ၿပီး နမ္းေနၾကေတာ့ နန္းအိအိစိုး လည္း အသာေလးျပန္လွည့္ထြက္လာခဲ့သည္။
ပန္းကန္ကြဲေတြကို သိမ္းဆည္းၿပီးမွ အစ္ကိုႀကီး အေပၚထပ္က ဆင္းလာသည္။ အစ္ကိုႀကီး က wireless headphones တပ္ထားသည္။ အေပၚမွာ tv ၾကည့္ေနတာျဖစ္မည္။ အိမ္မွာက tv ၾကည့္ရင္ ေဘးလူ အေႏွာင့္အယွက္ မျဖစ္ေစခ်င္ရင္ headphones တပ္ၾကည့္သည္။ wireless ဆိုေတာ့ တပ္ၿပီး ေလၽွာက္သြားေနလည္း အသံၾကားရသည္။ Headphones က သုံးခုရွိေတာ့ အဆင္ေျပသည္။ အသံနားေထာင္ခ်င္ရင္ ေကာက္တပ္လိုက္။ မဟုတ္ရင္ေတာ့ အ႐ုပ္ပဲျမင္ရမည္။
“ညစာကို အေပၚထပ္မွာျပင္လိုက္” လို႔ေျပာၿပီး အေပၚျပန္တက္သြားသည္။ Live ထုတ္လႊင့္တာတို႔၊ တျခားစိတ္ဝင္စားစရာ အစီအစဥ္တို႔ရွိရင္ ဒီလို အေပၚထပ္မွာ tv ၾကည့္ရင္း ညစာစားေနၾကဆိုေတာ့ နန္းအိအိစိုး လည္း ညစာကို အေပၚထပ္မွာ ျပင္ဆင္လိုက္သည္။ အစ္ကိုႀကီးက ပုံမွန္သတင္းၾကည့္ေနတာ။ အားလုံးျပင္ၿပီး စားဖို႔ အဆင္သင့္ျဖစ္ေတာ့ အစ္ကိုႀကီးက
“အိအိစိုး၊ ေန႔လည္က ပို႔လာတဲ့ ေဆးဘူးထဲမွာ dvd ေခြေတြရွိတယ္။ အဲဒီအထဲက တစ္ကားဖြင့္လိုက္”
 လို႔ေျပာလို႔ tv ေဘးသြားၿပီး ေန႔လည္က ထားထားတဲ့ဘူးက tape ေတြကိုခြာၿပီး ဘူးကိုဖြင့္လိုက္သည္။ အထဲမွာ ပလပ္စတစ္ အိပ္အေနာက္ထဲမွာ ထည့္ထားတဲ့ dvd အခ်ပ္သုံးခ်ပ္။ ထုတ္လိုက္ေတာ့ အေပၚဆုံးအခ်ပ္ cover ပုံကို ျမင္တာနဲ႔ နန္းအိအိစိုး မ်က္လုံးေတြျပာသြားသည္။ ဆရာဝန္နဲ႔ nurse နဲ႔ ပုံ၊ ဒါေပမဲ့ nurse က အေပၚပိုင္းဘာအဝတ္မွ မပါေတာ့ သူ႔ နို႔ႀကီးႀကီးေတြက အထင္းသား။ ဘာကားလည္းဆိုတာ ေျပာဖို႔မလို၊ ပုံၾကည့္႐ုံနဲ႔ သိသည္။ ေနာက္တစ္ခ်ပ္ကေတာ့ ဂ်ပန္ကားနဲ႔တူသည္။ မင္းသားေကာ မင္းသမီးေကာ အေပၚပိုင္း အဝတ္မပါ။ ေန႔လည္က အစ္ကိုႀကီးနဲ႔ ေဒၚေမသူနား ရပ္ၿပီး လူစြာလုပ္သလို ျဖစ္မိလို႔ အစ္ကိုႀကီးက ဒီလိုျပန္လုပ္တာလား၊ ပန္းကန္ေတြက်ကြဲလို႔ အျပစ္ေပးတာလားလို႔ ေတြးမိေနတုန္း အစ္ကိုႀကီး ေျပာလိုက္သည္။
“နင္က လူႀကီးသိပ္ျဖစ္ခ်င္ေနတယ္ မဟုတ္လား၊ လူႀကီးကိစၥလည္း ဝင္ပါခ်င္တယ္။ ေက်ာင္းစာလုပ္ဖို႔၊ ဗဟုသုတရွာဖို႔ internet ခ်ိတ္ေပးထားေတာ့ ၿပီးခဲ့တဲ့ တစ္လလုံးလည္း ျပည္တြင္းျပည္ပ 18+ site ေတြပဲဝင္ၾကည့္ေနတယ္။ ေန႔လည္ကလည္း တစ္ခ်ိန္လုံးအဲဒီ site ေတြဝင္ၿပီး ၾကည့္ေန၊ chat ေန၊  down ေနတယ္။ ေတာ္ေတာ္ရြေနတယ္မဟုတ္လား။ Net က down တဲ့ file ေသးေသးေတြ ၾကည့္မေနနဲ႔ေတာ့၊ ဒီမွာ screen ႀကီးႀကီးနဲ႔ blu-ray ေခြၾကည့္”
သူ 18+ ေတြဝင္ေနတာ အစ္ကိုႀကီး သိသြားတာပါလား။ Adsl က လေပးဆိုေတာ့ ဘယ္ေလာက္သုံးသုံး fixed rate ပဲေပးရေတာ့ နန္းအိအိစိုးလည္း ဖုန္းနဲ႔မသုံးေတာ့။ Adsl internet က အစ္ကိုႀကီး စက္ ကေနျပန္ခြဲထားတာဆိုေတာ့ နန္းအိအိစိုး ဘာေတြ ဝင္ထားသလဲဆိုတာ အစ္ကိုႀကီး အကုန္သိသြားၿပီေပါ့။ နန္းအိအိစိုး တစ္ကိုယ္လုံး တုန္တုန္ရင္ရင္ျဖစ္သြားသည္။
“ဘာလုပ္ေနတာလဲ၊ တစ္ကားဖြင့္လိုက္”
နန္းအိအိစိုး ေၾကာက္လည္း ေၾကာက္ေနသည္။ ဂ်ပန္ကားဆိုရင္ ဟိုေနရာေတြကို computer effect နဲ႔ ဖုံးထားတတ္လို႔ ဂ်ပန္ကားကိုပဲ dvd စက္ထဲ အျမန္ထည့္ကာ ဖြင့္ေပးလိုက္သည္။ ကိုယ့္ဖာသာကိုယ္ ဘာေတြလုပ္ေနမိမွန္းေတာင္ သတိမထားမိေတာ့ပါ။ ထမင္းစားပြဲမွာ ထိုင္ရင္း ေခါင္းငုံ႔စားေနမိသည္။ ဟင္းခြက္ေတြ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အလယ္က ငါးေၾကာ္။ စာသားတစ္ခု ေခါင္းထဲဝင္လာသည္။
“ငါးေၾကာ္ မႀကိဳက္ ေၾကာင္မိုက္”
ဒါဆို အစ္ကိုႀကီးသာ ေၾကာင္မိုက္ မဟုတ္ဘူးဆိုရင္…….

ရွက္ရွက္နဲ႔ေခါင္းငုံ႔ၿပီး ထမင္းစားေနရင္း ဖြင့္ထားတဲ့ ႐ုပ္ရွင္ကားကို တစ္ခ်က္ေလာက္ေတာ့ ခိုးၾကည့္ခ်င္တဲ့ စိတ္ေလး ေပၚလာသည္။ မသိမသာ မ်က္လႊာေလးပင့္ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ မင္းသမီးကို မင္းသားက အဝတ္ေတြ ခၽြတ္ေနတဲ့အခန္း။ ခၽြတ္ရင္း ခၽြတ္ရင္း မင္းသမီးကိုယ္ေပၚမွာ ဘာမွမက်န္ေတာ့။ ဂ်ပန္မင္းသမီးေလးက ေတာ္ေတာ္ေခ်ာသည္။ ႏုပ်ိဳလွပၿပီး ကိုယ္လုံးကိုယ္ေပါက္ကလည္း အခ်ိဳးအစားက်သည္။ ေဘးက စားပြဲေပၚမွာ သစ္သီးပန္းကန္တစ္ခ်ပ္။ မင္းသမီးက ဝတ္လစ္စလစ္ျဖစ္သြားၿပီဆိုေတာ့ ေရွ႕ဆက္လာမည့္ အခန္းကို နန္းအိအိစိုး မၾကည့္ရဲေတာ့။ ေခါင္းျပန္ငုံ႔လိုက္သည္။ ေဘးမွာ အစ္ကိုႀကီး ရွိေနတယ္ေလ။ တစ္ေယာက္တည္းဆိုရင္ေတာ့ ဆက္ၾကည့္ျဖစ္ေနမလား မေျပာတတ္ပါ။
ထမင္းတစ္ပန္းကန္ ဘယ္လိုကုန္သြားမွန္းလည္း မသိ။ အစ္ကိုႀကီးလည္း စားၿပီးၿပီဆိုေတာ့ ေခါင္းငုံ႔ၿပီး ထမင္းပြဲကို သိမ္းေနမိသည္။ ေတာ္ပါေသးသည္။ အစ္ကိုႀကီးက  headphones တပ္ၿပီးၾကည့္လို႔။ ဒီအတိုင္းၾကည့္လို႔ အသံေတြၾကားေနရရင္ ဘယ္လိုေနရမွန္းေတာင္ သိေတာ့မည္မဟုတ္။ သိ္မ္းၿပီး ေအာက္ထပ္ကို ဆင္းေတာ့
“ဖရဲသီး ပန္းကန္ အေပၚယူခဲ့” လို႔ အစ္ကိုႀကီးက ေျပာလိုက္ျပန္ပါသည္။

သက္ နဲ႔ နန္းအိအိစိုး အတူ ေတာင္ႀကီး သြားျဖစ္ရင္ တစ္ေယာက္တည္း က်န္ခဲ့လို႔ကေတာ့ မမေမသူကို ေရွာင္လႊဲရခက္မည္ကို ကိုေဇာ္ ကိုယ္တိုင္သိေနသည္။ မမေမသူကလည္း သိသိသာသာႀကီးကို လမ္းဖြင့္ ေပးေနတာဆိုေတာ့။ မထင္ဘဲ နန္းအိအိစိုးက က်န္ခဲ့သည္။ ေန႔လည္ internet ဝင္ရင္း  သက္ history ေတြလိုက္ၾကည့္တာ ဘာမွထူးျခားတာ မရွိေပမဲ့ နန္းအိအိစိုး ကို အမွတ္မထင္ စစ္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဒီကေလးမေလးက 18+ ေတြ ေတာ္ေတာ္ႀကီး စြဲစြဲျမဲျမဲ ဝင္ေနတာ သိလိုက္ရ၏။ အပ်ိဳျဖစ္ခါစ စိတ္ကစားတဲ့အရြယ္၊ ရည္းစားလည္းမရွိ၊ အိမ္နဲ႔ ေဆးခန္း ပဲ သြားလာေနရလို႔လည္း ျဖစ္နိုင္သည္။ သက္ ျပန္လာရင္ေတာ့ အသိေပးလိုက္မယ္လို႔သာ စိတ္ကူးခဲ့သည္။ ညေနခင္း ေဆးခန္းေရွ႕ မမေမသူနဲ႔ ေတြ႕ေတာ့ လူတတ္လုပ္ၿပီး အနားမွာ လာရပ္ေနတဲ့ အခ်ိန္က စိတ္တိုၿပီး နားရင္း ရိုက္လိုက္ခ်င္စိတ္ ေပါက္လာသည္။ ေဆးခန္းထဲ ေရာက္ေတာ့မွ သတိထားမိသည္။ တစ္ခ်ိန္လုံး ကိုယ္က ကေလးေလးလို႔ ထင္ခဲ့သူက အပ်ိဳေခ်ာေလး ျဖစ္ေနၿပီ။ ႏူးည့ံေဖြးဥေနတဲ့ အသားအေရ၊ ပါးျပင္ႏွစ္ဖက္စလုံးမွာ ပါးခ်ိဳင့္ေလးေတြနဲ႔ ခ်စ္စရာ ေကာင္းလြန္းတဲ့မ်က္ႏွာ၊ မမေမသူတို႔လို အဖြံ့အထြားစားႀကီးမဟုတ္ေပမဲ့ သူ႔ေနရာနဲ႔သူ အခ်ိဳးအစားက်စြာ လွလွပပ ေတာင့္ေတာင့္တင္းတင္းရွိတဲ့ ကိုယ္လုံးေလး။ ဆယ္ေက်ာ္သက္အရြယ္ရဲ့ အဖြံ့ၿဖိဳးဆုံး၊ အလွပဆုံးအခ်ိန္။ အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့လည္း ေန႔လည္က ေရာက္ေနတဲ့ ဗိုလ္ေကာင္းပို႔ထားတဲ့ dvd ေခြေတြက အဆင္သင့္။ ဘာကားေတြ ဆိုတာ ဗိုလ္ေကာင္းက trailer ေတြကို email နဲ႔ ႀကိဳပို႔ေပးၿပီးသား။
အမွန္ေတာ့ နန္းအိအိစိုး 18+ ေတြ ဝင္ေနတာလည္း အျပစ္ႀကီးတစ္ခု မဟုတ္ပါ။ မမေမသူ နဲ႔ သူ႔နား လာရပ္ေစာင့္တာလည္း သက္ ျဖစ္ေစခ်င္တာကို ကိုယ္စား လုပ္ေပးျခင္းသာ။ ပန္းကန္ေတြက်ကြဲတာလည္း အေရးႀကီးတဲ့ ကိစၥမဟုတ္။ သက္ က်ကြဲတုန္းက ကိုယ္က ကစားခ်င္လို႔သာ ထိုင္ထလုပ္ခိုင္းခဲ့တာပါ။ ဒီကေလးမေလးက ဆယ့္ႏွစ္ႏွစ္အရြယ္ကတည္းက ကိုယ့္ကို မွီခိုႀကီးျပင္းလာခဲ့သူ။ ခ်စ္စရာေကာင္းၿပီး လိမၼာတဲ့သူ။ ဒီလိုအျပဳအမူမ်ိဳး ကိုယ္ကမလုပ္သင့္မွန္း သိေပမဲ့ ကိုေဇာ့္ စိတ္ေတြက ေဖာက္ျပန္ေနသည္။ တကယ္ေတာ့ နန္းအိအိစိုးသာ အိမ္မွာ မက်န္ခဲ့ရင္ မမေမသူနဲ႔ တစ္ပြဲ၊ ႏွစ္ပြဲေလာက္ အကဲစမ္းဖို႔ အခြင့္အေရး ရနိုင္မွာကို နန္းအိအိစိုး ရွိေနလို႔ အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္ၿပီး ကေလးမေလးကို မဆီမဆိုင္ ေဒါသထြက္ကာ မလုပ္သင့္တာေတြ လုပ္ေနမိတာပါ။ လူနာေတြ အေပၚ ေစတနာထားေသာ၊ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဘက္ေတြအေပၚ မၽွတစြာဆက္ဆံေသာ၊ ဇနီးအေပၚ ခ်စ္ခင္ျမတ္နိုးေသာ ေဒါက္တာသင့္ေဇာ္။ ရွိတဲ့ဂုဏ္သိကၡာေတြ ေဘးခ်ိတ္ထားလိုက္သည္။ အခြင့္အေရးရေတာ့ ေဖာက္ျပန္ခ်င္တဲ့စိတ္ကေပၚလာသည္။  မိမိကလည္း သာမန္လူ တစ္ေယာက္သာ။ မေကာင္းမွန္း၊ မလုပ္သင့္မွန္း သိေနလ်က္ကပင္ ေနာက္မဆုတ္နိုင္။ ကိုယ့္ရဲ့ dark side က လႊမ္းမိုးသြားေလၿပီ။
နန္းအိအိစိုးကိုေတာ့ ေနာက္ဆုံးအေနနဲ႔ ေရြးခ်ယ္ဆုံးျဖတ္ခြင့္ ေပးလိုက္ပါသည္။ ေအာက္ထပ္
ဆင္းၿပီး ဖရဲသီး သြားယူဖို႔။ ဆင္းသြားၿပီး ျပန္မတက္လာရင္လည္းရပါသည္။ ကိုယ္္ကေတာ့ ေအာက္ထိလိုက္ၿပီးေတာ့ အတင္းႀကံလိမ့္မည္မဟုတ္။ ေအာက္ေရာက္လို႔ သတိရၿပီး သက္ ကို ဖုန္းဆက္တိုင္လို႔လည္း ရပါသည္။ ကိုေဇာ္က သက္ မသိမွ ဆက္သြားရဲမွာပါ။ သက္ သိ္တာနဲ႔ game over ျဖစ္သြားပါၿပီ။
ဒါေပမဲ့ ကေလးမက ဒီေလာက္စိတ္ကစားေနမွေတာ့ ဖတ္ထားၾကည့္ထားတာေတြကို လက္ေတြ႕ စမ္းခ်င္ေနလိမ့္မည္။ ခုနတုန္းကလည္း တစ္ခ်က္ေမာ့ၿပီး ႐ုပ္ရွင္ကို္ခိုးၾကည့္ လိုက္ေသးသည္။ ေနာက္ ေတာင္းဆိုေနသူကလည္း သူမ ေလးစားခ်စ္ခင္ေနၿပီး ေက်းဇူးရွိသူလို႔ သတ္မွတ္ထားတဲ့သူ။ အဲဒီေတာ့ နန္းအိအိစိုး ျပန္တက္လာမည္လို႔ တထစ္ခ် ယုံၾကည္ေနမိသည္။ အိမ္ေခၚလာတုန္းကလည္း ကိုယ္က ေခၚခ်င္လို႔ ေခၚခဲ့တာ။ ေက်းဇူးရွိတယ္လို႔ေတာင္ နန္းအိအိစိုးကို မထင္ေစခ်င္။ ဒီလိုအေျခအေနထိ ေရာက္လာမယ္ လို႔လည္း ဘယ္တုန္းကမွ မေတြးခဲ့ဖူးေပမဲ့ ခုေတာ့ စိတ္မထိန္းနိုင္ေတာ့ပါ။
သက္ နဲ႔ စမ္းဖူးခဲ့တာေတြလည္း ျပန္လုပ္ၾကည့္ခ်င္ေနသည္။
သက္ နဲ႔ မလုပ္ဖူးတာေတြလည္း စမ္းၾကည့္ခ်င္ေနမိသည္။
တစ္ခုေတာ့ ရွိသည္။ ကိုယ္ နဲ႔ သက္ တို႔ ရဲ့ အိပ္ခန္းထဲေတာ့ မျဖစ္။ သက္ မရွိတုန္း သက္အခန္းထဲေတာ့ တျခားမိန္းမတစ္ေယာက္ ေခၚမဝင္နိုင္ပါ။ အဲဒါကိုေတာ့ လုံးဝမလုပ္နိုင္။ အေပၚထပ္မွာ ေဆြမ်ိဳးဧည့္သည္ေတြ လာရင္ ေပးေနတဲ့ အိပ္ခန္းအပိုရွိသည္။ ကိုေဇာ္ အဲဒီအခန္းထဲဝင္ ခင္းက်င္းျပင္ဆင္ထားၿပီး ျပန္ထြက္လာသည္။

နန္းအိအိစိုး ေအာက္ထပ္ေရာက္ေတာ့ ဘာဆက္လုပ္ရမလဲ စဥ္းစားေနမိသည္။ ဖရဲသီး ပန္းကန္ယူၿပီး ျပန္တက္သြားရင္ ဂ်ပန္မင္းသမီးလိုျဖစ္သြားမွာ ေသခ်ာသည္။ ႐ုပ္ရွင္ထဲမွာလည္း ေဘးမွာ အသီးပန္းကန္ တစ္ခ်ပ္ ခ်ထားတာ ျမင္ခဲ့သည္။ ဂ်ပန္မင္းသမီး နဲ႔ ကိုယ္နဲ႔ ဘယ္သူ ပိုၾကည့္ ေကာင္းသလဲ စိတ္ထဲ ႏွိုင္းယွဥ္လိုက္သည္။ ေရခ်ိဳးတဲ့အခါ မွန္ထဲမွာ ကိုယ့္ကိုယ္လုံး ကိုယ္ျပန္ၾကည့္ေနက်ဆိုေတာ့ မိမိကိုယ္လုံးကိုယ္ေပါက္က ဂ်ပန္မင္းသမီးနဲ႔ ေကာင္းေကာင္းၿပိဳင္နိုင္မွန္းသိသည္။ ႐ုပ္ရည္လည္း နန္းအိအိစိုးက ေဘာ္ဒါတုန္းက ဆိုရင္ အေဆာင္အတူေနေကာ၊ day ေက်ာင္းသူေတြကပါ ကိုရီးယား မင္းသမီးနဲ႔တူတယ္၊ အရမ္းေခ်ာတယ္လို႔ ဝိုင္းေျပာတာခံရတဲ့သူ။ ဂ်ပန္မင္းသမီးေလးက ဘယ္ေလာက္ပဲ ငယ္တယ္ေခ်ာတယ္ေတာင့္တယ္ေျပာေျပာ သူ႔နို႔သီးေခါင္းေတြကေတာ့ နည္းနည္းႀကီးေနသည္။ အဲဒါက နို႔သီးေခါင္းကို ေတာ္ေတာ္ အစုပ္ခံရၿပီးၿပီ ဆိုတဲ့သေဘာ။ မိမိကေတာ့ အပ်ိဳစင္။ ဇာတ္လမ္းေတြဖတ္၊ အပိုင္းတိုေလးေတြ ၾကည့္ရင္ေတာင္ ကိုယ့္ကိုယ္လုံးကို လက္နဲ႔ အသာအယာ ပြတ္သတ္ေပး႐ုံေလာက္သာ လုပ္ဖူးသည္။ ခပ္တင္းတင္းေတာင္ မကိုင္ မညႇစ္ဖူးေသးပါ။
တစ္ခ်ိန္ေတာ့ ခ်စ္သူေတြ႕မယ္လို႔ ေမၽွာ္လင့္ထားပါသည္။ ၿပီးေတာ့ ဖက္တာ၊ နမ္းတာ၊ ဆက္ဆံတာေတြက တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္ ၾကဳံမယ္ဆိုတာလည္း သိၿပီးသားပါ။ ဘယ္လို ေယာက်္ားမ်ိဳးနဲ႔ ေတြ႕မလဲ၊ ကိုယ့္ခ်စ္သူက ဘယ္လိုလူလဲ၊ ကိုယ့္အိမ္ေထာင္ဖက္က ဘယ္လိုျဖစ္မလဲ ဆိုတာေတြ စိတ္ကူးထဲ ဟိုဟိုဒီဒီ စဥ္းစားေနေပမဲ့ ဆန႔္က်င္ဖက္လိင္နဲ႔ ပထမဆုံးအေတြ႕အၾကဳံကို အစ္ကိုႀကီးနဲ႔ ျဖစ္မယ္လို႔ေတာ့ ဘယ္တုန္းကမွ မေတြးမိခဲ့။ အိမ္ေပၚျပန္မတက္ဘဲ ေရွာင္ေျပးရမလား။  ခု ေအာက္ထပ္ေရာက္တဲ့ အခ်ိန္ကစလို႔ ေၾကာက္တဲ့စိတ္လည္း လုံးဝမရွိေတာ့။ ထြက္ေျပးခ်င္ စိတ္လည္းမရွိ။ မမသက္ကို အေၾကာင္းၾကားလိုက္ရင္ေကာင္းမလား။ Mobile phone က ေဘးမွာ။ One touch နဲ႔ မမသက္ဆီ ေရာက္သြားမွာ။ ခရီးသြားေနတဲ့ မမသက္ကိုလည္း အေႏွာင့္အယွက္ မေပးခ်င္ပါ။ ခုကိုင္ေနတဲ့ note 3 ကလည္း အစ္ကိုႀကီးကို လာကန္ေတာ့ထားတာ။ အစ္ကိုႀကီးက အေဟာင္းဆက္ကိုင္ၿပီး သူ႔ကိုအသစ္ေပးသုံးခဲ့သည္။ အစ္ကိုႀကီး နဲ႔ မမသက္ တို႔ဆီ ေရာက္တဲ့ အခ်ိန္ကစလို႔ နန္းအိအိစိုးဘဝ အစစအရာရာ အဆင္ေၿပ ျပည့္စုံခဲ့သည္။ သာယာေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့သည္။
နန္းအိအိစိုးကိုယ္တိုင္လည္း မေရာက္ဖူးတဲ့ နယ္ပယ္သစ္ကို သြားၾကည့္ခ်င္သည္။ မၾကဳံဖူးတဲ့ အေတြ႕အၾကဳံသစ္ေတြ ရခ်င္သည္။ ဒီကိစၥေတြက တစ္ခ်ိန္ေတာ့ ၾကဳံရမည္။ အဲဒါေတြရဲ့ ပထမဆုံးက တစ္ျခားသူတစ္ဦးမျဖစ္ဘဲ အစ္ကိုႀကီး နဲ႔ဆိုရင္ နန္းအိအိစိုး ဘာမွျငင္းစရာမရွိပါ။ ကိုယ္ေရာစိတ္ပါ လွိုက္လွဲၾကည္ျဖဴပါသည္။ တျခားဘာကိုမွ ထပ္မစဥ္းစားေတာ့။ ေရခဲေသတၱာကို ဖြင့္္၍ ေန႔လည္ကတည္းက အခြံေတြ၊ အေစ့ေတြဖယ္ထားၿပီး အေနေတာ္ အတုံးေလးေတြတုံးထားတဲ့ အဝါေရာင္ဖရဲသီးေတြ ထည့္ထားတဲ့ ပန္းကန္ကိုယူလိုက္သည္။ ေလွကားရင္း၌ စီးထားတဲ့ ေက်ာက္စိမ္းေရာင္ ကတၱီပါဖိနပ္ကိုခၽြတ္ၿပီး အေပၚထပ္သို႔ တစ္လွမ္းခ်င္း တက္သြားလိုက္ပါေတာ့သည္။
အေပၚထပ္ေရာက္ေတာ့ tv ပိတ္ထားၿပီးၿပီ။ ဖရဲသီးပန္းကန္ကို အစ္ကိုႀကီးေရွ႕က စားပြဲပုေလးေပၚ တင္လိုက္သည္။ အစ္ကိုႀကီးကိုေတာ့ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ မၾကည့္ရဲေသးပါ။ ေခါင္းေလးငုံ႔၍ ေကာ္ေဇာေပၚပဲ ထိုင္လိုက္သည္။ အစ္ကိုႀကီးက စေျပာပါသည္။
“တ႐ုတ္ျပည္မွာေတာ့ ဖရဲသီးအနီကိုပဲ စားၾကတာမ်ားတယ္။ ၿပီးေတာ့ အေအးခံၿပီး ညစာစားၿပီးမွ စားရင္လည္း က်န္းမာေရးအတြက္ မေကာင္းဘူး လို႔ ထင္ၾကတယ္။”
ခုဟာက ဖရဲသီးအဝါ၊ ၿပီးေတာ့ ေရခဲေသတၱာထဲက ထုတ္လာတာ။
“ဒါေပမဲ့ ဂ်ပန္ေတြကေတာ့ အဝါေရာင္ကို ႏွစ္ႏွစ္ခ်ိဳက္ခ်ိဳက္ စားၾကတယ္။ ေနာက္ၿပီး ေျပာၾက လုပ္ေနၾကတာလည္း တစ္ခုရွိတယ္။ သစ္သီးေတြကို birthday suit နဲ႔ မိန္းကေလးရဲ့ ဗိုက္ေပၚတင္ၿပီးစားရင္ က်န္းမာေရးနဲ႔ ညီညြတ္တယ္တဲ့”
Birthday suit ဆိုေတာ့…
Birthday က ေမြးဖြားတဲ့ေန႔၊ suit က ဝတ္စုံ။ ေမြးေမြးခ်င္းေန႔တုန္းကေတာ့ ဘာဝတ္စုံမွ ပါတာမွမဟုတ္တာ။ ဒါဆိုရင္ birthday suit နဲ႔ မိန္းကေလးဆိုေတာ့ ခုနက ဂ်ပန္မင္းသမီးေလးလိုေပါ့။ ၿပီးေတာ့ ဗိုက္ေပၚအသီးတင္ၿပီးစားမွာ။ ခုဒီမွာရွိတဲ့ ဖရဲသီးအဝါကလည္း အေအးခံထားတာ။ ဂ်ပန္နည္းနဲ႔ က်န္းမာေရးနဲ႔ ညီညြတ္ေအာင္ စားမယ္ဆိုရင္။ နန္းအိအိစိုး ဆက္ မေတြးရဲပါ။ နန္းအိအိစိုးရဲ့ ျဖဴေဖြးေသာ ပါးျပင္ေလးေတြက နီေရာင္သမ္္းသြားျပန္ပါသည္။

ကိုေဇာ္ နန္းအိအိစိုးကို ၾကည့္လိုက္သည္။ ရွက္ေနသည္မို႔ ေခါင္းေလးကိုငုံ႔ထားသည္။ စိတ္လႈပ္ရွား ေနေတာ့ သူ႔လက္ေလးႏွစ္ဖက္ကိုလည္း ပူးၿပီးစုပ္ကိုင္ထားသည္။ စိတ္ထဲလည္း တင္းၾကပ္ေနမႈေတြေတာ့ ရွိမွာေပါ့။ ဒါေပမဲ့ ကိုေဇာ္သိပါသည္။ နန္းအိအိစိုး အေပၚထပ္ျပန္တက္လာ ကတည္းက မိိမိ ဦးေဆာင္မႈေနာက္ လိုက္ေတာ့မည္ဆိုတာ။ ေယာဂ ေလ့က်င့္ခန္းေတြလုပ္ရင္ သုံးတဲ့ ေယာဂဖ်ာကို ေကာ္ေဇာေပၚ  ခင္းလိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ မွီအုံးေလး တစ္ခုကိုလည္း ေယာဂဖ်ာေပၚ ခ်ထားလိုက္သည္။
ကိုေဇာ္က သက္ကို ေျပာထားတာေတြရွိသည္။ ဆံပင္ အတိုမႀကိဳက္၊ ေဆးမဆိုးရ၊ မေကာက္ရ။ ေျခသည္းလက္သည္းကိုလည္း ႀကိဳက္ရာအေရာင္ ဆိုးလို႔ရေပမဲ့ ဒီဇိုင္းပုံေဖာ္ထားတာေတြကို ၾကည့္လို႔မရ။ စကပ္တိုေတြ ဝတ္တာလည္းခြင့္မျပဳ။ နန္းအိအိစိုးလည္း သက္ဆီက ကိုေဇာ္မႀကိဳက္တာေတြကို သိထားေတာ့ ဝတ္စားေနထိုင္တာေတြက ဒီေဘာင္အတြင္းပဲ ျဖစ္ေနသည္။ နက္ေမွာင္ေျဖာင့္စင္းတဲ့ ဆံေကသာေတြကိုေတာ့ ေရာင္စုံ ေခါင္းစည္းႀကိဳးေလးနဲ႔ စုစည္းထားသည္။ နီနီရဲရဲေလး ဆိုးထားတဲ့ ေျခသည္းလက္သည္းေတြကလည္း နန္းအိအိစိုးရဲ့ ျဖဴေဖြးေသာ အသားနဲ႔ေတာ့ ၾကည့္လို႔ေကာင္းလွသည္။ အိမ္မွာဆိုေတာ့ နန္းအိအိစိုးက နက္ျပာေရာင္ အကြက္ေလးေတြနဲ႔ ရွပ္ပုံစံ  ခ်ည္သားအကၤ်ီေလးနဲ႔ အျဖဴေပၚအနက္ပြင့္ေလးေတြပါတဲ့ ထဘီေလး သာ ဝတ္ထားသည္။ အျဖဴေပၚ အနက္ပြင့္ေလးေတြ…. ခုလည္း အျဖဴေပၚအနက္စြန္းထင္းမည့္ ကိစၥကို လုပ္ေနမိေလၿပီ။ ပညာတတ္ေတြ ေဖာက္ျပန္လၽွင္ ပိုေၾကာက္ဖို႔ေကာင္းသည္။  (ပညာတတ္ပဲ ဆိုပါေတာ့၊ ဘြဲ႕လြန္လည္းရၿပီးၿပီ၊ ပါရဂူဘြဲ႕ ဝင္ခြင့္ေတာင္ ေျဖရေတာ့မည့္သူ။) မေကာင္းမွန္း မလုပ္သင့္မွန္း မသိ၍ မဟုတ္။ သိေနလ်က္ကပင္ မိမိ လိုအင္ဆႏၵျပည့္ဖို႔ ေရွ႕ဆက္ေနျခင္းသာ။
ကိုေဇာ္ နန္းအိအိစိုးေရွ႕ ထိုင္ခ်လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ နန္းအိအိစိုးရဲ့ အကၤ်ီ ၾကယ္သီးမ်ားကို တစ္လုံးၿပီး တစ္လုံး ျဖဳတ္ကာ နန္းအိအိစိုးရဲ့ အကၤ်ီကို ခၽြတ္လိုက္ပါသည္။ နန္းအိအိစိုးက ေခါင္းေလးသာ ငုံ႔ေနသည္။ ကိုေဇာ္ နန္းအိအိစိုးရဲ့ အသားေရာင္ ဘရာစီယာကိုပါ လ်င္ျမန္စြာ ခၽြတ္လိုက္ပါသည္။ နန္းအိအိစိုးလည္း သတိရလာၿပီး သူ႔လက္ႏွစ္ဖက္ကို ေရွ႕တြင္ယွက္၍  ရင္သားႏွစ္မႊာကို ဖုံးကြယ္လိုက္ပါသည္။ ဒါေပမဲ့ ကိုေဇာ္ကေတာ့ ေကာင္းေကာင္းေတြ႕ျမင္လိုက္ပါသည္။ အထိအေတြ႕ မရွိေသးတဲ့ ဆယ္ေက်ာ္သက္ေလးဆိုေတာ့ နန္းအိအိစိုးရဲ့ ျဖဴေဖြးေသာ ရင္သားအစုံက သိပ္မဖြံံၿဖိဳးေသးေပမဲ့ ၾကည့္လို႔ေကာင္းသည့္ အေနေတာ္အရြယ္ေလးျဖစ္သည္။ ကိုေဇာ့္အႀကိဳက္ပင္။ ကိုေဇာ္က ရင္သားေတြ သိပ္ႀကီးလြန္းတဲ့သူကို မႀကိဳက္။ တင္ ကေတာ့ ကန႔္သတ္ခ်က္မရွိ။ ႀကီးခ်င္သေလာက္ႀကီးလို႔ရသည္။ တင္းတင္းရင္းရင္းေလးနဲ႔ လွလွပပ အခ်ိဳးက်ဖို႔ပဲလိုသည္။ ေခါင္းစည္းႀကိဳးေလးကို ျဖဳတ္လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ နန္းအိအိစိုးကို ေဖးမထိန္းကိုင္လိုက္ကာ မွီအုံးေလးေပၚ ေခါင္းတင္၍ ခင္းထားတဲ့ ဖ်ာေပၚ ပက္လက္ အေနအထား လဲေလ်ာင္းေစလိုက္သည္။
နန္းအိအိစိုး မ်က္လုံးေတြကို ဖြင့္မၾကည့္ရဲေသးပါ။ အစ္ကိုႀကီးနဲ႔ မ်က္လုံးခ်င္းဆုံရမွာကို မဝံ့ရဲေသး။ ဒါေပမဲ့ ကိုယ့္အေျခအေနလည္းကိုယ္သိသည္။ ေနာက္တစ္ဆင့္ဆိုရင္ ဘာလာမလဲဆိုတာ။ စိတ္ထဲက အစ္ကိုႀကီးရယ္ topless နဲ႔ပဲ ေတာ္ပါေတာ့။ အိအိစိုး ရွက္လွပါၿပီ၊ က်န္တာေတြေတာ့ ခ်န္ထားေပးပါ လို႔ ေျပာေနမိေပမဲ့ ႏႈတ္ကေတာ့ ဘာသံမွ မထြက္မိ။ ခႏၶာကိုယ္ကလည္း ႐ုန္းကန္ျငင္းဆန္မႈ အလ်ဥ္္းမရွိ။ မသိစိတ္က ေရွ႕ဆက္လာမွာကို ေမၽွာ္လင့္ေနတာလား။ ခါးမွာ ဝတ္ထားတဲ့ ထဘီေလးက ေျပေလ်ာ့သြားတာ၊ မိမိကိုယ္နဲ႔ ေဝးကြာသြားတာကို သိလိုက္သည္။ မိမိရဲ့ ေပါင္တံသြယ္သြယ္ေလးေတြကို ေလေအးေလး တိုက္ေနတာကို ခံစားေနမိတုန္းမွာပဲ ေနာက္ဆုံးက်န္တဲ့ နန္းအိအိစိုးရဲ့ အသားေရာင္ panties ေလးက အစ္ကိုႀကီးလက္ထဲ ပါသြားခဲ့ေလၿပီ။ အျပည့္အဝ လုံျခဳံေအာင္ ဖုံးမထားနိုင္မွန္း သိေပမဲ့ နန္းအိအိစိုး မိမိရဲ့ ေပါင္တံႏွစ္ဖက္ကို စိထားၿပီး လက္တစ္ဖက္ကို အေပၚမွာ အုပ္ထားမိလိုက္ပါသည္။
ဗိုက္ေပၚမွာ ေအးတဲ့အထိအေတြ႕ေတြ ခံစားရေတာ့ အစ္ကိုႀကီးက ဖရဲသီးေတြကို စီေနမွန္းသိလိုက္သည္။ ေနာက္ နန္းအိအိစိုးရဲ့ ႏႈတ္ခမ္းေပၚ ဖရဲသီးတုံးေလးေရာက္လာသည္။ အစ္ကိုႀကီးက ခြံ့ေကၽြးေနတာပါလား။ နန္းအိအိစိုး ပါးစပ္ကိုအသာေလးဟေပးလိုက္သည္။ ပက္လက္အေနအထားနဲ႔ အစာစားဖို႔ အဆင္မေျပနိုင္ဘူး ထင္ေပမဲ့ လြယ္လြယ္ကူကူ စားလို႔ရ၏။ ေနာက္ထပ္ ႏွစ္တုံးစားၿပီးေတာ့ တင္းၾကပ္ေနတာေတြလည္း အနည္းငယ္ ေလ်ာ့သြားသည္။ ရင္သားေတြကို ကြယ္ထားတဲ့ နန္းအိအိစိုးရဲ့ လက္ကို အစ္ကိုႀကီးက အသာအယာကိုင္၍ ေဘးဖယ္လိုက္သည္။ နန္းအိအိစိုးရဲ့ နို႔သီးေခါင္းေဘးတဝိုက္ ဖရဲသီးတုံးေလး ပြတ္သတ္ ေရြ႕ရွားေနျပန္ပါသည္။ ဒီတစ္တုံးကိုေတာ့ အစ္ကိုႀကီးက စားလိုက္သည္။ ေနာက္ထပ္ တစ္တုံးလည္း ထိုနည္းလည္းေကာင္းပင္။ ၿပီးေတာ့ ေနာက္ နို႔တစ္ဖက္ ကိုေျပာင္းၿပီး ဖရဲသီးတုုံးေလးေတြနဲ႔ ပြတ္လိုက္၊ နန္းအိအိစိုးကိုလည္း ေကၽြး၊ အစ္ကိုႀကီး ကိုယ္တိုင္လည္းစားလိုက္ လုပ္ေနသည္။
ႏွစ္ေယာက္သား တစ္လွည့္စီ စားေနၾကတာဆိုေတာ့ ဖရဲသီးေတြလည္း ကုန္သြားၿပီ။ နန္းအိအိစိုး စိတ္ထဲ တင္းၾကပ္ေနတာေတြလည္း လုံးဝမရွိေတာ့။ အစ္ကိုႀကီး ဘာ ဆက္လုပ္မလဲ ဆိုတာကိုပဲ ေစာင့္ေမၽွာ္ေနမိေတာ့၏။

အစ္ကိုႀကီး ေဘးကေနထသြားေတာ့ ဘယ္မ်ားသြားတာပါလိမ့္ဆိုၿပီး ေခါင္းေလးေစာင္းၿပီး ၾကည့္လိုက္၏။ အေပၚထပ္မွာ ထားတဲ့ ေရခဲေသတၱာ အေသးေလးကို ဖြင့္ၿပီး ေရခဲတုံးေတြ ယူေနတာ ေတြ႕လိုက္သည္။ ေနာက္ snow towel ေတြကို ထုတ္ေနတာ။ နန္းအိအိစိုး မ်က္စိကို ျပန္မွိတ္လိုက္သည္။ လက္ေတြကိုေတာ့ ရင္သားေပၚတစ္ဖက္၊ ခါးေအာက္မွာတစ္ဖက္ တင္ထားလိုက္သည္။ အစ္ကိုႀကီးက ေဘးမွာျပန္လာထိုင္၏။ လက္တစ္ဖက္နဲ႔ ကြယ္ထားေပမဲ့ လြတ္တဲ့ေနရာေတြရွိတဲ့ နန္းအိအိစိုးရဲ့ နို႔ေလးကို ေရခဲတုံးေအးေအးေလးက ဖိလိုက္ ပြတ္လိုက္ လုပ္တဲ့အခါ နန္းအိအိစိုး လန႔္သြားၿပီး ဆတ္ကနဲေတာ့ တြန႔္သြား၏။ စိတ္ထဲကေတာ့ ေပ်ာ္သလိုလို ၾကည္ႏူးသလိုလိုနဲ႔။ ဒါေပမဲ့ မ်က္ႏွာေပၚမွာေတာ့ မေဖာ္ျပပါ။ ရွက္ေနေၾကာက္ေနသလိုပဲ မ်က္လုံးေတြကို မွိတ္ထားလိုက္သည္။ ေရခဲတုံးေလးက နန္းအိအိစိုးရဲ့ ခ်က္ေလးကို ကလိၿပီးေတာ့ ဗိုက္ေပၚတစ္ဝိုက္ ေရြ႕ရွားေနျပန္သည္။ ခပ္စိုစိုေလး ျဖစ္သြားေတာ့ အစ္ကိုႀကီးက towel ေလးနဲ႔ သုတ္ေပးသည္။ ခုနက ဖရဲသီးေတြတင္ထားေတာ့ ကပ္စီးစီးေလး ျဖစ္ေနတာကို သန႔္ေပးေနတာပါလား။ ေရခဲတုံးေလးက နန္းအိအိစိုးရဲ့ ေပါင္အတြင္းဖက္ကေန တျဖည္းျဖည္းခ်င္း ေအာက္ဖက္သို႔ ဆင္းသြားျပန္သည္။ ေပါင္၊ ေျခသလုံးကေန ေျခဖမိုးထိ။
ေနာက္ေတာ့ အစ္ကိုႀကီးက နန္းအိအိစိုး မထင္ထားတာကို လုပ္ျပန္သည္။ နန္းအိအိစိုးရဲ့ ေျခေထာက္ေလးကို အသာအယာကိုင္ၿပီး နန္းအိအိစိုးရဲ့ ေျခဖဝါးေလးကို towel ေလးနဲ႔ သန႔္ရွင္းေအာင္ သုတ္ေပးေနသည္။ အိမ္အေပၚထပ္မွာ ေကာ္ေဇာခင္းထား၍ ဖိနပ္မစီးေတာ့ နန္းအိအိစိုးေျခဖဝါးေလးေတြကေတာ့ ေပေနမွာေပါ့ေလ။ ဒါကို အစ္ကိုႀကီးက သန႔္စင္ေအာင္ လုပ္ေပးေနတာ။ ေရခဲတုံးေလးနဲ႔ စိုေအာင္ပြတ္လိုက္ towel နဲ႔ သုတ္ေပးလိုက္နဲ႔ နန္းအိအိစိုး ရဲ့ ေျခဖဝါး ႏွစ္ဖက္စလုံးလည္း သန႔္ရွင္းသြားေလၿပီ။ နန္းအိအိစိုးရဲ့ ျဖဴေဖြးလွပတဲ့ ေျခေခ်ာင္းေလးေတြကိုလည္း towel နဲ႔ တစ္ေခ်ာင္းခ်င္းသုတ္ေပးသည္။ နန္းအိအိစိုးက ဘုန္းနိမ့္မယ္၊ ငရဲႀကီးေတာ့မွာပဲ လို႔လည္းမေျပာမိ။ စိတ္ထဲကေတာ့ သာယာေက်နပ္ေနသည္။ တစ္ခုကိုပဲ ရွက္ေနမိသည္။ မိမိ ရဲ့ပစၥည္း၊ ရတနာေလးက အရည္ေတြနဲ႔ စိုစိစိေလး ျဖစ္လာတာကို။
နန္းအိအိစိုးရဲ့ ဆံေကသာေတြကို ႏႈတ္ခမ္းတစ္စုံက ဖြဖြေလး လိုက္နမ္းေနတာကို ခံစားလိုက္ရျပန္သည္။ ေနာက္ ပါးျပင္ ႏုႏုေလးေတြထဲ တိုးဝင္ရွိုက္လိုက္တဲ့ အစ္ကိုႀကီး ရဲ့ႏွာေခါင္း။ နန္းအိအိစိုးရဲ့ နားရြက္ေလး ေတြကိုလည္း အစ္ကိုႀကီးက ႏႈတ္ခမ္းေလးနဲ႔ စုပ္လိုက္၊ လၽွာဖ်ားေလးနဲ႔ တို႔လိုက္ ေဆာ့ကစားေနျပန္သည္။ ႏွာေခါင္းခ်င္း ပြတ္တိုက္မိၿပီးတဲ့ေနာက္ အစ္ကိုႀကီးရဲ့ ႏႈတ္ခမ္းအစုံက နန္းအိအိစိုးရဲ့ ႏွာေခါင္း၊ နဖူး၊ ပါးျပင္ႏွစ္ဖက္ နဲ႔ ေမးေစ့ေလးေတြကိုပါ အသာအယာ လိုက္နမ္းေနျပန္ပါသည္။ မ်က္လုံးေတြ မွိတ္ထားဆဲ နန္းအိအိစိုးရဲ့ မ်က္ခြံေလးေတြကို အသာအယာ ဆက္တိုက္ အနမ္းခံရၿပီးခ်ိန္မွာေတာ့ နန္းအိအိစိုး မ်က္လုံးဆက္မမွိတ္နိုင္ေတာ့။ အလြန္အမင္း သာယာေနသလို စိတ္လႈပ္ရွားၿပီး ရင္ခုန္သံေတြလည္း တအားျမန္ေနသည္။ အနမ္းခံ႐ုံႏွင့္ အားမရေတာ့။ ကိုယ္ကျပန္နမ္းခ်င္တဲ့စိတ္ ျဖစ္လာသည္။ မ်က္လုံးဖြင့္ၿပီး ျပန္ဖက္နမ္းဖို႔ လုပ္ေတာ့ အစ္ကိုႀကီးက နန္းအိအိစိုး လည္တိုင္ေက်ာ့ေက်ာ့ကို နမ္းေနျပန္သည္။ လွမ္းဖက္ဖို႔ လုပ္လိုက္တဲ့ နန္းအိအိစိုးလက္ကို အစ္ကိုႀကီးက အသာအယာကိုၿပီး ေနရာမလပ္ နမ္းလိုက္၊ လၽွာဖ်ားေလးနဲ႔ တို႔လိုက္၊ လ်က္လိုက္ လုပ္ေနသည္။ နန္းအိအိစိုး ရွက္တဲ့စိတ္လည္း လုံးဝမရွိေတာ့။ အထိအေတြ႕ေတြ အနမ္းခံရတာေတြကို ၾကည္ႏူးေပ်ာ္ရႊင္စြာ ခံစားေနမိသည္။ ပက္လက္အိပ္ေနတဲ့ အေနအထားကေန ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အစ္ကိုႀကီးက သူ႔ sport shirt ကို ဘယ္အခ်ိန္က ခၽြတ္ထားမွန္းမသိ။ အေပၚပိုင္းေတာ့ ဘာမွဝတ္မထားေတာ့။ နန္းအိအိစိုးရဲ့့ ရင္သားႏွစ္မႊာကိုလည္း လၽွာေလးနဲ႔လ်က္ၿပီး ဖြဖြေလး လိုက္နမ္းေနျပန္ပါသည္။ လက္နဲ႔လည္း နို႔ကို အသာအယာ ကိုင္ညႇစ္လိုက္ေသးသည္။ ဖတ္ဖူး ၾကည့္ဖူးတဲ့ ဇာတ္လမ္းေတြလို နို႔ကို တင္းတင္းကိုင္ညႇစ္ နမ္းစုပ္တာမ်ိဳး မဟုတ္ေပမဲ့ ခုလို ဖြဖြနဲ႔ အသာအယာေလးကလည္း နန္းအိအိစိုးစိတ္ကို ေကာင္းေကာင္းလႈပ္ရွားေစၿပီး ခံစားရတာလည္း ေက်နပ္စရာေကာင္းလွပါသည္။ ဆက္ၿပီး အနမ္းခံရတာကေတာ့ နန္းအိအိစိုး ဗိုက္သားျဖဴျဖဴႏုႏုေလး နဲ႔ ခ်က္တစ္ဝိုက္။
နန္းအိအိစိုး သတိထားမိလိုက္တာက အစ္ကိုႀကီးက နန္းအိအိစိုး ကိုယ္လုံးကို ေနရာလပ္ မက်န္သေလာက္ နီးပါး နမ္းေနတာ။ ခု ခါးထိေရာက္ၿပီ။ နမ္းဖို႔က်န္ခဲ့တာက နန္းအိအိစိုးရဲ့ ႏႈတ္ခမ္းေလးနဲ႔ ပက္လက္အိပ္ေနလို႔ နမ္းလို႔မရေသးတဲ့ ေက်ာျပင္သာ။ အစ္ကိုႀကီးက နန္းအိအိစိုးရဲ့ ေျခဖမိုးေလးကို စနမ္းလိုက္ေတာ့ နန္းအိအိစိုး တကယ္ကို အံ့ၾသတုန္လႈပ္မိပါသည္။ ဆက္ၿပီးေတာ့လည္း နန္းအိအိစိုးရဲ့ ေျခဖဝါးေလးကို ဆက္ နမ္းျပန္သည္။ ဒါေၾကာင့္ ခုနတုန္းက ေသခ်ာ သန႔္ရွင္းေအာင္ လုပ္ေပးေနတာ။ နန္းအိအိစိုးရဲ့ အသားအေရက ေခ်ာေမြ႕ ႏူးညံ့လွသည့္ အတြက္ ေျခဖဝါးေလးေတြကလည္း ႏုႏုအိအိေလး။ အဲဒါကို အနမ္းခံရတဲ့ အရသာကို ဘယ္လို အတိအက် ေျပာရမွန္း မသိေပမဲ့ ခံစားရတာေတာ့ ေကာင္းလွသည္။ အစ္ကိုႀကီးကို ဒီလို အၾကာႀကီး ဆက္နမ္းေနေစခ်င္ေပမဲ့ ႏႈတ္ကေတာ့ ေျပာမရဲပါ။ နန္းအိအိစိုးရဲ့ ေျခေခ်ာင္းေလး ေတြကိုလည္း တစ္ေခ်ာင္းခ်င္း ငုံစုပ္ေပးခံရျပန္သည္။ ေနာက္ေတာ့ နန္းအိအိစိုးကို ေဘးေစာင္းေလး ျဖစ္ေအာင္ အသာထိန္းလွည့္လိုက္ၿပီး နန္းအိအိစိုးရဲ့ ေက်ာျပင္ေတြကို လိုက္နမ္းရင္း တဆက္တည္း နန္းအိအိစိုးရဲ့ တင္ေတြကိုပါ အနမ္းခံလိုက္ရပါသည္။ ၿပီးေတာ့ အစ္ကိုႀကီးက နန္းအိအိစိုး ေက်ာျပင္ေနရာေလာက္မွာ မွီအုံးေလး ေနာက္တစ္လုံးခု၍ နန္းအိအိစိုးကို ပက္လက္အေနအထား ျပန္ပို႔လိုက္ပါသည္။

အစ္ကိုႀကီးက နန္းအိအိစိုးရဲ့ ဒူးႏွစ္ဖက္ကို ေထာင္ၿပီး  ေျခေထာက္ေတြကို အနည္းငယ္ ဟကာ ၾကားထဲ ဝင္ၿပီး နန္းအိအိစိုးေျခသလုံးသားေတြကို ဖက္နမ္းျပန္သည္။ နန္းအိအိစိုးက ပက္လက္အိပ္ေနတဲ့ အေနအထား တစ္ကိုယ္လုံးလည္း ဘာအဝတ္အစားမွမက်န္၊ ေခါင္းနဲ႔ ကိုယ္အေပၚပိုင္းေအာက္ မွာလည္း မွီအုံးေလးေတြ ခုထားတာ ဆိုေတာ့ ၾကားထဲမွာ ရွိေနတဲ့ အစ္ကိုႀကီး အေနနဲ႔ မိမိရဲ့ အမ်ိဳုးသမီးမ်ားအတြက္ တန္ဖိုးအထားဆုံး အဖုံးကြယ္ဆုံးေသာ အေရွ႕၊အေနာက္ ႏွစ္ဖက္စလုံးကို  အနီးကပ္ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ျမင္ေန ေတြ႕ေနၿပီေပါ့။   စာအုပ္ေဟာင္း တစ္အုပ္မွာ ဖတ္ဖူးတာ ရွိိသည္။ ခ်စ္သူစုံတြဲေတြက သမီးရည္းစား ဘဝမွာ အခ်စ္ ကုန္တယ္၊ အိမ္ေထာင္သည္ဘဝမွာ အရွက္ကုန္တယ္တဲ့။ ခုေခတ္က အရင္တုန္းကလို မဟုတ္ေတာ့ေပမဲ့ မိမိ အေျခအေနက ဘာဘဝမွ မဟုတ္ဘဲ ရွက္ဖို႔မက်န္ေတာ့သလို ျဖစ္ေနၿပီ။ အဝတ္ေတြ အကုန္အခၽြတ္ခံရၿပီး ဖရဲသီးကို ဗိုက္ေပၚတင္ၿပီး စားခဲ့ၿပီးၿပီ။ ဆက္ၿပီးေတာ့လည္း တစ္ကိုယ္လုံး ထိေတြ႕ ပြတ္သတ္ ခံရသည္။ အနမ္းခံရသည္။ လၽွာနဲ႔ လ်က္ေပးတာခံရသည္။ ရွက္ဖို႔ မက်န္ေတာ့ဘူး ဆိုေပမဲ့ ရွက္တာေတာ့ ရွက္တာေပါ့။ တခ်ိန္တည္းမွာ မိမိရဲ့ လွပတဲ့ခႏၺာကိုယ္ကို ေပးၾကည့္ရတဲ့အတြက္ ဂုဏ္ယူေနမိသည္။ ခံစားေနရတာေတြ အတြက္လည္း အလြန္သာယာတဲ့ စိတ္ေတြျဖစ္ေနသည္။ တကယ့္ကို ေနမထိ ထိုင္မသာ။ ကိုယ့္ကို ဖက္ေန နမ္းေနတာကို ျပန္လည္ တုန႔္ျပန္ခ်င္တဲ့စိတ္ေတြ ေပၚလာသည္။ ဒါေပမဲ့ ကိုယ့္ လက္ရွိ အေနအထားက ဘာမွျပန္မလုပ္နိုင္။
တစ္ဆင့္တက္လာၿပီး နန္းအိအိစိုးရဲ့ ေပါင္အတြင္းသားေလးေတြကို ဖက္နမ္းေနခ်ိန္မွာေတာ့ နန္းအိအိစိုး လည္း လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ အစ္ကိုႀကီးရဲ့ ေခါင္းကို ကိုင္ထားမိလိုက္သည္။  ေျခေထာက္ႏွစ္ဖက္ကလည္း ကိုယ့္ ေပါင္ၾကားထဲေရာက္ေနတဲ့ အစ္ကိုႀကီးရဲ့ ကိုယ္ေပၚဝိုက္တင္ၿပီး ပြတ္သတ္ေပးေနမိသည္။ ေပါင္အတြင္းပိုင္းကို နမ္းေပးတာ၊ လ်က္ေပးတာ၊ ႏႈတ္ခမ္းအစုံနဲ႔ စုပ္ေပးတာၾကာလာေတာ့ နန္းအိအိစိုးလည္း ကိုယ့္ေပါင္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ အစ္ကိုႀကီးရဲ့ မ်က္ႏွာကို ပြတ္ေပးတာ ညႇပ္ေပးတာေတြ အလိုလို တုန႔္ျပန္ေနမိသည္။ လက္ကလည္း အစ္ကိုႀကီးရဲ့ ေခါင္းကို ညႇစ္ကိုင္လိုက္၊ ဆံပင္ေတြၾကားထဲ ထိုးေဆာ့လိုက္ လုပ္ေနမိသည္။
မိမိရဲ့ အကြဲေၾကာင္းတေလၽွာက္ အစ္ကိုႀကီးက လၽွာနဲ႔ ထက္ေအာက္ စုန္ဆန္ ညႇင္သာစြာ လ်က္ေပးေနျပန္ပါသည္။ ဆက္ၿပီးေတာ့ မိမိရဲ့ ေပါင္ေတြကို အနည္းငယ္ထပ္ခ်ဲလိုက္ၿပီး အသာအယာဟကာ မိမိရဲ့ အတြင္းသားေတြကို နမ္းလိုက္၊ စုပ္လိုက္၊ လ်က္လိုက္ လုပ္ေပးေနပါသည္။ ခုလိုထိေတြ႕ခံစားေနရတာ အရမ္းေကာင္းပါသည္။ ေက်နပ္ေပ်ာ္ရႊင္လွပါသည္။  မိမိတစ္ကိုယ္လုံး တြန႔္ခါလႈပ္ရွား ေနတာက ႐ုန္းထြက္ခ်င္လို႔ မဟုတ္။ ခုလိုလုပ္ေပးေနတာ၊ ၾကဳံေတြ႕ေနရတာေတြ ရပ္သြားမွာေတာင္ စိုးရိမ္ေနမိသည္။ မိမိရဲ့ အေစ့တဝိုက္ကို ငုံၿပီး စုပ္ေပးေန႐ုံမက လၽွာနဲ႔ပါ အေစ့ကို လ်က္လ်က္ေပး ေနေတာ့ ခံစားလို႔အရမ္းေကာင္းၿပီး ၾကည္ႏူးလွပါသည္။ ဒါေပမဲ့ အဲဒီတဝိုက္ ဆက္တိုက္ စုပ္တာ လ်က္တာေတြခံရေတာ့ နန္းအိအိစိုး တစ္ေယာက္ ဘယ္လိုေနရမွန္းမသိေတာ့။ ရင္ခုန္သံေတြလည္း ျမန္သထက္ျမန္လာသည္။ စိတ္လည္း အရမ္းလႈပ္ရွားေနသည္။ အသက္ရႉသံေတြလည္း ျပင္းလာသည္။ မိမိတစ္ကိုယ္လုံး အတြင္းပိုင္းေကာ အျပင္ပိုင္းပါ တင္းၾကပ္လာၿပီး ေပါက္ကြဲထြက္ေတာ့မယ္လို႔ ေတာင္ ထင္မိသည္။ အစ္ကိုႀကီးကလည္း ခုမွ စုပ္ေပးတာ ပိုျမန္လာသည္။ မိမိ ကိုယ္မွ တစ္ခုခု လႊတ္ထုတ္ေတာ့မည္ကို ခံစားေနမိသည္။ အစ္ကိုႀကီးက ေပါင္ၾကားထဲမွာ ရွိေနတုန္းဆိုေတာ့ တတ္နိုင္သေလာက္ေအာင့္ထားေပမဲ့ ၾကာရွည္ မျဖစ္နိုင္။ အစ္ကိုႀကီးကို အေပၚဖက္ ဆြဲေခၚလိုက္သည္။ ေဘးကို အစ္ကိုႀကီး ေရာက္လာၿပီး မိမိကို သိုင္းဖက္ထားတုန္းမွာ မိမိတစ္ကိုယ္လုံးက တုန္ခါေနၿပီ။ ဘယ္တုန္းကမွ မၾကဳံဘူးခဲ့သလို ဘယ္လိုေျပာရမွန္းမသိတဲ့ ထူးထူးျခားျခား ေကာင္းမြန္လွတဲ့ ခံစားမႈအသစ္တစ္ခု ကို ၾကဳံေတြ႕ ခံစားလိုက္ရသည္။
မိမိရဲ့ တင္းၾကပ္ေနတာေတြလည္း တျဖည္းျဖည္း ေျပေလ်ာ့သြားၿပီ။ တအားခုန္ေနတဲ့ ႏွလုုံးခုန္မႈကလည္း တျဖည္းျဖည္းခ်င္း ပုံမွန္ျဖစ္လာၿပီ။ ႏြမ္းနယ္သြားသလို ရွိေပမဲ့ ေက်နပ္ေပ်ာ္ရႊင္ၿပီး သာယာၾကည္ႏူးမႈကေတာ့ အျပည့္။ အစ္ကိုႀကီးက ေဘးမွာ လဲေလ်ာင္းေနၿပီး ေနာက္က အသာအယာဖက္ထားေတာ့ နန္းအိအိစိုးလည္း ေအးေအးေဆးေဆး ၿငိမ္ၿငိမ္သက္သက္ေလး ဆက္ေနၿပီး ေလာေလာလတ္လတ္ ၾကဳံေတြ႕ခဲ့ရတာေတြကို  ျပန္လည္ေတြးေတာ ခံစားေနမိပါေတာ့သည္။

နားေနတာေတာင္ အတန္ၾကာသြားၿပီပဲ။ အစ္ကိုႀကီးက ေဘးကထသြားၿပီး ဆိုဖာေပၚသြားထိုင္လိုက္သည္။
“အိအိစိုး၊ အိပ္ခန္းထဲက ေဆးဗီရို ေအာက္ဆုံးဆင့္ ဘယ္ဘက္ေနာက္မွာရွိတဲ့ KY Brand ဆိုတဲ့ ေဆးဗူးေတြ သြားယူလာခဲ့”
အိအိစိုးလည္း လဲေလ်ာင္းေနရာမွထၿပီး အစ္ကိုႀကီးတို႔အိပ္ခန္းထဲ ဝင္သြားလိုက္သည္။ မမသက္ နဲ႔ အိမ္သန႔္ရွင္းေရးလုပ္ရင္ ဝင္ဖူးေနက်ဆိုေတာ့ ဘယ္မွာဘာရွိတာကိုသိၿပီးသား။ ေဆးဗီရိုေရွ႕ ဒူးေထာက္ထိုင္ခ် လိုက္ၿပီး တံခါးကိုဖြင့္၊ ေအာက္ဆုံးဆင့္ ဘယ္ဘက္ေနာက္က ေဆးဗူးေတြကို ထုတ္ၾကည့္လိုက္သည္။ K Y BRAND JELLY။  Johnson & Johnson ကထုတ္တာ။ Personal Lubricant တဲ့။ ကိုယ္ ေျခာက္ေသြ႕ရင္သုံးဖို႔ လို႔ ေရးထားတာ။ သြားတိုက္ေဆးလို ဗူးႀကီး ႏွစ္ဗူး။ ဗီရိုတံခါးကိုျပန္ပိတ္၊ လက္တစ္ဖက္ကို ေဆးတစ္ဗူးစီ ကိုင္၊ ထိုင္ရာကထၿပီး ကိုယ္လုံးေလးကို လွည့္လိုက္ေတာ့ ဆိုဖာေပၚထိုင္ၿပီး မိမိကို ၾကည့္ေနတဲ့ အစ္ကိုႀကီးနဲ႔ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္မိသည္။ နန္းအိအိစိုးက အခန္းတံခါးမပိတ္မိခဲ့။ မိမိ ေလၽွာက္ဝင္လာတဲ့ လမ္းေၾကာင္း၊ အခန္းတံခါးေပါက္နဲ႔ ေဆးဗီရို ေနရာက အစ္ကိုႀကီး ထိုင္ေနတဲ့ ေနရာနဲ႔ တစ္တန္းတည္း။ ဒါဆို ခုနတုန္းက မိမိ အခန္းထဲဝင္သြားတုန္းက အစ္ကိုႀကီးက မိမိရဲ့ေနာက္ပိုင္းအလွကို ထိုင္ၾကည့္ေနတာေပါ့။ လမ္းေလၽွာက္သြား ေနတုန္း အခ်က္က်က် ေဝ့ရမ္းလႈပ္ခါေနမဲ့ မိိမိရဲ့ တင္သားေတြကိုလည္း အဖုံးအကြယ္ မရွိျမင္ေနသည္ေပါ့။ မၾကဳံဖူးတဲ့ အေတြ႕အၾကဳံနဲ႔ ထူးဆန္းၿပီး သာယာမိန္းေမာဖြယ္ ခံစားမႈေတြေၾကာင့္ ဘာမွေကာင္းေကာင္း မစဥ္းစားနိုင္ခဲ့။ အခုမွ မိမိကိုယ္ေပၚ ဘာမွ မဝတ္ထားမွန္း ျပန္သတိထားမိၿပီး အရမ္း ရွက္မိျပန္သည္။ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ကိုက ဘာအဝတ္မွျပန္မဝတ္မိဘဲ ဒီအတိုင္းထလာမိခဲ့တာကိုး။

ခုအျပန္ဆိုရင္လည္း မ်က္ႏွာခ်င္းဆို္င္။ Full frontal nudity ျဖစ္ေနၿပီ။ လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ရက္က နာမည္ႀကီး Hollywood သ႐ုပ္ေဆာင္ေတြရဲ့ full frontal nudity scene ေတြကို net ထဲကေန ၾကည့္ခဲ့သည္။ ခုေတာ့ ကိုယ္ကျပန္အၾကည့္ ခံရေတာ့မည္။ ခ်က္ခ်င္းကို ဝဋ္လည္တာလို႔ေတြးမိၿပီး ျပဳံးမိသည္။ မလုံမွန္းသိေပမဲ့ လက္တစ္ဖက္ကအေပၚပိုင္း၊ေနာက္တစ္ဖက္ကေအာက္ပိုင္းကို ကြယ္ၿပီး အစ္ကိုႀကီးေဘးနား ျပန္လာလိုက္သည္။ ေဆးဗူးေတြကို လွမ္းေပးလိုက္ေတာ့ အစ္ကိုႀကီးက
“ အိအိစိုး၊ ဒါဘာအတြက္ သုံးတာလဲ သိလား”
“ ဟို…ေျခာက္ေနရင္ သုံးဖို႔ လို႔ ေရးထားတာ”
“KY Gel က vaginal dryness အတြက္လို႔ဆိုေပမဲ့ အဓိက ကေတာ့ သူ႔ကို anal sex မွာ lube အေနနဲ႔ အမ်ားဆုံးသုံးတာ”
ၾကားလိုက္ရတဲ့ စကားေၾကာင့္ နန္းအိအိစိုး ထိတ္လန႔္တုန္လႈပ္သြားပါသည္။ Anal sex ဆိုတာက အေနာက္ဘက္ကို ေျပာတာ။ အဲဒီအတြက္ သုံးတဲ့ ေခ်ာဆီေပါ့။ စစခ်င္းအေတြ႕အၾကဳံကို ဒီေနရာနဲ႔ စရလိမ့္မယ္လို႔ လုံးဝမေတြးမိဖူးပါ။ စဥ္းစားမိလိုက္တာနဲ႔ ေက်ာထဲ စိမ့္လာသည္။ ေရွ႕မွာကြယ္ထားတဲ့ လက္ႏွစ္ဖက္က အလိုလိုေနရင္း ေနာက္ကိုေရာက္သြားၿပီး မိိမိရဲ့ အေနာက္ဘက္ကို ဖုံးေနမိသည္။ ခုနတုန္းက ၾကဳံေတြ႕ ခံစားထားရတဲ့ သာယာၾကည္ႏူးမႈေတြ ဘယ္ေရာက္ကုန္မွန္း မသိေတာ့။ စိုးရိမ္စိတ္ေတြေပၚလာသည္။ ေၾကာက္စိတ္ေလးလည္းဝင္လာသည္။ အိမ္ေပၚတက္လာၿပီးတဲ့ေနာက္ ထြက္ေျပးခ်င္စိတ္လည္း ပထမဆုံးအႀကိမ္ ေပၚလာမိသည္။ ဒီေနရာေလးေတာ့ ခ်မ္းသာေပးပါဆိုတဲ့ ေတာင္းပန္ အသနားခံတဲ့ အၾကည့္နဲ႔ အစ္ကိုႀကီးကို ေမာ့ ၾကည့္လိုက္သည္။

စိုးရိမ္ ေၾကာက္လန႔္တဲ့ မ်က္ႏွာနဲ႔ ေမာ့ၾကည့္လာတဲ့ နန္းအိအိစိုး။ ဘာမွ လက္ေတြ႕မၾကဳံဖူးေတာ့ ဒီလို ျဖစ္မွာေပါ့ေလ။ ကိုေဇာ္အေနနဲ႔ ေနာက္ဘက္ကို စမ္းၾကည့္ခ်င္ေနတာၾကာၿပီ။ တစ္ခါက ဒီ gel ဗူးေတြယူလာၿပီး သက္ကို စမ္းၾကည့္ဖို႔ စကားစေတာ့ အိမ္ေထာင္သက္ေလး ေတာ္ေတာ္ရေနၿပီျဖစ္တဲ့ သက္ ကေတာင္ လက္မခံနိုင္ေသး။ သက္ ရဲ့ အေနာက္ဘက္က ဒီလိုကိစၥ အတြက္ေတာ့ မျဖစ္နိုင္ေလာက္ပါဘူး ဆိုၿပီးျငင္းခဲ့သည္။ အိပ္မက္ထဲေတာင္ ထည့္မမက္နဲ႔လို႔ ေျပာခဲ့ေသးသည္။ အိပ္မက္ေတာင္ မက္လို႔မရဘူးလားလို႔ ဆက္ေမးေတာ့ သက္ နဲ႔ ကိုေဇာ္ က အိပ္ယာတစ္ခုတည္း အတူအိပ္တာေလ။ ကိုေဇာ္အိပ္မက္ထဲမွာ ဒါမ်ိဳးေတြ မက္ေန၊ တကယ္ထင္ၿပီး ေဘးမွာအိပ္တဲ့ သက္ကို စမ္းလိုက္မွျဖင့္ ဆိုၿပီး သက္က မလိုက္ေလ်ာခဲ့။့ ကိုေဇာ္လည္း ဒီအေၾကာင္းကို ဆက္မေဆြးေႏြးေေတာ့။ သက္မလုပ္ခ်င္တာ ဘာမွမလုပ္ခိုင္းဘူးလို႔ ကတိေပးခဲ့တာမို႔ ဒီ gel ႏွစ္ဗူးက ေဆးဗီရို ေနာက္ထဲမွာ သိမ္းထားခဲ့ရတာၾကာၿပီ။
“ႏွစ္ေယာက္ ဆက္ဆံတယ္ဆိုတာက တစ္ဖက္သတ္ ကိုယ့္ဆႏၵရွိသလို လုပ္ခ်င္တိုင္း လုပ္ဖို႔ မသင့္ေတာ္တဲ့ ကိစၥပါ။ ႏွစ္ေယာက္စလုံး သာယာမႈကို ခံစားနိုင္မွ၊ ေက်နပ္ေပ်ာ္ရႊင္မႈကို ရမွ အဓိပၸာယ္ရွိမွာေပါ့။ ကိုယ့္အလိုျပည့္ရင္ ၿပီးေရာဆိုၿပီး က်န္တဲ့တစ္ေယာက္က မလုပ္ခ်င္တာကိုေတာ့ အတင္းအၾကပ္ မလုပ္ခိုင္းပါဘူး။ အခုအေျခအေနမွာ ရပ္လိုက္ဖို႔ ခက္ေပမဲ့ အိအိစိုး လက္မခံနိုင္ရင္ေတာ့ ဘာမွဆက္မလုပ္ပါဘူး”
ဘာမွမေျပာဘဲ ေရွ႕ဆက္ရင္လည္း မိမိက ျငင္းဆန္မွာမဟုတ္ေပမဲ့ ခုေတာ့ အစ္ကိုႀကီးက ေအးေအးသက္သာ ေျပာေနသည္။ မိမိအေနနဲ႔လည္း ဒီအတိုင္းႀကီးေတာ့ မရပ္ခ်င္ပါ။ မိမိက တစ္ေခါက္ ေက်နပ္မႈကို ရရွိခံစားခဲ့ရေပမဲ့ ဒီေလာက္နဲ႔လည္း မတင္းတိမ္ခ်င္ေသးပါ။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ ခုနက အစ္ကိုႀကီးေျပာခဲ့သလို ႏွစ္ေယာက္စလုံး ေက်နပ္ေပ်ာ္ရႊင္မႈရဖို႔ အစ္ကိုႀကီး ဆႏၵလည္း ျပည့္ေစခ်င္သည္။ ဒါေပမဲ့ ေရွ႕မွာရွိေနတဲ့ မိမိရဲ့ပစၥည္းကို ဒီအတိုင္းထားၿပီး ဘာလို႔ ေနာက္ဘက္ကို အစ္ကိုႀကီးက စခ်င္တာပါလိမ့္လို႔ စဥ္းစားေနမိသည္။
“အိအိစိုး၊ နင္လည္း တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္မွာ အိမ္ေထာင္ဖက္ ဘဝခရီးေဖာ္နဲ႔ ေတြ႕မွာပါ။ အဲဒီအခါက်ရင္ နင့္ရဲ့ တန္ဖိုးထားအပ္တဲ့ ရတနာေလးက တစ္ျခားသူရဲ့ ပစၥည္း ထည့္သြင္းဆက္ဆံၿပီးသား မျဖစ္ေစခ်င္ဘူး။ ေနာက္ နင့္ရဲ့ ႏႈတ္ခမ္းအစုံေလးကေတာင္ အနမ္းခံရၿပီးသား မျဖစ္ေစခ်င္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ခုနက တစ္ကိုယ္လုံး နမ္းတာေတာင္ ႏႈတ္ခမ္းအစုံကိုေတာ့ မနမ္းဘဲခ်န္ထားေပးခဲ့တာ။ အဲဒီလိုပဲ ေရွ႕ဘက္ကိုလည္း ဆက္ဆံမွာ မဟုတ္ဘူး။”
အစ္ကိုႀကီးက ဒါမ်ိဳးေတြေတြးလို႔ ခုနက မိမိကို ႏႈတ္ခမ္းခ်င္း မနမ္းခဲ့တာကိုး။ အစ္ကိုႀကီးရဲ့ ေစတနာက နန္းအိအိစိုး အတြက္ ေနာက္ေပါက္က ေရွာင္လို႔ မလြတ္ေတာ့ သလိုျဖစ္ေနသည္။ ဒါေပမဲ့ စိုးရိမ္တဲ့ စိတ္က ေလ်ာ့မသြားေသးေတာ့ ဖတ္ဖူး မွတ္ဖူးတာေလး ရွိတာကို ျပန္ေမးလိုက္မိသည္။
“တအားနာတာဆို”
“ Anal sex မွာ အေရးႀကီးတာက အေလာတႀကီး မလုပ္ရဘူး၊ အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ေလးေပးၿပီး ျဖည္းျဖည္းခ်င္းသြားရမွာ။ ႏွစ္ေယာက္လုံး relax ျဖစ္ေနဖို႔လည္း လိုတယ္။ စိတ္ေတြတင္းၾကပ္ေနရင္ေတာ့ မေကာင္းဘူးေပါ့။ အေရးအႀကီးဆုံးက lube ကို မ်ားမ်ားသုံးေပးရမယ္။ ေနာက္ မိန္းကေလးကလည္း control လုပ္ခြင့္ ရွိရမွာေပါ့။ ေနရတာ သိပ္ခက္တယ္ဆိုရင္လည္း ရပ္ခိုင္းလို႔ ရရမယ္။ ဂ႐ုစိုက္ရမဲ့ဟာေတြကို သတိထားေပးရင္ ဆိုးဆိုးဝါးဝါး နာတာ၊ ထိခိုက္တာေတြ မရွိပါဘူး။ လုံးဝမနာဘူးလို႔ ေျပာတာမဟုတ္ဘူးေနာ္။ ဒါေပမဲ့ ခံစားရတဲ့ နာက်င္မႈက တျခားဟာေတြနဲ႔ တူမွာမဟုတ္ဘူး။ အဲဒါနဲ႔ တြဲၿပီး သာယာၾကည္ႏူးမႈေတြလည္း ရမွာပါ။ ေသခ်ာတာက ထူးျခားတဲ့ အေတြ႕အၾကဳံ နဲ႔ ခံစားမႈအသစ္ေတြေတာ့ ရလိမ့္မယ္။”
ခါတိုင္းဆိုရင္ အစ္ကိုႀကီးက မိမိကို ဒီေလာက္စကားမ်ားမ်ား မေျပာပါ။ ခုေတာ့ ေသခ်ာရွင္းျပေနသည္။ အစ္ကိုႀကီး အမွန္အတိုင္းေျပာေနတယ္ဆိုတာ နန္းအိအိစိုး လုံးဝယုံၾကည္သည္။ နာက်င္မႈရွိေပမဲ့ ထူးျခားတဲ့ ၾကည္ႏူးစရာ ခံစားမႈတဲ့။ နယ္ပယ္သစ္တစ္ခု၊ အေတြ႕အၾကဳံသစ္တစ္ခုဆိုေတာ့ သြားခ်င္လာသည္။ စိုးရိမ္စိတ္ေတြ ရွိခဲ့ေပမဲ့ ဦးေဆာင္သြားမဲ့သူက မိမိ ယုံၾကည္စိတ္ခ်နိုင္တဲ့ အစ္ကိုႀကီးျဖစ္ေနတဲ့အတြက္ ရဲရဲႀကီး ေလၽွာက္လွမ္းလိုက္မည္။ ဒီတစ္ခါ အစ္ကိုႀကီးကို နန္းအိအိစိုး ေမာ့ၾကည့္လိုက္တဲ့အခါမွာေတာ့ ေခါင္းေလးကို အသာၿငိမ့္လိုက္မိသည္။
“ဧည့္သည္ထားတဲ့ အခန္းကို ျပင္ထားတယ္။ ေရအရင္သြားခ်ိဳးလိုက္ေနာ္”

နန္းအိအိစိုး ေရခ်ိဳးၿပီးေတာ့ ကိုယ္မွာ တဘက္ကို ပတ္ကာ အိပ္ခန္းထဲ ျပန္ဝင္လာသည္။ ကုတင္ေပၚ ထိုင္ေနသည့္ အစ္ကိုႀကီး ေဘးမွာ ဝင္ထိုင္လိုက္တာနဲ႔ အစ္ကိုႀကီးက နန္းအိအိစိုးကို ကုတင္ေပၚ ဖက္လွဲလိုက္ရင္း တဘက္ကိုပါ တစ္ခါတည္း ခြာခ်လိုက္သည္။ ေနာက္ကေန ဖက္ရင္း လက္ေတြက နန္းအိအိစိုးရဲ့ ရင္သားႏွစ္မႊာကို အသာအယာ ဆုပ္ကိုင္ထားၿပီး နန္းအိအိစိုးရဲ့ ေက်ာျပင္တေလၽွာက္ ဖြဖြေလးနမ္းေနသည္။ ခဏၾကာေတာ့ နန္းအိအိိစိုးကို ကုတင္ေပၚ ေမွာက္ရက္အေနအထား ေျပာင္းေပးလိုက္သည္။ နန္းအိအိစိုးလည္း ေခါင္းအုံးေလးကို ဖက္ၿပီး ေရွ႕ဆက္ၾကဳံလာမွာေတြကို ေစာင့္ေနမိသည္။
ေမွာက္ရက္အေနအထား ေရာက္သြားေတာ့ စေတာ့မယ္ထင္ၿပီး စိတ္လႈပ္ရွားလာသလို တင္းၾကပ္လာသလို ျဖစ္သြားလို႔ ေခါင္းအုံးကို တင္းတင္း ဖက္လိုက္မိေပမဲ့ အစ္ကိုႀကီးက နန္းအိအိစိုးရဲ့ ေပါင္တံသြယ္သြယ္ေလးေတြကိုသာ လက္ေလးနဲ႔ အသာအယာ ပြတ္သတ္ေပးေနသည္။ ေပါင္အတြင္းသားေလးေတြကို ပြတ္ေပးလိုက္၊ နို႔ေလးကို အသာ ညႇစ္လိုက္ လုပ္ေပးေနရာက နန္းအိအိစိုးရဲ့ ဖင္ျဖဴျဖဴ တင္းတင္းလုံးလုံးေလးေတြကိုပါ ပြတ္သတ္ကိုင္တြယ္ရင္း ႏွိပ္ေပးေနေတာ့ နန္းအိအိစိုး ရင္ခုန္သံေတြ ပိုျမန္လာသည္။ U.S. က စိတ္ကူးယဥ္ ကာတြန္းသ႐ုပ္ေဆာင္ Fry ေျပာသြားတာ သတိရမိသည္။ If you can’t resist rape, lie down and enjoy it တဲ့။ အဲဒီတုန္းက သူတို႔ဆီမွာေတာင္ ေတာ္ေတာ္ပြက္ေလာရိုက္ၿပီး ျပင္းျပင္းထန္ထန္ေဝဖန္ခံခဲ့ရသည္။ ခု နန္းအိအိစိုးက အေျခအေနခ်င္း မတူပါ။ မိမိက အလိုတူ အလိုပါ။ အဲဒီေတာ့ lie down and enjoy လိုက္ေတာ့မယ္။ စိတ္ကိုလုံးလုံး ေလၽွာ့ထားလိုက္သည္။ အစ္ကိုႀကီး ကိုင္တြယ္ ပြတ္သတ္ ႏွိပ္နယ္ေပးတာေတြကို မွိန္းၿပီး အျပည့္အဝ အရသာခံေနလိုက္သည္။ နန္းအိအိစိုး စိတ္ေလၽွာ့ထားၿပီး အထိအေတြ႕ ေတြကို ခံစား သာယာေနမွန္း အစ္ကိုႀကီးလည္း ရိပ္မိသည္ ထင္ပါရဲ့။ ေရွ႕တစ္ဆင့္ တိုးဖို႔ စကားစလာသည္။
“ခု လက္ေခ်ာင္းေလး တစ္ေခ်ာင္း စ ထည့္ၾကည့္မယ္။ ဘယ္အခ်ိန္ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ အဆင္မေျပဘူး၊ ေနလို႔ထိုင္လို႔ မေကာင္းဘူးဆိုရင္ ရပ္လိုက္ဖို႔ ခ်က္ခ်င္းေျပာ”
“ဟုတ္”
ေဘးနားမွာ လႈပ္ရွားသံေလးေတြၾကားလို႔ အစ္ကိုႀကီး ဘာေတြမ်ားလုပ္တာလဲ ဆိုၿပီး ငဲ့ေစာင္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ condom ေဖာက္ေနတာ။ လက္ေခ်ာင္းကို condom စြပ္ KY Gel ဘူး ဖြင့္ၿပီး gel ေတြ လူးေနသည္။ Gel  လူး၊ condom စြပ္ထားတဲ့ လက္ေခ်ာင္းေလး  မိမိရဲ့ အဝကို လာထိတာ၊ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း အထဲကိုဝင္လာတာကို ခံစားမိလိုက္သည္။ နည္းနည္းေလး ဝင္လာၿပီးေတာ့ ရပ္သြားသည္။
“လက္တစ္ဆစ္ အရင္ထည့္ထားတယ္။ အဲဒီအတြင္းပိုင္းက ႂကြက္သားေတြကို တင္းလိုက္ ေလၽွာ့လိုက္ စမ္းၾကည့္လိုက္”
နန္းအိအိစိုးလည္း ေျပာသည့္အတိုင္း အထဲဝင္ေနတဲ့ လက္ေခ်ာင္းေလးတဝိုက္ကိုယ့္ ကိုယ္အတြင္းပိုင္းက ႂကြက္သားေတြကို ညႇစ္လိုက္ ေလၽွာ့လိုက္လုပ္ၾကည့္သည္။ တင္းလိုက္ေတာ့ လက္ေခ်ာင္းေလးကို ညႇစ္လိုက္သလိုျဖစ္သြားၿပီး ေစးေစးပိုင္ပိုင္ေလး ေနလို႔တစ္မ်ိဳး ေကာင္းသည္။ ေလၽွာ့လိုက္ေတာ့ ဟာတာတာေလးျဖစ္သြားသည္။ အစ္ကိုႀကီးကလည္း လက္ေခ်ာင္းေလးကို အသာအယာ ထုတ္လိုက္ သြင္းလိုက္၊ ေဘးကို ေဝ့ကစားလိုက္လုပ္ေပးသည္။ နန္းအိအိစိုးလည္း အတြင္းပိုင္း ႂကြက္သားေတြကို တင္းတာ ေလၽွာ့တာေတြ အႀကိမ္ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားေလး စမ္းလိုက္ေတာ့ ကိုယ့္ ကိုယ္တြင္း လမ္းေၾကာင္းကို အက်ဥ္း အက်ယ္ လိုသလို နည္းနည္းေတာ့ ထိန္းေပးနိုင္သလိုေလး လုပ္တတ္လာသည္။
နည္းနည္းအသားက်လာေတာ့ အစ္ကိုႀကီးက လက္ေခ်ာင္းႏွစ္ေခ်ာင္း သြင္းသည္။ ပို ႀကီးလာေပမဲ့ နန္းအိအိစိုးက စိတ္ကိုလည္း ေျဖေလၽွာ့၊ ႂကြက္သားေတြကိုလည္း အလိုက္သင့္ ေလၽွာ့ ေပးနိုင္ေတာ့ ၿပ ႆ     နာ မရွိ။ အ ဆင္ေျပေၿပ ဝင္လာသည္။ အစ္ကိုႀကီးက လက္ႏွစ္ေခ်ာင္းပူးေလးနဲ႔ အတြင္းမွာ လွည့္ကစားေပးေနသလို ျဖည္းျဖည္းခ်င္း အသြင္းအထုတ္ကိုလည္း မွန္မွန္ေလး လုပ္ေပးေနသည္။ တစ္ကယ့္ ပစၥည္း မထည့္ခင္ နန္းအိအိစိုးရဲ့ ေနာက္ေပါက္ကို အသားက်ေအာင္ က်င့္ေပးေနသည္။ နန္းအိအိစိုးအတြက္ေတာ့ လက္တစ္ဆစ္ခ်င္း၊ လက္ေခ်ာင္းတစ္ေခ်ာင္းခ်င္း၊ Gel ေတြ ေကာင္းေကာင္းလိမ္းၿပီး အခ်ိန္ယူ သြင္းထုတ္ ေဆာ့ကစားေပးေနတာမို႔ ေအးေအးေဆးေဆး ႏွင့္ သက္ေတာင့္သက္သာ ရွိပါသည္။ အစ္ကိုႀကီးရဲ့ ပစၥည္း အစစ္ကို လက္ခံဖို႔ လိုတာထက္ကို ပိုၿပီး အဆင္သင့္ ျဖစ္ေနပါၿပီ။

ကုတင္ေပၚ ေမွာက္ၿပီး ေခါင္းကိုေတာ့ ေဘးကိုအသာေစာင္းကာ လဲေလ်ာင္းေနတဲ့ နန္းအိအိစိုးရဲ့ ေျခအစုံကို အစ္ကိုႀကီးက ေဘးကို အသာခ်ဲေပးၿပီး နန္းအိအိစိုးရဲ့ ေပါင္တစ္ဖက္ကို ခြကာ ဒူးေထာက္ဝင္လာသည္။ အစ္ကိုႀကီးရဲ့ ေပါင္နဲ႔ နန္းအိအိစိုးရဲ့ ေပါင္တံေလးေတြေလးထိမိေနၿပီ။ အစ္ကိုႀကီးရဲ့ လက္ေတြက နန္းအိအိစိုးရဲ့ ေက်ာျပင္ကို အသာအယာပြတ္ေပးေနသည္။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ နန္းအိအိစိုးရဲ့ တင္ပါးၾကားေပၚမွာလည္း ေတာင့္တင္းမာေက်ာတဲ့ အစ္ကိုႀကီးရဲ့ ပစၥည္းလာတင္ထားၿပီ။ အစ္ကိုႀကီးရဲ့ လက္ေတြက နန္းအိအိစိုးရဲ့ နို႔ေတြ တင္ပါးေတြကို အသာအယာ ဖ်စ္ညႇစ္ ပြတ္သတ္ေပးေနျပန္သည္။ အစ္ကိုႀကီးရဲ့ တင္းမာေနတဲ့ အေခ်ာင္းကေတာ့ အထဲကိုမသြင္းေသးဘဲ နန္းအိအိစိုးရဲ့ တင္းပါးၾကားေပၚမွာပဲ အလ်ားလိုက္ ညင္သာစြာ ပြတ္တိုက္ေရြ႕  ရွား ေဆာ့ကစားေနေလသည္။ နန္းအိအိစိုးကေတာ့ အထိအေတြ႕ေတြေၾကာင့္ ရင္ခုန္ေနပါသည္။ စိတ္လည္း လႈပ္ရွားပါသည္။ ဒါေပမဲ့ စိုးရိမ္ ေၾကာက္လန႔္လို႔ေတာ့ မဟုတ္။ ခံစားေနရတာေတြကို သာယာၾကည္ႏူးေနျခင္းသာ။ ေရွ႕ဆက္ၾကဳံရမဲ့ အေတြ႕အၾကဳံသစ္ေတြကို စိတ္ဝင္တစား ေမၽွာ္လင့္ ေစာင့္စားေနျခင္းသာ။
အစ္ကိုႀကီးက နန္းအိအိစိုးရဲ့ ကိုယ္အျပင္ပိုင္းေတြကိုသာ အခ်ိန္အတန္ၾကာ ပြတ္သတ္ေပးေနၿပီးေတာ့ ခဏရပ္လိုက္သည္။ Condom ကို ေဖာက္ေနၿပီဆိုေတာ့ တကယ္စေတာ့မွာေပါ့။ နန္းအိအိစိုးလည္း အဆင္သင့္ ျဖစ္ေနပါၿပီ။ မိမိရဲ့ ဖင္ဝကို gel ေတြ လာလိမ္းေပးခံရၿပီးတဲ့ေနာက္မွာေတာ့ condom စြပ္ထားတဲ့ အစ္ကိုႀကီးရဲ့ ပစၥည္းက ျဖည္းညႇင္းစြာ ဝင္လာပါသည္။ အစ္ကိုႀကီးက သူ႔ပစၥည္းကို ထိပ္ပိုင္းေလးသား သြင္းသည္။ ၿပီးေတာ့ ျပန္ထုတ္လိုက္ျပန္သည္။ ဒီလို အသြင္းအထုတ္ကို ျဖည္းျဖည္းမွန္မွန္ လုပ္ေပးေနသည္။ အႀကိမ္ေတာ္ေတာ္ေလးရလာေတာ့ အစ္ကိုႀကီးက အထဲပိုေရာက္ေအာင္သြင္းလာသည္။ နန္းအိအိစိုးကလည္း စိတ္ကိုလုံးဝေျဖေလၽွာ့ထားသလို ကိုယ့္ ကိုယ္အတြင္းပိုင္းက ႂကြက္သားေတြကိုလည္း တတ္နိုင္သေလာက္ ေလ်ာ့ေနေအာင္ လုပ္ေပးထားလိုက္သည္။ အစ္ကိုႀကီးက အသြင္းအထုတ္ကို အထဲပိုဝင္ေအာင္ ထည့္လိုက္ ျပန္ထုတ္လိုက္ မွန္မွန္လုပ္ေပးေနျပန္သည္။ တင္းၾကပ္စြာ ထိေတြ႕ပြတ္တိုက္ၿပီး ဝင္ထြက္ေနတာျဖစ္ေပမဲ့ gel ေတြလည္း အမ်ားႀကီး သုတ္လိမ္းထား႐ုံမက အစ္ကိုႀကီးကလည္း ျဖည္းျဖည္းသက္သာ လုပ္ေပးေနတာ ဆိုေတာ့ နာက်င္မႈ လုံးဝမရွိပါ။   ဒီ တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္နဲ႔ ပြတ္တိုက္ ထိေတြ႕ ရတာကိုက နန္းအိအိစိုးအတြက္ေတာ့ သာယာၾကည္ႏူးဖြယ္ ခံစားမႈကို ေပးေနေလသည္။
အစ္ကိုႀကီးက နန္းအိအိစိုးကို ေဘးတေစာင္းအေနအထားနဲ႔ ဒူးအစုံကိုေတာ့ ကိုယ္အေရွ႕ဘက္ အသာေကြးေနေအာင္ ျပင္ေပးၿပီး အစ္ကိုႀကီးကလည္း ေဘးမွာ ကိုယ္တေစာင္းေလးဝင္လဲလိုက္သည္။ သူ႔ဒူးေတြ နန္းအိအိစိုး ေကြးထားသလို အလိုက္သင့္ လိုက္ေကြးထားၿပီး  ႏွစ္ဦးသားရဲ့ ခႏၶာကိုယ္ေတြကို ပူးကပ္သြားေအာင္ နန္းအိအိစိုးကို ေနာက္ေက်ာဘက္ကေန သိုင္းဖက္လိုက္သည္။ နန္းအိအိစိုး တစ္ကိုယ္လုံးလည္း ေက်ာေပးရက္ အေနအထားနဲ႔ အစ္ကိုႀကီးရင္ခြင္ထဲေရာက္ေနေလၿပီ။ ေဘးတေစာင္းအေနအထားနဲ႔ ဒူးကို အေရွ႕ဘက္ေကြးထားေပးေတာ့ အစ္ကိုႀကီးပစၥည္းက နန္းအိအိစိုးရဲ့ ေနာက္ေပါက္ကိုထည့္ရတာလည္းအဆင္ေျပသည္။ ျဖည္းညႇင္းစြာ မွန္မွန္ သြင္းထုတ္လုပ္ေနရင္း နန္းအိအိစိုးရဲ့ ဆံေကသာေတြ၊ လည္ပင္း နဲ႔ နားရြက္ေနာက္နားေတြကို အသာအယာ နမ္းေပးေနသည္။  ေနာက္ၿပီးေတာ့ အစ္ကိုႀကီးရဲ့ လက္ေတြက နန္းအိအိစိုးရဲ့ တစ္ကိုယ္လုံးကို ပြတ္သတ္ေရြ႕ရွား ေဆာ့ကစားေနသည္။ ေနာက္ဘက္ကို ညႇင္သာစြာ ဆက္ဆံေပးေနသလို တစ္ကိုယ္လုံးကိုလည္း နမ္းခံရ၊ ကိုင္ခံရ၊ ပြတ္သတ္ဖ်စ္ညႇစ္ခံေနရေတာ့ နန္းအိအိစိုး ရင္ခုန္စြာ စိတ္လႈပ္ရွားစြာျဖင့္ အထိအေတြ႕ေတြကို ခံစား သာယာေနသည္။ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ အရင္တစ္ခါ ေရာက္ဖူးတဲ့ ေနရာ ျပန္ေရာက္ေတာ့မည္ကို သိေနသည္။
အစ္ကိုႀကီးရဲ့ လက္က နန္းအိအိစိုးရဲ့ ေပါင္ၾကားေပၚေရာက္လာၿပီး အသာအယာပြတ္ေပးေနသည္။ Gel ေတြလူးထားတဲ့ လက္ေခ်ာင္းေလးက နန္းအိအိစိုးရဲ့ အကြဲေၾကာင္းေလးထဲ ျဖည္းညႇင္းစြာ ဝင္လာၿပီး နန္းအိအိစိုးရဲ့ အေစ့ေလးကို ထိတို႔ေဆာ့ကစားတဲ့ အခါမွာေတာ့ နန္းအိအိစိုး ကိုယ္ကို က်ဳံ႕ၿပီး အနည္းငယ္ တြန႔္သြားသည္။
“နာလို႔လား”
“ဟင့္အင္း”
“ေနရခက္တာလား”
အစ္ကိုႀကီးကိုေက်ာေပးထားေပမဲ့ မိမိက အစ္ကိုႀကီးရဲ့ ရင္ခြင္ထဲမွာ၊ ကိုယ္လုံးႏွစ္ခုကလည္း ေနရာမ်ားစြာ ထိေတြ႕ပူးကပ္ ေနသည္။ မိမိရဲ့ တစ္ကိုယ္လုံးလည္း ကိုင္တြယ္ပြတ္သတ္ခံေနရၿပီး ေနာက္ေပါက္ကိုလည္း အစ္ကိုႀကီးရဲ့ ပစၥည္းက အသြင္းအထုတ္ မွန္မွန္ႀကီး လုပ္ေပးေနသည္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ မိမိရဲ့ အေစ့နဲ႔ သူ႔ပတ္ဝန္းက်င္တဝိုက္ကို တိုက္ရိုက္ ကလိခံရရင္ေတာ့ နန္းအိအိစိုး ေတာင့္ခံနိုင္မည္မဟုတ္။ မိမိက ႏွစ္ခါၿပီးသြားၿပီး အစ္ကိုႀကီးက ေက်နပ္မႈ အဆုံးစြန္ မေရာက္နိုင္ေသးဘူးဆိုရင္လည္း မေကာင္းဘူးလို႔ ေတြးမိလို႔ ေျပာရမွာ နည္းနည္းေတာ့ ရွက္ေပမဲ့ အမွန္အတိုင္း ေျပာလိုက္သည္။
“မဟုတ္ပါဘူး၊ ေနာက္ေကာ၊ ေရွ႕ အဲဒီနားပါ ဆိုေတာ့ ခဏေလးနဲ႔ ထပ္ၿပီးသြားမွာ စိုးလို႔ပါ”

“ဒါဆို position ေျပာင္းေပးလိုက္မယ္”
အစ္ကိုႀကီးက နန္းအိအိစိုး ေနာက္ေပါက္ထဲထည့္ထားတဲ့ သူ႔ပစၥည္းကိုထုတ္ၿပီး နန္းအိအိစိုးကိုလည္း အသာအယာ ေဖးမ၍ ႏွစ္ေယာက္သား မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ျဖစ္ေအာင္ ကိုယ္ကိုအသာလွည့္ေပးလိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ အစ္ကိုႀကီးက ပက္လက္အေနအထား ေျပာင္းအိပ္လိုက္သည္။
“အိအိစိုး၊ ဒူးေထာက္ၿပီး အေပၚတက္ထိုင္လိုက္”
ပက္လက္လဲေလ်ာင္းေနတဲ့ အစ္ကိုႀကီးရဲ့ ကိုယ္ေပၚကို နန္းအိအိစိုး ခြ ဝင္လိုက္ၿပီး မိမိရဲ့ ဒူးေတြကို အစ္ကိုႀကီးရဲ့ ေဘး တစ္ဖက္တစ္ခ်က္စီမွာ အသာေထာက္လို႔ အစ္ကိုႀကီးရဲ့ ဗိုက္ေပၚဖြဖြေလး ထိုင္ေနလိုက္သည္။ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ဆိုေတာ့ တင္ပါးေနာက္ နားကိုေတာ့ ေတာင့္တင္းမာေက်ာေနဆဲ အစ္ကိုႀကီး ပစၥည္းက ထိေနသည္။
“ကိုယ္ကို အေနာက္ဘက္ အသာေကာ့ၿပီး လက္ေတြကို ေအာက္မွာေထာက္ထားလိုက္၊ ၿပီးရင္ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း အေပၚကေန  ထိန္းၿပီး ထည့္ၾကည့္၊ gel ေတြလည္းမ်ားမ်ားလိမ္း”
နန္းအိအိစိုး မိမိရဲ့ ဖင္ဝမွာေကာ အစ္ကိုႀကီး ပစၥည္းမွာပါ gel ေတြ ထူထူသုတ္လိမ္းလိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ အစ္ကိုႀကီးဟာကို မိမိ အဝမွာ ေတ့ၿပီး လက္ႏွစ္ဖက္ကိုေတာ့ ေအာက္မွာ ထိန္းထားရင္း အသာအယာ ထို္င္ခ်လိုက္သည္။
“အေနာက္ဘက္ လမ္းေၾကာင္းက အေရွ႕နဲ႔ေတာ့မတူဘူး၊ အေရွ႕ဘက္က တည့္တည့္ဆိုေတာ့ ဘာ ၿပ ႆ     နာ မွ မရွိဘူး။ အေနာက္ဘက္ကေတာ့ အေကြ႕ အေစာင္းေလးေတြရွိတယ္။ ဒါေၾကာင့္ မနာေအာင္ ဘယ္ပုံစံေလးနဲ႔ အဆင္ေျပတယ္ဆိုတာ ကိုယ့္ဖာသာကိုယ္ ထိန္းၿပီး သြင္းရင္းနဲ႔ စမ္းၾကည့္လိုက္ေနာ္”
မိမိ အေပၚကေန ထိုင္ခ်လိုက္ေတာ့ ေထာက္ေနသလို ျဖစ္ေနလို႔ အေနအထားေလး အလိုက္သင့္ ျပင္လိုက္ေတာ့ တစ္ဆင့္ အဆင္ေျပေၿပ ဝင္သြားသည္။ ေနာက္တစ္ခါ နည္းနည္း တင္းေနေတာ့လည္း ဟိုလွည့္ ဒီလွည့္နဲ႔ ပိုဝင္သြားျပန္သည္။ ပထမဆုံးအႀကိမ္ ကိုယ္က ဦးေဆာင္ၿပီး ထည့္ရတာဆိုေတာ့ ျဖည္းျဖည္းခ်င္းပဲ စမ္းၾကည့္သည္။
“အသြင္းအထုတ္ ကို အေႏွးအျမန္၊ အား အတိုးအေလ်ာ့ ႀကိဳက္သလို လုပ္နိုင္တယ္။ အထဲ ဘယ္ေလာက္ထိေရာက္ေအာင္ သြင္းမလဲဆိုတာကို ကိုယ္နဲ႔ အဆင္ေျပသလို လုပ္။ ေနရခက္လို႔ ရပ္ခ်င္ရင္ အခ်ိန္မေရြး ရပ္လို႔ ရတယ္။ အေပၚကေန လုပ္တဲ့ ဒီပုံစံက မိန္းကေလး အေနနဲ႔ full control လုပ္လို႔ရတာေပါ့”
တစ္ခ်က္ခ်င္း အသြင္းအထုတ္ကို အသားက်ေအာင္ စမ္းေနလိုက္သည္။ ဘယ္လိုထည့္မယ္၊ ဘယ္ေလာက္ထိ သြားမယ္ ဆိုတာေတြက ကိုယ့္သေဘာ။ ခုလို ကိုယ္က အေပၚတက္ၿပီး ဆက္ဆံေပးရတာကိုလည္း နန္းအိအိစိုး ေက်နပ္သည္။ တဖက္သားက လုပ္ေပးတာကို ကိုယ္က မွိန္းၿပီး ခံစားရတာမဟုတ္ဘဲ ေႏွးခ်င္ေႏွး၊ ျမန္ခ်င္ျမန္၊ ျပင္းခ်င္ျပင္း၊ ေပ်ာ့ခ်င္ေပ်ာ့၊ ရပ္ခ်င္ရင္ ရပ္လိုက္။ မိမိ စိတ္တိုင္းက်ဆိုေတာ့ ဒီလို ဦးေဆာင္ရတာကို သေဘာက်သည္။ ႏွစ္သက္မိသည္။
“ေနာက္ တစ္ခုရွိေသးတယ္။ ဒီ position မွာ ကိုယ့္ဖာသာ အမ်ိဳးမ်ိဳး လွည့္ေျပာင္းၿပီး စမ္းၾကည့္၊ အခုလို အေနာက္ဘက္ က ဆက္ဆံေနေပမဲ့ အေရွ႕ဘက္ က ခံစားလြယ္တဲ့ ေနရာေတြကိုလည္း သြယ္ဝိုက္ၿပီး ႏွိုးေဆာ္ေပးတဲ့ အေနအထားေလးေတြလည္း ရွိတယ္”
အစ္ကိုႀကီးေျပာတာဟုတ္သည္။ နန္းအိအိစိုး ကိုယ္ေလးကို အေနာက္ေကာ့၊ ဒူးေတြ လက္ေတြကို ေထာက္ထိန္းထား ၿပီး အေပၚကေန ေဆာင့္ေပးေတာ့ မိမိရဲ့ လႈပ္ရွားမႈေတြ၊ အစ္ကိုႀကီးပစၥည္းနဲ႔ ပြတ္တိုက္မႈေတြက မိမိရဲ့ အေရွ႕ဘက္ကိုပါ ေက်နပ္ဖြယ္ရာ ခံစားမႈေတြ ေပးေနပါသည္။ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ဆိုေတာ့ အစ္ကိုႀကီးလည္း မိမိ ရဲ့ ကိုယ္ခႏၶာေရွ႕ပိုင္း အလွအပေတြကို တဝႀကီးၾကည့္ရင္း ေအာက္ပိုင္းမွာ တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ ပြတ္တိုက္ေပးေနတာကို ေကာင္းေကာင္းႀကီး အရသာခံေနရေပလိမ့္မည္။
နန္းအိအိစိုးရဲ့ လႈပ္ရွားမႈေတြက တျဖည္းျဖည္းျမန္လာသလို ရင္ခုန္တာ၊ စိတ္လႈပ္ရွားတာေတြကလည္း အရွိန္ျမင့္လာသည္။ မိမိရဲ့ အေနာက္ဘက္ကို ဆက္ဆံေနေပမဲ့ အေရွ႕ဘက္ကိုပါ သက္ေရာက္ေနတာ၊ မိမိ ၿပီးေေတာ့မည္ ဆိုတာကို သိသည္။ မိမိအေပၚကေန အသြင္းအထုတ္ ဆက္ဆံေပးေနတာကို ပိုၿပီးျမန္လိုက္သည္။ အားလည္း ပိုထည့္လိုက္သည္။ နည္းနည္း နာေပမဲ့ ဆက္ႏြယ္ေနတဲ့ ခံစားမႈေတြက ေက်နပ္စရာ ေကာင္းလြန္းေတာ့ နန္းအိအိစိုး မရပ္တန႔္ နိုင္ေတာ့။ အစ္ကိုႀကီး ၿပီး မၿပီး လည္း သတိမထားနိုင္ေတာ့။ မနားတမ္း ဆက္တိုက္ အားသြန္ခြန္စိုက္ လႈပ္ရွားေနသည့္အတြက္ သိပ္မၾကာခင္မွာပဲ နန္းအိအိစိုး ခံစားမႈ အထြတ္အထိပ္ကို ေရာက္သြားျပန္သည္။ ေပ်ာ္ရႊင္ ၾကည္ႏူးလွပါသည္။ စိတ္ထဲကလည္း  Yes! ဆိုၿပီး ေျပာမိသည္။
ရင္ခုန္တာေတြ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ေလ်ာ့သြားေတာ့မွ မိမိေနာက္ေပါက္မွာ တင္းက်ပ္ေနတာလည္း မရွိေတာ့မွန္း သတိထားမိသည္။ အစ္ကိုႀကီးဟာလည္း ေသးသြား ေပ်ာ့သြားၿပီ။ ေတာ္ပါေသးရဲ့။ အစ္ကိုႀကီးလည္း ၿပီးသြားၿပီ။ နန္းအိအိစိုး ဘာကိုမွ မစဥ္းစားေတာ့။ အစ္ကိုႀကီး ရင္ခြင္ထဲဝင္ကာ အစ္ကိုႀကီးကို ဖက္ထားရင္း အိပ္ေပ်ာ္သြားသည္။

နန္းအိအိစိုး တေရးနိုးလာေတာ့ မီးေရာင္ မွိန္ပ်ပ်ေလးနဲ႔ အခန္းထဲမွာ မိမိ တစ္ေယာက္တည္း။ ေဘးမွာ အစ္ကိုႀကီး မရွိ။ အိပ္မက္ေတြလားလို႔ ႐ုတ္တရက္ ထင္လိုက္မိေပမဲ့ ဒီအခန္းက မိမိအခန္းမဟုတ္။ ျခဳံထားတဲ့ ေစာင္ပါးေလးေအာက္မွာက မိမိရဲ့ အဝတ္မဲ့ ခႏၶာကိုယ္။ ညဦးပိုင္းက ဆုံၾကဳံခဲ့ရတာေတြ အေတြးထဲ အစီအရီျပန္ေပၚလာသည္။ ျပန္စဥ္းစားလိုက္တာေတာင္ ေက်နပ္စရာ၊ ၾကည္ႏူးစရာ အေတြ႕အၾကဳံေတြ။
မနက္မိုးလင္းေတာ့ breakfast ကို စားပြဲေပၚျပင္ေပးထားလိုက္သည္။ အစ္ကိုႀကီးကို မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ရမွာ ခက္ေနသည္။ ခါတိုင္းလည္း အိမ္မွာ မနက္စာကို ကိုယ္အဆင္ေျပတဲ့အခ်ိန္ စားေနက်ဆိုေတာ့ ကိစၥမရွိ။ ေန႔လည္စာ အတူစားရမွာ၊ ေဆးခန္းအတူ သြားရမွာေတြအတြက္ နန္းအိအိစိုး စိတ္ပူေနမိေပမဲ့ အစ္ကိုႀကီးကေတာ့ မိမိကို စကားအပိုမေျပာ။ ကိုယ္လုပ္စရာ ရွိတာ ကိုယ္ လုပ္ေနသည္။ မေန႔က ဘာမွာမျဖစ္ခဲ့သလိုပါပဲလား။ ညေန ေဆးခန္းက ျပန္လာ၊ ညစာစားၿပီးေတာ့လည္း ဘာမွမေျပာ။ ဒီအတိုင္း အိမ္ေပၚ တက္သြားသည္။
သိမ္းဆည္းၿပီးလို႔ မိမိအခန္းထဲေရာက္ေတာ့ နန္းအိအိစိုး ကုတင္ေပၚမွာ လဲရင္း အေတြးနယ္ခ်ဲ႕ ေနမိသည္။ ကိုယ့္ကိုယ္ကို မညာတမ္း ဝန္ခံရမယ္ဆိုရင္ ထပ္ၿပီး ၾကဳံခ်င္ပါေသးသည္။ အခုလည္း စိတ္ထဲဟာေနသည္။ တစ္ခုခု လိုေနသလို ျဖစ္ေနသည္။ အရက္၊ ေဆးလိပ္ ပုံမွန္ ေသာက္ေနသူေတြ မေသာက္ရရင္ မေနနိုင္ဘူး ဆိုတာ ဒါမ်ိဳးျဖစ္မည္။ မိမိကလည္း မနက္ ဆိုရင္ ေကာ္ဖီ ျပင္းျပင္းေလး တစ္ခြက္ေလာက္ ေသာက္ရမွ။ အေၾကာင္းတစ္ခုခုေၾကာင့္ မေသာက္လိုက္ရရင္ ေနလို႔ထိုင္လို႔ မေကာင္း။ ခု ညပိုင္းလည္းေရာက္ၿပီ။ ဘာမွလည္း ထူးထူးေထြေထြလုပ္စရာ မရွိေတာ့ မေန႔ညက အေတြ႕အၾကဳံေတြကို ျပန္ေတာင့္တ မိသည္။ လက္ေတြ႕စမ္းခဲ့ ရၿပီး ၿပီ ဆိုေတာ့ ကြန္ျပဴတာဖြင့္ၿပီး ဟိုဟာဒီဟာ ၾကည့္ခ်င္ဖတ္ခ်င္စိတ္လည္းလုံးဝမရွိ။
ခက္တာက အစ္ကိုႀကီးက မိမိကို ဒီေန႔ တစ္ေန႔လုံး အပိုစကားတစ္ခြန္းမွ မေျပာ။ ဒီေလာက္နဲ႔ပဲ ရပ္လိုက္မလို႔လား။ ျဖစ္ခဲ့တာေတြအတြက္ ေနာင္တရေနၿပီလား။ မွားတာေတာ့ မွားခဲ့ၾကၿပီးၿပီ။ ေတြးေနရင္း မမသက္ကို သတိရမိေတာ့ နန္းအိအိစိုး လန႔္သြားပါသည္။ မမသက္နဲ႔ အစ္ကိုႀကီးတို႔ တစ္ဦးကိုတစ္ဦး သိပ္ခ်စ္ၾကမွန္း မိမိသိပါသည္။ မမသက္က မိမိကို သမီးေလးလို၊ ညီမအရင္းလို ခ်စ္ၿပီး အစစ အရာရာ အလိုလိုက္မွန္းလည္း သိပါသည္။ ဒါေပမဲ့ ဒီတစ္ခါ ၾကဳံရတာေတြကို မိမိ မေရွာင္လႊဲနိုင္ခဲ့ပါ။ မိမိကိုယ္တိုင္က ေက်နပ္ၾကည္ျဖဴစြာ လက္ခံခဲ့သည္။
မိမိ အစ္ကိုႀကီးနဲ႔ မမသက္တို႔ ဘဝထဲ ေရာက္တဲ့ အခ်ိန္ကစလို႔ ခုခ်ိန္ထိ မမသက္ကို ဘယ္တုန္းကမွ မေၾကာက္ခဲ့ဖူးပါ။ အစ္ကိုႀကီးကိုေတာ့ နည္းနည္းရွိန္သလို ရွိခဲ့သည္။ အခု ကိုယ္က မဟုတ္တာ လုပ္ခဲ့မိၿပီ ဆိုေတာ့ မမသက္သိမွာကို ေၾကာက္ေနၿပီ။ မမသက္ကို စိတ္ထဲက ေတာင္းပန္မိလိုက္သည္။ အစ္ကိုႀကီးလည္း ဒါေတြ စဥ္းစားေနမည္ထင္သည္။  ဘယ္လိုပဲ မသင့္ေတာ္ဘူးဆိုတာ သိေနေပမဲ့ နန္းအိအိစိုး စိတ္ထဲမွာလည္း အေကာင္းအဆိုး ႏွစ္ဖက္ လြန္ဆြဲေနေလသည္။ အခြင့္အေရးသာ ထပ္ရခဲ့မည္ဆိုလၽွင္ မိမိကျငင္းဆန္နိုင္မည္မဟုတ္ပါ။ ထပ္မံလိုက္ေလ်ာမိမည္သာ။ ဒီ အထိအေတြ႕ ေတြကို မိမိက အထူး သာယာ ေနေပၿပီ။
နန္းအိအိစိုး မွန္ေရွ႕ ရပ္လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ ကိုယ္ေပၚမွာ ဘာမွ မက်န္သည္အထိ ဝတ္ထားတာေတြကို တစ္ခုၿပီး တစ္ခု ခၽြတ္လိုက္သည္။ မိမိရဲ့ အဝတ္မဲ့ကိုယ္လုံးေလးကို္ မွန္ထဲ ၾကည့္ေနမိသည္။ အစ္ကိုႀကီး ကိုင္တြယ္ ဖ်စ္ညႇစ္ေပးခဲ့တာေတြ၊ ဖက္ခဲ့ နမ္းခဲ့တာေတြ၊ ဆက္ဆံခဲ့တာေတြ ကို စိတ္ကူးထဲ ျပန္လည္ပုံေဖာ္ေနမိသည္။ ဒီလို ျပန္စဥ္းစားတာေလးကေတာင္ ေတာ္ေတာ္ စိတ္လႈပ္ရွားစရာ၊ ရင္ခုန္စရာ ေကာင္းပါသည္။ ၾကည္ႏူးပီတိ ျဖစ္ရပါသည္။ ဘယ္ေလာက္ၾကာသြားမွန္းေတာင္ သတိမထားမိလိုက္ပါ။ နည္းနည္း ေအးစိမ့္လာသလို ျဖစ္သြားလို႔ ညအိပ္ ဝတ္စုံကို ယူဝတ္လိုက္သည္။
မိမိ ရဲ့ mobile ဖုန္းက အသံတစ္ခ်က္ျမည္ၿပီးရပ္သြားသည္။ Missed call ကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အစ္ကိုႀကီးရဲ့ ဖုန္းနံပါတ္။ နန္းအိအိစိုး အရမ္းဝမ္းသာသြားသည္။ ေမၽွာ္ေနတုန္း အစ္ကိုႀကီးက ေခၚေလၿပီ။ နန္းအိအိစိုး လန္းဆန္းတက္ႂကြစြာနဲ႔ အေပၚထပ္ကို မေျပး႐ုံတမယ္ တက္သြားလိုက္ပါေတာ့သည္။

