ဒို႔ႏွစ္ေယာက္နဲ႔မိေဆြး ဇာတ္သိမ္း

ေရးသူ- ပန္းရိုင္း
ေလာဘြယ္ႀကီး တဟားဟား ေအာ္ရယ္ၿပီး အခန္းထဲက ထြက္သြားသည္ ။ ဗိုလ္မုတ္ဆိတ္က က်ဴးေက်ာ္ကို သူ႔
ပစၥတိုနဲ႔ ခ်ိန္ထားေနဆဲဘဲ ။


သိုးထိန္းသည္ သူ႔လူေတြနဲ႔ ေလာဘြယ္တို႔ ပိုင္နက္ နယ္ေျမထဲကို ထိုးေဖါက္ ဝင္ေရာက္သြားသည္ ။
သိုးထိန္းနဲ႔ အဖြဲ႕သည္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ရဲ့ သမီးနဲ႔ က်ဴးေက်ာ္ကို အခ်ိန္မွီ ကယ္တင္နိုင္ဖို႔ အေရးႀကီးတာေၾကာင့္ ကား
လမ္းေပါက္သေလာက္ ကားနဲ႔သြားၾကၿပီး ကားလမ္းမရွိေတာ့တဲ့ေနရာကစၿပီး ေျခလ်င္ ေတာတိုးေတာင္တက္
လုပ္ၾကသည္ ။

သူတို႔အားလုံးက်ည္ကာဂ်က္ကက္ေတြဝတ္ထားၾကသလို အေကာင္းဆုံးေသနတ္အသစ္ခ်ပ္ခၽြတ္ေတြ..အသံထိန္းေျပာင္းေတြ.. ေခတ္မွီစက္ကရိယာ ပစၥည္းေတြနဲ႔ ဗုံးေတြ တပ္ဆင္ကိုင္ေဆာင္ထားၾကသည္ ။

ေပါ့ပါးျမန္ဆန္တဲ့ သူ႔အဖြဲ႕ထဲက ေရွ႕ေျပးႏွစ္ေယာက္ ျဖစ္တဲ့ ေပါလုနဲ႔ စိုင္းေနာင္တို႔ သူ႔ဆီကို ျပန္ေျပးလာၿပီး
“ ဗိုလ္သိုး ...ေရွ႕က ေတာင္ယာတဲထဲမွာလူရွိတယ္...ဒီေကာင္ေတြရဲ့ ကင္းအဖြဲ႕ ျဖစ္နိုင္တယ္ ...” လို႔ လာေျပာၾက
လို႔ သူ႔လူအားလုံးကို အသံမျမည္ဖို႔ ေျခသံလုံဖို႔ သတိေပးရင္း တေရြ႕ေရြ႕နဲ႔ ခ်ဥ္းကပ္သြားၾကၿပီး မွန္ေျပာင္းနဲ႔
ယာတဲကို လွမ္းၾကည့္သည္ ။ တဲေလးထဲက ေျပာက္ၾကားဝတ္စုံနဲ႔ လူတေယာက္ ထြက္လာတာ ေတြ႕ရသည္။

ေျပာင္းရွည္ေမာင္းျပန္တလက္ကို လြယ္ပိုးထားတဲ့ ဒီငတိက ေသးေပါက္ဖို႔ ထြက္လာတယ္ ဆိုတာကိုပါ ေတြ႕လိုက္
ရသည္ ။ က်န္တဲ့အုပ္စုကို ခပ္လွမ္းလွမ္းမွာ ခ်န္ထားခဲ့ၿပီး ေပါလုနဲ႔ စိုင္းေနာင္ကိုဘဲ ေခၚၿပီး ယာတဲနားကိုခ်ဥ္းကပ္သြားလိုက္သည္  ။ ေလာဘြယ္တို႔ အေၾကာင္း..က်ဴးေက်ာ္နဲ႔ နန္းမိုခမ္းတို႔အေၾကာင္းေတြကို ေမးနိုင္ဖို႔ရန္သူကို အရွင္ဖမ္းခ်င္တဲ့အေၾကာင္း ေပါလုနဲ႔ စိုင္းေနာင္တို႔ကို ေစာေစာက ႀကိဳတင္ မွာၾကားထားခဲ့သည္ ။
သူတို႔ သုံးေယာက္စလုံး ပစၥတိုလ္ေသနတ္ေတြမွာ အသံထိန္းေျပာင္းပိုေတြ တပ္ဆင္ထား သည္ ။

ယာတဲအနားကို တိုးကပ္ခဲ့ၾကတဲ့အခ်ိန္ ယာတဲထဲက ရန္သူတေယာက္ ႐ုတ္တရက္ ထြက္လာတာနဲ႔ ပက္ပင္း တိုး
သည္ ။ ရန္သူသည္ သူတို႔ကို ေတြ႕တာနဲ႔ ပုခုံးမွာ လြယ္ထားတဲ့ ေမာင္းျပန္ရိုင္ဖယ္ကို ဆြဲယူကာ ခုခံဖို႔ လုပ္လို႔
စိုင္းေနာင္က ေျပးခုန္အုပ္လိုက္သည္ ။ ေပါလုက စိုင္းေနာင္ကို ကူဖို႔ တိုးကပ္သြားသည္ ။

 သိုးထိန္းကေတာ့ ယာတဲထဲကို ေခ်ာင္းလိုက္သည္ ။ ယာတဲထဲမွာ ရန္သူတေယာက္ အရက္ထိုင္ေသာက္ေနသည္ ။ ေစာေစာက ေသးထြက္ေပါက္တဲ့ ေျပာက္ၾကား ယူနီေဖါင္းနဲ႔ တေယာက္ ျဖစ္သည္ ။ သူ႔ေသနတ္က နံရံမွာ ေထာင္ထားၿပီးသူထိုင္ေနတဲ့ေနရာနဲ႔ နဲနဲ လွမ္းေနသည္ ။ အရက္ပုလင္းနဲ႔ ဖန္ခြက္ တင္ထားတဲ့ စားပြဲေလးရဲ့ အေပၚမွာေတာ့ ပစၥတိုလ္ေသနတ္ တလက္ ရွိေနသည္ ။

သိုးထိန္း ယာတဲထဲကို ခုန္ဝင္လိုက္ၿပီး အရက္ေသာက္ေနတဲ့ ရန္သူကို ေသနတ္နဲ႔ ခ်ိန္လိုက္သည္ ။
“ ေဟ့ေကာင္...ၿငိမ္ၿငိမ္ေန....လႈပ္ရင္ ျဖဳတ္ပစ္လိုက္မယ္ ...လက္ေျမႇာက္ထား....”

ရန္သူက လက္ေျမႇာက္လိုက္ၿပီး သူ႔ကို ၾကည့္သည္ ။

ဒီအခ်ိန္မွာ တဲအျပင္က ေပါလုနဲ႔ စိုင္းေနာင္တို႔ တဲထဲ ေျပးဝင္လာၾကသည္ ။

“ မင္း ေလာဘြယ္ရဲ့ အဖြဲ႕ကမဟုတ္လား....”

ရန္သူက ေခါင္းျငႇိမ့္ျပသည္ ။

“ ေလာဘြယ္တို႔ ဘယ္မွာလဲ...ဖမ္းေခၚထားတဲ့ က်ဴးေက်ာ္နဲ႔ ေကာင္မေလး.....ဘယ္မွာလဲ...”

ရန္သူက ေခါင္းယမ္းျပလို႔ ေပါလုက “ ေခြးမသား..” လို႔ ဆဲရင္း ေသနတ္ဒင္နဲ႔ ေခါင္းကို ထုလိုက္သည္ ။

“ ေဟ့ေကာင္ အခ်ိန္မရွိဘူး ...မင္းမေျဖရင္ မင္းကို ေလ်ာ့လိုက္မယ္...” လို႔ စိုင္းေနာင္က ေျပာရင္း ခါးမွာ ခ်ိတ္ ထားတဲ့ ဘက္နက္ဓါးကို ဆြဲခၽြတ္

ထုတ္လိုက္သည္ ။

သိုးထိန္းကလည္း သူ႔ေသနတ္ေျပာင္းနဲ႔ ရန္သူရဲ့ နဖူးကို ေထာက္ဖိလိုက္ရင္း

“မင္းေျပာရင္လိုက္ျပရင္မင္းကိုမသတ္ဖူး.ငါကတိေပးတယ္....မေျပာမျပရင္ေတာ့ သတ္မွာ.....” လို႔ ေျပာလိုက္သည္ ။

ရန္သူ ေပါက္သြားၿပီ ။ သူ႔ကို အမွန္တကယ္ ေလ်ာ့ေတာ့မယ္ ဆိုတာ ။ေပါလု ထုထားလို႔လည္း ေခါင္းက ေသြးေတြ တေတာက္ေတာက္နဲ႔

ယိုစီးက်လာေနသည္ ။

“ က်ဳပ္ကို မသတ္ပါနဲ႔..လိုက္ျပမယ္....သူတို႔ အရင္စခန္းေဟာင္းမွာမရွိဘူး ...ဒီအေရွ႕ဖက္ ငါးမိုင္ေက်ာ္ေလာက္က လၽွိုႀကီးထဲမွာ ရွိေနတယ္ ...”

“ ေကာင္းၿပီ..မင္းလိုက္ၿပ ...မွန္ရင္ မင္းကို မသတ္တဲ့အျပင္ ဆုခ်မယ္...”

ေပါလုက အေနာက္ဖက္က သူတို႔လူစုေတြကို အခ်က္ျပၿပီး လွမ္းေခၚလိုက္သည္ ။


ရန္သူေကာင္ ကို ေရွ႕ကေနထား လမ္းျပခိုင္းၿပီး သူတို႔ ခပ္သုတ္သုတ္ သြားၾကသည္ ။ သိုးထိန္းလည္း က်ဴးေက်ာ္သည္

အင္မတန္ ထက္ျမက္ လ်င္တဲ့ေကာင္ ျဖစ္ရက္နဲ႔ လူငါးဆယ္ ေခၚသြားရက္နဲ႔ ဘယ္လို ရန္သူ႔လက္ထဲ

 က်သြားသလဲ ေတြးလို႔ အေျဖမထြက္ဘူး ျဖစ္ေနသည္ ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေက်ာက္က်ားရဲ့ သမီး နန္းမိုခမ္းက

 ခပ္ေတာင့္ေတာင့္နဲ႔ဆိုေတာ့ ေစာ္မႊန္လို႔ ျဖစ္သြားတာ ျဖစ္နိုင္သည္ ။
ေဆြး အေဖနဲ႔ အေမ ကို ရန္ကုန္ကို သြားၿပီး သီခ်င္းေခြ ထုတ္ခ်င္သည္လို႔ ေျပာေတာ့ ပထမပိုင္း အေဖက သေဘာမတူဘူး ။ ေနာက္ပိုင္းမွာ အေမကလည္း အေဖ့ကို ၀ိုင္းကူေျပာေပးသလို စိုင္းသာေဌးရဲ့ မိဘေတြကလည္းအေဖ စိတ္ခ်ေအာင္ ၀ိုင္းေျပာေပးၾကလို႔ အေဖက ေဆြးကို “ နင့္အေမကို ေခၚသြား...” လို႔ ေျပာၿပီး ခြင့္ျပဳလိုက္သည္ ။ ေဆြးတို႔ ရန္ကုန္ကို သြားဖို႔ ပထမဆုံး ေလဆိပ္ရွိတဲ့ ေဆြးတို႔နဲ႔ အနီးဆုံး ေတာင္ေပၚၿမိဳ႕ကေလးကိုကားနဲ႔ အရင္သြားၾကရတယ္ ။

 စိုင္းသာေဌးရဲ့ မိဘေတြ စီစဥ္တဲ့ ဂ်စ္ကားေလးနဲ႔ ။ ေဆြး နဲ႔ အတူတူ သြားၾကလို႔ စိုင္းသာေဌးက ေတာ္ေတာ္ ေပ်ာ္ေနတာ သိသာတယ္ ။ ေဆြးအေမက ေဆြးကို လူအလစ္မွာ စိုင္းသာေဌးကသမီးကို ႀကိဳက္ေနတာ ေသခ်ာတယ္ လို႔ ေျပာတယ္ ။

ေဆြတို႔ ေတာင္ေပၚလမ္း အတိုင္း ဂ်စ္ကားေလးနဲ႔ ထြက္အလာ လမ္းအေကြ႕တေကြ႕မွာ ကားေရွ႕မွာ သစ္ပင္ႀကီး တပင္ လဲေနတာ ျဗဳံးကနဲ ေတြ႕လိုက္ရလို႔ ကားေမာင္းတဲ့ ကားဆရာလည္း ကား ဘရိတ္ကို ႐ုတ္တရက္အုပ္ၿပီး
ရပ္လိုက္ရတယ္ ။ ေဆြးတို႔လည္း မထင္မွတ္ဘဲ ကားဘရိတ္ တအားအုပ္ၿပီး ရပ္လိုက္လို႔ ကားထဲမွာ ဖရိုဖရဲေတြ
ျဖစ္ကုန္တယ္ ။ အစြန္မွာ ထိုင္လိုက္လာတဲ့ စိုင္းသာေဌး ကားေပၚက လြင့္စင္က်သြားတယ္ ။

ဒီအခ်ိန္မွာ ကန႔္လန႔္ျဖတ္ လဲေနတဲ့ သစ္ပင္နားကေန လူတစု ထြက္လာတာကို ေဆြးတို႔ ေတြ႕လိုက္ရတယ္ ။လူဆိုးလူရမ္းကားေတြ ဆိုတာ ခ်က္ခ်င္း သိလိုက္ၾကတယ္ ။ မ်ားေသာအားျဖင့္ေတာ့ အစိမ္းပုတ္ေျပာက္ၾကားယူနီေဖါင္းေတြ ဝတ္ထားၾကတယ္ ။ ေမာင္းျပန္စစ္လက္နက္ေတြ နဲ႔ ေဆြးတို႔ကို ခ်ိန္ထားၿပီး ကားေပၚက ဆင္းခိုင္းတယ္ ။ ေဆြးက လြင့္က်သြားလို႔ လူးလဲထေနတဲ့ စိုင္းသာေဌးကို ကူညီဖို႔ ေျပးသြားေတာ့ လက္နက္ကိုင္
လူရမ္းကား တေယာက္က ေဆြးကို ဖမ္းဆြဲလိုက္တယ္ ။
“ ဟိတ္..ဘယ္သြားမလို႔လဲ...”

စိုင္းသာေဌးက မ်က္ႏွာရႈံ႔မဲ့ၿပီး မတ္တတ္ရပ္လိုက္တဲ့အခ်ိန္ ေဆြးကို လူရမ္းကား တေယာက္က လက္ကို ဆြဲကိုင္
ထားတာ ျမင္လိုက္ေတာ့..“ေေ ေေေေေ.ေဟ့လူ...လႊတ္လိုက္ ” လို႔ ေအာ္ေျပာလိုက္တယ္ ။ လူရမ္းကား ႏွစ္ေယာက္က
စိုင္းသာေဌးဆီကို ေလၽွက္သြားၾကၿပီး ေမာင္းျပန္ရိုင္ဖယ္နဲ႔ နဖူးကို ေတ့လိုက္ၾကတယ္ ။

“ ဦးေႏွာက္ေတြ ျပန႔္ၾကဲသြားခ်င္သလား....ဆင္ဆင္ျခင္ျခင္ေနေနာ္...လူမသတ္ခ်င္ဘူး....” လို႔ တေယာက္က ႀကိမ္း
ေမာင္းလိုက္တာကို ေဆြး ေတြ႕လိုက္ရတယ္ ။ သူတို႔လူစုထဲက ေခါင္းေဆာင္နဲ႔ တူတဲ့ လူက လမ္းေလၽွာက္စကား
ေျပာစက္ အရွည္စားႀကီးနဲ႔ ေအာ္ႀကီးဟစ္က်ယ္ စကားေတြ ေျပာေနတယ္ ။ သူေျပာေနတာ ရွမ္းဘာသာစကားနဲ႔ ။

ေဆြး မသိမသာနဲ႔ သူဘာေျပာလဲ နားေထာင္ၾကည့္တယ္ ။ သူက “ရွာခိုင္းတဲ့ ပစၥည္း ေတြ႕ၿပီ...ယူလာခဲ့ေပးမယ္
” လို႔ ေျပာေနတာ။ ဒါေၾကာင့္ ေဆြးတို႔ကို ဒီလိုလုပ္ဖို႔ ဒီႀကိဳတင္ ႀကံရြယ္ၿပီး ေစာင့္ေနၾကတာဘဲ ဆိုတာ သေဘာေပါက္လိုက္တယ္ ။

ဟိုဖက္ကလည္း ဘာေတြ အမိန႔္ေပးခိုင္းေစေနသလဲ မေျပာတတ္ဘူး ..။ မသဲမကြဲ ဝူးဝူးဝါးဝါး အသံေတြ ၾကားေန
ရတယ္ ။
“ ဟုတ္ကဲ့..ဟုတ္ကဲ့ ..ေကာင္းၿပီ....ေကာင္းၿပီ..” လို႔ ျပန္ေျပာၿပီးတာနဲ႔ သူ႔လူေတြကို ေဆြး အေမနဲ႔ စိုင္းသာေဌးရဲ့ မိဘေတြကို ကားေပၚ ျပန္တက္ခိုင္းဖို႔ ေျပာေတာ့တာဘဲ ။

ေဆြးနဲ႔ စိုင္းသာေဌးတို႔ကိုေတာ့ လက္ကို ႀကိဳးေတြနဲ႔ တုပ္တယ္ ။ စိုင္းသာေဌးရဲ့ မိဘေတြက ေတာင္းပန္ ငိုယို
ၾကတယ္ ။ သူတို႔ အခ်ိန္မဆိုင္းေနဘဲ ေဆြးနဲ႔ စိုင္းသာေဌးကို ေတာထဲကို ဆြဲေခၚသြားၾကတယ္ ။

သူတို႔ ဘယ္သူေတြလဲ ။ ေဆြး သူတို႔ဟာ သိုးထိန္းတို႔ က်ဴးေက်ာ္တို႔နဲ႔ အဖြဲ႕ တဖြဲ႕ထဲလား သိခ်င္တယ္ ။
မေမးရဲဘူး ။ သူတို႔က ေစာေစာက ကားေမာင္းတဲ့လူကို ေသနတ္ဒင္နဲ႔ ထုလိုက္ ပါးရိုက္လိုက္နဲ႔ ႏွိပ္စက္ေနတာ
ေတြ႕လိုက္ရတယ္ ။

သိုးထိန္းတို႔ က်ဴးေက်ာ္တို႔ အဖြဲ႕က လူေတြဆို ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ေဆြးအေဖကို သိၾကတယ္ ။ ေဆြးအေဖက
သူတို႔အဖြဲ႕ႀကီးကေန အၿငိမ္းစား ယူခဲ့တဲ့ လူႀကီးတေယာက္မို႔ ေလးေလးစားစား ဆက္ဆံၾကတယ္ ။ ဒီလို လုပ္
ဖို႔ ေနေနသာသာ ေလသံေတာင္ မမာရဲဘူး ။

ေလယာဥ္စီးၿပီး ရန္ကုန္ကို သြားမွာမို႔ ေဆြးလည္း ဖိနပ္အလွေလးနဲ႔ မို႔ ေတာလမ္း မညီမညာကို ေလၽွာက္ရေတာ့
ေတာ္ေတာ္ေလး အခက္အခဲ ရွိတယ္ ။ ေျခေထာက္ေတြလည္း နာလာတယ္ ။ လူရမ္းကားေတြက ေဆြးကိုယ္လုံးကိုလည္း တပ္မက္ အာသာျပင္းတဲ့ မ်က္လုံးေတြနဲ႔ စိုက္ၾကည့္ၾကသလို ညစ္ညစ္ညမ္းညမ္းေတြ
မၾကားဝန႔္မနာသာ စကားေတြလည္း သူတို႔ အခ်င္းခ်င္း ေျပာၾကေတာ့ စိုင္းသာေဌးက မခံနိုင္လို႔ မေျပာၾကဖို႔
ေျပာေတာ့ သူတို႔ စိုင္းသာေဌးကို ရက္ရက္စက္စက္ ကန္ေက်ာက္ ထိုးႀကိတ္ၾကတယ္ ။

လက္ေနာက္ျပန္ ႀကိဳးတုပ္ခံထားရတဲ့ စိုင္းသာေဌး ေျမႀကီးေပၚကေန ျပန္မထနိုင္ဘဲ လဲေခြသြားရေတာ့ ေဆြးလည္း
သူ႔ကို မထူဖို႔ သူ႔ဆီကို ႀကိဳးတုပ္ရက္နဲ႔ တိုးကပ္သြားတဲ့အခါ လူရမ္းကား တေယာက္က ေဆြးကို ဖမ္းဆြဲလိုက္
တယ္ ။ မလိုအပ္ဘဲ ေဆြးရဲ့ ဖင္ကို လက္နဲ႔ ဖမ္းဆုပ္လိုက္တယ္ ။

“ အိုး....ဘာလုပ္တာလဲ..ေကာင္စုတ္..”

သူတို႔ရဲ့ ေခါင္းေဆာင္ လုပ္တဲ့လူက “ ေဟ့ေကာင္...စိုင္းဖုန္းထူး....ဒါ ဗိုလ္မႉးေလာဘြယ္ရဲ့ ပစၥည္းေလး...သြား
မထိနဲ႔..မင္းကို ေလ်ာ့ပစ္လိုက္လိမ့္မယ္....” လို႔ လွမ္းေအာ္လိုက္တာ ၾကားလိုက္ရေတာ့ ဒါ ေလာဘြယ္ႀကီးရဲ့
လူေတြ ဆိုတာ ေဆြး သေဘာေပါက္လိုက္ရတယ္ ။

တေတာင္ဆင္း တေတာင္တက္နဲ႔ ေလာဘြယ္ႀကီးတို႔ရဲ့ စခန္းကို ေဆြးနဲ႔ သာေဌး ေရာက္သြားတယ္ ။
သူ႔စခန္းဆိုတာ ႀကီးႀကီးမားမားေတာ့ မဟုတ္ဘူး ။ တဲစုတ္ေလး သုံးေလးလုံးပါဘဲ ။ ေဆြးတို႔ ေရာက္သြားတဲ့အခ်ိန္ ေလာဘြယ္ ထြက္လာတယ္ ။ သူ႔မ်က္ႏွာႀကီးက ၿပီတီတီ... ရြံစရာႀကီး ။

“ ဟားဟား....အေခ်ာေလး ေရာက္လာၿပီလား ….     ခိခိခိ...မင္း ဘယ္ေျပးမလဲ မိခ်ိဳသဲ....ခ်ိဳသဲ...ခ်ိဳသဲ........ခ်ိဳသဲ.....”

တခ်ိန္က နံမည္ႀကီး ႐ုပ္ရွင္မင္းသားႀကီးတေယာက္ရဲ့ ညဳတုတု အိုက္တင္မ်ိဳး လုပ္ျပေနေသးတယ္ ။

ေဆြးကို ျပဳံးျပဳံးႀကီး ၾကည့္ၿပီး အသဲယားသလို ပုံစံေတြ လုပ္ျပေနရာကေန သာေဌး အနားကို တိုးကပ္သြားေတာ့
သူ႔မ်က္ႏွာႀကီး မဲ့ရြဲ႕သြားတယ္ ။

“ ေခြးမသား..မင္းက အေခ်ာေလးနား ကပ္ၿပီး အနံ့ရႉတာလား....သူေတာင္းစား...” လို႔ ေအာ္လိုက္ၿပီး သာေဌးရဲ့
ဘိုက္ကို သူ႔လက္သီးဆုပ္ႀကီးေတြနဲ႔ ဆင့္ဆင့္ ထိုးေတာ့တာဘဲ ။

“ အိုး....မလုပ္ပါနဲ႔...မႏွိပ္စက္ပါနဲ႔.....”

ေဆြးေအာ္လိုက္မိတယ္ ။

ေလာဘြယ္ ေဆြးဖက္ကို လွည့္ၿပီး....“ နင္ ဝင္မပါနဲ႔..ဒီေကာင့္ကို ေနာင္က်ဥ္ေအာင္ ဆုံးမေနတာ..ေနာက္ကို မတန္
တရာ မကိုင္ခ်င္ဖို႔ ပုံစံေပးေနတာ....ထြတ္.....လူက ေခြးပစ္တဲ့ဒုတ္..မွန္းတာက ပင္ျမင့္က သဇင္ပန္းေလး....ဒီ
မယ္..အေခ်ာေလး..ငါ့ဆီမွာ ဘယ္သူေတြ ေရာက္ေနသလဲ သိရင္ မင္းေလး အံ့ၾသသြားမယ္ ..လာ လိုက္ခဲ့..ျပ
မယ္...” လို႔ ေျပာၿပီး လက္ႏွစ္ဖက္ကို ပူးၿပီး တုပ္ထားတဲ့ ႀကိဳးကေန ဆြဲေခၚသြားတယ္ ။ေလာဘြယ္ႀကီးရဲ့ ေဟာင္ပြာေဟာင္ပြာအသံႀကီးေၾကာင့္ ဗိုလ္မုတ္ဆိတ္ တဲအျပင္ဖက္ကို လွမ္းၾကည့္လိုက္တဲ့အ
ခ်ိန္ သူ႔အလစ္အငိုက္ကို ေခ်ာင္းေျမာင္း ေစာင့္ဆိုင္းေနတဲ့ က်ဴးေက်ာ္က ဗိုလ္မုတ္ဆိတ္ ဆီကို တရွိန္ထိုးေျပးၿပီး ခုန္အုပ္လိုက္သည္ ။

“ ေဟး....”

ဗိုလ္မုတ္ဆိတ္က မထင္မမွတ္ဘဲ က်ဴးေက်ာ္ ခုန္အုပ္လာလို႔ ေသနတ္နဲ႔ ပစ္ဖို႔ ႀကံစည္ေပမယ့္ က်ဴးေက်ာ္ ပုတ္ထုတ္လိုက္လို႔ သူ႔ေသနတ္ လက္ထဲက လြတ္က်သြားရၿပီး လူလည္း ပက္လက္လန္ လဲက်သြားရသည္ ။

က်ဴးေက်ာ္ရဲ့ လက္သီးေတြက ဗိုလ္မုတ္ဆိတ္ရဲ့ မ်က္ႏွာကို အဆက္မျပတ္ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ထိုးႏွက္သည္ ။
ဗိုလ္မုတ္ဆိတ္ရဲ့ ေပါင္ၾကားကိုလည္း ဒူးနဲ႔ ဆက္တိုက္ သုံးေလးခ်က္ ပစ္တိုက္သည္ ။  ၿပီးေတာ့ ဗိုလ္မုတ္ဆိတ္ရဲ့ ပစၥတိုေသနတ္ကို လွမ္း ေကာက္ယူဖို႔ ႀကိဳးစားသည္ ။

“ အမ္..အမ္.....မထိနဲ႔..မကိုင္နဲ႔..ေသနတ္ကို မထိလိုက္နဲ႔....”

ေလာဘြယ္ႀကီးက က်ဴးေက်ာ္ကို ေသနတ္နဲ႔ ခ်ိန္ထားရင္း ေျပာလိုက္တာ..။

ဗိုလ္မုတ္ဆိတ္မွာေတာ့ အသံပင္ မထြက္နိုင္ ။

“ ဟင္...က်ဴးေက်ာ္.....”

ေဆြး က်ဴးေက်ာ္ကို ေတြ႕သြားသည္ ။

“ ေဆြး.....”

ေလာဘြယ္က ေဆြးနဲ႔ က်ဴးေက်ာ္ကို ၾကည့္ၿပီး သေဘာက်ေနသည္ ။

“ ဟားဟားဟားဟား........တေယာက္ကို တေယာက္ ေတြ႕လိုက္ရလို႔ အံ့ၾသေနၾကသလား....ေအးေလ....အခုေတာ့
မင္းတို႔ ႏွစ္ေယာက္စလုံးက ငါ့အက်ဥ္းသားေတြ ျဖစ္ေနၾကၿပီ ...ငါလုပ္သလို ခံရမယ့္လူေတြ ...ဟားဟားဟား....
”

ေလာဘြယ္ရဲ့ ေနာက္လိုက္ တပည့္တခ်ိဳ႕ ေျပးလာၾကၿပီး ဗိုလ္မုတ္ဆိတ္ကို ေပြ႕ထူၾကေပမယ့္ ဗိုလ္မုတ္ဆိတ္သည္
က်ဴးေက်ာ္ ထိုးႀကိတ္ၿပီး ေပါင္ၾကားကို ဒူးနဲ႔ တိုက္ထားလို႔ သတိလစ္ေနသည္ ။

ေဆြးသည္ တဲေထာင့္တေနရာမွာ မိေမြးတိုင္းကိုယ္နဲ႔ ေက်ာခိုင္းၿပီး ငိုေႂကြးေနတဲ့ နန္းမိုခမ္းကို ေတြ႕သြားသည္ ။

“ ဟင္....ဟိုတေယာက္က ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ....ဒီမွာ ေလာဘြယ္....မိန္းကေလးတေယာက္ကို ဒီလို လုပ္တာ ဘယ္....”

“ ဖ်န္း...”

