Skip to main content

ပထမေျခလွမ္း

ကၽြန္ေတာ္ ၆ ထပ္၏ ေလွခါးထစ္မ်ားကို နင္းၿပီးေသာ့ဖြင့္လိုက္ေသာအခါ ေရခ်ိဳးခန္းမီးလင္းေနေၾကာင္း ေတြ႕ရသည္။ အိမ္ေရွ႕ဆိုဖာေပၚမွာပစ္လွဲၿပီးအေမာေျဖေနတုန္း ေနာ္မူထြက္လာပါသည္။ “ဦးဦး ျပန္ေရာက္ၿပီ၊ ထမင္းစားမလား” ထမီရင္ရွားႏွင့္ ၁ရႏွစ္အရြယ္ ကရင္မေလးကိုၾကည့္ရင္း ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ ေတြတစ္မ်ိဳးျဖစ္လာပါ၏။ “ေမာလိုက္တာဟာ ခဏေနအုံးမယ္။ နင္ ခဏလာအုံး။” “ဟုတ္ကဲ့ ဦးဦး။ အကၤ်ီဝတ္လိုက္အုံးမယ္။” “ၿပီးမွဝတ္ဟာ၊ ခဏ”
ကၽြန္ေတာ္လွဲေနသည့္အနားေရာက္လာေသာအခါ “ငါ့ကို နည္းနည္း ႏွိပ္ေပးစမ္းပါဟာ၊ ေညာင္းလိုက္တာ” အမွန္ေတာ့ ေန႔တိုင္းတက္ေနသည့္ ေလွခါးက ကၽြန္ေတာ့ အတြက္ရိုးေနပါၿပီ။ ဇနီးသည္ မိႏြယ္ႏွင့္ မိုးလင္းကာနီးမွ ပြဲၾကမ္းမိေသာေၾကာင့္ ပိုေမာ၊ ပိုေညာင္းေနရျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္က ဆိုဖာေပၚမွာ ေမွာက္ေပးလိုက္သည္။ ကေလးမက စ ႏွိပ္မည္အျပဳ “နင္ ခုံတစ္လုံးသြားယူၿပီးထိုင္ႏွိပ္ေလ” ခုံပုေလးတစ္လုံး သြားယူလာပါသည္။ ေျခသလုံးကိုစႏွိပ္သည္ႏွင့္ ကၽြန္ေတာ္က “အားပါး။ နာတယ္ဟ”“ဘာျဖစ္လို႔လဲ ဦးဦး” “ငါ့အေရျပားက ပါးတယ္ဟ၊ ပုဆိုးနဲ႔ပြန္းလို႔ျဖစ္မယ္” ဦးဦးက ေတာ္ေတာ္ႏုတာပဲဟုေျပာသည္။ ကၽြန္ေတာ္ လုံခ်ည္ကို ဒူးေလာက္ထိ ဆြဲတင္လိုက္ပါသည္။ လွန္ခ်င္၍ တမင္ ႏုျပေနျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္ ငယ္ငယ္ကတည္းက အက်င့္ပါမည္စိုး၍ အႏွိပ္ခံေလ့မရွိ။ ခုေတာ့ လည္း အဟုတ္။
ေျခသလုံးေတာ္ၿပီ။ အေပၚတက္ဟာ ဟု ေျပာၿပီး လုံခ်ည္ကို ေပါင္ရင္းေလာက္ထိဆြဲတင္လိုက္သည္။ ေတာင္လာေသာ ကၽြန္ေတာ့္ လီးႀကီးကို နည္းနည္းျမင္သာေအာင္ ဆြဲလိုက္ျခင္းျဖစ္ရာ ေကာင္မေလး ထမီရင္ရွားထဲက စိတ္လႈပ္ရွားမႈျဖင့္ ရင္ခုန္သံကို