မေန႔က အေနာက္ဘက္ကိုု ဆက္ဆံခံလိုုက္ရတာ ခုုထိ နည္းနည္းနာသလုုိျဖစ္ေနေသးသည္။ အမွန္ေတာ့ အစ္ကိုုႀကီးက မိမိကိုု အေပၚတက္ခိုုင္းၿပီး ကိုုယ့္ဖာသာကိုုယ္ ထိန္းဖိုု႔ လုုပ္ေပမဲ့ ၿပီးခါနီးတဲ့အခါ စိတ္မထိန္းနိုုင္ေတာ့ပဲ အရွိန္တင္ အားစိုုက္လိုုက္မိလိုု႔ ကိုုယ့္ အျပစ္နဲ႔ကိုုယ္ ခံရတာ။ အခုုလိုု နည္းနည္းနာေနေသးတာကလည္း ျဖစ္ခဲ့၊ ခံစားခဲ့ရတာေတြကိုု ေလာေလာလတ္လတ္ ၾကဳံရသလိုု ျပန္လည္သတိရ ခံစားရေစတာမိုု႔ တစ္မ်ိဳးေတာ့ ေကာင္းသည္။ ဒီေန႔ေကာ အစ္ကိုုႀကီးက ဘာလုုပ္မလဲ။ မေန႔က ေဖာေဖာသီသီ သုုံးခဲ့တာေတာင္ KY Gel က တစ္ဗူးပဲ ကုုန္တာဆိုုေတာ့ တစ္ဗူးေတာ့ က်န္ေသးသည္။ ဒါေပမဲ့ ျဖစ္နိုုင္ရင္ အသစ္တစ္မ်ိဳး စမ္းခ်င္သည္။ မေန႔က ၾကဳံခဲ့ရသမၽွွေတြက မေကာင္းလိုု႔မဟုုတ္ပါ။ အားလုုံးက စိတ္ေက်နပ္စရာလုုံးဝေကာင္းေပမဲ့ မိမိရဲ့ ေနာက္ဘက္ကိုုေတာ့ တစ္ရက္ေလာက္ အနားေပးခ်င္သည္။ ခက္တာက အစ္ကိုုႀကီးက မိမိ ေရွ႕ဘက္ကိုု မဆက္ဆံဘူးလိုု႔ မေန႔ကေျပာခဲ့သည္။ ဘာပဲေျပာေျပာ ဦးေဆာင္သူက အစ္ကိုုႀကီးဆိုုေတာ့ သူ႔သေဘာေပါ့ေလ။
ျဖစ္ခဲ့တာေတြ ျပန္စဥ္းစားမိတိုုင္း ၾကည္ႏူးေပ်ာ္ရႊင္သလိုု ရွက္လည္းရွက္လွပါသည္။ မိမိရဲ့ အလွအပေတြကိုု အစ္ကိုုႀကီးကိုု ျပရတာ၊ အစ္ကိုုႀကီးက တပ္မက္ျမတ္နိုုးစြာ ဆက္ဆံတာေတြကိုု ဂုုဏ္ယူေက်နပ္သလိုု တစ္ခ်ိန္တည္းမွာ မိမိရဲ့ အပ်ိဳစင္ ကိုုယ္အလွကိုု ဆန႔္က်င္ဘက္လိင္က အကာအကြယ္မဲ့ အလုုံးစုုံ ျမင္သြားတာ၊ မိမိကိုု ဘယ္တုုန္းကမွ မေတြးမိဖူးတဲ့ ဆက္ဆံနည္းနဲ႔ ကာမအရသာကိုု ေပးသြားတာေတြအတြက္လည္း ေျပာမျပတတ္ေအာင္ ရွက္မိလွပါသည္။ အထိအေတြ႕ေတြကိုု သာယာေတာင့္တလြန္းလိုု႔ ထပ္ ဆက္ဆံခ်င္တာ မွန္ေပမဲ့ မိမိက မိန္းမသားပါ။ ေခါင္းေလးကိုု အသာငုုံ႔ၿပီး အစ္ကိုုႀကီေရွ႕ ဝင္ထိုုင္လိုုက္သည္။
“ေနရထိုုင္ရတာ ဘယ္လိုုေနေသးလဲ”
အစ္ကိုုႀကီးက ေမးလာေတာ့ နန္းအိအိစိုုးက ေခါင္းမေမာ့ပဲ တိုုးညႇင္းစြာ ေျဖလိုုက္သည္။
“နည္းနည္းေလးေတာ့ နာေနတယ္”
“ေအာက္မွာပဲ ေအးေအးသက္သာ နားေနပါေတာ့လား ကေလးရယ္”
“အစ္ကိုုႀကီး သေဘာပါ”
 က်ဳံ႕က်ဳံ႕ေလး ထိုုင္ေနတဲ့ နန္းအိအိစိုုးကိုု ကိုုေဇာ္ ၾကည့္လိုုက္သည္။ အေပၚတက္လာတယ္ဆိုုကတည္းက သြားဖူးတဲ့ ဒီခရီးလမ္းကိုု ထပ္ေလၽွာက္ခ်င္တယ္ဆိုုတာ သိလိုုက္ေပမဲ့ ကိုုေဇာ္တစ္ေယာက္ သူ စမ္းခ်င္တာကိုု ဖြင့္ဟဖိုု႔ ခ်ီတုုံခ်တုုံ ျဖစ္ေနရသည္။ ႏွစ္ေယာက္စလုုံး ဘာမွမေျပာဘဲ ခဏတာ တိတ္ဆိတ္ေနရာကေန ကိုုေဇာ္ ကေျပာလိုုက္သည္။
“၉၈ ခုႏွစ္တုုန္းက အေမရိကန္က President Bill Clinton နဲ႔ Monica Lewinsky တိုု႔ ရဲ့ လူေျပာ ေတာ္ေတာ္မ်ားခဲ့တဲ့ affair ကိုု ၾကားဖူးလား”
Bill Clinton ဆိုုတာ ဒီကိုုလာဖူးတဲ့ အေမရိကန္ နိုုင္ငံျခားေရးဝန္ႀကီး Hillary Clinton ရဲ့ ေယာက်္ားမွန္း သိေပမဲ့ အဲဒီ Monica Lewinsky ကိုုေတာ့မသိ။ ၁၉၉၈ ဆိုုေတာ့ မိမိက မူႀကိဳအရြယ္ေတာင္ မရွိေသး။ နန္းအိအိစိုုး ေခါင္းေလးကိုု အသာ ခါျပလုုိက္သည္။
“Bill Clinton ပထမ သက္တမ္းမွာ Monica Lewinsky က ဘြဲ႕ရခါစ အလုုပ္သင္ အေနနဲ႔ အိမ္ျဖဴေတာ္မွာ လာလုုပ္ရင္း Bill Clinton နဲ႔ ဇာတ္လမ္းေလးေတြ ျဖစ္ခဲ့တယ္။ အဲဒါ ၉၈ မွာ ဟိုုးေလးတေက်ာ္ ျဖစ္ေတာ့ က်မ္းက်ိန္အစစ္ခံတဲ့အခါေရာ၊ လူထုုေတြကိုု ေျဖရွင္းတဲ့ အခါမွာပါ Bill Clinton က သူ႔အေနနဲ႔ Monica နဲ႔ လိင္မႈဆက္ဆံေရး မရွိခဲ့ဘူးလိုု႔ ျငင္းခဲ့တယ္”
“ဘာမွမျဖစ္တာကိုု အဖြခံရတာလား”
“သူက ေရွ႕ေနျဖစ္ဖူးေတာ့  စကားအသုုံးအႏႈန္းကိုု လူလည္က်တာေလ။ သူကေတာ့ မဆက္ဆံဘူး၊ ေကာင္မေလးကိုုပဲ oral sex perform ခိုုင္းတာ”
နန္းအိအိစိုုး အစာနင္သြားသလိုုျဖစ္သြားသည္။ အစ္္ကိုုႀကီးက ဒါအတြက္ လမ္းေၾကာင္းေနတာပါလား။ မလုုပ္ခ်င္ဘူးဆိုုၿပီး ျငင္းရင္လည္း အစ္ကိုုႀကီးက ဘာမွေျပာမွာ မဟုုတ္မွန္းသိသည္။  မေန႔က အစ္ကိုုႀကီးက သူ႔ကိုု ေခါင္းကေန ေျခဖ်ားထိနမ္းၿပီး ေနာက္ဆုုံး မိမိပစၥည္းကိုု နမ္းစုုပ္ရင္း ၿပီးေအာင္ လုုပ္ေပးသြားတာကိုု ခုုထိမေမ့နိုုင္။ အျပန္အလွန္အေနနဲ႔ မိမိကလည္း တုုန႔္ျပန္ ေပးရမွာေပါ့ေလ။ ဒါေပမဲ့ မိမိက သိပ္တက္ႂကြျပေနလိုု႔မျဖစ္။ သိပ္ရြတယ္လိုု႔ အထင္မခံခ်င္။ ေတြ႕ၾကဳံခံစားရတာေတြကိုု  ႏွစ္သက္ သာယာလြန္းလိုု႔ မေရွာင္လႊဲနိုုင္ ျဖစ္ေနရတာ။ ခုုလိုု ေျပာၾကရ၊ ဆက္ဆံရတာေတြကိုုလည္း အလြန္ရွက္မိပါသည္။ တိုုးတိုုးေလးပဲ ျပန္ေျပာလိုုက္သည္။
“ဘယ္လိုုလုပ္ေပးရမွန္းမွ  မသိတာ”
ေခါင္းေလးငုုံေနဆဲ နန္းအိအိစိုုးကိုု ကိုုေဇာ္ၾကည့္လုုိက္သည္။ မလုုပ္ခ်င္ဘူး၊ မလုုပ္ရဲဘူးလိုု႔ ေျပာတာမဟုုတ္။ မလုုပ္တတ္ဘူး ဆိုုေတာ့ သင္ေပးရမွာက ကိုုယ့္တာဝန္ေပါ့။

ကိုုေဇာ့္ကိုု သက္ က ပါးစပ္နဲ႔ လုုပ္ေပးရင္ ကိုုေဇာ္ ၾကာၾကာေတာင့္မခံနိုုင္ဘဲ ၿပီးသြားတာ ျမန္ေလ့ရွိတာမိုု႔ ကိုုေဇာ့္အေနနဲ႔ တျခားအမ်ိဳးသမီး တစ္ေယာက္ေယာက္ ဆိုုရင္ အခ်ိန္ပိုုၾကာေလမလားဆိုုတာကိုု စမ္းၾကည့္ခ်င္ေနတဲ့ စိတ္ကူးေလး ျဖစ္ေနတာၾကာၿပီ။ မမေမသူနဲ႔ ၾကဳံဆုုံတာေတြ မ်ားလာ၊ မမေမသူကလည္း မသိမသာ လမ္းဖြင့္ေပးသလိုုမ်ိဳုးေလးေတြ ရွိလာေတာ့ တခ်ိန္ခ်ိန္ ေတြ႕ၾကရ မယ္လိုု႔ ေမၽွာ္လင့္မိခဲ့ေပမဲ့ ခုုေတာ့ မထင္မွတ္ဘဲ နန္းအိအိစိုုး ေလး ျဖစ္ေနသည္။ ငယ္ရြယ္ႏုုပ်ိဳလြန္းၿပီး အေတြ႕အၾကဳံ မရွိတဲ့သူဆိုုေတာ့ မိမိကပဲ ဦးေဆာင္ရမည္။
ထိုုင္ေနတဲ့ နန္းအိအိစိုုးေရွ႕ ကိုုေဇာ္ ဒူးေထာက္လိုုက္သည္။ နန္းအိအိစိုုးရဲ့့ ေျခခ်င္းဝတ္နားကိုု လက္နဲ႔ အသာဆုုပ္ကိုုင္ၿပီး နန္းအိအိစိုုးရဲ့ ျဖဴေဖြးႏူးညံ့တဲ့ ေျခဖမိုုးအစုုံကိုု ျမတ္ႏုုိးတပ္မက္စြာ နမ္းစုုပ္လုုိက္သည္။ အေရာင္နီနီရဲရဲေလး ဆိုုးထားတဲ့ နန္းအိအိစိုုးရဲ့ ေျခေခ်ာင္းေလးေတြကိုု လၽွာဖ်ားေလးနဲ႔ အသာအယာ လိုုက္လ်က္ေပးသည္။  ေခ်ာေခ်ာလွလွ မိန္းကေလးရဲ့ ေျခအစုုံကိုု နမ္းစုုပ္ရတာကိုု ကိုုေဇာ္ႏွစ္သက္သာယာမိသည္။ ေနာက္ မိမိက နန္းအိအိစိုုး ေရွ႕ ဒီလိုုဒူးေထာက္ၿပီး သူမရဲ့ ေျခဖမိုုး၊ ေျခေခ်ာင္းေလးေတြကိုု နမ္းစုုပ္ေပးၿပီး သူမကိုုမိမိက ႏွိမ့္ခ်ဆက္ဆံေပးတဲ့ သေဘာေလးက နန္းအိအိစိုုး စိတ္ထဲ ျဖစ္ေနမဲ့ စိုုးရိမ္ပူပန္မႈေတြ၊ တင္းၾကပ္ေနမႈေတြ၊ ရွက္ရြံ့တြန႔္ဆုုတ္မႈေတြကိုု ေလ်ာ့ပါးသြားေစေပလိမ့္မည္။
အစ္ကိုုႀကီးက မိမိေရွ႕ ဒူးေထာက္၊ ေျခအစုုံကိုု ကိုုင္ၿပီး နမ္းစုုပ္ေပးေတာ့ နန္းအိအိစိုုး အ့ံၾသတုုန္လႈပ္ျခင္း လုုံးဝမရွိေတာ့။ မေန႔က အစ္ကိုုႀကီးက မိမိ ေျခအစုုံကိုု ေနရာလပ္မက်န္ နမ္းေပးေတာ့  သာယာမိသည္။ အစ္ကိုုႀကီးက ခဏေလးနမ္းၿပီး ေနာက္တစ္ေနရာ ဆက္နမ္းေတာ့ အားမလိုုအားမရေတာင္ ျဖစ္မိသည္။ ႏႈတ္ကလည္း ဒီေနရာေလးေတြကိုု ၾကာၾကာနမ္းေပးပါလိုု႔ ေျပာမထြက္ရဲခဲ့ပါ။ ဒီေန႔ေတာ့ ပါးစပ္ကမေျပာေပမဲ့ အမူအရာနဲ႔ျပေပးဖိုု႔ စိတ္ကူးရလိုုက္သည္။ နန္းအိအိစိုုး က သူ႔ေျခအစုုံကိုု ေရွ႕ကိုု အနည္းငယ္ ဆန႔္ေပးလိုုက္ၿပီး ေခါင္းကိုု ေနာက္ဘက္ အသာေမာ့ကာ မ်က္လုုံးေလး မွိတ္ၿပီး မွိန္းေနလိုုက္သည္။ အသက္ကိုုလည္း ျပင္းျပင္းရႉထုုတ္ေနလိုုက္သည္။ အစ္ကိုုႀကီးကလည္း သေဘာေပါက္ပါသည္။ နန္းအိအိစိုုး ႏွစ္သက္မွန္းသိေတာ့ ေျခအစုုံကိုု အေတာ္ၾကာေအာင္ နမ္းေပးစုုပ္ေပးလ်က္ေပးတာေတြလုုပ္ေနသည္။ ဆက္ၿပီးေတာ့ နန္းအိအိစုုိး ေျခသလုုံးသားေလးေတြကိုု ပါးနဲ႔ပြတ္ေပးၿပီး ႏွာေခါင္းနဲ႔ေကာ ပါးစပ္နဲ႔ပါ နမ္းျပန္သည္။ မိမိက တခ်ိန္လုုံး ေလးစား ရိုုေသခဲ့ရသူက ခုုေတာ့ မိမိေျခရင္းမွာ။ မိမိရဲ့ ေျခအစုုံကိုုနမ္းေပးခဲ့သည္။ အဲဒါကိုု မိမိက ထူးထူးျခားျခား အရသာ ေတြ႕ေနမိသည္။ ႐ုုပ္ပိုုင္းဆိုုင္ရာ ထိေတြ႕ဆက္ဆံရာက ရရွိလာတဲ့ စိတ္လႈပ္ရွားသာယာမႈသာမက၊ အစ္ကိုုႀကီးက ႏွိမ့္ခ်စြာျဖင့္ မိမိကိုု ၾကင္ၾကင္နာနာ ယုုယုုယယ ဆက္ဆံေပးလုုိ့ စိတ္ပိုုင္းဆိုုင္ရာအရ ကိုုယ္က အထက္ကေနရတဲ့ ခံစားမႈကပါ အရမ္းကိုုေက်နပ္စရာ ေကာင္းလွပါသည္။ မိမိကလည္း ဘာျဖစ္ျဖစ္ ျပန္လုုပ္ေပးရဖုုိ့ရန္ ဝန္မေလးေတာ့ပါ။
နန္းအိအိစိုုးရဲ့ ညအိပ္ဝတ္စုုံေလးက တျဖည္းျဖည္း အေပၚကိုု မတက္သြားသလိုု အစ္ကိုုႀကီးရဲ့ အနမ္းေတြကလည္း ေျခရင္းကေန အထက္ကိုု တက္လာသည္။ နန္းအိအိစိုုးရဲ့ ျဖဴေဖြးႏူးညံ့တဲ့ ေပါင္အတြင္းသားေလးေတြကိုု  ပြတ္သတ္နမ္းလ်က္ ေပးေနျပန္သည္။ အစ္ကုုိႀကီးအနမ္းေတြက အေပၚပုုိင္းကိုု နည္းနည္း ထပ္ၿပီးတက္လာေတာ့ အစ္ကိုုႀကီး ေခါင္းပိုုင္းက နန္းအိအိစိုုး ညအိပ္ဝတ္စုုံနဲ႔ ထိမိတိုုက္မိေတြ ျဖစ္ေနသည္။ အစ္ကိုုႀကီးကိုု အားနာသလိုု ျဖစ္မိျပန္သည္။ မေန႔ကေတာ့ ရွက္တာ၊ စိတ္လႈပ္ရွားလြန္းတာ၊ နည္းနည္းေၾကာက္ေနတာေတြနဲ႔ တစ္ႀကိမ္တစ္ခါမၽွ မၾကဳံဖူးတဲ့ သာယာၾကည္ႏူးဖြယ္ အေတြ႕အၾကဳံ အသစ္္ေတြေၾကာင့္ အစ္ကိုုႀကီး လုုပ္သြားတာေတြအားလုုံးကိုု မိန္းေမာ ခံစား ေမ်ာပါသြားခဲ့သည္။
ခုုေတာ့ မိမိနဲ႔ အစ္ကိုုႀကီးတုုိ့ ၾကားမွာရွိတဲ့ မ်ားစြာေသာ အတားအဆီးေတြ၊အကန႔္ေတြက တစ္ရက္တည္းနဲ႔ လြင့္ပါးေပ်ာက္ကြယ္ သြားခဲ့ၿပီးၿပီပဲ။ ရွက္ေပမဲ့ မိမိရဲ့ လွပတဲ့ ကိုုယ္လုုံးေလးကိုု အစ္ကိုုႀကီးက ႏွစ္သက္ျမတ္နိုုးစြာ နမ္းေပးေနေတာ့ ေက်နပ္ေပ်ာ္ရႊင္မႈက ပိုုပါသည္။ နန္းအိအိစိုုး မိမိရဲ့ တင္ပါးေလးေတြကိုု အသာႂကြၿပီး ညအိပ္ဝတ္စုုံကိုု ခါးအေပၚထိ မတင္လိုုက္သည္။ ေအာက္ကိုု နည္းနည္းေလ်ာၿပီး ထုုိင္လိုုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ မိိမိရဲ့ ေပါင္တစ္ဖက္ကိုုလည္း အစ္ကိုုႀကီး ပခုုံးေပၚတင္ထားလုုိက္သည္။ အစ္ကိုုႀကီး စိတ္တိုုင္းက် ၾကည့္ပါေတာ့။ နမ္းပါေတာ့ လိုု႔ စိတ္ထဲက ေျပာမိသည္။

မေန႔ကလိုု အာ႐ုုံုုျပန႔္လြင့္စရာ အေတြးေတြ လုုံးဝမရွိပါ။ တျခားအရာေတြ မစဥ္းစားေတာ့ပါ။ မိမိရဲ့ စိတ္ခံစားမႈအားလုုံးကိုု အစ္ကိုုႀကီးရဲ့ ဆက္ဆံေပးေနမႈ တစ္္ခုုတည္းမွာပဲ စူးစိုုက္ၿပီး အရသာခံစား ေနလိုုက္သည္။ သက္ေတာင့္သက္သာ ထိုုင္ေနရင္း စိုုစြတ္ေႏြးေထြး ႏူူးညံ့တဲ့ အစ္ကိုုႀကီးရဲ့ လၽွာ၊ ႏႈတ္ခမ္းအစုုံေတြက မိမိ ကိုု္ယ္ကိုု နမ္းေပး၊ စုုပ္ေပး၊ လ်က္ေပးေနတာေတြကိုု သာယာၾကည္ႏူးေနမိသည္။ အထိအေတြ႕တိုုင္းက ေကာင္းမြန္တဲ့ ခံစားမႈကိုုေပးေပမဲ့ တခ်ိဳ႕ ေနရာေတြက ပိုုၿပီးထိမိတာ၊ တစ္ကိုုယ္လုုံးကိုု စိမ့္သြားေအာင္ခံစားရတာေလးလည္းၾကဳံတဲ့အခါ အဲဒီေနရာကေန ခ်က္ခ်င္း မေရႊ႕သြားေအာင္ မိမိလက္အစုုံက သူ႔အလိုုလိုု အစ္ကိုုႀကီးရဲ့ ေခါင္းကိုုဖိကိုုင္ထားမိသည္။ အဲဒီအခါ အစ္ကိုုႀကီးက မိမိလက္ ေလၽွာ့မေပးမခ်င္း အဲဒီတစ္ေနရာကိုုပဲ နမ္းစုုပ္ေပးရသည္။ ေက်နပ္ေလာက္ၿပီဆိုုမွ ဖိထားတဲ့လက္ေလး အသာမေပးလုုိက္ရင္ ေနာက္တစ္ေနရာေျပာင္း နမ္း စုုပ္ ေပးသည္။ ကိုုယ္လိုုသလိုု ထိန္းလိုု႔ရတဲ့အျပင္ ကာမစည္းစိမ္ကိုုလည္း ဘာမွျပန္လုုပ္ေပးစရာ မလိုုဘဲ  အျပည့္အဝ ခံစားေနရေတာ့ အစ္ကိုုႀကီးက ပါးစပ္နဲ႔ ဆက္ဆံေပးတာကိုု အရမ္းႏွစ္သက္မိသည္။ တျဖည္းျဖည္းအရွိန္ျမင့္လာၿပီး ေနာက္ဆုုံးေတာ့ နန္းအိအိစိုုးလည္း ခံစားမႈအဆုုံးစြန္ကိုု ေရာက္သြားျပန္ပါသည္။ ခဏေတာ့ အရသာခံ နားေနလိုုက္အုုန္းမည္။
နန္းအိအိစိုုး ေရခ်ိဳးၿပီး ကုုတင္ေပၚထိုုင္ေစာင့္ေနခ်ိန္ေတာ့ ရင္ေတြခုုန္ၿပီး စိတ္လႈပ္ရွားေနသည္။ အစ္ကိုုႀကီး ေရခ်ိဳးခန္းဝင္တာ ေတာ္ေတာ္ၾကာသြားၿပီ။ မိမိအလွည့္ဆိုုေတာ့ သန႔္သန႔္ရွင္းရွင္းနဲ႔ အဆင္ေျပေအာင္ ေသခ်ာလုုပ္ေနတာပဲ ျဖစ္မည္။ ေရခ်ိဳုးခန္းတံခါးဖြင့္သံ ၾကားေတာ့ နန္းအိအိစိုုး ေခါင္းငုုံထားမိသည္။ အစ္ကိုုႀကီး အလွည့္ၿပီးေတာ့ ကိုုယ့္အလွည့္ေရာက္တဲ့အခါလည္း မႏြဲ႕စတမ္းေပါ့။ ေဘးနားေရာက္လာတဲ့ အစ္ကိုုႀကီးက နန္းအိအိစိုုး ပါးႏွစ္ဖက္ကိုု အသာကိုုင္ၿပီး နန္းအိအိစိုုးရဲ့ ဆံေကသာေလးေတြကိုု ဖြဖြေလးနမ္းလိုုက္သည္။ ငုုံ႔ေနတဲ့ နန္းအိအိစိုုးမ်က္ႏွာကိုု အသာမလိုုက္ၿပီး မ်က္လုုံးခ်င္း ဆုုံလိုုက္သည္။ အစ္ကိုုႀကီးမ်က္လုုံးေတြက နန္းအိအိစိုုးကိုု ေရွ႕ဆက္မသြားခ်င္ရင္ ရပ္လုုိက္ပါလိုု႔ ေျပာေနသေယာင္ ထင္ရသည္။  တခ်ိန္တည္းမွာပဲ အစ္ကိုုႀကီး အၾကည့္ထဲမွာ မိမိကိုု  လိုုလားေတာင့္တစြာ အသနားခံ ေတာင္းဆိုုေနတယ္လိုု႔ ခံစားမိသည္။   မိမိပစၥည္းကိုုေတာင္ အစ္ကိုုႀကီးက ၿပီးေအာင္ နမ္းစုုပ္ေပးခဲ့တာပဲေလ။ ကိုုယ္ကလည္း အစ္ကိုုႀကီးဟာကိုု ျပန္တုုန႔္ျပန္ေပးရမွာေပါ့။ ဒါေပမဲ့ အစ္ကိုုႀကီးက မိမိကိုု ပါးစပ္နဲ႔ ၿပီးေအာင္ ဆက္ဆံေပးခဲ့လိုု႔ မိမိက အျပန္အလွန္ တုုန႔္ျပန္ေပး႐ုုံ သက္သက္ေတာ့ မဟုုတ္ပါ။ မိမိကုုိယ္တုုိင္ကိုုက အစ္ကိုုႀကီးဆႏၵ၊ အစ္ကိုုႀကီးလိုုခ်င္တာကိုု ျဖည့္ဆည္းေပးခ်င္တဲ့ စိတ္က ပိုုပါသည္။ မိမိေၾကာင့္ အစ္ကိုုႀကီး ေက်နပ္သာယာမႈရမည္ဆိုုလၽွင္ မိမိကလည္း ေပ်ာ္ရႊင္ ၾကည္ႏူးမိပါမည္။
နန္းအိအိစိုုး ဘာမွ ထပ္မစဥ္းစားေတာ့ပါ။ ရွက္တာ၊ ေၾကာက္တာ၊ စိုုးရိမ္တာေတြ ေဘးဖယ္လိုုက္သည္။ ေခါင္းကိုု အသာၿငိမ့္ျပလိုုက္ၿပီး အစ္ကိုုႀကီးကိုု ေရွ႕ဆက္ခြင့္ ေပးလုုိက္သည္။ အစ္ကိုုႀကီးက နန္းအိအိစိုုးကိုု အသာဖက္၍ ကုုတင္ေပၚ လွဲအိပ္လိုုက္သည္။ နန္းအိအိစုုိးကိုု ရင္ခြင္ထဲ ထည့္ထားၿပီး နန္းအိအိစိုုး ဆံပင္ေလးေတြကိုု အသာပြတ္ေပးေနသည္။ ေက်ာျပင္ကိုုလည္း အသာပြတ္ေပးေနသည္။
“အိအိစိုုး၊ အဆင္မေျပလိုု႔ ဆက္မသြားခ်င္တဲ့ ခံစားမႈေပၚလာရင္ အစ္ကိုုႀကီးကိုု ဘာမွ ငဲ့စရာ၊ အားနာစရာ မလိုုဘူး။ ခ်က္ခ်င္း နားလုုိက္လိုု႔ရတယ္”
အစ္ကိုုႀကီးကလိုုခ်င္ေပမဲ့ နန္းအိအိစိုုးကိုု အေလးထားၿပီးေျပာေနသည္။ မလုုပ္ဖူးေပမဲ့၊ လြယ္တဲ့ကိစၥ မဟုုတ္ေပမဲ့ နန္းအိအိစိုုးက ဆုုံးခန္းတိုုင္သြားဖိုု႔ ဆုုံးျဖတ္ၿပီးသား။ နန္းအိအိစုုိးက အစ္ကိုုႀကီးရဲ့ ရင္ဘတ္နားတဝိုုက္ ဖြဖြေလး လိုုက္နမ္းလိုုက္သည္။ နမ္းေနရင္း ေဘးခ်င္းယွဥ္အေနအထားကေန ကိုုယ္လုုံးကိုု တျဖည္းျဖည္းခ်င္း လွည့္သြားေတာ့ ေနာက္ဆုုံး နန္းအိအိစိုုးရဲ့ကိုုယ္ေအာက္ပိုုင္းက အစ္ကိုုႀကီး အေပၚပိုုင္းဘက္ကိုု ေရာက္သြားၿပီး နန္းအိအိစိုုး ေခါင္းပိုုင္းကေတာ့ အစ္ကိုုႀကီး ခါးေအာက္ပိုုင္းကိုု ဆက္လက္ခ်ီတက္ဖိုု႔ ဦးတည္ထားေနၿပီ။ႏႈတ္ က ဘာမွေျပာစရာမလုုိဘဲ မိမိက OK ေနပါတယ္ဆိုုတာကိုု အမုူအယာနဲ႔ပဲ ျပလိုုက္သည္။
“အကုုန္လုုံး လည္း ပါးစပ္ထဲ ထည့္ဖိုု႔မလိုုဘူး။ လက္နဲ႔ ပါးစပ္တြဲၿပီး အဆင္ေျပသလိုု သြားလိုု႔ရတယ္”
ေတာ္ပါေသးရဲ့ လိုု႔ နန္းအိအိစိုုး စိတ္ထဲေျပာမိသည္။ အစ္ကိုုႀကီး ပစၥည္း တစ္ေခ်ာင္းလုုံးကိုု ဘယ္လိုု ပါးစပ္ထဲ ထည့္ရမလဲ ဆိုုၿပီး စိုုးရိမ္စိတ္ေလးေတာ့ ရွိေနတာ။
“ၿပီးခါနီးတဲ့အခါ အျပင္ထုုတ္ေပးပါ့မယ္၊ ခုုမွ စစမ္းတာဆိုုေတာ့ အက်င့္မရွိရင္ ပါးစပ္ထဲဆိုု အဆင္ေျပမွာမဟုုတ္ဘူး”
အစ္ကိုုႀကီးက တတ္နိုုင္သေလာက္ မိမိအတြက္ စဥ္းစားေပးတာပဲ။ ဒီေလာက္ဆိုုေတာ့ မိမိအဖိုု႔ ၿပ ႆ နာ သိပ္မရွိနိုုင္ေလာက္ေတာ့ဘူးလိုု႔ ထင္ပါသည္။

အစ္ကိုုႀကီးက ခါးမွာ ပတ္ထားတဲ့ တဘက္ကိုု ေျဖေလၽွွာ့လိုုက္သည္။ မေန႔က ရွက္တာ၊ ေၾကာက္တာေတြမ်ားေနေတာ့ ဘာမွ ေသေသခ်ာခ်ာ မၾကည့္မိခဲ့။ ခုုမွ အစ္ကိုုႀကီး ပစၥည္းကိုု အနီးကပ္ ေတြ႕ရေတာ့သည္။ တင္းမာေနေပမဲ့ အစြမ္းကုုန္ေတာ့ ေထာင္မတ္မေနေသးပါ။ ေနာက္ အစ္ကိုုႀကီးဟာက သိပ္မေသးေပမဲ့ အရမ္းလည္း မႀကီးလွပါ။ သာမာန္ အေနေတာ္ အရြယ္အစားပဲ ျဖစ္သည္။ ဒါေၾကာင့္လည္း မေန႔က မိမိေနာက္ေပါက္က သက္သာတာျဖစ္မည္။ စာအုုပ္ေတြထဲ ဖတ္ဖူးသလိုု ဆိုုဒ္ႀကီး ျဖစ္ေနလုုိ့ကေတာ့ ေတာ္ေတာ္နာမည္။ အစ္ကိုုႀကီးက နန္းအိအိစိုုးရဲ့ ရွည္လ်ားနက္ေမွာင္ ေျဖာင့္စင္းတဲ့ ဆံေကသာေတြကိုု အသာအယာ ပြတ္သပ္ေပးေနသည္။ နန္းအိအိစိုုးလည္း အစ္ကိုုႀကီးပစၥည္းကိုု အသာဆုုပ္ကိုုင္လိုုက္ကာ လက္တစ္ဖက္က အစ္ကိုုႀကီးနဲ႔ ဥႏွစ္လုုံးကိုု ကိုုင္ၿပီး ေနာက္တစ္ဖက္က အေခ်ာင္းကိုု ဆုုပ္ကာ ဖြဖြေလး ႏွိပ္ေပးလိုုက္တဲ့အခါ အစ္ကုုိႀကီး အသက္ရႉသံ နည္းနည္းျပင္းလာသည္။ ေၾသာ္၊ ဒီေနရာေတြက အစ္ကိုုႀကီးရဲ့ ခံစားမႈ အဓိကေနရာေတြပါလား။  ႏူးညံ့တဲ့ မိမိရဲ့ လက္အစုုံနဲ႔ အစ္ကိုုႀကီးရဲ့ ပစၥည္းကိုု ကိုုင္တြယ္ႏွိပ္နယ္ေပးတာေတာင္ အစ္ကိုုႀကီးက သာယာေနသည္။ ခုု အနီးကပ္ျမင္ရ၊ ကိုုင္တြယ္ရတဲ့ အခါက်ေတာ့လည္း ထူးထူးျခားျခား ေၾကာက္စရာ ရြံစရာ ဘာမွမရွိပါ။ အစ္ကိုုႀကီးကိုု ဒီထက္ သာယာၾကည္ႏူး ေပ်ာ္ရႊင္ရေအာင္ လုုပ္ေပးခ်င္ပါသည္။ နန္းအိအိစိုုး ေနာက္တစ္ဆင့္ တက္ဖိုု႔ အားတင္းလုုိက္သည္။ အသက္ကိုု ျပင္းျပင္းရႉလုုိက္သည္။ အစ္ကိုုႀကီးကလည္း ရိပ္မိပါသည္။
“ ပါးစပ္ထဲမွာေတာ့ တံေတြးေတြ မ်ားမ်ား ရွိေအာင္ လုုပ္ထားေပး။ ဒါမွပြတ္တိုုက္တဲ့ အခါ ေခ်ာေခ်ာေမြ႕ေမြ႕ေလးျဖစ္မွာ။ သြားနဲ႔လည္း မကိုုက္္မိေအာင္ သတိထားေနာ္”
အစ္ကိုုႀကီးက အစုုပ္ေတာ့ခံခ်င္ေပမဲ့ နာမွာေတာ့ အေၾကာက္သား။ ဒီလိုုေျပာလိုု႔ နန္းအိအိစိုုး အစ္ကိုုႀကီးပစၥည္းကိုု ကိုုက္ၿပီး ေဆာ့ကစားခ်င္စိတ္ေလးေတာင္ ေပၚလာသည္။ ဒါေပမဲ့ ဒီေန႔ေတာ့ မျဖစ္နိုုင္ေသးပါ။ စစခ်င္း သိပ္အဆန္းထြင္ခ်င္လိုု႔မျဖစ္ပါ။ အစ္ကိုုႀကီး ေျပာသလိုုပဲ ပါးစပ္ထဲ စိုုစြတ္ေနေအာင္ လုုပ္ၿပီး အစ္ကိုုႀကီးပစၥည္းရဲ့ ထိပ္ပိုုင္းကိုုငုုံလိုုက္ေတာ့ အစ္ကိုုႀကီးရဲ့ ခႏၶာကိုုယ္က ဆတ္ကနဲ တြန႔္သြားသည္။ အစ္ကိုုႀကီးက ေမၽွာ္လင့္ ေတာင့္တေနသည္ မဟုုတ္ပါလား။ နန္းအိအိစိုုး အပိုုေတြဘာမွထပ္မစဥ္းစားေတာ့ပဲ ငုုံထားတဲ့ အစ္ကိုုႀကီးရဲ့ ထိပ္ပိုုင္းကိုု ႏႈတ္ခမ္းအစုုံနဲ႔ အခ်က္က်က် စုုပ္ေပးေနလုုိက္သည္။ ၾကားထဲမွာ စုုပ္တာကိုု ခဏရပ္ၿပီး မိမိရဲ့ လၽွာဖ်ားေလးနဲ႔လည္း လ်က္ေပးလိုုက္ လုုပ္ေပးသည္။ အစ္ကိုုႀကီးက အသာမိန္းေနၿပီး ညည္းသံေလး သဲ့သဲ့ ထြက္လာတာဆိုုေတာ့ မိမိ လုုပ္ေပးေနတာေတြကိုု အားရႏွစ္သက္ေနတယ္ဆိုုတာ ေသခ်ာသည္။
ငယ္ရြယ္ႏုုပ်ိဳ ေခ်ာေမာလွတဲ့ နန္းအိအိစိုုးရဲ့ ႏူးည့ံတဲ့ လက္ေလးေတြနဲ႔ မိမိ ပစၥည္းကိုု အကိုုင္ခံလုုိက္ရတာနဲ႔ ကိုုေဇာ္ ရင္ခုုန္သံေတြျမန္လာျပန္သည္။ စိုုစြတ္ေႏြးေထြးရဲ့ ႏႈတ္ခမ္းအစုုံေလးနဲ႔ ငုုံစုုပ္ေပးတာ၊ လၽွာဖ်ားေလးနဲ႔ လ်က္ေပးတာေတြခံရေတာ့ ေက်နပ္စရာေကာင္းလြန္းလိုု႔ မ်က္လုုံးေလးေတြကိုု အသာမွိတ္ၿပီး အရသာခံေနလိုုက္သည္။
ထိပ္ပိုုင္းေလာက္ကိုု စုုပ္ေပးလုုိက္၊ လ်က္လိုုက္ လုုပ္ေနတာ အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ၾကာလာေတာ့ နန္းအိအိစိုုးလည္း နည္းနည္းအသားက်လာသည္။ တစ္ေခ်ာင္းလုုံး မဟုုတ္ေပမဲ့ တစ္ဝက္ေက်ာ္ေလာက္ကိုု ပါးစပ္ထဲ အသြင္းအထုုတ္ လုုပ္ၿပီး ႏႈတ္ခမ္းနဲ႔ စုုပ္ေပးသည္။ လၽွွာနဲ႔လည္း လ်က္ေပးသည္။ အစ္ကိုုႀကီးပစၥည္းကိုု မ်ားမ်ားပြတ္တိုုက္ေပးမွ အစ္ကိုုႀကီးက ခံစားမႈ အဆုုံးစြန္ကိုု ေရာက္မွာဆိုုေတာ့ နန္းအိအိစိုုးက တတ္နိုုင္သေလာက္ စုုပ္ေပး၊ နမ္းေပး၊ လ်က္ေပး လုုပ္ေနသည္။ အစ္ကိုုႀကီးရဲ့ ခႏၶာကိုုယ္ လႈပ္ရွားတုုန႔္ျပန္ေနပုုံ၊ တိုုးညင္းစြာထြက္ေပၚလာတဲ့ အသံေတြကိုု ၾကည့္႐ုုံ၊နားေထာင္႐ုုံနဲ႔ မိမိ ဆက္ဆံေပးေနတာကိုု ေကာင္းေကာင္းႀကီး ခံစားေနမွန္းသိသည္။ အစ္ကိုုႀကီးက ေတာ္ေတာ္နဲ႔ မၿပီးနိုုင္ေသးေတာ့ နန္းအိအိစိုုး နည္းနည္းေတာ့ ေမာလာသလိုုရွိသည္။
အစ္ကိုုႀကီးက ပက္လက္ အေနအထားကေန ကိုုယ္ကိုုေဘးတေစာင္း ျဖစ္ေအာင္အသာလွည့္လုုိက္ေတာ့ နန္းအိအိစိုုးလည္း အလိုုက္သင့္ ျဖစ္ေအာင္ တေစာင္းေလးေျပာင္းေနလုုိက္သည္။ အစ္ကိုုႀကီးက နန္းအိအိစုုိးကုုိယ္ေပၚ ပတ္ထားတဲ့ တဘက္ကိုုေျဖရင္း နန္းအိအိစိုုး ရဲ့ တင္ပါးေလးေတြကိုုကိုုင္ကာ နန္းအိအိစိုုးကိုုယ္ေအာက္ပိုုင္းကိုု မ်က္ႏွာနားေရာက္ေအာင္ ဆြဲယုူလုုိက္သည္။ နန္းအိအိစိုုး ရဲ့ ေပါင္တံေလးကိုု အသာမၿပီး နန္းအိိအိစိုုး ေပါင္ၾကားထဲ ေခါင္းဝင္ကာ နန္းအိအိစိုုးရဲ့ ပစၥည္းကိုု အသာစုုပ္နမ္းလိုုက္သည္။ လက္တစ္ဖက္ကလည္း နန္းအိအိစိုုးရဲ့ တင္ပါးကိုု ကိုုင္ကာ ဖ်စ္ညႇစ္ေပးေနသည္။
နန္းအိအိစိုုးက အစ္ကိုုႀကီး ပစၥည္းကိုု အားရပါးရ တစ္ခ်က္စုုပ္လုုိက္ၿပီးတာနဲ႔ အစ္ကိုုႀကီးကလည္း နန္းအိအိစိုုးကိုု တစ္ေခါက္စုုပ္ေပးသည္။ အစ္ကိုုႀကီးစုုပ္ၿပီးေတာ့ နန္းအိအိစိုုးက လၽွာနဲ႔ အျပားလိုုက္ အစ္ကိုုႀကီးရဲ့ တစ္ေခ်ာင္းလုုံးကိုု လ်က္ေပးလုုိက္ျပန္ေတာ့ အစ္ကိုုႀကီးကလည္း ရွည္လ်ားစြာ ျပန္လ်က္ေပးျပန္သည္။ တစ္ေယာက္တစ္လွည့္ စုုပ္ေပးလုုိက္၊ နမ္းလုုိက္ လ်က္လုုိက္ဆိုုေတာ့ နန္းအိအိစိုုး လည္း အနားရတဲ့အျပင္ မိမိ ကလည္း အရသာ ခံစားရသည္။ အစပိုုင္းေတာ့ နန္းအိအိစိုုးလုုပ္သလိုု အစ္ကိုုႀကီးက ျပန္လုုပ္ေပးေပမဲ့ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ မတူေတာ့။ ကိုုယ္ ေကာင္းမယ္ထင္သလိုု ျပန္ဆက္ဆံေပးၾကသည္။ အေႏွးအျမန္၊ အေပ်ာ့အျပင္းကစ မတူေတာ့။ အဲဒီလိုုက ပိုုေပ်ာ္စရာေကာင္းသည္။  ကစားနည္းတစ္ခုုကိုု ႏွစ္ေယာက္သား အတူ ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ကစားေနသလိုုပါပဲ။
ဒီကစားနည္းက အမွတ္တြက္မယ္ဆိုုရင္ နန္းအိအိစိုုး ရႈံးလိမ့္မည္။ ဘာေၾကာင့္လည္းဆိုုေတာ့ အစ္ကိုုႀကီးက အေက်ာေပးၿပီး အရင္အစုုပ္ခံတာေတာင္ ခံစားမႈ အထြတ္အထိပ္ကိုု အရင္ေရာက္တာက နန္းအိအိစိုုးျဖစ္ေနသည္။ ဒါေပမဲ့ ဒါကၿပိဳင္ပြဲမဟုုတ္၊ တစ္ေယာက္ကိုု တစ္ေယာက္ သာယာေက်နပ္မႈကိုု ခံစားရေအာင္ အျပန္အလွန္လုုပ္ေပးေနၾကတာ။ ကိုုယ္ကၿပီးအရင္ၿပီးသြားေပမဲ့ အသာ လဲေလ်ာင္းရင္း အစ္ကိုုႀကီးကိုု ျဖည္းျဖည္းခ်င္းစုုပ္ေပးေနလိုုက္သည္။ လူကေတာ့ ၾကည္ႏူးဖြယ္ ခံစားရထားတာဆိုုေတာ့ အားေတာ့ နည္းနည္းေလ်ာ့ေနသည္။ စုုပ္ေပးေနရင္း လက္ကိုုတြဲသုုံးလုုိ့ရတယ္လိုု႔ အစ္ကိုုႀကီးေျပာတာ သတိရမိလိုု႔ ပါးစပ္က ထိပ္ပိုုင္းကိုု ျဖည္းျဖည္းမွန္မွန္စုုပ္ေပးရင္း အရင္းပိုုင္းကိုုေတာ့ မိမိရဲ့ လက္နဲ႔့ သြက္သြက္ေလး ပြတ္တိုုက္ေပးေနလိုုက္သည္။
“အိအိစိုုး၊ ပါးစပ္ကေန ထုုတ္ထားလိုုက္ေတာ့”
နန္းအိအိစုုိးလည္း ပါးစပ္နဲ႔ စုုပ္ေပးေနတာကိုု ရပ္လိုုက္ၿပီး လက္နဲ႔ပဲ အစ္ကိုုႀကီးရဲ့ အေခ်ာင္း တစ္ေခ်ာင္းလုုံးကိုု ဆုုပ္ကိုုင္ကာ ခပ္ျမန္ျမန္ေလး ဆက္တိုုက္ ပြတ္တိုုက္ေပးေနေတာ့ သိပ္မၾကာခင္မွာပဲ အစ္ကိုုႀကီးလည္း ခံစားမႈ အဆုုံးစြန္ကိုုေရာက္လိုု႔ အရည္ပ်စ္ခၽြဲခၽြဲ ေတြပန္းထုတ္လာသည္။ အစ္ကိုုႀကီးကိုုယ္မွာ ေပေနတာေတြ၊ မိမိလက္မွာ ေပသြားတာေတြကိုု နန္းအိအိစိုုး တစ္ရႉးစကၠဴ ေတြနဲ႔ သုုတ္လုုိက္သည္။
သက္ ပါးစပ္နဲ႔ လုုပ္ေပးရင္ ခဏေလးနဲ႔ ၿပီးသြားလုုိ့ တျခားတစ္ေယာက္နဲ႔ စမ္းခ်င္ေနတာၾကာၿပီ။ စိတ္ထဲက မမေမသူနဲ႔ ဆုုံျဖစ္မယ္ထင္ေနေပမဲ့ မေမၽွာ္လင့္ပဲ နန္းအိအိစိုုးနဲ႔ ျဖစ္သြားသည္။ ပိုုငယ္၊ ပိုုႏုု၊ ပိုုေခ်ာေမာလွပတဲ့ နန္းအိအိစိုုးက ပါးစပ္နဲ႔ ဆက္ဆံေပးတာေတာင္ အၾကာႀကီးေနမွ ၿပီးသြားသည္။ ကိုုေဇာ္ အခ်ိန္အေတာ္ၾကာ အေျဖရွာခ်င္ေနတဲ့ ကိစၥတစ္ခုုကေတာ့ ေအာင္ျမင္စြာ ၿပီးဆုုံးသြားပါၿပီ။ နန္းအိအိစုုိးကိုု ရင္ခြင္ထဲ  ဆြဲသြင္းေခၚယူကာ တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ ဖက္ထားရင္း တုုိးတုုိးေလး ေျပာလိုုက္သည္။
“ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ အိအိစိုုးရယ္”

ႏွစ္ည ဆက္တိုုက္ အစ္ကိုုႀကီးနဲ႔ ထဲထဲဝင္ဝင္ ဆက္ဆံခဲ့ရၿပီးၿပီ။ အစ္ကိုုႀကီးကိုု ရွွိုးတုုိးရွန႔္တန႔္ မျဖစ္ေတာ့။ မိုုးလင္းတဲ့အခါ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုုင္ဖိုု႔လည္း မဝံ့မရဲ မျဖစ္ေတာ့။ တစ္ေယာက္ကိုု တစ္ေယာက္ ဘာမွ မေျပာျဖစ္ေပမဲ့ အစ္ကိုုႀကီးကိုု ျမင္တာနဲ႔ ၾကဳံခဲ့ လုုပ္ခဲ့တာေတြ စိတ္ထဲ အလိုုလိုုျပန္ေပၚလာသည္။ ကိုုယ့္ခႏၶာကိုုယ္ကိုု တကယ္ထိကိုုင္ခံေနရသလိုု ျဖစ္ေနသည္။ ေက်နပ္ သာယာ တဲ့ ခံစားမႈလည္း ရေနသည္။ ဒီေန႔က တနလၤာ။ အစ္ကိုုႀကီး ေဆး႐ုုံ ပုုံမွန္ျပန္သြားသည္။ ေဆးခန္းကလည္း ညထိ။ မနက္ျဖန္ညေနဆိုုရင္ မမသက္ ျပန္လာမည္။ မမသက္ ျပန္ေရာက္ရင္ ဘယ္လိုု ဆက္ စခန္းသြားရမည္ကိုု နန္းအိအိစိုုး မေတြးဝံ့ပါ။ မမသက္ကိုု စဥ္းစားမိလိုုက္သည္ႏွင့္ နန္းအိအိစိုုး စိတ္ေလးမိသည္။  မမသက္ကိုု အရမ္းအားနာသည္။ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုုင္ရမွာလည္း ေၾကာက္သည္။ ဒါေပမဲ့ ဒါေတြကိုု အလြန္အမင္းသာယာေနမိၿပီ။ အခြင့္အေရးရတုုန္းေတာ့ ျငင္းပယ္နိုုင္စြမ္းမရွိပါ။ ဒီတစ္ညေတာ့ အခ်ိန္ရေသးသည္။ ေနာက္တစ္ရက္ကိစၥ ေနာက္ေန႔ေရာက္မွ စဥ္းစားေတာ့မည္။
     ညေန ေဆးခန္းသြားခါနီး နန္းအိအိစိုုး အဝတ္အစားလဲဖိုု႔ မွန္ေရွ႕ရပ္လိုုက္သည္။ ကိုုယ္ေပၚမွာရွိတဲ့ အဝတ္ေတြအကုုန္လုုံးကိုု တစ္ထည္ခ်င္းခၽြတ္လိုုက္သည္။ အစ္ကိုုႀကီး ျမတ္နိုုးတပ္မက္စြာ နမ္း စုုပ္ ဆက္ဆံခဲ့သည့္ မိမိကိုုယ္လုုံးေလးကိုု အရသာခံၾကည့္မိသည္။ အဝတ္ဗီရိုုကိုုဖြင့္လုုိက္ၿပီး sexy lingerie အနက္ေရာင္ ကိုု ထုုတ္လိုက္သည္။ ဇာေတြမ်ားမ်ားပါၿပီး ပါးပါးေသးေသးေလး။ အထဲေတြကိုု ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ေဖာက္ၿပီး ျမင္ရသည္။ Panties က အေနာက္ဘက္မွာ ဆိုုရင္ တင္ပါးအလယ္ၾကားနားတဝိုုက္ေလာက္ပဲဖုုံးၿပီး က်န္ေဘးေတြမွာဘာမွမရွိေတာ့ မိမိ တင္ပါးျဖဴျဖဴေလးက ဒီအတိုုင္း ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားေပၚေနသည္။ အေရွ႕ဘက္ကေတာ့ အလယ္မွာ ဇာပါးပါးေလးဆုုိေတာ့ မိမိရဲ့ အေမြးႏုုႏုုပါးပါးေလးေတြကိုု ေကာင္းေကာင္းျမင္ေနရသည္။
     Bra ကလည္း ေသးေသးေလး။ နန္းအိအိစိုုးရဲ့   နို႔ေတြက မႀကီးလွေပမဲ့ တစ္ဝက္သာသာေလာက္သာ အုုပ္မိၿပီး အေပၚပိုုင္းကေတာ့ အျပင္ထြက္ေနသည္။ အလယ္မွာက ဇာနဲ႔ဆိုုေတာ့ နိုု႔သီးေခါင္းေသးေသးေလးေတြကလည္း အတိုုင္းသား ထင္းေနသည္။
     နန္းအိအိစိုုး ကိုုးတန္း၊ ဆယ္တန္း ကိုုယ္ပိုုင္ ေက်ာင္းမွာ ေဘာ္ဒါေနတုုန္းက ကုုတင္ေဘးခ်င္းကပ္ အတူေနၿပီး အရမ္းခင္ခဲ့တဲ့ ေက်ာင္းေနဖက္သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္ ရွိသည္။ အထက္တန္းေက်ာင္းသူဘဝတုုန္းကေတာ့ အတူစား၊ အတူစာက်က္။ ခုုလိုု တစ္ေယာက္တစ္ၿမိဳ႕ ေနၾကတဲ့အခါမွာလည္း အဆက္အသြယ္ လုုံးဝမျပတ္။ ဟိုုအေၾကာင္း ဒီအေၾကာင္း တိုုင္ပင္ေျပာဆိုုဖက္။ နန္းအိအိစိုုး ၁၈+ site ေတြဝင္ၾကည့္ျဖစ္တာလည္း သူ႔ေက်းဇူးေၾကာင့္။ သူလမ္းညႊန္ေပးလိုု႔ အဝင္ေကာင္းၿပီး အစ္ကိုုႀကီး မိသြားေတာ့ ခုုလိုု ဘယ္လိုုမွ မေတြးမိဖူးတာေတြ ၾကဳံေတြ႕ခဲ့ရသည္။ သူကေတာ့ ဘာလုုပ္လုုပ္ နန္းအိအိစိုုးကိုု အသိေပးတာမ်ားသည္။ ရည္းစားထားတာေကာ၊ သူ႔ခ်စ္သူနဲ႔ ဆက္ဆံၿပီးတာေကာ၊ ဘယ္လိုု အရသာရွိၿပီး ခံစားလိုု႔ေကာင္းတာေတြထိ စုုံစုုံလင္လင္ အေသးစိတ္ေျပာျပသည္။ အဲဒီအေၾကာင္းေတြေၾကာင့္ရယ္၊ ကိုုယ္ကိုုယ္တိုုင္ အင္တာနက္ထဲဝင္ရွာၿပီး ေတြ႕မိ ၾကည့္မိတာေတြေၾကာင့္ရယ္ ေပါင္းမိေတာ့ လက္ေတြ႕ ၾကဳံခ်င္တဲ့စိတ္က နန္းအိအိစိုုးစိတ္ထဲ ကိန္းေအာင္းေနတာၾကာၿပီ။ ဆန႔္က်င္ဖက္ လိင္နဲ႔ တစ္ခါမွ မေတြ႕ဖူးေတာ့ အရမ္းရွက္ေၾကာက္ေပမဲ့ အစ္ကိုုႀကီးနဲ႔ မထင္မွတ္ပဲ ပတ္သက္ခြင့္ရလုုိက္တဲ့အခါ အစ္ကိုုႀကီးကိုု နဂိုုရွိရင္းစြဲ ရိုုေသေလးစား ေၾကာက္ရြံ့မႈေတြေၾကာင့္ရယ္၊ ကိုုယ့္ဘဝရဲ့ ေက်းဇူးရွင္အျဖစ္ ေက်းဇူးဆပ္ခ်င္တာရယ္၊ ကိုုယ္ လူမသိေအာင္ခိုုးလုုပ္၊ လူသိမခံဝံ့တဲ့ ကိစၥ အစ္ကိုုႀကီးသိသြားေတာ့ ထူပူထိပ္လန႔္ၿပီး မျငင္းနိုုင္၊ မ႐ုုန္းရဲနဲ႔ အစ္ကိုုႀကီး ဦးေဆာင္တဲ့ေနာက္ပါသြားၿပီး ဒီလိုုအေျခေနထိ ေရာက္သြားခဲ့ၾကၿပီ။ ဒါေပမဲ့ နန္းအိအိစိုုး ေနာင္တလုုံးဝမရပါ။ ျဖစ္ခဲ့တာေတြအားလုုံးအတြက္ ထူးထူးျခားျခား ေက်နပ္သာယာပါသည္။ ဒါေပမဲ့ နန္းအိအိစိုုး ခုုလိုု အစ္ကိုုႀကီးနဲ႔ ပတ္သက္မိတာေတြကိုု အဲဒီသူငယ္ခ်င္းကိုု ေျပာျပဖိုု႔ေတာ့ စိတ္ကူး လုုံးဝမရွိပါ။ ဒီကိစၥက ဘယ္သူမွ သိသြားလိုု႔မျဖစ္။  သိသြားလိုု႔လည္း ဘယ္သူမွ အက်ိဳး လုုံးဝမရွိနိုုင္တဲ့ အေၾကာင္းေတြ မဟုုတ္ပါလား။
     သူငယ္ခ်င္းက ယိုုးဒယားနယ္စပ္ၿမိဳ႕ မွာေနတာဆိုုေတာ့ ဟိုုဘက္ကမ္း ကူးၿပီး shopping ထြက္ရင္း နန္းအိအိစိုုးအတြက္ ဝယ္ပိုု႔ေပးခဲ့လုုိ့ ရခဲ့တာ။ ဒီမွာရွိမရွိေတာ့မသိ။ ရွိရင္ေတာင္ ကိုုယ္ဖာသာကိုု္ယ္ေတာ့ ရွာမဝယ္ရဲပါ။ ေမြးေန႔လက္ေဆာင္ဆုုိၿပီး ပိုု႔ေပးလာတာ ဒီအတိုုင္းသိမ္းထားခဲ့ရသည္။ ဝတ္ဖိုု႔ အခြင့္မၾကဳံခဲ့ပါ။ ဒီညေတာ့ အစ္ကိုုႀကီးအတြက္ ထုုတ္ဝတ္ျဖစ္ၿပီ။ မတူညီတဲ့ မထင္မွတ္တဲ့ ဒီဇိုုင္းေလးျဖစ္ေအာင္ အေပၚမွာေတာ့ လုုံးဝကိုု လုုံလုုံျခဳံျခဳံရွိတဲ့ အျဖဴေရာင္ ေခါင္းစြပ္၊လည္ေထာင္ လက္ရွည္အက်ႌကိုု ဝတ္လိုုက္ၿပီး  အျပာေရာင္ထဘီ ထူထူေလးကိုုဝတ္လိုုက္သည္။ ဖိနပ္က အဝါေရာင္ကတၱီပါ အပါးေလး။ အျပင္ဘက္ကၾကည့္ေတာ့ ရိုုးရိုုးယဥ္ယဥ္။ အေပၚတစ္လႊာ ခၽြတ္လိုုက္ရင္ surprise!
        တနလၤာေန႔ဆိုုေတာ့ ေဆးခန္းအေရာက္ ေဒၚေမသူ အသိမ္းပါပဲ။ ဒီေန႔ေတာ့ နန္းအိအိစိုုး ရပ္ေစာင့္မေနေတာ့ပါ။ ေဆးခန္းထဲတန္းဝင္သြားလိုုက္သည္။ အစ္ကိုုႀကီးနဲ႔ ေဒၚေမသူတုုိ့ကိုု အာလာပသလႅာပ ေျပာဖိုု႔ လြတ္ထားေပးလိုုက္သည္။ စိတ္ပူစရာမလိုုပါ။ ဒီေန႔အတြက္ အစ္ကိုုႀကီး စိတ္အာ႐ုုံ အကုုန္လုုံးက မိမိဆီမွာဆိုုတာကိုု နန္းအိအိစိုုး စိတ္ခ်ၿပီးသား။ ေဆးခန္းထဲေတာ့ ပုုံမွန္ ကိုုယ္လုုပ္စရာရွိတာ ကိုုယ္လုုပ္ၾကသည္။ နန္းအိအိစိုုးတစ္ေယာက္ အိမ္ေစာေစာျပန္ခ်င္တဲ့ ဒီေန႔ညမွ လူနာေတြက ပိုုမ်ားေနလိုု႔ ေဆးခန္းပိတ္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေနာက္က်ေနၿပီ။။ အစ္ကိုုႀကီးက အိမ္အျပန္မွာ အစဥ္အလာမပ်က္ ေဆး႐ုုံကိုု တစ္ခ်က္ အေျခအေနဝင္ၾကည့္လိုုက္ေသးသည္။ မိုုးခ်ဳုပ္ေနၿပီဆိုုေတာ့ ဒီအတိုုင္း နားလိုုက္ရေလမလားလိုု႔ နန္းအိအိစိုုး စိတ္ထင့္သြားေပမဲ့ အိမ္ျပန္ေရာက္လိုု႔ ကားေပၚက ပစၥည္းေတြခ်ၿပီး ႏွစ္ေယာက္သား မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုုင္မိလိုုက္တာနဲ႔ အစ္ကိုုႀကီးမ်က္ႏွာေပၚက အၾကည့္ရဲ့ အဓိပၺာယ္ကိုု နန္းအိအိစိုုး ေကာင္းေကာင္း နားလည္ပါသည္။ ဒီတစ္ညေတာ့ လုုိက္ေလ်ာေပးပါအုုန္းလိုု႔ နန္းအိအိစိုုးကိုု ေတာင္းဆိုုေနတဲ့အၾကည့္။ နန္းအိအိစိုုးက လုုံလုုံျခဳံျခဳံေလး ဝတ္ထားၿပီး ခပ္တည္တည္ေလး ေနေနတာဆိုုေတာ့ အစ္ကိုုႀကီးက တစ္မ်ိဳးေလး ျဖစ္ေနတာ။ စဥ္းစားေနသလိုု နန္းအိအိစိုုးက ခဏအခ်ိန္ဆြဲထားလိုုက္ေတာ့ အစ္ကိုုႀကီးက ေမၽွာ္လင့္ေတာင့္တစြာ ၾကည့္ေနသည္။ နန္းအိအိစိုုး ေခါင္းေလးငုုံ႔ၿပီး အိမ္အေပၚထပ္ကိုု ျဖည္းညႇင္းစြာ တက္သြားေတာ့ အစ္ကိုုႀကီးက လိုုက္တက္လာသည္။ ေလွကားေပၚ မိမိတက္သြားရင္း လႈပ္ခါေနတဲ့ မိမိရဲ့ တင္ပါးေတြ၊ ေပၚလွစ္သြားမဲ့ ေျခသလုုံးသားေလးေတြကိုု ေနာက္က လုုိက္တက္လာတဲ့ အစ္ကိုုႀကီးက ၾကည့္ေနမယ္ဆိုုတာ နန္းအိအိစိုုး သိေနသည္။ ေက်လည္း ေက်နပ္သည္။
အိပ္ခန္းထဲေရာက္ေတာ့ အစ္ကိုုႀကီးက ခပ္တိုုးတုုိးေလးေျပာသည္။
      “ေရ အရင္ခ်ိဳးလုုိက္ၾကရေအာင္ေနာ္”
     သက္နဲ႔ အိမ္ေထာင္က်တာ ေတာ္ေတာ္ၾကာေနေပမဲ့ တစ္ခါမွ ေရအတူတူ မခ်ိဳးဖူးပါ။ ေရခ်ိဳးခန္းထဲ အတူခ်ိဳး၊ အတူေဆာ့ကစားၿပီး ဆက္ဆံခ်င္တဲ့ စိတ္ကူးေလးရွိေနတာလည္း ၾကာၿပီ။ ဒီေန႔ေတာ့ နန္းအိအိစိုုးကိုု စည္း႐ုုံးဖိုု႔ စဥ္းစားထားသည္။ ဒါေပမဲ့ ကေလးမက ဒီေန႔ ခပ္တည္တည္နဲ႔ စိတ္မပါေတာ့တာလား။ သက္ မနက္ျဖန္ ျပန္လာေတာ့မွာမိုု႔ အရွိန္သတ္ေနတာလား။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဒီေန႔ ေနာက္ဆုုံးညကေတာ့ မရပ္တံ့နိုုင္ေတာ့ပါ။ နန္းအိအိစိုုး တစ္ေယာက္ အစ္ကိုုႀကီး နဲ႔ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုုင္လိုုက္သည္။ အနားကပ္ၿပီး မ်က္လုုံးေလးကိုု အသာမွိတ္ ေခါင္းေလးေမာ့ကာ လက္ကိုု ေဘးတစ္ဖက္တစ္ခ်က္ မွာ ခ်ထားၿပီး ရင္ကိုု အသာဖြင့္ေပးထားလိုုက္သည္။ ေရခ်ိဳးၾကဖိုု႔ ေျပာတဲ့ အစ္ကိုုႀကီးကိုု အဝတ္ခၽြတ္ေပးဖိုု႔ ခြင့္ေပးလိုုက္တဲ့သေဘာ။

နန္းအိအိစိုုးရဲ့ ေခါင္းစြပ္အက်ႌကိုု အစ္ကိုုႀကီးက အေပၚမတင္ၿပီး ခၽြတ္လုုိက္တဲ့အခါ နန္းအိအိစိုုးကလည္း လက္ေတြကိုု အလိုုက္သင့္ အသာေျမႇာက္ေပး ထားလိုုက္သည္။ မွိတ္ထားတဲ့ မ်က္လုုံးေတြကိုု အသာဖြင့္ၾကည့္လုုိက္တဲ့အခါ မိမိရဲ့ အျမင္ဆန္းတဲ့ ဘရာစီယာနဲ႔ တစ္စြန္းတစ္စ  ျမင္ရတဲ့ နိုု႔ေတြကိုု အံ့ၾသ တပ္မက္စြာၾကည့္ေနတဲ့ အစ္ကိုုႀကီးကိုု ေတြ႕ရေတာ့ မိမိျပင္ဆင္ဝတ္စား ထားခဲ့တာေတြအတြက္ အားရေက်နပ္ ေပ်ာ္ရႊင္မိသည္။

      ခပ္တည္တည္နဲ႔ သိပ္စိတ္မပါသလိုုလုုပ္ေနလိုု႔ နန္းအိအိစိုုးတစ္ေယာက္ ဒီေန႔ ဆက္ဆံခ်င္စိတ္ သိပ္မရွိေတာ့တာလားလိုု႔ စိတ္ထဲ ထင့္ေနေပမဲ့ ခုုလိုု အေပၚအက်ႌခၽြတ္လိုုက္ေတာ့ ျမင္လိုုက္ရတဲ့ အထဲက ဘရာစီယာေၾကာင့္ ဒီကေလးမေလးက အစကတည္းက အစီအစဥ္ ခ်ထားမွန္း သိလိုုက္သည္။ ႐ုုတ္တရက္ေတာ့ အံ့ၾသသြားသည္။ ၾကည့္ေကာင္းေကာင္းနဲ႔ အၾကာႀကီး ၾကည့္ေနမိလိုုက္သည္။ တစ္ခဏတာ မွင္တက္ၿငိမ္သက္ သြားၿပီးတဲ့ေနာက္    ဘရာစီယာက ဒီလိုုပုုံဆန္းေလးဆိုုရင္ ေအာက္ဘက္မွာလည္း ဘယ္လိုုမ်ား ရွိေလမလဲဆိုုတာ သိခ်င္စိတ္ျပင္းျပလာၿပီး နန္းအိအိစိုုးရဲ့ ထဘီကိုု အျမန္ေျဖေလၽွာ့ခ်လိုုက္သည္။ အေပၚကဘရာစီယာနဲ႔ လုုိက္ဖက္တဲ့ panties အနက္ေလး။ ဒီအနက္ေရာင္ အတြင္းခံဝတ္စုုံ ပါးပါးေလးနဲ႔ နန္းအိအိစိုုးရဲ့ ျဖဴေဖြးႏူးညံ့တဲ့အသားအေရ၊ အခ်ိဳးအစားက်ၿပီး လွပလြန္းတဲ့ ကိုယ္လုုံးေလးက ၾကည့္လိုု႔အလြန္ေကာင္းပါသည္။ ၾကည့္မဝနိုုင္ေအာင္ျဖစ္ေနရသည့္အတြက္ အၾကာႀကီး ၾကည့္ေန မိလိုုက္သည္။ ဆက္ၾကည့္ခ်င္ေသးေပမဲ့ အခ်ိန္က ေနာက္က်ေနၿပီေလ။ ေရွ႕ဆက္ သြားရမွာ ေတြလည္း ရွိေနေတာ့ နန္းအိအိစိုုးကိုု ေရခ်ိဳးခန္းထဲ အသာတြဲေခၚဝင္သြားလိုုက္သည္။

      ေရခ်ိဳးခန္းထဲ ေရာက္တာနဲ႔ နန္းအိအိစိုုးကိုု ေနာက္ေက်ာဘက္ကေနသိုုင္းဖက္ထားရင္း လည္ပင္းနားတဝိုုက္ ဖြဖြေလး နမ္းေပး လိုုက္သည္။နမ္းေနရင္း နန္းအိအိစိုုးရဲ့ ဘရာစီယာကိုု အသာခၽြတ္လိုုက္သည္။ အကာအကြယ္မဲ့ လြတ္ထြက္လာတဲ့ နန္းအိအိစိုုးရဲ့  နိုု႔  ီေလးေတြကိုု လက္နဲ႔ အသာ အုုပ္ကိုုင္လိုုက္ၿပီး ျဖဴေဖြးတဲ့ ေက်ာျပင္တေလၽွာက္ လိုုက္နမ္းလုုိက္ျပန္သည္။ နန္းအိအိစိုုးရဲ့ အေနာက္မွာပဲ ဒူးေထာက္ထိုုင္ခ်လိုုက္ၿပီး  အတြင္းခံ ေဘာင္းဘီတိုုေလးကိုု ေအာက္သိုု႔ ဆြဲခ်လိုုက္သည္။ ေဘာင္းဘီတိုုကိုု ခၽြတ္လိုု႔ရေအာင္ နန္းအိအိစုုိးက သူ႔ေျခေထာက္ေလးေတြကိုု အသာႂကြေပးသည္။ ဒူးေထာက္လ်က္ နန္းအိအိစုုိးရဲ့ တင္ျဖဴျဖဴ လုုံးလုုံး တင္းတင္းေလးကိုု ပါးအပ္ၿပီး အားရပါးရ နမ္းလိုုက္ျပန္သည္။ နန္းအိအိစုုိးက မ်က္လုုံေလးေတြကိုု အသာမွိတ္ထားၿပီး အသက္မွန္မွန္ရႉကာ လုုပ္ေပးသမၽွကိုု ၿငိမ္သက္စြာခံယူေနေတာ့ ကိုုေဇာ္လည္း ကိုုယ္ ဝတ္ထားတဲ့ အဝတ္ေတြကိုု အလ်င္အျမန္ ခၽြတ္လိုုက္သည္။

      နံရံမွာခ်ိတ္ထားတဲ့ ေရပန္းေခါင္းကုုိ ျဖဳတ္ယူလိုုက္ကာ ေရအပူအေအးကိုု ေႏြးေႏြးေလးျဖစ္ေအာင္ ခ်ိန္လိုုက္သည္။ ေရအထြက္ ကိုုလည္း အားသိပ္မျပင္းပဲ ဖြာဖြာေလးထြက္ေအာင္ လွည့္လိုုက္ၿပီး နန္းအိအိစိုုးရဲ့ အဝတ္မဲ့ ကိုုယ္လုုံးေလးေပၚ ျဖန္းခ်ေပးလိုုက္သည္။ တစ္ကိုုယ္လုုံး ေတာ္ေတာ္စိုုေနတဲ့အခါ နန္းအိအိစိုုးကိုု မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုုင္ျဖစ္ေအာင္ အသာလွည့္လုုိက္သည္။ လွပတဲ့ အကာအကြယ္မဲ့ စိုုစြတ္တဲ့ ကိုုယ္ခႏၶာေလးက စိတ္ကို ျပင္းျပင္းထန္ထန္ လႈပ္ရွားေစပါသည္။ လက္ကိုုင္ေရပန္းကိုု နန္းအိအိစိုုးလက္ထဲ လႊဲေပးလိုုက္ၿပီး ဗူးထဲက ဆပ္ျပာရည္ေတြကိုု လက္ေပၚညႇစ္ခ်လိုုက္သည္။ ဆပ္ျပာရည္ေတြကိုု နန္းအိအိစိုုး ကိုုယ္လုုံးေလးေပၚ ေနရာအႏွ႕ံ လိုုက္ပြတ္ ေပးေနလိုုက္သည္။

      လက္ထဲ ေရပန္းေခါင္း ေရာက္လာေတာ့ နန္းအိအိစိုုးကလည္း အစ္ကိုုႀကီးကိုု တစ္ကိုုယ္လုုံးစိုုသြားေအာင္ လိုုက္ျဖန္းေပးသည္။ ဆပ္ျပာရည္ေတြနဲ႔ လိုုက္ပြတ္ေပးေနတဲ့ အစ္ကိုုႀကီးလက္ေတြက နန္းအိအိစိုုး နိုု႔ေတြေပၚေရာက္ေတာ့ အသာပြတ္ေပးလိုုက္၊ ညင္ညင္သာသာ  ႏွိပ္နယ္ေပးလိုုက္၊  ဖ်စ္ညႇစ္လိုုက္ဆိုုေတာ့ ခံစားလိုု႔ အလြန္ေကာင္းပါသည္။ အစ္ကိုုႀကီး တစ္ကိုုယ္လုုံးလည္း ေရေတြစိုုေနၿပီဆိုုေတာ့ နန္းအိအိစိုုးကလည္း အစ္ကိုုႀကီးကိုု ဆပ္ျပာရည္ေတြနဲ႔ အျပန္အလွန္ ပြတ္တိုုက္ေပးသည္။ အစ္ကိုုႀကီးက နန္းအိအိစိုုးရဲ့ ပစၥည္းကိုုေကာ၊ တင္ပါးေတြသာမက ေနာက္ဘက္ၾကားထဲထိပါ ဆပ္ျပာရည္ေတြနဲ႔  ေသေသခ်ာခ်ာ ပြတ္ေပးေနသည္။ နန္းအိအိစိုုးလည္း ဒူးေလးေထာက္ၿပီး အစ္ကိုုႀကီးရဲ့ ပစၥည္းကိုု  သန႔္စင္ေပးသည္။ ခုုေတာ့ ရြံစရာ၊ ေၾကာက္စရာ အထူးအဆန္းလိုု႔ လုုံးဝမျမင္ဘဲ မိမိေဆာ့ကစားစရာ ပစၥည္းေလးလုုိ့ေတာင္ ထင္မိသည္။ ခဏေနဆိုုရင္ မိမိ ပါးစပ္ထဲ ေရာက္ေတာ့မွာ ဆိုုေတာ့ မိမိရဲ့ လက္ေလးႏွစ္ဖက္နဲ႔ က်က်နန ကိုုင္တြယ္ၿပီး အခ်ိန္ယူကာ ဆပ္ျပာရည္ေတြ မ်ားမ်ားနဲ႔ ေကာင္းေကာင္း သုုတ္လိမ္းေပးလိုုက္သည္။ နန္းအိအိစိုုး ဒူးေထာက္ေနရာကေန အသာထလိုုက္တဲ့အခါ နန္းအိအိစိုုးရဲ့ နိုု႔ေလးေတြက အစ္ကိုုႀကီးရဲ့ ဥႏွစ္လုုံးရယ္ ေတာင့္တင္း မာေက်ာေနတဲ့ လိင္တံရယ္ကိုုပါ ျဖည္းညႇင္းစြာ ထိမိ ပြတ္မိသြားသည္။ နန္းအိအိစိုုးလည္း ေကာင္းမြန္သစ္ဆန္းတဲ့ ခံစားထိေတြ႕မႈ တစ္ခုုရလိုုက္သည္။ ဒီ အထိအပြတ္က အစ္ကိုုႀကီးကိုုလည္း တုုန္တုုန္ယင္ယင္ေတာင္ ျဖစ္သြားေစတာကိုု နန္းအိအိစိုုး သတိ ထားမိလိုုက္သည္။

      ဆပ္ျပာရည္ေတြက ကိုုယ္ေပၚအႏွ႕ံ လူးထားေတာ့ ႏွစ္ေယာက္စလုုံးရဲ့ ကိုုယ္လုုံး ေနရာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာလည္း ဆပ္ျပာျမႇုပ္ေတြ ထေနသည္။ နန္းအိအိစိုုး မတ္တပ္ျပန္ရပ္လိုုက္ေတာ့ အစ္ကိုုႀကီးနဲ႔ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုုင္ ျပန္ျဖစ္သြားတာနဲ႔ အစ္ကိုုႀကီးက နန္းအိအိစိုုးကိုု ရင္ခြင္ထဲထည့္ကာ ဖက္ထားလိုုက္ျပန္သည္။ ဖက္ထားရင္း နန္းအိအိစိုုးရဲ့ ေက်ာျပင္ကိုု လက္တစ္ဖက္နဲ႔ ပြတ္ေပးေနသလိုု ေနာက္ လက္တစ္ဖက္ကလည္း နန္းအိအိစိုးရဲ့ တင္ေတြကိုု ဖ်စ္ညႇစ္ ပြတ္သတ္ေဆာ့ကစား ေပးေနသည္။ ဒီလိုု အကိုုင္အညႇစ္ ခံရေတြက သာယာၾကည္ႏူးစရာ ခံစားရပါသည္။ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာ ဖက္ၿပီး ရင္ခ်င္းအပ္ထားတဲ့ ကိုုယ္လုုံးကိုုလည္း လႈပ္ရွားေပးေနတာဆိုုေတာ့ ဆပ္ျပာရည္ေတြ၊ ဆပ္ျပာျမႇုပ္ေတြနဲ႔ ေခ်ာေမြ႕ေနတဲ့ နန္းအိအိစိုုးရဲ့ ရင္သားႏွစ္မႊာနဲ႔ အစ္ကိုုႀကီးရဲ့ ရင္ဘတ္ေတြ ပြတ္မိတာကလည္း ႏွစ္ ဦးသားကိုု အထူးစိတ္လႈပ္ရွားေစပါသည္။ မိမိကိုု ဒီလိုု ကိုုယ္လုုံးခ်င္းပြတ္ေန၊ ကိုုင္တြယ္ ဖ်စ္ညႇစ္ရတာေတြက အစ္ကိုုႀကီးစိတ္ကိုု ျပင္းျပင္းထန္ထန္ နိုုးဆြေပးေနတယ္ဆိုုတာ ေျပာျပစရာ မလိုုပါ။ မိမိဗိုက္ကိုု ေထာက္မိေနတဲ့ အစ္ကိုုႀကီးရဲ့ အလြန္မာေက်ာ ေထာင္မတ္ေနတဲ့ လိင္တံက သက္ေသျပေနသည္။ နန္းအိအိစိုုးကိုုယ္တုုိင္လည္း ခံစားေနတဲ့ အထိအေတြ႕ အကိုုင္အတြယ္ေတြေၾကာင့္ စိတ္လႈပ္ရွား ရင္ခုုန္လွပါၿပီ။ နန္းအိအိစိုုး အစ္ကိုုႀကီးကိုု ခပ္တင္းတင္း ျပန္သိုုင္းဖက္ထားရင္း လက္ႏွစ္ဖက္ကေတာ့ အစ္ကိုုႀကီးရဲ့ တင္ပါးေတြကိုု ဆုုပ္ကိုုင္ထားလုုိက္သည္။  ေနာက္တစ္ဆင့္ တက္လွမ္းဖိုု႔ အဆင္သင့္ ျဖစ္ေနၾကပါၿပီ။

အစ္ကိုုႀကီးက စင္ေပၚတင္ထားတဲ့ mouthwash ပုုလင္းကိုုယူ၍ ပါးစပ္ကိုု သန႔္ရွင္းလိုုက္သည္။  ၿပီးေတာ့ နန္းအိအိစုုိးလည္း အစ္ကိုုႀကီးလိုု လိုုက္လုုပ္ေနတုုန္း အစ္ကိုုႀကီးက နံရံမွာခ်ိတ္ထားတဲ့ ေရပန္းေခါင္းကိုု ျဖဳတ္ယူလိုုက္ကာ ႏွစ္ေယာက္သားကိုုယ္ေတြေပၚမွာ ရွိေနတဲ့ ဆပ္ျပာရည္၊ ဆပ္ျပာျမႇုပ္ေတြ သန႔္စင္သြားေအာင္ လိုုက္ျဖန္းေပးသည္။ လြတ္ေနတဲ့ ေနာက္လက္တစ္ဖက္က နန္းအိအိစိုုး ကိုုယ္အႏွံ့ လိုုက္ပြတ္ေပးေနသည္။ နန္းအိအိစုုိးကလည္း အစ္ကိုုႀကီးကိုုယ္ေပၚက ဆပ္ျပာေတြကိုု ေျပာင္စင္သြားေအာင္ သူ႔လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔  ပြတ္တိုုက္ေပးေနသည္။ ဆပ္ျပာေတြ ကုုန္စင္သြားေတာ့ ခ်ိတ္ထားတဲ့ တဘက္ တစ္ေယာက္တစ္ထည္ ျဖဳတ္ယူၿပီး ကိုုယ္ေပၚမွာရွိတဲ့ ေရေတြ ေျခာက္ေသြ႕သြားေအာင္ အျပန္အလွန္ သုုတ္ေပးေနၾကသည္။ ၿပီးတာနဲ႔ အစ္ကိုုႀကီးက နန္းအိအိစိုုးကိုု အိပ္ခန္းထဲ ေပြ႕ခ်ီ   ေခၚေဆာင္သြားကာ ကုုတင္ေပၚအသာ ခ်ထားလိုုက္သည္။

          ႏွစ္ေယာက္စလုုံး စိတ္ဆႏၵေတြ ျပင္းျပေနၿပီဆိုုေတာ့ အပိုုေတြေျပာစရာမလုုိေတာ့ပါ။ အစ္ကိုုႀကီးက နန္းအိအိစိုုးရဲ့ အေရွ႕ဘက္ကိုု မဆက္ဆံဘူးလိုု႔ ေျပာထားေတာ့ ခုုခ်ိန္မွာ လုုပ္နိုုင္တာက မေန႔ကလိုု အျပန္အလွန္ ပါးစပ္နဲ႔ ဆက္ဆံဖိုု႔ပဲ ျဖစ္ေတာ့သည္။ နန္းအိအိစိုုး ခုုမွ ကိုုယ့္ကိုုယ္ကိုု နည္းနည္းပိုုနားလည္လာသည္။ အစ္ကိုုႀကီးက မိမိ ေျခအစုုံကိုု နမ္းေပးေတာ့လည္း အရမ္းသာယာသည္။ အေနာက္ဘက္ကိုု ဆက္ဆံေတာ့လည္း မိမိ အေပၚကေနၿပီး ဆက္ဆံရတုုန္းက နည္းနည္းနာတာေတာင္ ေတာ္ေတာ္ ေက်နပ္သည္။ ခုု အျပန္အလွန္ ပါးစပ္နဲ႔ ဆက္ဆံေတာ့မဲ့ အခါလည္း မိမိက အေပၚကေနခ်င္စိတ္ ေပၚလာသည္။ ဒါေၾကာင့္ အစ္ကိုုႀကီးကိုု ကုုတင္ေပၚ ပက္လက္အေနထားျဖစ္ေအာင္ အသာတြန္းလိုုက္သည္။ ၿပီးမွ နန္းအိအိစိုးက အစ္ကိုုႀကီးရဲ့ ေျခရင္းဘက္သြားၿပီး အေပၚကေန တက္၍ခြလိုုက္သည္။ ဒူးႏွစ္ဖက္ကိုုေတာ့ အစ္ကိုုႀကီးရဲ့ ေဘးတစ္ဖက္တစ္ခ်က္စီမွာ ေထာက္ထားလိုုက္သည္။ ခုုေတာ့ မိမိရဲ့ ပစၥည္းက အစ္ကိုုႀကီးပါးစပ္နဲ႔ ဆက္ဆံေပးဖိုု႔ အစ္ကိုုႀကီးရဲ့ မ်က္ႏွာေပၚမွာ၊ အစ္ကုုိႀကီးရဲ့ ပစၥည္းကလည္း နန္းအိအိစိုုးရဲ့ လက္ဖဝါးႏုုႏုုထဲ ေရာက္ေနၿပီး နန္းအိအိစိုုးက စုုပ္ေပးဖိုု႔ အသင့္ျဖစ္ေနၿပီ။

          နန္းအိအိစုုိးအေနနဲ႔ မိမိရဲ့ အေနာက္ဘက္ကိုု အစ္ကိုုႀကီးက ဆက္ဆံတဲ့အခါဆိုုရင္ေတာ့ ခုုလိုုပုုံစံ ေလးဖက္ေထာက္ doggie-style ဆန္ဆန္ လုုံးဝမလုုပ္ခ်င္။ သြားသြားလာလာ လမ္းေပၚမွာ တစ္ခါတေလ ျမင္ဖူးေတာ့ ဒီလိုု ပုုံစံနဲ႔ အေနာက္ဘက္ကိုု ဆက္ဆံ မွာကိုုေတာ့ လက္မခံနိုုင္ပါ။ ဒါေပမဲ့ ခုုဟာက အျပန္အလွန္ ပါးစပ္နဲ႔ ဆက္ဆံၾကမဲ့အခါ ဒီလိုုပုုံစံ ျဖစ္ေပမဲ့ မိမိက အေပၚက ေနရလိုု႔ နန္းအိအိစိုုး ႏွစ္သက္သည္။ မိမိရဲ့ စိတ္က ဆန႔္က်င္ဖက္ လိင္ကိုု အေပၚစီးကေနခ်င္တာလား၊ အသာ ယူခ်င္တာလား လိုု႔ေတာင္ ကိုုယ့္ကိုုယ္ကိုု သံသယ ဝင္မိသည္။

          ခုုလိုု ေနေနတဲ့ ပုုံစံက မိမိရဲ့ ဖုုံးကြယ္အပ္တဲ့ အရာေတြ အားလုုံးကိုု ေအာက္မွာ ပက္လက္အိပ္ေနတဲ့ အစ္ကိုုႀကီးက အနီးကပ္ ေကာင္းေကာင္းျမင္ေနသည္။ ဒီအတြက္ အလြန္ရွက္မိေပမဲ့  မိမိရဲ့ အလွအပေတြကိုု ျပခြင့္ရတဲ့အတြက္၊ ဒါေတြကိုု အစ္ကိုုႀကီးက ျမင္ေတြ႕ၿပီး  စိတ္လႈပ္ရွားေနတဲ့အတြက္ မိမိကလည္း အထူးေက်နပ္မိသည္။ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာ မိမိကုုိယ္တိုုင္ကလည္း စိတ္ဆႏၵေတြ ပိုုနိုုးႂကြလာသည္။ အစ္ကိုုႀကီးရဲ့ လက္တစ္ဖက္က နန္းအိအိစိုုးရဲ့ နိုု႔ကိုု အသာ ဆုုပ္ကိုုင္ထားၿပီး ေနာက္တစ္ဖက္က နန္းအိအိစိုုး ေပါင္အတြင္းသားေတြကိုု လိုုက္ပြတ္ေပးေနသည္။ ေပါင္ေတြကိုု ပြတ္ေပးေနတဲ့ လက္က နန္းအိအိစိုုးရဲ့ တင္ပါးေတြကိုု ပြတ္ေပးလိုုက္ အသာအယာ ႏွိပ္နယ္ေပးလိုုက္ လုုပ္ျပန္သည္။ နိုု႔ေတြကိုုလည္း တစ္ဖက္စီ အသာအယာ ဖ်စ္ညႇစ္ေပးေနသည္။ နန္းအိအိစုုိးက ကိုုယ့္ ကိုုယ္လုုံးကိုု ဒီလိုုအသာအယာ ကိုုင္တြယ္ ႏွိပ္နယ္ေပးတာကိုုပဲ ပိုုႀကိဳက္သည္။ မိမိရဲ့ တိုုးညင္းစြာ ညည္းသံေလးေတြ၊ ခႏၶာကိုုယ္ရဲ့ တုုန႔္ျပန္လႈပ္ရွားတဲ့ဟန္ ေတြက မိမိ ဒီအထိအေတြ႕ေတြကိုု ႏွစ္သက္မွန္း အစ္ကိုုႀကီးက ရိပ္မိေတာ့ နန္းအိအိစိုုးကိုု အသာအယာပဲ ပြတ္သတ္ ဖ်စ္ညႇစ္ ႏွိပ္နယ္ေပးသည္။ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း မကိုုင္တြယ္။

          နန္းအိအိစိုုးကလည္း အစ္ကိုုႀကီးရဲ့ လိင္တံကိုု ပြတ္သတ္ႏွိပ္နယ္ ေပးေနသည္။ အစ္ကိုုႀကီးရဲ့ ဥ ႏွစ္လုုံးကိုုလည္း လက္ထဲကိုုင္ၿပီး အသာအယာ ႏွိပ္ေပးတဲ့အခါ အစ္ကုုိႀကီးက နည္းနည္းတြန႔္သြားသည္။ နာလိုု႔မဟုုတ္ဘဲ ေက်နပ္လိုု႔ဆိုုတာ နန္းအိအိစိုုး သတိထား မိလိုုက္သည္။  ဒါေၾကာင့္ အစ္ကိုုႀကီးရဲ့ ဥတစ္လုုံးလုုံးကိုု ပါးစပ္ထဲငုုံၿပီး အခ်က္က်က် စုုပ္ေပးေနလိုုက္သည္။ နန္းအိအိစိုုးကိုုယ္ေပၚမွာ ေရြ႕ရွားေနတဲ့ လက္ေတြေတာင္ ခဏတာရပ္သြားၿပီး နန္းအိအိစိုုး စုုပ္ေပးတာကိုု အစ္ကိုုႀကီးက အရသာခံေနလိုုက္သည္။အစ္ကိုုႀကီး ကလည္း နန္းအိအိစိုုးရဲ့ အကြဲေၾကာင္းတစ္ေလၽွာက္ လၽွာနဲ႔ တစ္ဆက္တည္း လ်က္လိုုက္ျပန္သည္။ နန္းအိအိစိုုးက အစ္ကိုုႀကီးရဲ့ ေနာက္ဥတစ္လုုံးကိုု စုုပ္ေပးေနခ်ိန္မွာ အစ္ကိုုႀကီးက နန္းအိအိစိုုးရဲ့ အတြင္းသားေတြကိုု ႏႈတ္ခမ္းနဲ႔ အသာစုုပ္နမ္းေနသည္။ ေနာက္ လၽွွာဖ်ားေလးနဲ႔ လိုုက္လ်က္သည္။

         နန္းအိအိစိုုး အစ္ကုုိႀကီးရဲ့ လိင္တံကိုု ပါးစပ္ထဲ ထည့္စုုပ္ေပးခ်ိန္မွာ အစ္ကိုုႀကီးက နန္းအိအိစိုုးရဲ့ အစိ ဝန္းက်င္ကိုု လၽွာနဲ႔ ထိ႐ုုံတိုု႔႐ုုံ လ်က္ေပးလိုုက္၊ ဖိၿပီး လ်က္လိုုက္၊ စုုပ္နမ္းလိုုက္လုုပ္ေနသည္။ အစ္ကိုုႀကီးပါးစပ္က အဲဒီ ေဘးတဝိုုက္ကိုု အခ်ိန္အေတာ္ၾကာ ကလိေပးေနသည္။ နန္းအိအိစိုုးလည္း အစ္ကိုုႀကီးကိုု စုုပ္ေပးလိုုက္၊ လက္နဲ႔ ပြတ္တုုိက္ေပးလိုုက္လုုပ္ေနသည္။ ေနာက္ဆုုံးေတာ့ အစ္ကိုုႀကီးရဲ့ လက္ႏွစ္ဖက္က နန္းအိအိစိုုးရဲ့ တင္ပါးေလးေတြကိုု ဖိကိုုင္ထားရင္း အစ္ကိုုႀကီးလၽွာက နန္းအိအိစိုုးရဲ့ အစိကိုု တိုုက္ရိုုက္ လာ လ်က္သည္။  ငုုံၿပီး အသာအယာ စုုပ္ေပးသည္။

          ေရအတူခ်ိဳး ကတည္းက စိတ္လႈပ္ရွားရင္ခုုန္မႈစခဲ့သည္။ ေနာက္ ကိုုယ့္ရဲ့ ခံစားမႈအဓိက ေနရာေတြ ကိုုင္တြယ္ ဖ်စ္ညႇစ္ ပြတ္သတ္ ခံရသည္။ ေနာက္ဆုုံး ဒီေနရာဝန္းက်င္ကိုု  စုုပ္ နမ္း လ်က္တာေတြကိုု အဆက္မျပတ္ခံရေတာ့ နန္းအိအိစိုုး ၾကာၾကာေတာင့္ ခံနိုုင္ေတာ့မည္ မဟုုတ္မွန္း ကိုုယ့္ဖာသာကိုုယ္ သိေနသည္။ မေန႔ကလည္း အစ္ကိုုႀကီးနဲ႔ အျပန္အလွန္ ပါးစပ္နဲ႔ ဆက္ဆံၾကတာ မိမိကပဲ အရင္ၿပီးသြားသည္။ ခုုလည္း စိတ္ေက်နပ္စရာ၊ စိတ္လႈပ္ရွားစရာေတြကိုု ဆက္တိုုက္ခံစားေနရေတာ့ မိမိက မၾကာခင္ၿပီးေတာ့မည္။ အခ်ိန္နည္းနည္းပိုုဆြဲလိုု႔ ရေအာင္ အေျပာင္းအလဲေလး လုုပ္ဖိုု႔ စိတ္ကူးမိသည္။ ကိုုယ္က အေပၚေနခ်င္လိုု႔ ဒီလိုု ေလးဖက္ေထာက္ ပုုံစံ စခဲ့ေပမဲ့ အခ်ိန္ၾကာလာတဲ့အခါ ဒူးေတြ၊ လက္ေတြလည္း ေညာင္းလာၿပီဆိုုေတာ့ ပုုံစံလည္း ေျပာင္းခ်င္ၿပီ။ မေန႔က အစ္ကိုုႀကီးက သြားနဲ႔မကိုုက္မိေအာင္ သတိထားေပးဖိုု႔ ေျပာဖူးသည္။ အဲဒီလိုုေျပာလိုု႔ ကိုုက္ခ်င္စိတ္ကေပၚလာသည္။ ဒါေၾကာင့္ အစ္ကိုုႀကီးကိုု စုုပ္ေပးေနတာကိုု ရပ္လိုုက္သည္။ ပြန္းပဲ့ ေသြးထြက္တာလည္း မျဖစ္ဘဲ နည္းနည္းနာ႐ုုံ၊ ႐ုုတ္တရက္ လန႔္သြား႐ုုံေလးပဲ ျဖစ္ေအာင္ အေသအခ်ာ ခ်ိန္ကိုုက္၍ မိမိပါးစပ္ထဲ ငုုံထားတဲ့ အစ္ကိုုႀကီးရဲ့ လိင္တံကိုု သြားနဲ႔ ဖိကိုုက္လိုုက္သည္။

         မိမိစိတ္ကူး ေအာင္ျမင္သည္ဟုု ဆိုုရမည္။ အသံမထြက္ေပမဲ့ အစ္ကိုုႀကီးကိုုယ္လုုံးက တြန႔္သြားသည္။ မိမိကိုု ကိုုင္ေန ႏွိပ္နယ္ ေနတဲ့ လက္ေတြလည္း ရပ္ဆိုုင္းသြားသည္။ မိမိ အစိကိုု စုုပ္ေန၊ လ်က္ေနတာလည္း တန႔္သြားသည္။ အစ္ကိုုႀကီး နည္းနည္းနာသြားသလိုု နည္းနည္းလည္း အံ့ၾသသြားမည္ ထင္ပါသည္။

ဘာေၾကာင့္ ဒီလိုုျဖစ္တယ္ဆိုုတာ အစ္ကိုုႀကီး စဥ္းစားေနေပလိမ့္မည္။ မေတာ္တဆ ျဖစ္တာလား။ တမင္သက္သက္ လုုပ္တာလား။ မိမိက ဆက္ၿပီး ဆက္ဆံခ်င္စိတ္ မရွိေတာ့တာလား။ အစ္ကိုုႀကီးကိုု စဥ္းစားခ်ိန္ ၾကာၾကာေပးလိုု႔မျဖစ္။ ဟိုုဟာဒီဟာ ေလၽွာက္ေတြးေနရင္ ခံစားရင္ခုုန္ စိတ္လႈပ္ရွားတာေတြ ေလ်ာ့က်သြားလိမ့္မည္။ ဒီအေျခအေနထိေရာက္ေအာင္ အရွိန္ယူ တင္ထားလာတာေတြကိုု ဆက္ ထိန္း ရမည္။  နန္းအိအိစိုုးက   အစ္ကိုုႀကီးရဲ့ ပစၥည္းကိုု ပါးစပ္နဲ႔ အားရပါးရ တစ္ခ်က္စုုပ္လိုုက္သည္။ ဒီလိုု က်က်နနေလး စုုပ္ေပးလိုုက္ေတာ့ အစ္ကုုိႀကီးလည္း အရွိန္မက်တဲ့အျပင္ မိမိကလည္း စိတ္ပါေနေသးတယ္ဆိုုတာ ျပၿပီးသား ျဖစ္သြားသည္။ အစ္ကိုုႀကီးရဲ့ လိင္တံကိုု ႏႈတ္  ခမ္းအစုုံနဲ႔ေကာ လၽွာနဲ႔ပါ ဖိထားရင္း အစ္ကိုုႀကီးဟာကိုု ပါစပ္နဲ႔ ငုုံထားရာကေန တျဖည္းျဖည္းခ်င္း အျပင္ဘက္ကိုု ဆြဲထုုတ္ေပး လိုုက္သည္။ အစ္ကိုုႀကီးကိုု ၾကည့္လိုုက္ေတာ့ အစ္ကိုုႀကီး မ်က္ႏွာေပၚမွာ ဇေဝဇဝါ ျဖစ္ေနေသးတာကိုု ေတြ႕လုုိက္သည္။ နန္းအိအိစိုုး ေျဖရွင္းခ်က္ အပိုုေတြ မေပးေတာ့။

“ ဒီပုုံစံက ၾကာေတာ့ ေညာင္းလာၿပီ”

မိမိ ေနရတာ ေညာင္းညာလာလိုု႔ မေတာ္တဆ ကိုုက္မိသလိုုလိုု၊ ပုုံစံ ေျပာင္းဖိုု႔လုုပ္ရင္း ထိမိသလိုုလိုု အစ္ကိုုႀကီးက ေတြးေနေပလိမ့္မည္။

“ဒါဆိုုလည္း အိအိစုုိး အဆင္ေျပသလိုုေနေလ”

       အခန္းထဲ ဝင္လာကတည္းက ကုုတင္ေဘးမွာရွိတဲ့ စားပြဲခုုံေလးေပၚမွာ condom ဗူး နဲ႔ က်န္တဲ့ KY gel ဗူးသစ္တစ္ဗူး တင္ထားတာကိုု ေတြ႕ခဲ့သည္။ အစ္ကိုုႀကီး ႏႈတ္က ဖြင့္ဟေတာင္းဆိုုတာ မလုုပ္ေပမဲ့ မိမိေနာက္ေပါက္ကိုု ဆက္ဆံခ်င္ေသးတယ္ဆိုုတာ မသိမသာျပေနသည္။ မိမိကလည္း မေန႔က နည္းနည္း နာေနေသးသလိုု ရွိေပမဲ့ ခုုေတာ့ ဘာမွမျဖစ္ေတာ့ပါ။ လက္ခံဖိုု႔ အသင့္။ အစ္ကိုုႀကီးကိုု ခြင့္ျပဳေပးလိုုက္မည္။ စားပြဲခုုံေလးေပၚကိုု လက္ညႇိုးထုုိးရင္း ေျပာလိုုက္သည္။

“အစ္ကိုုႀကီး အဲဒါကိုု သုုံးခ်င္ေသးတယ္ မဟုုတ္လား”

“မနာေတာ့ဘူးလား”

      ေခါင္းကိုု အသာခါျပရင္း အစ္ကိုုႀကီးကိုု ေက်ာေပး၍ ေဘးတေစာင္းေလး လွဲအိပ္လိုုက္သည္။ အစ္ကိုုႀကီးက မိမိရဲ့ တင္ပါးေတြကိုု အသာကိုုင္ၿပီး ညင္ညင္သာသာ   ႏွိပ္ေပးေနသည္။ အစ္ကိုုႀကီးက မိမိရဲ့ တင္ပါးေတြကိုု လက္နဲ႔အသာ ေဘးဟလိုုက္ေတာ့  ေနာက္ဘက္ အဝကိုု ေအးျမတဲ့ gel ေတြ လာသုုတ္လိမ္းေတာ့မယ္လိုု႔ ေမၽွာ္လင့္ေနမိေပမဲ့ တကယ္ခံစားလိုုက္ရသည္က မိမိ မထင္မွတ္ထားသည့္အရာ ျဖစ္ေနသည္။ စိုုစြတ္တဲ့ အစ္ကိုုႀကီးရဲ့ လၽွာက မိမိဖင္ကိုု ျဖည္းညင္းစြာ လ်က္ေပးေနသည္ကိုု အံ့ၾသစြာ ၾကဳံေတြ႕လိုုက္ရသည္။ အဲဒီလိုု လ်က္ေပးေနတာက မိမိတစ္ကိုုယ္လုုံး တုုန္လႈပ္သြားသည္ထိ ေက်နပ္ ႏွစ္သက္ဖြယ္ ခံစားေနရေစပါသည္။ ဒီလိုုလုုပ္ဖိုု႔ စိတ္ကူး ရွိတာေၾကာင့္ အစ္ကိုုႀကီးက ခုုန ေရအတူခ်ိဳးတုုန္းက ဒီေနရာေတြကိုု ေသေသခ်ာခ်ာ ေဆးေပးေနမွန္း သတိရမိိလိုုက္သည္။ အစပိုုင္းေတာ့ အေတြ႕အၾကဳံသစ္ေၾကာင့္ တစ္ကိုုယ္လုုံးတင္းၾကပ္သြားေပမဲ့ အစ္ကိုုႀကီးက ေနာက္ဘက္ကိုု လ်က္ေပးေနတာ အရသာခံရင္း တျဖည္းျဖည္း စိတ္ေျဖေလ်ာ့လာသည္။ ၾကည္ႏူးေပ်ာ္ရႊင္စြာ ခံစားေနသည္။

       အစ္ကိုုႀကီးက condom ကိုု ေဖာက္လိုုက္ၿပီ။ နန္းအိအိစိုုးက ေရွ႕ဆက္ၾကဳံရမွာေတြ အတြက္ အသင့္ျပင္ၿပီးသား။ မိမိအေနာက္ဘက္ကိုု  gel ေတြ လာလိမ္းေပးတာနဲ႔ တတ္နိုုင္သေလာက္ ကိုုယ္ကိုု ေျဖေလၽွာ့ထားလိုုက္သည္။ အစ္ကိုုႀကီးက condom စြပ္ၿပီး gel ေတြလူးထားတဲ့ သူ႔ပစၥည္းကိုု မိမိ အေနာက္ေပါက္ထဲ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ထုုတ္သြင္းေနေလၿပီ။ ႏွစ္ေယာက္စလုုံး gel ေတြ အမ်ားႀကီး လူးထားေတာ့ အထုုတ္အသြင္းက အဆင္ေျပလွသည္။ မိမိက အစ္ကိုုႀကီးကိုု ခုုလိုု ေက်ာေပးၿပီး ေဘးတေစာင္းေလး ေနတဲ့ပုုံစံက ေနရတာလည္း သက္ေတာင့္သက္သာရွိသည္။ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာ အစ္ကိုုႀကီးက သူ႔လက္ေခ်ာင္းကိုု gel ေတြလူးၿပီး နန္းအိအိစိုုးရဲ့ ေရွ႕ အကြဲေၾကာင္းထဲ အသာထိုုးသြင္း ေဆာ့ကစားျပန္သည္။ အျပန္အလွန္ ပါးစပ္နဲ႔ ဆက္ဆံေနကတည္းက မိမိက ၿပီးခ်င္ေနလိုု႔ အာ႐ုုံေျပာင္းေအာင္ ေနာက္ေပါက္ကိုု ေပးဆက္ဆံလိုုက္ကာမွ အစ္ကိုုႀကီးက မိမိဖင္ကိုု လၽွာနဲ႔ ေကာင္းေကာင္း လ်က္ေပးလိုုက္ေတာ့ စိတ္က ပိုုလႈပ္ရွားသြားသည္။ အေနာက္ေပါက္ကိုု အစ္ကိုုႀကီး ပစၥည္းက အသြင္းအထုုတ္လုုပ္ေပးေန၊ gel ေတြလူးထားတဲ့ လက္ေခ်ာင္းကလည္း မိမိရဲ့ အစိကိုု လာပြတ္ေပးေန၊ ေနာက္ဆုုံးေတာ့ နန္းအိအိစိုုး ဘယ္လိုုပဲ ေတာင့္ထားေပမဲ့ ၾကာရွည္ မေအာင့္နိုုင္ေတာ့ပါ။ ခံစားမႈ အထြတ္အထိပ္ကိုု ေရာက္သြားရျပန္ပါသည္။

      နန္းအိအိစိုုးၿပီးသြားတာ ၾကာၿပီးျဖစ္ေပမဲ့ အစ္ကိုုႀကီးက မၿပီးနိုုင္ေသး။ နန္းအိအိစိုုးက ေဘးတေစာင္းေလး အသာလွဲၿပီး အစ္ကိုုႀကီးက ေနာက္ေပါက္ကိုု ဆက္ဆံေပးတာကိုု ခံေနသည္။ Gel ေတြလည္း အမ်ားႀကီးသုုံးထားတဲ့အျပင္ ဒီ position မွာ အစ္ကိုုႀကီး ပစၥည္း ကလည္း အထဲထိ သိပ္မဝင္ေတာ့ နာက်င္မႈ လုုံးဝမရွိ။  ကိုုယ့္ ေနာက္ေပါက္နဲ႔ အစ္ကိုုႀကီး ပစၥည္းကလည္း တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ ပြတ္တိုုက္မိေနသည့္အတြက္ ခံစားလိုု႔လည္း အရသာရွိလွသည္။ ဒါေပမဲ့ အစ္ကိုုႀကီးက အားရပါးရ မဆက္ဆံနိုုင္တဲ့အျပင္ ေတာ္ေတာ္နဲ႔လည္း မၿပီးနိုုင္ေသးေတာ့ ဘယ္လိုုလုုပ္ေပးရင္ ေကာင္းမလဲလိုု႔ နန္းအိအိစုုိး စဥ္းစားေနမိသည္။ အဲဒီလိုု စဥ္းစားေနတုုန္းမွာ အစ္ကိုုႀကီးက တိုုးညႇင္းစြာ ေျပာလာပါသည္။

“အိအိစိုုး၊ နိုု႔ေလးေတြနဲ႔ အစ္ကိုုႀကီးကိုု ၿပီးသြားေအာင္ ပြတ္ေပးလိုု႔ ရမလားဟင္”

       ဒီလိုုေျပာလိုုက္တာ မိမိ မႀကိဳက္မွာစိုုးရိမ္လိုု႔ အစ္ကိုုႀကီးအသံက အနည္းငယ္ တုုန္ရင္ေနသည္။ လိုုခ်င္တာကိုု လိုုက္ေလ်ာေပးေစခ်င္လိုု႔ မိမိကိုု ေတာင္းပန္ေနသည့္ အေနအထား။ နန္းအိအိစိုုး ကိုုယ္တုုိင္ကလည္း အစ္ကိုုႀကီးကိုု ဘာလုုပ္ေပးရမလဲ ေတြးေနတုုန္းဆိုုေတာ့ အဆင္သင့္ ျဖစ္သြားသည္။ ေရအတူ ခ်ိဳးၾကတုုန္းက မိမိ နိုု႔ေတြနဲ႔ အစ္ကိုုႀကီးပစၥည္း ပြတ္မိတုုန္းက ႏွစ္ေယာက္စလုုံး ရင္ခုုန္ၾကည္ႏူးဖြယ္ ခံစားခဲ့ရသည္ မဟုုတ္လား။ မဆိုုင္းမတြပင္ အေျဖေပးလိုုက္သည္။

“ဟုုတ္”