ေဆြးရဲ့ စကား မဆုံးလိုက္ ။ ေလာဘြယ္က လက္ျပန္ရိုက္ထည့္လိုက္သည္ ။ ေဆြး အေနာက္ကို ယိမ္းယိုင္
သြားသည္ ။ ပါးကေလး နီရဲတြတ္သြားသည္ ။

က်ဴးေက်ာ္က “ ေလာဘြယ္..မင္း ေဆြးကို မထိနဲ႔...” လို႔ ေျပာရင္း ေလာဘြယ္ဆီကို တိုးလာလို႔ ေလာဘြယ္ေရာ သူ႔တပည့္ေတြကေရာ ေသနတ္ေတြနဲ႔ က်ဴးေက်ာ္ကို ခ်ိန္ကာ ဟန႔္တားလိုက္ၾကသည္ ။

“ ေကာင္မေလး...နင့္ေစာက္ေပါက္ကို ပိတ္ထား.....ငါ့ေနရာမွာ ငါ လုပ္ခ်င္သလို လုပ္မယ္ ...နင္ ေစာက္စကား မရွည္နဲ႔...နင့္ကိုပါ အဲလို မၾကာခင္ ခၽြတ္ထားမွာ......ဟားဟား......”

ေလာဘြယ္ရဲ့ တပည့္ေတြက စိုင္းသာေဌးကိုလည္း တဲထဲကို ဆြဲေခၚလာၾကသည္ ။

ေလာဘြယ္က သူ႔တပည့္ေတြကို က်ဴးေက်ာ္ရဲ့ လက္ေတြေရာ ေျခေထာက္ေတြကိုပါ ၀ိုင္း ခ်ဳပ္ကိုင္ထားခိုင္းလိုက္သလို နန္းမိုခမ္းကိုလည္း ဆြဲေခၚလာေစသည္ ။ နန္းမိုခမ္းသည္ ေလာဘြယ္ရဲ့ တပည့္ေတြ အတင္းဆြဲကိုင္ဖမ္းခ်ဳပ္လို႔ သူမရဲ့ နို႔ျဖဴျဖဴေကာ့ေကာ့လုံးလုံးႀကီးေတြကိုေရာ ေပါင္ၾကားက ႀတိဂံပုံ မို႔ေဖါင္းေဖါင္း အကြဲေၾကာင္း
ႀကီးကိုေရာ မကာကြယ္နိုင္ေတာ့ဘဲ ေလာဘြယ္..ေဆြးနဲ႔ က်ဴးေက်ာ္တို႔ အနားကို ေအာ္ဟစ္ ငိုယိုရင္း ပါလာရသည္ ။

ေလာဘြယ္က “ က်ဴးေက်ာ္ရဲ့ ေဘာင္းဘီကို ခၽြတ္ပစ္လိုက္စမ္း...” လို႔ အမိန႔္ေပးလိုက္တဲ့အခါ သူ႔တပည့္ေတြကက်ဴးေက်ာ္ ရဲ့ ကိုယ္ေပၚမွာ တခုတည္းေသာ ေဘာက္ဆာေဘာင္းဘီတိုေလးကို အတင္းအဓမၼ ဆြဲခၽြတ္ပစ္ၾကသည္။

က်ဴးေက်ာ္က ႐ုန္းကန္တြန္းထိုးေတြ လုပ္ေပမယ့္ အမ်ားနဲ႔ တေယာက္ ၀ိုင္း ခ်ဳပ္ထားတာေၾကာင့္ ေလာဘြယ္ရဲ့တပည့္ေတြ ေဘာင္းဘီ ဆြဲခၽြတ္တဲ့အခါ က်ဴးေက်ာ္ရဲ့ ေဘာင္းဘီေလး ကၽြတ္ထြက္သြားသည္ ။

ေဆြးက “ မိုက္ရိုင္းလိုက္တာ ေလာဘြယ္ နင္ဟာ လူမဆန္တဲ့ ေခြး လုပ္ရပ္ေတြ လုပ္ေနပါလား....” လို႔ ေအာ္လိုက္သည္ ။ က်ဴးေက်ာ္ရဲ့ ကိုယ္ေအာက္ပိုင္းက ေယာက်္ားတန္ဆာ လက္နက္ကိုလည္း ေဆြး ျမင္လိုက္ရသည္။

ငယ္ငယ္ထဲက တတြဲတြဲ ေပါင္းလာတဲ့ သူငယ္ခ်င္းရဲ့ လိင္တန္ကို အခု လူႀကီးေတြ ျဖစ္လာမွ ပထမဆုံး ေတြ႕ဘူးလိုက္ရတာ ။ ေဆြး ခ်က္ခ်င္းဘဲ မ်က္လုံး လႊဲဖယ္လိုက္သည္ ။

ေလာဘြယ္က ေဆြးကို ရိုက္ႏွက္ဖို႔ ေဆြးဆီကို ေလၽွာက္သြားတဲ့အခ်ိန္ က်ဴးေက်ာ္က “ ေဟ့ေကာင္ ေလာဘြယ္ လုပ္ခ်င္ရင္ ငါ့ကို လာလုပ္..ေဆြးကို မထိနဲ႔..” လို႔ လွမ္းေအာ္သည္ ။

ေလာဘြယ္က က်ဴးေက်ာ္ဖက္ကို ျပန္လွည့္သြားၿပီး “ မင္းကို မလုပ္မွာေတာ့ မပူနဲ႔..ရက္ရက္စက္စက္ကို လုပ္အုံးမွာ..မင္း ငါ့ကို လုပ္ထားတာေတြ မ်ားတယ္ကြာ..ငါ့ သမီးတေယာက္ကို မင္း လုပ္ခဲ့သလို အခု မင္းကို ျပန္လုပ္တာ....ကိုယ္ခ်င္းစာတတ္ေအာင္...ဝဋ္ ဆိုတာ မေသခင္ ျပန္လည္တယ္ကြ......ကဲ..မင္း နန္းမိုခမ္းကို ငါတို႔ေရွ႕မွာ
လိုးစမ္းကြာ....ဘန္ေကာက္က လိုးျပတဲ့ ရွိုးေတြ လိုေပါ့....” လို႔ ေျပာလိုက္ရင္း သူ႔တပည့္ေတြဖက္ကို လွည့္ၿပီး“ ေကာင္မကို သူနဲ႔ ပူးလိုက္..ပူးလိုက္...” လို႔ ခိုင္းေစလိုက္သည္ ။

ေလာဘြယ္ရဲ့ တပည့္ေတြက နန္းမိုခမ္းကို က်ဴးေက်ာ္နဲ႔ကပ္ရက္သား ျဖစ္ေအာင္ တြန္းပို႔ၾကသည္ ။ ကိုယ္လုံးတီးေတြ ျဖစ္ေနၾကတဲ့ က်ဴးေက်ာ္နဲ႔ နန္းမိုခမ္းတို႔ ကိုယ္ခ်င္း ထိေတြ႕ ပူးကပ္ေနၿပီ ။ နန္းမိုခမ္းရဲ့ ေခ်ာမြတ္တဲ့ ေပါင္တန္ျဖဴျဖဴေတြက က်ဴးေက်ာ္ရဲ့ေပါင္ေတြနဲ႔ ထိကပ္ ပူးကပ္ေနသလို က်ဴးေက်ာ္ရဲ့ လိင္တန္က နန္းမိုခမ္းရဲ့ ေပါင္တန္တဖက္နဲ႔ ထိေတြ႕မိေနသည္ ။

“ က်ဴးေက်ာ္..ေကာင္မ နို႔ႀကီးေတြကို ကိုင္စမ္း...”

က်ဴးေက်ာ္က “ မင္းလုပ္ခိုင္းတိုင္း လုပ္ရမွာလား....” လို႔ ျပန္ေအာ္ၿပီး နန္းမိုခမ္းရဲ့ နို႔ႀကီးေတြကို မကိုင္လို႔ ေလာဘြယ္ ေဒါသထြက္သြားသည္ ။ က်ဴးေက်ာ္ဆီကို တိုးကပ္သြားၿပီး က်ဴးေက်ာ္ရဲ့ ပါးကို တေျဖာင္းေျဖာင္း ရိုက္သည္ ။

“ ခိုင္းရင္ လုပ္ကြာ....ငါ စိတ္ထြက္လာရင္ မင္းနာမယ္..မင္းကို တခါထဲ သတ္ပစ္လိုက္မွာ မဟုတ္ဘူး ...လက္ေခ်ာင္းေတြကို တေခ်ာင္းခ်င္းျဖတ္မွာ....မင္းကို ေဝဒနာခံစားခိုင္းမွာ...ကဲ..လုပ္..နို႔ေတြကို ကိုင္နယ္...စို႔..ေစာက္ပတ္ကိုႏွိုက္....”

“ မလုပ္ဘူး....သတ္လိုက္ကြာ...မလုပ္ဘူး ....”
နန္းမိုခမ္းမွာေတာ့ ေယာက်္ားေတြ အမ်ားႀကီးေရွ႕ ကိုယ္တုံးလုံးႀကီး နဲ႔ ရွိေန႐ုံတင္မကဘဲ က်ဴးေက်ာ္နဲ႔ပါ လိင္ဆက္ဆံရမယ္လို႔ ေလာဘြယ္က အတင္း အဓမၼ လုပ္ေနလို႔ အတင္း ျငင္းဆန္ ငိုယိုေနသည္ ။

ေလာဘြယ္လည္း နန္းမိုခမ္းနဲ႔ က်ဴးေက်ာ္ ရင္ခ်င္းအပ္ရက္သား ႀကိဳးနဲ႔ တုပ္ေႏွာင္ထားတာေတြကို ဓါတ္ပုံရိုက္ယူသည္ ။ “ ေက်ာက္က်ားကို ပို႔ဖို႔ကြ....” လို႔ အားရေက်နပ္တဲ့ အသံႀကီးနဲ႔ ေျပာလိုက္တဲ့အခ်ိန္ ေဆြးက နန္းမိုခမ္းကို ဒီလို မလုပ္ဖို႔ အဝတ္အစားျပန္ဝတ္ခိုင္းဖို႔ ေျပာလိုက္တာေၾကာင့္ ေဆြးဖက္ကို လွည့္လာသည္ ။

“ နင့္ကို ပါးစပ္ ပိတ္ထားဖို႔ ငါ ေျပာထားတာ နင္ နားမေထာင္ဘူး..ဟုတ္လား...နင့္ပါးစပ္ကို ဘာနဲ႔ ဆို႔ထားရမလဲ....”

ေလာဘြယ္ရဲ့ ေကာက္က်စ္တဲ့ မ်က္လုံးေစြေစြေမွးေမွးေတြက ေဆြးရဲ့ ေဘးမွာ ေနာက္ျပန္ႀကိဳး တုပ္ရက္နဲ႔ ရပ္ေနတဲ့ စိုင္းသာေဌးဆီကို ေရာက္ရွိသြားၾကသည္ ။

“ ဟာ..ဟိုေကာင္..လီးႀကီး ေတာင္ေနပါလား...ဟားဟား....ဒီေကာင္..ေခြးသား...အထိုးအႀကိတ္ခံရၿပီးႀကိဳးအတုပ္ခံေနရတာေတာင္ ေက်ာက္က်ားသမီးကို ၾကည့္ၿပီး လီးေတာင္ေနတယ္....”

ေလာဘြယ္ရဲ့ အေျပာေၾကာင့္ ေဆြးလည္း သူေဘး ကပ္ရက္မွာ ရွိတဲ့ စိုင္းသာေဌး ဖက္ကို ၾကည့္လိုက္သည္ ။

စိုင္းသာေဌးရဲ့ ေဘာင္းဘီေရွ႕ဖက္မွာ ေရွ႕ကို ေငါထြက္ေနတာႀကီးကို ေဆြး ေတြ႕လိုက္ရသည္ ။

နန္းမိုခမ္းရဲ့ အခ်ိဳးက် ေတာင့္တင္းတဲ့ တင္ပါးႀကီးေတြ ရင္သားစိုင္ေတြနဲ႔ အေမႊးရိပ္ထားလို႔ ေျပာင္ရွင္းၿပီး ျပတ္
ျပတ္သားသား ေတြ႕ေနရတဲ့ မိန္းမအဂၤါစပ္ အကြဲေၾကာင္း နီညိဳညိဳႀကီးကို ၾကည့္ၿပီး သဘာဝအေလ်ာက္ စိတ္ေတြ နိုးၾကားထႂကြလာပုံရသည္ ။

စိုင္းသာေဌးလည္း ေလာဘြယ္ ေျပာလိုက္လို႔ ေဆြးက သူ႔လီးေတာင္ေနတာကို ေတြ႕သြားလို႔ မ်က္ႏွာ နီျမန္းၿပီး
ရွက္သြားေပမယ့္ လက္ေနာက္ျပန္ ႀကိဳးတုပ္ခံထားရတာေၾကာင့္ ဘာမွ ဖုံးကြယ္လို႔မရ ျဖစ္ေနသည္ ။ ေလာဘြယ္
က စိုင္းသာေဌးရဲ့ ေဘာင္းဘီဇစ္ကို ဆြဲခ်ဖြင့္လိုက္ၿပီး အထဲက ေတာင္ေနတဲ့ လိင္တန္ကို အျပင္ကို ဆြဲထုတ္လိုက္သည္ ။ နီရဲတြတ္ေနတဲ့ ဒစ္လုံးႀကီးနဲ႔ နီညိဳညိဳ လိင္ေခ်ာင္းႀကီးကို ေဆြး အနီးကပ္ ေတြ႕ေနရသည္ ။

ေလာဘြယ္က သူ႔တပည့္ေတြကို စိုင္းသာေဌးကို အတင္းခ်ဳပ္ၿပီး နန္းမိုခမ္းရဲ့ ေနာက္ေက်ာဖက္ကို ပူးကပ္ရပ္ခိုင္းဖို႔ အမိန႔္ေပးလိုက္သည္ ။ နန္းမိုခမ္းသည္ ကိုယ္ အေရွ႕ဖက္မွာ က်ဴးေက်ာ္..အေနာက္ဖက္မွာ စိုင္းသာေဌး ပူးကပ္ ေရာက္ေနၿပီး သူတို႔ရဲ့ လိင္တန္ေခ်ာင္းေတြလည္း သူမကို ထိကပ္မိေနတာေၾကာင့္ အရမ္းဘဲ စိတ္ေတြ လႈပ္ရွားေနသည္ ။ စိုင္းသာေဌးရဲ့ လိင္ေခ်ာင္းက ပိုဆိုးသည္ ။ မာေက်ာ ႀကီးထြားေနၿပီး နန္းမိုခမ္းရဲ့ ေကာ့တင္း
တဲ့ စြင့္ကားတဲ့ တင္ပါးႀကီးေတြ ၾကားထဲကို တည့္တည့္ႀကီး ဖိကပ္ ေထာက္မိေနလို႔ ..။

ေဆြးမွာ အေရွ႕တည့္တည့္မွာ နန္းမိုခမ္း ..က်ဴးေက်ာ္နဲ႔ စိုင္းသာေဌးတို႔ရဲ့ ကိုယ္လုံးတီးကို္ယ္ေတြကို နီးနီးကပ္ကပ္ႀကီး ေတြ႕ျမင္ေနရတာ အျပာဇာတ္ကားတခုကို ၾကည့္ေနရသလို ျဖစ္ေနရသည္ ။ က်ဴးေက်ာ္နဲ႔ စိုင္း
သာေဌးတို႔ရဲ့ လိင္တန္ေတြကိုလည္း အနီးကပ္ ျမင္ေနရသည္ ။ က်ဴးေက်ာ္ရဲ့ လိင္တန္က မေတာင္ဘဲ ပုံမွန္ အေနအထားအတိုင္း ရွိေနေပမယ့္ စိုင္းသာေဌးရဲ့ လိင္တန္ကေတာ့ မတ္ေထာင္ေနတဲ့အျပင္ ထိပ္ေပါက္ကေလး
ကေနလည္း အရည္ၾကည္ေလးေတြ ယိုစီးက်လ်က္ ရွိတာကို ျပတ္သားစြာနဲ႔ ျမင္ေနရသည္ ။

ေလာဘြယ္ႀကီး အသားကုန္ မိုက္ရိုင္းေနၿပီ ။
သူ႔အေပၚ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ အနိုင္က်င့္ခဲ့တဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေက်ာက္က်ား အေပၚ လက္စားေခ် ခ်င္တဲ့ စိတ္ေတြက သူ႔
ကို ဖုံးလႊမ္းေနသည္ ။ သူ ခံစားခဲ့ရသလိုဘဲ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေက်ာက္က်ား ျပန္ခံစားေစခ်င္သည္ ။


နန္းမိုခမ္းရဲ့ မို႔ေဖါင္းတဲ့ အဂၤါစပ္ႀကီးကို ေလာဘြယ္ လက္နဲ႔ ဖမ္းအုပ္ကိုင္လိုက္သည္ ။

“ ဟာ....ဟာ...အရည္ေတြ ရႊဲစိုေနပါလား...ဟ..ဟတ္ဟား....ေကာင္မ စိတ္ေတြ လာေနပါလား...လီး ႏွစ္ေခ်ာင္း ညႇပ္
ပူးညႇပ္ပိတ္ ေရွ႕နဲ႔ေနာက္ ေထာက္မိထားေတာ့ တခါထဲ ေကာင္မ ထန္လာေနၿပီကြ....အိုး..ဒါဘဲကြ..ဖိုနဲ႔မ ထိေတြ႕
မိရင္ မရဘူး..သဘာဝစိတ္ေတြက ထႂကြလာရတာဘဲ.....”

နန္းမိုခမ္းရဲ့ တင္ပါးႀကီးေတြကို ေထာက္မိထားတဲ့ စိုင္းသာေဌးရဲ့ လိင္ေခ်ာင္းကို ေလာဘြယ္ စစ္ၾကည့္ျပန္ေတာ့
ထိပ္ေပါက္ကေန အရည္ေတြ စိမ့္စီးက်ေနတာကို ေတြ႕လိုက္ရျပန္သည္ ။

“ ဒီငတိလည္း ထန္ေနၿပီ ….     ဒီေလာက္ ဒုကၡေရာက္ေနတဲ့ အခ်ိန္မွာေတာင္ လီးက မတ္ေထာင္ေနတယ္...ဟားဟား
ကဲ က်ဴးေက်ာ္ရဲ့ လီးကို ၾကည့္ရေအာင္....”

ေလာဘြယ္ အံ့ၾသသြားသည္ ။ က်ဴးေက်ာ္ရဲ့ လိင္တန္က ပုံမွန္ဘဲ ။ ေတာင္မတ္မေနဘူး ။

“ ေဟ့ေကာင္ ေခြးသား..မင္း ပန္းေသေနလား....”

ေဆြးမွာ ျဖစ္ပ်က္ေနတာေတြကို မျမင္ခ်င္လည္း ျမင္ေနရ မၾကားခ်င္လည္း ၾကားေနရသည္ ။

ေလာဘြယ္က “ ဒါဆို ဒီလီးေတာင္တဲ့ ငတိနဲ႔ဘဲ ေက်ာက္က်ားသမီးကို လိုးခိုင္းမယ္....ေဟ့ေကာင္ေတြ ..က်ဴးေက်ာ္ကို သပ္သပ္ ခြဲထုတ္လိုက္ၾကစမ္း....” လို႔ ေအာ္လိုက္ေတာ့ သူ႔တပည့္ေကာင္ေတြက က်ဴးေက်ာ္ကို
ခြဲထုတ္လိုက္ၾကသည္ ။

ဒီအခ်ိန္မွာ သတိျပန္ရလာတဲ့ ဗိုလ္မုတ္ဆိတ္ ျပန္ေရာက္လာသည္ ။ သူတေယာက္ထဲေတာ့ မဟုတ္ဘူး ။ သူ႔
တပည့္ေတြပါ ပါလာသည္ ။ သူ႔တပည့္ေတြက စိုင္းသာေဌးနဲ႔ နန္းမိုခမ္းတို႔ ကိုယ္လုံးတီးေတြနဲ႔ ပူးကပ္တုပ္
ထားတာေတြကို သေဘာက်ၿပီး တဟီးဟီးနဲ႔ ျဖစ္ေနသည္ ။

ဗိုလ္မုတ္ဆိတ္က ..“ ေဟ့ေကာင္ေတြ..မင္းတို႔ကို ငါ ဒီကို ေခၚလာတာ ဖင္တုံးလုံး ၾကည့္ဖို႔ မဟုတ္ဘူး...က်ဴးေက်ာ္ကို အေရခြံခြာဖို႔..ေဆာ္ဖို႔ ျဖဲဖို႔....” လို႔ ေဟာက္လိုက္မွ မ်က္ႏွာပိုး သတ္လိုက္ၾကသည္ ။

ဗိုလ္မုတ္ဆိတ္သည္ က်ဴးေက်ာ္ သူ႔ေပါင္ၾကားကို ဒူးနဲ႔ အတိုက္ခံထားရလို႔ ေဂြးတက္ၿပီး ေတာ္ေတာ္နဲ႔ သတိမလည္ဘူး ။ သတိျပန္ရရခ်င္း က်ဴးေက်ာ္ကို ျပန္ေဆာ္ဖို႔ ျပန္ေရာက္လာတာ ။ သူကိုယ္တိုင္က ေထာ့နဲ႔ေထာ့နဲ႔ ျဖစ္ေနၿပီး ေဂြးေအာင့္ေနဆဲျဖစ္လို႔ တပည့္ေတြကို ေဆာ္ခိုင္းဖို႔ ေခၚလာတာ ။

ေလာဘြယ္လည္း ဗိုလ္မုတ္ဆိတ္ရဲ့ လက္ထဲကို က်ဴးေက်ာ္ကို အပ္လိုက္သည္ ။
ဗိုလ္မုတ္ဆိတ္ တပည့္ေတြလည္း ဒီနယ္ေျမမွာ ေထာင္လြန္းတဲ့ က်ဴးေက်ာ္ကို ရက္စက္စြာ လက္တုံ႔ျပန္ရတာမို႔အညႇိုးႀကီးႀကီးနဲ႔ ထိုးၾကကန္ၾက ထုၾကေထာင္းၾကေလသည္ ။

အထိုးအႀကိတ္ေတြ လုပ္ေနၾကလို႔ ေလာဘြယ္ရဲ့ အညႇီအေဟာက္ ဇာတ္လမ္းက ရပ္တန႔္သြားရသည္ ။

ေလာဘြယ္လည္း ဗိုလ္မုတ္ဆိတ္ အကူအညီနဲ႔ က်ဴးေက်ာ္နဲ႔ နန္းမိုခမ္းကို ဖမ္းေခၚလာခဲ့နိုင္တာ ျဖစ္လို႔ ဗိုလ္မုတ္ဆိတ္ကို အလိုလိုက္ရတဲ့သေဘာ ရွိသည္ ။

စိုင္းသာေဌးနဲ႔ နန္းမိုခမ္းတို႔ကို လိုးခိုင္းမယ့္ အစီအစဥ္ကို ေရႊ႕ဆိုင္းလိုက္သည္ ။

“ သူတို႔ကို ဟိုဖက္တဲေလးမွာ ေလွာင္ထားလိုက္..ေသေသခ်ာခ်ာ ေစာင့္ၾကည့္ထား..ထြက္ေျပးတာတို႔ လြတ္ေျပးတာတို႔ဆို မင္းတို႔ကို ငါ သတ္မယ္...”

ေဆြးကို ဒရြတ္တိုက္ဆြဲကာ သူေနေနတဲ့ ယာယီတဲ ဆီကို ေခၚေဆာင္သြားသည္ ။https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiGNWaKq54CWwu-ob6TrgDIKnbQw5VLn-SjRhxaw1PX8Yvb7Hgz8Y0LptOZPoMnDmG_NN-r4CN9vuBAk5J_v5butCrWOqUFkE_Vz4UgfvkSnQQBLy6Q4yW7iZmFgWJqo6lyFzoUjm1NwF1u/s320/63917_DSC_1524_122_936lo.JPG
“ နင္ ေတာ္ေတာ္ ယုတ္မာတဲ့ေကာင္..ဒီေလာက္ အျဖစ္ဆိုးနဲ႔ ရင္ဆိုင္ေနရတာေတာင္ နင္ တဏွာစိတ္ မ်ားေနတာ

အံ့ၾသစရာဘဲ...”

တဲေလးထဲက ကြပ္ပ်စ္ေလးေပၚ ေက်ာခ်င္းကပ္ ႀကိဳးတုပ္ခံေနရတဲ့အခ်ိန္ နန္းမိုခမ္းက စိုင္းသာေဌးကို မေက်မနပ္ေျပာလိုက္သည္ ။ စိုင္းသာေဌးလည္း

ကိုယ့္အျပစ္နဲ႔ကိုယ္ ဘာမွ ျပန္မေျပာနိုင္ဘူး ။ နန္းမိုခမ္းကို အဝတ္ ျပန္ဝတ္ခြင့္ေပးလို႔ ေတာ္ပါေသးသည္ ။ ဒါေပမယ့္ နန္းမိုခမ္းသည္ ဒီအျဖစ္ဆိုးနဲ႔

 ၾကဳံလိုက္ရတာေၾကာင့္ ေတာ္ေတာ္ ကို စိတ္ထိခိုက္ ေၾကကြဲေနသည္ ။ ရွက္ေနသည္ ။

စိုင္းသာေဌးလည္း ေစာေစာက နန္းမိုခမ္းရဲ့ တင္းေတာင့္တဲ့ ဖင္တုန္းအိအိႀကီးေတြ အလည္တည့္တည့္ကို သူ႔

လိင္တန္နဲ႔ ဖိေထာက္ထားခဲ့ရတဲ့ အရသာကို ျပန္စဥ္းစားမိေတာ့ ေပါင္ၾကားက ဒုတ္က ျပန္မာေထာင္လာသည္ ။

သူ သေဘာက် ခ်စ္ေနတဲ့ ေဆြးအေရွ႕မွာ ခုလို ျဖစ္သြားတာေတာ့ ဆိုးသည္ ။


ေဆြးသည္ ေလာဘြယ္ ဆြဲေခၚတာကို ႐ုန္းကန္ ျငင္းဆန္ေပမယ့္ အင္အားျခင္း မမၽွလို႔ ေလာဘြယ္ရဲ့ တဲထဲကို

ပါသြားသည္ ။  ေလာဘြယ္ မၾကာခင္ လိုးေတာ့မယ္ ဆိုတာ ေဆြးသိသည္ ။ ဒီေကာင္ႀကီးရဲ့ အလိုးကို မခံရေအာင္ အတတ္နိုင္ဆုံး သူမကိုယ္ သူမ

ကာကြယ္မည္ လို႔ စိတ္ပိုင္းျဖတ္လိုက္သည္ .။

  ေဆြးက ႐ုန္းကန္ေနလို႔ ေဆြးရဲ့ ရင္လွလွေတြက တုန္ခါေနၾကသည္ ။ တင္ပါးေတြေရာဘဲ ။ ေလာဘြယ္က ဒါေတြကိုၾကည့္ၿပီး စိတ္ထလာသည္

။ ေလာဘြယ္ရဲ့ ေဘာင္းဘီေရွ႕ ေပါင္ၾကားက ေငါေငါႀကီး ဖုထြက္ေနတာကို ေဆြးေတြ႕ေနရသည္ ။

သူနဲ႔ ေဆြးကို ေငးေမာၾကည့္ၿပီး ျပဳံးစိစိ လုပ္ေနၾကတဲ့ တပည့္ေတြကို ေလာဘြယ္က “ ေဟ့ေကာင္ေတြ...အားေနရင္

ၾကက္ဥသြားျပဳတ္စမ္း....ငါ့အတြက္..” လို႔ လွမ္းေအာ္သည္ ။

ေဆြးကို တဲအတြင္းဖက္ကို တြန္းလႊတ္လိ္ုက္ၿပီး ေလာဘြယ္က တဲ တံခါးကို ေစ့ပိတ္လိုက္သည္ ။

“ ေကာင္မေလး....နင္ ငါ့မယားဘဲ လုပ္လိုက္ပါေတာ့ဟာ.....နင့္ကို ငါ ေကာင္းေကာင္းထားမွာပါ....”

ေလာဘြယ္က ေဆြးရဲ့ တကိုယ္လုံးကို ေျခဆုံးေခါင္းဆုံး အာသာရမက္ ျပင္းျပင္းနဲ႔ စိုက္ၾကည့္ေနရင္း ေျပာလိုက္သည္ ။

ေတာက္..ေစာက္ရမ္းလွတဲ့ ေကာင္မ...ဟီး....ငါေတာ့ ပြတာဘဲ....လို႔ သူ႔စိတ္ထဲက ေျပာမိေနသည္ ။


ပါးစပ္ကေတာ့ ေဆြးကို“ နင္ ငါ့အလိုကို လိုက္လိုက္ပါ.....နင္ျဖစ္ခ်င္တာေတြ အားလုံးကို ငါ လုပ္ေပးမယ္

 ...တဖက္ကမ္းမွာ အိမ္ေဆာက္ေပးရမလား...နင့္အေဖကို ေရႊေခ်ာင္း ဘယ္ႏွစ္ေခ်ာင္းေပးၿပီး တင္ေတာင္းရမလဲ...

 ေျပာ...” လို႔ ေျပာလိုက္သည္ ။

“ ထြီ....နင့္လို အစုတ္ပလုပ္ေကာင္ကို ငါက ဘယ္ေတာ့မွ အလိုလိုက္မယ္ မထင္နဲ႔ ေလာဘြယ္...ငါ့ကို သတ္ခ်င္သတ္လိုက္.......နင့္မယားေတာ့

ငါမလုပ္ဘူး....”

