ကိုေအာင္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး စိတ္ရႈပ္ေနတဲ့အခ်ိန္ ခင္ဦးဦးျမင့္ရဲ့ ဟန္းဖုန္း တတိတိတတုတုနဲ႔ လႈပ္လာတယ္ ။
ကိုေအာင္ ျပန္ေခၚတာဘဲ ဆိုၿပီး ခင္ဦးဦးျမင့္ ဖုန္း ေကာ္လာအိုင္ဒီကို မၾကည့္ဘဲ ေကာက္ထူးလိုက္တယ္ ။
“ ကဲ..ဘာဆင္ေျခေတြ ေပးမွာလဲ....”
ခင္ဦးဦးျမင့္ ေလသံက မာေက်ာလြန္းေနတယ္ ။
“ ဗ်ာ..ခင္ဦး....က်ေနာ္က ဘာဆင္ေျခေတြ ေပးရမွာလဲဟင္....”
အို..ကိုေအာင္ မဟုတ္ပါလား ..။ သူ..သူ ျဖစ္ေနတယ္ ။ ညႊန္ခ်ဳပ္ ဦးသက္ဝင္းေမာ္ ေခၚတာ ျဖစ္ေနတယ္ ..။
သူ ဟန္းဖုန္းကို ေခၚလိမ့္မယ္လို႔ ခင္ဦးဦးျမင့္ လုံးဝ ထင္မထားဘူးေလ ..။
“ အို..ေဆာရီး....ေဆာရီးပါ...ညႊန္ခ်ဳပ္....ခင္ဦး..ညႊန္ခ်ဳပ္လို႔ မထင္လိုက္ဘူး....”
သူ ရယ္ေနတဲ့အသံကို ၾကားရတယ္ ။
“ ရပါတယ္...ကိစၥမရွိပါဘူး....ခင္ဦး....က်ေနာ္ ေခၚတာက လျပည့္ဝန္းကို သြားမယ္ မဟုတ္လားလို႔ ေမးခ်င္လို႔ ”
ဖုန္းထူးလိုက္တုံးက အသံမာမာနဲ႔ ေျပာလိုက္တာကို အားနာသြားတာရယ္..ကိုေအာင့္ကို ရြဲ႕ခ်င္တာေၾကာင့္ရယ္
ခင္ဦးဦးျမင့္ သူ႔ကို လျပည့္ဝန္းမွာ ဆုံၾကမယ္လို႔ လက္ခံလိုက္မိပါတယ္ ။
တီတုတီတုတီတုနဲ႔ ဖုန္းလာျပန္တယ္ ။ ဒီတခါမွာေတာ့ သူ႔ေယာက်္ားကိုေအာင္ ျဖစ္ေနတယ္ ။
“ ကိုေအာင္..ေကာင္မေလးနဲ႔ ဘယ္ကိုသြားလို႔ ဘာေတြ လုပ္သလဲ..မုန္လာဥလုပ္ဖို႔ေတာ့ စိတ္မကူးနဲ႔..ခိုင္လုံ
တဲ့ သတင္းရပ္ကြက္ကေန ရထားတဲ့ အမွန္အကန္သတင္း...”
“ ဟာ...ခင္ဦးကလည္းကြာ..ကိုယ္ တရားရံးမွာ အမႈေတြနဲ႔ ရင္ဆိုင္ေနရတာ..ေရလည္ ပင္ပန္းေနတာ...”
“ ဟုတ္လို႔လား..ခ်ိန္ဘာေကာင္မေလး ျပားခ်ပ္ခ်ပ္နဲ႔ လိမ့္ေနတာ မသိဘူး မထင္နဲ႔...”
“ ဟာ...ႀကံႀကီးစည္ရာ...အဲ့ေကာင္မေလးက တပည့္မေလးပါ ..သူ႔ဦးေလးေတြက လာအပ္လို႔ မေကာင္းတတ္လို႔
သင္ေပးေနရတာ...ခင္ဦးရယ္...မဟုတ္တာေတြ မစြပ္စြဲပါနဲ႔....”
“ အင္းေလ..ကိုေအာင္...ကြယ္ရာမွာ မေကာင္းတာေတြ လုပ္ရင္ ဝဋ္လည္မယ္ သိလား ...ဒါဘဲ...”
“ ခင္ဦးရယ္...ကိုယ္ အဲလို မဟုတ္ပါဘူးကြာ....ခက္တာဘဲ....”
“ ကိုေအာင္..ခင္ဦး ဒီေန႔ ႐ုံးကအုပ္စုနဲ႔ စားေသာက္ဆိုင္သြားစားမယ္...ခါတိုင္းအခ်ိန္ ျပန္မေရာက္ဘူး ..”
“ အင္း..အင္း...အိုေက...”
မိန္းမရဲ့ ဆူပြက္သံေလးေတြ ၾကားလိုက္ရၿပီး ေအာင္မိုးၿခိမ့္ စိတ္ေတြ တုန္လႈပ္သြားတယ္ ။ ဘယ္ေကာင္ ဘယ္
ေကာင္မ ေတြ႕သြားၿပီး ခၽြန္လိုက္တာလဲ မသိဘူး ...ဟူး.....။
ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ ခရစ္စတီရာနာကို အိမ္ျပန္လိုက္ပို႔ရမွာေတာ့ စိတ္ဝင္စားေနတယ္ ။ ဂြင္ဝင္လာရင္ေတာ့ ေအာင္မိုး
ၿခိမ့္တို႔က လက္မေႏွးဘူး ။ ခရစ္တီရာနာကို ကိုင္ခ်င္ေနတာ ၾကာၿပီ ။
သက္ဝင္းေမာ္ စိ္တ္လႈပ္ရွားေနတယ္ ။
ခင္ဦးဦးျမင့္နဲ႔ “ လျပည့္ဝန္း”မွာ ခ်ိန္းထားလို႔ ။ ခင္ဦးဦးျမင့္ကို အခုလို အျပင္မွာ ေတြ႕ဖို႔ ခ်ိန္းလိုက္မိတာလည္း
သူ႔စကၠတရီ ေကခိုင္သက္က ခင္ဦးဦးျမင့္ကလည္း သူ႔ကို စိတ္ဝင္စားေနပုံရတယ္ လို႔ ေျပာျပတာေၾကာင့္ စမ္း
ၾကည့္လိုက္တာ ။
ခင္ဦးကို သူ ႀကိဳက္ေနတာ ေတာ္ေတာ္ၾကာၿပီ ။ ၿပီးခဲ့တဲ့သၾကၤန္မတိုင္ခင္ထဲကဘဲ ခါးေသးေသးအိုးေကာင္းေကာင္းနဲ႔မို႔ သတိထားၾကည့္မိေနတာ ၾကာၿပီ ။ သၾကၤန္မွာေတာ့ ပိုၿပီး နီးစပ္ရင္းႏွီးသြား
ၾကတယ္ေလ ။ အိမ္မွာ မမႏြဲ႕နဲ႔ အဆင္မေျပတာေတြမ်ားေတာ့ သက္ဝင္းေမာ္ သာယာမႈေလးတခုေလာက္ ရွာ
ခ်င္လာတယ္ ။ အနည္းဆုံး မိန္းမေခ်ာေခ်ာေတာင့္ေတာင့္ေလး တေယာက္ေလာက္နဲ႔ ဇာတ္လမ္း ျဖစ္ခ်င္မိလာ
တယ္ ။ မမႏြဲ႕က တေန႔တေန႔ ဆူပူရန္လုပ္ေနၿပီး သူနဲ႔ လိင္ဆက္ဆံမႈ မရွိတာလည္း ေတာ္ေတာ္ ၾကာခဲ့ၿပီေလ။
သက္ဝင္းေမာ္သည္ တကၠသိုလ္မွာထဲကလည္း ရည္းစားမ်ားခဲ့သလို အရာရွိေပါက္စ ဘဝနဲ႔ နယ္ျခားေဒသေတြကို သြားခဲ့ရခ်ိန္မွာလည္း နယ္စြန္နယ္ဖ်ားက တိုင္းရင္းသူေလးေတြနဲ႔ တရြာတေယာက္ ခ်စ္သူေတြ မ်ားခဲ့သူ မ်က္ႏွာမ်ား သူ ။ အရပ္ဖက္ကို ေျပာင္းၿပီး ညႊန္ၾကားေရးမႉးခ်ဳပ္ လုပ္ရေတာ့လည္း ၾကဳံရင္ၾကဳံသလို ႀကံဖန္သူ ဂြင္ဖန္သူ တေယာက္ပါ ။ ခင္ဦးဦးျမင့္က အိမ္ေထာင္နဲ႔လို႔ သိရေတာ့ သူပိုသေဘာက်တယ္ ။ အိမ္ေထာင္ရွိသူအခ်င္းခ်င္းဆိုေတာ့ သူေရာကိုယ္ပါ လူမသိေစခ်င္ၾကဘူးေလ။ လစ္ရင္လစ္သလို တိတ္တဆိတ္ စားၾက႐ုံဘဲ မဟုတ္လား ။
အိမ္တြင္းမွာ မသာယာေတာ့ အျပင္မွာ ေပ်ာ္ပါးခ်င္တာ သဘာဝက်တယ္လို႔ သူထင္တယ္ ။ အိမ္မွာက ကိုယ့္ထက္ ၁ဝႏွစ္ အသက္ႀကီးတဲ့ မိန္းမက ပူညံပူညံ အျမဲ လုပ္ေန သလို လိင္ကိစၥလည္း မရွိ မရ ..သမီးကလည္း ေအးေအး
ေဆးေဆး မေနဘဲ ထင္တိုင္းၾကဲေနေတာ့ သူစိတ္ညစ္လြန္းရတယ္ ။
သမီးကို သူ ဆူေတာ့ တားျမစ္ေတာ့ သမီးက အိမ္ကထြက္ေျပးသြားတယ္ ။ ေကာင္ေလးတေယာက္နဲ႔ သြားေနတယ္ ။ လုပ္ခ်င္တာ လုပ္သြားတဲ့ သမီးကို သူ စိတ္နာတယ္ ။ သမီးေၾကာင့္ သူ အရွက္ကြဲတယ္ ။ သမီးကို သူပစ္ထားလိုက္တယ္ ။ မမႏြဲ႕ကေတာ့ သူ႔သမီးကို သူမသိေအာင္ တိတ္တိတ္ ေထာက္ပံ့ေနသလားေတာ့ မသိဘူး။
ငယ္ငယ္က အရာရွိေပါက္စ ဘဝနဲ႔ နယ္စြန္နယ္ဖ်ားေတြမွာ တာဝန္က်ေတာ့ တိုင္းရင္းသူ ေခ်ာေခ်ာေလးေတြနဲ႔ေတြ႕ရင္ အ႐ူးအမူး ခ်ဥ္းကပ္ ခ်စ္ေရးဆို ျပန္ႀကိဳက္ခဲ့လို႔ ခ်စ္သူရည္းစား ျဖစ္ရင္ စိတ္ႀကိဳက္ ေပ်ာ္ပါးပစ္ခဲ့တယ္ ။
ရာထူးတိုးၿပီး ေနာက္တန္း ၿမိဳ႕ေပၚကို ျပန္ေရာက္တဲ့အခ်ိန္ ညီမဝမ္းကြဲတေယာက္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး မမႏြဲ႕နဲ႔ ခင္မင္ရင္းႏွီးခြင့္ရခဲ့တာ ။အဲဒီတုံးက မမႏြဲ႕က တအားလွတယ္ ။ ဆက္စီက်တယ္ ။ ေတာင့္တယ္ ။ မမႏြဲ႕ကို သူ အရင္
ငယ္ငယ္က တြဲခဲ့တဲ့ ေကာင္မေလးေတြလိုဘဲ ခ်စ္သူျဖစ္ၿပီးရင္ စိတ္ႀကိဳက္ ေပ်ာ္ပါးၿပီးရင္ သူ ခြာခ်င္တဲ့အခ်ိန္က်
ရင္ ခြာလိုက္နိုင္လိမ့္မယ္လို႔ဘဲ ခပ္ေပါ့ေပါ့ သူထင္မိခဲ့တယ္ ။ ဒါေၾကာင့္လည္း မမႏြဲ႕ဟာ ေယာက်္ား ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားနဲ႔ မိုင္မ်ားခဲ့တယ္ ဆိုတာ သိရက္နဲ႔ သူ ဖန္ပစ္တယ္ ။ မမႏြဲ႕နဲ႔ ေရေရလည္လည္ ပြဲၾကမ္းခဲ့တယ္ ။ ဒါေပမယ့္ မမႏြဲ႕က အရင္ စားဖူခဲ့တဲ့ မႏူးမနပ္ကေလးမေလးေတြလို သူခြာဖို႔ႀကိဳးစားတဲ့အခါ လြယ္လြယ္နဲ႔ ခြာလို႔ မရဘူး ။ ကိုယ္ဝန္ရွိတယ္ ဆိုၿပီး လက္ထပ္ခိုင္းတယ္ ။ တကယ္ဘဲ ကိုယ္ဝန္ရွိေနခဲ့တာေၾကာင့္ သမီးေလး ရခဲ့တယ္ ။ မမႏြဲ႕လည္း သူနဲ႔ ရၿပီး မၾကာခင္မွာ ေရာဂါအမ်ိ ုးမ်ိ ုးဝင္ခဲ့ၿပီး က်န္းမာေရး မေကာင္းလို႔ ႐ုပ္ရည္ ကိုယ္ခႏၶာ ပ်က္စီးယိုယြင္းလာတယ္ ။ သူကိုယ္တိုင္ကလည္း မမႏြဲ႕ကို အေပ်ာ္ဝါးခ်င္စားခ်င္
လို႔သာ ႀကံခဲ့တာျဖစ္ၿပီး မတတ္သာလို႔သာ လက္ထပ္ခဲ့ရတယ္ ဆိုေတာ့ ကိုယ့္ထက္လည္း ဆယ္ႏွစ္ႀကီးတဲ့အ
ျပင္ က်န္းမာေရးေၾကာင့္ ပုံပ်က္အိုမင္းသြားတဲ့ မမႏြဲ႕ကို သူ စိတ္ပ်က္ခဲ့တယ္ ။ အျပင္မွာ ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္ ႏု
ႏုထြတ္ထြတ္ေလးေတြ ရွာၿပီး ကဲခ်င္တယ္ ။ ကဲခဲ့တယ္ ။ ဒါကို မမႏြဲ႕သိေတာ့ သူနဲ႔ မမႏြဲ႕ အျမဲ တက်က္က်က္
ရန္ေတြ ျဖစ္တယ္ ။ သမီးကလည္း စိတ္မခ်မ္းသာဘူး ဆိုၿပီး အိမ္က ထြက္သြားတယ္ ။
လျပည့္ဝန္း စားေသာက္ဆိုင္မွာ ခင္ဦးဦးျမင့္နဲ႔ သူ ခ်ိန္းထားတယ္ ။ ခင္ဦးဦးျမင့္က ႐ုံးစာေရးမ တေယာက္သာ ဆိုတယ္..ကိုယ့္ဖါသာ ကားေမာင္း အလုပ္တတ္တဲ့ မိန္းမ ။ သူ႔ေယာက်္ားက ေရွ႕ေနတေယာက္လို႔ ေကခိုင္သက္
က ေျပာျပတယ္ ။ ေကခိုင္သက္ကို သူ အခ်ိန္မေရြး ဗ်င္းလို႔ရေပမယ့္ ေကခိုင္သက္က ရင္ျပားဖင္ျပားေလး ..။
စာမလိပ္ စိတ္မလာဘူး ။ သူႀကိဳက္တာက ခင္ဦးဦးျမင့္တို႔လို တင္းတင္းျပည့္ျပည့္ ေတာင့္ေတာင့္ ၿဖိဳးၿဖိဳး ...။
တကယ္ေတာ့ လူေတြ မသိတာက လျပည့္ဝန္း စားေသာက္ဆိုင္က သူ ရွယ္ယာ ပါထားတဲ့ ဆိုင္ ပါ ။
သည္ေခတ္မွာ သူ႔လို ရာထူးရွိတဲ့ အရာရွိႀကီးေတြက သည္လိုဘဲ ရွယ္ယာ ပါထားၾကတယ္ေလ ။ စီးပြားေရးသ
မားေတြကလည္း လိုတဲ့အခါ ပီပီျပင္ျပင္ ကူညီမစနိုင္တဲ့ သူ႔လို ထိပ္ပိုင္း အရာရွိႀကီးေတြကို ေပါင္းသင္းထားၾက
တယ္ ။ ရွယ္ယာဝင္အျဖစ္ လက္ခံၾကတယ္ ။ သူတို႔ကူညီနိုင္တယ္ ဆိုတာကလည္း တျခားဌာနေတြက ထိပ္ဆုံး
ပိုင္း အရာရွိႀကီးေတြကလည္း သူတို႔နဲ႔ အတူတူ သင္တန္းတက္ဖက္တို႔ ေက်ာင္းေနဖက္တို႔ ျဖစ္ေနေတာ့ အခ်င္း
ခ်င္း မင္းလိုရင္ ငါကူ ငါလိုရင္ မင္းကူ ရိုင္းပင္းၾကည့္ရႈၾကလို႔ ..။
ခင္ဦးဦးျမင့္ကိုလည္း သူ စိတ္နဲ႔ ျပစ္မွားၿပီး မွန္းေနတာ ေတာ္ေတာ္ၾကာၿပီ ။ ခင္ဦးဦးျမင့္ရဲ့ ေတာင့္တင္းတဲ့ တင္ပါးႀကီးေတြကို ၾကည့္ၾကည့္ၿပီး ျဖဳတ္ခ်င္ေဆာ္ခ်င္ေနတယ္ ။ ခင္ဦးဦးျမင့္ကလည္း သူ႔ကို စိတ္ဝင္စားေနတဲ့ပုံ ရွိတယ္ ။ ေႁမြေႁမြခ်င္း ေျချမင္ ဆိုသလို မိန္းမလိုက္စားတာ ၾကာေနၿပီ ျဖစ္တဲ့ သူ႔အေနနဲ႔ မိန္းမတေယာက္ရဲ့ၾကည့္ပုံရႈပုံ အမူအရာကို အကဲခတ္ၾကည့္လိုက္တာနဲ႔ ဒီမိန္းမနဲ႔ သူ ျဖဳတ္လို႔ရမလားဆိုတာကို ခန႔္မွန္းတတ္ေနၿပီ ။
မေမၽွာ္လင့္တဲ့ ဧည့္သည္တေယာက္ ေရာက္လာတယ္ ။
သူ စာဖတ္ေနတုံး ေနအုပ္ေက်ာ္ လာေျပာတယ္ ။ သူ႔သူငယ္ခ်င္း တေယာက္ အျပင္မွာ ေရာက္ေနတယ္ တဲ့ ။
ဘယ္သူလဲလို႔ ေမးေတာ့ အာကာထြန္းထြန္း.....လို႔ ေျပာလိုက္တာနဲ႔ သူ မတ္တပ္ထ ရပ္လိုက္မိတယ္ ။
႐ုံးခန္းအျပင္ကို ေျပးထြက္လိုက္တယ္ ။
ငယ္သူငယ္ခ်င္း အာကာထြန္းထြန္း ကို ႐ုတ္တရက္ ေတြ႕လိုက္ရေတာ့ ေအာင္မိုးၿခိမ့္ အရမ္းကို အံ့ၾသသြားရ
သည္ ။ အယ္အယ္ဘီ တက္တုံးက အေဆာင္ အတူတူ အခန္းခ်င္းကပ္ရက္ေနခဲ့ၾကတဲ့ ညီအကိုလို ခင္မင္ခဲ့ၾက
တဲ့ သူငယ္ခ်င္း အရင္းအျခာေပါ့ ။ အာကာထြန္းထြန္းက ဥပေဒဘြဲ႕ရခဲ့ေပမယ့္ ဥပေဒနဲ႔ သက္ဆိုင္တဲ့ တရားေရးတို႔ ေရွ႕ေနတို႔ လုပ္မစားဘဲ မိဘလက္ငုတ္ စီးပြားေရးေတြကိုဘဲ ဆက္လုပ္ေနသူ ပါ ။
အာကာထြန္းထြန္းနဲ႔ သူ႔႐ုံးခန္းထဲမွာ ေတာ္ေတာ္ၾကာၾကာ စကားေျပာၾကၿပီးေတာ့ ေအာက္ထပ္မွာ ရွိတဲ့ လဖက္ရည္ဆိုင္ကို သြားထိုင္ၿပီး လဖက္ရည္ေသာက္ၾကျပန္တယ္ ။
“ မင္း နဲ႔ အဆက္ျပတ္ ေဝးကြာသြားလိုက္ၾကတာ....မင္း အိမ္ေထာင္က်ေနမွန္းေတာင္ မင္း ခု ေျပာျပမွဘဲ သိရေတာ့တယ္ကြာ..အာကာေရ...”
“ ေအးကြ..ငါလဲ မိဘေပးစားလို႔ ယူလိုက္တာ..နယ္မွာ အက်ဥ္းခ်ဳံးဘဲ လက္ထပ္လိုက္ၾကတာပါ..မင္း အိမ္ေထာင္က်တာေတာ့ သတင္းစာထဲမွာ ငါ ေတြ႕လိုက္မိတယ္..ငါလည္း မလာနိုင္ခဲ့ပါဘူး..ဒီအတြက္ ခြင့္လႊတ္ကြာ....ေအာင္မိုးၿခိမ့္...”
“ ဟာ...ရပါတယ္ကြာ...ဒီလိုဘဲေပါ့..ေက်ာင္းၿပီးသြားတဲ့အခ်ိန္ အေဝးကိုေရာက္ၾက...ကိုယ့္အလုပ္နဲ႔ကိုယ္ ႐ုန္းကန္
ေနၾကရတာ ဘယ္လာနိုင္ၾကပါမလဲ....”
“ သူငယ္ခ်င္း...ငါ မင္းကိုအကူအညီ တခု ေတာင္းစရာရွိတယ္...”
“ ေျပာ အာကာ..ငါ ဘာလုပ္ေပးရမလဲ ...”
“ ဒီလိုကြ..ငါ အခု ရန္ကုန္ဆင္းလာတာ ငါ့မိန္းမရဲ့ အေမြ ကိစၥေတြ လုပ္စရာရွိလို႔...ေတာ္႐ုံနဲ႔ ျပတ္အုံးမယ္ မထင္ဘူး ...ေနာက္ပိုင္း ငါမပါဘဲလည္း ငါ့မိန္းမက လာေနရအုံးမွာ..မင္း ငါ့မိန္းမ လိုတဲ့ အကူအညီ ရွိရင္ ကူညီ
မစေပးလိုက္ဖို႔ ေျပာမလို႔ပါ....”
“ ဟာ...အိုေက..စိတ္ခ်..ငါ ဘာလိုလို အကူအညီ ေပးလိုက္မယ္ ...”
“ ငါ မျပန္ခင္ ငါ့မိန္းမနဲ႔ မင္းကို မိတ္ဆက္ေပးထားမယ္...ဒီေန႔ သူက သူ႔ဦးေလးေတြ အိမ္ကို သြားေနလို႔ ငါနဲ႔ မပါခဲ့ဘူး...”
“ အိုေက...ငါက မင္းတို႔ လင္မယားကို ထမင္းေကၽြးပါရေစကြာ....”
အာကာထြန္းထြန္း ျပန္သြားၿပီးေနာက္ သူ႔အမႈသည္ တေယာက္ျဖစ္တဲ့ ဦးဂြမ္ေရွာင္က ေပးစရာ ရွိတဲ့ အမႈလိုက္
ခေငြတခ်ိဳ႕ လာေပးမယ္ လို႔ ဖုန္းဆက္တာနဲ႔ သူ အရမ္း ဝမ္းသာသြားသည္ ။
ဦးဂြမ္ေရွာင္သည္ သူေဌးေပမယ့္ ေတာ္ေတာ့္ကို လက္ေပါက္ကပ္တဲ့ လူႀကီး ။ “ သိန္းအုပ္ေက်ာ္ေရ.....ေက်ာက္ခဲ
ေရေပၚ ဘဲ..ဒီလူႀကီး စိတ္ေကာင္းႏွလုံးေကာင္း ရွိသြားတာ အံ့ၾသစရာဘဲ.. ကဲ သူလာတဲ့အထိ ငါ ေစာင့္လိုက္မယ္..”လို႔ တပည့္ေက်ာ္ကို ေအာ္ေျပာလိုက္မိတယ္ ။
ခရစ္တီရာနာ ႐ုံးခန္းထဲကို ဝင္လာတယ္ ။
“ ဆရာ..ဆရာ ဘယ္အခ်ိန္အထိ အဲ့လူႀကီးကို ေစာင့္မွာလဲဟင္....”
“ ေျခာက္နာရီ လာမယ္ ေျပာတာဘဲ..”
“ ခရစ္တီရာနာကို ဆရာ လိုက္ပို႔ေပးမွာ မဟုတ္လား....”
“ ပို႔ေပးမွာေပါ့..ေငြေလး ေစာင့္ယူလိုက္အုံးမယ္...ေငြေလး လက္ထဲ ရွိေတာ့ နင္တို႔ကိုလည္း ေကၽြးနိုင္ေမြးနိုင္တာေပါ့..ဟုတ္ဖူးလား....ေစာင့္နိုင္တယ္ မဟုတ္လား....”
“ ၾကားရတာ ဝမ္းသာစရာပါလား..ဆရာရယ္ ...ေစာင့္နိုင္တာေပါ့...ေၾကးအိုး စားခ်င္ေနတာနဲ႔ အေတာ္ဘဲ..”
သိန္းအုပ္ေက်ာ္ကေတာ့ သြားစရာ ရွိလို႔ ဦးဂြမ္ေရွာင္ လာတဲ့အထိ မေစာင့္နိုင္ေတာ့ ။ သူ႔ကို ခြင့္ေတာင္းၿပီး ျပန္သြားတယ္။ က်န္တဲ့ သူ႔လက္ေထာက္ ေရွ႕ေနေတြလည္း တရား႐ုံးေတြကေန အိမ္တန္းျပန္ၾကၿပီး ႐ုံးခန္းကို မ
လာၾကေတာ့လို႔ ႐ုံးေပၚမွာ ခရစ္တီရာနာ နဲ႔ သူနဲ႔ဘဲ က်န္တယ္ ။
ေျခာက္နာရီေက်ာ္ေက်ာ္မွာ အမႈသည္ ဦးဂြမ္ေရွာင္ ေရာက္လာတယ္ ။
သူ ဂတိေပးထားတဲ့အတိုင္း သူေပးစရာ ေငြကို ေပးတယ္ ။ ဦးဂြမ္ေရွာင္က ေတာ္ေတာ္နဲ႔ မျပန္ဘဲ အာရိုက္ေန
လို႔ မနည္း စကားျဖတ္လိုက္ရတယ္ ။ အျပင္ဖက္က သိန္းအုပ္ေက်ာ္ရဲ့ စားပြဲမွာ ထိုင္ေနတဲ့ခရစ္တီရာနာ တေယာက္ ေစာင့္ရတာ ၾကာလို႔ စိတ္ပ်က္ေနလိမ့္မယ္ ဆိုတာ ေအာင္မိုးၿခိမ့္ သိေနတယ္ ။
ဦးဂြမ္ေရွာင္လည္း ျပန္သြားေရာ ခရစ္တီရာနာ ေအာင္မိုးၿခိမ့္ ႐ုံးခန္းထဲကို ဝင္လာတယ္ ။ ဒီေန႔ည မိန္းမက သူ႔လုပ္ေဖၚကို္င္ဖက္ ႐ုံးသား႐ုံးသူေတြနဲ႔ ဆိုင္တဆိုင္မွာ သြားစားမွာမို႔ အိမ္ျပန္ေနာက္က်ရင္ စိတ္မပူဖို႔ ေျပာခဲ့
တာကို ေအာင္မိုးၿခိမ့္ သတိရသြားတယ္ ။ အင္း..ဒါဆို ခရစ္စတီရာနာနဲ႔ ငါ ကဲဖို႔ အခ်ိန္ရတာေပါ့...လို႔ သူေတြး
ေနတဲ့အခ်ိန္ ခရစ္တီရာနာ က သူ႔စားပြဲနားကို ေရာက္လာတယ္ ။
“ ဆရာ...”
“ ဟီး...ေစာင့္ရတာ ၾကာလို႔ စိတ္ပ်က္သြားလား....ဒီမွာၾကည့္..ေရလ်ံၿပီ...ခပ္ခ်င္သလား ခ်ိဳးခ်င္သလား...အဲ...”
“ ဒါဆို ေၾကးအိုးေလာက္နဲ႔ မရေတာ့ဘူး..အကင္ဆိုင္ကို သြားမွထင္တယ္...”
“ နင္ႀကိဳက္တဲ့ေနရာသာ သြား....ခရစ္စတီရာနာေရ....”
ေအာင္မိုးၿခိမ့္လည္း ႐ုံးခန္းတခုလုံး သူနဲ႔ ခရစ္စတီရာနာ ႏွစ္ေယာက္ထဲ ရွိေနတာကို သတိထားမိၿပီး စိတ္ေတြ
ထႂကြ ေဖါက္ျပန္လာတယ္ ။ စားေသာက္ဆိုင္မွာ ကားထဲမွာ ဒီေကာင္မေလးကိုႀကံစည္တာထက္ ဒီ႐ုံးခန္းထဲမွာဘဲ
ႀကံဖန္တာက ပိုလြတ္လပ္ၿပီး ပို လုံျခဳံမယ္ လို႔ ေတြးဆမိလိုက္တယ္ ။
“ ခရစ္စတီရာနာ...”
“ ဟင္..ဆရာ ဘာလဲ...က်မကို မုန႔္ဖိုးေပးမလို႔လား...”
“ အစား အဝေကၽြးမယ္ေလ..မုန႔္ဖိုး ေပးရအုံးမွာလား...”
“ အင္း..အစားလည္းေကၽြး..မုန႔္ဖိုးလည္းေပးရင္ ပိုေကာင္းတာေပါ့ ...”
“ ဟားဟား..ေတာ္ေတာ္ႀကိဳက္တတ္တဲ့ ေကာင္မေလး...”
ေအာင္မိုးၿခိမ့္က ေနာက္သလိုလိုနဲ႔ ခရစ္တီရာနာရဲ့ တင္ပါးအိအိႀကီးကို ဖ်တ္ကနဲ ရိုက္လိုက္တယ္ ။ ခရစ္စတီရာ
နာက တခစ္ခစ္နဲ႔ ရယ္ၿပီး “ ဒီေငြေတြက ဘတ္ေငြေတြ မဟုတ္လား....” လို႔ သူ႔ကို ေမးေတာ့ ေအာင္မိုးၿခိမ့္ ႐ုတ္တရက္ နားမလည္ဘူး..။ ေနာက္ေတာ့ ခရစ္စတီရာနာက “ မိန္းမ မသိေအာင္ ဘတ္ထားတဲ့ ဘတ္ေငြေတြလားလို႔ ေမးတာ ဆရာ..” လို႔ ေျပာလိုက္ေတာ့မွ တဟားဟားနဲ႔ ေအာ္ရယ္ရင္း သေဘာက်သြားရ
တယ္ ။ “ က်မကို ဘယ္ေလာက္ ေပးမွာလဲ...”လို႔ ခရစ္စတီရာနာက လက္ကေလး ဖ်န႔္ၿပီး ေမးတယ္ ။ “ နင္
က ဘယ္ေလာက္ လိုခ်င္လို႔လဲ...ဆရာက နင့္ကို ေငြေတြေပးရင္ နင္ကေကာ ဆရာ့ကို ဘာျပန္ေပးမွာလဲ”လို႔ သူ
က ျပန္ေမးတယ္ ။ “ ဆရာ လိုခ်င္တာ ေပးမွာေပါ့လို႔...တခုေတာ့ ရွိတယ္...က်မက ဆရာ့လို နံမည္ေက်ာ္ ေရွ႕ေနႀကီး တေယာက္ မဟုတ္ေတာ့ က်မ တတ္နိုင္တာကိုဘဲ ေပးနိုင္မယ္ေနာ္..””
“ တကယ္လား...”
“ တကယ္ေပါ့..ဆရာ ဘာလိုခ်င္လဲ....တတ္နိုင္တာဆိုရင္ ေပးမယ္..”
ျပဳံးစိစိ. ညဳတုတုနဲ႔ ခရစ္စတီရာနာက ေအာင္မိုးၿခိမ့္ကို ေမးလိုက္တယ္ ။ ေအာင္မိုးၿခိမ့္လည္း အေျခအေနေကာင္း
နိုင္တယ္ လို႔ တြက္ဆလိုက္ၿပိး ေကာင္မေလးကို လက္ဆြဲၿပီး သူ႔ေပါင္ေပၚကို ထိုင္ခိုင္းလိုက္တယ္ ။
“ အို႔..ဆရာ....ဘာလုပ္တာလဲလို႔..”
ခရစ္စတီရာနာရဲ့ စြင့္ကားတဲ့ တင္ေတြ ေအာင္မိုးၿခိမ့္ ေပါင္ေတြေပၚကို အိကနဲ ပိက်လာတယ္ ။
“ ဆရာ့ေပၚ ထိုင္ေလ..စာသင္ေပးမလို႔..”
“ အိ...ဆရာ စာသင္တာကလည္း...ခိခိ....ေအာက္ကလည္း ခိုးလိုခုလု နဲ႔...”
သူ႔ေပါင္တန္ႏွစ္ဖက္ၾကားက ဒုတ္က တအားမာေတာင္ေနေတာ့ ေကာင္မေလးရဲ့ တင္ပါးႀကီးေတြၾကားထဲကို ဒုတ္မာမာႀကီးက ထိုးေထာက္ေနတာကိုး ။
“ နင္ သိပ္လွတာဘဲ ခရစ္စတီရာနာရယ္....”
“ အိုး..ဟုတ္လို႔လား...”
“ ဟုတ္တယ္....တကယ္ေျပာတာ..နင္က ႐ုပ္ေရာ ကိုယ္လုံးေရာ ေရလည္ မိုက္တယ္....”
ေအာင္မိုးၿခိမ့္က မ်က္ႏွာခ်င္း နီးကပ္ေနတဲ့အခ်ိန္ ခရစ္စတီရာနာရဲ့ မ်က္ႏွာကို နမ္းရႈံ႔လိုက္တယ္ ။
ခရစ္စတီရာနာက တြန္းဖယ္ၿပီး သူ႔ေပါင္ေပၚက ဆင္းဖို႔ ႀကိဳးစားလိုက္တယ္ ။ သူက ခြင့္မျပဳဘူး ။ တအားဖက္ထားလိုက္တယ္ ။
“ အူး..ဆရာ..တအားၾကမ္းတာဘဲ...လႊတ္ပါ....”
“ ခ်စ္တယ္..ခရစ္စတီရာနာရယ္....ဆရာ ခ်စ္တယ္..”
“ ဟုတ္လို႔လညး..ဆရာ ႀကိဳက္ေနတာ သုန္ၾတာ ပါ..က်မ သိပါတယ္.....”
“ မဟုတ္ပါဘူးကြာ..ဆရာ ခ်စ္တာ မင္းကေလးပါ …. ”
ႏႈတ္ခမ္းေထာ္လန္လန္ေလးကို ငုံစုတ္ နမ္းပစ္လိုက္တယ္ ..။ ခရစ္စတီရာနာက သူနမ္းတာကို မ်က္လုံးေလးေတြ
မွိ္တ္က်ၿပီး ၿငိမ္ခံေနတယ္ ။ ျပန္ေတာ့ မစုတ္နမ္းဘူး ။ ခဏၾကာေတာ့..“ ဆရာ...ဆရာက က်မရဲ့ ဆရာ..က်မ
ထက္ အသက္ကလည္း ႀကီးတယ္...အိမ္ေထာင္လည္း ရွိတယ္....မသင့္ေတာ္ဘူး ထင္တာဘဲ...”လို႔ ခရစ္စတီရာနာ
က တုန္ရီေမာဟိုက္တဲ့ အသံေလးနဲ႔ သူ႔ကို ေျပာတယ္ ။
သူက “ ဒါေတြ ဆရာမသိဘူး..ဆရာသိတာက ဆရာက မင္းေလးကို စြဲလန္းေနတယ္...ခိုက္ေနတယ္...အိုကြာ..မင္း
ကို မရရင္ ဆရာ ႐ူးလိမ့္မယ္....” လို႔ ဆက္တိုက္ ေျပာဆိုၿပီး ခရစ္စတီရာနာကို နမ္းျပန္တယ္ ။
ဒီတခါမွာေတာ့ ခရစ္စတီရာနာက သူ႔ကို ျပန္ဖက္ၿပီး က်က်နန နမ္းစုတ္တယ္ ။ ဒီအခ်ိန္မွာ ဆရာနဲ႔ တပည့္မတို႔
ရာဂနတ္ဆိုးရဲ့ ဖမ္းစားျခင္းကို ခံေနၾကရၿပီ ဆိုေတာ့ နမ္းၾကစုတ္ၾကရင္း တရႉးရႉးနဲ႔ အသက္ရႉေတြ ျမန္လာၾကသလို တေယာက္နဲ႔တေယာက္လည္း တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ ဖက္တြယ္ ပြတ္သပ္လာၾကရတယ္ ။
ခရစ္စတီရာနာရဲ့ ထမိန္ေပ်ာ့ေလးကို ဆြဲျဖဳတ္ခၽြတ္ခ်လိုက္တယ္ ။ ထမိန္ေလးက ျဖဳတ္ကနဲ ႐ုံးခန္းၾကမ္းျပင္ေပၚ
ကို ျပဳတ္က်သြားတယ္ ။ ခရစ္စတီရာနာရဲ့ ကိုယ္ေအာက္ပိုင္းမွာ အနက္ေရာင္ ပင္တီျပတ္ေလးဘဲ ရွိေနေတာ့တယ္ ။ သူ႔လက္ဖဝါးႀကီးက ေပါင္ရင္းဂြဆုံက ႀတိဂံပုံ ေနရာေလးကို အုပ္ကိုင္လိုက္တယ္ ။ ခရစ္စတီရာနာရဲ့ အဂၤါစပ္ေဖါင္းမို႔မို႔ႀကီးဟာ သူ႔လက္ခုပ္ထဲမွာ ေရာက္ေနလို႔ သူ႔စိတ္ေတြက ဒိုင္းကနဲ ထိုးႂကြသြားၿပီး သူ႔ဖြားဖက္ေတာ္
ဒုတ္က တင္းမာလြန္းသြားတယ္ ။ ေတာင္မတ္ၿပီး တဆတ္ဆတ္နဲ႔ တုန္ခါေနတယ္ ။ အတင္းကို လုပ္ခ်င္ေနၿပီ ။ ေကာင္မေလးရဲ့ အေပၚပိုင္းက အက် ႌေလးကို ခြာခၽြတ္လိုက္တယ္ ။ အက် ႌေလး ကို သူ႔အလုပ္စားပြဲႀကီးေပၚကို အသာေလး ပစ္တင္လိုက္တယ္ ။ ဘရာစီယာေသေသးေလးက ရင္သားထြားထြားေတြကို အတင္းႀကီးဘဲ ထိန္းခ်ဳပ္ထားေနတယ္ ။ ဘရာစီယာထဲက ရင္သားစိုင္တဝက္က လ်ံထြက္ေနတယ္ ။ “ ဆရာက ဘရာကိုပါ ခၽြတ္ခ်င္တာလား....” လို႔ ခရစ္စတီရာနာက ေမးလိုက္တယ္ ။ “ အင္းေပါ့...” လို႔ သူေျဖတယ္ ။ ခရစ္စတီရာနာက “ က်မ ခၽြတ္ေပးမွာေပါ့...” လို႔ မခိုၚတရို႔ေလး ေျပာလိုက္ၿပီး လက္ေနာက္ျပန္နဲ႔ ဘရာစီယာေလးကို ခၽြတ္ေပးလိုက္တယ္ ။
“ ဟား......လွလိုက္တဲ့ နို႔ေတြပါလား...”