     နန္းအိအိစိုုး အသာ ထ ထိုုင္လိုုက္သည္။ ေရခ်ိဳးတုုန္းကေတာ့ ဆပ္ျပာရည္ေတြရွိလိုု႔ ပြတ္တိုုက္လိုု႔ ေကာင္းခဲ့သည္။ ခုုေတာ့ ဗူးထဲ သုုံးပုုံ တစ္ပုုံ ေလာက္ က်န္ေနေသးတဲ့ KY Gel ပဲ သုုံးရေတာ့မည္။ အစ္ကိုုႀကီးလည္း သူ႔ပစၥည္းမွာ စြပ္ထားတဲ့ condom ကိုု ခၽြတ္ဖယ္လိုုက္ၿပီး ပက္လက္အေနအထား ေျပာင္း အိပ္လိုုက္သည္။ နန္းအိအိစိုုးက အစ္ကိုုႀကီး ပစၥည္းကိုုေရာ မိမိ    နိုု႔ေလးေတြကိုုပါ gel ေတြ မ်ားမ်ား သုုတ္လိမ္းလိုုက္သည္။ နိုု႔ေလးေတြနဲ႔ အစ္ကိုုႀကီးရဲ့ ပစၥည္းကိုု ထိတိုုက္ ကစားလုုိက္ေတာ့ အစ္ကိုုႀကီးမ်က္ႏွာမွာ အျပဳံးေလးေတြေပၚလာသည္။ အစ္ကိုုႀကီးက မ်က္စိေတြမွိတ္ထားၿပီး ၾကည္ႏူးစြာ အရသာခံေနေလၿပီ။     နိုု႔ေတြက သိပ္မႀကီးလွေတာ့  နန္းအိအိစိုုးလည္း ကိုုယ့္လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ပဲ       နိုု႔ေတြကိုု အနည္းငယ္ ပူးကပ္သြားေအာင္ တြန္းေစ့လိုုက္ၿပီး အစ္ကိုုႀကီးရဲ့ ပစၥည္းကိုု      မိမိ နို႔ႏွစ္လုုံးၾကား ညႇပ္ကာ ထက္ေအာက္လႈပ္ရွား ပြတ္တိုုက္ေပးေနလိုုက္သည္။ အစ္ကိုုႀကီးရဲ့ ခႏၶာကိုုယ္က အနည္းငယ္ တုုန္လႈပ္ေနၿပီး  အသံတိုုးတိုုးေလးထြက္လာသည္။ နန္းအိအိစိုုးလည္း   နို႔ ႏွစ္လုုံးၾကားမွာ အစ္ကိုုႀကီးပစၥည္းထဲ့ ပြတ္တိုုက္ေပးတဲ့ ဒီမထင္မွတ္ထားေသာ ဆက္ဆံမႈက မိမိကိုုလည္း အေတြ႕အၾကဳံသစ္နဲ႔အတူ သာယာဖြယ္ ခံစားမႈကိုု ေပးေနသည္။ အစ္ကိုုႀကီးလည္း အထူးေက်နပ္ႏွစ္သက္ ေနတယ္ဆိုုတာ အစ္ကိုုႀကီးကိုု ၾကည့္တာနဲ႔ သိေနသည္။ နန္းအိအိစိုုး က အရွိန္တင္ၿပီး ခပ္ျမန္ျမန္ ဆက္တိုုက္ ပြတ္တိုုက္ေပးေတာ့ သိပ္မၾကာခင္မွာပဲ အစ္ကိုုႀကီးက သတိေပးစကားေျပာလာသည္။

“အစ္ကိုုႀကီးၿပီးေတာ့မယ္ေနာ္”

        ဒီလိုု နိုု႔ေတြနဲ႔ ထက္ေအာက္လႈပ္ရွား ကစားေပးတဲ့အခါ မ်က္ႏွာနဲ႔ အစ္ကိုုႀကီး ပစၥည္း နီးကပ္သြားတဲ့ အခါေတြရွိေတာ့ ၿပီးတဲ့အခါ ထြက္လာမဲ့ အရည္ေတြက မိမိမ်က္ႏွာကိုု ေပသြားမွာစိုုးလိုု႔ သတိေပးမွန္း သိသည္။ နန္းအိအိစိုုး ထက္ေအာက္လႈပ္ရွားတာကိုု ရပ္လိုုက္ၿပီး အစ္ကိုုႀကီးပစၥည္းကိုု နိုု႔ေတြနဲ႔ ဖိထားရင္း ႀကိတ္ပြတ္ေပးေနေတာ့ ခဏတာ အတြင္းမွာပဲ အစ္ကိုုႀကီး ၿပီးသြားကာ အရည္ေတြက ႏွစ္ဦးသား ခႏၶာကိုုယ္ၾကား စီးဆင္းသြားေတာ့သည္။ အစ္ကိုုႀကီး အရည္ေတြထြက္တာ ကုုန္သြားေတာ့ နန္းအိအိစိုုးလည္း အစ္ကိုုႀကီးေဘးမွာ ပက္လက္ေလး လွဲအိပ္လိုုက္သည္။ ႏြမ္းလ်ေနေပမဲ့ စိတ္ၾကည္ႏူးစရာ ေက်နပ္ေပ်ာ္ရႊင္စရာ ေကာင္းလွပါသည္။ တေအာင့္ေလာက္ ေနေတာ့ အစ္ကိုုႀကီးက မိမိကိုုယ္ေပၚမွာ ေပေနတာေတြကိုု တစ္ရႉးနဲ႔ သန႔္စင္ေပးသည္။ အစ္ကိုုႀကီး ထပ္ဆက္ခ်င္တာလားလိုု႔ ေတြးေနတုုန္းမွာပဲ အစ္ကိုုႀကီးက ထသြားသည္။ အိပ္ယာေပၚ လွဲေနရင္း အစ္ကိုုႀကီးရဲ့ အဝတ္မဲ့ ေနာက္ေက်ာျပင္ကိုု ၾကည့္မိသည္။ ေတာင့္တင္းသန္မာ က်စ္လစ္တဲ့ ကိုုယ္လုုံး။ ေနာက္က ၾကည့္ေနမိေတာ့  အစ္ကိုုႀကီးရဲ့ တင္ပါးေတြကိုု ထူးထူးျခားျခား စိတ္ဝင္စား လာမိသည္။ ေရခ်ိဳးတုုန္းနဲ႔ ဆက္ဆံေနတုုန္း အဲဒီေနရာေတြကိုု ကိုုင္႐ုုံ ပြတ္႐ုုံပဲ လုုပ္မိခဲ့သည္။ ခုုေတာ့ အဲဒီေနရာကိုု အားရပါးရ နမ္းခ်င္စိတ္ေပၚလာသည္။ အစ္ကိုုႀကီးနဲ႔ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုုင္ ဖက္ထားရင္း မိမိလက္ေတြကိုု အစ္ကိုုႀကီး တင္ပါးေတြေပၚတင္ကာ  မိမိရဲ့ လက္သည္းေလးေတြ နဲ႔ စိုုက္ဝင္သြားတဲ့အထိ ဖ်စ္ညႇစ္ခ်င္စိတ္ေပၚလာသည္။ ဘာေၾကာင့္ ခုုနက ဒါေတြလုုပ္ဖိုု႔ သတိမရခဲ့တာလဲလိုု႔ ကိုုယ့္ကိုုယ္ကိုု ေမးခြန္းထုုတ္ေနဆဲမွာ အစ္ကိုုႀကီးက အခန္းထဲက ထြက္သြားခဲ့ၿပီပဲ။

အစ္ကိုုႀကီး ေန႔လည္စာျပန္လာစားေတာ့ မ်က္ႏွာက သိပ္မရႊင္လွ။ ဘာစကားမွ မေျပာျဖစ္ၾကေပမဲ့ မမသက္ ညေနေစာင္း  ျပန္ေရာက္လာေတာ့မွာ ဆိုုေတာ့   အစ္ကိုုႀကီးေကာ နန္းအိအိစိုုးပါ ႏွစ္ေယာက္စလုုံး စိတ္ေလးေနၾကသည္။ ညေန သုုံးနာရီေလာက္ မမသက္ အိမ္ျပန္ေရာက္လာသည္။ နန္းအိအိစိုုးက မမသက္ အဝတ္အစားေသတၱာကိုု အိပ္ခန္းထဲ ပိုု႔ေပးလိုုက္သည္။ ပါလာတဲ့ စားစရာေတြ၊ လက္ေဆာင္ပစၥည္းေတြကိုု သိမ္းဆည္းေပးေနသည္။

       “အိအိစိုုး၊ ေကာ္ဖီေလး ႏွပ္ေပးပါအုုန္း။ မနက္ သင္းသင္းတိုု႔နဲ႔ မုုန႔္တီစားၿပီး လမ္းမွာ ဘာမွ မစားခဲ့ေတာ့ ဗိုုက္ဆာေနၿပီ။ ေဝေဝက ေတာင္ႀကီးဟင္းထုုပ္ေတြ ထည့္ေပးလိုုက္တယ္။ ေကာ္ဖီေလးနဲ႔ အရင္စားလိုုက္ၾကရေအာင္”

       အိမ္မွာ ႏွပ္ေကာ္ဖီပဲ ေသာက္တာမ်ားသည္။ နန္းအိအိစုုိး ေဖ်ာ္တဲ့ေကာ္ဖီက ေသာက္လိုု႔ေကာင္းတယ္လိုု႔ အစ္ကိုုႀကီးေကာမမသက္ကပါ အႀကိဳက္တူၾကေတာ့ မနက္စာအတြက္ ေကာ္ဖီေဖ်ာ္တာကိုု နန္းအိအိစိုုးပဲ လုုပ္သည္။ ေန႔လည္ခင္းလည္း မမသက္နဲ႔အတူ ေကာ္ဖီေသာက္ေလ့ရွိသည္။ နန္းအိအိစိုုး ေကာ္ဖီေဖ်ာ္ေနတုုန္း မမသက္ကေတာ့ ဟင္းထုုပ္ေတြကိုု microwave oven  နဲ႔ ျပန္ေႏြးေနသည္။ ဒီလိုု တစ္ခုုခုု လုုပ္ေနရတာကိုု နန္းအိအိစိုုး သေဘာက်သည္။ ခုုခ်ိန္မွာ မမသက္နဲ႔ ၾကာၾကာမ်က္ႏွာခ်င္းဆိုုင္ဖိုု႔ မလုုံမလဲ ျဖစ္ေနသည္။ စားေသာက္ရင္း မမသက္က ေျပာလာသည္။

       “ဒီတစ္ေခါက္ ျပန္လာတာ အိအိစိုုးအတြက္ သတင္းေကာင္းတစ္ခုုပါလာတယ္”

       မမသက္အသံက ဝမ္းနည္းသံေပါက္ေနသည္။ မမသက္ကိုု ၾကည့္လုုိက္ေတာ့လည္း အရမ္းေပ်ာ္ရႊင္တက္ႂကြတဲ့ ပုုံစံမဟုုတ္။ သတင္းေကာင္းလိုု႔ ေျပာေပမဲ့ မမသက္ အမူအယာက ဆန႔္က်င္ဖက္ ျဖစ္ေနသည္။ မမသက္က ဆက္ေျပာသည္။

       “ဒီေန႔မနက္ မႏၲေလးမွာ မမထိုုက္ကိုု ေတာင္ႀကီးအျပန္ လက္ေဆာင္ဝင္ေပးျဖစ္တယ္။ မမထိုုက္ ေတာင္ႀကီးကဟင္းထုုပ္ကိုု ႀကိဳက္မွန္းသိလိုု႔ ေဝေဝကိုု ေအာ္ဒါမွာခုုိင္းၿပီး ယူလာတာ။ အဲဒါ အဆင္သင့္ျဖစ္သြားတယ္။ သူတုုိ့ေဆး႐ုုံမွာ မန္ေနဂ်ာခန႔္ထားတဲ့ သူတို႔တူမေလးက ေနာက္လ မဂၤလာေဆာင္ၿပီး နိုုင္ငံျခားလုုိက္သြားေတာ့မယ္ေလ။ မမသက္ကိုု လူရင္းထဲက စိတ္ခ်ရတဲ့သူရွိရင္ ေျပာတဲ့။ မမသက္က ညီမေလးရွိတယ္ေျပာလိုုက္ေတာ့ အရမ္းေပ်ာ္သြားတယ္။ အျမန္ဆုုံးလာခုုိင္းလိုုက္ပါတဲ့”

       မိမိအလုုပ္ေကာင္းေကာင္းရမွာမိုု႔ သတင္းေကာင္းဆိုုၿပီး ေျပာသည္။ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာ မိမိ မႏၲေလးသြား အလုုပ္လုုပ္ရင္ ခြဲၾကရမွာမိုု႔ ဝမ္းနည္းေနသည္။  ဒါေၾကာင့္ မမသက္ အျပည့္အဝ မေပ်ာ္နိုုင္ျဖစ္ေနရသည္။ မမသက္က မိမိကုုိ သံေယာဇဥ္ရွိသည္။ သိပ္ခ်စ္သည္။ မိမိအတြက္ စဥ္းစားေပးသည္။ မိမိကေတာ့ မမသက္ ကြယ္ရာမွာ အစ္ကိုုႀကီးနဲ႔ ေဖာက္ျပန္ခဲ့သည့္အတြက္ ကိုုယ့္ကိုုယ္ကိုု အရမ္းရွက္မိသည္။ မမသက္ကိုု မ်က္ႏွာမျပရဲေလာက္ေအာင္ မိုုက္မဲလွသည့္ကိစၥကိုု က်ဴးလြန္ခဲ့သည္။ ဒါေပမဲ့ ခက္တာက ျဖစ္ခဲ့တာေတြအတြက္ ေနာင္တ လုုံးဝမရ။ အခ်ိန္ေတြ ေနာက္ေၾကာင္းျပန္လွည့္လိုု႔ ရၿပီး ဒါေတြကိုု အစကေန ျပန္ၾကဳံခဲ့ရင္လည္း မိမိက ေရွာင္လႊဲ နိုုင္မည္မဟုုတ္ဆိုုတာ သိေနသည္။ အစ္ကိုုႀကီးနဲ႔ ပတ္သက္ဆက္ဆံမိခဲ့ တာေၾကာင့္ မဟုုတ္ဘဲ ႏွစ္အေတာ္ၾကာ အတူေနလာတဲ့ ဒီေပ်ာ္ရႊင္စရာ သာယာတဲ့ မိသားစုုက ခြဲထြက္သြားရမွာကိုုေတာ့ တကယ္ ဝမ္းနည္းမိပါသည္။  ငိုုသံေလးနဲ႔ ေျပာမိသည္။


       “မမသက္တိုု႔ကိုု ခြဲသြားရေတာ့မွာလားဟင္”

       “အိအိစိုုးရယ္၊ နင္လည္း ကိုုယ့္တိုုးတက္ရာ တိုုးတက္ေၾကာင္းရွာရမွာေပါ့။ မမသက္တိုု႔နဲ႔ အျမဲ အတူေနလိုု႔ေတာ့ မျဖစ္ဘူးေလ။ ခုု အခြင့္အေရးေကာင္းေလး ရတုုန္း အရယူရမယ္ေလ”

       ဘြဲ႕ရၿပီးရင္ မႏၲေလး သြားၿပီး သင္တန္းေတြတက္၊ သင့္ေတာ္ရာ အလုုပ္ေလးရွာလုုပ္ဖိုု႔ေတာ့ မမသက္က ေျပာဖူးပါသည္။ တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္မွာ ကိုုယ့္လမ္းကိုုယ္ ေလၽွာက္ရမည္ကိုုလည္း သိပါသည္။ ဒီေလာက္ ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ ျဖစ္လာမယ္လိုု႔ေတာ့ မေမၽွာ္လင့္ထားမိခဲ့ပါ။ ဒါေပမဲ့ ဒီကိစၥေတြ ျဖစ္ၿပီးတဲ့ေနာက္ မိမိထြက္ခြာသြားျခင္းက အားလုုံးအတြက္ အေကာင္းဆုုံး ျဖစ္မယ္ဆိုုတာေတာ့ သိပါသည္။

   ေကာင္းထိုုက္ေဆး႐ုုံပိုုင္ရွင္ အန္တီထိုုက္တုုိ့နဲ႔ မမသက္တိုု႔ အလြန္ရင္းႏွီးမွန္း နန္းအိအိစိုုးသိပါသည္။ မမသက္ေၾကာင့္ အန္တီထိုုက္က မိမိကိုု တာဝန္ခံမန္ေနဂ်ာ ခန႔္မည္ဆိုုေပမဲ့ ဒီအလုုပ္အတြက္ ကိုုယ့္ကိုုယ္ကိုု ယုုံၾကည္မႈ နည္းေနတာေတာ့ အမွန္။

       “သမီးက ဘာအေတြ႕အၾကဳံမွ မရွိတာ။ အဆင္ေျပနိုုင္ပါ့မလား မမသက္ရယ္”

       “သိပ္ေတာ့ စိတ္ပူစရာ မလိုုပါဘူး။ မမထိုုက္လည္း ရွိေနအုုန္းမွာပဲေလ။ သူက အခ်ိန္ျပည့္ မေနနိုုင္ေတာ့ ယုုံၾကည္ရတဲ့လူ လိုုခ်င္တာ အဓိကပါ။ အလုုပ္ကိုု ေစ့ေစ့စပ္စပ္ ေသေသခ်ာခ်ာလုုပ္ဖိုု႔ရယ္၊ အားလုုံးနဲ႔ ေျပလည္ေအာင္ဆက္ဆံနိုုင္ၿပီး ေငြေရးေၾကးေရး ကိစၥေတြမွာ စိတ္ခ်ရဖုုိ့ရယ္ပဲ အေရးႀကီးတာပါ။ အိအိစိုုးက ဒီအရည္အခ်င္းေတြ ျပည့္ၿပီးသားဆိုုတာ မမသက္သိလိုု႔လည္း မမထိုုက္ကိုု ရဲရဲႀကီး ညႊန္းခဲ့တာ”

       “ဘယ္ေတာ့ေလာက္သြားရမွာလဲ မမသက္”
     
       “ခုုလက္ရွိမန္ေနဂ်ာ သူ႔တူမက လိုုတာေတြ အနီးကပ္ အတူသင္ေပးၿပီး တြဲေခၚသြားမွာ။ ေနာက္လမွ မဂၤလာေဆာင္မွာ ဆိုုေပမဲ့ ပြဲနီးလာရင္ အားေတာ့မွာ မဟုုတ္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ မမထိုုက္ကေတာ့ အျမန္ဆုုံး လာေစခ်င္ေနတယ္။ ပစၥည္းေတြ သိမ္းဆည္းျပင္ဆင္ၿပီးရင္ သြားလိုုက္ေပါ့။ မႏၲေလးမွာသုုံးဖိုု႔ ဆိုုင္ကယ္အသစ္တစ္စီး သင္းသင္းကိုု ဝယ္ခိုုင္းထားၿပီးၿပီ။ သင္တန္းေတြတက္ဖိုု႔ကေတာ့ ေရာက္မွ စုုံစမ္းေပါ့။ ကိုုယ္ ဝါသနာပါတာေတြရယ္၊ ကိုုယ့္ဘဝ ေရွ႕ေရးအတြက္ အေထာက္အကူျဖစ္မွာေတြရယ္ကိုု ရွာတက္။ တက္သင့္တယ္ထင္ရင္ ဘယ္သင္တန္းမဆိုုတက္လိုု႔ရတယ္။ သင္တန္းေၾကးေတြအတြက္ေတာ့ ဘာမွမပူနဲ႔။ အကုုန္လုုံး မမသက္ တာဝန္ထား”

       မိမိအလုုပ္ရတာေတာင္ မိမိသုံးဖိုု႔  ဆိုုင္ကယ္အသစ္ကိုု မမသက္ကဝယ္ထားေပးခဲ့သည္။ သင္တန္းေတြတက္ဖိုု႔လည္း တာဝန္ယူအုုန္းမည္။

       “သမီးက အခုု အလုုပ္ရေတာ့မွာေလ။ သင္တန္းတက္တာတိုု႔ သမီးသုုံးတာတိုု႔ေတာ့ ကိုုယ့္တာဝန္ ကိုုယ္ယူရေတာ့မွာေပါ့”

       “အိမ္ေထာင္မျပဳမခ်င္းေတာ့ အိအိစိုုးနဲ႔ ပတ္သက္တာအားလုုံးကိုု မမသက္ပဲတာဝန္ယူပါ့မယ္။ အလုုပ္က လခေလးရလာရင္ နန္းခင္တင့္တိုု႔ကိုုပဲ တတ္နိုုင္သေလာက္ ကူေပးလိုုက္ပါ။ သူက ကေလးသုုံးေယာက္နဲ႔ သိပ္အဆင္ေျပလွတာ မဟုုတ္ဘူး။ ဒီႏွစ္ ဆယ္တန္းတက္တဲ့ သူ႔သားႀကီးက စာလည္းေတာ္တယ္။ အင္ဂ်င္နီယာ ျဖစ္ခ်င္တယ္ဆိုုလိုု႔ မႏၲေလးမွာ ေဘာ္ဒါလာထားထားတယ္။”

       မမသက္က ဒီလိုုေျပာလာေတာ့ မိမိက ျငင္းပယ္၍မရပါ။ မိမိအတြက္ သိပ္ပူစရာမလိုုေတာ့ လခရလာရင္ အမ နန္းခင္တင့္တိုု႔ကိုုပဲ ေထာက္ပံ့ေပးေတာ့မည္။ အမ်ိဳးဆိုုလိုု႔ အမနန္းခင္တင့္ပဲ ရွိေတာ့တာ။ ဒီအမေၾကာင့္ မိမိဘဝ ဒီအေျခေန ေရာက္ခဲ့ရသည္။

       “ေနဖိုု႔ အေဆာင္ကိုု မမသင္းသင္းတိုု႔ကိုုပဲ အကူအညီေတာင္းၿပီး ရွာခုုိင္းရမလား”

      “မလိုုဘူး။ မမထိုုက္တိုု႔က သူ႔ဝန္ထမ္းေတြေနဖိုု႔ အေဆာင္လည္း စီစဥ္ထားေပးတယ္။ မန္ေနဂ်ာဆိုုရင္ ေန႔လည္နဲ႔ ညစာကိုုေတာင္ ေဆး႐ုုံမွာ စားဖိုု႔ လုုပ္ေပးထားတယ္တဲ့။”

       ႏွစ္ေယာက္စလုုံး စားေသာက္ၿပီးၿပီဆိုုေတာ့ မမသက္လည္း အေပၚထပ္ တက္သြားၿပီ။ ခရီးထြက္ရာက ျပန္လာတာဆိုုေတာ့ ယူသြားတဲ့ အဝတ္အစားေတြ ပစၥည္းေတြ ျပန္သိမ္း၊ ခဏနားၿပီး ေရခ်ိဳးေတာ့မည္ေပါ့။ နန္းအိအိစိုုးက စားထားတဲ့ ပန္းကန္ေတြ ခြက္ေတြ ေဆးေၾကာ သိမ္းဆည္းရမည္။ မိမိအေပၚ စိတ္ေကာင္းေစတနာရွိလွေသာ၊ သိပ္ခ်စ္ေသာ မမသက္က မိမိေရွ႕  ေရးအတြက္ ေျပာဆုုိေနခ်ိန္မွာ မိမိကေတာ့ ျပဳမိခဲ့တဲ့အမွားေၾကာင့္ မမသက္ကိုု မ်က္လုုံးခ်င္းမဆုုံရဲျဖစ္ေနရသည္။ ေနရထိုုင္ရ ခက္ေနသည္။ မမသက္ တက္သြားေတာ့မွ စိတ္သက္သာရာ ရေတာ့သည္။

        ညေနပိုုင္း ေဆး႐ုုံမွာ အစည္အေဝးရွိေတာ့ ကိုုေဇာ္ အိမ္ျပန္ေနာက္က်သည္။ ေဆးခန္းလည္း ဖြင့္ရအုုန္းမွာဆိုုေတာ့ ေဆး႐ုုံက ထြက္တာနဲ႔ အိမ္မွာ ညစာျပင္ထားဖိုု႔ ဖုုန္းဆက္ထားလိုုက္သည္။ အိမ္ျပန္ေရာက္တာနဲ႔ လက္ေဆး ညစာစားၿပီး ေဆးခန္းသြားၾကသည္။ နန္းအိအိစိုုးက စာ လုုပ္စရာေတြရွိတယ္ဆိုုၿပီး လိုုက္မလာခဲ့။ ဒါလည္း တစ္မ်ိဳးေကာင္းသည္လိုု႔ ကိုုေဇာ္ထင္သည္။ ႐ုုတ္တရက္ဆိုုေတာ့ အေနၾကပ္ေနနိုုင္သည္မဟုုတ္လား။ လမ္းမွာ သက္က စေျပာသည္။

       “ကိုုေဇာ္၊ ေအးေအးဝင္းကိုုမွတ္မိလား”

       “ဗိုုလ္ေကာင္းတိုု႔ ေဆး႐ုုံမွာ မန္ေနဂ်ာ လုုပ္ေနတဲ့ သူ႔တူမ ကိုုေျပာတာလား”

       “ဟုုတ္တယ္။ သူကေနာက္လဆုုိ လက္ထပ္ၿပီး Australia ကိုု လိုုက္သြားေတာ့မွာတဲ့။ အဲဒါ မမထိုုက္က လူစားလိုေနလိုု႔ လူရင္းထဲက ရွာခိုုင္းတာနဲ႔ အိအိစိုုးကိုု သြားခုုိင္းလိုုက္မလားလိုု႔”

       “သိပ္ေကာင္းတာေပါ့”

       မိမိက စခဲ့ၿပီး ဘယ္လိုုအဆုုံးသတ္ရမွန္း မသိသည့္ကိစၥအတြက္ အေျဖေကာင္းျဖစ္ေနသည္။  နန္းအိအိစိုုးေရွ႕ေရးအတြက္လည္း ေကာင္းသည္။

     ေဆးခန္းေရွ႕  မွာ မမေမသူနဲ႔ေတြ႕ေတာ့ မိမိစိတ္ေတြ ခါတိုုင္းလိုု မေဖာက္ျပန္ေတာ့တာကိုု ကိုုေဇာ္ သတိထားမိသည္။ သုုံးညတာ နန္းအိအိစိုုးနဲ႔ ဆုုံၾကဳံခဲ့တာေတြက မိမိဘယ္တုုန္းကမွ စိတ္ကူးထဲေတာင္ ထည့္ မစဥ္းစားဖူးသည့္ အတိုုင္းအတာထိေရာက္ခဲ့သည္။ ညအိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ ထုုံးစံအတိုုင္း သက္ က ေရခ်ိဳးခန္းထဲ အရင္ဝင္သြားသည္။ ဒါေပမဲ့ သိပ္မၾကာလိုုက္ပါ။ ခရီးက ျပန္ေရာက္ေရာက္ခ်င္း ေရခ်ိဳးၿပီးသားဆိုုေတာ့ ခုု ေျခလက္ေဆး၊ မ်က္ႏွာသစ္၊ သြားတုုိက္တာေလာက္ပဲ ျဖစ္လိမ့္မည္။ ကိုုေဇာ္ ေရခ်ိဳးေတာ့ မေန႔ညက နန္းအိအိစိုုးနဲ႔ ေရအတူ ခ်ဳုုိးၾကတာေတြ ဆက္ဆံတာေတြကိုု ျပန္စဥ္းစားမိသည္။ ေတြးမိေတာ့လည္း မိမိပစၥည္းက ေတာင့္မာလာသည္။ အဲဒါေတြ ထပ္စဥ္းစားလိုု႔ မျဖစ္ဘူးေလလိုု႔ ကိုုယ့္ကိုုယ္ကိုု ျပန္သတိေပးရသည္။ ဟိုုဟိုုဒီဒီ အေတြးနယ္လြန္ေနလိုု႔ ေရခ်ိဳးတာေတာင္ ေတာ္ေတာ္ၾကာသြားၿပီ။  ကိုုေဇာ္ တဘက္နဲ႔ ကိုုယ္လုုံးေပၚက ေရေတြ ေျခာက္သြားေအာင္ အျမန္သုုတ္လိုုက္သည္။ တဘက္ကိုု ခါးမွာပတ္ၿပီး အိပ္ခန္းထဲ ျပန္ဝင္လာလိုုက္သည္။

       ကိုုေဇာ္ အိပ္ခန္းထဲေရာက္ေတာ့ မရွိသင့္သည့္အရာက မရွိရမည့္ေနရာမွာ ေရာက္ေနတာကိုု သတိထားမိလိုုက္သည္။ တစ္ခုုခုုေတာ့ မွားေနၿပီ။ မွားတာမွ အႀကီးအက်ယ္ကိုု မွားေနတာ။

အခန္းထဲမွာ ညႇိုးငယ္တဲ့မ်က္ႏွာနဲ႔ လက္ေလးပိုုက္ၿပီး ရပ္ေနတဲ့ နန္းအိအိစိုုးကိုု ေတြ႕လိုုက္သည္။ ဆုုံလည္ခုုံေပၚမွာ အနည္းငယ္တင္းမာတဲ့မ်က္ႏွာနဲ႔ ထိုုင္ေနတာက သက္။ သူနဲ႔ နန္းအိအိစိုုး ျဖစ္ခဲ့တာေတြ သက္ သိသြားၿပီဆိုုတာ ကိုုေဇာ္  နားလည္လိုုက္သည္။ သက္ ကိုု ေျဖရွင္းခ်က္ေပးစရာ စကားမရွိ။  စိတ္ထဲမွာ စိုုးရြံ့ သိမ္ငယ္မႈေတြ ေပၚလာသည္။

       သက္ ဒီေန႔ အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ ေန႔လည္စာ ဟင္းထုုပ္ေတြစားဖိုု႔ ပန္းကန္ထုုတ္တဲ့အခါ ထမင္းစားပန္းကန္ ႏွစ္ခ်ပ္ေလ်ာ့ေနတာ သတိထားမိလိုုက္သည္။ ကိုုယ္ကိုုယ္တိုုင္ ဝယ္ထားတာဆိုုေတာ့ ေကာင္းေကာင္းမွတ္မိသည္။ အိအိစိုုးကိုု မမထိုုက္တိုု႔ဆီမွာ အလုုပ္သြင္းေပးဖိုု႔ ေျပာေနတာမိုု႔ ဒီကိစၥကိုု ဆက္မေမးမိ။ ဒါေပမဲ့ စားေန ေျပာေနတဲ့ တစ္ေလၽွာက္လုုံး အိအိစိုုး ပုုံစံက သိပ္မူမမွန္။ အစကေတာ့ တစ္ေယာက္တည္း ခြဲသြားၿပီး အလုုပ္သြားလုုပ္ရမွာကိုု စိတ္လႈပ္ရွားေနတာလားလိုု႔ ထင္မိေပမဲ့ မိမိကိုု မ်က္လုုံးခ်င္း မဆုုံမိေအာင္ တမင္တကာ ေရွာင္ေနမွန္း တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ သိလိုုက္သည္။ ဘာေတြျဖစ္ခဲ့တာလဲ။ ကိုုေဇာ္က ေဒၚေမသူနဲ႔ ထြက္ခ်ိန္းခဲ့တာလားလိုု႔ ေတြးမိသည္။ အဲဒီလိုု ျဖစ္ခဲ့ရင္လည္း ခုုလိုု ကိုုေဇာ္အိမ္မွာ မရွိတုုန္း မိမိကိုု ခ်က္ခ်င္းေျပာရမည္။ စဥ္စားရင္း အိမ္ေပၚ အိပ္ခန္းထဲေရာက္ေတာ့ ယူသြားတဲ့ အဝတ္ေတြ ျပန္သိမ္းသည္။ လမ္းမွာ ႐ုုတ္တရက္ ေနထိုုင္မေကာင္းျဖစ္ရင္သုုံးဖိုု႔ ထည့္သြားတဲ့ ေဆးေတြ  သူ႔ေနရာသူ ျပန္ထားရင္း စိတ္ကူးေလးတစ္ခုုေပၚလာလိုု႔ ေဆးဗီရိုုေအာက္ဆုုံးဆင့္က ေဆးေတြကိုု ဖယ္ၾကည့္မိလိုုက္သည္။ ၾကည့္တုုန္းကေတာ့ ဒီဘယ္ဘက္ေနာက္မွာထားတဲ့ ေဆးႏွစ္ဗူးကိုု ရွိေနပါေစဆိုုတဲ့ ျမင္ခ်င္တဲ့ ဆႏၵနဲ႔ ၾကည့္ခဲ့ေပမဲ့ မေတြ႕ရ။ ဒီ gel ႏွစ္ဗူးက ကိုုေဇာ္ မိမိကိုု anal sex စမ္းမလားလိုု႔ ေမးတာကုုိ ျငင္းလိုုက္ကတည္းက ဒီေနရမွာသိမ္းထားခဲ့သည္။ လြန္ခဲ့တဲ့ေလးရက္၊ မိမိ ခရီးသြားဖိုု႔ ေဆးေတြယူတုုန္းက တစ္ေခါက္ ၾကည့္လိုုက္ေသးတာမိုု႔ အဲဒီအခ်ိန္တုုန္းကထိ ရွိေနတာ ေသခ်ာသည္။ ခုု လုုံးဝမရွိေတာ့။ မိမိ မယုုံၾကည္ခ်င္တဲ့ အဆိုုးဆုုံး ကိစၥတစ္ခုုေတာ့ ျဖစ္ခဲ့ၿပီဆိုုတာ သက္သိလိုုက္သည္။ အိအိစိုုးကိုု အိပ္ခန္းထဲ လာဖိုု႔ ဖုုန္းဆက္လိုုက္သည္။

       မမသက္ အိမ္ေပၚတက္သြားလိုု႔ စိတ္သက္သာရာရတာ ဘာမွမၾကာလိုုက္။ Mobile phone က အသံျမည္လာသည္။ ၾကည့္လိုုက္ေတာ့ မမသက္ ဆက္တာ။ အိပ္ခန္းထဲ ခ်က္ခ်င္းလာခဲ့ဖိုု႔။ မမသက္ မိမိကိုု ေခၚစရာရွိရင္ ကိုုယ္တိုုင္ ေအာက္ဆင္းေခၚသည္။ တစ္အိမ္တည္းကိုု ဘယ္ေတာ့မွ ဖုုန္းနဲ႔မေခၚ။ နန္းအိအိစိုုး စိုုးရိမ္မႈက အထြတ္အထိပ္ ေရာက္ေနၿပီ။ အိပ္ခန္းထဲ ဝင္လိုုက္တာနဲ႔ ဖြင့္ထားတဲ့ ေဆးဗီ႐ုုိေဘးမွာ ရပ္ေနတဲ့ မမသက္ရယ္၊ အျပင္မွာ ထုုတ္စီထားတဲ့ တျခားေဆးေတြရယ္၊ ဘာမွမက်န္ေတာ့ဘဲ ေျပာင္ရွင္းေနတဲ့ ေအာက္ဆုုံးဆင့္ရယ္ကိုု ေတြ႕လိုုက္တာနဲ႔  မမသက္ သိသြားၿပီဆိုုတာကိုု နန္းအိအိစိုုး သေဘာေပါက္လိုုက္သည္။ မမသက္ေမးတာကိုု မေစာင့္ေတာ့။ မမသက္ကိုု လိမ္ညာဖိုု႔ မႀကိဳးစားရဲပါ။ အားနာျခင္း၊ ရွက္ျခင္း၊ ဝမ္းနည္းျခင္း၊ ေၾကာက္ရြံ့ျခင္းမ်ားနဲ႔အတူ၊ မမသက္ေရွ႕ ဒူးေထာက္ၿပီး မမသက္ ေျခအစုုံကိုု ဖက္လိုုက္သည္။

       “သမီး အမွားႀကီး မွားသြားပါတယ္၊ ေတာင္းပန္ပါတယ္ မမသက္ရယ္၊ သမီးကိုု ေပးခ်င္တဲ့ အျပစ္ေပးပါ၊ ေသဆုုိလည္း ေသပါ့မယ္”

       မ်က္ရည္ေတြလည္း အလိုုလိုု ဒလေဟာ က်လာသည္။ ငိုုရင္း စိတ္ထဲ အမွန္ရွိတဲ့အတိုုင္း ေျပာဆိုု ေတာင္းပန္လိုုက္သည္။

       “ဘာေတြျဖစ္ခဲ့တာလဲ”

        ေဒါသသံမပါဘဲ တည္ၿငိမ္တဲ့အသံနဲ႔ မမသက္က ေမးလာသည္။ နန္းအိအိစိုုး အမွန္အတိုုင္းပဲ ဝန္ခံလိုုက္ဖိုု႔ ဆုုံးျဖတ္လိုုက္သည္။ ဒါေပမဲ့ ျဖစ္ခဲ့သမၽွ၊ ဆုုံၾကဳံခံစားခဲ့သမၽွ ကိုုေတာ့ အေသးစိတ္ ေျပာလုုိက္လိုု႔ မျဖစ္။ အားလုုံးကိုု မမသက္သိသြားလၽွင္ မမသက္ ပိုု ခံစားရလိမ့္မည္။ ဒါေၾကာင့္ ေျပာသမၽွက အမွန္ေတြခ်ည္းျဖစ္ေပမဲ့ သိပ္ sensitive ျဖစ္တာေတြကိုုေတာ့ ထိန္ခ်န္ထားရမည္။ အစ္ကိုုႀကီးနဲ႔ ေဒၚေမသူတိုု႔ နား သြားရပ္ေနမိလိုု႔ အစ္ကိုုႀကီး စိတ္ဆိုုးတာကိုု မေျပာေတာ့။ မိမိ ဆင္ေျခေပးတယ္လိုု႔ အထင္မခံခ်င္။ ပိုု႔လာတဲ့ ေခြေတြဖြင့္ရင္း ဖရဲသီး အတူစားခဲ့တာေတြလည္း ေျပာလိုု႔မျဖစ္။ ဒါေတြက ေနာက္ေနာင္ အစ္ကိုုႀကီးနဲ႔ မမသက္တိုု႔ ျပန္ၾကည့္၊ ျပန္ကစားလိုု႔ ရနိုုင္သည္။ အစ္ကိုုႀကီးက မိမိကိုု ေျခေခ်ာင္းေလးေတြပါမက်န္ နမ္းခဲ့တာ၊ ေရအတူခ်ိဳးၾကတာ၊ မိမိ ဖင္ကိုု ေကာင္းေကာင္း လ်က္ေပးခဲ့တာေတြလည္း မမသက္သိလိုု႔ မျဖစ္။ ေနာက္ဆုုံး အေနနဲ႔ စုုစုုေပါင္း သုုံးရက္မွာ အစ္ကိုုႀကီး က သုုံးခါပဲ ၿပီးေပမဲ့ မိမိက ငါးခါေတာင္ ၿပီးခဲ့တာလည္း ခ်န္ထားခဲ့ရမည္။

       မိမိက ၁၈+ ေတြ ေတာ္ေတာ္ဝင္ေနတာ အစ္ကိုုႀကီး သိသြားၿပီး  စိတ္ကစားေနမွန္း သိလိုု႔ ပထမေန႔မွာ မိမိ ေနာက္ဘက္ကိုု ဆက္ဆံခဲ့တာ၊ မဆက္ဆံခင္မွာ မမသက္ကိုု လွမ္းတိုုင္ဖိုု႔ အခြင့္အေရး ရွိေပမဲ့ မိမိကလည္း စာေတြ၊ video clip ေတြ ၾကည့္ထားလိုု႔ စမ္းခ်င္ေနတာမိုု႔ မျငင္းမိတာလိုု႔ ဝန္ခံလိုုက္သည္။ ဒုုတိယေန႔မွာေတာ့ အစ္ကိုုႀကီးက ပါးစပ္နဲ႔ ဆက္ဆံခုုိင္းၿပီး ေနာက္ဆုုံးေန႔  ေနာက္ေပါက္ကိုု ျပန္ဆက္ဆံသည္။ မိမိႏႈတ္ခမ္းကိုုေတာင္ အစ္ကိုုႀကီးက မနမ္းခဲ့ပါဘူး၊ ေရွ႕ဘက္ကိုုလည္း မဆက္ဆံခဲ့ပါဘူးလိုု႔လည္း မမသက္ကိုု ေျပာလိုုက္သည္။ အစ္ကိုုႀကီးက ဦးေဆာင္တာမွန္ေပမဲ့ မိမိကလည္း အလိုုတူ အလိုုပါ အျပစ္ရွိလိုု႔ မမသက္ ေပးခ်င္တဲ့ အျပစ္ ေပးပါေတာ့လိုု႔ ငိုုယိုုေတာင္းပန္လိုုက္သည္။ ဒီကိစၥ ည ေဆးခန္းျပန္လာမွ ရွင္းမယ္၊ ေဆးခန္းကိုု လိုုက္မလာနဲ႔၊ ကိုုေဇာ့္ကိုု ဘာမွ မေျပာနဲ႔လုုိ့ပဲ မမသက္က ေျပာခဲ့သည္။ မမသက္ အသံက အနည္းငယ္ တုုန္ေနသေယာင္ ရွိေပမဲ့ တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္ ရွိေနဆဲ။ မမသက္ကိုု ေမာ့ မၾကည့္ရဲေတာ့ မမသက္ စိတ္ဆိုုးေနသလား၊ ဝမ္းနည္းေနသလားဆိုုတာ မသိနိုုင္။

                    အိမ္ေအာက္ျပန္ဆင္းလာခ်ိန္ကေန ညဖက္ မမသက္တိုု႔ ေဆးခန္းက ျပန္လာတဲ့အခ်ိန္ထိ ေစာင့္ဆိုုင္းရတဲ့ ကာလက ရွည္ၾကာလြန္းတယ္လိုု႔  နန္းအိအိစိုုးထင္မိသည္။ ေၾကာက္လည္းေၾကာက္သည္။ စိတ္လည္းလႈပ္ရွားသည္။ မမသက္တုုိ့ ေဆးခန္းက ျပန္ေရာက္လိုု႔ ကား သိမ္းတဲ့အသံၾကားရသည္။ ခဏၾကာေတာ့ မိမိ ဖုုန္းက ျမည္လာသည္။ ၾကည့္လိုုက္ေတာ့ မမသက္ရဲ့ နံပါတ္။

နန္းအိအိစိုးက ျဖစ္ခဲ့တာေတြဝန္ခံၿပီး ေအာက္ထပ္ျပန္ဆင္းသြားမွ သက္ ခုံေပၚ ေျခပစ္လက္ပစ္ ထိုင္ခ်လိုက္သည္။ ခုနက ဟန္ေဆာင္တင္းထားေပမဲ့ တစ္ေယာက္တည္း က်န္ခ်ိန္မွာေတာ့ ပါးျပင္မွာ မ်က္ရည္ေတြစီးက်လာသည္။ မိမိအခ်စ္ဆုံးႏွစ္ေယာက္က သစၥာေဖာက္တာကို ခံလိုက္ရသည္ မဟုတ္ပါလား။ ထူးဆန္းသည္က သက္ ေဒါသထြက္မႈ အလၽွင္းမရွိ။ ဝမ္းနည္းျခင္းသာ ျဖစ္မိသည္။ သင္းသင္းက ျဖစ္တတ္တဲ့သေဘာ ႀကိဳသတိေပးတာကို ကိုယ္က ေပါ့ေပါ့တန္တန္ေနခဲ့သည္။ ေဒၚေမသူကိုပဲ သတိထားေနမိသည္။ အပ်ိဳေခ်ာေလးျဖစ္ေနတဲ့ နန္းအိအိစိုးနဲ႔ ကိုယ္က ဘာမွမေတာ္စပ္ဘူးဆိုတာကို အမႈမဲ့အမွတ္မဲ့ ေနမိခဲ့သည္။ ကိုေဇာ့္ကို မိမိက သိပ္တင္းက်ပ္ခဲ့သလားလို႔ ျပန္စဥ္းစားမိသည္။ ရည္းစားဘဝကတည္းက ကိုေဇာ္လို႔ပဲေခၚခဲ့တာ ေနာက္ပိုင္း ကိုေဇာ္က အျခားတစ္မ်ိဳးေျပာင္းေခၚပါလားလို႔ စသလိုလို အတည္လိုလို ေျပာေပမဲ့ သက္က မလိုက္ေလ်ာခဲ့။ ကိုေဇာ္က anal sex စမ္းခ်င္တာကိုလည္း မိမိက ျငင္းခဲ့သည္။ ကိုေဇာ္ေနာက္တစ္ခါ မေတာင္းဆိုေပမဲ့ စိတ္ထဲ ဆႏၵရွိေနေသးတာကို မသိခဲ့။ ကိုေဇာ့္ကို မိိမိက ပါးစပ္နဲ႔ ဆက္ဆံေပးတဲ့ အခါတိုင္း ကိုေဇာ္ အၿပီးျမန္ေနလို႔ ကိုေဇာ္ အားမလိုအားမရ ျဖစ္ေနမွန္း သက္သိသည္။ ဒါေၾကာင့္ အျခားတစ္ေယာက္နဲ႔ စမ္းၾကည့္ခ်င္ေနတာျဖစ္မည္။ ေဒၚေမသူကို ကိုေဇာ္ ၾကည့္တဲ့ အၾကည့္ေတြ မရိုးသားဘူးလို႔ သံသယဝင္မိလို႔ နန္းအိိအိစိုးကို ထားခဲ့ကာမွ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ ျဖစ္မိသြားသည္။ ေသခ်ာတာက ဒီလိုျဖစ္ခဲ့လို႔လည္း ကိုေဇာ္နဲ႔ မိမိက ကြဲကြာလိုက္ရသည့္ အထိေတာ့ မျဖစ္နိုင္။ ဘာကိစၥကမွ  မိမိတို႔ အိမ္ေထာင္ေရး ထိခိုက္တဲ့အထိေတာ့ မျဖစ္ေစနိုင္ပါ။ ဘယ္လိုပဲ ျဖစ္ခဲ့ျဖစ္ခဲ့ ကိုေဇာ့္ရဲ့ မိမိအေပၚခ်စ္တဲ့အခ်စ္ကို သံသယလုံးဝမရွိ။ ခုနက ဝမ္းနည္းပက္လက္ ငိုယိုေတာင္းပန္သြားတဲ့ နန္းအိအိစိုးနဲ႔ မိမိၾကားက သံေယာဇဥ္ကလည္း ခိုင္ျမဲစြာရွိေနဆဲ။ နန္းအိအိစိုးကို ညီမေလးလို၊ သမီးေလးလို ခ်စ္ေနဆဲ။ ေနာက္ၿပီးေတာ့  ဒီကိစၥေတြက အျပင္လူ အသိခံလို႔လည္း မျဖစ္။ အမ်ားက သက္နဲ႔ ကိုေဇာ္တို႔ကို စံျပလင္မယားလို႔ သတ္မွတ္ထားၾကသည္။ မိမိတို႔ သိကၡာနဲ႔ နန္းအိအိစိုးရဲ့ ေရွ႕ေရးကလည္း ရွိေသးသည္။ ဒါေပမဲ့ ဒီကိစၥကို ဒီအတိုင္း လြယ္လြယ္နဲ႔ ခြင့္လႊတ္ေပးလို႔ေတာ့ မရ။ အမွားလုပ္သြားတဲ့သူေတြက ထိုက္သင့္တဲ့ ေပးဆပ္မႈေတာ့ ရွိရမည္။ ညဖက္ ေဆးခန္းပိတ္ အိမ္ျပန္ေရာက္သည္အထိ လုပ္ေနက်အတိုင္း လုပ္စရာရွိတာေတြ ဟန္မပ်က္ပဲ လုပ္ေနလိုက္သည္။ ကိုေဇာ္ ေရခ်ိဳးခန္းထဲ ဝင္သြားမွ နန္းအိအိစိုးကို ဖုန္းဆက္လိုက္သည္။

            မမသက္ ဖုန္းဝင္လာေတာ့ နန္းအိအိစိုး အျမန္ကိုင္လိုက္သည္။ အိပ္ခန္းထဲကို လာခဲ့ဖို႔ ေခၚတာျဖစ္ေပမဲ့ ဘယ္လိုျပင္ဆင္ၿပီး ဘာယူလာရမယ္ဆိုတာ မမသက္ ညႊန္ၾကားတာကို ၾကားလိုက္ရတဲ့အခါ နန္းအိအိစိုး ကိုယ္က်ဴးလြန္ခဲ့တဲ့ အျပစ္အတြက္ ဘယ္လိုဒဏ္ေပးခံရေတာ့မယ္ဆိုတာ သိလိုက္သည္။ ေၾကာက္ေပမဲ့ မိမိမျငင္းပယ္နိုင္ပါ။ မွားခဲ့တာအတြက္ မမသက္ ေက်နပ္ဖို႔ဆိုရင္ ဘာပဲလုပ္ခိုင္းလုပ္ခိုင္း လုပ္ပါမည္။ မိမိကို ဘာပဲလုပ္လုပ္ ေက်ေက်နပ္နပ္ လက္ခံပါမည္။ မမသက္ ေျပာတဲ့အတိုင္း ေအာက္မွာ ဘာ အတြင္းခံမွ မဝတ္ပဲ ညအိပ္ဝတ္စုံတစ္ထည္တည္း ဝတ္လိုက္သည္။ ေအာက္ထပ္မွာ အိမ္သန႔္ရွင္းေရးလုပ္ရင္သုံးတဲ့ ၾကက္ေမြးကိုယူလိုက္သည္။ ကားဂိုေဒါင္ထဲဝင္ၿပီး ကားဖုန္သုတ္ဖို႔ထားတဲ့ ေနာက္ ၾကက္ေမြးတစ္ေခ်ာင္းကို ထပ္ယူလိုက္သည္။ ဒီတစ္ေခ်ာင္းက နည္းနည္းပိုရွည္ၿပီး ပိုတုတ္သည္။

            နန္းအိအိစိုး ငယ္ငယ္ကတည္းက အေဖဆုံးလို႔ အေမနဲ႔သာအတူေနရသည္။ အေမဆုံးသည္အထိ တစ္ခါမွ အရိုက္မခံရဖူးပါ။ ေက်ာင္းေနစဥ္ တစ္ေလၽွာက္လုံးလည္း ဘယ္တုန္းကမွ အရိုက္မခံရ။ အရိုက္ခံရမွာ ရွက္လြန္း၊ ေၾကာက္လြန္းလို႔ အျမဲတမ္း လိမ္လိမ္မာမာ ၿငိမ္ၿငိမ္ဆိမ္ဆိမ္ ေနသည္။ ေပးသမၽွအိမ္စာ အားလုံးလုပ္သည္။ ရွိသမၽွစာ မရရေအာင္ အကုန္က်က္သည္။ ေက်ာင္းမွာ ဘယ္ဆရာ၊ဆရာမ ရိုက္တတ္တယ္ဆိုတာ သိၿပီးသားဆိုေတာ့ သူတို႔အခ်ိန္ေတြဆိို ပိုသတိထားလိုက္သည္။ မမသက္တို႔ဆီ ေရာက္ေတာ့လည္း ဆူပူဖို႔၊ ရိုက္ဖို႔ ေနေနသာသာ စကားေတာင္ မာမာေျပာတာမခံရဖူးပါ။ ခုေတာ့ ဒီအရြယ္ေရာက္မွ ၾကက္ေမြးႏွစ္ေခ်ာင္းကိုင္ၿပီး မမသက္တို႔ အခန္းကို သြားေနရၿပီ။ မမသက္က ႏွစ္ေခ်ာင္းေတာင္ယူလာခိုင္းေတာ့ ေဘာ္ဒါတုန္းက အတန္းေဖာ္ တစ္ေယာက္က သူတို႔ အရင္ေနခဲ့တဲ့ ေက်ာင္းကဆရာ ရိုက္ရင္ ႀကိမ္လုံးကို ႏွစ္ေခ်ာင္းပူးၿပီးရိုက္တာ၊ အရမ္းနာတယ္ လို႔ေျပာတာ အမွတ္သြားရမိသည္။ နန္းအိအိစိုး ကိုယ္ကိုင္ထားတဲ့ ၾကက္ေမြးႏွစ္ေခ်ာင္းကို ပူးကိုင္ၿပီး ရြယ္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ၾကက္ေမြးေတြလည္းရွိ၊ ႀကိမ္လုံးေတြက အရြယ္လည္း မညီေတာ့ သိပ္အဆင္မေျပ။ ဒါဆို ႏွစ္ေခ်ာင္းပူးနဲ႔ေတာ့ အရိုက္မခံရေလာက္ေတာ့။ ဒါေပမဲ့ အားရပါးရရိုက္မွာမို႔လို႔ တစ္ေခ်ာင္းက်ိဳးသြားရင္ ေနာက္တစ္ေခ်ာင္း အသင့္ ေဆာင္ထားတာလားလို႔ ေတြးမိေတာ့ ေက်ာခ်မ္းလာျပန္သည္။

           ေက်ာင္းတုန္းက စာစစ္လို႔ မရတဲ့သူ အရိုက္ခံရမယ္လို႔ ႀကိဳေျပာထားတဲ့ေန႔ဆိုရင္ ေကာင္ေလးေတြက အတြင္းမွာ ေဘာင္းဘီေတြခံဝတ္လာၿပီး ဆရာအတန္းထဲ မဝင္ခင္ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ ကိုယ္ဝတ္လာတာေတြ ျပၾကသည္။ ေကာင္မေလးေတြကေတာ့ ထဘီႏွစ္ထပ္ ဝတ္တာတို႔၊ ေဘာင္းဘီခံဝတ္တာတို႔ လုပ္လာၿပီး အခ်င္းခ်င္း သူကအထဲကဘာ၊ ကိုယ္ကဘယ္လိုနဲ႔ တီးတိုးေျပာၾကသည္။  မမသက္က အထဲမွာ ဘာမွမခံပဲ ညအိပ္ဝတ္စုံ တစ္ထည္တည္းဝတ္လာရမယ္လို႔ ေျပာထားေတာ့ နန္းအိအိစိုးလည္း အရိုက္ခံရတဲ့အခါ သက္သာလို သက္သာျငား ကိုယ့္ဆီမွာရွိတဲ့ အထူဆုံး ညအိပ္ဝတ္စုံကို ဝတ္ခဲ့သည္။ မမသက္တို႔ အခန္းထဲေရာက္ေတာ့ မမသက္က ဆုံလည္ခုံမွာ ထိုင္ေနသည္။ အစ္ကိုႀကီးကိုမေတြ႕ရ။ အိပ္ခန္းနဲ႔တြဲထားတဲ့ ေရခ်ိဳးခန္းထဲက ေရသံသဲ့သဲ့ ၾကားရေတာ့ အစ္ကိုႀကီး ေရခ်ိဳးေနတာ ျဖစ္မည္။ ေၾကာက္ေၾကာက္နဲ႔ တုန္တုန္ယင္ယင္ျဖစ္ေနတဲ့ နန္းအိအိစိုးက ယူလာတဲ့ ၾကက္ေမြးႏွစ္ေခ်ာင္းကို မမသက္ကိုသြားေပးေတာ့ မမသက္က အခန္းထဲမွာရွိတဲ့ စားပြဲေလးကို လက္ညႇိုးထိုးျပလို႔ အဲဒီစားပြဲေပၚသြားတင္ထားလိုက္သည္။ ဘယ္အခန္းမွာ ျဖစ္ၾကတာလဲလို႔ မမသက္က ေမးေတာ့ နန္းအိအိစိုးလည္း ဧည့္သည္ထားတဲ့ ေဘးခန္းမွာပါ၊ မမသက္တို႔ အခန္းထဲမွာ မဟုတ္ပါဘူးလို႔ အလ်င္အျမန္ ေျဖလိုက္သည္။ ခဏအၾကာမွာ ေရခ်ိဳးခန္းတံခါးဖြင့္သံၾကားလိုက္သည္။ အစ္ကိုႀကီးက ခါးမွာ တဘက္ပတ္ထားၿပီး အေပၚပိုင္းမွာ ဘာမွမရွိ။ နန္းအိအိစိုးကိုေတြ႕ေတာ့ အရမ္းအံ့အားသင့္သြားသည္။

 နန္းအိအိစိုးကို ဗိုလ္ေကာင္းတို႔ဆီ အလုပ္သြင္းေပးမယ္လို႔ သက္ေျပာေတာ့ နန္းအိိအိစိုးအတြက္ ဝမ္းသာမိသလို မိမိတို႔ ျဖစ္ခဲ့တဲ့ကိစၥ အဆင္ေျပေၿပ တစ္ခန္းရပ္နိုင္ၿပီလို႔ ကိုေဇာ္ထင္ခဲ့သည္။ ေၾကာက္ေၾကာက္နဲ႔ ရပ္ေနတဲ့ နန္းအိအိစိုးကို အခန္းထဲမွာေတြ႕လိုက္ရတဲ့အခါ……….

          “သက္၊ ေတာင္းပန္ပါတယ္၊ ကိုေဇာ္မွား..”

          “ကိုေဇာ့္ပါးစပ္ပိတ္ထား”

          သက္က ကိုေဇာ့္ကို စကားဆုံးေအာင္ေျပာခြင့္မေပးဘဲ အသံမာမာနဲ႔ ျဖတ္ေျပာလိုက္သည္။ ခုခ်ိန္မွာ သက္ ေျပာသမၽွ နားေထာင္ၿပီး သက္ ခိုင္းသလိုလုပ္ေပးျခင္းကသာ မိမိတို႔အမွားအတြက္ သက္ရဲ့ ခြင့္လႊတ္မႈကို ေမၽွာ္လင့္နိုင္မည္ဆိုတာ ကိုေဇာ္ေကာ နန္းအိအိစိုးပါ နားလည္လိုက္ပါသည္။

          “မသြားမျဖစ္လို႔ သုံးေလးရက္ သြားမိပါတယ္၊ အိမ္မွာ ျဖစ္ခ်င္တိုင္း ျဖစ္ေနၾကတယ္”

           ႏွစ္ေယာက္စလုံး ျပန္ေျပာစရာစကား မရွိသျဖင့္ ေခါင္းငုံ႔ေနၾကရသည္။

          “ကိုယ့္အျပစ္ကိုယ္ သိၾကတယ္မဟုတ္လား”

          “ဟုတ္ ဟုတ္ကဲ့ မမသက္”

         နန္းအိအိစိုးက ေၾကာက္ေၾကာက္နဲ႔ ျပန္ေျဖေပမဲ့ အစ္ကိုႀကီးက ဘာမွျပန္မေျပာ။ မမသက္က ပါးစပ္ပိတ္ထားလို႔ ေျပာလို႔လား၊ ဒါမွမဟုတ္ ၾကဳံေနရတဲ့ ဒီအေျခအေနအတြက္ အလြန္အမင္း ေနရခက္ၿပီး ေျပာစရာစကားမရွိေတာ့တာလား နန္းအိအိစိုး မေဝခြဲတတ္။

         “အိအိစိုး၊ ဒီဘက္ကတစ္ေခ်ာင္း ယူခဲ့”

         သက္ လက္ညႇိုးထိုးညႊန္ျပလိုက္တဲ့ေနရာကို ကိုေဇာ္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ စားပြဲေပၚတင္ထားတဲ့ ၾကက္ေမြးႏွစ္ေခ်ာင္းကို      ေတြ႕လိုက္သည္။ နန္းအိအိစိုးကို ယူခိုင္းတဲ့ ဒီဘက္တစ္ေခ်ာင္းက ေအာက္ထပ္မွာ အိမ္သန႔္ရွင္းေရး လုပ္တဲ့အခါ သုံးတဲ့ၾကက္ေမြး။ သက္ ဘာလုပ္မယ္ဆိုတာ ကိုေဇာ္ခန႔္မွန္းမိလိုက္ၿပီ။ ကိုယ္စခဲ့တဲ့ကိစၥ နန္းအိအိစိုးလည္း အျပစ္ေပး ခံရေတာ့မည္။ နန္းအိအိစိုးကို သနားေပမဲ့ ကိုေဇာ္ ဘာမွ ဝင္ေျပာခြင့္လည္း မရွိ။ တားဆီးေပးနိုင္စြမ္းလည္းမရွိ။ ဒီအတိုင္း ရပ္ၾကည့္ ေနရသည္။ နန္းအိအိစိုးက ၾကက္ေမြးကို သြားယူၿပီး မမသက္ကို ေပးလိုက္သည္။ မမသက္ ၾကက္ေမြးကိုကိုင္ၿပီး ထိုင္ရာက ထရပ္လိုက္သည္။

          “အိအိစိုးကို မမသက္ ဆူဖူး ရိုက္ဖူးလား”

          “တစ္ခါမွ စကားေတာင္ မာမာမေျပာဖူးပါဘူး”

          “အိအိစိုးကို ညီမေလးလို ခ်စ္ေပမဲ့ ခု ျဖစ္ခဲ့တာကိုေတာ့ ဒီအတိုင္း ခြင့္လႊတ္မေပးနိုင္ဘူး”

          “သမီး မလုပ္သင့္တာ လုပ္ခဲ့မိတာပါ မမသက္၊ မမသက္ ဘယ္လို္ အျပစ္ေပးေပး သမီးခံပါ့မယ္ရွင့္”

          “ဟိုဘက္လွည့္ ”

           နန္းအိအိစိုး ေဘးကိုလွည့္ေပးလိုက္သည္။ မမသက္က နန္းအိအိစိုးရဲ့ ညအိပ္ဝတ္စုံ အေနာက္္ဘက္ျခမ္းကို ကိုင္ထားတဲ့ ၾကက္ေမြးနဲ႔ ထိုးျပၿပီး ေျပာလိုက္သည္။

           “ခါးေပၚေရာက္ေအာင္ မ ၿပီး ေသခ်ာကိုင္ထား”

          ေက်ာင္းမွာ ဆရာ၊ ဆရာမေတြရိုက္တဲ့အခါေကာ ပုံမွန္ မိဘက သားသမီးကို ရိုက္တဲ့အခါမွာပါ ဒီအတိုင္းပဲရိုက္ၾကတာက လူအမ်ားေရွ႕မွာ ရိုက္ရတာမို႔ေလ။ အခု အခန္းထဲမွာ နန္းအိအိစိုးနဲ႔ ဒီကိစၥေတြအတူျဖစ္ခဲ့တဲ့ အစ္ကိုႀကီးရယ္၊ အျပစ္ေပးမဲ့ မမသက္ရယ္ ႏွစ္ေယာက္တည္း ရွိၾကသည္။ အျပင္လူေတြ မေတြ႕နိုင္။ ကိုယ္က်ဴ းလြန္ခဲ့သည့္ အျပစ္ရဲ့ အတိုင္းအတာကလည္း ရွိေသးသည္။ လြယ္လြယ္နဲ႔ေတာ့ ဘယ္ၿပီးသြားနိုင္ပါ့မလဲ။ အရွက္လည္းကြဲရမည္။ နာလည္း နာရမည္။ ကိုယ့္စိတ္ကူးနဲ႔ကိုယ္ ညအိပ္ဝတ္စုံ ထူထူ ဝတ္လာရင္ အနာသက္သာမည္ ထင္ခဲ့သည္။ ကိုယ့္အဝတ္အစားေတြကို လွန္ေပးၿပီး ဖင္တုံးလုံး အရိုက္ခံရမယ္လို႔ မစဥ္းစားမိခဲ့။ ဒီလို အျပစ္ေပးမွာျဖစ္လို႔ မမသက္က အတြင္းက ဘာမွမဝတ္ခဲ့ဖို႔ ေျပာမွန္း ခုမွသေဘာေပါက္ေတာ့သည္။ ။ ဘယ္ေလာက္ပဲ ရွက္ရွက္၊ ဘယ္ေလာက္ပဲ ေၾကာက္ေၾကာက္ နန္းအိအိစိုး မျငင္းရဲပါ။ မမသက္ ဘာခိုင္းခိုင္း လုပ္ပါမည္။ ဘယ္ေလာက္ရိုက္ရိုက္ ခံပါမည္။ ညအိပ္ဝတ္စုံေအာက္စကို ခါးေပၚေရာက္ေအာင္ မတင္လိုက္သည္။  ေရွ႕ဘက္မွာ စုၿပီး တင္းတင္းကိုင္ထားသည္။ နန္းအိအိစိုးရဲ့ အဖုံးအကြယ္မဲ့သြားၿပီျဖစ္ေသာ တင္းတင္းရင္းရင္းနဲ႔ ျဖဴေဖြးလွပလွတဲ့ တင္ပါးေလးေတြက မမသက္ရဲ့ ႀကိမ္ဒဏ္ကို ခံဖို႔အသင့္။  ေရွ႕ဆက္ၾကဳံရေတာ့မွာကို ေၾကာက္လြန္းလို႔ နန္းအိအိစိုး တုန္တုန္ယင္ယင္ ျဖစ္ေနေပမဲ့ ေရွာင္လႊဲလို႔ မရနိုင္ေတာ့ပါ။

  “အိအိစိုးကို ဆယ့္ငါးခ်က္ရိုက္မယ္။ ဆူဆူညံညံ အသံထြက္တာ မၾကားခ်င္ဘူး။ တစ္ခ်က္ရိုက္ၿပီးတိုင္း ရိုက္ၿပီးတဲ့ အခ်က္ကို အသံထြက္ ေရရမယ္”

         “ဟုတ္”

         နန္းအိအိစိုး ငိုသံေလးနဲ႔ ျပန္ေျဖလိုက္သည္။ အရိုက္ကမခံရေသး။ လူက ငိုခ်င္ေနၿပီ။ နန္းအိအိစိုး လက္ေတြကို တင္းတင္းပိုက္ထားလိုက္သည္။ အံႀကိတ္ၿပီး မ်က္စိမွိတ္ထားလိုက္သည္။ မမသက္ရဲ့ ပထမဆုံးရိုက္ခ်က္က နန္းအိအိစိုးရဲ့ ဘယ္ဘက္တင္ပါးေပၚ အရွိန္ႏွင့္ က်လာသည္။ နာလြန္းလို႔ နန္းအိအိစိုး တစ္ကိုယ္လုံး တုန္ခါသြားသည္။ နာမယ္ဆိုတာ ေမၽွာ္လင့္ထားေပမဲ့ ဒီေလာက္နာမယ္လို႔ မထင္ခဲ့။ ႀကိမ္လုံးနဲ႔ တင္ပါး ထိတဲ့ေနရာသာ တအားနာသည္မဟုတ္။ အတြင္းထဲထိပါ စူးၿပီးေအာင့္သြားသည္။ ျဖစ္နိုင္လၽွင္ ထြက္ေျပးခ်င္ပါသည္။ ေနာက္တစ္ခ်က္ အရိုက္မခံခ်င္ေတာ့ပါ။ ဒါေပမဲ့ ဒီလိုလုပ္လို႔  မျဖစ္မွန္း နန္းအိအိစိုး သိပါသည္။ ဘယ္ေလာက္ပဲနာနာ မမသက္ သတ္မွတ္ထားတဲ့ ဆယ့္ငါးခ်က္ ျပည့္ေအာင္ေတာ့ ေတာင့္ခံရပါမည္။ မမသက္ ခိုင္းထားတာ သတိရလိုက္သည္။

         “တစ္”

         ဒုတိယရိုက္ခ်က္က နန္းအိအိစိုးရဲ့ ညာဘက္ျခမ္းတင္ပါးေပၚ ေရာက္လာျပန္သည္။ ပထမအခ်က္လိုပဲ တအားနာပါသည္။

         “ႏွစ္”

         မမသက္က နန္းအိအိစိုးရဲ့ ဘယ္ဘက္တင္ပါးေပၚ တစ္လွည့္၊ ညာဘက္ျခမ္းတစ္လွည့္ တစ္ခ်က္ၿပီးတစ္ခ်က္ရိုက္ေနသည္မွာ ကိုးခ်က္ေျမာက္ရွိသြားၿပီ။

         “ကိုး”

         မမသက္က စကားကိုပုံမွန္ေျပာေနလို႔ မမသက္ အရမ္းႀကီးစိတ္ဆိုးတာ မဟုတ္ဘူးလို႔ ထင္ခဲ့ေပမဲ့ မမသက္ရဲ့ ျပင္းထန္တဲ့ ရိုက္ခ်က္ေတြကို အလူးအလိမ့္ ခံေနရတဲ့အခါ မမသက္က မညႇာမတာ အားကုန္ရိုက္ေနတာလားလို႔ အေတြးဝင္မိျပန္သည္။ ဒါေပမဲ့ မမသက္ရဲ့ ဆယ္ခ်က္ေျမာက္ႀကိမ္ဒဏ္ကို ခံလိုက္ရတဲ့အခါမွ ေရွ႕ကကိုးခ်က္က ေလၽွာ့ေလၽွာ့ေပါ့ေပါ့  ရိုက္ေပးမွန္း နန္းအိအိစိုး သိလိုက္သည္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ဒီဆယ္ခ်က္ေျမာက္က ၿပီးခဲ့တဲ့ ကိုးခ်က္ထက္ အမ်ားႀကီးပိုနာပါသည္။ ဆယ္ခ်က္ျပည့္ေတာ့ မမသက္က ရိုက္တာကိုရပ္လိုက္လို႔ အရမ္းနာက်င္ေနတဲ့ မိမိရဲ့ တင္ပါးႏုႏုေလးေတြ ခဏတာေတာ့ အနားရၿပီလို႔ ထင္ေနတုန္းမွာပဲ မမသက္ ေျပာလိုက္တဲ့ စကားေၾကာင့္ နန္းအိအိစိုး တုန္လႈပ္သြားရျပန္ပါသည္။

         “က်န္တဲ့ ငါးခ်က္ကို အရိုက္ခံရၿပီးသား ေနရာေပၚ ရိုက္မယ္။ အဲဒီေတာ့ ခုနကထက္ေတာ့ ပိုနာလိမ့္မယ္”

         ၿပီးခဲ့တဲ့ ဆယ္ခ်က္ အရိုက္ခံထားရတာ နာလြန္းလို႔ အဲဒီေနရာေတြကို ဘာနဲ႔မွ ထပ္မထိခ်င္ေလာက္ေအာင္ ျဖစ္ေနေပမဲ့ ခု မမသက္က က်န္တဲ့ ငါးခ်က္ကို အဲဒီအေပၚရိုက္မယ္ဆိုေတာ့ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ နာမလဲဆိုတာ နန္းအိအိစိုး မစဥ္းစားဝံ့။ ဒါေပမဲ့ လက္ေတြ႕ ၾကဳံရေတာ့မည္။

          နန္းအိအိစိုးကို သက္ ၾကက္ေမြးႀကိမ္လုံးနဲ႔ ရိုက္ေနတာကို ကိုေဇာ္ ေဘးက ရပ္ၾကည့္႐ုံမွတစ္ပါး ဘာမွဝင္စြက္နိုင္စြမ္း မရွိပါေလ။ တစ္ခ်က္အရိုက္ခံရတိုင္း တစ္ကိုယ္လုံးတုန္ခါသြားၿပီး  နာက်င္စြာ ခံစားေနရတယ္ဆိုတာ မ်က္ႏွာေပၚ အတိုင္းသားေပၚလြင္ေနသည္။ မိမိ နမ္းခဲ့၊ဖ်စ္ညႇစ္ကိုင္တြယ္၊ေဆာ့ကစားခဲ့တဲ့ နန္းအိအိစိုးရဲ့ တင္ပါးျဖဴျဖဴႏုႏုေလးက ခုေတာ့ သက္ရဲ့ ျပင္းထန္တဲ့ ရိုက္ခ်က္ေတြကို ခံေနရေလၿပီ။ သက္ရဲ့ဆယ့္တစ္ခ်က္ေျမာက္ ရိုက္ခ်က္က အရင္အခ်က္ေတြလို တင္ပါးတစ္ျခမ္းစီကို ဦးမတည္ေတာ့ဘဲ အလယ္ကိုပဲ ရိုက္သည္။ အဲဒီလိုရိုက္ေတာ့ ရိုက္ခ်က္က ေရွ႕က အရိုက္ခံရထားတဲ့ တင္ပါး ဘယ္ဘက္ျခမ္းက အရိုက္ခံရၿပီးသားေနရာေကာ ညာဘက္ျခမ္းက အရိုက္ခံရၿပီးသားေနရာကိုပါ တစ္ခ်က္တည္းနဲ႔ ထပ္ရိုက္မိသည္။ နာေနတဲ့ ေနရာကို ထပ္အရိုက္ခံရေတာ့ နန္းအိိအိစိုးကိုယ္လုံးေလးက  အရင္အခ်က္ေတြ အရိုက္ခံရတုန္းကထက္ ပိုလႈပ္ခါသြားသည္။ သက္က ဆူဆူညံညံ အသံမထြက္နဲ႔လို႔ ေျပာထားေတာ့ ၿပီးခဲ့တဲ့အခ်က္ေတြကို အသံမထြက္ဘဲ အရိုက္ခံေနတဲ့ နန္းအိအိစိုး ဒီဆယ့္တစ္ခ်က္ေျမာက္မွာေတာ့ မခ်ဳပ္တည္းနိုင္ေတာ့။ အရမ္းနာလြန္းလို႔ ျဖစ္ပါလိမ့္မည္။ တတ္နိုင္သေလာက္ အသံကိုထိန္း၍ ငိုရွိုက္ေနေလၿပီ။ ငိုေနေပမဲ့ သက္ေျပာတာကို မေမ့။ ငိုေနရင္း “ဆယ့္တစ္” လို႔ ရိုက္ခ်က္ကိုေတာ့ ေရလိုက္သည္။

         သက္က အစပိုင္း ဆယ္ခ်က္ကို နန္းအိအိစိုးရဲ့ တင္ပါး ဘယ္ဘက္နဲ႔ ညာဘက္ျခမ္းကို တစ္လွည့္စီရိုက္ခဲ့ေတာ့ နန္းအိအိစိုးရဲ့ ျဖဴေဖြးတဲ့ တင္ပါးေပၚမွာ အရွိုးရာေတြက တစ္ဖက္ကို ငါးလိုင္းစီ ညီညီညာညာ ထင္းေနသည္။  သက္က ဆယ့္တစ္ခ်က္ေျမာက္မွာ အေပၚဆုံးအတန္းက အရွိုးရာေတြေပၚ ရိုက္သည္။ ဆယ့္ႏွစ္ကို ဒုတိယတန္းက အရွိုးရာေပၚရိုက္သည္။ အေပၚကေနေအာက္ကို အစဥ္အတိုင္း တစ္ခ်က္ၿပီး တစ္ခ်က္ ဆက္ရိုက္သည္။ နန္းအိအိစိုးရဲ့ ငိုသံကလည္း  တျဖည္းျဖည္း ပိုက်ယ္လာသည္။

         “ဆယ့္ေလး”

         ဆယ့္ေလးခ်က္ေျမာက္ ရိုက္ၿပီးေတာ့ သက္ ခဏ ရပ္လိုက္ျပန္သည္။

 နာလြန္းလို႔ မေအာင့္နိုင္ဘဲ ငိုမိသည္။ ဒါေပမဲ့ မမသက္ ေပးတဲ့ အျပစ္ကိုလည္း အျပည့္အဝ ခံရမွာဆိုေတာ့ မနည္းအားတင္းၿပီး ရပ္ေနရသည္။  ေနာက္ဆုံးတစ္ခ်က္က အျပင္းထန္ဆုံး၊ အနာဆုံးျဖစ္မွာကို နန္းအိအိစိုး သိသည္။ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာ ဒီတစ္ခ်က္ၿပီးရင္ ၿပီးသြားၿပီဆိုတဲ့ အသိေလးဝင္လာသည္။ အဲဒီလို စဥ္းစားမိေတာ့ စိတ္သက္သာရာ ရလာသည္။ မမသက္ က ဆယ္ခ်က္ေျမာက္လိုပဲ ေနာက္ဆုံး ဒီ ဆယ့္ငါးခ်က္ေျမာက္ကို အားထည့္ရိုက္သည္။ ေျပာမျပတတ္ေအာင္နာပါသည္။ အသက္ရႉ ရပ္သြားသလားေတာင္ ထင္မိသည္။ မမသက္  ေရွ႕က အခ်က္ေတြကို ဒီေလာက္ျပင္းေအာင္ မရိုက္ခဲ့တာကိုပဲ ေက်းွဇူးတင္မိေတာ့သည္။

        “ဆယ့္ငါး”

        မမသက္ ေျပာထားတဲ့ ဆယ့္ငါးခ်က္ ျပည့္သြားေတာ့ နန္းအိအိစိုးလည္း စိတ္တင္းၿပီးေတာင့္ခံထားသမၽွ ေလၽွာ့လိုက္သည္။ ညအိပ္ဝတ္စုံကို  ေရွ႕မွာ မ ၿပီး ခပ္တင္းတင္း စုကို္င္ထားတဲ့ လက္ေတြကို ေျဖခ်လိုက္သည္။ မွိတ္ထားတဲ့ မ်က္လုံးေတြကို အသာ ျပန္ဖြင့္လိုက္သည္။ ထြက္မေျပးျဖစ္ေအာင္၊ ရပ္ေနတဲ့ ေနရာကေန ေရြ႕မသြားေအာင္ ေျခအစုံကို အားစိုက္ၿပီး စိတ္တင္းကာ မတ္တပ္ရပ္ေနခဲ့တာ ၾကာၿပီ။ ခု စိတ္ေလၽွာ့လိုက္ေတာ့ ဒူးေတြက ေပ်ာ့ေခြလာသည္။ အရိုက္ခံထားရတာ နာလြန္းလို႔ အငိုေတာ့ မတိတ္နိိုင္ေသး။ ကိုယ့္လုပ္မိခဲ့တဲ့ အမွားကိုလည္း ျပန္သတိရသည္။ မမသက္ဖက္ကို မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ လွည့္လိုက္ၿပီး မမသက္ ေရွ႕ ဒူးေထာက္လိုက္ကာ မမသက္ေျခရင္းမွာ ဝပ္စင္းလိုက္ၿပီး ငိုယို ေတာင္းပန္ေနမိေတာ့သည္။

        “သမီးေတာင္းပန္ပါတယ္ မမသက္၊ သမီး ေတာင္းပန္ပါတယ္၊ သမီးကိုခြင့္လႊတ္ပါ မမသက္”

        ၾကမ္းျပင္မွာ ျပားျပားဝပ္ၿပီး သက္ ကို ရွိခိုးေတာင္းပန္ေနတဲ့ နန္းအိအိစိုးကို ၾကည့္ရင္း ကိုေဇာ္ အရမ္းသနားမိသည္။ အခုေတာ့ ညအိပ္ဝတ္စုံနဲ႔ ဖုံးကြယ္သြားၿပီျဖစ္ေပမဲ့ သက္  ႀကိမ္လုံးနဲ႔ ရိုက္ေနတဲ့ တစ္ေလၽွာက္လုံး တစ္ခ်က္ရိုက္လိုက္တိုင္း နန္းအိအိစိုးရဲ့ အဖုံးအကြယ္မဲ့ တင္ပါးျဖဴျဖဴ ႏုႏုေလးေပၚမွာ အရွိုးရာေတြ ေပၚေပၚလာတာကို ေကာင္းေကာင္းႀကီး ျမင္ခဲ့ရသည္။ နန္းအိအိစိုး နာက်င္စြာ ခံစားရတာကိုလည္း ေတြ႕ခဲ့ရသည္။ ဒါေတြအားလုံးက မိမိက စခဲ့လို႔ ျဖစ္တဲ့ ကိစၥေတြ။ ခုေတာ့ နန္းအိအိစိုးပါ အျပစ္ေပးခံရသည္။ နန္းအိအိစိုးက ျငင္းခဲ့ ေရွာင္ခဲ့ရင္ ဒီဇာတ္လမ္းက စနိုင္မွာ မဟုတ္ေပမဲ့ အဓိက က မိမိျဖစ္ေနသည္။ နန္းအိအိစိုး ၿပီးရင္ သက္ က မိမိဖက္ လွည့္လာေတာ့မည္ကိုလည္း ေတြးမိလို္က္သည္။ သက္ က ဆယ့္ငါးခ်က္ရိုက္မယ္ ေျပာထားေတာ့ အခု နန္းအိအိစိုးက ၿပီးသြားေလာက္ၿပီ။ ဒါဆို မိမိအလွည့္ လာေတာ့မည္။ ကိုယ္က အမွားလုပ္ခဲ့ေတာ့ ဒီအခ်ိန္မွာ သက္ ဘာလုပ္လုပ္၊ ဘာေျပာေျပာ ဆန႔္က်င္နိုင္စြမ္းမရွိ။ စားပြဲေပၚကို ျပန္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ကားဖုန္သုတ္ဖို႔သုံးတဲ့ ပိုႀကီး ပိုရွည္ေသာ ေနာက္ထပ္ ၾကက္ေမြး တစ္ေခ်ာင္း။ နန္းအိအိစိုးကို သက္ အျပစ္ေပးတဲ့ပုံကို စဥ္းစားလိုက္တဲ့အခါ အရမ္းေနရ ထိုင္ရခက္လာသည္။ အထူးသျဖင့္ အခန္းထဲမွာ နန္းအိအိစိုး ရွိေနေသးသည္။ သက္ နဲ႔ ႏွစ္ေယာက္တည္းဆိုရင္ သက္ ဘာလုပ္လုပ္၊ ဘာခိုင္းခိုင္း အေၾကာင္းမဟုတ္။ နန္းအိအိစိုးေရွ႕ ဖင္လွန္အရိုက္ခံရမယ္ဆိုရင္ ဘယ္လိုေနရမွန္း သိေတာ့မည္မဟုတ္။ ရွိသမၽွ အရွက္ သိကၡာေတြ အကုန္ ကုန္ေတာ့မည္။ မိမိအလွည့္ မေရာက္ခင္ နန္းအိအိစိုးကို သူ႔အခန္း သူ ျပန္နားဖို႔ သက္ ျပန္လႊတ္ေပးပါေစလို႔သာ ဆုေတာင္းေနမိသည္။

        မမသက္ရဲ့ ေျခရင္းမွာ ဘယ္ေလာက္ၾကာသြားမွန္း နန္းအိအိစိုး မသိလိုက္။

         “ထေတာ့”

        မမသက္က ညင္ညင္သာသာ ေျပာလိုက္ေတာ့မွ သတိျပန္ဝင္လာသည္။ မမသက္အသံက တင္းမာမႈ မရွိေတာ့တာကို သတိထားမိသည္။ မမသက္ မိမိကို ခြင့္လႊတ္ေလာက္ၿပီထင္ပါသည္။ နန္းအိအိစိုး အသာ ထရပ္လိုက္သည္။ ရပ္လိုက္ေတာ့မွ အခန္းထဲမွာ အစ္ကိုႀကီး ရွိေနေသးတာကို ျပန္သတိထားမိေတာ့သည္။ မမသက္က မိမိကို အျပစ္ေပးၿပီးၿပီဆိုေတာ့ အစ္ကိုႀကီးအလွည့္ ျဖစ္ေတာ့မည္။ အစက ၾကက္ေမြးႏွစ္ေခ်ာင္းယူခိုင္းေတာ့ ကိုယ့္ဖာသာကိုယ္ အမ်ိဳးမ်ိဳး အေတြးလြန္ခဲ့သည္။ ခုေတာ့ အဲဒီက်န္တဲ့ ပိုႀကီးတဲ့ ၾကက္ေမြးက အစ္ကိုႀကီးအတြက္ဆိုတာ ေသခ်ာသေလာက္ပါပဲ။ နန္းအိအိစိုး ေက်ာင္းေနတုန္းက အေၾကာင္းေတြ ျပန္စဥ္းစားမိျပန္သည္။ နန္းအိအိစိုးတို႔ မိန္းကေလး သူငယ္ခ်င္းေတြအားလုံး ကိုယ္က အရိုက္ခံရတဲ့အထဲ မပါလို႔ကေတာ့ အတန္းထဲမွာ ခပ္ကဲကဲ ေကာင္ေလးေတြ အရိုက္ခံရတာကို ၾကည့္ရတာ သေဘာက်သည္။ သူတို႔ကို နာေစခ်င္တဲ့ စိတ္ရွိလို႔မဟုတ္။ ဒီအတိုင္းပဲ ေကာင္ေလးေတြကို ဆရာ ဆရာမက ႀကိမ္လုံးနဲ႔ ရိုက္တာကို ၾကည့္ေကာင္းေကာင္းနဲ႔ ၾကည့္ၾကျခင္းျဖစ္သည္။ ၿပီးရင္ သူတို႔ေတြ အရိုက္ခံရတုန္းက ဘယ္သူကျဖင့္ဘယ္လို ျဖစ္သြားတယ္ဆိုတာေတြ အခ်င္းခ်င္း ျပန္ေျပာၾကသည္။ အခုလည္း ဘာရယ္လို႔ မဟုတ္ဘဲ အစ္ကိုႀကီးကို မမသက္ အျပစ္ေပးမွာ ျမင္ေတြ႕ခ်င္စိတ္ေတြ ေပၚလာသည္။ မိမိက ကိုယ့္အဝတ္ေတြလွန္ေပးၿပီး ဖင္တုံးလုံးနဲ႔ မမသက္ရိုက္တာကို ခံရတုန္းက အစ္ကိုႀကီး အခန္းထဲ ရွိေန၊ ၾကည့္ေနခဲ့သည္ပဲ။ အစ္ကိုႀကီးက ေရခ်ိဳးခန္းထဲက ထြက္လာတုန္းကအတိုင္း ခါးမွာ တဘက္တစ္ထည္ပဲ  ပတ္ထားသည္။ အခု အစ္ကိုႀကီး အလွည့္ေရာက္တဲ့အခါ နန္းအိအိစိုးလည္း အခန္းထဲ ရွိေနခ်င္ပါသည္။ မမသက္က မိမိကို ေပးၾကည့္ေစခ်င္ပါသည္။ ဒါေပမဲ့ မမသက္ ျဖည္းျဖည္းေလးနဲ႔ တစ္လုံးခ်င္း ေျပာလာတဲ့စကားက နန္းအိအိစိုး ဘယ္လိုမွ မထင္ထား၊ မေတြးမိထားတာေတြ ျဖစ္ေနပါေတာ့သည္။

 “မလုပ္သင့္တာကို လုပ္ရင္ ဘယ္လိုခံရမယ္ဆိုတာ လက္ေတြ႕ျပထားၿပီးၿပီဆိုေတာ့ ဒီတစ္ခါ အျပစ္အႀကီးဆုံးလူကို အျပစ္ေပးမဲ့ကိစၥကို အိအိစိုးက လုပ္ရမယ္”
 
         ကိုယ္ကမဟုတ္တာ လုပ္မိခဲ့ေတာ့ သက္စိတ္ဆိုးၿပီး ဘာလုပ္လုပ္ ကိုေဇာ္ ခံဖို႔အသင့္ျပင္ထားသည္။ ဒါေပမဲ့ နန္းအိအိစိုးေရွ႕ဆိုရင္ တအား ေနရ ခက္ မွာကို ေတြးပူခဲ့သည္။ ခုေတာ့ သက္က အျပစ္ေပးတဲ့ တာဝန္ကိုပါ နန္းအိအိစိုးကို လႊဲေပးလိုက္သည္။ သက္က ပါးစပ္ပိတ္ထားဖို႔ ေျပာခဲ့ေပမဲ့ သက္ေရွ႕မွာ နန္းအိအိစိုးက ကိုယ့္ကို ၾကက္ေမြးနဲ႔ရိုက္တာကို ခံရမယ္ဆိုတဲ့ ခုအေျခအေနကို လက္ခံဖို႔ ဘယ္လိုမွ စဥ္းစားလို႔မရ။ သက္ကို အသနားခံဖို႔ စကားစ လိုက္သည္။

          “သက္..”

         သက္ရဲ့ တင္းမာတဲ့အၾကည့္ေအာက္မွာ ကိုေဇာ္ ေနာက္ထပ္စကားတစ္လုံးမွ မဆက္နိုင္ေတာ့ပါ။ သက္က အေလၽွာ့ေပးမည့္ပုံ လုံးဝမရွိ။

         “ကိုယ္္ဘာလုပ္ခဲ့တယ္ဆိုတာ သိတယ္မဟုတ္လား။ သစၥာေစာင့္ထိန္းရမွာကို ကြယ္ရာမွာ ေဖာက္ျပန္ခဲ့တယ္။ ေစာင့္ေရွာက္ေပးရမွာကို ေသြးေဆာင္ၿပီး လြန္က်ဴ းခဲ့တယ္။ ဒါေတြလုပ္ၿပီး ဒီအတိုင္း လြယ္လြယ္ၿပီးဖို႔ေတာ့ မေမၽွာ္လင့္နဲ႔”

         ကိုေဇာ္ ေျပာစရာစကား မရွိေတာ့။ သက္ေျပာတာေတြ အားလုံးက တစ္လုံးမက်န္ အမွန္ေတြခ်ည္း ျဖစ္သည္။ သက္ကြယ္ရာမွာ မွားခဲ့သည္။ နန္းအိအိစိုး ဆိုတာကလည္း ကိုယ္က ကိုယ့္ေသြးသားရင္းလို ေစာင့္ေရွာက္ ေပးရမဲ့သူ။ မျငင္းဆန္ဘဲ ကိုယ့္အလို လိုက္ခဲ့တယ္ဆိုေပမဲ့ ဘာအေတြ႕အၾကဳံမွ မရွိေသးတဲ့ ဆယ္ေက်ာ္သက္ အပ်ိဳစင္ေလးကို ကိုယ္ ဆက္ဆံခဲ့တာေတြက ေတာ္႐ုံတန္႐ုံမဟုတ္။ သက္ က နန္းအိအိစိုးကို အျပစ္ေပး ခဲ့ေပမဲ့ ဒီျဖစ္စဥ္မွာ နန္းအိအိစိုးကလည္း ျပန္လည္မရနိုင္မဲ့ အရာေတြ အမ်ားႀကီး ဆုံးရႈံး သြားရတဲ့ နစ္နာခဲ့သူပဲ။ ဒါေၾကာင့္ သက္က ကိုယ့္ကိုအျပစ္ေပးတာကို နန္းအိအိစိုးကို တာဝန္ယူခိုင္းသည္။ ဒီႏွစ္ေယာက္အေပၚ ကိုယ္မွားခဲ့တဲ့ အမွားမ်ားအတြက္ ကိုယ့္အရွက္ သိကၡာေတြ ေအာက္ေျခထိ အက်ဆင္းခံၿပီး ျပန္ေပးဆပ္ ရေတာ့မည္။ ကိုေဇာ္ ေခါင္းငိုက္စိုက္ က်သြားသည္။

         နန္းအိအိစိုး စိတ္ကူးထဲမွာ မမသက္က အစ္ကိုႀကိးကို ၾကက္ေမြးနဲ႔ ရိုက္ရင္ ေဘးက ရပ္ၾကည့္ေနခ်င္႐ုံသာ။ ခုလို္ အစ္ကိုႀကီးကို  အျပစ္ေပးဖို႔ ကိုယ့္ကို ခိုင္းလိမ့္မယ္လို႔ နည္းနည္းေလးမွ မထင္ထားခဲ့။ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာ အဲဒီလို တကယ္ လုပ္လိုက္ရရင္ဆိုတဲ့ အေတြးေလးဝင္လာေတာ့ ၾကဳံလာရမဲ့ အေတြ႕အၾကဳံသစ္ အတြက္ စိတ္လႈပ္ရွားမိသည္။ ကိုယ္တိုင္ အရိုက္ခံထားရလို႔ နာေနတာေတြေတာင္ သက္သာ သြားသလို ခံစားရသည္။ ဒါေပမဲ့ မိမိက အစ္ကိုႀကီးကို  ဖင္လွန္ခိုင္းၿပီး ၾကက္ေမြးနဲ႔ ရိုက္ဖို႔ဆိုတာ လက္ေတြ႕ ျဖစ္နိုင္ပါ့မလားလို႔လည္း သံသယဝင္မိသည္။ အံ့အားသင့္ တာရယ္၊ ေဝခြဲလို႔ မရနိုင္တာရယ္ ေတြေၾကာင့္ နန္းအိအိစိုး မလႈပ္မယွွက္ဘဲ ဘာေတြ ဆက္ျဖစ္မလဲဆိုတာ ေစာင့္ေနလိုက္သည္။

         “အိအိစိုး၊ မမသက္ ခိုင္းတာ ၾကားတယ္ေနာ္၊ ဒါမွမဟုတ္ ဘယ္လိုလုပ္ရမွန္း မသိေသးလို႔ ထပ္ျပေပးရ မွာလား”

         ဘယ္လိုလုပ္ရမွန္း မသိေသး တာမဟုတ္ပါ။ ဒီအိမ္စေရာက္ကတည္းက ရိုရိုေသေသ ေလးေလးစားစား ဆက္ဆံခဲ့တဲ့ အစ္ကိုႀကီးကို မမသက္အျပစ္ေပးသလို လုပ္ဖို႔က မဝံ့မရဲ ျဖစ္မိတာပါ။ ဒါေပမဲ့ မမသက္ ထပ္ၿပ ေပးမယ္ဆိုတာကို နန္းအိအိစိုးရဲ့ တင္ပါးေလးေတြက မခံနိုင္ေတာ့ပါဘူး။ ေနာက္ၿပီး အစ္ကိုႀကီးက မိမိကို ဒီလိုေတြ ဆက္ဆံခဲ့တာကို မိမိက ေက်နပ္သာယာလွတာ အမွန္ေပမဲ့ ဘာပဲေျပာေျပာ နန္းအိအိစိုး  ေပးဆပ္္လိုက္ ရတာေတြလည္း မနည္းဘူးပဲ။ ဒါေၾကာင့္ မမသက္က အစ္ကိုႀကီးကို ၾကက္ေမြးနဲ႔ ရိုက္ဖို႔ မိမိကို ခိုင္းတာျဖစ္မည္။ အစ္ကိုႀကီးကလည္း မမသက္ကို တစ္ခြန္းမွ ထပ္ျပန္မေျပာရဲဘူးဆိုေတာ့ မမသက္ ကို မလြန္ဆန္နိုင္ေတာ့ဘူး ဆိုတာ နန္းအိအိစိုး သေဘာေပါက္ လိုက္သည္။

         မမသက္က အစကတည္းက အားလုံး အကြက္ခ် စဥ္းစားထားတာျဖစ္မည္။ ၾကက္ေမြးေတာင္ ႏွစ္ေခ်ာင္း ယူခိုင္းခဲ့သည္။ မမသက္လက္ထဲမွာ ကိုင္ထားၿပီး နန္းအိအိစိုးကို ရိုက္ခဲ့တာက ပိုေသးသည္။ ခု စားပြဲေပၚက်န္တာက ပိုရွည္၊ပိုတုတ္သည္။ ဒါကိုအစ္ကိုႀကီးအတြက္ မမသက္က လ်ာထားမွန္း နားလည္လိုက္သည္။ နန္းအိအိစိုး အသက္ျပင္းျပင္းရႉလိုက္သည္။ မမသက္ လုပ္ျပထားခဲ့သလို ကိုယ္က လိုက္လုပ္ရန္သာ ရွိေတာ့သည္။ နန္းအိအိစိုး အစ္ကိုႀကီးကို သုံးႀကိမ္ ဦးခ်ကန္ေတာ့လို္က္သည္။

         “အစ္ကိုႀကီး၊ သမီးကို စားပြဲေပၚက ၾကက္ေမြး ယူေပးပါရွင့္”

         အစ္ကိုႀကီးက ေလးပင္ထိုင္းမွို္င္းစြာျဖင့္ ၾကက္ေမြးကိုယူၿပီး နန္းအိအိစိုးကို ေပးသည္။ နန္းအိအိစိုးက ဘာမွ မေျပာရေသးခင္မွာပင္ နန္းအိအိစိုးက ရိုက္တာကို ခံဖို႔ အသင့္အေနအထားျဖစ္ေအာင္ ကိုယ္ကို ေဘးသို႔ လွည့္ေပးလိုက္သည္။ အစ္ကိုႀကီးကို ကိုယ္ကအမိန႔္ေပးသလိုမ်ိဳး ဆက္ဆံရၿပီး အစ္ကိုႀကီးက ဘာမွ ျပန္မေျပာဘဲ ကိုယ္ခိုင္းတာလုပ္ေပးေနတာကို နန္းအိအိစိုး ေက်နပ္မိသည္။ ခုလည္း မိမိက ၾကက္ေမြးနဲ႔ ရိုက္မွာကိုခံဖို႔ အသင့္ ေစာင့္ေနသည္။ မိမိလက္ထဲမွာကလည္း ၾကက္ေမြးကို ကိုင္ထားရၿပီ။ ဒီအေျခအေနေတြကို နန္းအိအိစိုး ထူးထူးျခားျခား ႏွစ္သက္မိသည္။


 ျဖစ္ပ်က္ေနတာေတြက အိပ္မက္ေတြလားလို႔ ထင္ရေလာက္ေအာင္ မယုံၾကည္နိုင္စရာ။ အစ္ကိုႀကီးလည္း ေဘးကိုလွည့္ေပးထားေပမဲ့ ဒါေတြကို လုံးဝ မထင္ထား မေမၽွာ္လင့္ထားေတာ့ ဒီအတိုင္းပဲ ရပ္ေနသည္။ နန္းအိအိစိုးလုပ္ရမွာက မမသက္ ျပထားတဲ့အတိုင္းဆိုေတာ့ အစ္ကိုႀကီးကို မရိုက္ခင္  ဖင္လွန္ခိုင္းရမည္။ အစ္ကိုႀကီးခါးမွာပတ္ထားတဲ့ တဘက္ကို ၾကက္ေမြးနဲ႔ ညႊန္ျပရင္း ေျပာလိုက္သည္။

      “အစ္ကိုႀကီး၊ ခါးေပၚေရာက္ေအာင္ မ ၿပီး ေသခ်ာကို္င္ထားေပးပါရွင့္”

      အစ္ကိုႀကီးက ဘာမွျပန္မေျပာနိုင္ေတာ့။ စက္႐ုပ္လိုပဲ နန္းအိအိစိုး ေျပာတဲ့အတိုင္း လုပ္ေပးေနသည္။ အစ္ကိုႀကီးရဲ့ အေနာက္ဘက္ျခမ္းက အဖုံးအကြယ္မဲ့ သြားေလၿပီ။ ၾကက္ေမြးယူခို္င္းေတာ့လည္း အစ္ကိုႀကီးက ယူေပးရသည္။ ဖင္လွန္ခို္င္းေတာ့လည္း တစ္ခြန္းမွ ျပန္မေျပာနိုင္ဘဲ ေျပာတဲ့အတိုင္း တဘက္ကို မ ေပး လိုက္ရသည္။ နန္းအိအိစိုး ဒီလိုအမိန႔္ေပးရတာ၊ အစ္ကိုႀကီးက နာခံေနရ တာကို အရသာေတြ႕ေနမိသည္။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုလည္း ယုံၾကည္မႈေတြ ျမင့္တက္လာသည္။ မမသက္ ေျပာသြားတာလည္း သတိရမိ လိုက္သည္။ အစ္ကိုႀကီးရဲ့ အျပစ္က မမသက္ ကြယ္ရာမွာ ေဖာက္ျပန္ခဲ့တာရယ္၊ မိမိကို လြန္က်ဴးတာရယ္။ အျပစ္ႏွစ္ခု။ မိမိတုန္းက မမသက္မ်က္ႏွာ မေထာက္ဘဲ  အစ္ကိုႀကီးနဲ႔မွားခဲ့တဲ့ အျပစ္တစ္ခုနဲ႔ေတာင္ မမသက္က ဆယ့္ငါးခ်က္ရိုက္ခဲ့တာဆိုေတာ့ ျပစ္ခ်က္ႏွစ္ခုရွိတဲ့ အစ္ကိုႀကီးကို ႏွစ္ဆ ခံခိုင္းရမည္။

      “အစ္ကိုႀကီး မမသက္အေပၚ သစၥာ မေစာင့္ထိန္းခဲ့တဲ့အတြက္ရယ္၊ သမီးကို မေစာင့္ေရွာက္ခဲ့တာရယ္ အျပစ္ႏွစ္ခုလို႔ မမသက္က ေျပာခဲ့လို႔ သမီး အစ္ကိုႀကီးကို အခ်က္သုံးဆယ္ ရိုက္ပါ့မယ္ရွင့္။ တစ္ခ်က္ရိုက္ၿပီးတို္င္း ရိုက္ၿပီးတဲ့ အခ်က္ကို အသံထြက္ေရ ေပးပါရွင့္္”

      ဒီလို ေရွာေရွာရႉရႉ ေျပာထြက္သြားလို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကို နည္းနည္း အ့ံၾသမိသလို ေက်လည္းေက်နပ္မိသည္။ အခ်က္သုံးဆယ္ရိုက္မယ္လို႔ ေျပာလိုက္ေတာ့ အစ္ကိုႀကီး လန႔္သြားသည္။ မိမိကို တစ္လွည့္၊ မမသက္ကို တစ္လွည့္ ၾကည့္လိုက္ေပမဲ့ မမသက္က ဘာမွဝင္မေျပာ။ ဒီအတိုင္းပဲ ထိုင္ၾကည့္ေနသည္။ မမသက္ က လက္ခံသေဘာတူတဲ့ သေဘာ။ အစ္ကိုႀကီး ဘာမွ မတတ္နိုင္ေတာ့ပါ။ နန္းအိအိစိုး ေျပာတဲ့အတိုင္းလုပ္၊ နန္းအိအိစိုးေပးတဲ့ အျပစ္ကို ခံရန္သာ ရွိပါေတာ့သည္။ အခ်က္သုံးဆယ္လုံး အစ္ကိုႀကီး တင္ပါးေပၚ ရိုက္လိုက္ လို႔ကေတာ့ အစ္ကိုႀကီး ဘယ္လိုမွ ခံနိုင္မည္မဟုတ္မွန္း နန္းအိအိစိုးသိသည္။ တဘက္ကို မတင္ထားၿပီး ခါးမွာ စုကိုင္ထားတဲ့ အစ္ကိုႀကီးရဲ့ အဝတ္မဲ့ ကိုယ္ ေအာက္ပိုင္း အေနာက္ဘက္ျခမ္းတစ္ခုလုံးက ရိုက္ခ်င္စရာေတြခ်ည္းပါပဲ။ နန္းအိအိစိုး ၾကက္ေမြးကို အားရပါးရ လႊဲၿပီး အစ္ကိုႀကီးရဲ့ ေျခသလုံးကိုရိုက္လိုက္သည္။ ကိုယ္တိုင္အရိုက္ခံရတုန္းက သိပ္နာမွန္းလည္းသိသည္။ ကိုယ့္ကိုယ္လုံးကလည္း တုန္ခါ လႈပ္ရွားသြားမွန္းလည္းသိသည္။ ခုေတာ့ အစ္ကိုႀကီးက အဲဒီလိုနာက်င္ၿပီး တစ္ကိုယ္လုံးတုန္ခါသြားတာကို မ်က္ဝါးထင္ထင္ ျမင္လိုက္ ရသည္။ ေယာက်္ားရင့္မာ အစ္ကိုႀကီးကို ႏုႏုငယ္ငယ္ မိမိက ရိုက္တာျဖစ္ေပမဲ့ အားနဲ႔ ရိုက္လိုက္တာဆိုေတာ့ အစ္ကိုႀကီး ေတာ္ေတာ္ နာသြားမွန္းလည္း သိသည္။

      “တစ္”

      အစ္ကိုႀကီးကို နာက်င္ေစခ်င္တဲ့စိတ္ လုံးဝ၊ လုံးဝကိုမရွိေပမဲ့ အစ္ကိုႀကီးကို ၾကက္ေမြးနဲ႔ရိုက္လိုက္ရတာ၊ အစ္ကိုႀကီးက နာေပမဲ့   ဘာမွလည္းျပန္မေျပာနိုင္၊ ထပ္ရိုက္မွာကို ေစာင့္ဆိုင္းရင္း ေျပာထားတဲ့အတိုင္း ရိုက္လိုက္တဲ့ အခ်က္ကိုလည္း မေမ့မေလ်ာ့ဘဲ အသံထြက္ ေရေပးလိုက္ရတာေတြ ၿပီးဆုံးသြားမွာ၊ ဒီအခ်ိန္ေတြ ျမန္ျမန္ကုန္သြားမွာကို နန္းအိအိစိုး စိုးရိမ္မိလိုက္သည္။ မထင္မွတ္ဘဲ လုပ္ေနရတဲ့ ဒီထူးဆန္းတဲ့ အေတြ႕အၾကဳံသစ္က နန္းအိအိစိုးကို စိတ္လႈပ္ရွားေနေစသည္။ ဒါေၾကာင့္ ေနာက္ထပ္ရိုက္မဲ့ အခ်က္ေတြကို ျဖည္းျဖည္းခ်င္းပဲ ဆက္ရိုက္ဖို႔ စိတ္ကူးလိုက္သည္။ အစ္ကိုႀကီးနဲ႔ မမသက္ကေတာ့ မိမိက အစ္ကိုႀကီးကိုရိုက္ရတာ မဝံ့မရဲနဲ႔ တြန႔္ဆုတ္ဆုတ္ ျဖစ္ေနလို႔ ၾကာတာလို႔ထင္လိမ့္မည္။ ျပင္းထန္တဲ့ ေနာက္ရိုက္ခ်က္ တစ္ခ်က္က အစ္ကိုႀကီး ေျခသလုံးေပၚ က်လာျပန္သည္။

      “ႏွစ္”

      အစ္ကိုႀကီးကို အားရပါးရရိုက္ေနေပမဲ့ အစ္ကိုႀကီးက နန္းအိအိစိုးကို လုပ္ခဲ့သမၽွ ကိစၥေတြကို တစ္ခုမွ နန္းအိအိစိုး မေက်မနပ္ မျဖစ္ခဲ့မိပါ။ မိမိရဲ့ ျပန္မရနိုင္ေတာ့တဲ့ အေျခအေနေတြ၊ ေပးလိုက္ရတာေတြအတြက္လည္း ဘာမွမႏွေျမာ။ အစ္ကိုႀကီးနဲ႔ ဆက္ဆံခဲ့တဲ့ သုံးညလုံးလုံး နန္းအိအိစိုး အလြန္အမင္း သာယာခဲ့ရပါသည္။ တကယ္လို႔ အခ်ိန္ေတြ ျပန္လွည့္လို႔ရၿပီး ဘာမွမျဖစ္ခင္တုန္းကအခ်ိန္ေတြကို ျပန္ေရာက္သြားမယ္ဆိုရင္လည္း ဒီအေတြ႕အၾကဳံေတြကို နန္းအိအိစိုး ျငင္းဆန္မည္မဟုတ္။ ေက်ေက်နပ္နပ္ႀကီး လက္ခံလိုက္မည္သာ။ ျဖစ္ခဲ့တာေတြအတြက္ အစ္ကိုႀကီးကို ဘာ အာဃာတမွမထား။ သာယာၾကည္ႏူးဖြယ္ အေတြ႕အၾကဳံေတြေပးခဲ့လို႔ ေက်းွဇူးေတာင္ တင္ေသးသည္။ ဒါေပမဲ့ ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိဘဲ ခုလို အစ္ကိုႀကီးကို ရိုက္ရတာကိုလည္း ထူးထူးျခားျခား ႏွစ္သက္ေနမိသည္။ ေနာက္တစ္ခ်က္ရိုက္လိုက္ျပန္သည္။

      “သုံး”

      ျဖည္းျဖည္းမွန္မွန္နဲ႔ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ရိုက္ေနတဲ့ နန္းအိအိစိုးရဲ့ ရိုက္ခ်က္ေတြက ေျခာက္ခ်က္ရွိသြားၿပီ။ အစ္ကိုႀကီးရဲ့ ေျခသလုံး မွာလည္း အရွိုးရာေတြ တစ္လိုင္းၿပီး တစ္လိုင္း ေပၚလာသည္။

      “ေျခာက္”

ခုနစ္ခ်က္ေျမာက္ကစၿပီး ကိုးခ်က္ေျမာက္ထိ အစ္ကိုႀကီးရဲ့ ေပါင္ကို ရိုက္လိုက္သည္။ ႏွစ္ဆယ့္တစ္ခ်က္က်န္ေသးသည္။ မမသက္ ရိုက္ခဲ့သလို ဒီက်န္တဲ့ ႏွစ္ဆယ့္တစ္ခ်က္ကို အစ္ကိုႀကီးရဲ့ တင္ပါးတစ္ျခမ္းစီကို ခုနစ္ခ်က္ရိုက္ၿပီး ေနာက္ဆုံး ခုနစ္ခ်က္ကို ရိုက္ၿပီးသား ေနရာေပၚ ဆက္ရိုက္ဖို႔ နန္းအိအိစိုး စိတ္ကူးလိုက္သည္။ အစ္ကိုႀကီးတင္ပါးကို ၾကည့္ရင္း ရိုက္မယ္စိတ္ကူးလိုက္တာနဲ႔ နန္းအိအိစိုးရင္ခုန္လာသည္။ ေနာက္ဆုံးေန႔ အစ္ကိုႀကီးနဲ႔ ဆက္ဆံၿပီးလို႔ အစ္ကိုႀကီးထြက္သြားေတာ့မွ အစ္ကိုႀကီးေနာက္ေက်ာကို ၾကည့္ရင္း အစ္ကိုႀကီးရဲ့ တင္ပါးေတြကို နမ္းခ်င္စိတ္၊ လက္သည္းေလးေတြ စိုက္ဝင္သြားတဲ့အထိ ဖ်စ္ညႇစ္လိုက္ခ်င္စိတ္ေတြ ေပၚလာေပမဲ့ ဘာမွ လုပ္ခြင့္မရခဲ့။ အခု အစ္ကိုႀကီးရဲ့ အကာအကြယ္မဲ့ တင္ပါးေတြကို ျမင္ရ၊ ၾကက္ေမြးနဲ႔ စိတ္ႀကိဳက္ ရိုက္ရေတာ့မယ္ဆိုေတာ့ စိတ္လႈပ္ရွားမႈ အရွိန္က ျမင့္လာသည္။ အစ္ကိုႀကီးရဲ့ တင္ပါးေတြကို ဘယ္ဘက္ျခမ္းတစ္လွည့္ ညာဘက္ျခမ္းတစ္လွည့္ အားရပါးရရိုက္လိုက္သည္။ အစ္ကိုႀကီးကို နာေစခ်င္စိတ္လည္းမရွိ၊ မေက်နပ္တာလည္း လုံးဝမရွိေပမဲ့ အစ္ကိုႀကီးကို တစ္ခ်က္ရိုက္ၿပီးတာနဲ႔ ေနာက္တစ္ခ်က္ရိုက္ခ်င္ေနသည္။ ရိုက္လိုက္ရတဲ့အတြက္လည္း ေက်နပ္သာယာသည္။ အစ္ကိုႀကီး နဲ႔ ဆက္ဆံ ၾကတုန္းက အစ္ကိုႀကီးက မိမိေျခရင္းမွာေနၿပီး မိမိေျခအစုံကို နမ္းေပးတုန္းကလည္း  နန္းအိိအိစိုးထူးထူးျခားျခား ေက်နပ္ခဲ့သည္။ မိမိက အေပၚကေနရၿပီး စိတ္တိုင္းက် ဆက္ဆံရေတာ့လညး္ အားရမိသည္။ အခု အစ္ကိုႀကီးက ဘာမွျပန္မေျပာနိုင္ဘဲ မိမိ တစ္ခ်က္ရိုက္လိုက္တိုင္း နာက်င္မႈကို ခံစားရတဲ့အျပင္ အရိုက္ခံရတဲ့ အခ်က္ေရကို လည္း အသံထြက္ေရေပးရတာက မိမိရဲ့ စိတ္ကို မထင္မွတ္ဘဲ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ နိုးဆြေနေလသည္။ ဆန႔္က်င္ဖက္ လိင္အေပၚ၊ မိမိက ရိုေသေလးစားျရ့ပီး မိမိထက္ ႀကီးျမင့္သူလို႔ မွတ္ယူထားတဲ့သူအေပၚ ခုလို ၾကက္ေမြးနဲ႔ ရိုက္ရတာ၊ အေပၚစီးက ဆက္ဆံရတာေတြကို မိမိက လိုလားႏွစ္သက္ေနတာကိုလည္း လက္ေတြ႕ နားလည္လိုက္သည္။ မိမိကိုယ္ကိုယ္ အရမ္းအံၾသမိလိုက္တာကေတာ့ အစ္ကိုႀကီးကို ဆယ့္သုံးခ်က္ေျမာက္ ရိုက္ၿပီးတဲ့အခ်ိန္မွာ မိမိပစၥည္းက အရည္ေတြ စိုေနၿပီဆိုတာကို သတိထားမိလိုက္ျခင္းပင္။
         တခ်ိဳ႕က ကိုယ္တိုင္အရိုက္ခံရတာကို စိတ္လႈပ္ရွားတတ္ၿပီး တခ်ိဳ႕ကေတာ့ သူမ်ားကို နာေအာင္လုပ္ၿပီး သာယာတတ္တာကို စာေတြထဲမွာ ဖတ္ဖူးေပမဲ့ သိပ္စိတ္ဝင္စားစရာ မဟုတ္လို႔ထင္ခဲ့သည္။ ကိုယ္တိုင္ အရိုက္ခံရတုန္းက အရမ္းနာတာနဲ႔ ဒါေတြျမန္ျမန္ ၿပီးသြားပါေစလို႔သာ ဆုေတာင္းေနခဲ့သည္။ အရိုက္ခံရတာကို လုံးဝမႀကိဳက္။ အခု အစ္ကိုႀကီးကို ကိုယ္က အားရပါးရရိုက္ရတာကိုေတာ့ အလြန္အမင္း အရသာေတြ႕ေနသည္။ ဒီလို ရိုက္ေနရတာက မိမိရဲ့ လိင္စိတ္ကို အထူး နိုးဆြေပးေနသည္။ တစ္ခ်က္ခ်င္း အရသာခံရိုက္ေနတာ ဆယ့္ကိုးခ်က္ရွိသြားၿပီ။ နန္းအိအိစိုးလည္း မိမိပစၥည္းက အရည္ေတြရႊဲေနၿပီဆိုတာသိသည္။ ဒီထက္ပိုၿပီး ေရွ႕
ဆက္ရင္ အရည္ေတြ ၾကမ္းျပင္ေပၚ ေတာက္ေတာက္က်ေတာ့မည္။ မိမိက အစ္ကိုႀကီးကိုရိုက္ေနရင္း စိတ္အရသာခံေနတာကို မမသက္တို႔ အစ္ကိုႀကီးတို႔ သိသြားလို႔ မျဖစ္။ အားရပါးရ ဆယ့္ကိုးခ်က္ ရိုက္ခဲ့ရေတာ့ လက္လည္း ေညာင္းေနၿပီ။ ရိုက္တာကို ခဏနားလိုက္သည္။ မိမိလက္ကို ဟိုႏွိပ္ဒီႏွိပ္လုပ္ရင္း မမသက္မျမင္ေအာင္ အရည္ေတြစိုရႊဲေနတဲ့ မိမိပစၥည္းကို ညအိပ္ဝတ္စုံနဲ႔ ဖိၿပီး သုတ္လိုက္သည္။ ညအိပ္ဝတ္စုံက အေရာင္ရင့္လည္းျဖစ္၊ ထူလည္းထူေတာ့ အရည္ေတြကြက္သြားတာကို မမသက္ သတိမထားမိ။ အစ္ကိုႀကီးကလည္း ေက်ာေပးၿပီး အရိုက္ခံေနရတာဆိုေတာ့ မျမင္နိုင္။ ေနာက္ထပ္ သုံးခ်က္ရိုက္လိုက္သည္။ ႏွစ္ဆယ့္သုံးခ်က္ေျမာက္ကိုေတာ့ ပိုၿပီးအားထည့္ ရိုက္လိုက္သည္။

