Skip to main content

တင္ၿပီးသမၽွစာအုပ္မ်ား

    Popular posts from this blog

    မွားၿပီးမွေတာ့ မထူးပါဘူး

    ရီရီေဝသည္အသက္၃၀ႏွစ္ခန္.ရွိၿပီးအရပ္မွာ၅ေပ၃လက္မသာရွိေသာေၾကာင္.အနည္းငယ္ပုေသာ္လည္းကိုယ္လ့ုံးအခ်ိဳးအစားမွာ ေတာင့္တင္းၿပီးအသားအရည္မွာျဖဴဝင္း၏ ။ရီရီေဝမွာအိမ္ေထာင္က်တာ၄နစ္ၾကာၿပီျဖစ္ေသာ္လည္းေတာင့္ တင္းဆဲျဖစ္သည္။လမ္းထဲရွိေကာင္ေလးမ်ားျပစ္မွားျခင္းကိုခံရသူျဖစ္သည္။ဒီေန႔လည္း ရီရီေ၀ အေစာႀကီးႏိုးေနသည္။ေယာက်ာ္းကလည္း မနက္ကတည္းက အလုပ္သြား၍တစ္ေယာက္တည္း ပ်င္းေနစဥ္ ဖုန္းျမည္လာေလသည္။ဖုန္းျမည္လာ၍ၾကည့္လိုက္ေတာ.ညီမဆုမြန္ဆီမွဖုန္းျဖစ္ေနသည္။ " ဟယ္လို.... မမလား " " ေအး ေျပာ ညီမေလး " " ဒီည ကာရာအိုေကသြားဆိုမလို.လိုက္မလား " " ဘယ္သူေတြပါလဲဟ " " မန္ေနဂ်ာႀကီးရယ္ သမီးတို.သူငယ္ခ်င္းစုံတြဲ ၃ တြဲရယ္ေလၿပီးရင္အိမ္မျပန္ဘူးေလ စားေသာက္ၿပီး ႐ုံးမွာျပန္အိပ္က်မွာ " " လိုက္ေတာ.လိုက္ခ်င္တယ္ဟ. ငါက ၁ေယာက္တည္းျဖစ္ေနမွာဟ " " ရပါတယ္မမကလည္းး....မန္ေနဂ်ာႀကီးရွိသားပဲ ... ဟီး ဟီး " " အင္းပါ အိမ္ကလႊတ္ပါမလားမသိဘူး..." " အာ ..မမကေယာက်ာ္းပိုင္ပါတယ္ ..ညီမေလးအိမ္သြားအိပ္မလို ဆိုၿပီးေျပာလိုက္ေပါ့......" " အင္းအင္း ေျပာၾကည္. လိုက္မယ္ " ...

    ဝိဇၨာနီ --- ပြဲဦးထြက္ အေတြ႕အၾကံဳ

    ျမဴေတြ၊ ျမဴေတြ ထူထပ္စြာ ရစ္သိုင္းေနသည္။ သူေရာက္ေနေသာ ပတ္ဝန္းက်င္ကို အကဲခတ္ရန္ ေဗဒါရီ ႀကိဳးစားေသာ္လည္း ျမဴေတြေၾကာင့္ သဲသဲကြဲကြဲ မျမင္ရ။ မီးတိုင္ေတြ ထိန္ေနေအာင္ ထြန္းထားေသာ ဒီတဲႀကီးထဲတြင္ ဘာျဖစ္လို႔ ျမဴေတြ ရစ္သိုင္းေနရတာလဲ သူစဥ္းစားမရ။ လူသံလိုလိုၾကားရသျဖင့္ ေဗဒါရီ ေရွ႕သို႔အသာတိုးၾကည့္သည္။ သလြန္လိုလို ေညာင္ေစာင္းလိုလိုေပၚတြင္ တကိုယ္လုံး ေခြၽးစက္ေခြၽးေပါက္မ်ားျဖင့္ စို႐ႊဲေနသည့္ ခႏၵာကိုယ္ႏွစ္ခု သို႔မဟုတ္ ဝတ္လစ္စလစ္ျဖင့္ ခ်စ္တင္းေႏွာေနၾကသည့္ လုလင္ပ်ိဳႏွင့္ သူမႏွင့္ သက္တူ႐ြယ္တူ လုံမပ်ိဳ။ အသက္ ၂၀ ပင္ မျပည့္တတ္ေသးသည့္ မိန္းကေလး၏ မ်က္ဝန္းတြင္ နာက်င္ျခင္းေတြကို ေတြ႕သည္။ အို … ရွက္ရွက္ႏွင့္ မ်က္ႏွာလႊဲလိုက္ရသည္။ တဲနန္း၏ အျပင္ဘက္တြင္ ဘုရားထီးတင္ပြဲ က်င္းပေနၾကသည္။ ဝတ္ေကာင္းစားလွႏွင့္ ပရိသတ္က စည္ကားလွသည္။ ထီးတင္ေနၾကသူမ်ားကို ေဗဒါရီ အၾကည့္ေရာက္သြားသည္။ ေရွ႕ဆုံးက ပိုးထည္ အဝတ္ျဖဴကို ဝတ္ဆင္ထားေသာ သက္လတ္ပိုင္းအ႐ြယ္ ခန႔္ညားသည့္ ပုဂၢိဳလ္ႀကီးတစ္ဦး၊ သူ႔ေဘးတြင္ သူႏွင့္ သက္တူ႐ြယ္တူ အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦး … ပိုးထည္ အဝတ္ျဖဴႏွင့္ပဲ။ သူတို႔၏ ေနာက္တြင္ေတာ့ ဝတ္ေကာင္းစားလွႏွင့္ မင္းပ်ိဳမင္းလြင္တစ္ဦးႏွင့္ နန္းဝတ္နန္းစားႏွင...