လုံးဝန္းဆူႂကြေနတဲ့ ရင္စိုင္ႏွစ္လုံးက ေတာ္ေတာ့္ကို လွတယ္ ။
ေကာင္မလးကို သူ႔အလုပ္စားပြဲေပၚကို မတင္လိုက္တယ္ ။ ရင္စိုင္ေတြကို တဖက္ၿပီးတဖက္ သူ နမ္းတယ္ ။ ရင္သီးေလးေတြက နီရဲရဲေလးေတြ ..။ လ်ာနဲ႔ ယက္လိုက္ေတာ့ ေကာင္မေလး တြန႔္သြားတယ္ ။
ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းေတ့စုတ္နမ္းလိုက္ျပန္ရင္း ရင္စိုင္ေတြကို သူ႔လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ ဆုပ္နယ္ကစားလိုက္တယ္ ။ ေကာင္မေလးက အိုးးးလို႔ ညည္းတယ္ ။
သူ႔လက္ေတြက ပင္တီနက္ကေလးကို ဆြဲခၽြတ္ပစ္လိုက္တယ္ ။
အိုး။။။
အေမႊးပါးပါးႏုႏုေတြ ရွိေနတဲ့ ေကာင္မေလးရဲ့ ခုံးမို႔တဲ့ ဆီးခုံႀကီး ဘြားကနဲ ေပၚလာတယ္ ။ ေအာင္မိုးၿခိမ့္က ျမန္တယ္ ။ ဖ်တ္ကနဲ ထိုင္ခ်လိုက္ၿပီး ေပါင္တန္ေတြကို လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ ဆြဲျဖဲလိုက္တယ္ ။ ႏႈတ္ခမ္းသားထူထူေလးေတြက ေပါင္ကားျဖဲလိုက္တာေတာင္ တခုနဲ႔တခု ေစ့ကပ္ေနတုံးဘဲ ။ ေကာင္မေလး “ အာ့..ဆရာ...”လို႔ ႏုတ္ဖ်ား
က အသံေလးထြက္သြားတယ္ ။ အကြဲေၾကာင္းညိဳ႕ညိဳ႕ေလးကို ေအာင္မိုးၿခိမ့္လ်ာနဲ႔ ေအာက္ကေန အထက္ ပင့္ေကာ္ယက္လိုက္တယ္ ။
“ အို႔ …. ”
ခရစ္စတီရာနာ ဆတ္ကနဲ ခါသြားတယ္ ။ မ်က္ႏွာေလးေမာ့သြားတယ္ ။ ႏႈတ္ခမ္းေဖါင္းေဖါင္းလုံးလုံးေလးေတြ ပြင့္
ဟသြားၾကတယ္ ။
ေအာင္မိုးၿခိမ့္ရဲ့ လ်ာႀကီးက ရပ္မေနဘူး..။ ဆိုင္းမေနဘူး ။ ဆက္တိုက္ တျပတ္ျပတ္နဲ႔ ယက္ေပးေနတယ္ ။ခရစ္စတီရာနာ တအားအားနဲ႔ ေအာ္ညည္းေနၿပီး ေအာင္မိုးၿခိမ့္ရဲ့ ဘာဂ်ာကို အပီအျပင္ ရယူေနတယ္ ။
ခရစ္စတီရာနာရဲ့ အဂၤါစပ္ ႏႈတ္ခမ္းသားႏုႏုေလးေတြ အတြက္က ေအာင္မိုးၿခိမ့္လ်ာႀကီးက ၾကမ္းတမ္းလြန္းေနတယ္။ လ်ာျပားႀကီး တခ်က္ ယက္လိုက္တိုင္း အသားႏုေလးေတြကို ပြတ္ထိသြားတာေတြက ခရစ္စတီရာနာရဲ့ တကိုယ္လုံးကို တုန္ခါသြားေစတယ္ ။ ၾကက္သီးေတြ တဖ်န္းဖ်န္း ထၿပီး လ်ာႀကီးနဲ႔ ေဝးရာကို ဆုတ္ခြာေျပးဖို႔ ႀကိဳးစားလိုက္တယ္ ။ ဒါေပမယ့္ ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ခိုင္ခိုင္ျမဲျမဲ ဆုပ္ကိုင္ထားတဲ့ ေအာင္မိုးၿခိမ့္ေၾကာင့္ ဆုတ္ခြာေျပးလို႔ မရဘူး ။ လ်ာထိပ္ခၽြန္က အစိေလးကို ထိုးလိုက္တဲ့အခါ အထိအေတြ႕ေၾကာင့္ တုန္ခါသြားရတယ္ ။
“ ဆရာရယ္....ေတာ္..ေတာ္ၿပီ..အရမ္းက်င္တာဘဲ … ….. ေတာ္ၿပီ....”
ခရစ္စတီရာနာက မခံနိုင္ေတာ့လို႔ ရပ္ခိုင္းေနတာေၾကာင့္ ေအာင္မိုးၿခိမ့္ ဘာဂ်ာမႈတ္တာကို ရပ္ဆိုင္းလိုက္တယ္ ။ဒူးေထာက္မႈတ္ေနတာမို႔ အမႈတ္လည္း ရပ္လိုက္ေရာ မတ္တပ္ထရပ္လိုက္တဲ့အခါ သူ႔ဒုတ္ႀကီးက မတ္မတ္ႀကီးျမဴးႂကြေနတာမို႔ ဒါကို ခရစ္စတီရာနာ ေတြ႕သြားတယ္ ။
ေအာင္မိုးၿခိမ့္ဆီက ပညာသင္ယူေနၿပီး တခ်ိန္လုံး တပူးပူးတတြဲတြဲ သြားလာေနၾကေပမယ့္ ဒီလူႀကီးမွာ ဒီလို လုံးပတ္တုတ္တုတ္ ဒုတ္တန္ႀကီး ပိုင္ဆိုင္ထားမွန္း ခရစ္စတီရာနာ မသိခဲ့ဘူး ။
“ အို..ဆရာ့ဟာႀကီးက တအားႀကီးတာဘဲေနာ္ …. ”
တအံ့တၾသျဖစ္ေနတဲ့ ေကာင္မေလးရဲ့ လက္ထဲကို ေအာင္မိုးၿခိမ့္က သူ႔လိင္တန္ႀကီးကို ထည့္ေပးလိုက္တယ္ ။ လုံးပတ္တုတ္တုတ္ ငပဲႀကီးကို ဆုပ္ကိုင္ထားရင္း ဒီအတန္ႀကီး နဲ႔ ထည့္တာကို ခံရမွာပါလား လို႔ ေတြးမိတဲ့အခါ ခရစ္စတီရာနာ လန႔္သြားတယ္ ။ ဒါႀကီးနဲ႔ ငါ့ေစာက္ပတ္ထဲ ထည့္လို႔မွ ရပါ့မလား..ငါ့ ေစာက္ပတ္ေလး ကြဲျပဲသြားေလမလား လို႔ စဥ္းစားမိတာ ။
ေအာင္မိုးၿခိမ့္က အခ်ိန္ဆိုင္းတတ္သူ တေယာက္ မဟုတ္ဘူး ။ ခရစ္စတီရာနာရဲ့ အကြဲေၾကာင္းကို သူ႔ဒုတ္ထိပ္္ဖူးနဲ႔ အကြဲေၾကာင္းအတိုင္း ပြတ္လူးလိုက္တယ္ ။ အကြဲေၾကာင္းက အရည္ေတြနဲ႔ သူ႔ထိပ္ဖူး ဒစ္ကို လူးသုတ္လိုက္တဲ့ သေဘာ ..။
ႏႈတ္ခမ္းသားေတြကိုေရာ ေထာင္ႂကြေနတဲ့ အစိေလးကိုေရာ ဒစ္လုံးႀကီးက ပြတ္တိုက္သြားလို႔ ခရစ္စတီရာနာ “ အမေလး...ဆရာရဲ့..” လို႔ ျမည္တမ္းမိလိုက္ရတယ္ ။ ေအာင္မိုးၿခိမ့္က အေပါက္မွာ ေတ့ေထာက္ၿပီး ဖိသြင္းထည့္လိုက္ေတာ့ မွိုပြင့္တပြင့္လို ဒစ္ကားကားႀကီး က်ဥ္းၾကပ္တဲ့ လွိုဏ္ဂူေလးထဲကို အတင္းတိုးဝင္တယ္ ။ အတြင္းသား ႏုႏုေလးေတြကို ပြတ္တိုက္ၿပီး ဝင္သြားတဲ့ လိင္တန္ရဲ့ လုံးပတ္က ေတာ္ေတာ္ေလးကို တုတ္တာေၾကာင့္ ခရစ္စတီရာနာ မ်က္ႏွာေလး ရႈံ႔မဲ့ၿပီး “ အား....အင္း..အင္း.......အိုး...” လို႔ ႏႈတ္ဖ်ားက အသံေလး ညည္းျငဴျမည္တမ္းလိုက္
ၿပီး ေအာင္မိုးၿခိမ့္ကို တအားႀကီး ဖက္လိုက္တယ္ ။
ေအာင္မိုးၿခိမ့္လည္း စိုအိႏူးညံ့ၿပီး ၾကပ္ေနတဲ့ ခရစ္စတီရာနာရဲ့ အ၈ၤါစပ္ လွိုဏ္ေခါင္းေလးထဲ သူ႔အတန္ကို ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ဖိသြင္းလိုက္တယ္ ။ လိင္တန္တုတ္ႀကီး တထစ္ထစ္ တဖ်စ္ဖ်စ္နဲ႔ အဂၤါစပ္ေပါက္က်ဥ္းက်ဥ္းေလးထဲ တိုးဝင္သြားတယ္ ။“ အားးး.အိုး...ဟင့္...အား....” လို႔ ညည္းရင္း ေကာင္မေလးက သူ႔ခါးကို တအားဆြဲဖက္လိုက္တယ္ ။ “ ဆရာ...ဆရာ..ျဖည္းျဖည္း....” လို႔ မပြင့္တပြင့္ေလး ေျပာၿပီး ေပါင္တန္ေတြကို ပိုကားေပးလိုက္သလို အေပၚေထာင္လိုက္တာ ေတြ႕လိုက္ရတယ္ ။ သူ႔လိင္တန္လည္း တဆုံးအထိ ဝင္ေနၿပီ ။ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း အသာ ေနာက္ဆုတ္ထုတ္ေတာ့လည္း အတြင္းသားႏုႏုအိအိေတြကို ပြတ္တိုက္ျပန္တာေၾကာင့္ အထုတ္မွာလည္း အသြင္းအထိုးတုံးကလိုဘဲ ေကာင္မေလးကို အသဲခိုက္ေစတာေၾကာင့္ ေကာင္မေလး
တအင္းအင္းတအီးအီး ေအာ္ညည္းတယ္ ။
ထိုးသြင္းျပန္ထုတ္ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း သူ လုပ္ေနတယ္ ။ “ အမေလး.ဆရာရယ္....ဆရာ့ဟာႀကီးကလည္း တကယ့္ကို ႀကီးလိုက္တာ...က်မ ေစာက္ပတ္ေတာ့ ကြဲျပဲၿပီလား မသိေတာ့ပါဘူး....” လို႔ မ်က္ေစာင္းေလးထိုးၿပီး ေျပာလိုက္တဲ့ ခရစ္စတီရာနာကို ေအာင္မိုးၿခိမ့္က “ ႀကိဳက္တယ္ မဟုတ္လားလို႔..” လို႔ ရယ္ျဖဲျဖဲနဲ႔ ေျပာလိုက္ရင္း တစြပ္စြပ္နဲ႔ ခပ္ျမန္ျမန္ေလး ထိုးလိုက္ ထုတ္လိုက္ လုပ္ေပးလိုက္ေတာ့“ အိုဟင့္..ျဖည္းျဖည္းပါဆို...” လို႔ ေရရြတ္လိုက္တယ္ ။ ေအာင္မိုးၿခိမ့္လည္း နို႔တင္းတင္းလွလွႀကီးတလုံးကို ႁပြတ္ႁပြတ္ျမည္ေအာင္ စို႔ေပးလိုက္ၿပီး တခ်က္ခ်င္း ထိုးထည့္ေညႇာင့္
ေပးေနတယ္ ။ ေကာင္မေလး “ အား....အား..ရွီး...အား....ရွီး...” နဲ႔ ညည္းျငဴရင္း ေအာင္မိုးၿခိမ့္ကို ဖက္ထားတယ္ ။
“ ေကာင္းလား...”
ဘာမွမေျဖဘဲ အင္းအင္းနဲ႔ဘဲ ထိုးေဆာင့္တိုင္း အသံထြက္ေနတယ္ ။
“ ေကာင္းလား..ေျပာေလ ...”
“ အင္း..ေကာင္းတယ္.ဆရာ...”
ၾကပ္တည္းေပမယ့္ ထိုးေညႇာင့္လို႔ အဆင္ေျပလာတာမို႔ ေအာင္မိုးၿခိမ့္လည္း အရွိန္တင္လိုက္တယ္ ။ ျမန္ျမန္နဲ႔ ျပင္းျပင္း ေဆာင့္ေပးလိုက္တယ္ ။
“အိုး...အင္း....ဆရာ..ဆရာရယ္....ျဖည္းျဖည္းပါဆို...”
အရည္ေတြ တအားရႊဲေနတာမို႔ ထိုးေဆာင့္ခ်က္ေတြက ဖြတ္ ဘြတ္ ဆိုတဲ့ အသံေတြ ထြက္လာတယ္ ။ ေကာင္မေလးရဲ့ ေျခေထာက္ေတြကို ေျမႇာက္တင္ၿပီး သူ ေဆာင့္ေပးလိုက္တယ္ ။သူ႔ေဂြးစိႏွစ္လုံးက ေဆာင့္လိုက္တိုင္း ေကာင္မေလး ဖင္ၾကားထဲကို တဖတ္ဖတ္ ရိုက္ခတ္ေနတယ္ ။ “ အင္း..အင္း...အား......အား.....” ဆိုတဲ့ ေအာ္ညည္းသံေတြလည္း ထြက္ေနတယ္ ။ ေကာင္မ
ေလး ခံနိုင္ေနၿပီ ဆိုတာကို ေအာင္မိုးၿခိမ့္ သိတာေၾကာင့္ မညႇာေတာ့ဘဲ စိတ္တိုင္းက် ေဆာင့္လုပ္ပါေတာ့တယ္ ။ ေအာင္မိုးၿခိမ့္ တကိုယ္လုံး ေခၽြးေတြ စိုစိုရႊဲေနတယ္ ။ မနားတမ္း ဆက္တိုက္ေဆာင့္ေနလို႔ သူ႔အသက္ရႈသံေတြလည္း ျပင္းေနတယ္ ။
“ ေကာင္းလား...ခရစ္စတီရာနာ.....ေကာင္းလား...လိုးတာ ေကာင္းလား....”
“ အင္း..ေကာင္းတယ္....တအားေကာင္းတယ္....လိုးတာ တအားေကာင္းတယ္.......”
“ ငါ့လီးကို ႀကိဳက္လား....”
“ ႀကိဳက္တယ္..ႀကိဳက္တယ္....ဆရာ့လီးႀကီးကို က်မ ႀကိဳက္တယ္.....”
“ အျပတ္လိုးေတာ့မယ္ေနာ္....”
“ လိုး..လိုး..ဆရာ....လိုးပါ...လိုး...လိုး.......”
ႏွစ္ေယာက္စလုံး တအားထန္ေနၾကၿပီ ။ လမ္းဆုံး ပန္းတိုင္ကို မေရာက္ေရာက္ေအာင္ တက္နိုင္ဖို႔ တအားေဆာင့္ တအားေကာ့ေပး ျဖစ္ေနၿပီး တဖန္းဖန္းနဲ႔ ေဆာင့္သံေတြနဲ႔အတူ..“ အား...ၿပီး..ၿပီး....ၿပီးသြားၿပီ...အိုး....အိုး....ေကာင္းသြားၿပီ.....အမေလးးး...ေလး.........” လို႔ ခရစ္စတီရာနာ ေအာ္ဟစ္ရင္း ၿငိမ္က်သြားတဲ့အခ်ိန္ ေအာင္မိုးၿခိမ့္ရဲ့ အတန္ေခ်ာင္းထိပ္ေပါက္က သုတ္ရည္ပ်စ္ပ်စ္ေတြလည္း တဟုန္ထိုး ပန္းထြက္လာတာမို႔ ေအာင္မိုးၿခိမ့္က သူ႔လိင္တန္ေခ်ာင္းကို ခရစ္စတီရာနာရဲ့ ေရႊၾကဳတ္ေပါက္ထဲက ဖ်တ္ကနဲ ဆြဲထုတ္ပစ္လိုက္တယ္ ။ သုတ္ရည္ ျဖဴညစ္ညစ္
တေတာႀကီး ခရစ္စတီရာနာရဲ့ ဝမ္းဘိုက္သား ရွပ္ရွပ္ေလးအေပၚကို ပက္ျဖန္းမိသြားရတယ္ ။
တန္ဆာခ်င္း စြပ္ရက္ႀကီး ေအာင္မိုးၿခိမ့္ ေကာင္မေလးကို ဖက္သိုင္းထားေနတယ္ ။ ႏွစ္ေယာက္လုံး ကိုယ္ေတြ သိမ့္သိမ့္တုန္ခါၿပီး ေမာေနၾကတယ္ ။
***********************************************************
လျပည့္ဝန္းကို လာခဲ့မယ္လို႔ ေျပာၿပီးတဲ့အခ်ိန္ ခင္ဦးဦးျမင့္ ငါ မွားသြားၿပီလား ဆိုၿပီး စဥ္းစားမိခဲ့ေပမယ့္ အလုပ္ဆင္းခ်ိန္ေရာက္ေတာ့ သူေစာင့္ေနေတာ့မွာ ဆိုတဲ့ အသိနဲ႔ လျပည့္ဝန္းကို သြားလိုက္ရေတာ့တယ္ ။ အရင္က လျပည့္ဝန္းကို တခါႏွစ္ခါေလာက္ ေရာက္ဖူးတာေၾကာင့္ ဘယ္မွာ ကားရပ္ရမယ္ ဆိုတာ ခင္ဦးဦးျမင့္ သိတယ္ ။ လျပည့္ဝန္းထဲကို ရင္ခုံစြာနဲ႔ လွမ္းဝင္လိုက္တဲ့အခ်ိန္ ငါ ေယာက်္ားအေပၚမွာ သစၥာမဲ့ေနၿပီလား လို႔လည္း ေတြးမိလိုက္ေပမယ့္ လျပည့္ဝန္းက ဆိုင္ဝန္ထမ္းေလးကို ေတြ႕လိုက္ရေတာ့ “ ညႊန္ခ် ုပ္ဦးသက္ဝင္းေမာ္ ေရာက္ၿပီလား ”
လို႔ လွမ္းေမးလိုက္ရပါတယ္ ။ ဆိုင္ဝန္ထမ္းေကာင္ေလးက “ ဟုတ္ကဲ့အမ သူမွာထားပါတယ္..သူ သီးသန႔္ခန္းမွာ ေစာင့္ေနပါတယ္ အမ...က်ေနာ္ လိုက္ျပေပးပါမယ္..” လို႔ ေျပာၿပီး ခင္ဦးဦးျမင့္ကို
ဦးေဆာင္ၿပီး ဆိုင္အတြင္းဖက္ကို ေခၚသြားပါတယ္ ။ ဗြီအိုင္ပီ အထူးခန္း လို႔ စာတန္းေလး ေရးထားတဲ့ အခန္းတခန္းကို ဆိုင္ဝန္ထမ္းေကာင္ေလးက တံခါးဆြဲဖြင့္ေပးလိုက္တယ္ ။
သူ..သူ..ဦးသက္ဝင္းေမာ္ ခင္ဦးဦးျမင့္ အလာကို ထိုင္ေစာင့္ေနတာကို ေတြ႕လိုက္ရတယ္ ။ သူ..သူ...သူနဲ႔ သီးသန႔္ အလုံပိတ္ အခန္းတခန္းမွာ ခ်ိန္းေတြ႕ရတာပါလား...။ ခင္ဦးဦးျမင့္ အပ်ိဳဖ်န္းကေလး
တေယာက္လို ရင္ေတြ တုန္ခုံေနတယ္ ။ “ လာ..ခင္ဦး....” သူက လွမ္းေခၚတယ္ ။ သူရွိေနတဲ့ စားပြဲကို ဒူးေတြ တုန္ၿပီး ေလၽွာက္လွမ္းသြားရတယ္ ။ “ ကိုယ္က ခင္ဦး လာပါ့မလားလို႔ စိတ္ေတြ ပူေနတာ...”လို႔ ေျပာတယ္ ။ သူက ႐ုံးမွာတုံးက အဝတ္အစားနဲ႔ မဟုတ္ေတာ့ဘူး ။ ဘယ္ဖက္ရင္ဘတ္မွာ မိေခ်ာင္း႐ုပ္ အစိမ္းေလးနဲ႔ စပို႔ရွပ္ အျဖဴေရာင္..မီးခိုးေရာင္ ေယာလုံခ်ည္ နဲ႔ ။ သူ႔ဘယ္လက္မွာ အနက္ေရာင္သားေရႀကိဳးနဲ႔ ေရႊေရာင္နာရီ အဝိုင္းေလးတလုံး ပတ္ထားတယ္ ။ သူ႔ဆီက ေရေမႊး အနံ့သင္းသင္းေလး လည္း ရလိုက္တယ္ ။
“ ခင္ဦး..ဘာစားခ်င္လဲဟင္...”
“ ဘာဘဲ ျဖစ္ျဖစ္ပါ..ညႊန္ခ်ဳပ္သေဘာပါ..ညႊန္ခ်ဳ ုပ္ ႀကိဳက္တာ မွာပါ ...”
သူက ရယ္လိုက္တယ္ ။
“ ကိုယ့္ကို ညႊန္ခ်ဳ ုပ္..လို႔ မေခၚပါနဲ႔လား....”
ခင္ဦးလည္း သူ႔အၾကည့္ကို ရင္မဆိုင္ရဲဘူး ။
“ ဘယ္လို ေခၚရမွာလဲလို႔...”
သူ႔ကို မၾကည့္ဘဲ ခပ္တိုးတိုး ေမးလိုက္တယ္ ။
သူက ရယ္ၿပီး “ ကိုကို...လို႔ ေခၚ....” လို႔ ေျပာလိုက္ရင္း စားပြဲေပၚ တင္ထားတဲ့ ခင္ဦးဦးျမင့္ လက္တဖက္ကို ဆုပ္ကိုင္လိုက္တယ္ ။
သူနဲ႔လည္း ဘာမွ မဟုတ္ေသးဘဲနဲ႔ ကိုကိုလို႔ ေခၚခိုင္းေနတဲ့ သူ႔ကို အံံ့ၾသမိၿပီး ေမာ့ၾကည့္လိုက္တဲ့အခ်ိန္ သူက လက္ကို ဆုပ္ကိုင္လိုက္တာ...။
“ အို....”
သူက ခင္ဦးဦးျမင့္ကို ဖက္လိုက္တယ္ ။ နမ္းလည္း နမ္းတယ္ ။
“ ခ်စ္တယ္..ခင္ဦးရယ္....” တဲ့ ။
စိတ္လႈပ္ရွားမႈေၾကာင့္ တကိုယ္လုံး တုန္ေနၿပီ ။
“ ကိုကို႔ကို ခ်စ္တယ္ မဟုတ္လား....” လို႔ သူေျပာရင္း ခင္ဦးဦးျမင့္ရဲ့ ႏႈတ္ခမ္းေတြကို သူ႔ႏႈတ္ခမ္းေတြနဲ႔ ငုံစုတ္လိုက္တယ္ ။
အို...ခင္ဦးဦးျမင့္ မ်က္လုံးစုံမွိတ္ထားရက္နဲ႔ သူစုတ္တာေတြကို အလိုက္သင့္ ခံယူေနမိလိုက္တယ္ ။
သိပ္ပါးတဲ့လူႀကီး ..။
အဆင့္ေတြ တခါထဲ ေက်ာ္ပစ္လိုက္တယ္ ။ လက္ရဲဇက္ရဲလို႔ ေျပာရမွာေပါ့ ။
ခင္ဦးဦးျမင့္ သူ႔ရင္ခြင္ထဲကို ေရာက္သြားရၿပီး သူခ်ယ္လွယ္သမၽွ ခံေနရေတာ့တာဘဲ ။ တကယ့္ကို လက္သြက္တဲ့ လူ ..။ “ကိုကိုေလ...ခင္ဦးကို ခ်စ္မိေနတာ ၾကာၿပီ သိလား...” လို႔ နားနားကို ကပ္ၿပီး သူေျပာရင္း ခင္ဦးဦးျမင့္ရဲ့ နားရြက္ဖ်ားေလးကို သူ လိုက္နမ္းေနတယ္ ။ သူ႔ႏႈတ္ခမ္းေတြနဲ႔ လိုက္ ပြတ္သီးပြတ္သပ္ လုပ္တာ ..။
ရင္ေတြခုံ ၾကက္သီးေတြ ထရင္း သူလုပ္တာ ေျပာတာေတြကို ခံေနနားေထာင္ေနေတာ့ သူက တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ပိုကဲလာတယ္ ။ ခင္ဦးဦးျမင့္ရဲ့ ေပါင္လုံးေတြကို ကိုင္လာတယ္ ။ ခင္ဦးဦးျမင့္လည္း ကိုယ့္ကို အထင္အျမင္ေသးမွာလည္း စိုးလာၿပီး သူ႔လက္ေတြကို တြန္းဖယ္ပစ္မိတယ္ ။ “ မျမန္လြန္းဘူးလားဟင္..က်မတို႔မွာ အိမ္ေထာင္အသီးသီးနဲ႔ အခုလို ျဖစ္ပ်က္တာ မသင့္ေတာ္ဘူးထင္တယ္..” လို႔ သူ႔ကို ေျပာလိုက္မိတယ္ ။
သူက ခင္ဦးဦးျမင့္ ဘာေျပာေျပာ ဂ႐ုကို မစိုက္ဘူး ။ ခင္ဦးရယ္..ကိုကိုကေတာ့ ခ်စ္တာဘဲ သိတယ္..ခင္ဦးကိုအရမ္းခ်စ္တယ္ ...လို႔ တတြတ္တြတ္ ေျပာဆိုေနရင္း ခင္ဦးဦးျမင့္ရဲ့ လည္တိိုင္ကို လိုက္နမ္းေနတယ္ ။ သူ႔လက္တဖက္ကလည္း ခင္ဦးဦးျမင့္ရဲ့ ေပါင္တန္တဖက္ကို ပြတ္ေနတယ္ ။ သူ႔ရဲ့ အပြတ္အသပ္ အနမ္း အကိုင္အတြယ္
ေတြက ခင္ဦးဦးျမင့္ကို စိတ္လႈပ္ရွားတက္ႂကြေစတာ အမွန္ပါဘဲ ။ ခင္ဦးဦးျမင့္လည္း အိမ္ေထာင္သက္ ၅ႏွစ္ ရွိခဲ့ၿပီး ေနာက္ပိုင္းမွာ ကိုေအာင္နဲ႔ ကာမကိစၥေသြးေအးသြားခဲ့ၿပီး စိတ္သိပ္မပါေတာ့ဘဲ ျဖစ္ခဲ့ရတာေတြဟာ အခုေတာ့ သူ႔ေၾကာင့္ ျပန္လည္ နိုးၾကားထႂကြလာရတယ္လို႔ ဆိုရပါမယ္ ။ ကိုကိုကလည္း ခင္ဦးကို တအားခ်စ္မိ ခင္ဦးကလည္း ကိုကို႔ကို ခ်စ္မိေနၾကၿပီဘဲ ဘာလိုေသးလဲ...လို႔ေျပာၿပီး ခင္ဦးဦးျမင့္ရဲ့ေပါင္ၾကားကို ထမိန္ေပၚကေန ကိုင္စမ္းတယ္ ။ သူ႔လက္ေခ်ာင္းေတြက ခင္ဦးဦးျမင့္ရဲ့ ဆီးစပ္အေပၚ တဖြဖြ လာပြတ္စမ္းေနေတာ့ ခင္ဦးဦးျမင့္
ရင္ေတြ တအားခုံ စိတ္ေတြ နိုးႂကြလာတယ္ ။ စိတ္ေတြ ေဖါက္ျပန္လာတယ္ ။ ခံခ်င္စိတ္ေတြ မ်ားလာတယ္ ။
စားေသာက္ဆိုင္ထဲ လာထိုင္ၿပီး အစားအေသာက္ မမွာဘဲ ခင္ဦးဦးျမင့္ရဲ့ ကိုယ္ေတြအေပၚ သူ႔လက္ေတြက ေျပးလႊားကစားေနတာကို ခင္ဦးဦးျမင့္မတားေပမယ့္ အစားအေသာက္ မမွာေတာ့ဘူးလား လို႔ေတာ့ ေမးလိုက္တယ္ ။ သူက ..ဟုတ္သားဘဲ ခင္ဦး ဆာေနမွာ...လို႔ ျပန္ေျပာရင္း စားပြဲထိုးေတြကို ေခၚခ်င္ရင္ ႏွိပ္ရတဲ့ ခလုပ္ေလးကို ႏွိပ္ၿပီး ေခၚလိုက္တဲ့အခါ အေပၚျဖဴေအာက္အနက္ ဝတ္စားထား တဲ့ စားပြဲထိုးေကာင္ေလး ဝင္လာတယ္ ။ သူက စားစရာေတြ ေသာက္စရာေတြ မွာလိုက္တယ္ ။ စားပြဲထိုးခ်ာတိတ္ ထြက္သြားတာနဲ႔ သူ ခင္ဦးဦး
ျမင့္ တကိုယ္လုံးကို ဖက္လိုက္ပြတ္လိုက္ ျပန္လုပ္ေတာ့တာဘဲ ။
ခက္တာက ခင္ဦးဦးျမင့္ ကိုယ္တိုင္က သူလုပ္တာေျပာတာေတြကို သာယာေနမိတာ ။ သူ႔ကို တိတ္တခိုး သေဘာက်ေနခဲ့မိတာေတြကို သူကလည္း သိေနတယ္ ။ ခင္ဦးဦးျမင့္တို႔ စားစရာေတြ ေရာက္လာလို႔ ကိုင္တာနမ္းတာ ပြတ္တာေတြ ရပ္သြားရတယ္ ။ စားစရာေတြကို ေသာက္စရာ ၀ိုင္ နဲ႔ ဝစ္စကီ ေသာက္ရင္း စားၾကတာ ။
ခင္ဦးဦးျမင့္က ၀ိုင္ေသာက္ၿပီး သူကေတာ့ ဝစ္စကီ ေသာက္တယ္ ။
လျပည့္ဝန္းစားေသာက္ဆိုင္ကေန ျပန္ခဲ့ၾကေတာ့ ကိုယ့္ကားနဲ႔ ကိုယ္ ျဖစ္ေနတယ္ ။ သူက သံလၽွင္က သူ႔ကြန္ဒို ကို သြားၾကရေအာင္လို႔ ေခၚတယ္ ။ ခင္ဦးဦးျမင့္လည္း စေတြ႕ေတြ႕ခ်င္း ေန႔မွာ ခုေလာက္ဆို ေတာ္ၿပီလို႔ ယူဆတာေၾကာင့္ သူ႔ကို ေနာက္မွ ေတြ႕ၾကရေအာင္ပါ လို႔ ေျပာၿပီး ျငင္းလိုက္တယ္ ။ သံလၽွင္ကို သြားရင္
ဒီည အိမ္ကို ျပန္ေရာက္ေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူးေလ ။ သူကေတာ့ တအားထန္ေနေတာ့ သြားခ်င္ေနတာေပါ့ ။
ေအာင္မိုးၿခိမ့္ အားမရေသးဘူး ။ ခရစ္စတီရာနာကို တခ်ီေကာင္း ႏွိပ္ၿပီးေပမယ့္ ခဏၾကာေတာ့ ျပန္ထန္လာတယ္။ ခရစ္စတီရာနာကို သူစားခ်င္ေနတဲ့ ေၾကးအိုးဆိုင္ကို ေခၚသြားၿပီး ေကၽြးတဲ့အခ်ိန္ ေစာေစာက ဗ်င္းခဲ့တာေတြကို ျပန္စဥ္းစား ျမင္ေယာင္ၿပီး ကာမစိတ္ေတြက ျပန္ထလာတယ္ ။
ခရစ္စတီနာကေတာ့ ေၾကးအိုးတင္မက ကိတ္ေတြေရာ သစ္သီးေဖ်ာ္ရည္ေတြေရာ အျပတ္စားေသာက္ၿပီး မိသားစုအတြက္ပါ ပါဆယ္ထုပ္သြားတယ္ ။ သူက အိမ္လိုက္မပို႔ခင္ စပ္ၾကား တေနရာရာကို ဝင္ၿပီး ေနာက္ တခ်ီတေမာင္းေထာင္းပစ္လိုက္ခ်င္ေပမယ့္ ခရစ္စတီရာနာက မိုးခ်ဳပ္ၿပီ ဆရာ..ေနာက္မ်ားမွ ခ်ိန္းၾကေသးတာေပါ့ လို႔ ေတာင္းပန္ေျပာဆိုတာေၾကာင့္ သူ စိတ္ေလၽွာ့လိုက္ရတယ္ ။ ခရစ္စတီရာနာ ကို သူ႔လမ္းထိပ္အထိ လိုက္ပို႔လိုက္ၿပီး သူအိမ္ကို ျပန္လာေတာ့ သူ႔မိန္းမ ခင္ဦးဦးျမင့္ ျပန္မေရာက္ေသးဘူး ။ ႐ုံးက အဖြဲ႕နဲ႔ စားေသာက္ေနၾကတယ္လို႔ေျပာတာဘဲ ..။
႐ုံးခန္းထဲမွာ ဗ်င္းခဲ့တာမို႔ ေရေကာင္းေကာင္း မေဆးေၾကာရေသးလို႔လားမသိဘူး ။ ေပါင္ၾကားဖင္ၾကားေတြ ယားသလိုလို ျဖစ္ေနတာနဲ႔ အိမ္ေရာက္တာနဲ႔ ေရခ်ိဳးခန္းထဲ တန္းဝင္ၿပီး ေရခ်ိ ုးပစ္လိုက္တယ္ ။ ေရခ်ိဳးေနတုံးဘဲ အိမ္ထဲကို ခင္ဦးဦးျမင့္ ဝင္လာတဲ့ တံခါးဖြင့္သံေတြ ေျခသံေတြ ၾကားလိုက္တယ္ ။
“ ကိုေအာင္...ေရခ်ိ ုးေနလား....”