            “ႏွစ္ဆယ့္သုံး”

            “က်န္တဲ့ ခုနစ္ခ်က္ကို အရိုက္ခံရၿပီးသား ေနရာေပၚ ရိုက္ပါ့မယ္ရွင့္။ အဲဒီေတာ့ ခုနကထက္ေတာ့ ပိုနာပါလိမ့္မယ္ရွင့္”

         နန္းအိအိစိုး အစ္္ကိုႀကီးရဲ့ တင္ပါးေပၚက အရိုက္ခံရၿပီးသား ေနရာေပၚ ရိုက္လိုက္သည္။

         “ႏွစ္ဆယ့္ေလး”

        အစ္ကိုႀကီး သိပ္နာေနတယ္ဆိုတာ အစ္ကိုႀကီးရဲ့အသံမွာေကာ ကိုယ္အမူအယာမွာပါ ထင္ဟပ္ေနသည္။ ဒါေပမဲ့ နန္းအိအိစိုးက ရိုက္တာကို ေလၽွာ့ခ်င္စိတ္မရွိ။ မမသက္နဲ႔ မိမိအေပၚ မွားခဲ့တာေတြအတြက္ အစ္ကိုႀကီး ဆက္ၿပီး ေတာင့္ခံထားပါေတာ့လို႔ စိတ္ထဲကသာ ေျပာလိုက္ၿပီး ေနာက္ထပ္ငါးခ်က္ကို တစ္ခ်က္ၿပီးတစ္ခ်က္ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ရိုက္လိုက္သည္။

         “ႏွစ္ဆယ့္ကိုး”

         နန္းအိအိစိုး ခဏနားလိုက္ျပန္သည္။ ဟိုလွည့္ဒီလွည့္လုပ္ရင္း မမသက္ မရိပ္မိေအာင္ စိုေနတဲ့ မိမိပစၥည္းကို ညအိပ္ဝတ္စုံနဲ႔ ဖိလိုက္ျပန္သည္။ နန္းအိအိစိုးကို မမသက္ရိုက္တုန္းက ေနာက္ဆုံးအခ်က္က အနာဆုံး။ မမသက္ ျပထားသလိုလုပ္ရမွာဆိုေတာ့ ဒီက်န္တဲ့ အခ်က္သုံးဆယ္ေျမာက္ကို နန္းအိအိစိုးက အျပင္းထန္ဆုံး ရိုက္ရမည္။ ဒီေနာက္ဆုံးအခ်က္ ရိုက္လိုက္ရမွာကို ႏွေျမာေနမိသည္။ ရိုက္ၿပီးရင္ အားလုံးၿပီးသြားၿပီ။ မိမိကိုလည္း မမသက္က ကိုယ့္အိပ္ခန္းကိုယ္ ျပန္ခိုင္းေတာ့မည္။ အစ္ကိုႀကီးကို တအားနာေအာင္ ရိုက္ေနမိေပမဲ့ နန္းအိအိစိုးစိတ္ထဲ လတ္တေလာ ေပၚလာတဲ့ လိုအင္ဆႏၵက အခ်က္သုံးဆယ္ျပည့္ၿပီးတဲ့အခါ အစ္ကိုႀကီးကို ေပြ႕ဖက္ၿပီးေတာင္းပန္လိုက္ခ်င္သည္။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ မမသက္မရွိတုန္း အစ္ကိုႀကီးနဲ႔ အတူသြားခဲ့တဲ့ခရီးကို ျပန္သြားခ်င္လာသည္။ မမသက္က ဒီေလာက္အျပစ္ေပးထားတာေတာင္ အမွတ္ မရွိေသးပါလား။ နန္းအိအိစိုး ျပန္သတိထားမိလိုက္တာက မမသက္ရိုက္တာခံရတုန္းက နာလြန္းလို႔ ငိုမိေပမဲ့ မမသက္ကို ေတာင္းပန္႐ုံသာ ေတာင္းပန္ခဲ့သည္။ ေနာက္မလုပ္ေတာ့ပါဘူးလို႔ မေျပာခဲ့ပါလား။ ဒါေပမဲ့ အစ္ကိုႀကီးနဲ႔ ဆက္ဆံခြင့္ ျပန္ရဖို႔ေတာ့ ေတာ္ေတာ္နဲ႔မျဖစ္နိုင္၊ အေျခအေနမေပးနိုင္ဟုထင္မိသည္။ တကယ္လို႔မ်ား အခြင့္အေရးရလိုက္လို႔ကေတာ့ မမသက္ မသိေအာင္ လုပ္ရမည္။ အစ္ကိုႀကီးကို ရိုက္ရတာ အရသာေတြ႕လွေပမဲ့ ကိုယ္တိုင္အရိုက္ခံရတာကေတာ့ လုံးဝမမိုက္။ ကိုယ္ကရိုက္တဲ့သူပဲ ျဖစ္ခ်င္သည္။ အရိုက္ေတာ့ မခံခ်င္။ ေနာက္ဆုံးရိုက္ခ်က္ကို အားကုန္သုံး၍ ရိုက္လို္က္သည္။

         “သုံးဆယ္”

အခ်က္သုံးဆယ္ ျပည့္သြားေတာ့ မမသက္ က နန္းအိအိစိုးလက္ထဲက ၾကက္ေမြးကို ျပန္ယူလိုက္ၿပီး နန္းအိအိစိုးကို ကိုယ့္အခန္းကိုယ္ ျပန္သြားဖို႔ အမူအယာနဲ႔ပဲ အခ်က္ျပလိုက္သည္။ မမသက္လက္ထဲမွာ ၾကက္ေမြးႏွစ္ေခ်ာင္းေတာင္ ကိုင္ထားတာဆိုေတာ့ အစ္ကိုႀကီးကို ထပ္ ရိုက္မလို႔လားဆိုၿပီး အစ္ကိုႀကီးအတြက္ စိတ္ပူေပးမိျပန္သည္။ ဒါေပမဲ့ နန္းအိအိစိုး သိျမင္ခြင့္ မရွိေတာ့ပါ။ ေအာက္ထပ္က ကိုယ့္အိပ္ခန္းဆီ ျပန္ဆင္းလာလိုက္သည္။ အစ္ကိုႀကီးနဲ႔ ဆက္ဆံၿပီးတိုင္း တစ္ေယာက္တည္း ဘာအဝတ္မွ ဝတ္မထားဘဲ က်န္ေနခဲ့ရတာကို အရသာေတြ႕ ေနမိေတာ့ ခုလည္း ဝတ္ထားတဲ့ ညအိပ္ဝတ္စုံကို အသာမခၽြတ္လိုက္သည္။ ခုတင္ေပၚ ေမွာက္လ်က္အိပ္လိုက္ရင္း ျဖစ္ခဲ့သမၽွကို ျပန္ေျပာင္း စဥ္းစားခန္းဝင္ေနလိုက္ေတာ့သည္။

      သိမ္ေမြ႕ႏူးညံ့လွတဲ့ နန္းအိအိစိုးက ဒီေလာက္ျပင္းထန္တဲ့ ရိုက္ခ်က္ေတြ ေပးလာလိမ့္မယ္လို႔ ကိုေဇာ္ မေမၽွာ္လင့္မိခဲ့ရိုးအမွန္ပါ။ နာမယ္မွန္းသိေပမဲ့ ဒီေလာက္ထိခံရဖို႔ မထင္ခဲ့။ ေအာ္လို႔လည္းမျဖစ္၊ ငိုလို႔လည္းမရ။ ကိုယ့္အမွားအတြက္ ကိုယ္ပဲႀကိတ္မွိတ္ ခံေန လိုက္သည္။ သက္ ေျပာထားတဲ့အခ်က္ေရျပည့္သြားေတာ့ နန္းအိအိစိုးလည္း အခန္းထဲက ထြက္သြားၿပီ။ သက္ဘက္ကိုလွည့္လိုက္ၿပီး သက္ကို မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္လိုက္သည္။

      “အရမ္းနာေနလား”

      “နာေတာ့ တအားနာတယ္။ ဒါေပမဲ့ သက္ စိတ္ဆိုးေနေသးတယ္ဆိုရင္ ကိုေဇာ့္ကို သက္ ေက်နပ္တဲ့အထိ ထပ္ရိုက္ပါ”

      “ကို က သက္ စိတ္ဆိုးလို႔ ဒါေတြလုပ္ေနတယ္လို႔ ထင္တာလား”

      ကိုေဇာ္အံ့ၾသသြားသည္။ ဘယ္လိုေျပာေျပာ သက္ ဘယ္တုန္းကမွ သူ႔ကို ကို လို႔ တစ္လုံးတည္းမေခၚဖူးပါ။ ၿပီးေတာ့ ေဒါသသံ လုံးဝမပါဘဲ ေအးေအး ေဆးေဆး ေျပာေနသည္။

      “အိအိစိုး ဆီက ျဖစ္ခဲ့တာေတြ ၾကားရေတာ့ သက္ ခံစားရတာက စိတ္ဆိုးတာ၊ စိတ္တိုေဒါသထြက္တာ မဟုတ္ဘူး။ ဝမ္းနည္းတာ။ တစ္ေယာက္တည္း ငိုေနမိတာ”

      ဒါေတြကို လုပ္ခဲ့မိလို႔၊ သက္ကို ဝမ္းနည္းငိုေႂကြးရေအာင္လုပ္မိလို႔ ကိုယ္ ခံရတဲ့ ဒီအျပစ္ေပးမႈကမလုံေလာက္နိုင္ပါ။ နည္းေတာင္ နည္းေနပါေသးသည္။ သက္ေရွ႕ ဒူးေထာက္ခ်လိုက္သည္။ သက္ေျခအစုံကိုဖက္လိုက္သည္။

      “ေတာင္းပန္ပါတယ္သက္ရယ္။ သက္ႀကိဳက္သလို အျပစ္ထပ္ေပးလိုက္ပါဦး။ ကိုေဇာ္ ေတာင္းပန္ပါတယ္”

      ကိစၥေတြကို သိလိုက္ရကတည္းက သက္ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ျပန္စမ္းစစ္ခဲ့သည္။ ကိုေဇာ့္ကို လိုက္ေလ်ာမႈနည္းခဲ့သလားလို႔ ထင္မိသည္။ ဒါေၾကာင့္ အျမဲေခၚေနက် ကိုေဇာ္လို႔ မေခၚေတာ့ဘဲ ကို လို႔ ေျပာင္းေခၚလိုက္သည္။ ကိုယ့္ထက္ body ေသးတဲ့ နန္းအိအိစိုးေတာင္ ႏွစ္ခါေပးခဲ့မွေတာ့ သိပ္ျပႆ    နာ  မရွိနို္င္။ ကိုေဇာ္ anal sex လိုခ်င္ရင္လည္း ေပးလိုက္မည္။ သက္က ကိုင္ထားတဲ့ ၾကက္ေမြးေတြကို လႊတ္ခ်လိုက္သည္။ ဒူးေထာက္ေနတဲ့ ကိုေဇာ့္ကို ျပန္ထူမလိုက္သည္။ ခုတင္ဆီသို႔ အသာတြဲေခၚသြားသည္။

      “ခုတင္ေပၚ ေမွာက္ေနလိုက္”

      ကိုေဇာ္က သက္ ေျပာသလို ခုတင္ေပၚေမွာက္ေနလိုက္ေတာ့ သက္က ေဘးမွာ လာထိုင္သည္။ ခါးမွာ ပတ္ထားတဲ့ ပဝါကို သက္က ဖယ္လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ နန္းအိအိစိုးရိုက္ထားလို႔ အရွိုးရာေတြထင္းေနတဲ့ ကိုေဇာ့္ ေနာက္ဘက္ျခမ္းကို လက္မွာ  baby oil ေတြလူးၿပီး အသာအယာ လိုက္ပြတ္ေပးေနသည္။ Baby oil နဲ႔ အရိုက္ခံထားရတဲ့ ေနရာေတြကို ပြတ္ေပးေတာ့ နာေနတာေတြ အထိုက္အေလ်ာက္ သက္သာသြားသည္။

      “အိအိစိုးက သက္တို႔ ညီမေလးဆိုလည္းဟုတ္တယ္။ သမီးဆိုလည္း မမွားဘူး။ ဒါေတာင္ ကို က ဒီလို လုပ္ရက္တယ္”

      “အရမး္မွားသြားမွန္း ကိုေဇာ္သိပါတယ္ သက္ရယ္”

      “ဒါေၾကာင့္ကို႔ကို အျပစ္ေပးဖို႔ အိအိစိုးကို ခိုင္းလိုက္တာ။ သက္က ကို႔ကို ဒီလို ရိုက္နိုင္မယ္လို႔ ထင္သလား”

      “သက္ရယ္”

      “ကို ေနာက္ဘက္ကို သိပ္စမ္းခ်င္တယ္ ဆိုရင္လည္း သက္ကို ေျပာပါလား။ သက္ တစ္ခါ ျငင္းဖူးတယ္ဆိုေပမဲ့ ကို ဒီေလာက္ဆႏၵ ျပင္းျပေနရင္ သက္ လိုက္ေလ်ာမွာေပါ့”

      သက္ရဲ့ လက္ဖဝါးႏုႏုေလးက ကိုေဇာ့္ ဒဏ္ရာေတြကို baby oil နဲ႔ ပြတ္ေပးေနသည္။ အရွိုးရာေတြကို ပြတ္ေပးေနတယ္ဆိုေပမဲ့ သက္လက္က ကိုေဇာ့္ ပစၥည္းကိုလည္း မၾကာမၾကာ ကိုင္ညႇစ္ေပးေနသည္။ သက္က ခ်ိဳခ်ိဳသာသာနဲ႔ anal sex ကို ကိုေဇာ္ လိုခ်င္ရင္ ေပးပါမယ္လို႔ လည္း ေျပာေနသည္။ ဒီေလာက္ နာေအာင္ အရိုက္ခံထားရတာေတာင္ ကိုေဇာ့္ပစၥည္းကလည္း ေတာင့္တင္း မာေက်ာ လာသည္။ လက္နဲ႔ ကိုင္ထားေတာ့ သက္လည္း သတိျပဳမိသည္။

      “သက္ ကေတာ့ ခြင့္ျပဳခ်င္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ကို လည္း သိပ္ပင္ပန္းေနၿပီ။ Gel ကလည္း ႏွစ္ဗူးစလုံး ကုန္သြားၿပီ ဆိုေတာ့..”

      သက္က ေရွ႕ဆက္မေျပာ။ ဒါေပမဲ့ ကိုေဇာ္ကေတာ့ ေရွ႕ဆက္ခ်င္ေနၿပီ။ နာေနတာေတြအသာထား။ သက္က ဒါေတြေျပာေန၊ ကိုယ့္ကို ကိုင္တြယ္ ပြတ္သတ္ ႏွိပ္နယ္ေပးေနတဲ့အျပင္ ေနာက္ဘက္ကိုပါ ေပးဆက္ဆံမယ္ဆိုေတာ့ စိတ္ေတြအရမ္းလႈပ္ရွားလာသည္။

       “သက္ ေပးလို႔ကေတာ့ ကိုေဇာ္ နည္းနည္းေလးမွ မပင္ပန္းပါဘူး။ Gel မရွိလည္း အစားထိုးသုံးလို႔ရတာ ရွိပါတယ္”

      “ဘာသုံးမွာလဲ။ တံေတြးဆြတ္ၿပီး ဆက္ဆံမယ္ဆိုရင္ေတာ့ မရဘူးေနာ္”

ကိုေဇာ္ ေမွာက္လ်က္အိပ္ေနရာကေန ထၿပီး ခုတင္ေပၚ ဒူးေထာက္ထိုင္လိုက္ကာ သက္ ကို မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္လိုက္သည္။ အိအိစိုးရိုက္တုန္းက အသံမထြက္ မ်က္ရည္မက်ဘဲ ေတာင့္ခံနိုင္ခဲ့ေပမဲ့ သက္ကို စိတ္ဆင္းရဲေအာင္ လုပ္မိတဲ့အတြက္ရယ္၊ ဒီအေျခအေန မွာေတာင္ သက္က ကိုယ္လိုခ်င္တယ္ဆိုရင္ လိုက္ေလ်ာေပးမယ္ဆိုၿပီး ကိုယ့္ကို စဥ္းစားေပးေနတာေတြေၾကာင့္ ရင္ထဲ နင့္သြားေအာင္ နာနာက်င္က်င္ ခံစားလိုက္ရသည္။ ကိုေဇာ့္ ပါးျပင္ေပၚလည္း မ်က္ရည္ေတြ စီးက်လာသည္။ သက္ ျမင္သြားေတာ့ လက္နဲ႔ အသာသုတ္ေပးလိုက္သည္။

         “သိပ္နာေနတုန္းပဲလား”

         “ေနာက္ဘက္က နာတာ ခံနိုင္ပါတယ္။ သက္ ကို ဝမ္းနည္းရေအာင္၊ ငိုရေအာင္ လုပ္မိလို႔ ခံစားေနရတာက ပိုနာက်င္လို႔ပါ”

          ႏွစ္ဦးသား တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ ဘာမွ မေျပာဘဲ ၾကည့္ေနၾကသည္။ ကိုေဇာ္က သက္ကို အနားကိုဆြဲေခၚလိုက္ေတာ့ အလိုက္သင့္ပါလာတဲ့ သက္က မ်က္ႏွာေလးကို အသာေမာ့ေပးသည္။ ကိုေဇာ္က မ်က္ႏွာေပၚ ေနရာလပ္မက်န္ေအာင္ အဆက္မျပတ္ လိုက္နမ္းေနသည္။  အနည္းငယ္ ဟလာၿပီး ကိုေဇာ့္ အနမ္းကို ေမၽွာ္လင့္ေနတဲ့  သက္ႏႈတ္ခမ္းအစုံကို ကိုေဇာ္ အသာစနမ္းလိုက္သည္။ သက္ ကလည္း အသာျပန္နမ္းသည္။ ျဖည္းျဖည္းသာသာ နမ္းေနရင္း ကိုေဇာ္က သက္ ႏႈတ္ခမ္းအစုံကို ရွည္ၾကာစြာ အားရပါးရ နမ္းစုပ္လိုက္သည္။ သက္ကလည္း ကိုေဇာ့္ကို ျပန္ဖက္လိုက္ရင္း ကိုေဇာ့္အနမ္းေတြကို အနမ္းနဲ႔ ျပန္တုန႔္ျပန္သည္။ အျပန္အလွန္ နမ္းေနရင္း သက္ က ကိုယ္ကို ျပန္ခြာလိုက္ၿပီး ေမးလိုက္သည္။

         “ကဲ ေျပာ။ ဟို KY Jelly  က ႏွစ္ဗူးစလုံးကုန္သြားၿပီဆိုေတာ့ သက္ ေနာက္ဘက္ ေပး ဆက္ဆံရင္ ဘာ သုံးမွာလဲ”

         “အရင္လ မႏၲေလးသြားတုန္းက ဗိုလ္ေကာင္းဆီေရာက္ေတာ့ သူေပးလိုက္တဲ့ durex play perfect glide ဆိုတာရွိတယ္။ Silicone-based ဆိုေတာ့ water-based gel ေတြေလာက္ အေျခာက္မျမန္ဘူး ေျပာတာပဲ။ သက္ကို ျပရင္ ကို anal စမ္းခ်င္လို႔ လွည့္ပတ္အေၾကာင္းရွာတယ္ျဖစ္မွာစိုးလို႔ ကို႔ စာအုပ္ပုံေတြၾကား သိမ္းထားတယ္”

         “ေၾသာ္၊ gel အပိုတစ္ဗူး ရွိသးတယ္ေပါ့၊ အဲဒီဗူးကိုသုံးလိုက္ၿပီး ေဆးဗီရိုထဲမွာ KY Jelly ႏွစ္ဗူးလုံး က်န္ေနလို႔ကေတာ့ ဒီကိစၥေတြ သက္ေတာင္ သိလိုက္ရမွာ မဟုတ္ဘူး”

         “႐ုတ္တရက္ စိတ္မထိန္းနိုင္လို႔ ျဖစ္သြားတာပါသက္ရယ္။ ဒါေၾကာင့္ အဆင္သင့္ရွိတာကိုပဲ ယူသုံးလိုက္တာပါ။ သက္ မသိေအာင္ ဖုံးဖို႔ ႀကိဳးစားမိတယ္ ဆိုရင္လည္း သက္သိရင္ စိတ္ဆင္းရဲရမဲ့ ကိစၥမို႔လို႔ပါ”

        “သုံးဖို႔ gel ရွိတယ္ဆိုရင္ သြားယူခဲ့။ သက္ စမ္းၾကည့္မယ္”

         “သက္ ဆႏၵမရွိရင္ မလုပ္ပါနဲ႔သက္ရယ္။ Anal sex ကို သက္ မေပးခဲ့တာက ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး။ ကို က သာ မလုပ္သင့္တာေတြ ေလၽွာက္လုပ္ၿပီး အမွားႀကီး မွားခဲ့တာပါ”

         ကိုက သက္ကို ေနာက္ေပါက္စမ္းၾကည့္မလားလို႔ ေမးတုန္းက စိတ္ထဲ႐ုတ္တရက္ ေပၚလာတာက လုပ္ရိုးလုပ္စဥ္ မဟုတ္သလို အတြဲေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား အတြက္လည္း အဆင္ေျပမဲ့ကိစၥ မဟုတ္ဘူးလို႔ ထင္မိသည္။ ပုံမွန္သဘာဝကို ဆန႔္က်င္ၿပီး စဥ္းစားၾကတာ လို႔ေတာင္ ထင္မိသည္။ အထူးသျဖင့္ ဒါက လိင္တူဆက္ဆံတဲ့ အမ်ိဳးသားေတြအတြက္လို႔ပဲ သေဘာထားခဲ့သည္။ ေတြးၾကည့္တာနဲ႔ ေၾကာက္တဲ့စိတ္က စိုးမိုးေနလို႔ ကို႔ကို ယတိျပတ္ ျငင္းခဲ့မိသည္။ ကို က ဒါကို ခုထိ စိတ္ထဲ ရွိေနတာ သတိမထားမိ။ နန္းအိအိစိုးကို အကဲခတ္ၾကည့္လိုက္ေတာ့လည္း သုံးရက္အတြင္း ေနာက္ေပါက္ကို ႏွစ္ခါ အဆက္ဆံခံရတာေတာင္ ထူးထူးျခားျခား အဆင္မေျပတဲ့ပုံ မေတြ႕ရ။ လုပ္မိခဲ့တာေတြ မိမိသိသြားမွာ ေၾကာက္လို႔ မဝံ့မရဲ ေနရထိုင္ရခက္ေနတာကလႊဲရင္ ၾကဳံေတြ႕ခဲ့ရတာေတြအတြက္ ေက်နပ္ သာ ယာ   ေနတယ္လို႔ေတာင္ ထင္မိသည္။ အခု သက္ ကို႔ကို ေနာက္ေပါက္ဆက္ဆံခြင့္ေပးမယ္လို႔ စိတ္ကူးလိုက္ၿပီး ကိုယ္ကလည္း လိုလိုလားလား ျဖစ္ေနခဲ့အခါ ေၾကာက္ရြံ့ စိုးရိမ္မႈေတြ လုံးဝမရွိသလို ခံစားရသည္။ ကို ကလည္း မိမိကို ထိခိုက္နာက်င္ေအာင္ လုပ္မဲ့သူမွ မဟုတ္တာ။

         “သက္ လည္း စမ္းၾကည့္ခ်င္စိတ္ ရွိေနလို႔ပါ။ သက္ က မၾကဳံဖူးေတာ့ ကို က ဦးေဆာင္ၿပီး ထိန္းေပးေပါ့”

         သက္ ခုတင္ေပၚထိုင္ေနရာက ေအာက္ကိုဆင္းလိုက္ၿပီး ကို႔ကို စာအုပ္စင္ရွိရာ တြဲေခၚသြားလိုက္သည္။ ကို က စာအုပ္ပုံၾကားထဲက gel ဗူးကို ထုတ္ၿပီး စားပြဲေပၚ တင္လိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာ သက္ကိုယ္ေပၚက ညအိပ္ဝတ္စုံက သက္ ေျခရင္းမွာ ပုံက်သြားေလၿပီ။ ကိုက သက္ တင္ပါးေတြကို လက္နဲ႔ ကိုင္ညႇစ္ထားၿပီး သက္ရင္သားႏွစ္မႊာကို နမ္းစုပ္ေနသည္။ သက္ကို တစ္ဖက္လွည့္လိုက္ၿပီး အေနာက္ဘက္ကေန သိုင္းဖက္ကာ သက္ လည္ပင္းတဝိုက္နဲ႔ နားေနာက္နားေတြကို နမ္းေနရင္း လက္ေတြကေတာ့ သက္ ေပါင္ၾကားနဲ႔ သက္ရင္သားေတြကို ပြတ္သတ္ေပးေနသည္။ ေတာင့္မာေနတဲ့ ကို႔ပစၥည္းကေတာ့ သက္ တင္ပါးၾကားေပၚ တင္ထားသည္။ ကို က အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ၾကာ အဲဒီလို လုပ္ေနေတာ့ သက္လည္း ရင္ခုန္သံေတြ ျမန္ျမန္လာသည္။ ခါတိုင္း ကိုယ့္စိတ္က anal sex ဆိုရင္ မိန္းကေလးအတြက္ ေၾကာက္စရာလို႔ ထင္မိခဲ့လို႔ပါ။ အခုအခ်ိန္မွာ ကိုယ္က စိတ္ပါလက္ပါ စမ္းၾကည့္ခ်င္တဲ့အခါမွာေတာ့ ေရွ႕ၾကဳံရမွာေတြကို စိတ္အားထက္သန္စြာ ေမၽွာ္လင့္မိ လာသည္။

         “ကို႔ ေနာက္ဘက္က ေတာ္ေတာ္နာေနေသးလို႔ မတ္တတ္ရပ္ၿပီးပဲ ဆက္ဆံမယ္ေနာ္၊ သက္ခါးေလးကိုင္းၿပီး စားပြဲေပၚ လက္ေထာက္ေပး လိုက္ပါလား”

          သက္အသာေခါင္းၿငိမ့္လိုက္ကာ  ကို ေျပာသလို စားပြဲပုေလးေပၚ ခါးကိုင္းၿပီး လက္ေထာက္လိုက္သည္။ အဲဒီလို လုပ္လိုက္တဲ့အခါ သက္တင္ပါးေလးေတြက အေနာက္မွာရပ္ေနတဲ့ ကို႔ဆီကို ေကာ့ေပးထားၿပီးသား ျဖစ္သြားသည္။

သက္က ဒီပုံစံေနေပးလိုက္ေတာ့ သက္ရဲ့ ေရွ႕ဘက္ကပစၥည္း၊ သက္ တင္ေတြနဲ႔ ေနာက္ဘက္ေတြ၊ သက္ ရင္သားေတြ…  သက္ရဲ့ အဝတ္မဲ့တဲ့ တစ္ကိုယ္လုံးက ေနာက္ဘက္မွာရွိတဲ့ ကို႔အတြက္  ျမင္ကြင္းေကာင္းေလး ျဖစ္ေနမွာကို သက္သိသည္။ ကို႔ကို အနီးကပ္ ရွင္းရွင္းလင္းလင္းေလး ျပေပးရလို႔ ကိုယ္တိုင္လည္း စိတ္လႈပ္ရွားေက်နပ္သည္။ ကို႔ လက္ေတြက သက္တင္ပါးေတြ၊ သက္ေပါင္တံေလးေတြ၊ သက္ နို႔ေတြေကာ၊ သက္ရဲ့ အေရွ႕ဘက္ကိုပါ ဟိုဟိုဒီဒီ ပြတ္လိိုက္ ညႇစ္လိုက္ အဆက္မျပတ္လုပ္ေပးေနသည္။ သက္ ေက်ာျပင္ကိုလည္း ပါးနဲ႔လာပြတ္ရင္း သက္ ကိုယ္လုံးေလးကို လိုက္နမ္းေနသည္။ ကို႔ ပစၥည္းကေတာ့ သက္တင္ပါးႏွစ္ဖက္ၾကားနား ရစ္ဝဲေနဆဲ။ သက္ ကိုယ္ထဲ မထည့္ေသးဘဲ အျပင္ကေနပဲ အသာအယာ ထိ ပြတ္ေနသည္။ ဒီလိုလည္း ေနေနရ၊ ကိုယ့္ တစ္ကိုယ္လုံးကိုလည္း နည္းမ်ိဳးစုံ ထိကိုင္ ပြတ္ညႇစ္ေပးတာ ၾကာလာတာနဲ႔အမၽွ ကို႔ကို ေတာင့္တမႈက ပိုပိုလာသည္။ ကို ေနာက္ပဲဆက္ဆံဆက္ဆံ၊ ေရွ႕ဘက္ကိုပဲ သြားသြား ဘာမွ အေရးမႀကီးေတာ့။ တင္ပါးေလးေတြကို ကို က ဖြဖြေလး ပြတ္ေပး ႏွိပ္နယ္ေပးေနတာလည္း ၾကာၿပီ၊ ကို႔ ပစၥည္းနဲ႔ အဲဒီနား ျဖည္းျဖည္းသာသာ ေတြ႕ေနတာလည္း ၾကာလွၿပီ။ ကို႔ပစၥည္း ေနာက္ေပါက္ထဲ ဝင္လာရင္ တအားနာမွာကို ေတြးေၾကာက္ေနတာလည္း လုံးဝမရွိေတာ့တဲ့အျပင္ စိတ္ေအးသက္သာ ျဖစ္ေနၿပီး ၾကဳံလာမွာကို ေမၽွာ္လင့္ေနမိၿပီ။ သက္ ေနရတာ ခက္္လွၿပီ။ ေနရခက္တာက ရပ္ခ်င္လို႔မဟုတ္။ မထိတထိနဲ႔ အရွိန္ရလာၿပီမို႔ ေရွ႕ဆက္တိုးခ်င္တာ။ ႏႈတ္ကဖြင့္ၿပီး ကို႔ကို ေျပာလိုက္သည္။

“ကို..သက္ အဆင္သင့္ ျဖစ္ၿပီ”

“စစခ်င္း သြင္းတဲ့အခါ သက္က စိတ္ေတြတင္းၿပီး ေၾကာက္မေနနဲ႔။ လူေကာ စိတ္ေကာ ေလၽွာ့ထားလိုက္။ ကို ကလည္း ျဖည္းျဖည္းခ်င္းပဲ သြားမွာပါ။ ဘယ္အခ်ိန္ပဲျဖစ္ျဖစ္ သက္ နားခ်င္ရင္ ကို႔ကို ခ်က္ခ်င္းေျပာ”

ကို condom ေဖာက္၊ gel ယူ ၿပီးေတာ့ သက္ေနာက္ဘက္ထဲ ကို႔ပစၥည္းက စဝင္လာၿပီ။ ကို က ထိပ္ပိုင္းေလးပဲ ထည့္လိုက္ ထုတ္လိုက္ ေတာ္ေတာ္ၾကာၾကာ လုပ္ၿပီးမွ ေရွ႕နည္းနည္း ပိုတိုးျပန္သည္။ Gel ေတြလည္းရွွိ၊ ကိုယ္တိုင္ကလည္း စိတ္ပါလက္ပါ ေျဖေလၽွာ့ၿပီး ကို ဆက္ဆံမွာကို သာယာဖို႔ စိတ္ရွိေနတဲ့အျပင္ ကိုကလည္း ဂ႐ုတစိုက္နဲ႔ ညင္သာစြာ ဆက္ဆံေပးတဲ့အတြက္ နာက်င္တာေတြ လုံးဝမရွိ။ ကို႔ ပစၥည္းက သက္ အေနာက္ဘက္ ကိုယ္တြင္း ထည့္သြင္းလႈပ္ရွားလို႔ ျဖစ္လာတဲ့ တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ ပြတ္တိုက္မႈေတြက ေပ်ာ္ရႊင္စရာ ခံစားမႈအသစ္ကိုေတာင္ေပးေနေသးသည္။ အရွိန္နည္းနည္းရလာတာနဲ႔ ကို႔ လက္ေတြက သက္အေရွ႕ဘက္ ကို ပါ ပြတ္လိုက္ ကိုင္လို္က္လုပ္ေနရင္း ကို႔ လက္ေခ်ာင္းေလးက သက္အကြဲေၾကာင္းထဲ ဝင္လာၿပီး သက္ အစိေလးနဲ႔ သူ႔ေဘးပတ္ဝန္းက်င္တဝိုက္ လႈပ္ရွား ေဆာ့ကစား ေနသည္။ ေရွ႕ ေနာက္ ႏွစ္ဘက္ကို မတူညီတဲ့ ခံစားမႈေတြေပးရင္း ဆက္ဆံခံေနရတာ အလြန႔္အလြန္ ၾကည္ႏူး သာယာလွပါသည္။ သက္စိတ္ပိုင္းျဖတ္ထားတာက ဒီေန႔ ကို သက္ ေနာက္ဘက္ကို ဆက္ဆံတဲ့အခါ နာတာ ေနရခက္တာေတြျဖစ္ရင္ သိပ္ဆိုးဆိုးဝါးဝါးႀကီးမဟုတ္လို႔ကေတာ့ ေအာင့္အီးသည္းခံၿပီး ကို႔ကို အလိုလိုက္ လိုက္မယ္လို႔ ျပင္ဆင္ထားခဲ့သည္။ အခု ကို႔ပစၥည္းက သက္ ေနာက္ထဲ အကုန္လုံး ဝင္ထြက္ေနေပမဲ့ ကို က အားကို ထိန္းၿပီး ဆက္ဆံေပးေနတဲ့အတြက္ သက္ လုံးဝ မနာပါ။ ခါတိုင္း ေရွ႕ဘက္ တစ္ခုတည္း ဆက္ဆံတာထက္ကို ပိုထူးျခားတဲ့ ခံစားမႈ ရသလို သက္ ၿပီးတာလည္း ခါတိုင္းထက္ ပိုျမန္ေတာ့မွာကို သိသည္။ ခံစားရတာေကာင္လြန္းလို႔ ဒီထက္ပိုၾကာေစခ်င္ေသးေပမဲ့ သက္ကိုယ္က သက္အလိုကို မလိုက္နိုင္။ ကို႔ရဲ့ ေရွ႕ေနာက္ႏွစ္ဘက္ တစ္ၿပိဳင္တည္း ဆက္ဆံမႈေအာက္မွာ ခံစားမႈ အဆုံးစြန္ကို ေရာက္သြားေတာ့သည္။ သက္လည္း ကိုယ္ေနေနတဲ့ပုံစံကိုမေျပာင္း၊ အာ႐ုံလည္း ႏွစ္ေနရမခြဲေတာ့ဘဲ ကို က သက္ တင္ပါး ေလးေတြကို ကိုင္ၿပီး သက္ ေနာက္ေပါက္ကို ေတာ္ေတာ္ၾကာၾကာ ဆက္ဆံေနတာကိုပဲ ကို ၿပီးတဲ့အထိ ခံစားေနလိုက္ ေတာ့သည္။ ကို ၿပီးသြားေတာ့ သက္ ကို႔ဘက္လွည့္ၿပီး ကို႔ကို ျပဳံးျပလိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ ဖက္လို္က္ၾကသည္။ ကို႔ကို ေနာက္ဘက္ေပးဆက္ဆံဖို႔ ဒီေလာက္ၾကာေအာင္ အခ်ိန္ေတြဆြဲေနခဲ့မိတာကို သက္ ေနာင္တရခ်င္ခ်င္ေတာင္ ျဖစ္သြားသည္။ ၾကဳံခဲ့ရတာေတြက ေက်နပ္စရာ ေကာင္းလွသည္ မဟုတ္ပါလား။

“သက္ ေနရခက္လား”

“ဟင့္အင္း”

“ကို႔ ကို စိတ္ဆိုးေနေသးလား”

“သက္ ေျပာၿပီးၿပီေလ။ သက္က ကိုတို႔ကို စိတ္ဆိုးတာမဟုတ္ဘူး။ မလုပ္သင့္တာကို လုပ္ခဲ့ၾကလို႔ အျပစ္ေပးတာ။ ကို လုပ္ခဲ့တာက လြယ္လြယ္နဲ႔ ခြင့္လႊတ္လို႔ ရတဲ့ ကိစၥမဟုတ္ဘူး”

“သက္ ႀကိဳက္တဲ့အျပစ္ ထပ္ေပးလို႔ရပါတယ္။ သက္ စိတ္ေက်နပ္ဖို႔ဆိုရင္ ကို ဘာပဲလုပ္ရလုပ္ရ လုပ္ပါ့မယ္”

“သက္ ဒီေန႔ ကို႔ကို ေနာက္ဘက္ေပးဆက္ဆံလို႔ ကို က်ဴးလြန္ခဲ့တာကို ေမ့လိုက္ၿပီမထင္နဲ႔။ သက္ ကို႔ကိုခ်စ္တာ၊ ကို႔ဆႏၵ ျဖည့္ေပးတာကတစ္ပိုင္း။ ကို ေဖာက္ျပန္လို႔ အျပစ္ရွိတာကတစ္ပိုင္း”

“ကို သိပါတယ္၊ သက္ ကို႔ကို ႀကိဳက္သလို လုပ္နိုင္ပါတယ္”

“သက္က ကို႔ကို အိအိစိုးလို မရိုက္နိုင္တာေတာ့ ေသခ်ာတယ္။ ဘယ္လိုအျပစ္ေပးရမလဲ ဆိုတာ စဥ္းစားလိုက္ဦးမယ္”

“သက္ စဥ္းစားလို႔ရရင္ ကို႔ကိုေျပာ။ ကို မွားခဲ့တာေတြအတြက္ သက္ ဘယ္လိုအျပစ္ပဲေပးေပး ကိုက ခံဖို႔ အသင့္ပဲ”  

နန္းအိအိစိုး မႏၲေလးကို  ဒီတစ္ခါ ေရာက္တာက ဘယ္တုန္းကမတူတဲ့ ေရာက္ျခင္းမ်ိဳး ျဖစ္သည္။ အမနန္းခင္တင့္က အစ္ကိုႀကီးတို႔ မမသက္တို႔နဲ႔ ထည့္ ေပးလိုက္ကတည္းက ဒီၿမိဳ႕မွာ ေက်ာင္းစေနရသည္။ အစ္ကိုႀကီးတို႔ နယ္ေျပာင္းေတာ့ ဒီမွာပဲ ေဘာ္ဒါေနသည္။ အေဝးသင္တက္ေတာ့လည္း လာရသည္။ မမသက္နဲ႔လည္း အတူ လိုက္လာဖူးသည္။ ခုေတာ့ ကိုယ့္ေျခေထာက္ေပၚ ကိုယ္ရပ္ရေတာ့မည္။ မမသက္ က အစစအရာရာ လိုသမၽွကို ေထာက္ေပးေနမွာ ျဖစ္ေပမဲ့ ကိုယ့္ အလုပ္နဲ႔ကိုယ္ ျဖစ္သြားၿပီ။ အားရက္ေလးရရင္ေတာင္ မမသက္တို႔ဆီ ျပန္သြားလည္ဖို႔ကလည္း အစ္ကိုႀကီးနဲ႔ျဖစ္ခဲ့တဲ့ ကိစၥေၾကာင့္ မသင့္ေတာ္ေတာ့ၿပီ။ ဒီကို ထြက္လာတဲ့ေန႔ အစ္ကိုႀကီးနဲ႔ မမသက္ ကို ကန္ေတာ့တဲ့အခါ မမသက္ကပဲ ဆု ေပးသည္။ အစ္ကိုႀကီးက စကားတစ္ခြန္းမွ မေျပာ။ မိမိက မဟုတ္တာေတြလုပ္ခဲ့ေပမဲ့ ခြဲခြာရေတာ့ မမသက္လည္း မ်က္ရည္ေတြ ဝဲေနခဲ့သည္။ မိမိကေတာ့ မမသက္ကို ဖက္ၿပီး ငိုခဲ့သည္။ အားလုံးထဲမွာ နန္းအိအိစိုးအတြက္ ေက်နပ္စရာ ေပ်ာ္စရာ အေကာင္းဆုံး ျဖစ္ေစခဲ့တာကေတာ့ မမသက္ကို ဖက္ၿပီးငိုေနတဲ့ မိမိကို မမသက္ တိုးတိုးေလး ေျပာလိုက္တဲ့ စကားေတြပဲျဖစ္သည္။ “ဘာေတြပဲ ျဖစ္ခဲ့ ျဖစ္ခဲ့ အိအိစိုးက မမသက္ရဲ့ ညီမေလး တစ္သက္လုံး ျဖစ္ေနမွာပါ” တဲ့။

အလုပ္စဝင္ရေတာ့မယ္၊ ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ ေနရေတာ့မယ္ဆိုေတာ့ စိုးရိမ္စိတ္ေတြ မ်ားခဲ့သည္။ ဒါေပမဲ့ ကိုယ္ေတြးပူသလို ဘာမွမျဖစ္ခဲ့။ ေနရတာလည္း အဆင္ေျပသည္။ ေဆး႐ုံမွာလည္း မမေအးေအးဝင္းက အေျခခံအလုပ္ေတြ၊ ဝန္ထမ္းေတြက အစ ေဆး႐ုံတစ္ခုလုံး လုပ္ေနတာေတြ၊ ကိုယ္လုပ္ရမွာေတြ သိရမွာေတြကို သင္ေပးသည္။ ဆရာႀကီး ဆရာမႀကီးေတြ အကုန္လုံးနဲ႔ လိုက္မိတ္ဆက္ေပးသည္။ အျခားဆက္သြယ္ရမွာ၊ သိထားရမွာေတြကို လိုက္ပို႔ေပးသည္။ အလုပ္မ်ား ပင္ပန္းေပမဲ့ ေပ်ာ္သည္။ မမေအးေအးဝင္းကေတာ့ ပိုအလုပ္မ်ားသည္။ မိမိကိုလည္း တြဲေခၚၿပီး သင္ေပးရသည္။ မဂၤလာကိစၥ အတြက္လည္း လုံးပန္းရသည္။ အန္တီထိုက္ကို အရင္က တစ္ခါႏွစ္ခါ ျမင္ဖူးေပမဲ့ ခုေတာ့ ခဏခဏေတြ႕ရၿပီ။ အန္တီထိုက္က အရမ္းသေဘာေကာင္းသည္။ အန္တီထိုက္ ခင္ပြန္း ေဒါက္တာေကာင္းလၽွံကေတာ့ ေဆး႐ုံကို လာေလ့ မရွိဘူးလို႔ ေျပာၾကသည္။ မိမိက မမေအးေအးဝင္းမရွိရင္ တာဝန္ခံ မန္ေနဂ်ာ ျဖစ္မဲ့သူဆိုုတာ အားလုံးကို ႀကိဳတင္ အသိေပး ထားေတာ့ ဘယ္သူကမွ မေလးမစားမလုပ္။ ပညာျပတာေတြလည္းမရွိ။ အသက္ငယ္ငယ္ေလးနဲ႔ ဒီေနရာ တာဝန္ယူမယ္ ဆိုကတည္းက ပိုင္ရွင္ေတြနဲ႔ ရင္းရင္းနီီွးႏွီး ပတ္သက္တာလား၊ အေရးပါသူ တစ္ေယာက္ေယာက္နဲ႔ အမ်ိဳးေတာ္လို႔လားဆိုၿပီး ထင္ေနၾကသည္။ မိမိက အစ္ကိုႀကီးနဲ႔ မမသက္တို႔ရဲ့ ညီမေလး (အရင္းလည္းမဟုတ္၊ ေမြးစား ထားတာလည္းမဟုတ္) ဆိုတာနဲ႔တင္ ဒီလိုျဖစ္လာသည္။ အစ္ကိုႀကီးတို႔ မမသက္တို႔နဲ႔ အန္တီထိုက္တို႔ရင္းႏွီးပတ္သက္မႈက ဘယ္ေလာက္ နက္ရွိုင္း တယ္ဆိုတာ နားလည္လိုက္သည္။ အစ္ကိုႀကီးတို႔ မမသက္တို႔ ေက်းဇူးကလည္း မိမိအေပၚ မ်ားၿပီးရင္း မ်ားေနေတာ့သည္။

အျပင္ကိစၥ လိုအပ္တာေတြရွိရင္လည္း မမသက္နဲ႔ သိပ္ခင္တဲ့ မမသင္းသင္းတို႔ရွိသည္။ သြားတာလာတာ၊ အလုပ္အကိုင္ အားလုံး အဆင္ေျပသည္။ စားေသာက္တာတစ္ခုပဲ နည္းနည္းေျပာစရာရွိသည္။ မနက္ပိုင္း သင္တန္းေတြလိုက္တက္ေတာ့ ညကတည္းက ေပါင္မုန႔္ေတြ ဘာေတြပဲ ႀကိဳဝယ္ထားလိုက္သည္။ မနက္စာကေတာ့ မုန႔္နဲ႔ ေကာ္ဖီမစ္ပဲ အျမဲတမ္း လိုလိုုုျဖစ္ေနေတာ့သည္။ အိမ္မွာလို ႏွပ္ေကာ္ဖီနဲ႔ breakfast ကို တစ္ေန႔တစ္မ်ိဳး မရိုးရေအာင္ ျပင္ဆင္ စားေသာက္လို႔ မရေတာ့။ ေန႔လည္စာနဲ႔ ညစာကို ေဆး႐ုံမွာပဲ စားၿပီး ညမိုးခ်ဳပ္မွ ျပန္အိပ္သည္။ ဘာပဲေျပာေျပာ မိမိက လ်င္လ်င္ျမန္ျမန္ကို ေနသားက်သြားသည္။

မမေအးေအးဝင္းရဲ့ မဂၤလာဧည့္ခံပြဲကို အစ္ကိုႀကီးနဲ႔မမသက္ လာသည္။ အရင္က မမသက္နဲ႔ ပြဲေတြ အတူသြားတက္ဖူးေပမဲ့ ဒီတစ္ခါေလာက္ ႀကီးက်ယ္ ခမ္းနားစည္ကားတာေတာ့ မၾကဳံဖူးပါ။ မိန္းကေလးပီပီ အားက်မိတာလည္း အမွန္။ စိတ္ကူးလည္း ယဥ္မိသည္။ ကိုယ့္အလွည့္ေရာက္ရင္ ဘယ္လို ေဆာင္ရမွာလဲ။ ဘယ္လိုလူနဲ႔ ဆုံရမွာလဲ။ ဒါေပမဲ့ မိမိမွာ ခ်စ္ခ်င္စိတ္ေတြ ခဏတာေတာ့ ခန္းေျခာက္ေနတာကိုလည္း ခံစားလိုက္ရသည္။ ပထမဦးဆုံး အေတြ႕အၾကဳံေတြက အစ္ကိုႀကီးနဲ႔ အဲဒီလိုေတြ ျဖစ္ခဲ့တာဆိုေတာ့ ေတာ္ေတာ္နဲ႔ မေမ့နိုင္ေသးပါ။ ည အိပ္ယာဝင္ေတာ့ အေတြးနယ္ခ်ဲ႕ေနမိသည္။ မမသက္နဲ႔ email အဆက္အသြယ္မျပတ္ရွိၿပီး အစစအရာရာ အဆင္ေျပတယ္ ေျပာထားေပမဲ့ မမသက္ က မိမိကို စိုးရိမ္ေနေသးတာ ေတြ႕လိုက္ရသည္။ လူခ်င္းေတြ႕ေတာ့ ဘာလိုသလဲ ထပ္ေမးေနေသးသည္။ အန္တီထိုက္တို႔ မမသင္းသင္းတို႔ကိုလည္း မိမိကိုုေစာင့္ေရွာက္ေပးဖို႔ ကိုယ္တိုင္ လိုက္အပ္ေပးေနေသးသည္။ မမသက္ေက်းဇူးေတြ ဆပ္မကုန္မွန္းသိပါသည္။ ဒါေပမဲ့ အခု ဘယ္ေလာက္မွ မၾကာေသးခင္ အစ္ကိုႀကီးကိုျပန္ေတြ႕လိုက္ရေတာ့ ေတြ႕ၾကဳံခံစားခဲ့ဖူးတာေတြ ျပန္သတိရမိသည္။ အစ္ကိုႀကီးနဲ႔ တစ္ခါေလာက္ေတာ့ ေတြ႕ဆုံဆက္ဆံဖို႔ အခြင့္အေရးရခဲ့ရင္ေကာင္းမွာပဲ ဆိုတဲ့စိတ္က တားဆီးမရနိုင္။ သူ႔အလိုလိုေပၚလာသည္။ မမသက္မ်က္ႏွာ၊ မမသက္ ေက်းဇူးေတြကို မေထာက္ဘဲ ဒီလိုေတြေတြးေနမိလို႔  နန္းအိအိစိုး ဘဝမွာ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ပထမဦးဆုံးအႀကိမ္ မုန္းမိသည္။
***

ညစာစားၿပီး ေဆးခန္းမသြားခင္ သက္ က စေျပာသည္။

“ကို စာေမးပြဲေျဖဖို႔ မနက္ျဖန္ ခရီးထြက္ရမယ္မဟုတ္လား”

“ဟုတ္တယ္ေလ”

“ကိုလုပ္ခဲ့တာအတြက္ သက္က အျပစ္ေပးဖို႔က်န္ေသးတာ မွတ္မိတယ္ေနာ္။  သက္ ကို႔ကို အျပစ္ေပးတဲ့အေနနဲ႔ ညက်ရင္ သက္ကိုခ်စ္ခြင့္မေပးဘူး”

တစ္ေယာက္ေယာက္ ခရီးထြက္ရမယ္ဆိုရင္ မထြက္ခင္ည အတူ ခ်စ္ပြဲဝင္တဲ့ အစဥ္အလာက အိမ္ေထာင္က်ကတည္းက မပ်က္ကြက္ခဲ့။ ဒီည သက္ကခ်စ္ခြင့္မေပးေတာ့ဘူးဆိုလည္း  သက္ ေပးတဲ့ အျပစ္ကို ခံဖို႔ကအသင့္။ ညေဆးခန္းသိမ္းၿပီး ေဆး႐ုံကို ညဖက္ၾကည့္ဖို႔ သြားေနတုန္း လမ္းမွာ သက္က ေျပာသည္။

“ညေနက ကို႔ကို ေပးတဲ့အျပစ္က ပထမပိုင္းပဲ ရွိေသးတယ္။  ေဆး႐ုံကျပန္ရင္ ကို က ဒုတိယအဆင့္ အျပစ္ကို ခံရမယ္”

“ႀကိဳက္သလို အျပစ္ေပးပါသက္ရယ္။ ဘာျဖစ္ျဖစ္ ကို ခံပါ့မယ္”

ေျပာမယ္သာေျပာရသည္။ သက္ ဘာေတြစိတ္ကူးေနမွန္းမသိေတာ့ စိတ္လႈပ္ရွားမိသည္။ ေဆး႐ုံက ထူးထူးျခားျခားကိစၥေတြမရွိေတာ့ ျမန္ျမန္ျပန္ထြက္ လာလိုက္သည္။ သက္က ကားယူေမာင္းသည္။ သက္ အေျပာအဆို အမူအယာေတြက နည္းနည္းေတာ့ ထူးဆန္းေနလို႔ သက္ကိုပဲ ၾကည့္ေနမိသည္။ သက္က ကားကို ၿခံဝင္းတစ္ခုထဲ ေမာင္းဝင္လိုက္သည္။

“သက္ကို ခ်စ္ခြင့္မေပးေပမဲ့ ကို က ဒီအိမ္ထဲကလူကို ဒီည ခ်စ္ေပးလိုက္ပါ။ သက္ ကို႔ကို  မနက္ျပန္လာေခၚမယ္။ ဒါ ကို႔ကို သက္ေပးတဲ့ အျပစ္ပဲ။ ကို ဆင္းေနခဲ့ေတာ့”

ၾကားရတာေတြက မယုံၾကည္နိုင္စရာေတြျဖစ္ေနသည္။ သက္ က ဆင္းခိုင္းလို႔ ကားေအာက္ဆင္းေပးလိုက္ေပမဲ့ ဘာေတြျဖစ္ေနမွန္း ေဝခြဲလို႔မရနိုင္ေသး။ သက္ ကားေမာင္းထြက္သြားမွ ကိုယ္ေရာက္ေနတဲ့ေနရာကို သတိထားၾကည့္မိလိုက္သည္။ ဒီေနရာကို သူေကာင္းေကာင္းသိသည္။ မမေမသူရဲ့ အိမ္……

ကို အရမ္းအံၾသေနမယ္ဆိုတာ သက္သိသည္။ဘာေတြ ျဖစ္ပ်က္ေနမွန္း ေသေသခ်ာခ်ာမသိလို႔ ေနရထိုင္ရလည္း ခက္ေန လိမ့္မည္။ ဒါေတြ အားလုံး မမေမသူ ၾကည့္ရွင္းသြားလိမ့္မည္။ သက္ ကားကို မွန္မွန္ပဲ ေမာင္းၿပီး အိမ္ျပန္လာခဲ့သည္၊ သက္ စိတ္ထဲ မနာလိုတာ၊ သဝန္တိုတာ၊  မေက်နပ္တာ၊ စိတ္ဆိုးေဒါသထြက္တာ၊ နန္းအိအိစိုးနဲ႔တုန္းကလို ဝမ္းနည္းတာေတြ ျဖစ္ေပၚေနျခင္း လုံးဝ လုံးဝ မရွိ။ ကိုယ္ဒါေတြလုပ္ခဲ့တာကို ေက်နပ္မႈသာ ျဖစ္မိသည္။ အိမ္ျပန္ေရာက္လို႔ သိမ္းစရာရွိတာေတြ သိမ္း၊ ကို မနက္ျဖန္ ခရီးထြက္ရင္ ယူသြားဖို႔    ျပင္ ဆင္ထားတာေတြအားလုံး လိုေလေသးမရွိေအာင္ ျပန္စစ္သည္။ ၿပီးေတာ့ ေရခ်ိဳး၊ အိပ္ယာဝင္သည္။ တစ္ေယာက္တည္းဆိုေတာ့ ေတာ္ေတာ္နဲ႔ အိပ္မေပ်ာ္နိုင္ေသးပါ။ မေန႔ကအေၾကာင္းေတြ အေတြးထဲ ျပန္ေပၚလာသည္။

ဖုန္းျမည္လာသည္။ ကို ထြက္သြားတာ သိပ္မၾကာေသးေတာ့ ေဆး႐ုံက ေခၚတာလားလို႔ ေတြးမိသည္။ ကိုင္လိုက္ေတာ့ မထင္ထားသူက ဆက္လာတာ ျဖစ္ေနသည္။

“ေမသူပါ”

“ေျပာမမ။ ဘာကိစၥ ရွိလို႔လဲ၊ ကို က ခုေလးတင္ ေဆး႐ုံထြက္သြားခဲ့ၿပီ”

“ကိုေဇာ့္ကို ရွာတာမဟုတ္ပါဘူး။ သက္ အားရင္ သက္ဆီလာၿပီး စကားေလး ေျပာခ်င္လို႔ပါ”

ၾကားလိုက္ရတာက ထူးဆန္းေနသည္။ ေဒၚေမသူနဲ႔ မိမိက ဒီေလာက္ရင္းႏွီးတာမဟုတ္။ ကို နဲ႔ ပတ္သက္လို႔သာ ေတြ႕ရင္ ႏႈတ္ဆက္၊ ကိစၥေလးေတြရွိမွ ဝင္ထြက္သြားလာျဖစ္ၾကသည္။ ဒီလို အိမ္လည္ စကားေျပာတာ ဘယ္တုန္းကမွ မရွိခဲ့။

“သက္ အားပါတယ္။ မမ ေဆး႐ုံ မသြားဘူးလား”

“ခြင့္တင္ထားတယ္ သက္၊ ဒါဆို အခု လာခဲ့မယ္ေနာ္”

ေဒၚေမသူ ေနထိုင္မေကာင္းျဖစ္တာလည္း မၾကားမိ။ ခြင့္ယူထားၿပီး မိမိဆီ လာ စကားေျပာမည္။ နည္းနည္း မဟုတ္။ ေတာ္ေတာ္ေလးကို ဆန္းေနၿပီ။ မၾကာပါ။ ေဒၚေမသူ ေရာက္လာသည္။

“သက္ ညီမေလးက မႏၲေလး သြားခဲ့ေတာ့ သက္ တစ္ေယာက္တည္းေပါ့”

“ဟုတ္တယ္မမ”

“ခုလို လာေတာ့ သက္ အလုပ္ေတြမ်ား ပ်က္ေနမလားမသိဘူး။ လုပ္စရာ သြားစရာရွိရင္ေတာ့ ေျပာပါ”

“သက္ အခ်ိန္ရပါတယ္မမ။ ဘယ္မွ သြားစရာမရွိဘူး။ အေရးတႀကီးလုပ္စရာလည္းမရွိဘူး။ အိမ္မႈကိစၥေတြက ေနာက္မွလုပ္လည္းရတယ္။ ေန႔လည္စာက ကို ျပန္လာခါနီးမွ စီစဥ္လိုက္လို႔ ရပါတယ္။ မမ ဘာေျပာစရာရွိလို႔လဲ”

ေဒၚေမသူ လာရင္းကိစၥကို သက္ သိခ်င္သည္။ ေတာ္႐ုံအေၾကာင္းနဲ႔ေတာ့ မိမိဆီ တကူးတက လာမည္မဟုတ္။

“သက္ အခ်ိန္ေပးမယ္ဆိုရင္ ေမသူ႔အေၾကာင္းေတြ သက္ကို ေျပာျပခ်င္လို႔။ ေျပာစရာလူလည္းမရွိဘူးေလ။ ရင္ဖြင့္ခ်င္တာေလးေတြရွိလို႔ပါ”

ခုမွ သက္သတိထားမိလိုက္သည္။ ဖုန္းဆက္တုန္းကလည္း ေမသူပါလို႔ပဲ ေျပာခဲ့သည္။ ခါတိုင္းလူေရွ႕သူေရွ႕ စကားေျပာတိုင္း ကိုယ့္ကိုယ္ကို မမ လို႔ပဲ ေျပာေနက်။ ဒါကလည္း သူ႔ရာထူး သူ႔အရြယ္အရ ထုံးစံပဲေလ။ ခုလည္း ေမသူလို႔ပဲ ေျပာေနသည္။ ေဒၚေမသူ႔ကို ေသခ်ာၾကည့္လိုက္ေတာ့ ခါတိုင္းလို ျပင္ဆင္ဖီးလိမ္း ထားတာေတြ ဘာမွမလုပ္ထား။  ဆံပင္ကိုလည္း ဒီအတိုင္း ေနာက္မွာ စု ခ်ည္ထားသည္။ မ်က္ႏွာေပၚလည္း မိတ္ကပ္မေျပာနဲ႔၊ သနပ္ခါးေတာင္မလူးထား။ သာမန္ အိပ္ေန ဝတ္တဲ့ ဘေလာက္စ္အကၤ်ီ နဲ႔ ထဘီသာ ဝတ္လာသည္။ ေတာက္ေတာက္ ေျပာင္ေျပာင္ သစ္သစ္လြင္လြင္မဟုတ္။ ဒီလိုမွ ေဒၚေမသူက ပိုၾကည့္ေကာင္း ေနသည္။ မိမိတို႔လို အသားျဖဴေဖြးမေနေပမဲ့ ဘာမွမလိမ္းထားပဲ အနီးကပ္ျမင္ရေတာ့မွ ႏူးညံ့ေခ်ာေမြ႕လွတဲ့ အသားအေရပိုင္ရွင္မွန္း သိလိုက္ရသည္။ ကို႔ကို ၾကည့္တဲ့ အၾကည့္ေတြကို မႀကိဳက္လို႔သာ လူကိုပါ ၾကည့္မရ ျဖစ္ခဲ့တာ။ မ်က္လုံးေလးေတြလည္း ေတာ္ေတာ္လွတာပဲ။ ထင္းေနတဲ့ ႏွာတံေလးကလည္း ေတာ္ေတာ္ ဆြဲေဆာင္မႈရွိသည္။ တင္ေတြ ရင္ေတြ ႀကီးတာကလည္း အရပ္ျမင့္ေတာ့ သူ႔ဟာနဲ႔သူ လိုက္ပါတယ္ေလ။ အထူးျခားဆုံးက ခုဆက္ဆံေနရတဲ့ ေဒၚေမသူရဲ့ အေျပာအဆိုနဲ႔ မ်က္ႏွာထား။ ခ်ိဳသာတာလား၊ ႏွိမ့္ခ်တာလား၊ ရိုးသားတာလား။ သက္ ေသခ်ာမေျပာတတ္ေပမဲ့ ခု ေတြ႕ေနရတဲ့ ေဒၚေမသူ႔ အေျပာအဆိုနဲ႔ မ်က္ႏွာထားကိုေတာ့ သက္ သေဘာက်မိသည္။ ခါတိုင္းက ျပင္ဆင္ဖီးလိမ္းထားၿပီး ဟန္ပန္မာနရွိသလို ေနထိုင္ ေျပာဆိုေနက် မဟုတ္လား။ တစ္ဖက္က ျပန္စဥ္းစားေတာ့လည္း ေဒၚေမသူ သူ႔ခင္ပြန္းနဲ႔ ကြဲေနတာကို အားလုံးက သိေနေတာ့ သူလည္း ခပ္တည္တည္ ခပ္တင္းတင္း ေနေနရတာလည္း ျဖစ္နိုင္သည္။

“ဒါဆိုလည္း ေျပာေလ။ သက္ စိတ္ဝင္စားပါတယ္။ မမ ေျပာခ်င္သေလာက္ေျပာ။ ခုမွ ကိုးနာရီ ထိုးတာ။ ၁၂ ထိေတာ့ သက္ အခ်ိန္ရတယ္”

“ေမသူ ဒီေန႔ကစၿပီး ခြင့္ယူထားတယ္။ ကိုေဇာ္တို႔ေတာင္ မသိေသးပါဘူး။ အလုပ္ေတြလည္း ျဖတ္သင့္သေလာက္ျဖတ္ထားၿပီးသားပါ။ တစ္ပတ္ေလာက္ ဆိုရင္ေတာ့ အားလုံးၿပီးေလာက္ၿပီ။ ေမသူ ဒီၿမိဳ႕ကေန အၿပီးေျပာင္းသြားေတာ့မွာပါ သက္”

ကို ေတာင္ မသိေသးတာ ေသခ်ာသည္။ ဘာေတြမ်ားျဖစ္ေနပါလိမ့္။

“ရန္ကုန္ ျပန္ေတာ့မလို႔လား မမ”

“ရန္ကုန္ေတာ့ အရင္ ျပန္ရမွာေပါ့။ စီစဥ္စရာေတြ ၿပီးရင္ ယူေကသြားမွာ”

“ဟင္၊ အၿပီးသြားမွာလားမမ”

“မေျပာတတ္ေသးပါဘူး သက္ရယ္၊ အဓိကကေတာ့ MRCOG part 2  ၿပီးေအာင္ ေျဖမယ္။ ျပန္လာမယ္ မလာဘူးကေတာ့ အေျခအေနအရပဲ”

“ဟိုဘက္ကိစၥေတြေတာ့ အားလုံး စီစဥ္ၿပီးၿပီေပါ့”

“ဟုတ္တယ္”

အရင္ေတြ႕ေနက် ေဒၚေမသူနဲ႔ နည္းနည္းေလးမွမတူတဲ့၊ ခု သက္ေရွ႕မွာ ထိုင္ၿပီး သူ႔အေၾကာင္းေတြ ေျပာျပေနတဲ့ မမကိုေတာ့ သက္ ခင္မင္ခ်င္စိတ္ ေပၚလာပါသည္။  

“ေမသူ႔ မိသားစု ေမသူ႔ အိမ္ေထာင္ေရးအေၾကာင္းေတြ ေျပာရင္ သက္ နားေထာင္ဖို႔ စိတ္ဝင္စားပါ့မလား မသိဘူး”

“မမ ေျပာျပမယ္ဆိုရင္ သိခ်င္ပါတယ္”

“ေမသူ႔ မွာ အစ္ကို တစ္ေယာက္ရွိတယ္။ အစ္ကိုက အိမ္ေထာင္က်တာ ေစာတယ္။ ေမသူက ရည္းစားေတြ ရွိဖူးေပမဲ့ အိမ္ေထာင္ဖက္ ျဖစ္ေလာက္ေအာင္ မေတြ႕ခဲ့ေတာ့ ေတာ္ေတာ္နဲ႔ မယူျဖစ္ခဲ့ဘူး။ ကိုထြန္းေမာင္က အစ္ကိုနဲ႔ အလုပ္အတူလုပ္တယ္။ ေမသူတို႔ေကာ သူတို႔ မိဘေတြဖက္ကပါ ခ်မ္းသာၾကတယ္။ လူႀကီးခ်င္းလည္း ရင္းႏွီးၾကေတာ့ ေမသူတို႔ကို လူႀကီးေတြနဲ႔ အစ္ကိုက စီစဥ္ေပးခဲ့တာ။ ေမသူ ကိုထြန္းေမာင္ကို ယူတဲ့အခ်ိန္မွာ မခ်စ္ဘူးဆိုတာ ဝန္ခံပါတယ္။ လက္ထပ္ၿပီးရင္ေတာ့ မယားဝတၱရားေက်ဖို႔ ဆုံးျဖတ္ၿပီးသားပါ။ ခ်စ္နိုင္ေအာင္လည္း ႀကိဳးစားဖို႔ စိတ္ကူးခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ယူၿပီးမွ သိလိုက္ရတာက ကိုထြန္းေမာင္က ေမသူ႔ကို ခ်စ္လို႔ယူတာမွ မဟုတ္ဘဲ။ ေမသူ႔လို အျပန္အလွန္ ခ်စ္ဖို႔၊ ကိုယ့္ဝတၱရားေက်ဖို႔ မႀကိဳးစားဘဲ ေမသူ႔ကို ပြဲတက္မယားအျဖစ္ေလာက္ပဲ သေဘာထားခဲ့တယ္ေလ။ မိန္းမက အထူးကုဆရာဝန္ဆိုတာ လူၾကားသူၾကားထဲမွာ ျပဖို႔ေလာက္ပဲ စိတ္ကူး ရွိခဲ့တာ။ သူက အရင္အတိုင္း အျပင္မွာ ေကာင္မငယ္ငယ္ေလး ေတြနဲ႔ အဆက္ဆံ မပ်က္ဘူး။ ေမသူ တတ္နိုင္သေလာက္ႀကိဳးစားေပမဲ့ မေအာင္ျမင္ေတာ့ ေမသူလည္း ကိုယ့္သိကၡာက ရွိေသးတယ္။ အစ္ကိုလည္း သူနဲ႔အတူ ရႈပ္ေဖာ္ရႈပ္ဖက္ေတြ။ ေမသူ ဝဋ္လည္တာလည္း ျဖစ္မွာေပါ့။ ေမသူ အိမ္ေထာင္မက်ခင္၊ အစ္ကို ေျခမၿငိမ္တာကို ကူထိန္းေပးဖို႔ ေယာက္မက ခဏခဏလာၿပီး ေျပာဖူးတယ္။ အဲဒီတုန္းက ေမသူက ကိုယ့္အစ္ကိုဖက္က။ ေယာက္မမွာ လိုအပ္ခ်က္ေတြရွိလို႔ ျဖစ္တယ္ပဲ ထင္ခဲ့တာ။ ကိုယ္တိုင္ၾကဳံမွ ေယာက္မက ေမသူ႔ထက္ အမ်ားႀကီး ပိုသည္းခံနိုင္မွန္း သိရေတာ့တယ္။ သူက ခုထိ အစ္ကိုနဲ႔ ေန ေန နိုင္ ေသး တယ္။ ေမသူကေတာ့ အိမ္ေပၚက ဆင္းလာၿပီး ဒီၿမိဳ႕မွာ လာေနေနတာ”

ၾကားေနရတဲ့ မမအေၾကာင္းေတြ၊ ခံစားမႈနဲ႔ ေျပာေနတဲ့ မမအသံ၊ ဒါေတြကို ျပန္ေျပာရလို႔ ညႇိုးႏြမ္းေနတဲ့ မမမ်က္ႏွာ။ သက္ မမအတြက္ ဝမ္းနည္းသလို ခံစားမိသည္။ သက္လည္း ကိုယ့္ေယာက္်ား ေဖာက္ျပန္တာကို ေလာေလာလတ္လတ္ ခံစားထားရေတာ့ ေကာင္းေကာင္း နားလည္သည္။

“သက္က မိန္းမသားဆိုေတာ့ မမ ကို နားလည္ေပးနိုင္ပါတယ္။ သက္လည္း ဒီလိုမ်ိဳးၾကဳံရရင္ သည္းခံနိုင္မယ္ မထင္ဘူး”

“သက္တို႔က ကံေကာင္းပါတယ္။ အျပန္အလွန္နားလည္မႈ ရွိၾကတယ္။ တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္လည္း သိပ္ခ်စ္ၾကတယ္။ ေဆး႐ုံမွာေတာ့ အားလုံးလိုလိုက ေျပာေနၾကတယ္။ ဆရာႀကီးက မမသက္ကို အရမ္းဂ႐ုစိုက္တယ္ေပါ့။ မွန္တာေတာ့ မွန္တာေပါ့ေလ။ ဒါေပမဲ့ ေမသူက မိန္းမသားခ်င္း ပိုသိတာေပါ့။  သက္က ကိုေဇာ့္ကို သိပ္ခ်စ္တယ္။ သိပ္တန္ဖိုးထားတယ္ဆိုတာ။ သက္က အေပၚယံမွာ မျပေပမဲ့ ေမသူခန႔္မွန္းလို႔ ရပါတယ္”

သက္ကို ေျမႇာက္ပင့္ ေျပာဆိုတာ မဟုတ္ဘဲ စိတ္ရင္းထဲျမင္တဲ့အတိုင္း မမက ေျပာမွန္း သိသည္။ မမနဲ႔ စကားေျပာေနရင္း မမကို ပိုရင္းႏွီးလာသည္။ ႏွစ္ခ်ီၿပီး သိကၽြမ္းခဲ့ေပမဲ့ ဒီတစ္ရက္တည္းနဲ႔ သက္နဲ႔ မမ ဆက္ဆံေရးက အမ်ားႀကီး ေရွ႕ေရာက္သြားေတာ့မည္။

“ေမသူ နိုင္ငံျခားထြက္ဖို႔ စီစဥ္ေနတာ အစ္ကိုသိသြားၿပီး ကိုထြန္းေမာင္ပါသိသြားတယ္။ သုံးလေလာက္ေတာ့ ရွိၿပီ။ သူ႔ကို ခြင္လႊတ္ဖို႔၊ အသစ္ျပန္စဖို႔ ေန႔တိိုင္းလိုလို ေတာင္းပန္ေနတယ္။ ေမသူမရွိမွ ေမသူ႔တန္ဖိုးကို သူေသခ်ာသိပါၿပီ။ ေမသူ႔ကိုလည္း ခ်စ္ေနမိပါၿပီ။ သူ႔ဘဝမွာ ေမသူ မရွိလို႔ မျဖစ္ပါဘူး။ သူအစစအရာရာ ေျပာင္းသြားၿပီလို႔ ေျပာတယ္။ ႏွစ္ဖက္မိဘေတြကလည္း တိုက္တြန္းေနၾကတယ္။ အစ္ကိုကလည္း သူ႔ဖက္က ေရွ႕ေနလိုက္ေပးေနတယ္ေလ။ ေမသူ အိမ္ေပၚက ဆင္းသြားကတည္းက ကိုထြန္းေမာင္ လုံးဝေျပာင္းလဲသြားၿပီ။ ညီမကို သူ တကယ္ ခ်စ္ေနပါၿပီ။ ျပန္လက္ခံေပးလိုက္ပါ ဆိုၿပီးေတာ့”

“မမ ဘယ္လိုဆက္လုပ္မွာလဲ”

“ေမသူ ဟိုမွာ စာေမးပြဲ ေအာင္ၿပီးမွ ေဆြးေႏြးမယ္။ အခု ဘာမွ လာမေျပာနဲ႔။ ေစာင့္နိုင္ရင္ေစာင့္။ မေစာင့္နိုင္ဘဲ ေနာက္တစ္ေယာက္ယူခ်င္ရင္ အခ်ိန္မေရြး ကြာေပးမယ္။ တကယ္ ျပန္ေပါင္းဖို႔ ဆႏၵရွိတယ္ဆိုရင္ ဒီၾကားထဲ အေနအထိုင္ကို လက္ေတြ႕သက္ေသျပလို႔ ေျပာလိုက္တယ္”    

“မမ သူ႔ကို ခ်စ္ခဲ့လား။ ဒါမွမဟုတ္ ခုထိ ခ်စ္ေနတုန္းပဲလား”

“အစ္ကိုနဲ႔ အိမ္ဝင္ထြက္ေနတာ ေမသူ ေဆးေက်ာင္းသူ ဘဝကတည္းက။ ခင္တယ္။ ကိုယ့္အစ္ကိုလိုလည္း သေဘာထားခဲ့ပါတယ္။ ယူဖို႔ ေျပာတဲ့အခါ သံေယာဇဥ္ေတာ့ ရွိေနပါၿပီ။ သိလာ ေတြ႕လာတာလည္း ၾကာၿပီ။ ကိုယ့္အစ္ကိုအရင္း မဟုတ္တာလည္း အစကတည္းက စြဲစြဲျမဲျမဲ သိထားတာပဲေလ။ ဒါေၾကာင့္ လက္္ထပ္ဖို႔ ေျပာၾကေတာ့ မျငင္းခဲ့ဘူး။ ဟိုဟိုဒီဒီ စစ္တာ ေမးတာ၊ ကတိေတာင္းတာ ညႇိႏွိုင္းတာေတြ ဘာမွ မလုပ္ခဲ့ဘူး။ ယူၿပီးရင္ အျပန္အလွန္ ခ်စ္သြားၾကမယ္ ထင္ခဲ့တာ။ ေနာက္မွ မင္းလုပ္ခ်င္တာလုပ္နိုင္တယ္၊ သူလည္း သူလုပ္ခ်င္တာ လုပ္မယ္ဆိုေတာ့၊ ေမသူက ကိုယ္လုပ္ခ်င္တာ ကိုယ္ ေလၽွာက္လုပ္ဖို႔ သူ႔ကို ယူခဲ့တာမွ မဟုတ္တာ။ သက္ေမးတဲ့ သူ႔ကို ခ်စ္လားဆိုရင္ေတာ့ ခုအခ်ိန္ထိ မခ်စ္ေသးဘူး။ လက္ထပ္ၿပီး သူက ေမသူ႔ကို ၾကင္နာမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ခ်စ္မိသြားေလာက္ၿပီ။ ဒါေပမဲ့ သူလုပ္ခဲ့တာေတြက ေမသူ သူ႔အေပၚရွိခဲ့တဲ့ သံေယာဇဥ္ေလးေတြကိုေတာင္ ေပ်ာက္သြားေစတာ”
 
“မမ ခ်စ္ဖူး ႀကိဳက္ဖူးတဲ့သူ မရွိဘူးေပါ့”

“ခ်စ္ဖူးတဲ့သူေတာ့ မရွိဘူးထင္တာပဲ။ ဒါေပမဲ့ ႀကိဳက္ဖူးတဲ့သူေတာ့ ရွိတယ္”

ဒီစကားကို မမက သက္ကို စိုက္ၾကည့္ၿပီး ေျပာလိုက္တာ။ ေမးမိတာမွားသြားၿပီထင္ပါသည္။ မမ ႀကိဳက္ဖူးတဲ့သူက ကို ေတာ့ မျဖစ္ပါေစနဲ႔။ စကားျမန္ျမန္ လႊဲလိုက္သည္။

“သူသာ မမကို ဆက္ေစာင့္ေနမယ္၊ ေျပာစရာလည္း ဘာမွမရွိေအာင္ေနရင္ မမ ျပန္လက္ခံမွာေပါ့”

“ေမသူက အစကရင္း ဒီအိမ္ေထာင္ကို ေအာင္ျမင္ေအာင္ႀကိဳးစားခ်င္ခဲ့တာ။ ေဖာက္တာက သူေလ။ ေမသူလည္း အိမ္ေထာင္တစ္ခုကို လြယ္လြယ္နဲ႔ မပ်က္ခ်င္ပါဘူး။ ေနာက္အိမ္ေထာင္လည္း မထူခ်င္ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ လုပ္ခ်င္တာလုပ္ၿပီး ဒီလို လာေတာင္းပန္႐ုံနဲ႔ ခြင့္လႊတ္လက္ခံ ေပးဖို႔လည္း ခက္ပါတယ္။ လုံးဝ ေျပာစရာ မရွိေအာင္ ေနျပရင္ ေမသူ သူနဲ႔ ျပန္ေပါင္းျဖစ္မယ္ ထင္တာပဲ။ ဒီအတိုင္းေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ သူလုပ္ခဲ့တာေတြအတြက္ ေမသူ႔နည္းနဲ႔ေမသူ သူ႔ကို အထိုက္အေလ်ာက္ ျပန္ေပးဆပ္ခိုင္းရမယ္”      
“ဘယ္လို ေပးဆပ္ခိုင္းမွာလဲ”

ဒီတစ္ခါေမးလိုက္တာလည္း မွားသြားျပန္ၿပီဆိုတာ သက္သိလိုက္သည္။ ဘာေၾကာင့္လည္းဆိုေတာ့ သက္အေမးကို မေျဖခင္ သက္ကို ၾကည့္ေနတဲ့ မမရဲ့ အၾကည့္က ထူးဆန္းလြန္းေနသည္။ မမ ဘာကို ေျပာခ်င္ေနတာလဲ။    

“သူတို႔ေတြ ရႈပ္ခ်င္တိုင္းရႈပ္၊ လုပ္ခ်င္တာလုပ္ၿပီး ေတာင္းပန္ပါတယ္၊ ေနာက္မလုပ္ေတာ့ပါဘူးလို႔ ဆိုတာနဲ႔ ၿပီးသြားရတယ္။ ေမသူတို႔ မိန္းမသားေတြမ်ား သူတို႔ရဲ့ ဆယ္ပုံတစ္ပုံေလာက္ လုပ္ၾကည့္ပါလား။ သူတို႔ဘယ္လိုေနမလဲ။ ခြင့္လႊတ္နိုင္မလားဆိုတာကို”

သက္စဥ္းစားၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဘာျပန္ေျပရမွန္းမသိ။ မမ ဆက္ေျပာသည္။

“ေမသူ သူနဲ႔ အိမ္ေထာင္က်တုန္းက အပ်ိဳပါ။ ခုထိလည္း သူတစ္ေယာက္ပဲ ရွိခဲ့တာပါ။ ဒါေပမဲ့ ဒီတစ္ခါ ျပန္သြားမယ္ဆိုရင္ ဒီအတိုင္း ျပန္မသြားနိုင္ဘူး။ သက္ေတာ့ နားလည္ လက္ခံနိုင္ပါ့မလား မသိဘူး။ ေမသူ ႀကိဳက္သည္ျဖစ္ေစ၊ မႀကိဳက္သည္ျဖစ္ေစ အျခား တစ္ေယာက္ေယာက္နဲ႔ ေတြ႕ျဖစ္ေအာင္ ေတြ႕ၿပီးမွ သူနဲ႔ျပန္ေပါင္းဖို႔ စိတ္ဆုံးျဖတ္ထားတယ္။ ဒီမွာ မေတြ႕ရင္ ယူေကမွာ မရ ရေအာင္ ရွာမယ္။ ဟိုမွာ one-night stand က မခဲယဥ္းပါဘူး။ သူ႔ကိုေတာ့ ဘာမွ ျပန္မေျပာဘူးေပါ့။ ဒါမွလည္း ေမသူ သူ႔ဆီျပန္သြားဖို႔                     သူ႔ကို ျပန္လက္ခံေပးဖို႔ ျဖစ္နိုင္မယ္ထင္တာပဲ။ ဒါက သူ႔အတြက္ ထိုက္သင့္တဲ့ ေပးဆပ္မႈလို႔ ေမသူ သတ္မွတ္ထားတယ္”

မမေျပာတာေတြ နားေထာင္ရတာ ႐ုတ္တရက္ေတာ့ အံ့ဩတုန္လႈပ္မိသည္။ ဒါေပမဲ့ ရက္ရွည္လမ်ား ခံစားထားရတာဆိုေတာ့ မမလည္း ေတာ္ေတာ္ စိတ္ထိခိုက္ထားပုံရသည္။ ကို က မိမိကို သိပ္ခ်စ္တာေတာင္ ကို မွားခဲ့တဲ့အခါ မိမိလည္း အရမ္းခံစားရတာပဲေလ။ မမ ကို နည္းနည္း နားလည္လာသည္။ မမ သူ႔ခင္ပြန္းကို ျပန္ေပးဆပ္ခိုင္းမဲ့နည္းက ၾကားၾကားခ်င္း မသင့္ေတာ္ဘူး ထင္မိေပမဲ့ တျဖည္းျဖည္း စဥ္းစားလို္က္ေတာ့ မမကို သတၱိရွိတယ္လို႔ေတာင္ စိတ္ထဲခ်ီးမြမ္းမိသည္။ သက္ က အခုမွ ႏွစ္ႏွစ္ကာကာ ခင္မင္ရင္းႏွီး ခ်င္စိတ္ ေပၚမိတဲ့မမ၊ အနီးကပ္ၾကည့္မွ မျပင္မဆင္ထားေပမဲ့ ေခ်ာေမာလွပၿပီး ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ မမကို  ယူေကေရာက္ၿပီး ဟိုက ေတြ႕ကရာလူနဲ႔ one-night stand အျဖစ္မ်ိဳးကို မမဖက္ကေန နာမိသည္။ ႏွေျမာစိတ္ဝင္မိသည္။ ဒါေပမဲ့ မမ ေျပာခဲ့တာလည္း ရွိသည္။ ဒီမွာမေတြ႕ရင္ ဟိုမွာ။ ႀကိဳက္သည္ ျဖစ္ေစ၊ မႀကိဳက္သည္ျဖစ္ေစ ဆိုေတာ့။ ဒီမွာမေတြ႕မွ ဟိုမွာရွာမည္။ ႀကိဳက္တာ မရမွ မႀကိဳက္လည္း ေရွ႕ဆက္မည့္သေဘာ။ သူ႔ဘဝရဲ့ အတြင္းက်က် အေသးစိပ္ေတြ မိမိကို မမ လာေျပာျပေနသည္။ အားလုံး ဆက္စပ္ စဥ္းစားလိုက္ရင္ မမ ဘာေၾကာင့္ ဒါေတြ လာေျပာေနတာကို သက္ ရိပ္စားမိလိုက္သည္။ ရီေဝတဲ့ မမ မ်က္လုံးေတြက သက္ကို အသနားခံေနတာလား။ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ ဘာမွမေျပာဘဲ အၾကာႀကီး စိုက္ၾကည့္ ေနမိၾကသည္။ မမ ဘာေျပာခ်င္ေနတာလဲ ဆိုတာ သက္သိၿပီ။ သက္ သိေနၿပီဆိုတာကိုလည္း မမ သိသည္။ ေျပာထြက္ လာဖို႔ပဲ လိုေတာ့သည္။ မမက သူ႔ခင္ပြန္းကို ဘယ္လိုေပးဆပ္ခိုင္းမလဲ ဆိုတာ ေျပာေတာ့ သက္ အံ့ၾသခဲ့သည္။ အခု မမ ေျပာလာမဲ့ စကားက  သက္ကို အဲဒါထက္ အဆမ်ားစြာ တုန္လႈပ္ေစေတာ့မည္။ သက္ ဘယ္လိုမွ မေတြးဖူး မစဥ္းစားဖူးတာ ျဖစ္ေတာ့မည္။

“သက္ စိတ္ဆိုးမယ္ဆိုလည္း ဆိုးသင့္ပါတယ္။ ေမသူ႔ကို ဆဲဆို ရိုက္ပုတ္ၿပီး အိမ္ထဲက ေမာင္းထုတ္လည္း ခံဖို႔ အသင့္ပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ သက္ စဥ္းစားေပးဖို႔ ေတာင္းပန္ပါတယ္”

အရင္စိတ္ အရင္တုန္းက အေျခအေနဆိုရင္ မမ ေျပာသလို ေမာင္းထုတ္လိုက္မွာ ေသခ်ာသည္။ အခုသက္ရဲ့ မမအေပၚ သေဘာထားက ေျပာင္းေနၿပီ။ မရွိဖူးခဲ့တဲ့ အမတစ္ေယာက္လိုေတာင္ ခင္ခ်င္စိတ္ေပၚေနမိတာ။ ဒါေပမဲ့ မမေျပာတာေတြက လက္ခံေပးဖို႔ လြယ္တာမဟုတ္။

“မမ ေတာင္းဆိုတာေတြ သိပ္လြန္လြန္းတယ္လို႔ မထင္မိဘူးလား”

သက္ က ေလသံေအးေအးနဲ႔ ျပန္ေျပာလိုက္သည္။ ေဒါသထြက္ၿပီး ေျပာတာမဟုတ္။

“လုံးဝ မေျပာသင့္တာေတြဆိုတာ ေကာင္းေကာင္းနားလည္ပါတယ္။ တစ္ညလုံးလည္း ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ အေျဖရွာရ ခက္ေနတာပါ။ ေမသူ ေနာက္ဆုံး ဆုံးျဖတ္လိုက္တယ္။ မလုပ္သင့္တဲ့ ကိစၥ၊ မမွန္ကန္ဘူး ဆိုေပမဲ့ ေမသူ႔ဘဝမွာ အထင္ႀကီးေလးစား ခဲ့သူတစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ညေလာက္ ေတြ႕ခြင့္ရဖို႔ဆိုရင္ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ႀကိဳးစားမယ္ဆိုၿပီးေတာ့။ အဆိုးဆုံးကို ေတြးလိုက္ရင္ စဖို႔ ဘာမွ မခက္ေတာ့ဘူး။ ေမသူ လူကဲခတ္ မမွားဘူးဆိုရင္ သက္က ေမသူ႔အေၾကာင္းေတြ လူတကာကို ေလၽွာက္ေျပာမဲ့သူ မဟုတ္ဘူး။ ကိုေဇာ့္ကိုေတာင္ ျပန္ေျပာျပမယ္ မထင္ဘူး။ ေမသူလည္း ေျပာင္းသြားေတာ့မွာဆိုေတာ့ ေနာက္ ေတြ႕ဆုံဖို႔လည္းခဲယဥ္းသြားၿပီ။  ေမသူ အလြန္ဆုံး ခံရမွာက သက္ ေမသူ႔ကို အရမ္း အထင္ေသးသြားမွာရယ္၊ သက္ ေဒါသထြက္ၿပီး ေမသူ႔ကို ေျပာဆိုေမာင္းထုတ္ လိုက္မွာရယ္ ဆိုေတာ့ ေမသူ ခံနိုင္ေလာက္ပါတယ္။ ေမသူ ဒါေတြလာေျပာမိလို႔ သက္ ေမသူ႔ကို ဘာေျပာေျပာ ဘာလုပ္လုပ္ ေမသူ ခံမယ္လို႔ စိတ္ပိုင္းျဖတ္ၿပီးမွ သက္ဆီလာတာပါ”

“ဘာလို႔ သက္ကို လာေျပာတာလဲ။ သက္လည္း ခဏခဏ ခရီးထြက္ေနခဲ့တာပဲ။ သက္ မရွိတုန္း မမ မႀကိဳးစားၾကည့္ဖူးဘူးလား”

သက္ စိတ္ဆိုးပုံ မျပဘဲ မမနဲ႔ ေအးေအးသက္သာ စကားေျပာေနေတာ့ ေဆြးေႏြးတဲ့ပုံစံ ျဖစ္ေနသည္။ မမလည္း သူ႔ကိုယ္သူ ယုံၾကည္မႈ ပိုလာၿပီ ထင္ပါသည္။

“သက္ သိသလို ေမသူလည္း သိပါတယ္။ ကိုေဇာ္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေမသူ႔ အၾကည့္ေတြ၊ ေမသူ႔ ဆက္ဆံပုံေတြကို သက္ သေဘာမေတြ႕ဘူးဆိုတာ။ သက္ ေမသူ႔ကို မုန္းေနမလားေတာင္ မသိပါဘူး။ ကိုေဇာ့္ စိတ္ထဲ နည္းနည္းရႈပ္သြားမယ္လို႔ေတာ့ ေမသူထင္တယ္။ ဒါေပမဲ့ ကိုေဇာ္က ထိန္းနိုင္ပါတယ္။ သက္ မႀကိဳက္မွန္းသိလို႔ေနမွာ။ သက္ ခရီးထြက္ရင္ ေမသူဘယ္လို လမ္းေၾကာင္းေပးေပး သိသိသာသာကို ေရွာင္တာ။ ေတာင္းပန္ပါတယ္ သက္။ ေမသူ႔စိတ္ထဲ မရိုးသားခဲ့ပါဘူး”

မမက အပြင့္လင္းဆုံး ေျပာေနသည္။ သက္ လည္း ဒီအေၾကာင္းေတြကို မမနဲ႔ အျပန္အလွန္ ေျပာျဖစ္ေနတာကို ကိုယ့္ကိုယ္ကို အံ့ဩမိသည္။ သက္ ဘာလုပ္ရမလဲ။

“မမ က အေၾကာင္းစုံကို ဒီေလာက္ထိ သက္ ကို ေျပာျပေနေတာ့ သက္လည္း မမကို အရင္က မေက်မနပ္ ျဖစ္ခဲ့ဖူးတယ္ဆိုတာ ဝန္ခံပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒီေန႔ေတြ႕လိုက္ သိလိုက္ရတဲ့ မမက သက္ အရင္ နားလည္ထားတဲ့ မမ မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ တကယ္လို႔မ်ား မမက မမအေၾကာင္းေတြပဲ ေျပာျပၿပီး ရပ္ခဲ့ရင္ သက္ က မမကို ကိုယ့္အမလိုေတာင္ ခင္မိမယ္။ သက္ကို ညီမေလးလို သေဘာထားၿပီး တိုင္ပင္ခ်င္တာ တိုင္ပင္နိုင္တယ္လို႔ေတာင္ ေျပာမိမွာ။ အခု မမက ေတာ္ေတာ့္ကိုႀကီးမားတဲ့ အဆင့္ကို တိုးလိုက္ေတာ့ သက္ ဘာေျပာရမွန္းမသိေတာ့ဘူး”

“ေမသူ႔ကို စိတ္ဆိုးလား”

သက္ေခါင္းခါျပလိုက္သည္။

“သက္ကို ညီမေလးလို တိုင္ပင္ခ်င္တာ တိုင္ပင္လို႔ ရနိုင္ေသးလား”

“မမ ဒီအတိုင္းျပန္သြားရင္ေတာ့ ျဖစ္နိုင္မယ္ထင္တယ္”

မမ ထိုင္ေနရာက ထၿပီး သက္ေရွ႕ ဒူးေထာက္လိုက္သည္။ သက္ကို ေခါင္းေမာ့ၾကည့္လာသည့္  မမရဲ့ မ်က္ရည္ေတြဝဲေနတဲ့ မ်က္လုံးေတြက သက္ ကို ေနာက္ဆုံးအေနနဲ႔ အသနားခံေနသည္။ ႏွစ္ေယာက္သား ဘာမွ မေျပာဘဲ အၾကာႀကီး တိတ္ဆိတ္သြားသည္။ မမကို တကယ္ စာနာမိသည္။ သက္ တတ္နိုင္တဲ့ အျခားကိစၥဆို ခ်က္ခ်င္း ကူညီလိုက္မည္။ အခု မမလိုခ်င္ေနတာက မိမိတတ္နိုင္ေပမဲ့ ေတာ္ေတာ္ကို ခက္ေနသည္။ မိမိက လက္မခံလၽွင္ မမက ေနာက္ တစ္ေယာက္ေယာက္နဲ႔ေတာ့ မျဖစ္မေန ဆုံမည္။ အဲဒီလိုဆိုေတာ့လည္း မမကို ႏွေျမာသည္။ ဖိတ္ခ်င္းဖိတ္ ကိုယ့္အိတ္ထဲ ဖိတ္ခ်င္သည္။ သစၥာမေစာင့္တဲ့ သူ႔ခင္ပြန္းကို ျပန္ေပးဆပ္ခိုင္းမဲ့ မမရဲ့ စိတ္ကူးေလးကိုလည္း သေဘာက်သည္။ ကို သာ နန္းအိအိစိုးနဲ႔ ဘာမွ မျဖစ္ခဲ့ဘူးဆိုရင္ သက္ စဥ္းစားစရာအေၾကာင္း လုံးဝမရွိ။ သက္ကို သိပ္ခ်စ္တဲ့ ကို ေတာင္ အခြင့္အေရးရတဲ့အခါ မိမိ မသိေအာင္ မွားခဲ့ေသးသည္။ ကို က မမကို ဟိုဟိုဒီဒီ စိတ္ေလး နည္းနည္း ျဖစ္ေနတာ သက္ သိသည္။ မိမိ မသိဘဲ ဘာမွ အျဖစ္မခံနိုင္။ မမ ဆႏၵကို လိုက္ေလ်ာေပးလၽွင္ ကို႔ အလိုလည္း ျပည့္မည္။ ဒါေပမဲ့ ဒီလိုကိစၥႀကီးကို လြယ္လြယ္လိုက္ေလ်ာလို႔လည္း မရ။ မမက သက္ေရွ႕ ဒူးေထာက္ေနဆဲ။

“မမကို သက္ တကယ္ ခင္ခ်င္တယ္။ ကိုယ့္အမလိုကို သေဘာထားခ်င္တာပါ။ အခု မမ ေတာင္းဆိုေနတာက သက္ကို မမ အမွားႀကီး လုပ္မိတယ္ ဆိုတာ သိပါတယ္ေနာ္။ အမွားႏွစ္ခုက အမွန္တစ္ခု မျဖစ္ဘူး မမ”

“ေမသူ ဆုံးျဖစ္ၿပီးၿပီ သက္”

“သက္က လြယ္လြယ္ေတာ့ မလိုက္ေလ်ာဘူး။ မမေရွ႕ဆက္ရင္ မမအမွားအတြက္ သက္ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ အျပစ္ေပးမွာေနာ္”

“သက္ ဘာေျပာေျပာ၊ ဘာလုပ္လုပ္ ခံပါ့မယ္။ ဘာခိုင္းခိုင္း ေမသူ လုပ္ပါ့မယ္။ အဆိုးဆုံးထိ စဥ္းစားၾကည့္ၿပီးမွ သက္ ဆီလာတာပါ”

“မမ ေျပာတာေတြ လုပ္မွာေတြအတြက္ ေနာင္တမရဘူးလား”

“လုံးဝေနာင္တမရပါဘူး”

“မမအေၾကာင္းေတြ ၾကားရေတာ့ မမ ခံစားခ်က္ကို သက္ နားလည္နိုင္တယ္ ထင္တာပဲ။ မမ လုပ္မဲ့စိတ္ကူးကို သေဘာက်မိသလိုေတာင္ ျဖစ္မိေပမဲ့ ေတြ႕ရာလူနဲ႔ one-night stand ဆိုရင္လည္း မမကို ႏွေျမာတယ္။ မမ ဆႏၵအတိုင္း တစ္ေယာက္ေသာသူကို တစ္ညတာ ဆုံခြင့္ရၿပီး မမ ဒီၿမိဳ႕က ထြက္သြားတဲ့ေနာက္  အျခားဘယ္သူနဲ႔မွ မေတြ႕ဘဲ ေရွာင္နိုင္မလား။ ေစာင့္ထိန္းမလား”

“အေသအခ်ာပဲေပါ့”

“ကို႔ကို မရိုးမသားၾကည့္ရင္ေတာင္ သက္က ေတာ္ေတာ္စိတ္ဆိုးတာ။ ခုလို ခြင့္ျပဳေပးရရင္ မမအေပၚ သက္ တုန႔္ျပန္ရမွာက မမ မထင္မွတ္ထား ေလာက္ေအာင္ကို  ဆိုးသြားနိုင္တယ္။ မမ ေသခ်ာ စဥ္းစားၿပီးၿပီလား”

“ဘာမဆို ေမသူ လက္ခံဖို႔ အသင့္ပဲ”    

“ကို သန္ဘက္ခါ ခရီးထြက္မယ္။ မနက္ျဖန္ည ေဆး႐ုံအျပန္ ကို႔ကို မမအိမ္မွာ ထားခဲ့မယ္။ သက္က ဘာမွ မ်ားမ်ားစားစား ေျပာထားမွာ မဟုတ္ဘူး။ က်န္တာ မမ ရေအာင္စည္း႐ုံး”

“ေက်းဇူးအရမ္းတင္ပါတယ္ ညီမေလးရယ္”

“မမ ေက်းဇူးအတင္မေစာပါနဲ႔။ အဲဒီအတြက္ ကို ခရီးထြက္တဲ့ည သက္ အိမ္မွာ တစ္ေယာက္တည္း က်န္တဲ့အခါ မမ သက္အိမ္ကို လာခဲ့ပါ။ မမ လုပ္ခဲ့တာေတြအတြက္ ျပန္ေပးဆပ္ရလိမ့္မယ္။ အခု ကိစၥက သက္ လြယ္လြယ္နဲ႔ ခြင့္ျပဳတာ မဟုတ္ဘူးေနာ္။ မမကို အရမ္းခင္ေနမိေပမဲ့ သက္ ေျပာခဲ့သလို မမကိုေတာ့ အျပစ္ျပန္ေပးရမွာ။  အဲဒါမွလည္း ျဖစ္ခဲ့တာေတြအားလုံးကို သက္ လက္ခံနိုင္သြားလိမ့္မယ္ ထင္တာပဲ”

“သက္ေျပာတာ ဘာမဆို လုပ္ပါ့မယ္”

“မမ စိတ္ေျပာင္းရင္ မနက္ျဖန္ ေန႔လည္ ႏွစ္နာရီ မေက်ာ္ခင္ ဖုန္းနဲ႔ျဖစ္ျဖစ္ လူကိုယ္တိုင္ျဖစ္ျဖစ္ ျပန္လာဖ်က္လို႔ရတယ္”    

“အဲဒီလို လုပ္စရာအေၾကာင္း လုံးဝမရွိဘူး။ ဘာပဲေျပာေျပာ သက္ကို တကယ္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္”

မမကို ဒီအေၾကာင္းေတြ ေအးေအးသက္သာ ေျပာဆိုေဆြးေႏြးၿပီး ဒီလိုအေျခအေနထိ ေရာက္သြားတာ နည္းနည္းထူးဆန္းတယ္လို႔ သက္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိို ထင္မိေပမဲ့ ဒါေတြက အားလုံးရဲ့ ဆႏၵေတြ အထိုက္အေလ်ာက္ျပည့္ဖို႔ သက္ စိတ္ပါလက္ပါ အေကာင္အထည္ ေဖာ္ခ်င္တာဆိုတာ သက္ သိသည္။ ကို လည္း သူ ပါဝင္ရမဲ့ က႑ ကို သိရင္ အရမ္းတုန္လႈပ္ အံ့ဩသြားမွာ ျမင္ေယာင္မိသည္။

***

အိပ္မက္ေတြ မဟုတ္တာ ေသခ်ာသည္။ ကိုေဇာ္ အခု ေရာက္ေနတာက မမရဲ့အိမ္။ သက္ လည္း ကားေမာင္းထြက္သြားၿပီ။ သက္ ကိုယ့္ကို ေပးတဲ့ အျပစ္က ဒီည မမကို ခ်စ္ေပးရမယ္တဲ့။ ဘယ္လိုမွ အေျဖရွာလို႔ မရေအာင္ကို ထူးဆန္းလြန္းေနသည္။ ဒါေပမဲ့ သက္ အတည္ေျပာသြား၊ လုပ္သြားမွန္း ကိုေဇာ္သိသည္။ အံ့ဩလြန္းလို႔ ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္နဲ႔ ဘာလုပ္ရမွန္းမသိ ရပ္ေနတုန္း အိမ္တံခါး ပြင့္လာသည္။ အဝမွာ ရပ္ေနတာက မမေမသူ။

“အိမ္ထဲဝင္ေလ”

ကိုေဇာ္ ျဖည္းညႇင္းစြာ ေလၽွာက္ဝင္သြားလိုက္သည္။

“ကိုေဇာ္ ထိုင္”

မမ ေျပာတဲ့အတိုင္း စက္႐ုပ္လိုပဲ ထိုင္လိုက္သည္။ သက္ ေျပာခဲ့တာရယ္ အခု မမနဲ႔ အိမ္ထဲမွာ ႏွစ္ေယာက္တည္း ရွိေနၾကတယ္ဆိုတဲ့ အသိေတြေၾကာင့္ တုန္လႈပ္မိသည္။ ျဖစ္ေနတဲ့ အေျခအေနေတြကို ေရေရရာရာမသိလို႔ မမ ဘာေျပာမလဲဆိုတာ ေငးၾကည့္ေနမိသည္။

“ဘာေတြျဖစ္ေနမွန္း မသိလို႔ အံ့ဩေနတာလား”

မမက တိုးတိုးေလး ေျပာသည္။

“ကိုေဇာ့္ကို ရွင္းျပပါလား မမ”

“မေန႔က မမ သက္ဆီသြားခဲ့တယ္။ မမရဲ့ အဆင္မေျပတဲ့ အိမ္ေထာင္ေရး၊ ေျခာက္ေသြ႕တဲ့ဘဝကို ေျပာျပခဲ့တယ္။ ကိုေဇာ္ေတာ့ အံ့ဩသြားမယ္ ထင္တယ္။ သက္နဲ႔ မမက ညီအမလိုေတာင္ ခင္သြားၾကတယ္။ ဒါေပမဲ့ မမ သက္ကို သြားေတြ႕ရတဲ့ အဓိက အေၾကာင္းက အခ်စ္ငတ္ခဲ့တဲ့ မမအတြက္ တစ္ညတာ ၾကင္နာမႈကို ခံစားခြင့္ ရခ်င္ခဲ့တာပါ။ သက္ကို မမက ဒူးေထာက္ၿပီး ေတာင္းပန္ခဲ့တယ္။ သက္က မမကို သနားသြားတယ္ ထင္တယ္။ ကိုေဇာ့္ကို ဒီကိုလာပို႔သြားၿပီ။ မမကို အခ်စ္ေတြ ၾကင္နာမႈေတြ ေပးေပးပါလား။ မမရဲ့ ခ်စ္သူအျဖစ္ ေနေပးပါလားဟင္။ ဒီတစ္ညတည္းပါ။ မမေတာင္းပန္ပါတယ္”      

ေျပာရင္း မမ ကိုေဇာ့္ေရွ႕ ဒူးေထာက္ခ်လိုက္သည္။

ကိုေဇာ္ ခ်က္ခ်င္းပဲ မမလက္ေမာင္းေတြကို ေဖးကိုင္ၿပီး ျပန္ထူလိုက္သည္။

“မမကို အထင္ေတာ့ မေသးလိုက္ပါနဲ႔ေနာ္။ မမဘဝမွာ မမခင္ပြန္းကလႊဲၿပီး ဘယ္တုန္းကမွ အျခားတစ္ေယာက္နဲ႔ ပတ္သက္ ဆက္ဆံတာ မရွိခဲ့ဖူးပါဘူး။ ကိုထြန္းေမာင္က ေျခမၿငိမ္လြန္းလို႔ မမအိမ္ေပၚက ဆင္းလာတာ။ ခုသူနဲ႔ ျပန္ေပါင္းဖို႔ ေျပာလာတဲ့အခါ သူေဖာက္ျပန္ခဲ့တာေတြအတြက္ မမလည္း တစ္ေယာက္ေယာက္နဲ႔ေတာ့ ေတြ႕ခြင့္ရၿပီးမွ ျပန္သြားခ်င္တယ္လို႔ သက္ ကို ေတာင္းပန္ခဲ့တဲ့အတြက္  သက္က အရမ္းစဥ္းစားၿပီးမွ ကိုေဇာ့္ကို ဒီကိုပို႔ေပးခဲ့တာပါ”

သက္ ဘာေၾကာင့္ ဒီလို လိုက္ေလ်ာတာလဲဆိုတာ ကိုေဇာ္ နည္းနည္းေတာ့ ရိပ္မိသလိုရွိလာသည္။ ကိုယ္က သက္ကြယ္ရာမွာ အိအိစိုးနဲ႔ ျဖစ္ခဲ့လို႔ သက္က မမကို ကိုယ္ခ်င္းစာမိတာျဖစ္မည္။ သက္ ကိုယ္တိုင္ လာပို႔ေပးၿပီး စိတ္ပါလက္ပါ လွိုက္လွိုက္လွဲလွဲ ခြင့္ျပဳထားသည္။ မမနဲ႔အနီးကပ္လည္းျဖစ္ အသားခ်င္းလည္း ထိေနမိၿပီ။ အိမ္ထဲမွာ မမနဲ႔ ႏွစ္ေယာက္တည္း။ ကိုေဇာ့္စိတ္ထဲ ဘာအတားအဆီးမွ မရွိေတာ့။ တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာတစ္ေယာက္ ၾကည့္ရင္း စိတ္လႈပ္ရွား ရင္ခုန္ လာ ၾကသည္။ ကိုေဇာ္  မမကို ရင္ခြင္ထဲ အသာဆြဲေခၚၿပီး ဖက္ ထားလိုက္သည္။ မမကလည္း ျပန္ဖက္သည္။ မမ ဆံပင္ေလးေတြကို လိုက္နမ္း ေနမိသည္။ မမ အသက္ရႉသံ ျပင္းလာၿပီး ကိုေဇာ့္ကို ဖက္ထားတဲ့လက္ေတြကလည္း ပိုတင္းက်ပ္လာသည္။

ခဏၾကာေတာ့ မမက ဖက္ထားတဲ့ လက္ေတြကို ေလၽွာ့လိုက္ၿပီး ကိုေဇာ့္ကို အသာတြန္း၍ ကိုယ္လုံးခ်င္း အနည္းငယ္ ခြာကာ ကိုေဇာ့္ကို မ်က္ႏွာခ်င္း ဆိုင္ လိုက္သည္။

“ရွက္လည္း အရမ္းရွက္ခဲ့ပါတယ္။ ေၾကာက္လည္းေၾကာက္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒီအခြင့္အေရးရေအာင္ သက္ကို မမ စိတ္ထဲရွိတာ ခံစားေနရတာေတြ ေျပာျပခဲ့ၿပီး ခြင့္ေတာင္းခဲ့တယ္။ ကိုေဇာ့္ကိုလည္း မမဆႏၵကို ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေျပာၿပီးၿပီ။ ကိုေဇာ္လည္း မမနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဘာေတြ စိတ္ကူးဖူးတာ ရွိသလဲဆိုတာ မထိမ္ခ်န္ဘဲ အမွန္အတိုင္းေတာ့ ျပန္ေျပာျပ”

မမက ေမးလာသည္။ ဒီအေျခအေနေရာက္မွေတာ့ ကိုေဇာ္လည္း မမကို စိတ္ကူးယဥ္ဖူးတာေတြ အမွန္အတိုင္း ေျပာျပရေတာ့မည္။

“မမၾကားရင္ စိတ္ဆိုးမွာေပါ့”

“စိတ္ဆိုးစရာျဖစ္ေလာက္ေအာင္ ကိုေဇာ္ေတြးဖူးခဲ့တယ္ဆိုရင္ မမက ပိုေတာင္ နားေထာင္ခ်င္ေသးတယ္။ အကုန္လုံး ျပန္ေျပာ”

“ကိုေဇာ္  သက္နဲ႔ intercourse ဆိုရင္ ေတာ္ေတာ္နဲ႔ satisfy မျဖစ္ဘူး။ အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ၾကာတယ္။ ဒါေပမဲ့  fellatio က်ေတာ့ ခဏေလးနဲ႔ ၿပီးသြားတယ္။ ေခ်ာေခ်ာလွလွ ခန႔္ခန႔္ညားညား အမ်ိဳးသမီး တစ္ေယာက္နဲ႔ ဆိုရင္ေကာ ဒီလိုပဲ ျမန္မွာလား။ သက္နဲ႔မို႔လို႔ ဒီလိုျဖစ္တာလား ဆိုတာေတာ့ ေတြးဖူးတယ္။ အျခားတစ္ေယာက္ဆိုရင္ ဘယ္လိုေနမလဲဆိုတာ စမ္းၾကည့္ခ်င္စိတ္ေတာ့ ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္”

မမက ကိုေဇာ့္မ်က္လုံးေတြကို တည့္တည့္စိုက္ၾကည့္ရင္း ေမးသည္။

“အျခားတစ္ေယာက္ဆိုတာ ဘယ္သူ႔ကို စဥ္းစားတာလဲ”