စၾကားလာရသည္။ “ဦးဦးဟာကလဲ” “ဘာ ငါ့ဟာလ”ဲ “ဘာမွမဟုတ္ပါဘူး။ သမီးခ်မ္းလာၿပီ။ ၿပီးမွဆက္ႏွိပ္မယ္” ေနစမ္းပါအုံးဟာ။ အားစိုက္ၿပီးႏွိပ္လိုက္ရင္ နင္ေႏြးသြားမွာပါဟု ကၽြန္ေတာ္ ဆက္တင္းထားလိုက္ပါ သည္။“ အင္းအင္း၊ ေပါင္တြင္းေၾကာကု ိ ႏွိပ္ဟ” သူ႔ခမ်ာ အားစိုက္ႏွိပ္ေနရွာပါသည္။ ျမင္ေနရေသာ ျမင္ကြင္းကို ပိုဂ႐ုစိုက္မိေစရန္ ကၽြန္ေတာ္အႀကံထုတ္ ရသည္။ “နင္ႏွိပ္ေနရင္း လက္ႏွစ္ဖက္ကို ေပါင္တစ္ေခ်ာင္းထဲမွာ စုၿပီး ဖိထားလိုက္၊ အပူထုတ္ရေအာင္” ေျပာသည့္အတိုင္းသူလုပ္ရေတာ့ ေပါင္ၾကားကို ေသခ်ာၾကည့္ျဖစ္ေနမွန္းသိ၍ ကၽြန္ေတာ့္ပစၥည္းက ပုမိ ာလာသည္။ ေမွာက္အိပ္ရသည္မွာ ခိုးလိုးခုလု။ “ေတာ္ၿပီ ေနာက္တစ္ေခ်ာင္းကိုေျပာင္းႏွိပ္ၿပီး ခဏေန အဲဒီဖက္ကို အပူထုတ္၊ အင္းအင္း၊ အပူထြက္တယ္ဟ၊ နင္မဆိုးဘူး” ေပါင္ႏွစ္ဖက္လုံး အပူထုတ္ၿပီးေသာအခါ ေတာ္ေလာက္ၿပီဟုေျပာလိုက္၍ သူ႔သက္ျပင္းခ်သံၾကားလိုက္ ရသည္။ သို႔ေသာ္ၾကာၾကာမခ်လိုက္ရပါ။ ကၽြန္ေတာ္ ပက္လက္လွန္ၿပီး ေရွ႕က ျပန္ႏွိပ္ဖို႔ေျပာလိုက္သည္။ ဒီတစ္ခါေတာ့ ကၽြန္ေတာ္စိတ္မရွည္နိုင္ေတာ့ပါ။ ပုဆိုးကလည္း လွန္ၿပီးသားဆိုေတာ့ “ေပါင္ကပဲစႏွိပ္ေတာ့ဟာ” ျပႆနာက ခုမွစသည္။ မာေတာင့္ေနေသာ လီးႀကီးက ပုဆိုးေအာက္မွာ မဖုံးနိုင္မဖိနိုင္။ ေကာင္မေလး ဒီတစ္ခါေတာ့ ေသခ်ာၾကည့္လို႔မရ။ ကၽြန္ေတာ္လည္း မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ရင္း ထမီရင္ရွားမွ လြတ္ေနသည့္ သူ႔အေပၚပိုင္းကို ေပၚတင္ၾကည့္ေနသည္။ “နင့္ရင္ပတ္မွာ မွဲ႕ေလးနဲ႔ပဲဟ” ကေလးမ ရွက္ကိုးရွက္ကန္းျဖစ္သြားသည္။ “အနီေလးလား” ကၽြန္ေတာ္ တမင္လုပ္ေနပါသည္။ ေမွာင္ေနေတာ့ ေသခ်ာ မျမင္ရဘူးေလဟာ ဟု ဘာလိုလို ညာလိုလို လွမ္းတို႔ၾကည့္လိုက္သည္။ သူက “အင္” ဟု တစ္ခ်က္ တြန႔္သြားရင္း ဆက္ႏွိပ္ေနရာ ကၽြန္ေတာ္ ဆက္ မထိေတာ့ပါ။ ဒါေလာက္ဆို