ခင္ဦးဦးျမင့္က အိပ္ခန္းထဲ ဝင္လာရင္း ေရခ်ိ ုးခန္းေပါက္ဝကို လာၿပီးရပ္ရင္း ေမးလိုက္တယ္ ။
“ ဟုတ္တယ္...ခင္...ကိုယ္ေရခ်ိ ုးေနတယ္...ခင္ေရာ ခ်ိ ုးပါလား....လာေလ....အတူတူ ခ်ိ ုးၾကရေအာင္...” လို႔ ေခၚလိုက္တဲ့ ေအာင္မိုးၿခိမ့္ဟာ ကိုယ္တုံးလုံးႀကီး ဖြားဖက္ေတာ္ႀကီး ေငါေငါႀကီးေထာင္လ်က္ ရပ္ေနတာကို ခင္ဦးဦးျမင့္ ေတြ႕လိုက္ရတယ္ ။ ေစာေစာက ညႊန္ခ်ဳပ္ သက္ဝင္းေမာ္ ကိုင္ႏွိုက္ နမ္းစုတ္ပြတ္သပ္တာေတြ တခ်ိန္လုံး ခံ
ခဲ့ရၿပီး ၀ိုင္ကလည္း ေတာ္ေတာ္ ေသာက္ထားေတာ့ ခပ္ေထြေထြ ျဖစ္ေနတဲ့ ခင္ဦးဦးျမင့္ဟာ တုတ္ခိုင္တဲ့ လိင္တန္ႀကီးေထာင္ရက္နဲ႔ ေရခ်ိဳးေနတဲ့ လင္ေတာ္ေမာင္ ေအာင္မိုးၿခိမ့္ကို ေတြ႕လိုက္ရေတာ့ ျပဳံးစိစိနဲ႔ စိတ္ေတြႂကြလာတယ္ ။ “ ကိုေအာင္က ခင့္ကို လာခ်ိဳးေစခ်င္လို႔လား...” လို႔ ေမးလိုက္တယ္ ။
“ အင္းေပါ့..ကိုေအာင္တို႔လက္ထပ္ခါစက အျမဲ အတူတူ ခ်ိဳးေနၾကဘဲဥစၥာ...လာ...” လို႔ ေျပာလိုက္တာနဲ႔ ခင္ဦးဦးျမင့္လည္း ညႊန္ခ်ဳပ္ သက္ဝင္းေမာ္နဲ႔ ထန္လာသမၽွ လင္ေတာ္ေမာင္နဲ႔ ဆြဲပစ္လိုက္ေတာ့မယ္ လို႔ ဆုံးျဖတ္လိုက္ရင္း သူမ အဝတ္အစားေတြ အားလုံးကို တခုမက်န္ ခၽြတ္ပစ္လိုက္ၿပီး ေရခ်ိ ုးခန္းထဲကို ဝင္သြားလိုက္တယ္ ။ကိုယ္တုံးလုံးႀကီး ဝင္လာတဲ့ မယားေခ်ာေလး ခင္ဦးဦးျမင့္ကို မ်က္လုံးႀကီးေတြ ျပဴးၿပီး ၾကည့္ေနတဲ့ ေအာင္မိုးၿခိမ့္ရဲ့ ေငါေငါႀကီး ႂကြထေနတဲ့ လိင္တန္ဟာ ဆတ္ကနဲ မတ္ေတာင္သြားရတယ္ ။တင္ကားကားနဲ႔ ရင္ထြားထြားနဲ႔မယားေခ်ာေလးရဲ့ မိေမြးတိုင္း ကိုယ္ခႏၶာက သူ႔ကာမစိတ္ေတြကို တဟုန္ထိုး ထႂကြသြားေစေတာ့ ခါးသိမ္ေလးကေန ဆြဲဖက္လိုက္ၿပီး ႏႈတ္ခမ္းေတြကို စုတ္ တင္ပါးအိအိႀကီးေတြကို ဆုပ္နယ္ပစ္လိုက္တယ္ ။
ခင္ဦးဦးျမင့္လည္း သက္ဝင္းေမာ္ ဆြထားလို႔ ႂကြလာတဲ့ ကာမတဏွာစိတ္ေတြေၾကာင့္ ခါတိုင္းဆို စိတ္မလာတဲ့
ေယာက်္ားကို စိတ္ပါလက္ပါ ျပန္ နမ္းစုတ္ၿပီး လက္တဖက္ကလည္း သူ႔ေပါင္ၾကားက ဒုတ္တိုတုတ္ႀကီးကို ဖမ္း
စမ္းလိုက္တယ္ ။ ဒုတ္ႀကီးက မာေက်ာၿပီး မတ္မတ္ေထာင္ေနတယ္ ။ ခင္ဦးဦးျမင့္ ပြတ္သပ္ဆုပ္ညႇစ္လိုက္ၿပီး
ႏႈတ္ခမ္းခ်င္း အကြာမွာ“ ကိုေအာင္..ေရခ်ိဳးၾကရေအာင္..” လို႔ ေျပာလိုက္တယ္ ။
ေရပန္းေအာက္မွာ ႏွစ္ေယာက္သား တေယာက္ကို တေယာက္ ဆပ္ျပာနဲ႔ ပြတ္တိုက္ေပးၾကရင္း ေအာင္မိုးၿခိမ့္ရဲ့
လတန္တုတ္ႀကီးကို ခင္ဦးဦးျမင့္ အားရပါးရ စုတ္ေပးေတာ့တာဘဲ ။ ေအာင္မိုးၿခိမ့္လည္း စုတ္ေပးေနတာနဲ႔တင္ အားမရဘဲ ခင္ဦးဦးျမင့္ရဲ့ ပါးစပ္ထဲကို ေကာ့ေကာ့ထိုးထည့္တယ္ ။ ခင္ဦးဦးျမင့္ရဲ့ တင္းမာဖီးထေနတဲ့ နို႔ထြား
ထြားႀကီးေတြကိုလည္း အပီအျပင္ကို နယ္ဖတ္ဆုပ္ညႇစ္ေနတယ္ ။ ခင္ဦးဦးျမင့္လည္း တအားထန္ေနၿပီမို႔ ေႂကြျပားေတြ ကပ္ထားတဲ့ ေရခ်ိဳးခန္းနံရံကို လက္ေထာက္ၿပီး ဖင္ႀကီးေတြကို ေကာ့ကုန္းေပးလိုက္တယ္ ။ ေအာင္မိုးၿခိမ့္လည္း ဖင္ႀကီးေတြေအာက္က ျပဴးထြက္ေနတဲ့ အဂၤါစပ္ေဖါင္းေဖါင္းႀကီးထဲကို သူ႔ဒုတ္တုတ္တိုႀကီးကို
ဖိသြင္းထည့္လိုက္ၿပီး နို႔ႀကီးေတြကို လွမ္းဆြဲကိုင္ရင္း ေဆာင့္ေတာ့ ခင္ဦးဦးျမင့္ရဲ့ ေအာ္ညည္းသံ တအားအား ထြက္လာတယ္ ။
ခင္ဦးဦးျမင့္ မ်က္လုံးစုံမွိတ္ထားၿပီး လိင္တန္တုတ္တိုႀကီး အဂၤါစပ္ထဲ ဆက္တိုက္ထိုးေညႇာင့္ေပးေနတာကို ခံယူေနတယ္ ။ တခ်က္တခ်က္ ဖင္ႀကီးေတြကို အေနာက္ကို ေကာ့ေကာ့ပစ္ၿပီး ခံယူေနတယ္ ။ ေခါင္းထဲမွာေတာ့ညႊန္ခ်ဳပ္ သက္ဝင္းေမာ္က ေဆာင့္ေပးေနတယ္လို႔ မွန္းဆေနတယ္ ။
“ လိုး..လိုး..ကိုေအာင္..ေဆာင့္..တအားေဆာင့္..မညႇာနဲ႔...ေဆာင့္..အင္း..အမေလး....အား.....အား....အား...အို...
ေဆာင့္စမ္းပါ.....တအား.....”
မယားျဖစ္သူ တအားလိုလားေနတာကို ေတြ႕ရလို႔ ေအာင္မိုးၿခိမ့္လည္း ခပ္ျပင္းျပင္းၾကမ္းၾကမ္း ဘဲ ေဆာင့္လုပ္
ပါေတာ့တယ္ ။ ခါရမ္းလႈပ္ေနတဲ့ ခင္ဦးဦးျမင့္ရဲ့ နို႔ႀကီးတလုံးကို လွမ္းဆြဲကိုင္ၿပီး ေဆာင့္လိုက္..ဖင္တုံးႀကီးေတြကို
ဆြဲျဖဲကိုင္ကာ ေဆာင့္လိုက္ လုပ္ေနတဲ့ ေအာင္မိုးၿခိမ့္ရဲ့မ်က္လုံးမ်ား မွိတ္ထားေနတယ္ ။ သူ႔ရဲ့ စိတ္ကူးထဲမွာ
ရွိုင္းရဲ့ မိေမြးတိုင္းကိုယ္..သုန္ၾတာရဲ့ အဂၤါစပ္..ခရစ္စတီရာနာရဲ့ ထူျပဲျပဲ ႏႈတ္ခမ္းေလးေတြကို ျမင္ေယာင္ရင္း မယားျဖစ္သူကို အပီၾကဳံးေနတယ္ ။ တေဖါက္ေဖါက္ အသားခ်င္းထိရိုက္သံေတြ ဆူညံေနတယ္ ။
“ ၿပီးေတာ့မယ္....ေဆာင့္..ေဆာင့္..တအားေဆာင့္....အာ...ဟာ...အိုး.......ၿပီး...ၿပီး...ၿပီး.......အား.......အင္း......”
သုတ္ရည္ေတြ တစစ္စစ္နဲ႔ အႀကိမ္ႀကိမ္ ပန္းထုတ္လိုက္ရင္း ၿပီးျခင္းကို တက္လွမ္းသြြားတဲ့ ေအာင္မိုးၿခိမ့္လည္း
ခင္ဦးဦးျမင့္ရဲ့ အဂၤါစပ္ထဲ သူ႔ဒုတ္ကို တဆုံးထိုးထည့္ကပ္ထားရင္း ေကာင္းျခင္း အရသာထူးကို တေျမ့ေျမ့နဲ႔
ခံစားေနပါေတာ့တယ္ ။
ဒီေန႔လည္း ေအာင္မိုးၿခိမ့္ သူ႔႐ုံးခန္းကို ေစာေစာစီးစီး ေရာက္ေနတယ္ ။ သူ႔ထက္ ေစာတာက သူ႔တပည့္ သိန္းအုပ္ေက်ာ္ ။ သူ႔ကား ထိုးဆိုက္လိုက္တာနဲ႔ သိန္းအုပ္ေက်ာ္ ကားဆီကို ေျပးလာတယ္ ။
ေအာင္မိုးၿခိမ့္ရဲ့ လက္ဆြဲအိတ္အျပားေလးကို သိန္းအုပ္ေက်ာ္က လွမ္းယူလိုက္တဲ့အခ်ိန္ ေအာင္မိုးၿခိမ့္က “ ဒီေန႔ ရွိုင္းတို႔အမႈ ႐ုံးခ်ိန္း ရွိတယ္ မဟုတ္လား....တပည့္...” လို႔ ေမးလိုက္တယ္ ။ သိန္း
အုပ္ေက်ာ္က ခ်က္ခ်င္းဘဲ..“ ဟုတ္တယ္..ဆရာ...၁၁နာရီ ...” လို႔ ေျဖလိုက္တယ္ ။
႐ုံးခန္းေပၚကို တက္လာတဲ့အခ်ိန္ ေအာင္မိုးၿခိမ့္က “ တပည့္ေရ..ဆရာ့အတြက္ ေကာ္ဖီ ေဖ်ာ္တဲ့ အခ်ိန္မွာ ေအာက္ထပ္ဆိုင္က ဘဲသားမုန႔္ေလးပါ မွာလိုက္ကြာ..ဟီး..အိမ္က ဘာမွ မစားခဲ့ရေသးလို႔ ..”
လို႔ သိန္းအုပ္ေက်ာ္ကို ေျပာလိုက္တယ္ ။ သိန္းအုပ္ေက်ာ္က “ ဟုတ္ကဲ့ဆရာ....” လို႔ ေျဖတယ္ ။
မေန႔ညေနက ေရခ်ိ ုးခန္းထဲမွာ မယားေခ်ာေလးနဲ႔ စလိုက္တဲ့ ကာမပြဲၾကမ္းေလးက အိပ္ခန္းထဲကို ေရာက္သြားၿပီး ပီပီျပင္ျပင္ ဆြဲျဖစ္ခဲ့ၾကၿပီးေတာ့ အစရွိသြားတာနဲ႔ ဆက္တိုက္ ဆိုသလိုဘဲ တပြဲၿပီး တပြဲဆြဲျဖစ္သြားၾကတာ ေလးခ်ီတိုင္တိုင္ဘဲ ။ မနက္က်ေတာ့ မယားျဖစ္သူလည္း အိပ္ရာက ခါတိုင္းလို မထဘဲ ႏွပ္ေနလို႔ ဘရိတ္ဖတ္စ္ ဘာမွ မစားခဲ့ရေသးတာ ..။
သူ႔႐ုံးခန္းကို သိန္းအုပ္ေက်ာ္က ႀကိဳတင္ေရာက္ႏွင့္ၿပီး အဲကြန္းဖြင့္ေပးထားတာေၾကာင့္ သူဝင္သြားတာနဲ႔ စိမ့္ေအးေနတယ္ ။
ဒီေန႔ ႐ုံးခ်ိန္းမွာ ရွိုင္းရဲ့ ကြန္ပိုဇာ ( ေတးေရးဆရာေတြ ) အာမခံရမယ္လို႔သူ ႀကိမ္းေသတြက္ထားတယ္ ။ ေပးကမ္းျခင္းသည္ အတားမဆီး ဆူးေညႇာင့္ခလုပ္ေတြကို ဖယ္ရွားပစ္မွာ ေသခ်ာတယ္ေလ ။
ေကာ္ဖီပူပူ တခြက္နဲ႔ ဘဲသားမုန႔္ တပုဂံ သူ႔စားပြဲေပၚကို ေရာက္လာသည္ ။ ဟာေနတဲ့ ဝမ္းဘိုက္ကို ျဖည့္တင္းၿပီးခ်ိန္မွာ သိန္းအုပ္ေက်ာ္က အျပင္ကေန အင္တာကြန္းနဲ႔ “ ဆရာ..ဆရာ့သူငယ္ခ်င္း
ဦးအာကာေက်ာ္ေက်ာ္ နဲ႔ ဇနီး ေရာက္ေနပါတယ္..ဆရာ ေတြ႕နိုင္ပါမလား...” လို႔ ေျပာလိုက္တာကို သူ ၾကားလိုက္ရလို႔ သူ႔သူငယ္ခ်င္း အာကာေက်ာ္ေက်ာ္ သူ႔မိန္းမကို ေခၚလာ မိတ္ဆက္ေပးမယ္
လို႔ ေျပာခဲ့တာကို သတိရလိုက္တယ္...။ “ တပည့္ေရ..လႊတ္လိုက္ပါကြယ္...”လို႔ သူ ျပန္ေျပာလိုက္ရင္း နံရံက မွန္မွာ သူ႔ကိုယ္သူ ျပန္ စစ္ေဆးလိုက္တယ္ ။ ဘဲသားမုန႔္ေၾကာင့္ ေပေနတဲ့ ဆီေတြ
ကို လက္သုတ္ပုဝါနဲ႔ ေသေသခ်ာခ်ာ သုတ္ပစ္လိုက္တယ္ ။
အာကာေက်ာ္ေက်ာ္နဲ႔ သူ႔မိန္းမ ဝင္လာတယ္ ။
“ လာ သူငယ္ခ်င္း..ထိုင္ၾကပါ...”
အာကာေက်ာ္ေက်ာ္ရဲ့ မိန္းမက ေတာ္ေတာ္ ငယ္တာဘဲ ။ သူ႔မိန္းမ ဒီေလာက္ ေခ်ာလိမ့္မယ္လို႔ ေအာင္မိုးၿခိမ့္ ထင္မထားခဲ့ဘူး ။ အသားဝင္းဝါ၀ါ စြဲေဆာင္မႈအျပည့္ ရွိတဲ့ မ်က္လုံးမ်က္ခုံးနဲ႔ ႏွာတန္ေပၚေပၚ ႏႈတ္ခမ္းလွလွနဲ႔ ကုလားဆင္ေလး ။ ႐ုတ္တရက္ ၾကည့္ရင္ မဂိုကုလားျဖဴမေလး နဲ႔ တူသည္ ။
“ ေအာင္မိုးၿခိမ့္..ဒါ ငါ့မိန္းမ ..ေဆြေဆြမာထြန္း..ေဆြေဆြ..ဒါ ေမာင့္ အခ်စ္ဆုံး သူူငယ္ခ်င္းႀကီး ေအာင္မိုးၿခိမ့္ ....ေမာင္မပါဘဲ ရန္ကုန္ကို လာတဲ့အခါ ဒီေကာင္ႀကီးကို အစစ အားကိုးနိုင္တယ္ ...”
အာကာေက်ာ္ေက်ာ္က သူ႔မိန္းမ ေဆြေဆြမာထြန္းနဲ႔ ေအာင္မိုးၿခိမ့္ကို မိတ္ဆက္ေပးတယ္ ။ ေအာင္မိုးၿခိမ့္က “ ဘာဘဲလိုလို ေျပာပါ ..အာကာ မပါလည္း က်ေနာ့္ဆီကို ဝင္ပါ ...ေဆြေဆြ...” လို႔ ေျပာ
တယ္ ။ အာကာေက်ာ္ေက်ာ္နဲ႔ ေဆြေဆြမာထြန္းတို႔ကို ေအာက္ထပ္က ဆိုင္က ဘဲသားမုန႔္နဲ႔ လဖက္ရည္နဲ႔ မွာခိုင္းၿပီး ေကၽြ း တယ္ ။
သူတို႔ လင္မယား ျပန္ဖို႔ ထၾကေတာ့ ေအာင္မိုးၿခိမ့္ သူ႔႐ုံးခန္း အျပင္ဖက္အထိ လိုက္ပို႔ႏုတ္ဆက္တယ္ ။ သူ သတိထားမိလိုက္တာက အာကာေက်ာ္ေက်ာ္ရဲ့ ဇနီးေခ်ာေလး ေဆြေဆြမာထြန္းက သူ႔မိန္းမ ခင္ဦးဦးျမင့္ ထက္ေတာင္ ပိုၿပီး က်န္းမာေရးေကာင္းေနတာပါဘဲ ။ အခ်ိဳးက် လွပလြန္းတဲ့ ခါးသိမ္သိမ္ေအာက္က တင္ပါးလွလွေကာ့ေကာ့ႀကီးေတြနဲ႔ ေပါင္တန္သြယ္လွလွေတြကို မသိမသာ ၾကည့္ၿပီး သြားေရယိုသြားရတယ္ ။
သူတို႔ ျပန္သြားၿပီး ခဏခဏ ဘဲ ေဆြေဆြမာထြန္းရဲ့ တင္ပါးလွလွေတြကို ျပန္လည္ ျမင္ေယာင္မိၿပီး သေဘာက်ေနမိတယ္ ။ ငယ္သူငယ္ခ်င္းရဲ့ မိန္းမ..လင္ရွိမိန္းမ ဆိုတာကို သတိမထား ဂ႐ုမစိုက္
ေတာ့ဘဲ ကာမရာဂစိတ္ကို ထိန္းခ်ဳပ္ဆင္ျခင္မႈ လုံးဝ မရွိေတာ့ဘူး ။
ဒီေန႔ ခရစ္စတီရာနာကို သူ ေျမာက္ဥကၠလာပ တရား႐ုံးကို လႊတ္ထားတယ္ ။ သုန္ၾတာကေတာ့ သူနဲ႔ ရွိုင္းတို႔ အမႈ ႐ုံးခ်ိန္းကို အကူအျဖစ္ လိုက္မယ္ ။ လမ္းမွာ ကားၾကပ္တာေတြနဲ႔ ၾကဳံ မွာ ေသခ်ာေနတာေၾကာင့္ ေစာေစာ ႐ုံးကထြက္မယ္ လို႔ သိန္းအုပ္ေက်ာ္ကို သူေျပာလိုက္တယ္ ။ “ သုန္ၾတာ လာရင္ ငါ့ေျပာကြာ...” လို႔ မွာထားတယ္ ။
မီးခံေသတၱာကို ဖြင့္ၿပီး ေငြတထုပ္ ထုတ္ယူလိုက္တယ္ ။ ရွိုင္းနဲ႔ ေတြ႕ၾကမွာ ဆိုေတာ့ ေျပာလို႔မရဘူး ။ဘယ္ေရာက္လို႔ ဘာစားၾကမယ္ မသိဘူးေလ ..။ လိုလိုမယ္မယ္ ထည့္ခဲ့တာ အေကာင္းဆုံးဘဲ မဟုတ္လား ။
“ သုန္ၾတာ ေရာက္ပါၿပီ..ဆရာ...”
သိန္းအုပ္ေက်ာ္ သတင္းပို႔တယ္ ။ ေဂ်ာက္ကနဲ တံခါးဆြဲဖြင့္သံနဲ႔အတူ သုန္ၾတာ ဝင္လာတယ္ ။
“ ဆရာ ....သုန္ၾတာ ေရာက္ပါၿပီရွင့္...”
ေမာ္ဒယ္မ တေယာက္လို ဆတ္ေကာ့လပ္ေကာ့နဲ႔ ဝင္လာတဲ့ သုန္ၾတာရဲ့ ရင္စိုင္ေတြက တုန္ခါေနတယ္ ။ေအာင္မိုးၿခိမ့္ သုန္ၾတာကို စိုက္ၾကည့္ေနတယ္ ။ ေအာင္မိုးၿခိမ့္ မေန႔ ညေနက ခရစ္စတီရာနာကို အပီျဖဳတ္ၿပီးေနာက္ အိမ္ေရာက္ေတာ့လည္း မိန္းမနဲ႔ ေလးခ်ီ တညလုံး ျဖဳတ္ထားတာေၾကာင့္ စိတ္ကေတာ့ ေဆာင္ေနေပမယ့္ လူကေတာ့ လိုက္နိုင္မယ္ မထင္ဘူး ။
“ ဆရာ..သုန္ၾတာ လွလားဟင္..”
“ အင္း...ေအး...လွတယ္....”
“ ဆရာ ဒီေန႔ ထမင္းဆိုင္ ေကာင္းေကာင္းမွာ ေကၽြးမွာလားဟင္..”
“ အင္း..ေကၽြးမယ္...”
“ အင္..ဆရာ့အသံကလည္း အားမပါဘူး ...”
“ ေကၽြးပါမယ္...ေကၽြးမယ္..ဟင္း..ညည္းကေရာ ..ဆရာ့ကို ဘာေကၽြးမွာတုံး....”
“ ေကၽြးမွာေပါ့..ဆရာ စားခ်င္တာ...”
“ ဆရာ စားခ်င္တာ ညည္းသိလို႔လား...”
“ သိတယ္....ခိခိခိ...”
“ ဘာလဲ...”
“ အာပုံ....”
“ လာ သုန္ၾတာ တရား႐ုံး မသြားခင္ နင့္အာပုံေလး ငါ့ အျမည္းသေဘာေလး ေကၽြးပါလား ..”
“ အို..ဆရာကလည္း...ဆရာ စားလိုက္ရင္ သုန္ၾတာက ဘယ္ေနနိုင္ေတာ့မလဲ..ခိခိ...ဆရာ့ ဝက္အူေခ်ာင္းႀကီးကို
မရဘဲ တရား႐ုံးကို ဘယ္သြားနိုင္ေတာ့မလဲ..ခိခိ...”
“ ဒါဆိုလည္း နင့္အာပုံေလး...ငါ့ ျပစမ္းပါ..”
“ ဆရာ..တေယာက္ေယာက္ ဝင္လာမွ ဟုတ္ေပ့ ျဖစ္ကုန္မယ္...”
“ မဝင္လာပါဘူး..လာ...လာ...ဒီအနားလာ......”
ေအာင္မိုးၿခိမ့္ ထန္ၿပီ ။ တဏွာထန္ျပင္းရင္ လုပ္သင့္သလား မလုပ္သင့္ဘူးလား မဆင္ျခင္နိုင္ေတာ့ဘူး ။
သုန္ၾတာကို သူ႔စားပြဲႀကီး အတြင္းပိုင္းကို ေခၚယူလိုက္ၿပီး သုန္ၾတာရဲ့ အာပုံကို ျပခိုင္းတယ္ ။ သုန္ၾတာလည္း
ဆရာရယ္ ဘာညာကြိကြ ညည္းရင္း ထမိန္ကိုမလွန္ ပင္တီကို ဒူးအထိ ခၽြတ္ခ်ၿပီး သူ႔အာပုံကို ျပရတယ္ ။
ေအာင္မိုးျခမ့္လည္း သုန္ၾတာရဲ့ အကြဲေၾကာင္းကို ျမင္ရေတာ့ မေနနိုင္ဘဲ ကုန္းယက္ဖို႔ ႀကိဳးစားေတာ့တာဘဲ ။
“ အို..ဆရာ..စိတ္ထိန္း..စိတ္ထိန္း....ဆရာ မႈတ္ခ်င္လည္း ႐ုံးဆင္းခ်ိန္က် တေနရာရာသြားၿပီး မႈတ္...အခုေတာ့
႐ုံးခန္းထဲမွာႀကီး....မေကာင္းပါဘူး ။
တရား႐ုံးကို သုန္ၾတာနဲ႔ အတူ ထြက္ခဲ့တဲ့အခါ ေအာင္မိုးၿခိမ့္ စိတ္ထဲမွာ သုန္ၾတာရဲ့ အဂၤါစပ္ကိုဘဲ တခ်ိန္လုံး
ျမင္ေယာင္ၿပီးေနတယ္ ။ တရား႐ုံး မေရာက္ခင္ ႏွစ္ခါေလာက္ သုန္ၾတာရဲ့ အဂၤါစပ္ကို ထမိန္ေပၚကဘဲ သူ ပြတ္သပ္မိတယ္ ။
“ ဆရာ..ဆရာက ေတာ္ေတာ္ ဘူးတာဘဲေနာ္....”
သုန္ၾတာက ေအာင္မိုးၿခိမ့္ လက္ႀကီးကို တြန္းပစ္ရင္း ေျပာလိုက္ေတာ့ ေအာင္မိုးၿခိမ္လည္း သူ႔ႏႈတ္ခမ္းထူထူ
ႀကီးေတြကို ျဖဲၿပီး ရယ္တယ္ ။ သုန္ၾတာကို စိတ္မဆိုးဘူး ။ သူထန္ေၾကာင္း ဝန္ခံတယ္ ။
“ ဟုတ္တယ္..သုန္ၾတာ..ဆရာက တဏွာႀကီးတယ္ ...ငယ္ငယ္ထဲက ဂြင္းေန႔တိုင္း တိုက္တယ္..တခါတေလ ငါးႀကိမ္
ေတာင္ ဂြင္းတိုက္လို႔ ဆရာ့ငပဲ နာက်င္တဲ့အထိဘဲ..ၿပီးေတာ့ ေရခ်ိ ုးခန္း အိမ္သာလည္း ဆရာ အျမဲေခ်ာင္း
တယ္...တဏွာစာအုပ္ေတြလည္း စုေဆာင္းတယ္...မိန္းမအာပုံကိုဘဲ အျမဲ ျမင္ေယာင္ေနမိတယ္...ကဲ ဘာေျပာမလဲ..”
“ အံ့ေရာ ဆရာရယ္..သုန္ၾတာလည္း တဏွာစိတ္ေတာ့ ရွိပါတယ္...ဆရာ့ေလာက္ေတာ့ မဟုတ္ဘူး ..သုန္ၾတာလည္း အပ်ိဳရည္ပ်က္တာ အထက္တန္းေက်ာင္း ကထဲကဘဲ....ဒါေပမယ့္ ရည္းစားနဲ႔ ျဖစ္တာ..တေယာက္ထဲနဲ႔ဘဲ ၾကဳံဘူးတာ....လုပ္တာေတာ့ ခဏခဏဘဲေပါ့....ေသာက္ေလေသာက္ေလ ငတ္မေျပေပါ့ ဆရာရယ္...တခါ ခိုးစားဘူးသြားေတာက ခဏခဏ စားခ်င္ၿပီး ရည္းစားနဲ႔ ၾကဳံရင္ ၾကဳံသလို ႀကိတ္ၾကေတာ့တာေပါ့....အခု ရည္းစားလည္း ျပတ္သြားၿပီ...သုန္ၾတာလည္း ထန္လာလို႔ ဆရာနဲ႔ ျဖစ္ပစ္လိုက္မိ
တာပါ....ကဲ ဆရာ ေတာ္ၾကာ ဆရာ့ဒုတ္ႀကီး မတ္လာလို႔ တရား႐ုံးေရာက္ရင္ ဆင္းရခက္ေနအုံးမယ္....စိတ္ေလ်ာ့..
စိတ္ေလ်ာ့...ခိခိ.....”
တရား႐ုံးကို ကားထိုးဆိုက္လိုက္တဲ့အခါ ေစာေစာက ေရာက္ႏွင့္ေနေသာ ရွိုင္းက သူတို႔ကားဆီကို ခပ္သြက္သြက္
ေလၽွာက္လွမ္းလာတာကို ေအာင္မိုးၿခိမ့္နဲ႔ သုန္ၾတာတို႔ ေတြ႕လိုက္ၾကတယ္ ။
“ ေဟာ...ဟိုမွာ.....ရွိုင္း လာေနၿပီ...ဆရာ.....”
ရွိုင္းက သူတို႔ကို တရား႐ုံးေဘးက လဖက္ရည္ဆိုင္ကို ေခၚသြားတယ္ ။
“ ဘာစားမလဲ ဘာေသာက္မလဲ ဆရာ...ဒီေန႔ ႐ုံးစစ္ျဖစ္တယ္ လို႔ ေျပာသံၾကားတယ္...ဒီေန႔ေတာ့ အာမခံ ရလိမ့္
မယ္ ထင္တာဘဲေနာ္...”
“ ရမွာပါ....ဆရာ ေသေသခ်ာခ်ာ လုပ္ကိုင္ထားပါတယ္...ရွိုင္း...”
ေအာင္မိုးၿခိမ့္ ျပဳံးျပဳံးႀကီး ေျပာရင္း..လဖက္ရည္ဆိုင္က စားပြဲထိုး ေကာင္မေလးကို “ ေဟ့..ေပါက္စီခ်ကြာ...” လို႔
လွမ္းေျပာလိုက္တယ္ ။
ရွိုင္းနဲ႔ သုန္ၾတာက အရင္ ႐ုံးခ်ိန္းေတြထဲက သိၿပီးသား ဆိုေတာ့ တေယာက္နဲ႔တေယာက္ ခင္ခင္မင္မင္ ရွိၾကတယ္ ။
လဖက္ရည္ခ်ိဳေပါ့က် ကို ေပါက္စီနဲ႔ ျမည္းရင္း ရွိုင္းရဲ့ ေပါက္စီေတြကိုလည္း ေအာင္မိုးၿခိမ့္ စူးစမ္းေနတယ္ ။ ဟိုတခါက ရွိုင္းရဲ့ ေပါက္စီေတြကို စားခဲ့ရေပမယ့္ မဝေသးဘူး ။ ထပ္စားခ်င္ေနတုံးဘဲ ။
“ သုန္ၾတာ..႐ုံးထဲက ဆြဲခ်ကိုသြားေမး...႐ုံး ဘယ္အခ်ိန္ေခၚမလဲ...”
“ ဟုတ္..ဆရာ....”
သုန္ၾတာ တရား႐ုံးထဲ ဝင္သြားတာနဲ႔ ေအာင္မိုးၿခိမ့္က ရွိုင္းကို “ ဘယ္ေတာ့ ေတြ႕ၾကအုံးမွာလဲ..ရွိုင္း..အရမ္းထပ္
ေတြ႕ခ်င္တယ္ကြာ....ေနာ္...ေနာ္လို႔....” လို႔ ႐ုပ္ၾကမ္းႀကီးနဲ႔ ခၽြဲေတာ့တာဘဲ ။
“ ဆရာရယ္...ဒီေလာက္ ေကၽြးထားတာေတာင္ မဝေသးဘူးလားလို႔..သိပ္ပိုတယ္...”
“ ရွိုင္းရယ္...လုပ္ပါ ...ထပ္ေကၽြးပါအုံး...အမႈအတြက္ ရွိုင္းေက်နပ္ေစရမယ္...အာမခံလည္းရ...အမႈလည္း ေသေသခ်ာ
ခ်ာ စစ္ေပးမယ္....ရွိုင္း အာပုံေလးကိုေတာ့ ဆရာ စားပါရေစ....”
“ ကဲ..ကဲ..ဆရာ သူမ်ားေတြ ၾကားသြားမယ္..ရွိုင္း ေကၽြးမယ္ ဆို ၿပီးေရာေပါ့....”
မၾကာခင္ တရား႐ုံး ထဲ အမႈစစ္ဖို႔ ေခၚေတာ့တာဘဲ ။
အမႈက မုဒိန္းမႈ ျဖစ္တဲ့အတြက္ တရား႐ုံးထဲက သီးသန႔္အခန္းမွာ သက္ဆိုင္သူေတြဘဲ In Camera စစ္ေမးတယ္ ။In Camera ဆိုတာက အလုံပိတ္ေနရာမွာ စစ္ေဆးတယ္ လို႔ ဆိုလိုတာပါ ။ ေရွးေခတ္က ေဘာက္စကင္မရာလို႔
ေခၚတဲ့ ေသတၱာေလးလိုပုံနဲ႔ ကင္မရာလို အလုံပိတ္ေနရာေလးမွာ စစ္ေဆးၾကမယ္လို႔ ေျပာခ်င္တာ ။
အမႈကို ၾကားနာမယ့္ တရားသူႀကီးရယ္..သက္ဆိုင္တဲ့လူေတြဘဲ ျဖစ္တဲ့ စြပ္စြဲခံရတဲ့လူ( တရားခံ )ရယ္.. နစ္နာသူရယ္.. ႏွစ္ဖက္ ေရွ႕ေနေတြရယ္.. သက္ေသေတြဘဲ တရားခြင္မွာ ရွိၿပီး အျပင္ ပရိသတ္ လာ
ခြင့္မေပးဘူး ။လိင္နဲ႔ သက္ဆိုင္တဲ့ ေမးခြန္းေတြ ေမးမွာ ျဖစ္လို႔ မုဒိန္းက်င့္ခံရတဲ့ မိန္းကေလးရဲ့ အရွက္သိကၡာကို ေထာက္ထားတဲ့အေနနဲ႔လုပ္ေပးတာ ။
ေအာင္မိုးၿခိမ့္ရဲ့ အလွည့္ မုဒိန္းအက်င့္ခံရပါတယ္ ဆိုတဲ့ မိန္းမကို ေမးခြန္းေတြ ေမးတဲ့အခါ ရပ္ကြက္လူႀကီး
ေတြနဲ႔ ရဲေတြ လာဖမ္းတဲ့ အခ်ိန္မွာ ဒီ ဒါလီဝင္းမင္းထြဋ္ ဆိုတဲ့ မိန္းမဟာ ကိုယ္တုံးလုံးႀကီးနဲ႔ ဆိုတာကို သူ
ေပၚလြင္ေအာင္ ေမးလိုက္တယ္ ။
“ ဒါလီဝင္းမင္းထြဋ္....ခင္ဗ်ားကို က်ေနာ့္အမႈသည္ေတြ ျဖစ္ၾကတဲ့ ကိုခ်ဳပ္နဲ႔ ၀ိုင္အမ္ဇီ တို႔က ခင္ဗ်ားကိို ခင္ဗ်ား
အလိုမတူဘဲ အတင္း မုဒိန္းက်င့္ၾကတယ္ လို႔ တိုင္တမ္းတဲ့အတြက္ အခု က်ေနာ္တို႔ ႐ုံးကို ေရာက္ၿပီး အမႈစစ္
ေနၾကတယ္ မဟုတ္လား...ခင္ဗ်ားက အလိုမတူဘူးေနာ္...”
“ ဟုတ္ပါတယ္ ..”
“ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္က ခင္ဗ်ားကို ျပဳက်င့္တဲ့အခါမွာ တေယာက္က ျပဳက်င့္ေနတဲ့အခ်ိန္ တေယာက္က ခ်ဳပ္ကိုင္
ထားတာမ်ိဳးေတြ ရွိသလား..”
“ မရွိပါဘူး ..”
“ တေယာက္ၿပီးမွ တေယာက္ လုပ္ၾကတာလား...”
“ ဟုတ္ပါတယ္ ...”
“ ရဲေတြ ရပ္ကြက္လူႀကီးေတြ ေရာက္လာတဲ့အခါမွာ ခင္ဗ်ားက မိေမြးတိုင္းဖေမြးတိုင္း ကိုယ္နဲ႔ ဆိုတာေရာ မွန္ပါလား...”
“ မွန္ပါတယ္ ...”
“ အဝတ္အစားေတြကို သူတို႔ႏွစ္ေယာက္က အတင္းအဓမၼ ဆြဲခၽြတ္ၾကတာလား..ခင္ဗ်ားက ခၽြတ္ေပးတာလား...”
“ သူတို႔က အတင္းအဓမၼ ခၽြတ္ၾကတာပါ...”
ေအာင္မိုးၿခိမ့္က သက္ေသခံပစၥည္း ( ၁) နဲ႔ (၂ )အျဖစ္ တရား႐ုံးေတာ္ကို တင္ျပထားတဲ့ ဒါလီဝင္းမင္းထြဋ္ရဲ့ အ
ဝတ္အစားေတြကို ႐ုံးေတာ္ကို တင္ျပသလို ဒါလီ ဝင္းမင္းထြဋ္ကို ျပသတယ္ ။
“ ခင္ဗ်ား ရဲ့ အဝတ္အစားေတြေနာ္...”
“ ဟုတ္ပါတယ္....”
“ အဝတ္အစားေတြက ဘာမွ တြန႔္ေၾကစုတ္ျပဲတာေတြ မရွိဘူး ဆိုတာ မွန္တယ္ေနာ္..အခု ေတြ႕ေနရတဲ့အတိုင္း..”
“ မွန္ပါတယ္...”
