Skip to main content

ဆႏၵလြန္က်ဴး ရမၼက္မူးမူး (ဇာတ္သိမ္းပိုင္း)

သိန္းအုပ္ေက်ာ္ ဒီေန႔ ႐ုံးခန္းကို တက္လာေတာ့ ေဘာစ္ ေအာင္မိုးၿခိမ့္ ႐ုံးခန္းကို သူ႔ထက္ ေစာၿပီး ေရာက္ႏွင့္ေနတာကို ေတြ႕လိုက္ရတယ္ ။ ဒီလို ခဏ ခဏ ျဖစ္တတ္ပါတယ္ ။ ေအာင္မိုးၿခိမ့္က

နံမည္ေက်ာ္တာ ေအာင္ျမင္တာလည္း မေျပာနဲ႔ ။ ၀ိရိယက ရွိတယ္ ။ ႀကိဳးစားတယ္ ။ ဒါေပမယ့္ ဆရာ ေကာ္ဖီေသာက္မလား..ဘာ ဘရိတ္ဖတ္စ္ စားမလဲ ေမးမလို႔ သူ႔သီးသန႔္႐ုံးခန္းထဲကို ဝင္ဖို႔

ႀကိဳးစားေတာ့ အထဲက ေသာ့ပိတ္ထားတာကို သိန္းအုပ္ေက်ာ္ သိလိုက္ရတယ္ ။ ဆရာက ဒီလို လုပ္ေလ့ မရွိဘူး ။ အထူးသျဖင့္ ေကာ္ဖီ လာပို႔ေပးမယ့္ ဒီလို မနက္ေစာေစာ အခ်ိန္ ။

သည္အခိုက္မွာ ဆရာ့႐ုံးခန္းထဲ့ အသံတခ်ိ ု႔ကို ၾကားလိုက္ရတယ္ ။

မိန္းမ တေယာက္ရဲ့ အသံ ။

ဟာ....ဘယ္က မိန္းမမ်ားပါလိမ့္ ..။ ဟို ရွိုင္းဆိုတဲ့ အဆိုေတာ္ေလးမ်ားလား ...။ ဒါမွ မဟုတ္ သုန္ၾတာ လား..ခရစ္တီရာနာ လား ...။

အထဲက အသံဘလံေတြကို နားေထာင္ၾကည့္ဖို႔ ဆရာ့႐ုံးခန္း နံရံနားကို သိန္းအုပ္ေက်ာ္ တိုးကပ္လိုက္တယ္ ။ဆရာ့အခန္းနံရံနား ကပ္ၿပီး နားေထာင္ေပမယ့္ မိန္းမတေယာက္ရဲ့ တခိခိ တခစ္ခစ္ ရယ္သံေတြကိုဘဲ ၾကားရၿပီး ဒီမိန္းမဟာ ဘယ္သူလဲ ဆိုတာ သူ မခန႔္မွန္းတတ္ဘူး ျဖစ္ေနတယ္ ။ သိန္းအုပ္ေက်ာ္သည္သူ႔ဆရာ ေအာင္မိုးၿခိမ့္ ဇ ရွိတာကို သိေနတာ ၾကာပါၿပီ ။ ဆရာေအာင္မိုးၿခိမ့္သည္ မိန္းမကိစၥမွာ နံမည္ႀကီးတာကိုလည္း တပည့္ရင္းမို႔ သိေနတာ ၾကာၿပီ ။ ဆရာေအာင္မိုးၿခိမ့္သည္ သူ႔ဆီမွာ ေရွ႕ေနပညာ လာသင္ၾကတဲ့ မိန္းကေလး တပည့္မမ်ားကို တေယာက္မွ အလြတ္မေပးတာလည္း သိေနေတြ႕ေနရတယ္ ။ သိန္းအုပ္ေက်ာ္သည္ သူ႔အေပၚ အလြန္ ေစတနာထားၿပီး သူ႔ကို ၾကည့္ရႈေစာင့္ေရွာက္ထားတာေၾကာင့္ ဆရာေအာင္မိုးၿခိမ့္ ဘယ္ေလာက္ ေသာင္းက်န္း ေသာင္းက်န္း သူကေတာ့ သစၥာရွိ ေလးစားေနမွာ ဘဲ ။


ဆရာ့႐ုံးခန္းထဲကို ေစာေစာစီးစီး ေရာက္ေနၿပီး တခိခိ ရြေနတဲ့ မိန္းမဟာ ဘယါသူလည္း ဆိုတာကို သိန္းအုပ္ေက်ာ္ သိခ်င္စိတ္ တအား ျပင္းျပေနတယ္ ။ ဒါေၾကာင့္ ဘိုက္ဆာေနတာေတာင္ ေအာက္ထပ္က ဆိုင္မွာ သြား မစားေသးဘဲ ဆရာ့႐ုံးခန္းထဲက ထြက္လာမယ့္ မိန္းမကို ေတြ႕ရဖို႔ ေအာင့္အီးၿပီး ဟိုဟာ လုပ္သလိုလို ဒီဟာ လုပ္သလိုလိုနဲ႔ ေစာင့္ေနလိုက္တယ္ ။


မၾကာပါဘူး ။ ႐ုံးခန္းထဲကေန ဆရာ့ေခၚသံ ၾကားလိုက္ရတယ္ ။ “ သိန္းအုပ္ေက်ာ္ေရ.....ဆရာ့အတြက္ ေအာက္က ဆိုင္က ၾကက္ဥေၾကာ္..အိုဗာတင္း..မွာေပးပါကြယ္...ဧည့္သည္အတြက္ပါ ၂ ေယာက္စာေပါ့....” လို႔ ေျပာလိုက္တဲ့ ဆရာ့အသံက ေမာဟိုက္ေနသလိုလိုဘဲ ။ “ ဟုတ္ကဲ့ပါ ဆရာ...” လို႔ ျပန္ေျဖရင္း သိန္းအုပ္ေက်ာ္ ေအာက္ထပ္က ဆိုင္ကို ဖုန္းနဲ႔ ဆက္ၿပီး မွာလိုက္တယ္ ။စားစရာေတြ လင္ဘန္းနဲ႔ လာပို႔ေတာ့ သိန္းအုပ္ေက်ာ္ အထဲကို ဝင္ပို႔ရတယ္ ။ သိန္းအုပ္ေက်ာ္ တအား အံ့အားသင့္သြားတယ္ ။ အထဲမွာ ေရာက္ေနတဲ့ မိန္းမက ဆရာ့သူငယ္ခ်င္း ဆိုတဲ့ဦးအာကာ
ေက်ာ္ေက်ာ္ရဲ့ ဇနီး မေဆြေဆြမာထြန္း ျဖစ္ေနတယ္ ။


ဘယ္လို အေစာႀကီး ႐ုံးခန္းထဲ ေရာက္ေနၾကသလဲေတာ့ မသိဘူး ။
ဆရာေအာင္မိုးၿခိမ့္က ၾကက္ဥေၾကာ္နဲ႔ ေပါင္မုန႔္မီးကင္ကို အားရပါးရ စားရင္း “ သိန္းအုပ္ေက်ာ္ ေရ..မင္း ဒီေန႔ ေဆြေဆြမာထြန္းရဲ့ ႐ုံးကိစၥေလးေတြ သြားေပးရမယ္ကြာ..” လို႔ ေျပာတယ္ ။ သိန္းအုပ္
ေက်ာ္လည္း သြားၿဖီးျပၿပီး “ စိတ္ခ်ပါ ဆရာ..လိုတာေျပာပါ..က်ေနာ္ သြားေပးမယ္..” လို႔ ျပန္ေျပာရင္း အခန္းထဲက အထြက္ ေဆြေဆြမာထြန္းရဲ့ တင္ပါးႀကီးေတြကို ရွိုးလိုက္တယ္ ။


ေအာင္မိုးၿခိမ့္ ဒီေန႔ အမႈတခု ရွိတာေၾကာင့္ေဆြေဆြမာထြန္းကို ေရွာ့ပ္စန္တာ တခုကို လိုက္ပို႔လိုက္ၿပီး အမႈၿပီး
တဲ့အခ်ိန္ ျပန္ေတြ႕ၾကဖို႔ ခ်ိန္းထားလိုက္တယ္ ။


ဒီေန႔ ရင္ဆိုင္ရမယ့္ အမႈက အျပန္အလွန္ တရားစြဲဆိုထားတဲ့မယားခိုးမႈနဲ႔ နာက်င္ေစမႈ ။
ေယာက်္ားျဖစ္တဲ့လူက မိန္းမကို တျခားလူတေယာက္နဲ႔ ကာမမႈျပဳေနတာကို ပက္ပင္းမိေတာ့ ဆြဲလားထိုးလားေတြ ျဖစ္ကုန္တဲ့အခါ ၾကာခိုတဲ့ လူကို လိုက္ရိုက္ႏွက္တဲ့အခါ မိန္းမက ၾကားဝင္ခံလိုက္လို႔ မိန္းမ
လက္က်ိ ုးသြားတယ္ ။ ဒီလူက ၾကာခိုတဲ့ လူကို မယားခိုးမႈနဲ႔ တရားစြဲေတာ့ မိန္းမကလည္း လင္ငယ္ကို ထိလို႔
မခံခ်င္ဘဲ သူ႔ေယာက်္ားကို နာက်င္ေစမႈနဲ႔ ျပန္စြဲတယ္ ။ ေအာင္မိုးၿခိမ့္ကို ေယာက်္ားျဖစ္တဲ့လူက ငွားတာ ။


ေအာင္မိုးၿခိမ့္လည္း အမႈအေျခအေနကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ႏွစ္ဖက္စလုံးက ေထာင္က်နိုင္တဲ့ဟာခ်ည္းဘဲ ။




တရား႐ုံးကို ေရာက္ေတာ့ သူ႔အမႈသည္က ႀကိဳေရာက္ေနတယ္ ။ အမႈသည္က အစိုးရ ႐ုံးတ႐ုံးမွာ အရာရွိတ
ေယာက္ ျဖစ္ေတာ့ ေထာင္က် မခံနိုင္ဘူး ။ ေထာင္က်ရင္ အလုပ္ပါ ျပဳတ္မွာ ။ သူ႔မိန္းမကို ၾကာခိုတဲ့ေကာင္က
လည္း သူ႔ထက္ေတာင္ ပိုဆိုးေသးတယ္ ။ အစိုးရလက္နက္ကိုင္ တပ္ဖြဲ႕တခုက အရာရွိ ။ ေထာင္က်ရင္ သူလည္း
အလုပ္ျပဳတ္မယ္ေလ ။ ဒီေတာ့ တင္းမာေနတာကို ၾကားကေန ညႇိေပးလိုက္တာက ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္ မနစ္နာဘူးလို႔
ေအာင္မိုးၿခိမ့္ တြက္ဆသလို တဖက္က မိန္းမရဲ့ ေရွ႕ေနကလည္း ေအာင္မိုးၿခိမ့္လိုဘဲ ထင္ျမင္တယ္ ။


ဒါနဲ႔ ေအာင္မိုးၿခိမ့္လည္း တရားသူႀကီး ဘယ္သူလဲ ဆိုတာကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူ ဝင္ထြက္လို႔ ရမယ့္ တရားသူႀကီးလည္း ျဖစ္ေနတာနဲ႔ တိုင္ပင္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ႏွစ္ဖက္စလုံး နာမယ့္သေဘာ ျပသေနတယ္ . ညႇိ
လိုက္တာက အေကာင္းဆုံးဘဲ တဲ့ ။ ဒါနဲ႔ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္ ေၾကေအးလိုက္ဖို႔ လုပ္ၾကတယ္ ။