ေလာဘြယ္သည္ တျခား ေယာက်္ားတေယာက္သာ သူ႔ကို နစ္နာေအာင္ ခုလို ေျပာခဲ့ရင္ ဒီေကာင္ကို အပီအျပင္

ႏွိပ္စက္မွာ ျဖစ္သည္ ။ ေခ်ာလွေတာင့္တင္းတဲ့ ေဆြးလို ေကာင္မေလးက ေျပာတာဆိုေတာ့ တဟားဟား ေအာ္

ရယ္ရင္း စိတ္ဆိုးဟန္ မျပဘူး ။

“ နင္ ငါ့မယား မလုပ္ခ်င္ေပမယ့္ ငါကေတာ့ နင့္ကို ငါ့မယား အျဖစ္ သတ္မွတ္ၿပီးေနၿပီ..ေကာင္မေလး...နင့္ကို

ငါ လိုးေတာ့မွာ....လိုးတယ္ ဆိုတာ သိလား.....ငါ့လီးနဲ႔ နင့္ေစာက္ပတ္ထဲကို ထိုးမွာ.....ခိခိခိ ….     ”

ေလာဘြယ္ရဲ့ က်ဥ္းတဲ့ မ်က္လုံးေတြ ရယ္ေမာလိုက္လို႔ ပိတ္သြားသည္လို႔ ေဆြး ထင္မိသည္ ။ ရိုင္းစိုင္း ပက္စက္

တဲ့ စကားလုုံးေတြေၾကာင့္ ေဆြးသည္ ေထာင္းကနဲ ေဒါပြသြားရၿပီး....“ နင္ လုပ္တိုင္း ခံမွာမို႔လား ေစာက္႐ူးႀကီး ”

လို႔ ျပန္ေအာ္လိုက္သည္ ။

ေလာဘြယ္က သူ႔ေဘာင္းဘီပြႀကီးကို ဆြဲစု ခ်ည္ေႏွာင္ထားတဲ့ စစ္ခါးပတ္ႀကီးကို ျဖဳတ္ခၽြတ္လိုက္သည္ ။

“ ငါ အတင္း တက္လိုးလာတာ မိန္းမေတြ ေတာ္ေတာ့္ကို မ်ားခဲ့ၿပီ ...အလိုမတူလည္း ငါလိုးခ်င္ လိုးမွာဘဲ..ငါ

တို႔ ေတာထဲမွာ ဥပေဒ ဆိုတာ ငါတို႔ ေသနတ္ေျပာင္းဝမွာဘဲ ရွိတယ္ ...လက္ထဲမွာ ေသနတ္ရွိၿပီး ေနာက္လိုက္

ေနာက္ပါ ရွိလို႔ကေတာ့ တိုင္းျပည္ႀကီး တခုလုံးကိုေတာင္ ႏွစ္ေပါင္း ေတာ္ေတာ္ၾကာ သိမ္းထားလို႔ ရတယ္ကြ....”

သူ႔စစ္ေဘာင္းဘီ အစိမ္းပုတ္ႀကီးကို ခၽြတ္ခ်သည္ ။

အိုး ...။

ေဆြး အရမ္း တုန္လႈပ္သြားသည္ ။ ေၾကာက္သြားသည္ ။

အတြင္းခံေဘာင္းဘီ ခံမဝတ္ထားတဲ့ ေလာဘြယ္ရဲ့ ကိုယ္ ေအာက္ပိုင္း ဗလာက်င္းသြားတာကို ျမင္လို္ရလို႔ပါ ။

ေပါင္ၾကားက အေမႊးမဲမဲေတြ ၾကားက ေငါေငါႀကီး ေထာင္ထေနတဲ့ ေလာဘြယ္ရဲ့ ငပဲလီးႀကီးကို နီးကပ္စြာ ေတြ႕

လိုက္ရလို႔ ။ ေလာဘြယ္ရဲ့ လီးက ေစာေစာက ေတြ႕ဖူးခဲ့ရတဲ့ က်ဴးေက်ာ္နဲ႔ စိုင္းသာေဌးတို႔ရဲ့ လီးတန္ေတြထက္ အဆမတန္ ႀကီးထြား

ရွည္လ်ားေနလို႔ပါ ။

ေလာဘြယ္က ေဆြးလက္ေတြကို ပူးၿပီး ခ်ည္ေႏွာင္ထားတဲ့ ႀကိဳးကို ျဖည္ေပးလိုက္သည္ ။

“ အသား အနာမခံနဲ႔ ေကာင္မေလး....မထူးတဲ့ အတူတူ ငါလိုးတာကို ခံလိုက္..ေနာက္က်ေတာ့ နင္ကိုယ္တိုင္က

ငါလိုးေပးတာကို ႀကိဳက္ၿပီး...ခဏခဏ ေတာင္းခံေနမွာ....ဟီး...”

ေလာဘြယ္က ေဆြးအနားကို တိုးကပ္သြားသည္ ။ သူ႔ငပဲတန္ႀကီး တရမ္းရမ္းနဲ႔ ။

“ လာ..လာ...ကြပ္ပ်စ္ေပၚတက္...လိုးၾကမယ္...”

“ အို..သြား..ငါ့ကို လာမထိနဲ႔...”

ေဆြးက ေလာဘြယ္ လက္ေတြကို ပုတ္ထုတ္သည္ ။

“ အသား နာခ်င္သလား....ေကာင္မ...ေအးေအးေဆးေဆး အလိုးခံ....လာ..နင့္အဝတ္ေတြကို ခၽြတ္လိုက္...”

အတင္းဆြဲ အတင္းဖက္ၿပီ ။ ၾကမ္းၿပီ ..။

“ အို..လႊတ္..လႊတ္..မလုပ္နဲ႔ ..သြား....ေခြးေကာင္ႀကီး....”

ေဆြးကို အတင္းဆြဲၿပီး ကြပ္ပ်စ္ေပၚကို တြန္းလွဲလိုက္သည္ ။ ဝတ္ထားတဲ့ ထမိန္ေတြ ေျပကၽြတ္ လန္ျပန္ကုန္

ၿပီ ။ ဝင္းဝါတဲ့ ေပါင္သားေတြကို ေလာဘြယ္ ျမင္ရေတာ့ စိတ္ေတြ ပိုထႂကြလာသည္ ။

“ ၿငိမ္ၿငိမ္ေနဆို..ငါတယ္...ရိုက္ပစ္လိုက္ရ....”

က်ားကိုးစီး စားမကုန္တဲ့ ကိုယ္ႀကီးနဲ႔ အားႏြဲ႕တဲ့ မိန္းမသား တေယာက္ကို လက္ဝါးႀကီးနဲ႔ ရိုက္ဖို႔ ရြယ္လိုက္ရင္း

ေလာဘြယ္သည္ ေဆြးေပါင္တန္ေတြကို ဆြဲကား ျဖဲလိုက္သည္ ။ လန္တက္ေနတဲ့ ေဆြးရဲ့ ထမိန္ေလးေၾကာင့္

ေဆြးသည္ ပင္တီအျဖဴေလးကို ဝတ္ထားေၾကာင္း ေလာဘြယ္ ေတြ႕ေနရသည္ ။ သူ႔လက္ႀကီး ေဆြးေပါင္ခြဆုံေန

ရာကို ေရာက္သြားသည္ ။ ေဆြးက ေလာဘြယ္ကို ထုရိုက္ ကန္ေက်ာက္သည္ ။ ႐ုန္းထြက္ေျပးဖို႔ ႀကိဳးစားသည္ ။

ပါးစပ္က ဆဲသည္ ။

ေလာဘြယ္က အတင္း တက္ခြသည္ ။ ေဆြးလက္ေတြကို ခ်ဳပ္သည္ ။ ေျခေထာက္ေတြကို သူ႔ေျခေထာက္ေတြနဲ႔

ဖိထားသည္ ။

 ဗ်ိ …..     ..

အို ….
   ပင္တီအျဖဴေလးကို ဆြဲကိုင္ျဖဲဆုပ္ ပစ္လိုက္သည္ ။

ေဆြးရဲ့ကိုယ္ေအာက္ပိုင္း အဝတ္မဲ့သြားတဲ့အခ်ိန္ ေဆြးရဲ့ ခါးမွာ လုံးေထြးစုေနတဲ့ ေဆြးရဲ့ ထမိန္ေလးကိုပါ ေလာဘြယ္က ခၽြတ္ယူၿပီး အေဝးကို

လႊင့္ပစ္လိုက္သည္ ။ ေဆြးကိုယ္ေအာက္ဖက္ လုံးဝ ဗလာက်င္းသြားေတာ့ ဘြားကနဲ ေပၚလာတဲ့ ေပါင္တန္ျဖဴေဖြးေဖြးႏွစ္ေခ်ာင္းနဲ႔ ဂြဆုံက မို႔ေဖါင္းတဲ့

 အဂၤါစပ္ႀကီးကို ေလာဘြယ္ ျမင္လိုက္ရလို႔ အံ့ၾသ ေငးေၾကာင္ၾကည့္မိေနသည္ ။

“ လွလိုက္တဲ့ ေစာက္ဖုတ္...” လို႔ ေလာဘြယ္ရဲ့ ပါးစပ္ျပဲႀကီးက အသံထြက္ ေရရြတ္လိုက္တာကို ေဆြး ၾကားလိုက္

ရသည္ ။ ေပါင္တန္ေတြကို ေစ့ဖို႔ ေဆြး ႀကိဳးစားလိုက္သည္ ။ ေလာဘြယ္က အေစ့မခံဘူး ။ ေပါင္တန္ျဖဴျဖဴေတြ

ကို ျဖဲကားၿပီး ေဆြးရဲ့ ေရႊၾကဳတ္ကို ေသေသခ်ာခ်ာ အနီးကပ္ ၾကည့္လိုက္သည္ ။

ေဆြးလည္း အလစ္အငိုက္မွာ ေလာဘြယ္မ်က္ခြက္ကို အားနဲ႔ ေဆာင့္ကန္ထည့္လိုက္သည္ ။

“ အား......”

ေလာဘြယ္ ဝုန္းကနဲ ကြပ္ပ်စ္အေပၚက ေျမႀကီးေပၚကို ေခြးက်က်သည္ ။


ေဆြး ကြပ္ပ်စ္ေပၚက ခုန္ဆင္းသည္ ။ ေလာဘြယ္ ပစ္လိုက္တဲ့ သူမ ထမိန္ေလးကို တဲေထာင့္တေနရာမွာ သြား

ေကာက္သည္ ။ က်ားနာႀကီးတေကာင္လို ေလာဘြယ္ လူးလဲထသည္ ။  နာသြားေပမယ့္ ေဆြးကို အရယူေရးကို

အေလးထားရမွာမို႔ ေဆြးဆီကို တဟုန္ထိုး တိုးကပ္သြားသည္ ။


ေလာဘြယ္ ၾကမ္းၿပီ ။ ဖ်န္းကနဲ ပိတ္ရိုက္လိုက္သည္ ။ ေဆြး ေနာက္ျပန္လန္က်သြားသည္ ။

“ ေခြးမ...နင့္ကို ဖင္ပါ လိုးပစ္မယ္.....”
ေလာဘြယ္ ေျမႀကီးေပၚ ပက္လက္လဲက်ေနတဲ့ ေဆြးရဲ့ ကိုယ္ေပၚကို တက္ခြသည္ ။

ေဆြးရဲ့ ထမိန္က ေပါင္ရင္းေတြအထိ လန္တက္ေနသည္ ။ ေပါင္တန္လွလွေတြနဲ႔ ဂြဆုံေနရာက မို႔ေဖါင္းေဖါင္း

နီညိဳညိဳ အကြဲေၾကာင္းကို ေလာဘြယ္ ေတြ႕ေနရသည္ ။ မတ္မတ္ေတာင္ေနတဲ့ သူ႔ေယာက်္ားတန္ဆာႀကီးက

ေဆြးေပါင္ရင္းကို လာထိေထာက္မိသည္ ။  ေလာဘြယ္ရဲ့ ဒုတ္ႀကီးကေန စီးက်ထြက္ေနတဲ့အရည္ေတြက ေဆြးရဲ့

ေပါင္တန္မွာ ေပက်ံကုန္သည္  ။

ေလာဘြယ္ ေဆြးရဲ့ အက် ႌကို အတင္း ဆြဲျဖဲသည္ ။ အက် ႌျပဲစုတ္ထြက္သြားသည္ ။ ဘရာစီယာေလး အထဲက

ရင္စိုင္ႀကီးေတြက အတင္းႀကီး ႐ုန္းကန္ထြက္ခ်င္ေနၾကသည္ ။

 ေဒါသနဲ႔တဏွာေပါင္းသြားတဲ့ ေလာဘြယ္သည္ ဘရာစီယာျဖဴျဖဴေလးကိုပါ အတင္း ဆြဲျဖဲပစ္သည္ ။ ေဆြးသည္ ေလာဘြယ္ ရိုက္ထည့္လိုက္တဲ့အရွိန္ေၾကာင့္ ေခါင္းေတြ မူးေဝသြားလို႔ ေစာေစာကလိုျပန္မတိုက္ခိုက္နိုင္ေတာ့ဘူး ။ ေလာဘြယ္ ျပဳသမၽွ ႏုရေတာ့မယ့္ အေျခအေန ။

ဆူေကာ့ေနတဲ့ နို႔ႀကီးေတြက ဘြင္းဘြင္းႀကီး ျဖစ္ေနၿပီ ။ ေလာဘြယ္ လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ အားရပါးရ ကိုင္ဆုပ္လိုက္

သည္ ။ ကိုယ္ေအာက္ပိုင္းမွာလည္း ေဆြးေပါင္ရင္းကို ေထာက္မိေနတဲ့ သူ႔လိင္တန္ကို ေနရာေရႊ႕ၿပီး မို႔ေဖါင္းတဲ့

ေဆြးရဲ့ ေရႊၾကဳတ္အေပါက္ဝကို ေတ့လိုက္သည္ ။

ဒီအခ်ိန္မွာ ေလာဘြယ္ေနာက္စိကို မာေက်ာနဲ႔ တစုံတခုက လာေထာက္လိုက္သည္ ။

“ ေနာက္ကို အသာေလး ဆုတ္လိုက္ ...ခိုင္းတဲ့အတိုင္း လုပ္...”

ေလာဘြယ္ တအား တုန္လႈပ္သြားသည္ ။ ရန္သူ ...။ သူေစာ္မႊန္ေနလို႔ မသိလိုက္ ။ သူေနာက္က်သြားၿပီ ။

“ ဒူးေထာက္လိုက္....”

ေဆြးရဲ့ နို႔အိအိႀကီးေတြကို ဆုပ္ကိုင္ထားတဲ့ သူ႔လက္ေတြ ႏွေမ်ာတသစြာနဲ႔ လႊတ္ေပးလိုက္ရသည္ ။ လိင္တန္သည္ အႏၲရာယ္ ဆိုတဲ့ အသိေၾကာင့္ ခ်က္ခ်င္း ေပ်ာ့က်သြားသည္ ။ အေနာက္က ခိုင္းေစတဲ့အတိုင္း
ဒူးေထာက္ေပးလိုက္ရသည္ ။

ေဆြးသည္ မူးေဝေနတဲ့ၾကားက ေလာဘြယ္ေခါင္းကို ေသနတ္နဲ႔ ေထာက္ထားတဲ့လူကို ေသေသခ်ာခ်ာ ၾကည့္လိုက္သည္ ။

“ သိုးထိန္း ...”

ေဆြး လူးလဲထၿပီး ခါးကိုေရာက္ေနတဲ့ ထမိန္ကို ရင္လ်ားလိုက္သည္ ။

“ ေလာဘြယ္  ...ေဆြးရဲ့ နို႔ေတြကို ကိုင္တဲ့ မင္းလက္ေတြကို ငါ ျဖတ္မယ္ ...လိုးဖို႔ႀကံတဲ့ မင္းလီးကိုလည္း ငါျဖတ္ၿပီး ဝက္စာေကၽြးလိုက္မယ္ ...”

“ ဟာ...မ.....မ......မလုပ္ပါနဲ႔...သိုးထိန္းရာ.......ငါ...ငါ....ေတာင္းပန္......”

ေလာဘြယ္က အသက္ေဘးအတြက္ ေတာင္းပန္ေနေပမယ့္ စိတ္ထဲက သိုးထိန္း သူ႔စခန္းထဲ ဘယ္လို ဝင္လာသလဲ..ဒီတဲထဲ ဘယ္လို ဝင္လာသလဲ စဥ္းစားေနသလို တပည့္ေတြ ေရာက္လာပါေစ...ဆုေတာင္းမိလိုက္သည္ ။

သိုးထိန္းက လက္တဖက္နဲ႔ ေသနတ္ကို ခ်ိန္ထားၿပီး သူဝတ္လာတဲ့ ေျပာက္ၾကား အစိမ္းေရာင္ ဂ်ာကင္ပါးကို ခၽြတ္
ၿပီး ေဆြးကို ဝတ္ခိုင္းလိုက္သည္ ။

“ ေလာဘြယ္..လက္ကို ေနာက္ပစ္လိုက္စမ္း....”

ေလာဘြယ္လက္ႏွစ္ဖက္ကို ေနာက္ျပန္ထားခိုင္းၿပီး သူ႔အိတ္ထဲ ပါလာတဲ့ လက္ထိပ္နဲ႔ ခတ္လိုက္သည္ ။

ေဆြးက သိုးထိန္းကို “ က်ဴးေက်ာ္ေရာ စိုင္းသာေဌးေရာ တျခားတဲတလုံးမွာ ရွိေနတယ္ သိုးထိန္း....” လို႔ ေျပာလိုက္တယ္ ။

“ ေအး....ငါ့လူေတြ သူတို႔ဆီ ေရာက္ေနၿပီ...ေဆြး....”

သိုးထိန္းက ေလာဘြယ္ရဲ့ ပါးစပ္ထဲကို အဝတ္စေတြ ထိုးသြင္းလိုက္ၿပီး “ မတ္တပ္ရပ္စမ္း....” လို႔ ေျပာလိုက္တဲ့
အခါ ေလာဘြယ္ ခ်က္ခ်င္းဘဲ ဒူးေထာက္ရာက ထရပ္လိုက္သည္ ။

တဲထဲကို သိုးထိန္းရဲ့ လူေတြ ဝင္လာသည္ ။ ေလာဘြယ္ကို လက္ေမာင္း တဖက္တခ်က္ကေန ဆုပ္ကိုင္ၾကၿပီး
တဲထဲက ေခၚထုတ္သြားၾကသည္ ။

“ သိုးထိန္းရယ္...လက္မတင္ေလးဘဲ..ေလာဘြယ္ႀကီး ငါ့ကို ေစာ္ကားျဖစ္သြားေတာ့မလို႔ဟာ...”

“ ေအး...ေနာက္မွေျပာ..ေဆြး..ဒို႔ အျမန္ဆုံး ဒီေနရာက လစ္ၾကရမယ္....”

သူတို႔ ေလာဘြယ္ရဲ့ စခန္းကေန စထြက္တဲ့အခ်ိန္ ေမာင္းျပန္ေသနတ္ ပစ္ခတ္သံေတြ တဘုံးဘုံး ၾကားလိုက္ရ
သည္ ။ ေလာဘြယ္..ဗိုလ္မုတ္ဆိတ္တို႔ လူေတြနဲ႔ သူတို႔လူေတြ စ ပစ္ခတ္ကုန္ၿပီ ။

သိုးထိန္းလူေတြက ေနရာေကာင္းေတြကေန ႀကိဳတင္ ေနရာယူေစာင့္ေနၾကတာမို႔ ေလာဘြယ္တို႔ လူစု ကို အျမင့္
ကေန စက္ေသနတ္အႀကီးစားေတြနဲ႔ ဖိၿပီး ပစ္ခတ္ၾကသည္ ။

သိုးထိန္းကေတာ့ က်ဴးေက်ာ္..စိုင္းသာေဌး..နန္းမိုခမ္း...ေဆြးနဲ႔ ေလာဘြယ္ကို အရေခၚၿပီး အျမန္ ဆုတ္ခြာခဲ့သည္ ။

က်ဴးေက်ာ္သည္ ဗိုလ္မုတ္ဆိတ္တို႔လူေတြ ရိုက္ႏွက္ကန္ေက်ာက္ထားတာေတြေၾကာင့္ မနည္း လမ္းေလၽွာက္ေနရသည္ ။

“ ေက်းဇူးကမၻာ..သိုးထိန္း..မင္း ေပးတဲ့ အသက္ဘဲ ရွိေတာ့တာ....ကြာ...”
စိုင္းသာေဌးကိုေတာ့ ကယ္လာခဲ့ရေပမယ့္ သိုးထိန္းက မၾကည္ဘူး ။ လူအလစ္မွာ စိုင္းသာေဌးကို ေသနတ္ျပၿပီး
“ ေဆြး အနားကို ဘယ္ေတာ့မွ မကပ္နဲ႔ေတာ့ကြာ....ငါ မင္းကို ေလာဘြယ္စခန္းမွာ ထားခဲ့မလို႔ဘဲ မေကာင္းတတ္လို႔ ေခၚလာတာ...ဒါေပမယ့္ ေဆြးကိုေတာ့ မင္း မပတ္သက္နဲ႔ေတာ့...” လို႔ ၿခိမ္းေျခာက္သည္ ။

စိုင္းသာေဌးလည္း “ ဟုတ္ကဲ့..ဟုတ္ကဲ့....” လို႔ ျပန္ေျပာသည္ ။

သူတို႔လူစု ေတာင္ေပၚက ခပ္သြက္သြက္ ဆင္းေျပးၾကသည္ ။ သိုးထိန္းရဲ့ လူေတြက M249 SAW (Squad Automatic Weapon ) ၃လက္ Browning Machine Gun, Cal. .50  ႏွစ္လက္ ဆိုင္ၿပီး ေလာဘြယ္စခန္းကိုပစ္ခတ္တဲ့အျပင္ ဒုံးပစ္ေလာင္ျခာေတြလည္း ပစ္လႊတ္ တိုက္တာ ဆိုေတာ့ ေလာဘြယ္ တပည့္ေတြ အလူးအလဲ ခံၾကရၿပီး ႐ုတ္တရက္ သိုးထိန္းတို႔ အေနာက္ကို မလိုက္နိုင္ၾက ။

သိုးထိန္းလည္း ေဆြးလက္ကေလးကို ဆြဲၿပီး ေတာင္ကုန္းေပၚက ဆင္းေနသည္ ။ လက္ထိပ္ခတ္ၿပီး ေခၚ
လာတဲ့ ေလာဘြယ္ကို သိုးထိန္းရဲ့ လူေတြက လမ္းခရီးမွာလည္း ၾကဳံရင္ ၾကဳံသလို ေျခေထာက္နဲ႔ ကန္  ေသနတ္ဒင္နဲ႔ ထုတာတို႔ လုပ္လာၾကသည္ ။

နန္းမိုခမ္းက သူ႔ကို လူမဆန္တဲ့ ႏွိပ္စက္ အနိုင္က်င့္တာေတြ လုပ္ခဲ့တဲ့ ေလာဘြယ္ကို မေက်နပ္တာ
ေၾကာင့္  သူ႔အေဖ စခန္းကို ေရာက္တဲ့အထိေတာင္ မေစာင့္နိုင္ေတာ့ဘဲ သိုးထိန္းတို႔ကို
လမ္းခရီးမွာတင္ ႏွိပ္စက္ဖို႔ ေျပာလို႔ ။ နန္းမိုခမ္း သည္ သူတို႔ဗိုလ္ခ်ဳပ္ရဲ့ သမီးေလးမို႔ မ်က္ႏွာလို မ်က္
ႏွာရ ဖါးခ်င္ၾကတဲ့ သိုးထိန္းရဲ့ လူေတြက ေလာဘြယ္ကို ထိုးႀကိတ္ ရိုက္ႏွက္ၾကသည္ ။

ေဆြးကလည္း သိုးထိန္းကို ေလာဘြယ္ ပက္စက္ ယုတ္မာတာေတြကို ေျပးရင္းလႊားရင္း ေျပာျပလာသည္။
သိုးထိန္း ကိုယ္တိုင္ကလည္း ေလာဘြယ္ ေဆြးကို တက္ခြၿပီး နို႔ႀကီးေတြကို ပယ္ပယ္နယ္နယ္ ဆုပ္နယ္ေနတာ..သူ႔ဒုတ္ႀကီးနဲ႔ ေဆြး အဖုတ္ထဲ ထိုးထည့္ဖို႔ လုပ္ေနတာ မ်က္ဝါးထင္ထင္ ေတြ႕ထားတာဘဲ ။

ဒါဏ္ရာေတြ ဗလပြနဲ႔ ေထာ့နဲ႔ေထာ့နဲ႔ ျဖစ္ေနတဲ့ က်ဴးေက်ာ္လည္း  ေဆြးက သူ႔ကို မတြဲမကူဘဲ သိုးထိန္းနဲ႔ အတူတူ တတြတ္တြတ္ စကားေတြ ေျပာၿပီး ေရွ႕ကေန  လက္ခ်င္းတြဲၿပီး သြားေနတာကို အေနာက္ကေန ၾကည့္ၿပီး သူဟာ ဒုတိယလူ ဆိုတာ သေဘာေပါက္သြားသည္ ။

ေတာင္ၾကား လမ္းထဲက ျမင္းခြာသံေတြ ၾကားလိုက္ရလို႔ သိုးထိန္းက သူတို႔ အုပ္စုကို အကာအကြယ္
ယူ ဝပ္ခိုင္းလိုက္သည္ ။ ေလာဘြယ္ရဲ့ ပါးစပ္ကို သိုးထိန္း အဝတ္ ဆို႔ထားသလို သိုးထိန္းရဲ့ တပည့္တေယာက္က မ်က္စိေတြကိုပါ အဝတ္စတစနဲ႔ စည္းေႏွာင္ ပိတ္ထားသည္ ။

သိုးထိန္းတို႔ ေသနတ္ေတြ ခ်ိန္ရြယ္ၿပီး အသင့္ ေစာင့္ဆိုင္းေနၾကသည္ ။ တစတစနဲ႔ ျမင္းခြာသံေတြ နီး
ကပ္လာၿပီ ။ ေတာင္ၾကားလမ္း အေကြ႕ေလးကေန ေရွ႕ဆုံးက ကဆုန္ေပါက္ ေျပးလာတဲ့ ျမင္းစီးသမားေတြကို ေတြ႕လာရေတာ့ သိုးထိန္းတို႔ ပစ္ခတ္တိုက္ခိုက္ဖို႔ အဆင္သင့္လုပ္ထားၿပီ ။

ျမင္းစီးသမားေတြသည္ အစိမ္းပုတ္ေရာင္ ယူနီေဖါင္းေတြ ဝတ္ထားသလို ေမာင္းျပန္ရိုင္ဖယ္ေတြကို ရင္ဘတ္မွာ လြယ္သိုင္း ကိုင္ေဆာင္လာၾကသည္ ။

မ်က္စိလ်င္တဲ့ သိုးထိန္းက ဒီလူေတြရဲ့ ယူနီေဖါင္းက လက္ေမာင္းတံဆိပ္ေတြကို ျမင္လိုက္သည္ ။ခ်က္ခ်င္းဘဲ သူ႔လူေတြကို“ ဒါ ဒို႔လူေတြကြ....ဒို႔စခန္းကေကာင္ေတြ..” လို႔ ေျပာလိုက္သည္ ။ နီးကပ္လာေတာ့ သိုးထိန္းက မတ္တပ္ထရပ္လိုက္ၿပီး လက္ေဝွ႕ရမ္းျပလိုက္သည္ ။

ေရွ႕ဆုံးက ျမင္းစီးသမားက “ ဗိုလ္သိုးထိန္း...ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကိုယ္တိုင္ ပါလာတယ္...” လို႔ ေအာ္ေျပာသည္ ။

မၾကာခင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေက်ာက္က်ား..ဗိုလ္မႉးႀကီးလုံတို႔ ျမင္းကိုယ္စီနဲ႔ သူတို႔ဆီကို ေရာက္လာသည္ ။

ကိုယ္ရံေတာ္ေတြက ျမင္းေတြေပၚက ဆင္းလိုက္ၾကၿပီး ေသနတ္ေတြကို အဆင္သင့္ ခ်ိန္ရြယ္ထားၾကသည္ ။

ကိုယ္ရံေတာ္ တေယာက္က ေျပးၿပီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေက်ာက္က်ားရဲ့ ျမင္းေဘးက ေျမေပၚမွာ ေလးဘက္ေထာက္
ေပးလိုက္သည္ ။ သူ႔ေက်ာကုန္းေပၚ နင္းၿပီး ျမင္းေပၚက ဆင္းလိုက္တဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေက်ာက္က်ားက“ ဘယ္
မွာလဲ ငါ့သမီးေလး....” လို႔ ေမးသည္ ။

“ ပါပါ......”

နန္းမိုခမ္းက သူ႔အေဖကို ေအာ္ေခၚၿပီး ေျပးဖက္သည္ ။

“ သမီးေလး....”