    သမီးဆိုး

    တာင္းဆိုး ပုလုံးဆိုးကိုသာ ပစ္ၾက႐ိုး ထုံးစံ ရွိေပမယ့္ သားဆိုးသမီးဆိုးေတြကိုေတာ့ မိဘေတြက မပစ္ရက္ မပစ္ႏိုင္ၾကဘူး ဆိုတဲ့ စကား အတိုင္းပါဘဲ ။ ဦးဘေဖေသာ္သည္ သမီး အိမ့္ဇာေသာ္  ဘယ္ေလာက္ဆိုးဆိုး လမ္းမွားကေန လမ္းမွန္ကို ျပန္ေရာက္ဖို႔ကို စိတ္ရွည္ရွည္နဲ႔ သည္းခံ ေစာင့္ဆိုင္းၿပီး ႀကိဳးစားေနတဲ့ အေဖ တေယာက္ ပါ ။ အပ်ိဳျဖစ္ခါစ ဆယ့္ေျခာက္ႏွစ္ အ႐ြယ္ထဲ့ အေဖ့စကားကို နားမေထာင္ဘဲ ထင္ရာစိုင္းခဲ့တဲ့ အိမ့္ဇာေသာ္သည္ အခု အသက္ႏွစ္ဆယ္ တင္းတင္း ျပည့္တဲ့အထိ တည္ၿငိမ္ေအးခ်မ္းတဲ့ ဘဝကို မရရွိႏိုင္ေသး ။ အလုပ္သမားေလးေတြ ကားေဆးေနတာကို လွမ္းၾကည့္ေနရင္း ဦးဘေဖေသာ္သည္ သမီးဆိုးေလး အခု အခ်ိန္မွာ ဘယ္ဆီမ်ား ေရာက္ေနမလဲ လို႔ ေတြးေတာေနတယ္ ။ သမီး.....ရယ္...ေဖေဖ အရမ္း စိတ္ပူတာဘဲ...သမီး အသက္မွ ရွင္ေေနေသးရဲ႕လား......ေဖေဖ့ဆီ ျပန္လာပါကြာ.....လို႔ စိတ္ထဲမွာ ေျပာေနမိတယ္ ။ ဗဟိုလမ္းမႀကီး ေပၚက “ ေသာ္..ကားေရေဆးဆီထိုး ” လုပ္ငန္းႀကီးကို ပိုင္ဆိုင္ လုပ္ကိုင္ေနတဲ့ ဦးဘေဖေသာ္သည္ သမီးေလး ငါးႏွစ္အ႐ြယ္ ကထဲက ဇနီး ျဖစ္သူ ဆုံးပါးသြားခဲ့တယ္ ။ သမီးကို ခ်စ္လြန္းလို႔ အလိုလိုက္ခဲ့ရာက သမီးသည္ အသက္ ဆယ့္သုံးႏွစ္  အ႐ြယ္ေလာက္ ေရာက္လာတဲ့ အခ်ိန္ ကစၿပီး သ...