ေတာ္ေလာက္ၿပီဟု သေဘာထား ကာ လည္တိုင္၊နားရြက္ႏွင့္ လက္ေမာင္းမ်ားကို ဆက္ၾကည့္ေနပါသည္။ လက္ေမာင္းက ကာကြယ္ေဆးထိုးအပ္ရာကို အသာကိုင္ၾကည့္သည္။ ေနာက္ အပူထုတ္ ေတာ့ဟာ ဟု ခိုင္းလိုက္သည္။ ေပါင္တစ္ဖက္ကို ဖြဖြဖိထားေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္လီးႀကီးမွာ တုန္လာပါေတာ့သည္။ သူမေနနိုင္ေတာ့ပဲ ဟီးဟီး ဟု ရယ္ပါသည္။ အပ်ိဳေလးကို စိတ္လႈပ္ရွားေအာင္ ကၽြန္ေတာ္တမင္လုပ္ေနျခင္းျဖစ္ပါသည္။
ေနာက္ ေပါင္တစ္ဖက္ေျပာင္းေသာအခါ သူ႔ကိုယ္မွာ ကၽြန္ေတာ့္ ေပၚ ေတာ္ေတာ္ ေရာက္လာပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္က ေနာက္ေက်ာကို အသာကိုင္ၾကည့္လိုက္ၿပီး လက္ေျခာင္း ၃ ေျခာင္းျဖင့္ ႏွိပ္ေပးသလိုလုပ္လိုက္သည္။ “ငါေကာ ႏွိပ္ေပးရ အုံးမလား” “မေညာင္းပါဘူး။ ဦးဦးကလည္း” ကၽြန္ေတာ့္ လက္ကို ခ်က္ျခင္း မဖယ္ေတာ့ပါ။ ပုခုံးကို ပါ အသာ ဖြဖြ ဆုတ္ေပးေနသည္။ သူ႐ုန္းဟန္အသာျပဳသည္။
“ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကေတာ့ အေညာင္းေျပသြားၿပီ။ အလယ္ ေပါင္က ေညာင္းေနတယ္ဟ ေတြ႕လား အႏွိပ္ခံခ်င္လို႔” ရယ္ၿပီးေျပာလိုက္ရာ ေနာ္မူ ျပဳံးစိစိႏွင့္။ ကၽြန္ေတာ္ ပိုကဲလာသည္။ လုပ္စမ္းပါဟာ နင္ကလည္း ဟုထပ္ေျပာလိုက္သည္။ “ဘာလုပ္ရမွာလဲ၊ ဦးဦးက” ကၽြန္ေတာ္ မေနနိုင္ေတာ့ပါ။ ပုဆိုးကို ဗိုက္ေပၚထိဆြဲတင္ လိုက္ သည္။ သူလန႔္သြားသည္ “အံမေလး” ဟု မေနနိုင္ပဲထြက္လာသည္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲ ဟု ကၽြန္ေတာ္သူ႔လက္ကို ေတာင္ေနေသာ လီးႀကီးေပၚဆြဲတင္ လိုက္သည္။ “သူက တစ္မ်ိဳးႏွိပ္ရမွာေနာ္” သူ တုန္တုန္ရီရီႏွင့္ အသာကိုင္သည္။ “ဖြဖြေလးကိုင္ေနာ္ ၿပီးရင္အသာေလး ပြတ္ေပး အထက္ ေအာက္” “ေႏြးေႏြးႀကီးေနာ္” သူ သတိလက္လြတ္ေျပာေန သည္။ နင္ေတြ႕ဘူးလား ဟု ေမးလိုက္ရာ ရွက္သြားသည္။ ဦးဦးကလည္း ကေလးေတြဟာပဲေတြ႕ဘူးတာေပါ့ဟု ေျပာသည္။ “အဲဒါက ပြတ္႐ုံနဲ႔မရဘူးဟ” ကၽြန္ေတာ္ အရသာေတြ႕လာသည္ႏွင့္ ခ်က္ျခင္းလက္ငင္းပင္ အဆင့္တက္ဖို႔ ႀကိဳးစား သည္။ သူ႔ပခုံးေပၚက လက္ကို လည္း မလႊတ္ေသး။ ဒီထိပ္ေလးကို လၽွာနဲ႔လ်က္ေပးမွ ပို အေညာင္းေျပတာ၊ ကၽြန္ေတာ္ အတင္း ေလာပါေတာ့သည္။ ဖီးလ္ ကလည္း အေတာ္တက္ေနၿပီ မဟုတ္ပါလား။ “ရြံစရာႀကီး၊ ဦးဦးကလဲ” “သန႔္ပါတယ္ဟ” တကယ္သန႔္မသန႔္ေတာ့မသိ။ ကၽြန္ေတာ္ သူ႔ပုခုံးကို အသာႏွိမ့္ေပးေနရာ သူက ေခါင္းခါေနေတာ့ သည္။ ကၽြန္ေတာ္အတင္းမလုပ္ပါ။ စိတ္ရွည္ရွည္ထားရမည္မို႔ အသာေလးေစာင့္ၿပီး ဂြင္းအတိုက္ခံေနရင္း ပုခုံးႏွင့္ လက္ေမာင္းရင္းမ်ားကို အသာဆက္ပြတ္ေန သည္။ သူလည္း တြန႔္တြန႔္တြန႔္တြန႔္လုပ္ေနသည္။
႐ုန္းခ်င္တာလည္းပါမည္။ စိတ္လည္း မရိုးမရြျဖစ္လာသည္လည္း ပါမည္။ ကၽြန္ေတာ့ညာလက္က ထမီဖုံးထားေသာ ေက်ာကုန္းတစ္ေလၽွာက္ ဆက္ဆင္းကာ ခါးနားမွာ အသာေမွးေနသည္။ ေနာ္မူ ခါးကို ရမ္းရင္း႐ုန္းဟန္ျပဳ ေသာ္လည္း ကၽြန္ေတာ္က မဖယ္ပါ။ ပို၍ပင္ေအာက္ဆင္းလာၿပီး ၿမီးေညာင့္ရိုးအေပၚမွာ အသာနားေနျပန္ သည္။ အေတာ္ဟုတ္ သည္။ ၁၇ ႏွစ္ရြယ္အပ်ိဳမေလးခါးကိုကိုင္ၿပီး ဂြင္းထုခိုင္းရသည္မွာ ေလာကစည္းစိမ္ ပင္။ အေညာင္းမေျပေသးဘူးလား ဟုေမးသည္။ “ေနအုံးဟ။ အေညာင္းေျပရင္ ေပ်ာ့သာြ းမွာ ခုလိုမာမာ ေတာင္ေတာ္ႀကီးမျဖစ္ရဘူး၊ ေပ်ာ့တဲ့အ ထိ လုပ္ေပး ေနာ္ ”
“လုပ္ပါဟာ နည္းနည္းေလာက္လ်က္ေပး။ ျမန္ျမန္ေျပသြားေအာင္” ကၽြန္ေတာ္ ဘယ္ဖက္လက္ႏွင့္ သူ႔ေခါင္းကို အသာ ႏွိမ့္ျပန္သည္။ သူ ေခါင္းခါေနရင္းပင္ ပါးစပ္က လီးထိပ္နားေရာက္သြားၿပီ။ ဘယ္လိုလဲ ဟု ေမးသည္။ လီးထိပ္ေအာက္ပိုင္း အေၾကာေလးကို ျပၿပီး “ဒီေနရာကို ႏႈတ္ခမ္းနဲ႔စုတ္၊ ၿပီး ရင္ ေအာက္ကို လၽွာနဲ႔ လ်က္ၿပီး ဆင္းသြား” သူ မရဲတရဲႏွင့္ စစုတ္ပါေတာ့သည္။ ကၽြန္ေတာ္တြန႔္သြားသည္။ “အားပါး ေကာင္းလိုက္ တာဟာ” ကၽြန္ေတာ့္လက္က သူ႔ တင္ပါးအစပ္ စဆင္းလာရင္း “ကၽြတ္ကၽြတ္။ လိမ္မာလိုက္တ့ ဲ ေနာ္မူေလး” လက္က ဖင္ကို အသာစပြတ္ေပးေသာအခါ သူ တုန္သြားေသာ္လည္း လွည့္မၾကည့္ေတာ့ပါ။ လၽွာတစ္ေခ်ာင္းႏွင့္ အလုပ္ရႈပ္ေန သလို စိတ္လည္း အေတာ္လႈပ္ရွား ေနၿပီကိုး။ သူ႔ထိုင္ခုံေလးကို အသာ ေရွ႕တြန္းလိုက္ၿပီး ဖင္ကို ေနာက္ ပိုထြက္ လာ ေအာင္လုပ္လိုက္သည္။ သူ႔လၽွာက ေဂြးဥနားေရာက္လာေသာအခါ “အဲဒီအတိုင္း အေပၚျပန္တက္၊ အထက္ - ေအာက္ လုပ္ဟာ”
လီးေအာက္ပိုင္းအေၾကာကို လၽွာႏွင့္ အစုန္အဆန္ ၄ ခါေလာက္ၿပီးေသာအခါ ကၽြန္ေတာ့္လက္က သူ႔ဖင္အႏွံ့ ပြတ္ေနၿပီ။ “ထိပ္သီးေလးကို လၽွာနဲ႔ တစ္ပတ္ရစ္ၿပီး ငုံလိုက္ဟာ” မဆိုးပါ။ သူ အမိန႔္ကို တသေဝမတိမ္း နာခံေန ေလၿပီ။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ေသြးတိုးစမ္းရင္း ရလာေသာ ေအာင္ျမင္မႈအတြက္ အေတာ္ေပ်ာ္ေနသည္။ ဒီအတိုင္းဆို ေရွ႕ေလၽွာက္ေတာ့ တစ္ဂြင္ရလာၿပီေပါ့။ “စုတ္ရင္းနဲ႔ ေအာက္က ေျမာင္းေလးကို လၽွာထိပ္နဲ႔ထိုး၊ လက္က ဆက္ ပြတ္ေပးအုံး” ကၽြန္ေတာ့္လီးႀကီးမွာ ပိုႀကီးလာၿပီး လေရ ထြက္ေတာ့မလိုျဖစ္ေနသျဖင့္ စိတ္ကို အေတာ္ေလၽွာ့ခ်ေနရသည္။ ဖင္ပြတ္ေနေသာ လက္ကို ပုခုံးမွတစ္ဆင့္ ဆံပင္ေလးေတ ြ အသာဖြရင္း လိမ္မာလိုက္တာဟာ ဟုခၽြဲေနရသည္။ သူ႔ေနာက္လက္တစ္ဖက္ ကို ဥကို ကိုင္ခိုင္းထားေသာအခါ သူ႔တစ္ကိုယ္လုံး မအားေတာ့ပါ။
“ေျပကာနီးရင္ အရည္ေတြပန္းထြက္တယ္ဟ။ နင္မ်ိဳခ်ခ်င္ခ်လိုက္။ အဲဒါ ေသးမဟုတ္ဘူး” သူ မ်က္လုံးျပဴးသြားသည္။ ပါးစပ္ကေတာ့ မထုတ္ပါ။ ကၽြန္ေတာ့လက္က ထမီကိုေျဖဖို႔ႀကံေနသည္။ တစ္ခါမွ မထိေတြ႕ဘူးသည့္ အပ်ိဳေလး၏ အျပဳအစုမွာ ကၽြန္ေတာ္ မေနနိုင္ေတာ့ပါ။ လက္က ထမီကို ေျဖလို႔ရလိုက္သည္ႏွင့္နို႔ပင္ နယ္ခ်ိန္မရလိုက္ လေရေတြ ပန္းထြက္ကုန္ပါသည္။ သူ႔ေခါင္းကို