သိုးထိန္းက ျဖစ္သမၽွကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေက်ာက္က်ားကို သတင္းပို႔သည္ ။ ေလာဘြယ္ကို ဖမ္းေခၚလာတဲ့အေၾကာင္း ေျပာသည္ ။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေက်ာက္က်ားက သူ႔သမီးေလး နန္းမိုခမ္းကို ဖက္ထားရင္း သိုးထိန္းကို ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္းနဲ႔

ခ်ီးက်ဴးစကား ေျပာသည္ ။ က်ဴးေက်ာ္ကိုေတာ့ သူ မေက်နပ္ ။

“ ေတာ္ေတာ္ ေစာက္သုံးမက်တဲ့ေကာင္ ” လို႔ ေျပာၿပီး ထြီးကနဲ တံေတြးနဲ႔ ေထြးလိုက္သည္ ။

“ ေလာဘြယ္ကို ေခၚခဲ့ေလ..ဘယ္မွာလဲ....”

ေလာဘြယ္သည္ ေၾကာက္လြန္းလို႔ တုန္ရီေနသည္ ။ ေခါင္းငုံ႔ထားသည္ ။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေက်ာက္က်ားက “ ေလာဘြယ္....ဖါးတုလို႔ ခ႐ုခုန္လို႔ မရဘူးကြ..မင္းေတာ့ ဘဝဆိုးၿပီသာ မွတ္..

စခန္းေရာက္မွ မင္း သိမယ္...” လို႔ ေျပာရင္း ေျခေထာက္နဲ႔ လွမ္းကန္သည္ ။ ဗိုလ္မႉးႀကီးလုံက မ်က္ႏွာလိုအားရနဲ႔  ေလာဘြယ္ကို ဝင္ၿပီး ထိုးသည္ ။ ရိုက္သည္ ။



စခန္းထဲမွာ ဒီည စားပြဲေသာက္ပြဲေတြေၾကာင့္ မီးထိန္ထိန္လင္းၿပီး တာလပတ္အမိုးေတြနဲ႔ ယာယီတဲႀကီးေတြ ရွိေနသည္ ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေက်ာက္က်ားက သူ႔သမီးေလး ျပန္ေရာက္လာလို႔ သူ႔စခန္းထဲက လူအားလုံးကို အစားအေသာက္ေတြ ေကၽြးသည္ ။ သူ႔ကို ကာျပန္တဲ့ သူ႔သမီးကို မိုက္ရိုင္းေစာ္ကားတဲ့ ေလာဘြယ္ကို လက္ရ ဖမ္းမိတာအတြက္လည္း ပါတာေပါ့ ။ သိုးထိန္းကို ဗိုလ္မႉးအဆင့္ တိုးျမႇင့္ေပးၿပီး သူ
နိုင္ငံျခားက မွာထားတဲ့ ပစၥတိုအေကာင္းစား တလက္ကိုလည္း သိုးထိန္းကို ဆုခ်သည္ ။

သိုးထိန္းသည္ သူရာထူးတိုးတာေရာ ေသနတ္ေကာင္းတလက္ ရတာ အတြက္ေရာ ေက်နပ္ေပမယ့္ သူ႔
ငယ္ေရာင္းရင္း က်ဴးေက်ာ္ကို အခ်ဳပ္ထဲ ထည့္ထားတာ အတြက္ စိတ္လည္း မေကာင္း..မေက်နပ္လည္း ျဖစ္မိေနသည္ ။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေက်ာက္က်ားက “ ေတာ္တဲ့လူကို ခ်ီးျမႇင့္မယ္..ညံ့ဖ်င္းတဲ့လူကို အျပစ္ေပးရမယ္...” လို႔ ေျပာ
ၿပီး က်ဴးေက်ာ္ကို အခ်ဳပ္ခန္းထဲ ပို႔လိုက္ဖို႔ ေျပာသည္ ။

ေဆြးကို ေဆြးအေဖက သိုးထိန္းတို႔ စခန္းကေန ျပန္လာေခၚသြားသည္ ။

ေဆြးက သိုးထိန္းကို ရြာကို ျပန္လာခဲ့အုံး...ေျပာစရာေတြ ရွိတယ္...လို႔ တိုးတိုး ကပ္ေျပာသြားသည္ ။
စိုင္းသာေဌး မိဘေတြက ေဆြးအေဖနဲ႔ အတူတူ စခန္းကို လိုက္လာၿပီး သူ႔သားကို ျပန္ေခၚေပမယ့္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေက်ာက္က်ားက ေခၚသြားခြင့္ မေပးဘူး ။

စိုင္းသာေဌးရဲ့ အေမ ေဒၚနန္းၾကာေရႊက ငိုယိုေတာင္းပန္ ရွစ္ခိုးသလို လက္ေဆာင္ေတြနဲ႔ ျပန္လႊတ္ေပးဖို႔
ေျပာေပမယ့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေက်ာက္က်ားက သူ႔သမီးက “စိုင္းသာေဌး မေကာင္းဘူး ပါပါ..သူ သမီးကို လူၾကားထဲ မဟုတ္တာ လုပ္ခ်င္တယ္...”လို႔ တိုင္တန္းခဲ့တာေၾကာင့္ စိုင္းသာေဌးကို မေက်နပ္ဘူး ။

နန္းမိုခမ္းက က်ဴးေက်ာ္ကို ဖမ္းခ်ဳပ္လိုက္တာကို မလိုလားလို႔ သူ႔ပါပါးကို မလုပ္ဖို႔ ေျပာေပမယ့္ ဗိုလ္
ခ်ဳပ္ေက်ာက္က်ားက “ ေစာက္သုံးမက်တဲ့ေကာင္လို ဒီလိုဘဲ အျပစ္ေပးရမွာေပါ့..သမီး..နင္ ကံေကာင္းလို႔ မေသတာ..ဘဝမပ်က္တာ....” လို႔ နန္းမိုခမ္းကို ျပန္ေျပာၿပီး က်ဴးေက်ာ္ကို အခ်ဳပ္ခန္းထဲ ထည့္ခိုင္းထားသည္ ။

သူတို႔ စခန္း တခုလုံး စားၾကေသာက္ၾက ေပ်ာ္ေနၾကသည္ ။

စခန္းရဲ့ ထမင္းခ်က္ တာဝန္ခံ ေဒၚနန္းႏုဆီက ဝက္သားသုံးထပ္သားဟင္း....ၾကက္ကင္ေတြပါတဲ့ ထမင္း
ပုဂံကို ကိုင္ၿပီး သိုးထိန္း က်ဴးေက်ာ္ဆီကို သြားသည္ ။

အခ်ဳပ္ခန္းေစာင့္ ငတိက “ သူ႔ကို အစား မေကၽြးရဘူးလို႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္က အမိန႔္ထုတ္ထားတယ္....မေကၽြးပါနဲ႔..” လို႔ သိုးထိန္းကို ေျပာသည္ ။ သိုးထိန္းက ဂ႐ုမစိုက္ဘူး ။ က်ဴးေက်ာ္ကို ေကၽြးသည္ ။ ဘီယာလည္း တိုက္သည္ ။

ေစာင့္တဲ့ေကာင္ကို “ မင္း အေဖကို မင္း သြားတိုင္နိုင္တယ္ ….     ” လို႔ သိုးထိန္း ေျပာလိုက္ရင္း က်ဴး
ေက်ာ္ရဲ့ ဒါဏ္ရာဒါဏ္ခ်က္ေတြကို ေဆးထည့္ ပတ္တီးစည္းေပးသည္ ။

“ ေက်းဇူး ဘဲ သိုးထိန္းရာ..မင္းရဲ့ ငါ့အေပၚ ထားတဲ့ စိတ္ရင္းေစတနာကို ငါ ပိုၿပီး နားလည္ရၿပီ သူငယ္ခ်င္း” လို႔ သိုးထိန္းကို ေျပာသည္ ။ သိုးထိန္းက “ မင္းကို အခုလို ခ်ဳပ္ထားတာ ငါ လက္မခံနိုင္ဘူး ..မင္း သူတို႔အတြက္ စြန႔္စား လုပ္ကိုင္ေပးခဲ့တာေတြကို ေထာက္ထားဖို႔ ေကာင္းတယ္...ငါ ေျပာ
ၾကည့္အုံးမယ္....မရရင္လည္း စိတ္ဓါတ္မက်နဲ႔..မင္းဖက္မွာ ငါ အျမဲရွိတယ္...က်ဴးေက်ာ္..” လို႔ ေျပာသည္ ။မနက္ အေစာႀကီး  သိုးထိန္း သၾကားနဲ႔ နို႔မပါတဲ့ ေကာ္ဖီခါးခါး တခြက္ကို ေသာက္ရင္း ႏွင္းေတြ ေဝေနတဲ့ ထင္းရႉးေတာႀကီးကို ေငးၾကည့္ေနသည္ ။ တကယ္ေတာ့ ျမင္ေနက် ထင္းရႉးေတာႀကီးကို စိတ္ဝင္တစား ၾကည့္ေနတာမဟုတ္ဘူး ။ သူ စဥ္းစားေနတာ ။ သူ ဘာဆက္ လုပ္ရမလဲ ဆိုတာ သူ မေသခ်ာေသးလို႔ ေခါင္းထဲမွာ ခ်ိန္ဆ ႀကံဆေနတာ ။

သူၾကည္ညိဳတဲ့ ရိုေသတဲ့ ဗိုလိခ်ဳပ္ေက်ာက္က်ား အေပၚကို က်ဴးေက်ာ္ကို အခ်ဳပ္ခန္းထဲ ထည့္လိုက္ကထဲက ယုံၾကည္မႈ မရွိေတာ့ဘူး ။
က်ဴးေက်ာ္ကို ဘယ္လို အျပစ္ေပးမလဲ မသိေသးဘူး ။

ေျခသံၾကားလို႔ သူ႔ခါးမွာ အလြတ္ထိုးထားတဲ့ သူ႔ပစၥတိုလ္ေသနတ္ဆီကို လက္ေရာက္သြားသည္ ။

ဟင္..ခ်စ္ဖ ။
က်ဴးေက်ာ္ရဲ့ တပည့္ေက်ာ္ေလး သူ႔ဆီကို ေလၽွာက္လာေနသည္ ။ က်ဴးေက်ာ္ကို ဖမ္းခ်ဳပ္လိုက္ကထဲက ခ်စ္ဖလည္း အလိုလို ေျမာင္းထဲ ေရာက္သြားသည္ ။ က်ဴးေက်ာ္ရဲ့ တပည့္မို႔ လက္နက္သိမ္း ခံရ
သည္ ။ ခ်စ္ဖက “ ဗိုလ္လုံ ..ဗိုလ္ခ်ဳပ္က ဗိုလ္လုံကို ေခၚခိုင္းလိုက္တယ္..ခဏ လာခဲ့ပါ...တဲ့...” လို႔ လာေျပာသည္ ။

ခ်စ္ဖနဲ႔ အတူတူ စခန္းႀကီးဖက္ကို သူ ျပန္ေလၽွာက္သြားတဲ့ အခ်ိန္ ခ်စ္ဖက “ ဗိုလ္လုံတို႔ တေနရာရာကို ထြက္သြားၾကမယ္ ဆိုရင္ ငါ့ကိုလည္း ေခၚပါေနာ...” လို႔ ခပ္တိုးတိုး ေျပာလိုက္လို႔ “ ေအး..
မင္းလည္း နား မ်က္စိ ဖြင့္ထား...သတင္းထူးတာ ရွိရင္ ငါ့ကို လာေျပာ...” လို႔ ေျပာလိုက္သည္ ။

စခန္း အဝင္မွာ ကင္းပုန္းေတြ ရွိေနသည္ ။ သူ႔ကို အေလးျပဳၾကသည္ ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေက်ာက္က်ားသည္ စခန္းထဲမွာဘဲ သီးသန႔္ အိမ္ႀကီးတလုံးနဲ႔ ေနသည္ ။ သီးျခား ၿခံစည္းရိုး ခတ္ထားသည္ ။ ကင္း အထပ္ထပ္ ခ်ထားသည္ ။ တျခား လူေတြ ဆိုရင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ရဲ့ အိမ္ဝိုင္းထဲကို ဝင္တာနဲ႔ ပါလာတဲ့ လက္နက္ကို ကိုယ္ရံေတာ္ ကင္းသမားေတြ လက္ထဲမွာ ထားရစ္ခဲ့ရသည္ ။

သိုးထိန္းကေတာ့ ဘယ္သူ႔ကိုမွ လက္နက္ မအပ္ခဲ့ဘူး ။ ခ်စ္ဖ သူနဲ႔ ဆက္ မလိုက္လာေတာ့ ။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ရဲ့ စားေတာ္ကဲႀကီးနဲ႔ ပက္ပင္းတိုးသည္ ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ အိမ္ အျပင္ အေနာက္ဖက္က စားပြဲမွာ ဘရိတ္ဖတ္စ္ စားေနတယ္....မင္းကို ေစာင့္ေနတယ္ လို႔ ေျပာလို႔ သိုးထိန္း အိမ္အေနာက္ဖက္ကို သြားလိုက္သည္ ။

“ ေဟး..သိုးထိန္း......လာ...လာ....ထိုင္...ဘာစားမလဲ.....”

“ မစားေတာ့ဘူး ဗိုလ္ခ်ဳပ္....ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေခၚတယ္ ဆိုလို႔..က်ေနာ္ ဘာလုပ္ေပးရမလဲ.....”

“ အခု လတ္တေလာေတာ့ မဟုတ္ဖူး..ငါ့သမီး ျပန္ရင္ မင္း ျပန္လိုက္ပို႔ေပးေစခ်င္တယ္...”

အရင္ က်ဴးေက်ာ္ လုပ္ေပးရတဲ့ အလုပ္ကို သူ႔ကို လုပ္ခိုင္းတဲ့သေဘာဘဲ ။ က်ဴးေက်ာ္ကို ဘယ္လိုမ်ား အျပစ္ေပးမလဲ ဆိုတာ သူ႔စိတ္ထဲ ပူပန္မိသြားတယ္ ။ လူရိပ္လူကဲ သိတဲ့ လ်စ္ေနေအာင္ပါးတဲ့ ဘိန္းဘုရင္ ဗိုလ္ေက်ာက္က်ားက သိုးထိန္း စိတ္ထဲမွာ ဘာစဥ္းစားလဲ ဆိုတာ ထြင္းေဖါက္ၿပီး သိသလိုဘဲ ။

“ သိုးထိန္း..သိုးထိန္း...မင္းက သူငယ္ခ်င္းအေပၚ သံေယာဇဥ္ ေတာ္ေတာ္ႀကီးတာဘဲ ..တကယ္ေတာ့ က်ဴးေက်ာ္က မင္းအေပၚက်ေတာ့ ဒီလိုစိတ္ေကာင္း မရွိဘူးကြ..မင္းကိုေတာင္ ေဂ်ာက္တြန္းခ်င္တာ”

ထမင္းခ်က္ႀကီး အိုက္ပန္ ေရာက္လာလို႔  သိုးထိန္းက မစားဘူး ေျပာေပမယ့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေက်ာက္က်ားက အိုက္ပန္ကို စားစရာေတြ ယူလာခိုင္းသည္ ။

“ ဒါနဲ႔ မင္းတို႔ ငယ္သူငယ္ခ်င္း ဟို ေသာနရဲ့ သမီး..အေခ်ာေလးက ဘယ္လိုလဲ..မင္းနဲ႔ ႀကိဳက္တာလား..က်ဴးေက်ာ္နဲ႔ ႀကိဳက္တာလား.ကြ...ဟားဟားဟား......”

ေလာဘြယ္တို႔ စခန္းက ျပန္လာတဲ့အခ်ိန္ အတူပါလာတဲ့ ေဆြးကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေက်ာက္က်ား သတိထား ေတြ႕ျမင္ သတိထားမိသြားပုံရသည္ ။ မိန္းမေခ်ာ ဆိုရင္ အလြတ္မေပးခ်င္တဲ့ ဒီ ဘိန္းဘုရင္သည္

ေဆြးကို မ်က္စိက်သြားၿပီလား ဆိုတဲ့ စိုးရိမ္ပူပန္စိတ္ေတြ သိုးထိန္း ေခါင္းထဲမွာ ဝင္လာသည္ ။ သူ ဘာမွ ျပန္မေျဖဘဲ ရယ္ေနလိုက္သည္ ။

အိုက္ပန္ စားစရာေတြ လာခ်သည္ ။

“ သိုးထိန္း..စားကြာ....စား...မင္းကို ငါ အရမ္း အားကိုးတယ္ ဆိုတာ မင္း သိတယ္ မဟုတ္လား......”

ဒီအခ်ိန္မွာ နန္းမိုခမ္း သူတို႔ အနားကို ေရာက္လာသည္ ။

နန္းမိုခမ္းသည္ အျဖဴေရာင္ ဆြယ္တာ နဲ႔ ဂ်င္းေဘာင္းဘီ အျဖဴေရာင္ေလး ဝတ္ထားၿပီး မ်က္ႏွာမွာလည္း မိတ္ကပ္ ႏႈတ္ခမ္းနီေတြ နဲ႔ ။ ဆိုးဆိုးဝါးဝါးေတြ ျဖစ္ပ်က္ခဲ့ေပမယ့္ အခုလို အလွျပင္ဆင္ၿပီး

ျပဳံးျပဳံးေလး ေက်ာ့ေက်ာ့ေလး  ေတြ႕လိုက္ရတာ ေကာင္းသည္လို႔ သိုးထိန္း ထငိမိသည္ ။
နန္းမိုခမ္းက ဦးအိုက္ပန္ကို ဆံျပဳတ္နဲ႔ ဘဲသားသုတ္ လုပ္ခိုင္းၿပီး သူ႔အေဖ နဲ႔ သိုးထိန္း ထိုင္စားေန
တဲ့ စားပြဲကို လာစားတာ ။

“ သိုးထိန္း.....ေလာဘြယ္ကို ဘယ္လို အျပစ္ေပးရင္ ေကာင္းမလဲဟင္...ပစ္သတ္လိုက္ရင္ တခ်က္ထဲနဲ႔ လူယုတ္
မာႀကီး မခံစားလိုက္ရဘဲ ေသသြားမွာ....ဘာလုပ္ရင္ ေကာင္းမလဲ ...”

“ အခုလဲ ေလာကငရဲကို သူ ခံစားေနရတယ္ ..နန္းမိုခမ္း...သူ႔ကို ဝက္ၿခံထဲမွာ ဝက္ေတြနဲ႔ အတူတူထားထားတယ္
ဘယ္ေလာက္ အနံ့ဆိုးမလဲ စဥ္းစားၾကည့္....ငါ အႀကံတခုေတာ့ ေပးနိုင္တယ္ ...”

ေပါင္မုန႔္ေၾကာ္နဲ႔ ၾကက္ဥေၾကာ္ကို ဇြန္းခက္ရင္းနဲ႔ စားေနတဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေက်ာက္က်ား က “ ဘာလဲကြ..သိုးထိန္း..”
လို႔ ေမးလိုက္သည္ ။

“ ေလာဘြယ္ကို တဖက္ကမ္းပို႔ၿပီး လိင္ေျပာင္းပစ္လိုက္ခ်င္တယ္... ”

“ ဟားဟာဟားဟား........ဟားဟားဟားဟား..........”

နန္းမိုခမ္းနဲ႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေက်ာက္က်ား ရယ္လိုက္ၾကတာ မရပ္ေတာ့ဘူး ။

“ သိုးထိန္း...မင္းက ေတာ္ေတာ္ အိုင္ဒီယာ ေကာင္းတယ္ကြာ.....သူ႔ကို ႀကိဳေျပာျပထားလိုက္..ဒါဆို ဒီေကာင္ ႀကိဳးစင္တက္ရေတာ့မယ့္ ေသဒါဏ္ေပးခံထားၿပီးတဲ့ အက်ဥ္းသားလို ျဖစ္ေနမယ္....”

သိုးထိန္းက “ ဗိုလ္ခ်ဳပ္..က်ေနာ္ ရြာကို ခဏျပန္ခ်င္တယ္..မၾကာပါဘူး..တညအိပ္ပါဘဲ....” လို႔ ခြင့္ေတာင္းလိုက္ေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေက်ာက္က်ားက “ သြား..သြား....မင္း ဘာလဲ....ေသာနရဲ့ သမီး ဟိုေခ်ာေခ်ာ
ေလးဆီကို သြားမလို႔လားကြ...” လို႔ ရယ္ေမာၿပီး ေမးလိုက္သည္ ..။

နန္းမိုခမ္းကလည္း “ နင္နဲ႔ ႀကိဳက္ေနၾကလားဟင္ သိုးထိန္း....” လို႔ ေမးလိုက္သည္ ။ သိုးထိန္းက မိန္းမေခ်ာေလး
ေတြကို သိမ္းပိုက္တတ္တာ နံမည္ႀကီးတဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေက်ာက္က်ားရဲ့ ရန္ကို ေၾကာက္တာနဲ႔ “ ဒီလိုပါဘဲဟာ...” လို႔
မတင္မက် ေျပာလိုက္သည္ ။



ရြာကို ျပန္ေရာက္ေတာ့ ေနဝင္စျပဳေနၿပီ ။

ခ်စ္ဖကို ႀကိဳလႊတ္ၿပီး ေဆြးကို သူလာမယ့္အေၾကာင္း ေျပာခိုင္းထားခဲ့လို႔ ေဆြးသည္ သူခ်ိန္းလိုက္တဲ့ ဘုရား
ေက်ာင္းပ်က္ႀကီးဆီကို လာမယ္ လို႔ သူ ယုံၾကည္ေမၽွာ္လင့္ထားသည္ ။

သူေဆြးကို လာဖို႔ ခ်ိန္းလိုက္တဲ့ ဘုရားေက်ာင္းပ်က္ႀကီးက ရြာျပင္က ယာထဲမွာ ရွိၿပီး အဂၤလိပ္ေခတ္က အဂၤလိပ္သာသနာျပဳ ဘုန္းႀကီးေတြ ေဆာက္သြားခဲ့တဲ့ ဘုရားေက်ာင္းႀကီး ။ အလြန္အမင္း ယိုယြင္း ပ်က္စီးေနလို႔ မျပင္ေတာ့ဘဲ ဒီအတိုင္း ထားထားတဲ့ ဘုရားရွိခိုးေက်ာင္းႀကီးပါ ။

အစပိုင္းက သည္ ဘုရားေက်ာင္းႀကီးမွာဘဲ ရြာကလူေတြက တနဂၤေႏြေန႔ ဆိုရင္ ဘုရား ဝတ္ျပဳ ပြဲေတြ လုပ္ၾကတာ ။ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ အိုေဟာင္းလာလို႔ ေတာင္ေၿခ ရြာထိပ္မွာ အသစ္ ေဆာက္လိုက္
ၿပီး ေျပာင္းသြားလိုက္ၾကတာ ။

သိုးထိန္း ခ်ိန္းလိုက္တဲ့ သေဘာက ဒီ ဘုရားေက်ာင္းအိုႀကီးကို ဘယ္သူမွ မလာၾကေတာ့ သူနဲ႔ ေဆြးနဲ႔ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ စကားေျပာၾကလို႔ ရတာေၾကာင့္ ။
ေဆြးကို ခ်စ္တဲ့အေၾကာင္း သူ ေျပာမည္ လို႔ ဆုံးျဖတ္ထားသည္ ။

သူေရာက္သြားေတာ့တိတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္ေနၿပီး လူသူ အရိပ္အေရာင္ မျမင္ရလို႔ ေဆြး မေရာက္ေနေသးဘူးလို႔
သူသိလိုက္သည္ ။ ဘုရားေက်ာင္းႀကီးရဲ့ တံခါးကို သူ တြန္းဖြင့္ ဝင္လိုက္ေတာ့ ခိုတအုပ္ ဖလူးဝူးဖူး ဆိုတဲ့ အသံေတြ ျမည္ၿပီး ထပ်ံကုန္သည္ ။ ေျခသံလုံေအာင္ နင္းကာ ဝင္ေပမယ့္ ဘုရားေက်ာင္းပ်က္
ႀကီးရဲ့ သစ္သားၾကမ္းက တက်ိက်ိနဲ႔ ။

တိတ္ဆိတ္ ရွင္းလင္းေနတဲ့ ဘုရားေက်ာင္းအိုႀကီးထဲမွာ နံရံကို မွီရပ္ေနရင္း သူ ေဆြးအလာကို ေစာင့္ေနသည္ ။
https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhV8FdxwMUqwfr8smD1jEsQTsQiWSe18dpouXzLlzIs8zeHCcw9notKmq6mwsNWml1ZoWfpvtkL7T5d_uACdgUOFCkFNEpt4fKo8hI30kbSAwKDP_xcQq6Ew0_v6pwseYTn2LEtMGUkhsoD/s320/baby_maung_03.jpg
ေျခသံလိုလို ၾကားလိုက္သည္ ။

သူ႔ညာလက္က ခါးက ပစၥတိုေသနတ္ဆီကို ေရာက္သြားသည္ ။

ဘုရားေက်ာင္းပ်က္ႀကီးရဲ့ တံခါးမႀကီးကို တြန္းဖြင့္လိုက္လို႔ တက်ီက်ီနဲ႔ ပြင့္သြားတဲ့ အသံ ။ ပစၥတိုေသနတ္ ဖ်တ္ကနဲ သူ႔လက္ထဲေရာက္ေနၿပီ ။

ဘယ္သူလည္း ဆိုတာ ေသေသခ်ာခ်ာ ၾကည့္လိုက္သည္ ။

ဟင္ ....။

ေဆြး ။

ေဆြး မ်က္လုံးေတြက ေဘးဘီဝဲယာကို ရွာေဖြ ၾကည့္ေနသည္ ။

“ ေဆြး.....ငါဒီမွာ......”

“ သိုးထိန္း ....”

ေဆြး သူ႔ဆီကို ေျပးလာသည္ ။ အိုး...လွလိုက္တာ ေဆြးရယ္ ...။ အိုေဟာင္း စုတ္ျပတ္ေနတဲ့ ဘုရားေက်ာင္းအိုႀကီးထဲ မွာ ျဖဴဝင္းလြန္းေနတဲ့ ေဆြးသည္ နက္ေမွာင္တဲ့ ဆံပင္ရွည္ႀကီးေတြ တရမ္းရမ္းနဲ႔
သူ႔ဆီကို ေျပးလာေနသည္ ။

သူ ေဆြးကို တအား ဖက္လိုက္သည္ ။ ေဆြးကလည္း ျပန္ဖက္ထားသည္ ။

“ သိုးထိန္း.....နင္လာမယ္ဆိုလို႔ ငါ အရမ္း ဝမ္းသာတယ္ဟာ..ငါ နင့္ကို အရမ္း ေတြ႕ခ်င္ေနမိတာ.....နင္ဟာ အရင္က ငါ့ အခ်စ္ဆုံး ငယ္သူငယ္ခ်င္း.....သိုးထိန္း.....အခုေတာ့ နင္ဟာ ငါ့ ေက်းဇူးရွင္
နင့္ေၾကာင့္..နင္ ေလာဘြယ္ရဲ့ မုဒိန္းက်င့္တာကို မခံရတာ..နင့္ကို ေက်းဇူး အရမ္း တင္တယ္..နင္....နင့္ကို.....”

“ ဘာ..ဘာ..ဘာျဖစ္လဲဟင္ ...ေဆြး...”

“ နင့္ကို ငါ ခ်စ္တယ္.....နင္ေကာ ငါ့ကို ခ်စ္လားဟင္......”

“ အို..ေဆြးရယ္..ဒီစကားေတြက ငါက နင့္ကို ေမးရေျပာရမွာပါ...ငါ နင့္ကို ခ်စ္ေနမိတာ ၾကာၿပီ.......ငါ ဝမ္းသာလိုက္တာ ေဆြးရယ္.....”

သိုးထိန္းသည္ ေဆြးရဲ့ မ်က္ႏွာေလးကို နမ္းလိုက္သည္ ။ နဖူး ဝင္းဝင္းေလး....။ ပါးျဖဴျဖဴေလးေတြနဲ႔ ေမးစိေလး ။

“ သိုးထိန္း....ဒီေနရာႀကီးက မေကာင္းေတာ့ဘူးဟာ.....လူဆိုးေတြ လူရမ္းကားေတြလည္း တအား မ်ားတယ္ ...ငါနဲ႔ နင္နဲ႔ ေအးခ်မ္းတဲ့ နယ္ေၿမ ၿမိဳ႕ရြာ တခုခုကို သြားၾကရေအာင္.....”

“ ေအး....က်ဴးေက်ာ္ ကို ဖမ္းခ်ဳပ္လိုက္ၿပီးကထဲက ငါလည္း စဥ္းစားေနတယ္ ေဆြး......တေနရာရာကို ေျပးၾကတာေပါ့..”

သိုးထိန္းသည္ ေဆြးရဲ့ ႏႈတ္ခမ္း ဖူးႂကြႂကြေလးကို ငုံစုတ္နမ္းလိုက္သည္ ။ ေဆြးကလည္း သူ႔ အနမ္းေတြကို ျပန္ တုန႔္ျပန္သည္ ။ ျပန္ နမ္းစုတ္သည္ ။ ဘုရားေက်ာင္းႀကီးထဲမွာ တခ်ိဳ႕ ခုံတန္းေတြ

အေကာင္းပကတိ ရွိေနေသးသည္ ။ ေစာေစာက သူ႔အမ္ဖိုးေမာင္းျပန္ေသနတ္ကို ခ်ထားတဲ့ ခု႔တန္းမွာ သူတို႔ ဝင္ထိုင္လိုက္သည္ ။

“ အရမ္း ခ်စ္တယ္ ေဆြးရယ္.....”