အတင္းဆြဲခၽြတ္တဲ့လကၡဏာ မရွိတာကို တရားသူႀကီးကို ျပသလိုက္တာ ျဖစ္တယ္ ။
ဒါလီဝင္းမင္းထြဋ္ဟာ ေၾကးစားတေယာက္ ဆိုတာ ေပၚလြင္ေအာင္ ဆက္လက္ၿပီး လူပြဲစား ( ေခါင္း...ေဒၚခါႀကီး )
ကို ဆက္လက္ စစ္ေမးတယ္ ။ ဖမ္းဆီးတဲ့အခ်ိန္ ေရွ႕ဆုံးက ေျပးဝင္ခဲ့တဲ့ ရပ္ကြက္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမႉး ကိုမ်ိ ုးဝင္း
ကို စစ္ေဆးတယ္ ။
ကိုမ်ိ ုးဝင္းက ဒါလီဝင္းမင္းထြဋ္ ဟာ စြပ္စြဲခံရသူ ႏွစ္ေယာက္အနက္က ကိုခ်ဳပ္ရဲ့ အေပၚကေန စပ္ယွက္ေနတယ္ ဆိုတာကို ထြက္ဆိုတယ္ ။
မုဒိန္းအက်င့္ခံရပါတယ္ ဆိုတဲ့ မိန္းမကလည္း အေပၚက တက္လုပ္ေနတယ္ ဆိုေတာ့ ဒီအမႈ နိုင္ကို နိုင္ရမွာေပါ့။
ေအာင္မိုးၿခိမ့္ ဒီေန႔ ႐ုံးစစ္ရတာကို ေက်နပ္တယ္ ။ ဒါဆို သူ႔အမႈသည္ေတြ လြတ္မွာေသခ်ာတယ္ ။ အမႈက ေကာင္းတယ္ ။ အမႈစစ္ၿပီးခ်ိန္ စြပ္စြဲခံရသူေတြကို အာမခံ ေပးဖို႔ သူ ႐ုံးေတာ္ကို ေလၽွာက္ထားတယ္ ။ တရားသူ
ႀကီးက အာမခံ ေပးလိုက္တယ္ ။
အမွန္က ဒါမ်ိဳး ကိုယ့္ဖက္က အမႈေကာင္းေနရင္ ၾကားျဖတ္ ေလၽွာက္လဲခ်က္ေပးၿပီး တခါထဲ စီရင္ခ်က္ခ်လိုက္ရမွာ ။ အရင္တုံးက ေအာင္မိုးၿခိမ့္ ဒါမ်ိဳး နဲ႔ အမႈကို ျဖတ္ပစ္လိုက္ဖူးတယ္ ။
ဒါေပမယ့္ ကိုယ္က တရားခံရဲ့ ေရွ႕ေနသာ ျဖစ္ၿပီး တရားသူႀကီးနဲ႔ ႐ုံးရဲ့ သေဘာအတိုင္း ကိုယ္က လိုက္ရတာ ။
ရွိုင္း မ်က္ႏွာေလး ျပဳံးသြားတယ္ ..။ “ ရက္စ္ ” လို႔ ေလသံေလးနဲ႔ လက္သီးေလး ဆုပ္ၿပီး ေျပာလိုက္တာ ၾကားလိုက္သလိုဘဲ ။
ေတးေရးဆရာႏွစ္ေယာက္ အခ်ဳပ္ထဲ ျပန္သြားစရာ မလိုေတာ့ဘူး ။ သူ႔ကို ေျပးလာႏုတ္ဆက္ၾကတယ္ ။
ေက်းဇူးတင္စကား ေျပာၾကတယ္ ။သူတို႔လည္း အခ်ဳပ္ထဲမွာ ေနရတာ စိတ္ဆင္းရဲလွၿပီ ။
ေနာက္ ႐ုံးခ်ိန္းမွာ အက်င့္ခံရပါတယ္ ဆိုတဲ့ ဒါလီဝင္းမင္းထြဋ္ ကို စစ္ေဆး
ခဲ့တဲ့ ဆရာဝန္ကို ေမးျမန္းမွာပါ ။ ဒါလီဝင္းမင္းထြဋ္ရဲ့ မိန္းမကိုယ္( အဂၤါစပ္ )ရဲ့ အေျခအေနအေၾကာင္း ေမးမွာ ..။
အတင္းက်င့္ႀကံတဲ့ လကၡဏာ ရွိမရွိ..ပြန္းပဲ့စုတ္ျပတ္တာေတြ ေတြ႕မေတြ႕...ဆိုတာရယ္ ကြန္ဒုံးေတြနဲ႔ လုပ္ၾကတယ္ ဆိုတာရယ္ကို ေပၚလြင္ေအာင္ ေမးျမန္းမွာပါ ။ မုဒိန္းက်င့္ပါတယ္ ဆိုမွ ဘယ္လို ေအးေအးေဆးေဆး ကြန္ဒုံးလည္း စြပ္ေနၾကမလဲ ေလ။
သူတို႔ ႐ုံးထဲက ထြက္လာၾကေတာ့ ရွိုင္းက အာမခံရၿပီး အမႈ အေျခအေနေကာင္းတဲ့ အထိန္းအမွတ္နဲ႔ ဆိုင္တဆိုင္မွာ သြားစားၾကရေအာင္လို႔ ေခၚဖိတ္တယ္ ။ သူတို႔ အားလုံး ကိုးမိုင္ဖက္က စားေသာက္ဆိုင္တဆိုင္
ကို ကားႏွစ္စီးနဲ႔ သြားလိုက္ၾကတယ္ ။
စားေသာက္လို႔ ၿပီးတဲ့ အခ်ိန္ ေအာင္မိုးၿခိမ့္က သုန္ၾတာကို ႐ုံးခန္းကို တကၠစီကားနဲ႔ ျပန္ႏွင့္ခိုင္းလိုက္တယ္ ။
သူ ရွိုင္းနဲ႔ အမႈလိုက္ခအေၾကာင္း ေဆြးေႏြးစရာ ရွိလို႔ က်န္ခဲ့အုံးမယ္ လို႔ သုန္ၾတာကို ေျပာလိုက္တယ္ ။ သုန္ၾတာက လူေရွ႕မွာမို႔ ဘာမွ မေျပာသာဘဲ “ ဟုတ္ကဲ့ဆရာ..” လို႔ဘဲ ျပန္ေျပာၿပီး တကၠစီကားနဲ႔ ႐ုံးခန္းကို ျပန္ဖို႔လုပ္ရေပမယ့္ ဆရာေတာ့ ရွိုင္းကို ႀကံစည္ဖို႔ ေနခဲ့တာဘဲ ဆိုတာကို သေဘာေပါက္တာေပါ့ ။
ေတးေရးဆရာႏွစ္ေယာက္လည္း ထုတ္လုပ္သူရဲ့ ကားနဲ႔ စားေသာက္ဆိုင္ကေန ျပန္သြားၾကတယ္ ။ ရွိုင္းကေတာ့
ေအာင္မိုးၿခိမ့္နဲ႔ ပါလာတယ္ ။
ဒါေပမယ့္ ရွိုင္း ဒီေန႔ ေအာင္မိုးၿခိမ့္နဲ႔ ဟိုဒင္းဟိုဟာ မလုပ္ျဖစ္လိုက္ဘူး ။
ဘာလို႔လဲ ဆိုေတာ့ မာမီ အသဲအသန္ျဖစ္လို႔ ။ မာမီ ေဆး႐ုံတင္လိုက္ရလို႔ ။ အန္တီေလး ဖုန္းဆက္ေခၚလို႔
ရွိုင္း အျမန္လိုက္သြားရတယ္ ။ ရွိုင္းနဲ႔ ဆရာေအာင္မိုးၿခိမ့္က အရင္တခါ ေတြ႕ခဲ့ၾကတဲ့ ကြန္ဒိုေလးမွာ ဆရာ့
ကို ေပးစရာ ရွိတဲ့ေရွ႕ေနခေတြကို ေပးဖို႔ လုပ္ေနၾကတာ..မာမီ သတိလစ္သြားတယ္ ဆိုလို႔ ရွိုင္း ဆရာ့ကို ေနာက္တခါ ထပ္ဆုံၾကဖို႔ ေတာင္းပန္ေျပာဆိုၿပီး ေဆး႐ုံကို ဆရာ့ကိုဘဲ လိုက္ပို႔ခိုင္းလိုက္ရတယ္ ။ ဘဲႀကီးက ဆြဲရေတာ့မယ္ ဆိုၿပီး တအား ေပ်ာ္ေနတာ လြဲသြားလို႔ ေတာ္ေတာ္ အီးတင္းသြားပုံရတယ္ ။
ေဆး႐ုံမွာ အန္တီေလးတို႔ မာမီ့အနားမွာ ၀ိုင္းေနၾကတယ္ ။ အန္တီေလးက ညည္းအေဖကို ဖုန္းဆက္တာ ဆက္လို႔လည္း မရဘူး..ဘယ္ေရာက္ေနသလဲ မသိပါဘူးဟာ...႐ုံးမွာလည္း မရွိဘူး …. လို႔ ေျပာတယ္ ။
မာမီ့က်န္းမာေရးက ေတာ္ေတာ့္ကို ဆိုးဝါးေနတယ္ ။ အေျခအေန မေကာင္းဘူး ။ ဒက္ဒီက မာမီ့ကို စင္ကာပူမွာသြားကုမယ္လို႔ေတာ့ ေျပာေနတာ ရွိုင္း ၾကားၾကားေနတယ္ ။ ဘယ္ေတာ့လည္းေတာ့ မသိဘူး ။
ရွိုင္း ဒီေန႔ ကိုခ်ဳပ္တို႔ လြတ္လာတာ..အဲ..အာမခံရလာတာ ရွိုင္း တအားေပ်ာ္တယ္ ။ ေရွ႕ေနေအာင္မိုးၿခိမ့္က မဆိုးပါဘူး ။ သူ လုပ္တာကိုင္တာ ရွိုင္း သေဘာက်တယ္ ။ သူက လူလည္ႀကီးသားသမီးထဲကဘဲ ။ ေတာ္ေတာ္လည္တယ္ ။ လူေပါင္းဆန႔္တယ္ ။ ဟီး...တဏွာလည္း ႀကီးတယ္ ။ မႈတ္တာ အရမ္းဘဲ ။ ႏႈတ္ခမ္း
ထူထူျပဲျပဲႀကီးနဲ႔ ေရွ႕ေရာ ေနာက္ေကာ မႈတ္တဲ့ဘဲႀကီး ။ ရွိုင္းလည္း ကိုခ်ဳပ္တို႔ အမႈျဖစ္ေတာ့ ပိုက္ဆံ ေသာက္
ေသာက္လဲ ထြက္တာ ေပးစရာ မရွိလို႔ ေရွ႕ေနဖိုးကိုေတာင္ အေမေပးတဲ့ လယ္တကြက္နဲ႔ ေပးဆပ္လိုက္ရတယ္ ။
ေအာင္မိုးၿခိမ့္က ထပ္လိုခ်င္ေနတယ္ ။ ရွိုင္းလည္း သူနဲ႔ လုပ္ရတာကို သေဘာက်ပါတယ္ ။ အထူးသျဖင့္ သူ
မႈတ္တာကို ရွိုင္း ႀကိဳက္တယ္ ။ သူ႔ဒုတ္ကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ႀကီးေပမယ့္ တိုတယ္ ။ ဒါေပမယ့္ ဒုတ္တိုကလည္း
မဆိုးပါဘူး ။ ကိုခ်ဳပ္ထက္ေတာ့ အစစ သာတယ္ ။
ကိုခ်ဳပ္တို႔က မနာလို မုန္းတဲ့လူတစုက ထည့္လိုက္တာပါ ။ ဖါမကို ပိုက္ဆံေပးၿပီး မုဒိန္းက်င့္ပါတယ္ ထြက္ခိုင္း
ၿပီး ထည့္လိုက္တာ ။ အင္း..ကိုခ်ဳပ္တို႔ကလည္း မလ်င္ဘူးေလ ။ ရွိုင္းလည္း ရွိုင္း တေယာက္လုံး ရွိေနရက္နဲ႔
သူ ဖါသြားခ်တာကို ေတာ္ေတာ့္ကို ခံျပင္းတယ္ ။ ဒါေပမယ့္လည္း သူ႔ေက်းဇူးေတြနဲ႔ သူနဲ႔ ရွိုင္းတို႔ရဲ့ သံေယာဇဥ္ေတြေၾကာင့္ သူ အခ်ဳပ္ထဲမွာ ရွိေနတဲ့အခ်ိန္ ရွိုင္း သူ႔အတြက္ လိုက္လုပ္ကိုင္ေပးခဲ့တယ္ ။
ရွိုင္း ဆယ္ေက်ာ္သက္အရြယ္မွာ ကိုခ်ဳပ္နဲ႔ ေတြ႕ခဲ့တာ...။
ကိုခ်ဳပ္က အဲဒီတုံးက နံမည္ မႀကီးေသးဘူး ။ သူ႔ပတ္ဝန္းက်င္ အသိုင္းအဝိုင္းေလးမွာေတာ့ ကိုခ်ဳပ္က ဂစ္တာတီး
အရမ္းေတာ္လို႔ နံမည္ေက်ာ္ပါ ။ တိုင္းသိျပည္သိ နံမည္မႀကီးေသးတာကို ေျပာတာပါ ။
ကိုခ်ဳပ္က တကယ္ေတာ့ မေခ်ာပါဘူး ။ သူ႔ပုံစံက ရွိုင္းတို႔လို ဆယ္ေက်ာ္သက္ေကာင္မေလးေတြက Wild ျဖစ္တယ္ လန္တယ္ ထင္တဲ့ ဒီဇိုင္းမ်ိဳးေလ ။ ကိုခ်ဳပ္က စြပ္ၾကယ္လက္စ အျဖဴဘဲ အျမဲ ဝတ္တယ္ ။ ေအာက္ကလည္း အေရာင္ျပယ္ေနတဲ့ လီဗိုက္စ္ဂ်င္း အႏြမ္း ။ ကိုခ်ဳပ္ဆံပင္က ပုခုံးထိေအာင္ ရွည္က်ေနတဲ့နဲနဲေကြးေကာက္ေနတဲ့ ဆီနဲ႔ ကင္းေဝးေနတဲ့ ဆံပင္ရွည္ ။ ကိုခ်ဳပ္႐ုပ္က ရိုးလင္းစတုန္းအဖြဲ႕က အဆိုေတာ္ မစ္ဂ်က္
ဂါလို မ်က္ႏွာရွည္ရွည္ ။
ကိုခ်ဳပ္ ဘယ္သူ႔ဆီက သင္ထားလိုက္သလဲေတာ့ မသိဘူး ။ ဂစ္တာတီးတာက တကယ့္ကို “ ဆရာႀကီး ” တဆူဘဲ ။ ကိုခ်ဳပ္က သီခ်င္းလည္း ေရးတယ္ ။ နိုင္ငံျခားသီခ်င္းေတြကိုလည္း စာသားထည့္ၿပီး ဆိုတတ္သလို
သူ႔ကိုယ္ပိုင္သံစဥ္ေရးထားတာေတြလည္း စာအုပ္ထူထူႀကီး တအုပ္နဲ႔ ရွိတယ္ ။
ကိုခ်ဳပ္က ဂစ္တာအေဟာင္းႀကီးတလုံးနဲ႔ အျမဲ ခရီးသြားေနတတ္တယ္ ။ ကိုခ်ဳပ္ အိတ္ထဲမွာ ေငြမရွိတာ မပါတာ
မ်ားတယ္ ။ သူဘယ္လိုလုပ္ၿပီးမ်ား အသက္ရွင္ေနထိုင္ေနသလဲ မသိဘူးလို႔ နီးစပ္သူေတြက ေျပာေလ့ရွိတယ္ ။
တနည္းအားျဖင့္ ကိုခ်ဳပ္က ျမန္မာျပည္က ဟစ္ပီတေယာက္ လို႔ ဆိုရမယ္လို႔ ရွိုင္းရဲ့ အမတေယာက္က ေျပာဖူးတယ္ ။
ရွိုင္းနဲ႔ စေတြ႕ၾကတာက ရွိုင္းဆယ္ေက်ာ္သက္ဘဝအထက္တန္းေက်ာင္းသူအခ်ိန္မွာအတန္းထဲက ေကာင္မေလး ေကာင္ေလးေတြနဲ႔ ေက်ာင္းေျပးၾကတဲ့ တေန႔မွာ ကိုခ်ဳပ္နဲ႔ စေတြ႕ၾကတာ ။ ရွိုင္းတို႔က ေက်ာင္းလစ္ၿပီး အုပ္စုလိုက္ အေပ်ာ္ႀကီး ေပ်ာ္ခဲ့ၾကတာ ။ အတန္းထဲက မင္းမဟာ ဆိုတဲ့ေကာင္က ကားယူခဲ့တယ္ ။
သူ႔ကားက ေခါင္းနိမ့္ဝီလီဂ်စ္ကားအျဖဴေလး။သားေရကူရွင္ေတြဘာေတြ ျပန္ခ်ဳပ္တပ္ထားတဲ့ျပန္သထားတဲ့ကားေလး ။ ရွိုင္းတို႔လည္း တခါတေလ တရိစၧာန္႐ုံထဲ သြား..တခါတေလ ေထာက္ႀကံ့စစ္သင္းခ်ိဳင္းသြား...ပဲခူးသြား...တယ္ ။ ပိုက္ဆံစုထည့္ၿပီး စားၾကကဲၾကတယ္ ။
အဲဒီေန႔ကေတာ့ မင္းမဟာက ရန္ကုန္ျမစ္ တဖက္ကမ္းက ဒလ ဆိပ္ကမ္း တေနရာမွာ သူ႔အကိုဝမ္းကြဲတေယာက္
ရဲ့ ၿခံကေလး ကို သြားရေအာင္..အဲဒီၿခံေလးက ျမစ္ကမ္းနဖူးမွာ ရွိၿပီး ဘယ္သူမွလည္း မရွိတဲ့ေနရာမို႔ လြတ္လပ္
တယ္...ဂစ္တာတီး သီခ်င္းဆို...ထမင္းခ်က္စား...နိုင္႐ုံတင္ မကဘူး...ေဆးေျခာက္လည္း ရႉလို႔ ရတယ္...သိပ္သာ
ယာတဲ့ နိဗၻာန္ဘုံကေလး တခုဘဲ လို႔ ေျပာျပတယ္ ။
ရွိုင္းနဲ႔ရွိုင္းတို႔ မိန္းကေလးအုပ္စုျဖစ္တဲ့ ခ်ိဳခ်ိဳလြင္ဦး...ေမခင္ႏြယ္..ေလးေလး တို႔လည္း စိတ္ဝင္စားၾကသလို မင္းမဟာနဲ႔ တြဲတဲ့ ေဇာ္ႀကီး..တင္ေမာင္လတ္တို႔ကလည္း သြားခ်င္ၾကတယ္ ။ ရွိုင္းတို႔ အဲဒီျမစ္တဖက္ကမ္းကို စက္တပ္သမၻာန္နဲ႔ ကူးသြားၾကရတယ္ ။ မင္းမဟာ ေျပာသလိုဘဲ ဒီၿခံကေလးက အရမ္း သာယာၿပီးလြတ္လပ္တာကို ေတြ႕ရတယ္ ။ အားလုံး ေပ်ာ္ၾကတာ ဆူညံေနတာဘဲ ။ ၿခံေလးထဲမွာ လူေနဖို႔တဲကေလးတလုံး နဲ႔ ၾကက္ ဝက္ေတြ ေမြးထားတဲ့ တဲႀကီးတတဲဘဲ ရွိတယ္ ။
မင္းမဟာရဲ့ အကိုဝမ္းကြဲက ကိုမ်ိဳး တဲ့ ။
ကိုမ်ိဳးက သေဘာေကာင္းတဲ့ စကားနည္းတဲ့ လူေအး တေယာက္ပါဘဲ ။ ကိုမ်ိဳးက ရွိုင္းတို႔အဖြဲ႕ လိုအပ္တာကိုလုပ္ကိုင္ေပးၿပီး ၿခံေထာင့္တေနရာမွာ ထိုင္ၿပီး သူတေယာက္ထဲ ဂစ္တာ တီးေနတယ္ ။ ရွိုင္းက ကိုမ်ိဳးကို ခင္မင္ခ်င္လို႔ စကားေျပာဖို႔ ႀကိဳးစားခဲ့ေပမယ့္ ကိုမ်ိ ုးက မေျပာခ်င္သလိုလို ပုံစံဖမ္းေနတာနဲ႔ မင္းမဟာကို ဒီအေၾကာင္းေျပာလိုက္ေတာ့ မင္းမဟာက “ ကိုမ်ိဳးက စကားနည္းတယ္ဟ..ငယ္ငယ္ထဲက သူ႔မိဘေတြ ဆုံးပါးသြားေတာ့ သူတေယာက္ထဲ ႐ုန္းကန္လာခဲ့ရလို႔လား မသိဘူး ..သူက ဒီၿခံေလးထဲမွာ ဝက္ေတြ ၾကက္ေတြ ေမြးၿပီး ေနတယ္..သူ႔
ေျခေထာက္ေပၚ သူရပ္တည္ၿပီး ေက်ာင္းတက္ေနတဲ့လူေလ ..” လို႔ ေျပာျပတယ္ ။
မင္းမဟာက ကိုမ်ိဳးက ငယ္ငယ္ထဲက ဂစ္တာတီးတယ္...အသံလည္းေကာင္းတယ္...အဆိုေတာ္ ျဖစ္နိုင္တဲ့လူ...လို႔ ေျပာျပတယ္ ။ ရွိုင္းတို႔လည္း ကိုမ်ိဳး ခ်က္ထားတဲ့ ထမင္းနဲ႔ ဟင္းကို ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး စားလိုက္ၾကတယ္ ။ ဒီအခ်ိန္မွာ ၿခံေလးထဲကို လူတေယာက္ ဝင္လာတယ္ ။
ပိန္ပိန္ရွည္ရွည္ ဆံပင္ရွည္ႀကီးနဲ႔ ။ စြပ္ၾကယ္အျဖဴနဲ႔ ဂ်င္းေဘာင္းဘီအစုတ္ကို ဝတ္ထားတယ္ ။ စီးထားတာက ရာဘာညႇပ္ဖိနပ္ ။ ထူးထူးျခားျခား လူတေယာက္မို႔ ရွိုင္းတို႔ သူ႔ကို ၾကည့္မိၾကတယ္ ။ သူက ရွိုင္းတို႔ အုပ္စု ေအာ္ဟစ္စကားေျပာရယ္ေမာေနတာေတြကို နဲနဲေလးေတာင္ မၾကည့္ဘဲ ကိုမ်ိဳးရွိရာဖက္ကို ေလၽွာက္သြားေနတယ္ ။
မင္းမဟာက “ အဲဒါ ကိုမ်ိဳးရဲ့ ေဘာ္ဒါေလ...သူက ဂစ္တာတီးတာ ကိုမ်ိဳးထက္ ဆယ္ျပန္ေတာ္တယ္...သူက အစုံ
တီးတတ္တယ္...ပလပ္ကင္လည္း ပိုင္တယ္...သူ႔နံမည္က ကိုထြန္းခ်ဳပ္ တဲ့..ကိုမ်ိဳးတို႔က ကိုခ်ဳပ္လို႔ ေခၚတယ္ ..”လို႔ ရွိုင္းတို႔ကို ေျပာျပတယ္ ။
အဲဒီေန႔က ကိုခ်ဳပ္ကို မင္းမဟာက သြားေခၚလာၿပီး ရွိုင္းတို႔အားလုံးနဲ႔ မိတ္ဆက္ေပးတယ္ ။ ရွိုင္းတို႔က သူက
ဂစ္တာ အရမ္းေတာ္တယ္ ဆိုတာနဲ႔ သူတီးတာကို နားေထာင္ခ်င္ ၾကည့္ခ်င္လို႔ သူ႔ကို ၀ိုင္း ေတာင္းဆိုၾကေတာ့
သူက ရွိုင္းတို႔ကို ဂစ္တာတီးၿပ သီခ်င္းဆိုျပတယ္ ။ ကိုခ်ဳပ္နဲ႔ ကိုမ်ိဳး ဂစ္တာႏွစ္လက္နဲ႔ တီးျပဆိုျပတာ ရွိုင္းတို႔အရမ္း သေဘာက်ခဲ့ၾကတာဘဲ ။
ေနာက္ပိုင္းမွာ ရွိုင္းတို႔ ေက်ာင္းေျပးတာ မဟုတ္ဘဲ စေနေန႔လို ေက်ာင္းပိတ္ရက္မ်ိဳးမွာ ကိုမ်ိဳးရဲ့ ၿခံေလးကို သြား
လည္ၾကရင္ ကိုခ်ဳပ္နဲ႔ ဆုံမိၾကတယ္ ။ ကိုခ်ဳပ္ကို ဂစ္တာတီးျပခိုင္းရင္း ရွိုင္းတို႔က သီခ်င္းဆိုၾကတယ္ ။ ကိုခ်ဳပ္
က ရွိုင္းက ဆိုတတ္တယ္..ေသေသခ်ာခ်ာ ေလ့က်င့္လိုက္ရင္ အဆိုေတာ္ေကာင္းတေယာက္ ျဖစ္သြားနိုင္တယ္ လို႔ေျပာခဲ့တယ္ ။
ကိုခ်ဳပ္က ေနတဲ့ေနရာ အတည္တက်မရွိဘဲ သူငယ္ခ်င္းေတြရဲ့ အိမ္ေတြမွာ လိုက္ကပ္ေနေနတဲ့ ဘဝမို႔ ရွိုင္းက ရွိုင္းရဲ့ ဖုန္းနံပါတ္ကိုဘဲ ကိုခ်ဳပ္ကို ေပးနိုင္ခဲ့တယ္ ။ တေန႔မွာ ရွိုင္းဆီကို လူတေယာက္ ဖုန္းဆက္တယ္လို႔ အိမ္ေဖၚမေလးက လာေျပာလို႔ သြားနားေထာင္လိုက္ေတာ့ ကိုခ်ဳပ္ ေခၚတာ ျဖစ္ေနတယ္ ။ ကိုခ်ဳပ္က သူ စတိတ္ရွိုးတခုမွာ ဂစ္တာတီး သီခ်င္းဆိုမွာမို႔ ရွိုင္း လာၾကည့္မလားလို႔ ေမးတယ္ ။ ရွိုင္းလည္း သူနဲ႔ ေတြ႕ခ်င္ေနတာ ဆိုေတာ့ လာမယ္လို႔ ေျပာလိုက္တယ္ . .။
ခက္တာက စတိတ္ရွိုးက ညပိုင္း ျဖစ္ေနတယ္ ။ ဒက္ဒီနဲ႔ မာမီက ရွိုင္းကို အဲဒီအခ်ိန္က ညဖက္ အျပင္ကို ထြက္ခြင့္မေပးဘူး ။ ဒါနဲ႔ ကိုခ်ဳပ္တို႔ စတိတ္ရွိုးကလည္း ေက်ာက္ကုန္းဖက္မွာ လုပ္မွာ ဆိုေတာ့ ေက်ာက္ကုန္းမွာ ေနတဲ့ ေမခင္ႏြယ္ကို အကူအညီ ေတာင္းရတာေပါ့ ။ ေမခင္ႏြယ္က မာမီ
ဆီ ဖုန္းဆက္ၿပီး ေသာၾကာေန႔ည ရွိုင္း သူတို႔အိမ္ကို လာအိပ္ခြင့္ ေတာင္းလိုက္တယ္ ။ မာမီတို႔က ေမခင္ႏြယ္ရဲ့ အေဖက ရွိုင္း ဒက္ဒီထက္ေတာင္ ရာထူးႀကီးတဲ့ လူႀကီးတေယာက္မို႔ ေမခင္ႏြယ္ကို အထင္ႀကီးတယ္ ။ ေမခင္ႏြယ္က အကိုေတြ ေမာင္ေတြ မရွိဘဲ ညီအမေတြခ်ည္းမို႔လည္း ေမခင္ႏြယ္တို႔ အိမ္မွာ သြားအိပ္မွာကို စိတ္ခ်ၾကတယ္ ။ ေမခင္ႏြယ္ရဲ့ ကူညီမႈနဲ႔ ရွိုင္းလည္း ကိုခ်ဳပ္ရဲ့ ပြဲကို ေရာက္သြားနိုင္ခဲ့တယ္ ။ ကိုခ်ဳပ္က တီးဝိုင္း မွာ တခ်ိန္လုံး တီးခတ္တာ မဟုတ္ဘူး ။ ပင္တိုင္တီးဝိုင္း နားတဲ့ အခ်ိန္မွာ နာရီဝက္ေလာက္ စင္ေပၚတက္ၿပီး ေျဖေဖ်ာ္ရတာမ်ိဳး ။ ကိုခ်ဳုပ္နဲ႔ ကိုမ်ိဳး အပါအဝင္ သူငယ္ခ်င္း ေလးေယာက္ စင္ေပၚတက္လာၿပီး တီးခတ္ေျဖေဖ်ာ္ၾကတယ္ ။
လူေတြ တအား သေဘာက်ၿပီး ဆူညံေအာ္ဟစ္ၿပီး အားေပးၾကတယ္ ။ အခ်ိန္ေစ့သြားေတာ့ ဆက္ဆိုဖို႔ ဆက္တီးဖို႔ ေအာ္ၾကတယ္ ။ကိုခ်ဳပ္ရဲ့ ေအာင္ျမင္မႈ အတြက္ ရွိုင္း အရမ္း ဂုဏ္ယူခဲ့ၿပီး ကိုခ်ဳပ္ကို အထင္ႀကီးတဲ့စိတ္ေတြ ဝင္မိတယ္ ။ အဲဒီပ စၿပီးလည္း ကိုခ်ဳပ္က နံမည္ေက်ာ္ၾကားလာတယ္ ။ သူ႔သီခ်င္းေတြကိုလည္း နံမည္ရ အဆိုေတာ္ေတြက သုံးလာတယ္ ။ ဆိုၾကတယ္ ။ စီရီးထုတ္ၾကတယ္ ။ ကိုခ်ဳပ္ အရင္ကေလာက္ မႏြမ္းပါးေတာ့ဘူး ။ အိမ္ခန္းေလး ငွားေနနိုင္လာတယ္ ။
အလုံရပ္ကြက္ဖက္က ရန္ကုန္ျမစ္ကမ္းနဖူးမွာ နိုင္ငံျခားကို သေဘၤာေတြနဲ႔ တင္ပို႔ဖို႔ သစ္လုံးႀကီးေတြ ပုံထားတယ္ ။ ဒီသစ္လုံးႀကီးေတြ အေပၚမွာ ရွိုင္းနဲ႔ ကိုခ်ဳပ္ ႏွစ္ေယာက္ထဲ ညေနဖက္ သြားသြား ထိုင္တယ္ ။ ေမခင္ႏြယ္ရဲ့ ေက်းဇူးေၾကာင့္ ရွိုင္းအခုလို ကိုခ်ဳပ္နဲ႔ ညေနဖက္ ေတြ႕ဆုံနိုင္ခဲ့တာပါ ။ သစ္လုံးႀကီးေတြေပၚ ထိုင္ၾကရင္း ကိုခ်ဳပ္က ဂစ္တာတီးၿပီး သီခ်င္း ဆိုျပတတ္တယ္ ။ ျမစ္ထဲက ရြက္ေလွကေလးေတြ ကို ေတြ႕ေနရတယ္ ။ တခါတေလ ၀ါးေဖါင္ေတြ ေပၚ လမ္းေလၽွာက္ၾကတယ္ ။ အရမ္းေပ်ာ္တာဘဲ ။တေန႔မွာ ေနဝင္သြားတဲ့အခ်ိန္ ကိုခ်ဳပ္က ရွိုင္းကို ဖက္ၿပီး သူခ်စ္တဲ့အေၾကာင္း ေျပာတယ္ ။ ရွိုင္းက သူ႔ကို ျပန္ခ်စ္နိုင္မလား လို႔လည္း ေမးတယ္ ။ ရွိုင္းက သူ႔ကို ခ်က္ခ်င္းဘဲ ခ်စ္တယ္ လို႔ အေျဖေပးလိုက္တယ္ ။ ရွိုင္းတို႔ ပထမဆုံး နမ္းမိၾကတဲ့ ေန႔ကေလးေပါ့ ။ကိုခ်ဳပ္နဲ႔ ရွိုင္း ခ်စ္သူ စျဖစ္သြားတဲ့ ေန႔မွာ သူနဲ႔ စနမ္းမိၾကတဲ့အခ်ိန္က ေနဝင္ရီတေရာ အခ်ိန္ ..ေနလုံးႀကီး
ငုတ္လၽွိုးသြားတဲ့အခ်ိန္ ျမစ္ကမ္းနေဘးမွာ သူနဲ႔ ရွိုင္းနဲ႔ ရွိေနတာ ။ ေလက တဟူးဟူး တိုက္ခတ္ေနလို႔ ရွိုင္း
ရဲ့ ဆံပင္ေတြက ေလထဲ လြင့္ေနၾကတယ္ ။ ကိုခ်ဳပ္က ရွိုင္းနဲ႔ နားထင္ေလးတဖက္ကို ဖြဖြေလး နမ္းၿပီး “ ခ်စ္တယ္...ခ်စ္တယ္...” လို႔ တဖြဖြေျပာတယ္ ။ ရွိုင္းကလည္း သူ႔ကို ျပန္ဖက္ထားခဲ့တယ္ ။ တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္
ဖက္ထားတယ္ ။ အခုထက္ထိ မွတ္မိေနတုံးပါဘဲ ။
ခ်စ္သူျဖစ္သြားၾကၿပီးေနာက္ ကိုခ်ဳပ္နဲ႔ မေတြ႕ဘဲ မေနနိုင္ေတာ့ဘူး ။ ကိုခ်ဳပ္ငွားေနတဲ့ ၾကည့္ျမင္တိုင္ ေရွာလမ္း
ထဲက အိမ္ခန္းေလးကို ရွိုင္း လိုက္လိုက္သြားတာ အျမဲဘဲ ။ ဗားဂရာနားက ေခါက္ဆြဲဆိုင္ကေန ေခါက္ဆြဲထုပ္ေလး
ဝယ္ၿပီး ကိုခ်ဳပ္အိမ္ခန္းေလးမွာ ႏွစ္ေယာက္ အတူတူ ေခါက္ဆြဲစားၾကၿပီး ကိုခ်ဳပ္က သူစပ္ထားတဲ့ သီခ်င္းေတြကို
ျပတယ္ ။ ရွိုင္းကို ဆိုခိုင္းတယ္ ။ ဒလဖက္ကမ္းက ကိုမ်ိဳးရဲ့ ၿခံကေလးဆီကိုလည္း ေရာက္ျဖစ္ၾကတယ္ ။ အဲဒီ
ၿခံကေလးက တဲကေလးမွာ ရွိုင္းနဲ႔ ကိုခ်ဳပ္နဲ႔ စၿပီး အခ်စ္လြန္ၾကတာ ။
ႏွစ္ေယာက္ထဲ ခ်ိန္းေတြ႕ၾကရင္ ဖက္မိၾက နမ္းမိၾကတာ ဓမၼတာ ျဖစ္ျမဲသေဘာဘဲေလ ။ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ပိုပို ရင္း
ႏွီးလာေတာ့ ႏႈတ္ခမ္းခ်င္း စုတ္နမ္းၾကရာကေန ကိုခ်ဳပ္က ရွိုင္း နို႔ေတြကို ကိုင္က်င့္ရလာတယ္ ။ သူ႔လက္ေခ်ာင္းထိပ္ေတြက ဂစ္တာတီးတာ မ်ားလြန္းေတာ့ အသားမာတက္ေနၾကတာ ရွိုင္း နို႔ေတြက ေလမထိေနမထိ အတြင္းမွာ အျမဲေနၾကတဲ့ အတြင္းသားႏုႏုေတြမို႔ သူ႔လက္ၾကမ္းႀကီးေတြနဲ႔ ပြတ္သပ္လိုက္တဲ့
အခါ ဆုပ္နယ္လိုက္တဲ့အခါ ရွိုင္း ၾကက္သီးေတြ တဖ်န္းဖ်န္းထၿပီး တအားဖီလင္တက္ခဲ့ရတာဘဲ ။ ကိုခ်ဳပ္နဲ႔ အတူ
ေနတဲ့အခ်ိန္ ရွိုင္း ေပါင္ၾကားဂြဆုံ ေရႊၾကဳတ္ေနရာမွာ စိုစိုရႊဲခဲ့ရတာ အျမဲေပါ့ ။ ဂ်င္းေဘာင္းဘီ ဝတ္ထားတဲ့အခ်ိန္
စိုတာရႊဲတာ သိပ္ မသိသာဘူး ။ ထမိန္ဝတ္ထားတဲ့အခါ အရည္ေတြ က ဖင္ေအာက္တဲ့တဲ့နားမွာ ၀ိုင္းကြက္ ေပစိုေနတာ အျမဲဘဲ ။ ကိုခ်ဳပ္ ေတြ႕သြားတယ္ ။ ရွိုင္းလဲ ကိုခ်ဳပ္ေၾကာင့္ ဒီလိုျဖစ္တာလို႔ ေျပာလိုက္တယ္ ။ ကိုခ်ဳပ္က ရွိုင္း တကိုယ္လုံးကို အနမ္းေတြ ေပးခ်င္တယ္ ..ဒီလိုေတြ နမ္းတယ္လို႔ သူ အိပ္မက္ေတြ မက္ဖူးတယ္...ဒီအိပ္မက္ေတြ အေၾကာင္းကို သူအျမဲ ေတြးမိတယ္ ..။ ရွိုင္းနဲ႔ လြတ္လြတ္လပ္လပ္
နမ္းၾကဖို႔ လို႔ ေျပာလာတယ္ ။ ရွိုင္းကိုယ္တိုင္ကလည္း သူနဲ႔ ေတြ႕ရင္ စိတ္ေတြ တအား ထႂကြေဖါက္ျပန္ရတာပါ။
အပိုင္း ၄ ဆက္ရန္
ကိုေအာင္ ျပန္ေခၚတာဘဲ ဆိုၿပီး ခင္ဦးဦးျမင့္ ဖုန္း ေကာ္လာအိုင္ဒီကို မၾကည့္ဘဲ ေကာက္ထူးလိုက္တယ္ ။
“ ကဲ..ဘာဆင္ေျခေတြ ေပးမွာလဲ....”