ေၾကေအးလိုက္ၾကေပမယ့္ သူ႔အမႈသည္နဲ႔ ဟိုဖက္က ၾကာခိုတဲ့ ငတိတို႔ရဲ့ တင္းမာမႈကေတာ့ နိုင္းေလာက္ရွိတယ္ ။ သူက သူ႔အမႈသည္ကို ကိုယ္ကလည္း အလုပ္အကိုင္နဲ႔ ဆိုေတာ့ ထပ္ၿပီး မညိရင္ ေကာင္း
တယ္...စိတ္ေလၽွာ့ပါ လို႔ အႀကံေပးတယ္ ။ အမႈသည္ကလည္း သူေျပာတာကို လက္ခံပါတယ္ ။


အမႈသည္က ထမင္းေကၽြးလို႔ တရား႐ုံးနားက ထမင္းဆိုင္မွာ ကုန္းေဘာင္ေၾကာ္..ကိုက္လန္ေၾကာ္နဲ႔ ေကာင္းေကာင္းဆြဲေနတုံး ဖုန္းလာတယ္ ။ အိုး..ရွိုင္းေလး ေခၚတာ ။ ကိုခ် ုပ္တို႔ အာမခံ ရတဲ့ေန႔က ဆရာနဲ႔
တေနရာ မသြားလိုက္ရဘူး..ေဆာရီးဘဲ လို႔ ရွိုင္းက တီတီတာတာ ဘာညာဘာညာ ေျပာတယ္ ။ ေအာင္မိုးၿခိမ့္
လည္း ရွိုင္းနဲ႔ ေတြ႕ဖို႔ ခ်ိန္းလိုက္တယ္ ။




ထမင္းစားၿပီးလို႔ အမႈသည္ကို ႏုတ္ဆက္ၿပီး သူ႔ကားဆီကို ေလၽွာက္သြားလိုက္တဲ့အခ်ိန္ ဖုန္းတခု ထပ္လာလို႔
ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေဆြေဆြမာထြန္း ျဖစ္ေနတယ္ ။ ေဆြေဆြမာထြန္းက “ အကိုေအာင္...ေဆြ ေရွာ့ပင္ လုပ္လို႔
ၿပီးၿပီ ...အကိုေအာင္ လာေခၚနိုင္ၿပီလားဟင္...” လို႔ ေမးတယ္ ။


“ လာေခၚနိုင္ၿပီ...ေဆြေလး....လာၿပီ..လာၿပီ....ဒါနဲ႔ ေဆြေလးကို တခု ရီကြက္စ္ လုပ္လို႔ ရမလားဟင္...” လို႔ ေအာင္
မိုးၿခိမ့္ ေမးလိုက္တယ္ ။


“ ဘာမ်ားလဲ အကိုေအာင္..”


“ အကို႔ကိုေလ..အကိုဘဲ ေခၚပါလား..ဟီး...အကိုေအာင္ ဆိုေတာ့ တမ်ိဳးႀကီးဘဲ....”


“ ဟုတ္ကဲ့...အကို...”


ေအာင္မိုးၿခိမ့္သည္ သူငယ္ခ်င္း အာကာေက်ာ္ေက်ာ္ရဲ့ မိန္းမ ေဆြေဆြမာထြန္းကိုလည္း အလြတ္မေပးခ်င္ ။ ေဆြ
ေဆြမာထြန္းကလည္း သူ႔လိုဘဲ တဏွာရမက္ ႀကီးတဲ့ မိန္းမ ။ ေႁမြေႁမြခ်င္း ေျချမင္ တယ္ ။ ဒါေၾကာင့္လည္း
သူ႔လင္ လိုက္မလာတဲ့ ရန္ကုန္ခရီးစဥ္မွာ ေအာင္မိုးၿခိမ့္နဲ႔ အျပတ္ကဲပစ္ေတာ့မည္ ။

ေအာင္မိုးၿခိမ့္ ေဆြေဆြမာထြန္းကို ခ်ိန္းထားတဲ့ေနရာမွာ သြားေခၚလိုက္ၿပီး သူကဲေနက် သူေခၚသြားေနက် ကြန္ဒို
အခန္းကို ေခၚသြားလိုက္တယ္ ။ တေန႔က်ရင္ ေဆြေဆြမာထြန္းနဲ႔ အာကာေက်ာ္ေက်ာ္တို႔ ဝယ္တဲ့အခါ အိုင္ဒီ
ယာ ရေအာင္ လိုက္ၾကည့္ ဆိုၿပီး ေခၚသြားတာ ။ ေဆြေဆြမာထြန္းကလည္း ေအာင္မိုးၿခိမ့္ အႀကံကို သိတယ္ ။
ဒီလူႀကီး ႀကံစည္ေတာ့မယ္ ဆိုတာ ။ ဒီလို သိသိႀကီးနဲ႔ လိုက္သြားရတာက ရင္ခုံစရာႀကီး ။ ေဆြေဆြမာထြန္း
စိတ္ေတြ အရမ္း လႈပ္ရွားေနတယ္ ။

ေအာင္မိုးၿခိမ့္ကလည္း သူငယ္ခ်င္း အရင္းအျခာရဲ့ မိန္းမ အေပၚ စည္းမေစာင့္ဘဲ အခုလို ႀကံစည္ရတာကို သ
ေဘာက်ေနတယ္ ။ သူ႔စိတ္ေတြက မလုပ္သင့္တာကို လုပ္ရတာကို ပိုၿပီး စိတ္လႈပ္ရွားသလိုဘဲ ။ ပထမ တခါ
အာကာေက်ာ္ေက်ာ္နဲ႔ လာကထဲက ေဆြေဆြမာထြန္းရဲ့ စြင့္ကား ေတာင့္တင္းတဲ့ အိုးႀကီးေတြကို သူ႔လင္ အ
လစ္မွာ ခိုးခိုးၾကည့္ၿပီး စိတ္နဲ႔ ျပစ္မွားေနခဲ့တာ ။

“ အကိုေအာင္..အဲေလ..အကိုက တအား ခ်မ္းသာတာဘဲေနာ္...တိုက္ခန္းေတြ အပို ဝယ္ထားနိုင္တယ္...”

“ နဲနဲပါးပါးပါး ေဆြေဆြရယ္..ဟဲဟဲ....”

ကြန္ဒို အေဆာက္အဦးရဲ့ အေရွ႕မွာ ကားကို ရပ္လိုက္တဲ့အခ်ိန္ ေအာင္မိုးၿခိမ့္ ေပါင္ၾကားက ေႁမြေဟာက္က တ
အားကို ပါးပ်ဥ္းေထာင္ေနလို႔ ကားေပၚက အဆင္းရ ခက္ေနတယ္ ။

သူ႔လက္ဆြဲအိတ္ အျပားေလးနဲ႔ ကာၿပီးထားရတယ္ ။ ေဆြေဆြမာထြန္းနဲ႔ အေပၚထပ္ သူ႔တိုက္ခန္းကို တက္ၾက
တဲ့အခါ ေဆြေဆြမာထြန္းကို လုပ္ရေတာ့မယ္ ဆိုတဲ့ စိတ္က ေအာင္မိုးၿခိမ့္ကို တအား ပိုပို ထန္ေစတယ္ ။

တိုက္ခန္းတံခါးကို ဖြင့္ေတာာ့ ေသာ့တန္ကို ေသာ့ေပါက္ထဲ ထိုးလို႔ မရဘူး ။ သူ႔လက္ေတြ တုန္ေနလို႔ ။
၀ါရင့္ေနတဲ့လူတေယာက္ ျဖစ္ေပမယ့္ လင္ရွိမိန္းမတေယာက္ကို ခိုးစားရမွာမို႔ လူငယ္လူသစ္ေလး တေယာက္
လိုဘဲ ေအာင္မိုးၿခိမ့္ စိတ္ေတြ မတည္ၿငိမ္ ..။

“ အကို႔လက္ေတြ တုန္ေနတယ္...ခိခိ..”

ေဆြေဆြမာထြန္းက ျပဳံးစိစိနဲ႔ ေျပာလိုက္တယ္ ။ အခန္းထဲကို ေရာက္ေတာ့ ေအာင္မိုးၿခိမ့္က ဒါက မီးဖိုခန္း..
ဒီမွာက ေရခ်ိ ုးခန္းနဲ႔ အိမ္သာ...ဆိုၿပီး လိုက္ျပတယ္ ။ အိပ္ခန္းထဲကို ေရာက္ေတာ့ ေဆြေဆြမာထြန္းက ထူထဲ
တဲ့ ေမြ႕ယာႀကီးေပၚ ထိုင္ၾကည့္တယ္ ။

“ အကို႔ ကုတင္နဲ႔ေမြ႕ယာက တကယ့္ အပ်ံစားဘဲကြာ..အိပ္ခ်င္စိတ္ေတာင္ ေပါက္လာၿပီ....”
“ အိပ္ခ်င္ အိပ္လိုက္ေပါ့ ေဆြေဆြရဲ့...”

ေဆြေဆြမာထြန္းက ကုတင္ေပၚကို ပက္လက္လွဲခ်လိုက္တယ္ ။ ေအာင္မိုးၿခိမ့္လည္း ေဆြေဆြမာထြန္း ေဘးမွာ
ဝင္ထိုင္လိုက္တယ္ ။

“  အကို..အကို႔သူငယ္ခ်င္း အေၾကာင္း သိထားလား...”

“ ဟင္..ဘာအေၾကာင္းလဲ...မသိထားဘူး...”

“ အင္း...သူ..သူ....ဟိုဒင္း မလာေတာ့ဘူး အကို...”

“ ဟင္..ဟုတ္လား...ၾကာၿပီလား....”

“ အင္း...နဲနဲၾကာၿပီ ...သူေသာက္ေနတဲ့ ေဆးေတြေၾကာင့္ ထင္တာဘဲ ...”

“ မသိဘူး..ေဆြေဆြ..သူကလည္း မေျပာျပဘူး ...ဒါဆို ေဆြေဆြနဲ႔ သူ ဟိုဟာ မျဖစ္ၾကဘူးေပါ့ေနာ္..”

“ အင္း...ၾကာၿပီ ...”

“ အို..ျဖစ္မွ ျဖစ္ရေလ...ေဆြေဆြရယ္....”

“ ဒီလိုဘဲေပါ့ အကိုရယ္...ေဆြလည္း...စိတ္ကို ထိန္းခ်ဳပ္ရတာေပါ့..သူကမွ မစြမ္းေဆာင္နိုင္ဘဲေလ....”

ေအာင္မိုးၿခိမ့္လည္း ပန္းေသေနတဲ့ သူငယ္ခ်င္း ကိုယ္စား သူ႔မိန္းမ ေတာင့္ေတာင့္တင္းတင္းေလးကို တာဝန္ယူ
ေပးခ်င္စိတ္ေတြက ပိုမ်ားလာတယ္ ။

“ ေဆြေဆြ႕ကို သနားလိုက္တာ....”

“ အို..အကိုက ဘာတတ္နိုင္တာမို႔လဲ..”

“ တတ္နိုင္တာေပါ့ ေဆြေဆြရဲ့..ေဆြေဆြ႕အခက္အခဲ လိုအပ္ခ်က္ေတြကို အကိုက သူငယ္ခ်င္း ကိုယ္စား ေျဖရွင္း
ေပးနိုင္တယ္ ..ေဆြေဆြ လက္ခံရင္ေပါ့..”

“ အင္း..အကိုရယ္..ဒီကိစၥ ေပါက္ၾကားလို႔ေတာ့ လုံးဝ မျဖစ္ဘူး ..သူက စိတ္ႀကီးတယ္ ..သိလို႔ကေတာ့ ေဆြေဆြ႕
ကို သတ္ပစ္မွာ...”