“ ငါေရာဘဲ..ငါလည္း နင့္ကို အရမ္း အရမ္း ခ်စ္တယ္..သိုးထိန္းရယ္ ....”

ႏႈတ္ခမ္းေတြ ပူးကပ္မိသြားၾကျပန္သည္ ။ နမ္းၿပီးရင္း နမ္းခ်င္ရင္း ...။

“ ေဆြး..နင္ ငါနဲ႔ လိုက္ခဲ့ပါလားဟင္..”

“ ဘယ္ကို လိုက္ရမွာလဲ..သိုးထိန္းရယ္....နင္တို႔ ဘိန္းဘုရင္ စခန္းကိုလား ....ဘယ္ ျဖစ္မလဲ....”

“ အင္း..ဟုတ္တယ္..နင့္ကို အဲဒီကို ငါ ေခၚသြားလို႔ မျဖစ္ဘူး......”

ေဆြးရဲ့ ခါးေသးေသးေလးကို ဖက္ထားတဲ့ သူ႔လက္တဖက္က ေဆြးရဲ့ တင္ပါးအိအိႀကီးေတြ ေပၚကို ေရာက္သြားသည္ ။ ေဆြးက သူ႔ရင္ခြင္ထဲကို ေခါင္းအပ္ၿပီး သူ႔ကို တင္းတင္းၾကပ္ာကပ္ ဖက္ထားသည္ ။

“ ခ်စ္တယ္...” ဆိုတဲ့ စကားလုံးကို သူတို႔ ႏွစ္ေယာက္ အထပ္ထပ္ အႀကိမ္ႀကိမ္ ေျပာမိၾကသည္ ။ ေဆြးရဲ့ လည္တိုင္ေလးကို သူ နမ္းသည္ ။ စုတ္သည္ ။ ေဆြး သူ႔ေက်ာျပင္ကို ကုတ္ျခစ္သည္ ။
ႏႈတ္ခမ္းေလး ဟၿပီး ညည္းျငဴသည္ ။ သူ႔လက္က ေဆြး အက် ႌၾကယ္သီးေတြကို ျဖဳတ္ေနသည္ ။ ေဆြးသည္ တုန္တုန္ရီရီနဲ႔ “ ခ်စ္တယ္..ခ်စ္တယ္....” လို႔ အထပ္ထပ္ ရြတ္ေနသည္ ။  ႏူးည့ံလြန္းတဲ့ ရင္သားအိအိေတြကို သူ ကိုင္ေတာ့ ေဆြးသူ႔ကို တအားဖက္ၿပီး....“ နင္ငါ့ကို သိပ္ခ်စ္တယ္ မဟုတ္လားဟင္...” လို႔ေမးသည္ ။
“ ခ်စ္တာေပါ့ အရမ္း..ဒို႔ လက္ထပ္ၾကမယ္.....”
“ အင္း...နင္ ႀကံစမ္းပါဟာ..ငါတို႔ ထြက္ေျပးၾကဖို႔ လြတ္လပ္တဲ့ တေနရာရာကို...”
“ စိတ္ခ်..ေဆြး..ငါ နင့္ကို လာေခၚမယ္..က်ဴးေက်ာ္ကိုလည္း ငါ ေခၚထုတ္ခဲ့မယ္.....”
“ ဟင္..တကယ္လား.....သိုးထိန္း..သိပ္ေကာင္းတာေပါ့ဟာ.....ဒို႔ သူငယ္ခ်င္း ၃ေယာက္...တေယာက္ကို တေယာက္ ..လိုအပ္တဲ့ အခ်ိန္မွာ ကူညီကယ္မတာ...သိုးထိန္း..ငါတို႔ ျပန္ၾကရေအာင္...
အျပင္မွာ ေမွာင္ေနၿပီ.....”
“ ေအး..ဟုတ္ၿပီ.....”

သိုးထိန္းလည္း ေမာင္းျပန္ရိုင္ဖယ္ကို ေကာက္ကိုင္လိုက္ၿပီး ေဆြး ရဲ့ လက္တဖက္ကို ဆြဲၿပီး ဘုရားေက်ာင္းပ်က္ႀကီးထဲက ထြက္လိုက္သည္ ။ ေဆြးကို သူ႔အိမ္နား အထိ လိုက္ပို႔မည္ ။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေက်ာက္က်ား ရဲ့ အိမ္ေရွ႕ ။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေက်ာက္က်ား  ေခၚလိုက္လို႔ သိုးထိန္း ဗိုလ္မႉးႀကီးလုံ နဲ႔စိုင္းေနာင္တို႔ အျမန္ ေရာက္လာၾကသည္ ။

“ မင္းတို႔မုတ္ဆိတ္ကို မရလိုက္တာ ေတာ္ေတာ္ဆိုးတယ္ကြ...သိုးထိန္း....ဒီေကာင္ လြတ္သြားတာ..ဒီေကာင္ ဒို႔ကို အလစ္အငိုက္ တိုက္နိုင္တယ္ ....”

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေက်ာက္က်ားက ေလာဘြယ္ကို သြားေခၚခိုင္းလိုက္သလို ဗိုလ္မုတ္ဆိတ္ လြတ္သြားလို႔ မေက်မခ်မ္း ျဖစ္ေနသည္ ။ သိုးထိန္းက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ရဲ့ သမီးကို မထိမခိုက္ဘဲ လြတ္ေျမာ္ကေအာင္ ကယ္ထုတ္ခဲ့ရလို႔ ဗိုလ္မုတ္ဆိတ္ကို အမအရ မဖမ္းေခၚခဲ့နိုင္ဘူး လို႔ ရွင္းျပေတာ့လည္း သူ ေက်နပ္သည္ ။

“ အင္းေလ..ေလာဘြယ္ကို ရလာတာဘဲ ..တခုေတာ့ ရွိတယ္..သိုးထိန္း ..မင္း မင္းရဲ့ လူေတြနဲ႔ မုတ္ဆိတ္ကို လိုက္ရွာ..အေသရရ အရွင္ရရ ...မင္း မုတ္ဆိတ္ကို မိရင္ မင္း ႀကိဳက္တဲ့ ဆု ေတာင္းနိုင္တယ္.....ငါေပးမယ္..မင္း ဗိုလ္မႉး အဆင့္ လိုခ်င္လား...ေပးမယ္.....မရရေအာင္ ဖမ္းေခၚခဲ့...”

“ ဟုတ္ကဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္..က်ေနာ္ လုပ္မယ္....”

ဒီအခ်ိန္မွာ သိုးထိန္း ရဲ့ တပည့္ ေပါလုက ေလာဘြယ္ကို လက္ျပန္ႀကိဳး တုပ္ရက္နဲ႔ သူတို႔ရွိရာကို ေခၚလာသည္ ။

ေလာဘြယ္သည္ တကိုယ္လုံး ေရေတြ စိုစိုရႊဲ ေနသည္ ။ အေပၚမွာ အက် ႌမပါ ေအာက္ဖက္မွာ စစ္ေရာင္ ေဘာင္းဘီတိုေလးနဲ႔ ေလာဘြယ္ကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေက်ာက္က်ားအေရွ႕မွာ ဒူးေထာက္ခိုင္းလိုက္ၾကသည္ ။ ေလာဘြယ္သည္ ခ်မ္းလို႔ တဆတ္ဆတ္ တုန္ေနသည္ ။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေက်ာက္က်ားက ေလာဘြယ္ဆီက အနံ့အသက္ဆိုးေတြကို ရလိုက္လို႔ အေနာက္ကို နဲနဲ ဆုတ္သြားသည္ ။

“ ေလာဘြယ္.....မင္း ငါ့သမီးကို လုပ္တာေတြ အရမ္းရက္စက္တယ္..လြန္တယ္.....”

ေလာဘြယ္က ထြီကနဲ တံေတြး ေထြးလိုက္ၿပီး....“ မင္း တခ်ိန္က ငါ့ႏွမ ငါ့အေမကို လုပ္ခဲ့တာေတြက ပိုဆိုးတယ္...ေက်ာက္က်ား.....ငါ လက္စား ျပန္ေျခတာဘဲ....မင္း ငါ့ကို သတ္လိုက္ကြာ..ေသရဲတယ္...” လို႔ ေအာ္ေျပာလိုက္သည္ ။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေက်ာက္က်ားက ေအာ္ရယ္သည္ ။

“ မင္းကို မသတ္ဘူး..မင္းကို လိင္ေျပာင္းလိုက္မယ္..မင္းကို ဖါခံခိုင္းမယ္......ဟားဟားဟား.....”

ဗိုလ္မႉးႀကီးလုံက “ ဒီ႐ုပ္ႀကီးကို ဘယ္ေကာင္က လိုးခ်င္မွာလဲ ဗိုလ္ခ်ဳပ္.....” လို႔ ျပဳံးစိစိနဲ႔ ေျပာလိုက္သည္ ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေက်ာက္က်ားက “ ဘယ္သူမွ မလိုးခ်င္ရင္ ငါ့ေခြးေတြကို တက္လိုးခိုင္းမွာေပါ့..” လို႔ေျပာလိုက္ရင္း ေလာဘြယ္ရဲ့ မ်က္ခြက္ကို ကန္ထည့္လိုက္သည္ ။ ေလာဘြယ္ ပက္လက္ လန္က်သြားတဲ့အခါ သိုးထိန္းလည္း ေဆြးနို႔ႀကီးေတြကို ေလာဘြယ္ တအား နယ္ဖတ္ေနတာကို ျပန္ျမင္ေယာင္သြားၿပီး ေလာဘြယ္ကို ေျပးကန္သည္ ။

သိုးထိန္း ကန္ေတာ့ ေပါလုနဲ႔ စိုင္းေနာင္တို႔ကလည္း လိုက္ကန္ၾကသည္ ။ ေလာဘြယ္ အလူးအလဲ ခံေနရသည္ ။ အိမ္ ဝရန္တာကေန နန္းမိုခမ္း ထြက္ၾကည့္ေနသည္ ။

မၾကာခင္ သိုးထိန္းက သူ႔စိတ္ႀကိဳက္ လက္ေရြးစင္ တိုက္ခိုက္ေရး သမားေတြ ေရြးခ်ယ္ၿပီး ဗိုလ္မုတ္ဆိတ္ ကို လိုက္ရွာဖို႔ စခန္းကေန ထြက္သည္ ။ နန္းမိုခမ္းက “ သိုးထိန္း..ငါ့ကို ရန္ကုန္ လိုက္ပို႔ရအုံးမယ္ေနာ္....နင္ ျပန္လည္း လာအုံး.....”လို႔ လွမ္း ေအာ္ေျပာသည္ ။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေက်ာက္က်ားက “ မပူနဲ႔ သမီး..သိုးထိန္းက တကယ္ေတာ္တဲ့ေကာင္.....သူ ျပန္လာမွာပါ....” လို႔ ျပဳံးျပဳံးႀကီး ေျပာလိုက္သည္ ။ သိုးထိန္းတို႔ ထြက္သြားၾကၿပီးေနာက္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေက်ာက္က်ားက ဗိုလ္မႉးႀကီးလုံကို “ ေမာင္လုံ..မင္း က်ဴးေက်ာ္ကို ဘယ္လိုထင္လဲ..ငါ စိတ္ဆိုးဆိုးနဲ႔ အခ်ဳပ္ထဲ ထည့္လိုက္တယ္....” လို႔ ေမးလိုက္သည္ ။ ဗိုလ္မႉးႀကီးလုံလည္း..“ ဒီေကာင္က ေတာ္ေတာ္ အားကိုးခဲ့ရတဲ့ေကာင္ပါ..ခြင့္လႊတ္နိုင္ရင္လည္း ခြင့္လႊတ္လိုက္ပါ ဗိုလ္ခ်ဳပ္..” လို႔ ေျပာလိုက္သည္ ။

“ အင္း..ဒီေကာင့္ကို ငါ ေတြ႕ခ်င္တယ္..” လို႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေက်ာက္က်ားက ေျပာလိုက္တဲ့အခါ ဗိုလ္မႉးႀကီးလုံက အနားက ကိုယ္ရံေတာ္ တေယာက္ကို “ က်ဴးေက်ာ္ကို သြား ထုတ္ခဲ့..” လို႔ အမိန႔္ေပးလိုက္သည္ ။ဗိုလ္မုတ္ဆိတ္ ေခြးေျပးဝက္ေျပး ေျပးခဲ့ရသည္ ။

ဗုံးဆန္ေတြက ဆက္တိုက္ႀကီး တရႊီးရႊီးနဲ႔ ေလာဘြယ္ရဲ့ စခန္းထဲ က်ေရာက္ ေပါက္ကြဲေနသည္ ။ ပစ္လိုက္တဲ့

စက္ေသနတ္ေတြကလည္း မရပ္မနား ။ ဒီေလာက္ လက္နက္ေကာင္းေကာင္းနဲ႔ လာတိုက္တာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေက်ာက္

က်ားရဲ့ လူေတြဘဲ ဆိုတာ ေသခ်ာသည္ ။ အစိုးရစစ္တပ္ေတာ့ မျဖစ္နိုင္ဘူး ။ အစိုးရစစ္တပ္ လာရင္ သူတို႔

ႀကိဳသိသည္ ။

ေနာင္ႀကိဳးရြာေလးကို ဗိုလ္မုတ္ဆိတ္ ေရာက္မွ နားရသည္ ။ အေနာက္က ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေက်ာက္က်ား တပ္ေတြမ်ား

လိုက္လာေလမလား ေသြးေလေျခာက္ျခားၿပီး ေရာက္ေရာက္ခ်င္း ညက ဗိုလ္မုတ္ဆိတ္ အိပ္လို႔ မေပ်ာ္ဘူး ။ တည

လုံး နိုးနိုးေနသည္ ။

ေနာင္ႀကိဳးမွာ ဝင္ခိုလိုက္တာက ဒီရြာက လူေတြက သူ႔လူေတြ ။ သူ႔မယား တေယာက္လည္း ရွိသည္ ။ သူ

 တရားမဝင္ ယူထားတဲ့ မယားေလး နန္းေဖါင္း ရွိေနသည္ ေလ ။

နန္းေဖါင္းဆီကို သူ မေရာက္တာ ၾကာၿပီ ။ ေနာင္ႀကိဳးရြာက သူက်က္စားေနတဲ့ ေဒသထဲမွာ မပါဘူး ။ ေရာက္ခဲ

သည္ ။ နန္းေဖါင္းက ျဖဴျဖဴႏုႏုေလးမို႔ ဗိုလ္မုတ္ဆိတ္ သိမ္းပိုက္လိုက္ခဲ့တာ ။ မုဒိန္က်င့္ ဖ်က္ဆီးတယ္လို႔

 အေျပာမခံခ်င္လို႔ လက္ထပ္ယူလိုက္ခဲ့တာ ။ ဗိုလ္မုတ္ဆိတ္က ဘိန္းသမား မဟုတ္ဘူးေလ ။ ရွမ္းျပည္နယ္

ေကာင္းစားေရး ဆိုၿပီး အသံေကာင္းဟစ္ၿပီး လက္နက္ကိုင္ေနတဲ့လူ ။ တကယ္တမ္း သူ႔ဖါသာ ေထာင္လႊားေန

တဲ့သီးျခားအဖြဲ႕ေလးတဖြဲ႕ပါဘဲ ။

နန္းေဖါင္းက ဗိုလ္မုတ္ဆိတ္ရဲ့ အညိဳအမဲစြဲေနတဲ့ ေက်ာျပင္ကို က်ားဘမ္း ပ႐ုပ္ဆီ လိမ္းပြတ္ေပးေနသည္ ။

“ နန္းေဖါင္း....”

“ ဘာလဲ...အကို...”

“ နင္...တျခားလူနဲ႔ လိုးေသးလား....”

“ ဟာ..အကိုကလဲ...မလုပ္ပါဘူး....”

“ ေသခ်ာလား.....နန္းေဖါင္း.....”

“ အကိုရယ္...နန္းေဖါင္း မလိမ္ပါဘူး...နန္းေဖါင္း ေအးေဆး ေနေနတာပါ....”

“ ငါ ပို႔ပို႔ေပးတဲ့ ပိုက္ဆံနဲ႔ စားစရာေတြ နင္ ရရဲ့လား...”

“ ရတယ္ အကို..ခြန္ထြန္း လာလာပို႔တယ္ ..”

နန္းေဖါင္းက ေက်ာျပင္တျပင္လုံးနဲ႔ ပုခုံး လက္ေမာင္းေတြကို ႏွိပ္ေပးေနတုံး ဗိုလ္မုတ္ဆိတ္ အိပ္ေပ်ာ္သြားခဲ့သည္ ။


သိုးထိန္းနဲ႔အဖြဲ႕သည္ ေလာဘြယ္စခန္းကေန ဗိုလ္မုတ္ဆိတ္ ထြက္ေျပး လြတ္ေျမာက္သြားခဲ့တဲ့အခါ ဘယ္လမ္း

ကေန ဘယ္ဖက္ကို ေျပးမလဲ ဆိုတာေတြကို ေျမပုံကို ၾကည့္ၿပီး ေလ့လာခန႔္မွန္းၾကည့္ေနသည္ ။

သူ ရွိနိုင္မယ့္ ေနရာေတြကို ပိုက္စိပ္တိုက္ ရွာေဖြၾကဖို႔ လုပ္သည္ ။ တေတာင္ေက်ာ္ တေတာင္ဆင္း တရြာဝင္

 တရြာထြက္နဲ႔ ဗိုလ္မုတ္ဆိတ္ ေနာက္ကို လိုက္ၾကၿပီ ။

သိုးထိန္းသည္ ဗိုလ္မုတ္ဆိတ္ကို အမိဖမ္းၿပီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေက်ာက္က်ားရဲ့ လက္ကိုအပ္...ဆုအျဖစ္ က်ဴးေက်ာ္ကို

 ေတာင္း ၿပီးရင္ ေဆြးကို ေခၚၿပီး သူတို႔ သုံးေယာက္ သည္ေဒသ သည္နယ္ေျမကေန အၿပီးအပိုင္ စြန႔္ခြာၾကမည္

 လို႔ စဥ္းစားထားသည္ ။

ေရွ႕မွာ ရြာေလးတရြာ ။ ေရွ႕ေျပး လႊတ္ထားတဲ့ သူ႔လူတေယာက္က ျပန္ေျပးလာၿပီး ေျပာသည္ ။

သူ႔အဖြဲ႕ေတြကို ေနရာယူထားဖို႔ အခ်က္ျပလိုက္သည္ ။

ဒီနယ္ေျမဟာ ဗိုလ္မုတ္ဆိတ္ ေရွာင္ေျပးနိုင္တဲ့ နယ္ေျမမို႔ ေရွ႕က ရြာေလးမွာ သူ

 ရွိေကာင္း ရွိေနနိုင္သည္ ။ ေရွ႕ေျပးႏွစ္ေယာက္နဲ႔အတူ အကြက္အကြင္းေကာင္းတဲ့ ေတာင္ကမူေလးကေန ရြာ

ေလးဖက္ကို သူ ၾကည့္သည္ ။ ဘာလႈပ္ရွားမႈမွ မေတြ႕ ။ ဆိတ္ၿငိမ္ေနသည္ ။

မွန္ေျပာင္းနဲ႔ ရြာေလးကို လွမ္းၾကည့္သည္ ။

လူရိပ္လူေရာင္ေတာင္ မေတြ႕ရဘူး ။

ရြာနားကို သူတို႔ ခ်ဥ္းကပ္သြားလိုက္ၾကသည္ ။




က်ဴးေက်ာ္သည္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေက်ာက္က်ား အေရွ႕မွာ ေခါင္းငုံ႔ၿပီး ရပ္ေနသည္ ။

“ က်ဴးေက်ာ္.....မင္း ကို ငါ ဘာေၾကာင့္ အခ်ဳပ္ခန္းထဲ ထည့္ထားလည္း မင္းသိသလား....”

“ သိတယ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္..က်ဳပ္ ညံ့ဖ်င္းမႈေၾကာင့္...”

“ အာလာလာ..မင္း မဆိုးဘူးဘဲ..ကိုယ့္အျပစ္ကို ကိုယ္သိသားဘဲ …..    မင္းကို ငါ အရင္က ဘယ္ေလာက္ အားကိုး

ထဲ့တယ္ ဆိုတာ မင္း သိလား....”

“ သိတယ္..ဗိုလ္ခ်ဳပ္....က်ဳပ္အမွားအတြက္ ေဆာရီးပါ..က်ဳပ္ကို ခြင့္လႊတ္ပါ......”

“ မင္း ေစာက္သုံးမက်လို႔ ငါ့သမီးလဲ ဖင္တုံးလုံးနဲ႔ ေစာက္ရွက္ကြဲခဲ့ရ..ငါ့လူေတြ လက္နက္ေတြလည္း ဆုံးရႈံးခဲ့

ရတယ္ကြ..ဘာဘဲ ျဖစ္ျဖစ္ေလ...မင္း ေကာင္းတဲ့အခ်က္ေတြလည္း ငါ ေထာက္ထားပါတယ္...ေနာင္ကို

 သတိႀကီးႀကီးထားကြာ..ငါတို႔ သတင္းက ႀကီးလာေနၿပီ ...အေမရိကန္ကလည္း ဒို႔ဆီက ဘိန္းေတြက သူတို႔ဆီကို

အဝင္မ်ားတယ္ ဆိုၿပီး ငါတို႔ကို မ်က္ေစာင္းထိုးေနၿပီ ..ျမန္မာအစိုးရကိုလည္း ဒို႔ကို တိုက္ဖို႔ ဖိအားေပးတာတို႔

 လုပ္လာေတာ့မွာ ေသခ်ာတယ္..မၾကာခင္ အစိုးရစစ္တပ္နဲ႔ ပြဲႀကီးပြဲေကာင္းေတြ ေဆာ္ရမယ့္ကိန္းေတြ ျမင္ေန

တယ္..ဒီေတာ့ မင္း အားျပန္ေမြးပါ ….     ငါ လူေကာင္းေတြ လိုတယ္ ….    ”

“ ဟုတ္..ဗိုလ္ခ်ဳပ္..က်ဳပ္ သတိထားပါမယ္....”

“ အခု ..သိုးထိန္း...မုတ္ဆိတ္ ေနာက္ကို လိုက္ေနတယ္ ….     မုတ္ဆိတ္ကို မိရင္ ငါကိုယ္တိုင္ ငါ့လက္နဲ႔ သတ္မယ္”

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေက်ာက္က်ားက လက္သီးလက္ေမာင္း တန္းၿပီး ေျပာလိုက္သည္ ။

“ က်ဳပ္ သိုးထိန္းေနာက္ကို လိုက္ၿပီး ကူရမလား....” လို႔ က်ဴးေက်ာ္က ေမးသည္ ။

“ မကူနဲ႔..မင္း ငါ့လက္နက္စက္႐ုံကို ေသေသခ်ာခ်ာ သြားဦးစီးကြာ.....မၾကာခင္ ေဆာ္ရမယ့္ တိုက္ပြဲေတြ အတြက္

လက္နက္ေတြ ႀကိဳတင္ ျပင္ဆင္ထားရမယ္ကြ...”

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေက်ာက္က်ားသည္ သူ႔စခန္းႀကီးထဲမွာ ေအေက၄ရေမာင္းျပန္ရိုင္ဖယ္ေတြ ထုတ္လုပ္တဲ့ စက္႐ုံ တည္ထား

သည္ ။

“ ဟုတ္..ဗိုလ္ခ်ဳပ္....”

ကတုတ္က်င္း..ဘန္ကာ..ဆက္သြယ္ေရးတူးေျမာင္းေတြ ထပ္ေဖါက္..ရမယ္.....စခန္းနား တဝိုက္မွာ မိုင္းေတြ

 ေထာင္ဖို႔လုပ္ရမယ္.....က်ဴးေက်ာ္....မင္းမွာ လုပ္စရာေတြ တပုံႀကီး.....



ဗိုလ္မုတ္ဆိတ္ အိပ္မက္ဆိုးေတြေၾကာင့္ ေဇာေခၽြးေတြ ျပန္လာၿပီး လန႔္နိုးလာသည္ ။

ဟင္......

ေတာ္ပါေသးရဲ့ အိပ္မက္ ျဖစ္ေနလို႔ ….     ။

သူ႔အိပ္မက္ထဲမွာ သူနဲ႔ ေလာဘြယ္သည္ လိင္အေျပာင္း ခံလိုက္ရလို႔  ။ ေၾကာက္လန႔္တၾကား ေအာ္ဟစ္ရင္း

သူ လန႔္နိုးလာခဲ့သည္ ။

သူ႔ေဘးမွာ နန္းေဖါင္း အိပ္ေပ်ာ္ေနသည္ ။ နာရီကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သန္းေကာင္ေက်ာ္ အခ်ိန္ ရွိေနၿပီ ။

နန္းေဖါင္းက ေျခတဖက္ေထာင္ထားၿပီး ပက္လက္ေလး အိပ္ေပ်ာ္ေနတာ ေပါင္တန္ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြး တဖက္နဲ႔ ေပါင္ဂြ

ဆုံေနရာေလး ေပၚေနသည္ ။ ဘက္ထရီသုံး မီးအိမ္ေလးရဲ့ အလင္းေရာင္နဲ႔ နန္းေဖါင္းရဲ့ အဂၤါစပ္ကို ျမင္ေနရတာ

စိတ္ထႂကြစရာဘဲ ။ မုတ္ဆိတ္ နန္းေဖါင္းရဲ့ ေပါင္တန္ကို လွမ္းကိုင္လိုက္သည္ ။ ေခ်ာမႊတ္တဲ့ ေပါင္တန္ေတြက

အနာအဆာ အဖုအပိန႔္ ဘာမွ မရွိဘဲ ေခ်ာေျပာင္ဝင္းအိေနသည္ ။ ေပါင္ေတြကို ပြတ္ရင္း ေပါင္ၾကားဂြဆုံက မိုိ့

မို႔ေဖါင္းေဖါင္း ႀတိဂံပုံေနရာဆီကို သူ႔လက္က ေရာက္သြားသည္ ။

အကြဲေၾကာင္းႀကီးက ႏႈတ္ခမ္းသားထူထူ ႏွစ္ဖတ္က တခုနဲ႔ တခု ထိစိေနၾကသည္ ။ သူ႔လက္ေခ်ာင္းေတြက ဒီ

ႏႈတ္ခမ္းသားထူထူေတြကို ပြတ္ရင္းပြတ္ရင္းနဲ႔ထိုးခြဲၿပီး ပြင့္ဟလာတဲ့ အေပါက္ထဲ ထိုးသြင္းေတာ့ နန္းေဖါင္း

 လူးလြန႔္လာၿပီး ပါးစပ္က “ ဟင္းဟင္း.......အင္း.......အင္း. ….....အကိုရယ္...ဘာေတြ လုပ္ေနတာလဲဟင္......” လို႔

 အသံထြက္လာသည္။

ခ်က္ခ်င္း ဆိုသလိုဘဲ နန္းေဖါင္းရဲ့ အဖုတ္မွာ အေရလိုက္လာသည္ ။ အေရေတြ စိုရႊဲလာသည္ ။  သူ႔လက္ေခ်ာင္း

ေတြလည္း အေရေတြ စိုရႊဲလာသည္ ။ နန္းေဖါင္း တဟင့္ဟင့္နဲ႔ လႈပ္လူးလာသည္ ။ သူ႔ေပါင္ၾကားက ဖြားဖက္

ေတာ္ ဒုတ္တန္လည္း မာေက်ာ ႀကီးထြားလာသည္ ။ ေထာင္လာသည္ ။ နန္းေဖါင္းရဲ့ လက္တဖက္ကို ဆြဲယူၿပီး

သူ႔ဒုတ္ကို ကိုင္ခိုင္းလိုက္ေတာ့ နန္းေဖါင္း သူ႔ဒုတ္ကို ဆုပ္ကိုင္ၿပီး ပြတ္သပ္ကစားေပးသည္ ။

နန္းေဖါင္း လွဲေနရာက ထထိုင္လိုက္သည္ ။ သူ႔လက္ေခ်ာင္းေတြက နန္းေဖါင္း အကြဲေၾကာင္းထဲ ထိုးႏွိုက္ၿပီး ကလိ

ေနဆဲဘဲ ။ နန္းေဖါင္းက ဒုတ္ႀကီးကို ေရွ႕ေနာက္ ပြတ္တိုက္ကစားေပးေနရင္း..“ စုတ္ေပးရမလား..အကို...” လို႔ သူ႔

ကို ေမးသည္ ။ သူက “ အင္း...” လို႔ ေျဖရင္း နန္းေဖါင္းရဲ့ ဖင္တုန္းႀကီးေတြကို အားရပါးရ ဆုပ္နယ္ေနသည္ ။

လက္ဖဝါးနဲ႔လည္း တဖန္းဖန္း ရိုက္လိုက္သည္ ။

နန္းေဖါင္း ဒုတ္ဖ်ားက အထစ္ကို စ ငုံ စုတ္လိုက္ၿပီ ။

“ အင္း....”

“ ႁပြတ္...ႁပြတ္.....”