ဖယ္မပစ္ေအာင္ အသာ ထိမ္းဖမ္းထားလိုက္ရင္း “အင္း ေကာင္းလိုက္တာဟာ ဆက္စုတ္ဆက္စုတ္” သူလည္း ပလုတ္ပေလာင္းႏွင့္ တအင္းအင္းႏွင့္ျဖစ္ေနသည္။ မ်က္လုံကလည္း ျပဴးလ်က္။ လက္တစ္ဖက္က ဂြင္းဆက္တိုက္။ တစ္ဖက္က ေဘာကို ကိုင္ရင္း ကၽြန္ေတာ့္ လေရေတြ ကုန္သြားတဲ့တိုင္ ျပန္မထုတ္ ခိုင္းေသးပါ။ ဆက္စုတ္ေနရာ ကၽြန္ေတာ္လည္း တအင္းအင္းႏွင့္ေမာေနသည္။ သူ႔စိတ္လႈပ္ရွားမႈမေပ်ာက္ခင္ လီး ကိုအသာဆြဲထုတ္လိုက္ ၿပီး ကၽြန္ေတာ္ ထ ထိုင္လိုက္သည္။ သူ႔ခ်ိဳင္းၾကားႏွစ္ဖက္ကို အသာဖက္ၿပီး ဆိုဖာေပၚထိုင္ ေအာင္ မ တင္လိုက္ရာ ကၽြတ္ေနစ ထမီ ေျပက်သြားသျဖင့္ နို႔ကို အသာ ပြတ္ကိုင္ရင္း ပါးကို ေမႊးကာ လိမ္မာလိုက္ တဲ့ ကေလးေလး ဟု ေခ်ာ့ေနပါသည္။ ထြက္သြားၿပီမို႔ ကၽြန္ေတာ့္စိတ္က သိပ္မရွိေတာ့ ေသာ္လည္း ေရွ႕ေလၽွာက္ အတြက္ ဆက္ထိမ္းထားရန္ သူ႔ နို႔ေလးေတြကို ကလိရင္း ကၽြန္ေတာ္ ေခ်ာ့ေနပါသည္။ သူလည္း ပါးစပ္ထဲမွ လေရမ်ားကို ႀကိဳးစားမ်ိဳခ်ေနရသျဖင့္ စကားမေျပာနိုင္ပဲ ကၽြန္ေတာ့ အပြတ္အသတ္ကို အရသာခံေနပါသည္။

ျပီးပါျပီ :P

Popular posts from this blog

မွားၿပီးမွေတာ့ မထူးပါဘူး

ရီရီေဝသည္အသက္၃၀ႏွစ္ခန္.ရွိၿပီးအရပ္မွာ၅ေပ၃လက္မသာရွိေသာေၾကာင္.အနည္းငယ္ပုေသာ္လည္းကိုယ္လ့ုံးအခ်ိဳးအစားမွာ ေတာင့္တင္းၿပီးအသားအရည္မွာျဖဴဝင္း၏ ။ရီရီေဝမွာအိမ္ေထာင္က်တာ၄နစ္ၾကာၿပီျဖစ္ေသာ္လည္းေတာင့္ တင္းဆဲျဖစ္သည္။လမ္းထဲရွိေကာင္ေလးမ်ားျပစ္မွားျခင္းကိုခံရသူျဖစ္သည္။ဒီေန႔လည္း ရီရီေ၀ အေစာႀကီးႏိုးေနသည္။ေယာက်ာ္းကလည္း မနက္ကတည္းက အလုပ္သြား၍တစ္ေယာက္တည္း ပ်င္းေနစဥ္ ဖုန္းျမည္လာေလသည္။ဖုန္းျမည္လာ၍ၾကည့္လိုက္ေတာ.ညီမဆုမြန္ဆီမွဖုန္းျဖစ္ေနသည္။ " ဟယ္လို.... မမလား " " ေအး ေျပာ ညီမေလး " " ဒီည ကာရာအိုေကသြားဆိုမလို.လိုက္မလား " " ဘယ္သူေတြပါလဲဟ " " မန္ေနဂ်ာႀကီးရယ္ သမီးတို.