ဒီအခ်ိန္မွာ ပက္လက္လွဲေနတဲ့ ေဆြေဆြမာထြန္းရဲ့ ေပါင္တန္ေတြ အေပၚကို ေအာင္မိုးၿခိမ့္ရဲ့ လက္တဖက္က
ေရာက္ေနၿပီး သာသာေလး ပြတ္သပ္ေပးေနတယ္ ။

“ လွို႔ဝွက္ၿပီး လုပ္ၾကရင္ ဘယ္လိုမွ မသိနိုင္ပါဘူး ...”

“ ေဆြေလ..လိုလည္း လိုခ်င္တယ္...ေၾကာက္လဲ ေၾကာက္တယ္....”

“ မေၾကာက္နဲ႔..ေဆြ႕လိုအင္ေတြ ဆႏၵေတြကို အကို ျဖည့္ဆည္းေပးပါရေစ....ေဆြ ေက်နပ္တဲ့အထိ အကို တာဝန္
ယူေပးခ်င္တယ္...”

“ အကို..ေဆြ႕ကို အေပါစားလို႔ ထင္သြားလားဟင္...”

“ မထင္ပါဘူး ေဆြရယ္...ေဆြ႕အခက္အခဲကို ကိုယ္ သေဘာေပါက္ စာနာပါတယ္...”

ေအာင္မိုးၿခိမ့္က ေဆြေဆြမာထြန္းရဲ့ ေဘးကို ယွဥ္တြဲ လွဲခ်လိုက္ၿပီး ႏႈတ္ခမ္းျပဲျပဲထူထူေတြကို သူ႔ႏႈတ္ခမ္းႀကီး
နဲ႔ ငုံ စုတ္လိုက္ေတာ့ ေဆြေဆြမာထြန္းလည္း သူ႔ကို ျပန္ဖက္ၿပီး အလိုက္သင့္ ျပန္လည္ နမ္းစုတ္ပါေတာ့တယ္ ။

ေအာင္မိုးၿခိမ့္လည္း စိတ္ထဲက “ ရၿပီကြ..” လို႔ ေျပာမိရင္း တအား ေပ်ာ္သြားတယ္ ။

အစေလးဘဲ ခက္ခဲတာေလ ..။ အိုေကၿပီဆိုရင္ စိုေျပၿပီဘဲ ။ ေဆြေဆြမာထြန္းရဲ့ လ်ာေလးကို သူ႔လ်ာႀကီးနဲ႔ ကလိ
ေပးလိုက္ေတာ့ ေဆြေဆြမာထြန္းလည္း သူကလိတဲ့အတိုင္း ျပန္ကလိေပးလာလို႔ လ်ာခ်င္း စီခ်င္းထိုးပြဲေလးက
ေတာ္ေတာ္ ျပင္းထန္သြားရတယ္ ။

လက္ျမန္ျချမန္ ရွိတဲ့ စားေနၾက ေၾကာင္ပါးႀကီး ေအာင္မိုးၿခိမ့္က လ်ာခ်င္း ကလိေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ ေဆြေဆြမာ
ထြန္းရဲ့ ထမိန္ကို ဆြဲခၽြတ္လိုက္တယ္  ။ ေဆြေဆြမာထြန္းကလည္း ခံခ်င္စိတ္ ျပင္းျပလြန္းေနေတာ့ အက်္ ီကို သူမဖါသာ ခၽြတ္ပစ္လိုက္တယ္ ။ ပင္တီေလးကို ေအာင္မိုးၿခိမ့္ ခၽြတ္ပစ္ေနတဲ့အခ်ိန္ ေဆြေဆမာထြန္းက သူမ ဘရာစီယာကို ခ်ိတ္ျဖဳတ္ ခၽြတ္ပစ္လိုက္ေတာ့ ေဆြေဆြမာထြန္း ကိုယ္လုံးတီး ျဖစ္သြားၿပီ ။

ဖြံ့ထြားလြန္းတဲ့ ရင္စိုင္ႀကီးေတြက က်န္းမာေရးေကာင္းတဲ့ သားေကာင္းမိခင္ တေယာက္ လို႔ ျပသေဖၚညႊန္းေန
တယ္ ။ ေအာင္မိုးၿခိမ့္လည္း သူ႔ကိုယ္ေပၚက အဝတ္ေတြ အားလုံးကို တခုမက်န္ ခၽြတ္ပစ္လိုက္တယ္ ။

ႏွစ္ေယာက္စလုံး ကိုယ္တုံးလုံးေတြ နဲ႔ ျဖစ္ကုန္ၿပီ ။ ေအာင္မိုးၿခိမ့္ရဲ့ လက္နက္ႀကီးက မတ္မတ္ေထာင္ေနတယ္ ။
ေဆြေဆြမာထြန္း တအံ့တၾသ ျဖစ္ေနတယ္ ။

“ ဟယ္..အကိုရယ္...ေဆြ႕ေယာက်္ား အကို႔ေဘာ္ဒါရဲ့ ဟာနဲ႔ အကို႔ဟာနဲ႔က တျခားစီဘဲကြာ...အကို႔ဟာႀကီးက
တအားႀကီးတာဘဲ...ရွည္လည္း ရွည္တယ္...”

“ ႀကိဳက္လား..ေဆြေဆြ..ဟင္းဟင္း....”

ေဆြေဆြမာထြန္းက ေခါင္းေလးညႇိမ့္ျပၿပီး “ ႀကိဳက္တယ္ အကို ” လို႔ ေျပာရင္း ေအာင္မိုးၿခိမ့္ရဲ့ ဒုတ္ႀကီးကို လွမ္း
ကိုင္ဆုပ္လိုက္ပါတယ္ ။

“ စုတ္ေပးရမလား ..အကို...”

“ အင္း..”

ေဆြေဆြမာထြန္းက ေအာင္မိုးၿခိမ့္ရဲ့ ဒစ္ျပဲႀကီးကို ငုံစုတ္လိုက္သလို တြဲေလာင္းက်ေနတဲ့ ေဂြးစိႏွစ္လုံးကိုလည္း သူမ လက္ကေလးနဲ႔ ဆုပ္နယ္ေနတယ္ ။ ေအာင္မိုးၿခိမ့္လည္း ေဆြေဆြမာထြန္းရဲ့ ဖြံ့ထြားလုံးဝန္းတဲ့ ရင္သားေတြကို လက္နဲ႔ ဆုပ္နယ္ေဆာ့ကစားရင္း ေဆြေဆြမာထြန္း စုတ္တာေတြကို မ်က္လုံးစုံမွိတ္ၿပီး ခံယူေနတယ္ ။ ေအာင္မိုးၿခိမ့္ ေဆြေဆြမာထြန္းကို အၾကာႀကီး စုတ္ခြင့္ မေပး ။
ေဆြေဆြမာထြန္းကို သူ လုပ္ခ်င္ေနၿပီ ။ ေဆြေဆြမာထြန္းကလည္း ခံခ်င္ေနတာမွ အဖုတ္ထဲက လွိုက္လွိုက္ ယားေနတာ ။

ႏွစ္ေယာက္စလုံး တအား ထန္ေနၾကတာေၾကာင့္ ပက္လက္ေပါင္ျဖဲကားေပးတဲ့ ေဆြေဆြမာထြန္းရဲ့ ေပါင္ၾကားထဲ ေနရာဝင္ယူလိုက္ၿပီး ေဖါင္းမို႔ေနတဲ့ ေဆြေဆြမာထြန္းရဲ့ အဖုတ္ႀကီးထဲ သူ႔လိင္တန္ကို ထိုးႏွစ္ထည့္ၿပီး ေအာင္မိုးၿခိမ့္ အသားကုန္ ေဆာင့္ထည့္ေတာ့ ေဆြေဆြမာထြန္းလည္း လိုလားေနတာ ၾကာၿပီ ျဖစ္တဲ့ကာမ အရသာေတြကို ရရွိလိုက္ရလို႔ ဖင္ႀကီးေတြ ရမ္းခါလႈပ္ရင္း
ေကာ့ပင့္ေပးကာ ခံယူေနတယ္ ။

ေဆြေဆြမာထြန္းရဲ့ အဖုတ္က ထူးထူးျခားျခား လုပ္လို႔ေကာင္းလြန္းေနတယ္ ။ ေဆြေဆြမာထြန္းရဲ့ အဖုတ္ထဲက သူ႔လိင္တန္ကို ဆြဲယူေနသလို ခံစားရတာေၾကာင့္ ထိုးေဆာင့္ခ်က္တိုင္းက အရသာ ရွိေနတယ္ ။“ ေမၽွာ့ ” ပါတဲ့ ေစာက္ဖုတ္ ဆိုတာမ်ိ ုးကို ေတြ႕ေနၿပီ လို႔ ေအာင္မိုးၿခိမ့္ ထင္လိုက္တယ္ ။ ေဆာင့္ေကာင္းေကာင္းနဲ႔ တအားေဆာင့္လိုက္တာ ေဆြေဆြမာထြန္းရဲ့ အဖုတ္ထဲကလည္း သူ႔လိင္တန္ကို တအား ရစ္ပတ္ဆြဲယူေနတာမို႔ မထိန္းနိုင္ေတာ့ဘဲ သုတ္ရည္ေတြ အခ်က္ေပါင္းမ်ားစြာ ထုတ္လႊတ္မိၿပီး “ ၿပီး ” သြားရေတာ့တယ္ ။

“ ေဆြ..တအားေကာင္းတယ္ကြာ..ေဆြ႕ အဖုတ္က ကိုယ့္လီးကို ရစ္ဆြဲညႇစ္ေနသလိုဘဲ ....ေဆြေကာ ၿပီးတယ္ မဟုတ္လားဟင္..”

“ ၿပီးတယ္ အကို..ႏွစ္ခါေတာင္ ၿပီးတယ္...အကို ႀကိဳက္တယ္ ဆိုလို႔ ေဆြ ဝမ္းသာပါတယ္ ...ေဆြလည္း အကို လိုးတာ အရမ္းႀကိဳက္တယ္...တဝ လိုးၾကမယ္ေနာ္...အကို စိတ္ႀကိဳက္သာ လိုး...”

ေဆြေဆြမာထြန္း နဲ႔ ေအာင္မိုးၿခိမ့္တို႔ ခဏ လွဲေလ်ာင္း အနားယူလိုက္ၾကၿပီးေတာ့ ေဆြေဆြမာထြန္းက ေရခ်ိ ုးခန္းထဲကို မိေမြးတိုင္း ကိုယ္နဲ႔ ေလၽွာက္သြားလိုက္တဲ့အခ်ိန္ ေအာင္မိုးၿခိမ့္လည္း ေသးက်ဥ္တဲ့ ခါးေလး ေအာက္က စြင့္ကားတဲ့ ဖင္တုန္းႀကီးေတြ တုန္ခါသြားေနတာကို ေတြ႕ေနရၿပီး စိတ္ေတြ ျပန္ထႂကြလာရတယ္ ။

ကုတင္ေပၚက ဖ်တ္ကနဲ ထလိုက္ၿပီး ေဆြေဆြမာထြန္းရဲ့ အေနာက္ကို ခပ္သြက္သြက္ ေျပးလိုက္သြားလိုက္တယ္ ။