မမကို မၾကည့္ရဲ။ ကိုေဇာ္ ေခါင္းငုံ႔ၿပီး ျပန္ေျဖလိုက္သည္။

“မမကိုပါ”

မမက ကိုေဇာ္ေခါင္းျပန္ေမာ့လာေအာင္ လက္တစ္ဖက္နဲ႔ ကိုေဇာ့္နားရြက္ကိုဆြဲလိမ္ မလိုက္ၿပီး ေနာက္တစ္ဖက္က လက္ေခ်ာင္းေလးေတြနဲ႔  ကိုေဇာ့္ ေမးဖ်ားေလးကို အေပၚတြန္းပင့္တင္လိုက္သည္။ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ျဖစ္သြားမွ မမက ျပဳံးျပဳံးေလးနဲ႔ ေျပာသည္။

“ရွင္တို႔ ေယာက်္ားေတြက ေရွ႕မွာေတာ့ ဘာမွမဟုတ္သလိုနဲ႔ စိတ္ထဲေတာ့ ေကာင္းေကာင္း ေသာင္းက်န္းေနတာေပါ့”

မမက ကိုေဇာ့္နားရြက္ကို အားနဲ႔ ဆြဲလိမ္လိုက္တာမို႔ နာေပမဲ့ မမက ျပဳံးၿပီး ဒီလိုမ်ိဳး စကားေတြ ေျပာေနတာျဖစ္လို႔ ေပ်ာ္မိသည္။ မမကပဲ ဆက္ေမးသည္။

“ဒီတစ္ခုထဲေတာ့ မကဘူးထင္တယ္”

“မမက အရပ္လည္း ျမင့္တယ္။ ကိုယ္လုံးကိုယ္ေပါက္လည္း သိပ္လွေတာ့ မမကို fashion show ေလၽွာက္တာ ျမင္ခ်င္မိပါတယ္”

ကိုေဇာ္က ဆြဲလိမ္မခံရေသးတဲ့ ေနာက္နားရြက္တစ္ဖက္ကို မမကို ထိုးေပးရင္း ဆက္ေျပာလိုက္သည္။

“High heels တစ္မ်ိဳးတည္းပဲ စီးၿပီးေတာ့ပါ”

မမအသံတိုးတိုးေလးနဲ႔ ရယ္လိုက္သည္။ ဒီတစ္ခါေတာ့ ကိုေဇာ့္နားရြက္မဟုတ္။ ဗိုက္ေခါက္ကိုပဲ အားရပါးရ ဆြဲလိမ္လိုက္သည္။

“ဘာေတြက်န္ေသးသလဲ။ အားလုံး ေျပာ”

“မမက ကိုယ္လုံးကိုယ္ေပါက္ တကယ့္ကို ေတာင့္တင္း လွပတာပါ။ ၾကည့္လို႔လည္း အရမ္းေကာင္းပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ မမနဲ႔စကားေတြ ေျပာၿပီးလို႔ မမ ထြက္သြားတဲ့ အခါေပါ့။ မမေနာက္ဘက္ကို ၾကည့္ရင္း မမကို anal sex စမ္းခြင့္ရရင္ သိပ္ေကာင္းမွာပဲလို႔ ေတြးမိပါတယ္”

လက္ေလးပိုက္ကာ မမကို ရိုရိုေသေသ ဝန္ခံသည္။ မမစိတ္ဆိုးတဲ့ပုံ လုံးဝမျပေပမဲ့ ဒီလိုၾကားလိုက္ရေတာ့ ေတာ္ေတာ္အံ့ဩသြားပုံရသည္။ ဒီတစ္ခါ မမ ဘာလုပ္မလဲ ဆိုတာ မ်က္လႊာခ်ၿပီး ေစာင့္ေမၽွာ္ေနလိုက္သည္။ မမက အနားကို တိုးလာၿပီး ကိုေဇာ့္ကို အသာသိုင္းဖက္လာလို႔ အလိုက္သင့္ ျပန္ဖက္လိုက္သည္။ မမလက္ေတြက ကိုေဇာ့္ ခါးေအာက္ အေနာက္ဘက္ကို ေရြ႕သြားၿပီး ကိုေဇာ့္ တင္ပါးႏွစ္ဖက္ကို တအားဆြဲဆိတ္လိုက္သည္။ တင္ပါးေတြက စူးေအာင့္ၿပီး ေတာ္ေတာ္နာသြားလို႔ မမကို ပိုၿပီး တင္းတင္းဖက္မိသြားသည္။

မမရဲ့ဖြံ့ထြားတဲ့ရင္သားႏွစ္မႊာက ကိုေဇာ့္ရင္ဘတ္နဲ႔ ဖိမိေနၿပီ။ ႏူးညံ့လွတဲ့ မမပါးျပင္ေလးေတြကိုလည္း ကိုေဇာ့္ပါးနဲ႔ ပြတ္သတ္ေနမိသည္။ လက္တစ္ဖက္က မမေက်ာျပင္ကို ဖက္ထားေပမဲ့ ေနာက္တစ္ဖက္က တင္းတင္းရင္းရင္းရွိတဲ့ မမ တင္ေတြကို အသာအယာ အုပ္ကိုင္ထားလိုက္သည္။ မမက နားရြက္ဆြဲလိုက္၊ ဗိုက္ေခါက္လိမ္လို္က္၊ တင္ပါးေတြကို အားနဲ႔ဆိတ္လိုက္ လုပ္တာ နာလွေပမဲ့ မမနဲ႔ အနီးကပ္ေနၿပီး ဒီလိုအေၾကာင္းေတြ အျပန္အလွန္ေျပာရင္း မမနဲ႔ ထိေတြ႕ေနရလို႔ ကိုေဇာ္ စိတ္လႈပ္ရွား သာယာလွသည္။ ကိုေဇာ့္ပစၥည္း ကလည္း ေတာင့္မာလာၿပီး ဖက္ထားတဲ့ မမဗိုက္ကို ေထာက္ေနမိၿပီ။ မမလည္း ဒါကို ေကာင္းေကာင္း သတိထားမိသည္။

မမ တအားဆြဲဆိတ္လိုက္လို႔ တင္ပါးေတြ ေတာ္ေတာ္နာသြားတဲ့အတြက္ မၾကာေသးခင္က ဒီထက္မက နာက်င္မႈ ခံစားခဲ့ရတာကို ျပန္သတိရလိုက္သည္။ သက္ ခိုင္းလို႔ နန္းအိအိစိုး ၾကက္ေမြးနဲ႔ ရိုက္တာခံရတုန္းက အေျခအေနနဲ႔ အခု အေျခအေနက အလြန႔္အလြန္ ကြာျခားပါသည္။ နန္းအိအိစိုးကို ကိုယ္က တင္ပါးလွန္ေပးၿပီး အရိုက္ခံရတုန္းက ဘယ္လိုေနရမွန္း မသိေလာက္ေအာင္ အရမ္းရွက္ခဲ့သည္။ နာတာကလည္း အခုထက္ အမ်ားႀကီးပိုနာလို႔ နန္းအိအိစိုးရိုက္မယ္ေျပာတဲ့ အခ်က္သုံးဆယ္ ျမန္ျမန္ကုန္ေအာင္ မနည္း ေအာင့္အီး ေတာင့္ခံခဲ့ရသည္။ ရွက္လည္းရွက္၊ နာလည္းနာဆိုေတာ့ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက တျခားဘာအၾကာင္းမွကို မစဥ္းစားနိုင္။ အခု မမ က်ီဆယ္ ေဆာ့ကစားလို႔ နာတာက ေပ်ာ္စရာေကာင္းလွသည္။ စိတ္ကလည္း ဒီတစ္ညတာ မမနဲ႔ အတူ ကုန္လြန္ရမွာကို ေမၽွာ္လင့္ေတာင့္တေနသည္။ ဒီေနရာက စ ေနၾကခဲ့တဲ့ ဒီခရီးက ဒါၿပီးရင္ ဘယ္လမ္းကို ဆက္ေလၽွာက္ၾကၿပီး လမ္းဆုံးရင္ ဘယ္ေရာက္မယ္ ဆိုတာ ႏွစ္ေယာက္စလုံးက သိေနၿပီးသား။ မမေက်ာျပင္မွာ ရွိေနတဲ့ ကိုေဇာ့္ ေနာက္လက္တစ္ဖက္ကလည္း ေအာက္ဘက္ကို ေျပာင္းသြားၿပီး ကိုင္လို႔ေကာင္းလွတဲ့ မမရဲ့ တင္ေတြကို လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ ဖ်စ္ညႇစ္ေနလိုက္သည္။ ကိုေဇာ္ ကိုင္တြယ္ ေဆာ့ကစား တာကို မမက ခဏေတာ့ အသာမွိန္းၿပီး ေနေပးေပမဲ့ ဖက္ထားတဲ့ လက္ေတြကို ေျဖလိုက္ၿပီး ကိုေဇာ္နဲ႔ ေဝးရာကို တျဖည္းျဖည္း ေလၽွာက္သြားတဲ့အခါမွာေတာ့ မမ တစ္ခုခု စိတ္အလိုမက် ျဖစ္သြားတာလားလို႔ စိတ္ပူမိသည္။ မမမ်က္ႏွာကလည္း ခပ္တည္တည္ေလးျဖစ္ေနေတာ့ မမ ဘာေတြ စဥ္းစားေနတာလဲ ဆိုတာကို ခန႔္မွန္းလို႔
မရနိုင္ ျဖစ္ေနသည္။ ဒီအခ်ိန္မွာေတာ့ ကိုေဇာ္ ေနာက္မဆုတ္ လိုေတာ့ပါ။

မမက အခန္းေထာင့္မွာ သြားရပ္ၿပီး ကိုေဇာ့္ကို ၾကည့္ေနသည္။ ကိုေဇာ္ မမကို အသနားခံတဲ့ အၾကည့္ေလးနဲ႔ ျပန္ၾကည့္ရင္း ေရွ႕ဆက္ခြင့္ေတာ့ေပးပါလို႔ စိတ္ထဲက ေတာင္းဆို ေနလိုက္သည္။ မမလည္း ကိုေဇာ့္ ဆႏၵကို သိပါလိမ့္မည္။ မမက အခန္းမီးေတြ ခပ္မွိန္မွိန္ ျဖစ္သြားေအာင္ လုပ္လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ အျပင္ထြက္တဲ့ တံခါးဝကို ျဖည္းညင္းစြာ ေလၽွာက္သြားသည္။ တံခါးဝနားေရာက္ေတာ့ မမကရပ္လိုက္ၿပီး ကိုေဇာ့္ဖက္ကို တစ္ခ်က္လွည့္ၾကည့္သည္။ မမဘာလုပ္မလို႔လဲဆိုတာ ႐ုတ္တရက္ စဥ္စားလို႔မရ။

မမက စီးထားတဲ့ အိမ္စီးဖိနပ္ပါးေလးကို အသာခၽြတ္လိုက္ၿပီး ဖိနပ္စင္က ေဒါက္ေတာ္ေတာ္ျမင့္တဲ့ high heels ဖိနပ္တရံကို ယူစီးလိုက္ေတာ့မွ မမက ကိုေဇာ့္ ဆႏၵတစ္ခုကို ျဖည့္ဆည္းေပးေတာ့မွာပါလားဆိုတာ ကိုေဇာ္ သေဘာေပါက္သြားသည္။ မမ ကိုေဇာ့္ဖက္ တည့္တည့္လွည့္ ရပ္လိုက္သည္။ မမလက္ေတြက ဝတ္ထားတဲ့ ဘေလာက္စ္အကၤ်ီရဲ့ ၾကယ္သီးေတြကို တစ္လုံးခ်င္း ျဖည္းညင္းစြာ ျဖဳတ္ေနသည္။ မမရဲ့ ဖြံ့ထြားတဲ့ ရင္သားႏွစ္မႊာကို ဖုံးကြယ္ထိန္းထားေပးတဲ့ ဒီဇိုင္းလွလွေလးနဲ႔ ပန္းႏုေရာင္ ဘရာစီယာေလးကလည္း တျဖည္းျဖည္းခ်င္း ကိုေဇာ့္ျမင္ကြင္းေပၚ ေရာက္လာသည္။ မမက ဘေလာက္စ္အကၤ်ီကို အသာခၽြတ္လိုက္ၿပီး ေဘးနားမွာရွိတဲ့ ခုံေလးေပၚကို တင္လိုက္သည္။

ဘယ္လိုမွ မေမၽွာ္လင့္ခဲ့ေပမဲ့ အခုေတာ့ လက္ေတြ႕ျဖစ္လာၿပီ။ မမက ဘရာစီယာေလးနဲ႔ ကိုေဇာ့္ေရွ႕ရပ္ေနသည္။ မမရဲ့ ဘရာစီယာက မမနို႔ေတြကို လုံလုံျခဳံျခဳံ ဖုံးထား ေပးနိုင္တာေတာင္ မမကလက္ႏွစ္ဖက္ကို ေရွ႕မွာယွက္ၿပီးကြယ္ထားလိုက္သည္။ ဒီလိုေလးျမင္ရတာကိုက စိတ္လႈပ္ရွားစရာ ေကာင္းလွသည္။ မီးေရာင္မွိန္မွိန္ေလး လုပ္ထားေပမဲ့ အရာရာကို ေကာင္းမြန္စြာ ျမင္နိုုင္ေလာက္ေအာင္ လုံေလာက္တဲ့ အလင္းေရာင္ေတာ့ ရွိပါသည္။ မမရွက္ေနတာလည္း ေတြ႕ရသည္။ မမက ကိုေဇာ့္ကို ၾကည့္ေနသည္။ မမက ကိုေဇာ့္ကိုု စူးစူးရွရွၾကည့္ရင္း ေမးေလးဆတ္ျပလိုက္တာက မမလုပ္သလို ကိုေဇာ္လည္း လိုက္လုပ္ဖို႔ ေျပာေနမွန္း နားလည္လိုက္သည္။ ကိုေဇာ္ ရွပ္အကၤ်ီၾကယ္သီးေတြကို တစ္လုံးခ်င္း ျဖဳတ္လိုက္ၿပီး အကၤ်ီကိုအသာခၽြတ္ကာ ဆိုဖာေပၚတင္လိုက္သည္။

မမ ကိုေဇာ့္ကို ၾကည့္ေနရာက ေခါင္းအသာငုံ႔သြားသည္။ လက္တစ္ဖက္က ခါးနားေရာက္သြားသည္။ မမထဘီကို ေျဖခ်လိုက္ေတာ့ ေအာက္ကို ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ေလၽွာက်သြားတာကို ကိုေဇာ္ မ်က္ေတာင္မခတ္ဘဲၾကည့္ေနမိသည္။ ဘရာစီယာနဲ႔ အေရာင္တူ ပန္းေရာင္ပင္တီ၊ မမရဲ့ ေပါင္တံေလးေတြ၊ မမရဲ့ ေျခသလုံးေလးေတြ။ မမရဲ့ ထဘီက ေျခရင္းမွာပုံက်သြားေတာ့ မမက ေဘးကို အသာေရႊ႕ရပ္လိုက္သည္။ မမပင္တီကလည္း ဒီဖိုင္းလွလွေလးေပမဲ့ ဖုံးကြယ္အပ္တဲ့ေနရာေတြကို ေကာင္းေကာင္း ဖုံးကြယ္ေပးထားနိုင္တဲ့ လုံလုံျခဳံျခဳံပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ မမလက္ေတြက အေပၚပိုင္းတစ္ဖက္၊ ေအာက္ဘက္ တစ္ဖက္ ကာထားလို္က္ေသးသည္။ စိတ္အလိုလိုက္ၿပီး လုပ္ခဲ့တဲ့ ကိစၥျဖစ္ေပမဲ့ မမရွက္ေနတာက သဘာဝက်ပါသည္။ ကိုေဇာ္လည္း မမလုပ္သလိုပဲ ပုဆိုးကို ခၽြတ္လိုက္သည္။ အခုေတာ့ ႏွစ္ေယာက္စလုံး အတြင္းခံေတြသာက်န္ၿပီး ရပ္ေနၾကသည္။

မမလက္ႏွစ္ဖက္က ဘရာစီယာနားေရာက္သြားၿပီး လက္ေလးနဲ႔ကြယ္ရင္း ဘရာစီယာကို ခၽြတ္တဲ့အခါမွာေတာ့ မမရဲ့ဗိုက္သားေလးေတြနဲ႔ ပင္တီေလးသာရွိတဲ့ ေအာက္ပိုင္းကို ရွင္းရွင္းေလးျမင္ရသည္။ ဘရာစီယာကိုခၽြတ္ၿပီး ေဘးကခုံေပၚတင္လိုက္ေပမဲ့ လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ တတ္နိုင္သေလာက္ ကာထားေသးေတာ့ မမရဲ့နို႔ေတြကို တစြန္းတစသာ ျမင္ရသည္။ မမအဝတ္ခၽြတ္တာၾကည့္ေနရင္း ဒီလိုေလး မေပါ့္တေပၚ ျမင္ေနရတာကိုက စိတ္လႈပ္ရွားစရာ ေပ်ာ္စရာ ေကာင္းလွပါသည္။ မမကိုယ္ ေအာက္ပိုင္းမွာ ပင္တီေလး တစ္ထည္သာက်န္ေတာ့သည္။ ကိုေဇာ္လည္း ဝတ္ထားတဲ့ စြပ္က်ယ္အကၤ်ီကို ေခါင္းေပၚကေန မ ခၽြတ္လိုက္ၿပီး ဆိုဖာေပၚတင္ကာ မမကို ၾကည့္လိုက္တဲ့အခါ မမ လက္တစ္ဖက္က အေပၚပိုင္းနို႔ေတြကို ကြယ္ထားၿပီး ေနာက္တစ္ဖက္က ခါးေအာက္ပိုင္းမွာ ကာထားသည္။ မမကိုယ္ေပၚမွာ ဘာအဝတ္မွ မက်န္ေတာ့။ ကိုေဇာ္ စြပ္က်ယ္ခၽြတ္ေနတုန္း မ်က္ႏွာနဲ႔ အကၤ်ီကြယ္အသြားမွာ မမက ပင္တီကိုအျမန္ခၽြတ္လိုက္တာ ျဖစ္မည္။ ကိုေဇာ္ၾကည့္ေနတုန္း ပင္တီခၽြတ္ရင္ နို႔ေတြကိုကာထားတဲ့လက္ကို သုံးရမွာဆိုေတာ့ နို႔ေတြလည္းပိုေပၚလာမည္။ ပင္တီခၽြတ္ေနတုန္းလည္း ကိုေဇာ္အရသာခံၾကည့္တာကို ရွက္ရွက္နဲ႔ၾကဳံရမည္။ မမ တစ္ကြက္ဦးသြားတာေပါ့။ မမက လက္ေလးနဲ႔ကာ ကိုယ္လုံးကို ေစာင္းေစာင္းေလးရပ္ၿပီး ကိုေဇာ့္ကို ျပဳံးစိစိနဲ႔ ၾကည့္ေနသည္။ အခုေတာ့ ကိုေဇာ့္အလွည့္။ မမေရွ႕မွာ အတြင္းခံေဘာင္းဘီတို ခၽြတ္ၿပ ရေတာ့မည္။ မမ အဝတ္ခၽြတ္တာ ၾကည့္ေနရင္းနဲ႔ ကိုေဇာ့္ပစၥည္းက အရမ္းေတာင့္မာေနၿပီ။ အတြင္းခံေဘာင္းဘီဝတ္ထားတာေတာင္ သိသိသာသာေပၚလြင္ေနသည္။ ကိုေဇာ္ အတြင္းခံေဘာင္းဘီကို ျဖည္းျဖည္းေလး ခၽြတ္ခ်လိုက္သည္။ ႏွစ္ေယာက္စလုံး ကိုယ္ေပၚမွာ ဘာအဝတ္အစားမွ မက်န္ေတာ့ဘဲ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ရပ္ရင္း တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ၾကည့္ေနၾကသည္။

ခဏအၾကာမွာေတာ့ မမ အသက္ျပင္းျပင္းရႉလိုက္သံၾကားရသည္။ မမအားတင္းလိုက္တာျဖစ္မည္။ ေခါင္းေလးကို အသာေမာ့လိုက္သည္။ အေပၚပိုင္းမွာကာထားတဲ့ လက္ကို ေဘးဖယ္လိုက္သည္။ မမရဲ့ ဖြံထြားလွတဲ့ နို႔ႏွစ္လုံးက ကိုေဇာ့္္္ျမင္ကြင္းထဲ ထင္းကနဲေပၚလာသည္။ မမနို႔ေတြက နည္းနည္းႀကီးေပမဲ့ ၾကည့္လို႔လွသည္။ ေပါင္ၾကားကိုဖုံးထားတဲ့ ေနာက္လက္တစ္ဖက္ကိုလည္း ေဘးဖယ္လိုက္ျပန္သည္။ ကိုေဇာ့္အၾကည့္ေတြက မမေပါင္ၾကားကို ေရာက္သြားခ်ိန္မွာ မမက ရပ္ေနရာက တစ္လွမ္းခ်င္း ျဖည္းညင္းစြာ ေလၽွာက္လွမ္းလာသည္။ ကိုေဇာ္စိတ္ကူးယဥ္ဖူးသလို ဘာအဝတ္အစားမွမပါဘဲ high heels ေလးတရံသာ စီးထားသည္။

တစ္ခ်က္လွမ္းလိုက္တိုင္း လႈပ္ခါသြားတဲ့ မမရဲ့ ရင္သားႏွစ္မႊာရယ္၊ မမရဲ့ သြယ္လ်လွပတဲ့ ေပါင္တံေလးေတြရယ္၊ အခ်က္က်က် ခါရမ္းေနတဲ့ မမရဲ့ တင္ေတြရယ္၊ ပိုၿပီးျမင္ရလိုက္ ကြယ္သြားလိုက္ ျဖစ္ေနတဲ့ မမရဲ့ ပစၥည္းရယ္ကို ျမင္ေတြ႕ေနေတာ့ ကိုေဇာ္ ဣေျႏၵပ်က္ေလာက္ေအာင္ကို တပ္မက္စြာ ၾကည့္ေနမိသည္။ မမမ်က္ႏွာကို ၾကည့္လိုက္သည္။ မမအရမ္းရွက္ေနပါသည္။ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာ၊ ျမင္ေတြ႕ရတာေတြကို ကိုေဇာ္အရမ္း စိတ္လႈပ္ရွားသာယာေနမွန္း မမကသတိထားမိလို႔ ကိုေဇာ့္ကို အလြန္ဆြဲေဆာင္နိုင္တဲ့ မိမိအလွအတြက္လည္း ေက်နပ္ေပ်ာ္ရႊင္ေနပုံရပါသည္။

မမက အခန္းထဲ ေလၽွာက္ဝင္သြားလို႔ ကိုေဇာ္လည္း ေနာက္ကလိုက္သြားသည္။ မမရဲ့ အိပ္ခန္းက်ယ္ႀကီး ျဖစ္ေနသည္။ မမက ကိုယ္ေပၚမွာ တဘက္ျဖဴႀကီး တစ္ထည္ကို ပတ္ထားၿပီမို႔ မမရဲ့ ပခုံးသားေလးေတြရယ္ ေျခသလုံးေတြရယ္သာ ျမင္ရေတာ့ၿပီး က်န္တာေတြကေတာ့ တဘက္နဲ႔ ဖုံးကြယ္ထားလိုက္ေလၿပီ။ ကိုေဇာ္က ကိုယ္ေပၚမွာ ဘာမွမရွိ။ အဲဒါကို မမက ျပဳံးၿပီး အရသာခံၾကည့္ေနျပန္သည္။

“ခုမွ ေဆးခန္းက ျပန္လာတာ မဟုတ္လား။ ေရအရင္ခ်ိဳးလိုက္တာေပါ့”

ကိုေဇာ္ ေခါင္းညိတ္ လိုက္သည္။ မမက အိပ္ခန္းနဲ႔ ဆက္ေနတဲ့ ေရခ်ိဳးခန္းထဲ ဦးေဆာင္ေခၚသြားသည္။ ေရခ်ိဳးခန္းကလည္း ေတာ္ေတာ္က်ယ္သည္။ နီညိဳေရာင္ အဝိုင္းပုံစံ Bathtub ထဲ မမက ေရပူ ေရေအး ေခါင္း ႏွစ္ခုကို ညႇိၿပီး ေရျဖည့္သည္။ တစ္ဝက္မျပည့္ခင္ မမက ေရပိတ္လိုက္သည္။

“ကိုေဇာ္ ဝင္ေလ” လို႔ မမကေျပာလို႔ ကိုေဇာ္လည္း bathtub ထဲ ဝင္လိုက္သည္။ မမကေဘးကတန္းမွာတင္ထားတဲ့ တဘက္ေသးေလး တစ္ထည္ကိုယူၿပီး အသာေခါက္ကာ bathtub ေဘာင္မွာတင္လိုက္သည္။

“ဒီတဘက္ေပၚ ေခါင္းမွီၿပီး လွဲေနလိုက္”

ကိုေဇာ္လည္း အသာထိုင္ခ်ကာ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ပက္လက္အေနအထားနဲ႔ လွဲအိပ္လိုက္သည္။ မမလည္း ကိုယ္ေပၚမွာ ပတ္ထားတဲ့ တဘက္ကိုဖယ္ကာ တန္းေပၚတင္လိုက္ၿပီး bathtub ထဲကာ ကိုေဇာ္နဲ႔ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ဝင္ထိုင္လိုက္သည္။ မမကေဘးမွာတင္ထားတဲ့ ဆပ္ျပာရည္ဗူးထဲက ဆပ္ျပာရည္ေတြကို လက္ေပၚညႇစ္ခ်လိုက္ၿပီး မမရဲ့ နို႔ေတြမွာ သုတ္လူးလိုက္သည္။ ေနာက္ လက္နဲ႔ ကိုေဇာ္ေျခေထာက္တစ္ဖက္ကို အသာမကိုင္ကာ ကိုေဇာ့္ေျခဖဝါးကို မမနို႔မွာကပ္ဖိလိုက္ၿပီး ကိုေဇာ့္ေျခေခ်ာင္းေလးေတြ ေျခဖမိုးေတြကို လက္နဲ႔ပြတ္တိုက္သန႔္စင္ေပးေနသည္။ မမနို႔ေလးကို ကိုယ့္ေျခဖဝါးနဲ႔ ထိထားဖိထားရတဲ့ အရသာေလးက အရမ္းကိုေကာင္းတဲ့ ခံစားမႈေလးကို ေပးေနသည္။ ေျခသလုံးေတြ ေပါင္ေတြပြတ္ေပးေဆးေပးၿပီးကိုေဇာ္ေနာက္ေျခေထာက္တစ္ဖက္ကိုလည္း မမရဲ့နို႔မွာကပ္ၿပီး ေဆးေၾကာေပးျပန္သည္။ မမက ကိုေဇာ့္ေပါင္ေတြကို အသာခ်ဲၿပီး အလယ္ကို ဝင္လာကာ ကိုေဇာ္ပစၥည္းကို ကိုင္တြယ္ပြတ္သပ္ေပးတဲ့အခါမွာေတာ့ ကိုေဇာ္လည္း ဒီအတိုင္း လွဲမေနနိုင္ေတာ့ပဲ မမကို ထ ဖက္လိုက္သည္။ ဆပ္ျပာရည္ေတြလက္မွာလူးၿပီး မမနို႔ေတြကို လိုက္ပြတ္ေပးေနသည္။ မမက မတ္တတ္ရပ္လိုက္တဲ့အခါ ကိုေဇာ္က မမေရွ႕မွာပဲ ဒူးေထာက္ၿပီး မမေပါင္ၾကားတဝိုက္ကို ပြတ္ေပးေနျပန္သည္။ ၿပီးေတာ့ မမကို တစ္ဖက္ကိုလွည့္ခိုင္းလိုက္ၿပီး မမေနာက္ဘက္ကို ေဆးေပးျပန္သည္။

ဒီလို အနီးကပ္ေနၿပီး ဖုံးကြယ္အပ္တဲ့အရာေတြကို ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ျမင္ရ ထိေတြ႕ေနရေတာ့ ႏွစ္ေယာက္စလုံး စိတ္လႈပ္ရွားမႈက ျမင့္တက္လာၿပီ။ ဒီ bathtub က သိပ္မေသးလို႔ ႏွစ္ေယာက္ေရအတူခ်ိဳးတာ အဆင္ေျပေပမဲ့ ဆက္ဆံဖို႔က်ေတာ့ က်ဥ္းလြန္းေနသည္။ ကိုေဇာ္လည္း ထရပ္လိုက္သည္။ မမက ကန္ထဲက ေရေတြကို ေဖာက္ခ်လိုက္ၿပီး ေရပန္းေခါင္းကိုယူကာ ကိုယ္ေပၚက်န္ေနတဲ့ ဆပ္ျပာျမႇဴပ္ေတြ သန႔္စင္သြားေအာင္ အျပန္အလွန္ ေဆးေပးၾကသည္။ ၿပီးေတာ့ ကိုယ္ေပၚက ေရေတြ ေျခာက္ သြားေအာင္ ပဝါနဲ႔ သုတ္ေပးၾကၿပီး မမက ကိုယ္ေပၚတဘက္တစ္ထည္ ျပန္ပတ္ၿပီး အိပ္ခန္းထဲ ျပန္ဝင္သြားလို႔ ကိုေဇာ္လည္း ခါးမွာ တဘက္ပတ္ကာ မမေနာက္ လိုုက္သြားသည္။

မမအိပ္ခန္းက ေတာ္ေတာ္က်ယ္သည္။ မမ စားပြဲေပၚက laptop ကို ဖြင့္လိုက္သည္။ ၿငိမ့္ေညာင္းသာယာတဲ့ တီးလုံးသံ တိုးတိုးေလးထြက္လာသည္။ အခန္းထဲ အလင္းေရာင္က သိပ္ မလင္းေပမဲ့ ေမွာင္လည္းမေမွာင္ပါ။ မမ ေရခဲေသတၱာဖြင့္ၿပီး ဝိုင္ပုလင္းတစ္လုံး ထုတ္လာသည္။ ခြက္ႏွစ္ခြက္ထဲ ထည့္လိုက္ေတာ့ ပုလင္းထဲ ဘာမွမက်န္ေတာ့။ မမက တစ္ေယာက္တည္း ပုံမွန္ နည္းနည္းခ်င္း ေသာက္ေနက် ျဖစ္မည္။ တစ္ေန႔ ဝို္င္နည္းနည္း မွန္မွန္ေသာက္တာက က်န္းမာေရးအတြက္ေတာ့ ေကာင္းသည္။ ကိုေဇာ္ ေက်ာင္းသားဘဝကတည္းက အရက္မေသာက္တာ အိမ္ေထာက္က်ေတာ့လည္း သက္မႀကိဳက္လို႔ ဘယ္တုန္းကမွ အရက္မေသာက္ပါ။ ဝိုင္မေျပာနဲ႔ ဘီယာေတာင္ မေသာက္။ ပြဲေတြဘာေတြရွိလည္း ကိုေဇာ္မေသာက္တာ မမသိသည္။ ဒါေပမဲ့ မမက အိမ္မွာ ပုံမွန္ေသာက္ေနတာမို႔ ဒီေန႔ ဒီအခ်ိန္မွာ ကိုေဇာ့္ကိုလည္း တိုက္ဖို႔ စိတ္ကူးတာ ျဖစ္မည္။

“မမ ဝိုင္နည္းနည္းေသာက္မလို႔။ ကိုေဇာ္လည္း လိုက္ေသာက္ေပးေနာ္”

ေသာက္မလားေမးေနတာမဟုတ္။ အတူ ေသာက္ဖို႔ ေျပာေနသည္။

“ကိုေဇာ္မွ မေသာက္တတ္တာ”

“မေသာက္တတ္တာလား၊ မေသာက္ခ်င္တာလား”

“တစ္ခါမွကို မေသာက္ဖူးတာ၊ အစမရွိေတာ့လည္း မေသာက္ျဖစ္ေတာ့ဘူးေပါ့”

“ဒီေန႔ေတာ့ မမတစ္ခြက္တိုက္မယ္ေလ၊ ေသာက္မယ္မဟုတ္လား”

“မမက ကိုေဇာ္ေသာက္ေအာင္ တိုက္ခ်င္တာလား”

မမ ေခါင္းညိတ္သည္။

“ေသာက္ေစခ်င္ရင္ ဒီအတိုင္းေတာ့ မတိုက္နဲ႔”

“ဘယ္လိုတိုက္ရမွာလဲ”

“ငယ္ငယ္က ျမဝတီမွာလာတဲ့ တ႐ုတ္သိုင္းကားၾကည့္ရင္း မွတ္မိေနတာ တစ္ကြက္ရွိတယ္။ ကားနာမည္ မသိေတာ့ဘူး။ အာမခံအဖြဲ႕ေတြ ဘာေတြပဲ။ မင္းသမီး က ဧည့္သည္ကို အရက္ေသာက္မလား၊ ကိုယ္တိုင္တိုက္မယ္ဆိုၿပီး ေျပာခဲ့တာေလးေတြ”

“ဘယ္လိုေျပာတာလဲ”

“အရက္ကို ခြက္နဲ႔ ထည့္မေပးဘူး။ ပါးစပ္နဲ႔ငုံၿပီး တိုက္မွာတဲ့”

မမ ေခါင္းေလးငုံ႔သြားပါသည္။

ကိုေဇာ္က ခုတင္စြန္းမွာထိုင္ေနသည္။ မမက ဝိုင္ႏွစ္ခြက္ကို ကိုင္လာၿပီး တစ္ခြက္ကို ခုတင္ေဘးက ခုံေလးေပၚတင္လိုက္သည္။ ကိုေဇာ့္ကို ခုတင္ေပၚ အသာ တြန္းလွဲ လိုက္သည္။ ခြက္ထဲက ဝိုင္ကို တစ္ငုံငုံထားတဲ့ မမပါးစပ္က ကိုေဇာ့္ပါးစပ္အေပၚနား ေရာက္လာသည္။ ကိုေဇာ္ ပါးစပ္အသာဟေပးလိုက္ေတာ့ ထိကပ္လာတဲ့ မမႏႈတ္ခမ္းအစုံ ၾကားက စီးဆင္းလာတဲ့ ဝိိုင္အရက္ေတြကို ကိုေဇာ္ေသာက္လိုက္ရသည္။ ဝိုင္အရသာက ဘာမွန္းသတိမထားမိ။ မမက ဒီလိုပုံနဲ႔ တိုက္တာကို ေသာက္ရတာကေတာ့ စိတ္ကို လႈပ္ရွားေစၿပီး ေပ်ာ္ရႊင္သာယာစရာ ေကာင္းလွသည္။ မမက ေနာက္ ႏွစ္ငုံတိုက္လိုက္ေတာ့ တစ္ခြက္ကုန္သြားသည္။ မမအလွည့္ၿပီးေတာ့ ကိုေဇာ့္အလွည့္ေပါ့။ ေဘးမွာတင္ထားတဲ့ ေနာက္တစ္ခြက္ကို ထယူလိုက္သည္။ မမက ခုတင္ေပၚပက္လက္ေလး ေစာင့္ေနသည္။ မမတိုက္ခဲ့သလို တစ္ခြက္လုံးကုန္ေအာင္ ျပန္တိုက္လိုက္သည္။

ေနာက္ဆုံး စီးဆင္းသြားတဲ့ ဝိုင္စက္ေလးေတြကုန္သြားေတာ့ ႏွစ္ေယာက္သားရဲ့ ႏႈတ္ခမ္းအစုံက ထိကပ္သြားၿပီး အျပန္အလွန္ စုပ္နမ္းၾကသည္။ လၽွာခ်င္းပြတ္တို႔ေနသလို တစ္ေယာက္ပါးစပ္ထဲ ေနာက္တစ္ေယာက္ထည့္ေပးလာတဲ့ လၽွာကိုလည္း အားရပါးရ စုပ္နမ္းၾကျပန္သည္။ နမ္းေနရင္း ကိုေဇာ္က မမတစ္ကိုယ္လုံးကို နမ္းခ်င္လာသည္။  မမပါးျပင္ေလးေတြ၊ ထင္းေနၿပီး ဆြဲေဆာင္မႈရွိလြန္းတဲ့ မမႏွာတံေလးကို နမ္းလိုက္သည္။ မမရဲ့ လည္ပင္းတဝိုက္ကို နမ္းရင္း မမကိုယ္ေပၚက တဘက္ကို ဖယ္ကာ မမကို အေနာက္ကေန သိုင္းဖက္လိုက္သည္။ လက္တစ္ဖက္က မမနို႔နဲ႔ နို႔သီးေခါင္းေလးကို ကိုင္ညႇစ္ထားသလို ေနာက္တစ္ဖက္က မမေပါင္ၾကားမွာ ေဆာ့ကစားေနသည္။ မမနားဖ်ားေလးကို လၽွာနဲ႔လ်က္လိုက္ ဖြဖြေလးကိုက္လိုက္ လုပ္ရင္း မမကို ေမးလိုက္သည္။

“မမ မလုပ္ခ်င္တာရွိရင္ေတာ့ ေျပာပါ”

“ဒီကိစၥက မမ စခဲ့တာ၊ ဘာမွ မကန႔္သတ္ခ်င္ပါဘူး”

“မမ anal စမ္းဖူးလား”

“ဟင့္အင္း”

“ဒါဆိုရင္…”

“ဒီေန႔ စမ္းၾကည့္ခ်င္တယ္”

“Oral ေကာ”

“လုပ္ဖူးပါတယ္”

“Swallow or not?”

“ဘယ္လိုျဖစ္ျဖစ္ရတယ္။ ခုတင္ေဘးခုံက အံဆြဲထဲမွာ condom ေတြ gel ေတြရွိတယ္။ လိုတာေတြေတာ့ ႀကိဳလုပ္ထားတယ္။ Condom သုံးတာ မသုံးတာ ကိုေဇာ့္သေဘာ။ မမ std ေတြ မရွိတာ ေသခ်ာတယ္။ ကိုေဇာ္လည္း ကင္းမွာပါ”

“Anal ကေတာ့ ေသခ်ာေပါက္ သုံးရမွာေပါ့”

ကိုေဇာ့္အနမ္းေတြက မမနို႔သီးေခါင္းေလးေတြမွာ ေတာ္ေတာ္ၾကာလိုက္ၿပီးမွ မမေပါင္အတြင္းသားေတြ ေျခသလုံးေလးေတြကို ဆက္နမ္းျပန္သည္။ မမ ေျခဖမိုးေလးေတြ၊ ေျခဖဝါးေလးေတြကလည္း ႏူးည့ံၿပီး နမ္းလို႔ေကာင္းလွသည္။ ေျခေခ်ာင္းေလးေတြ အားလုံးကို နမ္း႐ုံသာမက တစ္ေခ်ာင္းၿပီးတစ္ေခ်ာင္း ႏွစ္သက္ျမတ္နိုးစြာ ငုံစုပ္ေပးသည္။ ကိုေဇာ္ မမေပါင္ေတြကို ေဘးကို အသာခ်ဲလိုက္ၿပီး ေခါင္းကို အလယ္ဝင္ကာ မမပစၥည္းကို အားရပါးရ လ်က္လိုက္ စုပ္နမ္းလိုက္ လုပ္ေပးသည္။ မမ ကိုယ္လုံးေလးက ထြက္ေျပး႐ုန္းကန္ခ်င္သေယာင္ျဖစ္ေနေပမဲ့ အထိအေတြ႕ေတြ အဆက္မျပတ္သြားေလေအာင္ မမလက္အစုံကလည္း ကိုေဇာ့္ေခါင္းကို မမေပါင္ၾကားက ေရြ႕မသြားေအာင္ ကိုင္ဖိထားေလသည္။ အတန္ၾကာေတာ့ ကိုေဇာ္လည္း နမ္းတာကို ရပ္လိုက္သည္။ မမလက္ေတြလည္း နည္းနည္းေလ်ာ့သြားသည္။ ကိုေဇာ္အသာထလိုက္ၿပီး မမကို ေဘးတေစာင္းေလး ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ကာ မမေနာက္ဘက္မွာ ေနရယူလိုက္သည္။ မမ က ေနာက္ဘက္ကို မဆက္ဆံဖူးေပမဲ့ ဒီေန႔ ကိုေဇာ့္ကို ခြင့္ျပဳေပးမယ္ဆိုေတာ့ မမနဲ႔ ပထမဆုံး ဆက္ဆံမႈကို အဲဒီေနရာက စခ်င္သည္။

မမရဲ့ ဖြံ့ထြားလွတဲ့ တင္ပါးအိအိေလးေတြကို ကိုေဇာ္ လက္နဲ႔ ကို္င္တြယ္ ဖ်စ္ညႇစ္ေပးေနရင္း အေနာက္ဘက္ၾကားတဝိုက္ကိုလည္း လၽွာနဲ႔ လိုက္လ်က္ေပးေနသည္။ တင္ပါးေတြကိုပဲ အၾကာႀကီး ကိုင္ညႇစ္လိုက္၊ အဲဒီၾကားနား လ်က္လိုက္ ကိုင္လိုက္ေတြ လုပ္ေနလို႔ မမလည္း ကိုေဇာ္ အေနာက္ဘက္ကို ဆက္ဆံဖို႔ လုပ္ေနမွန္း သိသည္။ မၾကဳံဖူးတဲ့ အေတြ႕အၾကဳံသစ္ျဖစ္လို႔ မမ ကိုယ္လုံးေလးက အနည္းငယ္ တုန္တုန္ယင္ယင္ ျဖစ္ေနသည္။ ဒါေပမဲ့ မမက ျငင္းဆန္မႈလုံးဝမရွိဘဲ အတူု ေရွ႕ဆက္သြားမယ္ဆိုတာလည္း ကိုေဇာ္ သိပါသည္။

ကိုေဇာ္ condom ေဖာက္လိုက္သည္။ Gel ဗူး ဖြင့္သည္။ မမတင္ပါးေတြကို gel ေတြ သုတ္လူးလိုက္ၿပီး တတ္နိုင္သေလာက္ အသာဟလိုက္ကာ ကိုေဇာ့္က သူ႔ပစၥည္းထိပ္နဲ႔ မမအေနာက္ဘက္ အဝကို အသာအယာ ထိပြတ္ကစားရင္း နည္းနည္းခ်င္း ထည့္သြင္းေပးသည္။ တစ္ဆင့္ၿပီးတဆင့္ အခ်ိန္ယူကာ ထည့္လိုက္ထုတ္လိုက္ လုပ္ေနရင္းနဲ႔ ေနာက္ဆုံးေတာ့ တစ္ေခ်ာင္းလုံး သြင္းၿပီးသြားသည္။ အထုတ္အသြင္းကိုလည္း အလြန္ျဖည္းညင္းစြာ လုပ္ေနရာက အနည္းငယ္ပိုျမန္လာသည္။ မမက ဒူးေထာက္ကာ ဖင္ေလးေထာင္ၿပီး  ေနာက္ေပါက္ကို ေပးဆက္ဆံေတာ့ အေနာက္မွာရွိေနတဲ့ ကိုေဇာ့္အတြက္ မမရဲ့ တင္ပါးေလးေတြ၊ မမရဲ့ပစၥည္း၊ မမရဲ့ နို႔ေတြကိုပါ ျမင္ကြင္းေကာင္းေကာင္းနဲ႔ ျမင္ရတဲ့အျပင္ ဆက္ဆံရတာလည္း အလြန္အရသာရွိေပမဲ့ အဆုံးစြန္ၿပီးတဲ့အထိေတာ့ ဒီအတိုင္းမဆက္ဆံခ်င္။ မမလည္း ေက်နပ္မႈရေအာင္ဆိုၿပီး နည္းနည္းၾကာတဲ့အခါ ေနာက္ေပါက္ဆက္ဆံတာကို ရပ္လိုက္သည္။ Condom ကို ဖယ္လိုက္သည္။ မမကို အလွည့္ေပးရမည္။

“ပထမဆုံးဆိုေတာ့ ဒီေလာက္နဲ႔ နားလိုက္ေတာ့မယ္”

“မမကို အားမနာနဲ႔ေနာ္။ နည္းနည္း တစ္မ်ိဴးႀကီးဆိုေပမဲ့ ေနလို႔ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေကာင္းသား။ ကိုေဇာ္ဆက္သြားခ်င္ရင္ သြားလို႔ရတယ္”

ကိုေဇာ္ ခုတင္ေပၚ ပက္လက္ေလး အိပ္လိုက္သည္။

“အဲဒါေတာ့ ေတာ္ၿပီ။ မမပဲ အေပၚတက္ၿပီး မမရဲ့ အဖိုးတန္ရတနာေလးနဲ႔ ကိုေဇာ့္ပစၥည္းကို မိတ္ဆက္ေပးပါေတာ့”

“Okay”

မမ ကိုေဇာ့္အေပၚ ခြလိုက္ၿပီး ေတာင့္မာေနတဲ့ ကိုေဇာ့္ပစၥည္းကို လက္နဲ႔ထိန္းကာ ထည့္လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ဆက္ဆံသည္။ ကိုေဇာ့္အဖို႔ေတာ့  မမေနာက္ေပါက္ကိုလည္း စိတ္တိုင္းက်ဆက္ဆံခဲ့ရသည္။ အခုေတာ့ မမလႈပ္ရွားဆက္ဆံေနလို႔ ယိမ္းခါေနတဲ့ မမရဲ့ကိုယ္လုံးအလွေတြကို ၾကည့္ရင္း ေအာက္မွာလည္း ထိေတြ႕ပြတ္တိုက္ေနတာကို အရသာ ေကာင္းေကာင္းခံေနလိုက္သည္။

ကိုေဇာ္ အေနာက္ဘက္ကို ဆက္ဆံတုန္းေပးတုန္းက တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ျဖစ္ေပမဲ့ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာ ကိုယ့္အေရွ႕ဘက္ကိုလည္း မသိမသာ သက္ေရာက္ေနတာ ေမသူ သတိထားမိသည္။ ကိုေဇာ္က ပက္လက္လွဲေနၿပီး ေမသူူ႔ကို အေပၚတက္ဆက္ဆံခိုင္းေတာ့ ေမသူ႔သေဘာေပါ့။ အစပိုင္းေတာ့ ခပ္ေႏွးေႏွးပဲ အတက္အဆင္း သြင္းထုတ္ေပးသည္။ ဆက္ဆံရင္း ကိုယ့္အတြက္ ပိုထိ ပိုေနလို႔ေကာင္းမဲ့ အေနအထားကို လိုက္ရွာရင္း ကိုယ့္ကိုယ္လုံး ကိုယ့္တင္ပါးေတြကို နည္းနည္းစီလွည့္ပတ္ စူးစမ္းရွာေဖြသည္။ ကိုယ့္စိတ္ႀကိဳက္ ခံစားမႈရတာနဲ႔ ေမသူ ဆက္ဆံတာက ပိုျမန္လိုက္သည္။ အားလည္းပိုထည့္လိုက္သည္။ ေမသူ ဆင္းလိုက္တိုင္း ေမသူ႔တင္ပါးနဲ႔ ကိုေဇာ့္ ေပါင္သားေတြ ရိုက္မိလို႔ ထြက္လာတဲ့အသံကလည္း ပိုက်ယ္လာသည္။ အသံသာက်ယ္တာ။ နာေတာ့မနာပါ။ ဒါေပမဲ့ စည္းခ်က္က်က် ျမည္ေနတဲ့အသံက ေမသူ႔ ခံစားမႈကို ပိုအရွိန္ျမႇင့္ေပးလိုက္သလိုပါပဲ။ ကိုေဇာ္အိမ္ထဲဝင္လာကတည္းက စခဲ့တာ။ တစ္ဆင့္ၿပီးတစ္ဆင့္နဲ႔ အခု ကိုယ္က အေပၚကေန အားရပါးရ ဆက္ဆံတာ အေတာ္ၾကာလာေတာ့ ေမသူ သိပ္ၾကာၾကာ မထိန္းနိုင္ေတာ့မွာကို သိသည္။ ကိုေဇာ့္ကို ၾကည့္လိုက္ၿပီး ေမသူၿပီးေတာ့မွာကို အမူအရာနဲ႔ အသိေပးလိုက္သည္။ ့  ေမသူ အေပၚက ဆက္ဆံ ေပးေနတာကို ေအာက္က အလိုက္သင့္ လိုက္ပါေပးေနတဲ့ ကိုေဇာ္လည္း ဒါကို သေဘာေပါက္ပါသည္။ သိပ္မၾကာခင္ ေမသူ ေက်နပ္သာယာမႈ အဆုံးစြန္ကို ေရာက္သြားလို႔ ကိုေဇာ့္ေပၚ ေမွာက္ခ်လိုက္ကာ ကိုေဇာ့္ရင္ခြင္မွာပါးအပ္ၿပီး ကိုေဇာ့္ကို ဖက္ကာ မွိန္းေနလိုက္ေတာ့သည္။

ေမသူ ၾကည္ႏူးေပ်ာ္ရႊင္စြာ နားေနေပမဲ့ ကိုေဇာ့္ ဆႏၵတစ္ခုက်န္ေသးတာကို မေမ့ပါ။ ကိုယ္က စေမးခဲ့တာကို ျဖည့္ဆည္းေပးရဦးမည္။ ကိုယ္လည္း တကယ္ စိတ္ပါလက္ပါ အေကာင္အထည္ေဖာ္ခ်င္တာပါ။ ကိုေဇာ့္ကို ျပဳံးၿပီး ၾကည့္လိုက္သည္။ အခ်ိန္လည္း ေတာ္ေတာ္ ေနာက္က်ေနၿပီ။ ကိုေဇာ္လည္း မနက္ျဖန္ အေစာႀကီးခရီးထြက္ရမည္။ ႏွစ္ဦးသား ခပ္ျမန္ျမန္ပဲ ေဆးေၾကာသန႔္စင္လိုက္ၾကသည္။

ခုတင္ေပၚျပန္ေရာက္ၾကတဲ့အခါ ကိုေဇာ္က ပက္လက္အေနအထားပဲ ျပန္ေနၿပီး ေပါင္နည္းနည္းကား ဒူးေလးနည္းနည္းေထာင္ထားသည္။ ေမသူက ကိုေဇာ့္ေခါင္း တစ္ဖက္တစ္ခ်က္စီမွာ ဒူးေလးေထာက္ၿပီး ကိုေဇာ့္ကိုယ္ေပၚ အေပၚကေန ေျပာင္းျပန္တက္ေမွာက္လိုက္သည္။ ေမသူ႔နိုု႔ေတြက ကိုေဇာ့္ရင္ဘတ္ေပၚ ဖိထားသလို ေမသူ႔ေခါင္းက ကိုေဇာ္ေပါင္ၾကားမွာ အဆင္သင့္ျဖစ္ေနသည္။ ေမသူဘာမွ မစရေသးခင္ ကိုေဇာ့္လက္ေတြက ေမသူ႔တင္ပါးေတြကို အားရပါးရ ကိုင္ညႇစ္ထားရင္း ေမသူ႔ေပါင္အတြင္းပိုင္းေတြကို နမ္းသည္။ ေနာက္ ေမသူ႔ ပစၥည္းကို လၽွာနဲ႔လည္းလ်က္ ႏႈတ္ခမ္းနဲ႔လည္း စုပ္ေနသည္။ ေမသူလည္း မွိန္းၿပီး အရသာခံေနကာ ကိုယ္ကလည္း ျပန္ဆက္ဆံေပးရမွာကို သတိဝင္လာသည္။ ကိုေဇာ့္ ဥႏွစ္လုံးကို တစ္လွည့္စီ ငုံစုပ္ေပးေနၿပီး အေခ်ာင္းကိုလည္း လ်က္လိုက္နမ္းလိုက္လုပ္ေနသည္။ အျပန္အလွန္ ပါးစပ္နဲ႔ အမ်ိဳးမ်ိဴး ဆက္ဆံေနရင္း၊ ပါးစပ္နဲ႔ ဆက္ဆံခံရတဲ့အခါ အၿပီးျမန္တယ္လို႔ ကိုေဇာ္ေျပာထားတာကို ေမသူ သတိရလာေသည္။ ဒါေပမဲ့ အခုအေျခအေနက ေျပာင္းျပန္ျဖစ္ေတာ့မွာကို ေမသူသိသည္။ ကိုေဇာ္က ၿပီးမဲ့အရိပ္အေယာက္မရွိေသးေပမဲ့ မိမိက မထိန္းနိုင္ေတာ့။ ကိုေဇာ့္ ပါးစပ္နဲ႔ ဆက္ဆံေပးမႈေအာက္မွာ တစ္ခါအရင္ၿပီးသြားသည္။

ကိုေဇာ္က ေမသူ႔ကို ခုတင္ေပၚ ပက္လက္လွဲေနခိုင္းလိုက္ၿပီး သူက အေပၚဘက္ ျပန္ေျပာင္းလိုက္ကာ ေမသူ႔ ကိုခြ၍ ေလးဖက္ ေထာက္လိုက္သည္။ ကိုေဇာ့္ပစၥည္းကို ေမသူ႔ပါးစပ္နား အေနေတာ္ခ်ိန္ကိုက္ေပးသည္။ ေမသူလည္း လက္နဲ႔ ႏွိပ္နယ္ ပြတ္ညႇစ္ေပးလို္က္၊ ႏႈတ္ခမ္းအစုံနဲ႔ နမ္းလိုက္၊ ပါးစပ္ထဲထည့္ စုပ္လိုက္၊ လၽွာနဲ႔ လ်က္လို္က္ အမ်ိဳးမ်ိဳး ဆက္ဆံေပးသည္။ နည္းနည္းၾကာလာေတာ့ ကိုေဇာ့္လက္ေတြက ေမသူ႔ ေပါင္ၾကား ေရာက္လာျပန္ၿပီး လက္ေခ်ာင္းေလးေတြကို ေမသူ႔ပစၥည္းၾကား ထည့္သြင္းေမႊ႕ကစားလိုက္ ေမသူ႔အေစ့တဝိုက္ ဖိညႇစ္ ေဆာ့ကစားလိုက္ လုပ္လာျပန္သည္။ ဒီတစ္ခါ ေမသူခံစားမႈ အဆုံးစြန္ေရာက္တာနဲ႔ တၿပိဳင္တည္းလိုလိုမွာ ကိုေဇာ္ကလည္းၿပီးသြားတာမို႔ မိမိပါးစပ္ထဲ ထုတ္လႊတ္လာတဲ့ ကိုေဇာ္အရည္ေတြကို ေျပာထားတဲ့အတိုင္းပဲ ေမသူ အကုန္အစင္ မ်ိဳခ်လိုက္သည္။ ဒီတစ္ညတာကို ေမသူ ကိုေဇာ့္ရင္ခြင္ထဲခိုဝင္ အိပ္စက္ နားေနလိုက္ပါေတာ့သည္။

မနက္အေစာႀကီး ကိုေဇာ္ထၿပီး ေရခ်ိဳးခန္းထဲဝင္၍ ကိုယ္လက္သန႔္စင္သည္။ ေမသူနိုးေနေပမဲ့ ကိုေဇာ္အဝတ္အစားလဲၿပီးခ်ိန္ထိ အိပ္ရာကမထ။ ခဏဆိုရင္ သက္ လာႀကိဳေတာ့မည္။ အခုအခ်ိန္ေတာ့ သက္ကို မ်က္ႏွာခ်င္းမဆိုင္လိုေသးပါ။ ကားဝင္လာသံၾကားလိုက္သည္။

“ကိုေဇာ္ ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ တံခါးဖြင့္သြားၿပီး ျပန္ပိတ္ခဲ့ေပးေတာ့ေနာ္။ မမ လိုက္မပို႔ေတာ့ဘူး”

ေမသူ အိပ္ရာထဲမွာပဲ ဆက္လွဲေနလိုက္သည္။ ခြဲခြာရရင္ ဝမ္းနည္းသလို ေဆြးေဆြးေျမ့ေျမ့ ခံစားရတယ္ဆိုေပမဲ့ ဒီတစ္ညတာ ဆုံဆည္းရမႈက သံေယာဇဥ္ထားရမဲ့ ဆက္ဆံေရးမဟုတ္ဘူးဆိုတာ ေမသူေကာင္းေကာင္းသိသည္။ ကိုေဇာ္ထြက္သြားေတာ့ ေမသူ ေက်နပ္ေပ်ာ္ရႊင္ေနသည္။ ဒီလို စိတ္လြတ္လပ္သြားၿပီး ေနလို႔ထိုင္လို႔ ေကာင္းတာကို မခံစားရတာ ေတာ္ေတာ္ၾကာၿပီဆိုတာ သတိျပဳမိသည္။ ကိုယ္လုပ္ခ်င္တာ ကိုယ္လုပ္ရလိုက္လို႔ လူက  ေပါ့ပါးလန္းဆန္းသြားသည္။ ဒီၿမိဳ႕ကထြက္သြားၿပီးရင္ မိမိဘဝကို အသစ္တစ္ဖန္ ျပန္လည္စတင္ဖို႔ လုံေလာက္တဲ့ အားအင္ေတြ ျပည့္ျပည့္စုံစုံ ရသြားၿပီလို႔လည္း ခံစားလိုက္ရသည္။

ေမသူ တစ္ေယာက္တည္း အိပ္ရာထဲမွာ အၾကာႀကီးဆက္ေနရင္း အတိတ္ကာလက အေၾကာင္းေတြ ေနာက္ဆက္လုပ္ရမွာေတြ ေရာက္တတ္ရာရာ စဥ္းစားခန္းဝင္ေနသည္။ ညက ျဖစ္ခဲ့တာေတြကိုလည္း အစအဆုံး စိတ္ကူးထဲ ျပန္ပုံေဖာ္ေနမိျပန္သည္။ ေတာ္ေတာ္ေနာက္က်မွာ အိပ္ရာကထလိုက္သည္။ ေက်ာ္လႊားစရာ big hurdle တစ္ခု က်န္ေနေသးတယ္ ဆိုတာကိုလည္း မေမ့။ ကိုယ္က ကိုယ့္ေယာက္်ားကို တုန႔္ျပန္ခ်င္လြန္းလို႔တာ မရွက္မေၾကာက္ ေျပာဆိုၿပီး ဒီကိစၥကို စခဲ့တာျဖစ္ေပမဲ့ ဒီညေန သက္နဲ႔ ျပန္ေတြ႕ရမွာကိုေတာ့ စိုးရိမ္စိတ္ေလးဝင္မိေနတာအမွန္။ သက္က သတိေပးခဲ့ေပမဲ့ မိမိက ေရွ႕တိုးမယ္ ေျပာခဲ့တာမဟုတ္လား။ သက္ ေျပာခဲ့တာအရ မိမိကို  ျပင္းျပင္းထန္ထန္ အျပစ္ေပးမယ္ ဆိုတာ ျပန္ၾကားေယာင္မိေတာ့ ေက်ာခ်မ္းလာသည္။ ေတာ္႐ုံတန္႐ုံ စဥ္းစားဖို႔ေတာင္မသင့္တဲ့ ႀကီးမားတဲ့လုပ္ရပ္ကို လုပ္ခဲ့ၿပီးမွေတာ့ ေနာက္ဆက္တြဲ လာမွကလည္း ေပါ့ေပါ့တန္တန္ေတာ့ မျဖစ္နိုင္။ လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ရက္ သက္နဲ႔ ေတြ႕ဆုံေျပာဆိုခဲ့ၿပီးတဲ့ေနာက္ မိမိနဲ႔ သက္တို႔ ရင္းႏွီးမႈက ေတာ္ေတာ့္ကို နက္ရွိုင္းသြားၿပီဆိုတာ ႏွစ္ေယာက္စလုံး ခံစားနားလည္ထားရတဲ့အတြက္ စိတ္သက္သာရျပန္သည္။ မိမိ သိတဲ့သက္က အရင္ သက္မဟုတ္ေတာ့ဘူးပဲ။ ဘာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ဆိုးဆိုးဝါးဝါးႀကီးေတာ့ မျဖစ္နိုင္ေလာက္ပါဘူးလို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ျပန္ႏွစ္သိမ့္လိုက္သည္။

ဘာမွန္းမသိဘဲ ေစာင့္ဆိုင္းရတာက ေတာ္ေတာ္ေနရထိုင္ရခက္သည္။ အျပစ္လုပ္ထားတဲ့ကေလးေလး ဆရာ၊မိဘနဲ႔ ေတြ႕ရေတာ့မွာကို စိုးထိတ္ေနသလိုပင္။ ညေနပိုင္း သက္ ဖုန္းဆက္လာၿပီး တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္နဲ႔ ခပ္တိုတိုပဲ ေျပာလာေတာ့ သက္ ဘာစိတ္ကူးထားတာလဲဆိုတာ သိလိုက္ရသည္။ မတင္မက်ျဖစ္ေနတာေတြ ၿပီးဆုံးသြားၿပီး ရွင္းရွင္းလင္းသိလိုက္ရေပမဲ့ ၾကားလိုက္ရတာအတြက္ ေၾကာက္စိတ္လည္းဝင္မိသည္။ ဒါေပမဲ့ ဒါေတြလုပ္လို႔ ဒီအေျခအေနထိ ေရာက္သြားရတဲ့ မိမိကိုယ္ကိုယ္ မိမိလည္း ရယ္ခ်င္စိတ္ေပၚလာသည္။ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာ ၾကဳံေတြ႕ရမဲ့အေတြ႕အၾကဳံသစ္အတြက္လည္း ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိဘဲ စိတ္လႈပ္ရွားၿပီး ေမၽွာ္လင့္ေနမိ သလိုခံစားလာရလို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကို အံ့ၾသမိရျပန္သည္။

ေမသူ ေရခ်ိဳးခန္းထဲက ထြက္လာၿပီး မွန္ေရွ႕ေရာက္ေတာ့ ကိုယ္ေပၚပတ္ထားတဲ့ တဘက္ကို ေျဖလိုက္ကာ မိမိခႏၶာကိုယ္ကို ၾကည့္လိုက္သည္။ အေနအစား ဆင္ျခင္ၿပီး ေလ့က်င့္ခန္းလည္း မွန္မွန္လုပ္ေနလို႔ အခ်ိဳးက် လွပဆဲ။ အဝတ္ဗီရိုကို ဖြင့္လိုက္ၿပီး ဘရာစီယာဝတ္လိုက္သည္။ အေပၚအကၤ်ီအျဖစ္ နီညိဳေရာင္ ဘေလာက္စ္ေလး ဝတ္လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ ကိုယ္လုံးေလးေစာင္းၿပီး မွန္ထဲမွာ မိမိရဲ့ ဖြံ့ထြားလွတဲ့ တင္ပါးေတြကို ၾကည့္လိုက္ကာ လက္နဲ႔ ပြတ္ၿပီး အသာညႇစ္ၾကည့္လိုက္သည္။ ေခ်ာေမြ႕တဲ့ အသားအရည္နဲ႔ တင္းတင္းရင္းရင္းေလးရွိတာကို ခံစားမိတာနဲ႔အတူ သက္အေျပာအရဆိုရင္ အျဖစ္နိုင္ဆုံးက ဒီေနရာကို အျပစ္ေပး ခံရမွာပဲလို႔ ေတြးမိလိုက္လို႔ မိမိကိုယ္လုံးေလးကလည္း တြန႔္သြားသည္။ ခုမွ မိမိ နည္းနည္း တုန္တုန္ယင္ယင္ျဖစ္ေနတာကို သတိထားမိလိုက္သည္။ ေအာက္ဘက္ကိုလည္း နီညိဳေရာင္ ပန္းပြင့္ေလးေတြ ပါတဲ့ စကပ္ရွည္ တစ္ထည္ပဲယူ ဝတ္လိုက္သည္။ သက္က မိမိကို ၾကက္ေမြးေကာင္းေကာင္းတစ္ေခ်ာင္းရွာၿပီး ယူခဲ့လို႔ ေျပာခဲ့သည္မဟုတ္လား။ မိမိလုပ္ခဲ့တာအတြက္ ျပန္ေပးဆပ္ရေတာ့မည္ဆိုေတာ့ ယူသြားရမဲ့ ၾကက္ေမြးက ဘယ္လို သုံးမယ္ဆိုတာ ရွည္ရွည္ေဝးေဝး စဥ္းစားစရာမလို။ အဆင္သင့္ ျဖစ္ေအာင္ ပင္တီေတာင္ မဝတ္ဘဲ သြားလိုက္ေတာ့မည္။ ငယ္ငယ္တုန္းက ေဘးၿခံက အေဆာ့သန္တဲ့ေကာင္ေလးကို သူ႔အေမစိတ္ဆိုးလို႔ တုတ္ေကာက္ၿပီး လာခဲ့လို႔ ေျပာတာသတိရမိသည္။ အခုလည္း မိမိက ကိုယ့္ကိုရိုက္မဲ့ ၾကက္ေမြးယူၿပီး သက္ဆီ သြားရေတာ့မည္။

သက္အိမ္ေရာက္တာနဲ႔ သက္ က အေပၚထပ္ကို ဦးေဆာင္ေခၚသြားသည္။ အခန္းထဲဝင္လိုက္ေတာ့ အျပင္အဆင္ကို ၾကည့္တာနဲ႔ ကိုေဇာ္တို႔ သက္တို႔ရဲ့ အိပ္ခန္းမွန္း သတိထားမိလိုက္သည္။ ဘာျဖစ္ျဖစ္ရင္ဆိုင္မယ္လို႔ ဆုံးျဖတ္လိုက္လို႔လားမသိ။ အခန္းထဲေရာက္ေတာ့ ေၾကာက္စိတ္ေတြ ေလ်ာ့သြားျပန္သည္။ ယူလာတဲ့ ၾကက္ေမြးကို သက္လက္ထဲေပးလိုက္သည္။

“သူတစ္ပါးကို နာေအာင္လုပ္ရတာ သက္မႀကိဳက္ပါဘူး။ ဒီလို လုပ္လည္း မလုပ္ခ်င္ဘူး။ ဒါေပမဲ့ မမေတာင္းဆိုတာကို လိုက္ေလ်ာ ခဲ့ရတာအတြက္ ဒီအတိုင္း ၿပီးသြားလို႔လည္း  မရဘူး။ မမကိုေတာ့ တစ္ခုခု ျပန္လုပ္ရမယ္။ မမကလည္း ေပးဆပ္မႈေတာ့ ရွိၿပီးမွ သက္နဲ႔မမ ခင္ခင္မင္မင္နဲ႔ ဆက္ေနသြားလို႔ ရနိုင္မယ္ထင္တာပဲ”

“မမ နားလည္ပါတယ္သက္ရယ္။ ဒါေၾကာင့္ သက္ ဘာလုပ္လုပ္ လက္ခံမယ္ ေျပာခဲ့တာပါ”

“ျဖစ္ခဲ့တာေတြကို တုန႔္ျပန္တဲ့အေနနဲ႔ မမကို အခု သက္က ၾကက္ေမြးနဲ႔ရိုက္မယ္ စိတ္ကူးထားတာ။ မမ အဆင္ေျပပါ့မလား”

“ကိုယ္စခဲ့တာပဲေလ။ သက္ ရိုက္ခ်င္သလိုရိုက္”

“တအားနာမွာေနာ္”

“ရပါတယ္။ ဒါမွလည္း  ဒီျဖစ္ခဲ့တာေတြ တစ္ခန္းရပ္ၿပီး သက္နဲ႔ မမ ညီအစ္မလို ခင္ခင္မင္မင္ ေနသြားလို႔ရမွာေပါ့”

“ဘယ္ႏွစ္ခ်က္ရိုက္ရမလဲ”

“ႀကိဳက္သေလာက္ရိုက္”

“သက္က အနည္းဆုံး ဆယ့္ငါးခ်က္ရိုက္မယ္ စိတ္ကူးထားတာ”

“သက္သေဘာ”

သက္ရဲ့စူးစိုက္တဲ့အၾကည့္က ေမသူ႔စကပ္ကို ျဖစ္ေနေတာ့ ေမသူလည္း ရွက္ေပမဲ့ ခါးမွာဝတ္ထားတဲ့ စကပ္ကို ခၽြတ္ခ်လိုက္သည္။ မိမိကိုယ္ေအာက္ပိုင္းတစ္ခုလုံး ဘာမွအဖုံးအကြယ္မွ မရွိေတာ့။ သက္ရိုက္လို႔ရေအာင္ မိမိတင္ပါးေလးေတြကို လွည့္ေပးလိုက္သည္။ သက္လက္တစ္ဖက္က ၾကက္ေမြးကိုကိုင္ၿပီး ေနာက္တစ္ဖက္က ေမသူ႔ တင္ပါးေလးေတြကို အသာပြတ္ၿပီး ကိုင္ညႇစ္လိုက္သည္။ ဘာပဲေျပာေျပာ နာတာလည္း ေတာ္ေတာ့္ကို နာမွ ေသခ်ာသည္။ သက္ ေမသူ႔အနားက ျပန္ခြာသြားသည္။ လက္တစ္ကမ္းေလာက္မွာ ရပ္လိုက္တယ္ဆိုေတာ့ ရိုက္မယ္ဆိုရင္ အကြာအေဝးက အေနေတာ္ျဖစ္သည္။

သက္က ၾကက္ေမြးကိုင္ထားတဲ့လက္ကို လႊဲေျမႇာက္လိုက္သည္။ တကယ္ အရိုက္ခံရေတာ့မယ္ဆိုေတာ့လည္း ေမသူ ေၾကာက္စိတ္ေလး ျပန္ဝင္လာသည္။ ကိုယ္လုံးေလးလည္း တုန္လာသည္။ လက္ေလးပိုက္ထားၿပီး မိမိတင္ပါးေပၚက်လာမဲ့ ႀကိမ္လုံးကို အသက္ေအာင့္ကာ ေစာင့္ေနလိုက္သည္။

ေမၽွာ္ေနတဲ့ ႀကိမ္လုံးက ေမသူ႔တင္ပါးေပၚ ေရာက္မလာခဲ့ပါ။ သက္ ေျမႇာက္ထားတဲ့ လက္ကို ျပန္ခ်လိုက္သည္။ နန္းအိအိစိုးနဲ႔ ကိုေဇာ္တို႔ မွားခဲ့တုန္းက လုံးဝ မထင္မွတ္ထား တာမို႔ သက္ က လြယ္လြယ္နဲ႔ ခြင့္မလႊတ္နို္င္ဘဲ နန္းအိအိစိုးကို ၾကက္ေမြးနဲ႔ရိုက္ၿပီး အျပစ္ေပးခဲ့သည္။ အခု မမကိုလည္း အဲဒီတုန္းကလို ဆယ့္ငါးခ်က္ ရိုက္မယ္ ေျပာလိုက္ေပမဲ့ တကယ္တမ္း ရိုက္မယ္ဆိုေတာ့ လက္တြန႔္ေနသည္။ နန္းအိအိစိုးက ကိုယ့္သမီးလို ညီမလိုေနလာတာ ၾကာၿပီး ဆုံးမမယ္ဆိုေတာ့လည္း ဘာမွ တုံ႔ဆိုင္းမေနဘဲ ရိုက္ျဖစ္လိုက္သည္။ မမကိုေတာ့ အဲဒီလိုမလုပ္နိုင္ဘဲ ျဖစ္ေနသည္။  ဘယ္လိုပဲ မမက စခဲ့တယ္ေျပာေျပာ အခုက မိမိခြင့္ျပဳလို႔ ျဖစ္ခဲ့တာ။ ဒီကိစၥကို စခဲ့တာ သက္မွာ hidden agenda ရွိသည္။ အစက နန္းအိအိစိုးလိုပဲ ထုံးစံအတိုင္း ၾကက္ေမြးနဲ႔ရိုက္ၿပီး အျပစ္ေပးမည္။ ေနာက္တစ္ဆင့္မွ မိမိေတြးထားတာကို ဆက္အေကာင္အထည္ေဖာ္ဖို႔။ အခု မိမိက မမကို ရိုက္ခ်င္စိတ္ လုံးဝမရွိလို႔ ဒုတိယပိုင္းကိုပဲ ဆက္သြားရေတာ့မည္။

သက္ ႀကိမ္လုံးကို ရြယ္လိုက္ေတာ့ မိမိတင္ပါးေပၚအရွိန္နဲ႔ က်လာမယ္ထင္ေပမဲ့ သက္ က ေျမႇာက္ထားတဲ့ လက္ကို ေအာက္ျပန္ခ်လိုက္သည္။ တင္ပါးေတြကို မရိုက္ဘဲ  ႀကိမ္လုံးနဲ႔ ေမသူ႔ ေပါင္ၾကားကို ပြတ္လိုက္ၿပီး ေမသူ႔ပစၥည္းေပၚ ေရာက္လာကာ အကြဲေၾကာင္းေလးကို ထိကစားတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ ေမသူ အႀကီးအက်ယ္ တုန္လႈပ္မိသည္။ တင္ပါးကို ရိုက္တာေတာ့ ခံနိုင္ေလာက္သည္။ ဒီအေရွ႕ဘက္ ႏုနယ္လွတဲ့ ကိုယ့္ပစၥည္းကို ဆိုရင္ေတာ့ ေတြးေတာင္ မေတြးဝံ့။ သက္ကို အသနားခံတဲ့မ်က္လုံးေလးနဲ႔ ၾကည့္လိုက္သည္။ သက္ က ေမသူ႔ ကိုယ္အေပၚပိုင္းကို ၾကက္ေမြးနဲ႔ ညႊန္လာေတာ့ ေမသူ႔ကို တစ္ကိုယ္လုံး ခၽြတ္ခိုင္းမွန္း နားလည္လိုက္သည္။ ေမသူလည္း ကိုယ္ေပၚက်န္ေနေသးတဲ့ ဘေလာက္စ္အကၤ်ီနဲ႔ ဘရာစီယာကို ခၽြတ္ေပးလိုက္သည္။

သက္က ႀကိမ္လုံးနဲ႔ ေမသူ႔ အကာအကြယ္မဲ့ ရင္သားကို ပြတ္လိုက္ျပန္ၿပီး နို႔သီးေခါင္းေလးကို လႈပ္ခတ္ကစား လိုက္ေတာ့ ေမသူ ေၾကာက္လြန္းလို႔ အသက္ရႉဖို႔ ေမ့သြားသည္။
စတုန္းကေတာ့ သက္ဘာလုပ္လုပ္လို႔ ဆိုေပမဲ့ အထိအေတြ႕ကို ခံစားလြယ္ၿပီး ႏူးည့ံတဲ့ ဒီေနရာေတြကို ၾကက္ေမြးႀကိမ္လုံးနဲ႔ တကယ္တမ္းရိုက္လာမွာကိုေတာ့ အရမ္း စိုးရိမ္မိသည္။ သက္ ၾကက္ေမြးကို ျပန္႐ုတ္လိုက္ၿပီး ေမသူ႔ကို ၾကည့္ကာ ညင္သာစြာ ေျပာသည္။

“ေျပာခဲ့ေပမဲ့ တကယ္တမ္းက်ေတာ့ သက္ မမကို မရိုက္နိုင္ပါဘူး”

ေမသူအံ့ၾသသြားသည္။

“သစၥာမဲ့ခင္ပြန္းသည္ကို မမက ကိုယ့္စိတ္ကူးနဲ႔ကိုယ္ တုံ႔ျပန္မွာကို ကူညီခ်င္လို႔ရယ္၊ မျဖစ္မေန one-night stand ရွာမယ္ဆိုရင္လည္း ကိုယ့္အစ္မလို ခင္မိေနေတာ့ မမဖက္က ႏွေျမာမိတာေတြေၾကာင့္ မမဆႏၵကို သက္ လိုက္ေလ်ာခဲ့တာ။ ၾကားၾကားမိခ်င္း လန႔္သြားေပမဲ့ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ေတြးလိုက္ေတာ့ မမကို သတၱိရွိတယ္လို႔ေတာင္ စိတ္ထဲခ်ီးက်ဴးမိတယ္”

ဒီလိုၾကားရေတာ့ ေမသူ ပိုအံၾသသည္။

“ဒါေပမဲ့ အခုလို ျဖစ္သြားေတာ့ ကို က မမနဲ႔ ပတ္သက္သြားရတယ္။ မမလည္း သက္ကို အေႂကြးတင္သြားၿပီ။ သက္က မမေလာက္ေတာ့ မရဲဘူး။ ဒါေပမဲ့ ျဖစ္ခဲ့တာေတြ အားလုံး မၽွမၽွတတနဲ႔ အဆုံးသတ္ဖို႔ သက္ စဥ္းစားမိတာတစ္ခုရွိတယ္”

သက္ ေမသူ႔ကို ထူးထူးဆန္းဆန္းၾကည့္လာတဲ့ အၾကည့္ေတြကို တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ေမသူ ခံစားနားလည္လိုက္သည္။ ဒီ အေျခအေနေရာက္လာမယ္လို႔ ေမသူ ဘယ္လိုမွ ေတြးမထားမိ။ ေခ်ာေမာလွပလြန္းတဲ့ သက္မ်က္ႏွာကိုၾကည့္ရင္း ေမသူ စိတ္လႈပ္ရွားလာသည္။ ေၾကာက္ေၾကာက္နဲ႔ အျပစ္ေပးခံရဖို႔ လာခဲ့ရတာ အခုေတာ့ လုံးဝ မထင္မွတ္ထားတာေတြ ဆုံၾကဳံ ရေတာ့မည္။

“သက္ ဘာခိုင္းခိုင္း ေမသူ လုပ္မယ္ ေျပာထားၿပီးသားပဲေလ”

“တစ္ခုေတာ့ရွိတယ္။ သက္ကိုပဲ ခံစားလို႔ရေအာင္လုပ္ေပးရမွာ၊ မမက သာယာလို႔ မရဘူးေနာ္။ မဟုတ္ရင္ ဒါေတြက ဘာမွ အဓိပၸာယ္မရွိဘူး ျဖစ္သြားမယ္”

သက္ ေျပာတာကို ေမသူ ေကာင္းေကာင္း သေဘာေပါက္သည္။ ကိုေဇာ္ နဲ႔ မိမိ ျဖစ္ခဲ့လို႔ သက္္လည္း အျခားတစ္ေယာက္နဲ႔ ျပန္ပတ္သက္မည္။ ဆန႔္က်င္ဖက္လိင္နဲ႔ မလုပ္ရဲေတာ့ လိုအပ္တဲ့ေနရာကို မိမိျဖည့္ေပးရမည္။ ဒါေပမဲ့ မိိမိက သက္ဆႏၵကို ျဖည့္ဆည္းေပး႐ုံသက္သက္ လုပ္ရမွာမို႔ ဒီဆက္ဆံေရးကေန အရသာခံ သာယာမႈ ယူခြင့္မရွိ။ သက္က ဒီလိုေတြ ေျပာရတာ ရွက္သလိုလို တြန႔္ဆုတ္ေနသလိုေတာ့ ျဖစ္ေနေသးသည္။ မိမိကပဲ အစစ အရာရာ ဦးေဆာင္ရမည္။ ေမသူ  သက္အနား တိုးသြားသည္။ သက္မ်က္ႏွာေလးကို ကိုင္ၿပီး သက္ႏႈတ္ခမ္းအစုံကို နမ္းလိုက္သည္။ ရြရြေလးနမ္းေနရာမွ နည္းနည္းၾကာလာေတာ့ သက္ ႏႈတ္ခမ္းေတြကို အသာစုပ္ေပးသည္။ သက္လည္း ျပန္နမ္းစုပ္ရင္း လၽွာခ်င္းလည္း ထိေတြ႕ စုပ္ကစားၾကသည္။

နမ္းေနရင္း ေမသူက သက္ရဲ့ ညအိပ္ဝတ္စုံကို ခၽြတ္ခ်လိုက္သည္။ သက္ က အတြင္းမွာ ဘာမွခံဝတ္မထားေတာ့ ျဖဴေဖြးလွပၿပီး အခ်ိဳးအစားက်တဲ့ သက္ ကိုယ္လုံးေလးကို ေမသူ အနီးကပ္ျမင္ရသည္။ ေမသူ႔လက္တစ္ဖက္က သက္ကို အသာသိုင္းဖက္ထားလိုက္ၿပီး ေနာက္တစ္ဖက္က သက္တင္ပါးေလးကိုကိုင္ကာ ေမသူ႔နို႔ေတြနဲ႔ သက္နို႔ေတြကို ထိကပ္ပြတ္တိုက္ေပးလိုက္သည္။ တင္းေထာင္ေနတဲ့ နို႔သီးေခါင္းနဲ႔လည္း သက္နို႔ေတြ နို႔သီးေခါင္းေတြကို လိုက္ပြတ္ေပးေနသည္။ လွပတဲ့ သက္ ကိုယ္လုံးေလးကိုလည္း အကာအကြယ္မဲ့ျမင္ေတြ႕ရ၊ သက္ကိုလည္း နမ္းၿပီး နို႔ခ်င္းပြတ္ေနရေတာ့ ေမသူလည္း အရမ္းစိတ္လႈပ္ရွားလာသည္။ ခံစားရတာေတြအတြက္ အလြန္အမင္းသာယာမႈလည္း ျဖစ္လာေပမဲ့ သက္ေျပာထားခဲ့သလို ဒီဆက္ဆံေရးမွာ မိမိက အရသာခံခြင့္မရွိ။

သက္ကို ခုတင္နားတြဲေခၚသြားၿပီး ထိုင္ခိုင္းလိုက္ကာ သက္နို႔ေတြကို တစ္လွည့္စီ ငုံစုပ္ေပးေနလိုက္သည္။ လက္တစ္ဖက္ကလည္း သက္ ေပါင္ၾကားကို အသာပြတ္ေပးေနသည္္။ တိုးတိုးညည္းေနသံနဲ႔အတူ သက္ မ်က္လုံးေလးအသာမွိတ္ၿပီး ေမသူ႔ အထိအေတြ႕ေတြကို ခံစားေနရင္း အရည္ေတြစိုလာတဲ့ သက္ပစၥည္းၾကားထဲကို ေမသူ လက္ေခ်ာင္းေလးထိုးထည့္ ကစားေပးေနျပန္ေတာ့ သက္လည္း စိတ္ေတြအရမ္းလႈပ္ရွားလာၿပီး လက္ေတြနဲ႔ ေမသူ႔နို႔ေတြကို ကိုင္ညႇစ္လိုက္၊ ေမသူ႔တင္ပါးေတြကို ဖ်စ္ညႇစ္လိုက္၊ ေမသူ႔ေပါင္ၾကားထဲ ပြတ္ကစားလိုက္ ျပန္လုပ္ေပးသည္။

ေခ်ာေမာလွပလြန္းတဲ့ သက္ကို ျမင္ရ ထိေတြ႕ေနရလို႔ အရမ္းေက်နပ္ေနတဲ့အျပင္ သက္ကလည္း မိမိကို ပစၥည္းကို လက္နဲ႔ ပြတ္သတ္ ထည့္ကစားေနတာ ၾကာလာေတာ့ အလြန္အမင္း သာယာလာသည္။ ဒီအတိုင္းေရွ႕ဆက္ရင္ မိမိ ထိန္းနိုင္ေတာ့မွာ မဟုတ္မွန္း ေမသူ သတိထားမိလိုက္သည္။ အခုဆက္ဆံေရးမွာ မိမိက မၿပီးရဘူး မဟုတ္လား။

“သက္၊ သက္ လက္ေလးေတာ့ နားေပးပါလား။ အဲဒီနား ဆက္ကစားေနရင္ ေမသူ ခံနိုင္ရည္ရွိေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူး”

မမက အဲဒီလိုေျပာလာေတာ့ မမပစၥည္းထဲ ထည့္ကစားေနတဲ့ သက္လက္ေခ်ာင္းေတြကို ျပန္ထုတ္လိုက္သည္။ မျမင္ခဲ့ရသလို ေမးလည္း မေမးေပမဲ့ ေသခ်ာတာက မေန႔ည ကိုနဲ႔မမ ဆက္ဆံတဲ့အခါ normal, oral နဲ႔ anal အားလုံးပါမွာ သက္သိသည္။ အခု မိမိလည္း အဲဒီ လမ္းေၾကာင္းကို ထပ္တူ မျဖစ္နိုင္ေပမဲ့ ကိုယ့္နည္းနဲ႔ကိုယ္ျပန္သြားမည္။ မမပစၥည္းကိုေတာ့ ဒီေလာက္နဲ႔ နားေပးလိုက္ေတာ့မည္။ က်န္တာက မမကို ပါးစပ္နဲ႔ ဆက္ဆံခိုင္းဖို႔ရယ္ မမ ေနာက္ေပါက္ကို ကစားဖို႔ရယ္။

သက္ အံဆြဲထဲက condom ထုတ္လိုက္သည္။ ႏွစ္ဦးသားက ခုတင္ေပၚေရာက္ေနၿပီ။ သက္က အေနအထားကို ျပင္လိုက္သလို မမကို အလိုက္သင့္ ေရႊ႕ခိုင္းလိုက္ေတာ့ ဒူးေထာင္ ပက္လက္အိပ္ေနတဲ့ သက္ ေပါင္ၾကားထဲကို မမေခါင္းေလးဝင္ၿပီး သက္ပစၥည္းကို ပါးစပ္နဲ႔ ဆက္ဆံေပးဖို႔ အသင့္ျဖစ္သြားသည္။ သက္က လက္ေခ်ာင္းေလးမွာ condom ကို စြပ္လိုက္ၿပီး မိမိပစၥည္းမွာေကာ မမပစၥည္းမွာပါ စိုရႊဲေနတဲ့ အရည္ေတြကို သုတ္လူးလိုက္သည္။ Condom စြပ္ထားတဲ သက္လက္ေခ်ာင္းေလးက မမေနာက္ေပါက္ထဲ ႐ုတ္တရက္ ဝင္လာေတာ့ မမလည္း လန႔္ၿပီး တုန္သြားေပမဲ့ သက္လက္တစ္ဖက္က ေမသူ႔ေခါင္းကို အသာဖိလိုက္ေတာ့ မမမ်က္ႏွာလည္း သက္ေပါင္ၾကားေရာက္သြားကာ ပါးစပ္နဲ႔ သက္ပစၥည္းကို နမ္းစုပ္လ်က္ေပးရင္း မနားတမ္း ဆက္ဆံေပးေနသည္။ သက္က မမေနာက္ေပါက္ကို လက္ေခ်ာင္ေလး အသြင္းအထုတ္ အသာလုပ္ၿပီး ဆက္ဆံေပးေနခ်ိန္မွာ မမကလည္း သက္ ခံစားမႈ အဆုံးစြန္ေရာက္သည္အထိ ပါးစပ္နဲ႔ပဲ ဆက္ဆံေပးလိုက္ပါေတာ့သည္။

သက္ေပးတဲ့ ညအိပ္ဝတ္စုံတစ္ထည္ ေမသူ ဝတ္လိုက္သည္။ ဒီတစ္ညကို သက္အိမ္မွာပဲ အိပ္မည္။

“အခုအခ်ိန္ကစၿပီး မမနဲ႔ သက္က ညီအစ္မလိုပဲ ေနၾကေတာ့မွာေနာ္”

“စိတ္ခ်။ မမ တစ္ျခားဘာအေတြးမွ မေတြးေတာ့ဘူး။ သက္ကို လည္း အရမ္းေက်းဇူးတင္တယ္။ မမ လုပ္ခ်င္တာ လုပ္လို႔ရေအာင္ ကူညီေပးတဲ့အျပင္ ခ်စ္စရာ ခင္စရာ ညီမ တစ္ေယာက္ပါ အဆစ္ရလိုက္လို႔။ ကိုေဇာ့္ကိုလည္း မမရဲ့ မတ္ေလးလို႔ ပဲ သေဘာထား ဆက္ဆံေတာ့မွာ”

ေရာက္တတ္ရာရာ သူ႔အေၾကာင္းကိုယ့္အေၾကာင္းေတြ ေျပာၾကတာ ေတာ္ေတာ္ ညဉ့္နက္သြားၿပီ။ မအိပ္ခင္ ေနာက္ဆုံးအေနနဲ႔ ေမသူ ေမးလိုက္သည္။

“သက္ ကို ေမးစရာတစ္ခုေတာ့ က်န္ေသးတယ္”

“ေမးေလ မမ”

“သက္တို႔ ကေလးမယူေသးတာလား။ မယူခ်င္တာလား”

“အရမ္းလိုခ်င္တယ္ မမရဲ့။ မရေသးတာ။ လက္ထပ္တဲ့ေန႔ကစၿပီး သက္ ဘာအကာအကြယ္မွ မလုပ္တာကို ခုထိ မရနိုင္ေသးတာ”

“ေဆးစစ္ၾကည့္ေသးလား”

“မစစ္ဘူး၊ ကို က အခ်ိန္တန္ ရမွာေပါ့ဆိုၿပီး ဒီအတိုင္းႀကိဳးစားေနတာ”

“ဒါဆို ဆက္ႀကိဳးစားလိုက္ဦး။ မမလည္း ဟိုေရာက္တဲ့အခါ ေသခ်ာ ေလ့လာခဲ့မယ္။ မမ ျပန္လာတဲ့အခ်ိန္ထိ မရေသးရင္ေတာ့ တစ္နည္းနည္းနဲ႔ ရေအာင္ စီစဥ္ၾကတာေပါ့”

“ေကာင္းတယ္မမ။ အဲဒီအခါ အႁမႊာပူးေလးရေအာင္ လုပ္ေပးေနာ္”

ေျပာၿပီး ႏွစ္ေယာက္သား ၿပိဳင္တူ ရယ္လိုက္ၾကသည္။ မမကေတာ့ သက္ မေန႔ညက ခြင့္ျပဳေပးခဲ့ရလို႔ ဒီေန႔ညကိစၥေတြ ျဖစ္သြားတာလို႔ ထင္လိမ့္မည္။ သက္အေနနဲ႔ မမကို အဲဒီလိုပဲ သိထားေစေတာ့မည္။ အမွန္က ကို နဲ႔ နန္းအိအိစိုး ျဖစ္ခဲ့လို႔သာ သက္က ဒီလိုေတြအထိ လုပ္လိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။ အဲဒီအေၾကာင္းေတြက မမသာမက အျခားဘယ္သူမွ သိစရာမလို၊ သိလို႔မျဖစ္။ ဒါေပမဲ့ မမနဲ႔ သက္ တို႔က စိတ္ရင္းမွန္နဲ႔ အရမ္းကို ခင္မင္ရင္းႏွီးသြားၾကသည္။ မမ ဒီၿမိဳ႕က ေျပာင္းသြားေတာ့လည္း  ဘယ္ေနရာေရာက္ေရာက္ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ အျမဲမျပတ္ အဆက္အသြယ္ ရွိေနၾကေတာ့သည္။

***

မမေအးေအးဝင္း နို္င္ငံျခားလိုက္သြားလို႔ နန္းအိအိစိုးတစ္ေယာက္တည္း လုပ္ရတာ ေျခာက္လေက်ာ္သြားၿပီ။ အလုပ္ကိစၥေကာ လိုက္တက္ေနတဲ့ သင္တန္းေတြအားလုံးပါ အစစအရာရာ အဆင္ေျပသည္။ အခ်ိန္တိုအတြင္းမွာ ေဆး႐ုံႀကီးတစ္ခုလုံး မိမိ နိုင္နိုင္နင္းနင္း အုပ္ခ်ဳပ္နိုင္လို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကို အံ့ၾသမိသလို ပီတိလည္း ျဖစ္ရသည္။ မိမိေရာက္စက ေန႔တိုင္းလာတဲ့ အန္တီထိုက္ေတာင္ သုံးေလးရက္မွ တစ္ခါ လာေတာ့သည္။ အန္ကယ္ကလည္း က်န္းမာေရး သိပ္မေကာင္းလို႔ ၾကားသည္။ စေနေန႔ ေန႔လည္ လာထိုင္ေပးတဲ့  ဆရာႀကီးတစ္ေယာက္ကို ကားနားထိလိုက္ပို႔ၿပီး ျပန္ဝင္လာေတာ့ ေကာင္တာ က တစ္ေယာက္ ေျပာသည္။

“မအိ၊ သူေဌးအခန္းက လာခဲ့ပါဦးတဲ့”

အန္တီထိုက္ဝင္လာတာ မိမိ သတိမထားမိ။ အျမန္ပဲ တက္သြားသည္။ အန္တီထိုက္က ေခၚရင္ တံခါးေခါက္စရာမလိုဘဲ တစ္ခါတည္း ဝင္လာလို႔ရတယ္ ေျပာထားလို႔ နန္းအိအိစိုးလည္း အခန္းထဲ ဝင္သြားသည္။ အခန္းထဲေရာက္ေတာ့ ထိုင္ေနတာက အန္တီထိုက္ မဟုတ္။ ေဘးဘီ လွည့္ပတ္ၾကည့္လိုက္ေတာ့လည္း မေတြ႕ရ။ အျပင္မ်ား ျပန္ထြက္သြားတာလား ထင္မိလို႔ အခန္းထဲမွာရွိတဲ့ တစ္ေယာက္တည္းေသာသူကို ေမးလိုက္သည္။

“က်မကို ေခၚတယ္ဆိုလို႔ပါ။ အန္တီထိုက္ အျပင္ျပန္ထြက္သြားတာလားရွင့္”

“ထိုင္ မအိ။ ေမေမ မပါလာဘူး။ ကိုယ္ ေခၚခိုင္းလိုက္တာပါ”

အန္တီထိုက္တို႔ရဲ့ တစ္ဦးတည္းေသာသား ကိုေကာင္းထိုက္ကို မိမိေလးငါးခါေလာက္ ေတြ႕ဖူးသည္။ ေဆး႐ုံကို သူ႔နာမည္ေပးထားေပမဲ့ အခုမွ အလုပ္သင္ ဆရာဝန္ ဆိုေတာ့ ဒီကို လာခဲသည္။ အခုအန္တီထိုက္မပါဘဲ လာတာဆိုေတာ့ မိမိ ကိုင္တြယ္လုပ္ကိုင္ထားတာေတြကို ဘာမ်ားစစ္ေမးစရာ ရွိေနသလဲလို႔ ထင္လိုက္သည္။ မိမိက ေငြေရးေၾကးေရးကအစ က်န္တာေတြ အကုန္လုံး တိတိက်က် မွန္မွန္ကန္ကန္ အေကာင္းဆုံးျဖစ္ေအာင္ လုပ္ထားတာပဲ။ ဘာမွ အမွား မရွိနိုင္ပါဘူးလို႔ ယုံၾကည္သည္။ သူ႔ စားပြဲေရွ႕က ခုံမွာ ဝင္ထိုင္လိုက္သည္။

“ဘာမ်ား ေမးစရာ စစ္စရာရွိလို႔ပါလဲရွင့္”

“အာ.. အလုပ္ကိစၥ မဟုတ္ပါဘူး မအိ။ ဒီေဆး႐ုံအေၾကာင္းလည္း ကိုယ္ဘာမွ မသိပါဘူး။ မအိက အားလုံး အဆင္ေၿပ စိတ္ခ်ရတယ္ လို႔ ေမေမကေျပာပါတယ္”

ဒါဆို ဘာအေၾကာင္းရွိေသးလို႔လဲ။ ကိုေကာင္းထိုက္က ဘာမွ ဆက္မေျပာဘဲ ေနေနေတာ့ မိမိလည္း ဘာျပန္ေမးရမွန္းမသိ။ ခဏအၾကာမွ သူ ေျပာလာသည္။

“ကိုယ္ မအိကို ခ်စ္ေနမိၿပီဆိုတာ ေျပာခ်င္လို႔ပါ”

လုံးဝ မထင္ထားတဲ့ စကားကို ၾကားလိုက္ရသည္။ နန္းအိအိစိုး အလယ္တန္းေက်ာင္းသူဘဝ ကတည္းက စာေတြလိုက္ေပးတာ၊ ရည္းစားစကားေျပာခံရ၊ ခ်စ္ေရးဆို ခံလာရတာေတြ  ဒီေန႔ထိ အႀကိမ္ေပါင္း ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ရွိေနၿပီလဲဆိုတာ ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ မမွတ္မိနိုင္ေလာက္ေအာင္ မ်ားခဲ့သည္။ ေသခ်ာတာက ဒီတစ္ခါေလာက္ ကိုးယိုးကားရား ျဖစ္တာ မရွိ။ ကိုယ့္အလုပ္ရွင္ရဲ့ သားဆိုေတာ့ ဘာျပန္ေျပာရမွန္းလည္းမသိ။ အံ့အားသင့္တဲ့ အၾကည့္ေတြနဲ႔ ျပန္ၾကည့္ေနမိလိုက္သည္။ သူ ဆက္ေျပာသည္။

“ကိုယ္ ဒီစကားကို ေလးေလးနက္နက္ေျပာတာပါ။ မအိ စဥ္းစားၿပီး ေနာက္မွ အေျဖျပန္ေပးပါ။ မအိ လုပ္စရာရွိတာေတြ သြားလုပ္ပါေတာ့”

“ဟုတ္” လို႔ တစ္ခြန္းထဲ ေျပာၿပီး နန္းအိအိစိုး ေအာက္ျပန္ဆင္းလာသည္။ မိမိကို ခ်စ္ေရးဆိုသူ အမ်ားႀကီးထဲမွာ ဘယ္သူကမွ နန္းအိအိစိုးကို စိတ္လႈပ္ရွားမႈ မျဖစ္ေစနိုင္ခဲ့။ ဒီတစ္ခါလည္း နန္းအိအိစိုးစိတ္ထဲ ဘာမွ ထူးထူးျခားျခား မခံစားလိုက္ရ။  အစကေတာ့ အစ္ကိုႀကီးကို ခ်စ္မိသြားသလားလို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေမးခြန္းထုတ္မိေပမဲ့ အဲလိုလည္း လုံးဝမဟုတ္မွန္း တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း သိလာသည္။ ဒီေရာက္ေတာ့ သင္ယူစရာ လုပ္စရာေတြ အရမ္းမ်ားေနလို႔ အခ်စ္ကို မစဥ္းစားနိုင္၊ အခ်ိန္မေပးနိုင္ ျဖစ္ခဲ့သည္။ အစ္ကိုႀကီးနဲ႔ ျဖစ္ခဲ့တဲ့ကိစၥေတြကိုလည္း ဘဝအေတြ႕အၾကဳံ တစ္ခုအျဖစ္ သက္ေတာင့္သက္သာ ခံယူထားနိုင္ၿပီ။ ေမ့ပစ္လိုက္လို႔မရေပမဲ့ မိမိစိတ္ထဲ  ဘာအေႏွာင့္အယွက္မွ မျဖစ္ေတာ့။ ရင္ခုန္မိတာ အခ်စ္ ဟုတ္သလား မဟုတ္ဘူးလားဆိုတာ မဆုံၾကဳံဖူးလို႔ မသိေသးေပမဲ့ အခုအခ်ိန္ထိ ခ်စ္ေရးဆိုလာသူေတြထဲက မိမိကို ရင္ခုန္ေစနို္င္သူကိုေတာ့  လုံးဝမေတြ႕ေသး။ ကိုေကာင္းထိုက္ အေၾကာင္းလည္း ထပ္မစဥ္းစားမိဘဲ ကိုယ္လုပ္စရာေတြနဲ႔သာ အခ်ိန္ကုန္ ေနရေတာ့သည္။

စေနေန႔ ေန႔လည္ လာထိုင္ေပးတဲ့  ဆရာႀကီးကို ကားနားထိလိုက္ပို႔ၿပီး ျပန္ဝင္လာေတာ့ ေကာင္တာက တစ္ေယာက္ ေျပာသည္။

“မအိ၊ သူေဌးအခန္းက လာခဲ့ပါဦးတဲ့”

ဒီစကားကို ျပန္ၾကားလိုက္မွ လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ပတ္က အျဖစ္ေတြကို ျပန္သတိရလာသည္။ ဒီၾကားထဲမွာ ကိုေကာင္းထိုက္နဲ႔ ထပ္မေတြ႕ျဖစ္။ အန္တီထိုက္လာတဲ့အခါလည္း ဒီအေၾကာင္း ဘာမွမေျပာသလို သူလည္းမပါလာခဲ့။ ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိ။ အခန္းထဲရွိေနတာ သူမဟုတ္ဘဲ အန္တီထိုက္ျဖစ္ေနရင္ေကာင္းမယ္လို႔ ေတြးမိလိုက္ေပမဲ့ ဝင္သြားလိုက္ေတာ့ ထိုင္ေနတာက ကိုေကာင္းထိုက္ျဖစ္ေနသည္။ စိတ္ထဲက နည္းနည္းေလး တင္းသလို ျဖစ္သြားသည္။ သူက မိမိသူေဌးရဲ့ သားပဲေလ။ မိမိကို ႐ုံးခန္းထဲ လွမ္းေခၚၿပီး ခ်စ္စကားေျပာ၊ ၿပီးေတာ့ ျပန္အလုပ္သြားလုပ္ခိုင္းခြင့္ေတာ့ ရွိမွာေပါ့။ သူ႔စားပြဲေရွ႕ သြားရပ္လိုက္ေတာ့ အရင္တစ္ခါလိုပဲ ထိုင္ခိုင္းသည္။

“မအိကို ကိုယ္ ေျပာခဲ့တာ မေမ့ပါဘူးေနာ္”

“ရွင္”

“ကိုယ့္ေမတၱာကို တုန႔္ျပန္ေပးနိုင္မလားဆိုတာ စဥ္းစားၿပီး အေျဖေပးေပးပါလား။ ကိုယ္ မအိကို တကယ္ခ်စ္ေနမိတာပါ”

႐ုံးခန္းထဲ အခန႔္သားထို္င္ၿပီး  ခ်စ္ေရးဆိုတာကို သိပ္မေက်နပ္သလို ျဖစ္မိသည္။ ဒီလိုနဲ႔ေတာ့ မိမိက ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး ခ်စ္စိတ္ေတြေပၚလာရမွာလဲ၊ ေမတၱာတုန႔္ျပန္ရမွာလဲ။

“ကိုေကာင္းထိုက္ က ခ်စ္မိလို႔ က်မ ျပန္ခ်စ္ၿပီလား ေမးတာဆိုရင္ေတာ့ က်မ အဲဒီလိုခံစားမႈ မျဖစ္ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ ကိုေကာင္းထိုက္ က်မကို လက္ထပ္ခ်င္တာဆိုရင္ က်မကို ေျပာေနစရာမလိုပါဘူး။ အန္တီထိုက္ကေန မမသက္ကို ေျပာလိုက္တာနဲ႔ က်မ လက္ခံရမွာပါ”

“မအိ၊ ကိုယ္ဒီလို ဆိုလိုတာမဟုတ္ပါဘူး။ မအိနဲ႔ ဘဝတစ္ခု အတူ တည္ေဆာက္ခြင့္ရဖို႔ မအိကို ခ်စ္ေရးဆိုတာကေတာ့ မွန္တယ္။ ဒါေပမဲ့ မအိဆႏၵ မပါဘဲ ဘာမွ မလုပ္ခ်င္လို႔ လူႀကီးေတြကို မေျပာေသးဘဲ မအိနား အေျဖေတာင္းေနတာပါ”

“အဲဒါဆိုရင္ေတာ့ က်မ ေျပာခဲ့သလိုပါပဲ။ အခုအခ်ိန္ထိ ခ်စ္မိတဲ့စိတ္ မျဖစ္ေသးပါဘူး”

မိမိ စကားေျပာတာေတြ ႂကြပ္ဆတ္ဆတ္ ျဖစ္ေနမွန္း သူ သတိထားမိသြားသည္။

“ကိုယ္က ဒီလိုပုံစံနဲ႔  ခ်စ္ေရးဆိုလို႔ မအိအဆင္မေၿပ ျဖစ္ေနတယ္ထင္တယ္။ မအိ ေနရခက္မွာစိုးလို႔ ခုလိုလုပ္တာပါ။  ေတာင္းပန္ပါတယ္။ မအိ ကိုယ့္အလုပ္ပဲ ကိုယ္ ျပန္သြားလုပ္ပါေတာ့”

ကိုေကာင္းထိုက္ ေနာက္ေန႔ကစၿပီး ဗ်ဴဟာ ေျပာင္းလိုက္သည္။ မနက္ မိမိ သင္တန္းသြားတာ အေဆာင္မွာ လာေစာင့္သည္။ သင္တန္းအဆင္း ရွိေနသည္။ ေဆး႐ုံကိုေကာ မိမိအနားပါ  အေၾကာင္းမရွိ အေၾကာင္းရွာၿပီး ခဏခဏလာသည္။ ဘယ္ႏွစ္ရက္မွ မၾကာခင္မွာ အေဆာင္နဲ႔ တက္ေနသမၽွသင္တန္းက လူေတြ၊ ေဆး႐ုံက ဝန္ထမ္းေတြ ၊ ဆရာ ဆရာမေတြ အားလုံး သိကုန္ၾကၿပီး မိမိလည္း ေတာ္ေတာ့္ကို ေနရထိုင္ရ ခက္ရေတာ့သည္။။ အဲဒီအခါမွ ကိုေကာင္းထိုက္ မိမိအေနမက်ပ္ေအာင္  ေစတနာထားၿပီး သိုသိုသိပ္သိပ္ ခ်စ္ေရးဆိုတာကို နားလည္သြားေပမဲ့ ေနာက္ေၾကာင္းျပန္လွည့္လို႔ မရေတာ့။ ေဘးပတ္ဝန္းက်င္ အနားမွာရွိသူေတြ အားလုံးကလည္း ကိုေကာင္းထိုက္က ဘာမွ ျငင္းစရာမရွိလို႔ လက္ခံဖို႔ ဝိုင္းတိုက္တြန္းၾကၿပီ။ အဲဒီလို ေျပာၾကလို႔ကို အရြဲ႕တိုက္ခ်င္လို႔လား၊ ရွက္လို႔လားေတာ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေသခ်ာမသိေပမဲ့  မိမိက တင္းခံေနလိုက္သည္။ အေျခအေနေတြက ဘာမွ မေျပာင္းလဲ၊ မတိုးတက္ဘဲ ေရွ႕ဆက္ေနရေတာ့သည္။

“မအိ၊ မမခိုင္က အခန္းထဲ ခဏလာပါဦးတဲ့”

ထဘီျပာ နာ့စ္ တစ္ေယာက္ လာေျပာသည္။ မမခို္င္ဆိုတာ မိမိတို႔ေဆး႐ုံမွာ လာျပတဲ့လူနာ မ်ားလွေသာ ပါေမာကၡ ဆရာမႀကီး တစ္ဦး ျဖစ္သည္။ အခုလည္း ေတာ္ေတာ္ေနာက္က်တဲ့အထိ လူနာမျပတ္ေသးလို႔ မိမိ မျပန္ေသးဘဲ ေစာင့္ေနျခင္းျဖစ္သည္။ ကိစၥထူးရွိလို႔သာ မိမိကို အခန္းထဲ ေခၚတာျဖစ္မည္။ ဝင္သြားလိုက္ေတာ့ လူနာကုန္ေနၿပီပဲ။ ပစၥည္းေတြလည္း သိမ္းထားၿပီးေနၿပီ။

“သမီး ထိုင္”

“မမ ဘာကိစၥရွိလို႔ပါလဲရွင့္”

“သမီးကို ေမာင္ေကာင္းထိုက္က ခ်စ္ေရးဆိုေနတာဆို”

႐ုတ္တရက္ မထင္မွတ္တဲ့စကား ၾကားလိုက္ရျပန္သည္။

“ဟုတ္”

“သမီးက လက္မခံဘူးလို႔ ေျပာေနၾကတာ ဟုတ္လား”

“အဲလိုလည္း မဟုတ္ပါဘူး။ ကိုေကာင္းထိုက္က သမီးသူ႔ကို ျပန္ခ်စ္လားလို႔ေမးေတာ့ သမီးလည္း မခ်စ္ေသးလို႔ မခ်စ္ဘူးလို႔ပဲ ေျဖခဲ့တာပါ”

“ဂ်ဴလီယာေၾကာင့္လား”

ဂ်ဴလီယာအေၾကာင္း မိမိေတာ္ေတာ္ၾကားဖူးသည္။ ကိုေကာင္းထိုက္ ေဆးေက်ာင္းေရာက္ေတာ့ အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ၾကာ တြဲခဲ့တဲ့ အတန္းတူ ေကာင္မေလး။ ဒီေဆး႐ုံထိပါ လိုက္လာၿပီး လူစြာလုပ္ေနလို႔ ဒီက ဝန္ထမ္းေတြ ဆရာမေတြအားလုံးက ၾကည့္မရ။ ျပတ္သြားၿပီဆိုေတာ့ အားလုံးဝိုင္းေပ်ာ္ၾကသည္။ ဒါေတြက မိမိမေရာက္ခင္က ျဖစ္ခဲ့တာေတြ။

“သမီး နည္းနည္းၾကားဖူးေပမဲ့ အဲဒါေၾကာင့္ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ သမီးက ခ်စ္မိတဲ့စိတ္ မေပၚေသးလို႔ စိတ္ထဲရွိတဲ့အတိုင္း ေျပာခဲ့တာပါ။ ကိုေကာင္းထိုက္ကိုလည္း ရွင္းရွင္းလင္းလင္း အသိေပးခဲ့တာ ရွိပါတယ္။ သမီးကို လက္ထပ္ခ်င္တာဆိုရင္ အန္တီထိုက္ကေန မမသက္ကို ေျပာလိုက္တာနဲ႔ ၿပီးပါတယ္လို႔”

“သူတို႔ ျပတ္သြားတာ ၾကာၿပီ။ ဂ်ဴလီယာလည္း ေနာက္တစ္ေယာက္တြဲေနတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ ေမာင္ေကာင္းထိုက္က သမီးကို ခ်စ္ေရးဆိုတာေတာ့ မဟုတ္နိုင္ဘူး။ ေမာင္ေကာင္းထိုက္က သူ႔ စိတ္ထဲ လွိုက္လွိုက္လွဲလွဲ မရွိဘဲ ဘာမွမလုပ္ဘူး။ သမီးကို သူ တကယ္ခ်စ္လို႔ ခ်စ္တယ္ေျပာတာပါ”

အလုပ္ေတြ အရမ္းမ်ားတဲ့ ဆရာမႀကီးက ညမိုးခ်ဳပ္ေနတာ မျပန္ေသးဘဲ မိမိတို႔ကို ေအာင္သြယ္ေပးေနသည္။ ဘာျပန္ေျပာရမွန္းမသိ။ မမခိုင္ ဆက္ေျပာသည္။

“သားကို ဘာမွမေျပာေပမဲ့ ထိုက္က ဂ်ဴလီယာကို သေဘာမက်ဘူးဆိုတာ မမတို႔ကို ေျပာဖူးတယ္။ ဂ်ဴလီယာ့ အေနအက်င့္၊ စရိုက္ကို မႀကိဳက္သလို သူ႔မိဘေတြကလည္း ရွိတာထက္ ပိုဟန္ထုတ္ၿပီး ေနတတ္တဲ့လူေတြဆိုတာ ေပါင္းၾကည့္သူတိုင္း သိတယ္ေလ။ သူမ်ားအေၾကာင္း မေကာင္းေျပာတာ မမ ဝါသနာမပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ သမီးနဲ႔ ေမာင္ေကာင္းထိုက္ကို ကိုယ့္သားသမီးလို သေဘာထားလို႔ မမ ဒါေတြေျပာျပေနတာ။ ေမာင္ေကာင္းထိုက္အေၾကာင္း မမေကာင္းေကာင္းသိတယ္။ သမီးကိုလည္း ေအးေအးဝင္းနဲ႔ စတြဲေနကတည္းက မမ သတိထားမိလို႔ ဂ႐ုစိုက္ၾကည့္ေနတာ။ သမီးတို႔ ႏွစ္ေယာက္က တကယ့္ကို လိုက္ဖက္တဲ့ စုံတြဲျဖစ္မွာ”

ကိုေကာင္းထိုက္က အျပစ္ေျပာစရာမရွိတဲ့သူဆိုတာ ဟုတ္မွာပါ။ မမခိုင္ ေျပာတာေတြ အကုန္မွန္မွာပါ။

“ကဲ။ ေတာ္ေတာ္ ေနာက္က်ေနၿပီ။ မမျပန္မယ္။ သမီးကို ေျပာခဲ့တာေတြ ေသခ်ာစဥ္းစားေနာ္”

“ဟုတ္ကဲ့ရွင့္”

မမခိုင္ ေျပာလာလို႔ ဒီညေတာ့ ကိုေကာင္းထိုက္အေၾကာင္းေတြ ေတြးေနမိၿပီ။ ဟုတ္သည္။ သူက ဘာမွ ျငင္းစရာမရွိ။ ကိုေကာင္းထိုက္ကို မိမိ လက္ခံနိုင္တာ ေသခ်ာသည္။ ဒါေၾကာင့္လည္း လူႀကီးေတြကို ေျပာလိုက္ရင္ ရပါတယ္လို႔ မိမိေျပာမိခဲ့တာျဖစ္မည္။ ဒါေပမဲ့ မခ်စ္ေသးဘူးလို႔ ဘာေၾကာင့္ မိမိက ေျပာေနရတာလဲ။ အားလုံးက ဝိုင္း ေျပာၾကလို႔ မခံခ်င္စိတ္ေလး ရွိေနတာလား။  မိန္းကေလး မာနေၾကာင့္လား။ ဝန္ခံရမွာရွက္ေနတာလား။ ဖုံးကြယ္ေနတာကို အစေဖာ္ေပးဖို႔ေတာ့ လိုပါသည္။ မမခို္င္ရဲ့ စကားေတြက မိမိအတြက္ လိုအပ္ေနတဲ့ တြန္းအားေတြပဲလား။ မိမိ ကိုေကာင္းထိုက္ကို ခ်စ္ေနမိၿပီလား။  ေပၚလာတဲ့ေမးခြန္းေတြရဲ့ အေျဖကို နန္းအိအိစိုး မရွာခ်င္ေသးပါ။ ရွာရမွာ ေၾကာက္တာလား၊ ရွက္တာလားလည္း မစဥ္းစားခ်င္ေတာ့ပါ။ အရမ္းေနာက္က်မွ အိပ္ေပ်ာ္သြားသည္။

မေန႔ည အေဆာင္ျပန္တာ ေနာက္က်လို႔  ဝယ္ေနက် မုန႔္ဆိုင္က ပိတ္သြားၿပီ။ မနက္ေစာေစာထ ေရခ်ိဳး အဝတ္လဲၿပီး အျပင္မွာ သြားစား ရေတာ့မည္။ တစ္ေယာက္တည္းမို႔ နန္းအိအိစိုး အျပင္မွာ မနက္စာ စားေလ့စားထ လုံးဝမရွိ။ ဒီေန႔ေတာ့ သြားတက္ရမဲ့ သင္တန္းနားက လက္ဖက္ရည္ဆိုင္မွာ တစ္ခုခု စားဖို႔ စိတ္ကူူးလိုက္သည္။ သြားမယ္ဆိုမွ ဆိုင္ကယ္က စက္ႏွိုးလို႔မရ။ တတ္သေလာက္ ႀကိဳးစားၾကည့္ေပမဲ့ ဘယ္လိုမွ မေအာင္ျမင္။ မမသက္က အသစ္ဝယ္ေပးခဲ့တာ ျဖစ္ေပမဲ့ ဒီဆိုင္ကယ္က ေဆး႐ုံေရာက္တာနဲ႔ ဟိုလူယူသုံး ဒီလူယူသုံးနဲ႔ နားရတယ္ မရွိ။ အေဆာင္က တစ္ျခားလူေတြ ဌားသုံးခ်င္ရင္လည္း မိမိကို ေဆး႐ုံပို႔ခိုင္းလို္က္ၿပီး ေပးလိုက္တာပဲ။ ကိုယ့္ပစၥည္းကို မရိုေသတာ မဟုတ္ေပမဲ့ မိမိက အားလုံးနဲ႔ အဆင္ေျပေအာင္ အလိုက္သင့္ ေပါင္းသင္းေနထိုင္တတ္သလို တစ္ဖက္သားကို ကိုယ္တတ္နိုင္သေလာက္ ေစတနာထား ကူညီတတ္တဲ့ ပင္ကိုယ္ဗီဇေၾကာင့္ လိုတဲ့လူေတြ ယူသုံးၾကတာကို ႏွေျမာတြန႔္တိုမႈေတာ့ လုံးဝမျဖစ္။ အဲဒီစိတ္္ေၾကာင့္လည္း မိမိကို ခ်စ္ခင္ကူညီသူေတြ မ်ားလွၿပီး အလုပ္မွာ အဆင္ေျပဖို႔ အေထာက္အကူ ျဖစ္သြားသည္။  သုံးတဲ့လူကလည္း လူစုံ။ မိမိက အားလည္းမအား နားလည္းမလည္ေတာ့ ဘာမွ ျပဳျပင္ထိန္းသိမ္းမႈ မရွိတာ အခု ဒုကၡေရာက္ၿပီ။

အခက္အခဲေတြ႕ေတာ့ အားကိုးရွာခ်င္စိတ္ေလးေပၚလာသည္။ သူ မနက္လာေစာင့္ေနတတ္တဲ့ ေနရာကို ၾကည့္မိလိုက္သည္။ သူ ကားေဘးမွာ ရပ္ၿပီး မိမိကို ၾကည့္ေနသည္။ မိမိ ခ်က္ခ်င္း မ်က္ႏွာလႊဲလိုက္ေပမဲ့ မ်က္လုံးခ်င္းဆုံတယ္ ဆိုကတည္းက ကိုယ္ကလည္း သူ႔ကို ၾကည့္လိုက္လို႔ေပါ့။ ေနာက္တစ္ခါ ထပ္မၾကည့္ဖို႔နဲ႔ သူ႔ကို အကူအညီ မေတာင္းဖို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကို သတိေပးေနေပမဲ့ သူ မိမိအနား လာခဲ့ရင္ ေကာင္းမွာလို႔လည္း စိတ္ထဲက ေမၽွာ္ေနမိသည္။ ေမၽွာ္တဲ့အတိုင္းလည္း မိမိေရွ႕ ေရာက္လာသည္။

“စက္ႏွိုးလို႔ မရဘူးလား”

မိမိ ေခါင္းပဲ ညိတ္လိုက္သည္။

“ကိုယ္လည္း ဆိုင္ကယ္အေၾကာင္း နားမလည္ေတာ့ မလုပ္ေပးတတ္ဘူး။ ဖိုးထြန္းကို ေခၚၿပီး လိုတာလုပ္ခိုင္းလိုက္မယ္။ မအိ ေက်ာင္းမေနာက္က်ေအာင္ ကိုယ္ပို႔ေပးပါ့မယ္။ တာဝန္ခံမန္ေနဂ်ာ သြားစရာရွိလို႔ ေဆး႐ုံကကား လိုက္ပို႔ေပးတယ္လို႔ သေဘာထားလိုက္ပါ”

ဖိုးထြန္းက ေဆး႐ုံကကား ေမာင္းတဲ့လူ။ သူ႔ပုံစံ၊ သူ႔အေျပာကို ၾကည့္တာနဲ႔ ၾကဳံလို႔ အခြင့္အေရးယူတာ မဟုတ္ဘဲ မိမိ အဆင္ေျပေအာင္ လုပ္ေပးေနတယ္ဆိုတာ နားလည္သည္။ မိမိလည္း အပိုေတြ ေျပာမေန၊ လုပ္မေနေတာ့ပါ။

“ေက်းဇူး” တိုးတိုးေလးေျပာၿပီး သူ႔ကားရွိရာကို ေလၽွာက္သြားသည္။ သူလည္း ဖိုးထြန္းကို ဖုန္းဆက္မွာရင္း လိုက္လာသည္။ ဒါေပမဲ့  ခါတိုင္း ေဆး႐ုံကားနဲ႔ သြားစရာရွိလို႔ သြားရင္ စီးေနသလို ေနာက္ခန္းေတာ့ မထိုင္ရဲ။ တြန႔္ဆုတ္ဆုတ္နဲ႔ပဲ ေရွ႕ခန္းမွာ ဝင္ထိုင္လိုက္သည္။ ေမာင္းေနရင္း သူ စေျပာသည္။

“မအိ ဒီေန႔ ေစာတယ္ေနာ္”

“မေန႔ညက မမခိုင္ျပန္တာေနာက္က်တယ္။ အဲဒါ မနက္အတြက္ မုန႔္ဝယ္တဲ့ဆိုင္က ပိတ္သြားလို႔ နည္းနည္းေစာေစာ ထြက္လာၿပီး တစ္ခုခုစားမလို႔ပါ”

မမခိုင္ဆိုလို႔ မေန႔ညက မမခိုင္ ေျပာခဲ့တာေတြ၊ မိမိ စဥ္းစားမိတာေတြ အေတြးထဲ ေရာက္လာသည္။ သူ႔ကိုေတာ့ အဲဒါေတြ ျပန္ေျပာျပလို႔ ဘယ္ျဖစ္ပါ့မလဲ။

“မနက္စာ မစားရေသးဘူးလား။ အခ်ိန္လည္းရွိေသးတာပဲ။ ကိုယ္ မအိကို တစ္ခုခု လိုက္ေကၽြးမယ္ေလ”

ေျပာမိကာမွ သူက စလာသည္။ ခါတိုင္းဆိုရင္ မိမိ ခ်က္ခ်င္းျငင္းလိုက္ၿပီ။ အခုေတာ့ ဘာေၾကာင့္မ်ား မိမိေတြေဝေနပါလိမ့္။

“ပို႔ေပးတာနဲ႔တင္ အားနာေနရၿပီ။ ေက်ာင္းနားက လက္ဖက္ရည္ဆိုင္မွာ ၾကဳံသလို စားလိုက္လို႔ ရပါတယ္”

ယတိျပတ္ ေျပာလိုက္တာမဟုတ္ေတာ့ သူ တစ္ဆင့္တက္သည္။

“အားနာစရာမလိုပါဘူး။ ကိုယ္ ဒီလို လုပ္ခြင့္ရခ်င္မွန္း မအိလည္းသိပါတယ္။ ခြင့္ျပဳေပးဖို႔ ေတာင္းပန္ပါတယ္မအိရယ္”

ဘာမွျပန္မေျပာဘဲ ေနေနေတာ့ လက္ခံတယ္လို႔ သူ သတ္မွတ္ၿပီေပါ့။ ဒီေန႔ မိမိ ဘာေတြ ျဖစ္ေနသလဲ နန္းအိအိစိုး ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္လည္း မသိေတာ့။ ဆိုင္တစ္ဆိုင္ေရွ႕ ကားရပ္လိုက္သည္။ ေစာေနေသးလို႔ ကားရွင္းသည္။

“ဒီဆိုင္က dim sum မဆိုးဘူး။ ျဖစ္ပါတယ္ေနာ္”

မိမိ ေခါင္းအသာ ညိိတ္ျပလိုက္တယ္ ထင္တာပဲ။ သူနဲ႔အတူ ဆိုင္ထဲ လိုက္ဝင္သြားသည္။ အထဲမွာလည္း ဧည့္ ရွင္းေနေသးသည္။ ေကာင္မေလးက လွည္းနဲ႔တြန္းယူလာေတာ့ သူကပဲ ေရြးေနသည္။ အျမဲတမ္း သြက္လက္လွတဲ့ မိမိက ဒီေန႔ေတာ့ ဘာမွမလုပ္ ဘာမွမေျပာ ျဖစ္ေနသည္။

“မအိ၊ ဘာေသာက္မလဲ။ ေကာ္ဖီႀကိဳက္ရင္ေတာ့ ဒီဆိုင္က ႏွပ္ေကာ္ဖီေကာင္းတယ္”

ႏွပ္ေကာ္ဖီဆိုလို႔ မမသက္တို႔နဲ႔ အတူေနတုန္းက မနက္တိုင္း မိမိေကာ္ဖီႏွပ္ၿပီး အားလုံးအတြက္ ေကာ္ဖီေဖ်ာ္ေပးတာကို သတိရလာသည္။ အဲဒါေတြက ျပန္မရနိုင္ေတာ့မဲ့ အေျခအေနေတြ။ မနက္တိုင္း ေကာ္ဖီမစ္ပဲ ေသာက္ေနရတာ ၾကာၿပီ မဟုတ္လား။ ေကာ္ဖီအေၾကာင္းေရာက္ေတာ့ မိမိလည္း ေျပာစရာ စကားရသြားသည္။

“ေကာင္းသားပဲ။ အရင္ မမသက္တို႔နဲ႔ ေနတုန္းကေတာ့ မနက္တိုင္း ေကာ္ဖီႏွပ္ၿပီး ေသာက္ျဖစ္ၾကတယ္”

သူ ႏွစ္ခြက္မွာလိုက္သည္။ မွာၿပီးမွ မီႏူးကေန ေကာ္ဖီေစ်းႏႈန္းကို ၾကည့္မိသည္။ ေဈးမေပါဘူးပဲ။ စကားနည္းနည္း စေျပာျဖစ္ ေတာ့လည္း ေနရထိုင္ရခက္ေနတာ သက္သာသြားသည္။ သူေျပာသလို  dim sum က အရသာရွိသည္။ အေျပာင္းအလဲေလး ဆိုေတာ့ စားလို႔ေကာင္းသည္။ သူ  ဘာမွ မေျပာသလို မိမိကိုလည္း တတ္နို္င္သေလာက္ တည့္တည့္မၾကည့္မိေအာင္ သတိထားရင္း  ျဖည္းျဖည္းခ်င္း စားေနသည္။ မိမိ အေနမခက္ဘဲ ေအးေအးသက္သာ စားေအာင္ ဒီလိုေနေနမွန္း မိမိလည္း သေဘာေပါက္ပါသည္။ ေကာ္ဖီႏွစ္ခြက္ေရာက္လာသည္။

သူ က ေကာင္းတယ္ဆိုလို႔ အရသာခံ ေသာက္ၾကည့္သည္။ အစားနည္းနည္းစားလိုက္ ေသာက္လိုက္နဲ႔ ခြက္တစ္ဝက္ေက်ာ္ေက်ာ္ ကုန္သြားသည္။ မိမိ မသိမသာ ျပဳံးလိုက္တာကို သူ သတိထားမိသည္။

“မအိ ဘာေတြသေဘာက်ၿပီး ျပဳံးေနတာလဲ”

ေမးလာေတာ့လည္း ျပန္ေျဖရမည္။

“ေခၚလာေကၽြးတဲ့လူရဲ့ ေစတနာကို အသိအမွတ္ ျပဳပါတယ္ေနာ္။ အခု ကိုေကာင္းထိုက္ ေမးလို႔ အမွန္အတိုင္း ေျပာရရင္ေတာ့ ဒီဆိုင္က ေကာ္ဖီက ေဈးႀကီးေပမဲ့ အိမ္မွာ က်မ ေဖ်ာ္တာေလာက္ေတာ့ ေသာက္လို႔မေကာင္းဘူး”

“ဒီကို ေျပာင္းမလာခင္ အိမ္မွာ မနက္တိုင္း ေကာ္ဖီ ႏွပ္ေသာက္တယ္ဆိုေတာ့ မအိ ပဲ ေဖ်ာ္တာလား”

“အင္း”

မမသက္တို႔နဲ႔ အတူေနတုန္းက အေၾကာင္းေတြ ျပန္သတိရၿပီး  ေျပာေနရတာ ေပ်ာ္သည္။ ဒါေပမဲ့ သူ ဆက္ေျပာလိုက္တဲ့ စကားေတြက မိမိကို ဆြံ့အ သြားေစသည္။

“ကိုယ္လည္း မအိေဖ်ာ္ေပးတဲ့ေကာ္ဖီကို မနက္တိုင္း ေသာက္ခြင့္ရခ်င္လိုက္တာ”

တိုးေပမဲ့ သူ႔အသံက တကယ့္ကို ခံစားမႈအျပည့္နဲ႔ ေျပာလိုက္တာလို႔ မိမိ ခံစားလိုက္ရသည္။ သူ႔ကို မနက္တိုင္း ေကာ္ဖီေဖ်ာ္ေပးရမွေတာ့ မိမိ သူ႔ အိမ္သူသက္ထား ဇနီးမယား ျဖစ္ၿပီေပါ့။ သူ မိမိကို ၾကည့္ေနမွန္းသိလို႔ မ်က္လုံးခ်င္းမဆုံရဲဘဲ ေခါင္းငုံ႔ထားမိသည္။ တစ္ကိုယ္လုံး ေပ်ာ့ေနသလို ျဖစ္ေနသည္။ ျပန္ေျပာစရာ စကားလည္းမရွိ။ မိမိ ရင္ခုန္သံေတြ ျမန္ေနတာကိုလည္း သတိထားမိလိုက္သည္။ ရင္မခုန္ခဲ့လို႔ မခ်စ္ေသးဘူး ထင္ခဲ့တာဆိုရင္ အခု သူ႔ကိုမၾကည့္ရဲဘဲ ရင္ေတြ တအားခုန္ေနၿပီဆိုေတာ့ မိမိ သူ႔ကို ခ်စ္မိေနၿပီလား….