သူငယ္ခ်င္းစုံတြဲ ၃ တြဲရယ္ေလၿပီးရင္အိမ္မျပန္ဘူးေလ စားေသာက္ၿပီး ႐ုံးမွာျပန္အိပ္က်မွာ " " လိုက္ေတာ.လိုက္ခ်င္တယ္ဟ. ငါက ၁ေယာက္တည္းျဖစ္ေနမွာဟ " " ရပါတယ္မမကလည္းး....မန္ေနဂ်ာႀကီးရွိသားပဲ ... ဟီး ဟီး " " အင္းပါ အိမ္ကလႊတ္ပါမလားမသိဘူး..." " အာ ..မမကေယာက်ာ္းပိုင္ပါတယ္ ..ညီမေလးအိမ္သြားအိပ္မလို ဆိုၿပီးေျပာလိုက္ေပါ့......" " အင္းအင္း ေျပာၾကည္. လိုက္မယ္ " ...

ဝိဇၨာနီ --- ပြဲဦးထြက္ အေတြ႕အၾကံဳ

ျမဴေတြ၊ ျမဴေတြ ထူထပ္စြာ ရစ္သိုင္းေနသည္။ သူေရာက္ေနေသာ ပတ္ဝန္းက်င္ကို အကဲခတ္ရန္ ေဗဒါရီ ႀကိဳးစားေသာ္လည္း ျမဴေတြေၾကာင့္ သဲသဲကြဲကြဲ မျမင္ရ။ မီးတိုင္ေတြ ထိန္ေနေအာင္ ထြန္းထားေသာ ဒီတဲႀကီးထဲတြင္ ဘာျဖစ္လို႔ ျမဴေတြ ရစ္သိုင္းေနရတာလဲ သူစဥ္းစားမရ။ လူသံလိုလိုၾကားရသျဖင့္ ေဗဒါရီ ေရွ႕သို႔အသာတိုးၾကည့္သည္။ သလြန္လိုလို ေညာင္ေစာင္းလိုလိုေပၚတြင္ တကိုယ္လုံး ေခြၽးစက္ေခြၽးေပါက္မ်ားျဖင့္ စို႐ႊဲေနသည့္ ခႏၵာကိုယ္ႏွစ္ခု သို႔မဟုတ္ ဝတ္လစ္စလစ္ျဖင့္ ခ်စ္တင္းေႏွာေနၾကသည့္ လုလင္ပ်ိဳႏွင့္ သူမႏွင့္ သက္တူ႐ြယ္တူ လုံမပ်ိဳ။ အသက္ ၂၀ ပင္ မျပည့္တတ္ေသးသည့္ မိန္းကေလး၏ မ်က္ဝန္းတြင္ နာက်င္ျခင္းေတြကို ေတြ႕သည္။ အို … ရွက္ရွက္ႏွင့္ မ်က္ႏွာလႊဲလိုက္ရသည္။ တဲနန္း၏ အျပင္ဘက္တြင္ ဘုရားထီးတင္ပြဲ က်င္းပေနၾကသည္။ ဝတ္ေကာင္းစားလွႏွင့္ ပရိသတ္က စည္ကားလွသည္။ ထီးတင္ေနၾကသူမ်ားကို ေဗဒါရီ အၾကည့္ေရာက္သြားသည္။ ေရွ႕ဆုံးက ပိုးထည္ အဝတ္ျဖဴကို ဝတ္ဆင္ထားေသာ သက္လတ္ပိုင္းအ႐ြယ္ ခန႔္ညားသည့္ ပုဂၢိဳလ္ႀကီးတစ္ဦး၊ သူ႔ေဘးတြင္ သူႏွင့္ သက္တူ႐ြယ္တူ အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦး … ပိုးထည္ အဝတ္ျဖဴႏွင့္ပဲ။ သူတို႔၏ ေနာက္တြင္ေတာ့ ဝတ္ေကာင္းစားလွႏွင့္ မင္းပ်ိဳမင္းလြင္တစ္ဦးႏွင့္ နန္းဝတ္နန္းစားႏွင...