နန္းေဖါင္း စုတ္ေနတုံး သူ႔လက္ညႇိုးက နန္းေဖါင္းရဲ့  ခေရပြင့္ေလးကို ေခ်နယ္ကစားသည္ ။
တိတ္ဆိတ္ေနတဲ့ ညသန္းေကာင္ယံအခ်ိန္မွာ နန္းေဖါင္းရဲ့ ပုေလြသံ တႁပြတ္ႁပြတ္က က်ယ္ေလာင္သလို ထင္ရသည္ ။ နန္းေဖါင္းသည္ သူ႔အႀကိဳက္ကို

 သိသည္ ။ သူ႔ကို နန္းေဖါင္း ေတြ႕တိုင္း ပုေလြ အျမဲကိုင္ေပးသည္ ။ အဖုတ္ထဲက ျပည့္လ်ံထြက္လို႔ စီးက်လာတဲ့ နန္းေဖါင္းရဲ့

ကာမအရည္ၾကည္ေတြက ခေရပြင့္ေလး ဆီကို ေရာက္လာသည္ ။ ဒီအရည္ေတြရဲ့ အကူအညီနဲ႔ သူ႔လက္ညႇိုးက ခေရပြင့္ထဲကိုဝင္လိုက္ ထြက္လိုက္

 ကစားနိုင္ေနသည္ ။ နန္းေဖါင္း စုတ္ေပးေနတာနဲ႔ သူ အားမရသလို ျဖစ္မိလို႔  နန္းေဖါင္းရဲ့ ႏႈတ္ခမ္း နီၾတာရဲေလးေတြ အထဲကို သူ

ထိုး ထိုးေညႇာင့္ေနမိသည္ ။

နန္းေဖါင္းကလည္း တြဲေလာင္း က်ေနတဲ့ သူ႔ေဂြးစိႏွစ္လုံးကို ဆြဲလိုက္ ဆုပ္နယ္လိုက္ လုပ္ေပးေနသည္ ။

ဆက္တိုက္ ဖိဖိ ေညႇာင့္ထည့္ေနသည္ ။

ထင္မထားတဲ့ က်ယ္္ေလာင္တဲ့ ယမ္းေပါက္ကြဲသံေတြေၾကာင့္ ကာမဖီလင္ေတြ တအား တက္ႂကြေနတဲ့ ဗိုလ္မုတ္ဆိတ္ရဲ့ ကိုယ္လုံးႀကီး

တုန္သြားသည္ ။

“ ဗိုလ္လုံ...ရန္သူ..ရန္သူ ......”

အိမ္ေအာက္ထပ္မွာ အိပ္တဲ့ သူ႔တပည့္ စိုင္းလူရဲ့ ေအာ္သံႀကီးနဲ႔ ေမာင္းျပန္ရိုင္ဖယ္ေတြ အဆက္မျပတ္ ေအာ္တိုဆြဲလိုက္တဲ့ အသံေတြက

နီးနီးကပ္ကပ္ႀကီး ၾကားလိုက္ရသည္ ။ နန္းေဖါင္း ပါးစပ္ထဲက သူ႔လီးကို ဆြဲထုတ္ ေဘာင္းဘီေကာက္စြတ္

နံရံေထာင့္မွာ ေထာင္ထားတဲ့ ေအေက၄ရေမာင္းျပန္ကို ေျပးဆြဲ တဲ့အခ်ိန္ နန္းေဖါင္းလည္း သူ႔ထမိန္ႏြမ္းေလးကို ေကာက္ ရင္လ်ားလိုက္

တာ ေတြ႕လိုက္ရသည္ ။

သူ႔တပည့္စိုင္းလူရဲ့ အသံ ထပ္ မၾကားေတာ့ ။ ေမာင္းျပန္ ပစ္ခတ္သံေတြဘဲ က်ယ္က်ယ္ေလာင္ေလာင္ ၾကားေနရသည္ ။ ေလွခါးက ေျပးဆင္းမယ္

 အလုပ္ ေအာက္ထပ္က “ မုတ္ဆိတ္..လက္နက္ခ်လိုက္....မေသခ်င္ရင္ လက္နက္ခ် လက္ေျမႇာက္ၿပီး ဆင္းလာခဲ့...မင္းကို ၀ိုင္းထားၿပီးၿပီ

...မင္းလူ၅ေယာက္ မသာေပၚေနၿပီ ....မင္းဘဲ က်န္ေတာ့တယ္.....” လို႔ ေအာ္ေျပာလိုက္တဲ့ အသံကို ၾကားလိုက္ရသည္ ။


ဗိုလ္မုတ္ဆိတ္ ေဇာေခၽြးေတြ ျပန္ၿပီး လက္ေတြ တုန္ေနသည္ ။

“ မင္းတို႔ ဘယ္သူေတြလဲ.....” လို႔ ျပန္ေအာ္လိုက္တဲ့ သူ႔အသံလည္း တုန္ခါေနတာကို သူ႔ဖါသာ ျပန္ သတိထားမိလိုက္သည္ ။

“ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေက်ာက္က်ား လူေတြကြ....ငါ့နံမည္ သိုးထိန္း .....မင္း ေသနတ္ခ်ထားခဲ့ လက္ေျမႇာက္ၿပီး ဆင္းလာခဲ့...”

ေရြးခ်ယ္စရာ လမ္း မရွိေတာ့လို႔ ဗိုလ္မုတ္ဆိတ္လည္း သူေျပာတဲ့အတိုင္း လက္ေျမႇာက္ၿပီး အိမ္ေပၚက ဆင္းလိုက္သည္ ။

အားပါး......သူေျပာသလိုဘဲ လူဆယ္ေယာက္ေလာက္ သူဆင္းလာတာကို ေသနတ္ေတြနဲ႔ ခ်ိန္ထားၾကသည္ ။ လက္ေျမႇာက္ရင္း တိုးလာတဲ့

ဗိုလ္မုတ္ဆိတ္ကို သိုးထိန္းရဲ့ လူေတြက လက္ျပန္ႀကိဳး တုပ္ၾကသည္ ။ ဒီအခ်ိန္မွာ အိမ္ေပၚထပ္ကေန ေလွခါးအတိုင္း ေျပးဆင္းလာတဲ့ ေျခသံေတြကို

 ၾကားလိုက္ရသည္ ။ သိုးထိန္း က ခါးက ပစၥတိုေသနတ္ကို အျမန္ဆြဲထုတ္လိုက္ၿပီး ေလွခါး ဆီကို ထိုးခ်ိန္လိုက္သည္ ။ ဗိုလ္မုတ္ဆိတ္က “

သိုးထိန္း..မလုပ္နဲ႔...” လို႔ ေအာ္လိုက္သည္ ။

ေလွခါးက ေျပးဆင္းလာတာက နန္းေဖါင္း ပါ ။ သူ႔လက္ထဲက ဗိုလ္မုတ္ဆိတ္ ခ်ထားခဲ့တဲ့ ေအေက၄ရေမာင္းျပန္ ကို သိုးထိန္းက

ဖ်တ္ကနဲ ေတြ႕လိုက္လို႔ ေသနတ္နဲ႔ ထိုးခ်ိန္လိုက္တာ ျဖစ္သည္ ။

“ မပစ္နဲ႔.....”

ဗိုလ္မုတ္ဆိတ္ရဲ့ ေအာ္သံေၾကာင့္ သိုးထိန္းလည္း တန္းတန္းမတ္မတ္ ခ်ိန္ထားရင္း “ ေသနတ္ခ်လိုက္....” လို႔ ေအာ္ေျပာလိုက္သည္ ။

နန္းေဖါင္း ေသနတ္ကို မခ် ။ သိုးထိန္းဖက္ကို ထိုးခ်ိန္လိုက္သည္ ။

“ ဒိုင္း.......”

သိုးထိန္းရဲ့ ပစၥတိုေသနတ္ေျပာင္းဖ်ားက က်ည္ဆံသည္ ျမန္လြန္းတဲ့ အရွိန္အဟုန္နဲ႔ ထြက္သြားသည္ ။ နန္းေဖါင္းရဲ့ နဖူးတည့္တည့္ကို ေဖါက္ထြင္း

ဝင္ေရာက္သြားသည္ ။ နန္းေဖါင္း ေလွခါးထစ္ေတြအတိုင္း ဒလိမ့္ေခါက္ေကြး ျပဳတ္က်လာသည္ ။  မ်က္လုံးပြင့္လ်က္ ပါးစပ္ေလး ဟလ်က္

ၿငိမ္သက္ေနၿပီ ။ ဗိုလ္မုတ္ဆိတ္ရဲ့ ေအာ္ငိုသံႀကီး ထြက္လာသည္ ။

“ သူ..သူ ေသနတ္ မပစ္တတ္ပါဘူးကြာ.....မင္း..မင္း...ဘာလို႔ ပစ္လိုက္တာလဲ ...”

သိုးထိန္း မၾကားသလိုနဲ႔ အိမ္အျပင္ကို ထြက္သြားလိုက္သည္ ။

“ သူ႔ကို ေခၚခဲ့ကြာ..စခန္းကို ျပန္ၾကမယ္......”

သိုးထိန္းရဲ့ တပည့္ေတြက ဗိုလ္မုတ္ဆိတ္ကို ၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္း ဆြဲေခၚလာၾကသည္ ။




ေဆြး ကေလး တေယာက္ လာေပးတဲ့ စာေခါက္ေလးကို ဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သိုးထိန္းရဲ့ လက္ေရးနဲ႔ ေရးထားတဲ့

စာေၾကာင္းတိုတိုေလးကို ေတြ႕လိုက္ရသည္ ။

ေဆြး...ေတြ႕ေနက်ေနရာမွာ ေစာင့္ေနမယ္..ညေန ေလးနာရီခြဲ တိတိ ...တဲ့ ။

သိုးထိန္းနဲ႔ ဘုရားေက်ာင္းပ်က္ႀကီးမွာ ခ်ိန္းေတြ႕ၾကၿပီး အနမ္းအစုတ္အကိုင္အတြယ္ေတြ နဲ႔ ရင္ေတြ ခုံခဲ့ၾကၿပီးကထဲက ျပန္မေတြ႕ျဖစ္ၾကေသး ။

သိုးထိန္းကို ေမၽွာ္ေနမိတာေတာ့ အမွန္ ။

ခ်စ္သူေတြ ျဖစ္ၾကၿပီးကထဲက ျပန္မေတြ႕ျဖစ္ၾကေသးဘူး ။ သိုးထိန္းက ဒီေနရာကေန ေအးခ်မ္းတဲ့ တေနရာကို ထြက္ေျပးၾကဖို႔ သူ စီစဥ္မည္

 လို႔ ေျပာသြားသည္ ။ ေဆြး သိုးထိန္းနဲ႔ သြားေတြ႕ဖို႔ ျပင္ဆင္စရာေတြ ျပင္ဆင္ေတာ့သည္ ။

လူမရွိတဲ့ ဘုရားေက်ာင္းအိုပ်က္ႀကီးမွာ ခ်ိန္းေတြ႕ၾကရင္ သိုးထိန္းနဲ႔ ေဆြး ဘာေတြ လုပ္ျဖစ္ၾကမယ္ ဆိုတာကို ေဆြး ႀကိဳသိေနသည္ ။

 ဟိုတခါတုံးကလည္း သိုးထိန္းရဲ့ လက္ေတြက ဖင္ၾကားကို ေရာက္လိုက္ အဖုတ္ဆီကို ေရာက္လိုက္ နဲ႔ေလ ..။ သူကိုင္မယ့္

နမ္းမယ့္ေနရာေတြကို ေဆြး ႀကိဳတင္ သန႔္ရွင္းေရး လုပ္ထားရမယ္ ေလ ။https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjbclNvvq5gRcSulmSs9iBXkVE9bk-1fqFepcXQlax6NWMRM7AkoOKSAmJg101-njg0c_sZF74cANA9JVGCT0uot8Ri84ud92k2emb5AbaoxR7O7K0EDkFp7fr2zCawfMTjtGSbO05OXeCw/s320/Myanmar-Model-Khun-Sint-Nay-Chi2.jpg
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေက်ာက္က်ား အရမ္း ေက်နပ္ေနသည္ ။

သူ႔ကို အာခံေနတာ ၾကာၿပီ ျဖစ္တဲ့ ဗိုလ္မုတ္ဆိတ္ကို သိုးထိန္းနဲ႔ အဖြဲ႕က လက္ရ ဖမ္းဆီးၿပီး သူ႔ေရွ႕ေမွာက္ကို

ေခၚခဲ့ေပးလို႔ပါ ။

သိုးထိန္း ျပန္ေရာက္ေတာ့ က်ဴးေက်ာ္ကို အခ်ဳပ္ကေန ျပန္လႊတ္ၿပီး လက္နက္စက္႐ုံမွာ တာဝန္ေပးထားတာကို

 ေတြ႕ရလို႔လည္း စိတ္ခ်မ္းသာ သြားရသည္ ။ သို႔ေပမယ့္ အာဏာရွင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ လက္ေအာက္က အျမန္ဆုံး ေျပး

ဖို႔ ႀကိဳးစားရမည္..အခ်ိန္အခါ မေရြး သူ႔စိတ္ ညိဳညင္တာနဲ႔ ကိုယ့္ကို ေဆာ္မည္ ဆိုတာကို သေဘာေပါက္သြား

ရၿပီေလ ။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေက်ာက္က်ားက “ သိုးထိန္း..မင္းတို႔အဖြဲ႕လည္း နားၾကဦး....ငါ့သမီး ျပန္တာလည္း အခု က်ဴးေက်ာ္ ရွိ

ေနၿပီ ဆိုေတာ့ ငါ က်ဴးေက်ာ္ကိုဘဲ တာဝန္ေပးခ်င္ေပးမယ္ ...မင္းကို ဒီထက္ အေရးႀကီးတဲ့ တာဝန္ တခု ေပး

စရာ ရွိေနတယ္..မင္း လတ္တေလာ နားလိုက္အုံး..မင္းရြာကို ျပန္ခ်င္ျပန္ေပါ့..ဟဲဟဲ....မင္းမွာ သံေယာဇဥ္ေလးတခု

ရွိေနၿပီ ဆိုတာ ငါ သိတယ္....ဟားဟားဟား....”

“ က်ေနာ္လည္း အဲဒါဘဲ ေျပာမလို႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္..က်ေနာ္ ရြာဖက္ ခဏ သြားလိုက္အုံးမယ္...”

“ သြား..သြား....ေသာန ကိုလည္း ႏုတ္ဆက္လိုက္ကြာ ….မင္း သယ္နိုင္ရင္ ငါ လက္ေဆာင္ ေပးလိုက္ခ်င္တယ္..အရက္

တပုလင္းေလာက္..ယူသြားစမ္းကြာ....”

“ ဟုတ္ကဲ့...”

သိုးထိန္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေက်ာက္က်ားရဲ့ အိမ္ဝိုင္းထဲက ထြက္လာတဲ့အခ်ိန္ က်ဴးေက်ာ္နဲ႔ တိုးသည္ ။

“ သိုးထိန္း..မုတ္ဆိတ္ ကို ရလာတယ္လို႔ သိရတာ ငါ အရမ္း ဝမ္းသာ တယ္ကြ ...ဒီငတိတို႔ ငါ့ကို ေလာဘြယ္

စခန္းမွာ ၀ိုင္းဗ်င္းၾကတာ ငါ ေတာ္ေတာ္ ခံခဲ့ရတယ္ ..အခု ငါ့ အလွည့္ဘဲ...ေကာင္းေကာင္း ျပန္ဗ်င္းရမယ္..”

လို႔ ေျပာသည္ ။ သိုးထိန္းက “ က်ဴးေက်ာ္..ငါ ရြာကို သြားမလို႔..မင္း ဘာမွာအုံးမလဲ ...” လို႔ ေမးတဲ့အခါ က်ဴး

ေက်ာ္က “ ေဆြးကိုဘဲ သတိရေၾကာင္း ေျပာေပးကြာ....” လို႔ ေျပာသည္ ။

သိုးထိန္းက “ မင္းနဲ႔ငါ ေအးေဆး တေနရာမွာ စကားေျပာ တိုင္ပင္ခ်င္ေသးတယ္ က်ဴးေက်ာ္..” လို႔ ေျပာလိုက္

တယ္ ။ က်ဴးေက်ာ္က “ ငါလဲ မင္းနဲ႔ စကားေတြ ေျပာစရာေတြ အမ်ားႀကီးဘဲ..” လို႔ ျပန္ေျပာသည္ ။

သိုးထိန္းက သူေနတဲ့ တဲဖက္ သြားဖို႔ ေျခလွမ္းလိုက္တဲ့အခ်ိန္ က်ဴးေက်ာ္က “ သိုးထိန္း...” လို႔ လွမ္းေခၚလိုက္

လို႔ သူ လွည့္ၾကည့္သည္ ။

“ မင္း ငါ့ျမင္း ယူသြားပါလား....ပို ခရီးတြင္တာေပါ့ ...ေတာင္ၿပိဳလို႔ ကားလမ္းေတြေတာင္ ပိတ္ေနတယ္ ၾကား

တယ္...” လို႔ ေျပာလိုက္တဲ့ က်ဴးေက်ာ္ကို “ အိုေက..ယူသြားမယ္...ေက်းဇူးဘဲကြာ....” လို႔ သိုးထိန္း ျပန္ေျပာလိုက္

သည္ ။

သိုးထိန္း ျပင္ဆင္ေနတုံး က်ဴးေက်ာ္ရဲ့ တပည့္ေလး ခ်စ္ဖ က်ဴးေက်ာ္ရဲ့ ျမင္းကို လာေပးသည္ ။


ဗိုလ္မုတ္ဆိတ္သည္ ေလာဘြယ္ကို ေလွာင္ထားတဲ့ ဝက္ၿခံထဲကို အပို႔ခံလိုက္ရသည္ ။

ဝက္ေတြနဲ႔အတူ ထိုင္ေနတဲ့ ေလာဘြယ္ကို သူေတြ႕လိုက္ရသည္ ။ ဝက္ေခ်းနံ့ေတြ အရမ္း နံေစာ္ေနတဲ့ ဒီေနရာ

ကို ဗိုလ္မုတ္ဆိတ္ ေတာ္ေတာ္ စိတ္ပ်က္မိေနသည္ ။

ေလာဘြယ္သည္ စိတ္ဓါတ္အရမ္း က်ေနပုံရသည္ ။ သူ႔ကိုေတာင္ မႏုတ္ဆက္ဘူး ။

“ ေလာဘြယ္..ငါ့မယားေလး နန္းေဖါင္း ေသၿပီကြာ..သိုးထိန္း ဆိုတဲ့ေခြး ပစ္သတ္ပစ္လိုက္တယ္....” လို႔ ေလာဘြယ္

ကို သူေျပာျပသည္ ။ ေလာဘြယ္က “ ငါတို႔ လြတ္လမ္း မျမင္ေတာ့ဘူး....ငါ့ကို လိင္ေျပာင္းပစ္မယ္

 လုပ္ေနၾကတယ္....မင္း ကိုလည္း ေျပာင္းပစ္မယ္ ထင္တာဘဲ ...”လို႔ ေျပာလိုက္တဲ့အခါ ဗိုလ္မုတ္ဆိတ္လည္း..“

ဘာ..လိင္ေျပာင္းမယ္..ဟုတ္လား ...” လို႔ အံ့ၾသတႀကီး ျပန္ေမးလိုက္သည္ ။

“ ဟုတ္တယ္....ငါတို႔လီးကို ျဖတ္ပစ္ၾကလိမ့္မယ္...ထိုင္းမွာ ေခတ္စားေနတယ္ေလကြာ...”

“ ဟာ....”

ဗိုလ္မုတ္ဆိတ္သည္ ေစာ္ ေရေရလည္လည္ ရႈပ္သူ တေယာက္ ျဖစ္သည္ ။  လီးျဖတ္ခံရမယ့္ကိစၥကို သူ ဘယ္လို

မွ လက္မခံနိုင္ဘူး ။

ဒီအခ်ိန္မွာ သူတို႔ ဝက္ၿခံထဲကို က်ဴးေက်ာ္ ဝင္လာသည္ ။ သူ႔လက္ထဲမွာလည္း ၾကာပြတ္တေခ်ာင္းကို ကိုင္ထား

သည္ ။

“ ေဟ့ေကာင္..မုတ္ဆိတ္...ဘယ္လိုလဲ..မင္း ငါ့ကို ႏွိပ္စက္ခဲ့တာေတြ မွတ္မိလား...မၾကာေသးပါဘူးေလ..ပူပူေႏြးေႏြး

ဘဲ ရွိေနတာဘဲဟာ..ကဲ..မင္း ခံရမယ့္အလွည့္ ေရာက္ၿပီ..ခံေပအုံးေတာ့..” လို႔ ေျပာၿပီးတာနဲ႔ ၾကာပြတ္နဲ႔ လႊဲလႊဲ

ရိုက္သည္ ။


သိုးထိန္း ျမင္းကို ခပ္သြက္သြက္ေလး စီးၿပီး ရြာဆီကို ခရီးႏွင္ေနသည္ ။

ေတာထဲေတာင္ထဲ လူေတြ ေလၽွာက္သြားလြန္းလို႔ တခ်ိဳ႕ေနရာေတြက လမ္းကေလး ျဖစ္ေနသည္ ။ ဒီလမ္းကေလး

အတိုင္း ျမင္းကို အျမန္စီးေနသည္ ။

ေဆြးဆီကို အခ်ိန္မွီ ေရာက္ခ်င္သည္ ။ ေဆြးနဲ႔ လက္ထပ္ဖို႔ ေဆြးေႏြးခ်င္ေနသည္ ။ အေကာင္းဆုံးကေတာ့ ေဆြး

ရဲ့ အမ ေဝး ရွိေနတဲ့ ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕ကို သြားၾကတာဘဲ လို႔ ေတြးေနသည္ ။ စုေဆာင္းထားတဲ့ ေငြေတြနဲ႔ တခု

ခု လုပ္စားမည္...တကၠဆီျဖစ္ျဖစ္ ေမာင္းစားမည္ ။ က်ဴးေက်ာ္ပါ လိုက္နိုင္ရင္ သိပ္ေကာင္းမည္ ။
နန္းမိုခမ္း ပ်င္းေနသည္ ။

ပါပါးကလည္း စခန္း အျပင္ကို မထြက္ခိုင္းဘူး ။

သူက်ေတာ့ သူ႔မယားငယ္ရွိတဲ့ ရြာႀကီးကို ထြက္သြားလိုက္သည္ ။ နန္းမိုခမ္း အိမ္ေပါက္ဝမွာ ေသနတ္လြယ္ၿပီး ရပ္ေစာင့္ေနတဲ့ ပါပါးရဲ့ သက္ေတာ္ေစာင့္ကို လွမ္းေခၚလိုက္သည္ ။

“ အိုက္စံ ....ခဏလာအုံး ....”

ေအေက၄ရေမာင္းျပန္ႀကီး လြယ္ထားတဲ့ ေကာင္ေလး ေျပးလာသည္ ။

“ နင္ က်ဴးေက်္ ဘယ္မွာလဲ သိလား..အိုက္စံ.....”

“ ဟုတ္..ဗိုလ္လုံ က်ဴးေက်ာ္ လက္နက္စက္႐ုံမွာဘဲ ရွိမွာေပါ့ ....အမ ”

“ နင္သြားေခၚေပးနိုင္မလား....”

“ အမ ..ငါက ဒီမွာ ကင္းက်ေနတာ . . .သြားလို႔ မရဘူး....ဗိုလ္မႉးသိရင္ ငါ ဒုကၡေရာက္မွာ....ငါ စက္နဲ႔ ေခၚေပးမယ္ေလ ...“

“ ေအး..ေခၚလိုက္ . .ေခၚ..အခုေခၚ.....”

အိုက္စံ က သူ႔ခါးမွာ ခ်ိတ္ထားတဲ့ လမ္းေလ််ာက္ စကားေျပာစက္ကို ျဖဳတ္ယူၿပီး ေခၚသည္ ။

“ ဗိုလ္လုံက်ဴးေက်ာ္ ...ဗိုလ္လုံက်ဴးေက်ာ္ ...ရွိလား....ၾကားရင္ ထူးပါ ....”

က်လစ္က်လစ္ ဆိုတဲ့ စက္သံေတြ တက်ိက်ိ ၾကားလိုက္ရၿပီး....“ ေဟ့.ဘယ္မေအေပး ... ငါ့ကို ေခၚေနတာလဲ...ဘာေစာက္လုပ္ အေရးႀကီးလို႔လဲ....” လို႔ ျပန္ေျပာိုက္တဲ့ က်ဴးေက်ာ္ရဲ့ အသံႀကီးကို

ၾကားလိုက္ရသည္ ။

အိုက္စံက “ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သမီး ေခၚတာ..ဗိုလ္ခ်ဳပ္အိမ္ကို လာပါ ....” လို႔ ျပန္ေျပာလိုက္သည္ ။ က်ဴးေက်ာ္ဖက္က ဘာမွ ျပန္မေျပာေတာ့ ေပမယ့္ အိုက္စံက “ သူလာလိမ့္မယ္...အမ ...” လို႔ ေျပာလိုက္

သည္ ။ နန္းမိုခမ္းလည္း “ ေအး..ေအး..နင္သြားေတာ့...” လို႔ ေျပာသည္ ။ အိုက္စံလည္း သူကင္းေစာင့္ေနတဲ့ ၿခံစည္းရိုး  အေပါက္ဆီကို ျပန္ထြက္သြားသည္ ။

နန္းမိုခမ္း ျမဴးျမဴးႂကြႂကြေလး အိမ္ထဲကို ျပန္ဝင္ေျပးသြားသည္ ။

“ နန္းလုံး.....နန္းၾကာ.....”

သူ႔အေစအပါး ေကာင္မေလး ႏွစ္ေယာက္ ေျပးလာၾကသည္ ။

“ နင္တို႔ႏွစ္ေယာက္ နင္တို႔အေမဆီ သြားၾက....ငါ ့အတြက္ ငါးထမင္းနယ္ လုပ္ခိုင္း...ဝက္သားခ်ဥ္ေရာ ..ဝက္ေခါက္ေၾကာ္ေရာ . .ညေနက်မွ နင္တို႔ ျပန္ခဲ့ ..အေမနန္းကိုလည္း ညေနက်မွ ျပန္လာလို႔

ေျပာလိုက္..”

က်ဴးေက်ာ္ လာမွာမို႔ အိမ္က လူေတြကို နန္းမိုခမ္း ႏွင္ထားလိုက္တာ ။ ေကာင္မေလးေတြ ထြက္သြားၿပီးတဲ့ေနာက္ နန္းမိုခမ္း လည္း အိမ္ေရွ႕ဖက္ကို ျမင္ရတဲ့ ျပဴတင္းေပါက္ကေန ၿခံဝကို ထိုင္ၾကည့္ေန

လိုက္တဲ့အခ်ိန္ က်ဴးေက်ာ္ ၿခံေပါက္ဝကို ေရာက္လာတာ ျမင္လိုက္ရလို႔ တအား ေပ်ာ္သြားမိသည္ ။ ရင္ေတြ ခုံတာလည္း အရမ္းဘဲ ။ အိုက္စံကို ခဏ စကားေျပာလိုက္ၿပီး သူရွိေနတဲ့ အိမ္ဖက္ကို

က်ဴးေက်ာ္ ေလၽွာက္လာသည္ ။

နန္းမိုခမ္း အိမ္ခန္းထဲကို ဝင္ေနလိုက္သည္ ။

က်ဴးေက်ာ္ အိမ္ေပၚ တက္လာသည္ ။ ဧည့္ခန္းေပါက္ဝမွာ ရပ္ၿပီး...“ နန္းမိုခမ္း ....နန္းမိုခမ္း..” လို႔ ခပ္တိုးတိုး ေခၚလိုက္တာကို ၾကားရသည္ ။ နန္းမိုခမ္း သူရွိတဲ့ အိမ္ေရွ႕ ဧည့္ခန္းကို ထြက္သြားလိုက္

ၿပီး..“ က်ဴးေက်ာ္ ...လာ...နင့္ကို ေတြ႕ခ်င္လို႔ ေခၚခိုင္းလိုက္တာ....” လို႔ ေျပာရင္း က်ဴးေက်ာ္ ရဲ့ လက္ကို ဆြဲၿပီး အိပ္ခန္းထဲကို ေခၚသြားဖို႔ လုပ္ေတာ့ က်ဴးေက်ာ္က “ နန္းမိုခမ္း..နင္ ငါ့ကို ေသေစခ်င္လို႔

လားဟာ..မလုပ္ပါနဲ႔...” လို႔ ေျပာရင္း အိပ္ခန္းထဲကို ေျခမလွမ္းလိုက္ဘဲ ရပ္ေနသည္ ။ “ ဘာလို႔ ေသေစခ်င္ရမွာလဲ..နင္နဲ႔ ေအးေအးေဆးေဆး စကားေျပာခ်င္လို႔ပါ....” လို႔ နန္းမိုခမ္းက ျပန္ေျပာၿပီး

အတင္း ဆြဲေခၚလိုက္သည္ ။

“ နင့္ပါပါး သိရင္ ငါ့ေခါင္းကို ျဖတ္ပစ္မွာ ေသခ်ာတယ္..ငါ့ကို အခ်ဳပ္ခန္းထဲ ေတာ္ေတာ္ၾကာေအာင္ ထည့္ထားတာ နင္ အသိဘဲ မဟုတ္လား......”

“ က်ဴးေက်ာ္ရယ္..ပါပါးကို နင့္ကို ခြင့္လႊတ္ဖို႔ ငါ ခဏခဏ ေျပာေပးတယ္ သိလား..နင့္ကို ဘာမွ မလုပ္ေစရပါဘူး ....”