ေဆြေဆြမာထြန္းလည္း အိမ္သာခြက္ေပၚမွာ ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ၿပီး ေသးေပါက္ေနတယ္ ။ ေအာင္မိုးၿခိမ့္လည္း ေဆြေဆြမာထြန္းရဲ့ အဖုတ္ထဲက ေသးေတြ ထြက္ေနတာကို ေသေသခ်ာခ်ာ စိုက္ၾကည့္ၿပီး စိတ္ေတြ တဟုန္ထိုး ထႂကြလာရတယ္ ။ သူ႔လိင္တန္လည္း ခ်က္ခ်င္းဘဲ ေတာင္မတ္လာတယ္ ။ ေဆြေဆြမာထြန္း ေသးေပါက္အၿပီး ထလိုက္တဲ့ အခ်ိန္ ေအာင္မိုးၿခိမ့္က ေဆြေဆြမာထြန္းကို ဆြဲဖက္လိုက္ၿပီး ေဆြေဆြမာထြန္းရဲ့ ႏႈတ္ခမ္းေတြကို စုတ္ယူလိုက္သလို လက္ေတြကလည္း ဖင္တုန္း ထယ္ထယ္ႀကီးေတြကို ဖမ္းညႇစ္လိုက္ေတာ့ ေဆြေဆြ
မာထြန္းလည္း “ အကို ေရေဆးၾကရေအာင္ကြာ..အကိုက အားႀကီးလိုက္တာ..” လို႔ ျပဳံးစိစိနဲ႔ ေျပာလိုက္ၿပီး ေအာင္မိုးၿခိမ့္ရဲ့ ျပန္ေတာင္မာေနတဲ့ လိင္ေခ်ာင္းႀကီးကို ဆပ္ျပာနဲ႔ ပြတ္တိုက္ ေဆးေၾကာေပးလိုက္တယ္ ။

“ ေဆြက ဘယ္ကိုမွ ထြက္ေျပးမွာၽႊ မဟုတ္တာ အကိုရယ္..အကို စိတ္ႀကိဳက္သာ လိုး..ေဆြက လိုးေလ ႀကိဳက္ေလဘဲ....” လို႔ ညဳတုတုနဲ႔ ေျပာလိုက္ၿပီး သူမေစာက္ဖုတ္ကိုလည္း ဆပ္ျပာနဲ႔ က်က်နန
ေဆးေၾကာလိုက္ပါတယ္ ။

ေဆြေဆြမာထြန္းနဲ႔ ေအာင္မိုးၿခိမ့္ တခ်ီၿပီး တခ်ီ ဆြဲၾကတာ မိုးႀကီး ခ်ဳပ္လို႔ ခ်ဳပ္မွန္းေတာင္ သူတို႔ မသိၾကေတာ့ ။



ခင္ဦးဦးျမင့္လည္း သက္ဝင္းေမာ္ရဲ့ အကိုင္အတြယ္ အနမ္းအစုတ္..အထိအေတြ႕ေတြကို စြဲြား ခိုက္သြားရၿပီး သူနဲ႔ ထပ္ေတြ႕ခ်င္စိတ္ေတြ ေပၚေပါက္ေနတယ္ ။
သက္ဝင္းေမာ္လည္း သူမလိုဘဲ ျဖစ္ေနပုံရတယ္ ။ ႐ုံးမွာ ခဏခဏဘဲ ခင္ဦးဦးျမင့္ကို ေခၚခိုင္းၿပီး သူ႔႐ုံးခန္းထဲမွာ ဖက္လိုက္ကိုင္လိုက္ေတြ လုပ္တယ္ ။

“ သူမ်ားေတြ ရိပ္မိကုန္ေတာ့မွာဘဲ..စိတ္ထိန္းအုံး..”
ေျပာသာေျပာလိုက္ရေပမယ့္ သူကိုင္တာေတြကို ခင္ဦးဦးျမင့္ သာယာေနသလိုဘဲ ။ သက္ဝင္းေမာ္က ထမိန္အေပၚကေနဘဲ ခင္ဦးဦးျမင့္ရဲ့ အဖုတ္ကို ကိုင္ပြတ္ေနတယ္ ။

“ ခင္ဦး..႐ုံး ဆင္းရင္ ေတြ႕ၾကရေအာင္ကြာ....ေနာ္...”

“ အင္း....”

“ခင္ဦး စုတ္ေပးမွာလားဟင္...”

“ အင္း..စုတ္ေပးမယ္...”

“ ကိုယ္လည္း ခင္ဦး အဖုတ္ကို စုတ္ခ်င္တယ္...”

“ အင္း..စုတ္...ေစာက္စိကို စုတ္...”

“ ကိုယ့္လီး အရမ္းကို ေတာင္ေနၿပီ ခင္ဦးရယ္...”

“ ကို..႐ုံးဆင္းတဲ့အခါ ေတြ႕ၾကမယ္ကြာ..အခုေတာ့ ခဏ စိတ္ထိန္းလိုက္အုံး....”

ခင္ဦးဦးျမင့္လည္း သက္ဝင္းေမာ္ရဲ့ လိင္တန္ကို ပုဆိုးအေပၚကဘဲ ဆုပ္ညႇစ္ကိုင္ေပးလိုက္ၿပီး သူ႔႐ုံးခန္းထဲက ထြက္သြားလိုက္တယ္ ။ သက္ဝင္းေမာ္လည္း ခင္ဦးဦးျမင့္နဲ႔ ႐ုံးဆင္းတဲ အခ်ိန္ ဘယ္မွာ

ေတြ႕ၾကမလဲ ဆိုတာ အေျပးအလႊား စဥ္းစားလိုက္တယ္ ။ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ စိတ္ႀကိဳက္ ဗ်င္းခ်င္တာမို႔ ဟိုတယ္လိုေနရာေတြ မသြားခ်င္ဘူး ။ ဒါေၾကာင့္ သူတို႔ရဲ့ ေမွာ္ဘီက ၿခံထဲကို သြားၾကဖို႔

စဥ္းစားမိတယ္ ။ ေမွာ္ဘီက ၿခံမွာက ၿခံေစာင့္ အျဖစ္ ထားတဲ့ ညိဳဝင္းေအာင္ကို သူ ဖုန္းေခၚလိုက္တယ္ ။ ညိဳဝင္းေအာင္က သူ အရပ္ဖက္ မေျပာင္းခင္က သူ႔လက္ေအာက္က တပည့္တေယာက္ေပါ့ ။

“ ညိဳဝင္းေအာင္...ငါ ဒီ ညေန ၿခံထဲ လာမလို႔..”

“ ဟုတ္...က်ေနာ္ ဘာလုပ္ထားေပးရမလဲ..”

“ ဘာမွ လုပ္မထားနဲ႔..မင္း...ညေန ေျခာက္နာရီေလာက္မွာ တေနရာရာကို ထြက္သြားလိုက္ကြာ..ညဖက္က်မွ ျပန္လာလိုက္....”

“ ဟုတ္ကဲ့....”

ၿခံထဲမွာ က ပ်ဥ္ေထာင္သြပ္မိုး အိမ္ကေလး တလုံး ေဆာက္ထားသည္ ။ တေန႔က်မွ တိုက္လွလွေလး တလုံး သူ ေဆာက္မယ္ လို႔ မွန္းထားတယ္ ။ ဒီလို ၿခံကြက္ေတြက သက္ဝင္းေမာ္တို႔လို

အရာရွိႀကီးေတြမွာ အမ်ားႀကီး ပိုင္ထားၾကတယ္ေလ ။ သူ႔တပည့္ ညိဳဝင္းေအာင္က စားပင္သီးပင္ေတြ မ်ိ ုးစုံ စိုက္ထားတယ္ ။ ေရကန္ေလးတကန္လည္း ရွိလို႔ တီလားပီးယား

ငါးေတြလည္း ေမြးထားတယ္ ။

အင္း.ခင္ဦးကို ညေနက်မွ အပီကို လိုးပစ္အုံးမယ္....။




ေအာင္မိုးၿခိမ့္ ဒီေန႔လည္း ႐ုံးခန္းကို အေစာႀကီး ေရာက္လာတယ္ ။

သိန္းအုပ္ေက်ာ္ေတာင္ မေရာက္ေသးဘူး ။

ဒီေန႔ညေန ရွိုင္းနဲ႔ ေတြ႕ဖို႔ ခ်ိန္းထားတယ္ ။ ရွိုင္းနဲ႔ ပထမ တခါ ေတြ႕ၾကၿပီးကထဲက ထပ္ မေတြ႕ျဖစ္ၾကေသးဘူး ။ ဒီၾကားထဲ ေဆြေဆြမာထြန္းနဲ႔ ေရေရလည္လည္ ျဖဳတ္ျဖစ္သြားရလို႔ ေအာင္မိုးၿခိမ့္

အဖို႔ ေတာ္ေတာ္ႀကီး ေက်နပ္သြားရတယ္ ။ ေဆြေဆြမာထြန္း မျပန္ခ်င္ေသးေပမယ့္ သူ႔ေယာက်္ာ အာကာေက်ာ္ေက်ာ္က ျပန္ေခၚေနလို႔ ျပန္သြားရတယ္ ။ ေအာင္မိုးၿခိမ့္ကို အျမန္ဆုံး

ျပန္လာေတြ႕မယ္လို႔ ေျပာသြားတယ္ ။

႐ုံးခန္း အျပင္ဖက္က ဖိနပ္သံ တေထာက္ေထာက္ ၾကားလိုက္ရတယ္ ။ တံခါး ေခါက္သံ တေဒါက္ေဒါက္ ၾကားလိုက္ရတယ္ ။

“ ဘယ္သူလဲ..ဝင္ခဲ့ေလ...”

“ ဆရာ ....”

ဟင္..သုန္ၾတာ ...။

“ ဆရာ့ကို ေတြ႕ခ်င္လြန္းတာနဲ႔ သုန္ၾတာ အေစာႀကီးထြက္လာခဲ့တာ..အေတာ္ဘဲ ..ဆရာ ေရာက္ေနတာနဲ႔.....”

“ သုန္ၾတာ..လာေလ....”

“ ဆရာ....သုန္ၾတာ အကူအညီ လိုေနလို႔....”

သုန္ၾတာက သူ႔ေပါင္ေပၚကို လာထိုင္လိုက္တယ္ ။ သုန္ၾတာရဲ့ ဖင္အိအိေလးေတြရဲ့ အထိအေတြ႕ကို ေအာင္မိုးၿခိမ့္ အရသာေတြ႕သြားတယ္ ။

“ ဘာမ်ား လိုေနလို႔လဲ သုန္ၾတာရယ္..ဆရာ ဘာကူညီနိုင္မလဲ..”

ေအာင္မိုးၿခိမ့္ စိတ္ထဲမွာ ထင္လိုက္တာက သုန္ၾတာ ေငြ လိုေနလို႔ သူ႔ဆီက ေတာင္းမလို႔ ေျပာေနတာလို႔ ။

သုန္ၾတာက သူ႔လက္တဖက္ကို ဆြဲယူၿပီး သူမ ရင္မို႔မို႔ေတြ အေပၚကို တင္ေပးလိုက္ရင္း...“ ဆရာ..သုန္ၾတာ အရမ္း ထန္ေနတယ္..ဆာေလာင္မြတ္သိပ္ေနတယ္....ယားေနတယ္...ဆရာ အဲဒီကိစၥ

ကို ေျဖရွင္းေပးနိုင္မလား....” လို႔ ရမက္ မႊန္တဲ့ အသံေလးနဲ႔ ေျပာလိုက္တယ္ ။

အိုး..ေအာင္မိုးၿခိမ့္တို႔က ဒီလို အကူအညီကိုေတာ့ အခ်ိန္မေရြး ေပးဖို႔ အဆင္သင့္ဘဲ..။ စိန္ေခၚရင္ တိမ္ေပၚ အထိ တက္မဲ့ လူစားပါ ။

“ အို..သုန္ၾတာေလးရယ္...ဆရာကလည္း သုန္ၾတာနဲ႔ ေတြ႕ခ်င္ေနတာပါ ...”