မမေအးေအးဝင္းတုန္းက စည္ကားလြန္းတယ္လို႔ အားက်ခဲ့သည္။ ကိုယ့္အလွည့္ ဘယ္လိုျဖစ္မလဲ ေတာင္ေတာင္အီအီ ေတြးခဲ့သည္။ ေမာင္နဲ႔ လက္ထပ္တဲ့ အခါေတာ့ ေမာင့္ေမေမတို႔က နန္းအိအိစိုး စိတ္ကူးေတာင္ မယဥ္ခဲ့ဖူးေလာက္ေအာင္ ႀကီးက်ယ္ခမ္းနားစြာ စီစဥ္ေပးသည္။ ေမာင့္ မိဘရဲ့ ႏွစ္ဖက္ေဆြမ်ိဳးမ်ား ေပးလာတဲ့ မဂၤလာလက္ဖြဲ႕ ေတြကလည္း တန္ဖိုးႀကီးေတြ အမ်ားႀကီးပါသည္။ အထူးသျဖင့္ အရမ္းကို သြက္လက္ေပ်ာ္ရႊင္ေနတာက အသက္ရွစ္ဆယ္ေက်ာ္ၿပီး ကိုးဆယ္နီးေပမဲ့ က်န္းမာေရး ေကာင္းေနဆဲ ေမာင့္ အေဘး။ ေမာင့္ေဖေဖ ဆရာဝန္ျဖစ္ေတာ့ ဒီေဆး႐ုံ ေဆာက္ေပးခဲ့သည္။ အခု ေမာင္နဲ႔ မိမိကိုလည္း စိန္၊ေရႊ၊ အဖိုးတန္ လက္ဝတ္ရတနာ ေတြ သာမက ရန္ကုန္က အဆင့္ျမင့္ကြန္ဒို အခန္းက်ယ္တစ္ခန္းနဲ႔  ၿခံနဲ႔ဝင္းနဲ႔ အိမ္တစ္လုံး ေပးေသးသည္။ အဲဒါေတြက လက္ရွိ အဌားခ်ထားၿပီး ပုံမွန္ဝင္ေငြ ရေနတာေတြ။ ေမာင့္ေဖေဖက သူ႔ရဲ့ အခ်စ္ဆုံး ေျမး။ ေမာင့္ကို ေမြးေတာ့ ေမာင္က အဲဒီအခ်စ္ဆုံးေနရာကို ဆက္ခံခဲ့ရသည္တဲ့။

***

မိမိမ်က္ႏွာတစ္ခုလုံးကိုု နမ္းေနတဲ့ ေမာင့္ႏႈတ္ခမ္းက မိမိႏႈႈတ္ခမ္းေပၚေရာက္လာေတာ့ နန္းအိအိစိုး လည္း ျပန္တုန႔္ျပန္ေနမိသည္။ အစပိုင္း ျဖည္းျဖည္းသာသာ နမ္းေနရာက အားပိုပါလာသည္။ ေမာင့္ လက္တစ္ဖက္က မိမိ ေခါင္းကို ထိန္းထားေပမဲ့ ေနာက္တစ္ဖက္ မိမိေက်ာျပင္ကို ပြတ္ေပးေနသည္။ နမ္းတာကို ခဏရပ္ၿပီး ေမာင္ ေျပာသည္။

“အိ မႀကိဳက္တာ၊ ေနလို႔ အဆင္မေျပတာ ရွိလာရင္ ေမာင့္ကို ခ်က္ခ်င္းေျပာၿပီး ရပ္ခိုင္းလို႔ ရတယ္ေနာ္”

မိမိလည္ပင္းေတြ နားေတြကို နမ္းရင္း ေမာင္က မိမိ အကၤ်ီကို ခၽြတ္သည္။ ေမာင့္ကို ပထမဦးဆုံးအႀကိမ္ မိမိ ကိုယ္ကို ျပရေတာ့မည္ဆိုေတာ့ ရွက္မိသည္။ ဒါေပမဲ့ သိပ္ခ်စ္ရတဲ့သူဆိုေတာ့ ေပ်ာ္လည္း ေပ်ာ္သည္။ ဘရာစီယာကို ခၽြတ္ၿပီးတာနဲ႔ ေမာင့္လက္တစ္ဖက္က မိမိနို႔တစ္လုံးကို ကိုင္ညႇစ္ၿပီး လက္ညႇိုးေလးနဲ႔ မိမိနို႔သီးေခါင္းကို ပြတ္ေနသလို ေနာက္နို႔တစ္လုံးကိုေတာ့ ပါးစပ္နဲ႔ငုံၿပီး စုပ္လိုက္၊ နို႔သီးေခါင္းကို အသာကိုက္လိုက္၊ လၽွာနဲ႔လ်က္လိုက္၊ အားရပါးရ စုပ္လိုက္လုပ္ေနသည္။ အစက မိမိ ကိုယ္လုံးကို ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းကိုင္ရင္  မႀကိဳက္ေလာက္ဘူးလို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ထင္ခဲ့ေပမဲ့ ခ်စ္ရတဲ့ေမာင္က မိမိရင္သားေတြကို ဒီလို လုပ္ေနတာက နည္းနည္း နာသလို ျဖစ္တဲ့အခ်ိန္ေတြ ရွိတာေတာင္ ခံစားေနရတဲ့ အရသာေတြက ေက်နပ္စရာ ေကာင္းလွၿပီး မိမိ စိတ္ဆႏၵကိုလည္း ပိုၿပီး ႏွိုးႂကြလာေစသည္။ ဒီအထိအေတြ႕ေတြကို သာယာေနသည္။ နို႔ႏွစ္လုံးမွာ  တစ္လွည့္စီ  အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ၾကာ ကုန္လြန္ၿပီးတဲ့အခါ ေမာင္က မိမိ ဗိုက္သားေတြကို နမ္းေနရင္း မိမိကိုယ္ ေအာက္ပိုင္းမွာ ဝတ္ထားတာေတြကို ဖယ္ခြာလိုက္ျပန္သည္။

မိမိတစ္ကိုယ္လုံး ဘာမွ မက်န္လို႔ ရွက္ရွက္နဲ႔ မ်က္စိမွိတ္ထားခ်ိန္မွာ ေမာင္ မိမိ အနားကခြာသြားသည္။ မ်က္လုံးဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ မိမိရဲ့တစ္ကိုယ္လုံးအလွကို ေမာင္ အားရပါးရ ၾကည့္ေနရင္း ကိုယ္ေပၚကအဝတ္ေတြ ခၽြတ္ေနတာ ေတြ႕လိုက္သည္။ အတြင္းခံေဘာင္းဘီတိုေလး တစ္ထည္သာ က်န္ခ်ိန္မွာ မိမိေဘးကို ေမာင္ ျပန္ေရာက္လာသည္။

မိမိေျခေထာက္တစ္ဖက္ကို ေမာင္အသာကိုင္ၿပီး မိမိေျခသလုံးသားေလးေတြကို ပါးနဲ႔ အသာ ပြတ္လိုက္ခ်ိန္မွာ  ေျခေခ်ာင္းေလးေတြကို ေမာင္က တစ္ေခ်ာင္းခ်င္း နမ္းၿပီး ငုံစုပ္ေပးရင္ သိပ္ေကာင္းမွာပဲလို႔ ေတြးမိလိုက္ေပမဲ့ အဲဒါကိုေတာ့ ေျပာမထြက္နိုင္ပါ။ ေမာင္ မိမိကို ဘယ္ေလာက္ခ်စ္တယ္ ေျပာေျပာ ေမာင္လည္း မလုပ္ခ်င္တာ မႀကိဳက္တာေတာ့ရွိမည္။ ေမာင့္သေဘာအတိုင္း ေမာင္ ဦးေဆာင္ရာေနာက္သာ လို္က္ေတာ့မည္။ ဒါေပမဲ့ မိမိကေတာ့ ေမာင္ ဘာလုပ္လုပ္၊ မိမိကို ဘယ္လိုခ်စ္ခ်စ္ လိုက္ေလ်ာဖို႔အသင့္။ ေမာင္ဘာခိုင္းခိုင္း လုပ္ေပးဖို႔အသင့္။

ေမာင္ အတြင္းခံကို ခၽြတ္ၿပီး ခုတင္ေပၚတက္လာသည္။ မိမိက ပက္လက္ေလး လွဲေနရာက မသိမသာ ေစာင္းငဲ့ၾကည့္လိုက္သည္။ အထိအေတြ႕ေတြေၾကာင့္ အစြမ္းကုန္ ေတာင့္မာေနတဲ့ ေမာင့္ပစၥည္းကို ျမင္လိုက္ရသည္။ ရွည္လည္းေတာ္ေတာ္ရွည္သည္။ တုတ္လည္းတုတ္သည္။ မိမိ ပုံေတြ ဗီဒီယိုေတြထဲ ေတြ႕ဖူးတာေတြ ရွိသည္။ လက္ေတြ႕လည္း ဆုံဖူးခဲ့သည္။ အခု ျမင္လိုက္ရတဲ့ ေမာင့္ပစၥည္းက  သာမန္ဆိုဒ္ထက္ေတာ့ ပိုႀကီးသည္။ နည္းနည္းေတာ့ တုန္လႈပ္သြားသည္။ ဒါကို ေမာင္လည္း သတိျပဳမိသည္။

“အိ၊ အဆင္ေျပပါ့မလား”

ေမာင့္ကို ခ်က္ခ်င္းျပဳံးျပလိုက္သည္။

“ေမာင္ရယ္၊ အိ ေျပာၿပီးၿပီပဲ။ အိ ေမာင့္ကို သိပ္ခ်စ္တယ္။ ဒီေန႔ ဒီအခ်ိန္ေရာက္မွေတာ့ ေမာင့္စိတ္တိုင္းက်ပါ”

ေမာင္ ေျပာခဲ့တာကို ဒုတိယအႀကိမ္ထပ္ေျပာသည္။

“အိ မႀကိဳက္တာရွိရင္ ေမာင့္ကို ေျပာ၊ ေနရခက္လို႔ မလုပ္ခ်င္ရင္လည္း ေမာင့္ကို နားခိုင္းလို႔ရတယ္”

ေမာင္ဘာလုပ္လုပ္ အိ ႀကိဳက္မွာပါ။ ေနရခက္တာတို႔ နာက်င္တာတို႔ ရွိလာရင္ေတာင္ ေမာင့္ အတြက္ အိ က ေတာင့္ခံေပးနိုင္မွာပါလို႔  စိတ္ထဲ ေျပာလိုက္သည္။

“ဒီလို ျဖစ္စရာ လုံးဝရွိမွာ မဟုတ္ပါဘူး ေမာင္”

ေမာင့္ကို ေရွ႕ဆက္ဖို႔ ဖိတ္ေခၚတဲ့အေနနဲ႔ အားရပါးရ ျပဳံးျပလိုက္ျပန္သည္။

ေမာင္က မိမိ ေပါင္ေလးေတြကို ေဘးနည္းနည္းခ်ဲလိုက္ၿပီး ေပါင္အတြင္းသားေတြကို ႏွိပ္ေပးလိုက္၊ နမ္းလိုက္၊ လ်က္လိုက္ လုပ္သည္။ ေပါင္ေလးေတြလည္း နည္းနည္းကားထားရ၊ နမ္းတာ ညႇစ္ေပးတာလည္း ခံရတဲ့ အျပင္ ေမာင့္ မ်က္ႏွာကလည္း မိမိပစၥည္းနား ေရာက္ေနၿပီ။ နီးနီးကပ္ကပ္နဲ႔ကို မိမိကို ၾကည့္ေနမွန္းလည္း သိသည္။ ရွက္လည္းရွက္သည္။ သာယာမႈလည္းျဖစ္သည္။ စိတ္လည္းလႈပ္ရွားသည္။ ေမာင္ က ထိေတာင္ မထိေသးဘဲ ၾကည့္႐ုံနဲ႔ မိမိ ပစၥည္းက ယားသလိုလို ဘာလိုလို နဲ႔ မိမိ နို႔သီးေခါင္းေလးေတြကလည္း ပိုတင္းလာသလို ျဖစ္ေနသည္။ ေမာင္က မိမိ တင္ပါးေတြကိုလည္း အသာ ကိုင္ညႇစ္လိုက္ျပန္သည္။

ေမာင့္လက္ဖဝါး မိမိပစၥည္းေပၚ ေရာက္လာသည္။ အသာပြတ္လိုက္ ဖိလိုက္လုပ္သည္။ လက္ေခ်ာင္းေလးေတြနဲ႔ မိမိ အကြဲေၾကာင္းေလးကို ပြတ္လိုက္ ဟ လိုက္ သာသာ ထိုးထည့္လိုက္  လုပ္ေနသည္။ နည္းနည္းၾကာေတာ့ ေမာင္ ႏႈတ္ခမ္းအစုံ ေရာက္လာသည္။ အသာအယာနမ္းေနရင္း ႏႈတ္ခမ္းအစုံနဲ႔ အားရပါးရ စုပ္နမ္းသည္။ လၽွာနဲ႔လ်က္သည္။ လက္ေလးနဲ႔ အသာဟၿပီး လၽွာဖ်ားေလးနဲ႔လည္း အထဲကို ထိုးဝင္ ေဆာ့ကစားသည္။ ေတာ္ေတာ္ၾကာလာေတာ့ မိမိ အစိတဝိုက္ လၽွာနဲ႔ လိုက္လ်က္ၿပီး ႏႈတ္ခမ္းေလးနဲ႔ အသာငုံထားေပးျပန္သည္။

မိမိ ေျခေထာက္ကို ကိုင္လိုက္တဲ့ ေမာင့္လက္ေတြက ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ႏွိပ္ေပးေနတာကို မိမိ ေျခဖဝါးနဲ႔ ေျခဖမိုးမွာ ေတြ႕ၾကဳံေနရတဲ့ ခံစားမႈက အရမ္းေကာင္းသည္။ ပက္လက္အေနအထားနဲ႔ ေနေနတဲ့ မိမိေျခအစုံကို ေမာင္က မၿပီး  ဒူးေတြကို ေကြးကာ မိမိကိုယ္နားကို  အသာတြန္းပို႔လိုက္ေတာ့ မိမိေပါင္ေတြက မိမိဗိုက္ေပၚ ေရာက္လာၿပီး တင္ပါးက ႂကြသြားကာ မိမိပစၥည္းကလည္း ေမာင့္ အတြက္ အသင့္အေနထား နဲ႔ ေစာင့္ေမၽွာ္ေနရသည္။

ေမာင့္ ပစၥည္းက မိမိ ကို လာထိတာကို သတိထားမိလိုက္သည္။ မိမိေျခေထာက္ေတြကို ေမာင္က အားနဲ႔ညႇစ္လိုက္လို႔ နာက်င္မႈကို ခံစားလိုက္ရၿပီး အာ႐ုံက အဲဒီနားေရာက္သြာခ်ိန္မွာ ေမာင့္ပစၥည္းက မိမိကိုယ္ထဲ ဝင္လာသည္။ ေမာင္က ျဖည္းျဖည္းခ်င္းပဲ သြင္းေနသည္။ ေမာင့္ပစၥည္းက မိမိအတြင္းသားေတြကို တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္နဲ႔ ထိထိမိမိ ပြတ္တိုက္မိေနသည္။ ေမာင္က စိတ္ရွည္ရွည္နဲ႔ အသာအယာထည့္ေနရင္း မိမိ မ်က္ႏွာကိုလည္း အကဲခတ္ေနသည္။ မိမိ နာမွာ မခံနိုင္မွာ စိတ္ပူေနတယ္ဆိုတာ မိမိသိသည္။ မိမိဘဝအတြက္ ပထမဦးဆုံးအႀကိမ္ ဒီလိုဆက္ဆံရတာ နည္းနည္း နာသလိုေတာ့ျဖစ္သည္။ ဒါေပမဲ့ ေမာင့္ပစၥည္း မိမိကိုယ္ထဲ ေရြ႕လ်ား ထိုးဝင္လာတာကို ခံစားရတာကလည္း ေကာင္းသည္။ အထိအေတြ႕ အပြတ္အတိုက္ေတြ အတြက္လည္း မၾကဳံဖူးတဲ့ ထူးထူးဆန္းဆန္း သာယာေက်နပ္မႈလည္း ျဖစ္ရသည္။ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာ မိမိ ေျခေထာက္ေတြကို ေမာင္ က ကိုင္ထားရင္ ႏွိပ္ေပးေနတာကိုလည္း မိမိ အရမ္း သေဘာက်သည္။

“ေမာင္၊ အိ ကို စိတ္မပူနဲ႔။ အိ အဆင္ေျပတယ္”

ေမာင္ စိတ္ ေပါ့ေပါ့ပါးပါးနဲ႔ ဆက္ဆံနိုင္ေအာင္ ေျပာလိုက္သည္။ မိမိလည္း ၾကဳံလာသမၽွကို အရသာယူ ခံစားရန္အတြက္ ျပဳံးျပဳံးေလးေနၿပီး မ်က္လုံးေလးေတြ အသာမွိတ္လိုက္သည္။ မိမိက မီးစိမ္းျပလိုက္ၿပီမို႔ ေမာင္လည္း စိတ္ခ်လက္ခ် ျဖစ္သြားၿပီထင္သည္။ ဒီတစ္ခါေတာ့ အားပိုထည့္ကာ ေဆာင့္သြင္းလိုက္သည္။ မိမိ ကိုယ္လုံးေလး ခါသြားၿပီး ညည္းမိရင္း ေျပာလိုက္သည္။

“ေမာင့္ကို ခ်စ္တယ္…”

ေမာင့္ ဆီးခုံနဲ႔ မိမိတင္ပါးေတြ ထိၿပီး ေမာင့္ပစၥည္းတစ္ခုလုံး မိမိကိုယ္ထဲ အဆုံးတိုင္ ထိဝင္သြားတာကို ခံစားလိုက္ရသည္။ စိတ္ထဲလည္း ထူးထူးျခားျခားကို ေပ်ာ္ရႊင္ေနသည္။ ေမာင္ အသာအယာ ဆြဲထုတ္သြားၿပီး ေနာက္တစ္ခ်က္ ျပန္ထိုးသြင္းလိုက္ျပန္သည္။ အစပိုင္းေတာ့ ျဖည္းျဖည္းသာသာ။ အရွိန္ေလးရေတာ့ ျမန္လာသည္။ အားလည္းပိုပါလာသည္။ မိမိ ေျခေထာက္ေတြကို ေမာင္က သူ႔ပခုံးေပၚတင္လိုက္ၿပီး မိမိနား ပိုနီးကပ္လာကာ နို႔ေတြကို ကိုင္ညႇစ္ၿပီး ဆက္ဆံလာတဲ့ အခ်ိန္မွာေတာ့ မိမိေအာက္ပိုင္းက ပိုႂကြသြားၿပီး ေမာင့္ ပစၥည္းကလည္း မိမိကိုယ္ထဲ အတြင္းပိုင္းကို ပိုဝင္ပိုထိလာသည္။ ေမာင္က မွန္မွန္နဲ႔ အားပါပါ ဆက္ဆံေပးေနတာ ၾကာလာေတာ့  စုဖြဲ႕ထားတဲ့ သာယာေက်နပ္ ေပ်ာ္ရႊင္ခံစားမႈေတြကို မိမိ ဘယ္လိုမွ ထိန္းမထားနိုင္ေတာ့။ စိတ္က မၿပီးဆုံးခ်င္ေသးေပမဲ့ ခႏၶာကိုယ္က မလိုက္နိုင္။ တစ္ကိုယ္လုံး တင္းက်ပ္တုန္ခါၿပီး ခံစားမႈ အဆုံးစြန္ေရာက္သြားသည္။  မိမိ နို႔ေတြကို ကိုင္ထားတဲ့ ေမာင့္ လက္ေတြက ပို တင္းလာၿပီး ေမာင့္ ဆက္ဆံမႈေတြက ပိုျမန္လာသလို အားလည္း ပိုျပင္းလာေတာ့ ေမာင္လည္း ၿပီးေတာ့မွာကို သိသည္။ ေမာင့္ဆက္ဆံမႈေတြကို ၿငိမ္ၿငိမ္ေလး အရသာခံရင္း ေမာင့္ အရည္ေတြ မိမိကိုယ္ထဲ ထုတ္လႊတ္လိုက္တာ၊ ေမာင့္ကိုယ္လုံးက မိမိကိုယ္ေပၚေရာက္လာၿပီး မိမိကို တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ဖက္၍ မိမိပါးျပင္ေလးကို အားရပါးရ ရွိုက္နမ္းလိုက္တာကို  ၾကည္ႏူးစြာ ခံယူကာ ေမာင့္ကို ျပန္ဖက္ထားလိုက္သည္။

“ခ်စ္တယ္ကြာ၊ အရမ္းခ်စ္တယ္….”

“အိလည္း ေမာင့္ကို သိပ္ခ်စ္ပါတယ္ ေမာင္…”

ေဆး႐ုံမွာ ဒီေန႔ အလုပ္ပါးသည္။ မမခိုင္က နိုင္ငံျခားသြားေနသည္။ လူနာမ်ားတဲ့ ေနာက္ဆရာမႀကီးတစ္ေယာက္လည္း ရက္တို တရားစခန္း ဝင္သြားသည္။ ဆရာႀကီး ႏွစ္ေယာက္က နားရက္။ ထူးထူးျခားျခားေတြ မရွိေတာ့ သိမ္းစရာရွိတာေတြသိမ္း၊ မွာစရာရွိတာေတြ မွာၿပီး အိမ္ ေစာေစာ ျပန္ေတာ့မည္။ ေနာက္က်တဲ့ေန႔ေတြ ဆိုရင္ ေမာင္ လာႀကိဳေလ့ရွိေပမဲ့ ဒီေန႔ေတာ့ ျပန္လာၿပီဆိုတာ ေမာင့္ကို message ပို႔လိုက္ၿပီး ကိုယ္တိုင္ ကားေမာင္းျပန္သြားသည္။

လုပ္စရာရွိတာေတြ အားလုံးလုပ္ၿပီးေတာ့ ႏွစ္ဦးသား အိပ္ခန္းကိုတက္သြားၾကသည္။ ေမာင့္ ေဖေဖ၊ ေမေမတို႔က ေအာက္ထပ္မွာေနၿပီး ဒီသုံးထပ္ တစ္ထပ္လုံးက ေမာင္နဲ႔ မိမိတို႔ ႏွစ္ေယာက္တည္း ရွိသည္။ ေမာင္နဲ႔ လက္ထပ္တဲ့ေန႔ကစၿပီး အခုထိ၊ မိမိနဲ႔ ဆက္ဆံဖို႔ ေမာင္က မိမိအရိပ္အေျခကို အျမဲၾကည့္သည္။ မိမိကို ခြင့္ေတာင့္ၿပီးမွ ဆက္ဆံသည္။ ဒါက ေမာင့္အက်င့္လို ျဖစ္ေနၿပီ။ မိမိ ဆႏၵမရွိရင္ ဘာမွလုပ္စရာ မလိုဘူးလို႔လည္း အျမဲေျပာသည္။ ဒါေပမဲ့ မိမိ ဘယ္တုန္းကမွ ေမာင့္အလိုကို မျငင္းဖူးပါ။ တစ္ခါတစ္ေလ အလုပ္က အရမ္း ပင္ပန္းေနရင္ေတာင္ ေမာင္ ဆႏၵရွိေနမွန္း ရိပ္မိလို႔ကေတာ့ ဆက္ဆံလိုက္ၾကတာပဲ။ အျမဲတမ္း မိမိ သေဘာထားကို ေမးၿပီးမွ ေရွ႕ဆက္တဲ့ ေမာင့္ကို ဒီေန႔ေတာ့ မိမိက ဦးေဆာင္ရမည္။ မိမိ ေမာင့္အတြက္ စဥ္းစားစိတ္ကူးထားတာ အေကာင္အထည္ ေဖာ္ရမည္။

“ေမာင္… တစ္ကိုယ္လုံး ေညာင္းေနလို႔ အိကို ႏွိပ္ေပးေနာ္”

ေဆး႐ုံက ျပန္လာလို႔ မိမိ ပင္ပန္းေနတဲ့ ပုံေပါက္ရင္ ေမာင္ က ႏွိပ္ေပးရမလား၊ ဘာလုပ္ေပးရမလဲ ဆိုတာေတြ အျမဲေမးေလ့ရွိသည္။ ေမာင့္ကို အပိုမလုပ္ေစခ်င္ဘူးဆိုေပမဲ့ ေမာင္ႏွိပ္ေပးရင္ တကယ္ေနလို႔ေကာင္းသည္။ ပခုံးေလးေတြကို အားအေနေတာ္ေလးနဲ႔ ႏွိပ္ေပးတာ အေညာင္းအညာေတြ လုံးဝေျပသြားသည္။ တစ္ေနကုန္ အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ရပ္ေနရတတ္တဲ့ မိမိ ေျခေထာက္ေတြလည္း ေမာင္ စိတ္ရွည္ရွည္နဲ႔ ႏွိပ္ေပးလိုက္တဲ့အခါ ေညာင္းေနတာေတြ အကုန္ေပ်ာက္သြားသည္။ ေမာင္က တကယ့္ ေစတနာနဲ႔ မိမိ အေညာင္းေျပေအာင္လုပ္ေပးတာပါ။ အျခားရည္ရြယ္ခ်က္မရွိေပမဲ့ အဲဒီလို ႏွိပ္ေပးၿပီးတိုင္း မိမိ ေမာင့္ကို အားရပါးရ ဖက္နမ္းၿပီး ေမာင္နဲ႔ ဆက္ဆံျဖစ္တာကေတာ့ ေနာက္ဆက္တြဲ လုပ္ေနက် ပုံမွန္ကိစၥ ျဖစ္သြားသည္။

ဒီေန႔ ေမာင့္အေမးကို မေစာင့္ဘဲ မိမိ ဦးေအာင္ေျပာလိုက္သည္။ ထုံးစံအတိုင္းဆို ဒါၿပီးရင္ ဘယ္ခရီးေရာက္မယ္ဆိုတာ ေမာင္ သိၿပီးသားမို႔ ေမာင္ ျပဳံးသည္။ ခုံမွာထိုင္ေနတဲ့ မိိမိေနာက္မွာ ရပ္ၿပီး ပခုံးေတြကို အသာႏွိပ္ေပးသည္။ ႏွိပ္ေနရင္း မိမိဆံပင္ေလးေတြကို နမ္းလိုက္၊ ပါးေလးနမ္းလို္က္၊ နားရြက္ဖ်ားေလးနမ္းလိုက္ လုပ္သည္။ အတန္ၾကာလာေတာ့ မိမိ ေျပာလိုက္သည္။

“ရၿပီ ေမာင္”

မိမိ ခုတင္ေပၚ တေစာင္းေလး လွဲလိုက္သည္။ ေမာင္ႏွိပ္ေပးတာကို ေအးေအးေဆးေဆး အရသာခံခ်င္ရင္ ေမွာက္ၿပီးမွိန္းေနတာက ပိုေကာင္းေပမဲ့ ဒီေန႔ မိမိ ေမာင့္ကို ၾကည့္ေနခ်င္လို႔ တေစာင္းေလးပဲ ေနလိုက္သည္။ ေမာင္က မိမိ ေပါင္ေတြကို အသာပြတ္လိုက္၊ ႏွိပ္ေပးလိုက္လုပ္သည္။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ မိမိ ေျခသလုံးေလးေတြ။ အခုအခ်ိန္ထိ ေမာင္က မိမိရဲ့ ဒူးေအာက္ပိုင္းကို မနမ္းေတာ့ မိမိလည္း ေမာင္ ဘယ္ေလာက္ထိ လုပ္ခ်င္တယ္၊ ဘာမႀကိဳက္ဘူးဆိုတာ သတိျပဳမိၿပီ။ ဒါေပမဲ့ ေမာင္က မိမိကို ႏွိပ္ေပးရင္ေတာ့ ေပါင္ေတြ ေျခသလုံးေတြကို က်က်နနႏွိပ္ေပးတဲ့ အျပင္ မိမိေျခဖဝါး၊ ေျခဖမိုးေလးေတြကိုလည္း ႏွိပ္ေပးၿပီး ေျခေခ်ာင္းေလးေတြကိုပါ အသာကိုင္ညႇစ္ေပးတာက အရမ္းကို အရသာရွိသည္။ ေမာင္ က အဲဒီေနရာေတြကို မနမ္းေပးလည္း ဒီလိုေလး ကိုင္ညႇစ္ေပးတာနဲ႔ မိမိ အရမ္း ေက်နပ္သာယာသည္။

“ေမာင္ ပင္ပန္းသြားၿပီလား”

ေမာင္ ေခါင္းခါသည္။

“ဒီအိမ္မွာ အလုပ္အမ်ားဆုံး၊ အပင္ပန္းဆုံးက အိ မဟုတ္လား”

“ေမာင္ကလည္း ေျပာေတာ့မယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒီေန႔ေတာ့ အိ ခါတိုင္းလို မဟုတ္ဘဲ အစီအစဥ္ေျပာင္းခ်င္တယ္ေမာင္”

ဒီလိုေျပာလိုက္လို႔ ေမာင္က မိမိ ဒီေန႔ ဆက္ဆံခ်င္စိတ္မရွိလို႔ ေျပာတာလို႔ ထင္သြားသည္။ ဒါေပမဲ့ မိမိ ဒီလိုေျပာလိုက္လို႔ ေမာင္ စိတ္ပ်က္သြားတာ၊ အလိုမက်တာမ်ိဳး ျဖစ္သြားတဲ့ပုံေတာ့ လုံးဝမရွိ။ ေမာင္ က မိမိကို အျမဲဦးစားေပး စဥ္းစားေပးတဲ့သူ မဟုတ္လား။ မိမိလည္း အတူူတူပါပဲ။

“အိ သေဘာပါ။ ေမာင္က ဘာျဖစ္ျဖစ္ရတယ္။ အိ ပင္ပန္းရင္ ေအးေအးသက္သာ နားပါ”

“အဲလို မဟုတ္ဘူးေမာင္။ အိ ေလ့က်င့္ေနတာ တစ္ခုရွိတယ္။ ဒီေန႔ လက္ေတြ႕စမ္းၾကည့္မလားလို႔”

နည္းနည္းေတာ့ ထူးဆန္းတယ္ ထင္သြားေပမဲ့ ေမာင္ခ်က္ခ်င္းေျပာသည္။

“ေျပာ။ အိ ဘာလုပ္ခ်င္လဲ၊ ဘာျဖစ္ခ်င္လဲ။ ေမာင္ အကုန္လုပ္ေပးမယ္”

“ေမာင္ အိကို ဘယ္အခ်ိန္က စ နမ္းတာလဲ”

ေမာင္ အူေၾကာင္ေၾကာင္ျဖစ္သြားသည္။ စဥ္းစားေနသလို ျဖစ္ေနလို႔ မိမိလည္း အမူအရာနဲ႔ မိမိ ပစၥည္းေနရာကို ညႊန္ျပလိုက္ရင္း ေျပာလိုက္သည္။

“အဲဒီေနရာကို ေျပာတာ”

ေမာင္ နည္းနည္း သေဘာေပါက္လာၿပီ။

“မဂၤလာဦးညကတည္းက ေမာင္ကေတာ့ အိကို နမ္းေပးခဲ့ၿပီး အိကိုေတာ့ ျပန္မနမ္းခိုင္းဘူးလား ေမာင္”

ေမာင္ က မိမိ ဆံပင္ေတြကို အသာ သပ္ရင္း ေျပာသည္။

“ေၾသာ္၊ အိရယ္။ ေမာင့္အတြက္က ဟိုဟာမွ၊ ဒီဟာမွ ဆိုတာေတြ အေရးမႀကီးပါဘူး။ အိ ေမာင့္အနားမွာရွိေနရင္ ေမာင့္အတြက္ ၿပီးျပည့္စုံတဲ့ဘဝ ျဖစ္ပါၿပီ”

“အိလည္း ျပန္ေတာ့ တုန႔္ျပန္ေပးရမွာေပါ့”

“ေမာင္ ေျပာၿပီးၿပီေလ။ အိ မလုပ္ခ်င္တာ ဘာမွ လုပ္ဖို႔မလိုဘူး။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ေမာင္ကအိကို အရမ္းခ်စ္ၿပီးသား”

“အိလည္း စမ္းခ်င္လို႔ ေလ့က်င့္ေနတာ ၾကာၿပီ”

ေမာင္ မ်က္လုံးနည္းနည္းျပဴးလာလို႔ မိမိ ျမန္ျမန္ ေျဖရွင္းခ်က္ေပးလိုက္သည္။
“ေဈးသြားဝယ္ရင္ ငွက္ေပ်ာသီးဝယ္လာၿပီး အိ တိတ္တိတ္ေလး စမ္းၾကည့္ေနတာပါ ေမာင္ရဲ့”

ေမာင္ရယ္သည္။

“အစကေတာ့ သီးေမႊးပဲဝယ္ၿပီး က်င့္ၾကည့္တာေပါ့။ ေနာက္ပိုင္း ေရႊနီဝယ္တယ္ေလ။ ေရႊနီေတာင္ရွယ္စ”

“အိ….။ အခု ေကာင္းေကာင္းပိုင္သြားၿပီလား”

“မသိဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ဒီေန႔ လက္ေတြ႕စမ္းၾကည့္ခ်င္လို႔ ေမာင့္ကို ခြင့္ေတာင္းတာ”

“အိရယ္။ ကိုယ့္ခ်စ္သူက ကိုယ့္ကို ပါးစပ္နဲ႔ ဆက္ဆံေပးမယ္ဆိုရင္ မလိုခ်င္တဲ့သူ မရွိေလာက္ဘူးထင္တာပဲ”

“ဒါဆို ေမာင္က အိကို ေစာေစာ ေျပာေရာေပါ့”

“ေမာင္ ေျပာၿပီးၿပီေလ။ အိ မလုပ္ခ်င္တာ ေမာင္ မလုပ္ခိုင္းဘူး။ ေမာင့္အတြက္ အိ ရဲ့ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာနဲ႔ တင္ လုံေလာက္ေနပါၿပီလို႔”

“အိ တကယ္ ဆႏၵရွိၿပီး စမ္းခ်င္တာပါ”

“ဒါဆိုလည္း အိသေဘာ။ တစ္ခုပဲေျပာမယ္”

“ဘာလဲ ေမာင္”

“ငွက္ေပ်ာသီးနဲ႔မွားၿပီး  မစားလိုက္နဲ႔”

ႏွစ္ေယာက္သား ၿပိဳင္တူ ရယ္လိုက္ၾကသည္။

“စိတ္ခ်ပါေမာင္၊ ဒါေတာ့စိတ္ခ်”

ေမာင့္အဝတ္အစားေတြကို ခၽြတ္ေပးလိုက္သည္။ ေမာင့္ပစၥည္းက မာေနၿပီပဲ။ ေျပာဆိုေနၾကတာနဲ႔ ေမာင္ ခံစားလို႔ ရေနၿပီပဲ။ ေမာင့္ပစၥည္းကို အသာကိုင္ကာ ဖြဖြေလး ႏွိပ္ေပးသည္။ ၿပီးေတာ့ နမ္းသည္။ လ်က္သည္။ ငုံစုပ္ေပးသည္။ ငုံထားရင္းနဲ႔ လၽွာေလးနဲ႔ လ်က္ေပးသည္။ ေဝ့ပတ္ ကစားေပးသည္။ ေမာင့္ကို မ်က္လုံးေလးလွန္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေမာင္ အလြန္အမင္း သာယာေက်နပ္ေနတယ္ ဆိုတာ မ်က္ႏွာမွာ အတိုင္းသား ေပၚလြင္ေနသည္။ မိမိေၾကာင့္ ေမာင္ ၾကည္ႏူး ေပ်ာ္ရႊင္ေနတယ္ ဆိုတာနဲ႔ မိမိလည္း အလိုလို ဝမ္းသာပီတိ ျဖစ္ရသည္။ ေမာင့္ပစၥည္းကို တတ္နိုင္သေလာက္ မိမိပါးစပ္ထဲ ထည့္သြင္းလိုက္ ျပန္ထုတ္လိုက္လုပ္ေပးေနသလို မိမိလၽွာ၊ ႏႈတ္ခမ္းေလးေတြနဲ႔လည္း နမ္း စုပ္ လ်က္ေပးေနေတာ့ ေမာင္ ညည္းသံေလးေပး၍ အသာမွိန္းကာ ေကာင္းေကာင္းႀကီး အရသာခံေနသည္။ ေတာ္ေတာ္ၾကာလာေတာ့ ေမာင္ ေျပာသည္။

“အိ၊ ေမာင္ ၿပီးေတာ့မယ္ေနာ္”

ေမာင့္ကို ေခါင္းအသာညိတ္ျပလိုက္ေပမဲ့ ေမာင့္ပစၥည္းကို ငုံထားဆဲဆိုေတာ့ ေမာင္သေဘာေပါက္ပါလိမ့္မည္။ လႊတ္ထုတ္လာတဲ့ ေမာင့္အရည္ေတြကို ငုံထားၿပီး တစ္ခ်က္တည္း မ်ိဳခ်လိုက္သည္။ ေမာင္က မိမိ ကို သူ႔ရင္ခြင္ထဲ ဆြဲသြင္းၿပီး ဖက္ထားသည္။

“သိပ္ခ်စ္တာပဲ အိရယ္။ အိ လည္း လိုခ်င္တာရွိရင္ ဘာမဆို ေမာင့္ကို ေျပာ”

မိမိလည္း ေမာင့္ကို ျပန္ဖက္ထားလိုက္သည္။ ေမာင့္ကို သာယာေပ်ာ္ရႊင္ေအာင္လုပ္ေပးခဲ့ရလို႔ ကိုယ္တိုင္လည္း ၾကည္ႏူးေပ်ာ္ရႊင္ရသည္။ ဒါနဲ႔တင္ လုံေလာက္ပါၿပီ။ ေမာင့္ကို ဖက္ထားတဲ့ အိလက္ေတြက ေမာင့္ အဝတ္မဲ့ တင္ပါးေတြေပၚမွာ။ စိတ္ရိုင္းေလး တစ္ခ်က္ဝင္လာသည္။ ဒီတင္ပါးေလးကို ၾကက္ေမြးနဲ႔ အရွိုးထင္ေအာင္ရိုက္လိုက္ရရင္ေတာ့။ အဲဒီစိတ္ကူးကို ျမန္ျမန္ျပန္ေဖ်ာက္လိုက္သည္။ ေမာင္က အိ လိုခ်င္တာရွိရင္ ေျပာဆိုေပမဲ့ တစ္္္ခ်ိဳ႕ကိစၥေတြက အသိေပးလို႔ မျဖစ္တာ၊ ေျပာလို႔မျဖစ္တာေတြ ရွိသည္ မဟုတ္ပါလား။

နန္းအိအိစိုး အိမ္ေထာင္က်ၿပီး မၾကာခင္ ကို ေလၽွာက္ထားတဲ့ ပါရဂူဘြဲ႕ဝင္ခြင့္ရလို႔ သက္တို႔ ရန္ကုန္ေျပာင္းသည္။ ေက်ာင္းတုန္းက ဆရာရင္းျဖစ္ၿပီး ဘြဲ႕လြန္ရစ မႏၲေလးမွာ တာဝန္က်တုန္းလည္း အနားမွာ ေခၚခိုင္းထားတဲ့ ဆရာႀကီးက အခု ရန္ကုန္မွာ ပါေမာကၡ အျဖစ္ ျပန္ေရာက္ေနလို႔  ကိုက ရန္ကုန္ တက္ဖို႔ ေလၽွာက္ခဲ့သည္။ အခု ဆရာႀကီးနဲ႔ ျပန္ေတြ႕ရလို႔ အစစ အရာရာ အဆင္ေျပသည္။ နယ္မွာ ကိုယ္တစ္ေယာက္တည္းမို႔ ကိုယ့္အပိုင္းနဲ႔ ဆိုင္သမၽွလူနာ ကိုယ့္ဆီပဲလာေပမဲ့ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေပၚမွာေတာ့ ကိုယ့္အေတြ႕အၾကဳံ၊ ကိုယ့္ master ဘြဲ႕ေလာက္နဲ႔ တိုးရခက္သည္။ ကိုယ့္ဆရာရင္းျဖစ္တဲ့ ဆရာႀကီးက အနီးကပ္ ေခၚထားေတာ့ ပညာလည္းရ၊ လက္ေထာက္တစ္ေယာက္ အေနနဲ႔ သင့္တင့္တဲ့ ဝင္ေငြလည္းရသည္။

သက္ က မမနဲ႔ေကာ နန္းအိအိစိုးနဲ႔ပါ အဆက္အသြယ္ မျပတ္ရွိသည္။ မမနဲ႔လည္း  ညီအစ္မလို ခိုင္ျမဲတဲ့ သံေယာဇဥ္ ျဖစ္ေနၿပီ။ နန္းအိအိစိုး သားဦးေလးေမြးၿပီး တစ္လျပည့္ေတာ့ ကင္ပြန္းတပ္မဂၤလာပြဲ လုပ္သည္။ လြယ္လြယ္ကူကူ စိုးေကာင္းထိုက္ လို႔ပဲ နာမည္ေပးသည္။ ကို မအားလို႔ သက္ပဲ ေလယာဥ္နဲ႔ ေန႔ခ်င္းျပန္ သြားခဲ့သည္။ သင္းသင္းက ေလယာဥ္ကြင္းလာႀကိဳေပးမယ္ ေျပာေပမဲ့ နန္းအိအိစိုးကပဲ သူတို႔အိမ္က ကားတစ္စီးကို ႀကိဳခိုင္းသည္။ သင္းသင္းကို ဝင္ေခၚၿပီး အတူသြားၾကသည္။ ကိုေကာင္းလၽွံတို႔ မမထိုက္တို႔ဖက္က အမ်ိဳးေတြလည္း အမ်ားႀကီး လာၾကသည္။ ထုံးစံအတိုင္း အတက္ႂကြဆုံး၊ အေပ်ာ္ဆုံးက ကိုေကာင္းလၽွံရဲ့ အဘိုး။

နန္းအိအိစိုး လက္ထပ္တုန္းကလည္း လက္ဖြဲ႕ေတြ အမ်ားႀကီးေပးၾကတယ္လို႔  နန္းအိအိစိုး ျပန္ေျပာၿပ လို႔ သိခဲ့ရသည္။ အခုလည္း ကေလးအတြက္ဆိုၿပီး ေပးၾကတာက
နည္းတာမဟုတ္။ မမထိုက္ကလည္း သူနဲ႔ သမီးလည္း အရမ္းအဆင္ေျပတယ္၊ သားနဲ႔သမီးလည္း အဆင္ေျပတယ္လို႔ ၾကဳံရင္ ၾကဳံသလို ေျပာသည္။ ေခၽြးမလို႔ မေျပာဘဲ
သမီးဆိုၿပီး ျဖစ္ေနၿပီ။ မမထိုက္တို႔က အျခားလုပ္ငန္းေတြလည္းရွိေသးလို႔ ေဆး႐ုံကိုလွည့္မၾကည့္ေတာ့။ နန္းအိအိစိုးကိုပဲ လုံးဝအပ္ထားသည္။ နန္းအိအိစိုးတစ္ေယာက္ ဒီလို အစစအရာရာ ျပည့္စုံၿပီး သာယာအဆင္ေျပတဲ့ မိသားစုဘဝ ပိုင္ဆိုင္ခြင့္ရလို႔ သက္လည္း အလြန္ ေက်နပ္ဝမ္းသာသည္။

နန္းအိအိစိုးက သူ႔သားေလးကို ေပြ႕ထားသည္။ ကိုေကာင္းလၽွံ၊ မမထိုက္၊ သူတို႔ မိဘေတြနဲ႔ ေမာင္ေကာင္းထိုက္လည္းရွိသည္။ မိမိနဲ႔ သင္းသင္းတို႔လည္းရွိတုန္း ကိုေကာင္းလၽွံ ရဲ့ အဘိုးက ေျပာသည္။

“ငါ က ေျမးတစ္ေယာက္ေလာက္ ဆရာဝန္ ျဖစ္ရင္ေကာင္းမယ္လို႔ ေျပာတာ။ အခု ေကာင္းလၽွံတင္မကဘူး၊ သူ႔သားပါ ဆရာဝန္ျဖစ္ေနၿပီ”

အဘိုးက ဆက္ေျပာသည္။

“ဒီကေလးႀကီးလာရင္ ဆရာဝန္ မလုပ္ခိုင္းနဲ႔။ ဆရာဝန္မပဲ ယူခိုင္းလိုက္”

“ဟုတ္ကဲ့ရွင့္”

အဘိုးရဲ့ စကားကို ရယ္ရမွာလား၊ ဘာလုပ္ရမွာလဲ ဆိုတာ က်န္တဲ့လူေတြ စဥ္းစားခ်ိန္မွာ ဝင္ေျဖလိုက္တာက နန္းအိအိစိုး။ အဲဒါကို အဘိုးက သေဘာက်ၿပီး အားရပါးရ ရယ္သည္။

“ကေလး။ တစ္လျပည့္ ေမြးေန႔လက္ေဆာင္ ဘာလိုခ်င္တယ္ဆိုတာ ေျပာပါဦး။ ေျပာ၊ ကေလးလိုခ်င္တာ ဘာမဆို ရေစရမယ္”

တစ္လသား ကေလးေလးကို သြားေမးေနျပန္သည္။ ကိုေကာင္းလၽွံက မေနနိုင္လို႔ ဝင္ေျပာသည္။

“အဘိုး။ ကေလး က ဘယ္သိပါ့မလဲ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ပဲ လိုတာကို ျပည့္စုံေအာင္ စီစဥ္ေပးလိုက္ပါ့မယ္”

“မွတ္မွတ္ရရေလးေတာ့ လုပ္ေပးရမွာေပါ့။ ကေလးကမသိရင္ အနီးစပ္ဆုံးက သူ႔အေမပဲ။ ကေလးအေမက ကိုယ္စား ေမြးေန႔လက္ေဆာင္ ေတာင္းေပးလိုက္”

အဘိုးက ဆက္ေျပာေနလို႔ လမ္းေၾကာင္းက နန္းအိအိစိုးဆီ ေရာက္သြားသည္။ ဒီလိုနဲ႔ ရွည္ေနမွာစိုးလို႔ မမထိုက္က ၾကားဝင္ေျပာသည္။

“ကဲ။ သမီးကပဲ သားေလးအတြက္ လက္ေဆာင္တစ္ခုေတာင္း။ ေမေမတို႔ လုပ္ေပးမယ္”

နန္းအိအိစိုးက ဘာမွမသိတတ္ေသးတဲ့ သူတို႔ရဲ့သားဦးေလးကို အသာမကိုင္ကာ သားေလးနဲ႔ ပါးခ်င္းအသာကပ္ၿပီး ကိုေကာင္းလၽွံနဲ႔ မမထိုက္တို႔ကို ၾကည့္ကာေျပာသည္။

“ဘိုးဘိုးတို႔ ဘြားဘြားတို႔နား သားအတြက္ ေမေမက လက္ေဆာင္ေတာင္းေပးရမွာလား”

ကိုယ့္ေျမးေလးကို ျမင္ရေတာ့ ကိုေကာင္းလၽွံနဲ႔ မမထိုက္တို႔ မ်က္ႏွာက ၾကည္လင္ဝင္းပၿပီး အရမ္းေပ်ာ္ရႊင္ေက်နပ္ေနမွန္း သိသာထင္ရွားလွသည္။ ကိုေကာင္းလၽွံက ေျပာလိုက္သည္။

“ဟုတ္တယ္။ ေျမးေလး ဘာလိုခ်င္လဲ ဘိုးဘိုးကိုေျပာ”

အဲဒီအခ်ိန္မွာ နန္းအိအိစိုး ေျပာလိုက္တာကို ၾကားရေတာ့ မိမိေကာ မမထိုက္နဲ႔ ေမာင္ေကာင္းထိုက္ပါ အံ့ၾသသြားသည္။ နန္းအိအိစိုး ဒီလို ေျပာရဲလိမ့္မယ္လို႔ မထင္ခဲ့။

“သား၊ ဘိုးဘိုးကေမးေနၿပီ။ ေျပာလိုက္ပါဦး၊ ေျမးေလးကိုခ်စ္လို႔ လက္ေဆာင္ေပးခ်င္ရင္ ဘိုးဘိုးေဆးလိပ္ျဖတ္ေပးပါလို႔”

ကိုေကာင္းလၽွံ ေတြေဝသြားသည္။ ကိုေကာင္းလၽွံ အရက္နဲ႔ေဆးလိပ္ အရမ္းႀကိဳက္တာ အားလုံးသိသည္။ ႏွလုံးသိပ္မေကာင္းလို႔ မမထိုက္တို႔ ၊သူ႔မိဘ၊ သူ႔အဘိုးတို႔က ေဆးလိပ္ျဖတ္ဖို႔ ေျပာတာလည္း မရဘူးလို႔ မမထိုက္ ေျပာဖူးသည္။ ေဆးလိပ္မေသာက္တဲ့သူေတြလည္း ေရာဂါစုံျဖစ္ၿပီး ေစာေစာေသတဲ့လူေတြ ရွိတာပဲ၊ အရက္ေဆးလိပ္ မ်ားၿပီး အသက္ရွည္တဲ့လူေတြလည္း အမ်ားႀကီးပဲဆိုၿပီး ဆင္ေျခေပးသည္။ နန္းအိအိစိုး ကိုယ္ဝန္ရွိစကတည္းက ေဆးလိပ္ေသာက္ရင္ ၿခံထဲ ဆင္းေသာက္တာတို႔၊ တစ္ေယာက္တည္း သီးသန႔္အခန္းမွာေသာက္တာတို႔ လုပ္ေပးေပမဲ့ ျဖတ္ဖို႔ေတာ့ စိတ္မကူးဘူးလို႔ နန္းအိအိစိုး ေျပာခဲ့သည္။ အခု အမ်ားေရွ႕မွာ သားေလးကို အေၾကာင္းျပၿပီး နန္းအိအိစိုးကေျပာေနၿပီ။ ကိုေကာင္းလၽွံ စဥ္းစားေနေတာ့ ဘယ္သူမွ ဘာမွမေျပာဘဲ ၿငိမ္ေနၾကသည္။ ကိုေကာင္းလၽွံ သက္ျပင္းခ်လိုက္သည္။ သူ႔ ေျမးေလးကို နန္းအိအိစိုးလက္မွ ယူေပြ႕လိုက္သည္။

“ေကာင္းၿပီ။ ေျမးေလး စိုးေကာင္းထိုက္အတြက္ အခုအခ်ိန္ကစၿပီး ဘိုးဘိုး ေဆးလိပ္လုံးဝမေသာက္ေတာ့ဘူး။ အရက္ကိုလည္း ေဆးျဖစ္ဝါးျဖစ္ပဲ မွီဝဲေတာ့မယ္”

အားလုံး အံ့ၾသေပ်ာ္ရႊင္သြားၾကသည္။ ကိုေကာင္းလၽွံအဘိုးက တဟားဟားနဲ႔ ေအာ္ရယ္ျပန္သည္။ ကိုေကာင္းလၽွံပခုံးကို ဖက္ၿပီးေျပာသည္။

“သားအခ်စ္ ေျမးအႏွစ္တဲ့။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုလည္း ဂ႐ုစိုက္စမ္းပါကြာ။ အဘိုးလို ေျမးေတြ ျမစ္ေတြ အိမ္ေထာင္က်တဲ့အထိ က်န္းက်န္းမာမာရွိေအာင္လုပ္ကြ”

ေျပာရင္း နန္းအိအိစိုးကို ျပဳံးျပလိုက္ေတာ့မွ  သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ ႀကိဳတင္ အကြက္ခ် စီစဥ္ထားမွန္း အားလုံးက သေဘာေပါက္သြားသည္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဒါကအားလုံးအတြက္ ေကာင္းတဲ့ကိစၥပဲေလ။ ကိုေကာင္းလၽွံလည္း ေဆးလိပ္လုံးဝျပတ္သြားသည္။ နန္းအိအိစိုးတစ္ေယာက္ မမထိုက္တို႔ အသိုင္းအဝိုင္းမွာ ေတာ္ေတာ္ဝင္ဆန႔္ၿပီး ေနရာရေနၿပီ
ဆိုတာလည္း သက္ သေဘာေပါက္လိုက္သည္။

အျပန္လမ္းမွာ နန္းအိအိစိုးတို႔အေၾကာင္း ျပန္စဥ္းစားေနရာက သက္ အေတြးေတြ မမဆီ ေရာက္သြားသည္။ မမေမသူလည္း မၾကာခင္ ဒီကို ျပန္လာေတာ့မည္။ မမ ဟိုကို ထြက္သြားၿပီး မၾကာခင္ မမခင္ပြန္း ကိုထြန္းေမာင္လည္း မမရွိရာကို လိုက္သြားသည္။ ဒီမွာရွိတဲ့ သူ႔အလုပ္ေတြအားလုံးကို အတူတြဲလုပ္ေနတဲ့ မမရဲ့ အစ္ကိုနဲ႔ပဲ အားလုံး လႊဲေပးထားခဲ့သည္။ သူတစ္ေယာက္တည္းဆိုင္တဲ့ တစ္ျခားအလုပ္ေတြကိုလည္း လက္ေထာက္ေတြကိုပဲ ႀကီးၾကပ္ခိုင္းၿပီး လိုအပ္တာကို သူက နိုင္ငံျခားကေန ညႊန္ၾကားသည္။

မမနဲ႔ အတူေနခြင့္ရဖို႔ မမအစ္ကိုကေနတစ္ဆင့္ မနားမေန ေမတၱာရပ္ခံသည္။ မမကိုလည္း လက္ဖ်ားနဲ႔ေတာင္မထိပါဘူး။ သူေျပာင္းလဲသြားၿပီဆိုတာ အနီးကပ္ သက္ေသျပခြင့္ေပးပါ။ သူမွားခဲ့တာေတြအတြက္ ျပန္ေပးဆပ္ခြင့္ျပဳပါ၊ မမ ေနတာ၊ စားတာ၊ စာေမးပြဲေျဖဖို႔ ျပင္ဆင္တာ အဆင္ေျပေအာင္ ကူညီေပးခ်င္လို႔ပါလို႔ ကတိေတြ အထပ္ထပ္ေပးလို႔ မမက လက္ခံလိုက္သည္။

ကိုထြန္းေမာင္က မမ clinical attachment ယူတဲ့ေဆး႐ုံအနီးမွာ အခန္းငွားလိုက္ၿပီး မမနဲ႔ အတူေနသည္။ အတူေနတယ္ဆိုေပမဲ့ ေပးထားတဲ့ကတိအတိုင္း အိပ္ခန္းႏွစ္ခန္းပါေအာင္ ငွားခဲ့တာမို႔ တစ္ေယာက္တစ္ခန္းစီ ေနသည္။ ေျပာထားသလို၊ မမကို ဟိုဟိုဒီဒီ ကိစၥေတြ လုံးဝမစဘဲ မမ အဆင္ေျပဖို႔ တစ္ခုတည္းသာ အာ႐ုံစိုက္ေပးသည္။ မမ စားဖို႔ ေသာက္ဖို႔ အားလုံးစီစဥ္ေပးသည္။ မမအဝတ္အစားေတြ ေလၽွာ္ဖြပ္ေပးသည္။ အတြင္းခံပါမက်န္ဘူးလို႔ မမ ျပန္ေျပာျပေတာ့ သက္ အံ့ၾသမိသလို မမအတြက္လည္း ဝမ္းသာမိသည္။ ကိုထြန္းေမာင္က မမကို တကယ္ခ်စ္ျမတ္နိုးမိၿပီး သူမွားခဲ့တာေတြအတြက္ ျပန္ေပးဆပ္ေနမွန္း သက္နားလည္လိုက္သည္။ မမလည္း သိသည္။ မမစာေမးပြဲ ေျဖလို႔ ေအာင္သြားၿပီး အလုပ္ရလို႔ အေတြ႕အၾကဳံတိုးေအာင္ ဆက္ေနေတာ့လည္း ကိုထြန္းေမာင္က ဒီျပန္မလာ။ မမအနားမွာပဲေနသည္။ မမကလည္း ျပန္လက္တြဲဖို႔ စဥ္းစားတဲ့သူဆိုေတာ့ ေနာက္ဆုံးမွာ လက္ခံလိုက္ရေတာ့သည္။

သက္ကိုလည္း မမေျပာသည္။ ကိုထြန္းေမာင္က သူ႔ကို ခ်စ္တယ္ဆိုတာ လက္ခံနိုင္ၿပီး  ျပန္ခ်စ္မိေနၿပီတဲ့။ အခု ဒီကို အတူ ျပန္လာၾကေတာ့မဲ့ရက္က နီးေနၿပီ။ ႏွစ္ေယာက္တည္း ျပန္လာမွာေတာ့မဟုတ္။ ဗိုက္တစ္လုံးပါ အပိုဆု အေနနဲ႔ ျပန္ပါလာမွာ ျဖစ္သည္။ နန္းအိအိစိုးလည္း သားဦးေလး ေမြးၿပီးၿပီ။ မိမိတစ္ေယာက္တည္းသာ က်န္ေတာ့သည္။ သက္ အေျခအေနကိုလည္း မမ ေမးေနၿပီ။ အိမ္ျပန္ေရာက္ရင္  ကို နဲ႔ ဆက္လက္ႀကိဳးစားရဦးမည္။

မမ ရန္ကုန္ျပန္ေရာက္လာတဲ့အထိ သက္တို႔က ဘာမွမတိုးတက္လို႔ သက္နဲ႔ မမတိုင္ပင္ၿပီး သက္တို႔ႏွစ္ေယာက္လုံးကို ေဆးစစ္တာေတြ လုပ္သည္။ အိမ္ေထာင္က်တာ ၾကာၿပီ။ ဒီထက္ေစာၿပီး အေျဖရွာၾကည့္ရမွာ ျဖစ္ေပမဲ့ ကို က မလိုဘူးလို႔ ေျပာခဲ့လို႔ သက္က ဘာမွဆက္မေျပာခဲ့။ အဲဒီလိုပဲ သူတို႔ ဆရာဝန္ေတြက တစ္ခါတစ္ေလ နည္နည္း ကတ္သီးကတ္သတ္ နိုင္ၾကသည္။ ဒါေပမဲ့ ဒီတစ္ေခါက္က သက္နဲ႔ မမ ႏွစ္ဦးသေဘာတူ လုပ္တဲ့ကိစၥကို ကို ဘာမွေစာဒက တက္လို႔မရ။ အစအဆုံး လိုတာအကုန္ လုပ္ရမယ္ေျပာေတာ့ ကို လက္ခံခဲ့သည္။ ဘာပဲေျပာေျပာ သားသမီး အရမ္းလိုခ်င္တဲ့ သက္တို႔ႏွစ္ေယာက္အတြက္ အခ်ိန္က နည္းနည္းေတာ့ ေနာက္က်ေနၿပီ။

စစ္လိုက္ေတာ့ ကို႔ ပိုးကလည္း စံခ်ိန္မီသလို သက္ ကိုယ္တြင္းအဂၤါ အစိတ္အပိုင္းေတြ အားလုံးကလည္း ပုံမွန္။ ထူးထူးျခားျခား အျပစ္မေတြ႕။ ဒါေပမဲ့ လက္ေတြ႕မွာ ဘာမွမထူးျခားခဲ့ေတာ့ မမက ေဆးဝါး၊ နည္းပညာ အကူအညီနဲ႔ ေထာက္ပံ့ေပးဖို႔ အႀကံေပးသည္။ သက္ က ဘာျဖစ္ျဖစ္လုပ္မယ္ဆိုေတာ့ ကို လည္း မကန႔္ကြက္ေတာ့။ လြယ္ရာကေန ပို ရႈပ္ေထြးတာထိ တစ္ဆင့္ၿပီးတစ္ဆင့္ မရမခ်င္း လုပ္ၾကမယ္လို႔ သက္နဲ႔ မမ ဆုံးျဖတ္လိုက္သည္။

ပထမအဆင့္အေနနဲ႔ ဓာတ္ခြဲခန္းမွာ ကို႔ရဲ့ အရည္အေသြး အေကာင္းဆုံး သုက္ပိုးေတြကို ေရြးၿပီး သက္ သားအိမ္ထဲ ထည့္သြင္းေပးသည္။ သက္ကိုလည္း မမ်ိဳးဥ ပိုထြက္ေစဖို႔ ေဟာ္မုန္းေဆးတိုက္သည္။ ေဘးထြက္ အဆင္မေျပတာေတြ နည္းနည္းပါးပါး ရွိနိုင္ေပမဲ့ မမက အစအဆုံး ေသခ်ာစစ္ေဆးၿပီး ဂ႐ုတစိုက္ ေစာင့္ၾကည့္ကာ လုပ္ေပးသည္။ တစ္ခါမေအာင္ျမင္ေတာ့ ေနာက္တစ္ခါ။ တစ္ခါၿပီး တစ္ခါ သုံးဦးသား တက္ညီလက္ညီ ႀကိဳးစားၾကသည္။

ငါးလတာ ၾကာသြားသည္။ မမလည္း ေမြးဖို႔ရက္နီးလာသည္။ ဒီတစ္ေခါက္ မေအာင္ျမင္ရင္ မမကေလးေမြးၿပီး အလုပ္ျပန္လုပ္တာနဲ႔ ေနာက္တစ္နည္း ေျပာင္းမယ္လို႔ မမ ေျပာလိုက္ လို႔လား၊ ကံဇာတာေကာင္းလာလို႔လား မေျပာတတ္ပါ။ ေနာက္ဆုံးအႀကိမ္မွာ အခ်ိန္ကိုက္ အဆင္ေျပသြားသည္။ ကိုယ္ဝန္ရွိတာ ေသခ်ာၿပီလို႔ သိလိုက္ရတဲ့ အခါ ကို ေကာ သက္သာမက၊ မမလည္း အလြန္ဝမ္းသာၾကသည္။

ေမြးခါနီးမွ အိမ္မွာ အကူေခၚထားတဲ့ ေကာင္မေလးက နယ္မွရွိတဲ့ အေမ ေနမေကာင္းျဖစ္လို႔ ျပန္ခိုင္းလိုက္သည္။ မျပန္ဘူး ေျပာေနေပမဲ့ အေမဆိုေတာ့ သက္က အတင္း ျပန္ခိုင္း လိုက္သည္။ ကိုယ္က ဘယ္လိုလုပ္လုပ္ အဆင္ေျပေအာင္ စီစဥ္လို႔ ရသည္။ကို႔ကို  ညေရးညတာ ေဆး႐ုံက ေခၚတာေတြ ရွိတတ္တာမို႔ သက္ အေႏွာင့္အယွက္ မျဖစ္ေအာင္ ကို က အိမ္မွာပဲ အိပ္သည္။ စားတာလည္း ၾကဳံသလိုစား။ သက္က ေဆး႐ုံမွာ ဖြင့္ထားတဲ့ စားေသာက္ဆိုင္က မွာစားလိုက္သည္။ မိုးလင္းတာနဲ႔ အစားအေသာက္ ရတာဆိုေတာ့ အဆင္ေျပသည္။

ေမြးေတာ့လည္း မမပဲ ဗိုက္ခြဲေမြးေပးသည္။ ကိုေတာင္ ေမြးတဲ့ အဂၤါေန႔ တစ္ရက္ပဲ ခြင့္ယူသည္။ မနက္အေစာႀကီး စလိုက္တာ အစစအရာရာ အဆင္ေျပသည္။ ညေနေစာင္း သက္နဲ႔ကို ႏွစ္ေယာက္တည္း အခန္းထဲ ရွိေနတုန္း တံခါးေခါက္လို႔ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ပန္းျခင္းႀကီး တစ္ျခင္းလာပို႔သည္။ လာပို႔တဲ့လူက အသိထဲကမဟုတ္။ ေမးလိုက္ေတာ့ ဆိုင္က ေကာင္ေလး ျဖစ္ေနသည္။ ျဖဴဝါေရာင္ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ ႏွင္းဆီပန္း အပြင့္ အႀကီးႀကီးေတြနဲ႔ ျပင္ဆင္ထားတာ ၾကည့္လို႔ေကာင္းလွသည္။ ဒီအေရာင္ ႏွင္းဆီပန္းက သက္ အႀကိဳက္ဆုံး။ ဒါကို သိတာ သင္းသင္းနဲ႔ ေဝေဝရယ္၊ ကိုရယ္၊ နန္းအိအိစိုးရယ္ပဲ ရွိသည္။ သက္ ဒီေန႔ ေမြးမယ္ဆိုတာသိတာက ရွမ္းျပည္က သက္ မိဘေတြနဲ႔ အစ္ကိုတို႔ မိသားစုရယ္။ မမထိုက္တို႔ မိသားစုရယ္ပဲ ရွိသည္။ မမထိုက္တို႔ တစ္မိသားစုလုံး စကၤာပူေရာက္ေနၿပီး ကိုေကာင္းလၽွံ ႏွလုံးေသြးေၾကာက်ဥ္းလို႔ အစားထိုး ခြဲစိတ္ကုသတာ  သိလိုက္လို႔ ဒီကေန သတင္းလွမ္းေမးရင္း သက္ကို ဘယ္ေန႔ေမြးမွာလဲ ေမးလာလို႔ ေျပာမိလိုက္သည္။

ကို ယူလာေတာ့ ပါလာတဲ့ ကဒ္ေလးကို ၾကည့္လိုက္သည္။ “ေကာင္းထိုက္ေဆး႐ုံ မိသားစု” လို႔ ေရးထားသည္။ မမထိုက္ေကာ နန္းအိအိစိုးတို႔လင္မယားသာမက သားေလးပါ လိုက္သြားတာဆိုေတာ့ နန္းအိအိစိုး စကၤာပူကေန လွမ္းစီစဥ္လိုက္မွန္း သက္ သိလိုက္သည္။ နန္းအိအိစိုးက ၾကဳံႀကိဳက္တိုင္း သက္တို႔အတြက္ လက္ေဆာင္ေတြ ယူလာၿပီး ကန္ေတာ့သည္။ ဝါဝင္ဝါထြက္လည္း ကန္ေတာ့တာဆိုၿပီး ပစၥည္းေတြပို႔သည္။ နန္းအိအိစိုးရဲ့ သားေလးကလည္း သူ႔အဘိုးအဘြားေတြ အသည္းစြဲ။ နို႔ျဖတ္ၿပီးကတည္းက အဘိုးအဘြားနဲ႔ အိပ္သည္။ အခု ေဆးသြားကုေတာ့လည္း အကုန္လုံး ေခၚသြားသည္။

ဒီလိုနဲ႔ စေနေန႔ေတာင္ေရာက္ၿပီမို႔  ေလးရက္ေျမာက္ ရွိသြားၿပီ။ သက္လည္း က်န္းမာသည္။ ဘာမွထူးထူးျခားျခားမရွိ။ အိမ္က ေကာင္မေလး ျပန္မလာနိုင္ေသးေပမဲ့
သူ႔အေမ သက္သာစျပဳလာၿပီလို႔ ေျပာသည္။ ျပန္လာရင္ ေနာက္အေဖာ္တစ္ေယာက္ ပိုေခၚလာမယ္လို႔ ေျပာသည္။ အိမ္မွာလည္း ကူမဲ့လူ မရွိေသး၊ မမကလည္း
ေအးေအးေဆးေဆး နားဦးလို႔ အႀကံေပးလို႔ သက္ ေဆး႐ုံဆင္းဖို႔ စိတ္မကူးေသး။ အေရးအႀကီးဆုံး ျဖစ္တဲ့ ကေလးေတြလည္း အားလုံးေကာင္းေတာ့ ဘာမွ ပူစရာမရွိဘဲ စိတ္ခ်မ္းသာ ေပ်ာ္ရႊင္ရသည္။

ဒီေန႔ ဆရာႀကီးက case တစ္ခုရွိလို႔ ကိုးနာရီခြဲ ေခၚထားသည္။ သက္ကို မနက္ အေစာႀကီး လာၾကည့္သည္။ ၿပီးမွ ေအာက္ကဆိုင္မွာ မနက္စာစားဖို႔ ဆင္းသြားသည္။ Major case ဆိုေတာ့ ဘယ္ေလာက္ၾကာမယ္ မေျပာနိုင္။ ဗိုက္ျပည့္ေအာင္ ႀကိဳ ျဖည့္ထားရမည္။ ေျမညီထပ္ေရာက္လို႔ စားေသာက္ဆိုင္ရွိရာ ေလၽွာက္သြားတဲ့အခါ အဝင္တံခါးဝက ေတာ္ေတာ္ၾကည့္လို႔ေကာင္းတဲ့ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ ဝင္လာတာ သတိထားမိသည္။ အျဖဴေရာင္ ဘေလာက္စ္ အကၤ်ီနဲ႔ ဒူးဖုံး႐ုံ စကပ္အနက္ ဝတ္ထားသည္။ လက္မွာ ပစၥည္းထည့္ထားတဲ့ ပလတ္စတစ္အိတ္တစ္လုံး ကိုင္ထားသည္။ စီးထားတဲ့ ေဒါက္ျမင့္ဖိနပ္အနက္ကလည္း ေတာ္ေတာ္ျမင့္သည္။ မိမိကို အားရပါးရ ျပဳံးၿပ ႏႈတ္ဆက္လို႔ ေသခ်ာၾကည့္လိုက္ေတာ့မွ နန္းအိအိစိုး ျဖစ္ေနသည္။

“အစ္ကိုႀကီး။ မမသက္ နဲ႔ ကေလးေတြ ဘယ္လိုေနလဲ”

“ေကာင္းတယ္။ ဗိုလ္ေကာင္းေကာ ေနေကာင္းတယ္မဟုတ္လား”

“အားလုံး အဆင္ေျပတယ္ အစ္ကိုႀကီး။ ေဖေဖက ဟိုမွာ ခဏေတာ့ အနားယူဦးမယ္။ ေမေမနဲ႔ ေမာင္ေကာ၊ သားေလးပါ ေနခဲ့တယ္”

“အိအိစိုးကို စကၤာပူမွာပဲလို႔ ထင္ေနတာ။ ၊ ဘယ္တုန္းက ျပန္ေရာက္ေနတာလဲ”

“လုပ္စရာေတြလည္းရွိ၊ ေဖေဖ့ကိုလည္း စိတ္ပူစရာမရွိေတာ့တာနဲ႔ မေန႔ညေနက ျပန္လာတာ။ ရန္ကုန္က သူငယ္ခ်င္းေတြ ဆရာေတြအတြက္ဆိုၿပီး ေဖေဖထည့္ေပး လိုက္တာေတြ ေရာက္ေရာက္ခ်င္း လိုက္ပို႔ေပးေနရတယ္။ မေန႔က လုပ္စရာရွိတာအကုန္ လိုက္လုပ္ေနလို႔ မိုးခ်ဳပ္သြားတာနဲ႔ မမသက္ကို လာမၾကည့္နိုင္လိုက္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ဒီမနက္ ေစာေစာထြက္လာတာ။ အစ္ကိုႀကီး ျပန္ေတာ့မလို႔လား”

“မနက္စာ ဆင္းစားတာ။ စားၿပီး သက္ကို ခဏတက္ေတြ႕ၿပီးရင္ေတာ့ ခြဲခန္းဝင္ရဦးမယ္”

“သမီးလည္း ဘာမွမစားရေသးဘူး။ အစ္ကိုႀကီးနဲ႔ အတူလိုက္စားၿပီးမွ မမသက္ကို တက္ေတြ႕ေတာ့မယ္”

ႏွစ္ေယာက္သား စားေသာက္ဆိုင္သို႔ ေလၽွာက္သြားၾကသည္။ မနက္ေစာေစာျဖစ္လို႔လား၊ အခန္းထဲ မွာစားၾကလို႔ပဲလားေတာ့မသိ။ ဆိုင္ထဲမွာ စားေနတဲ့လူ တစ္ေယာက္မွ မရွိ။ နန္းအိအိစိုးက အတြင္းဘက္က်က် စားပြဲထိသြားၿပီး ထိုင္လိုက္သည္။ စားပြဲထိုးေကာင္ေလး ေရာက္လာေတာ့ မိမိက ထမင္းေၾကာ္၊ နန္းအိအိစိုးက ရွမ္းေခါက္ဆြဲမွာသည္။ ၿပီးေတာ့ ေကာ္ဖီႏွစ္ခြက္။

“အစ္ကိုႀကီးနဲ႔ အခုေတြ႕တာ အေတာ္ပဲ ျဖစ္သြားတယ္။ သမီးက ေျပာစရာရွိလို႔ သပ္သပ္ ခ်ိန္းဖို႔ စိတ္ကူးေနတာ”

နန္းအိအိစိုးစကားက နည္းနည္းထူးဆန္းေနသည္။ မ်က္ႏွာကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အကဲခတ္လို႔မရ။ လုံးဝ တည္ၿငိမ္ေနသည္။

“ဘာေျပာမွာလဲ။ ေျပာစရာရွိရင္ ေျပာေလ”

“စားၿပီးမွ ေျပာမယ္။ အခု ေျပာလိုက္ရင္ အစ္ကိုႀကီးစားတာ အေႏွာင့္အယွက္ ျဖစ္သြားမွာစိုးတယ္”

မိမိ မနက္စာ စားတာကို အေႏွာင့္အယွက္ ျဖစ္ေလာက္တယ္ဆိုေတာ့ ေျပာမဲ့စကားက ဘာေတြလဲဆိုတာ ပိုစိတ္ဝင္စားမိသည္။ နန္းအိအိစိုး ေျပာတဲ့ စကားေတြကသာ ထူးဆန္းေနသည္။ လူပုံကေတာ့ ဘာမွ မျဖစ္သလို ေအးေအးေဆးေဆး ရွိေနသည္။ နန္းအိအိစိုး အရမ္းေျပာင္းလဲသြားၿပီး ရင့္က်က္သြားၿပီဆိုတာ မိမိ သိလိုက္သည္။ သိပ္မၾကာခင္မွာ စားစရာေတြ ေရာက္လာသည္။ မိမိ အျမန္စားၿပီး ဘာေျပာမလဲဆိုတာ ေမၽွာ္ေနသည္။ စားလိုက္ရတာ ဘာအရသာမွန္းေတာင္ ေကာင္းေကာင္း မသိလိုက္သလို ျဖစ္သြားသည္။ မိမိ ေကာ္ဖီ ကုန္သြားေပမဲ့ နန္းအိအိစိုးက စားလို႔ မၿပီးေသး။ နန္းအိအိစိုးစားေနတဲ့ပုံစံက ခုနတုန္းက ဘာမွမေျပာခဲ့သလို ထင္ရသည္။ စားလို႔ကုန္သြားမွ ေကာ္ဖီခြက္ကို ကိုင္လိုက္သည္။ တစ္ငုံေသာက္ၿပီး မိမိကို ၾကည့္လာသည္။ တစ္ခုခုေျပာဖို႔ ျပင္ေနၿပီ။ ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိဘဲ စိတ္အရမ္း ေလးလာသလို ခံစားလိုက္ရသည္။

“ေဖေဖ ေဆး႐ုံတက္လို႔ တစ္မိသားစုလုံး လိုက္သြားၾကေတာ့ စကၤာပူမွာ အခ်ိန္အားေတြ အမ်ားႀကီး ရတယ္။ ဟိုအေၾကာင္း ဒီအေၾကာင္းေတြ ေျပာျဖစ္ၾကတာေပါ့။ ေဖေဖက ေျပာရင္းနဲ႔ အစ္ကိုႀကီးတို႔ အေၾကာင္းေတြ ေရာက္သြားတယ္။ ေက်ာင္းတုန္းက ေဖေဖ သူငယ္ခ်င္းေတြကို စရိတ္ခံၿပီး ေျမႇာက္ေပးတာေတာင္ ဘယ္သူမွ အစ္ကိုႀကီးကို အျပင္ေခၚမရတာတို႔၊ မမသက္နဲ႔ရည္းစားျဖစ္ေတာ့ အိမ္စီစဥ္ေပးတာေတာင္ အစ္ကိုႀကီးက ျငင္းတာတို႔ထိ ေျပာျပတယ္”

ဗိုလ္ေကာင္းက ဒီအေၾကာင္းေတြ ျပန္ေျပာျပမွန္း သိရလို႔ ေနရခက္သည္။ ဒါေပမဲ့ နန္းအိအိစိုး ဆက္ေျပာတာက မိမိ ဘယ္မွာေနရမွန္း မသိေလာက္ေအာင္  ျဖစ္သြားရသည္။

“ေဖေဖက ေျပာတယ္။ သူ႔အခ်စ္ဆုံး အခင္ဆုံး သူငယ္ခ်င္း အစ္ကိုႀကီးက အရမ္းရိုး အရမ္းေအးတာတဲ့။ သမီး စဥ္းစားမိ လိုက္တယ္။ ေဖေဖ သိတာေတြ နည္းနည္းေတာ့ လႊဲေနၿပီ။ အစ္ကိုႀကီး အေၾကာင္းေတြ ေျပာျပလိုက္ရင္ ေကာင္းမလားလို႔”

နန္းအိအိစိုးက ဒီစကားေတြကို မိမိကို တည့္တည့္ၾကည့္ၿပီး ဘာမွမျဖစ္သလို ေျပာေပမဲ့ မိမိကေတာ့ အႀကီးအက်ယ္ ေခၽြးျပန္ေနၿပီ။

“ဘာမွေတာ့ မေျပာရေသးပါဘူး။ ကာယကံရွင္ကို အရင္ အသိေပးရမွာေပါ့။ အစ္ကိုႀကီး သေဘာေကာ  ဘယ္လိုပဲ။ ေျပာျပလိုက္ရမလား”

“မလုပ္.. မလုပ္ပါနဲ႔ အိအိစိုးရယ္”

ထစ္ထစ္ေငါ့ေငါ့နဲ႔ နန္းအိအိစိုးကို ေတာင္းပန္လိုက္သည္။ ျဖစ္ခဲ့တာေတြကို အျခားသူေတြ သိသြားရင္ ေနာက္ဆက္တြဲ လိုက္လာမဲ့ အက်ိဳးဆက္က ဘယ္လိုမွ ေတြးၾကည့္လို႔မရနိုင္ေအာင္ ရႈပ္ေထြးကုန္လိမ့္မည္။

“ေဖေဖလည္း အိုေကေန၊ ရန္ကုန္မွာလည္း လုပ္စရာေတြရွိေနလို႔ သမီးကို ျပန္ခိုင္းတယ္။ ေဖေဖဝယ္ခိုင္းထားတဲ့၊ ဆရာေတြ၊ မိတ္ေဆြေတြ အတြက္ လက္ေဆာင္ပစၥည္းေတြ တစ္ေယာက္စီအတြက္ ထုပ္ေပးလိုက္ေတာ့ တစ္ထုပ္ခ်င္း ေဖေဖက လိပ္စာေရးတယ္။ ေဖေဖ့ လက္ေရးက သူမ်ားနဲ႔ မတူဘူး။ ခပ္ျပားျပားနဲ႔ နည္းနည္းေစာင္းၿပီး စာလုံးႀကီးတယ္။ ဒီလက္ေရးကို ေကာင္းေကာင္းျမင္ဖူးပါတယ္ဆိုၿပီး စဥ္းစားလိုက္ေတာ့ အစ္ကိုႀကီးကို ဟို dvd ေတြ ပို႔လာတုန္းက လက္ေရးမွန္း သတိရလိုက္တယ္။ သမီးဘယ္ေမ့နိုင္ပါ့မလဲ။ သမီးဘဝမွာ အရမ္းထူးျခားတဲ့ ကိစၥေတြ ျဖစ္ေစခဲ့တာ မဟုတ္လား။ ေဖေဖ့ကို ေျပာျပခ်င္မိတယ္။ ေဖေဖပို႔လာတဲ့ ေခြကို အစ္ကိုႀကီးက ဘယ္သူ႔ကို ဖြင့္ခိုင္းၿပီး ဖရဲသီးကို ဘယ္သူနဲ႔ အတူစားခဲ့သလဲဆိုတာ”

ထြက္ေျပးလို႔ရရင္ ဒီေနရာက ေျပးထြက္သြားခ်င္ေပမဲ့ ေရွာင္လႊဲသြားလို႔ မရနိုင္ေသးပါ။ ဒီအေၾကာင္းေတြ ဆက္နားေထာင္ဖို႔ မိမိမွာ အားအင္ ကုန္ခန္းေနေပမဲ့ နန္းအိအိစိုးက ေလသံေအးေလးနဲ႔ ဒါေတြကို ျပန္ေျပာေနနိုင္သည္။

“မေျပာျပခင္ေတာ့ အစ္ကိုႀကီးကို ႀကိဳ ေျပာထားသင့္တယ္လို႔ေတြးမိလို႔ သမီး ဘာမွမေျပာေသးပါဘူး”

“လုံးဝ မေျပာပါနဲ႔ အိအိစိုးရယ္။ အစ္ကိုႀကီး ေတာင္းပန္ပါတယ္။ ဒါေတြ ဗိုလ္ေကာင္းတို႔ မိသားစု သိကုန္ရင္ အစ္ကိုႀကီး ဘယ္လိုေနရမွန္း သိေတာ့မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဗိုလ္ေကာင္းလည္း အခုမွ ခြဲစိတ္ထားတာဆိုေတာ့ စိတ္ထိခိုက္ခံလို႔လည္း မျဖစ္ဘူး။ အိအိစိုးနဲ႔ သားေလး အတြက္လည္း ထည့္စဥ္းစားပါဦး။ အစ္ကိုႀကီး အႏူးအညႊတ္ ေတာင္းပန္ပါတယ္”

“သမီးကေတာ့ ဘာမွအေရးမႀကီးပါဘူး။ ေမာင္က ဘာတစ္ခုမွ မသိေသးေပမဲ့ သမီးဘာျဖစ္ျဖစ္ ခ်စ္တယ္။ ခြင္လႊတ္လက္ခံနိုင္တယ္လို႔ အျမဲေျပာေနတာ။ လူႀကီးေတြ အမွန္ကို သိခ်င္မလားလို႔ပါ။ ေနာက္ အစ္ကိုႀကီးကို ေဖေဖက သိပ္ရိုးတယ္ ထင္ေနတာ မဟုတ္လား။ အစ္ကိုႀကီးလည္း စြမ္းပါတယ္ဆိုတာ ေျပာျပလိုက္မယ္ေလ”

“အစ္ကိုႀကီး ေတာင္းပန္ပါတယ္။ အဲဒါေတြအားလုံး အစ္ကိုႀကီး အမွားေတြပါ။ ဒီအေၾကာင္းေတြ ေပၚကုန္ၿပီး  ေျပာစရာေတြ ျဖစ္လာရင္ ေဘးလူေတြလည္း အမ်ားႀကီး နာက်င္ထိခိုက္ကုန္မွာပါ။ သက္လည္း အခု ေသြးႏုသားႏုနဲ႔။ မလုပ္ပါနဲ႔ အိအိစိုးရယ္”

“လူႀကီးႏွစ္ေယာက္စခဲ့တဲ့ကိစၥပဲေလ။ ေဖေဖနဲ႔ အစ္ကိုႀကီးေၾကာင့္ သမီးအဲဒါေတြ ၾကဳံရတာမဟုတ္လား။ ေဖေဖ့ကို မသိေစခ်င္လို႔ အစ္ကိုႀကီးတစ္ေယာက္တည္း ေျဖရွင္းဖို႔ စိတ္ကူးတယ္ဆိုရင္ သမီး အစ္ကိုႀကီးကို ေရြးခ်ယ္ခြင့္ ေပးပါ့မယ္။ သမီးေပးဆပ္ခဲ့ရၿပီး ျပန္မရနိုင္ေတာ့တာေတြ ေက်ေစဖို႔အတြက္ သမီးက အစ္ကိုႀကီးကို စိတ္တိုင္းက် လုပ္ခ်င္တာလုပ္၊ ခိုင္းခ်င္တာခိုင္းတာ လက္ခံမယ္ဆိုရင္ သမီး ဒီကိစၥေတြ ဘယ္သူ႔ကိုမွ ျပန္မေျပာေတာ့ဘူး။  လက္မခံဘူးဆိုရင္ ေဖေဖ့ကို ေျပာျပလိုက္မယ္။ Yes or No က အစ္ကိုႀကီး သေဘာပဲ။ စဥ္းစားဖို႔ ဆယ္စကၠန႔္ အခ်ိန္ေပးမယ္”

စကားဆုံးတာနဲ႔ နန္းအိအိစိုးရဲ့ ျဖဴေဖြးသြယ္လ်တဲ့ လက္ေခ်ာင္းေလးေတြက တစ္ေခ်ာင္းၿပီးတစ္ေခ်ာင္း ေထာင္လာသည္။ တစ္ေခ်ာင္းေထာင္လာရင္ တစ္စကၠန႔္ကုန္ၿပီ ဆိုတဲ့သေဘာ။ စိတ္ထဲကေန thousand one, thousand two လို႔ အစဥ္အတိုင္း မွန္မွန္ ေရသြားရင္ တစ္စကၠန႔္စီ တက္တာနဲ႔ အနီးစပ္ဆုံးတူတယ္လို႔ ၾကားဖူးသည္။ နာရီကို ငုံ႔မၾကည့္နိုင္ဘဲ နန္းအိအိစိုးကိုပဲ ၾကည့္ေနေတာ့ စိတ္ထဲ thousand one က စလိုက္တာ thousand four ပဲေရာက္ေသးသည္။ နန္းအိအိစိုးက ရွစ္ေခ်ာင္းေျမာက္ေထာင္ၿပီးလို႔ ကိုး ေရာက္ေနၿပီ။ မိမိ ဘာစြန႔္စားမႈမွ မလုပ္ရဲ။ အပိုဘာမွ မေျပာနိုင္ေတာ့။

“Yes, yes” လို႔ အျမန္ေျပာလိုက္သည္။

“အစ္ကိုႀကီး၊ ေသခ်ာတယ္ေနာ္။ ဘာခိုင္းခိုင္း၊ ဘာပဲလုပ္လုပ္”

“အစ္ကိုႀကီး မွားခဲ့တာေတြ ျပန္ေပးဆပ္ဖို႔ဆိုရင္ ဘာျဖစ္ျဖစ္ရပါတယ္”

“ဒီမွာ ေသာ့ကဒ္နဲ႔ လိပ္စာကဒ္။ ကိုးနာရီခြဲမွာ သမီး ေရာက္လာလို႔ အဲဒီမွာ ရွိမေနရင္ သေဘာတူထားတာ ဖ်က္လိုက္ၿပီလို႔ သေဘာထားလိုက္မယ္”

“ေသခ်ာေပါက္ ေစာင့္ေနပါ့မယ္” လို႔ ေျပာၿပီးမွ ကိုးနာရီခြဲ ဆရာႀကီးေခၚထားတာ ျပန္သတိရလိုက္သည္။ ဘယ္လိုလုပ္ရမွန္းမသိ ျဖစ္ေနဆဲမွာ နန္းအိအိစိုး ေျပာလိုက္တဲ့ ေနာက္စကားတစ္ခြန္းက မိမိကို ပို ထိတ္လန႔္သြားေစခဲ့သည္။

“ေစာင့္ေနပါ။ Birthday suit နဲ႔”

မိမိ ေျပာခဲ့ လုပ္ခဲ့တာေတြ အတိုင္းပါပဲလား။ နန္းအိအိစိုးရဲ့ အဝတ္ေတြ အကုန္လုံးခၽြတ္ၿပီး အပ်ိဳစင္ခႏၶာကိုယ္ေလးကို မိမိ ေဆာ့ခ်င္တိုင္းေဆာ့၊ စိတ္ႀကိဳက္ကစား ဆက္ဆံခဲ့သည္ မဟုတ္လား။ နန္းအိအိစိုးက အားလုံးကို အမွတ္ရၿပီး ျပန္လည္ေပးဆပ္ ခိုင္းေနၿပီ။ မိမိ အက်ပ္အတည္းထဲေရာက္ေနၿပီး ဘာမွ ေကာင္းေကာင္း မစဥ္းစားနိုင္ခ်ိန္မွာ နန္းအိအိစိုး ထသြားလို႔ ေနာက္က အျမန္လိုက္သြားလိုက္ရသည္။

အခန္းထဲ  မိမိနဲ႔ နန္းအိအိစိုးနဲ႔ ဝင္လာတာေတြ႕ေတာ့ သက္ အံ့ၾသေနသည္။ နန္းအိအိစိုးက တစ္ေယာက္တည္း ျပန္လာတဲ့အေၾကာင္း ရွင္းျပသည္။

“ေဖေဖက အားလုံးေကာင္းတယ္ မမသက္။ ရန္ကုန္က သမီးတို႔အိမ္ နိုင္ငံျခားကုမၸဏီကို ငွားထားတာ ရက္ျပည့္သြားလို႔ သူတို႔က  ဆက္ ငွားမယ္ဆိုၿပီး စာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ဖို႔ ေခၚေနတာၾကာၿပီ။ ေဖေဖ့ကိစၥပဲ အာ႐ုံစိုက္ေနၾကလို႔ ေစာင့္ခိုင္းထားရတာ။ သားေလး ႀကီးလာရင္ ေဆး႐ုံ ဖြင့္ဖို႔ဆိုၿပီး ေဖေဖ့အဘိုး၊ ေမာင့္အေဘးက ရန္ကုန္မွာ ေျမကြက္အႀကီးႀကီးတစ္ကြက္ ထပ္ဝယ္ေပးတာလည္း စာခ်ဳပ္ ခ်ဳပ္ဖို႔ ရွိေနတယ္။ သမီးတို႔ condo ကို  ငွားထားတဲ့လူက ဆက္မငွားေတာ့လို႔ အခန္းျပန္ၾကည့္ရင္း အက်ိဳးေဆာင္နဲ႔လည္း ေတြ႕ရမွာမို႔  သမီး တစ္ေယာက္တည္း ျပန္လာတာ။ မေန႔က ေရာက္ေရာက္ခ်င္း လုပ္စရာရွိတာေတြ လိုက္လုပ္ေနတာနဲ႔ မမသက္ဆီ မလာနိုင္လိုက္ဘူး။
အလုပ္ေတြ က ဒီေန႔မွ လက္စသတ္ရမွာဆိုေတာ့ မနက္ေစာေစာ မမသက္နဲ႔ ကေလးေတြကို လာၾကည့္ရင္း မမသက္တို႔ကို ကန္ေတာ့မလို႔ပါ”

သက္က ခုတင္ေပၚမွာပဲ ထိုင္ေနသည္။ နန္းအိအိစိုးက မိမိထိုင္ဖို႔ ခုံတစ္လုံး ခုတင္ေဘးကို ေရႊ႕ေပးလို႔ ဝင္ထိုင္လိုက္သည္။ နန္းအိအိစိုး လုပ္ေန ေျပာေနတာေတြက ဘာမွ မျဖစ္ခဲ့သလို သက္ေတာင့္သက္သာ ရွိလွသည္။ မိမိကေတာ့ မၾကာေသးခင္က ေအာက္ထပ္ စားေသာက္ခန္းမွာ ေျပာခဲ့တဲ့ အေၾကာင္းေတြပဲ စိတ္ထဲ လႊမ္းမိုးေနရာယူေနလို႔ အရမ္းေနရခက္ၿပီး စိတ္ပင္ပန္းဆင္းရဲေနသည္။ နန္းအိအိစိုးက ေအးေဆးတည္ၿငိမ္လွေပမဲ့ မိမိ အမူအရာ အရမ္းပ်က္ေနသည္။ သက္က နန္းအိအိစိုးကိုပဲ ဦးတည္ စကားေျပာေနလို႔  မိမိကို သတိမျပဳမိတာ ေတာ္ေသးသည္။ နန္းအိအိစိုးက ၾကမ္းျပင္မွာထိုင္ၿပီး မိမိတို႔ကို ကန္ေတာ့သည္။ ၾကဳံတိုင္း ဒီလို ကန္ေတာ့ေနက်ေပမဲ့ ဒီတစ္ခါ ကန္ေတာ့တာက တစ္ျခားအေၾကာင္းအတြက္လည္း ပါေနတယ္ဆိုတာကို သက္ တစ္ေယာက္ သိနိုင္လိမ့္မည္ မဟုတ္ပါ။

“မမတို႔အတြက္ ၾကဳံလို႔ ဝယ္လာတာ”

မိမိအတြက္ အကၤ်ီတစ္ထည္၊ သက္အတြက္ လက္ကိုင္အိတ္တစ္လုံး အိတ္ထဲက  ထုတ္လာသည္။ ။ တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ ဒီ brand ဒီ  model နဲ႔ အေရာင္က သက္ ေမြးခါနီး ႏွစ္ေယာက္အတူ အင္တာနက္ထဲ ေလၽွာက္ၾကည့္ရင္း ေတြ႕ဖူးသည္။ ေတာ္ေတာ္လွတယ္ဆိုၿပီး သေဘာက်ခဲ့ၾကသည္။ ေဈးႏႈန္းၾကည့္လိုက္မွ တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာ တစ္ေယာက္ၾကည့္ကာ ၿပီးသြားသည္။

“အိအိစိုး၊ ဒီအိတ္က အရမ္းေဈးႀကီးတယ္။ မမသက္ကို  မေပးပါနဲ႔”

“မႀကီးပါဘူး မမသက္ရဲ့”

သက္ လႊတ္ခနဲ ေျပာထြက္သြားသည္။

“ေဒၚလာငါးေထာင္ေတာင္ေက်ာ္တာ”

“ေဈးသိတယ္ဆိုေတာ့ မမသက္ေတြ႕ဖူးတယ္ ထင္တယ္။ မမသက္နဲ႔လိုက္မယ္ထင္လို႔ သမီးဝယ္လာတာပါ။ လက္ခံေပးပါေနာ္”

သက္ ဘယ္တုန္းကမွ နန္းအိအိစိုးေပးတာကို ျငင္းလို႔မရခဲ့ပါ။ ဒီတစ္ေခါက္လည္း လက္ခံလိုက္ရသည္။ ဒီေလာက္ amount က မိမိတို႔အတြက္ လြယ္လြယ္သုံးဖို႔ မျဖစ္နိုင္ေပမဲ့ နန္းအိအိစိုးတို႔ တစ္လဝင္ေငြက ဒီထက္အမ်ားႀကီးပိုတယ္ဆိုတာ မိမိတို႔သိသည္။ နန္းအိအိစိုးက သက္ အႀကိဳက္ကို ကြက္တိ ခန႔္မွန္းနိုင္သည္။ နန္းအိအိစိုး ဝယ္ေပးလာတာေတြထဲက ေဈးႀကီးတာေကာ မႀကီးတာေတြပါ အားလုံးလိုလို သက္အႀကိဳက္ေတြ႕သည္။

“ကို သြားစရာရွိတာသြားေလ။ ေနာက္က်ေနဦးမယ္”

သက္က ခြဲခန္းရွိတာ သတိရလို႔ မိမိကို သြားခိုင္းၿပီ။ ဆရာႀကီး လာခိုင္းတာက ကိုးခြဲ။ တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ နန္းအိအိစိုး ေျပာထားတာတဲ့ အခ်ိန္ျဖစ္ေနသည္။ ေခါင္းထဲ ရႈပ္ေထြးေနာက္က်ိေနၿပီး တုန္လႈပ္ေျခာက္ျခား ေနၿပီ။ ဘာဆက္လုပ္ရမွန္း ေဝခြဲ ဆုံးျဖတ္လို႔ မရနိုင္ဘဲ အခန္းထဲက ျဖည္းညင္းစြာ ထြက္လာလိုက္သည္။

အစ္ကိုႀကီး မ်က္စိမ်က္ႏွာ ပ်က္ေနတာ မမသက္ သတိမထားမိလို႔ ကံေကာင္းသည္။ မိမိကေတာ့ လူေပါင္းစုံ၊အလႊာစုံနဲ႔ ေတြ႕ထိလုပ္ကိုင္ရတဲ့ အေတြ႕အၾကဳံေတြ  မ်ားလာလို႔လား မသိပါ။ မမသက္ေရွ႕မွာ တစ္ျခားအေၾကာင္းေတြ ေအးေအးေဆးေဆး ဟန္မပ်က္ ေျပာေနနိုင္သည္။ မမသက္က အစ္ကိုႀကီးကို ေနာက္က်မွစိုးလို႔ သြားခိုင္းမွ အစ္ကိုႀကီးလည္း မနည္းအားတင္းၿပီး ညႇိုးငယ္စြာ ထြက္သြားသည္။  ေအာက္ထပ္မွာ ေတြ႕စက အစ္ကိုႀကီး ခြဲခန္းဝင္ဖို႔ ရွိတယ္ဆိုတာ မိမိကို ေျပာခဲ့တာ သတိရသည္။ မိမိကလည္း အစ္ကိုႀကီးကို ဒီမနက္ ခ်ိန္းထားသည္။ အစ္ကိုႀကီး ဘာဆက္လုပ္မလဲ။ မမသက္ကို အစ္ကိုႀကီး ဘာကိစၥရွိတာလဲလို႔ မသိသလို ေမးလိုက္သည္။

“အစ္ကိုႀကီးက ဘယ္သြားစရာ ရွိလို႔လဲ မမသက္”

“သူ႔ဆရာႀကီး ဒီမနက္ major case တစ္ခုဝင္ဖို႔ရွိတာ ကို႔ကို ေခၚထားတယ္။ ဆရာႀကီးက မေန႔ကေတာ့ ေသခ်ာေမးပါေသးတယ္။ လာလို႔ရလားေပါ့။ မမသက္ေကာ ကေလးေတြေကာ ဒီမွာ အစစ အရာရာ အဆင္ေျပတယ္။ အားလုံးလည္း ေကာင္းေနတယ္ဆိုေတာ့ ကို က ရပါတယ္ ေျပာလိုက္တာ”

“ဒီေဆး႐ုံမွာပဲလား”

“မဟုတ္ဘူး။ အိမ္ခဏျပန္ၿပီး သြားမယ္ထင္တယ္”

အစ္ကိုႀကီးက ဒီမနက္ခြဲခန္းဝင္ရမွာ။ လုပ္ရမွာကလည္း ခြဲစိတ္မႈအႀကီးဆိုေတာ့ အခ်ိန္တိုတိုနဲ႔ မၿပီးနိုင္။ မိမိခ်ိန္းထားတဲ့ မနက္ကိုးနာရီခြဲကို အစ္ကိုႀကီး အခ်ိန္မီ လာနိုင္ဖို႔ လြယ္လိမ့္မည္ မဟုတ္။ အစ္ကိုႀကီးက ဒါေၾကာင့္ စိတ္အရမ္းပင္ပန္းေနတဲ့ပုံစံ ျဖစ္ေနမွန္း သေဘာေပါက္ လိုက္သည္။ အစ္ကိုႀကီး ဘာလုပ္မလဲဆိုတာ ေစာင့္ၾကည့္ေနလိုက္မည္။ မမသက္နဲ႔ စကားေတြ ထိုင္ေျပာေနသည္။ ၿပီးမွ ကေလးေတြ သြားၾကည့္သည္။ ကေလးေတြကခ်စ္စရာ။ မမသက္ကို ႏႈတ္ဆက္ၿပီး ျပန္လာသည္အထိ အစ္ကိုႀကီးဆီက ဘာမွ မဆက္သြယ္လာ။

အစ္ကိုႀကီးကို ေျပာမဲ့သာ ေျပာခဲ့သည္ အစ္ကိုႀကီးက ေရွာေရွာရႉရႉ လက္ခံပါ့မလားဆိုတာ သံသယဝင္မိသည္။ ဒီအေၾကာင္းေတြ အစျပန္ေဖာ္ရင္ မိမိတို႔ မိသားစု၊ မမသက္တို႔မိသားစု အားလုံးအတြက္ ေကာင္းလာမွာ ဘာမွမရွိ။ မိမိ ဖုံးကြယ္ထားမွာပါဆိုၿပီး အစ္ကိုႀကီးက မစဥ္းစားေတာ့ဘဲ မိမိဘာေျပာေျပာ လက္ခံခဲ့သည္။ အစ္ကိုႀကီး ကို ၾကည့္ရတာ တစ္ခ်ိန္က မွားခဲ့တာေတြ ကို ျပန္လည္ေပးဆပ္ဖို႔ လိုေသးတယ္ဆိုရင္ ေပးဆပ္ခ်င္တဲ့ဆႏၵရယ္၊ ကိုယ့္အတြက္ မဟုတ္ဘဲ တစ္ျခားသူေတြျဖစ္တဲ့ မမသက္၊ မိမိနဲ႔ မိမိရဲ့သားေလးတို႔ မနစ္နာဖို႔ ပိုေတြးၿပီး မိမိကို မျငင္းဆန္နိုင္ခဲ့တာပဲ ျဖစ္မည္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္  ကိုးနာရီခြဲ condo အေရာက္ ျပန္သြားမည္။ အစ္ကိုႀကီး လာနိုင္သည္၊ မလာသည္ကေတာ့ ေနာက္တစ္က႑ေပါ့။

စကၤာပူမွာ ေဖေဖေဆးကုေနတုန္း ေဖေဖေျပာျပမွ အစ္ကိုႀကီးအေၾကာင္း ပိုသိ ခဲ့သည္။ ေဖေဖက ေတာ္ေတာ္ စုံသည္လို႔ ေမေမေျပာခဲ့ တာေတြလည္း တျဖည္းျဖည္း သိလာသည္။ ေနာက္ဆုံးေတာ့ မိမိ ရန္ကုန္ကို ယူလာမဲ့ ေဖေဖ့လက္ေဆာင္ပစၥည္းေတြကို ေဖေဖကိုယ္တိုင္ လိပ္စာေတြေရးလို႔ ေဖေဖ့လက္ေရးကို ေသခ်ာေတြ႕ေတာ့မွ အစ္ကိုႀကီးကို ဟို dvd ေခြေတြ ပို႔ေပးတာ ေဖေဖမွန္းသိလိုက္သည္။ ေဖေဖက အစ္ကိုႀကီးနဲ႔ မမသက္အတြက္ ရည္ရြယ္တယ္ဆိုတာ ေသခ်ာပါသည္။ မထင္မွတ္ဘဲ မိမိအတြက္ ျဖစ္ခဲ့ရသည္။

အဲဒီအေၾကာင္းေတြ သိခဲ့ရၿပီး ရန္ကုန္ကို တစ္ေယာက္တည္း ျပန္လာရတဲ့အခါ နန္းအိအိစိုးစိတ္ကူးထဲ ဟိုဟိုဒီဒီအေတြးေတြ ဝင္လာသည္။ ေဖေဖနဲ႔ ေမေမကို ရိုေသေလးစား ပါသည္။ ခ်စ္ခင္ျမတ္နိုးပါသည္။ ေမာင့္ကိုလည္း ေျပာမျပတတ္ေအာင္ ခ်စ္ပါသည္။ ေမာင့္အတြက္ဆို ဘာျဖစ္ျဖစ္ လုပ္ေပးနိုင္ပါသည္။ သားေလးကိုလည္း ထိုနည္းတူပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ လူေတြက ဆိတ္ကြယ္ရာ အရပ္မွာ မေကာင္းမွန္းသိလည္း စိတ္အလိုလိုက္ၿပီး လုပ္တတ္သည္။ အခြင့္အေရးရရင္ ေဖာက္ျပန္တတ္သည္။ မမသက္ကို သိပ္ခ်စ္တဲ့ အစ္ကိုႀကီးလည္း မိမိနဲ႔ အဲဒီလို ျဖစ္ခဲ့သည္ မဟုတ္လား။ မိမိလည္း ရန္ကုန္မွာ တစ္ေယာက္တည္း လုပ္စရာကိစၥေတြ ရွိေနတာက အေျခအေန တစ္ခုကို ဖန္တီးလို႔ ရလိုက္သည္။ မမသက္ကလည္း ေဆး႐ုံေပၚမွာ။ အခြင့္သာတုန္း မိမိစိတ္ထဲ ရွိခဲ့ဖူးေသာ fantasy တစ္ခုကို အေကာင္အထည္ ေဖာ္ၾကည့္လိုက္ခ်င္သည္။  ခုနကလည္း မမသက္နဲ႔ အစ္ကိုႀကီးကို ကန္ေတာ့ခဲ့သည္။ စိတ္ထဲက ေတာင္းပန္ခဲ့သည္။ ေမာင့္ကိုလည္း အေဝးကေနၿပီး စိတ္ထဲက ေတာင္းပန္လိုက္သည္။ တစ္ခါတည္းပါ မမသက္။ တစ္ခါတည္းပါေမာင္…

တစ္ခါၾကဳံ ဖူးေတာ့ ေကာင္းေကာင္းသတိထားမိတာ တစ္ခုေတာ့ ရွိသည္။ ပထမအႀကိမ္တုန္းက မမသက္ျပန္လာတာနဲ႔ မိမိ မေနတတ္ မထိုင္တတ္ အမူအရာေတြပ်က္ၿပီး မမသက္ ခ်က္ခ်င္း ရိပ္မိသြားသည္။ တစ္ခါမွားတာ မေတာ္မဆ။ ႏွစ္ခါဆိုရင္ ကိုယ္အသုံးမက်လို႔။ အရင္တစ္ခါ မမသက္ ေပးတဲ့အျပစ္ခံရတာက ရက္ေတာ္ေတာ္ၾကာ နာေနေပမဲ့ သိုသိုသိပ္သိပ္နဲ႔ ၿပီးသြားသည္။ အခုအခ်ိန္မွာ မဟုတ္တာလုပ္တာ လူသိသြားလို႔ကေတာ့ ဆုံးရႈံးနစ္နာမႈေတြက အလြန႔္အလြန္ မ်ားသြားလိမ့္မည္။ ဒီတစ္ေခါက္ေတာ့ ဘယ္သူမွ သိသြားလို႔ မျဖစ္။ မိမိ condo ေရာက္ေတာ့ ကားရပ္လိုက္သည္။ ဓာတ္ေလွကားနဲ႔ အခန္းရွိရာ တက္သြားလိုက္သည္။ အခန္းဝေရာက္ခ်ိန္မွာ နာရီၾကည့္လိုက္ေတာ့ ကိုးနာရီခြဲဖို႔ တစ္မိနစ္သာလိုေတာ့သည္။ စိတ္ထဲက အလိုလိုသိေနသည္။ အခန္းထဲမွာ အစ္ကိုႀကီး ေစာင့္ေနၿပီဆိုတာ။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ မိမိ ခိုင္းထားတဲ့အတိုင္း birthday suit နဲ႔………..