နန္းမိုခမ္းက က်ဴးေက်ာ္ကို ကုတင္ေပၚမွာ ထိုင္ခိုင္းသည္ ။ က်ဴးေက်ာ္လည္း အပ်ိဳမ တေယာက္ရဲ့ အိပ္ခန္းထဲက ကုတင္ေပၚမွာ ထိုင္လိုက္ရလို႔ ေမႊးပ်ံ႕တဲ့ အနံ့အသက္ေတြနဲ႔မို႔ ရင္ေတြ ခုံလာသည္ ။

ေလာဘြယ္ စခန္းမွာ နန္းမိုခမ္းရဲ့ ကိုယ္လုံးတီး ကိုယ္ခႏၶာကို ထိေတြ႕ျမင္ေတြ႕ရတာေတြကို ျပန္သတိရလာသည္ ။ စိတ္ေတြ လႈပ္ရွားထႂကြလာရေတာ့ သူ႔ေပါင္ၾကားက တန္ဆာ ဒုတ္ကလည္း

မာေၾကာ ေထာင္ထလာေတာ့သည္ ။

နန္းမိုခမ္းက က်ဴးေက်ာ္ ေဘးမွာ ဝင္ထိုင္လိုက္သည္ ။

“ က်ဴးေက်ာ္...နင္ ငါ့ကို ရန္ကုန္ အထိ လိုက္ပို႔ေနာ္...”

“ နင့္ပါပါး ပို႔ခိုင္းရင္ ငါ ပို႔ေပးမွာေပါ့ ....”

“ က်ဴးေက်ာ္ ...”

“ မိုခမ္း ....”

“ ငါ့ကို ဖက္စမ္းပါဟာ...”

“ မေကာင္းဘူး ထင္တယ္ မိုခမ္း ...နင့္အေဖ သိသြားရင္ ငါ့ကို သတ္မွာ....”

က်ဴးေက်ာ္က မဖက္ေတာ့ နန္းမိုခမ္းက က်ဴးေက်ာ္ကို ဖက္သည္ ။ နန္းမိုခမ္းရဲ့ နို႔ႀကီးႏွစ္လုံးက က်ဴးေက်ာ္ရဲ့ ရင္ဘတ္ကို ပိကပ္ ထိစပ္ေနၾကသည္ ။

ဒိန္းဒလိန္ဒနတ္ ဖမ္းစားတာကို ခံေနရတဲ့ နန္းမိုခမ္း က်ဴးေက်ာ္ရဲ့ ရင္ဘတ္မွာ ေခါင္းထိုးအပ္ၿပီး..“ နင့္ကို ငါ ႀကိဳက္ေနတာ နင္ မသိတာလား..မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနတာလား..က်ဴးေက်ာ္ရယ္...”

လို႔ ေျပာရင္း က်ဴးေက်ာ္ရဲ့ ေက်ာျပင္ကို လက္ေတြနဲ႔ ပြတ္သပ္ ကုတ္ျခစ္သည္ ။

က်ဴးေက်ာ္က ဘာသားနဲ႔ ထုထားတာမို႔လဲ ။ နန္းမိုခမ္းက တကယ္ေတာ့ စြဲမက္စရာ မိန္းကေလး တေယာက္ ပါ ။ ေလာဘြယ္ သူတို႔ကို ဖမ္းထားတုံးက နန္းမိုခမ္းရဲ့ ကိုယ္ခႏၵာကို အရွိကို အရွိအတိုင္း

အကုန္လုံး ေတြ႕ဖူးျမင္ဖူးခဲ့ၿပီေလ ။ နို႔လုံးလုံးေကာ့ေကာ့နဲ႔ နို႔သီးေခါင္း ရဲရဲေလးေတြ ကေန အေမႊးရိပ္ထားတဲ့ ေစာက္ပတ္ေဖါင္းေဖါင္းအိအိေလး အဆုံးေပါ့ ။

“ မိုခမ္းရယ္...နင့္ကို..နင့္ကို...”

“ က်ဴးေက်ာ္ ..နင့္ အဝတ္ေတြကို ခၽြတ္ပစ္လိုက္စမ္းပါ.....”

က်ဴးေက်ာ္လည္း ကုတင္ေဘးမွာ မတ္တပ္ရပ္ရင္း သူ႔ကိုယ္ေပၚက အဝတ္ေတြကို ခၽြတ္သည္ ။ နန္းမိုခမ္းသည္ စူးရွေတာက္ေျပာင္တဲ့ မ်က္လုံးအစုံနဲ႔ က်ဴးေက်ာ္ကိုယ္ေပၚက အဝတ္အစားေတြ တခုၿပီး

 တခု ကၽြတ္ကြာက်သြားတာကို စိုက္ၾကည့္ေနသည္ ။ က်ဴးေက်ာ္ အရင္ဆုံး ကိုယ္အေပၚပိုင္းမွာ ဝတ္ထားတဲ့ အစိမ္းပုတ္ေရာင္ စစ္အက် ႌကို စခၽြတ္သည္ ။ ၿပီးေတာ့ အတြင္းက ခံဝတ္ထားတဲ့ အစိမ္း

ေရာင္ စြပ္ၾကယ္ကို ဆက္ခၽြတ္သည္ ။ ပစၥတိုေသနတ္ကို အိတ္နဲ႔ ထည့္ခ်ိတ္ထားတဲ့သူ႔ခါးပတ္ႀကီးကို ျဖဳတ္ခၽြတ္သည္ ။ အသာေလး ၾကမ္းျပင္ေပၚကို ခ်သည္ ။ ၿပီးေတာ့ အိတ္ေတြ အမ်ားႀကီးပါတဲ့

သူ႔စစ္ေဘာင္းလီကို ခၽြတ္ခ်သည္ ။ အတြင္းခံ Hanes အမ်ိဳးအစား ေဘာင္းဘီတိုေလးဘဲ က်န္တဲ့အခ်ိန္ အထဲက အတန္ေခ်ာင္းႀကီး မာေထာင္ၿပီး ေငါေငါႀကီး ထြက္ေနတာကို

နန္းမိုခမ္း ေတြ႕လိုက္ရသည္  ။ က်ဴးေက်ာ္ သည္ အတြင္းခံေဘာင္းဘီေလးကို ခၽြတ္ခ်လိုက္တဲ့အခ်ိန္ နန္းမိုခမ္း စိတ္လႈပ္ရွားၿပီး တုန္တုန္ရင္ရင္နဲ႔ ၾကည့္လိုက္သည္ ။

တုတ္လည္း တုတ္ ရွည္လည္း ရွည္တဲ့ က်ဴးေက်ာ္ရဲ့ လီးေခ်ာင္းႀကီးကို ျမင္လိူက္ရတာ နန္းမိုခမ္း စိတ္ေတြ အရမ္းအရမ္းကို ထႂကြကုန္သည္ ။ ခံခ်င္စိတ္ေတြ ဝုန္းကနဲ ဒိုင္းကနဲ ျဖစ္သြားသည္ ။

က်ဴးေက်ာ္က နန္းမိုခမ္း လက္တဖက္ကို ဖမ္းဆြဲယူၿပီး သူ႔လီးတန္ ပူပူေႏြးေႏြးႀကီး အေပၚကို တင္ေပးလိုက္သည္ ။

အိုး ....က်ဴးေက်ာ္ရယ္....အႀကီးႀကီးဘဲကြာ.....လို႔ တုန္ခါတဲ့ အသံတိုးတိုးေလးနဲ႔ ေျပာလိုက္တဲ့ နန္းမိုခမ္းသည္ စိတ္ထဲမွာ ဒီအတန္ႀကီးကို အျပာကားေတြထဲကလို စုတ္ခ်င္စိတ္ေတြ ေပၚေပါက္သြား

ရသည္ ။

“ ကိုင္..ကိုင္............မိုခမ္း....ဆုပ္....ပြတ္ေပး.....နင္ ႀကိဳက္တယ္ မဟုတ္လား.....”

“ အင္း...ႀကိဳက္တယ္.....ငါ ႀကိဳက္တယ္.....”

က်ဴးေက်ာ္ ဆုံးျဖတ္လိုက္သည္ ။ ျဖစ္ခ်င္တာ ျဖစ္ေတာ့ကြာ.....လို႔ ။ သူ႔လီးႀကီးကို ပယ္ပယ္နယ္နယ္ ဆုပ္ညႇစ္ကစားေနတဲ့

ဒီေစာ္ေလးကို လိုးပစ္လိုက္မည္ လို႔ ။နန္းမိုခမ္းရဲ့ ကိုယ္ေပၚက အဝတ္ေတြကို တခုၿပီး တခု ခၽြတ္ပစ္ေနမိသည္ ။ လုံးဝန္း တဲ့ နို႔လွလွႀကီးေတြကို

ေတြ႕ေတာ့ က်ဴးေက်ာ္ မေနနိုင္ဘူး ။ တႁပြတ္ႁပြတ္နဲ႔ အငမ္းမရ စို႔ေတာ့သည္ ။


နန္းမိုခမ္းကလည္း သူ႔ငပဲႀကီးကို အားရပါးရ ကိုင္တြယ္ ဖ်စ္ညႇစ္ေနသည္ ။ “ နန္းမိုခမ္း....နင္ ပက္လက္

 အိပ္လိုက္....” လို႔ သူေျပာလိုက္တဲ့အခ်ိန္နန္းမိုခမ္းက “ က်ဴးေက်ာ္..နင္ ငါ့ကိို လိုးမလို႔လား...” လို႔ ေမးလိုက္ရင္း

 ပက္လက္လွန္ အိပ္ခ်လိုက္သည္ ။


“ ဒါေပါ့...နင္ ေစာက္ပတ္ ယားေနတယ္ မဟုတ္လား....နင္ေကာင္းေအာင္ ငါ စပါယ္ရွယ္ လိုးေပးမယ္ ...” လို႔

က်ဴးေက်ာ္က ေျပာလိုက္ရင္း နန္းမိုခမ္း ကိုယ္ေပၚကို တက္ခြလိုက္ပါသည္ ။ နန္းမိုခမ္းလည္း သူမ တဖက္သပ္

စိတ္ကူးယဥ္ေနခဲ့တဲ့ က်ဴးေက်ာ္က လီးတုတ္တုတ္ရွည္လေမ်ာႀကီးနဲ႔ ေစာက္ပတ္ထဲ လိုးသြင္းေတာ့မွာမို႔ အရမ္း

ကို စိတ္ေတြ လႈပ္ရွားေနသည္ ။ က်ဴးေက်ာ္လည္း နန္းမိုခမ္း ေပါင္တန္ေတြကို ျဖဲကားလိုက္ၿပီး နန္းမိုခမ္းရဲ့ ခုံး

မို႔တဲ့ ေစာက္ဖုတ္ကို ေသေသခ်ာခ်ာ ငုံ႔ၾကည့္လိုက္ၿပီး သူ႔လီးဒစ္ႀကီးကို အေပါက္ဝမွာ ေတ့လိုက္သည္ ။

အကြဲေၾကာင္း နီညိဳညိဳႀကီးက အသားတအားျဖဴတဲ့ နန္းမိုခမ္းရဲ့ ေပါင္တန္ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြးေတြရဲ့ ၾကားခလယ္မွာ ထင္းထင္းႀကီး ျဖစ္ေနသည္ ။

“ နင့္ေစာက္ဖုတ္ကို ငါ ယက္ေပးခ်င္တယ္ဟာ...”

“ က်ဴးေက်ာ္....နင္ မရြံဘူးလား...အရည္ေတြ စိုရႊဲေနတယ္ဟ.....”

“ ငါ မရြံဘူး...နင့္ေစာက္ဖုတ္က တကယ္ၾကည့္ေကာင္းတယ္.....လွတယ္ ...”

“ က်ဴးေက်ာ္ရယ္...ဘာေတြ ေလၽွာက္ေျပာေနတာလဲ..ေစာက္ဖုတ္ဘဲ လွတယ္ ရွိရေသးတယ္...”

က်ဴးေက်ာ္က နန္းမိုခမ္းေပါင္ၾကားထဲ ေခါင္းသြင္းၿပီး ေစာက္ဖုတ္ကို လ်ာနဲ႔ စယက္သည္ ။

“ အင္..အင္.....ဟင့္...က်ဴးေက်ာ္....ဟာ....နင္..နင္......”

က်ဴးေက်ာ္က မိန္းမေတြကို မႈတ္ေပးခဲ့တာ မ်ားေနတဲ့လူတေယာက္ပီပီ နန္းမိုခမ္းရဲ့ ေစာက္ဖုတ္ကို အမ်ိဳမ်ိဳး ကလိ

ေပးသည္ ။ ေစာက္စိကို ဖိဖိယက္လိုက္  လ်ာနဲ႔ ထိုးဆြလိုက္ လုပ္သည္ ။ နန္းမိုခမ္း ထြန႔္ထြန႔္လူးေနရၿပီ ။

နန္းမိုခမ္းရဲ့ ေစာက္ဖုတ္က ညႇီစို႔စို႔ အနံ့ေလးနဲ႔ ။

က်ဴးေက်ာ္ အေတြ႕အၾကဳံအရ ေစာက္ဖုတ္အနံ့က သူ႔အတြက္ မဆန္းေတာ့ ။ ဒီအႏြ႕ေလးကဘဲ သူ႔ကာမစိတ္

ေတြကို ပိုမို ထႂကြေစသလားေတာ့ မသိဘူး ။ ေစာက္ဖုတ္ကို ဖိဖိ ယက္ေနသလို ဖင္ေပါက္ေလးကိုပါ လ်ာနဲ႔ထိုး

ဆြ ယက္ေပးလိုက္သည္ ။

“ က်ဴးေက်ာ္..မယက္နဲ႔ေတာ့..ငါ တအား ယားေနၿပီကြာ....လုပ္မွာျဖင့္ လုပ္ေတာ့.......”

နန္းမိုခမ္း မရွက္နိုင္ေတာ့ဘဲ က်ဴးေက်ာ္ကို လိုးေပးဖို႔ ေတာင္းဆိုလာတဲ့အခါ က်ဴးေက်ာ္လည္း နန္းမိုခမ္း ဆႏၵ

ေတြကို ျဖည့္ဆည္းေပးဖို႔ ျပင္ဆင္ေတာ့သည္ ။

မလုပ္ခင္က တအားယား တအားထန္ခဲ့ေပမယ့္ တကယ္တမ္း အလိုးခံရေတာ့မယ္ ဆိုေတာ့ သူမ

 ေစာက္ပတ္ေလး ကြဲျပဲသြားမွာကို နန္းမိုခမ္း ေၾကာက္ေနတာက အမွန္ပါ ။

“ ျဖည္းျဖည္းေနာ္...က်ဴးေက်ာ္....ငါ့ေစာက္ပတ္ ကြဲသြားေအာင္ေတာ့ တအား မလုပ္လို္က္ပါနဲ႔.....”လို႔က်ဴးေက်ာ္

ရဲ့ ရင္ဘတ္ကို တြန္းထားရင္း ေျပာလိုက္သည္ ..။

“ နင္ ဘာမွ မျဖစ္ေစရဘူး..မိုခမ္း...ငါ မိန္းမ လိုးေနက် ...ဘာမွ မပူနဲ႔...”

က်ဴးေက်ာ္ ထိုးသြင္းၿပီ ။ အရည္ေတြက ကာမေရွ႕ေျပးအရည္ေတြေရာ က်ဴးေက်ာ္ရဲ့ သြားရည္ေတြေရာမို႔ စိုစိုရႊဲ

လြန္းေနသည္ ။ က်ဴးေက်ာ္လည္း သူ႔ရဲ့ ထိပ္ဖူးႀကီးကို နန္းမိုခမ္း ေစာက္ဖုတ္ထဲ စသြင္းထည့္လိုက္ၿပီ ။

ႏူးညံ့အိစက္ စိုေနတဲ့ တြင္းထဲ သူ႔အတန္ႀကီး တထစ္ထစ္နဲ႔ ဝင္သြားသည္ ။


“ အား.....အင္..အင္....ျဖည္းျဖည္း..က်ဴးေက်ာ္....ျပဲ...ျပဲသြားေနအုံးမယ္ …..    ကၽြတ္ကၽြတ္......”

“ မျပဲပါဘူး..မိုခမ္းရယ္...ေစာက္ပတ္ ဆိုတာ ရာဘာလိုဘဲ...ဘယ္ေလာက္ႀကီးတဲ့ လီးျဖစ္ျဖစ္ အသြင္းခံနိုင္တယ္..”
                                                      က်ဴးေက်ာ္က နန္းမိုခမ္း ေစာက္ပတ္ကို သူ႔လီးႀကီး ထိုးထည့္ၿပီး ျဖည္းျဖည္းေလး အသြင္းအထုတ္

လုပ္ေပးေနတဲ့အခ်ိန္ ေကာ့ေထာင္ေနတဲ့ နို႔ႀကီးႏွစ္လုံးကိုလည္း စို႔ေပးလိုက္ လက္နဲ႔ ဆုပ္နယ္လိုက္ နို႔သီးေခါင္း မာမာေလး

ေတြကို လက္နဲ႔ ေခ်ေပးလိုက္ လုပ္ေပးသည္ ။

နန္းမိုခမ္းမွာ တဖက္သပ္ ေတာင့္တ လိုလားခဲ့ရတဲ့ က်ဴးေက်ာ္ရဲ့ အထိအေတြ႕ေတြကို အခုလို ရလိုက္ရလို႔ ေက်

နပ္ေနၿပီး ေစက္ပတ္ထဲ လီးထိုးသြင္းတာကလည္း ထင္ထားသေလာက္ မနာက်င္လွတာမို႔ ေစာက္ပတ္အတြင္းသား

ႏုႏုေလးေတြကို လီးတန္ႀကီး ပြတ္တိုက္ေပးလို႔ ရေနတဲ့ ေကာင္းလြန္းတဲ့ ကာမ အရသာကို သေဘာက်ေနသည္။

က်ဴးေက်ာ္ရဲ့ လထစ္ကားကားႀကီးက နန္းမိုခမ္းရဲ့ ေစာက္ပတ္ ႏႈတ္ခမ္းသား ထူထူေလးေတြကို အထဲကို ထိုးသြင္း

လိုက္တိုင္း အတူတူဆြဲေခၚသြားသလို ျပန္ထုတ္ဆုတ္လိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာလည္း တပါတည္း ျပန္ဆြဲေခၚသြားတာမို႔

နန္းမိုခမ္းရဲ့ ေစာက္ပတ္ႏႈတ္ခမ္းသားေလးေတြဟာ ကာမအရသာထူးကို ထူးကဲစြာနဲ႔ ရရွိေနၾကသည္ ။


က်ဴးေက်ာ္လည္း ျဖစ္ခ်င္ရာ ျဖစ္ေတာ့ ဆိုၿပီး သူ႔ဗိုလ္ခ်ဳပ္ရဲ့ သမီးေလးကို အပီ ဖြင့္ေနၿပီ ။


လိုးထည့္လိုက္တိုင္း..“ အင့္...” ဆိုတဲ့ အသံေလး နန္းမိုခမ္း ပါးစပ္က ခပ္တိုးတိုး ထြက္လာသည္ ။

က်ဴးေက်ာ္ရဲ့ လက္တဖက္က နန္းမိုခမ္းရဲ့ ဖင္တုန္းေအာက္ကို ထိုးသြင္းကာ ကိုင္ဆုပ္လိုက္သည္ ။ တင္းအိေနတဲ့

ဖင္တုန္းေတြက ကိုင္လို႔ ေကာင္းလွသည္ ။


တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ အသြင္းအထုတ္ေတြက ညက္ေညာလာသည္ ။ အရည္ေတြက ပိုစိမ့္ထြက္လာတာေၾကာင့္ လိုး

ခ်က္ေတြ သြက္လာသည္ ။

“ ေကာင္းလားဟင္..မိုခမ္း....”

“ အင္း...အင္း......”

“ ဘာအင္းအင္းလဲ..လိုးတာ ေကာင္းလားလို႔ ေမးေနတာ...”

“ ေကာင္းတယ္...က်ဴးေက်ာ္ရယ္..ေကာင္းလို႔ ခံေနတာေပါ့ဟ...”

နန္းမိုခမ္းက စကားရွည္ေနတဲ့ က်ဴးေက်ာ္ကို စိတ္မရွည္သလို ျပန္ေျပာလိုက္ရင္း ေအာက္ကေန သူမရဲ့ ဖင္ႀကီး

ေတြကို ေကာ့ေကာ့ေပးေနသည္ ။ သေဘာကေတာ့ ခပ္သြက္သြက္ ျမန္ျမန္ လိုးေစခ်င္ေနၿပီ ။ တဟင္းဟင္းနဲ႔

ေကာ့ေပးလာတဲ့ နန္းမိုခမ္းကို ၾကည့္ၿပီး က်ဴးေက်ာ္ သေဘာေပါက္သြားသည္ ။ ျမန္ျမန္ လိုးေပးေစခ်င္တဲ့

 သေဘာ ။ က်ဴးေက်ာ္လည္း ေကာင္းလာလို႔ တအား ေကာ့ေပးလာတဲ့ နန္းမိုခမ္းကို အပီ ေဆာင့္လိုးေပး

လိုက္တဲ့ အခါ နန္းမိုခမ္း မညည္း႐ုံမက ေက်နပ္ၿပီး က်ဴးေက်ာ္ကို ဖက္လိုက္လို႔ က်ဴးေက်ာ္လည္း ခပ္ျမန္ျမန္

သြက္သြက္ လိုးေဆာင့္ထည့္ေပးၿပီ ။ နန္းမိုခမ္းလည္း ေပါင္တန္ေတြကို တအားျဖဲေပး႐ုံမက ေျခေထာက္ေတြကို

အေပၚေထာင္ကာ တအင္းအင္း တအီးအီးနဲ႔ ဖင္ႀကီးေတြကို ရမ္းခါေကာ့ကာ ခံယူေနသည္ ။

ျပင္းျပင္းေလး လိုးေဆာင့္ခ်က္ေတြက တဖတ္ဖတ္ တဖြတ္ဖြတ္ အသံေတြ ထြက္လာေစသည္ ။

“ ေကာင္းတယ္..ေကာင္းတယ္....ေကာင္းတယ္..က်ဴးေက်ာ္...တအား...တအား....အို...အို...အရမ္းေကာင္း..အမေလး...

အိုး....ရွီး.....”

နန္းမိုခမ္း တုန္ခါသြားၿပီး သူ႔ကို ဖက္႐ုံမက ကုတ္ျခစ္သည္ ။ နန္းမိုခမ္း ၿပီးသြားၿပီ ဆိုတာ က်ဴးေက်ာ္ သိလိုက္

သည္ ။ သူ႔လီးကို တအား ညႇစ္ထားတဲ့ ေစာက္ပတ္ၾကပ္ၾကပ္ေလး ေၾကာင့္ သူလည္း ၿပီးခ်င္ေနတာ ၾကာၿပီ ။

နန္းမိုခမ္း ေက်နပ္သြားရေအာင္ လိုးေပးခ်င္တာေၾကာင့္ နန္းမိုခမ္း မၿပီးေသးခင္ သူ မၿပီးလိုက္ခ်င္ဘူး ။ ဒါေၾကာင့္

မၿပီးေအာင္ ထိန္းလိုးေပးေနခဲ့တာပါ ။ အခုေတာ့ နန္းမိုခမ္း လမ္းဆုံးကို တက္လွမ္းသြားၿပီမိုႈ႔ သူလည္း ခပ္သြက္

သြက္ ထပ္ေဆာင့္ထည့္ရင္း သုတ္ရည္ေတြ တပုံႀကီးကို နန္းမိုခမ္း ေစာက္ပတ္ထဲကို ပန္းလႊတ္လိုက္ပါေတာ့သည္ ။


သိုးထိန္းသည္ ျမင္းကို ခပ္ျမန္ျမန္ စီးရင္း ေဆြးေစာင့္ေနမယ့္ ဘုရားေက်ာင္းအိုႀကီးဆီကို ခ်ဥ္းကပ္ခဲ့သည္ ။ေဆြး

ကို အံ့အားသင့္သြားရေအာင္ ေရာက္ခါနီးမွာ ျမင္းေပၚက ဆင္းၿပီး ျမင္းႀကီးကို သစ္ပင္တပင္ရဲ့ ပင္စည္မွာ ခ်ည္

ထားခဲ့လိုက္သည္ ။

ဘုရားေက်ာင္းပ်က္ႀကီးက ေခါင္မိုး ရဲ့ တခ်ိဳ႕ သြပ္ျပားေတြက ပ်က္စီးလန္ပ်ံေနလို႔ေလတိုက္တဲ့အခါ အသံေတြ

ျမည္ေနသည္ ။ အမ္ဖိုးေမာင္းျပန္ကို ပုခုံးမွာ လြယ္ လက္ထဲမွာ ပစၥတိုေသနတ္ကို ေျပာင္းေအာက္စိုက္ ကိုင္ဆုပ္

ရင္း ဘုရားေက်ာင္းႀကီးနားကို ကပ္လာတဲ့ သိုးထိန္းသည္ ေဆြးကို စခ်င္တာေၾကာင့္ အသံမေပးဘဲ တိတ္တိတ္

ေလး ေျခသံလုံလုံနဲ႔ အေနာက္ဖက္က တံခါးနားကို ကပ္သြားသည္ ။


ေဆြး သိုးထိန္း မေရာက္ခင္ ႀကိဳေရာက္ႏွင့္ေနခ်င္သည္ ။ ဒါေၾကာင့္ အိမ္ကေန ေစာေစာ ထြက္သည္ ။ အိမ္

ေရွ႕ခန္းမွာ ကာဘိုင္ေသနတ္တလက္ကို တိုက္ခၽြတ္ေနတဲ့ ေဆြးရဲ့ အေဖႀကီး ဦးေသာနက ေဆြးကို “ သမီး ဘယ္

သြားမလို႔လဲ..တေယာက္ထဲလား..” လို႔ ေမးလိုက္သည္ ။ ေဆြးနဲ႔ စိုင္းသာေဌးတို႔ ေလာဘြယ္တို႔ ဖမ္းေခၚသြားခံ

ရကထဲက ဦးေသာနသည္ အစစ သတိထားသည္ ။ တရားဖက္ ဘုရားဖက္ လိုက္စားေနၿပီ ျဖစ္တဲ့ ဦးေသာန

သည္ တခ်ိန္က သူကိုင္တြယ္ခဲ့တဲ့ ကာဘိုင္ေသနတ္ကို သိမ္းဆည္းထားတဲ့ ထင္းရႉးေသတၱာပုံးႀကီးထဲကေန ျပန္

ထုတ္ယူၿပီး တခုခု ျဖစ္လာတဲ့အခါ အသုံးခ်ခ်င္ ခ်နိုင္ေအာင္ တိုက္ခၽြတ္ေနတာ ျဖစ္သည္ ။

“ သိုးထိန္းနဲ႔ ခ်ိန္းထားလို႔ အေဖ...သမီး မေမွာင္ခင္ ျပန္လာမွာပါ...” လို႔ ေဆြးက ခပ္ျမန္ျမန္ေလး ေျပာလိုက္ၿပီး

အိမ္ေပၚက ဆင္းသည္ ။ စိုင္းသာေဌးတို႔လည္း ေလာဘြယ္တို႔ ဖမ္းခဲ့တဲ့ အခ်ိန္ ကစၿပီး ကုန္စုံဆိုင္ကိုေတာင္

ပိတ္ထားလိုက္ၿပီး ရြာမွာေတာင္ မေနၾကေတာ့ဘူး ။

ေဆြး ဘုရားေက်ာင္းပ်က္ႀကီးကို ေရာက္သြားတဲ့အခါ သိုးထိန္း မေရာက္လာေသးဘူး ။ ေဆြး ထိုင္ခုံရွည္ႀကီးတခု

မွာ ဝင္ထိုင္ရင္း သိုးထိန္းစားဖို႔ ေစာေစာက ေၾကာ္လာတဲ့ တိုဟူးေၾကာ္ထုပ္ေတြကို ျပင္ဆင္ေနသည္ ။

ဒီအခ်ိန္မွာ ေျခသံလိုလို ၾကားလိုက္သည္ ။

ေဟာ..သိုးထိန္း..လာၿပီ ….     ။

https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhRQilrduXx1pJ3qgc3zdCxnqQlA5_vnpfVNa8b6ArJfAU7hPOPLbXAWWtetzfSmSKNWqNmdQh9pt1nYi_sep6Pw_AwIsrLBDKgzt4HBU96VyPFrlKUwgcvz2lwH4O9LgvaWAEwZS12HGaK/s320/305404_157705514324178_100002541913399_275644_1141545682_n.jpg

ေဆြးရဲ့ စိုအိတဲ့လွိုင္ေခါင္း အေပါက္ဝထဲကို သိုးထိန္းရဲ့ ထိပ္ဖူးက တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ တိုးဝင္ လာလို႔ ေဆြးက
ေၾကာက္လန႔္တၾကားနဲ႔ သိုးထိန္းရင္ဘတ္ကို တြန္းပစ္ဖို႔ ႀကိဳးစားသည္ ။ သို႔ေပမယ့္ သိုးထိန္းက ဂ႐ုမစိုက္ ။ ေဆြးရဲ့ ၿဖိဳးလုံးတဲ့ နို႔ႀကီးႏွစ္လုံးကို နမ္းရႈံ႔ကိုင္ကစားရင္း ေဆြးရဲ့ ေစာက္ဖုတ္ထဲကို မရရေအာင္ ဖိသြင္းသည္ ။
ေဆြးေစာက္ဖုတ္သည္ ကာမအရည္ေတြနဲ႔ ျပည့္စိုေနတာေၾကာင့္ သိုးထိန္းရဲ့ လက္နက္ႀကီးသည္ တျဖည္းျဖည္း
တိုးလိုက္ဆုတ္လိုက္ ကစားရင္း အတြင္းပိုင္းကို တထစ္ထစ္နဲ႔ ဝင္ေရာက္ေနသည္ ။

“ သိုးထိန္းရယ္....ငါ့ဟာ ျပဲမ်ားသြားမလားဟင္...နာတယ္....နာတယ္......”