ေအာင္မိုးၿခိမ့္ သုန္ၾတာ့ ႏႈတ္ခမ္းစုစုေလးေတြကို သူ႔ႏႈတ္ခမ္းႀကီးေတြနဲ႔ ငုံကု စုတ္လိုက္ေတာ့ သုန္ၾတာလည္း ေအာင္မိုးၿခိမ့္ ႏႈတ္ခမ္းေတြကို ျပန္ စုတ္လိုက္ရင္း အလုပ္စားပြဲႀကီးေပၚကို

ပက္လက္လွန္ခ်လိုက္ပါတယ္ ။ ေအာင္မိုးၿခိမ့္က သုန္ၾတာ့ ကိုယ္ေပၚ တက္ခြလိုက္ရင္း သုန္ၾတာ့ ထမိန္ေလးကို ခၽြတ္လိုက္တယ္ ။ အိုး..သုန္ၾတာ ပင္တီေတာင္ ဝတ္မလာဘူး ။ ထမိန္ကၽြတ္သြားတာနဲ႔

ကိုယ္ေအာက္ပိုင္း ဗလာက်င္းသြားတယ္ ။ ေအာင္မိုးၿခိမ့္ရဲ့ လက္တဖက္က သုန္ၾတာ့ေပါင္ၾကားကို စမ္းလိုက္တယ္ ။ သုန္ၾတာ့ အဖုတ္ကြဲေလး စိုစိုရႊဲေနတာ သူ စမ္းမိတယ္ ။ ေကာင္မေလး

တကယ့္ကို ထန္ေနတာပါလား..ဒါမ်ိ ုးဆို ေအာင္မိုးၿခိမ့္တို႔က တအား ႀကိဳက္ေပါ့ ...သူထန္ ကိုယ္ထန္ အျပတ္ႏွံၾက႐ုံဘဲေလ ..။

ေျပကၽြတ္ေနၿပီ ျဖစ္တဲ့ သူ႔ပုဆိုးကို ေျခေထာက္နဲ႔တြန္းၿပီး ခၽြတ္ပစ္လိုက္တယ္ ။ သူ႔လိင္တန္ႀကီးက သုန္ၾတာ သူ႔ေပါင္ေပၚကို လာထိုင္လိုက္ကထဲက တန္းတန္းမတ္မတ္ မာေက်ာေထာင္မတ္ေနတာ ။

သုန္ၾတာ့အက် ႌကိုလည္း သူ ခၽြတ္ဖို႔ လုပ္ေတာ့ သုန္ၾတာက သူမဖါသာ ခၽြတ္လိုက္တယ္ ။ ေအာင္မိုးၿခိမ့္ ဆြဲၿပီ ။သုန္ၾတာ့ အဖုတ္ေလးထဲ သူ႔လိင္တန္ႀကီး တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ႀကီး ဝင္ေနၿပီ ။

သုန္ၾတာ့ ညည္းသံေလးေတြ ၾကားလိုက္ရတယ္ ။

“ အီး...ႀကီးလိုက္တာ ဆရာရယ္...သုန္ၾတာ့ဟာထဲ ျပည့္ၾကပ္ေနတာဘဲ ...”

ေအာင္မိုးၿခိမ့္ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ထိုးသြင္းဆြဲႏုတ္ လုပ္ၿပီ ။ အားဝါး..ေကာင္းလိုက္တဲ့ ေစာက္ဖုတ္ေလး.....ရွီး.......။

“ အား...အား...ဆရာ...ဆရာ.....”

“ ဘာ..ဘာျဖစ္လဲဟင္..အိုေကရဲ့လား..သုန္ၾတာ...”

“ ေကာင္းလို႔..ေကာင္းလို႔...အီး..ရွီး..ေကာင္းလိုက္တာကြာ...”

ေအာင္မိုးၿခိမ့္ ကိုင္ၿပီ ။ဖင္ကို ေကာ့ေကာ့ၿပီး ထိုးေဆာင့္ေတာ့ သုန္ၾတာရဲ့ ေအာ္သံေလး ထြက္လာျပန္တယ္ ။


သိန္းအုပ္ေက်ာ္ ႐ုံးခန္းထဲကို ဝင္လာေတာ့ မပီမသ ညည္းျငဴသံေတြကို ၾကားလိုက္ရလို႔ မ်က္လုံးမ်က္ဆံ ျပဴးသြားရတယ္ ။

ဟ..ဘာေတြလဲ....။

ဟင္..ဆရာ့အခန္းထဲက ပါလား ....။

အိုး..တဖြတ္ဖြတ္ တဖပ္ဖပ္ အသံေတြ ဆက္တိုက္ ၾကားေနရတယ္ ။ ဆရာ ေစာ္တေကာင္ေကာင္ကို ျဖဳတ္ေနတာပါလား....။

ဆရာ့အခန္းတံခါးကလည္း လုံးလုံး ပိတ္မေနဘူး ..။  နဲနဲ ဟ ေနတယ္ ။ သိန္းအုပ္ေက်ာ္ မရဲတရဲနဲ႔ အသာေလး ေခ်ာင္းၾကည့္လိုက္တယ္ ။ ဟာ..သုန္ၾတာ နဲ႔ ဆရာ....ဗ်င္းေနၾကတာပါလား...။

သုန္ၾတာက စားပြဲမွာ လက္ေထာက္ၿပီး ဖင္ကုန္းေပးထားတယ္ ။ ဆရာက အေနာက္ကေန သုန္ၾတာ့ ခါးေလးကို လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ ဆုပ္ကိုင္ၿပီး ထိုးေဆာင့္ေနတယ္ ။

သူတို႔ ႏွစ္ေယာက္လုံး ရမက္ျပင္းထန္ေနၾကလို႔ သိန္းအုပ္ေက်ာ္ ေခ်ာင္းေနတာကို လုံးဝ သတိမထားမိၾကဘူး ။ တဖြတ္ဖြတ္ တဖတ္ဖတ္ အသံေတြ ဆူညံေနတယ္ ။

သိန္းအုပ္ေက်ာ္ ေခ်ာင္းၾကည့္ေနတုံးဘဲ ဆရာက သူ႔လိင္တန္ေခ်ာင္းႀကီးကို သုန္ၾတာ့အဖုတ္ထဲက ဆြဲထုတ္လိုက္တာကို ေတြ႕လိုက္ရတယ္ ။ သုန္ၾတာ့ ဖင္တုန္းေတြ ေပၚကို သုတ္ရည္ေတြ

ပန္းထုတ္လိုက္တယ္ ။

“ အား...ဟား...ရွီး..ရွီး..ေကာင္းလိုက္တာ.....”

ဆရာက မ်က္လုံးေတြ စုံမွိတ္ၿပီး ညည္းလိုက္တယ္ ။

သူတို႔ ၿပီးသြားၿပီမို႔ မၾကာခင္ ေဆးေၾကာသုတ္သင္ဖို႔ အိမ္သာ ရွိရာကို ထြက္လာနိုင္တာေၾကာင့္ သိန္းအုပ္ေက်ာ္လည္း အသာ ေျခဖ်ားေထာက္ အေနာက္ဆုတ္ခဲ့ၿပီး ႐ုံးခန္းထဲက

ျပန္ထြက္သြားလိုက္တယ္ ။
“ သိန္းအုပ္ေက်ာ္.....ေရာက္ေနၿပီလား...”

“ ဟုတ္....ဆရာ..ေရာက္ပါၿပီ...”

“ ငါ့အတြက္ ဘရိတ္ဖတ္စ္ မွာေပးကြာ..ႏွစ္ေယာက္စာ...”

“ ဟုတ္ကဲ့ ဆရာ...”

ေအာင္မိုးၿခိမ့္လည္း သုန္ၾတာနဲ႔ ဘရိတ္ဖတ္စ္ အတူတူ ထိုင္စားရင္း သူ႔ကံဇာတာစန္းထေနတာကို စဥ္စားၿပီး ေက်နပ္သေဘာက်ေနတယ္ ။ မနက္ အေစာႀကီးမွာ သုန္ၾတာေလးကို စိတ္ႀကိဳက္ ျဖဳတ္

လိုက္ရၿပီး ညေနဖက္က်ရင္ အမိုက္စား ရွိုင္းေလးနဲ႔ အပီအျပင္ ခ်စ္ပြဲဝင္ၾကရအုံးမယ္ ။ တယ္ကံေကာင္းတဲ့ ငါပါလား....ဆိုၿပီး တဟဲဟဲနဲ႔ ရယ္လိုက္တယ္ ။

ဒီေန႔ အမႈကလည္း ဗဟန္းတရား႐ုံးမွာ တခုဘဲ ရွိတယ္ ။ သုန္ၾတာ ခရစ္တီရာနာတို႔ ၿခံရံၿပီး ေအာင္မိုးၿခိမ့္ ဗဟန္းတရား႐ုံးကို သြားလိုက္တယ္ ။ သူ႔အမႈသည္ မစၥတာ ေခ်ာက္ဒရီက သူတို႔ကို တရား႐ုံး

နားက စားေသာက္ဆိုင္မွာ ေကၽြးေမြး ဧည့္ခံတယ္ ။ မစၥတာေခ်ာင္ဒရီက လိမ္လည္မႈ ( ဖိုးတြမ္တီး..) နဲ႔ တရားစြဲ ခံထားရတာ ။ သူက မစၥတာေခ်ာင္ဒရီ ဖက္က လိုက္ေပးရတယ္ ။ သူ႔ပညာစြမ္းနဲ႔ လိုက္

ေပးတာေၾကာင့္ မစၥတာေခ်ာင္ဒရီ အမႈနိုင္ေခ် ရွိေနတယ္ ။ မစၥတာေခ်ာင္ဒရီက လူေတြကို လိမ္ညာစားေနတယ္ လို႔ စီးပြားေရးေလာကသားေတြ အလည္မွာ နံမည္ႀကီးေနတာ ။ လူလိမ္ႀကီးတေယာက္

ဖက္ကေန သူ႔ကို လြတ္ေအာင္ လိုက္ေပးတာ ျဖစ္ေနတယ္ ။ မစၥတာေခ်ာင္ဒရီ လြတ္လမ္း ျမင္ေနၿပီ ။ သူ႔ကို ေပးရမယ့္ ေရွ႕ေနဖိုးေတာ့ အေက် မေပးေသးဘူး ။

စားေသာက္ဆိုင္မွာ စားရင္း “ မစၥတာေခ်ာင္ဒရီေရ..က်ေနာ့္ကို ေပးဖို႔ က်န္ေနသးတဲ့ ေငြေလး..ဘယ္ေတာ့ မစမွာလဲ...” လိုက သူက ေမးလိုက္တယ္ ။ မစၥတာေခ်ာင္ဒရီက “ က်ေနာ္ သိပ္

မေျပလည္ေသးလို႔ပါ ဆရာရယ္...မၾကာခင္ က်ေနာ္ ေပးပါမယ္...”လို႔ လက္အုပ္ခ်ီလိုက္ ဆလံေပးလိုက္နဲ႔ ေခါင္းေလး တခါခါနဲ႔ ေျပာလိုက္လို႔ “ က်ေနာ္ လိုက္ေပးလို႔ ခင္ဗ်ား ေထာင္မက်ဘဲ

လြတ္ေတာ့မွာ ေနာ္..က်ေနာ့္လည္း ပစ္မထားနဲ႔..” လို႔ မ်က္ႏွာထား တင္းတင္းနဲ႔ သူ ေျပာလိုက္ရတယ္ ။

႐ုံးခန္းကို ျပန္ေရာက္ေတာ့ ဒီေန႔အတြက္ အလုပ္လည္း မရွိေတာ့တာေၾကာင့္ သုန္ၾတာနဲ႔ ခရစ္တီရာနာတို႔က သူ႔ကို သူတို႔ ေရွာ့ပင္သြားခ်င္ၾကေၾကာင္း ခြင့္ေတာင္းတာနဲ႔ သူ ခြင့္ေပးလိုက္ၿပီး ရွိုင္း

ဆီကို ဖုန္းဆက္ၾကည့္လိုက္တယ္ ။

“ ဟယ္လို..ရွိုင္း ေျပာေနပါတယ္....ဆရာ လား..”

“ ဟုတ္တယ္..ရွိုင္း...ဒီေန႔ ဆရာနဲ႔ ေတြ႕ျဖစ္တယ္ ေနာ္...”