သမီးဆိုး

တာင္းဆိုး ပုလုံးဆိုးကိုသာ ပစ္ၾက႐ိုး ထုံးစံ ရွိေပမယ့္ သားဆိုးသမီးဆိုးေတြကိုေတာ့ မိဘေတြက မပစ္ရက္ မပစ္ႏိုင္ၾကဘူး ဆိုတဲ့ စကား အတိုင္းပါဘဲ ။ ဦးဘေဖေသာ္သည္ သမီး အိမ့္ဇာေသာ္  ဘယ္ေလာက္ဆိုးဆိုး လမ္းမွားကေန လမ္းမွန္ကို ျပန္ေရာက္ဖို႔ကို စိတ္ရွည္ရွည္နဲ႔ သည္းခံ ေစာင့္ဆိုင္းၿပီး ႀကိဳးစားေနတဲ့ အေဖ တေယာက္ ပါ ။ အပ်ိဳျဖစ္ခါစ ဆယ့္ေျခာက္ႏွစ္ အ႐ြယ္ထဲ့ အေဖ့စကားကို နားမေထာင္ဘဲ ထင္ရာစိုင္းခဲ့တဲ့ အိမ့္ဇာေသာ္သည္ အခု အသက္ႏွစ္ဆယ္ တင္းတင္း ျပည့္တဲ့အထိ တည္ၿငိမ္ေအးခ်မ္းတဲ့ ဘဝကို မရရွိႏိုင္ေသး ။ အလုပ္သမားေလးေတြ ကားေဆးေနတာကို လွမ္းၾကည့္ေနရင္း ဦးဘေဖေသာ္သည္ သမီးဆိုးေလး အခု အခ်ိန္မွာ ဘယ္ဆီမ်ား ေရာက္ေနမလဲ လို႔ ေတြးေတာေနတယ္ ။ သမီး.....ရယ္...ေဖေဖ အရမ္း စိတ္ပူတာဘဲ...သမီး အသက္မွ ရွင္ေေနေသးရဲ႕လား......ေဖေဖ့ဆီ ျပန္လာပါကြာ.....လို႔ စိတ္ထဲမွာ ေျပာေနမိတယ္ ။ ဗဟိုလမ္းမႀကီး ေပၚက “ ေသာ္..ကားေရေဆးဆီထိုး ” လုပ္ငန္းႀကီးကို ပိုင္ဆိုင္ လုပ္ကိုင္ေနတဲ့ ဦးဘေဖေသာ္သည္ သမီးေလး ငါးႏွစ္အ႐ြယ္ ကထဲက ဇနီး ျဖစ္သူ ဆုံးပါးသြားခဲ့တယ္ ။ သမီးကို ခ်စ္လြန္းလို႔ အလိုလိုက္ခဲ့ရာက သမီးသည္ အသက္ ဆယ့္သုံးႏွစ္  အ႐ြယ္ေလာက္ ေရာက္လာတဲ့ အခ်ိန္ ကစၿပီး သ...