ေဆြးေျပာတာေတြကိ သိုးထိန္းက ဂ႐ုမစိုက္ ။ မၾကားခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီး သူ႔လိုရာပန္းတိုင္ကို အေရာက္သြားေန
သည္ ။ တကယ္ေတာ့ ေဆြးကလည္း ဘာညာသာရကာေတြ ေျပာေနေပမယ့္ သိုးထိန္းကို ေရွ႕ဆက္ေစခ်င္ေနတာပါ ။ လက္နက္ႀကီးက ေရွ႕တိုးေနာက္ဆုတ္နဲ႔ တျဖည္းျဖည္း အဆင္ေခ်ာလာသည္ ။ ၾကပ္
ေပမယ့္ ေရွ႕တိုးေနာက္ဆုတ္ လုပ္နိုင္လာသည္ ။

သိုးထိန္းလည္း ၾကပ္စီးေနတဲ့ ေဆြးရဲ့ ေစာက္ဖုတ္ေၾကာင့္ လုပ္ရင္းလုပ္ရင္း တအားေကာင္းတက္လာၿပီး သုတ္ရည္ေတြ တအား ပန္းထုတ္ပစ္ခါ ၿပီးျခင္း လမ္းဆုံးကို ေရာက္ရွိသြားရသည္ ။ ေစာက္ဖုတ္နဲ႔လီး တပ္ရက္ အ
ေနအထားနဲ႔ တေယာက္နဲ႔တေယာက္ ဖက္ထားမိရင္း..“ ခ်စ္လားဟင္...” “ ခ်စ္တယ္...သိပ္ခ်စ္တာဘဲ...” ဆိုတဲ့စ
ကားေတြကို အထပ္ထပ္ တေယာက္နဲ႔ တေယာက္ အျပန္အလွန္ ေျပာၾကရင္း ေတာ္ေတာ္ၾကာၾကာ ေနေနၾက
သည္ ။

သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ အဝတ္အစားေတြ ျပန္ဝတ္လိုက္ၾကၿပီးတဲ့အခ်ိန္ ေဆြးက “ ငါ့ကို ပစ္မထားနဲ႔ေတာ့ေနာ္ သိုးထိန္း..ငါ့ကို လက္ထပ္မွာ မဟုတ္လား....” လို႔ ေမးလိုက္သည္ ။ “ လက္ထပ္မွာေပါ့..ငါတို႔ ဒီနယ္ေျမက ေဝးတဲ့ေနရာကို ထြက္သြားၾကမယ္ ..ငါ တခု လုပ္ရမွာက ငါ ဖြက္ထားစုထားတဲ့ ေငြေတြကို ျပန္ယူဖို႔ဘဲ..ဒီေငြ
ေတြနဲ႔မွ ငါတို႔ ဘဝက အဆင္ေျပမယ္...ေဆြး....” လို႔ ေဆြးကို ေျပာလိုက္သည္ ။

သည္အခ်ိန္မွာ လူသံေတြ ၾကားရလို႔ သိုးထိန္းက ခုံတန္းလ်ားေပၚ တင္ထားတဲ့ သူ႔ပစၥတိုနဲ႔ ေမာင္းျပန္ရိုင္ဖယ္
ကို ေျပးဆြဲဖို႔ ႀကိဳးစားလိုက္သည္ ။

“ ရပ္လိုက္...တကပ္လုံး ဆြဲပစ္လိုက္မယ္.....ၿငိမ္ၿငိမ္ေန.....”

အစိမ္းပုတ္ေရာင္ ယူနီေဖါင္းေတြ ကိုယ္စီ ဝတ္ထားတဲ့ လူသုံးေယာက္ သည္ သိုးထိန္းနဲ႔ ေဆြးကို ပတ္လည္ဝိုင္း
ထားလိုက္ၾကသည္ ။

သိုးထိန္းက နဲနဲမွ ေၾကာက္ရြံ့တဲ့ပုံစံ မရွိဘူး ။

“ မင္းတို႔ ဘယ္အဖြဲ႕ကလဲကြ....”

“ ငါ့နံမည္ ခြန္သိန္းေရႊ...ငါ ဗိုလ္မုတ္ဆိတ္နဲ႔ ဗိုလ္မႉးေလာဘြယ္ရဲ့ အဖြဲ႕ကဘဲ....မင္းတို႔ ငါနဲ႔ လိုက္ခဲ့...”

“ ဘာလို႔ လိုက္ရမွာလဲ...မင္းနဲ႔ ငါ ဘာကိစၥ ရွိလို႔လဲကြ....”

သိုးထိန္းက မာမာထန္ထန္ ေျပာလိုက္တာကို ခြန္သိန္းေရႊက မႀကိဳက္ ။

“ ေဟ့ေကာင္..သိုးထိန္း..မင္းက ေအာက္လဲ ေရာက္ေနေသး..ငါလီးလဲ မေလ်ာ့ဘူး ဆိုတဲ့ ေကာင္စားပါလားကြ..
အခု ငါ မင္းတို႔ကို ပစ္သတ္ပစ္လိုက္နိုင္တယ္....ဒါကို သေဘာေပါက္စမ္း....ေခြးသား....”

“ မင္း ငါ့ကို သတ္ခ်င္တယ္ ဆိုရင္ သတ္ၿပီးတာ ၾကာေရာေပါ့ ကြာ..မင္းတို႔ ဘာလိုခ်င္တာ ရွိလို႔လဲ..ေျပာ...”

“ ငါ ငါ့ဆရာေတြကို ျပန္လိုခ်င္တယ္..မင္းတို႔နဲ႔ အလဲအလွယ္ လုပ္ခ်င္တယ္....”

“ ဟာ..ဒါဆိုရင္ေတာ့ မင္းမွားၿပီ.........အခ်ိန္ကုန္တာဘဲ အဖတ္တင္မယ္...ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေက်ာက္က်ားက ငါလိုေကာင္အတြက္ မင္းတို႔ကို ညႇိေပးမွာ မဟုတ္ဖူးကြ....”

“ ပါးစပ္ပိတ္ထားကြာ..ငါ စိတ္တိုလာရင္..မင္း ေစာ္ေလးကို တက္လိုးပစ္မိလိမ့္မယ္....”

“ မိုက္ရိုင္းလွခ်ည္လား..ေခြးမသား.....”

သိုးထိန္းက ေရွ႕ကို တိုးလာေသာအခါ ခြန္သိန္းေရႊက ေသနတ္ကို သိုးထိန္းရဲ့ အေရွ႕ ေျမႀကီးေပၚကို ထိန္းကနဲ

ပစ္ထည့္လိုက္သည္ ။

“ ေရွ႕မတိုးနဲ႔..တကယ္ ပစ္မွာ....”

ခြန္သိန္းေရႊရဲ့ တပည့္ႏွစ္ေယာက္က သိုးထိန္းနဲ႔ ေဆြးကို ႀကိဳးနဲ႔ တုပ္ဖို႔ အနားကပ္လာၾကသည္ ။

ဒီ အခ်ိန္မွာ ႐ုတ္တရက္ ေသနတ္သံေတြ တေဖါင္းဖါင္း ၾကားလိုက္ရသည္ ။

ခြန္သိန္းေရႊ ကိုယ္ႀကီး ဆတ္ကနဲ ခါသြားၿပီး ဘိုင္းကနဲ လဲက်သြားသည္ ။ သူ႔တပည့္ေတြက ေသနတ္သမားကို

ရွာေဖြေနတဲ့အခ်ိန္ သိုးထိန္းက ဝင္လုံးသည္ ။ ေသနတ္သံေတြ ထပ္ ျမည္ဟီးသြားၿပီး ခြန္သိန္းေရႊရဲ့ တပည့္တေယာက္ ေခြကနဲ လဲက်သြားျပန္သည္ ။ သိုးထိန္းနဲ႔ လုံးေထြးေနတဲ့ လူလည္း သိုးထိန္း လက္ခ်က္နဲ႔
လဲက်သြားသည္ ။

သူတို႔ဆီကို ကာဘိုင္ေသနတ္ကို ခ်ိန္ရြယ္ၿပီး တိုးကပ္လာတာက ေဆြးရဲ့ အေဖ ဦးေသာန ပါ ။

“ ငါ သမီးတေယာက္ထဲ သြားတာ စိတ္မခ်လို႔ လိုက္လာတာ..မင္းတို႔ကို ဒီေကာင္ေတြ ဖမ္းေခၚဖို႔ လုပ္ေနတာ သိ
လိုက္ရလို႔ ေဆာ္ထည့္လိုက္တာဘဲ ..”

“ ေက်းဇူးပါ ဦးႀကီး....”

“ ေအး..ေအး...မင္းတို႔ အခု ဘယ္ကို သြားၾကမွာလဲ...ဒီအတိုင္းဆို ဒို႔ရြာေလးလည္း မေအးခ်မ္းေတာ့ဘူး....ဗိုလ္မုတ္
ဆိတ္ရဲ့ လူေတြ အမ်ားႀကီး ရွိေသးတယ္ကြ ...သား..သိုးထိန္း....မင္းတို႔လည္း လက္နက္ကိုင္ဘဝကို စြန႔္ဖို႔ အခ်ိန္တန္ၿပီ ထင္တာဘဲ ...ၿမိဳ႕ကို သြားၿပီး ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္း လုပ္ကိုင္စားၾကေတာ့ေဟ့ . . . ”

“ ကၽြန္ေတာ္တို႔လည္း စဥ္းစားေနၾကပါတယ္...”

“ စဥ္းစားမေနနဲ႔ေတာ့..တခါထဲ ဆုံးျဖတ္..”

“ ဒါဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္ ေငြေတြ သြားယူလိုက္အုံးမယ္...ၿပီးေတာ့ က်ဴးေက်ာ္ကိုလည္း တပါထဲ ေခၚခဲ့မယ္....”

“ ေကာင္းၿပီလူေလး....”



က်ဴးေက်ာ္သည္ နန္းမိုခမ္းကို ႏွစ္ခ်ီဆက္တိုက္ ဆိုသလို စပ္ယွက္ၿပီးတဲ့ေနာက္ သူ႔အဝတ္ေတြကို ျပန္ဝတ္လိုက္

တဲ့အခါ ကုတင္ေပၚမွာ ယခုတိုင္ အဝတ္မပါဘဲ ေခြေခြေလး လွဲေနတဲ့ နန္းမိုခမ္းက ျပဳံးစိစိနဲ႔..“ ဟိတ္...က်ဴးေက်ာ္

နင့္ကို ငါ သြားခြင့္ျပဳလို႔လား...” လို႔ ေမးလိုက္သည္  ။

က်ဴးေက်ာ္က “ မိုခမ္း..နင့္ပါပါးႀကီး ျပန္လာေတာ့မယ္..ငါ့ေတြ႕သြားလို႔ကေတာ့ မိုးမီးေလာင္တာထက္

 ဆိုးသြားမယ္ ...ေနာက္မွ ေတြ႕ၾကမယ္ဟာ....”လို႔ ျပန္ေျပာရင္း သူ႔ဖိနပ္ကို ႀကိဳးခ်ည္ေနသည္ ။

“ ေအးပါ..ငါက စတာပါ..နင္နဲ႔ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေနခ်င္ေသးတယ္ဟာ...ဒီလိုလုပ္..ငါ ျပန္ေတာ့မယ္ လို႔

 ေျပာလိုက္မယ္..နင္ ရန္ကုန္ အထိ လိုက္ပို႔..ငါ ပါးပါးကို ေျပာလိုက္မယ္...ဦးႀကီးစိုင္းအြတ္ကို ေခၚမယ့္အစား

 နင့္ကို ငါ့ လုံျခဳံေရးအျဖစ္ ေခၚသြားမယ္ လို႔....”

“ ေကာင္းတာေပါ့ မိုခမ္း..ငါလည္း နင္နဲ႔ ထပ္ေနခ်င္ေသးတယ္....”

“ အိုေကေလ....ဒါဆိုလည္း နင္သြားေတာ့...”

“ ေအး...နင္ ျပန္မယ့္ရက္ ေျပာေလ..ငါ လိုက္ပို႔ေပးမယ္....”

က်ဴးေက်ာ္ နန္းမိုခမ္း ေရွ႕ကေန ထြက္လာခဲ့သည္ ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေက်ာက္က်ားရဲ့ အိမ္အျပင္ဖက္မွာ သိုးထိန္းနဲ႔ ဆုံ

သည္ ။ သိုးထိန္းက ဗိုလ္မုတ္ဆိတ္ရဲ့ တပည့္ ခြန္သိန္းေရႊတို႔အဖြဲ႕က သူနဲ႔ ေဆြးကို လာဖမ္းဖို႔

 လုပ္တဲ့အေၾကာင္း ေျပာျပလိုက္ေတာ့ က်ဴးေက်ာ္က ဆတ္ကနဲ သိုးထိန္းကို ေမာ့ၾကည့္လိုက္သည္ ။

“ ဘယ္မွာ မင္းနဲ႔ ေဆြးကို လာဖမ္းဖို႔ လုပ္တာလဲ...”

“ ဘုရားေက်ာင္းပ်က္ႀကီးမွာ....”

က်ဴးေက်ာ္ မ်က္ႏွာပ်က္သြားသည္ ။ သိုးထိန္းနဲ႔ ေဆြး ဘာေၾကာင့္ ဘုရားေက်ာင္းပ်က္ႀကီးမွာ ေရာက္ေနသလဲ

ဆိုတာကို ေတြးလိုက္မိလို႔ ။ သူတို႔ ဘယ္သူမွ မသြားၾကေတာ့တဲ့ ဘုရားေက်ာင္းပ်က္ႀကီးမွာ ဘာလုပ္ၾကတာ

လဲ..။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ ႀကိဳက္ေနၾကၿပီလား ..။

သိုးထိန္းက ဒီနယ္ေျမကေန လစ္ၾကစို႔လို႔ က်ဴးေက်ာ္ကို ေျပာသည္ ။ က်ဴးေက်ာ္က “ တခါထဲလဲ အျပတ္ျဖတ္စ

ရာ မလိုေသးပါဘူး..သိုးထိန္းရာ..ငါ့ကို မိုခမ္းက သူ႔လုံျခဳံေရး အျဖစ္ ရန္ကုန္ကို လိုက္ခဲ့ဖို႔ ေခၚေနတယ္..ရန္ကုန္

မွာ ေနေနရင္ ေအးေဆးပါ ..ေနာက္မွ တဆင့္ ထပ္ စဥ္းစားေသးတာေပါ့...” လို႔ ေျပာလိုက္သည္ ။

“ ေအးေလ..ေဆြးကလည္း ရန္ကုန္မွာ သီခ်င္းေခြ သြင္းခ်င္ေနေတာ့ ငါလည္း မင္းတို႔နဲ႔အတူတူ ရန္ကုန္ လိုက္

ခဲ့ရင္ ေကာင္းမလား..ေဆြးကို ငါ အဆိုေတာ္ တေယာက္ ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ေပးခ်င္တယ္..က်ဴးေက်ာ္...”လို႔ သိုးထိန္း

က ေျပာသည္ ။ “ ေကာင္းတာေပါ့ သိုးထိန္း....ေဆြးအတြက္ ဆိုရင္ ငါလဲ ကူညီခ်င္တယ္...” လို႔ က်ဴးေက်ာ္က

ေျပာလိုက္သည္ ။

သူတို႔ စကားတေျပာေျပာနဲ႔ က်ဴးေက်ာ္ရဲ့ တဲကေလးဆီကို ေလၽွာက္ခဲ့တဲ့ အခ်ိန္မွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေက်ာက္က်ားရဲ့

ေရွ႕ေျပးျမင္းစီးသမားေတြ တေဒါင္းေဒါင္းနဲ႔ စခန္းထဲကို ဒုန္းဆိုင္းစီး ဝင္လာၾကတာကို သူတို႔ ေတြ႕လိုက္ရသည္ ။

“ ဘဲႀကီး ျပန္လာၿပီ ….    ”

“ သူ ဘယ္သြားတာလဲ....”

“ ရြာႀကီးက သူ႔ေစာ္အငယ္ေလးကို သြားဗ်င္းတာေလ ...သိုးထိန္း...မင္းသိသားနဲ႔......”

“ က်ဴးေက်ာ္...”

“ ဘာလဲ..”

“ မင္း မိုခမ္းနဲ႔ ညိေနၿပီလား....”

က်ဴးေက်ာ္က သိုးထိန္း ေမးခြန္းကို မေျဖဘဲ ရယ္က်ဲက်ဲ လုပ္ေနသည္ ။
နန္းမိုခမ္း ျပန္ၿပီ ။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေက်ာက္က်ားက နန္းမိုခမ္းကို ရန္ကုန္အထိ လိုက္ပို႔မယ့္ က်ဴးေက်ာ္ကို ေဆာင္ရန္ေရွာင္ရန္ေတြ ေသေသ
ခ်ာခ်ာ မွာေနသည္ ။ သိုးထိန္းက သူလည္း ရန္ကုန္ကို လိုက္သြားခ်င္တယ္လို႔ ခြင့္ေတာင္းေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေက်ာက္က်ားက ခြင့္ျပဳသည္ ။ သူခိုင္းခ်င္တာေလးေတြလည္း ရွိေနေတာ့ သိုးထိန္းကို တပါထဲ ခိုင္းလိုက္သည္ ။ သိုးထိန္းက သူနဲ႔အတူ ေဆြးကို ေခၚသြားလိုက္သည္ ။ သိုးထိန္းရဲ့ လူေတြက ေတာ့ အနီးဆုံး ၿမိဳ႕က ေလယာဥ္ကြင္းအထိ လုံျခဳံေရး အေနနဲ႔ လိုက္ပို႔ရမွာ ျဖစ္သည္ ။

နန္းမိုခမ္းက ရန္ကုန္ေရာက္ရင္ က်ဴးေက်ာ္နဲ႔ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ႀကီး ကဲနိုင္ေတာ့မွာမို႔ တအားေပ်ာ္ေနသည္ ။
ေလာဘြယ္တို႔ ဖမ္းေခၚတဲ့ ကိစၥ ျဖစ္ပ်က္ၿပီးတဲ့ေနက္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေက်ာက္က်ားသည္ ေနာင္ကို သမီးကို ေတာထဲ
ကို ဘယ္ေတာ့မွ မေခၚေတာ့ဘူးလို႔ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ခ်ထားသည္ ။

နန္းမိုခမ္းရဲ့ အေမ သူ႔ရဲ့ ပထမဆုံး မယား သည္ ေတာင္ႀကီးၿမိဳ႕မွာ ေနသည္ ။ မိန္းမ ရႈပ္ေပြတဲ့ သူ႔ကို မုန္း
တီးရြံရွာစြာနဲ႔ ကြဲလိုက္ၿပီး ကထဲက ျပန္မေတြ႕ေတာ့ ။ နန္းမိုခမ္း ကို ရန္ကုန္မွာ တိုက္တလုံး ဝယ္ေပးထားသည္ ။
ထမင္းဟင္းခ်က္ေကၽြးဖို႔ အဝတ္ေလၽွာ္ေပးဖို႔ ကားေမာင္းေပးဖို႔ အေခၽြအရံေတြ ထားေပးထားသည္ ။တေန႔မွာ
ထိုင္ဝမ္က သူေဌးသားတေယာက္နဲ႔ လက္ဆက္ေပးဖို႔ ရည္ရြယ္ထားသည္ ။

“ က်ဴးေက်ာ္..ဒီတခါ ငါ့သမီး တခုခု ျဖစ္လို႔ကေတာ့ မင္းကို ခြင့္မလႊတ္ဘူး ...ေသေသခ်ာခ်ာ ဂ႐ုစိုက္” လို႔ မ်က္
ႏွာတည္တည္နဲ႔ သူ က်ဴးေက်ာ္ကို ေျပာလိုက္သည္ ။

က်ဴးေက်ာ္က “ စိတ္ခ်ပါ..ဗိုလ္ခ်ဳပ္..က်ေနာ္ ေသေသခ်ာခ်ာ တာဝန္ယူေပးပါမယ္....ဘာမွ မျဖစ္ေစရပါဘူး...” လို႔
ပါးစပ္က ေျဖလိုက္ေပမယ့္ စိတ္ထဲကေတာ့ “ ခင္ဗ်ား သမီးကို က်ေနာ္ သူ ေက်နပ္ေအာင္ ေကာင္းေကာင္း ျဖဳတ္ေပးမွာပါ..ဘိုက္လဲ မႀကီးေစရပါဘူး ...” လို႔ ေျပာေနသည္ ။





မေရာက္တာ ၾကာၿပီ ျဖစ္တဲ့ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ ။

နန္းမိုခမ္း ကို သူ႔ပါပါး ဝယ္ေပးထားတဲ့ တိုက္နဲ႔ ၿခံကို ေတြ႕ရေတာ့ က်ဴးေက်ာ္..သိုးထိန္း နဲ႔ ေဆြးတို႔ အႀကီးအက်ယ္ အံ့ၾသေနၾကသည္ ။ သူတို႔လို နယ္စပ္က ရြာေလးမွာ ေနၾကတဲ့ လူေတြ အတြက္ အင္မတန္မွ ႀကီးမားခန္းနား လွပတဲ့ တိုက္ႀကီးနဲ႔ ၿခံက်ယ္ႀကီးက အံ့ၾသစရာဘဲေလ ။ ဒါေပမယ့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေက်ာက္က်ားဟာ ကမၻာသိဘိန္းဘုရင္ႀကီး တေယာက္ ဆိုေတာ့ ဒီေလာက္ေတာ့ ရွိမွာေပါ့လို႔ သူတို႔ လက္ခံလိုက္ၾကသည္ ။

သူတို႔  တိုက္ႀကီးရဲ့ အျပင္ဘန္း အေျခအေနကိုဘဲ ၾကည့္ၿပီး အရမ္း အံ့ၾသေနၾကတာ ။ အထဲကိုလည္း ဝင္လိုက္
ေရာ သူတို႔ ပါးစပ္အေဟာင္းသားနဲ႔ ေငးေမာသြားၾကသည္ ။ ဧည့္ခန္းက်ယ္ႀကီးရဲ့ အလည္မွာ ၀ါးပင္ေတာေလး
ရွိေနသည္ ။ နံရံေဘးဖက္က ငါးမန္းေပါက္စေလးေတြ ကူးခတ္ေနတဲ့ မွန္ကန္ႀကီး ။ဒီေလာက္ႀကီးမားတဲ့ ကန္ႀကီးမ်ိဳး သူတို႔ မေတြ႕ဖူးဘူး ။

နန္းမိုခမ္းက “  ဦးအိႏၵ.... ေခၚလိုက္..” လို႔ သူ႔ကို ရိုရိုေသေသ ခစားေနၾကတဲ့ အိမ္ေဖၚေတြကို ေျပာလိုက္ေတာ့
ခ်က္ခ်င္း ဆိုသလိုဘဲ တုတ္ခိုင္ခိုင္ ကတုံးရိတ္ထားတဲ့လူႀကီးတေယာက္ ထြက္လာသည္ ။ တီရွပ္ အနက္ေရာင္
ရွမ္းေဘာင္းဘီအနက္ကို ဝတ္ထားသည္ ။ သူ႔လက္မွာ ေဆးမွင္ေတြ အျပည့္ ထိုးထားသည္ ။

“ ဦးအိႏၵ....ေကာင္ေလးေတြေကာ....ေနေကာင္းၾကလား....”

“ ေကာင္းပါတယ္..ဆရာမေလး...”

“ ခဏ ေခၚခဲ့မလား.....”

“ ဟုတ္....”

ဦးအိႏၵ က်ိဳးႏြံစြာနဲ႔ ျပန္ထြက္သြားသည္ ။

က်ဴးေက်ာ္..သိုးထိန္းနဲ႔ ေဆြးတို႔ မိုခမ္းတေယာက္ ကေလးေတြမ်ား ေမြးစားထားေလသလား လို႔ ထင္လိုက္ၾက
သည္ ။

အိမ္ေဖၚေတြက စားစရာ ေသာက္စရာမ်ိဳးစုံ ယူခ်လာၾကလို႔ ဧည့္ခန္းက ဆိုဖါေတြမွာ ထိုင္ၾကရင္း စားေသာက္
ၾကတဲ့အခ်ိန္ ဦးအိႏၵ ျပန္ဝင္လာသည္ ။ သူတေယာက္ထဲေတာ့ မဟုတ္ဘူး ။ ခ်စ္စရာ က်ားေပါက္ေလး ႏွစ္
ေကာင္နဲ႔ ။

က်ဴးေက်ာ္..ေဆြးနဲ႔ သိုးထိန္းတို႔ အရမ္း အံ့အားသင့္သြားၾကရျပန္သည္ ။

“ တိုးႀကီးနဲ႔ စိုးႀကီးတဲ့....ရဲရဲခ်ီလိုက္ ေဆြး..မကိုက္တတ္ဘူး ...” လို႔ နန္းမိုခမ္းက ေျပာလိုက္လို႔ ေဆြးက က်ား
ေလးကို ေပြ႕ခ်ီလို္က္သည္ ။ သိုးထိန္းက ေနာက္တေကာင္ကို ေပြ႕ခ်ီလိုက္သည္ ။

“ ဟား...ေတာ္ေတာ္ ေလးတာဘဲ...” လို႔ သိုးထိန္းက ေျပာလိုက္သည္ ။

နန္းမိုခမ္းက “ ေနာက္မွ ျပစရာေတြ ရွိေသးတယ္ ...” လို႔ ေျပာရင္း သူတို႔ကို စားစရာေတြကို အတင္း စားခိုင္း
သည္ ။

နန္းမိုခမ္းက သိုးထိန္းနဲ႔ ေဆြးတို႔ ေနဖို႔ အခန္းေတြကို သူကိုယ္တိုင္ လိုက္ျပေပးသည္ ။ ထမင္းခ်က္ အိမ္အကူေတြက မ်ားလြန္းလို႔ သိုးထိန္းနဲ႔ ေဆြး က်ဴးေက်ာ္တို႔ တေယာက္နဲ႔ တေယာက္ ၾကည့္ၿပီး ျပဳံးလိုက္ၾကသည္ ။ အင္း..ဘိန္းဘုရင္ႀကီးရဲ့ တခုေသာ အိမ္ ကို ေရာက္ဖူးရျခင္းေပါ့ ။

နန္းမိုခမ္းက “ နားလိုက္ၾကအုံး...” လို႔ ေျပာၿပီး သိုးထိန္းနဲ႔ ေဆြးကို ထားခဲ့သည္ ။ က်ဴးေက်ာ္သည္ ေနာက္ေဖး
ၿခံထဲကို ျပဴတင္းေပါက္ တေပါက္ကေန ၾကည့္ေနသည္ ။

“ ဘာေတြ သေဘာက်ေနလဲ က်ဴးေက်ာ္....”

“ ဝက္ဝံေပါက္စေလးေတြ ေတြ႕လို႔ မိုခမ္း...အဲဒီ ဝက္ဝံေတြက မိုခမ္းရဲ့ ဝက္ဝံေလးေတြလား......”

“ ဟုတ္တယ္...က်ဴးေက်ာ္....မိုခမ္းက တိရစၧာန္ေလးေတြကို ခ်စ္တယ္ ...မိုခမ္းမွာ ျမင္းေတြလည္း ရွိတယ္...ေမွာ္ဘီ
မွာ ထားတယ္ ..တခါတေလေတာ့ စီးတာေပါ့..က်ဴးေက်ာ္နဲ႔ တေန႔ သြားစီးၾကမယ္ေလ....ေနာ္...”

“ အင္း..စီးေလ....”

“ ကဲ ….    အခန္းထဲ သြားၾကရေအာင္ ...”

နန္းမိုခမ္းက သူ႔အိပ္ခန္းထဲကို က်ဴးေက်ာ္ကို ေခၚသြားၿပီ ။ ေရွ႕ကေန ဦးေဆာင္ ေလၽွာက္လွမ္းသြားေနတဲ့ နန္းမိုခမ္းရဲ့ လႈပ္လီ လႈပ္လဲ့ ကိုယ္လုံးေလးကို သေဘာက်စြာ ၾကည့္ကာ ျပဳံးရင္း က်ဴးေက်ာ္ အေနာက္ကေန
လိုက္သြားလိုက္သည္ ။

က်ဴးေက်ာ္လည္း အခ်ိန္အခါေတာ့ သင့္ၿပီ လို႔ သေဘာေပါက္လိုက္သည္ ။ နန္းမိုခမ္းကို အပီအျပင္ ျဖဳတ္ေပး ဖို႔ သူ အဆင္သင့္ပါဘဲ ။