သက္ သတိေပးလို႔ အခန္းထဲကထြက္လာခဲ့ရေပမဲ့ ဘာလုပ္လို႔ ဘာကိုင္ရမွန္း မသိေသး။ ကား parking ကို ဆင္းလာၿပီး ကားထဲဝင္ထိုင္ေနရင္းလည္း ေတြေဝေနဆဲ။ ဘယ္ေလာက္ၾကာၾကာ ထိုင္ေနမိမွန္းမသိ။  ဖုန္းထဲ message ဝင္လာတဲ့ အသံၾကားလိုက္မွ သတိျပန္ဝင္လာသည္။ ဖတ္ၾကည့္ၿပီးတဲ့အခါ အနည္းငယ္ စိတ္သက္သာရာ ရသြားသည္။ အေရးႀကီးၿပီး ေရွာင္လႊဲလို႔ မရတဲ့ အလုပ္ႏွစ္ခု တစ္ခ်ိန္တည္း တိုက္ေနတာ တစ္ခုက အခ်ိန္အကန႔္အသတ္မရွိ ေရႊ႕ဆိုင္းသြားၿပီ။ ဒီေန႔မနက္ ဆရာႀကီးခြဲစိတ္ဖို႔ မိမိကို လက္ေထာက္ အေနနဲ႔ ေခၚထားတဲ့ case က မလုပ္ျဖစ္ေတာ့။ ခုနေလးတင္ လူနာက ႏွလုံးေဖာက္လာလို႔ ႏွလုံးအထူးကု သမားေတာ္ႀကီး လာၾကည့္သည္။ သူ က ခြင့္ျပဳေပးခဲ့လို႔ ဒီခြဲစိတ္မႈကို စီစဥ္ထားတာ ျဖစ္ေပမဲ့ လက္ရွိအေျခအေနအရ ခြဲဖို႔ မျဖစ္နိုင္ေသးဘူးလို႔ ေျပာသည္။ မိမိနဲ႔အတူ ခြဲခန္းဝင္မဲ့  ေနာက္လက္ေထာက္တစ္ေယာက္ ျဖစ္တဲ့ ဆရာႀကီးတူက message ပို႔လာတာ ျဖစ္သည္။ လူနာ အေျခအေန ဆိုးတာက မိမိအတြက္ အက်ပ္အတည္းက လြတ္ေျမာက္ေစခဲ့သည္။ ဒီလိုျဖစ္ဖို႔ မိမိ ဆုမေတာင္းခဲ့သလို စိတ္လည္းမကူးမိပါ။ ကံေကာင္းတယ္လို႔ပဲ ေျပာရမည္။ ဒါေပမဲ့ မိမိ အိပ္မက္ေတာင္ မမက္ဖူးတဲ့ ေနာက္ကိစၥတစ္ခုက မိမိကို အသင့္ေစာင့္ေနသည္။ မိမိသြားရမည့္ေနရာက တစ္ေနတည္းသာ ရွိေတာ့သည္။

နန္းအိအိစိုး အေျပာအဆို အမူအရာေတြကို ၾကည့္ရင္ ေျပာခဲ့တာေတြက အတည္ေပါက္ ဆိုတာ မိမိနားလည္သည္။  ျဖစ္ခဲ့တာေတြက မေန႔တေန႔ကလို စိတ္ကူးထဲ အစီအရီ ျပန္ေပၚလာသည္။ ငယ္ငယ္ႏုႏုနဲ႔ ေခ်ာေမာလွပလြန္းၿပီး မိမိတို႔အေပၚမွီခို ႀကီးျပင္းလာတဲ့ အပ်ိဳေလးကို မိမိရဲ့ ရမၼက္ဆႏၵေတြ၊ စိတ္ကူးေတြအတြက္ မလုပ္သင့္မွန္း သိရက္နဲ႔ မိမိ က်ဴးလြန္ခဲ့သည္။ မွားယြင္းခဲ့သည္။ ေနာက္တစ္ေခါက္ သက္က ဘာစိတ္ကူးနဲ႔လုပ္မွန္း မိမိ ေသခ်ာမသိေပမဲ့ မမနဲ႔ တစ္ညတာ ပတ္သက္ခဲ့ရသည္။ အဲဒီကိစၥေတြ ၿပီးသြားတဲ့ေနာက္မွာလည္း သက္နဲ႔ နန္းအိအိစိုးေကာ မမပါ ညီအစ္မအရင္းလို ခ်စ္ခ်စ္ခင္ခင္ ေနေနၾကသည္။ ပိုၿပီးေတာင္ရင္းႏွီးသြားတယ္လို႔ ထင္မိသည္။ မိမိလည္း အဲဒီေနာက္ပိုင္း နန္းအိအိစိုးနဲ႔ေတြ႕တဲ့အခါေကာ၊ မမနဲ႔ဆုံတဲ့အခါမွာပါ မရိုးမသားစိတ္ လုံးဝမျဖစ္။ ပတ္သက္ဖူးတဲ့ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္နဲ႔သာမဟုတ္။ တစ္ျခား ဘယ္မိန္းကေလးကိုမွလည္း စိတ္ထဲေတာင္ ဟိုဟိုဒီဒီစိတ္ လုံးဝ မျဖစ္ေတာ့။

အခု မိမိနဲ႔ သက္တို႔ အရမ္းလိုခ်င္ေတာင့္တေနသလို မိမိတို႔ ေသြးသားရင္း ရင္ေသြးေတြလည္းရေနၿပီ။ ေဟာ္မုန္းေဆးေတြစားၿပီး မမအကူအညီနဲ႔ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ေအာင္ လုပ္ခဲ့လို႔လား၊ သက္ လိုခ်င္တယ္လို႔ ေျပာမိလို႔လား ေသခ်ာမေျပာနိုင္ေပမဲ့ ရတာမွ အႁမႊာေလးရသည္။ အစစ အရာရာ ျပည့္စုံၿပီး သာယာတဲ့ မိသားစု ဘဝ ပိုင္ဆိုင္နိုင္ၿပီလို႔ ထင္လိုက္ခ်ိန္မွာ မိမိ အတိတ္က မွားခဲ့တဲ့ ကိစၥအတြက္ ေျဖရွင္းရဦးမည္။ နန္းအိအိစိုးလည္း သာယာျပည့္စုံၿပီး လိုေလေသးမရွိတဲ့ ဘဝ ပိုင္ဆိုင္ေနၿပီလို႔ မိမိတို႔ ထင္ခဲ့သည္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီအေၾကာင္းေတြ နန္းအိအိစိုး ေဖာ္ထုတ္မွာ မဟုတ္ဘူးဆိုၿပီး မိမိ ေခါင္းမမာလိုပါ။ မိမိ ျပဳမိမွားခဲ့တာေတြအတြက္ သက္ခိုင္းလို႔ နန္းအိအိစိုးက ေဖာ္ေဆာင္ အျပစ္ေပးဖူးခဲ့တာေတြက နန္းအိအိစိုးအတြက္ မလုံေလာက္ မတင္းတိမ္နိုင္ေသးဘူး ဆိုရင္ ေက်နပ္ေလာက္သည္အထိ မိမိ ေပးဆပ္ခ်င္ပါသည္။ မွားခဲ့တာေတြကို ေျပေပ်ာက္ေစဖို႔ နန္းအိအိစိုး ဆႏၵမွန္သမၽွကို မိမိ လိုက္ေလ်ာနိုင္ပါသည္။

မိမိတုန္းကလည္း နန္းအိအိစိုး တိတ္တခိုးနဲ႔ ၁၈+ ေတြဝင္ေနတာကို မိမိသိသြားလို႔ ဘာလုပ္ရမွန္းမသိ ျဖစ္သြားတာ၊ မိမိအေပၚ ရိုေသေလးစားၿပီး ေက်းဇူးရွင္လို႔ သတ္မွတ္ထားတာေတြကို အခြင့္ေကာင္းယူၿပီး စိတ္ကစားေနတဲ့ အပ်ိဳေလးကို ဘာဘာညာညာ စဥ္းစားခ်ိန္မေပးဘဲ အငိုက္ဖမ္းၿပီး ကိုယ့္ဆႏၵ၊ ကိုယ့္စိတ္ကူးေတြ အေကာင္အထည္ ေဖာ္ခဲ့သည္။ အခုေတာ့ မိမိ အလွည့္ျပန္ျဖစ္ၿပီ။ နန္းအိအိစိုး ေပးထားတဲ့ လိပ္စာအတိုင္းသြားလိုက္သည္။ ဒီ condo က နန္အိအိစိုးတို႔ အခန္းကို မိမိသိသည္။ ေရာက္ဖူးသည္။ မဂၤလာလက္ဖြဲ႕ရထားတဲ့အခန္း။ နန္းအိအိစိုး ေဆး႐ုံမွာတုန္းက ေျပာခဲ့သလိုဆိုရင္ အခန္းဌားက ျပန္အပ္ထားတာဆိုေတာ့ ဘယ္သူမွ မရွိဘဲ အားေနလိမ့္မည္။ အခန္းထဲဝင္လိုက္ေတာ့ ထင္တဲ့အတိုင္း ဘယ္သူမွမရွိ။ အခန္းက က်ယ္သည္။ ျပင္ဆင္ထားတာလည္း အရမ္းေကာင္းသည္။ အထပ္ျမင့္ကဆိုေတာ့ အျပင္ဘက္ ျမင္ကြင္းကလည္း ေကာင္းလွသည္။ ဒါေပမဲ့ ဒါေတြကို မိမိ မခံစားနိုင္ပါ။ ကိုယ့္အျပစ္၊ ကိုယ္ျပဳမိမွားခဲ့တာအတြက္ ကိုယ္ရဲရဲႀကီး ခံနိုင္တယ္ဆိုေပမဲ့ စိတ္ထဲေတာ့ စိုးရိမ္မႈေတြ မ်ားေနသည္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဒါကိုေတာ့ ၿပီးဆုံးသြားေအာင္ ရင္ဆိုင္ရမည္။ နန္းအိအိစိုး ေျပာထားတာကို သတိရလိုက္သည္။ မိမိတုန္းကလည္း အပ်ိဳစင္ နန္းအိအိစိုးကို တစ္ကိုယ္လုံး ခၽြတ္ခဲ့သည္ မဟုတ္လား။ နန္းအိအိစိုးက ေျပာသလို စတင္ေမြးဖြားလာခ်ိန္က ခႏၶာကိုယ္အတိုင္း ျဖစ္ေအာင္ ဝတ္ထားေတြ အကုန္ခၽြတ္ၿပီး နန္းအိအိစိုး အလာကို ေစာင့္ေနရေတာ့မည္။ ဝတ္ထားတာေတြကို တစ္ထည္ခ်င္း ျဖည္းညႇင္းစြာ ခၽြတ္လိုက္သည္။ သပ္သပ္ရပ္ရပ္ ေခါက္ၿပီး ဆိုဖာတစ္လုံးမွာ တင္ထားဖို႔ လုပ္တဲ့အခါ စားပြဲေပၚတင္ထားတဲ့အရာတစ္ခုကို မိမိေတြ႕လိုက္သည္။ ျမင္ေနက် ပစၥည္းေတြနဲ႔ လုပ္ထားတာ ျဖစ္ေပမဲ့ တစ္ခါမွ မျမင္ဖူး မေတြးၾကည့္ဖူးတဲ့ ပုံစံျဖစ္ေအာင္ ျပဳလုပ္ ျပင္ဆင္ထားသည္။ နန္းအိအိစိုး ဘာေတြေတြးၿပီး ဘာလုပ္ဖို႔ မိမိကို ဒီေခၚလိုက္မွန္း သိလိုက္တာနဲ႔အတူ ေက်ာခ်မ္းလာကာ တုန္လႈပ္သြားမိျပန္သည္။

ျမင္လိုက္တာနဲ႔ ဘယ္ေနရာမွာ ဘယ္လိုသုံးဖို႔ ျပင္ဆင္ထားတယ္ဆိုတာ သိပါလ်က္နဲ႔ လက္က အလိုလို ကိုင္ၾကည့္မိ လိုက္သည္။ ေသးသြယ္ၿပီး အရြယ္ညီ အရွည္တူတဲ့ ႀကိမ္လုံးႏွစ္ေခ်ာင္းကို ပူးၿပီး သားေရကြင္းေတြနဲ႔ အကြာအေဝး နည္းနည္းစီျခားၿပီး တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ က်က်နန ခ်ည္ထားသည္။ အဲဒီေတာ့ ႀကိမ္လုံးတစ္ေခ်ာင္းတည္းလို ျဖစ္သြားသည္။ ႀကိမ္လုံးအရွည္ တစ္ေခ်ာင္းကို အရွည္တူ ႏွစ္ပိုင္းျဖတ္ၿပီး ျပန္ပူးကပ္ ခ်ည္ထားတာ ျဖစ္မည္။ အရွည္က သုံးေပ ေက်ာ္ေက်ာ္ ရွိမည္။ အသာ လႊဲၾကည့္လိုက္တာ
နဲ႔ ေက်ာထဲက စိမ့္လာသည္။ မိမိတို႔ကို သက္ အျပစ္ေပးတုန္းက အိမ္မွာ အဆင္သင့္ရွိတဲ့ ၾကက္ေမြးကိုပဲ သုံးခဲ့သည္။ သက္ခိုင္းလို႔ နန္းအိအိစိုးက မိမိကို အခ်က္သုံးဆယ္ ရိုက္ခဲ့သည္။ ဒီတစ္ခါေတာ့ နန္းအိအိစိုးက အေသအခ်ာ ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္ထားသည္။ ႀကိမ္လုံးကိုေတာင္ ႏွစ္ေခ်ာင္းပူးထားသည္။ တစ္ေခ်ာင္းတည္းလို ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ အသုံးခ်နိုင္ေအာင္ သပ္သပ္ရပ္ရပ္ လုပ္ထားသည္။ ေတြ႕ၾကဳံခံစားရမွာကို ေတြးၾကည့္လိုက္တာနဲ႔ ေတာ္ေတာ့္ကို မသက္သာမွာကို သိသည္။ ဒါေပမဲ့ ဒီေန႔ ဒီအခ်ိန္မွာ မိမိ ေရြးခ်ယ္ပိုင္ခြင့္မရွိပါ။ ျငင္းပယ္နိုင္စြမ္း မရွိပါ။ ဘာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ မိမိကိုယ္တိုင္လည္း နန္းအိအိစိုး မေက်နပ္ေသးဘူး ဆိုရင္ ေက်နပ္သည္အထိ ျပန္လည္ေပးဆပ္ခ်င္စိတ္ ရွိေနလို႔ နန္းအိအိစိုး ဘာလုပ္လုပ္ခံပါ့မယ္။ ဘာခိုင္းခိုင္းလုပ္ပါ့မယ္လို႔ စိတ္ပါလက္ပါ ေျပာခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။

နန္းအိအိစိုးလာတဲ့အခါ တစ္ခုပဲ အႏူးအညႊတ္ ေတာင္းပန္မည္။ အျပစ္ေတြအားလုံးအတြက္ ဒီတစ္ေန႔ စိတ္တိုင္းက် ေက်နပ္သည္အထိ လုပ္ခ်င္သလိုလုပ္ၿပီး ျဖစ္ခဲ့တာေတြ အားလုံးကို ဒီမွာတင္ အဆုံးသတ္ေပးဖို႔။ တစ္ႀကိမ္တစ္ေလက ဖုံးကြယ္လို႔ရနိုင္သည္။ တစ္ခါထက္ပိုလို႔ ဒီကိစၥကို အခု သိၿပီးသားလူေတြအျပင္ အျခားသိတဲ့လူ ပိုလာလို႔ကေတာ့ အဆိုးေတြသာ ျဖစ္လာမည္။ ဆိုးတာမွ ေတြးၾကည့္လို႔ မရေအာင္ ဆိုးဝါးလိမ့္မည္။ နန္းအိအိစိုးကို ဒီတစ္ခုေတာ့ ေတာင္းပန္ အသနားခံမည္။ မိမိကို  ဘာပဲလုပ္လုပ္ ျငင္းဆန္စရာ လုံးဝမရွိ။ မိမိက နာခံေပးလိုက္မည္။

ႏွစ္ေခ်ာင္းပူး ႀကိမ္လုံးကို ကိုင္ၿပီး ဘယ္ေလာက္ၾကာ စဥ္းစားေတြးေတာေနမိမွန္း သတိမထားမိလိုက္ပါ။ တံခါးဖြင့္သံ ၾကားလိုက္မွ နာရီၾကည့္မိသည္။ ကိုးနာရီခြဲေနၿပီ။ ႀကိမ္လုံးကို စားပြဲေပၚ အျမန္ျပန္ထားလိုက္သည္။ ခါးကိုမတ္လိုက္ၿပီး တည့္တည့္ေလး ရပ္၍ လက္ေတြနဲ႔ မိမိ ေရွ႕ကို ကြယ္ထားကာ နန္းအိအိစိုး ဝင္လာမွာကို ေစာင့္ေနလိုက္သည္။

နန္းအိအိစိုး အခန္းထဲမဝင္ခင္ ခဏတာေတာ့ စဥ္းစားခန္း ဝင္လိုက္ေသးသည္။ အထဲမွာ ေရာက္ေနမဲ့ အစ္ကိုႀကီးက မိမိျပင္ဆင္ၿပီး စားပြဲေပၚ တင္ထားခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေခ်ာင္းပူး ႀကိမ္လုံးကို ျမင္ေတြ႕ေလာက္ၿပီ။ စိတ္လည္း လႈပ္ရွားေနမည္ ထင္သည္။ မေန႔က ေဖေဖေပးခိုင္းတဲ့ လက္ေဆာင္ေတြ လိုက္ပို႔ေပးရင္း တစ္အိမ္ကအထြက္မွာ လမ္းေဘးေဈးတန္းေလး ေတြ႕လိုက္သည္။ ဟင္းရြက္ေတြ၊ အသီးအႏွံေတြ အစီအရီ  ခ်ေရာင္းေနတဲ့အထဲမွာ ထူးထူးျခားျခား ႀကိမ္လုံးေခြေတြ ေရာင္းေနတဲ့သူ တစ္ေယာက္လည္း ေတြ႕လိုက္သည္။ ေဘာ္ဒါမွာတုန္းက အတန္းေဖာ္တစ္ေယာက္ ေျပာဖူးတဲ့ သူတို႔ အရင္ေနတဲ့ ေက်ာင္းမွာ ဆရာတစ္ေယာက္က ႀကိမ္လုံးကို ႏွစ္ေခ်ာင္းပူးၿပီး ရိုက္တယ္လို႔ ေျပာခဲ့တာ ေခါင္းထဲ ခ်က္ခ်င္းဝင္လာသည္။ ေဖေဖနဲ႔ အစ္ကိုႀကီးတို႔ ပတ္သက္ဆက္ႏြယ္မႈေတြ၊ ေဖေဖပို႔ေပးတဲ့ အစ္ကိုႀကီးအတြက္ လက္ေဆာင္ေတြက မိမိထိပါ ကူးစက္လာတဲ့ အေၾကာင္းေတြသိခဲ့ရၿပီး ရန္ကုန္ကို တစ္ေယာက္တည္း ျပန္လာကတည္းက မိမိစိတ္ေတြက ဟိုဟိုဒီဒီ ေတြးေနမိခဲ့သည္။ အခြင့္အေရးတစ္ခု၊ အေျခအေနတစ္ရပ္ကို ဖန္တီးၾကည့္ခ်င္သည္။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ မိမိ စိတ္ကူးဖူးတဲ့ fantasy တစ္ခု။

ကားရပ္ၿပီး ဆင္းသြားသည္။ ကိုယ္ဝယ္မဲ့ ပစၥည္းအတြက္ မိမိမွာ ေပးစရာ ဆင္ေျခေကာင္းေကာင္း ရွိပါသည္။ နယ္မွေနတုန္း ေဆးခန္းေဘးက ဆိုင္ခန္းမွာ ေရပိုက္ပိတ္လို႔ ႀကိမ္လုံးရွည္ရွည္တစ္ေခ်ာင္း ေဈးထဲသြားဝယ္ၿပီး ထိုးတာေတြ႕ဖူးသည္။ ႀကိမ္က ေပ်ာ့ၿပီး ပိုက္အေကြးေတြအတိုင္း မက်ိဳးဘဲဝင္နိုင္ေတာ့ ဆို႔ေနတာေတြ ထိုးေဖာက္ဖို႔ အဆင္ေျပသည္။ မိမိလည္း လမ္းေဘးမွာ ႀကိမ္လုံးေခြေတြ ေရာင္းေနတဲ့ ဦးေလးႀကီးဆီသြားကာ အိမ္ကေရပိုက္ နည္းနည္းပိတ္ေနတာကို ထိုးဖို႔ဆိုၿပီး စိတ္ႀကိဳက္တစ္ေခ်ာင္း ေရြးဝယ္သည္။ မိမိေရြးတာက ေရပိုက္ထိုးဖို႔ေတာ့မဟုတ္။ မိမိစိတ္ကူးကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ရင္ သုံးဖို႔ဆိုေတာ့ မိမိလုပ္မဲ့ ကိစၥအတြက္ သင့္ေတာ္မွာကိုပဲ ေရြးယူသည္။ ေရာင္းတဲ့သူေကာ ေဘးနားကလူေတြပါ ဘယ္သူမွ မိမိကို သံသယမဝင္။ အခန္းျပန္ေရာက္ေတာ့ မိမိသုံးဖို႔ အေနေတာ္အရွည္ ႏွစ္ပိုင္းျဖတ္သည္။ သားေရကြင္းေတြနဲ႔ စိတ္ရွည္လက္ရွည္ က်က်နန ပူးခ်ည္သည္။ လုပ္ေနရင္းကို စိတ္ထဲက မရိုးမရြ ျဖစ္လာသည္။ မိမိ ေပါင္ၾကားက ယားလာသည္။ အားလုံးၿပီးသြားလို႔ စိတ္တိုင္းက်တဲ့အခါ ေလထဲ အားရပါးရ တစ္ခ်က္ လႊဲရိုက္ၾကည့္လိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာ မိမိ ပင္တီေတာင္ နည္းနည္းစိုေနၿပီဆိုတာ သတိထားမိလိုက္သည္။

အခန္းထဲ မိမိ ဝင္လိုက္တာနဲ႔ အစ္ကိုႀကီး မိမိကို ရပ္ေစာင့္ေနတာ ျမင္ေတြ႕လိုက္သည္။ မိမိ ေျပာခဲ့တဲ့အတိုင္း တစ္သေဝမတိမ္း လိုက္နာသည္။ ကိုယ္ေပၚမွာ ဘာမွမရွိ။ အဝတ္အစားေတြ အကုန္ခၽြတ္ထားတာဆိုေတာ့ လက္ႏွစ္ဖက္က အေရွ႕ဘက္က ပစၥည္းကို အသာကြယ္ထားသည္။ မိမိနဲ႔ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္မိလိုက္တာနဲ႔ အစ္ကိုႀကီးက ခ်က္ခ်င္း ေခါင္းငုံ႔သြားသည္။ အစ္ကိုႀကီး အရမ္းအေနခက္မည္ကို မိမိ သိပါသည္။ အခု အစ္ကိုႀကီးကို ဒီလိုအေျခအေနေရာက္ေအာင္ မိမိ တြန္းပို႔ေနတာက မိမိကို ေဖေဖေပးခဲ့တဲ့ dvd ဖြင့္ခိုင္းၿပီး အတူၾကည့္ရလို႔ ေနရခက္ခဲ့တာအတြက္ ျပန္ေပးဆပ္ခိုင္းျခင္းလည္း မဟုတ္ပါ။ အပ်ိဳစင္ မိမိကို တစ္ကိုယ္လုံးခၽြတ္ၿပီး နမ္းခဲ့၊ ေရခဲစိမ္ ဖရဲသီးေလးေတြ မိမိကိုယ္ေပၚ တင္စားခဲ့လို႔လည္း မဟုတ္ပါ။ မိမိရဲ့့ ေနာက္ေပါက္ကိုေကာ ပါးစပ္ကိုပါ ဆက္ဆံခဲ့လို႔လည္း အေႂကြးျပန္ေတာင္းျခင္း မဟုတ္ပါ။ အဲဒါေတြအားလုံးက မိမိအတြက္လည္း ၾကည္ႏူးသာယာစရာ ခံစားမႈေကာင္းေတြ ေပးခဲ့လို႔ မိမိေက်ေက်နပ္နပ္ လက္ခံခဲ့တဲ့ အရာေတြပါ။ အစ္ကိုႀကီးကို ၾကက္ေမြးနဲ႔ မရိုက္ရခင္ကတည္းက ျဖစ္ခဲ့တာေတြအတြက္ အစ္ကိုႀကီးအေပၚ မေက်နပ္တာတို႔ အေႂကြးက်န္တာတို႔ စိတ္ထဲ လုံးဝ မရွိေတာ့ပါ။ မမသက္ခိုင္းလို႔ အစ္ကိုႀကီးကို တင္ပါးလွန္ခိုင္းၿပီး ရိုက္ရတဲ့အခါမွ ရိုက္ရင္းရိုက္ရင္း အဲဒီအေတြ႕အၾကဳံကို ႏွစ္သက္သာယာ သြားမိတာေၾကာင့္ အခြင့္အေရးတစ္ခု ဖန္တီးၿပီး တစ္ႀကိမ္တစ္ခါေလာက္ ျပန္စမ္းၾကည့္လိုက္လိုျခင္းသာ ျဖစ္ပါသည္။

စားပြဲေပၚ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ မိမိထားခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေခ်ာင္းပူးႀကိမ္လုံးက မိမိထားခဲ့တဲ့ အေနအထားနဲ႔ နည္းနည္းလြဲေနတာကို သတိျပဳမိသည္။ အစ္ကိုႀကီး ကိုင္ၾကည့္ၿပီးၿပီေပါ့။ ဒါေပမဲ့ ခြဲခန္းရွိတာကို အစ္ကိုႀကီးက ဒီမွာလာေပးလို႔ မိမိလည္း သိခ်င္တာနဲ႔ ေမးလိုက္သည္။ လုပ္တာလုပ္ေနတာ။ ခ်က္ခ်င္းႀကီး စရမွာလည္း မိမိ နည္းနည္းေတာ့ မဝံ့မရဲေလး ျဖစ္ေနေသးသည္။

“အစ္ကိုႀကီး ခြဲခန္းရွိတယ္ဆို”

“လူနာက ဒီမနက္ ႏွလုံးေဖာက္လာလို႔ physician က ေစာင့္ခိုင္းထားတယ္”

“အဲဒီက ဖ်က္လိုက္လို႔ အစ္ကိုႀကီး ဒီလာတာေပါ့။ မဖ်က္ရင္ အစ္ကိုႀကီး ဘယ္လိုလုပ္မလဲ”

“ဘာလုပ္ရမွန္း မသိလို႔ ကားေပၚမွာ ဒီအတိုင္းထိုင္ေနတာ။ Message ဝင္လာလို႔ ခြဲခန္းမရွိေတာ့တာ ေသခ်ာတာနဲ႔ ဒီကို ထြက္လာတာ”

“သမီးက ဒါေတြကို လူသိမခံဝ့ံပါဘူးဆိုၿပီး အစ္ကိုႀကီး မလာဘဲေနဖို႔ စိတ္မကူးဘူးလား”

“အစ္ကိုႀကီး အဲဒါေတြ မစဥ္းစားဘူး။ အစ္ကိုႀကီး အရမ္းမွားခဲ့တာက ေသခ်ာတယ္။ အဲဒီအတြက္ အိအိစိုး ေက်နပ္တဲ့အထိ ဘာမဆို လုပ္ေပးမယ္။ ဘာလုပ္လုပ္ခံမယ္”

“ဆုံးျဖတ္ၿပီးၿပီေပါ့”

“ဟုတ္တယ္။ တစ္ခုပဲ အႏူးအညႊတ္ ေတာင္းပန္ခ်င္ပါတယ္။ ဒီေန႔ အစ္ကိုႀကီးကို လုပ္ခ်င္သလိုု စိတ္တိုင္းက်လုပ္ပါ။ လုံးဝ စိတ္ေက်နပ္တဲ့အထိ လုပ္ခ်င္တာလုပ္ပါ။ အစ္ကိုႀကီး ခံပါ့မယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒီကိစၥေတြကို ဒီေန႔ၿပီးတာနဲ႔ အဆုံးသတ္ေပးပါေတာ့။ အစ္ကိုႀကီး ေတာင္းပန္ပါတယ္။ အခန႔္မသင့္လို႔ တစ္ေယာက္ေယာက္သိသြားရင္ ဘယ္သူ႔အတြက္မွ ေကာင္းမွာ မဟုတ္လို႔ပါ။ ေတာင္းပန္ပါတယ္ အိအိစိုးရယ္”

“ဒါကေတာ့ အစ္ကိုႀကီးအေပၚပဲ မူတည္ပါတယ္။ သမီး ေက်နပ္တဲ့အထိ လုပ္ခြင့္ရနိုင္မလားဆိုတာ….”

“အိအိစိုး စိတ္တုုိင္းက် လုပ္နိုင္တယ္။ ခိုင္းနိုင္တယ္။ အစ္ကိုႀကီးမွားခဲ့တာေတြ အျပစ္ေတြအတြက္ အိအိစိုး ေက်နပ္တဲ့အထိ  အျပည့္အဝ ျပန္ေပးဆပ္ပါ့မယ္”

“အစ္ကိုႀကီး ေျပာတာေနာ္”

မိမိလက္ေခ်ာင္းေလး ေထာင္ၿပီး ေျပာလိုက္ေတာ့ အစ္ကိုႀကီးေခါင္းညိတ္ျပသည္။ အစ္ကိုႀကီး က လုံးဝ စိတ္ပိုင္းျဖတ္ထားၿပီဆိုတာ အစ္ကိုႀကီးစကားေတြက သက္ေသၿပ ေနသည္။ ဒါေပမဲ့ အစ္ကိုႀကီးက ေနရထိုင္ရတာ လုံးဝ သက္သက္သာသာ မရွိေနတာကေတာ့ ေသခ်ာသည္။ အဝတ္အစား အျပည့္အစုံဝတ္ထားတဲ့ မိမိေရွ႕မွာ ကိုယ္တုံးလုံးနဲ႔ ရပ္ၿပီး မိမိနဲ႔ စကားေျပာေနရသည္။ အရမ္းေနရခက္ေနမွန္း အစ္ကိုႀကီးပုံစံကို ၾကည့္တာနဲ႔ မိမိသိသည္။ ဘာေၾကာင့္မွန္း မိမိကိုယ္ကိုယ္ ေသခ်ာမသိေပမဲ့ ဒီအေျခအေနေလးကလည္း တစ္မ်ိဳးတစ္ဖုံ စိတ္လႈပ္ရွားစရာ ေပ်ာ္စရာ ေကာင္းေနေတာ့သည္။

အစ္ကိုႀကီးကို သမီးခြင့္လႊတ္ၿပီးသားပါ၊ အခုကိစၥက သမီး ေဆာ့ခ်င္လို႔ စခဲ့မိတာပါလို႔ မိမိစိတ္ထဲမွာပဲ ေျပာလိုက္သည္။ အစ္ကိုႀကီးကိုေတာ့ ႀကိဳတင္ အသိမေပးဘဲ ထားလိုက္မည္။ မိမိ မေက်နပ္ေသးဘူးလား၊ ခြင့္လႊတ္ၿပီလားဆိုတာေတြ အစ္ကိုႀကီး ေသခ်ာမသိဘဲ ျဖစ္ေနမွ မိမိ လိုခ်င္တာ၊ လုပ္ခ်င္တာေတြကို အစ္ကိုႀကီးက အစြမ္းကုန္ လိုက္ေလ်ာေပးမွာ မဟုတ္လား။ အစ္ကိုႀကီးကိုလည္း မတင္မက်ေလးလုပ္ထားေတာ့ အစ္ကိုႀကီးစိတ္ထဲလည္း ေမၽွာ္လင့္ေစာင့္စားေနတာေတြ၊ မေရမရာမႈေတြရွိေနတာက ပိုစိတ္္ဝင္စားဖို႔ ေကာင္းမယ္ မဟုတ္လား။

ဧည့္ခန္းက်ယ္ႀကီးကို ခန္းလုံးျပည့္ ေကာ္ေဇာထူႀကီး ခင္းထားလို႔ အစ္ကိုႀကီးက  အဝမွာ ဖိနပ္ခၽြတ္ထားခဲ့တာ နန္းအိအိစိုး ျမင္သည္။ အမွန္က ဒီ condo အခန္းကို decoration လုပ္တုန္းက ဌားတဲ့ နိုင္ငံျခားသားက ဆႏၵရွိလို႔ ဧည့္ခန္းကို ဒီလို ေကာေဇာထူထူ ေကာင္းေကာင္းေလး ခင္းထားေပးခဲ့သည္။ ဒါေပမဲ့ ပုံမွန္က ဖိနပ္ ခၽြတ္ေလ့ခၽြတ္ထ မရွိ။ ဒီအတိုင္းပဲ သြားလာေနထိုင္ေနက်။ အစ္ကိုႀကီးက အထာမသိတာလား၊ မိမိက birthday suit လို႔ ေျပာခဲ့လို႔ ခိုင္းတဲ့အတိုင္း လုပ္ရတာလားမသိ။ နန္းအိအိစိုးကေတာ့ ခါတိုင္း လာေနက်လိုပဲ မိမိစီးထားတဲ့ ေဒါက္ျမင့္ဖိနပ္ကို  မခၽြတ္ဘဲ ေနလိုက္သည္။

ဧည့္ခန္းရဲ့ တစ္ျခမ္းမွ ဆိုဖာခုံေတြနဲ႔ စားပြဲရွိသည္။ နန္းအိအိစိုးက ႏွစ္ေခ်ာင္းပူး ႀကိမ္လုံးကို စားပြဲေပၚတင္ထားခဲ့သည္။ အစ္ကိုႀကီးက သူ႔အဝတ္အစားေတြ ခၽြတ္ၿပီး ေဘးက ဆိုဖာခုံတစ္လုံးေပၚ တင္ထားသည္။ အစ္ကိုႀကီးက အဲဒီေဘးနားမွာ လက္ေလးယွက္ၿပီး ရပ္ေနသည္။ နန္းအိအိစိုးက ဧည့္ခန္းရဲ့ အျခားတစ္ဖက္ျခမ္းကို ျဖည္းျဖည္းေလး ေလၽွာက္သြားသည္။ အဲဒီဘက္က ေနရာလြတ္ က်ယ္က်ယ္ေလးရွိၿပီး ေက်ာမွီပါေပမဲ့ လက္တင္ေတာ့မပါတဲ့ ကုလားထိုင္ တစ္လုံးတည္း ထီးထီးႀကီး ခ်ထားသည္။ နန္းအိအိစိုး ကုလားထိုင္မွာ ထိုင္ခ်လိုက္သည္။ မိမိ ဝင္ဝင္လာခ်င္းတုန္းက အစ္ကိုႀကီးက မိမိကို မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ဖို႔ ခက္ေနေပမဲ့ အခု မိမိက ေအးေအးေဆးေဆး ထို္္င္လိုက္တာ ေတြ႕ေတာ့လည္း ဘာမ်ားဆက္ျဖစ္မလဲဆိုတာ ေမၽွာ္လင့္ေစာင့္စားရင္း မိမိကို ၾကည့္ေနသည္။

“အစ္ကိုႀကီး။ အသီးေလး အရင္စားၾကတာေပါ့။ ေရခဲေသတၱာထဲမွာ ထည့္ထားတာရွိတယ္။ အစ္ကိုႀကီး သမီးဆီ ယူလာေပးပါဦး”

မိမိထိုင္ေနတဲ့ေနရာရဲ့ ေရွ႕တည့္တည့္မွာရွိတဲ့ ေရခဲေသတၱာကို ညႊန္ရင္း အစ္ကိုႀကီးကို ေျပာလိုက္သည္။ မိမိဘဝတစ္ေလၽွာက္လုံး အစ္ကိုႀကီးတို႔ မမသက္တို႔ စားဖို႔၊ ေဖေဖ ေမေမနဲ႔ ေမာင့္အတြက္ မိမိကပဲ ယူေပး ျပင္ဆင္ေပး ျပဳစုေပးရသည္ မဟုတ္လား။ အဲဒီလို လုပ္ကိုင္ျပဳစုေပးရတာလည္း မိမိ စိတ္ထဲက တကယ္ပါၿပီး ေပ်ာ္ရႊင္ၾကည္ႏူးစြာ လုပ္ခဲ့တာေတြပါ။ အခု အစ္ကိုႀကီးကို ခ်ိဳခ်ိဳသာသာေလး ေျပာလိုက္တယ္ဆိုေပမဲ့ မိမိက အမိန႔္ေပး ေစခိုင္းလိုက္သလိုပါပဲ။ အစ္ကိုႀကီးက မိမိအတြက္ လုပ္ေပးရေတာ့မည္။

အစ္ကိုႀကီးက ေရခဲေသတၱာနား ေလၽွာက္သြားသည္။ နန္းအိအိစိုးက မိမိထိုင္ေနတဲ့ ကုလားထိုင္ကို ေနရာခ်ထားကတည္းက ေရခဲေသတၱာနဲ႔ တည့္တည့္ျဖစ္ေအာင္ ထားခဲ့တာမို႔ အစ္ကိုႀကီး ေလၽွာက္သြားေတာ့ အစ္ကိုႀကီးရဲ့ ဘာအဖုံးအကြယ္မွ မရွိတဲ့ ေနာက္ဘက္ျခမ္း တစ္ခုလုံးကို ေကာင္းေကာင္းႀကီး ျမင္ရသည္။ အစ္ကိုႀကီးရဲ့ ေျခသလုံး၊ ေပါင္နဲ႔ တင္ပါးေတြ။ က်စ္က်စ္လစ္လစ္နဲ႔ ၾကည့္လို႔ေကာင္းပါသည္။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ အဲဒီေနရာေတြက မမသက္ခြင့္ျပဳခ်က္နဲ႔ မိမိ အျပစ္ေပးခဲ့တဲ့ေနရာေတြ။ ျပန္ျမင္လိုက္ရေတာ့ အရင္က ျဖစ္ခဲ့တာေတြ စိတ္ကူးထဲ ျပန္ေပၚလာသည္။ အစ္ကိုႀကီး ေနာက္ဘက္ျခမ္းကိုၾကည့္ရင္း အဲဒီတုန္းက အေၾကာင္းေတြ ျပန္စဥ္းစားရတာကလည္း အရသာတစ္မ်ိဳး။ ေရခဲေသတၱာဖြင့္လိုက္တဲ့ အစ္ကိုႀကီးက အထဲမွာ ထားထားတာကို ျမင္လိုက္ေတာ့ မိမိနဲ႔ စျဖစ္ျဖစ္ခ်င္းတုန္းက ကိစၥေတြ ျပန္သတိရလာသည္ ထင္ပါသည္။ အစ္ကိုႀကီး ကိုယ္လုံးေလး အနည္းငယ္တုန္သြားတာကို ေတြ႕လိုက္သည္။ မိမိကလည္း ဒီလိုျဖစ္ေအာင္ လုပ္ထားတာမို႔ သေဘာက်ၿပီး ျပဳံးမိလိုက္သည္။

မေန႔က ႀကိမ္လုံးဝယ္တဲ့ ေဈးတန္းေလးမွာ အသီးေတြလည္း ေရာင္းေနသည္။ အမႀကီးတစ္ေယာက္က သူ႔ဖရဲသီးေတြကို အာမခံနဲ႔ေရာင္းသည္။ မခ်ိဳရင္ ပိုက္ဆံျပန္ အမ္းမယ္။ အဝါမ်ိဳး၊ ခြဲလိုက္လို႔ မဟုတ္ရင္ ႏွစ္ဆျပန္ေလ်ာ္မယ္ဆိုၿပီး ေရာင္းေနလို႔ မိမိလည္း အမွတ္ရစရာေတြကို ျပန္လည္ေဖာ္ထုတ္ေပးဖို႔ အလုံးေသးေလး တစ္လုံး ဝယ္ခဲ့သည္။ မနက္မထြက္ခင္ ခါတိုင္း အိမ္မွာလုပ္ေနက်အတိုင္း အခြံခြာ အေစ့ေတြဖယ္ အေနေတာ္ အတုံးေလးေတြတုံးၿပီး ပန္းကန္ျပားနဲ႔ထည့္ ခက္ရင္းငယ္ေလး ႏွစ္ေခ်ာင္းစိုက္ၿပီး ေရခဲေသတၱာထဲ ထည့္ခဲ့သည္။ အခု အစ္ကိုႀကီး ေရခဲေသတၱာဖြင့္လိုက္တဲ့အခါ အဝါေရာင္ ဖရဲသီးတုံးေတြ ထည့္ထားတဲ့ ပန္းကန္ကို ျမင္သြားသည္ေပါ့။

အစ္ကိုႀကီး ဖရဲသီး ပန္းကန္ကိုထုတ္၊ ေရခဲေသတၱာတံခါးပိတ္ၿပီး ဒီဘက္ျပန္လွည့္လိုက္တာနဲ႔ မိမိနဲ႔ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ျဖစ္သြားသည္။ မိမိဆီ ယူလာရမွာဆိုေတာ့ လမ္းေလၽွာက္ရင္း၊ ဖရဲသီးပန္းကန္ျပားကိုင္ထားရင္း ေရွ႕ကပစၥည္းကို ကြယ္ဖို႔လည္း သိပ္ေတာ့အဆင္မေျပျဖစ္ေနသည္။ မိမိက ကုလားထိုင္ကို ဒီလိုျမင္ကြင္းျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳတင္ေနရာခ်ထားခဲ့သည္ပဲ။ အစ္ကိုႀကီးက မိမိကို အိပ္ခန္းထဲ gel ဗူးေတြ သြားယူခိုင္းတုန္းက မိမိက ပထမဆုံးအႀကိမ္ ဆက္ဆံခံထားရၿပီး ခံစားမႈအဆုံးစြန္ကိုလည္း ဦးဆုံးၾကဳံဆုံရထားေတာ့ ဘာကိုမွေသခ်ာမေတြးနိုင္၊ ထူပူၿပီး အဝတ္ေတာင္မဝတ္မိဘဲ ထသြားမိလို႔ အိပ္ခန္းထဲက ျပန္အထြက္ အစ္ကိုႀကီးနဲ႔ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ျဖစ္သြားၿပီး မိမိကို full frontal nudity ျမင္ေတြ႕သြားသည္။ ေသလုမတတ္ ရွက္ခဲ့ရသည္။ အခုေတာ့ အစ္ကိုႀကီးအလွည့္။ လက္စားေခ်ျခင္းမဟုတ္ပါ။ အစ္ကိုႀကီး ဒီအရြယ္ေရာက္မွ ရွက္ရွက္နဲ႔ မိမိဆီ ကိုယ္တုံးလုံး ေလၽွာက္လာတာကို ၾကည့္ခ်င္လို႔ လုပ္လိုက္ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ အစ္ကိုႀကီးကေတာ့ ျဖစ္ခဲ့တာေတြအတြက္ ျပန္ေပးဆပ္ဖို႔ စိတ္ပိုင္းျဖတ္ၿပီးသားဆိုေတာ့ အေနခက္ေပမဲ့ ဖရဲသီး ပန္းကန္ကိုကိုင္ၿပီး မိမိဆီလာေနသည္။ အစ္ကိုႀကီးေအာက္ပိုင္းကို တမင္သက္သက္ စိုက္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အစ္ကိုႀကီး ပို အေနခက္သြားသည္။မိမိေရွ႕တည့္တည့္မွာ ဖရဲသီးပန္းကန္ျပားကိုကိုင္ၿပီး အစ္ကိုႀကီးလာရပ္သည္။ နန္းအိအိစိုး နည္းနည္း ထပ္ရစ္လိုက္သည္။ ခပ္လွမ္းလွမ္းမွာရွိတဲ့ စားပြဲပုေလးကို ညႊန္ျပရင္း ေျပာလိုက္သည္။

“အစ္ကိုႀကီး၊ ပန္းကန္တင္ဖို႔ ဟိုစားပြဲေလး သြားယူေပးပါဦး”

အစ္ကိုႀကီး ဘာစကားတစ္ခြန္းမွ မဆိုဘဲ စားပြဲေလးကို သြားယူကာ မိမိေရွ႕မွာ လာထားသည္။ ဖရဲသီးပန္းကန္ကို စားပြဲေပၚတင္လိုက္သည္။ နန္းအိအိစိုး ဖရဲသီးတစ္တုံး ယူစားလိုက္သည္။ ေရာင္းတဲ့ အမႀကီး ေျပာတာမလြန္ပါ။ တကယ္ကို ခ်ိဳပါသည္။

“အစ္ကိုႀကီး၊ ထိုင္ေလ”

အစ္ကိုႀကီးကို ထိုင္ခိုင္းလိုက္ေပမဲ့ ရွိတဲ့ တစ္လုံးတည္းေသာ ကုလားထိုင္က မိမိထိုင္ထားသည္။ အစ္ကိုႀကီး သေဘာေပါက္ပါသည္။ စားပြဲေရွ႕မွာ ဒူးေထာက္ထိုင္လိုက္သည္။ ေကာ္ေဇာကထူေတာ့ အစ္ကိုႀကီး ဒူးနာမွာမဟုတ္ပါဘူး၊ အဆင္ေျပမွာပါလို႔ စိတ္ထဲ ေျပာမိသည္။

“အစ္ကိုႀကီးလည္း စား၊ အရမ္းအရသာရွိတယ္ အစ္ကိုႀကီးရဲ့”

မိမိ အရသာသိပ္ရွိေနတာက ဖရဲသီးတစ္ခုတည္းေၾကာင့္ မဟုတ္တာကို အစ္ကိုႀကီးတစ္ေယာက္ ရိပ္မိလိမ့္မည္ မထင္ပါ။ မိမိ တစ္တုံးစားလိုက္၊ အစ္ကိုႀကီးစားမွာကို ေစာင့္ၾကည့္လိုက္ လုပ္ေနေတာ့ မကုန္မခ်င္း ႏွစ္ေယာက္အတူ စားၾကမွာကို အစ္ကိုႀကီး သိသြားသည္။ ႏွစ္ေယာက္သား ဘာစကားမွ မေျပာျဖစ္။ ျဖည္းျဖည္းမွန္မွန္နဲ႔ ဖရဲသီးပဲ စားေနၾကသည္။ အစ္ကိုႀကီးက ေခါင္းကို မသိမသာေလး ငုံ႔ထားသည္။ မိမိကေတာ့ စားေနရင္း အစ္ကိုႀကီးကို ၾကည့္ေနသည္။ အခု စားေနၾကရတာက ခ်ိဳလည္းခ်ိဳသည္။ ေအးလည္းေအးသည္။ အစ္ကိုႀကီးကို ၾကည့္ေနရတာကလည္း အရသာရွိသည္။ ဒါေပမဲ့ ေနာက္ဆက္လာမွာက အစ္ကိုႀကီးအတြက္ ခ်ိဳမွာမဟုတ္သလို ေအးေအးေဆးေဆးလည္း ျဖစ္မွာမဟုတ္ဘူး ဆိုတာေတာ့ စားပြဲေပၚ မိမိ ျပင္ဆင္ၿပီး တင္ထားေပးတာကို အစ္ကိုႀကီး ျမင္တာနဲ႔ ခန႔္မွန္းသိရွိၿပီး ျဖစ္ပါလိမ့္မည္။

ပန္းကန္ထဲမွာ ဖရဲသီးေတြ ကုန္သြားၿပီ။ မိမိေရွ႕မွာ ဒူးေထာက္ထိုင္ေနတဲ့ အစ္ကိုႀကီးက တစ္ခ်က္ခိုးၿပီး ေမာ့ၾကည့္လာသည္။

“အစ္ကိုႀကီး၊ ဒါေတြ ဟိုေဘးမွာပဲ သြားထားေပး”

အစ္ကိုႀကီးက ပန္းကန္တင္ထားတဲ့ စားပြဲငယ္ေလးကို မၿပီး မိမိျပတဲ့ ေနရာမွာ သြားထားသည္။ မိမိဘက္ အစ္ကိုႀကီး ျပန္လွည့္လာသည္။ အစ္ကိုႀကီးကို အမူအရာနဲ႔ပဲ ျပလိုက္သည္။ ေခါင္းေလးအသာငဲ့လို႔ ဆိုဖာခုံေတြနားက စားပြဲေပၚတင္ထားတဲ့ ႀကိမ္လုံး ႏွစ္ေခ်ာင္းပူးကို ၾကည့္လိုက္သည္။ အစ္ကိုႀကီးကိုယ္လုံးက ဆတ္ခနဲ ခါသြားေတာ့ မိမိ အဲဒါကို ယူခိုင္းလိုက္တယ္ဆိုတာ အစ္ကိုႀကီး သေဘာေပါက္လို႔ ျဖစ္မည္။ ေလးကန္တဲ့ ေျခလွမ္းေတြနဲ႔ ေလၽွာက္သြားသည္။ မိမိက ကုလားထိုင္ကို အစ္ကိုႀကီး ျပန္လာမဲ့ဘက္ လွည့္ထိုင္လိုက္တာမို႔ အစ္ကိုႀကီး ႀကိမ္လုံးေလးကိုင္ၿပီး မိမိဆီလာေတာ့လည္း full frontal nudity ေနာက္တစ္ႀကိမ္။

“သမီးေဘးနား လာထိုင္လိုက္ပါ အစ္ကိုႀကီး”

အစ္ကိုႀကီး ကို ေဘးမွာလာထိုင္ဖို႔ ေခၚလိုက္ေပမဲ့ ရွိတဲ့ အစ္ကိုႀကီးထိုင္ဖို႔က ေကာ္ေဇာ္ေပၚ ဒူးေထာက္ထားရန္သာ ရွိသည္။ အစ္ကိုႀကီးလည္း သိသည္။ မိမိရဲ့ ဘယ္ဘက္ေဘးမွာ ဒူးေထာက္ထိုင္လိုက္သည္။ မိမိက လက္ေလး ျဖန႔္ေပးလိုက္ေတာ့ မိမိေရွ႕ ခပ္ေစာင္းေစာင္းမွာ ဒူးေထာက္ထိုင္ေနတဲ့ အစ္ကိုႀကီးက မိမိလက္ထဲ ႀကိမ္လုံးကို ထည့္ေပးသည္။ ႀကိမ္လုံးလက္ထဲ ေရာက္လာေတာ့ မိမိရဲ့ ညာဘက္ေျခေထာက္ကို ဘယ္ဘက္ေပါင္ေပၚ တင္လိုက္သည္။ အဲဒီအခါ ေဒါက္ျမင့္ဖိနပ္ေလး စီးထားတဲ့ မိမိရဲ့ ညာဖက္ေျခေထာက္ကလည္း ေကာ္ေဇာေပၚမွာ ရွိမေနေတာ့။

“အစ္ကိုႀကီး၊ သမီးရဲ့ high-heeled sandal ကို ခၽြတ္ေပးပါဦး” ေျပာၿပီး အစ္ကိုႀကီးကို ၾကည့္လိုက္သည္။ အစ္ကိုႀကီး က ဘာမဆိုလုပ္ေပးဖို႔ ဆုံးျဖတ္ထားၿပီနဲ႔ တူသည္။ တုံ႔ဆိုင္းမႈ မရွိေတာ့ဘဲ မိမိညာဘက္ ဖိနပ္ေလးကို အသာလာကိုင္သည္။ အစ္ကိုႀကီးလက္က မိမိ ကို လာထိလိုက္တာနဲ႔ လက္ထဲကိုင္ထားတဲ့ ႀကိမ္လုံးနဲ႔ အစ္ကိုႀကီးကို လွမ္းရိုက္လိုက္သည္။ ႀကိမ္လုံးအရွည္က အေနေတာ္ေလး ျဖစ္ေနၿပီး ႏွစ္ေခ်ာင္းပူးထားတာေတာင္ ေပ်ာ့ေပ်ာင္း ႏြဲ႕ေႏွာင္းေနဆဲမို႔ အားေတာင္သိပ္မစိုက္ရဘဲ ရိုက္လိုက္တာက အစ္ကိုႀကီး တင္ပါးေပၚ အရွိန္ျပင္းစြာ က်သြားသည္။ မထင္မွတ္ဘဲ အရိုက္ခံလိုက္ရလို႔ အစ္ကိုႀကီး တြန႔္သြားသည္။ နာတာလည္း ပါမွာေပါ့။ မိမိ ဖိနပ္ကို ခၽြတ္ေပးဖို႔ လာကိုင္တဲ့လက္ကလည္း ျပန္ကြာသြားသည္။

“အစ္ကိုႀကီး လက္ေတြက ေကာ္ေဇာေပၚမွာပဲ တင္ထားရမွာ”

ႀကိမ္လုံးက်လာတဲ့ ေနရာကေန ကိုယ္အတြင္း ေအာက္ထိကို စူးေအာင့္နစ္ဝင္ နာက်င္သြားသည္။ ရိုက္ခ်က္ေနာက္မွာ နန္းအိအိစိုး ေျပာလိုက္တဲ့စကားက ခ်ိဳခ်ိဳ ေအးေအးေလးေပမဲ့ အေကာင္အထည္ေဖာ္ဖို႔ ေတြးလိုက္တာနဲ႔ တုန္လႈပ္မိျပန္သည္။ နန္းအိအိစိုးေဘးမွာ ဒူးေထာက္ေနခ်ိန္မွာ လက္ေတြကို ေကာ္ေဇာေပၚပဲ တင္ထားရမွာ ဆိုေတာ့ လူက ေလးဘက္ေထာက္ထားတဲ့ ပုံစံျဖစ္ေနသည္။ ေျခေထာက္ေလး ခ်ိတ္ထားၿပီးထိုင္ေနလို႔ မိမိတစ္ခ်ိန္က ျမတ္နိုးတပ္မက္စြာ နမ္းခဲ့တဲ့ ျဖဴေဖြးႏူးညံ့ၿပီး အဲဒီတုန္းကလိုပဲ ေျခသည္းေတြကို နီနီရဲရဲေလးဆိုးထားကာ အခုေတာ့ အနက္ေရာင္ ေဒါက္ျမင့္ျမင့္နဲ႔ဖိနပ္ကို စီးထားတဲ့ နန္းအိအိစိုးရဲ့ ညာဘက္ေျခေထာက္က မိမိမ်က္ႏွာေရွ႕မွာ ဝဲေနသည္။ ကိုယ္ မွားယြင္း လြန္က်ဴး ခဲ့တာေတြ ျပန္ေက်ဖို႔ ဘာမဆို လုပ္မယ္ ဆုံးျဖတ္ၿပီးၿပီပဲ။ နန္းအိအိစိုး လိုခ်င္တာေပးပါမည္။ ခိုင္းတာကို လုပ္ပါမည္။ နန္းအိအိစိုးက လက္ကို အသုံးျပဳခြင့္မေပးမွေတာ့ လုပ္စရာ တစ္နည္းသာ ရွိေတာ့သည္။

နန္းအိအိစိုး စီးထားတဲ့ ေဒါက္ျမင့္ဖိနပ္က အလယ္မွာ ႀကိဳးေတြနဲ႔ အစြပ္ပုံစံ ျဖစ္ေပမဲ့ ေျခခ်င္းဝတ္ေနရာကို ႀကိဳးပတ္ေလးနဲ႔ သိုင္းကာ  သံကြင္းေလးထဲ ျပန္ထည့္ၿပီး သံကြင္းမွာရွိတဲ့ အတံေလးကို ႀကိဳးကအေပါက္ထဲ ထိုးထည့္ထားသည့္ ankle strap sandal ျဖစ္သည္။  ေဒါက္ကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ျမင့္သည့္ အနက္ေရာင္ဖိနပ္ေလး။ မိမိ အသက္ျပင္းျပင္းရႉလိုက္သည္။ ပါးစပ္နဲ႔ ေျခခ်င္းဝတ္ ႀကိဳးပတ္က သံကြင္းကို အသာငုံၿပီး ေျခခ်င္းဝတ္ကို ပတ္ထားတဲ့ သားေရႀကိဳးစေလးကို အသာကိုက္ဆြဲလိုက္ေတာ့ ထည့္ထားတဲ့ ကြင္းထဲက ထြက္လာသည္။ သားေရအစစ္နဲ႔လုပ္ထားတဲ့ တန္ဖိုးႀကီးဖိနပ္ျဖစ္မည္။ သားေရသားက ႏူးည့ံၿပီး အိေနသည္။ အသာကိုက္ၿပီး ထပ္ဆြဲျဖဳတ္လိုက္ေတာ့ အေပါက္ထဲ ထည့္ခ်ိတ္ထားတဲ့ အတံနဲ႔လည္း လြတ္သြားသည္။ ၿပီးမွ ေျခခ်င္းဝတ္နား ပတ္ေနတဲ့ ႀကိဳးစကို ကိုက္ၿပီးဆြဲလိုက္ျပန္ေတာ့ ေျခခ်င္းဝတ္ကို ပတ္ထားတဲ့ ankle strap က ေျပက်သြားသည္။ ႏႈတ္ခမ္းတြန္းမိလိုက္ေတာ့ ေဒါက္ျမင့္ဖိနပ္ရဲ့ အေလးခ်ိန္နဲ႔ နန္းအိအိစိုးရဲ့ အေနအထား ေပါင္းလိုက္တဲ့အခါ ေဒါက္ျမင့္ဖိနပ္ေလးက ေျခေထာက္ကကၽြတ္ၿပီး ေကာ္ေဇာေပၚ ျပဳတ္က်သြားသည္။ နန္းအိအိစိုးရဲ့ ေဒါက္ျမင့္ဖိနပ္ကို လက္မပါဘဲ ပါးစပ္နဲ႔ ၿပီးေျမာက္ေအာင္ ခၽြတ္ေပးလိုက္နိုင္လို႔ အဆင္ေျပၿပီထင္လိုက္ခ်ိန္မွာ ျပင္းထန္တဲ့ ရိုက္ခ်က္တစ္ခ်က္က တင္ပါးေပၚ က်လာျပန္သည္။

“ညင္ညင္သာသာ သပ္သပ္ရပ္ရပ္ေလး ခၽြတ္ခ်ေပးပါေနာ္”

နန္းအိအိစိုး ေျပာထြက္လာသမၽွက ခ်ိဳခ်ိဳသာသာ ေအးေအးေဆးေဆး ျဖစ္ေပမဲ့ ေနာက္ကပါလာတဲ့ ႀကိမ္လုံးဒဏ္က နာက်င္ေစလွပါသည္။ ေကာ္ေဇာေပၚ မေသမသပ္နဲ႔ ျပဳတ္က်သြားလို႔ အရိုက္ခံလိုက္ရတာမို႔ ေအာက္က်ေနတဲ့ နန္းအိအိစိုးရဲ့ဖိနပ္ေလးကို ကိုက္ၿပီးပဲ နန္းအိအိစိုးေျခရင္းမွာ သပ္သပ္ရပ္ရပ္ ျပန္စီေပးလိုက္သည္။

“သမီးရဲ့ ေျခဖဝါးေလးကို နမ္းေပးပါဦး။ သမီး အခ်က္ျပမွရပ္ေနာ္”

ရိုးရိုးအခ်ိန္ နန္းအိအိစိုးရဲ့ ေျခဖဝါးႏုႏုေလးကို နမ္းရမယ္ဆိုရင္ သာယာေက်နပ္ဖြယ္အတိနဲ႔ စိတ္လႈပ္ရွားစရာေကာင္းမည္။ အခုလို အေႂကြးဆပ္ရခ်ိန္မွာေတာ့ အဲဒီလို မခံစားနိုင္ေသးပါ။ နမ္းေပးပါလို႔ ေျပာေပမဲ့ ထုံးစံအတိုင္း နန္းအိအိစိုး ေျခဖဝါးကို ႏွာေခါင္းေလးနဲ႔ဖိနမ္းေပးသည္။ နန္းအိအိစိုးရဲ့ ေျခဖဝါးေလးက ႏူးညံ့လွပါသည္။  ႏႈတ္ခမ္းအစုံနဲ႔ နမ္းစုပ္ေပးသည္။ လၽွာနဲ႔ လ်က္ေပးသည္။ အလွည့္က် တစ္မ်ိဳးၿပီးတစ္မ်ိဳးလုပ္ေပးေနတာ ေတာ္ေတာ္ေလးၾကာလာတဲ့အခါ တင္ပါးေပၚကို ႀကိမ္လုံးက အရွိန္နဲ႔ က်လာျပန္သည္။ နန္းအိအိစိုး အခ်က္ျပတာက ဒီလိုနည္းနဲ႔ပါလား။ နာက်င္မႈနဲ႔အတူ နမ္းေနတာကို ရပ္လိုက္သည္။

နန္းအိအိစိုးက ဒီတစ္ခ်က္ရိုက္တာကို အရင္ႏွစ္ခ်က္ေလာက္ အားမျပင္းဘဲ ရိုက္လိုက္သည္။ မိမိဖိနပ္ကို လက္နဲ႔ကိုင္လို႔ရယ္၊ ေအာက္ျပဳတ္က်လို႔ရယ္ေတြက အမွားအတြက္ အျပစ္ေပးတာမို႔ ပိုနာေအာင္ရိုက္သည္။ ဒီတစ္ခါက မိမိႀကိဳေျပာခဲ့သလို ေနာက္တစ္မ်ိဳးေျပာင္းဖို႔ အခ်က္ျပတာျဖစ္လို႔ ေလၽွာ့ၿပီးရိုက္သည္။ အစ္ကိုႀကီးလည္း တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ သတိထားမိလာမွာျဖစ္ၿပီး ခပ္ျပင္းျပင္းလာမဲ့ အပိုရိုက္ခ်က္ေတြ မခံရေအာင္ ပိုဂ႐ုစိုက္လာလိမ့္မည္။ မိမိ ငယ္ငယ္ေလးကတည္းက ရိုေသေလးစားခဲ့ရၿပီး  အျပင္ေလာကမွာလည္း ေလးစားရတဲ့သူ အမ်ားႀကီးရွိတဲ့ အစ္ကုုိႀကီးကို မိမိေျခရင္းမွာ ေလးဘက္ေထာက္ထားခိုင္းသည္။ ၿပီးေတာ့ မိမိက ႏွစ္ေခ်ာင္းပူးႀကိမ္လုံးကိုင္ကာ အမိန႔္ေပး ေစခိုင္းလိုက္၊ ရိုက္လိုက္လုပ္ေနရသည္။ ဘယ္ေလာက္ပဲ နိမ့္က်တယ္လို႔ ထင္ရတာ ျဖစ္ျဖစ္ မိမိခိုင္းသမၽွ အစ္ကိုႀကီးက ဘာမွ ျပန္မေျပာဘဲ လုပ္ေပးေနသည္။ မိမိႀကိမ္လုံးနဲ႔ ရိုက္ေတာ့လည္း နာမယ္မွန္း သိေပမဲ့ မေရွာင္မတိမ္းဘဲ အရိုက္ခံရသည္။ အထူးသျဖင့္ မိမိက အဝတ္အစား အျပည့္အစုံဝတ္ထားၿပီး အစ္ကိုႀကီးကေတာ့ ကိုယ္ေပၚမွာ ဘာဆိုဘာမွ မက်န္ေအာင္ ခၽြတ္ထားရလို႔ အစ္ကိုႀကီး အရမ္းေနရခက္တာကို အစ္ကိုႀကီး မ်က္ႏွာမွာေကာ အမူအရာမွာပါ အတိုင္းသား ေပၚလြင္ေနေပမဲ့ အစ္ကိုႀကီးက ဘာမွမလုပ္နိုင္ဘဲ ဒီအတိုင္း ကိုယ္တုံးလုံး ေနေနရသည္။ မိမိတုန္းက အစ္ကိုႀကီး မိမိကို တစ္ကိုယ္လုံးခၽြတ္ထားခဲ့တာအတြက္ ျပန္လက္စားေခ်ျခင္း မဟုတ္ပါ။ အဲဒီလိုစိတ္ေတြ လုံးဝမရွိေပမဲ့ အစ္ကိုႀကီးကို ဒီလိုအေျခအေနနဲ႔ ျမင္ေန ၾကည့္ေနရတာကလည္း တစ္မ်ိဳးထူးၿပီး သေဘာေတြ႕မိသည္။  ဒါေတြကို အရမ္းသာယာ ေနမိသည္။ ပထမတစ္ခါ မမသက္က အစ္ကိုႀကီးကို ၾကက္ေမြးနဲ႔ ရိုက္ခိုင္းတုန္းကထက္ အမ်ားႀကီး ပို အရသာေတြ႕ေနသည္။

ႀကိမ္လုံးကို စိတ္တိုင္းက် ေရြးၿပီး အေနေတာ္ ျဖတ္ေတာက္ ခ်ည္ေႏွာင္ထားတာကလည္း သုံးရတာ ကြက္တိ အဆင္ေျပေနသည္။ လက္ေကာက္ဝတ္အားေလးနဲ႔ ဆတ္ခနဲ ရိုက္လိုက္တာနဲ႔ အစ္ကိုႀကီး တင္ပါးဆီ အရွိန္နဲ႔ ေျပးသြားသည္။ ႀကိမ္လုံးေလကို တိုးသြားတဲ့အသံ၊ အစ္ကိုႀကီး တင္ပါးေပၚ က်သြားတဲ့အသံ၊ အစ္ကိုႀကီး နာလို႔ တြန႔္သြားတာေတြကို ၾကားျမင္ေနရတာကို ေက်နပ္ေနသည္။ ေသခ်ာတာက မိမိ အစ္ကိုႀကီးကို မုန္းေနတာ၊ မေက်မနပ္ ျဖစ္ေနတာ လုံးဝမရွိပါ။ ဒါေပမဲ့ ဒီလို စိတ္တိုင္းက် လုပ္ခ်င္တိုင္း လုပ္ခြင့္ရေနတာကို အျပည့္အဝ အသုံးခ်ခ်င္ေနတဲ့စိတ္ကလည္း ဘယ္လိုမွ ထိန္းခ်ဳပ္ထားလို႔ မရနိုင္။

တစ္ခုေတာ့ရွိသည္။ ေမာင့္ကို မခ်စ္မိခင္ အထိေတာ့ အစ္ကိုႀကီးနဲ႔ ျဖစ္ခဲ့တာ ၾကဳံခဲ့ရတာေတြအတြက္ ေနာင္တမရခဲ့သလို အဲဒီအေတြ႕အၾကဳံေတြအတြက္ သာယာေက်နပ္ၿပီး အစ္ကိုႀကီးကို ေက်းဇူးေတာင္ တင္မိခဲ့သည္။ ၾကာလာေတာ့ စိတ္ထဲ ဘာမွ ထူးထူးျခားျခား မက်န္ေတာ့သလို ျဖစ္သြားသည္။ ေတာ္ေတာ္ႀကီးကို ခရီးလြန္ေအာင္ၾကဳံခဲ့ဖူးလို႔ ေတာ္႐ုံတန္႐ုံ ရင္မခုန္ေလာက္ေတာ့ဘူး ထင္မိေပမဲ့ ေမာင့္ကို ခ်စ္ပါတယ္လို႔ အေျဖေပးၿပီး ေမာင္က မိမိႏႈတ္ခမ္းအစုံကို ပထမဆုံးအႀကိမ္ နမ္းလာတဲ့အခါ မိမိ မိန္းေမာ သတိလစ္သြားလုနီးပါး ခံစားခဲ့ရသည္။ အရမ္းကို ရင္ေတြခုန္ၿပီး စိတ္လႈပ္ရွားခဲ့ရသည္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာေတာ့ မိမိႏႈတ္ခမ္းေတြကို လုံးဝမနမ္းဘဲ ထားခဲ့တဲ့ အစ္ကိုႀကီးကို ေက်းဇူးတင္မိျပန္သည္။

ဒါေပမဲ့ မဂၤလာဦးည ေမာင္နဲ႔ ဆက္ဆံဖို႔ ေမာင္က မိမိ အဝတ္ေတြ ခၽြတ္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ မိမိရဲ့ အဝတ္မဲ့ကိုယ္လုံးေလးကို ပထမဆုံး ျမင္ဖူးသူဟာ ေမာင္ျဖစ္ခဲ့ရင္ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းလိုက္မလဲလို႔ အေတြးဝင္မိသည္။ အစ္ကိုႀကီးနဲ႔ မွားခဲ့ၿပီးေတာ့ စိတ္ထဲမွာ အေျခအေနေတြ အစက ျပန္စလို႔ ရရင္ေတာင္ မိမိ ေရွာင္သြားမွာ မဟုတ္ဘဲ အဲဒီလမ္းကိုပဲ ေလၽွာက္လိုက္မွာလို႔ အျမဲေတြးေနမိေပမဲ့ ေမာင့္ရင္ခြင္ထဲ ဝင္လိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ ေမာင္တစ္ေယာက္တည္းနဲ႔သာ ဆုံခဲ့ရရင္ေကာင္းမွာ ဆိုၿပီး တမ္းတမိလိုက္သည္။ အစ္ကိုႀကီးကို စိတ္မဆိုးေပမဲ့ ဝမ္းနည္းမိသလိုေတာ့ ျဖစ္လိုက္ေသးသည္။ ဘာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ေမာင္နဲ႔က အလြန႔္အလြန္ကို အဆင္ေၿပ သာယာတဲ့ ဘဝကို ၾကဳံေတြ႕ ပိုင္ဆိုင္ခြင့္ ရခဲ့ပါသည္။

မိမိအမွားလည္း မကင္းဘူးဆိုတာ သိပါသည္။ ဒါေပမဲ့ အဲဒီအခ်ိန္က မိမိ ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ စဥ္းစားနိုင္တဲ့ အရြယ္မဟုတ္ေသးသလို ျပတ္ျပတ္သားသား ဆုံးျဖတ္နိုင္တဲ့ အေျခအေနလည္း မရွိခဲ့ပါ။ အစ္ကိုႀကီးက မိမိ ျငင္းမယ္ဆိုရင္ ျငင္းပယ္ခြင့္ေပးတယ္ ဆိုေပမဲ့ အစ္ကိုႀကီး ဦးေဆာင္လမ္းေၾကာင္းရာေနာက္ လိုက္ပါသြားခဲ့ရသည္။ မိမိက မႏူးမနပ္နဲ႔ ဘာမွ အေတြ႕အၾကဳံမရွိေသးတဲ့ ဆယ္ေက်ာ္သက္အရြယ္ အပ်ိဳစင္ေလး။ ဒါေတြထဲမွာ ေဖေဖပို႔ေပးတဲ့ ပစၥည္းေတြက စတင္ေစခဲ့တယ္ဆိုတာကို သိလိုက္တဲ့အခ်ိန္။ မိမိလည္း ရန္ကုန္ကို တစ္ေယာက္တည္း ျပန္လာဖို႔ အေျခအေန ျဖစ္လာတဲ့အခါမွာ  ေမာင္နဲ႔ ဘယ္လိုမွ အေကာင္အထည္ ေဖာ္လို႔ မျဖစ္နိုင္တဲ့ ဖတ္ဖူးတာ တခ်ိဳ႕နဲ႔ မိမိ စိတ္ထဲစဥ္းစားဖူးတာေတြကို အစ္ကိုႀကီးနဲ႔ စမ္းၾကည့္ဖို႔ ဆုံးျဖတ္လိုက္သည္။ အစ္ကိုႀကီးလည္း အမွားႀကီးမွားခဲ့တာ ေသခ်ာသည္။ အစ္ကိုႀကီး စိတ္ထဲလည္း အဲဒါအတြက္ မိမိ ေတာင္းဆိုလာရင္ ျပန္ေပးဆပ္မယ္လို႔ မိမိ ယုံၾကည္သည္။ တကယ္လည္း အစ္ကိုႀကီးက တစ္ခြန္းမွ ျပန္မေျပာဘဲ လက္ခံခဲ့သည္။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ ဒါက အစ္ကိုႀကီး အတြက္လည္းပါသည္။ မိမိကို ဒီေန႔ အျပည့္အဝ ေပးဆပ္လိုက္ျခင္းအားျဖင့္ ေနာက္ေနာင္လည္း အစ္ကိုႀကီးအေနနဲ႔ အျပစ္ရွိသလို ခံစားၿပီး ေနသြားစရာ မလိုေတာ့ဘူးေပါ့။ စိတ္ေပါ့ပါး လြတ္လပ္သြားပါလိမ့္မည္။ မိမိအတြက္လည္း ဒီ တစ္ရက္တည္း စိတ္ကူးရိုင္းကို အေကာင္အထည္ေဖာ္မွာပါ။ ဒီတစ္ခါ ၿပီးသြားလို႔က ေနာက္တစ္ႀကိမ္ဆိုတာ လုံးဝ လုံးဝကို မစဥ္းစားေတာ့ဘဲ ေမာင္နဲ႔ သားေလးနဲ႔၊ ေဖေဖ ေမေမတို႔နဲ႔ ပုံမွန္ မိသားစု ဘဝကို ေလၽွာက္လွမ္းသြားမွာပါ။ အခုေတာ့….

“သမီး ေျခဖမိုးေလး”

ေျပာၿပီး ေျခေထာက္ကို နည္းနည္း ကုပ္ေပးလိုက္ေတာ့ မိမိရဲ့ ျဖဴေဖြးလွပတဲ့ေျခဖမိိုးေလးက အနည္းငယ္ ခုံးလာသည္။ အစ္ကိုႀကီးႏွာေခါင္းက မိမိ ေျခဖမိုးကိုလာထိသည္။ ၿပီးေတာ့ နမ္းရွိုက္သည္။ ေဘးကို နည္းနည္းေရႊ႕ၿပီး နမ္းျပန္သည္။ အစ္ကိုႀကီးက မိမိ ေျခဖမိုးတစ္ခုလုံး ေနရာလပ္မက်န္ ႏွာေခါင္းနဲ႔ဖိနမ္းေပးတာ ခံစားလို႔ ေကာင္းလွသည္။ အစ္ကိုႀကီးက ႏႈတ္ခမ္းအစုံနဲ႔ မိမိေျခဖမိုးကို ဖြဖြေလး နမ္းေပးျပန္သည္။ ခုနတုန္းကလိုပဲ ေျခဖမိုးတစ္ခုလုံးအႏွံ့ နမ္းေပးသည္။ အစ္ကိုႀကီးနမ္းေပးတာကို သာသာယာယာ ခံစားေနရတာဆိုေတာ့ မိမိ အခ်က္ျပဖို႔ စိတ္မကူးေသး။ အဲဒီေတာ့ အစ္ကိုႀကီးက ဆက္နမ္းေနရမည္။ မိမိေျခဖမိုးေပၚ ႏႈတ္ခမ္းေလးနဲ႔ ဖြဖြေလးငုံထားၿပီး လၽွာဖ်ားေလးနဲ႔ အသာလိုက္လ်က္ေပး ျပန္သည္။ အစ္ကိုႀကီးက မိမိ ေျခဖမိုးေလးကို က်က်နန ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ေလး နမ္းေပးတာမို႔ ေနလို႔ေကာင္းလွသည္။ ဒါေပမဲ့ သတ္မွတ္ထားတဲ့အတိုင္း ရပ္ဖို႔ဆိုရင္ အခ်က္ျပတဲ့အေနနဲ႔ တစ္ခ်က္ေတာ့ ရိုက္ရဦးမည္။ မရိုက္ခင္ အစ္ကိုႀကီးကို အာ႐ုံနည္းနည္း ေျပာင္းေပးလိုက္ဦးမည္။

“အစ္ကိုႀကီး နမ္းေပးတာ အရမ္းေနလို႔ေကာင္းတယ္။ ဒါေပမဲ့ တံေထြးေတြေတာ့ နည္းနည္းေပသြားသလိုပဲ။ ျပန္သုတ္ေပးေနာ္”

နန္းအိအိစိုးရဲ့ ေျခဖမိုးေလးကို နမ္းေပးေနတုန္း ရပ္ဖို႔အေၾကာင္းၾကားတဲ့ ႀကိမ္လုံးနဲ႔ရိုက္ခ်က္ ဘယ္အခ်ိန္မ်ား က်လာမလဲဆိုတာ ေမၽွာ္ေနတုန္း နန္းအိအိစိုးက မထင္ထားတာကို ေျပာလာသည္။ နန္းအိအိစိုးရဲ့ ေဒါက္ျမင့္ဖိနပ္ကို ခၽြတ္ေပးဖို႔ လုပ္တုန္းက လက္နဲ႔ကိုင္မိလို႔ ခပ္ျပင္းျပင္းေလး အရိုက္ခံထားရတာကို မွတ္မိေနဆဲ။ လက္ကို သုံးလို႔မရဘူးဆိုေတာ့ ေပေနတာကို သုတ္ေပးဖို႔ မိမိရဲ့ ဘယ္ဘက္ပါးျပင္နဲ႔ပဲ နန္းအိအိစိုးရဲ့ ေျခဖမိုးေလးကို ပြတ္ေပးလိုက္သည္။ ပို ေသခ်ာေအာင္ ညာဘက္ပါးျပင္နဲ႔ ထပ္ ပြတ္ေပးေနခ်ိန္မွာ လႈပ္ရွားသံနဲ႔အတူ ႏွစ္ေခ်ာင္းပူးႀကိမ္လုံးက မိမိတင္ပါးေပၚ ေရာက္လာျပန္သည္။

“သမီး ေျခေခ်ာင္းေလးေတြကိုလည္း တစ္ေခ်ာင္းခ်င္း နမ္းေပး၊ ေျခသန္းကေန စမယ္ေနာ္”

ႀကိမ္လုံးနဲ႔ရိုက္တာကို ေလးခ်က္ခံလိုက္ရၿပီးမွ ကိုယ္ဘာဆက္လုပ္ရမယ္ဆိုတာ ေတာ္ေတာ္ေလး သေဘာေပါက္လာသည္။ ညာဘက္ေျခေထာက္က ေျခေခ်ာင္းေလးေတြကို  တစ္ေခ်ာင္းခ်င္း နမ္းရင္ နမ္းစရာ ငါးေနရာက်န္ေတာ့ ငါးခ်က္ ထပ္အရိုက္ခံရမည္။ ညာဘက္ၿပီးလို႔ ဘယ္ေျခလာရင္ ေျခဖဝါးရယ္၊ ေျခဖမိုးရယ္၊ ေျခေခ်ာင္းငါးေခ်ာင္းရယ္ဆို ခုနစ္ေနရာ နမ္းရဦးမည္။  ခုနစ္ခ်က္ အရိုက္ခံရဦးမည္။ ဘာ အတိမ္းအေစာင္းမွ မရွိရင္ေတာင္ ဆယ့္ႏွစ္ခ်က္ေတာ့ အရိုက္ခံရဦးမည္။ ဒါေပမဲ့ မိမိမွာ ျငင္းပယ္ခြင့္မရွိပါ။ ဆန႔္က်င္လိုစိတ္လည္း မရွိပါ။ နန္းအိအိစိုး ဆႏၵမွန္သမၽွ လိုက္ေလ်ာရန္သာ ဆုံးျဖတ္ထားလိုက္သည္။ တစ္ခ်က္ခ်င္းယွဥ္ရင္ ဒီတစ္ခါ အရိုက္ခံရတာက သက္နဲ႔တုန္းကထက္ ပိုနာသည္။နန္းအိအိစိုး ေသခ်ာျပင္ဆင္ထားတဲ့ ႏွစ္ေခ်ာင္းပူး ႀကိမ္လုံးေၾကာင့္ ျဖစ္မည္။ ေနာက္ၿပီး အခု မိမိ ေတြ႕ေနရတဲ့ နန္းအိအိစိုးက အရင္ မိမိအိမ္မွာေနတုန္းက ဆယ္ေက်ာ္သက္အရြယ္ တိတ္တိတ္ေလး ၁၈+ ေတြ ဝင္ေနတာကို မိမိ သိသြားလို႔ ေၾကာက္ေၾကာက္နဲ႔ ဘာလုပ္ရမွန္းမသိ ျဖစ္ၿပီး မိမိ ဆြဲေဆာင္ရာ လိုက္ပါခဲ့ကာ မိမိ ဆႏၵရွိသလို ဆက္ဆံခံခဲ့၊ မိမိခိုင္းသလို ဆက္ဆံေပးခဲ့တဲ့ မႏူးမနပ္ နန္းအိအိစိုး မဟုတ္။ သက္ခရီးထြက္ရာက ျပန္လာတာနဲ႔ မေနတတ္ မထိုင္တတ္ျဖစ္ၿပီး လုပ္ခဲ့တာေတြ မဖုံးကြယ္နိုင္ဘဲ တစ္ရက္တည္း ေပၚကုန္တဲ့ နန္းအိအိစိုးလည္း မဟုတ္။ သက္ အျပစ္ေပးတာကို ခံရလို႔ ငိုယိုခဲ့ရ၊ သက္ေျခအစုံကို ဖက္ေတာင္းပန္ၿပီး သက္ခိုင္းလို႔  မိမိကို ၾကက္ေမြးနဲ႔ ရိုက္ဖို႔ေတာင္ တြန႔္ဆုတ္ဆုတ္ ျဖစ္ေနၿပီး မဝံ့မရဲေလး ရိုက္ခဲ့တဲ့ နန္းအိအိစိုး မဟုတ္ေတာ့တာလည္း ေသခ်ာသည္။ ကိုယ္လုပ္ခ်င္တာကို တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္နဲ႔ အကြက္ခ် စီစဥ္ၿပီး လုပ္တဲ့၊ အမ်ားႀကီး ရင့္က်က္သြားတဲ့ နန္းအိအိစိုး ျဖစ္ေနၿပီ။

ေနာက္ထပ္ သတိထားမိလိုက္တာက တစ္ေနရာနမ္းေနတာ လုံေလာက္လို႔ ေနာက္တစ္ေနရာေျပာင္းဖို႔ အသိေပးတဲ့အေနနဲ႔ ရိုက္တဲ့ ရိုက္ခ်က္က နည္းနည္းပိုသက္သာသည္။ နန္းအိအိစိုး ေဒါက္ျမင့္ဖိနပ္ကို ခၽြတ္ေပးဖို႔ လက္နဲ႔ကိုင္မိလို႔ရယ္၊ ခၽြတ္ၿပီးတဲ့အခ်ိန္ ေအာက္ကို ျပဳတ္က်သြားလို႔ရယ္ေတြအတြက္ အပို ရိုက္ခံရတဲ့ ႏွစ္ခ်က္က အားပို ျပင္းသည္။ ခံရတာ ပိုနာသည္။ ပုံမွန္ အခ်က္ျပတဲ့ အေနနဲ႔ ရိုက္တဲ့ရိုက္ခ်က္ကို အား နည္းနည္း ေလၽွာ့ၿပီး ရိုက္ေပးသည္။ မွားလို႔ သတိေပးတဲ့ ရိုက္ခ်က္က ပိုၿပီးျပင္းထန္သည္။ အဲဒီေတာ့ အားပိုပါတဲ့ ရိုက္ခ်က္ အပိုေတြ မခံရေအာင္ လုပ္ကို္င္ေပးတာေတြကို သတိထားၿပီး သပ္သပ္ရပ္ရပ္နဲ႔ နန္းအိအိစိုး စိတ္ေက်နပ္မႈ အျပည့္ရေအာင္ လုပ္ေပးမွ သက္သာလိမ့္မည္။

နန္းအိအိစိုးရဲ့ ေျခသန္းေလးကို လၽွာနဲ႔လ်က္လိုက္သည္။ နန္းအိအိစိုး အျပင္က ျပန္လာတာ ျဖစ္ေပမဲ့ ေျခေခ်ာင္းေလးေတြက လုံးဝ သန႔္ရွင္းေနတာကို သတိ ထားမိလိုက္သည္။ နန္းအိအိစိုး ေဒါက္ျမင့္ဖိနပ္ကို ပါးစပ္နဲ႔ခၽြတ္ေပးရတုန္းကလည္း ဖိနပ္က သန႔္ရွင္းေနသည္။ ေျခဖဝါးကို နမ္းလ်က္ေပးတုန္းကလည္း ထိုနည္းတူ။ နန္းအိအိစိုးကို မိမိ ျဖားေယာင္း ဆက္ဆံတုန္းကလည္း ေျခေထာက္ေတြကို ေသခ်ာ သန႔္ရွင္းစင္ၾကယ္ေအာင္ လုပ္ၿပီးမွ နမ္းခဲ့တာ မဟုတ္လား။ မိမိကို နမ္းခိုင္းဖို႔ အခန္းထဲ ဝင္မလာခင္ နန္းအိအိစိုးက သန႔္ရွင္းေရး လုပ္ခဲ့တာျဖစ္မည္။ အနည္းဆုံးေတာ့ ကားေပၚကမဆင္းခင္ wet tissue နဲ႔ ေသခ်ာသုတ္ေပးခဲ့တာ ျဖစ္မည္။ မိမိ အသန႔္အရွင္းႀကိဳက္မွန္း နန္းအိိအိစိုးသိသည္။ မိမိ မွားခဲ့တာေတြအတြက္ ျပန္ေပးဆပ္ခိုင္းတယ္ ဆိုေပမဲ့  သန႔္သန႔္ရွင္းရွင္းေလး လုပ္ၿပီးမွ မိမိကို နမ္းခိုင္းလို႔ နန္းအိအိစိုးကို စိတ္ထဲ ေက်းဇူးတင္မိလိုက္သည္။ ေနာက္ထပ္ မိမိ မႀကိဳက္တဲ့ အသားနာေအာင္ အရိုက္ခံရတာကေတာ့ ေနာက္တစ္ပိုင္းျဖစ္သြားၿပီ။  ဒီအေျခအေနမွာ နန္းအိအိစိုးရဲ့ ႀကိမ္လုံးကေနေတာ့ ေရွာင္လႊဲလို႔ ရမွာမဟုတ္။ ဒါကို နန္းအိအိစိုးက အဓိကေနရာအတြက္ ျပင္ဆင္ထားတာဆိုေတာ့ မရိုက္ပါနဲ႔လို႔ ေတာင္းပန္ဖို႔လည္း စိတ္မကူး။ နန္းအိအိစိုးက အသုံးျပဳခ်င္လို႔ က်က်နန ႀကိဳတင္စီစဥ္ထားတာနဲ႔ သုံးခ်င္သလို အသုံးျပဳမွာကို မိမိက လက္ခံ႐ုံမွတပါး အျခားေရြးခ်ယ္စရာလမ္း  မရွိပါ။

နန္းအိအိစိုးရဲ့ သန႔္သန႔္စင္စင္ လွလွပပ ေျခသန္းေလးကို နမ္းစုပ္ရေတာ့မယ္ဆိုတဲ့ အသိနဲ႔အတူ စိတ္ေလးက လႈပ္ရွားလာသည္။ မိမိက အခုအခ်ိန္မွာ အျပစ္ေႂကြး ဆပ္ေနတယ္ဆိုေပမဲ့ စိတ္ထဲ အလိုလိုေပၚလာတဲ့ ခံစားမႈကို မထိန္းနိုင္။ နန္းအိအိစိုးတစ္ေယာက္ သူ႔ ေျခေခ်ာင္းေလးေတြကို နမ္းေပးတာ သေဘာက်မွန္းလည္း မိမိသိသည္။ နန္းအိအိစိုးနဲ႔ ဇာတ္လမ္းစၿပီး ဒုတိယေန႔၊ လွည့္ပတ္ လမ္းေၾကာင္းၿပီး မိမိကို နန္းအိအိစိုး ပါးစပ္နဲ႔ ဆက္ဆံေပးဖို႔ စည္း႐ုံးလို႔ ရသြားတဲ့အခ်ိန္မွာ မိမိက စၿပီး နန္းအိအိစိုး ေျခရင္းမွာ ဒူးေထာက္၊ ေျခအစုံကိုကိုင္၊ ေျခေခ်ာင္းေလးေတြကို နမ္းစုပ္ေပးတုန္းက နန္းအိအိစိုး သာယာေက်နပ္စြာ အရသာခံခဲ့တာေတြ ျပန္သတိရလာသည္။ မိမိကလည္း မိန္းကေလးေခ်ာေခ်ာလွလွေလးရဲ့ ေျခအစုံကို နမ္းစုပ္ရတာ ႏွစ္သက္သည္။ ရိုက္တာကေတာ့ အခ်ိန္တန္ အရိုက္ခံရမွာပဲ။ နမ္းရတုန္းေတာ့ နမ္းေပးလိုက္ဦးမည္။

နန္းအိအိစိုးရဲ့ ေျခသန္းေလးကို လၽွာဖ်ားေလးနဲ႔ တို႔ေပး လ်က္ေပး လုပ္သည္။ အျပန္ျပန္အလွန္လွန္ ေတာ္ေတာ္ၾကာၾကာ လ်က္ေပးၿပီးေတာ့ ႏႈတ္ခမ္းနဲ႔ ေနရာလပ္မက်န္ အသာအယာ လိုက္နမ္းသည္။ ေနာက္ အသာငုံထားၿပီး ျဖည္းျဖည္းေလး စုပ္သည္။ ေျခသန္းေလးကို ပါးစပ္နဲ႔ ငုံစုပ္ေနရင္း လၽွာနဲ႔လည္း လိုက္တို႔ေပးသည္။ စုပ္ရင္း သြားနဲ႔ အသာအယာ မနာေအာင္ ကိုက္ေပးသည္။ ဖြဖြေလး ကိုက္ေပးတာကို စိတ္ဆိုးၿပီး ရိုက္လိုက္ေလမလားလို႔ ေတြးပူလိုက္ေသးသည္။ ဒါေပမဲ့ ဘာရိုက္ခ်က္မွ မက်လာ။ နန္းအိအိစိုးက ေျခေထာက္ကို နည္းနည္းဆန႔္ၿပီး မိမိပါးစပ္ထဲ ပို ထိုးထည့္ေပးလာတာကို ခံစားရလို႔ နန္းအိအိစိုး သေဘာက်ေနမွန္း သတိျပဳမိသည္။ နမ္းစုပ္ေပးရင္း မသိမသာ မ်က္လႊာေလးပင့္ၿပီး နန္းအိအိစိုးကို တစ္ခ်က္ေမာ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့ မ်က္လုံးေလး အသာမွိတ္၊ ျပဳံးေယာင္ေယာင္ မ်က္ႏွာေလးနဲ႔ သာသာယာယာ ေက်ေက်နပ္နပ္ေလး  အရသာခံေနတာကို ေတြ႕လိုက္ရသည္။ မိမိလည္း နန္းအိအိစိုး ေျခသန္းေလးကို မနားတမ္းပဲ နမ္း စုပ္ ေပးေနတာ အေတာ္ၾကာမွ တင္ပါးေပၚ ႀကိမ္လုံးေရာက္လာသည္။ အာ႐ုံက နန္းအိအိစိုး ေျခသန္းေလးကို စုပ္ေနတဲ့ဆီ ေရာက္ေနလို႔ အရိုက္ခံရတဲ့အခါ နာက်င္မႈနဲ႔အတူ စုပ္ထားတဲ့ နန္းအိအိစိုး ေျခသန္းေလးကို ပိုၿပီး ဖိစုပ္မိသည္။ အဲဒီလို ဖိၿပီး စုပ္လိုက္ရတာက နာက်င္မႈကို နည္းနည္း သက္သာသြားေစသလိုပါပဲ။

ေျခသန္းေလးကိုနမ္းေပးေနတာ ရပ္ဖို႔ ရိုက္လိုက္တာကို ခံရလိုက္တာနဲ႔ ေနာက္ေျခေခ်ာင္းေလးကို ေျပာင္းၿပီး အရင္လုပ္ခဲ့သလို နမ္းတာ စုပ္တာ လ်က္တာေတြ လုပ္ေပးသည္။ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ အသားက်လာၿပီ ထင္ပါသည္။ နန္းအိအိစိုးက ေတာ္ေလာက္ၿပီလို႔ သတ္မွတ္ရင္ ႀကိမ္လုံးနဲ႔ ရိုက္ၿပီး အခ်က္ျပမွာပဲ။ အရိုက္ခံရဖို႔က ေသခ်ာၿပီးသားပဲ။ အဲဒါေတြအတြက္ မစဥ္းစားေတာ့ဘဲ ေလာေလာဆယ္ နန္းအိအိစိုးရဲ့ ေျခေခ်ာင္းေလးကို နမ္းစုပ္ရတာ လ်က္ေပးရမွာေတြကို အရသာခံဖို႔ပဲ စိတ္ကူးလိုက္သည္။ မိမိက မွားခဲ့တာေတြအတြက္ အျပစ္ခံေနရတယ္ဆိုေပမဲ့ မိန္းမေခ်ာေလးရဲ့ ေျခေခ်ာင္းလွလွေလးကို နမ္းေနရတယ္ဆိုတဲ့ အသိရယ္၊ ေနာက္ၿပီးေတာ့ ဘယ္လိုမွ မျဖစ္နိုင္ မဆုံနိုင္လို႔ ထင္ရတဲ့ အေျခအေနမွာ တစ္ခ်ိန္က ပတ္သက္ဖူးတဲ့ နန္းအိအိစိုးနဲ ့ ျပန္ေတြ႕ေနရတဲ့ အသိရယ္ေတြက ႏွစ္ေခ်ာင္းပူးႀကိမ္လုံးဒဏ္ရဲ့ နာက်င္မႈေတြကိုေတာင္ ေတာ္ေတာ္ႀကီး သက္သာေစတယ္လို႔ ထင္ရသည္။ နမ္းေနတုန္း  ေနာက္တစ္ေခ်ာင္းေျပာင္းဖို႔ အရိုက္ခံရေတာ့လည္း နန္းအိအိစိုး ေျခေခ်ာင္းေလးကို ဖိစုပ္လိုက္ေတာ့ နာတာ သက္သာသြားသည္။ အသားနာေအာင္ အရိုက္ခံရတာ မႀကိဳက္ေပမဲ့ နန္းအိအိစိုးေျခရင္းမွာ ဒီလိုေနေနရ၊ နန္းအိအိစိုး ေျခေခ်ာင္းေလးေတြကို နမ္းေပးေနရတာေတြက သာယာေက်နပ္စရာ ျဖစ္ရသည္။ ကိုယ့္ပစၥည္းကလည္း တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ မာလာတာကို သတိထားမိသည္။ ေျခမကိုစုပ္ေပးရတာ ေတာ္ေတာ္ၾကာသည္။ နန္းအိအိစိုးက ရပ္ဖို႔ အခ်က္ေပးတဲ့ရိုက္ခ်က္က ေရွ႕ကရိုက္ခ်က္ေတြထက္ ပိုျပင္းသည္။

“ဒီတစ္ဖက္ေတာ့ ၿပီးသြားၿပီ။ သမီးကို ဖိနပ္ျပန္မစီးေပးခင္ ေျခေခ်ာင္းေလးေတြကို သုတ္မယ္ေနာ္”

ဖိနပ္ကို ျပန္စီးေပးရမယ္ဆိုတာ သိလိုက္သည္။ ဒါေပမဲ့ ေျခဖမိုးကို နမ္းၿပီးတုန္းက မိမိပါးျပင္နဲ႔ ပြတ္ၿပီး သုတ္ေပးခဲ့ရသည္။ အခုက မိမိကို ခိုင္းတာမဟုတ္။ နန္းအိအိစိုးက သူကိုယ္တိုင္ လုပ္မဲ့သေဘာမ်ိဳးေျပာေတာ့ ဘာမ်ားလုပ္မလဲ စဥ္းစားေနတုန္းမွာ နန္းအိအိစိုး ေျခေခ်ာင္းေလးေတြက မိမိ ဆံပင္ၾကားကို အသာအယာ တိုးဝင္လာသည္။ နန္းအိအိစိုးက သူ႔ေျခေခ်ာင္းေလးေတြနဲ႔ မိမိဆံပင္ေတြကို ထိုးဖြ ေဆာ့ကစားေနသည္။ ေျခဖဝါးနဲ႔လည္း မိမိေခါင္းကို အသာဖိသည္။ နန္းအိအိစိုး ေျခရင္းမွာ အဝတ္အစားလုံးဝ မပါဘဲ ေလးဖက္ေထာက္ ေခါင္းငုံ႔ၿပီး ဒီလိုအလုပ္ခံေနရတာကို ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိဘဲ မိမိ ႏွစ္သက္ေနမိသည္။ မာေနတဲ့ မိမိပစၥည္းက ပိုမာလာသည္။ ခံေနရတဲ့ မိမိက သာယာေနသလို ျဖည္းျဖည္းခ်င္း အခ်က္က်က် ေရြ႕ရွားေနတဲ့ နန္းအိအိစိုး ေျခေထာက္ရဲ့ လႈပ္ရွားေနပုံကို ခံစားၾကည့္ရတာအရ ဒါေတြကို အေကာင္အထည္ေဖာ္တဲ့ နန္းအိအိစိုးလည္း အထူးသေဘာေတြ႕ေနမွန္း မိမိ သိသည္။  ေတာ္ေတာ္ေလးၾကာမွ နန္းအိအိစိုးရဲ့ ျဖဴေဖြးႏူးည့ံတဲ့ ေျခေထာက္ေလးက မိမိေခါင္းေပၚက ခြာသြားသည္။ ေျခဖဝါးေလးက မိမိပါးျပင္ေပၚ ပြတ္ဆင္းလာေနတာကို ခံစားရလိုက္သည္။ ေျခေခ်ာင္းေလးေတြနဲ႔ မိမိ ေမးကို ပင့္မလိုက္ၿပီး ငုံ႔ေနတဲ့ မိမိေခါင္းကို ေမာ့ခိုင္းလာသည္။

“သမီးကို ဖိနပ္ျပန္စီးေပးလို႔ရၿပီ”

နန္းအိအိစိုးေျခရင္းမွာ ခ်ထားတဲ့ ဖိနပ္ေလးကို အသာငုံ႔ၿပီး ပါးစပ္နဲ႔ ကိုက္ယူလိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ နန္းအိအိစိုး ေျခေထာက္ထဲဝင္ေအာင္ ႀကိဳးစားၿပီး ခ်ိန္ထည့္ရသည္။ လက္မပါဘဲ ဖိနပ္ျပန္စီးေပးရတာက ေတာ္ေတာ္ခက္သည္။ ခၽြတ္ရတာက အမ်ားႀကီးလြယ္သည္။ ေအာက္မျပဳတ္က်ေအာင္လည္း သတိထားရမည္။ က်သြားရင္ အရိုက္ခံရမွာ မဟုတ္လား။ ႀကိဳးေလးေတြကို အသာကိုက္ၿပီး အထဲဝင္ေအာင္ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း တြန္းေပးသည္။ အားလုံးေနသားတက် ျဖစ္ေအာင္ေတာ္ေတာ္လုပ္ယူရသည္။ ဒီလိုလုပ္ေပးေနတဲ့ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာ မိမိႏႈတ္ခမ္းေတြ၊ သြားေတြ၊ လၽွာေတြနဲ႔လည္း နန္းအိအိစိုးရဲ့ ေျခေခ်ာင္းေလးေတြကိုလည္း ထိမိသည္။ ေျခဖမိုးေလးကို ပြတ္မိသည္။ ဒီေလာက္နာေအာင္ အရိုက္ခံထားရတာေတာင္ အဲဒီလို အထိအေတြ႕ေလးက ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိဘဲ စိတ္ကို သာယာလႈပ္ရွား နိုးႂကြလာေစသည္။ ေျခခ်င္းဝတ္ကို ပတ္တဲ့ သားေရႀကိဳးစကို ကြင္းေလးထဲ ဝင္ေအာင္ထည့္ရတာက အရမ္းခက္သည္။ လက္နဲ႔ဆို တစ္ခ်က္တည္းၿပီးၿပီ။ အခုက ေလးဖက္ေထာက္ၿပီး ပါးစပ္နဲ႔ပဲ လုပ္ေပးရေတာ့ ေတာ္ေတာ္နဲ႔ ထည့္လို႔မရ။ ႀကိဳးစားပမ္းစားလုပ္လိုက္တာ ေနာက္ဆုံးေတာ့ သံကြင္းထဲ ထည့္လို႔ရသြားသည္။အဲဒီလိုပဲ သံကြင္းက အတံေလးကို ႀကိဳးက အေပါက္ထဲဝင္ေအာင္ ေတာ္ေတာ္လုပ္ယူရသည္။ ၾကာလို႔ နန္းအိအိစိုး စိတ္မရွည္ဘဲ ရိုက္လိုက္မွာကိုလည္း စိုးရိမ္မိေသးသည္။ဒါေပမဲ့ နန္းအိအိစိုးက မရိုက္ပါ။ မိမိ ပါးစပ္နဲ႔ ခက္ခက္ခဲခဲလုပ္ေနရမွန္း သိသည္။ ေျခေထာက္ကိုေတာင္ အေနအထား အလိုက္သင့္ေလး ျဖစ္ေအာင္ ထိန္းေပးၿပီး မိမိ အဆင္ေျပေၿပ စီးေပးလို႔ရေအာင္ ကူညီပါသည္။  ျဖဳတ္တုန္းကထက္ အမ်ားႀကီးပိုၾကာသည္။ ပိုခက္သည္။ ဒါေပမဲ့ ေနာက္ဆုံးေတာ့ ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္ၿပီးဆုံးသြားသည္။ ဒါေတြကို လုပ္ေပးေနရတာနဲ႔အတူ မိမိပစၥည္းကလည္း ပိုပို မာလာသည္။