ခင္ဦးဦးျမင့္ ေလသံက မာေက်ာလြန္းေနတယ္ ။
“ ဗ်ာ..ခင္ဦး....က်ေနာ္က ဘာဆင္ေျခေတြ ေပးရမွာလဲဟင္....”
အို..ကိုေအာင္ မဟုတ္ပါလား ..။ သူ..သူ ျဖစ္ေနတယ္ ။ ညႊန္ခ်ဳပ္ ဦးသက္ဝင္းေမာ္ ေခၚတာ ျဖစ္ေနတယ္ ..။
သူ ဟန္းဖုန္းကို ေခၚလိမ့္မယ္လို႔ ခင္ဦးဦးျမင့္ လုံးဝ ထင္မထားဘူးေလ ..။
“ အို..ေဆာရီး....ေဆာရီးပါ...ညႊန္ခ်ဳပ္....ခင္ဦး..ညႊန္ခ်ဳပ္လို႔ မထင္လိုက္ဘူး....”
သူ ရယ္ေနတဲ့အသံကို ၾကားရတယ္ ။
“ ရပါတယ္...ကိစၥမရွိပါဘူး....ခင္ဦး....က်ေနာ္ ေခၚတာက လျပည့္ဝန္းကို သြားမယ္ မဟုတ္လားလို႔ ေမးခ်င္လို႔ ”
ဖုန္းထူးလိုက္တုံးက အသံမာမာနဲ႔ ေျပာလိုက္တာကို အားနာသြားတာရယ္..ကိုေအာင့္ကို ရြဲ႕ခ်င္တာေၾကာင့္ရယ္
ခင္ဦးဦးျမင့္ သူ႔ကို လျပည့္ဝန္းမွာ ဆုံၾကမယ္လို႔ လက္ခံလိုက္မိပါတယ္ ။
တီတုတီတုတီတုနဲ႔ ဖုန္းလာျပန္တယ္ ။ ဒီတခါမွာေတာ့ သူ႔ေယာက်္ားကိုေအာင္ ျဖစ္ေနတယ္ ။
“ ကိုေအာင္..ေကာင္မေလးနဲ႔ ဘယ္ကိုသြားလို႔ ဘာေတြ လုပ္သလဲ..မုန္လာဥလုပ္ဖို႔ေတာ့ စိတ္မကူးနဲ႔..ခိုင္လုံ
တဲ့ သတင္းရပ္ကြက္ကေန ရထားတဲ့ အမွန္အကန္သတင္း...”
“ ဟာ...ခင္ဦးကလည္းကြာ..ကိုယ္ တရားရံးမွာ အမႈေတြနဲ႔ ရင္ဆိုင္ေနရတာ..ေရလည္ ပင္ပန္းေနတာ...”
“ ဟုတ္လို႔လား..ခ်ိန္ဘာေကာင္မေလး ျပားခ်ပ္ခ်ပ္နဲ႔ လိမ့္ေနတာ မသိဘူး မထင္နဲ႔...”
“ ဟာ...ႀကံႀကီးစည္ရာ...အဲ့ေကာင္မေလးက တပည့္မေလးပါ ..သူ႔ဦးေလးေတြက လာအပ္လို႔ မေကာင္းတတ္လို႔
သင္ေပးေနရတာ...ခင္ဦးရယ္...မဟုတ္တာေတြ မစြပ္စြဲပါနဲ႔....”
“ အင္းေလ..ကိုေအာင္...ကြယ္ရာမွာ မေကာင္းတာေတြ လုပ္ရင္ ဝဋ္လည္မယ္ သိလား ...ဒါဘဲ...”
“ ခင္ဦးရယ္...ကိုယ္ အဲလို မဟုတ္ပါဘူးကြာ....ခက္တာဘဲ....”
“ ကိုေအာင္..ခင္ဦး ဒီေန႔ ႐ုံးကအုပ္စုနဲ႔ စားေသာက္ဆိုင္သြားစားမယ္...ခါတိုင္းအခ်ိန္ ျပန္မေရာက္ဘူး ..”
“ အင္း..အင္း...အိုေက...”
မိန္းမရဲ့ ဆူပြက္သံေလးေတြ ၾကားလိုက္ရၿပီး ေအာင္မိုးၿခိမ့္ စိတ္ေတြ တုန္လႈပ္သြားတယ္ ။ ဘယ္ေကာင္ ဘယ္
ေကာင္မ ေတြ႕သြားၿပီး ခၽြန္လိုက္တာလဲ မသိဘူး ...ဟူး.....။
ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ ခရစ္စတီရာနာကို အိမ္ျပန္လိုက္ပို႔ရမွာေတာ့ စိတ္ဝင္စားေနတယ္ ။ ဂြင္ဝင္လာရင္ေတာ့ ေအာင္မိုး
ၿခိမ့္တို႔က လက္မေႏွးဘူး ။ ခရစ္တီရာနာကို ကိုင္ခ်င္ေနတာ ၾကာၿပီ ။
သက္ဝင္းေမာ္ စိ္တ္လႈပ္ရွားေနတယ္ ။
ခင္ဦးဦးျမင့္နဲ႔ “ လျပည့္ဝန္း”မွာ ခ်ိန္းထားလို႔ ။ ခင္ဦးဦးျမင့္ကို အခုလို အျပင္မွာ ေတြ႕ဖို႔ ခ်ိန္းလိုက္မိတာလည္း
သူ႔စကၠတရီ ေကခိုင္သက္က ခင္ဦးဦးျမင့္ကလည္း သူ႔ကို စိတ္ဝင္စားေနပုံရတယ္ လို႔ ေျပာျပတာေၾကာင့္ စမ္း
ၾကည့္လိုက္တာ ။
ခင္ဦးကို သူ ႀကိဳက္ေနတာ ေတာ္ေတာ္ၾကာၿပီ ။ ၿပီးခဲ့တဲ့သၾကၤန္မတိုင္ခင္ထဲကဘဲ ခါးေသးေသးအိုးေကာင္းေကာင္းနဲ႔မို႔ သတိထားၾကည့္မိေနတာ ၾကာၿပီ ။ သၾကၤန္မွာေတာ့ ပိုၿပီး နီးစပ္ရင္းႏွီးသြား
ၾကတယ္ေလ ။ အိမ္မွာ မမႏြဲ႕နဲ႔ အဆင္မေျပတာေတြမ်ားေတာ့ သက္ဝင္းေမာ္ သာယာမႈေလးတခုေလာက္ ရွာ
ခ်င္လာတယ္ ။ အနည္းဆုံး မိန္းမေခ်ာေခ်ာေတာင့္ေတာင့္ေလး တေယာက္ေလာက္နဲ႔ ဇာတ္လမ္း ျဖစ္ခ်င္မိလာ
တယ္ ။ မမႏြဲ႕က တေန႔တေန႔ ဆူပူရန္လုပ္ေနၿပီး သူနဲ႔ လိင္ဆက္ဆံမႈ မရွိတာလည္း ေတာ္ေတာ္ ၾကာခဲ့ၿပီေလ။
သက္ဝင္းေမာ္သည္ တကၠသိုလ္မွာထဲကလည္း ရည္းစားမ်ားခဲ့သလို အရာရွိေပါက္စ ဘဝနဲ႔ နယ္ျခားေဒသေတြကို သြားခဲ့ရခ်ိန္မွာလည္း နယ္စြန္နယ္ဖ်ားက တိုင္းရင္းသူေလးေတြနဲ႔ တရြာတေယာက္ ခ်စ္သူေတြ မ်ားခဲ့သူ မ်က္ႏွာမ်ား သူ ။ အရပ္ဖက္ကို ေျပာင္းၿပီး ညႊန္ၾကားေရးမႉးခ်ဳပ္ လုပ္ရေတာ့လည္း ၾကဳံရင္ၾကဳံသလို ႀကံဖန္သူ ဂြင္ဖန္သူ တေယာက္ပါ ။ ခင္ဦးဦးျမင့္က အိမ္ေထာင္နဲ႔လို႔ သိရေတာ့ သူပိုသေဘာက်တယ္ ။ အိမ္ေထာင္ရွိသူအခ်င္းခ်င္းဆိုေတာ့ သူေရာကိုယ္ပါ လူမသိေစခ်င္ၾကဘူးေလ။ လစ္ရင္လစ္သလို တိတ္တဆိတ္ စားၾက႐ုံဘဲ မဟုတ္လား ။
အိမ္တြင္းမွာ မသာယာေတာ့ အျပင္မွာ ေပ်ာ္ပါးခ်င္တာ သဘာဝက်တယ္လို႔ သူထင္တယ္ ။ အိမ္မွာက ကိုယ့္ထက္ ၁ဝႏွစ္ အသက္ႀကီးတဲ့ မိန္းမက ပူညံပူညံ အျမဲ လုပ္ေန သလို လိင္ကိစၥလည္း မရွိ မရ ..သမီးကလည္း ေအးေအး
ေဆးေဆး မေနဘဲ ထင္တိုင္းၾကဲေနေတာ့ သူစိတ္ညစ္လြန္းရတယ္ ။
သမီးကို သူ ဆူေတာ့ တားျမစ္ေတာ့ သမီးက အိမ္ကထြက္ေျပးသြားတယ္ ။ ေကာင္ေလးတေယာက္နဲ႔ သြားေနတယ္ ။ လုပ္ခ်င္တာ လုပ္သြားတဲ့ သမီးကို သူ စိတ္နာတယ္ ။ သမီးေၾကာင့္ သူ အရွက္ကြဲတယ္ ။ သမီးကို သူပစ္ထားလိုက္တယ္ ။ မမႏြဲ႕ကေတာ့ သူ႔သမီးကို သူမသိေအာင္ တိတ္တိတ္ ေထာက္ပံ့ေနသလားေတာ့ မသိဘူး။
ငယ္ငယ္က အရာရွိေပါက္စ ဘဝနဲ႔ နယ္စြန္နယ္ဖ်ားေတြမွာ တာဝန္က်ေတာ့ တိုင္းရင္းသူ ေခ်ာေခ်ာေလးေတြနဲ႔ေတြ႕ရင္ အ႐ူးအမူး ခ်ဥ္းကပ္ ခ်စ္ေရးဆို ျပန္ႀကိဳက္ခဲ့လို႔ ခ်စ္သူရည္းစား ျဖစ္ရင္ စိတ္ႀကိဳက္ ေပ်ာ္ပါးပစ္ခဲ့တယ္ ။
ရာထူးတိုးၿပီး ေနာက္တန္း ၿမိဳ႕ေပၚကို ျပန္ေရာက္တဲ့အခ်ိန္ ညီမဝမ္းကြဲတေယာက္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး မမႏြဲ႕နဲ႔ ခင္မင္ရင္းႏွီးခြင့္ရခဲ့တာ ။အဲဒီတုံးက မမႏြဲ႕က တအားလွတယ္ ။ ဆက္စီက်တယ္ ။ ေတာင့္တယ္ ။ မမႏြဲ႕ကို သူ အရင္
ငယ္ငယ္က တြဲခဲ့တဲ့ ေကာင္မေလးေတြလိုဘဲ ခ်စ္သူျဖစ္ၿပီးရင္ စိတ္ႀကိဳက္ ေပ်ာ္ပါးၿပီးရင္ သူ ခြာခ်င္တဲ့အခ်ိန္က်
ရင္ ခြာလိုက္နိုင္လိမ့္မယ္လို႔ဘဲ ခပ္ေပါ့ေပါ့ သူထင္မိခဲ့တယ္ ။ ဒါေၾကာင့္လည္း မမႏြဲ႕ဟာ ေယာက်္ား ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားနဲ႔ မိုင္မ်ားခဲ့တယ္ ဆိုတာ သိရက္နဲ႔ သူ ဖန္ပစ္တယ္ ။ မမႏြဲ႕နဲ႔ ေရေရလည္လည္ ပြဲၾကမ္းခဲ့တယ္ ။ ဒါေပမယ့္ မမႏြဲ႕က အရင္ စားဖူခဲ့တဲ့ မႏူးမနပ္ကေလးမေလးေတြလို သူခြာဖို႔ႀကိဳးစားတဲ့အခါ လြယ္လြယ္နဲ႔ ခြာလို႔ မရဘူး ။ ကိုယ္ဝန္ရွိတယ္ ဆိုၿပီး လက္ထပ္ခိုင္းတယ္ ။ တကယ္ဘဲ ကိုယ္ဝန္ရွိေနခဲ့တာေၾကာင့္ သမီးေလး ရခဲ့တယ္ ။ မမႏြဲ႕လည္း သူနဲ႔ ရၿပီး မၾကာခင္မွာ ေရာဂါအမ်ိ ုးမ်ိ ုးဝင္ခဲ့ၿပီး က်န္းမာေရး မေကာင္းလို႔ ႐ုပ္ရည္ ကိုယ္ခႏၶာ ပ်က္စီးယိုယြင္းလာတယ္ ။ သူကိုယ္တိုင္ကလည္း မမႏြဲ႕ကို အေပ်ာ္ဝါးခ်င္စားခ်င္
လို႔သာ ႀကံခဲ့တာျဖစ္ၿပီး မတတ္သာလို႔သာ လက္ထပ္ခဲ့ရတယ္ ဆိုေတာ့ ကိုယ့္ထက္လည္း ဆယ္ႏွစ္ႀကီးတဲ့အ
ျပင္ က်န္းမာေရးေၾကာင့္ ပုံပ်က္အိုမင္းသြားတဲ့ မမႏြဲ႕ကို သူ စိတ္ပ်က္ခဲ့တယ္ ။ အျပင္မွာ ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္ ႏု
ႏုထြတ္ထြတ္ေလးေတြ ရွာၿပီး ကဲခ်င္တယ္ ။ ကဲခဲ့တယ္ ။ ဒါကို မမႏြဲ႕သိေတာ့ သူနဲ႔ မမႏြဲ႕ အျမဲ တက်က္က်က္
ရန္ေတြ ျဖစ္တယ္ ။ သမီးကလည္း စိတ္မခ်မ္းသာဘူး ဆိုၿပီး အိမ္က ထြက္သြားတယ္ ။
လျပည့္ဝန္း စားေသာက္ဆိုင္မွာ ခင္ဦးဦးျမင့္နဲ႔ သူ ခ်ိန္းထားတယ္ ။ ခင္ဦးဦးျမင့္က ႐ုံးစာေရးမ တေယာက္သာ ဆိုတယ္..ကိုယ့္ဖါသာ ကားေမာင္း အလုပ္တတ္တဲ့ မိန္းမ ။ သူ႔ေယာက်္ားက ေရွ႕ေနတေယာက္လို႔ ေကခိုင္သက္
က ေျပာျပတယ္ ။ ေကခိုင္သက္ကို သူ အခ်ိန္မေရြး ဗ်င္းလို႔ရေပမယ့္ ေကခိုင္သက္က ရင္ျပားဖင္ျပားေလး ..။
စာမလိပ္ စိတ္မလာဘူး ။ သူႀကိဳက္တာက ခင္ဦးဦးျမင့္တို႔လို တင္းတင္းျပည့္ျပည့္ ေတာင့္ေတာင့္ ၿဖိဳးၿဖိဳး ...။
တကယ္ေတာ့ လူေတြ မသိတာက လျပည့္ဝန္း စားေသာက္ဆိုင္က သူ ရွယ္ယာ ပါထားတဲ့ ဆိုင္ ပါ ။
သည္ေခတ္မွာ သူ႔လို ရာထူးရွိတဲ့ အရာရွိႀကီးေတြက သည္လိုဘဲ ရွယ္ယာ ပါထားၾကတယ္ေလ ။ စီးပြားေရးသ
မားေတြကလည္း လိုတဲ့အခါ ပီပီျပင္ျပင္ ကူညီမစနိုင္တဲ့ သူ႔လို ထိပ္ပိုင္း အရာရွိႀကီးေတြကို ေပါင္းသင္းထားၾက
တယ္ ။ ရွယ္ယာဝင္အျဖစ္ လက္ခံၾကတယ္ ။ သူတို႔ကူညီနိုင္တယ္ ဆိုတာကလည္း တျခားဌာနေတြက ထိပ္ဆုံး
ပိုင္း အရာရွိႀကီးေတြကလည္း သူတို႔နဲ႔ အတူတူ သင္တန္းတက္ဖက္တို႔ ေက်ာင္းေနဖက္တို႔ ျဖစ္ေနေတာ့ အခ်င္း
ခ်င္း မင္းလိုရင္ ငါကူ ငါလိုရင္ မင္းကူ ရိုင္းပင္းၾကည့္ရႈၾကလို႔ ..။
ခင္ဦးဦးျမင့္ကိုလည္း သူ စိတ္နဲ႔ ျပစ္မွားၿပီး မွန္းေနတာ ေတာ္ေတာ္ၾကာၿပီ ။ ခင္ဦးဦးျမင့္ရဲ့ ေတာင့္တင္းတဲ့ တင္ပါးႀကီးေတြကို ၾကည့္ၾကည့္ၿပီး ျဖဳတ္ခ်င္ေဆာ္ခ်င္ေနတယ္ ။ ခင္ဦးဦးျမင့္ကလည္း သူ႔ကို စိတ္ဝင္စားေနတဲ့ပုံ ရွိတယ္ ။ ေႁမြေႁမြခ်င္း ေျချမင္ ဆိုသလို မိန္းမလိုက္စားတာ ၾကာေနၿပီ ျဖစ္တဲ့ သူ႔အေနနဲ႔ မိန္းမတေယာက္ရဲ့ၾကည့္ပုံရႈပုံ အမူအရာကို အကဲခတ္ၾကည့္လိုက္တာနဲ႔ ဒီမိန္းမနဲ႔ သူ ျဖဳတ္လို႔ရမလားဆိုတာကို ခန႔္မွန္းတတ္ေနၿပီ ။
မေမၽွာ္လင့္တဲ့ ဧည့္သည္တေယာက္ ေရာက္လာတယ္ ။
သူ စာဖတ္ေနတုံး ေနအုပ္ေက်ာ္ လာေျပာတယ္ ။ သူ႔သူငယ္ခ်င္း တေယာက္ အျပင္မွာ ေရာက္ေနတယ္ တဲ့ ။
ဘယ္သူလဲလို႔ ေမးေတာ့ အာကာထြန္းထြန္း.....လို႔ ေျပာလိုက္တာနဲ႔ သူ မတ္တပ္ထ ရပ္လိုက္မိတယ္ ။
႐ုံးခန္းအျပင္ကို ေျပးထြက္လိုက္တယ္ ။
ငယ္သူငယ္ခ်င္း အာကာထြန္းထြန္း ကို ႐ုတ္တရက္ ေတြ႕လိုက္ရေတာ့ ေအာင္မိုးၿခိမ့္ အရမ္းကို အံ့ၾသသြားရ
သည္ ။ အယ္အယ္ဘီ တက္တုံးက အေဆာင္ အတူတူ အခန္းခ်င္းကပ္ရက္ေနခဲ့ၾကတဲ့ ညီအကိုလို ခင္မင္ခဲ့ၾက
တဲ့ သူငယ္ခ်င္း အရင္းအျခာေပါ့ ။ အာကာထြန္းထြန္းက ဥပေဒဘြဲ႕ရခဲ့ေပမယ့္ ဥပေဒနဲ႔ သက္ဆိုင္တဲ့ တရားေရးတို႔ ေရွ႕ေနတို႔ လုပ္မစားဘဲ မိဘလက္ငုတ္ စီးပြားေရးေတြကိုဘဲ ဆက္လုပ္ေနသူ ပါ ။
အာကာထြန္းထြန္းနဲ႔ သူ႔႐ုံးခန္းထဲမွာ ေတာ္ေတာ္ၾကာၾကာ စကားေျပာၾကၿပီးေတာ့ ေအာက္ထပ္မွာ ရွိတဲ့ လဖက္ရည္ဆိုင္ကို သြားထိုင္ၿပီး လဖက္ရည္ေသာက္ၾကျပန္တယ္ ။
“ မင္း နဲ႔ အဆက္ျပတ္ ေဝးကြာသြားလိုက္ၾကတာ....မင္း အိမ္ေထာင္က်ေနမွန္းေတာင္ မင္း ခု ေျပာျပမွဘဲ သိရေတာ့တယ္ကြာ..အာကာေရ...”
“ ေအးကြ..ငါလဲ မိဘေပးစားလို႔ ယူလိုက္တာ..နယ္မွာ အက်ဥ္းခ်ဳံးဘဲ လက္ထပ္လိုက္ၾကတာပါ..မင္း အိမ္ေထာင္က်တာေတာ့ သတင္းစာထဲမွာ ငါ ေတြ႕လိုက္မိတယ္..ငါလည္း မလာနိုင္ခဲ့ပါဘူး..ဒီအတြက္ ခြင့္လႊတ္ကြာ....ေအာင္မိုးၿခိမ့္...”
“ ဟာ...ရပါတယ္ကြာ...ဒီလိုဘဲေပါ့..ေက်ာင္းၿပီးသြားတဲ့အခ်ိန္ အေဝးကိုေရာက္ၾက...ကိုယ့္အလုပ္နဲ႔ကိုယ္ ႐ုန္းကန္
ေနၾကရတာ ဘယ္လာနိုင္ၾကပါမလဲ....”
“ သူငယ္ခ်င္း...ငါ မင္းကိုအကူအညီ တခု ေတာင္းစရာရွိတယ္...”
“ ေျပာ အာကာ..ငါ ဘာလုပ္ေပးရမလဲ ...”
“ ဒီလိုကြ..ငါ အခု ရန္ကုန္ဆင္းလာတာ ငါ့မိန္းမရဲ့ အေမြ ကိစၥေတြ လုပ္စရာရွိလို႔...ေတာ္႐ုံနဲ႔ ျပတ္အုံးမယ္ မထင္ဘူး ...ေနာက္ပိုင္း ငါမပါဘဲလည္း ငါ့မိန္းမက လာေနရအုံးမွာ..မင္း ငါ့မိန္းမ လိုတဲ့ အကူအညီ ရွိရင္ ကူညီ
မစေပးလိုက္ဖို႔ ေျပာမလို႔ပါ....”
“ ဟာ...အိုေက..စိတ္ခ်..ငါ ဘာလိုလို အကူအညီ ေပးလိုက္မယ္ ...”
“ ငါ မျပန္ခင္ ငါ့မိန္းမနဲ႔ မင္းကို မိတ္ဆက္ေပးထားမယ္...ဒီေန႔ သူက သူ႔ဦးေလးေတြ အိမ္ကို သြားေနလို႔ ငါနဲ႔ မပါခဲ့ဘူး...”
“ အိုေက...ငါက မင္းတို႔ လင္မယားကို ထမင္းေကၽြးပါရေစကြာ....”
အာကာထြန္းထြန္း ျပန္သြားၿပီးေနာက္ သူ႔အမႈသည္ တေယာက္ျဖစ္တဲ့ ဦးဂြမ္ေရွာင္က ေပးစရာ ရွိတဲ့ အမႈလိုက္
ခေငြတခ်ိဳ႕ လာေပးမယ္ လို႔ ဖုန္းဆက္တာနဲ႔ သူ အရမ္း ဝမ္းသာသြားသည္ ။
ဦးဂြမ္ေရွာင္သည္ သူေဌးေပမယ့္ ေတာ္ေတာ့္ကို လက္ေပါက္ကပ္တဲ့ လူႀကီး ။ “ သိန္းအုပ္ေက်ာ္ေရ.....ေက်ာက္ခဲ
ေရေပၚ ဘဲ..ဒီလူႀကီး စိတ္ေကာင္းႏွလုံးေကာင္း ရွိသြားတာ အံ့ၾသစရာဘဲ.. ကဲ သူလာတဲ့အထိ ငါ ေစာင့္လိုက္မယ္..”လို႔ တပည့္ေက်ာ္ကို ေအာ္ေျပာလိုက္မိတယ္ ။
ခရစ္တီရာနာ ႐ုံးခန္းထဲကို ဝင္လာတယ္ ။
“ ဆရာ..ဆရာ ဘယ္အခ်ိန္အထိ အဲ့လူႀကီးကို ေစာင့္မွာလဲဟင္....”
“ ေျခာက္နာရီ လာမယ္ ေျပာတာဘဲ..”
“ ခရစ္တီရာနာကို ဆရာ လိုက္ပို႔ေပးမွာ မဟုတ္လား....”
“ ပို႔ေပးမွာေပါ့..ေငြေလး ေစာင့္ယူလိုက္အုံးမယ္...ေငြေလး လက္ထဲ ရွိေတာ့ နင္တို႔ကိုလည္း ေကၽြးနိုင္ေမြးနိုင္တာေပါ့..ဟုတ္ဖူးလား....ေစာင့္နိုင္တယ္ မဟုတ္လား....”
“ ၾကားရတာ ဝမ္းသာစရာပါလား..ဆရာရယ္ ...ေစာင့္နိုင္တာေပါ့...ေၾကးအိုး စားခ်င္ေနတာနဲ႔ အေတာ္ဘဲ..”
သိန္းအုပ္ေက်ာ္ကေတာ့ သြားစရာ ရွိလို႔ ဦးဂြမ္ေရွာင္ လာတဲ့အထိ မေစာင့္နိုင္ေတာ့ ။ သူ႔ကို ခြင့္ေတာင္းၿပီး ျပန္သြားတယ္။ က်န္တဲ့ သူ႔လက္ေထာက္ ေရွ႕ေနေတြလည္း တရား႐ုံးေတြကေန အိမ္တန္းျပန္ၾကၿပီး ႐ုံးခန္းကို မ
လာၾကေတာ့လို႔ ႐ုံးေပၚမွာ ခရစ္တီရာနာ နဲ႔ သူနဲ႔ဘဲ က်န္တယ္ ။
ေျခာက္နာရီေက်ာ္ေက်ာ္မွာ အမႈသည္ ဦးဂြမ္ေရွာင္ ေရာက္လာတယ္ ။
သူ ဂတိေပးထားတဲ့အတိုင္း သူေပးစရာ ေငြကို ေပးတယ္ ။ ဦးဂြမ္ေရွာင္က ေတာ္ေတာ္နဲ႔ မျပန္ဘဲ အာရိုက္ေန
လို႔ မနည္း စကားျဖတ္လိုက္ရတယ္ ။ အျပင္ဖက္က သိန္းအုပ္ေက်ာ္ရဲ့ စားပြဲမွာ ထိုင္ေနတဲ့ခရစ္တီရာနာ တေယာက္ ေစာင့္ရတာ ၾကာလို႔ စိတ္ပ်က္ေနလိမ့္မယ္ ဆိုတာ ေအာင္မိုးၿခိမ့္ သိေနတယ္ ။
ဦးဂြမ္ေရွာင္လည္း ျပန္သြားေရာ ခရစ္တီရာနာ ေအာင္မိုးၿခိမ့္ ႐ုံးခန္းထဲကို ဝင္လာတယ္ ။ ဒီေန႔ည မိန္းမက သူ႔လုပ္ေဖၚကို္င္ဖက္ ႐ုံးသား႐ုံးသူေတြနဲ႔ ဆိုင္တဆိုင္မွာ သြားစားမွာမို႔ အိမ္ျပန္ေနာက္က်ရင္ စိတ္မပူဖို႔ ေျပာခဲ့
တာကို ေအာင္မိုးၿခိမ့္ သတိရသြားတယ္ ။ အင္း..ဒါဆို ခရစ္စတီရာနာနဲ႔ ငါ ကဲဖို႔ အခ်ိန္ရတာေပါ့...လို႔ သူေတြး
ေနတဲ့အခ်ိန္ ခရစ္တီရာနာ က သူ႔စားပြဲနားကို ေရာက္လာတယ္ ။
“ ဆရာ...”
“ ဟီး...ေစာင့္ရတာ ၾကာလို႔ စိတ္ပ်က္သြားလား....ဒီမွာၾကည့္..ေရလ်ံၿပီ...ခပ္ခ်င္သလား ခ်ိဳးခ်င္သလား...အဲ...”
“ ဒါဆို ေၾကးအိုးေလာက္နဲ႔ မရေတာ့ဘူး..အကင္ဆိုင္ကို သြားမွထင္တယ္...”
“ နင္ႀကိဳက္တဲ့ေနရာသာ သြား....ခရစ္စတီရာနာေရ....”
ေအာင္မိုးၿခိမ့္လည္း ႐ုံးခန္းတခုလုံး သူနဲ႔ ခရစ္စတီရာနာ ႏွစ္ေယာက္ထဲ ရွိေနတာကို သတိထားမိၿပီး စိတ္ေတြ
ထႂကြ ေဖါက္ျပန္လာတယ္ ။ စားေသာက္ဆိုင္မွာ ကားထဲမွာ ဒီေကာင္မေလးကိုႀကံစည္တာထက္ ဒီ႐ုံးခန္းထဲမွာဘဲ
ႀကံဖန္တာက ပိုလြတ္လပ္ၿပီး ပို လုံျခဳံမယ္ လို႔ ေတြးဆမိလိုက္တယ္ ။
“ ခရစ္စတီရာနာ...”
“ ဟင္..ဆရာ ဘာလဲ...က်မကို မုန႔္ဖိုးေပးမလို႔လား...”
“ အစား အဝေကၽြးမယ္ေလ..မုန႔္ဖိုး ေပးရအုံးမွာလား...”
“ အင္း..အစားလည္းေကၽြး..မုန႔္ဖိုးလည္းေပးရင္ ပိုေကာင္းတာေပါ့ ...”
“ ဟားဟား..ေတာ္ေတာ္ႀကိဳက္တတ္တဲ့ ေကာင္မေလး...”
ေအာင္မိုးၿခိမ့္က ေနာက္သလိုလိုနဲ႔ ခရစ္တီရာနာရဲ့ တင္ပါးအိအိႀကီးကို ဖ်တ္ကနဲ ရိုက္လိုက္တယ္ ။ ခရစ္စတီရာ
နာက တခစ္ခစ္နဲ႔ ရယ္ၿပီး “ ဒီေငြေတြက ဘတ္ေငြေတြ မဟုတ္လား....” လို႔ သူ႔ကို ေမးေတာ့ ေအာင္မိုးၿခိမ့္ ႐ုတ္တရက္ နားမလည္ဘူး..။ ေနာက္ေတာ့ ခရစ္စတီရာနာက “ မိန္းမ မသိေအာင္ ဘတ္ထားတဲ့ ဘတ္ေငြေတြလားလို႔ ေမးတာ ဆရာ..” လို႔ ေျပာလိုက္ေတာ့မွ တဟားဟားနဲ႔ ေအာ္ရယ္ရင္း သေဘာက်သြားရ
တယ္ ။ “ က်မကို ဘယ္ေလာက္ ေပးမွာလဲ...”လို႔ ခရစ္စတီရာနာက လက္ကေလး ဖ်န႔္ၿပီး ေမးတယ္ ။ “ နင္
က ဘယ္ေလာက္ လိုခ်င္လို႔လဲ...ဆရာက နင့္ကို ေငြေတြေပးရင္ နင္ကေကာ ဆရာ့ကို ဘာျပန္ေပးမွာလဲ”လို႔ သူ
က ျပန္ေမးတယ္ ။ “ ဆရာ လိုခ်င္တာ ေပးမွာေပါ့လို႔...တခုေတာ့ ရွိတယ္...က်မက ဆရာ့လို နံမည္ေက်ာ္ ေရွ႕ေနႀကီး တေယာက္ မဟုတ္ေတာ့ က်မ တတ္နိုင္တာကိုဘဲ ေပးနိုင္မယ္ေနာ္..””
“ တကယ္လား...”
“ တကယ္ေပါ့..ဆရာ ဘာလိုခ်င္လဲ....တတ္နိုင္တာဆိုရင္ ေပးမယ္..”
ျပဳံးစိစိ. ညဳတုတုနဲ႔ ခရစ္စတီရာနာက ေအာင္မိုးၿခိမ့္ကို ေမးလိုက္တယ္ ။ ေအာင္မိုးၿခိမ့္လည္း အေျခအေနေကာင္း
နိုင္တယ္ လို႔ တြက္ဆလိုက္ၿပိး ေကာင္မေလးကို လက္ဆြဲၿပီး သူ႔ေပါင္ေပၚကို ထိုင္ခိုင္းလိုက္တယ္ ။
“ အို႔..ဆရာ....ဘာလုပ္တာလဲလို႔..”
ခရစ္စတီရာနာရဲ့ စြင့္ကားတဲ့ တင္ေတြ ေအာင္မိုးၿခိမ့္ ေပါင္ေတြေပၚကို အိကနဲ ပိက်လာတယ္ ။
“ ဆရာ့ေပၚ ထိုင္ေလ..စာသင္ေပးမလို႔..”
“ အိ...ဆရာ စာသင္တာကလည္း...ခိခိ....ေအာက္ကလည္း ခိုးလိုခုလု နဲ႔...”
သူ႔ေပါင္တန္ႏွစ္ဖက္ၾကားက ဒုတ္က တအားမာေတာင္ေနေတာ့ ေကာင္မေလးရဲ့ တင္ပါးႀကီးေတြၾကားထဲကို ဒုတ္မာမာႀကီးက ထိုးေထာက္ေနတာကိုး ။
“ နင္ သိပ္လွတာဘဲ ခရစ္စတီရာနာရယ္....”
“ အိုး..ဟုတ္လို႔လား...”
“ ဟုတ္တယ္....တကယ္ေျပာတာ..နင္က ႐ုပ္ေရာ ကိုယ္လုံးေရာ ေရလည္ မိုက္တယ္....”
ေအာင္မိုးၿခိမ့္က မ်က္ႏွာခ်င္း နီးကပ္ေနတဲ့အခ်ိန္ ခရစ္စတီရာနာရဲ့ မ်က္ႏွာကို နမ္းရႈံ႔လိုက္တယ္ ။
ခရစ္စတီရာနာက တြန္းဖယ္ၿပီး သူ႔ေပါင္ေပၚက ဆင္းဖို႔ ႀကိဳးစားလိုက္တယ္ ။ သူက ခြင့္မျပဳဘူး ။ တအားဖက္ထားလိုက္တယ္ ။
“ အူး..ဆရာ..တအားၾကမ္းတာဘဲ...လႊတ္ပါ....”
“ ခ်စ္တယ္..ခရစ္စတီရာနာရယ္....ဆရာ ခ်စ္တယ္..”
“ ဟုတ္လို႔လညး..ဆရာ ႀကိဳက္ေနတာ သုန္ၾတာ ပါ..က်မ သိပါတယ္.....”
“ မဟုတ္ပါဘူးကြာ..ဆရာ ခ်စ္တာ မင္းကေလးပါ …. ”
ႏႈတ္ခမ္းေထာ္လန္လန္ေလးကို ငုံစုတ္ နမ္းပစ္လိုက္တယ္ ..။ ခရစ္စတီရာနာက သူနမ္းတာကို မ်က္လုံးေလးေတြ
မွိ္တ္က်ၿပီး ၿငိမ္ခံေနတယ္ ။ ျပန္ေတာ့ မစုတ္နမ္းဘူး ။ ခဏၾကာေတာ့..“ ဆရာ...ဆရာက က်မရဲ့ ဆရာ..က်မ
ထက္ အသက္ကလည္း ႀကီးတယ္...အိမ္ေထာင္လည္း ရွိတယ္....မသင့္ေတာ္ဘူး ထင္တာဘဲ...”လို႔ ခရစ္စတီရာနာ
က တုန္ရီေမာဟိုက္တဲ့ အသံေလးနဲ႔ သူ႔ကို ေျပာတယ္ ။
သူက “ ဒါေတြ ဆရာမသိဘူး..ဆရာသိတာက ဆရာက မင္းေလးကို စြဲလန္းေနတယ္...ခိုက္ေနတယ္...အိုကြာ..မင္း
ကို မရရင္ ဆရာ ႐ူးလိမ့္မယ္....” လို႔ ဆက္တိုက္ ေျပာဆိုၿပီး ခရစ္စတီရာနာကို နမ္းျပန္တယ္ ။
ဒီတခါမွာေတာ့ ခရစ္စတီရာနာက သူ႔ကို ျပန္ဖက္ၿပီး က်က်နန နမ္းစုတ္တယ္ ။ ဒီအခ်ိန္မွာ ဆရာနဲ႔ တပည့္မတို႔
ရာဂနတ္ဆိုးရဲ့ ဖမ္းစားျခင္းကို ခံေနၾကရၿပီ ဆိုေတာ့ နမ္းၾကစုတ္ၾကရင္း တရႉးရႉးနဲ႔ အသက္ရႉေတြ ျမန္လာၾကသလို တေယာက္နဲ႔တေယာက္လည္း တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ ဖက္တြယ္ ပြတ္သပ္လာၾကရတယ္ ။
ခရစ္စတီရာနာရဲ့ ထမိန္ေပ်ာ့ေလးကို ဆြဲျဖဳတ္ခၽြတ္ခ်လိုက္တယ္ ။ ထမိန္ေလးက ျဖဳတ္ကနဲ ႐ုံးခန္းၾကမ္းျပင္ေပၚ
ကို ျပဳတ္က်သြားတယ္ ။ ခရစ္စတီရာနာရဲ့ ကိုယ္ေအာက္ပိုင္းမွာ အနက္ေရာင္ ပင္တီျပတ္ေလးဘဲ ရွိေနေတာ့တယ္ ။ သူ႔လက္ဖဝါးႀကီးက ေပါင္ရင္းဂြဆုံက ႀတိဂံပုံ ေနရာေလးကို အုပ္ကိုင္လိုက္တယ္ ။ ခရစ္စတီရာနာရဲ့ အဂၤါစပ္ေဖါင္းမို႔မို႔ႀကီးဟာ သူ႔လက္ခုပ္ထဲမွာ ေရာက္ေနလို႔ သူ႔စိတ္ေတြက ဒိုင္းကနဲ ထိုးႂကြသြားၿပီး သူ႔ဖြားဖက္ေတာ္
ဒုတ္က တင္းမာလြန္းသြားတယ္ ။ ေတာင္မတ္ၿပီး တဆတ္ဆတ္နဲ႔ တုန္ခါေနတယ္ ။ အတင္းကို လုပ္ခ်င္ေနၿပီ ။ ေကာင္မေလးရဲ့ အေပၚပိုင္းက အက် ႌေလးကို ခြာခၽြတ္လိုက္တယ္ ။ အက် ႌေလး ကို သူ႔အလုပ္စားပြဲႀကီးေပၚကို အသာေလး ပစ္တင္လိုက္တယ္ ။ ဘရာစီယာေသေသးေလးက ရင္သားထြားထြားေတြကို အတင္းႀကီးဘဲ ထိန္းခ်ဳပ္ထားေနတယ္ ။ ဘရာစီယာထဲက ရင္သားစိုင္တဝက္က လ်ံထြက္ေနတယ္ ။ “ ဆရာက ဘရာကိုပါ ခၽြတ္ခ်င္တာလား....” လို႔ ခရစ္စတီရာနာက ေမးလိုက္တယ္ ။ “ အင္းေပါ့...” လို႔ သူေျဖတယ္ ။ ခရစ္စတီရာနာက “ က်မ ခၽြတ္ေပးမွာေပါ့...” လို႔ မခိုၚတရို႔ေလး ေျပာလိုက္ၿပီး လက္ေနာက္ျပန္နဲ႔ ဘရာစီယာေလးကို ခၽြတ္ေပးလိုက္တယ္ ။
“ ဟား......လွလိုက္တဲ့ နို႔ေတြပါလား...”