“ ေတြ႕ျဖစ္တာေပါ့....ရွိုင္း ဆရာနဲ႔ ေတြ႕ဖို႔ ဒီေန႔ ညေနကို “ အား ” ေအာင္ ရွင္းထားတယ္..အလုပ္ေတြကို...”

“ ၾကားရတာ ဝမ္းသာတယ္ ရွိုင္းရယ္....ေတြ႕ခ်င္ေနတာ ၾကာၿပီ...”

“ သိေနတယ္ေလ..ဆရာ...ခိခိ....ရွိုင္းကလည္း ေတြ႕ခ်င္ေနတာ..ဆရာ့ကို.....”

“ ကဲ..ဘယ္မွာ လာေခၚရမလဲ....”

“ ရွိုင္း ဆရာ့ကို နိုဗိုတယ္လ္ ဟိုတယ္မွာ ေစာင့္ေနမယ္....”

“ အိုေက..ဆရာ လာေခၚမယ္...ရွိုင္း...”




သက္ဝင္းေမာ္ ႐ုံး အဆင္းမွာ ခင္ဦးဦးျမင့္နဲ႔ ေမွာ္ဘီက သူ႔ၿခံေလးကို သြားၾကတဲ့အခါ ဘိုက္ဆာတဲ့ အခါ စားေသာက္ဖို႔ တခုခု စီစဥ္ရင္ ေကာင္းမယ္ လို႔ ေတြးမိၿပီး ေစာေစာက သူ႔တပည့္ ၿခံေစာင့္

ညိဳဝင္းေအာင္ကို အျပင္ကို ေရွာင္ခိုင္းထားမိတာကို သတိရလိုက္တယ္ ။ ညိဳဝင္းေအာင္ကို ဖုန္းျပန္ေခၚလိုက္တယ္ ။

“ ညိဳဝင္းေအာင္...”

“ ဟုတ္ကဲ့ပါ...”

“ မင္း ငါလာတဲ့ အထိေစာင့္ကြာ...ငါ့ကားနဲ႔ မင္း စားေသာက္စရာေတြ ထြက္ဝယ္ေပးရမယ္...”

“ ဟုတ္ကဲ့ပါ...”

“ ငါတို႔ ေနာက္ တနာရီ အတြင္း ၿခံထဲကို ေရာက္လာမယ္...”

“ ဟုတ္ကဲ့ပါ..”


႐ုံး အဆင္းမွာ ကားပါကင္မွာ ေစာင့္နတဲ့ ခင္ဦးကို သူ ဝင္ေခၚၿပီး ေမွာ္ဘီကို ဦးတည္ၿပီး ေမာင္းလိုက္တယ္ ။

ခင္ဦးက “ ႐ုံးက လူေတြ ေတြ႕သြားၾကသလား မသိဘူး....စိတ္ညစ္လိုက္တာ...” လို႔ ေခါင္းေလးငုံ႔ထားၿပီး ညည္းလိုက္တယ္ ။

“ သိပ္လည္း ဂ႐ုစိုက္ မေနပါနဲ႔ ခင္ဦးရယ္.....”

“ အို..ဂ႐ုစိုက္ရတယ္ရွင့္...က်မတို႔က ႏွစ္ေယာက္စလုံးက မလြတ္မလပ္ေတြ...က်မေတာ့ မွားၿပီ ထင္တာပါဘဲ...”

“ ခင္ဦးရယ္....ဒို႔ ႏွစ္ေယာက္စလုံး လက္ရွိအိမ္ေထာင္ေတြကို ကြာရွင္း ပစ္နိုင္တာဘဲ...ဒါက အေရး မဟုတ္ပါဘူးေလ...”

“ အခု ဘယ္ကို သြားေနတာလဲဟင္..ဟိုတခါက ဟိုတယ္ ကိုဘဲလား....”

“ မဟုတ္ဘူး..ေမွာ္ဘီက ကိုယ့္ၿခံထဲကို ”

“ ဟင္..စိတ္ခ်ရလို႔လား..ေတာ္ၾကာေန...”

“ ဘယ္သူမွ အဲ့ၿခံကို မလာဘူး..ဒီၿခံ ကိုယ့္မွာ ရွိမွန္းေတာင္ လူေတြ သိၾကတာ မဟုတ္ဘူး..ခင္ဦး....”

သူတို႔ ၿခံကို ေရာက္သြားၾကေတာ့ ကား ရပ္လိုက္တာနဲ႔ သူ႔တပည့္ ညိဳဝင္းေအာင္ ေျပးထြက္လာတယ္ ။ သက္ဝင္းေမာ္ က ညိဳဝင္းေအာင္ကို ေငြစကၠဴတထပ္ ထုတ္ေပးလိုက္ၿပီး “ ငါတို႔အတြက္ စား

ေသာက္စရာေတြ မင္း သြားဝယ္ကြာ..ခ်က္ခ်င္း ျပန္မလာနဲ႔..မင္းလည္း ဟိုမွာ ေအးေဆး တခုခု ထိုင္စား...သေဘာေပါက္လား....မင္း လာၿပီဆိုရင္လဲ ငါ့ကို ဖုန္းအရင္ႀကိဳ ဆက္..ၾကားလား....”လို႔ မွာ

လိုက္တယ္ ။ ညိဳဝင္းေအာင္က “ ဟုတ္ကဲ့ပါ..ဟုတ္ကဲ့ပါ ” လို႔ ေခါင္းေလး ငုံ႔ၿပီး ေျပာလိုက္တယ္ ။ သူနဲ႔ ခင္ဦး အိမ္ကေလးထဲကို ဝင္လိုက္တဲ့အခ်ိန္ ညိဳဝင္းေအာင္က သူတို႔ ေမာင္းလာတဲ့ ကားကို

 ၿခံထဲကေန ေမာင္းထြက္သြားလိုက္တယ္ ။


ေအာင္မိုးၿခိမ့္ ရွိုင္းကို ခ်ိန္းထားတဲ့ နိုဗိုတယ္လ္ ဟိုတယ္လ္မွာ သြားႀကိဳလိုက္တယ္ ။

“ ဆရာ ရွိုင္းတို႔ ဘယ္ေနရာကို သြား ၾကမွာလဲဟင္..”

ေအာင္မိုးၿခိမ့္က “ အရင္ တခါ ဟိုတယ္ေလးကိုဘဲ သြားၾကတာေပါ့...” လို႔ ေျပာၿပီး အဲဒီဟိုတယ္ကို အခန္းလိုခ်င္တဲ့အေၾကာင္း ေျပာဖို႔ ဖုန္းဆက္လိုက္တယ္ ။

“ ဟင္....ဟာ..လုပ္ပါဗွာ..အခန္းတခန္းေတာ့ မရရေအာင္ စီစဥ္ေပးပါ....”

ဟိုတယ္က အခန္းလြတ္ လုံးဝ မရွိေတာ့ဘူးလို႔ ေျပာေနတယ္ ။

“ ဟာ..ဒုကၡပါဘဲဗ်ာ.....”

ေအာင္မိုးၿခိမ့္ သူ သြားဘူးေနက် တျခား ဟိုတယ္ေတြကိုလည္း ဖုန္းနဲ႔ လွမ္းခ်ိတ္ဖို႔ ႀကိဳးစားျပန္တယ္ ။ မေအာင္ျမင္ဘူး..။ ဟိုတယ္တိုင္းလို အခန္းလြတ္ မရွိဘူး ျဖစ္ေနတယ္ ။

ရွိုင္းက “ ဆရာ..ရွိုင္း အႀကံတခု ရတယ္...ခဏေနာ္..သြားဖို႔ တေနရာေတာ့ ရွိတယ္...လွမ္း ဆက္ၾကည့္လိုက္အုံးမယ္...” လို႔ ေအာင္မိုးၿခိမ့္ကို ေျပာလိုက္ၿပီး တေနရာကို ဖုန္း လွမ္းဆက္လိုက္တယ္ ။

“ ဟယ္လို..ဦးေလး...ဒီညေန ဦးေလး အဲ့မွာ ရွိမယ္ မဟုတ္လား..သမီး အဲ့ကို  ခဏ လာမလို႔....”

“ ဟာ...ကေလး..ဒီေန႔ မလာနဲ႔..ဦးေလး မရွိဘူး..ဦးေလး ၿခံထဲမွာ မရွိဘူး..အေဝး ေရာက္ေနတယ္.....”

“ ဦးေလး မရွိလည္း ရတယ္ေလ..ကိုယ့္ဖါသာ ေသာ့ဖြင့္ ဝင္လိုက္မယ္ေလ..ေသာ့အပို တေခ်ာင္း ထားထားတဲ့ ေနရာ သမီး သိတာဘဲ ဥစၥာ....”

“ ကေလး..ဦးေလး ရွိတဲ့ ေန႔က်မွ လာခဲ့ပါကြယ္..ဦးေလး ကေလး လာရင္ ေသေသခ်ာခ်ာ ဂ႐ုစိုက္ လုပ္ကိုင္ ေကၽြးေမြးခ်င္လို႔ပါ.....ေနာ္..ကေလး...”

“ အင္း..အင္း..ဟုတ္ၿပီေလ....အိုေက..အိုေက..ဒါဘဲ...”

ဖုန္းခ်လိုက္တယ္ ။ စိတ္ထဲမွာေတာ့ သူ႔ကို မလာနဲ႔ ဆိုလို႔ ရွိုင္း မေက်နပ္ဘူး....။

အို..သြားမွာဘဲ..။ သူက မသြားနဲ႔ ဆိုတိုင္း ငါက ဘာလို႔ သူ႔စကားကို နားေထာင္ရမွာလဲ..။သြားမယ္..သြားကို သြားအုံးမယ္...။

ရွိုင္း ေအာင္မိုးၿခိမ့္ ဖက္ကို လွည့္ၿပီး..“ ဆရာ ေမွာ္ဘီ ကို ေမာင္း.....” လို႔ ေျပာလိုက္တယ္ ။

“ အဲဒီမွာ ဟိုတယ္ ရွိလို႔လား...ရွိုင္း..”

“ ဟိုတယ္ မဟုတ္ဘူး....ၿခံ...ကိုယ္ပိုင္ ၿခံ....”

“ ဘယ္သူ႔ၿခံလဲဟင္..”

“ ရွိုင္းတို႔ ၿခံပါ..ၿခံေစာင့္ေပးတဲ့ ဦးေလးႀကီးကို ဆက္ၾကည့္တာ..သူက ဒီည သူ မရွိလို႔ မလာပါနဲ႔ တဲ့....ကိုယ့္ၿခံဘဲ..သူ ရွိရွိ မရွိရွိ ကိုယ္သြားခ်င္သြားမွာေပါ့...”