နန္းအိအိစိုးက ဘယ္ေျခေပၚတင္ထားတဲ့ ညာဘက္ေျခေထာက္ကို ေအာက္ခ်လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ ဘယ္ဘက္ေျခေထာက္ကို ညာေျခေပၚ ေျပာင္းတင္လိုက္သည္။

“အစ္ကိုႀကီး၊ သမီးရဲ့ ဒီဘက္ကို လာ”

နန္းအိအိစိုးက လက္မွာကိုင္ထားတဲ့ ႏွစ္ေခ်ာင္းပူး ႀကိမ္လုံးနဲ႔ သူ႔ညာဘက္ကို ညႊန္ျပၿပီး ေျပာလိုက္သည္။ ေျခေထာက္အေနအထားကို ေျပာင္းၿပီး မိမိကို အဲဒီဘက္ ေရႊ႕လာခိုင္းတာက ခုနက နန္းအိအိစိုးရဲ့ ညာဘက္ေျခေထာက္ကို လုပ္ေပးခဲ့တဲ့အတိုင္း ဘယ္ဘက္ေျခေထာက္ကိုလည္း အစအဆုံး လုပ္ေပးဖို႔ အခ်က္ေပးလိုက္ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။

က်န္ရွိေနေသးတဲ့ ေနာက္ေျခေထာက္တစ္ဖက္အတြက္ နန္းအိအိစိုးရဲ့ ဘယ္ဘက္မွာ ေနေနရာက ညာဘက္ကို သြားရမည္။ နန္းအိအိစိုး ေရွ႕ကျဖတ္သြားလို႔ ကိုယ့္ပစၥည္းက မာေတာင့္ေနတာ ျမင္သြားရင္၊ အျပစ္ေပးခံေနရတာေတာင္ စိတ္အရသာခံၿပီး ထေနတယ္ဆိုၿပီး နန္းအိအိစိုး စိတ္ဆိုးမွာကို ေတြးပူမိသည္။ ကိုယ့္ပစၥည္းကို  နန္းအိအိစိုး မျမင္ေအာင္ ျမန္ျမန္ထၿပီး ထိုင္ခုံအေနာက္ဘက္က ပတ္သြားဖို႔  လုပ္လိုက္သည္။

“အစ္ကိုႀကီးလက္ေတြကို ဘယ္မွာထားထားဖို႔ ေျပာထားတာလဲ”

တည္ၿငိမ္ျပတ္သားတဲ့ ေလသံနဲ႔ နန္းအိအိစိုး ေျပာလာမွ သတိျပန္ရေပမဲ့ ေနာက္က်သြားၿပီ။ ကိုယ့္ပစၥည္း မာေထာင္ေနတာ နန္းအိိအိစိုး မျမင္ေအာင္ဘဲ အာ႐ုံေတြ မ်ားသြားလို႔ အမွားတစ္ခု ျဖစ္သြားၿပီ။ အပိုရိုက္ခ်က္ ခံရေတာ့မည္။ ေကာ္ေဇာေပၚ ေလးဖက္ ျပန္ေထာက္လိုက္သည္။ နန္းအိအိစိုးေရွ႕ကေနပဲ ျဖည္းညင္းစြာ တစ္ဖက္ကို ေရႊ႕သြားသည္။ ထိုင္ေနတဲ့ နန္းအိအိစိုးကို နည္းနည္းလြန္သြားတာနဲ႔ နားလိုက္သည္။ ေလးဖက္ေထာက္လၽွက္ ေခါင္းကို နည္းနည္းထပ္ဝပ္ၿပီး တင္ပါးေတြကို ေထာင္ေပးလိုက္သည္။ ခုနက အမွားအတြက္ နန္းအိအိစိုးေပးလာမဲ့ ရိုက္ခ်က္ကိုခံယူဖို႔ အသင့္ျပင္ေပးထားသည္။ အလိုက္တသိ အရိုက္ခံရင္ သက္ညႇာေပးေလမလားလို႔ ေမၽွာ္လင့္ေပမဲ့ ျပင္းထန္တဲ့ ႀကိမ္ဒဏ္ႏွစ္ခ်က္က ဆက္တိုက္ဆိုသလို က်လာသည္။ ခုန နန္းအိအိစိုးရဲ့ ဘယ္ဘက္မွာ ေလးဖက္ေထာက္ထားတုန္း အရိုက္ခံရတာက ညာဘက္တင္ပါးကိုပဲ ျဖစ္သည္။ ဒီတစ္ခါက အလယ္ကိုရိုက္သည္။ နာတာမွ အသက္ရႉေတာင္ ရပ္သြားသလား ထင္ရသည္။ အရိုက္ခံထားရတဲ့ အရွိုးေဟာင္းကို နည္းနည္းထိမိသြားတဲ့ေနရာက ပိုလို႔ေတာင္နာသည္။ ဘာမွ ဆက္မလုပ္နိုင္ေသးဘဲ ကိုယ္လုံးက အနည္းငယ္ တုန္ေနကာ အသက္ကို ျဖည္းျဖည္းခ်င္း မွန္ေအာင္ ျပန္ရႉေနလိုက္သည္။ ႏွစ္ခ်က္တည္း ရိုက္လို႔ ေတာ္ေသးတယ္လို႔ စိတ္ထဲကေန ေက်းဇူးတင္လိုက္ေသးသည္။

“အစ္ကိုႀကီးဟာက နိုးထလာၿပီပဲ။ ေျပာပါဦး။ သမီးရိုက္တာခံရလို႔လား၊ သမီး ေျခေထာက္ေတြကို နမ္းရလို႔လား။ ဒါမွမဟုတ္ သမီး high heels ေလးကို ခၽြတ္ေပးရ၊ ျပန္စီးေပးရလို႔လား”

နန္းအိအိစိုးက မိမိပစၥည္း ေတာင္ေနတာကို ျမင္သြားလို႔ ေမးလာသည္။ စိတ္ထဲခံစားေနရတဲ့အတိုင္း မဆိုင္းမတြ ျပန္ေျဖမိသည္။

“အိအိစိုး ေျခေထာက္ေလးကို နမ္းရလို႔ပါ။ စိတ္ထဲ တမင္ခံစားၿပီး လုပ္တာမဟုတ္ေပမဲ့ အလိုလိုျဖစ္သြားတာပါ။ ေတာင္းပန္ပါတယ္”

“သမီးရဲ့ ရွယ္ႀကိမ္လုံးေၾကာင့္ေကာ မဟုတ္ဘူးလား။ တခ်ိဳ႕က အရိုက္ခံရရင္ feel တက္တယ္ဆိုလားလို႔”

“မဟုတ္ပါဘူး အိအိစိုးရယ္။ အရိုက္ခံရတာ တအားနာပါတယ္။ နာလြန္းလို႔ သက္သာေအာင္ အိအိစိုး ေျခေခ်ာင္းေလးကို ဖိစုပ္မိလို႔ ဟိုဟာက မာလာတာပါ”

“ဟုတ္ပါၿပီ။ အဲဒီအတိုင္းပဲ မာေနေအာင္ ဆက္ထိန္းထားေနာ္၊ ေပ်ာ့က်သြားလို႔ကေတာ့ ျပန္မာလာတဲ့အထိ သမီး က ရိုက္မွာ”

ရိုက္မွာလို႔ ေျပာၿပီး နန္းအိအိစိုးက ေတာင့္မာေနတဲ့ မိမိပစၥည္းကို  ႏွစ္ေခ်ာင္းပူး ႀကိမ္လုံးနဲ႔ ျဖည္းျဖည္းေလး ပြတ္ေနေတာ့ အဲဒီေနရာကို ထပ္မ်ား ရိုက္လိုက္ေလမလားဆိုတာ စိုးရိမ္ထိတ္လန႔္သြားၿပီး အသက္ရႉဖို႔ေတာင္ ခဏတာ ေမ့သြားျပန္သည္။ နန္းအိအိစိုး က မာေနေအာင္ ဆက္ထိန္းထားလို႔ ေျပာခဲ့တာကိုလည္း  “ဟုတ္ကဲ့ပါ၊ ဟုတ္ကဲ့ပါ” လို႔ ျပန္ေျဖရင္း ေခါင္းကိုပါ ဆက္တိုက္ ညိတ္ျပလိုက္မိသည္။

“အစ္ကိုႀကီး ေရွ႕ဆက္ေတာ့”

နန္းအိအိစိုး ေျပာလိုက္တာနဲ႔ နန္းအိအိစိုးထိုင္ေနတာရဲ့ ညာဘက္ေရာက္ေအာင္ ဆက္သြားသည္။ နန္းအိအိစိုးရဲ့ ဘယ္ေျခနားမွာ ေနရာယူလိုက္သည္။ခုနက လုပ္ခဲ့တဲ့ အစီအစဥ္အတိုင္းပဲ နန္းအိအိစိုးရဲ့ ေဒါက္ျမင့္ဖိနပ္ေလးကို လက္မသုံးဘဲ ပါစပ္နဲ႔ကိုက္ခၽြတ္ေပးသည္။ ညာဘက္တုန္းက အေတြ႕အၾကဳံရခဲ့ၿပီးသားဆိုေတာ့ ဒီတစ္ေခါက္က နည္းနည္းပိုျမန္သည္။ ခၽြတ္လို႔ရတဲ့အခါမွာလည္း ဖိနပ္ကို ေအာက္ျပဳတ္မက်ေအာင္ ေသခ်ာကိုက္ထားၿပီး နန္းအိအိစိုး ေျခရင္းမွာ သပ္သပ္ရပ္ရပ္ ခ်ေပးလိုက္နိုင္လို႔ အရိုက္ခံရတာ တစ္ခ်က္သက္သာသြားသည္။ နန္းအိအိစိုးရဲ့ေျခဖဝါးႏုႏုေလးကို နမ္းတာလ်က္တာေတြကို တင္ပါးေပၚ ႀကိမ္လုံးက်လာတဲ့အခ်ိန္ထိ မနားတမ္း လုပ္ေပးသည္။ ၿပီးေတာ့ ေျခဖမိုးေပါ့။ နန္းအိအိစိုးက ႀကိမ္လုံးနဲ႔ရိုက္မွ ေျခသန္းေလးကိုေျပာင္း။ ေျခေခ်ာင္းတစ္ေခ်ာင္းစီအတြက္ တစ္ခ်က္စီ အရိုက္ခံရတာ ေျခမကို စုပ္ေပးေနတဲ့အခါမွာေတာ့ ဒီဘက္အျခမ္းအတြက္ မိမိရဲ့ ဘယ္ဘက္တင္ပါးက ခုနစ္ခ်က္ အရိုက္ခံရၿပီးေနၿပီ။ ဒီဘက္မွာ အရိုက္ခံရတဲ့ ခုနစ္ခ်က္က  ညာဘက္တင္ပါးကို ရို္က္တာထက္ ပိုနာသည္။ အရွိန္ရလာလို႔လား၊ ဒီဘက္အျခမ္းက ရိုက္ရတာ လက္အေနအထား ပိုသင့္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္လား ဆိုတာေတာ့ မေျပာတတ္ပါ။ ဒါေတြလုပ္ေပးေနတုန္း မိမိလုံးဝမေမ့တာက ကိုယ့္ပစၥည္းကို ေပ်ာ့မသြားေအာင္ ထိန္းထားဖို႔။ မဟုတ္ရင္ ျပန္မာလာတဲ့အထိ အရိုက္ခံရမွာလို႔ နန္းအိအိစိုးက ေျပာထားသည္မဟုတ္လား။ အဲဒါကေတာ့ လုံးဝအပန္းမႀကီးပါ။ နန္းအိအိစိုးကို နမ္းေပး လ်က္ေပး ငုံစုပ္ေပးေနခ်ိန္မွာ ခံစားမႈေလးပိုပါေအာင္လုပ္တာနဲ႔တင္ မိမိပစၥည္းက အလြန္ေတာင့္မာ လာပါသည္။ ဒါေပမဲ့ တင္ပါးေတြလည္း အရမ္းကို နာက်င္ေနပါၿပီ။

နာလြန္းလို႔ ဒီေလာက္နဲ႔ ရပ္ေပးပါေတာ့၊ ေက်နပ္ပါေတာ့လို႔ နန္းအိအိစိုး ေျခအစုံကိုဖက္ၿပီး ေတာင္းပန္ခ်င္စိတ္ ေပၚလာသည္။ ဒါေပမဲ့ မျဖစ္နိုင္မွန္းသိသည္။ နန္းအိအိစိုးက အခုအေျခအေန ဒီေလာက္နဲ႔ေတာ့ ရပ္ေပးမွာ မဟုတ္မွန္း မိမိသိသည္။ မတင္းတိမ္နိုင္ေသးဘူးဆိုတာ မိမိ ခံစားမိသည္။  နာက်င္မႈနဲ႔ တြဲၿပီး ေနာက္ထပ္ အျခား ခံစားမႈေတြလည္း ေပၚလာသည္။ နန္းအိအိစိုး ဒီလို အမိန႔္ေတြေပးၿပီး စဥ္းေတာင္ မစဥ္းစားဖူးတဲ့ ထူးထူးဆန္းဆန္း ကိစၥေတြလုပ္ေနတာကို ခံေနရတာက မိမိအတြက္ တစ္မ်ိဳးတစ္ဖုံေသာ အေတြ႕အၾကဳံသစ္မ်ား ျဖစ္ေနသည္။ နန္းအိအိစိုး ေျခေထာက္ ႏုႏုလွလွေလးကို နမ္းစုပ္ လ်က္ေပးေနရတာကလည္း စိတ္ကို ပိုႂကြလာေစသည္။ နန္းအိအိစိုး ေျခရင္းမွာ ေလးဖက္ေထာက္ ေနေနရေပမဲ့ နန္းအိအိစိုးဝတ္ထားတဲ့ စကပ္က ဒူးဖုံး႐ုံေလး ဆိုေတာ့ နန္းအိအိစိုးရဲ့ ျဖဴေဖြးလွပတဲ့ ေျခသလုံးသားေလးေတြကို ျမင္ေနရသည္။ အဲဒါေတြ ေပါင္းစုံမိေတာ့ မိမိ နန္းအိအိစိုးကို တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ ဖက္ၿပီး မိမိ မနမ္းဘဲ ထားခဲ့တဲ့ နန္းအိအိစိုးရဲ့ ႏႈတ္ခမ္းအစုံကို အားရပါးရ နမ္းစုပ္ခ်င္စိတ္ ေပၚလာသည္။ နန္းအိအိစိုးကို မိမိ မွားယြင္းခဲ့မိတုန္းက မိမိပစၥည္းနဲ႔ မဆက္ဆံဘဲ ဒီအတိုင္းထားထားေပးလိုက္ခဲ့တဲ့ နန္းအိအိစိုးရဲ့ပစၥည္းကို ဆက္ဆံခ်င္စိတ္ေတြလည္း ေပၚလာေတာ့သည္။

မိမိကို အျပစ္ေပးေနတယ္ဆိုေပမဲ့ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာ နန္းအိအိစိုးက တျခားစိတ္ကူးလည္း ရွိေနတာ ေသခ်ာသည္။ နာေအာင္ရိုက္ေနတာနဲ႔အတူ ထူးထူးျခားျခား သာယာမႈေတြကို ခံစားေနတယ္ဆိုတာ နန္းအိအိစိုးရဲ့ လုပ္ကိုင္ေနပုံနဲ႔ အမူအရာေတြက ေဖာ္ျပေနသည္။ မိမိ နန္းအိအိစိုး ေျခေထာက္ကို ေနရာလပ္မက်န္ နမ္းေပးေနတာကို မွိန္းၿပီး အရသာခံေနမွန္း သတိထားမိသည္။ နန္းအိအိစိုးက ေျခေခ်ာင္းေလးေတြနဲ႔ မိမိ ဆံပင္ေတြၾကား ထိုးထည့္ေဆာ့ကစားေနရာကေန ေျခဖဝါးနဲ႔ ပါးျပင္ကို အသာ ပြတ္ဆင္းလာသည္။ မိမိရင္ခုန္တာေတြ ပိုျမန္လာသည္။ အသက္ရႉသံျပင္းလာသည္။ မိမိ မွားခဲ့တာေတြအတြက္ နန္းအိအိစိုးက အျပစ္ေပးခံေနရတယ္ဆိုတာ ေမ့သြားသည္။ ေလးဖက္ေထာက္ေနေနရာက ထၿပီး နန္းအိအိစိုးကို ဖက္လိုက္ခ်င္တဲ့ စိတ္ရိုင္းေလး ဝင္လာသည္။ ဒါေပမဲ့ ဘာမွာ မလုပ္နိုင္ေသးခ်ိန္မွာ နန္းအိအိစိုးက ေျခဖ်ားေလးနဲ႔ မိမိေမးကိုပင့္လိုက္သည္။ ငုံ႔ၾကည့္လာတဲ့ နန္းအိအိစိုးနဲ႔  မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္မိသည္။ နန္းအိအိစိုးက မိမိ မ်က္လုံးေတြကို စိုက္ၾကည့္ကာ ေမးလာတဲ့ ေမးခြန္းက မိမိကို ဆြံ့အသြားေစသည္။

“သမီး အစ္ကိုႀကီးတို႔နဲ႔ ေနတုန္းက ကိုယ္ပိုင္အခ်ိန္ေလးမွာ 18+ေတြ ဝင္ၾကည့္မိတာ အရမ္းအျပစ္ႀကီးသလားဟင္”

ေျဖစရာ စကားမရွိလို႔ ေခါင္းကိုသာ ျဖည္းညင္းစြာ ခါျပမိလိုက္သည္။ မိမိက သူတစ္ပါး privacy ကို ခ်ိဳးေဖာက္ၿပီး လိုက္စစ္လို႔ နန္းအိအိစိုး 18+ ေတြဝင္ေနတာ သိခဲ့ရသည္။ ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ မဟုတ္တဲ့စိတ္ေတြ ေမြးမိၿပီး အေၾကာင္းရွာ၍ နန္းအိအိစိုး အဲဒါေတြဝင္ၾကည့္တာကို အခြင့္ေကာင္းယူကာ ေၾကာက္ေၾကာက္နဲ႔ ေသေသခ်ာခ်ာ စဥ္းစားေဝဖန္ ဆုံးျဖတ္နိုင္မႈမရွိ ျဖစ္ေနတဲ့ နန္းအိအိစိုးကို မႀကံစည္သင့္တာေတြ ႀကံစည္ခဲ့သည္မဟုတ္ပါလား။

“ေျဖပါဦး အစ္ကိုႀကီးရဲ့၊ သမီးစိတ္ကစားၿပီး ဟိုဟိုဒီဒီေလးဝင္မိတာက…”

“ဘာအျပစ္မွ မရွိပါဘူး အိအိစိုးရယ္။ အစ္ကိုႀကီးပဲ အမွားႀကီးမွားခဲ့တာပါ”

“သမီးက အပ်ိဳေလးတန္မဲ့ ဟိုလိုမ်ိဳး႐ုပ္ရွင္ကိုလည္းဖြင့္ေပးၿပီး အစ္ကိုႀကီးေဘးမွာ အတူထိုင္ၾကည့္ခဲ့ရတယ္မဟုတ္လား”

နန္းအိအိစိုးက ေလသံေအးေအးနဲ႔ တစ္လုံးခ်င္း ေျပာေနနိုင္ေပမဲ့ မိမိ ေခါင္းငိုက္စိုက္က်သြားသည္။ ကို္ယ္လုပ္ခဲ့တာေတြ  ဒီလိုျပန္ေျပာခံရေတာ့ နန္းအိအိစိုးမ်က္ႏွာကို မၾကည့္ရဲေတာ့။ ခုနေလးတင္က မေတာ္တေရာ္ စဥ္းစားမိလိုက္တဲ့ အေတြးေတြလည္း လုံးဝ ေပ်ာက္ကြယ္သြားေလၿပီ။

“အစ္ကိုႀကီးနဲ႔ ေဒၚေမသူအနား ရစ္သီရစ္သီ လာလုပ္မိတာကလည္း မမသက္က အဲဒီအတြက္ သမီးကို ထားခဲ့တာေလ”

မေျဖမျဖစ္ ျပန္ေျဖလိုက္တဲ့ မိမိေလသံက တုန္တုန္ယင္ယင္ျဖစ္ေနသည္။

“သိပါတယ္ အိအိစိုးရယ္။မေကာင္းတာက အစ္ကိုႀကီး ပါ”

“ဒါေပမဲ့ သမီးက တစ္ကိုယ္လုံးလည္း အခၽြတ္ခံရ၊ ဖရဲသီး တစ္ပန္းကန္နဲ႔ ကစားခ်င္သလို ကစားၿပီး နမ္းခ်င္သလို အနမ္းခံခဲ့ရတယ္ေနာ္”

ဘာမွ မေျပာနိုင္ဘဲ ေခါင္းကိုသာ ငုံ႔ထားရေတာ့သည္။ နန္းအိအိစိုး ဆက္ေျပာသည္။

“သမီးကို မမသက္က တင္ပါးလွန္ရိုက္ၿပီး အျပစ္ေပးေတာ့ ရက္အေတာ္ၾကာတဲ့အထိကို နာေနတာ၊ အဲဒါကို အစ္ကိုႀကီးလည္း သိမွာပါ။ မမသက္ခိုင္းလို႔ သမီး အစ္ကိုႀကီးကို ျပန္ရိုက္ခဲ့ရတာ ဆိုေတာ့”

“အကုန္လုံးက အစ္ကိုႀကီးလြန္တာပါ  အိအိစိုးရယ္”

“ျဖစ္ျဖစ္ခ်င္းေတာ့ မၾကဳံဖူးတာကို  စုံေနေအာင္ ကိုယ္ေတြ႕ ခံစားလိုက္ရလို႔ အစ္ကိုႀကီးကို ေက်းဇူးတင္မိသလို ျဖစ္ေနေသးတယ္။ အဲဒီတုန္းက သမီးစိတ္ထဲ ဘယ္သူ႔ကိုမွ အျပစ္မတင္ခဲ့သလို ေနာင္တရတာေတြလည္း မရွိပါဘူး”

နန္းအိအိစိုး ေျပာလက္စကားကို ခဏရပ္သည္။ ဆက္ေျပာလာတဲ့ စကားေတြက ရင္ထဲ စူးစူးနင့္နင့္ကို နာက်င္သြားေစသည္။

“အစ္ကိုႀကီးရယ္။ ေမာင့္ကိုခ်စ္မိေတာ့ ျဖစ္ခဲ့တာေတြ တစ္ခုမွ မျဖစ္ခဲ့ရင္ေကာင္းမွာလို႔ စိတ္ထဲ ေျပာေနမိတယ္။ ေမာင္က ဒါေတြကို ဘာမွ မသိသလို သံသယ ဝင္တာလည္း မရွိပါဘူး။ အခု အခ်ိန္ထိလည္း နည္းနည္းေလးမွ မရိပ္မိပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ မဂၤလာဦးည ေမာင့္ရင္ခြင္ထဲ ဝင္တဲ့အခါမွာေတာ့ သမီး အရမ္းဝမ္းနည္းမိတယ္။ ေမာင့္ကို အားနာမိတယ္။ သမီးရဲ့ ဘာအဖုံးအကြယ္မွ မရွိတဲ့ ကိုယ္လုံးေလးကို ပထမဦးဆုံးနဲ႔ တစ္ဦးတည္းေသာ ျမင္ဖူးသူက ေမာင္ျဖစ္ရင္ သိပ္ေကာင္းမွာလို႔ ေတြးမိတယ္။ သမီးကို ခ်စ္ေပး နမ္းေပး ဆက္ဆံေပးတဲ့အေတြ႕အၾကဳံေတြကို ေမာင္နဲ႔မွ စရရင္ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းလိုက္မလဲဆိုတဲ့ စိတ္ ျဖစ္လာတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ၿပီးခဲ့တာေတြက မျဖစ္ခ်င္ခဲ့လို႔မွ မရေတာ့တာ။  ျပန္ျပင္လို႔ မရနိုင္သလို အစက ျပန္စလို႔လည္း မျဖစ္နိုင္ေတာ့ဘူးေလ”

ကိုယ္ ျပဳမိမွားခဲ့သည္က နန္းအိအိစိုးအတြက္ အစားထိုးလို႔ မရတဲ့ ဆုံးရႈံးမႈေတြ ႀကီးႀကီးမားမား ျဖစ္ေစခဲ့သည္။ နန္းအိအိစိုး ႏွစ္ေခ်ာင္းပူး ႀကိမ္လုံးနဲ႔ရိုက္လို႔ နာတာထက္ကို မိမိ ပို၍ နာက်င္စြာ ခံစားေနရသည္။ သက္နဲ႔တုန္းက နန္းအိအိစိုး ၾကက္ေမြးနဲ႔ အခ်က္သုံးဆယ္ရိုက္တာ နာလွေပမဲ့ အသံမထြက္၊ မ်က္ရည္မက်ခဲ့။ သက္ကို သစၥာမေစာင့္ခဲ့တာေတြ အတြက္ သက္က ဝမ္းနည္းၿပီး တစ္ေယာက္တည္း ငိုေနတယ္လို႔ ၾကားလိုက္ရတဲ့အခါ မ်က္ရည္က်မိသည္။ အခုလည္း ေရွ႕မွာ ႏွစ္ေခ်ာင္းပူး ႀကိမ္လုံးနဲ႔ အရိုက္ခံထား ရတာေတြထက္ကို ပိုနာက်င္ေအာင္ ခံစားလိုက္ရသည္။ ငုံ႔ထားတဲ့ ေခါင္းက ပိုငိုက္သြားကာ နန္းအိအိစိုး ေျခဖမိုးႏုႏုေလးေပၚ မိမိရဲ့ မ်က္ရည္တစ္ေပါက္ က်သြားသည္။ ကိုယ္လုပ္ခဲ့တာေတြအတြက္ နန္းအိအိစိုး စိတ္ရွိသလို ျပန္လည္တု႔ံျပန္တာကို ဘာမွ ျပန္မေျပာဘဲ အျပည့္အဝ ခံယူလိုက္ျခင္းျဖင့္သာ ေပးဆပ္ပါေတာ့မည္။

“အစ္ကိုႀကီးကို ျပန္ၿပီး လုပ္ခ်င္သလို လုပ္ပါေတာ့၊ ဘာလုပ္လုပ္ အစ္ကိုႀကီး ခံပါ့မယ္၊ အိအိစိုး ေက်နပ္တဲ့အထိ ဘာမဆိုလုပ္ေပးပါ့မယ္”

အသံတိုးတိုးေလးနဲ႔သာ ေျပာနိုင္ေတာ့သည္။ မိမိလုပ္စရာ က်န္ေနေသးတာ သတိရလာသည္။ ခၽြတ္ၿပီး ေဘးမွာခ်ထားတဲ့ နန္းအိအိစိုးရဲ့ ေဒါက္ျမင့္ဖိနပ္ကို အသာကိုက္ကာ နန္းအိအိစိုး ေျခေထာက္မွာ စြပ္သည္။ ညာဘက္ေျခေထာက္တုန္းကလိုပဲ ဖိနပ္ကို နန္းအိအိစိုး ေျခေထာက္မွာ ေနသားက်ေအာင္  ျဖည္းျဖည္းခ်င္း လုပ္ေပးသည္။ ေျခခ်င္းဝတ္နားက သားေရပတ္ကိုလည္း ေသေသခ်ာခ်ာ ပတ္ေပးကာ သံကြင္းေလးထဲထိုးထည့္၊ အတံကို သားေရႀကိဳးအေပါက္ထဲ က်က်နန ဝင္သြားသည္အထိ အစအဆုံး လက္မပါ ပါးစပ္ပဲသုံးၿပီး  နန္းအိအိစိုးကို ဖိနပ္ျပန္စီးေပးလိုက္သည္။

အစပိုင္း မိမိရိုက္တာ၊ ခိုင္းတာေတြအတြက္ အစ္ကိုႀကီးက နာတာေကာ တုန္လႈပ္တာေတြေကာ ၾကဳံေနရလို႔ တျခားဘာမွ မေတြးနိုင္ေပမဲ့ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ အသားက်လာ႐ုံမက မိမိ ေျခေခ်ာင္းေလးေတြကို နမ္းေပးေနတဲ့ အစ္ကိုႀကီး စိတ္နည္းနည္းကစားလာတာကို သတိထားမိသည္။ မိမိေျခေထာက္ေလးကို နမ္းေနတာက အျပစ္ေပး ခံေနရတာနဲ႔ မတူေတာ့ဘဲ foreplay လို ျဖစ္သြားမွာေတာ့ ဘယ္နည္းနဲ႔မွ ခြင့္ျပဳလို႔မျဖစ္။ ဒီေန႔ပြဲမွာ အစအဆုံး ဦးေဆာင္သူေကာ သြားမဲ့လမ္းေၾကာင္းကို ေရြးခ်ယ္ ဆုံးျဖတ္သူပါ မိမိ တစ္ဦးတည္းသာ ျဖစ္ရမည္။ အစ္ကိုႀကီးအေနနဲ႔ ဒီျဖစ္စဥ္ကေန ခံစားသာယာလို႔ မျဖစ္။ အဲဒီလိုေတြ ျဖစ္သြားရင္ မိမိအေနနဲ႔ ေမာင့္ကိုေကာ မမသက္ကိုပါ မတရားရာက်မည္။ အစ္ကိုႀကီးက တစ္ခ်ိန္က မိမိအေပၚမွားခဲ့တဲ့အတြက္ မိမိေပးတဲ့အျပစ္ကို ခံဖို႔သာ ျပင္ဆင္ထားရမည္။ အစ္ကိုႀကီးကို အျပစ္ေပးရင္း မိမိ fantasies ေတြ အခြင့္အေရးရတုန္း အေကာင္အထည္ေဖာ္တာကေတာ့ မိမိ နစ္နာခဲ့တာေတြအတြက္ တခ်ိဳ႕တစ္ဝက္ ျပန္ယူတာလို႔ သေဘာထားလိုက္မည္။ အဲဒီေတာ့ မိမိလုပ္သမၽွ အစ္ကိုႀကီး က်ိဴးက်ိဴးႏြံႏြံ နာခံေစဖို႔ အတိတ္က အေၾကာင္းေတြ ျပန္ေျပာၿပီး အစ္ကိုႀကီး မွားခဲ့တာ လြန္က်ဴးခဲ့တာေတြကို တစ္ခုခ်င္း အစေဖာ္ သတိေပးျခင္းျဖင့္ အစ္ကိုႀကီး မိမိကို လုံးဝ မလြန္ဆန္နိုင္ေအာင္ ထိန္းခ်ဳပ္လိုက္သည္။ အစ္ကိုႀကီး ေခါင္းငိုက္စိုက္ က်သြားၿပီ။ မိမိ ေျခဖမိုးေပၚေတာင္ မ်က္ရည္တစ္စ က်လာသည္။ နန္းအိအိစိုး ေပါင္ေပၚတင္ထားတဲ့ ေျခေထာက္ကို ေအာက္ျပန္ခ်သည္။ ထိုင္ရာက ထရပ္သည္။

“ထိုင္ေနတာ ၾကာၿပီဆိုေတာ့ အစ္ကိုႀကီးလည္း ေညာင္းေနေရာေပါ့၊ မတ္တပ္ရပ္လိုက္ပါဦး”

ညင္ညင္သာသာေလး ေျပာလာတာ ျဖစ္ေပမဲ့ နန္းအိအိစိုးႏႈတ္က ထြက္လာသမၽွစကားလုံးေတြက မိမိ လိုက္နာရမဲ့ အမိန႔္ေတြသာ ျဖစ္ေတာ့သည္။ ေလးဖက္ေထာက္ ထားရာက ထရပ္လိုက္သည္။ လက္ေတြက သူ႔အလိုလို ပိုက္ထားမိလၽွက္သား ျဖစ္ေနသည္။ နန္းအိအိစိုးကို မၾကည့္ရဲလို႔ ေခါင္းငုံ႔ထားသည္။ အျပစ္လုပ္မိလို႔ ဆရာမေရွ႕ ေရာက္ေနတဲ့ ေက်ာင္းသားငယ္လို။ မတူတာက နန္းအိအိစိုးလက္ထဲ ႀကိမ္လုံးႏွစ္ေခ်ာင္းပူး ကိုင္ထားေပမဲ့ ေက်ာင္းဝတ္စုံ အျဖဴ၊ အစိမ္းနဲ႔မဟုတ္။ မိမိအေျခအေနက ပိုဆိုးသည္။ ကိုယ္ေပၚမွာ ဘာအဝတ္မွ ဝတ္ခြင့္မရ။ ကိုယ္တုံးလုံးနဲ႔ ရပ္ေနရသည္။

“နမ္းတာေတာင္ တစ္ခါမွ အနမ္းမခံဖူးတဲ့ သမီးႏႈတ္ခမ္းေလးေတြနဲ႔ အစ္ကိုႀကီးရဲ့ ဒီပစၥည္းကိုလည္း နမ္းေပး စုပ္ေပးခဲ့ရတယ္ေနာ္”

နန္းအိအိစိုးက ေျပာရင္း ႀကိမ္လုံးနဲ႔ မိမိပစၥည္းကို လာပြတ္ေနလို႔ အသက္ေအာင့္ထားမိသည္။

“သမီး ပါးစပ္ထဲလည္း အစ္ကိုႀကီး ဟာ ထည့္ ဆက္ဆံခဲ့တယ္ေနာ္။ သမီး ပန္းကန္ျပားေတြ က်ကြဲမိလို႔ အျပစ္ေပးတာလား”

ေမးေတာ့လည္း ျပန္ေျဖေပးရမည္။ စိတ္မထင္လို႔ အဲဒီေနရာကို ရိုက္လိုက္မွျဖင့္…

“မဟုတ္ရပါဘူး။ အိအိစိုးက အရမ္းေခ်ာ အရမ္းခ်စ္စရာေကာင္းလြန္းလို႔ အစ္ကိုႀကီး စိတ္မထိန္းနိုင္ ျဖစ္သြားတာပါ”

“မမသက္ေကာ အစ္ကိုႀကီးကို ပါးစပ္နဲ႔ ဆက္ဆံေပးလား”

သက္က မလုပ္ေပးလို႔ နန္းအိအိစိုးပါးစပ္ကို ဆက္ဆံလိုက္တာလို႔ ထင္သြားလို႔ ေမးတာလား။  ဒီထိ ေရာက္လာမွေတာ့ သက္ ပါးစပ္နဲ႔ ဆက္ဆံရင္ မိမိၿပီးတာ ပုံမွန္ မဟုတ္ဘဲ
ျမန္ေနလို႔ တျခားမိန္းကေလးနဲ႔ စမ္းၾကည့္ခ်င္စိတ္ ရွိေနတာကလည္း နန္းအိအိစိုးကို ေဖာက္ျပန္မိဖို႔ တြန္းအားတစ္ခုဆိုတာကိုပါ အမွန္အတိုင္း ဝန္ခံဖို႔ စိတ္ကူးေပၚလာသည္။ တတ္နိုင္သေလာက္ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေျပာျပရင္ နန္းအိအိစိုးဆီက ခြင့္လႊတ္မႈရဖို႔ အေထာက္အကူ ျဖစ္မည္ထင္မိသည္။

“ဆက္ဆံေပးပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ သက္ ပါးစပ္နဲ႔ ဆက္ဆံရင္ အစ္ကိုႀကီးက ခဏေလးနဲ႔ ၿပီးၿပီးသြားတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သက္မသိေအာင္ တျခားတစ္ေယာက္နဲ႔ စမ္းၾကည့္ခ်င္စိတ္က ရင္ထဲရွိေနတာ”

“ေၾသာ္၊ သမီးက အစမ္းသပ္ခံေလး ျဖစ္သြားရတာေပါ့။ သမီးနဲ႔ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ၾကာတာပဲ။ သမီးနဲ႔ ျဖစ္ၿပီးေနာက္ပိုင္း မမသက္ပါးစပ္နဲ႔ ဆက္ဆံတဲ့ အခါ ဘယ္လိုေနလဲ”

“ၿပီးတာမျမန္ေတာ့ဘဲ ပုံမွန္ျဖစ္သြားလို႔  အိအိစိုးကို ေက်းဇူးတင္ေနမိတာပါ”

“ဒီလိုလား။ ဒါေပမဲ့ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အစ္ကိုႀကီးက အျပစ္လုပ္မိတာေနာ္”

“ဟုတ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အိအိစိုး ေပးခ်င္တဲ့ အျပစ္ေပးပါ။ အစ္ကိုႀကီး ခံပါ့မယ္”

“ခုနက အေၾကာင္းေလး ျပန္စရေအာင္။ သမီးကို ပန္းကန္ေတြက်ကြဲလို႔ အျပစ္ေပးတာမဟုတ္ဘူးလို႔ ေျပာတယ္။ မမသက္ ပန္းကန္ကြဲတုန္းက အစ္ကိုႀကီး ဘာလုပ္ခဲ့သလဲ”

သက္က အိအိစိုးက အဲဒီအေၾကာင္းေတြ ျပန္ေျပာျပဖူးတာလား။ ရွည္ရွည္ေဝးေဝး မစဥ္းစားေတာ့။ ျဖစ္ခဲ့တဲ့အတိုင္း ျပန္ေျပာလိုက္သည္။

“သက္ ကို ထိုင္ ထ အခါႏွစ္ဆယ္လုပ္ခိုင္း ခဲ့တာပါ”

“ေနာက္တစ္ခါ ထပ္ကြဲရင္ ဘယ္လို လုပ္မယ္လို႔ ေျပာခဲ့လဲ”

ဒီေမးခြန္းေမးၿပီဆိုေတာ့ မိမိ ေသခ်ာသိလိုက္ၿပီ။ သက္က ဒီေလာက္ေတာ့ ေျပာမွာမဟုတ္။ မိမိနဲ႔သက္ ေျပာဆိုလုပ္ကိုင္ေနတာကို နန္းအိအိစိုး ေခ်ာင္းနားေထာင္ၿပီး သိသြားျခင္းသာ ျဖစ္ေပလိမ့္မည္။ ဘာမွ ဖုံးကြယ္ဖို႔လည္း မလိုေတာ့ပါ။

“ထိုင္ထ အခါ ေလးဆယ္ လုပ္ရမယ္လို႔ ေျပာခဲ့ပါတယ္”

“ဘယ္လိုလုပ္ရမွာလဲ”

ႀကိဳးစားၿပီး ေျဖလိုက္သည္။

“Nude လုပ္ရမွာပါ”

“အစ္ကိုႀကီးလည္း အခု ကိုယ္ေပၚမွာ ဝတ္ထားတာ ဘာမွ မရွိေတာ့ဘူး။ အဲဒီေတာ့ သမီးေပးမဲ့ ေနာက္အျပစ္အတြက္ အဆင္သင့္ ျဖစ္ေနၿပီေပါ့”

နန္းအိအိစိုး ဒီလိုေျပာလိုက္ေတာ့ မိမိကို ကိုယ္တုံးလုံးနဲ႔ ထိုင္ထ လုပ္ခိုင္းေတာ့မယ္ဆိုတာ သိလိုက္သည္။ ဘာမွ ျပန္ေျပာစရာ မရွိပါ။ ခိုင္းတဲ့အတိုင္း လုပ္႐ုံသာ ရွိပါေတာ့သည္။

“ဒါေပမဲ့ အခါေလးဆယ္ေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ မတူေအာင္ နည္းနည္းေတာ့ ပိုမွ ျဖစ္မယ္။ အစ္ကိုႀကီး နားရြက္ဆြဲၿပီး ထိုင္ထ အခါ ငါးဆယ္ လုပ္ရမယ္”

“ဟုတ္”

အစ္ကိုႀကီးကို ေျပာခ်င္တာေျပာၿပီး ခိုင္းခ်င္သလို ခိုင္းေနရတာ နန္းအိအိစိုး အရသာေတြ႕ေနသည္။ စိတ္ထဲ ေပ်ာ္ေနတာကို အစ္ကိုႀကီး မသိေအာင္ ဖုံးထားရသည္။ ဒီေန႔ မိမိလုပ္ေနတာေတြက ေမာင္နဲ႔ ဘယ္လိုမွ လုပ္ဖို႔ မျဖစ္နိုင္တာေတြ။ ေမာင့္ကို စကားေတာင္ စလို႔ မရတဲ့ အရာေတြ။ ဒါေပမဲ့ အစ္ကိုႀကီးက သူမွားခဲ့တာေတြအတြက္ ျပန္ေပးဆပ္ဖို႔ လုံးဝ ဆုံးျဖတ္ထားၿပီဆိုေတာ့ မိမိ စိတ္ကူးထဲ ေပၚလာဖူးတာေတြ လုပ္လို႔ရၿပီ။

နားရြက္ဆြဲ ထိုင္ထက ကိုယ္တိုင္မလုပ္ခဲ့ရဖူးေပမဲ့ မိမိ ေက်ာင္းသူဘဝ ဆရာမေတြ ေက်ာင္းသားေတြကို အျပစ္ေပးတာေတာ့ ျမင္ဖူးၾကဳံဖူးသည္။ မ်ားေသာအားျဖင့္ ထိုင္ထ လုပ္ရတဲ့အခါ တစ္ေယာက္တည္းမဟုတ္။ ေကာင္ေလးေတြက အုပ္စုလိုက္၊ လုပ္ၾကတဲ့အခါ ေလ်ာ့ရိေလ်ာ့ရဲ။ နားရြက္ဆြဲလို႔ေျပာေပမဲ့ လက္နဲ႔ နားရြက္ကို အသာေလး အုပ္ထား ကိုင္ထား႐ုံသာ။ ထိုင္ရင္လည္း ေအာက္ထိေရာက္ေအာင္မထိုင္။ လစ္ရင္ လစ္သလို ခိုၾကသည္။ ဆရာမက တစ္ေယာက္တည္းမို႔ ေသခ်ာ မၾကပ္မတ္နိုင္။ ၾကည့္ေနတဲ့ မိမိတို႔ ေကာင္မေလးေတြက ဒါေတြကို ေကာင္းေကာင္းျမင္သည္။ ေဘးမွာေနၿပီး အူယားေနသည္။ မိမိသာ ဆရာမဆိုရင္ ဒီေကာင္ေလးေတြ ဒီလို မလုပ္နိုင္ေအာင္ ထိန္းမယ္လို႔ေတာင္ စိတ္ကူးေပၚမိခဲ့သည္။ အခုေတာ့ အစ္ကိုႀကီးနဲ႔ေပါ့။

“သမီး ေျပာတာက နားရြက္ဆြဲ ထိုင္ထေနာ္။ နားရြက္ကိုင္ၿပီး ထိုင္ထ မဟုတ္ဘူး”

ေျပာၿပီး အစ္ကိုႀကီးေရွ႕ရပ္လိုက္သည္။ မိမိလက္နဲ႔ အစ္ကိုႀကီးနားရြက္ကို အားရပါးရ လိမ္ၿပီး ဆြဲလိုက္သည္။ အစ္ကိုႀကီး နာလို႔ မ်က္ႏွာရႈံ႔ကာ ေခါင္းကလည္း မိမိဆြဲရာေနာက္ နည္းနည္းပါလာသည္။

“အစ္ကိုႀကီးလက္နဲ႔ လာကိုင္ၿပီး ဒီ အေနအထားအတိုင္း ျဖစ္ေအာင္ထိန္းထားရမယ္ေနာ္”

အစ္ကိုႀကီးလက္က မိမိဆြဲလိမ္ထားတဲ့ နားရြက္ကို လာကိုင္ေတာ့ လႊတ္ေပးလိုက္သည္။ အစ္ကိုႀကီးရဲ့ ေနာက္နားရြက္တစ္ဖက္ကိုလည္း ဆြဲလိမ္လိုက္ျပန္သည္။

“ဒီတစ္ဖက္လည္း ေသခ်ာကိုင္”

အစ္ကိုႀကီးက မိမိ ဆြဲလိမ္ထားသလို ပုံမပ်က္ေအာင္ ကိုယ့္နားရြက္ေတြကို ဆြဲလိမ္ၿပီး ကိုင္ထားရသည္။လက္ထဲမွာ ႏွစ္ေခ်ာင္းပူးႀကိမ္လုံးကို ကိုင္ၿပီး အစ္ကိုႀကီးေရွ႕ ျဖည္းညင္းစြာ ေခါက္တုံ႔ေခါက္ျပန္ ေလၽွာက္ေနရင္း ေျပာလိုက္သည္။

“အႀကိမ္အေရအတြက္ကို သမီးမွတ္မယ္။ အစ္ကိုႀကီးလုပ္ရမွာက နားရြက္ကို ေကာင္းေကာင္း ဆြဲလိမ္ထားၿပီး ထိုင္တာ ထတာကို ေသခ်ာလုပ္ရမယ္။ လုပ္ေနတာ မပီျပင္ဘူးလို႔ သမီးထင္ရင္ အဲဒီအေခါက္ကို မတြက္ေပးဘူး။ နားလည္တယ္ေနာ္”

“ဟုတ္ကဲ့။ နားလည္ပါတယ္”

အစ္ကိုႀကီးက ရိုရိုေသေသ ျပန္ေျဖသည္။ မိမိက စိတ္ထဲ သာယာၾကည္ႏူးေနသည္။

“စလို႔ရၿပီ”

နန္းအိအိစိုး ေျပာေနတာ၊လုပ္ေနတာေတြကို တကယ္အံ့ဩေနမိေပမဲ့ ျပန္လွန္ေမးခြန္း မထုတ္ဝ့ံသလို ျငင္းဆန္ခ်င္တဲ့စိတ္လည္း မရွိေတာ့ပါ။ စဖို႔ ေျပာတာနဲ႔ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ထိုင္ခ်လိုက္သည္။ ေအာက္ထိေရာက္မွ ျပန္ထသည္။ နန္းအိအိစိုး ႀကိဳေျပာထားေတာ့ ထိုင္ထကိုလည္း ေသခ်ာလုပ္ရသည္။ ေရွ႕မွာ ႀကိမ္လုံးကိုင္ၿပီး ေလၽွာက္ေနတဲ့ နန္းအိအိစိုးက မိမိလက္နဲ႔ ဆြဲလိမ္ထားတဲ့ နားကို လွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့လည္း ေၾကာက္ေၾကာက္နဲ႔ ပိုတင္းေအာင္ဆြဲလိုက္မိျပန္သည္။ စိတ္ထဲကပဲ အေခါက္ကို ေရေနတာ ဆယ္ခါ ရွိသြားၿပီ။

“တစ္ဆယ္”

မိမိေနာက္ေက်ာဘက္က ထြက္လာတဲ့ တစ္ဆယ္ဆိုတဲ့ နန္းအိအိစိုးရဲ့ အသံနဲ႔အတူ  ႏွစ္ေခ်ာင္းပူးႀကိမ္လုံးရိုက္ခ်က္က တင္ပါးေပၚ ျပင္းထန္တဲ့ က်လာသည္။ ထိုင္ထလုပ္ဖို႔နဲ႔ ကိုယ့္နားရြက္ကိုယ္ဆြဲလိမ္ထားဖို႔ အာ႐ုံစိုက္ေနလို႔ ေရွ႕မွာရွိေနတဲ့ နန္းအိိအိစိုး အေနာက္ဘက္ ေရာက္သြားတာ သတိမထားမိလိုက္။ ဒီတစ္ခ်က္က ေရွ႕က အရိုက္ခံထားရတာေတြထက္ အမ်ားႀကီး ပိုနာသည္။ ရပ္ေနတဲ့အေနအထား၊ လက္လႊဲၿပီး ရိုက္ရတဲ့အေနအထားက ထိုင္ေနတာထက္ ပိုလြတ္လပ္ၿပီး ပိုရိုက္လို႔ ေကာင္းသြားတာ ျဖစ္မည္။ ၿပီးေတာ့ ေရွ႕ကရိုက္ခ်က္အမ်ားစုက မိမိတင္ပါးေတြကို တစ္ဖက္စီရိုက္ေနတာ။ အခုက အေနာက္ကေနရိုက္ေတာ့ တင္ပါးႏွစ္ဖက္စလုံးက အရင္အရိုက္ခံထားရၿပီးသား အရွိုးရာေဟာင္းေတြေပၚလည္း  ျပန္ထိမိတာမို႔  နာလြန္းလို႔ ခဏတာ ဘာမွဆက္မလုပ္နိုင္ဘဲ ျဖစ္သြားရသည္။ ဒါေပမဲ့ ၾကာၾကာေတာ့ မနားရဲ။ အပိုဆုအေနနဲ႔ ထပ္ရိုက္လိုက္မွာကိုလည္း ေၾကာက္ရေတာ့ ထိုင္ထလုပ္တာကို ေရွ႕ဆက္ရသည္။ စစခ်င္းက ဘာလာမယ္မွန္းမသိလို႔ မွန္မွန္ လုပ္ေနေပမဲ့ အခုေတာ့ လုပ္ေနရင္း အခါႏွစ္ဆယ္နားနီးလာေတာ့ ေၾကာက္လာျပန္သည္။ ႏွစ္ဆယ္ျပည့္ရင္ ေနာက္တစ္ခါ အသားနာရဦးမည္။ ဒါေပမဲ့ ေရွာင္လႊဲလို႔လည္းမရ။ အရွိန္နည္းနည္း ေႏွးသြားေပမဲ့ ရပ္ေတာ့ မရပ္လိုက္ပါ။ ႏွစ္ဆယ္ေရာက္ေတာ့ နန္းအိအိစိုးရဲ့ ႏွစ္ဆယ္လို႔ေျပာၿပီး ခုနတုန္းကလိုပဲ ရိုက္ခ်င္ျပင္းျပင္းေလး ေပးျပန္သည္။

အခါသုံးဆယ္ျပည့္ေတာ့လည္း အရိုက္ခံရသည္။ အခါေလးဆယ္ေျမာက္မွာ အရိုက္ခံရၿပီးခ်ိန္မွာေတာ့ မိမိတင္ပါးေတြလည္း အလြန႔္အလြန္ကို နာက်င္ေနၿပီ။ ထိုင္ထ လုပ္ရတာလည္း အရမ္းကို ပင္ပန္းေညာင္းညာေနၿပီ။ နန္းအိအိစိုးကို ေၾကာက္ေၾကာက္နဲ႔ ကိုယ့္နားရြက္ေတြကို မေလၽွာ့ရဲဘဲ ဆြဲလိမ္ထားရလို႔ နားေတြလည္း တအားနာေနၿပီ။ ဒါေပမဲ့ ဆယ္ခါပဲ က်န္ေတာ့တယ္၊ ေနာက္ထပ္တစ္ခ်က္အရိုက္ခံရၿပီးရင္ ဒီတစ္ခုေတာ့ နားရေတာ့မယ္ဆိုတာေလးေတြးၿပီး အားတင္းကာ ဆက္လုပ္သည္။ အခါငါးဆယ္လည္းျပည့္၊ ႏွစ္ေခ်ာင္းပူးႀကိမ္လုံးနဲ႔ ရိုက္ခ်က္လည္း ေနာက္တစ္ခ်က္ခံရၿပီးခ်ိန္မွာေတာ့ နာက်င္ပင္ပန္းလွေပမဲ့ စိတ္သက္သာရ ရသြားသည္။ ဒါေပမဲ့ ဒါကလည္း ၾကာၾကာမခံ။ ေရွ႕ကို ျပန္ေရာက္လာတဲ့ နန္းအိအိစိုး စကားေတြက မိမိကို ငိုခ်င္စိတ္ေပါက္သြားေစသည္။

“ၾကည့္စမ္း။ အစ္ကိုႀကီးပစၥည္းက ငိုက္က်သြားၿပီ။ သမီးဘာေျပာထားလဲ။ အဲဒီအတိုင္း မာေနေအာင္ ဆက္ထိန္းထား၊ ေပ်ာ့က်သြားလို႔ကေတာ့ ျပန္မာလာတဲ့အထိ သမီး က ရိုက္မွာလို႔ မေျပာထားဘူးလား”

“ေျပာ..ေျပာ..ထားပါတယ္”

တုန္တုန္ယင္ယင္ ထစ္ေငါ့ထစ္ေငါ့နဲ႔ အေျဖျပန္ေပးလိုက္သည္။ ဆယ္ခါျပည့္တိုင္း တစ္ခ်က္အရိုက္ခံရလို႔ နာတာရယ္၊ နားရြက္ဆြဲလိမ္ထားၿပီး ထိုင္ထကို ေသခ်ာလုပ္ေနရလို႔ ပင္ပန္းတာရယ္ေတြေၾကာင့္ ကိုယ့္ပစၥည္းက ဘယ္အခ်ိန္က ဘယ္လိုျဖစ္သြားမွန္းေတာင္ သတိမထားမိလိုက္။ အခု နန္းအိအိစိုး ေရွ႕မွာရပ္ၾကည့္ၿပီး ေျပာမွ သတိျပန္ဝင္ လာသည္။ ေျပာထားတဲ့အတိုင္းဆို ထပ္ၿပီး အရိုက္ခံရဦးမွာပါလား။

ရိုက္ဦးမယ္ ေျပာလိုက္လို႔ မ်က္စိသငယ္ နားသငယ္နဲ႔ ၾကည့္လာတဲ့ အစ္ကိုႀကီးကိုျမင္ေတာ့ ရယ္ခ်င္စိတ္ကို မနည္းေအာင့္ထားရသည္။ မ်က္ႏွာကိုလည္း အတတ္နိုင္ဆုံး ခပ္တည္တည္ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ထားရသည္။ ေက်လည္း ေက်နပ္မိသည္။ ႀကိမ္လုံးကိုင္ၿပီး အစ္ကိုႀကီးေနာက္ဘက္ကို  ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ေလၽွာက္သြား၊ ဘာမွမေျပာဘဲ ရပ္ေနေတာ့ အရိုက္ခံရေတာ့မယ္ထင္ၿပီး အစ္ကိုႀကီး ကိုယ္လုံးေလးေတာင္ နည္းနည္း တုန္ေနတာ သတိထားမိသည္။ အစ္ကိုႀကီး ေတာ္ေတာ့္ကို နာေနၿပီဆိုတာ သိသည္။ ႀကိမ္လုံးကို စားပြဲေပၚ အသာတင္လိုက္သည္။ အရိုက္ခံထားရလို႔ အရွိုးရာေတြထင္ေနတဲ့ အစ္ကိုႀကီးရဲ့ တင္ပါးေတြေပၚ မိမိ လက္ေတြ အသာတင္ကာ ပြတ္ေပးလိုက္သည္။

“အစ္ကိုႀကီး တအားနာေနၿပီလား”

အစ္ကိုႀကီး အသံမထြက္နိုင္ဘဲ ေခါင္းကို အသာညိတ္ျပသည္။ တစ္ခ်ိန္တုန္းက အစ္ကိုႀကီးနဲ႔ ဆက္ဆံၿပီး အစ္ကိုႀကီးရဲ့ အဝတ္မဲ့ အေနာက္ဘက္ကို ၾကည့္ရင္း  တင္ပါးေတြထဲ လက္သည္းေလးေတြ စူးစိုက္ဝင္သြားသည္အထိ ညႇစ္ကိုင္လိုက္ခ်င္စိတ္ ျဖစ္ဖူးခဲ့သည္။ အဲဒီတုန္းကေတာ့ ေတာင့္တင္းေခ်ာမြတ္ေနတဲ့ တင္ပါးေတြေပါ့။ အခုေတာ့ မိမိရိုက္ထားလို႔ အရွိုးရာေတြ ထင္းေနတဲ့တင္ပါးေတြ။ အစ္ကိုႀကီး တင္ပါးေတြကို ဖြဖြေလးညႇစ္ေပးေနရာက မိမိလက္သည္းခၽြန္ခၽြန္ေလးေတြ စိုက္ဝင္သြားသည္ အထိ အားစိုက္ညႇစ္လိုက္ေတာ့ အစ္ကိုႀကီး နာသြားၿပီး ကိုယ္လုံးက တြန႔္သြားျပန္သည္။

“အစ္ကိုႀကီး တင္ပါးေတြက အရမ္းနာေနတာဆိုေတာ့ ခဏ အနားေပးထားဦးမွ ရမယ္ထင္တယ္”

တင္ပါးေတြကို မရိုက္ေတာ့ဘူးလို႔ ယတိျပတ္ ေျပာတာမဟုတ္ဘဲ ခဏနားေပးမယ္ေျပာတာက အစ္ကိုႀကီးကို စိတ္သက္သာရာ မရေစတဲ့အျပင္ နားၿပီးရင္ ျပန္ရိုက္မယ္လို႔ပါ
ထင္ေစလိမ့္မည္။ ရိုက္တာ မရိုက္တာက ေနာက္တစ္ပိုင္း။ ေလာေလာဆယ္ေတာ့ အစ္ကိုႀကီးကို ေတြးစရာေတြ ေပးထားရတာ ပို စိတ္ဝင္စားဖို႔ ေကာင္းသည္။ ေလေအးစက္ ဖြင့္ထားတဲ့အခန္းထဲမွာ ကိုယ္တုံးလုံးခၽြတ္ ေနေနရတာေတာင္ အစ္ကိုႀကီးတစ္ေယာက္ ေဇာေခၽြးျပန္ေနသည္။

“ဒီေနရာက ရိုက္ဖို႔ထက္ ဆြဲလိမ္ဖို႔ပဲ ေကာင္းတာ”

အစ္ကိုႀကီး ဗိုက္ကို လက္နဲ႔ ပြတ္လိုက္ၿပီး ဆြဲလိမ္လိုက္ျပန္သည္။ အစ္ကိုႀကီးက နာလို႔ ရႈံ႔မဲ့သြားေပမဲ့ ဘာမွ ျပန္မေျပာနိုင္။

“ဒီေနရာလည္း အတူတူပဲ”

ေျပာရင္း အစ္ကိုႀကီးရဲ့ ေပါင္အတြင္းသားေတြကို လက္နဲ႔ အသာအယာ ပြတ္ေပးေနေတာ့ အဲဒီေနရာကိုလည္း ဆြဲလိမ္ခံရေတာ့မွာကို အစ္ကိုႀကီး ေမၽွာ္လင့္ေနၿပီ။ အစ္ကိုႀကီးကို စိတ္တိုင္းက် ဒဏ္ေပးေနရတာကို သာယာေက်နပ္ေနမိသည္။ အစ္ကိုႀကီးရဲ့ ေပါင္တြင္းေၾကာေတြကိုလည္း အားရပါးရ ဆြဲလိမ္လိုက္ၿပီးမွ ဆိုဖာခုံေပၚ ျပန္ထိုင္ခ်လိုက္သည္။ မိမိေရွ႕မွာလာဖို႔ အမူအရာနဲ႔ ျပလိုက္တာ အစ္ကိုႀကီးက သေဘာေပါက္သည္။ မိမိေျခရင္းနားက ေကာ္ေဇာေပၚမွာပဲ ဒူးေထာက္ထိုင္ကာ ေခါင္းငုံ႔ထားသည္။ ေျခဖ်ားေလးနဲ႔ အစ္ကိုႀကီး ေမးကို ပင့္တင္ၿပီး ေမာ့ခိုင္းလိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ အစ္ကိုႀကီးပါးျပင္ကို မိမိေဒါက္ျမင့္ဖိနပ္ရဲ့ ခြာခၽြန္ခၽြန္ေလးနဲ႔ အသာပြတ္ေနရင္း ေျပာလိုက္သည္။

“ဒီ stiletto heel နဲ႔ ဒီေနရာကို ရိုက္မယ္ဆိုရင္ အစ္ကိုႀကီးပါးျပင္မွာ  ဒဏ္ရာေတြက်န္ခဲ့မယ္ထင္တယ္”

အစ္ကိုႀကီး မ်က္ႏွာမွာ ေၾကာက္ရြံ့မႈေတြ အတိုင္းသား ေပၚေနသည္။ မိမိ လုပ္သမၽွခံမယ္ ေျပာခဲ့ေပမဲ့ ေဒါက္ျမင့္ဖိနပ္နဲ႔ ပါးရိုက္ခံရရင္ လြယ္လွမည္မဟုတ္။ မိမိကိုလည္း ဘာမွ ျပန္မေျပာရဲ ျဖစ္ေနသည္။ ဟုတ္သည္။ အစ္ကိုႀကီးကို ဖိနပ္နဲ႔ ပါးရိုက္ၾကည့္ခ်င္စိတ္ ရွိေနတာကလည္း အမွန္။ ဒါေပမဲ့ ေဒါက္ျမင့္ဖိနပ္နဲ႔ ရိုက္ေလာက္ေအာင္ေတာ့ စိတ္မကူးထားပါ။ ခဏေတာ့ အခ်ိန္ဆြဲၿပီး အစ္ကိုႀကီးကို စိတ္လႈပ္ရွားခိုင္းလိုက္သည္။ တေအာင့္ေလာက္ၾကာမွ စကားဆက္လိုက္သည္။

“အဝင္ဝနားက ဖိနပ္စင္မွာ သမီးရဲ့ အနက္ေရာင္ ကတၱီပါ ဖိနပ္ပါးေလးရွိတယ္။ အစ္ကိုႀကီး သြားယူေပးေနာ္”

ခ်ိဳခ်ိဳသာသာေလး ေျပာလိုက္သည္။ အစ္ကိုႀကီးက ေကာ္ေဇာေပၚ ဒူးေထာက္လၽွက္က မထရဲဘဲ အခန္းဝဖက္ ေလးဖက္ေထာက္ စ သြားလိုက္လို႔ အစ္ကိုႀကီးကို တစ္ထစ္ေလၽွာ့ေပးလိုက္သည္။

“အစ္ကိုႀကီး နားရြက္ဆြဲ ထိုင္ထလုပ္ထားရေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေညာင္းေနမွာေပါ့။ အသြားနဲ႔ အျပန္ေတာ့ ဒီအတိုင္း ထရပ္ၿပီး ေလၽွာက္သြားလို႔ ရတယ္”

နန္းအိအိစိုးက ရပ္ၿပီး သြားခြင့္ေပးလိုက္လို႔ အသာထရပ္လိုက္သည္။ အခန္းဝကို ေလၽွာက္သြားသည္။ ဖိနပ္စင္မွာ ဖိနပ္ေတြ မ်ားမ်ားစားစား မရွိပါ။ ဒီ ကြန္ဒိုက နန္းအိအိစိုး အျမဲေနတာမဟုတ္ဘဲ မႏၲေလးမျပန္ခင္ ခရီးတေထာက္ဝင္နားတာ မဟုတ္လား။ နန္းအိအိစိုး ေျပာတဲ့ အနက္ေရာင္ ကတၱီပါဖိနပ္ပါးေလးကို ေတြ႕ၿပီ။ အသြားနဲ႔ အျပန္ ထရပ္လို႔ရတယ္လို႔ နန္းအိအိစိုး ေျပာတာကို ၾကားေယာင္လာသည္။ အဲဒီေတာ့ ဖိနပ္ယူတဲ့အခ်ိန္နဲ႔ ျပန္ေပးတဲ့အခ်ိန္က ရပ္ေနလို႔ မရတာလည္း ျဖစ္နိုင္သည္။ အစပိုင္း နန္းအိအိစိုးဖိနပ္ကို ခၽြတ္ေပးဖို႔လုပ္တုန္းကလည္း လက္နဲ႔ခၽြတ္ေပးဖို႔ လုပ္မိလို႔ အရိုက္ခံခဲ့ရတာ အမွတ္ရမိသည္။ အရိုက္ခံထားရတာေတြက နာလွၿပီ။ အပိုရိုက္ခ်က္ေတြ တတ္နိုင္သေလာက္ မခံရဖို႔ အမွားနည္းနိုင္သမၽွနည္းေအာင္ သတိထားရမည္။ ဒူးျပန္ေထာက္လိုက္သည္။ နန္းအိအိစိုးရဲ့ ကတၱီပါဖိနပ္သည္းႀကိဳးကို အသာ ကိုက္ လိုက္သည္။ ျပန္ထရပ္ၿပီး နန္းအိိအိစိုး ထိုင္ေနရာကို ျပန္လာသည္။ မိမိပါးျပင္ကို ရိုက္မဲ့ ဖိနပ္ကို ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ ပါးစပ္နဲ႔ကိုက္ၿပီး ယူလာေပးေနရသည္။ ဒါေပမဲ့ ဒီေန႔ လုပ္ေနရတာေတြ အားလုံးအတြက္ နန္းအိအိစိုးကို စိတ္ထဲက မေက်မနပ္ျဖစ္မိတာ၊ စိတ္ဆိုးတာ၊ မလုပ္ေပးခ်င္တာေတြ လုံးဝမျဖစ္။ ကိုယ္က်ဴးလြန္ထားခဲ့တဲ့ အျပစ္အတြက္ ျပန္ေပးဆပ္ဖို႔ နန္းအိအိစိုး ဆႏၵရွိသလို လုပ္ကိုင္ရာေနာက္ လွိုက္လွိုက္လွဲလွဲ လိုက္ပါသြားခ်င္စိတ္သာ အျပည့္အဝရွိေနသည္။ ေနာက္ၿပီး ႏွစ္ေယာက္တည္းရွိလို႔လားမသိ။ ဒီလို ထူးထူးဆန္းဆန္း၊ ေတြးေတာင္ မေတြးမိဖူးတဲ့ ေအာက္က်ေနာက္က် ကိစၥေတြ လုပ္ေပးေနရေပမဲ့ ရြံတာေတြ၊ သိမ္ငယ္တာေတြလည္း မျဖစ္မိ။ ဒါေပမဲ့ အရိုက္ ခံထားရတာကေတာ့ အရမ္းနာသည္။ ထပ္ရိုက္မွာကိုလည္း ေၾကာက္သည္။ နန္းအိအိစိုးကို  ရိုရိုက်ိဳးက်ိဳးနဲ႔ ဆက္ဆံခ်င္စိတ္၊ ေၾကာက္မိတဲ့စိတ္ေတြေတာ့ ဝင္ေနသည္။

နန္းအိအိစိုး ေျခရင္းေရာက္ေတာ့ ဒူးျပန္ေထာက္လိုက္သည္။ ကိုက္ယူလာတဲ့ နန္းအိအိစိုးရဲ့ ကတၱီပါဖိနပ္ကို ေကာ္ေဇာေပၚ သပ္သပ္ရပ္ရပ္ေလး ခ်လိုက္သည္။ ဖိနပ္တစ္ဖက္ကို ပါးစပ္နဲ႔ ကိုက္ၿပီး ေခါင္းေမာ့ကာ နန္းအိအိစိုးကို ေပးလိုက္သည္။ ေခါင္းကို ေမာ့ထားၿပီး မ်က္လုံးေတြ အသာမွိတ္လိုက္ခ်ိန္မွာပဲ ပါးျပင္ႏွစ္ဖက္စလုံး နာက်င္ပူေလာင္သြားသည္။ မ်က္လုံးေတြ ဆက္မွိတ္ထားေပမဲ့ နန္းအိအိစိုးက ထပ္မရိုက္။ ေဒါက္ျမင့္ဖိနပ္က ခြာခၽြန္ခၽြန္နဲ႔ ပါးရိုက္ခံရရင္ေတာ့ လြယ္မည္မဟုတ္။ အခု ကတၱီပါဖိနပ္ပါးေလးနဲ႔ဆိုေတာ့ အရိုက္ခံၿပီးၿပီးခ်င္း ပူထူၿပီး နာလွေပမဲ့ မိမိျပန္ခြင့္ရတဲ့အခ်ိန္ဆို ဘာအမွတ္အရာမွာ က်န္ေတာ့မည္မဟုတ္။ ေဒါက္ျမင့္ဖိနပ္မဟုတ္ဘဲ ကတၱီပါဖိနပ္ပါးေလးနဲ႔ပဲ ရိုက္ေပးလို႔ စိတ္ထဲကေန နန္းအိအိစိုးကို ေက်းဇူးတင္လိုက္သည္။ မ်က္လုံးေတြဖြင့္လိုက္ေတာ့ နန္းအိအိစိုးက ကိုင္ထားတဲ့ ဖိနပ္ကို မိမိကို ျပန္ေပးေနလို႔ ပါးစပ္နဲ႔အသာကိုက္ၿပီး ေျခရင္းမွာ ခ်ထားလိုက္သည္။

“ေနာက္တစ္ဖက္”

က်န္ေသးတဲ့ ဖိနပ္တစ္ဖက္ကို ကိုက္ၿပီး နန္းအိအိစိုးလက္ထဲ ထည့္ေပးလိုက္သည္။ ခုနတုန္းကလိုပဲ ဘယ္ဘက္ပါးျပင္တစ္ခ်က္၊ ညာဘက္ပါးျပင္တစ္ခ်က္ အရိုက္ခံရသည္။ ၿပီးေတာ့ ေျခရင္းမွာ ျပန္ခ်ထားရသည္။

“သမီးစီးထားတဲ့ high heels ကို ခၽြတ္ၿပီး အစ္ကိုႀကီးပါးကို ရိုက္ထားတဲ့ ဖိနပ္နဲ႔  လဲေပး”

တစ္ခါလုပ္ထားဖူးေတာ့ ဒီတစ္ေခါက္က ပိုအဆင္ေျပသည္။ နန္းအိအိစိုးစီးထားတဲ့ ေဒါက္ျမင့္ဖိနပ္ကို ပါးစပ္နဲ႔ကိုက္ခၽြတ္၊ မိမိပါးကို ရိုက္ထားတဲ့ ကတၱီပါဖိနပ္ေလးကိုလည္း
ပါးစပ္နဲ႔ပဲ နန္းအိအိစိုးေျခေထာက္မွာ ျပန္စီးေပးလိုက္သည္။ လုပ္တာေတြ ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ ၿပီးသြားလို႔ ထပ္အရိုက္မခံရ။ နန္းအိအိစိုး ထ ရပ္သည္။ မိမိ လုပ္ရမွာကို
ေျပာလာေတာ့ ၾကားလိုက္ရတာ နားၾကားလြဲသြားသလား ထင္မိေပမဲ့ နန္းအိအိစိုးကို ေသခ်ာေအာင္ ျပန္ေမးဖို႔ကလည္း မဝံ့ရဲပါ။

ၾကားလိုက္ရတဲ့ စကားကို မယုံနိုင္လို႔ မွင္တက္မိသြားသည္။ ဒါေပမဲ့ မိမိၾကားတာ မမွားနိုင္။ နန္းအိအိစိုး တစ္လုံးခ်င္း ပီပီသသ ေျပာလိုက္တာ ျဖစ္သည္။ မိမိ အပိုေတြ ေလၽွာက္ေတြးေနလို႔ မျဖစ္။ အခုအခ်ိန္မွာ မိမိက ပရိုဂရမ္သြင္းထားတဲ့ စက္႐ုပ္လို နန္းအိအိိစိုး အသံနဲ႔ အမိန႔္ေပးတာကို အလိုအေလၽွာက္ လုပ္ဖို႔ပဲ ရွိသည္ မဟုတ္လား။ မိမိ ၾကားတာ တကယ္ မမွားနိုင္ပါ။ ၾကာၾကာေတြေဝေနလို႔ မျဖစ္။ ခိုင္းတာကို ခ်က္ခ်င္းမလုပ္ရင္ ေနာက္ဆက္တြဲ လိုက္လာမဲ့ ႏွစ္ေခ်ာင္းပူး ႀကိမ္လုံးက ေၾကာက္ရသည္။ နန္းအိအိစိုး ေျပာလိုက္တာက

“သမီး ပင္တီကို လာခၽြတ္ေပး” ဆိုတာ ေသခ်ာသည္။

ဘာေၾကာင့္ခိုင္းတယ္ဆိုတာ မစဥ္းစားေတာ့။ လက္ကို နန္းအိအိစိုးရဲ့ စကတ္ေအာက္ထဲပို႔လိုက္သည္။ နန္းအိအိစိုးရဲ့ ေပါင္သားအိအိေလးနဲ႔ ထိမိသည္။ နန္းအိအိစိုး အေနာက္ဆုတ္သြားလိုက္မွ မွားသြားၿပီဆိုတာ သတိဝင္လာေပမဲ့ ေနာက္က်သြားၿပီ။

“အစ္ကိုႀကီး လက္မသုံးရဘူးဆိုတာ ေမ့သြားျပန္ၿပီထင္တယ္”

နန္းအိအိစိုး ပင္တီခၽြတ္ခိုင္းလို႔ အံအားသင့္ၿပီး ဟိုဟိုဒီဒီ ေလၽွာက္ေတြးမိတာမို႔ မိမိလက္ကို မသုံးရဘူးဆိုတာ သတိလစ္သြားသည္။ အဲဒီေတာ့ အမွားလုပ္မိတာေပါ့။ အမွားလုပ္မိေတာ့ အရိုက္ခံဦးမည္။

“သမီးက ႀကိမ္လုံးကို မကိုင္ထားဘဲ ခုံေပၚတင္ထားလို႔ မရိုက္ေတာ့ဘူး ထင္တာလား”

“မဟုတ္ မဟုတ္ပါဘူး အိအိစိုးရယ္။ ႐ုတ္တရက္ အ့ံအားသင့္သြားလို႔ ေမ့သြားတာပါ”

“ဒါဆို မေမ့ေအာင္ လုပ္ထားေပးရမယ္”

ေျပာၿပီး နန္းအိအိစိုး လက္ျဖန႔္လိုက္သည္။ မိမိကို ႀကိမ္လုံးယူၿပီး လက္ထဲ ထည့္ေပးဖို႔ အခ်က္ျပတာ ျဖစ္သည္။ ေရာက္ေရာက္ခ်င္း ဖရဲသီးပန္းကန္ယူတုန္းကနဲ႔ အစမွာ ႀကိမ္လုံးယူခိုင္းတုန္းက မိမိလက္ကို သုံးခဲ့ေပမဲ့ နန္းအိအိစိုး ဘာမွ မေျပာခဲ့။ မိမိကို အျပစ္ေပးတာ စလိုက္ေတာ့မွ လက္သုံးခြင့္မေပးတာ။ အခု စားပြဲေပၚက ႀကိမ္လုံးကိုယူတဲ့ အခါလည္း လက္နဲ႔ မယူရဲေတာ့။ ဒီတစ္ခါလည္း မိမိကိုရိုက္မဲ့ ႏွစ္ေခ်ာင္းပူးႀကိမ္လုံးကို ပါးစပ္နဲ႔ပဲကိုက္ၿပီး နန္းအိအိစိုးလက္ထဲ ဆက္သလိုက္ရျပန္သည္။

“အစ္ကိုႀကီးလက္ေတြက သမီးကို မထိရဘူးဆိုတာ မွတ္မိေအာင္ လုပ္ေပးမယ္။ လက္ျဖန႔္”

မိမိက နန္းအိအိစိုးေျခရင္းမွာ ဒူးေထာက္ေနဆဲ။ နန္းအိအိစိုးက လက္ျဖန႔္လို႔ ေျပာလိုက္တာနဲ႔ လက္ႏွစ္ဖက္ကို ေရွ႕ကို အျမန္ထုတ္ၿပီး ျဖန႔္ထားေပးလိုက္သည္။

“တစ္ဖက္စီ”

ဘယ္ဖက္လက္ကို ေအာက္ျပန္ခ်လိုက္သည္။

“လက္ကို အေပၚနည္းနည္းျမႇင့္”

မိမိက ဒူးေထာက္ထားသည္။ နန္းအိအိစိုးက ရပ္ေနတာဆိုေတာ့ ရိုက္လို႔ေကာင္းတဲ့ အေနအထား ျဖစ္ေအာင္ ခိုင္းေနသည္။ အေနာက္ကို နည္းနည္းဆုတ္ၿပီး မိမိလက္ကို ႏွစ္ေခ်ာင္းပူးႀကိမ္လုံးနဲ႔ တစ္ခ်က္ၿပီး တစ္ခ်က္ရိုက္သည္။ အရမ္းနာေပမဲ့ နန္းအိအိစိုးရိုက္တာ မနားမခ်င္း လက္ကို မေရႊ႕ရဲ။ ငါးခ်က္ဆက္တိုက္ ရိုက္ၿပီးမွာ ရပ္သြားသည္။ နာလြန္းလို႔ ကိုယ့္လက္ကို အရိုက္မခံရေသးတဲ့ ေနာက္လက္တစ္ဖက္နဲ႔ အလိုလို ပြတ္ေနမိေပမဲ့ နာတာက လုံးဝေလ်ာ့မသြား။ မေရွးမေႏွာင္းမွာပဲ နန္းအိအိစိုးက အမိန႔္ေပးလာျပန္သည္။

“ေနာက္တစ္ဖက္”

ဘယ္ဖက္လက္ကို ျဖန႔္ၿပီး ေရွ႕ဆန႔္ေပးလိုက္သည္။ အျမင့္အေနအထားကိုလည္း ခုနက နန္းအိအိစိုး စိတ္ႀကိဳက္ထားခိုင္းတဲ့ ေနရာနား ထားေပးလိုက္သည္။ ညာဖက္လက္လိုပဲ နာက်င္ေစလြန္းလွတဲ့ ရိုက္ခ်က္ငါးခ်က္ကို ခံယူလိုက္ရသည္။

“အစ္ကိုႀကီးလက္ေတြနဲ႔ သမီးကို မထိရဘူးဆိုတာ မွတ္မိၿပီလား”

“ဟုတ္ကဲ့။ ေကာင္းေကာင္း မွတ္မိပါၿပီ”

“ဒါဆို ေရွ႕ဆက္္လို႔ ရၿပီ။ အစ္ကိုႀကီး သိထားရမွာက သမီး အစ္ကိုႀကီးကို အျပစ္ေပးေနတာေနာ္။ တျခားဟာေတြ ေလၽွာက္မစဥ္းစားနဲ႔။ သမီးကို ၾကည့္ဖို႔လည္း လုံးဝ စိတ္မကူးနဲ႔။ မ်က္စိမွိတ္ထား။ ခိုးၾကည့္တယ္လို႔ သမီး သံသယဝင္တာနဲ႔ အစ္ကိုႀကီး ထပ္အရိုက္ခံရမွာ”

ပင္တီကိုလည္း လက္မပါဘဲ ခၽြတ္ေပးရမယ္ဆိုေတာ့ ပါးစပ္နဲ႔ပဲ ကိုက္ခၽြတ္ရမွာေပါ့။ ေရြးစရာလမ္း မရွိေတာ့လို႔ နန္းအိအိစိုး စကတ္ေအာက္ထဲ ေခါင္းဝင္လိုက္သည္။ ဒါေၾကာင့္ နန္းအိအိစိုးက ခိုးမၾကည့္ဖို႔နဲ႔ မ်က္စိမွိတ္ထားဖို႔ သတိေပးမွန္း နားလည္လိုက္သည္။ ခိုးၾကည့္ခ်င္စိတ္လည္း မရွိပါ။ နန္းအိအိစိုး ေျပာသလို မိမိက အျပစ္ေႂကြး ဆပ္ေနမွန္းလည္း ေကာင္းေကာင္းသိပါသည္။ မ်က္စိမွိတ္လိုက္သည္။ အတတ္နိုင္ဆုံး ေခါင္းေမာ့ၿပီး အသာတိုးလိုက္ေတာ့ မိမိပါးျပင္နဲ႔ နန္းအိအိစိုး ေပါင္အတြင္းသား ႏုႏုေလး ထိမိသြားမွန္း ခံစားလိုက္ရသည္။ ထိမိတဲ့ နန္းအိအိစိုးရဲ့ ေပါင္အတြင္းပိုင္းကို ႏႈတ္ခမ္းနဲ႔ကပ္ၿပီး အေပၚကို ျဖည္းျဖည္းခ်င္း တက္သြားလိုက္သည္။ ဒါမွ နန္းအိအိစိုးရဲ့ ပင္တီအနားတစ္စနဲ႔ ေတြ႕မည္။ အလယ္ပိုင္းကို ကိုက္ဆြဲရင္ ပိုလြယ္မွာျဖစ္ေပမဲ့ အခန႔္မသင့္လို႔ ပင္တီတင္မကဘဲ နန္းအိအိစိုးကို ကိုက္မိသြားရင္ ထပ္အရိုက္ခံရမွာေတာ့ တအားေၾကာက္ေနၿပီ။ တင္ပါးေတြ လက္ဝါးေတြလည္း အရမ္းနာေနသည္။ ပါးကိုလည္း ကတၱီပါဖိနပ္နဲ႔ မိတ္ဆက္ေပးခံထားရၿပီးၿပီ။ ဒါေၾကာင့္ ပိုစိတ္ခ်ရေအာင္ ေဘးအနားစေလးကို ကိုက္မိေအာင္အရင္လုပ္သည္။ နန္းအိအိစိုးေပါင္ၾကားထဲဝင္ကာ ေခါင္းကို တအားေမာ့ၿပီး လုပ္ေနရလို႔ ဇက္ေတြလည္းနာ လည္ပင္းေတြလည္း ေညာင္းေနေပမဲ့ ေနာက္ဆုံးေတာ့  နန္းအိအိစိုး ပင္တီရဲ့ အနားစကို ကိုက္မိသြားသည္။ မိမိ ပင္တီကို ပါးစပ္နဲ႔ ဖမ္းကိုက္ဖို႔ ႀကိဳးစားတာကို နန္းအိအိစိုးက ေပါင္ေလးကားၿပီး ကိုယ္အေနအထားကို အလိုက္သင့္ လိုက္ျပင္ေပးလို႔လည္း အဆင္ေျပသြားျခင္းလည္း ျဖစ္သည္။ ေအာက္ဘက္ကို နည္းနည္းကိုက္ဆြဲခ်လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ ေနာက္တစ္ဖက္ျခမ္းက ပင္တီအနားစကိုလည္း လုပ္ၿပီးခဲ့တဲ့အတိုင္း ႀကိဳးစားပမ္းစား ကိုက္ၿပီး ေအာက္ကို ဆြဲခ်လိုက္ျပန္သည္။ တစ္ဖက္စီ ေအာက္ကို နည္းနည္း က်လာၿပီ ဆိုေတာ့ ပင္တီအလယ္ပိုင္းက လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ျဖစ္သြားၿပီ။ နန္းအိအိစိုး ပင္တီရဲ့ အလယ္ကို ပါးစပ္နဲ႔ ငုံၿပီး ကိုက္လိုက္သည္။  နန္းအိအိစိုးပင္တီက အရည္ေတြနဲ႔ စိုရႊဲေနတာကို ခံစားရလိုက္သည္။ မိမိကို အျပစ္ေပးတဲ့အေနနဲ႔ တစ္မ်ိဳးၿပီးတစ္မ်ိဳး လုပ္ခိုင္းရင္း၊ မိမိကို ႀကိမ္လုံးနဲ႔ရိုက္၊ ဖိနပ္နဲ႔ ပါးရိုက္လုပ္ရင္း  နန္းအိအိစိုး ေက်နပ္ သာယာေနမွန္း သိလိုက္သည္။ အရည္ေတြရႊဲေနတဲ့ နန္းအိိအိစိုးပင္တီေလးကို မိမိရရ ကိုက္လိုက္ကာ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ေအာက္ကို ဆြဲခ်လာလိုက္သည္။ နန္းအိအိစိုးကလည္း ေျခေထာက္ကို တစ္ဖက္စီ မ ေပးလိုက္လို႔ နန္းအိအိစိုး ပင္တီကို ပါးစပ္နဲ႔ ကိုက္ၿပီး ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္ ခၽြတ္ေပးနိုင္လိုက္သည္။ အရည္ေတြရႊဲေနတဲ့ နန္းအိအိစိုးပင္တီကို ပါးစပ္နဲ႔ ကိုက္ထားရင္း နန္းအိအိစိုးက ဘာဆက္လုပ္ခိုင္းမလဲဆိုတာ ေစာင့္ေမၽွာ္ေနလိုက္သည္။

“အစ္ကိုႀကီး သမီးပင္တီကို ကိုက္ခၽြတ္ဖို႔ သမီးေပါင္ၾကားထဲဝင္တုန္းက သမီးကို ေခ်ာင္းၾကည့္ေသးလား”

ပါးစပ္မွာ နန္းအိအိစိုး ပင္တီကို ကိုက္ထားရဆဲမို႔ စကားနဲ႔ ျပန္မေျဖနိုင္။ ေခါင္းပဲ ခါျပလိုက္သည္။

“ေသခ်ာတယ္ေနာ္”

လက္မွာကိုင္ထားတဲ့ ႀကိမ္လုံးကို ရြယ္ရင္း ထပ္ေမးလာလို႔ ေခါင္းကို မနားတမ္း ညိတ္ျပၿပီး ေသခ်ာပါတယ္လို႔ အမူအရာနဲ႔ ျပန္ေျဖလိုက္သည္။

“ေကာင္းတယ္။ အစ္ကိုႀကီး မတ္တပ္ရပ္လို႔ရၿပီ”

ရပ္ဆိုလို႔ ထရပ္လိုက္သည္။ ပါးစပ္ကေတာ့ နန္းအိအိစိုးရဲ့ ပင္တီကို ကိုက္ငုံထားဆဲ။

“သမီးေနာက္က လိုက္ခဲ့ ”

ေျပာၿပီးတာနဲ႔ နန္းအိအိစိုး ေရွ႕က ေလၽွာက္သြားသည္။ ခိုင္းတဲ့အတိုင္း ေနာက္ကလိုက္သြားသည္။ တံခါးတစ္ခ်ပ္ကို ဖြင့္ၿပီးဝင္သြားလို႔  လိုက္ဝင္လိုက္သည္။ အိပ္ခန္း  က်ယ္ႀကီး ျဖစ္ေနသည္။ က်ယ္တာမွ ေတာ္ေတာ့္ကိုက်ယ္သည္။ Master Bed Room ျဖစ္မည္။ ႏွစ္ေယာက္အိပ္ခုတင္ကလည္း ႀကီးမားလွသည္။ Super King Size ျဖစ္မည္ထင္သည္။ နန္းအိအိစိုးက ကိုင္ထားတဲ့ႀကိမ္လုံးကို  စားပြဲငယ္တစ္လုံးေပၚ တင္လိုက္သည္။

“အစ္ကိုႀကီး အခု ပါးစပ္မွာ ငုံထားတဲ့ သမီးပင္တီမွာ အရည္ေတြရႊဲေနတာ သတိထားမိတယ္ မဟုတ္လား”

ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္သည္။

“အစ္ကိုႀကီး သမီးအေပၚ မွားယြင္းခဲ့တာေတြအားလုံးကို ေျပေပ်ာက္ေစဖို႔ အစ္ကိုႀကီး ခြင့္ျပဳလို႔ သမီးအျပစ္ေပးေနတာေနာ္”

သေဘာတူ လက္ခံတဲ့အေနနဲ႔ ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္ျပန္သည္။

“ဒါေတြလုပ္ရင္း သမီး စိတ္လႈပ္ရွားၿပီး သာယာမႈလည္း ခံစားရတယ္။  ဒါေပမဲ့ သမီးအရသာခံတာကတစ္ပိုင္း၊ အစ္ကိုႀကီးက အျပစ္ဒဏ္ခံရမွာက တစ္ပိုင္း။ အဲဒါေတာ့ မေမ့နဲ႔”

ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္ရျပန္သည္။

“သမီးလည္း သန႔္ရွင္းေရးေလး လုပ္ဦးမယ္၊ အစ္ကိုႀကီး ဟိုဘက္လွည့္ၿပီး မ်က္စိမွိတ္ထား။ မွန္ေတြထဲကေန ၾကည့္ဖို႔လည္း စိတ္မကူးနဲ႔။ အခုအခ်ိန္ကစၿပီး သမီးေျပာတဲ့ အတိုင္း မလုပ္ရင္ အမွားတစ္ခုအတြက္ အခ်က္သုံးဆယ္ အရိုက္ခံရမယ္။ အစ္ကိုႀကီး တအားနာေနမွန္းသိတယ္။ ဒါေပမဲ့ သမီးေျပာတာကို တိတိက်က် မလိုက္နာရင္ အစ္ကိုႀကီး ဘယ္ေလာက္ပဲနာေနေန အမွားတစ္ခု အခ်က္သုံးဆယ္ဆိုတာ ေသခ်ာမွတ္ထား”

နန္းအိအိစိုးက ေျပာရင္ ေျပာတဲ့အတိုင္းလုပ္မွာ ေသခ်ာသည္။ ဒီေလာက္ထိေရာက္လာၿပီးၿပီ။ နန္းအိအိစိုး လုံးဝ ေက်နပ္ခြင့္လႊတ္နိုင္သည္အထိ လိုက္ေလ်ာေပးဖို႔ ဆုံးျဖတ္ထားၿပီးသားမို႔ ခိုင္းတဲ့အတိုင္း တိတိက်က် ဆက္လုပ္ရမည္။ မ်က္စိကိုမွိတ္ၿပီး တစ္ဖက္ကို ခ်က္ခ်င္းလွည့္လိုက္သည္။ လႈပ္ရွားသံေတြေတာ့ ၾကားရသည္။

“မ်က္စိဖြင့္ၿပီး ဒီဘက္ ျပန္လွည့္လို႔ ရၿပီ”

လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ နန္းအိအိစိုးဝတ္ထားတဲ့ စကတ္နဲ႔ အေပၚအကၤ်ီသာမကာ ဘရာစီရာပါ ၾကမ္းျပင္မွာ ပုံက်ေနသည္။ အဲဒီအစား ကိုယ္ေပၚမွာ တဘက္ႀကီးတစ္ထည္ ပတ္ထားသည္။ ေရခ်ိဳးခန္း ဝင္မလို႔ ျဖစ္မည္။ မစဥ္းစားေပမဲ့ တခ်ိန္က နန္းအိအိစိုးနဲ႔ ေရအတူခ်ိဳးခဲ့ရတာ သတိျပန္ရမိသည္။ အဲဒါေတြေၾကာင့္လည္း ဒီေန႔ ေကာင္းေကာင္းႀကီး ျပန္အျပစ္ေပးခံေနရသည္။

“သမီးရဲ့ ဒီအဝတ္ေတြ သပ္သပ္ရပ္ရပ္ေခါက္ၿပီး ခုံေပၚတင္ထားေပး”

ၾကမ္းျပင္ေပၚက နန္းအိအိစိုးခၽြတ္ထားတဲ့ အဝတ္ေတြကို ေသခ်ာေခါက္ၿပီး ျပထားတဲ့ ခုံေပၚတင္လိုက္သည္။ နန္းအိအိစိုးက အိပ္ခန္းနဲ႔ တြဲထားတဲ့ ေရခ်ိဳးခန္းတံခါးကို ဖြင့္လိုက္သည္။

“အစ္ကိုႀကီးပါ လိုက္ဝင္ခဲ့”

နန္းအိအိစိုးက ေရခ်ိဳးခန္းထဲ အတူ လိုက္ဝင္ဖို႔ေခၚလို႔ ေနာက္ကလိုက္ဝင္သြားသည္။ ပါးစပ္နဲ႔ကိုက္ခၽြတ္ေပးခဲ့ရတဲ့ နန္းအိအိစိုးရဲ့ ပင္တီကိစၥက ဘာမွမေျပာေသးေတာ့ မိမိပါးစပ္မွာ ကိုက္ငုံထားေနရေသးသည္။

“သမီး ထပ္ေျပာမယ္။ အစ္ကိုႀကီးက သမီးကို မကိုင္ရသလို ၾကည့္လည္းမၾကည့္ရဘူး”

ပင္တီကိုလည္း မိမိကိုက္ခၽြတ္ေပးထားရသည္။ က်န္တဲ့အဝတ္ေတြလည္းခၽြတ္ခဲ့ၿပီး ကိုယ္ေပၚမွာ တဘက္ကို ပတ္ထားသည္ဆိုေတာ့ နန္းအိအိစိုး ေရခ်ိဳးခန္းထဲဝင္တာက ေရခ်ိဳးဖို႔ပဲ ျဖစ္မည္။ အိပ္ခန္းထဲမွာ ကတည္းက သန႔္ရွင္းေရးေလး လုပ္မည္ေျပာခဲ့သည္။ မိမိကို အျပစ္ေပးရင္း အရသာေကာင္းေကာင္းေတြ႕ၿပီး အရည္ေတြ ရႊဲရႊဲစိုေအာင္ ထြက္ခဲ့သည္မဟုတ္လား။ ဒါေပမဲ့ မိမိကေကာ ဘာေၾကာင့္ ဒီထဲေရာက္ေနရတာလဲ။ နန္းအိအိစိုးကို ကိုင္လည္းမကိုင္ရ၊ ၾကည့္လည္းမၾကည့္ရလို႔ ေျပာသည္။ ေနာက္ထပ္ဘာမွ မေျပာခင္ ေရခ်ိဳးခန္းကို ၾကည့္လိုက္သည္။ ေရခ်ိဳးခန္းလည္း အရမ္းက်ယ္သည္။ ေရခ်ိဳးကန္လည္းရွိသည္။ ေရပန္းနဲ႔ သီးသန႔္ခ်ိဳးဖို႔လည္း ရွိသည္။ ေဘးဘီၾကည့္ေနရင္း နန္းအိအိစိုး ေျပာလာမွ မိမိဘာေၾကာင့္ လိုက္လာရသလဲဆိုတာ သိသြားသည္။

“အစ္ကိုႀကီးက ဟိုနားသြား။ စင္ေလးေပၚမွာ lingerie wash ရွိတယ္။ သမီး ဒီဘက္မွာ ေရခ်ိဳးေနတုန္း အစ္ကိုႀကီးပါးစပ္မွာ ကိုက္ထားတဲ့ သမီးပင္တီကို ေလၽွာ္ၿပီး လွန္းထားေပး။  လုံးဝလွည့္မၾကည့္ရဘူးေနာ္”

နန္းအိအိစိုးကို ေက်ာေပးၿပီး ဆပ္ျပာရည္ဗူးကို ယူလိုက္သည္။ ပါးစပ္မွာ ကိုက္ယူခဲ့ရတဲ့ နန္းအိအိစိုးပင္တီကို ေလၽွာ္ေပးေနသည္။ သက္ကိုယ္ဝန္နဲ႔တုန္းက အိမ္အကူ ေကာင္မေလး အေမ ေနမေကာင္းလို႔ နယ္ျပန္သြားတဲ့အခ်ိန္တုန္းကေတာင္ အဝတ္ေလၽွာ္စက္ထဲ အတြင္းခံေတြ အတူထည့္ေလၽွာ္ဖို႔ သက္ကို ေျပာခဲ့တာ သက္လက္မခံ။ အျပင္မွာ မိမိေလၽွာ္ေပးမယ္ဆိုလည္း လုံးဝခြင့္မျပဳ။ သက္ကိုယ္တိုင္ပဲ ေလၽွာ္ခဲ့လို႔ မိမိဘဝမွာ ဒီလိုမ်ိဳး တစ္ခါမွ မလုပ္ခဲ့ဘူးပါ။ အခုေတာ့ နန္းအိအိစိုးပင္တီကို ကိုယ္တိုင္ ေလၽွာ္ေပးေနရၿပီ။ အားလုံးၿပီးသြားေပမဲ့ ေရသံေတြ ၾကားေနရေသးလို႔ နန္းအိအိစိုး ေရခ်ိဳးတာ မၿပီးေသးမွန္းသိသည္။ ေရသံတိတ္သြားတဲ့အခါလည္း လွည့္မၾကည့္ရဲပါ။ နန္းအိအိစိုးဆီက အမိန႔္မရမခ်င္း ဘာမွလုပ္လို႔မျဖစ္။ တစ္ခုမွားရင္ အခ်က္သုံးဆယ္လို႔ ေျပာထားတာကို ေၾကာက္လြန္းလို႔ အမွားမခံရဲပါ။

နန္းအိအိစိုး ေရခ်ိဳးရင္း အစ္ကိုႀကီးက မိမိပင္တီကို ေလၽွာ္ေပးေနတာ ၾကည့္ေနသည္။ မမသက္နဲ႔ ႏွစ္ေယာက္တည္း ရွိတုန္း မမေမသူ သူ႔ခင္ပြန္းေဟာင္းနဲ႔ ျပန္ေပါင္းေနၿပီဆိုတာ ေျပာျပေတာ့ ဘယ္လိုအဆင္ေျပသြားတာလဲ ေမးၾကည့္မိသည္။ ကိုထြန္းေမာင္ အဂၤလန္ထိလိုက္သြားၿပီး မမေမသူနဲ႔ အတူေန၊ လိုတာ အကုန္လုပ္ေပးတာ အတြင္းခံေတာင္ ေလၽွာ္ေပးတယ္လို႔ မမသက္ေျပာျပခဲ့သည္။ အဲဒါေလး အမွတ္ရေနတာ။ မမသက္ကေတာ့ အစ္ကိုႀကီးကို ခိုင္းလိမ့္မည္မထင္။ မိမိကလည္း ေမာင့္ကို ဘယ္လုပ္ခိုင္းလို႔ ရပါ့မလဲ။ အခု အစ္ကိုႀကီးကို လုပ္ခ်င္တာ လုပ္လို႔ရတဲ့အခ်ိန္ေလးမွာ အေကာင္အထည္ေဖာ္ရသည္။ အစ္ကိုႀကီး အားလုံးၿပီးေနေပမဲ့ မိမိက ဘာမွ မေျပာေသးေတာ့ ဒီအတိုင္း ေက်ာေပးထိုင္ေနေသးသည္။ ကိုယ္ေပၚကေရေတြကို သုတ္သည္။ တဘက္ကို ျပန္ပတ္သည္။ အိပ္ခန္းထဲ ျပန္အဝင္မွာ အစ္ကိုႀကီးကိုပါ ေခၚလိုက္သည္။

“အစ္ကိုႀကီး ၿပီးရင္ အိပ္ခန္းထဲ ျပန္လိုက္ခဲ့”

နန္းအိအိစိုး ကိုယ္ေပၚမွာ တဘက္ပတ္လၽွက္သားနဲ႔ပဲ အိပ္ခန္းထဲက ဆိုဖာခုံမွာ ထိုင္လိုက္သည္။ အစ္ကိုႀကီးလိုက္ဝင္လာသည္။

“အစ္ကိုႀကီး ထိုင္”

ရွိတဲ့ခုံတစ္လုံးကို ထုံးစံအတိုင္း မိမိထိုင္ထားၿပီဆိုေတာ့ အစ္ကိုႀကီးက ေရွ႕မွာ လာၿပီး ဒူးေထာက္ရသည္။ ေခါင္းေလးငုံ႔ထားၿပီး ဘာဆက္ခိုင္းမလဲဆိုတာ ေမၽွာ္ေနသည္။ အစ္ကိုႀကီး ထိုင္ေနတာက က်ဳံ႕က်ဳံ႕ေလး။ မိမိကို ေမာ့ေတာင္မၾကည့္ရဲ။ မိမိကို က်ိဳးက်ိဳးႏြံႏြံလည္း ျဖစ္ေနသည္။ ေၾကာက္လည္းေၾကာက္ေနၿပီဆိုတာ အစ္ကိုႀကီးရဲ့ အေနအထိုင္ အျပဳအမူေတြက ေဖာ္ျပေနသည္။ မိမိက ႏွစ္ေခ်ာင္းပူးႀကိမ္လုံးနဲ႔ ရိုက္ရတာ အရသာေတြ႕ေနေတာ့ ရိုက္တဲ့အခါ တကယ္ရိုက္သည္။ အခုလည္း အမွားတစ္ခု အခ်က္သုံးဆယ္လို႔ ေျပာထားလို႔ အစ္ကိုႀကီး လန႔္ေနတာ ေသခ်ာသည္။ ေျပာရင္ ေျပာတဲ့အတိုင္းေတာ့ လုပ္ရမည္။ အခုႏွစ္ဦးသား အတူေရာက္ေနတာက မိမိရဲ့ အိပ္ခန္းက်ယ္ႀကီး ထဲမွာ။ အစ္ကိုႀကီး ဒီ ကြန္ဒိုထဲ ဝင္လာကတည္းက ကိုယ္ေပၚမွာ ရွိတဲ့ အဝတ္အစားေတြ အားလုံးခၽြတ္ထားခဲ့ရသည္။ အစပိုင္း ေတာ္ေတာ္ ေနရထိုင္ရခက္ေနမွန္း ေတြ႕ေပမဲ့ အခုေတာ့ ေတာ္ေတာ္ ေနသားက်သြားပုံ ရသည္။ မိမိကေတာ့ ေရခ်ိဳးသန႔္စင္ၿပီး ကိုယ္ေပၚမွာ တဘက္တစ္ထည္သာ ပတ္ထားသည္။ အဲဒီေတာ့ စည္းကို ေသခ်ာတားထားမွ ျဖစ္မည္။

အစ္ကိုႀကီးကို မမသက္အျပစ္ေပးခိုင္းတဲ့အခ်ိန္ ၾကက္ေမြးနဲ႔ ရိုက္ရတုန္းကလည္း မိမိ အရည္ေတြ စိုရႊဲလာသည္အထိ ျဖစ္ခဲ့သည္။ အဲဒီတုန္းက အစ္ကိုႀကီးကို ရိုက္လို႔ၿပီးတဲ့အခါ အစ္ကိုႀကီးနဲ႔ ဆက္ဆံလိုက္ခ်င္စိတ္ ျဖစ္လာသည္။ ဒါေပမဲ့ အဲဒီတုန္းက မမသက္ရဲ့ အစီအမံေအာက္မွာ လုပ္ခဲ့ရတာေတြ ဆိုေတာ့ ကိုယ္ သြားခ်င္တဲ့လမ္း သြားလို႔မရ။ အခုအခ်ိန္မွာေတာ့ မိမိလုပ္ခ်င္တာ လုပ္နိုင္သည္။ မိမိခံစားခ်င္သလို ခံစားလို႔ရသည္။ မိမိ အဆုံးသတ္ခ်င္တဲ့ ပုံစံေရာက္ေအာင္ အေကာင္အထည္ ေဖာ္မည္။ အစ္ကိုႀကီးကိုေတာ့ မိမိကိုၾကည့္ခြင့္၊ လက္နဲ႔ ထိကိုင္ခြင့္ လုံးဝမေပးနိုင္။ ဒီလို မကန႔္သတ္ထားရင္ ေမာင့္ကို မတရားရာက်သည္လို႔ ထင္သည္။ အစ္ကိုႀကီး အေနနဲ႔ကေတာ့  မိမိကို  ဆက္ဆံခဲ့တာေတြအတြက္ ျပန္ေပးဆပ္ေနျခင္းသာ ျဖစ္ရမည္။

အစ္ကိုႀကီး ေခါင္းေလးေမာ့လာၿပီး မိမိနဲ႔ မ်က္လုံးခ်င္းဆုံသြားေအာင္ အစ္ကိုႀကီးရဲ့ ေမးဖ်ားေလးကို မိမိရဲ့ ေျခဖ်ားေလးနဲ႔ ပင့္တင္ေပးလိုက္သည္။ အၾကည့္ခ်င္းဆုံေနရင္ မိမိေျပာတာေတြကို အစ္ကိုႀကီး ဘယ္လိုခံစားရတယ္ဆိုတာပါ ျမင္ေတြ႕ရလို႔ ပိုေကာင္းသည္။

“အစ္ကိုႀကီးက သမီးပစၥည္းကို မဆက္ဆံဘဲ အပ်ိဳေျမႇးမပ်က္ေအာင္ ဒီအတိုင္း ထားေပးခဲ့လို႔ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အဲဒီအစား အစ္ကိုႀကီးက သမီးကို ဘာလုပ္ခဲ့သလဲ”

ႏွစ္ေယာက္စလုံး သိၿပီးသားျဖစ္ေပမဲ့ အစျပန္ေဖာ္ၿပီး ေမးလိုက္သည္။ အစ္ကိုႀကီး ျပန္ေျဖဖို႔ တြန႔္ဆိုင္းေနသည္။ ေျဖရခက္ေနသည္။

“အစ္ကိုႀကီး ေမ့သြားၿပီထင္တယ္”

“မေမ့ပါဘူး အိအိစိုးရယ္။ ျပန္ေျပာရမွာ ခက္ေနလို႔ပါ”

“လုပ္တုန္းကလုပ္ၿပီး အခုမွ ေျပာဖို႔ခက္တာလား။ သမီးေမးလို႔ ျမန္ျမန္ျပန္မေျဖရင္သမီး ႀကိမ္လုံးျပန္ကိုင္မွာေနာ္”

မိမိ အစ္ကိုႀကီးကို အျပစ္ေပးတယ္ဆိုၿပီး ကိုယ္လုပ္ခ်င္တာေတြ ဟိုလုပ္ဒီလုပ္ လုပ္ေနတဲ့အထဲမွာ တခ်ိဳ႕ကိစၥေတြက အစ္ကိုႀကီးအတြက္ သာယာစရာေတြ ခံစားရတယ္ ဆိုတာ သတိထားမိသည္။ အစ္ကိုႀကီးပစၥည္းက မၾကာမၾကာ မာေတာင့္လာတာကို ျမင္ေနရသည္ မဟုတ္လား။ ဒါေပမဲ့ မိမိ ႏွစ္ေခ်ာင္းပူးႀကိမ္လုံးနဲ႔ ရိုက္တာကိုေတာ့ အစ္ကိုႀကီး နာက်င္စြာခံစားရၿပီး ထပ္အရိုက္ခံရမွာ အရမ္းေၾကာက္ေနမွန္း မိမိသိသည္။ ဒါေၾကာင့္ ႀကိမ္လုံးနဲ႔ ေျခာက္လိုက္ေတာ့ အစ္ကိုႀကီး တုန္တုန္ယင္ယင္ ျဖစ္သြား၏။ အဲဒါကို  ျမင္ရတာကလည္း အရသာတစ္မ်ိဳး။

“အိအိစိုးရဲ့ ေနာက္ဘက္ကို ဆက္ဆံမိခဲ့တာပါ”

“ဘယ္ႏွစ္ခါလဲ”

“ႏွစ္ခါပါ”

“အစ္ကိုႀကီးက မွတ္မိသားပဲ။ ဟုတ္ၿပီ။ အခု သမီးအလွည့္”

သမီးအလွည့္လို႔ ေျပာလိုက္တာနဲ႔ အစ္ကိုႀကီး စိုးထိတ္တဲ့ အၾကည့္ေတြနဲ႔ မိမိကို ၾကည့္လာသည္။

“အဲဒီအတြက္လည္း အစ္ကိုႀကီး ျပန္ေပးရမယ္မဟုတ္လား”

“ဟုတ္ ဟုတ္ကဲ့ပါ”

အစ္ကိုႀကီးအသံက တိုးလြန္းသည္။ အဲဒီလို ျဖစ္ေနတာကိုက ေက်နပ္စရာ။ အမွန္ေတာ့ အစ္ကိုႀကီး မိမိေနာက္ေပါက္ကို ဆက္ဆံတုန္းက မိမိသေဘာတူေအာင္ ရွင္းျပခဲ့သည္။ မိမိကို မနာက်င္ေအာင္ ဂ႐ုစိုက္ခဲ့သည္။ မိမိကလည္း သာယာၾကည္ႏူးဖြယ္ ခံစားခဲ့ရပါသည္။ ေနာက္ဆုံးေန႔မွာလည္း မိမိကပဲ အစ္ကိုႀကီးကို ဆက္ဆံခြင့္ ေပးခဲ့ျခင္းသာ။ ဒါေပမဲ့ အခုက အစ္ကိုႀကီးကို အျပစ္ေပးေနတာဆိုေတာ့ မိမိေျပာခ်င္တာ ေျပာၿပီး လုပ္ခ်င္တာလုပ္လိုက္ဦးမည္။

“အဲဒီတုန္းက အစ္ကိုႀကီးက သမီးကို ေအးေအးေဆးေဆး ေျပာၿပီးမွ သမီးခြင့္ျပဳေပးလို႔ ဆက္ဆံခဲ့တာ။ အျပန္အလွန္အေနနဲ႔ အခု သမီးလုပ္ခ်င္တာ သမီးသေဘာနဲ႔ မလုပ္ပါဘူး။ အစ္ကိုႀကီးကို စိတ္ႀကိဳက္ေရြးခြင့္ေပးမွာပါ”

အစ္ကိုႀကီးကို ေရြးခြင့္ေပးမယ္ဆိုေပမဲ့ ဘာမွ တိတိက်က် ရွင္းရွင္းလင္းလင္း မေျပာေတာ့ အစ္ကိုႀကီး ဇေဝဇဝါ ျဖစ္ေနဆဲ။ ဒါေပမဲ့ မိမိဆက္ေျပာလိုက္တာကို အစ္ကိုႀကီး ၾကားတဲ့အခါမွာေတာ့ အစ္ကိုႀကီး မ်က္စိမ်က္ႏွာ ပ်က္သြားသည္။ အရမ္းလန႔္သြားတာလည္း ေသခ်ာသည္။

“အစ္ကိုႀကီး ႀကိဳက္တာေရြး။ Strap-On သုံးေပးရမလား Dildo နဲ႔ လုပ္ရမလား။ လိုခ်င္တာေျပာ”

မိမိေရြးခိုင္းတဲ့ႏွစ္ခုစလုံးက အစ္ကိုႀကီးအတြက္ အဆင္မေျပမွန္းသိသည္။ အစ္ကိုႀကီး ဘာမွမေျပာနိုင္ ျဖစ္ေနသည္။ အစ္ကိုႀကီးကို ပိုအခက္ေတြ႕ေအာင္ လုပ္လိုက္ဦးမည္။

“Size ႀကီးေလ ေကာင္းေလပဲထင္တယ္ေနာ္”

အဲဒီ sex toy ေတြက  lesbian ေတြ အသုံးမ်ားေသာ ပစၥည္း။ ျမန္ျမန္ျပန္္မေျဖရင္ ႀကိမ္လုံးျပန္ကိုင္မယ္လို႔ ေျပာထားတာေတာင္ အစ္ကိုႀကီး ေျဖစရာစကား မရွိေသး။ အစ္ကိုႀကီးကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ မိမိကို ေတာင္းပန္ အသနားခံတဲ့ အၾကည့္ေတြနဲ႔ ၾကည့္ေနသည္။ ျပန္သတိရမိသည္။ အစ္ကိုႀကီးက မိမိကို gel ယူခိုင္းၿပီး ဒါက anal sex အတြက္သုံးတာလို႔ ေျပာတုန္းကလည္း ဒီေနရာေလးေတာ့ ခ်မ္းသာေပးပါ အစ္ကိုႀကီးရယ္ဆိုၿပီး မိမိစိတ္ထဲေျပာေနမိကာ အစ္ကိုႀကီးကို အသနားခံတဲ့အၾကည့္နဲ႔ ၾကည့္ခဲ့သည္။ အစ္ကိုႀကီး အသံမထြက္နိုင္ေပမဲ့ အမူအရာေတာ့ အရမ္းပ်က္ေနၿပီ။ မလုပ္ပါနဲ႔လို႔လည္း မေျပာရဲ။ ေရြးခိုင္းတာ ႏွစ္ခုမွာ ဘယ္တစ္ခုမွ မေရြးနိုင္ေတာ့ အေျဖလည္း ေပးလို႔မရနဲ႔ ဒုကၡ အႀကီးအက်ယ္ ေရာက္ေနသည္။ နန္းအိအိစိုး ထိုင္ရာက ထလိုက္သည္။ အဝတ္ဗီရိုတန္းႀကီးရွိရာ နံရံဖက္ကို တမင္သက္သက္ ျဖည္းညင္းစြာ ေလၽွာက္သြားသည္။ မိမိေနာက္ေက်ာကို ၾကည့္ေနမဲ့ အစ္ကိုႀကီးကို ဘာေတြဆက္ျဖစ္မွာ မသိဘဲ ရင္တမမနဲ႔ ေစာင့္ေနခိုင္းထားရတာကလည္း မိမိအတြက္ သာယာမႈ တစ္မ်ိဳးျဖစ္ေနျပန္သည္။ ဗီရိုတစ္လုံးကို ဖြင့္လိုက္သည္။ အထဲမွာ မိမိ အသင့္ထားထားတာကို ယူလိုက္သည္။ မိမိကိုင္ထားတာေတြကို အစ္ကိုႀကီး မျမင္ရေသးေအာင္ ေနာက္မွာကြယ္ထားၿပီး အစ္ကိုႀကီးဖက္ လွည့္လိုက္သည္။ ေၾကာက္ရြံ့တုန္လႈပ္စြာနဲ႔ မိမိကို ၾကည့္ေနတဲ့ အစ္ကိုႀကီးမ်က္ႏွာေလးကို ျမင္ေနရသည္။

ဇာတ္သိမ္းပိုင္းဆက္ဖတ္ရန္ >>>