လုံးဝန္းဆူႂကြေနတဲ့ ရင္စိုင္ႏွစ္လုံးက ေတာ္ေတာ့္ကို လွတယ္ ။
ေကာင္မလးကို သူ႔အလုပ္စားပြဲေပၚကို မတင္လိုက္တယ္ ။ ရင္စိုင္ေတြကို တဖက္ၿပီးတဖက္ သူ နမ္းတယ္ ။ ရင္သီးေလးေတြက နီရဲရဲေလးေတြ ..။ လ်ာနဲ႔ ယက္လိုက္ေတာ့ ေကာင္မေလး တြန႔္သြားတယ္ ။
ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းေတ့စုတ္နမ္းလိုက္ျပန္ရင္း ရင္စိုင္ေတြကို သူ႔လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ ဆုပ္နယ္ကစားလိုက္တယ္ ။ ေကာင္မေလးက အိုးးးလို႔ ညည္းတယ္ ။
သူ႔လက္ေတြက ပင္တီနက္ကေလးကို ဆြဲခၽြတ္ပစ္လိုက္တယ္ ။
အိုး။။။
အေမႊးပါးပါးႏုႏုေတြ ရွိေနတဲ့ ေကာင္မေလးရဲ့ ခုံးမို႔တဲ့ ဆီးခုံႀကီး ဘြားကနဲ ေပၚလာတယ္ ။ ေအာင္မိုးၿခိမ့္က ျမန္တယ္ ။ ဖ်တ္ကနဲ ထိုင္ခ်လိုက္ၿပီး ေပါင္တန္ေတြကို လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ ဆြဲျဖဲလိုက္တယ္ ။ ႏႈတ္ခမ္းသားထူထူေလးေတြက ေပါင္ကားျဖဲလိုက္တာေတာင္ တခုနဲ႔တခု ေစ့ကပ္ေနတုံးဘဲ ။ ေကာင္မေလး “ အာ့..ဆရာ...”လို႔ ႏုတ္ဖ်ား
က အသံေလးထြက္သြားတယ္ ။ အကြဲေၾကာင္းညိဳ႕ညိဳ႕ေလးကို ေအာင္မိုးၿခိမ့္လ်ာနဲ႔ ေအာက္ကေန အထက္ ပင့္ေကာ္ယက္လိုက္တယ္ ။
“ အို႔ …. ”
ခရစ္စတီရာနာ ဆတ္ကနဲ ခါသြားတယ္ ။ မ်က္ႏွာေလးေမာ့သြားတယ္ ။ ႏႈတ္ခမ္းေဖါင္းေဖါင္းလုံးလုံးေလးေတြ ပြင့္
ဟသြားၾကတယ္ ။
ေအာင္မိုးၿခိမ့္ရဲ့ လ်ာႀကီးက ရပ္မေနဘူး..။ ဆိုင္းမေနဘူး ။ ဆက္တိုက္ တျပတ္ျပတ္နဲ႔ ယက္ေပးေနတယ္ ။ခရစ္စတီရာနာ တအားအားနဲ႔ ေအာ္ညည္းေနၿပီး ေအာင္မိုးၿခိမ့္ရဲ့ ဘာဂ်ာကို အပီအျပင္ ရယူေနတယ္ ။
ခရစ္စတီရာနာရဲ့ အဂၤါစပ္ ႏႈတ္ခမ္းသားႏုႏုေလးေတြ အတြက္က ေအာင္မိုးၿခိမ့္လ်ာႀကီးက ၾကမ္းတမ္းလြန္းေနတယ္။ လ်ာျပားႀကီး တခ်က္ ယက္လိုက္တိုင္း အသားႏုေလးေတြကို ပြတ္ထိသြားတာေတြက ခရစ္စတီရာနာရဲ့ တကိုယ္လုံးကို တုန္ခါသြားေစတယ္ ။ ၾကက္သီးေတြ တဖ်န္းဖ်န္း ထၿပီး လ်ာႀကီးနဲ႔ ေဝးရာကို ဆုတ္ခြာေျပးဖို႔ ႀကိဳးစားလိုက္တယ္ ။ ဒါေပမယ့္ ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ခိုင္ခိုင္ျမဲျမဲ ဆုပ္ကိုင္ထားတဲ့ ေအာင္မိုးၿခိမ့္ေၾကာင့္ ဆုတ္ခြာေျပးလို႔ မရဘူး ။ လ်ာထိပ္ခၽြန္က အစိေလးကို ထိုးလိုက္တဲ့အခါ အထိအေတြ႕ေၾကာင့္ တုန္ခါသြားရတယ္ ။
“ ဆရာရယ္....ေတာ္..ေတာ္ၿပီ..အရမ္းက်င္တာဘဲ … ….. ေတာ္ၿပီ....”
ခရစ္စတီရာနာက မခံနိုင္ေတာ့လို႔ ရပ္ခိုင္းေနတာေၾကာင့္ ေအာင္မိုးၿခိမ့္ ဘာဂ်ာမႈတ္တာကို ရပ္ဆိုင္းလိုက္တယ္ ။ဒူးေထာက္မႈတ္ေနတာမို႔ အမႈတ္လည္း ရပ္လိုက္ေရာ မတ္တပ္ထရပ္လိုက္တဲ့အခါ သူ႔ဒုတ္ႀကီးက မတ္မတ္ႀကီးျမဴးႂကြေနတာမို႔ ဒါကို ခရစ္စတီရာနာ ေတြ႕သြားတယ္ ။
ေအာင္မိုးၿခိမ့္ဆီက ပညာသင္ယူေနၿပီး တခ်ိန္လုံး တပူးပူးတတြဲတြဲ သြားလာေနၾကေပမယ့္ ဒီလူႀကီးမွာ ဒီလို လုံးပတ္တုတ္တုတ္ ဒုတ္တန္ႀကီး ပိုင္ဆိုင္ထားမွန္း ခရစ္စတီရာနာ မသိခဲ့ဘူး ။
“ အို..ဆရာ့ဟာႀကီးက တအားႀကီးတာဘဲေနာ္ …. ”
တအံ့တၾသျဖစ္ေနတဲ့ ေကာင္မေလးရဲ့ လက္ထဲကို ေအာင္မိုးၿခိမ့္က သူ႔လိင္တန္ႀကီးကို ထည့္ေပးလိုက္တယ္ ။ လုံးပတ္တုတ္တုတ္ ငပဲႀကီးကို ဆုပ္ကိုင္ထားရင္း ဒီအတန္ႀကီး နဲ႔ ထည့္တာကို ခံရမွာပါလား လို႔ ေတြးမိတဲ့အခါ ခရစ္စတီရာနာ လန႔္သြားတယ္ ။ ဒါႀကီးနဲ႔ ငါ့ေစာက္ပတ္ထဲ ထည့္လို႔မွ ရပါ့မလား..ငါ့ ေစာက္ပတ္ေလး ကြဲျပဲသြားေလမလား လို႔ စဥ္းစားမိတာ ။
ေအာင္မိုးၿခိမ့္က အခ်ိန္ဆိုင္းတတ္သူ တေယာက္ မဟုတ္ဘူး ။ ခရစ္စတီရာနာရဲ့ အကြဲေၾကာင္းကို သူ႔ဒုတ္ထိပ္္ဖူးနဲ႔ အကြဲေၾကာင္းအတိုင္း ပြတ္လူးလိုက္တယ္ ။ အကြဲေၾကာင္းက အရည္ေတြနဲ႔ သူ႔ထိပ္ဖူး ဒစ္ကို လူးသုတ္လိုက္တဲ့ သေဘာ ..။
ႏႈတ္ခမ္းသားေတြကိုေရာ ေထာင္ႂကြေနတဲ့ အစိေလးကိုေရာ ဒစ္လုံးႀကီးက ပြတ္တိုက္သြားလို႔ ခရစ္စတီရာနာ “ အမေလး...ဆရာရဲ့..” လို႔ ျမည္တမ္းမိလိုက္ရတယ္ ။ ေအာင္မိုးၿခိမ့္က အေပါက္မွာ ေတ့ေထာက္ၿပီး ဖိသြင္းထည့္လိုက္ေတာ့ မွိုပြင့္တပြင့္လို ဒစ္ကားကားႀကီး က်ဥ္းၾကပ္တဲ့ လွိုဏ္ဂူေလးထဲကို အတင္းတိုးဝင္တယ္ ။ အတြင္းသား ႏုႏုေလးေတြကို ပြတ္တိုက္ၿပီး ဝင္သြားတဲ့ လိင္တန္ရဲ့ လုံးပတ္က ေတာ္ေတာ္ေလးကို တုတ္တာေၾကာင့္ ခရစ္စတီရာနာ မ်က္ႏွာေလး ရႈံ႔မဲ့ၿပီး “ အား....အင္း..အင္း.......အိုး...” လို႔ ႏႈတ္ဖ်ားက အသံေလး ညည္းျငဴျမည္တမ္းလိုက္
ၿပီး ေအာင္မိုးၿခိမ့္ကို တအားႀကီး ဖက္လိုက္တယ္ ။
ေအာင္မိုးၿခိမ့္လည္း စိုအိႏူးညံ့ၿပီး ၾကပ္ေနတဲ့ ခရစ္စတီရာနာရဲ့ အ၈ၤါစပ္ လွိုဏ္ေခါင္းေလးထဲ သူ႔အတန္ကို ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ဖိသြင္းလိုက္တယ္ ။ လိင္တန္တုတ္ႀကီး တထစ္ထစ္ တဖ်စ္ဖ်စ္နဲ႔ အဂၤါစပ္ေပါက္က်ဥ္းက်ဥ္းေလးထဲ တိုးဝင္သြားတယ္ ။“ အားးး.အိုး...ဟင့္...အား....” လို႔ ညည္းရင္း ေကာင္မေလးက သူ႔ခါးကို တအားဆြဲဖက္လိုက္တယ္ ။ “ ဆရာ...ဆရာ..ျဖည္းျဖည္း....” လို႔ မပြင့္တပြင့္ေလး ေျပာၿပီး ေပါင္တန္ေတြကို ပိုကားေပးလိုက္သလို အေပၚေထာင္လိုက္တာ ေတြ႕လိုက္ရတယ္ ။ သူ႔လိင္တန္လည္း တဆုံးအထိ ဝင္ေနၿပီ ။ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း အသာ ေနာက္ဆုတ္ထုတ္ေတာ့လည္း အတြင္းသားႏုႏုအိအိေတြကို ပြတ္တိုက္ျပန္တာေၾကာင့္ အထုတ္မွာလည္း အသြင္းအထိုးတုံးကလိုဘဲ ေကာင္မေလးကို အသဲခိုက္ေစတာေၾကာင့္ ေကာင္မေလး
တအင္းအင္းတအီးအီး ေအာ္ညည္းတယ္ ။
ထိုးသြင္းျပန္ထုတ္ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း သူ လုပ္ေနတယ္ ။ “ အမေလး.ဆရာရယ္....ဆရာ့ဟာႀကီးကလည္း တကယ့္ကို ႀကီးလိုက္တာ...က်မ ေစာက္ပတ္ေတာ့ ကြဲျပဲၿပီလား မသိေတာ့ပါဘူး....” လို႔ မ်က္ေစာင္းေလးထိုးၿပီး ေျပာလိုက္တဲ့ ခရစ္စတီရာနာကို ေအာင္မိုးၿခိမ့္က “ ႀကိဳက္တယ္ မဟုတ္လားလို႔..” လို႔ ရယ္ျဖဲျဖဲနဲ႔ ေျပာလိုက္ရင္း တစြပ္စြပ္နဲ႔ ခပ္ျမန္ျမန္ေလး ထိုးလိုက္ ထုတ္လိုက္ လုပ္ေပးလိုက္ေတာ့“ အိုဟင့္..ျဖည္းျဖည္းပါဆို...” လို႔ ေရရြတ္လိုက္တယ္ ။ ေအာင္မိုးၿခိမ့္လည္း နို႔တင္းတင္းလွလွႀကီးတလုံးကို ႁပြတ္ႁပြတ္ျမည္ေအာင္ စို႔ေပးလိုက္ၿပီး တခ်က္ခ်င္း ထိုးထည့္ေညႇာင့္
ေပးေနတယ္ ။ ေကာင္မေလး “ အား....အား..ရွီး...အား....ရွီး...” နဲ႔ ညည္းျငဴရင္း ေအာင္မိုးၿခိမ့္ကို ဖက္ထားတယ္ ။
“ ေကာင္းလား...”
ဘာမွမေျဖဘဲ အင္းအင္းနဲ႔ဘဲ ထိုးေဆာင့္တိုင္း အသံထြက္ေနတယ္ ။
“ ေကာင္းလား..ေျပာေလ ...”
“ အင္း..ေကာင္းတယ္.ဆရာ...”
ၾကပ္တည္းေပမယ့္ ထိုးေညႇာင့္လို႔ အဆင္ေျပလာတာမို႔ ေအာင္မိုးၿခိမ့္လည္း အရွိန္တင္လိုက္တယ္ ။ ျမန္ျမန္နဲ႔ ျပင္းျပင္း ေဆာင့္ေပးလိုက္တယ္ ။
“အိုး...အင္း....ဆရာ..ဆရာရယ္....ျဖည္းျဖည္းပါဆို...”
အရည္ေတြ တအားရႊဲေနတာမို႔ ထိုးေဆာင့္ခ်က္ေတြက ဖြတ္ ဘြတ္ ဆိုတဲ့ အသံေတြ ထြက္လာတယ္ ။ ေကာင္မေလးရဲ့ ေျခေထာက္ေတြကို ေျမႇာက္တင္ၿပီး သူ ေဆာင့္ေပးလိုက္တယ္ ။သူ႔ေဂြးစိႏွစ္လုံးက ေဆာင့္လိုက္တိုင္း ေကာင္မေလး ဖင္ၾကားထဲကို တဖတ္ဖတ္ ရိုက္ခတ္ေနတယ္ ။ “ အင္း..အင္း...အား......အား.....” ဆိုတဲ့ ေအာ္ညည္းသံေတြလည္း ထြက္ေနတယ္ ။ ေကာင္မ
ေလး ခံနိုင္ေနၿပီ ဆိုတာကို ေအာင္မိုးၿခိမ့္ သိတာေၾကာင့္ မညႇာေတာ့ဘဲ စိတ္တိုင္းက် ေဆာင့္လုပ္ပါေတာ့တယ္ ။ ေအာင္မိုးၿခိမ့္ တကိုယ္လုံး ေခၽြးေတြ စိုစိုရႊဲေနတယ္ ။ မနားတမ္း ဆက္တိုက္ေဆာင့္ေနလို႔ သူ႔အသက္ရႈသံေတြလည္း ျပင္းေနတယ္ ။
“ ေကာင္းလား...ခရစ္စတီရာနာ.....ေကာင္းလား...လိုးတာ ေကာင္းလား....”
“ အင္း..ေကာင္းတယ္....တအားေကာင္းတယ္....လိုးတာ တအားေကာင္းတယ္.......”
“ ငါ့လီးကို ႀကိဳက္လား....”
“ ႀကိဳက္တယ္..ႀကိဳက္တယ္....ဆရာ့လီးႀကီးကို က်မ ႀကိဳက္တယ္.....”
“ အျပတ္လိုးေတာ့မယ္ေနာ္....”
“ လိုး..လိုး..ဆရာ....လိုးပါ...လိုး...လိုး.......”
ႏွစ္ေယာက္စလုံး တအားထန္ေနၾကၿပီ ။ လမ္းဆုံး ပန္းတိုင္ကို မေရာက္ေရာက္ေအာင္ တက္နိုင္ဖို႔ တအားေဆာင့္ တအားေကာ့ေပး ျဖစ္ေနၿပီး တဖန္းဖန္းနဲ႔ ေဆာင့္သံေတြနဲ႔အတူ..“ အား...ၿပီး..ၿပီး....ၿပီးသြားၿပီ...အိုး....အိုး....ေကာင္းသြားၿပီ.....အမေလးးး...ေလး.........” လို႔ ခရစ္စတီရာနာ ေအာ္ဟစ္ရင္း ၿငိမ္က်သြားတဲ့အခ်ိန္ ေအာင္မိုးၿခိမ့္ရဲ့ အတန္ေခ်ာင္းထိပ္ေပါက္က သုတ္ရည္ပ်စ္ပ်စ္ေတြလည္း တဟုန္ထိုး ပန္းထြက္လာတာမို႔ ေအာင္မိုးၿခိမ့္က သူ႔လိင္တန္ေခ်ာင္းကို ခရစ္စတီရာနာရဲ့ ေရႊၾကဳတ္ေပါက္ထဲက ဖ်တ္ကနဲ ဆြဲထုတ္ပစ္လိုက္တယ္ ။ သုတ္ရည္ ျဖဴညစ္ညစ္
တေတာႀကီး ခရစ္စတီရာနာရဲ့ ဝမ္းဘိုက္သား ရွပ္ရွပ္ေလးအေပၚကို ပက္ျဖန္းမိသြားရတယ္ ။
တန္ဆာခ်င္း စြပ္ရက္ႀကီး ေအာင္မိုးၿခိမ့္ ေကာင္မေလးကို ဖက္သိုင္းထားေနတယ္ ။ ႏွစ္ေယာက္လုံး ကိုယ္ေတြ သိမ့္သိမ့္တုန္ခါၿပီး ေမာေနၾကတယ္ ။
***********************************************************
လျပည့္ဝန္းကို လာခဲ့မယ္လို႔ ေျပာၿပီးတဲ့အခ်ိန္ ခင္ဦးဦးျမင့္ ငါ မွားသြားၿပီလား ဆိုၿပီး စဥ္းစားမိခဲ့ေပမယ့္ အလုပ္ဆင္းခ်ိန္ေရာက္ေတာ့ သူေစာင့္ေနေတာ့မွာ ဆိုတဲ့ အသိနဲ႔ လျပည့္ဝန္းကို သြားလိုက္ရေတာ့တယ္ ။ အရင္က လျပည့္ဝန္းကို တခါႏွစ္ခါေလာက္ ေရာက္ဖူးတာေၾကာင့္ ဘယ္မွာ ကားရပ္ရမယ္ ဆိုတာ ခင္ဦးဦးျမင့္ သိတယ္ ။ လျပည့္ဝန္းထဲကို ရင္ခုံစြာနဲ႔ လွမ္းဝင္လိုက္တဲ့အခ်ိန္ ငါ ေယာက်္ားအေပၚမွာ သစၥာမဲ့ေနၿပီလား လို႔လည္း ေတြးမိလိုက္ေပမယ့္ လျပည့္ဝန္းက ဆိုင္ဝန္ထမ္းေလးကို ေတြ႕လိုက္ရေတာ့ “ ညႊန္ခ် ုပ္ဦးသက္ဝင္းေမာ္ ေရာက္ၿပီလား ”
လို႔ လွမ္းေမးလိုက္ရပါတယ္ ။ ဆိုင္ဝန္ထမ္းေကာင္ေလးက “ ဟုတ္ကဲ့အမ သူမွာထားပါတယ္..သူ သီးသန႔္ခန္းမွာ ေစာင့္ေနပါတယ္ အမ...က်ေနာ္ လိုက္ျပေပးပါမယ္..” လို႔ ေျပာၿပီး ခင္ဦးဦးျမင့္ကို
ဦးေဆာင္ၿပီး ဆိုင္အတြင္းဖက္ကို ေခၚသြားပါတယ္ ။ ဗြီအိုင္ပီ အထူးခန္း လို႔ စာတန္းေလး ေရးထားတဲ့ အခန္းတခန္းကို ဆိုင္ဝန္ထမ္းေကာင္ေလးက တံခါးဆြဲဖြင့္ေပးလိုက္တယ္ ။
သူ..သူ..ဦးသက္ဝင္းေမာ္ ခင္ဦးဦးျမင့္ အလာကို ထိုင္ေစာင့္ေနတာကို ေတြ႕လိုက္ရတယ္ ။ သူ..သူ...သူနဲ႔ သီးသန႔္ အလုံပိတ္ အခန္းတခန္းမွာ ခ်ိန္းေတြ႕ရတာပါလား...။ ခင္ဦးဦးျမင့္ အပ်ိဳဖ်န္းကေလး
တေယာက္လို ရင္ေတြ တုန္ခုံေနတယ္ ။ “ လာ..ခင္ဦး....” သူက လွမ္းေခၚတယ္ ။ သူရွိေနတဲ့ စားပြဲကို ဒူးေတြ တုန္ၿပီး ေလၽွာက္လွမ္းသြားရတယ္ ။ “ ကိုယ္က ခင္ဦး လာပါ့မလားလို႔ စိတ္ေတြ ပူေနတာ...”လို႔ ေျပာတယ္ ။ သူက ႐ုံးမွာတုံးက အဝတ္အစားနဲ႔ မဟုတ္ေတာ့ဘူး ။ ဘယ္ဖက္ရင္ဘတ္မွာ မိေခ်ာင္း႐ုပ္ အစိမ္းေလးနဲ႔ စပို႔ရွပ္ အျဖဴေရာင္..မီးခိုးေရာင္ ေယာလုံခ်ည္ နဲ႔ ။ သူ႔ဘယ္လက္မွာ အနက္ေရာင္သားေရႀကိဳးနဲ႔ ေရႊေရာင္နာရီ အဝိုင္းေလးတလုံး ပတ္ထားတယ္ ။ သူ႔ဆီက ေရေမႊး အနံ့သင္းသင္းေလး လည္း ရလိုက္တယ္ ။
“ ခင္ဦး..ဘာစားခ်င္လဲဟင္...”
“ ဘာဘဲ ျဖစ္ျဖစ္ပါ..ညႊန္ခ်ဳပ္သေဘာပါ..ညႊန္ခ်ဳ ုပ္ ႀကိဳက္တာ မွာပါ ...”
သူက ရယ္လိုက္တယ္ ။
“ ကိုယ့္ကို ညႊန္ခ်ဳ ုပ္..လို႔ မေခၚပါနဲ႔လား....”
ခင္ဦးလည္း သူ႔အၾကည့္ကို ရင္မဆိုင္ရဲဘူး ။
“ ဘယ္လို ေခၚရမွာလဲလို႔...”
သူ႔ကို မၾကည့္ဘဲ ခပ္တိုးတိုး ေမးလိုက္တယ္ ။
သူက ရယ္ၿပီး “ ကိုကို...လို႔ ေခၚ....” လို႔ ေျပာလိုက္ရင္း စားပြဲေပၚ တင္ထားတဲ့ ခင္ဦးဦးျမင့္ လက္တဖက္ကို ဆုပ္ကိုင္လိုက္တယ္ ။
သူနဲ႔လည္း ဘာမွ မဟုတ္ေသးဘဲနဲ႔ ကိုကိုလို႔ ေခၚခိုင္းေနတဲ့ သူ႔ကို အံံ့ၾသမိၿပီး ေမာ့ၾကည့္လိုက္တဲ့အခ်ိန္ သူက လက္ကို ဆုပ္ကိုင္လိုက္တာ...။
“ အို....”
သူက ခင္ဦးဦးျမင့္ကို ဖက္လိုက္တယ္ ။ နမ္းလည္း နမ္းတယ္ ။
“ ခ်စ္တယ္..ခင္ဦးရယ္....” တဲ့ ။
စိတ္လႈပ္ရွားမႈေၾကာင့္ တကိုယ္လုံး တုန္ေနၿပီ ။
“ ကိုကို႔ကို ခ်စ္တယ္ မဟုတ္လား....” လို႔ သူေျပာရင္း ခင္ဦးဦးျမင့္ရဲ့ ႏႈတ္ခမ္းေတြကို သူ႔ႏႈတ္ခမ္းေတြနဲ႔ ငုံစုတ္လိုက္တယ္ ။
အို...ခင္ဦးဦးျမင့္ မ်က္လုံးစုံမွိတ္ထားရက္နဲ႔ သူစုတ္တာေတြကို အလိုက္သင့္ ခံယူေနမိလိုက္တယ္ ။
သိပ္ပါးတဲ့လူႀကီး ..။
အဆင့္ေတြ တခါထဲ ေက်ာ္ပစ္လိုက္တယ္ ။ လက္ရဲဇက္ရဲလို႔ ေျပာရမွာေပါ့ ။
ခင္ဦးဦးျမင့္ သူ႔ရင္ခြင္ထဲကို ေရာက္သြားရၿပီး သူခ်ယ္လွယ္သမၽွ ခံေနရေတာ့တာဘဲ ။ တကယ့္ကို လက္သြက္တဲ့ လူ ..။ “ကိုကိုေလ...ခင္ဦးကို ခ်စ္မိေနတာ ၾကာၿပီ သိလား...” လို႔ နားနားကို ကပ္ၿပီး သူေျပာရင္း ခင္ဦးဦးျမင့္ရဲ့ နားရြက္ဖ်ားေလးကို သူ လိုက္နမ္းေနတယ္ ။ သူ႔ႏႈတ္ခမ္းေတြနဲ႔ လိုက္ ပြတ္သီးပြတ္သပ္ လုပ္တာ ..။
ရင္ေတြခုံ ၾကက္သီးေတြ ထရင္း သူလုပ္တာ ေျပာတာေတြကို ခံေနနားေထာင္ေနေတာ့ သူက တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ပိုကဲလာတယ္ ။ ခင္ဦးဦးျမင့္ရဲ့ ေပါင္လုံးေတြကို ကိုင္လာတယ္ ။ ခင္ဦးဦးျမင့္လည္း ကိုယ့္ကို အထင္အျမင္ေသးမွာလည္း စိုးလာၿပီး သူ႔လက္ေတြကို တြန္းဖယ္ပစ္မိတယ္ ။ “ မျမန္လြန္းဘူးလားဟင္..က်မတို႔မွာ အိမ္ေထာင္အသီးသီးနဲ႔ အခုလို ျဖစ္ပ်က္တာ မသင့္ေတာ္ဘူးထင္တယ္..” လို႔ သူ႔ကို ေျပာလိုက္မိတယ္ ။
သူက ခင္ဦးဦးျမင့္ ဘာေျပာေျပာ ဂ႐ုကို မစိုက္ဘူး ။ ခင္ဦးရယ္..ကိုကိုကေတာ့ ခ်စ္တာဘဲ သိတယ္..ခင္ဦးကိုအရမ္းခ်စ္တယ္ ...လို႔ တတြတ္တြတ္ ေျပာဆိုေနရင္း ခင္ဦးဦးျမင့္ရဲ့ လည္တိိုင္ကို လိုက္နမ္းေနတယ္ ။ သူ႔လက္တဖက္ကလည္း ခင္ဦးဦးျမင့္ရဲ့ ေပါင္တန္တဖက္ကို ပြတ္ေနတယ္ ။ သူ႔ရဲ့ အပြတ္အသပ္ အနမ္း အကိုင္အတြယ္
ေတြက ခင္ဦးဦးျမင့္ကို စိတ္လႈပ္ရွားတက္ႂကြေစတာ အမွန္ပါဘဲ ။ ခင္ဦးဦးျမင့္လည္း အိမ္ေထာင္သက္ ၅ႏွစ္ ရွိခဲ့ၿပီး ေနာက္ပိုင္းမွာ ကိုေအာင္နဲ႔ ကာမကိစၥေသြးေအးသြားခဲ့ၿပီး စိတ္သိပ္မပါေတာ့ဘဲ ျဖစ္ခဲ့ရတာေတြဟာ အခုေတာ့ သူ႔ေၾကာင့္ ျပန္လည္ နိုးၾကားထႂကြလာရတယ္လို႔ ဆိုရပါမယ္ ။ ကိုကိုကလည္း ခင္ဦးကို တအားခ်စ္မိ ခင္ဦးကလည္း ကိုကို႔ကို ခ်စ္မိေနၾကၿပီဘဲ ဘာလိုေသးလဲ...လို႔ေျပာၿပီး ခင္ဦးဦးျမင့္ရဲ့ေပါင္ၾကားကို ထမိန္ေပၚကေန ကိုင္စမ္းတယ္ ။ သူ႔လက္ေခ်ာင္းေတြက ခင္ဦးဦးျမင့္ရဲ့ ဆီးစပ္အေပၚ တဖြဖြ လာပြတ္စမ္းေနေတာ့ ခင္ဦးဦးျမင့္
ရင္ေတြ တအားခုံ စိတ္ေတြ နိုးႂကြလာတယ္ ။ စိတ္ေတြ ေဖါက္ျပန္လာတယ္ ။ ခံခ်င္စိတ္ေတြ မ်ားလာတယ္ ။
စားေသာက္ဆိုင္ထဲ လာထိုင္ၿပီး အစားအေသာက္ မမွာဘဲ ခင္ဦးဦးျမင့္ရဲ့ ကိုယ္ေတြအေပၚ သူ႔လက္ေတြက ေျပးလႊားကစားေနတာကို ခင္ဦးဦးျမင့္မတားေပမယ့္ အစားအေသာက္ မမွာေတာ့ဘူးလား လို႔ေတာ့ ေမးလိုက္တယ္ ။ သူက ..ဟုတ္သားဘဲ ခင္ဦး ဆာေနမွာ...လို႔ ျပန္ေျပာရင္း စားပြဲထိုးေတြကို ေခၚခ်င္ရင္ ႏွိပ္ရတဲ့ ခလုပ္ေလးကို ႏွိပ္ၿပီး ေခၚလိုက္တဲ့အခါ အေပၚျဖဴေအာက္အနက္ ဝတ္စားထား တဲ့ စားပြဲထိုးေကာင္ေလး ဝင္လာတယ္ ။ သူက စားစရာေတြ ေသာက္စရာေတြ မွာလိုက္တယ္ ။ စားပြဲထိုးခ်ာတိတ္ ထြက္သြားတာနဲ႔ သူ ခင္ဦးဦး
ျမင့္ တကိုယ္လုံးကို ဖက္လိုက္ပြတ္လိုက္ ျပန္လုပ္ေတာ့တာဘဲ ။
ခက္တာက ခင္ဦးဦးျမင့္ ကိုယ္တိုင္က သူလုပ္တာေျပာတာေတြကို သာယာေနမိတာ ။ သူ႔ကို တိတ္တခိုး သေဘာက်ေနခဲ့မိတာေတြကို သူကလည္း သိေနတယ္ ။ ခင္ဦးဦးျမင့္တို႔ စားစရာေတြ ေရာက္လာလို႔ ကိုင္တာနမ္းတာ ပြတ္တာေတြ ရပ္သြားရတယ္ ။ စားစရာေတြကို ေသာက္စရာ ၀ိုင္ နဲ႔ ဝစ္စကီ ေသာက္ရင္း စားၾကတာ ။
ခင္ဦးဦးျမင့္က ၀ိုင္ေသာက္ၿပီး သူကေတာ့ ဝစ္စကီ ေသာက္တယ္ ။
လျပည့္ဝန္းစားေသာက္ဆိုင္ကေန ျပန္ခဲ့ၾကေတာ့ ကိုယ့္ကားနဲ႔ ကိုယ္ ျဖစ္ေနတယ္ ။ သူက သံလၽွင္က သူ႔ကြန္ဒို ကို သြားၾကရေအာင္လို႔ ေခၚတယ္ ။ ခင္ဦးဦးျမင့္လည္း စေတြ႕ေတြ႕ခ်င္း ေန႔မွာ ခုေလာက္ဆို ေတာ္ၿပီလို႔ ယူဆတာေၾကာင့္ သူ႔ကို ေနာက္မွ ေတြ႕ၾကရေအာင္ပါ လို႔ ေျပာၿပီး ျငင္းလိုက္တယ္ ။ သံလၽွင္ကို သြားရင္
ဒီည အိမ္ကို ျပန္ေရာက္ေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူးေလ ။ သူကေတာ့ တအားထန္ေနေတာ့ သြားခ်င္ေနတာေပါ့ ။
ေအာင္မိုးၿခိမ့္ အားမရေသးဘူး ။ ခရစ္စတီရာနာကို တခ်ီေကာင္း ႏွိပ္ၿပီးေပမယ့္ ခဏၾကာေတာ့ ျပန္ထန္လာတယ္။ ခရစ္စတီရာနာကို သူစားခ်င္ေနတဲ့ ေၾကးအိုးဆိုင္ကို ေခၚသြားၿပီး ေကၽြးတဲ့အခ်ိန္ ေစာေစာက ဗ်င္းခဲ့တာေတြကို ျပန္စဥ္းစား ျမင္ေယာင္ၿပီး ကာမစိတ္ေတြက ျပန္ထလာတယ္ ။
ခရစ္စတီနာကေတာ့ ေၾကးအိုးတင္မက ကိတ္ေတြေရာ သစ္သီးေဖ်ာ္ရည္ေတြေရာ အျပတ္စားေသာက္ၿပီး မိသားစုအတြက္ပါ ပါဆယ္ထုပ္သြားတယ္ ။ သူက အိမ္လိုက္မပို႔ခင္ စပ္ၾကား တေနရာရာကို ဝင္ၿပီး ေနာက္ တခ်ီတေမာင္းေထာင္းပစ္လိုက္ခ်င္ေပမယ့္ ခရစ္စတီရာနာက မိုးခ်ဳပ္ၿပီ ဆရာ..ေနာက္မ်ားမွ ခ်ိန္းၾကေသးတာေပါ့ လို႔ ေတာင္းပန္ေျပာဆိုတာေၾကာင့္ သူ စိတ္ေလၽွာ့လိုက္ရတယ္ ။ ခရစ္စတီရာနာ ကို သူ႔လမ္းထိပ္အထိ လိုက္ပို႔လိုက္ၿပီး သူအိမ္ကို ျပန္လာေတာ့ သူ႔မိန္းမ ခင္ဦးဦးျမင့္ ျပန္မေရာက္ေသးဘူး ။ ႐ုံးက အဖြဲ႕နဲ႔ စားေသာက္ေနၾကတယ္လို႔ေျပာတာဘဲ ..။
႐ုံးခန္းထဲမွာ ဗ်င္းခဲ့တာမို႔ ေရေကာင္းေကာင္း မေဆးေၾကာရေသးလို႔လားမသိဘူး ။ ေပါင္ၾကားဖင္ၾကားေတြ ယားသလိုလို ျဖစ္ေနတာနဲ႔ အိမ္ေရာက္တာနဲ႔ ေရခ်ိဳးခန္းထဲ တန္းဝင္ၿပီး ေရခ်ိ ုးပစ္လိုက္တယ္ ။ ေရခ်ိဳးေနတုံးဘဲ အိမ္ထဲကို ခင္ဦးဦးျမင့္ ဝင္လာတဲ့ တံခါးဖြင့္သံေတြ ေျခသံေတြ ၾကားလိုက္တယ္ ။
“ ကိုေအာင္...ေရခ်ိ ုးေနလား....”