“ ရွိုင္း အိုေကတယ္ ဆိုရင္ ၿပီးတာဘဲေလ...ကဲ ေမာင္းၿပီ..ေမွာ္ဘီ ကို ”

တကယ္ေတာ့ ေအာင္မိုးၿခိမ့္က ဒီေလာက္ ေဝးေဝးကို မသြားခ်င္ဘူး ။ သူ႔႐ုံးခန္းမွာေတာင္ ျဖဳတ္တဲ့လူ ဆိုေတာ့ အလြယ္ဘဲ ႀကိဳက္တယ္ ။ ေစာ္ျဖဳတ္ရဖို႔အေရး ေမွာ္ဘီကို မသြားခ်င္ဘူး ။

ဒါေပမယ့္ ဟိုတယ္ကလည္း ၿမိဳ႕ထဲ အနီးတဝိုက္မွာ မရေတာ့ ရွိုင္း ေျပာတဲ့ဆီကိုဘဲ သြားလိုက္ရတဲ့သေဘာပါ ။

ေမွာ္ဘီက ရွိုင္းတို႔ ၿခံကို ေရာက္သြားေတာ့ ၿခံတံခါးႀကီးက သံႀကိဳးပတ္ၿပီး ေသာ့ခတ္ထားတာေၾကာင့္ ကားကို ၿခံဝထိပ္မွာဘဲ ရပ္ထားခဲ့ၿပီး လူဝင္ေပါက္ အေသးေလးကေန အထဲ ဝင္ခဲ့ၾကတယ္ ။

ပ်ဥ္ေထာင္သြပ္မိုး အိမ္ကေလး ဆီကို ေျမနီလမ္းကေလး အတိုင္း ေအာင္မိုးၿခိမ့္နဲ႔ ရွိုင္း ေလၽွာက္သြားၾကတယ္ ။

ဒီအိမ္ထဲကို အိမ္ေရွ႕ တံခါးမႀကီးကေန မဝင္ဘဲ အိမ္အေနာက္ဖက္ မီးဖိုခန္းက တံခါးေပါက္ အေသးေလးကေန ဝင္ဖို႔ ရွိုင္းက ေအာင္မိုးၿခိမ့္ကို ဦးေဆာင္ၿပီး ေခၚသြားလိုက္တယ္ ။ ဒီ တံခါးေလး ကို

ဖြင့္ဝင္ဖို႔ ေသာ့ေခ်ာင္းေလးက တံခါးေလးရဲ့ အျပင္မွာ ခ်ိတ္ထားတဲ့ မီးအိမ္အေဟာင္းေလးထဲမွာ ရွိေနတယ္ ဆိုတာ ရွိုင္း သိထားတယ္ ။


သက္ဝင္းေမာ္နဲ႔ ခင္ဦးဦးျမင့္တို႔ မိေမြးတိုင္း ကိုယ္ေတြနဲ႔ သဲသဲမဲမဲ ရမက္ျပင္းျပင္းနဲ႔ တေယာက္နဲ႔ တေယာက္ ကိုင္တြယ္ပြတ္သပ္ နမ္းစုတ္ေနၾကတဲ့ အခ်ိန္ သက္ဝင္းေမာ္ တံခါးဖြင့္သံနဲ႔ ေျခသံေတြ

ၾကားလိုက္မိတယ္ ။ ဟိုေကာင္ ညိဳဝင္းေအာင္ ျပန္လာၿပီနဲ႔ တူတယ္ ..ဒီေကာင္ ေတာ္ေတာ္ ညံ့ဖ်င္းတဲ့ေကာင္..ေအးေအးေဆးေဆး ၾကာၾကာေနပါလို႔ မွာထားရဲ့သားနဲ႔ အလိုက္ကန္းဆိုးကို မသိဘူး..

ႀကိဳတင္ ဖုန္းေခၚလိုက္ပါလို႔လည္း မွာထားတာ.....။

သက္ဝင္းေမာ္ လက္ေခ်ာင္းေတြက ခင္ဦးရဲ့ အကြဲေၾကာင္းကို ေလ်ာတိုက္ ပြတ္ဆြဲေနတယ္ ။ အရည္ေတြ ရႊဲေနတာ အရမ္းဘဲ ။ ခင္ဦး ေပါင္တန္ေတြ ၾကားထဲ သူ႔ေခါင္းကို ထိုးသြင္းလိုက္ၿပီး

အဖုတ္ေဖါင္းေဖါင္းႀကီးကို မ်က္ႏွာနဲ႔ လူးပစ္လိုက္တယ္ ။

“ အို...ဟင္.....”

ခင္ဦး ဖင္တုန္းႀကီးေတြ တုန္ခါသြားသလို ႏုတ္ဖ်ားက ညည္းသံေလး ထြက္လာတယ္ ။

လ်ာနဲ႔ ေအာက္ကေန အေပၚကို ပင့္ေကာ္ ယက္လိုက္တယ္ ။ ခင္ဦး လက္ေတြက သူ႔ေခါင္းက ဆံပင္ေတြကို ဆြဲဆုပ္လိုက္တာ ခံရတယ္ ။ ဆက္တိုက္ ယက္ပစ္လိုက္တယ္ ။ ညည္းသံေတြ

ထြက္လာတယ္ ။

“ လုပ္ပါေတာ့ ကိုရယ္..လုပ္ခ်င္ေနၿပီ..”

ခင္ဦးက အသံတုန္ုတုန္ေလးနဲ႔ ေတာင္းခံေနေတာ့ ဘာဂ်ာမႈတ္တာကို ရပ္လိုက္ရတယ္ ။ ခင္ဦးက သူ ဘာမွ မေျပာဘဲနဲ႔ ေလးဖက္ကုန္း ဖင္ေထာင္ေပးလိုက္လို႔ သူ သေဘာက်သြားတယ္ ။

ဖင္ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြးႀကီးေတြ အေနာက္မွာ ေနရာယူလိုက္ၿပီး ဖင္ႏွစ္လုံးၾကားထဲက ျပဴးထြက္ေနတဲ့ အဖုတ္ႀကီးထဲ သူ႔အတန္ကို ဖိသြင္းထည့္လိုက္တယ္ ။ အရည္ေတြ ရႊဲရႊဲစိုေနတာေၾကာင့္

အခက္အခဲမရွိဘဲ စြိကနဲ ဝင္သြားတယ္ ။ ခင္ဦးရဲ့ အီး..ဆိုတဲ့ အသံေလး ခပ္တိုးတိုး ၾကားလိုက္ရတယ္ ။



ရွိုင္းလည္း မီးဖိုခန္းနဲ႔ ကပ္ရက္ အိပ္ခန္းေလးထဲ ေအာင္မိုးၿခိမ့္နဲ႔ ဝင္လိုက္ၿပီး အခ်ိန္ဆြဲမေနၾကေတာ့ဘဲ လုပ္စရာ ရွိတာ လုပ္ၾကဖို႔ ႏွစ္ေယာက္စလုံး ကိုယ္ေပၚက အဝတ္ေတြကို ခပ္သြက္သြက္ဘဲ

ခၽြတ္ပစ္လိုက္ၾကတယ္ ။ ေအာင္မိုးၿခိမ့္ရဲ့ လတန္ႀကီးက မတ္မတ္ေထာင္ေနတာမို႔ ရွိုင္းလည္း သူ႔ေရွ႕ ဒူးေလးေထာက္ခ်လိုက္ၿပီး ပူေႏြးေႏြး လတန္ႀကီးကို စ စုတ္ေပးလိုက္တယ္ ။ ဒီအခ်ိန္မွာ သူတို႔နဲ႔

ကပ္ရက္ အခန္းကေန အသံေတြ ၾကားလိုက္ရတယ္ ။ ညည္းသံလိုလို အသံေတြ ..။

ေအာင္မိုးၿခိမ့္ လန႔္သြားတယ္ ။ လူ..လူရွိေနတယ္ ...။ ရွိုင္းက လတန္ကို စုတ္ေနရင္းနဲ႔ ေမာ့ၾကည့္တယ္ ။ “ ဟိုဖက္ခန္းမွာ လူ..လူ ရွိေနတယ္..ရွိုင္း..” လို႔ ေလသံနဲ႔ ေျပာလိုက္တယ္ ။

ရွိုင္းက ၿခံေစာင့္ ဦးေလးႀကီး ျဖစ္မယ္ လို႔ ထင္လိုက္တယ္ ။ ဟြန္း..သူ သူ႔ရည္းစားနဲ႔ ခ်ိန္း လုပ္ခ်င္လို႔ ဒီညေန မလာနဲ႔လို႔ သူေျပာတာျဖစ္မယ္....။

“ ဆရာ သြား ၾကည့္လိုက္ရမလား....”

“ အင္း..ရွိုင္းလည္း လိုက္မယ္....”

ေအာင္မိုးၿခိမ့္က ကြင္းလုံးပုံက်ေနတဲ့ သူ႔ပုဆိုးကို ေကာက္စည္းလိုက္သလို ရွိုင္းကလည္း ထမိန္ကို ေကာက္ယူကာ ရင္လ်ားလိုက္တယ္ ။

“ ဆရာ...လက္နက္ တခုခု ေဆာင္သြားရင္ ေကာင္းမယ္...သူခိုး လူဆိုးေတြ ဘာေတြ ျဖစ္ေနရင္ ခက္ေနမယ္....” လို႔ ရွိုင္းက ေလသံေလးနဲ႔ ေျပာလိုက္တာနဲ႔ ေအာင္မိုးၿခိမ့္လည္း

သူတို႔ ေရာက္ေနတဲ့ အခန္းေလးထဲ လက္နက္ တစုံတရာကို ရွာေဖြလိုက္တယ္ ။ ေဟာ...ကုတင္ေလးရဲ့ ေအာက္မွာ တေတာင္ေက်ာ္ေက်ာ္ ရွည္တဲ့ ပ်ဥ္ျပားတျပား...ေတြ႕ၿပီ ။ ဒီပ်ဥ္ျပားနဲ႔ဘဲ

အေၾကာင္းရွိရင္ ေဆာ္ရမွာဘဲ ။

ေအာင္မိုးၿခိမ့္က ေရွ႕က ရွိုင္းက အေနာက္က အသံၾကားေနရတဲ့ အခန္းဆီကို ေျဖဖ်ားေထာက္ၿပီး တေရြ႕ေရြ႕နဲ႔ တိုးကပ္သြားလိုက္ၾကတယ္ ။

ဒီအခန္းနဲ႔ နီးလာေလေလ အခန္းထဲက အသံေတြကို ပိုၿပီး ၾကားလာရေလေလဘဲ ။ ဟင္...။

ေအာင္မိုးၿခိမ့္ သိလိုက္တာက ၾကားေနရတာေတြက လိင္ဆက္ဆံေနတဲ့ အသံဗလံေတြ..။

ပ်ဥ္ျပားကိုေတာ့ အေရးၾကဳံရင္ သုံးဖို႔ လက္ထဲ ေသေသခ်ာခ်ာ ကိုင္ထားတယ္ ။ ေစ့႐ုံတင္ ေစ့ထားတဲ့ အခန္းတံခါးေလးကို အသာတြန္းၿပီး အထဲကို ေခ်ာင္းလိုက္တယ္ ။ ျမင္ရတဲ့ ျမင္ကြင္းက ေအာင္မိုးၿခိမ့္နဲ႔ ရွိုင္းကို အံ့အားသင့္သြားေစတယ္ ။ စုံတြဲတတြဲ..။ မိေမြးတိုင္း ကိုယ္လုံးတီးေတြနဲ႔ ကာမစပ္ယွက္ေနၾကတာ...။ မိန္းမက ဖင္ေထာင္ကုန္းေပးထားတာကို ေယာက်္ားက
အေနာက္ကေန တဖတ္ဖတ္နဲ႔ ေဆာင့္လုပ္ေနတယ္ ။ မိန္းမရဲ့ မ်က္ႏွာကို မျမင္ရေသး ။ဖင္ေတာင့္ေတာင့္ နို႔ႀကီးႀကီးနဲ႔ .။ ရွိုင္း ပါးစပ္က “ ဒက္ဒီ....” လို႔ လန႔္ေအာ္လိုက္တဲ့ အသံေၾကာင့္ တအား
နင္း ေဆာင့္ထည့္ေနတဲ့ ေယာက်္ား လွည့္ၾကည့္တယ္ ။

“ ဟာ...သမီး....ပုံ႔ပုံ႔ေမာ္.....”

လန႔္ၿပီး ဆြဲထုတ္လိုက္တဲ့ သူ႔အတန္ႀကီးက အရည္ေတြ စိုစိုရႊဲၿပီး မတ္မတ္ႀကီး တရမ္းရမ္းနဲ႔ ..။

“ ဒက္ဒီ...ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ...ပက္စက္လွခ်ည္လား..ဒီမိန္းမကေကာ ဘယ္က ေကာင္မလဲ....”