ခင္ဦးဦးျမင့္က အိပ္ခန္းထဲ ဝင္လာရင္း ေရခ်ိ ုးခန္းေပါက္ဝကို လာၿပီးရပ္ရင္း ေမးလိုက္တယ္ ။
“ ဟုတ္တယ္...ခင္...ကိုယ္ေရခ်ိ ုးေနတယ္...ခင္ေရာ ခ်ိ ုးပါလား....လာေလ....အတူတူ ခ်ိ ုးၾကရေအာင္...” လို႔ ေခၚလိုက္တဲ့ ေအာင္မိုးၿခိမ့္ဟာ ကိုယ္တုံးလုံးႀကီး ဖြားဖက္ေတာ္ႀကီး ေငါေငါႀကီးေထာင္လ်က္ ရပ္ေနတာကို ခင္ဦးဦးျမင့္ ေတြ႕လိုက္ရတယ္ ။ ေစာေစာက ညႊန္ခ်ဳပ္ သက္ဝင္းေမာ္ ကိုင္ႏွိုက္ နမ္းစုတ္ပြတ္သပ္တာေတြ တခ်ိန္လုံး ခံ
ခဲ့ရၿပီး ၀ိုင္ကလည္း ေတာ္ေတာ္ ေသာက္ထားေတာ့ ခပ္ေထြေထြ ျဖစ္ေနတဲ့ ခင္ဦးဦးျမင့္ဟာ တုတ္ခိုင္တဲ့ လိင္တန္ႀကီးေထာင္ရက္နဲ႔ ေရခ်ိဳးေနတဲ့ လင္ေတာ္ေမာင္ ေအာင္မိုးၿခိမ့္ကို ေတြ႕လိုက္ရေတာ့ ျပဳံးစိစိနဲ႔ စိတ္ေတြႂကြလာတယ္ ။ “ ကိုေအာင္က ခင့္ကို လာခ်ိဳးေစခ်င္လို႔လား...” လို႔ ေမးလိုက္တယ္ ။
“ အင္းေပါ့..ကိုေအာင္တို႔လက္ထပ္ခါစက အျမဲ အတူတူ ခ်ိဳးေနၾကဘဲဥစၥာ...လာ...” လို႔ ေျပာလိုက္တာနဲ႔ ခင္ဦးဦးျမင့္လည္း ညႊန္ခ်ဳပ္ သက္ဝင္းေမာ္နဲ႔ ထန္လာသမၽွ လင္ေတာ္ေမာင္နဲ႔ ဆြဲပစ္လိုက္ေတာ့မယ္ လို႔ ဆုံးျဖတ္လိုက္ရင္း သူမ အဝတ္အစားေတြ အားလုံးကို တခုမက်န္ ခၽြတ္ပစ္လိုက္ၿပီး ေရခ်ိ ုးခန္းထဲကို ဝင္သြားလိုက္တယ္ ။ကိုယ္တုံးလုံးႀကီး ဝင္လာတဲ့ မယားေခ်ာေလး ခင္ဦးဦးျမင့္ကို မ်က္လုံးႀကီးေတြ ျပဴးၿပီး ၾကည့္ေနတဲ့ ေအာင္မိုးၿခိမ့္ရဲ့ ေငါေငါႀကီး ႂကြထေနတဲ့ လိင္တန္ဟာ ဆတ္ကနဲ မတ္ေတာင္သြားရတယ္ ။တင္ကားကားနဲ႔ ရင္ထြားထြားနဲ႔မယားေခ်ာေလးရဲ့ မိေမြးတိုင္း ကိုယ္ခႏၶာက သူ႔ကာမစိတ္ေတြကို တဟုန္ထိုး ထႂကြသြားေစေတာ့ ခါးသိမ္ေလးကေန ဆြဲဖက္လိုက္ၿပီး ႏႈတ္ခမ္းေတြကို စုတ္ တင္ပါးအိအိႀကီးေတြကို ဆုပ္နယ္ပစ္လိုက္တယ္ ။
ခင္ဦးဦးျမင့္လည္း သက္ဝင္းေမာ္ ဆြထားလို႔ ႂကြလာတဲ့ ကာမတဏွာစိတ္ေတြေၾကာင့္ ခါတိုင္းဆို စိတ္မလာတဲ့
ေယာက်္ားကို စိတ္ပါလက္ပါ ျပန္ နမ္းစုတ္ၿပီး လက္တဖက္ကလည္း သူ႔ေပါင္ၾကားက ဒုတ္တိုတုတ္ႀကီးကို ဖမ္း
စမ္းလိုက္တယ္ ။ ဒုတ္ႀကီးက မာေက်ာၿပီး မတ္မတ္ေထာင္ေနတယ္ ။ ခင္ဦးဦးျမင့္ ပြတ္သပ္ဆုပ္ညႇစ္လိုက္ၿပီး
ႏႈတ္ခမ္းခ်င္း အကြာမွာ“ ကိုေအာင္..ေရခ်ိဳးၾကရေအာင္..” လို႔ ေျပာလိုက္တယ္ ။
ေရပန္းေအာက္မွာ ႏွစ္ေယာက္သား တေယာက္ကို တေယာက္ ဆပ္ျပာနဲ႔ ပြတ္တိုက္ေပးၾကရင္း ေအာင္မိုးၿခိမ့္ရဲ့
လတန္တုတ္ႀကီးကို ခင္ဦးဦးျမင့္ အားရပါးရ စုတ္ေပးေတာ့တာဘဲ ။ ေအာင္မိုးၿခိမ့္လည္း စုတ္ေပးေနတာနဲ႔တင္ အားမရဘဲ ခင္ဦးဦးျမင့္ရဲ့ ပါးစပ္ထဲကို ေကာ့ေကာ့ထိုးထည့္တယ္ ။ ခင္ဦးဦးျမင့္ရဲ့ တင္းမာဖီးထေနတဲ့ နို႔ထြား
ထြားႀကီးေတြကိုလည္း အပီအျပင္ကို နယ္ဖတ္ဆုပ္ညႇစ္ေနတယ္ ။ ခင္ဦးဦးျမင့္လည္း တအားထန္ေနၿပီမို႔ ေႂကြျပားေတြ ကပ္ထားတဲ့ ေရခ်ိဳးခန္းနံရံကို လက္ေထာက္ၿပီး ဖင္ႀကီးေတြကို ေကာ့ကုန္းေပးလိုက္တယ္ ။ ေအာင္မိုးၿခိမ့္လည္း ဖင္ႀကီးေတြေအာက္က ျပဴးထြက္ေနတဲ့ အဂၤါစပ္ေဖါင္းေဖါင္းႀကီးထဲကို သူ႔ဒုတ္တုတ္တိုႀကီးကို
ဖိသြင္းထည့္လိုက္ၿပီး နို႔ႀကီးေတြကို လွမ္းဆြဲကိုင္ရင္း ေဆာင့္ေတာ့ ခင္ဦးဦးျမင့္ရဲ့ ေအာ္ညည္းသံ တအားအား ထြက္လာတယ္ ။
ခင္ဦးဦးျမင့္ မ်က္လုံးစုံမွိတ္ထားၿပီး လိင္တန္တုတ္တိုႀကီး အဂၤါစပ္ထဲ ဆက္တိုက္ထိုးေညႇာင့္ေပးေနတာကို ခံယူေနတယ္ ။ တခ်က္တခ်က္ ဖင္ႀကီးေတြကို အေနာက္ကို ေကာ့ေကာ့ပစ္ၿပီး ခံယူေနတယ္ ။ ေခါင္းထဲမွာေတာ့ညႊန္ခ်ဳပ္ သက္ဝင္းေမာ္က ေဆာင့္ေပးေနတယ္လို႔ မွန္းဆေနတယ္ ။
“ လိုး..လိုး..ကိုေအာင္..ေဆာင့္..တအားေဆာင့္..မညႇာနဲ႔...ေဆာင့္..အင္း..အမေလး....အား.....အား....အား...အို...
ေဆာင့္စမ္းပါ.....တအား.....”
မယားျဖစ္သူ တအားလိုလားေနတာကို ေတြ႕ရလို႔ ေအာင္မိုးၿခိမ့္လည္း ခပ္ျပင္းျပင္းၾကမ္းၾကမ္း ဘဲ ေဆာင့္လုပ္
ပါေတာ့တယ္ ။ ခါရမ္းလႈပ္ေနတဲ့ ခင္ဦးဦးျမင့္ရဲ့ နို႔ႀကီးတလုံးကို လွမ္းဆြဲကိုင္ၿပီး ေဆာင့္လိုက္..ဖင္တုံးႀကီးေတြကို
ဆြဲျဖဲကိုင္ကာ ေဆာင့္လိုက္ လုပ္ေနတဲ့ ေအာင္မိုးၿခိမ့္ရဲ့မ်က္လုံးမ်ား မွိတ္ထားေနတယ္ ။ သူ႔ရဲ့ စိတ္ကူးထဲမွာ
ရွိုင္းရဲ့ မိေမြးတိုင္းကိုယ္..သုန္ၾတာရဲ့ အဂၤါစပ္..ခရစ္စတီရာနာရဲ့ ထူျပဲျပဲ ႏႈတ္ခမ္းေလးေတြကို ျမင္ေယာင္ရင္း မယားျဖစ္သူကို အပီၾကဳံးေနတယ္ ။ တေဖါက္ေဖါက္ အသားခ်င္းထိရိုက္သံေတြ ဆူညံေနတယ္ ။
“ ၿပီးေတာ့မယ္....ေဆာင့္..ေဆာင့္..တအားေဆာင့္....အာ...ဟာ...အိုး.......ၿပီး...ၿပီး...ၿပီး.......အား.......အင္း......”
သုတ္ရည္ေတြ တစစ္စစ္နဲ႔ အႀကိမ္ႀကိမ္ ပန္းထုတ္လိုက္ရင္း ၿပီးျခင္းကို တက္လွမ္းသြြားတဲ့ ေအာင္မိုးၿခိမ့္လည္း
ခင္ဦးဦးျမင့္ရဲ့ အဂၤါစပ္ထဲ သူ႔ဒုတ္ကို တဆုံးထိုးထည့္ကပ္ထားရင္း ေကာင္းျခင္း အရသာထူးကို တေျမ့ေျမ့နဲ႔
ခံစားေနပါေတာ့တယ္ ။
ဒီေန႔လည္း ေအာင္မိုးၿခိမ့္ သူ႔႐ုံးခန္းကို ေစာေစာစီးစီး ေရာက္ေနတယ္ ။ သူ႔ထက္ ေစာတာက သူ႔တပည့္ သိန္းအုပ္ေက်ာ္ ။ သူ႔ကား ထိုးဆိုက္လိုက္တာနဲ႔ သိန္းအုပ္ေက်ာ္ ကားဆီကို ေျပးလာတယ္ ။
ေအာင္မိုးၿခိမ့္ရဲ့ လက္ဆြဲအိတ္အျပားေလးကို သိန္းအုပ္ေက်ာ္က လွမ္းယူလိုက္တဲ့အခ်ိန္ ေအာင္မိုးၿခိမ့္က “ ဒီေန႔ ရွိုင္းတို႔အမႈ ႐ုံးခ်ိန္း ရွိတယ္ မဟုတ္လား....တပည့္...” လို႔ ေမးလိုက္တယ္ ။ သိန္း
အုပ္ေက်ာ္က ခ်က္ခ်င္းဘဲ..“ ဟုတ္တယ္..ဆရာ...၁၁နာရီ ...” လို႔ ေျဖလိုက္တယ္ ။
႐ုံးခန္းေပၚကို တက္လာတဲ့အခ်ိန္ ေအာင္မိုးၿခိမ့္က “ တပည့္ေရ..ဆရာ့အတြက္ ေကာ္ဖီ ေဖ်ာ္တဲ့ အခ်ိန္မွာ ေအာက္ထပ္ဆိုင္က ဘဲသားမုန႔္ေလးပါ မွာလိုက္ကြာ..ဟီး..အိမ္က ဘာမွ မစားခဲ့ရေသးလို႔ ..”
လို႔ သိန္းအုပ္ေက်ာ္ကို ေျပာလိုက္တယ္ ။ သိန္းအုပ္ေက်ာ္က “ ဟုတ္ကဲ့ဆရာ....” လို႔ ေျဖတယ္ ။
မေန႔ညေနက ေရခ်ိ ုးခန္းထဲမွာ မယားေခ်ာေလးနဲ႔ စလိုက္တဲ့ ကာမပြဲၾကမ္းေလးက အိပ္ခန္းထဲကို ေရာက္သြားၿပီး ပီပီျပင္ျပင္ ဆြဲျဖစ္ခဲ့ၾကၿပီးေတာ့ အစရွိသြားတာနဲ႔ ဆက္တိုက္ ဆိုသလိုဘဲ တပြဲၿပီး တပြဲဆြဲျဖစ္သြားၾကတာ ေလးခ်ီတိုင္တိုင္ဘဲ ။ မနက္က်ေတာ့ မယားျဖစ္သူလည္း အိပ္ရာက ခါတိုင္းလို မထဘဲ ႏွပ္ေနလို႔ ဘရိတ္ဖတ္စ္ ဘာမွ မစားခဲ့ရေသးတာ ..။
သူ႔႐ုံးခန္းကို သိန္းအုပ္ေက်ာ္က ႀကိဳတင္ေရာက္ႏွင့္ၿပီး အဲကြန္းဖြင့္ေပးထားတာေၾကာင့္ သူဝင္သြားတာနဲ႔ စိမ့္ေအးေနတယ္ ။
ဒီေန႔ ႐ုံးခ်ိန္းမွာ ရွိုင္းရဲ့ ကြန္ပိုဇာ ( ေတးေရးဆရာေတြ ) အာမခံရမယ္လို႔သူ ႀကိမ္းေသတြက္ထားတယ္ ။ ေပးကမ္းျခင္းသည္ အတားမဆီး ဆူးေညႇာင့္ခလုပ္ေတြကို ဖယ္ရွားပစ္မွာ ေသခ်ာတယ္ေလ ။
ေကာ္ဖီပူပူ တခြက္နဲ႔ ဘဲသားမုန႔္ တပုဂံ သူ႔စားပြဲေပၚကို ေရာက္လာသည္ ။ ဟာေနတဲ့ ဝမ္းဘိုက္ကို ျဖည့္တင္းၿပီးခ်ိန္မွာ သိန္းအုပ္ေက်ာ္က အျပင္ကေန အင္တာကြန္းနဲ႔ “ ဆရာ..ဆရာ့သူငယ္ခ်င္း
ဦးအာကာေက်ာ္ေက်ာ္ နဲ႔ ဇနီး ေရာက္ေနပါတယ္..ဆရာ ေတြ႕နိုင္ပါမလား...” လို႔ ေျပာလိုက္တာကို သူ ၾကားလိုက္ရလို႔ သူ႔သူငယ္ခ်င္း အာကာေက်ာ္ေက်ာ္ သူ႔မိန္းမကို ေခၚလာ မိတ္ဆက္ေပးမယ္
လို႔ ေျပာခဲ့တာကို သတိရလိုက္တယ္...။ “ တပည့္ေရ..လႊတ္လိုက္ပါကြယ္...”လို႔ သူ ျပန္ေျပာလိုက္ရင္း နံရံက မွန္မွာ သူ႔ကိုယ္သူ ျပန္ စစ္ေဆးလိုက္တယ္ ။ ဘဲသားမုန႔္ေၾကာင့္ ေပေနတဲ့ ဆီေတြ
ကို လက္သုတ္ပုဝါနဲ႔ ေသေသခ်ာခ်ာ သုတ္ပစ္လိုက္တယ္ ။
အာကာေက်ာ္ေက်ာ္နဲ႔ သူ႔မိန္းမ ဝင္လာတယ္ ။
“ လာ သူငယ္ခ်င္း..ထိုင္ၾကပါ...”
အာကာေက်ာ္ေက်ာ္ရဲ့ မိန္းမက ေတာ္ေတာ္ ငယ္တာဘဲ ။ သူ႔မိန္းမ ဒီေလာက္ ေခ်ာလိမ့္မယ္လို႔ ေအာင္မိုးၿခိမ့္ ထင္မထားခဲ့ဘူး ။ အသားဝင္းဝါ၀ါ စြဲေဆာင္မႈအျပည့္ ရွိတဲ့ မ်က္လုံးမ်က္ခုံးနဲ႔ ႏွာတန္ေပၚေပၚ ႏႈတ္ခမ္းလွလွနဲ႔ ကုလားဆင္ေလး ။ ႐ုတ္တရက္ ၾကည့္ရင္ မဂိုကုလားျဖဴမေလး နဲ႔ တူသည္ ။
“ ေအာင္မိုးၿခိမ့္..ဒါ ငါ့မိန္းမ ..ေဆြေဆြမာထြန္း..ေဆြေဆြ..ဒါ ေမာင့္ အခ်စ္ဆုံး သူူငယ္ခ်င္းႀကီး ေအာင္မိုးၿခိမ့္ ....ေမာင္မပါဘဲ ရန္ကုန္ကို လာတဲ့အခါ ဒီေကာင္ႀကီးကို အစစ အားကိုးနိုင္တယ္ ...”
အာကာေက်ာ္ေက်ာ္က သူ႔မိန္းမ ေဆြေဆြမာထြန္းနဲ႔ ေအာင္မိုးၿခိမ့္ကို မိတ္ဆက္ေပးတယ္ ။ ေအာင္မိုးၿခိမ့္က “ ဘာဘဲလိုလို ေျပာပါ ..အာကာ မပါလည္း က်ေနာ့္ဆီကို ဝင္ပါ ...ေဆြေဆြ...” လို႔ ေျပာ
တယ္ ။ အာကာေက်ာ္ေက်ာ္နဲ႔ ေဆြေဆြမာထြန္းတို႔ကို ေအာက္ထပ္က ဆိုင္က ဘဲသားမုန႔္နဲ႔ လဖက္ရည္နဲ႔ မွာခိုင္းၿပီး ေကၽြ း တယ္ ။
သူတို႔ လင္မယား ျပန္ဖို႔ ထၾကေတာ့ ေအာင္မိုးၿခိမ့္ သူ႔႐ုံးခန္း အျပင္ဖက္အထိ လိုက္ပို႔ႏုတ္ဆက္တယ္ ။ သူ သတိထားမိလိုက္တာက အာကာေက်ာ္ေက်ာ္ရဲ့ ဇနီးေခ်ာေလး ေဆြေဆြမာထြန္းက သူ႔မိန္းမ ခင္ဦးဦးျမင့္ ထက္ေတာင္ ပိုၿပီး က်န္းမာေရးေကာင္းေနတာပါဘဲ ။ အခ်ိဳးက် လွပလြန္းတဲ့ ခါးသိမ္သိမ္ေအာက္က တင္ပါးလွလွေကာ့ေကာ့ႀကီးေတြနဲ႔ ေပါင္တန္သြယ္လွလွေတြကို မသိမသာ ၾကည့္ၿပီး သြားေရယိုသြားရတယ္ ။
သူတို႔ ျပန္သြားၿပီး ခဏခဏ ဘဲ ေဆြေဆြမာထြန္းရဲ့ တင္ပါးလွလွေတြကို ျပန္လည္ ျမင္ေယာင္မိၿပီး သေဘာက်ေနမိတယ္ ။ ငယ္သူငယ္ခ်င္းရဲ့ မိန္းမ..လင္ရွိမိန္းမ ဆိုတာကို သတိမထား ဂ႐ုမစိုက္
ေတာ့ဘဲ ကာမရာဂစိတ္ကို ထိန္းခ်ဳပ္ဆင္ျခင္မႈ လုံးဝ မရွိေတာ့ဘူး ။
ဒီေန႔ ခရစ္စတီရာနာကို သူ ေျမာက္ဥကၠလာပ တရား႐ုံးကို လႊတ္ထားတယ္ ။ သုန္ၾတာကေတာ့ သူနဲ႔ ရွိုင္းတို႔ အမႈ ႐ုံးခ်ိန္းကို အကူအျဖစ္ လိုက္မယ္ ။ လမ္းမွာ ကားၾကပ္တာေတြနဲ႔ ၾကဳံ မွာ ေသခ်ာေနတာေၾကာင့္ ေစာေစာ ႐ုံးကထြက္မယ္ လို႔ သိန္းအုပ္ေက်ာ္ကို သူေျပာလိုက္တယ္ ။ “ သုန္ၾတာ လာရင္ ငါ့ေျပာကြာ...” လို႔ မွာထားတယ္ ။
မီးခံေသတၱာကို ဖြင့္ၿပီး ေငြတထုပ္ ထုတ္ယူလိုက္တယ္ ။ ရွိုင္းနဲ႔ ေတြ႕ၾကမွာ ဆိုေတာ့ ေျပာလို႔မရဘူး ။ဘယ္ေရာက္လို႔ ဘာစားၾကမယ္ မသိဘူးေလ ..။ လိုလိုမယ္မယ္ ထည့္ခဲ့တာ အေကာင္းဆုံးဘဲ မဟုတ္လား ။
“ သုန္ၾတာ ေရာက္ပါၿပီ..ဆရာ...”
သိန္းအုပ္ေက်ာ္ သတင္းပို႔တယ္ ။ ေဂ်ာက္ကနဲ တံခါးဆြဲဖြင့္သံနဲ႔အတူ သုန္ၾတာ ဝင္လာတယ္ ။
“ ဆရာ ....သုန္ၾတာ ေရာက္ပါၿပီရွင့္...”
ေမာ္ဒယ္မ တေယာက္လို ဆတ္ေကာ့လပ္ေကာ့နဲ႔ ဝင္လာတဲ့ သုန္ၾတာရဲ့ ရင္စိုင္ေတြက တုန္ခါေနတယ္ ။ေအာင္မိုးၿခိမ့္ သုန္ၾတာကို စိုက္ၾကည့္ေနတယ္ ။ ေအာင္မိုးၿခိမ့္ မေန႔ ညေနက ခရစ္စတီရာနာကို အပီျဖဳတ္ၿပီးေနာက္ အိမ္ေရာက္ေတာ့လည္း မိန္းမနဲ႔ ေလးခ်ီ တညလုံး ျဖဳတ္ထားတာေၾကာင့္ စိတ္ကေတာ့ ေဆာင္ေနေပမယ့္ လူကေတာ့ လိုက္နိုင္မယ္ မထင္ဘူး ။
“ ဆရာ..သုန္ၾတာ လွလားဟင္..”
“ အင္း...ေအး...လွတယ္....”
“ ဆရာ ဒီေန႔ ထမင္းဆိုင္ ေကာင္းေကာင္းမွာ ေကၽြးမွာလားဟင္..”
“ အင္း..ေကၽြးမယ္...”
“ အင္..ဆရာ့အသံကလည္း အားမပါဘူး ...”
“ ေကၽြးပါမယ္...ေကၽြးမယ္..ဟင္း..ညည္းကေရာ ..ဆရာ့ကို ဘာေကၽြးမွာတုံး....”
“ ေကၽြးမွာေပါ့..ဆရာ စားခ်င္တာ...”
“ ဆရာ စားခ်င္တာ ညည္းသိလို႔လား...”
“ သိတယ္....ခိခိခိ...”
“ ဘာလဲ...”
“ အာပုံ....”
“ လာ သုန္ၾတာ တရား႐ုံး မသြားခင္ နင့္အာပုံေလး ငါ့ အျမည္းသေဘာေလး ေကၽြးပါလား ..”
“ အို..ဆရာကလည္း...ဆရာ စားလိုက္ရင္ သုန္ၾတာက ဘယ္ေနနိုင္ေတာ့မလဲ..ခိခိ...ဆရာ့ ဝက္အူေခ်ာင္းႀကီးကို
မရဘဲ တရား႐ုံးကို ဘယ္သြားနိုင္ေတာ့မလဲ..ခိခိ...”
“ ဒါဆိုလည္း နင့္အာပုံေလး...ငါ့ ျပစမ္းပါ..”
“ ဆရာ..တေယာက္ေယာက္ ဝင္လာမွ ဟုတ္ေပ့ ျဖစ္ကုန္မယ္...”
“ မဝင္လာပါဘူး..လာ...လာ...ဒီအနားလာ......”
ေအာင္မိုးၿခိမ့္ ထန္ၿပီ ။ တဏွာထန္ျပင္းရင္ လုပ္သင့္သလား မလုပ္သင့္ဘူးလား မဆင္ျခင္နိုင္ေတာ့ဘူး ။
သုန္ၾတာကို သူ႔စားပြဲႀကီး အတြင္းပိုင္းကို ေခၚယူလိုက္ၿပီး သုန္ၾတာရဲ့ အာပုံကို ျပခိုင္းတယ္ ။ သုန္ၾတာလည္း
ဆရာရယ္ ဘာညာကြိကြ ညည္းရင္း ထမိန္ကိုမလွန္ ပင္တီကို ဒူးအထိ ခၽြတ္ခ်ၿပီး သူ႔အာပုံကို ျပရတယ္ ။
ေအာင္မိုးျခမ့္လည္း သုန္ၾတာရဲ့ အကြဲေၾကာင္းကို ျမင္ရေတာ့ မေနနိုင္ဘဲ ကုန္းယက္ဖို႔ ႀကိဳးစားေတာ့တာဘဲ ။
“ အို..ဆရာ..စိတ္ထိန္း..စိတ္ထိန္း....ဆရာ မႈတ္ခ်င္လည္း ႐ုံးဆင္းခ်ိန္က် တေနရာရာသြားၿပီး မႈတ္...အခုေတာ့
႐ုံးခန္းထဲမွာႀကီး....မေကာင္းပါဘူး ။
တရား႐ုံးကို သုန္ၾတာနဲ႔ အတူ ထြက္ခဲ့တဲ့အခါ ေအာင္မိုးၿခိမ့္ စိတ္ထဲမွာ သုန္ၾတာရဲ့ အဂၤါစပ္ကိုဘဲ တခ်ိန္လုံး
ျမင္ေယာင္ၿပီးေနတယ္ ။ တရား႐ုံး မေရာက္ခင္ ႏွစ္ခါေလာက္ သုန္ၾတာရဲ့ အဂၤါစပ္ကို ထမိန္ေပၚကဘဲ သူ ပြတ္သပ္မိတယ္ ။
“ ဆရာ..ဆရာက ေတာ္ေတာ္ ဘူးတာဘဲေနာ္....”
သုန္ၾတာက ေအာင္မိုးၿခိမ့္ လက္ႀကီးကို တြန္းပစ္ရင္း ေျပာလိုက္ေတာ့ ေအာင္မိုးၿခိမ္လည္း သူ႔ႏႈတ္ခမ္းထူထူ
ႀကီးေတြကို ျဖဲၿပီး ရယ္တယ္ ။ သုန္ၾတာကို စိတ္မဆိုးဘူး ။ သူထန္ေၾကာင္း ဝန္ခံတယ္ ။
“ ဟုတ္တယ္..သုန္ၾတာ..ဆရာက တဏွာႀကီးတယ္ ...ငယ္ငယ္ထဲက ဂြင္းေန႔တိုင္း တိုက္တယ္..တခါတေလ ငါးႀကိမ္
ေတာင္ ဂြင္းတိုက္လို႔ ဆရာ့ငပဲ နာက်င္တဲ့အထိဘဲ..ၿပီးေတာ့ ေရခ်ိ ုးခန္း အိမ္သာလည္း ဆရာ အျမဲေခ်ာင္း
တယ္...တဏွာစာအုပ္ေတြလည္း စုေဆာင္းတယ္...မိန္းမအာပုံကိုဘဲ အျမဲ ျမင္ေယာင္ေနမိတယ္...ကဲ ဘာေျပာမလဲ..”
“ အံ့ေရာ ဆရာရယ္..သုန္ၾတာလည္း တဏွာစိတ္ေတာ့ ရွိပါတယ္...ဆရာ့ေလာက္ေတာ့ မဟုတ္ဘူး ..သုန္ၾတာလည္း အပ်ိဳရည္ပ်က္တာ အထက္တန္းေက်ာင္း ကထဲကဘဲ....ဒါေပမယ့္ ရည္းစားနဲ႔ ျဖစ္တာ..တေယာက္ထဲနဲ႔ဘဲ ၾကဳံဘူးတာ....လုပ္တာေတာ့ ခဏခဏဘဲေပါ့....ေသာက္ေလေသာက္ေလ ငတ္မေျပေပါ့ ဆရာရယ္...တခါ ခိုးစားဘူးသြားေတာက ခဏခဏ စားခ်င္ၿပီး ရည္းစားနဲ႔ ၾကဳံရင္ ၾကဳံသလို ႀကိတ္ၾကေတာ့တာေပါ့....အခု ရည္းစားလည္း ျပတ္သြားၿပီ...သုန္ၾတာလည္း ထန္လာလို႔ ဆရာနဲ႔ ျဖစ္ပစ္လိုက္မိ
တာပါ....ကဲ ဆရာ ေတာ္ၾကာ ဆရာ့ဒုတ္ႀကီး မတ္လာလို႔ တရား႐ုံးေရာက္ရင္ ဆင္းရခက္ေနအုံးမယ္....စိတ္ေလ်ာ့..
စိတ္ေလ်ာ့...ခိခိ.....”
တရား႐ုံးကို ကားထိုးဆိုက္လိုက္တဲ့အခါ ေစာေစာက ေရာက္ႏွင့္ေနေသာ ရွိုင္းက သူတို႔ကားဆီကို ခပ္သြက္သြက္
ေလၽွာက္လွမ္းလာတာကို ေအာင္မိုးၿခိမ့္နဲ႔ သုန္ၾတာတို႔ ေတြ႕လိုက္ၾကတယ္ ။
“ ေဟာ...ဟိုမွာ.....ရွိုင္း လာေနၿပီ...ဆရာ.....”
ရွိုင္းက သူတို႔ကို တရား႐ုံးေဘးက လဖက္ရည္ဆိုင္ကို ေခၚသြားတယ္ ။
“ ဘာစားမလဲ ဘာေသာက္မလဲ ဆရာ...ဒီေန႔ ႐ုံးစစ္ျဖစ္တယ္ လို႔ ေျပာသံၾကားတယ္...ဒီေန႔ေတာ့ အာမခံ ရလိမ့္
မယ္ ထင္တာဘဲေနာ္...”
“ ရမွာပါ....ဆရာ ေသေသခ်ာခ်ာ လုပ္ကိုင္ထားပါတယ္...ရွိုင္း...”
ေအာင္မိုးၿခိမ့္ ျပဳံးျပဳံးႀကီး ေျပာရင္း..လဖက္ရည္ဆိုင္က စားပြဲထိုး ေကာင္မေလးကို “ ေဟ့..ေပါက္စီခ်ကြာ...” လို႔
လွမ္းေျပာလိုက္တယ္ ။
ရွိုင္းနဲ႔ သုန္ၾတာက အရင္ ႐ုံးခ်ိန္းေတြထဲက သိၿပီးသား ဆိုေတာ့ တေယာက္နဲ႔တေယာက္ ခင္ခင္မင္မင္ ရွိၾကတယ္ ။
လဖက္ရည္ခ်ိဳေပါ့က် ကို ေပါက္စီနဲ႔ ျမည္းရင္း ရွိုင္းရဲ့ ေပါက္စီေတြကိုလည္း ေအာင္မိုးၿခိမ့္ စူးစမ္းေနတယ္ ။ ဟိုတခါက ရွိုင္းရဲ့ ေပါက္စီေတြကို စားခဲ့ရေပမယ့္ မဝေသးဘူး ။ ထပ္စားခ်င္ေနတုံးဘဲ ။
“ သုန္ၾတာ..႐ုံးထဲက ဆြဲခ်ကိုသြားေမး...႐ုံး ဘယ္အခ်ိန္ေခၚမလဲ...”
“ ဟုတ္..ဆရာ....”
သုန္ၾတာ တရား႐ုံးထဲ ဝင္သြားတာနဲ႔ ေအာင္မိုးၿခိမ့္က ရွိုင္းကို “ ဘယ္ေတာ့ ေတြ႕ၾကအုံးမွာလဲ..ရွိုင္း..အရမ္းထပ္
ေတြ႕ခ်င္တယ္ကြာ....ေနာ္...ေနာ္လို႔....” လို႔ ႐ုပ္ၾကမ္းႀကီးနဲ႔ ခၽြဲေတာ့တာဘဲ ။
“ ဆရာရယ္...ဒီေလာက္ ေကၽြးထားတာေတာင္ မဝေသးဘူးလားလို႔..သိပ္ပိုတယ္...”
“ ရွိုင္းရယ္...လုပ္ပါ ...ထပ္ေကၽြးပါအုံး...အမႈအတြက္ ရွိုင္းေက်နပ္ေစရမယ္...အာမခံလည္းရ...အမႈလည္း ေသေသခ်ာ
ခ်ာ စစ္ေပးမယ္....ရွိုင္း အာပုံေလးကိုေတာ့ ဆရာ စားပါရေစ....”
“ ကဲ..ကဲ..ဆရာ သူမ်ားေတြ ၾကားသြားမယ္..ရွိုင္း ေကၽြးမယ္ ဆို ၿပီးေရာေပါ့....”
မၾကာခင္ တရား႐ုံး ထဲ အမႈစစ္ဖို႔ ေခၚေတာ့တာဘဲ ။
အမႈက မုဒိန္းမႈ ျဖစ္တဲ့အတြက္ တရား႐ုံးထဲက သီးသန႔္အခန္းမွာ သက္ဆိုင္သူေတြဘဲ In Camera စစ္ေမးတယ္ ။In Camera ဆိုတာက အလုံပိတ္ေနရာမွာ စစ္ေဆးတယ္ လို႔ ဆိုလိုတာပါ ။ ေရွးေခတ္က ေဘာက္စကင္မရာလို႔
ေခၚတဲ့ ေသတၱာေလးလိုပုံနဲ႔ ကင္မရာလို အလုံပိတ္ေနရာေလးမွာ စစ္ေဆးၾကမယ္လို႔ ေျပာခ်င္တာ ။
အမႈကို ၾကားနာမယ့္ တရားသူႀကီးရယ္..သက္ဆိုင္တဲ့လူေတြဘဲ ျဖစ္တဲ့ စြပ္စြဲခံရတဲ့လူ( တရားခံ )ရယ္.. နစ္နာသူရယ္.. ႏွစ္ဖက္ ေရွ႕ေနေတြရယ္.. သက္ေသေတြဘဲ တရားခြင္မွာ ရွိၿပီး အျပင္ ပရိသတ္ လာ
ခြင့္မေပးဘူး ။လိင္နဲ႔ သက္ဆိုင္တဲ့ ေမးခြန္းေတြ ေမးမွာ ျဖစ္လို႔ မုဒိန္းက်င့္ခံရတဲ့ မိန္းကေလးရဲ့ အရွက္သိကၡာကို ေထာက္ထားတဲ့အေနနဲ႔လုပ္ေပးတာ ။
ေအာင္မိုးၿခိမ့္ရဲ့ အလွည့္ မုဒိန္းအက်င့္ခံရပါတယ္ ဆိုတဲ့ မိန္းမကို ေမးခြန္းေတြ ေမးတဲ့အခါ ရပ္ကြက္လူႀကီး
ေတြနဲ႔ ရဲေတြ လာဖမ္းတဲ့ အခ်ိန္မွာ ဒီ ဒါလီဝင္းမင္းထြဋ္ ဆိုတဲ့ မိန္းမဟာ ကိုယ္တုံးလုံးႀကီးနဲ႔ ဆိုတာကို သူ
ေပၚလြင္ေအာင္ ေမးလိုက္တယ္ ။
“ ဒါလီဝင္းမင္းထြဋ္....ခင္ဗ်ားကို က်ေနာ့္အမႈသည္ေတြ ျဖစ္ၾကတဲ့ ကိုခ်ဳပ္နဲ႔ ၀ိုင္အမ္ဇီ တို႔က ခင္ဗ်ားကိို ခင္ဗ်ား
အလိုမတူဘဲ အတင္း မုဒိန္းက်င့္ၾကတယ္ လို႔ တိုင္တမ္းတဲ့အတြက္ အခု က်ေနာ္တို႔ ႐ုံးကို ေရာက္ၿပီး အမႈစစ္
ေနၾကတယ္ မဟုတ္လား...ခင္ဗ်ားက အလိုမတူဘူးေနာ္...”
“ ဟုတ္ပါတယ္ ..”
“ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္က ခင္ဗ်ားကို ျပဳက်င့္တဲ့အခါမွာ တေယာက္က ျပဳက်င့္ေနတဲ့အခ်ိန္ တေယာက္က ခ်ဳပ္ကိုင္
ထားတာမ်ိဳးေတြ ရွိသလား..”
“ မရွိပါဘူး ..”
“ တေယာက္ၿပီးမွ တေယာက္ လုပ္ၾကတာလား...”
“ ဟုတ္ပါတယ္ ...”
“ ရဲေတြ ရပ္ကြက္လူႀကီးေတြ ေရာက္လာတဲ့အခါမွာ ခင္ဗ်ားက မိေမြးတိုင္းဖေမြးတိုင္း ကိုယ္နဲ႔ ဆိုတာေရာ မွန္ပါလား...”
“ မွန္ပါတယ္ ...”
“ အဝတ္အစားေတြကို သူတို႔ႏွစ္ေယာက္က အတင္းအဓမၼ ဆြဲခၽြတ္ၾကတာလား..ခင္ဗ်ားက ခၽြတ္ေပးတာလား...”
“ သူတို႔က အတင္းအဓမၼ ခၽြတ္ၾကတာပါ...”
ေအာင္မိုးၿခိမ့္က သက္ေသခံပစၥည္း ( ၁) နဲ႔ (၂ )အျဖစ္ တရား႐ုံးေတာ္ကို တင္ျပထားတဲ့ ဒါလီဝင္းမင္းထြဋ္ရဲ့ အ
ဝတ္အစားေတြကို ႐ုံးေတာ္ကို တင္ျပသလို ဒါလီ ဝင္းမင္းထြဋ္ကို ျပသတယ္ ။
“ ခင္ဗ်ား ရဲ့ အဝတ္အစားေတြေနာ္...”
“ ဟုတ္ပါတယ္....”
“ အဝတ္အစားေတြက ဘာမွ တြန႔္ေၾကစုတ္ျပဲတာေတြ မရွိဘူး ဆိုတာ မွန္တယ္ေနာ္..အခု ေတြ႕ေနရတဲ့အတိုင္း..”
“ မွန္ပါတယ္...”