ရွိုင္းက ကုန္းေအာ္လိုက္တဲ့အခ်ိန္ ေလးဖက္ေထာက္ ဖင္ကုန္းေပးေနတဲ့ မိန္းမလဲ ထိုင္ခ်လိုက္ၿပီး လွည့္ၾကည့္လိုက္တယ္ ။

“ ခင္ဦး..ခင္ဦးဦးျမင့္...”

ေအာင္မိုးၿခိမ့္ရဲ့ ေအာ္သံ ထြက္လာတယ္ ။

“ ေတာက္..ေဖါက္ျပန္တဲ့ ေကာင္မ.....ေဟ့ေကာင္ မယားခိုး..မင္း ဘာေကာင္လဲ..”

ေအာင္မိုးၿခိမ့္ ပ်ဥ္ျပားႀကီးကို ေျမႇာက္ရြယ္ရင္း သက္ဝင္းေမာ္ဆီကို တဟုန္ထိုးေျပးသြားတယ္ ။ ေဒါသစိတ္ေတြ ျပင္းထန္လြန္းသြားေတာ့  ဆင္ျခင္တုံတရား မရွိေတာ့ဘူး ။

လိင္တန္တန္းလန္းႀကီးနဲ႔ ေၾကာင္ၾကည့္ေနတဲ့ သက္ဝင္းေမာ္ကို ပ်ဥ္ျပားနဲ႔ ရိုက္ထည့္လိုက္တယ္ ။

“ ေျဖာင္း..”

“ အား.....”

“ ကိုေအာင္...မလုပ္နဲ႔ေလ...အို.....မလုပ္နဲ႔..”

ေအာင္မိုးၿခိမ့္ သတိလက္လြတ္နဲ႔ သက္ဝင္းေမာ္ကို ဆင့္ကာဆင့္ကာ ထပ္ ရိုက္ထည့္ေနတယ္ ။ ရွိုင္းကလည္း ေအာင္မိုးၿခိမ့္ကို ဆြဲတယ္ ။ “ အဲဒါ ရွိုင္းရဲ့ အေဖ...မလုပ္ပါနဲ႔.....”

“ နင့္အေဖ လိုးေနတာက ငါ့မယားဟဲ့.....”


ကိုယ္တုံးလုံးႀကီး ေသြးအိုင္ထဲ လဲက်ေနတဲ့ သက္ဝင္းေမာ္.....ေသြးစြန္းေနတဲ့ ပ်ဥ္ျပားႀကီး ကို လက္ထဲမွာ ကိုင္ထားၿပီး ငိုင္ေနတဲ့ ေအာင္မိုးၿခိမ့္..ေအာ္ဟစ္ငိုေနတဲ့ ရွိုင္း( ေခၚ ) ပုံ႔ပုံ႔ေမာ္...ယခုတိုင္

ကိုယ္လုံးတီးႀကီးနဲ႔ ငိုယိုေနတဲ့ ခင္ဦးဦးျမင့္...။

မိမိတို႔ရဲ့ ကာမဆႏၵကို ေရွ႕တန္းတင္ခဲ့ၾကတဲ့ ဆႏၵလြန္က်ဴး း ရမက္ေတြ မူးခဲ့ၾကသူေတြရဲ့ အျဖစ္အပ်က္ေတြပါ ။


                                                                                 ၿပီး

Popular posts from this blog

မွားၿပီးမွေတာ့ မထူးပါဘူး

ရီရီေဝသည္အသက္၃၀ႏွစ္ခန္.ရွိၿပီးအရပ္မွာ၅ေပ၃လက္မသာရွိေသာေၾကာင္.အနည္းငယ္ပုေသာ္လည္းကိုယ္လ့ုံးအခ်ိဳးအစားမွာ ေတာင့္တင္းၿပီးအသားအရည္မွာျဖဴဝင္း၏ ။ရီရီေဝမွာအိမ္ေထာင္က်တာ၄နစ္ၾကာၿပီျဖစ္ေသာ္လည္းေတာင့္ တင္းဆဲျဖစ္သည္။လမ္းထဲရွိေကာင္ေလးမ်ားျပစ္မွားျခင္းကိုခံရသူျဖစ္သည္။ဒီေန႔လည္း ရီရီေ၀ အေစာႀကီးႏိုးေနသည္။ေယာက်ာ္းကလည္း မနက္ကတည္းက အလုပ္သြား၍တစ္ေယာက္တည္း ပ်င္းေနစဥ္ ဖုန္းျမည္လာေလသည္။ဖုန္းျမည္လာ၍ၾကည့္လိုက္ေတာ.ညီမဆုမြန္ဆီမွဖုန္းျဖစ္ေနသည္။ " ဟယ္လို.... မမလား " " ေအး ေျပာ ညီမေလး " " ဒီည ကာရာအိုေကသြားဆိုမလို.လိုက္မလား " " ဘယ္သူေတြပါလဲဟ " " မန္ေနဂ်ာႀကီးရယ္ သမီးတို.သူငယ္ခ်င္းစုံတြဲ ၃ တြဲရယ္ေလၿပီးရင္အိမ္မျပန္ဘူးေလ စားေသာက္ၿပီး ႐ုံးမွာျပန္အိပ္က်မွာ " " လိုက္ေတာ.လိုက္ခ်င္တယ္ဟ. ငါက ၁ေယာက္တည္းျဖစ္ေနမွာဟ " " ရပါတယ္မမကလည္းး....မန္ေနဂ်ာႀကီးရွိသားပဲ ... ဟီး ဟီး " " အင္းပါ အိမ္ကလႊတ္ပါမလားမသိဘူး..." " အာ ..မမကေယာက်ာ္းပိုင္ပါတယ္ ..ညီမေလးအိမ္သြားအိပ္မလို ဆိုၿပီးေျပာလိုက္ေပါ့......" " အင္းအင္း ေျပာၾကည္. လိုက္မယ္ " ...

ဝိဇၨာနီ --- ပြဲဦးထြက္ အေတြ႕အၾကံဳ

ျမဴေတြ၊ ျမဴေတြ ထူထပ္စြာ ရစ္သိုင္းေနသည္။ သူေရာက္ေနေသာ ပတ္ဝန္းက်င္ကို အကဲခတ္ရန္ ေဗဒါရီ ႀကိဳးစားေသာ္လည္း ျမဴေတြေၾကာင့္ သဲသဲကြဲကြဲ မျမင္ရ။ မီးတိုင္ေတြ ထိန္ေနေအာင္ ထြန္းထားေသာ ဒီတဲႀကီးထဲတြင္ ဘာျဖစ္လို႔ ျမဴေတြ ရစ္သိုင္းေနရတာလဲ သူစဥ္းစားမရ။ လူသံလိုလိုၾကားရသျဖင့္ ေဗဒါရီ ေရွ႕သို႔အသာတိုးၾကည့္သည္။ သလြန္လိုလို ေညာင္ေစာင္းလိုလိုေပၚတြင္ တကိုယ္လုံး ေခြၽးစက္ေခြၽးေပါက္မ်ားျဖင့္ စို႐ႊဲေနသည့္ ခႏၵာကိုယ္ႏွစ္ခု သို႔မဟုတ္ ဝတ္လစ္စလစ္ျဖင့္ ခ်စ္တင္းေႏွာေနၾကသည့္ လုလင္ပ်ိဳႏွင့္ သူမႏွင့္ သက္တူ႐ြယ္တူ လုံမပ်ိဳ။ အသက္ ၂၀ ပင္ မျပည့္တတ္ေသးသည့္ မိန္းကေလး၏ မ်က္ဝန္းတြင္ နာက်င္ျခင္းေတြကို ေတြ႕သည္။ အို … ရွက္ရွက္ႏွင့္ မ်က္ႏွာလႊဲလိုက္ရသည္။ တဲနန္း၏ အျပင္ဘက္တြင္ ဘုရားထီးတင္ပြဲ က်င္းပေနၾကသည္။ ဝတ္ေကာင္းစားလွႏွင့္ ပရိသတ္က စည္ကားလွသည္။ ထီးတင္ေနၾကသူမ်ားကို ေဗဒါရီ အၾကည့္ေရာက္သြားသည္။ ေရွ႕ဆုံးက ပိုးထည္ အဝတ္ျဖဴကို ဝတ္ဆင္ထားေသာ သက္လတ္ပိုင္းအ႐ြယ္ ခန႔္ညားသည့္ ပုဂၢိဳလ္ႀကီးတစ္ဦး၊ သူ႔ေဘးတြင္ သူႏွင့္ သက္တူ႐ြယ္တူ အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦး … ပိုးထည္ အဝတ္ျဖဴႏွင့္ပဲ။ သူတို႔၏ ေနာက္တြင္ေတာ့ ဝတ္ေကာင္းစားလွႏွင့္ မင္းပ်ိဳမင္းလြင္တစ္ဦးႏွင့္ နန္းဝတ္နန္းစားႏွင...

သမီးဆိုး

တာင္းဆိုး ပုလုံးဆိုးကိုသာ ပစ္ၾက႐ိုး ထုံးစံ ရွိေပမယ့္ သားဆိုးသမီးဆိုးေတြကိုေတာ့ မိဘေတြက မပစ္ရက္ မပစ္ႏိုင္ၾကဘူး ဆိုတဲ့ စကား အတိုင္းပါဘဲ ။ ဦးဘေဖေသာ္သည္ သမီး အိမ့္ဇာေသာ္  ဘယ္ေလာက္ဆိုးဆိုး လမ္းမွားကေန လမ္းမွန္ကို ျပန္ေရာက္ဖို႔ကို စိတ္ရွည္ရွည္နဲ႔ သည္းခံ ေစာင့္ဆိုင္းၿပီး ႀကိဳးစားေနတဲ့ အေဖ တေယာက္ ပါ ။ အပ်ိဳျဖစ္ခါစ ဆယ့္ေျခာက္ႏွစ္ အ႐ြယ္ထဲ့ အေဖ့စကားကို နားမေထာင္ဘဲ ထင္ရာစိုင္းခဲ့တဲ့ အိမ့္ဇာေသာ္သည္ အခု အသက္ႏွစ္ဆယ္ တင္းတင္း ျပည့္တဲ့အထိ တည္ၿငိမ္ေအးခ်မ္းတဲ့ ဘဝကို မရရွိႏိုင္ေသး ။ အလုပ္သမားေလးေတြ ကားေဆးေနတာကို လွမ္းၾကည့္ေနရင္း ဦးဘေဖေသာ္သည္ သမီးဆိုးေလး အခု အခ်ိန္မွာ ဘယ္ဆီမ်ား ေရာက္ေနမလဲ လို႔ ေတြးေတာေနတယ္ ။ သမီး.....ရယ္...ေဖေဖ အရမ္း စိတ္ပူတာဘဲ...သမီး အသက္မွ ရွင္ေေနေသးရဲ႕လား......ေဖေဖ့ဆီ ျပန္လာပါကြာ.....လို႔ စိတ္ထဲမွာ ေျပာေနမိတယ္ ။ ဗဟိုလမ္းမႀကီး ေပၚက “ ေသာ္..ကားေရေဆးဆီထိုး ” လုပ္ငန္းႀကီးကို ပိုင္ဆိုင္ လုပ္ကိုင္ေနတဲ့ ဦးဘေဖေသာ္သည္ သမီးေလး ငါးႏွစ္အ႐ြယ္ ကထဲက ဇနီး ျဖစ္သူ ဆုံးပါးသြားခဲ့တယ္ ။ သမီးကို ခ်စ္လြန္းလို႔ အလိုလိုက္ခဲ့ရာက သမီးသည္ အသက္ ဆယ့္သုံးႏွစ္  အ႐ြယ္ေလာက္ ေရာက္လာတဲ့ အခ်ိန္ ကစၿပီး သ...