အတင္းဆြဲခၽြတ္တဲ့လကၡဏာ မရွိတာကို တရားသူႀကီးကို ျပသလိုက္တာ ျဖစ္တယ္ ။
ဒါလီဝင္းမင္းထြဋ္ဟာ ေၾကးစားတေယာက္ ဆိုတာ ေပၚလြင္ေအာင္ ဆက္လက္ၿပီး လူပြဲစား ( ေခါင္း...ေဒၚခါႀကီး )
ကို ဆက္လက္ စစ္ေမးတယ္ ။ ဖမ္းဆီးတဲ့အခ်ိန္ ေရွ႕ဆုံးက ေျပးဝင္ခဲ့တဲ့ ရပ္ကြက္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမႉး ကိုမ်ိ ုးဝင္း
ကို စစ္ေဆးတယ္ ။
ကိုမ်ိ ုးဝင္းက ဒါလီဝင္းမင္းထြဋ္ ဟာ စြပ္စြဲခံရသူ ႏွစ္ေယာက္အနက္က ကိုခ်ဳပ္ရဲ့ အေပၚကေန စပ္ယွက္ေနတယ္ ဆိုတာကို ထြက္ဆိုတယ္ ။
မုဒိန္းအက်င့္ခံရပါတယ္ ဆိုတဲ့ မိန္းမကလည္း အေပၚက တက္လုပ္ေနတယ္ ဆိုေတာ့ ဒီအမႈ နိုင္ကို နိုင္ရမွာေပါ့။
ေအာင္မိုးၿခိမ့္ ဒီေန႔ ႐ုံးစစ္ရတာကို ေက်နပ္တယ္ ။ ဒါဆို သူ႔အမႈသည္ေတြ လြတ္မွာေသခ်ာတယ္ ။ အမႈက ေကာင္းတယ္ ။ အမႈစစ္ၿပီးခ်ိန္ စြပ္စြဲခံရသူေတြကို အာမခံ ေပးဖို႔ သူ ႐ုံးေတာ္ကို ေလၽွာက္ထားတယ္ ။ တရားသူ
ႀကီးက အာမခံ ေပးလိုက္တယ္ ။
အမွန္က ဒါမ်ိဳး ကိုယ့္ဖက္က အမႈေကာင္းေနရင္ ၾကားျဖတ္ ေလၽွာက္လဲခ်က္ေပးၿပီး တခါထဲ စီရင္ခ်က္ခ်လိုက္ရမွာ ။ အရင္တုံးက ေအာင္မိုးၿခိမ့္ ဒါမ်ိဳး နဲ႔ အမႈကို ျဖတ္ပစ္လိုက္ဖူးတယ္ ။
ဒါေပမယ့္ ကိုယ္က တရားခံရဲ့ ေရွ႕ေနသာ ျဖစ္ၿပီး တရားသူႀကီးနဲ႔ ႐ုံးရဲ့ သေဘာအတိုင္း ကိုယ္က လိုက္ရတာ ။
ရွိုင္း မ်က္ႏွာေလး ျပဳံးသြားတယ္ ..။ “ ရက္စ္ ” လို႔ ေလသံေလးနဲ႔ လက္သီးေလး ဆုပ္ၿပီး ေျပာလိုက္တာ ၾကားလိုက္သလိုဘဲ ။
ေတးေရးဆရာႏွစ္ေယာက္ အခ်ဳပ္ထဲ ျပန္သြားစရာ မလိုေတာ့ဘူး ။ သူ႔ကို ေျပးလာႏုတ္ဆက္ၾကတယ္ ။
ေက်းဇူးတင္စကား ေျပာၾကတယ္ ။သူတို႔လည္း အခ်ဳပ္ထဲမွာ ေနရတာ စိတ္ဆင္းရဲလွၿပီ ။
ေနာက္ ႐ုံးခ်ိန္းမွာ အက်င့္ခံရပါတယ္ ဆိုတဲ့ ဒါလီဝင္းမင္းထြဋ္ ကို စစ္ေဆး
ခဲ့တဲ့ ဆရာဝန္ကို ေမးျမန္းမွာပါ ။ ဒါလီဝင္းမင္းထြဋ္ရဲ့ မိန္းမကိုယ္( အဂၤါစပ္ )ရဲ့ အေျခအေနအေၾကာင္း ေမးမွာ ..။
အတင္းက်င့္ႀကံတဲ့ လကၡဏာ ရွိမရွိ..ပြန္းပဲ့စုတ္ျပတ္တာေတြ ေတြ႕မေတြ႕...ဆိုတာရယ္ ကြန္ဒုံးေတြနဲ႔ လုပ္ၾကတယ္ ဆိုတာရယ္ကို ေပၚလြင္ေအာင္ ေမးျမန္းမွာပါ ။ မုဒိန္းက်င့္ပါတယ္ ဆိုမွ ဘယ္လို ေအးေအးေဆးေဆး ကြန္ဒုံးလည္း စြပ္ေနၾကမလဲ ေလ။
သူတို႔ ႐ုံးထဲက ထြက္လာၾကေတာ့ ရွိုင္းက အာမခံရၿပီး အမႈ အေျခအေနေကာင္းတဲ့ အထိန္းအမွတ္နဲ႔ ဆိုင္တဆိုင္မွာ သြားစားၾကရေအာင္လို႔ ေခၚဖိတ္တယ္ ။ သူတို႔ အားလုံး ကိုးမိုင္ဖက္က စားေသာက္ဆိုင္တဆိုင္
ကို ကားႏွစ္စီးနဲ႔ သြားလိုက္ၾကတယ္ ။
စားေသာက္လို႔ ၿပီးတဲ့ အခ်ိန္ ေအာင္မိုးၿခိမ့္က သုန္ၾတာကို ႐ုံးခန္းကို တကၠစီကားနဲ႔ ျပန္ႏွင့္ခိုင္းလိုက္တယ္ ။
သူ ရွိုင္းနဲ႔ အမႈလိုက္ခအေၾကာင္း ေဆြးေႏြးစရာ ရွိလို႔ က်န္ခဲ့အုံးမယ္ လို႔ သုန္ၾတာကို ေျပာလိုက္တယ္ ။ သုန္ၾတာက လူေရွ႕မွာမို႔ ဘာမွ မေျပာသာဘဲ “ ဟုတ္ကဲ့ဆရာ..” လို႔ဘဲ ျပန္ေျပာၿပီး တကၠစီကားနဲ႔ ႐ုံးခန္းကို ျပန္ဖို႔လုပ္ရေပမယ့္ ဆရာေတာ့ ရွိုင္းကို ႀကံစည္ဖို႔ ေနခဲ့တာဘဲ ဆိုတာကို သေဘာေပါက္တာေပါ့ ။
ေတးေရးဆရာႏွစ္ေယာက္လည္း ထုတ္လုပ္သူရဲ့ ကားနဲ႔ စားေသာက္ဆိုင္ကေန ျပန္သြားၾကတယ္ ။ ရွိုင္းကေတာ့
ေအာင္မိုးၿခိမ့္နဲ႔ ပါလာတယ္ ။
ဒါေပမယ့္ ရွိုင္း ဒီေန႔ ေအာင္မိုးၿခိမ့္နဲ႔ ဟိုဒင္းဟိုဟာ မလုပ္ျဖစ္လိုက္ဘူး ။
ဘာလို႔လဲ ဆိုေတာ့ မာမီ အသဲအသန္ျဖစ္လို႔ ။ မာမီ ေဆး႐ုံတင္လိုက္ရလို႔ ။ အန္တီေလး ဖုန္းဆက္ေခၚလို႔
ရွိုင္း အျမန္လိုက္သြားရတယ္ ။ ရွိုင္းနဲ႔ ဆရာေအာင္မိုးၿခိမ့္က အရင္တခါ ေတြ႕ခဲ့ၾကတဲ့ ကြန္ဒိုေလးမွာ ဆရာ့
ကို ေပးစရာ ရွိတဲ့ေရွ႕ေနခေတြကို ေပးဖို႔ လုပ္ေနၾကတာ..မာမီ သတိလစ္သြားတယ္ ဆိုလို႔ ရွိုင္း ဆရာ့ကို ေနာက္တခါ ထပ္ဆုံၾကဖို႔ ေတာင္းပန္ေျပာဆိုၿပီး ေဆး႐ုံကို ဆရာ့ကိုဘဲ လိုက္ပို႔ခိုင္းလိုက္ရတယ္ ။ ဘဲႀကီးက ဆြဲရေတာ့မယ္ ဆိုၿပီး တအား ေပ်ာ္ေနတာ လြဲသြားလို႔ ေတာ္ေတာ္ အီးတင္းသြားပုံရတယ္ ။
ေဆး႐ုံမွာ အန္တီေလးတို႔ မာမီ့အနားမွာ ၀ိုင္းေနၾကတယ္ ။ အန္တီေလးက ညည္းအေဖကို ဖုန္းဆက္တာ ဆက္လို႔လည္း မရဘူး..ဘယ္ေရာက္ေနသလဲ မသိပါဘူးဟာ...႐ုံးမွာလည္း မရွိဘူး …. လို႔ ေျပာတယ္ ။
မာမီ့က်န္းမာေရးက ေတာ္ေတာ့္ကို ဆိုးဝါးေနတယ္ ။ အေျခအေန မေကာင္းဘူး ။ ဒက္ဒီက မာမီ့ကို စင္ကာပူမွာသြားကုမယ္လို႔ေတာ့ ေျပာေနတာ ရွိုင္း ၾကားၾကားေနတယ္ ။ ဘယ္ေတာ့လည္းေတာ့ မသိဘူး ။
ရွိုင္း ဒီေန႔ ကိုခ်ဳပ္တို႔ လြတ္လာတာ..အဲ..အာမခံရလာတာ ရွိုင္း တအားေပ်ာ္တယ္ ။ ေရွ႕ေနေအာင္မိုးၿခိမ့္က မဆိုးပါဘူး ။ သူ လုပ္တာကိုင္တာ ရွိုင္း သေဘာက်တယ္ ။ သူက လူလည္ႀကီးသားသမီးထဲကဘဲ ။ ေတာ္ေတာ္လည္တယ္ ။ လူေပါင္းဆန႔္တယ္ ။ ဟီး...တဏွာလည္း ႀကီးတယ္ ။ မႈတ္တာ အရမ္းဘဲ ။ ႏႈတ္ခမ္း
ထူထူျပဲျပဲႀကီးနဲ႔ ေရွ႕ေရာ ေနာက္ေကာ မႈတ္တဲ့ဘဲႀကီး ။ ရွိုင္းလည္း ကိုခ်ဳပ္တို႔ အမႈျဖစ္ေတာ့ ပိုက္ဆံ ေသာက္
ေသာက္လဲ ထြက္တာ ေပးစရာ မရွိလို႔ ေရွ႕ေနဖိုးကိုေတာင္ အေမေပးတဲ့ လယ္တကြက္နဲ႔ ေပးဆပ္လိုက္ရတယ္ ။
ေအာင္မိုးၿခိမ့္က ထပ္လိုခ်င္ေနတယ္ ။ ရွိုင္းလည္း သူနဲ႔ လုပ္ရတာကို သေဘာက်ပါတယ္ ။ အထူးသျဖင့္ သူ
မႈတ္တာကို ရွိုင္း ႀကိဳက္တယ္ ။ သူ႔ဒုတ္ကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ႀကီးေပမယ့္ တိုတယ္ ။ ဒါေပမယ့္ ဒုတ္တိုကလည္း
မဆိုးပါဘူး ။ ကိုခ်ဳပ္ထက္ေတာ့ အစစ သာတယ္ ။
ကိုခ်ဳပ္တို႔က မနာလို မုန္းတဲ့လူတစုက ထည့္လိုက္တာပါ ။ ဖါမကို ပိုက္ဆံေပးၿပီး မုဒိန္းက်င့္ပါတယ္ ထြက္ခိုင္း
ၿပီး ထည့္လိုက္တာ ။ အင္း..ကိုခ်ဳပ္တို႔ကလည္း မလ်င္ဘူးေလ ။ ရွိုင္းလည္း ရွိုင္း တေယာက္လုံး ရွိေနရက္နဲ႔
သူ ဖါသြားခ်တာကို ေတာ္ေတာ့္ကို ခံျပင္းတယ္ ။ ဒါေပမယ့္လည္း သူ႔ေက်းဇူးေတြနဲ႔ သူနဲ႔ ရွိုင္းတို႔ရဲ့ သံေယာဇဥ္ေတြေၾကာင့္ သူ အခ်ဳပ္ထဲမွာ ရွိေနတဲ့အခ်ိန္ ရွိုင္း သူ႔အတြက္ လိုက္လုပ္ကိုင္ေပးခဲ့တယ္ ။
ရွိုင္း ဆယ္ေက်ာ္သက္အရြယ္မွာ ကိုခ်ဳပ္နဲ႔ ေတြ႕ခဲ့တာ...။
ကိုခ်ဳပ္က အဲဒီတုံးက နံမည္ မႀကီးေသးဘူး ။ သူ႔ပတ္ဝန္းက်င္ အသိုင္းအဝိုင္းေလးမွာေတာ့ ကိုခ်ဳပ္က ဂစ္တာတီး
အရမ္းေတာ္လို႔ နံမည္ေက်ာ္ပါ ။ တိုင္းသိျပည္သိ နံမည္မႀကီးေသးတာကို ေျပာတာပါ ။
ကိုခ်ဳပ္က တကယ္ေတာ့ မေခ်ာပါဘူး ။ သူ႔ပုံစံက ရွိုင္းတို႔လို ဆယ္ေက်ာ္သက္ေကာင္မေလးေတြက Wild ျဖစ္တယ္ လန္တယ္ ထင္တဲ့ ဒီဇိုင္းမ်ိဳးေလ ။ ကိုခ်ဳပ္က စြပ္ၾကယ္လက္စ အျဖဴဘဲ အျမဲ ဝတ္တယ္ ။ ေအာက္ကလည္း အေရာင္ျပယ္ေနတဲ့ လီဗိုက္စ္ဂ်င္း အႏြမ္း ။ ကိုခ်ဳပ္ဆံပင္က ပုခုံးထိေအာင္ ရွည္က်ေနတဲ့နဲနဲေကြးေကာက္ေနတဲ့ ဆီနဲ႔ ကင္းေဝးေနတဲ့ ဆံပင္ရွည္ ။ ကိုခ်ဳပ္႐ုပ္က ရိုးလင္းစတုန္းအဖြဲ႕က အဆိုေတာ္ မစ္ဂ်က္
ဂါလို မ်က္ႏွာရွည္ရွည္ ။
ကိုခ်ဳပ္ ဘယ္သူ႔ဆီက သင္ထားလိုက္သလဲေတာ့ မသိဘူး ။ ဂစ္တာတီးတာက တကယ့္ကို “ ဆရာႀကီး ” တဆူဘဲ ။ ကိုခ်ဳပ္က သီခ်င္းလည္း ေရးတယ္ ။ နိုင္ငံျခားသီခ်င္းေတြကိုလည္း စာသားထည့္ၿပီး ဆိုတတ္သလို
သူ႔ကိုယ္ပိုင္သံစဥ္ေရးထားတာေတြလည္း စာအုပ္ထူထူႀကီး တအုပ္နဲ႔ ရွိတယ္ ။
ကိုခ်ဳပ္က ဂစ္တာအေဟာင္းႀကီးတလုံးနဲ႔ အျမဲ ခရီးသြားေနတတ္တယ္ ။ ကိုခ်ဳပ္ အိတ္ထဲမွာ ေငြမရွိတာ မပါတာ
မ်ားတယ္ ။ သူဘယ္လိုလုပ္ၿပီးမ်ား အသက္ရွင္ေနထိုင္ေနသလဲ မသိဘူးလို႔ နီးစပ္သူေတြက ေျပာေလ့ရွိတယ္ ။
တနည္းအားျဖင့္ ကိုခ်ဳပ္က ျမန္မာျပည္က ဟစ္ပီတေယာက္ လို႔ ဆိုရမယ္လို႔ ရွိုင္းရဲ့ အမတေယာက္က ေျပာဖူးတယ္ ။
ရွိုင္းနဲ႔ စေတြ႕ၾကတာက ရွိုင္းဆယ္ေက်ာ္သက္ဘဝအထက္တန္းေက်ာင္းသူအခ်ိန္မွာအတန္းထဲက ေကာင္မေလး ေကာင္ေလးေတြနဲ႔ ေက်ာင္းေျပးၾကတဲ့ တေန႔မွာ ကိုခ်ဳပ္နဲ႔ စေတြ႕ၾကတာ ။ ရွိုင္းတို႔က ေက်ာင္းလစ္ၿပီး အုပ္စုလိုက္ အေပ်ာ္ႀကီး ေပ်ာ္ခဲ့ၾကတာ ။ အတန္းထဲက မင္းမဟာ ဆိုတဲ့ေကာင္က ကားယူခဲ့တယ္ ။
သူ႔ကားက ေခါင္းနိမ့္ဝီလီဂ်စ္ကားအျဖဴေလး။သားေရကူရွင္ေတြဘာေတြ ျပန္ခ်ဳပ္တပ္ထားတဲ့ျပန္သထားတဲ့ကားေလး ။ ရွိုင္းတို႔လည္း တခါတေလ တရိစၧာန္႐ုံထဲ သြား..တခါတေလ ေထာက္ႀကံ့စစ္သင္းခ်ိဳင္းသြား...ပဲခူးသြား...တယ္ ။ ပိုက္ဆံစုထည့္ၿပီး စားၾကကဲၾကတယ္ ။
အဲဒီေန႔ကေတာ့ မင္းမဟာက ရန္ကုန္ျမစ္ တဖက္ကမ္းက ဒလ ဆိပ္ကမ္း တေနရာမွာ သူ႔အကိုဝမ္းကြဲတေယာက္
ရဲ့ ၿခံကေလး ကို သြားရေအာင္..အဲဒီၿခံေလးက ျမစ္ကမ္းနဖူးမွာ ရွိၿပီး ဘယ္သူမွလည္း မရွိတဲ့ေနရာမို႔ လြတ္လပ္
တယ္...ဂစ္တာတီး သီခ်င္းဆို...ထမင္းခ်က္စား...နိုင္႐ုံတင္ မကဘူး...ေဆးေျခာက္လည္း ရႉလို႔ ရတယ္...သိပ္သာ
ယာတဲ့ နိဗၻာန္ဘုံကေလး တခုဘဲ လို႔ ေျပာျပတယ္ ။
ရွိုင္းနဲ႔ရွိုင္းတို႔ မိန္းကေလးအုပ္စုျဖစ္တဲ့ ခ်ိဳခ်ိဳလြင္ဦး...ေမခင္ႏြယ္..ေလးေလး တို႔လည္း စိတ္ဝင္စားၾကသလို မင္းမဟာနဲ႔ တြဲတဲ့ ေဇာ္ႀကီး..တင္ေမာင္လတ္တို႔ကလည္း သြားခ်င္ၾကတယ္ ။ ရွိုင္းတို႔ အဲဒီျမစ္တဖက္ကမ္းကို စက္တပ္သမၻာန္နဲ႔ ကူးသြားၾကရတယ္ ။ မင္းမဟာ ေျပာသလိုဘဲ ဒီၿခံကေလးက အရမ္း သာယာၿပီးလြတ္လပ္တာကို ေတြ႕ရတယ္ ။ အားလုံး ေပ်ာ္ၾကတာ ဆူညံေနတာဘဲ ။ ၿခံေလးထဲမွာ လူေနဖို႔တဲကေလးတလုံး နဲ႔ ၾကက္ ဝက္ေတြ ေမြးထားတဲ့ တဲႀကီးတတဲဘဲ ရွိတယ္ ။
မင္းမဟာရဲ့ အကိုဝမ္းကြဲက ကိုမ်ိဳး တဲ့ ။
ကိုမ်ိဳးက သေဘာေကာင္းတဲ့ စကားနည္းတဲ့ လူေအး တေယာက္ပါဘဲ ။ ကိုမ်ိဳးက ရွိုင္းတို႔အဖြဲ႕ လိုအပ္တာကိုလုပ္ကိုင္ေပးၿပီး ၿခံေထာင့္တေနရာမွာ ထိုင္ၿပီး သူတေယာက္ထဲ ဂစ္တာ တီးေနတယ္ ။ ရွိုင္းက ကိုမ်ိဳးကို ခင္မင္ခ်င္လို႔ စကားေျပာဖို႔ ႀကိဳးစားခဲ့ေပမယ့္ ကိုမ်ိ ုးက မေျပာခ်င္သလိုလို ပုံစံဖမ္းေနတာနဲ႔ မင္းမဟာကို ဒီအေၾကာင္းေျပာလိုက္ေတာ့ မင္းမဟာက “ ကိုမ်ိဳးက စကားနည္းတယ္ဟ..ငယ္ငယ္ထဲက သူ႔မိဘေတြ ဆုံးပါးသြားေတာ့ သူတေယာက္ထဲ ႐ုန္းကန္လာခဲ့ရလို႔လား မသိဘူး ..သူက ဒီၿခံေလးထဲမွာ ဝက္ေတြ ၾကက္ေတြ ေမြးၿပီး ေနတယ္..သူ႔
ေျခေထာက္ေပၚ သူရပ္တည္ၿပီး ေက်ာင္းတက္ေနတဲ့လူေလ ..” လို႔ ေျပာျပတယ္ ။
မင္းမဟာက ကိုမ်ိဳးက ငယ္ငယ္ထဲက ဂစ္တာတီးတယ္...အသံလည္းေကာင္းတယ္...အဆိုေတာ္ ျဖစ္နိုင္တဲ့လူ...လို႔ ေျပာျပတယ္ ။ ရွိုင္းတို႔လည္း ကိုမ်ိဳး ခ်က္ထားတဲ့ ထမင္းနဲ႔ ဟင္းကို ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး စားလိုက္ၾကတယ္ ။ ဒီအခ်ိန္မွာ ၿခံေလးထဲကို လူတေယာက္ ဝင္လာတယ္ ။
ပိန္ပိန္ရွည္ရွည္ ဆံပင္ရွည္ႀကီးနဲ႔ ။ စြပ္ၾကယ္အျဖဴနဲ႔ ဂ်င္းေဘာင္းဘီအစုတ္ကို ဝတ္ထားတယ္ ။ စီးထားတာက ရာဘာညႇပ္ဖိနပ္ ။ ထူးထူးျခားျခား လူတေယာက္မို႔ ရွိုင္းတို႔ သူ႔ကို ၾကည့္မိၾကတယ္ ။ သူက ရွိုင္းတို႔ အုပ္စု ေအာ္ဟစ္စကားေျပာရယ္ေမာေနတာေတြကို နဲနဲေလးေတာင္ မၾကည့္ဘဲ ကိုမ်ိဳးရွိရာဖက္ကို ေလၽွာက္သြားေနတယ္ ။
မင္းမဟာက “ အဲဒါ ကိုမ်ိဳးရဲ့ ေဘာ္ဒါေလ...သူက ဂစ္တာတီးတာ ကိုမ်ိဳးထက္ ဆယ္ျပန္ေတာ္တယ္...သူက အစုံ
တီးတတ္တယ္...ပလပ္ကင္လည္း ပိုင္တယ္...သူ႔နံမည္က ကိုထြန္းခ်ဳပ္ တဲ့..ကိုမ်ိဳးတို႔က ကိုခ်ဳပ္လို႔ ေခၚတယ္ ..”လို႔ ရွိုင္းတို႔ကို ေျပာျပတယ္ ။
အဲဒီေန႔က ကိုခ်ဳပ္ကို မင္းမဟာက သြားေခၚလာၿပီး ရွိုင္းတို႔အားလုံးနဲ႔ မိတ္ဆက္ေပးတယ္ ။ ရွိုင္းတို႔က သူက
ဂစ္တာ အရမ္းေတာ္တယ္ ဆိုတာနဲ႔ သူတီးတာကို နားေထာင္ခ်င္ ၾကည့္ခ်င္လို႔ သူ႔ကို ၀ိုင္း ေတာင္းဆိုၾကေတာ့
သူက ရွိုင္းတို႔ကို ဂစ္တာတီးၿပ သီခ်င္းဆိုျပတယ္ ။ ကိုခ်ဳပ္နဲ႔ ကိုမ်ိဳး ဂစ္တာႏွစ္လက္နဲ႔ တီးျပဆိုျပတာ ရွိုင္းတို႔အရမ္း သေဘာက်ခဲ့ၾကတာဘဲ ။
ေနာက္ပိုင္းမွာ ရွိုင္းတို႔ ေက်ာင္းေျပးတာ မဟုတ္ဘဲ စေနေန႔လို ေက်ာင္းပိတ္ရက္မ်ိဳးမွာ ကိုမ်ိဳးရဲ့ ၿခံေလးကို သြား
လည္ၾကရင္ ကိုခ်ဳပ္နဲ႔ ဆုံမိၾကတယ္ ။ ကိုခ်ဳပ္ကို ဂစ္တာတီးျပခိုင္းရင္း ရွိုင္းတို႔က သီခ်င္းဆိုၾကတယ္ ။ ကိုခ်ဳပ္
က ရွိုင္းက ဆိုတတ္တယ္..ေသေသခ်ာခ်ာ ေလ့က်င့္လိုက္ရင္ အဆိုေတာ္ေကာင္းတေယာက္ ျဖစ္သြားနိုင္တယ္ လို႔ေျပာခဲ့တယ္ ။
ကိုခ်ဳပ္က ေနတဲ့ေနရာ အတည္တက်မရွိဘဲ သူငယ္ခ်င္းေတြရဲ့ အိမ္ေတြမွာ လိုက္ကပ္ေနေနတဲ့ ဘဝမို႔ ရွိုင္းက ရွိုင္းရဲ့ ဖုန္းနံပါတ္ကိုဘဲ ကိုခ်ဳပ္ကို ေပးနိုင္ခဲ့တယ္ ။ တေန႔မွာ ရွိုင္းဆီကို လူတေယာက္ ဖုန္းဆက္တယ္လို႔ အိမ္ေဖၚမေလးက လာေျပာလို႔ သြားနားေထာင္လိုက္ေတာ့ ကိုခ်ဳပ္ ေခၚတာ ျဖစ္ေနတယ္ ။ ကိုခ်ဳပ္က သူ စတိတ္ရွိုးတခုမွာ ဂစ္တာတီး သီခ်င္းဆိုမွာမို႔ ရွိုင္း လာၾကည့္မလားလို႔ ေမးတယ္ ။ ရွိုင္းလည္း သူနဲ႔ ေတြ႕ခ်င္ေနတာ ဆိုေတာ့ လာမယ္လို႔ ေျပာလိုက္တယ္ . .။
ခက္တာက စတိတ္ရွိုးက ညပိုင္း ျဖစ္ေနတယ္ ။ ဒက္ဒီနဲ႔ မာမီက ရွိုင္းကို အဲဒီအခ်ိန္က ညဖက္ အျပင္ကို ထြက္ခြင့္မေပးဘူး ။ ဒါနဲ႔ ကိုခ်ဳပ္တို႔ စတိတ္ရွိုးကလည္း ေက်ာက္ကုန္းဖက္မွာ လုပ္မွာ ဆိုေတာ့ ေက်ာက္ကုန္းမွာ ေနတဲ့ ေမခင္ႏြယ္ကို အကူအညီ ေတာင္းရတာေပါ့ ။ ေမခင္ႏြယ္က မာမီ
ဆီ ဖုန္းဆက္ၿပီး ေသာၾကာေန႔ည ရွိုင္း သူတို႔အိမ္ကို လာအိပ္ခြင့္ ေတာင္းလိုက္တယ္ ။ မာမီတို႔က ေမခင္ႏြယ္ရဲ့ အေဖက ရွိုင္း ဒက္ဒီထက္ေတာင္ ရာထူးႀကီးတဲ့ လူႀကီးတေယာက္မို႔ ေမခင္ႏြယ္ကို အထင္ႀကီးတယ္ ။ ေမခင္ႏြယ္က အကိုေတြ ေမာင္ေတြ မရွိဘဲ ညီအမေတြခ်ည္းမို႔လည္း ေမခင္ႏြယ္တို႔ အိမ္မွာ သြားအိပ္မွာကို စိတ္ခ်ၾကတယ္ ။ ေမခင္ႏြယ္ရဲ့ ကူညီမႈနဲ႔ ရွိုင္းလည္း ကိုခ်ဳပ္ရဲ့ ပြဲကို ေရာက္သြားနိုင္ခဲ့တယ္ ။ ကိုခ်ဳပ္က တီးဝိုင္း မွာ တခ်ိန္လုံး တီးခတ္တာ မဟုတ္ဘူး ။ ပင္တိုင္တီးဝိုင္း နားတဲ့ အခ်ိန္မွာ နာရီဝက္ေလာက္ စင္ေပၚတက္ၿပီး ေျဖေဖ်ာ္ရတာမ်ိဳး ။ ကိုခ်ဳုပ္နဲ႔ ကိုမ်ိဳး အပါအဝင္ သူငယ္ခ်င္း ေလးေယာက္ စင္ေပၚတက္လာၿပီး တီးခတ္ေျဖေဖ်ာ္ၾကတယ္ ။
လူေတြ တအား သေဘာက်ၿပီး ဆူညံေအာ္ဟစ္ၿပီး အားေပးၾကတယ္ ။ အခ်ိန္ေစ့သြားေတာ့ ဆက္ဆိုဖို႔ ဆက္တီးဖို႔ ေအာ္ၾကတယ္ ။ကိုခ်ဳပ္ရဲ့ ေအာင္ျမင္မႈ အတြက္ ရွိုင္း အရမ္း ဂုဏ္ယူခဲ့ၿပီး ကိုခ်ဳပ္ကို အထင္ႀကီးတဲ့စိတ္ေတြ ဝင္မိတယ္ ။ အဲဒီပ စၿပီးလည္း ကိုခ်ဳပ္က နံမည္ေက်ာ္ၾကားလာတယ္ ။ သူ႔သီခ်င္းေတြကိုလည္း နံမည္ရ အဆိုေတာ္ေတြက သုံးလာတယ္ ။ ဆိုၾကတယ္ ။ စီရီးထုတ္ၾကတယ္ ။ ကိုခ်ဳပ္ အရင္ကေလာက္ မႏြမ္းပါးေတာ့ဘူး ။ အိမ္ခန္းေလး ငွားေနနိုင္လာတယ္ ။
အလုံရပ္ကြက္ဖက္က ရန္ကုန္ျမစ္ကမ္းနဖူးမွာ နိုင္ငံျခားကို သေဘၤာေတြနဲ႔ တင္ပို႔ဖို႔ သစ္လုံးႀကီးေတြ ပုံထားတယ္ ။ ဒီသစ္လုံးႀကီးေတြ အေပၚမွာ ရွိုင္းနဲ႔ ကိုခ်ဳပ္ ႏွစ္ေယာက္ထဲ ညေနဖက္ သြားသြား ထိုင္တယ္ ။ ေမခင္ႏြယ္ရဲ့ ေက်းဇူးေၾကာင့္ ရွိုင္းအခုလို ကိုခ်ဳပ္နဲ႔ ညေနဖက္ ေတြ႕ဆုံနိုင္ခဲ့တာပါ ။ သစ္လုံးႀကီးေတြေပၚ ထိုင္ၾကရင္း ကိုခ်ဳပ္က ဂစ္တာတီးၿပီး သီခ်င္း ဆိုျပတတ္တယ္ ။ ျမစ္ထဲက ရြက္ေလွကေလးေတြ ကို ေတြ႕ေနရတယ္ ။ တခါတေလ ၀ါးေဖါင္ေတြ ေပၚ လမ္းေလၽွာက္ၾကတယ္ ။ အရမ္းေပ်ာ္တာဘဲ ။တေန႔မွာ ေနဝင္သြားတဲ့အခ်ိန္ ကိုခ်ဳပ္က ရွိုင္းကို ဖက္ၿပီး သူခ်စ္တဲ့အေၾကာင္း ေျပာတယ္ ။ ရွိုင္းက သူ႔ကို ျပန္ခ်စ္နိုင္မလား လို႔လည္း ေမးတယ္ ။ ရွိုင္းက သူ႔ကို ခ်က္ခ်င္းဘဲ ခ်စ္တယ္ လို႔ အေျဖေပးလိုက္တယ္ ။ ရွိုင္းတို႔ ပထမဆုံး နမ္းမိၾကတဲ့ ေန႔ကေလးေပါ့ ။ကိုခ်ဳပ္နဲ႔ ရွိုင္း ခ်စ္သူ စျဖစ္သြားတဲ့ ေန႔မွာ သူနဲ႔ စနမ္းမိၾကတဲ့အခ်ိန္က ေနဝင္ရီတေရာ အခ်ိန္ ..ေနလုံးႀကီး
ငုတ္လၽွိုးသြားတဲ့အခ်ိန္ ျမစ္ကမ္းနေဘးမွာ သူနဲ႔ ရွိုင္းနဲ႔ ရွိေနတာ ။ ေလက တဟူးဟူး တိုက္ခတ္ေနလို႔ ရွိုင္း
ရဲ့ ဆံပင္ေတြက ေလထဲ လြင့္ေနၾကတယ္ ။ ကိုခ်ဳပ္က ရွိုင္းနဲ႔ နားထင္ေလးတဖက္ကို ဖြဖြေလး နမ္းၿပီး “ ခ်စ္တယ္...ခ်စ္တယ္...” လို႔ တဖြဖြေျပာတယ္ ။ ရွိုင္းကလည္း သူ႔ကို ျပန္ဖက္ထားခဲ့တယ္ ။ တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္
ဖက္ထားတယ္ ။ အခုထက္ထိ မွတ္မိေနတုံးပါဘဲ ။
ခ်စ္သူျဖစ္သြားၾကၿပီးေနာက္ ကိုခ်ဳပ္နဲ႔ မေတြ႕ဘဲ မေနနိုင္ေတာ့ဘူး ။ ကိုခ်ဳပ္ငွားေနတဲ့ ၾကည့္ျမင္တိုင္ ေရွာလမ္း
ထဲက အိမ္ခန္းေလးကို ရွိုင္း လိုက္လိုက္သြားတာ အျမဲဘဲ ။ ဗားဂရာနားက ေခါက္ဆြဲဆိုင္ကေန ေခါက္ဆြဲထုပ္ေလး
ဝယ္ၿပီး ကိုခ်ဳပ္အိမ္ခန္းေလးမွာ ႏွစ္ေယာက္ အတူတူ ေခါက္ဆြဲစားၾကၿပီး ကိုခ်ဳပ္က သူစပ္ထားတဲ့ သီခ်င္းေတြကို
ျပတယ္ ။ ရွိုင္းကို ဆိုခိုင္းတယ္ ။ ဒလဖက္ကမ္းက ကိုမ်ိဳးရဲ့ ၿခံကေလးဆီကိုလည္း ေရာက္ျဖစ္ၾကတယ္ ။ အဲဒီ
ၿခံကေလးက တဲကေလးမွာ ရွိုင္းနဲ႔ ကိုခ်ဳပ္နဲ႔ စၿပီး အခ်စ္လြန္ၾကတာ ။
ႏွစ္ေယာက္ထဲ ခ်ိန္းေတြ႕ၾကရင္ ဖက္မိၾက နမ္းမိၾကတာ ဓမၼတာ ျဖစ္ျမဲသေဘာဘဲေလ ။ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ပိုပို ရင္း
ႏွီးလာေတာ့ ႏႈတ္ခမ္းခ်င္း စုတ္နမ္းၾကရာကေန ကိုခ်ဳပ္က ရွိုင္း နို႔ေတြကို ကိုင္က်င့္ရလာတယ္ ။ သူ႔လက္ေခ်ာင္းထိပ္ေတြက ဂစ္တာတီးတာ မ်ားလြန္းေတာ့ အသားမာတက္ေနၾကတာ ရွိုင္း နို႔ေတြက ေလမထိေနမထိ အတြင္းမွာ အျမဲေနၾကတဲ့ အတြင္းသားႏုႏုေတြမို႔ သူ႔လက္ၾကမ္းႀကီးေတြနဲ႔ ပြတ္သပ္လိုက္တဲ့
အခါ ဆုပ္နယ္လိုက္တဲ့အခါ ရွိုင္း ၾကက္သီးေတြ တဖ်န္းဖ်န္းထၿပီး တအားဖီလင္တက္ခဲ့ရတာဘဲ ။ ကိုခ်ဳပ္နဲ႔ အတူ
ေနတဲ့အခ်ိန္ ရွိုင္း ေပါင္ၾကားဂြဆုံ ေရႊၾကဳတ္ေနရာမွာ စိုစိုရႊဲခဲ့ရတာ အျမဲေပါ့ ။ ဂ်င္းေဘာင္းဘီ ဝတ္ထားတဲ့အခ်ိန္
စိုတာရႊဲတာ သိပ္ မသိသာဘူး ။ ထမိန္ဝတ္ထားတဲ့အခါ အရည္ေတြ က ဖင္ေအာက္တဲ့တဲ့နားမွာ ၀ိုင္းကြက္ ေပစိုေနတာ အျမဲဘဲ ။ ကိုခ်ဳပ္ ေတြ႕သြားတယ္ ။ ရွိုင္းလဲ ကိုခ်ဳပ္ေၾကာင့္ ဒီလိုျဖစ္တာလို႔ ေျပာလိုက္တယ္ ။ ကိုခ်ဳပ္က ရွိုင္း တကိုယ္လုံးကို အနမ္းေတြ ေပးခ်င္တယ္ ..ဒီလိုေတြ နမ္းတယ္လို႔ သူ အိပ္မက္ေတြ မက္ဖူးတယ္...ဒီအိပ္မက္ေတြ အေၾကာင္းကို သူအျမဲ ေတြးမိတယ္ ..။ ရွိုင္းနဲ႔ လြတ္လြတ္လပ္လပ္
နမ္းၾကဖို႔ လို႔ ေျပာလာတယ္ ။ ရွိုင္းကိုယ္တိုင္ကလည္း သူနဲ႔ ေတြ႕ရင္ စိတ္ေတြ တအား ထႂကြေဖါက္ျပန္ရတာပါ။
အပိုင္း ၄ ဆက္ရန္